О подписании Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Султаната Оман об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал и Протокола к нему

Постановление Правительства Республики Казахстан от 10 ноября 2023 года № 994.

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Одобрить прилагаемый проект Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Султаната Оман об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал и Протокола к нему.

      2. Уполномочить Министра финансов Республики Казахстан Такиева Мади Токешовича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Султаната Оман об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал и Протокол к нему, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.

      Сноска. Пункт 2 – в редакции постановления Правительства РК от 23.05.2024 № 404.

      3. Настоящее постановление вводится в действие со дня его подписания.

      Премьер-Министр
Республики Казахстан
А. Смаилов

  Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 10 ноября 2023 года № 994
  Проект

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Султаната Оман об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал

      Правительство Республики Казахстан и Правительство Султаната Оман,

      желая и далее развивать свои экономические отношения и расширять сотрудничество в налоговых вопросах,

      намереваясь заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал, не создавая возможности для не налогообложения или пониженного налогообложения посредством избежания или уклонения от уплаты налогов (в том числе путем использования договоренностей, направленных на получение льгот, предусмотренных настоящим Соглашением, для косвенной выгоды резидентов третьих стран),

      договорились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

      Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

      1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход и капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политических подразделений, центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.

      2. Налогами на доход и капитал считаются все налоги, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги на общую сумму жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.

      3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются, в частности:

      a) в Казахстане:

      (i) корпоративный подоходный налог;

      (ii) индивидуальный подоходный налог;

      (iii) налог на имущество юридических и физических лиц;

      (далее именуемые как "Казахстанский налог");

      b) в случае Султаната Оман:

      подоходный налог;

      (далее именуемый "налог Омана").

      4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящего Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их налоговых законодательствах.

Статья 3
Общие определения

      1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:

      a) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле определяется как территория в пределах государственной границы Республики Казахстан, включая сушу, воды, недра, воздушное пространство, на которые распространяется ее государственный суверенитет, а также любая зона за пределами государственной границы, в которой Республика Казахстан осуществляет или может в дальнейшем осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с ее национальным законодательством и международными договорами, участницей которых она является;

      b) термин "Султанат Оман" означает территорию Султаната Оман и принадлежащие ему острова, включая территориальные воды и любые зоны за пределами территориальных вод, в отношении которых Султанат Оман может в соответствии с международным правом и законодательством Султаната Оман осуществлять суверенные права в отношении разведки и разработки природных ресурсов морского дна и его недр и покрывающих вод;

      c) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Султанат Оман, в зависимости от контекста;

      d) термин "лицо" означает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

      e) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;

      f) термин "предприятие" применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;

      g) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;

      h) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, за исключением, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

      i) термин "компетентный орган" означает:

      (i) в случае Казахстана: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;

      (ii) в случае Султаната Оман: председатель Налогового органа или его уполномоченный представитель;

      j) термин "национальное лицо" означает:

      (i) любое физическое лицо, имеющее гражданство этого Договаривающегося Государства;

      (ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получившие такой статус на основании действующего законодательства этого Договаривающегося Государства;

      k) термин "предпринимательская деятельность" включает выполнение профессиональных услуг и другую деятельность независимого характера;

      l) термин "капитал" означает движимое и недвижимое имущество и включает (но не ограничивается ими) акции или другие документы, подтверждающие имущественные права, облигации или другие долговые обязательства, а также патенты, товарные знаки, авторские права или другое подобное право или имущество.

      2. При применении настоящего Соглашения в любое время Договаривающимся Государством, любой термин, не определенный в нем, если из контекста не вытекает иное или компетентные органы не согласовали другое значение в соответствии с положениями статьи 26 настоящего Соглашения, будет иметь то значение, которое он имеет в это время в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение, любое определение термина в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над определением, данным термину по другим законодательствам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4
Резидентство

      1. Для целей настоящего Соглашения термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению по причине его места жительства, резидентства, места регистрации, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, а также включает это Договаривающееся Государство и любое его политическое подразделение, центральный или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве, только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или в отношении находящегося в нем капитала.

      2. Если в силу положений пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:

      a) оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

      б) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;

      c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;

      d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов a) - c) настоящего пункта, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

      3. Если в силу положений пункта 1 настоящей статьи лицо, не являющееся физическим лицом, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся определить по взаимному согласию Договаривающееся Государство, резидентом которого такое лицо считается для целей настоящего Соглашения, принимая во внимание место его эффективного управления, место, где оно зарегистрировано или иным образом учреждено, и любой другой соответствующий фактор. В отсутствие такого соглашения такое лицо не имеет права на какие-либо льготы или освобождение от уплаты налогов, предусмотренные настоящим Соглашением, за исключением случаев, согласованных компетентными органами Договаривающихся Государств.

Статья 5
Постоянное учреждение

      1. Для целей настоящего Соглашения термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

      2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

      а) место управления;

      б) отделение;

      в) офис;

      г) фабрику;

      e) мастерскую;

      f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение (включая буровую установку или судно), морское судно или любое другое место разведки, или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги.

      3 Термин "постоянное учреждение" также включает:

      a) строительную площадку, строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с такой площадкой или проектом в течение периода более (6) шести месяцев в течение любого (12) двенадцатимесячного периода;

      b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, или через связанную сторону, но только, если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, составляющих в совокупности более (6) шести месяцев в течение любого (12) двенадцатимесячного периода.

      4. Независимо от предшествующих положений настоящей статьи термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:

      а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

      b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;

      c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

      d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или сбора информации для предприятия;

      e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности;

      f) содержание постоянного места деятельности исключительно в целях осуществления любой комбинации видов деятельности, упомянутых в подпунктах а) - e) данного пункта,

      при условии, что такая деятельность, упомянутая в подпунктах а) - e) данного пункта, или в случае подпункта f) данного пункта совокупная деятельность постоянного места деятельности имеет подготовительный или вспомогательный характер.

      4-1. Пункт 4 настоящей статьи не применяется к постоянному месту деятельности, которое используется или содержится предприятием, если это предприятие или тесно связанное с ним предприятие осуществляют предпринимательскую деятельность через это или другое место в том же Договаривающемся Государстве, и

      a) это место или другое место образует собой постоянное учреждение для предприятия или тесно связанного с ним предприятия в соответствии с положениями настоящей статьи, или

      b) совокупная деятельность, полученная в результате комбинации видов деятельности, осуществляемых двумя предприятиями через это место или этим же предприятием или тесно связанным с ним предприятием через два места, не имеет подготовительного или вспомогательного характера,

      при условии, что предпринимательская деятельность, осуществляемая двумя предприятиями, через это место или этим же предприятием или тесно связанным с ним предприятием через два места, представляет собой взаимодополняющие функции, которые являются частью общей предпринимательской деятельности.

      5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, но с учетом положений пункта 7 настоящей статьи, если лицо действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия и, таким образом, обычно заключает договоры, или обычно играет главную роль в заключении контрактов, которые обычно заключаются без существенных изменений со стороны предприятия, и эти контракты действуют:

      а) от имени предприятия, или

      b) для передачи права собственности или предоставления права пользования имуществом, принадлежащим этому предприятию, или которым предприятие имеет право пользования, или

      с) для оказания услуг этим предприятием,

      это предприятие должно рассматриваться как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет для предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4 настоящей статьи, которые даже при осуществлении через постоянное место деятельности (кроме постоянного место деятельности, к которому применяется пункт 4.1) не превращают это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям упомянутого пункта.

      6. Пункт 5 настоящей статьи не применяется, если лицо, действующее в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в качестве независимого агента и действует от имени предприятия в рамках своей обычной деятельности. Если однако лицо действует исключительно или почти исключительно от имени одного или нескольких предприятий, с которыми оно тесно взаимосвязано, это лицо не должно рассматриваться в качестве независимого агента в пределах значения данного пункта в отношении любого такого предприятия.

      7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

      8. Для целей настоящей статьи лицо является тесно связанным с предприятием, если на основе всех соответствующих фактов и обстоятельств один имеет контроль над другим, или оба находятся под контролем тех же самых лиц или предприятий. В любом случае, лицо должно рассматриваться как тесно связанное с предприятием, если один прямо или косвенно владеет более (50 %) пятьюдесятью процентами бенефициарной доли участия в другом (или, в случае компании, более (50 %) пятьюдесятью процентами совокупного голосования и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в капитале компании), или если другое лицо владеет прямо или косвенно более (50 %) пятьюдесятью процентами бенефициарной доли участия (или, в случае компании, более (50 %) пятьюдесятью процентами совокупного голосования и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в компании) в лице и предприятии.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

      1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Термин "недвижимое имущество" определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.

      3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

      4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

      1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства подлежит налогообложению только в этом Договаривающемся Государстве, если только это предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через постоянное учреждение, расположенное в нем. Если предприятия осуществляет предпринимательскую деятельность, как указано выше, прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве но только в той ее части, которая относится к:

      а) этому постоянному учреждению;

      b) продажам в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий того же или аналогичного вида, что и те, которые продаются через это постоянное учреждение; или

      c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве того же или аналогичного рода, что и осуществляемая через это постоянное учреждение.

      2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

      3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или другом месте, при условии, что такие вычеты соответствуют положениям налогового законодательства и с учетом ограничений налоговых законодательств этого Договаривающегося Государства.

      4. В случаях, когда определение в Договаривающемся Государстве прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия его различным подразделениям является обычной практикой, ничто в пункте 2 настоящей статьи не препятствует Договаривающемуся Государству определить налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это принято на практике, однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам настоящей статьи.

      5. Никакая прибыль не относится к постоянному учреждению на основании простой закупки постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.

      6. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется ежегодно одним и тем же методом, если только не будет достаточной и веской причины для его изменения.

      7. Если прибыль включает виды доходов, которые рассматриваются отдельно в других статьях настоящего Соглашения, положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Прибыль от международных перевозок

      1. Прибыль, полученная предприятием Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международных перевозках, подлежит налогообложению только в этом Договаривающемся Государстве.

      2. Для целей настоящей статьи прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международных перевозках включает прибыль от использования, технического обслуживания или аренды контейнеров (включая прицепы и соответствующее оборудование для перевозки контейнеров), используемых для перевозки товаров или изделий, когда такое использование, техническое обслуживание или аренда в зависимости от обстоятельств имеют второстепенное значение для эксплуатации морских или воздушных судов в международных перевозках.

      3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи также применяются к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международном эксплуатационном агентстве.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

      1. Если:

      а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

      b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,

      и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и, соответственно, обложена налогом.

      2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль резидента этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

      1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, являющейся резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 % (десять процентов) от общей суммы дивидендов.

      Этот пункт не влияет на налогообложение компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.

      3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, дивиденды, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве при условии, что они выплачиваются:

      а) в случае Казахстана:

      (i) Правительству Республики Казахстан, его центральному или местному органу власти;

      (ii) Национальному Банку Республики Казахстан;

      (iii) акционерному обществу "Фонд национального благосостояния "Самрук-Қазына";

      (iv) акционерному обществу "Национальный управляющий холдинг "Байтерек";

      (v) акционерному обществу "Банк развития Казахстана";

      (vi) акционерному обществу "Казына Капитал Менеджмент";

      (vii) акционерному обществу "Национальная инвестиционная корпорация Национального Банка Республики Казахстан";

      (viii) акционерному обществу "Единый накопительный пенсионный фонд" или любому другому пенсионному фонду, организованному в соответствии с законодательством Казахстана, и

      (ix) любым другим таким правительственным финансовым институтам, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;

      б) в случае Султаната Оман:

      (i) Правительству Султаната Оман;

      (ii) Центральному банку Омана;

      (iii) Инвестиционному управлению Омана;

      iv) Банку развития Омана;

      (v) Агентству по гарантированию экспортных кредитов S.A.O.C;

      (vi) любому пенсионному фонду, организованному в соответствии с законодательством Омана, и

      (vii) любому другому законному органу или учреждению, полностью принадлежащему правительству Султаната Оман, как это может быть согласовано время от времени между компетентными органами Договаривающихся Государств.

      4. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

      5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение и участие, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.

      6. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией за исключением, если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, фактически связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Договаривающемся Государстве, также не подвергается обложению налогом на нераспределенную прибыль, нераспределенная прибыль компании даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в таком другом Договаривающемся Государстве.

Статья 11
Проценты

      1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 % (десять процентов) от общей суммы процентов.

      3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве при условии, что они выплачиваются:

      а) в случае Казахстана:

      (i) Правительству Республики Казахстан, его центральному или местному органу власти;

      (ii) Национальному Банку Республики Казахстан;

      (iii) акционерному обществу "Фонд национального благосостояния "Самрук-Қазына";

      (iv) акционерному обществу "Национальный управляющий холдинг "Байтерек";

      (v) акционерному обществу "Банк развития Казахстана";

      (vi) акционерному обществу "Казына Капитал Менеджмент";

      (vii) акционерному обществу "Национальная инвестиционная корпорация Национального Банка Республики Казахстан";

      (viii) акционерному обществу "Единый накопительный пенсионный фонд" или любому другому пенсионному фонду, организованному в соответствии с законодательством Казахстана, и

      (ix) любым другим таким правительственным финансовым институтам, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;

      б) в случае Султаната Оман:

      (i) Правительству Султаната Оман;

      (ii) Центральному банку Омана;

      (iii) Инвестиционному управлению Омана;

      iv) Банку развития Омана;

      (v) Агентству по гарантированию экспортных кредитов S.A.O.C;

      (vi) любому пенсионному фонду, организованному в соответствии с законодательством Омана, и

      (vii) любому другому законному органу или учреждению, полностью принадлежащиех правительству Султаната Оман, как это может быть согласовано время от времени между компетентными органами Договаривающихся Государств.

      4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафные санкции за просрочку платежа не рассматриваются как проценты для целей настоящей статьи.

      5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.

      6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если однако лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.

      7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае превышенная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

      1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 % (десять процентов) от общей суммы роялти.

      3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научные работы, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, записи для радио или телевизионного вещания, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования.

      4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.

      5. Считается, что роялти возникает в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если однако лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение, то считается, что такое роялти возникает в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

      6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае превышенная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Вознаграждения за технические услуги

      1. Вознаграждения за технические услуги, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Однако такие вознаграждения за технические услуги также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель, являющийся фактическим владельцем вознаграждения за технические услуги, является резидентом другого Договаривающегося Государства, взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 % (десять процентов) от общей суммы технических сборов.

      3. Термин "вознаграждения за технические услуги" при использовании в настоящей статье означает платежи любого рода в качестве вознаграждения за любые услуги технического, управленческого или консультационного характера, кроме тех, которые упомянуты в статье 15 настоящего Соглашения.

      4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец вознаграждений за технические услуги, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают такие вознаграждения за технические услуги, через постоянное учреждение или постоянную базу, расположенную в нем, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги, и вознаграждения за технические услуги, фактически связанные с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таких случаях применяются положения статьи 7 или статьи 15 настоящего Соглашения, в зависимости от обстоятельств.

      5. Вознаграждения за технические услуги считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Однако если лицо, производящее вознаграждение за технические услуги, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которым было принято обязательство произвести выплаты, и расходы по выплате несут такое постоянное учреждение или постоянная база, то в этом случае вознаграждения за технические услуги считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.

      6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-нибудь другим лицом сумма вознаграждения за технические услуги превышает по каким-либо причинам сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, при этом надлежащим образом соблюдаются другие положения настоящего Соглашения.

Статья 14
Доходы от прироста стоимости имущества

      1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 настоящего Соглашения и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения предприятия одного Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности с предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      3. Доходы, которые предприятие Договаривающегося Государства, эксплуатирующее морские или воздушные суда в международных перевозках, получает от отчуждения таких морских или воздушных судов или движимого имущества, относящегося к эксплуатации таких морских или воздушных судов, подлежат налогообложению только в этом Договаривающемся Государстве.

      4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или сопоставимых долей участия в капитале компании, получающей более 50 процентов их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      5. Доходы от отчуждения любого имущества, не указанного в пунктах 1, 2, 3 и 4 настоящей статьи, подлежат налогообложению только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15
Доходы от работы по найму

      1. С учетом положений статей 16, 18 и 19 настоящего Соглашения жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:

      а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 (сто восемьдесят три) дня в любом 12 двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и

      b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства, и

      c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.

      Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международных перевозках, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 16
Гонорары директоров

      Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

      1. Несмотря на положения статьи 15 настоящего Соглашения, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыкант, или в качестве спортсмена от личной деятельности данного резидента, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом, действующим в качестве такового, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статьи 15 настоящего Соглашения, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

      3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются к доходу, полученному от деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в Договаривающемся Государстве, если его визит в это Государство полностью или в значительной степени финансируется из общественных фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, или политическим подразделением, центральным или местным органом власти. В таком случае доход облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого являются работник искусства или спортсмен.

Статья 18
Пенсии

      С учетом положений пункта 2 статьи 19 настоящего Соглашения пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства в отношении прошлой работы, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 19
Государственная служба

      1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политическим подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его политического подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

      b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в другом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом другого Договаривающегося Государства:

      (і) является национальным лицом этого другого Договаривающегося Государства; или

      (ii) не стало резидентом этого другого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.

      2. а) Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, пенсия и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или из созданных фондов такого Договаривающегося Государства, или его политическим подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

      b) Однако такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом этого другого Договаривающегося Государства.

      3. Положения статей 15, 16, 17 и 18 настоящего Соглашения применяются к жалованью, заработной плате, пенсии и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его политическим подразделением, центральным или местным органом власти.

Статья 20
Студенты или стажеры

      1. Платежи, которые студент или стажер, являющиеся или являвшиеся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящиеся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения стажировки, получают для целей своего содержания, получения образования или прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

      2. В отношении грантов, стипендий, других схожих вознаграждений и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1 настоящей статьи, студент или стажер, упомянутые в пункте 1 настоящей статьи, во время такого обучения или прохождения стажировки имеют права на такие же льготы, скидки или вычеты в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором они пребывают.

Статья 21
Преподаватели, профессоры и исследователи

      Физическое лицо, являющееся или являвшееся непосредственно перед прибытием в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящееся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве с основной целью преподавания, чтения лекций или проведения научного исследования в образовательной организации или научно-исследовательском институте Договаривающегося Государства, аккредитованном Правительством первого упомянутого Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в течение 3 (трех) лет со дня его первого прибытия в первое упомянутое Договаривающееся Государство в отношении вознаграждения за такое преподавание, чтение лекций или проведение научного исследования.

Статья 22
Другие доходы

      1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

      2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу другому, чем доход от недвижимого имущества, как определено в пункте 2 статьи 6 настоящего Соглашения, если получатель такого дохода, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение и права или имущество, в отношении которых выплачивается доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.

      3. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, виды доходов резидента Договаривающегося Государства, не предусмотренные в предыдущих статьях настоящего Соглашения и возникающие в другом Договаривающемся Государстве, также могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 23
Капитал

      1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6 настоящего Соглашения, принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

      2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      3. Капитал предприятия Договаривающегося Государства, которое эксплуатирует морские или воздушные суда в международных перевозках, представленный такими морскими или воздушными судами, а также движимое имущество, имеющее отношение к эксплуатации таких морских или воздушных судов, подлежит налогообложению только в этом Договаривающемся Государстве.

      4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 24
Устранение двойного налогообложения

      1. Если резидент Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, которые согласно положениям настоящего Соглашения могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство позволит:

      а) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве;

      b) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в этом другом Договаривающемся Государстве.

      Однако такой вычет в любом случае не должен превышать ту часть подоходного налога или налога на капитал, которая была рассчитана до предоставления вычета и которая относится в зависимости от обстоятельств к доходу или капиталу, которые могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

      2. Если в соответствии с каким-либо положением настоящего Соглашения полученный доход или капитал, принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство тем не менее может при расчете суммы налога на оставшийся доход или капитал такого резидента учитывать освобожденный доход или капитал.

Статья 25
Недискриминация

      1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение или связанное с ним обязательство, которому подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Настоящее положение, несмотря на положения статьи 1 настоящего Соглашения, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

      2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не подвергаются ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанное с ним обязательство, которому подвергаются или могут подвергаться национальные лица соответствующего Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.

      3. Налогообложение постоянного учреждения, которое резидент одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение резидента этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющего аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.

      4. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11, пункта 6 статьи 12 или пункта 6 статьи 13 настоящего Соглашения, проценты, роялти, вознаграждения за технические услуги и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. 

       5. Предприятия, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение и связанное с ним обязательство, которому подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.

      6. Положения настоящей статьи, несмотря на положения статьи 2 настоящего Соглашения, применяются к налогам любого рода и вида.

Статья 26
Процедура взаимного согласования

      1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к налогообложению такого лица, не соответствующему положениям настоящего Соглашения, такое лицо может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу либой из Договаривающихся Государств. Заявление должно быть представлено в течение (3) трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения.

      2. Компетентный орган Договаривающегося Государства стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему Соглашению. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.

      3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящего Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных в настоящем Соглашении.

      4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, включая контакты через совместную комиссию, состоящую из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в соответствии с предыдущими пунктами настоящей статьи.

Статья 27
Обмен информацией

      1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их политических подразделений, центральных или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящего Соглашения.

      2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений. Несмотря на вышесказанное, информация, полученная Договаривающимся Государством, может быть использована для других целей, если такая информация может быть использована для таких других целей в соответствии с законодательствами обоих Договаривающихся Государств и компетентным органом Договаривающегося Государства, представляющим разрешение на такое использование.

      3. Ни в коем случае положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

      а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

      b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

      с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

      4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает свои меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

      5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается интересов лица как собственника.

Статья 28
Помощь в сборе налогов

      1. Договаривающиеся Государства оказывают друг другу помощь в исполнении доходных требований. Такая помощь не ограничивается действием статей 1 и 2 настоящего Соглашения. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут по взаимному согласию устанавливать процедуры применения настоящей статьи.

      2. Термин "доходное требование", используемый в настоящей статье, означает сумму задолженности, причитающуюся в отношении налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их политических подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению или любому другому акту, сторонами которого являются Договаривающиеся Государства, включая проценты, административные штрафы и расходы по взиманию либо наложению обеспечительных мер, относящиеся к такой сумме.

      3. Если доходное требование Договаривающегося Государства подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое в то время не может в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства предотвратить его исполнение, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей исполнения компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Такое доходное требование исполняется этим другим Договаривающимся Государством в соответствии с положениями его законодательства, применимыми к принудительному взиманию его собственных налогов, как если бы это доходное требование являлось доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства.

      4. Если доходное требование Договаривающегося Государства является требованием, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей наложения обеспечительных мер компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Другое Договаривающееся Государство наложит обеспечительные меры в отношении такого доходного требования в соответствии с положениями своего законодательства, как если бы это доходное требование было доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства, даже если на момент наложения таких мер такое доходное требование не подлежит принудительному исполнению в первом упомянутом Договаривающемся Государстве или должником по нему является лицо, которое имеет право предотвратить его исполнение.

      5. Несмотря на положения пунктов 3 и 4 настоящей статьи, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи, не подлежит в этом Договаривающемся Государстве временным ограничениям или определению любого приоритета, применимого к доходному требованию в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении характера требования. В дополнение доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи, не имеет приоритета в этом Договаривающемся Государстве, применимого к такому доходному требованию в соответствии с законодательством другого Договаривающегося Государства.

      6. Судебные иски, касающиеся существования, законности или суммы доходного требования Договаривающегося Государства, не возбуждаются в суде или других административных органах другого Договаривающегося Государства.

      7. Если в любое время после того, как запрос направлен Договаривающимся Государством в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи, и до того, как другое Договаривающееся Государство исполнило соответствующее доходное требование и перевело соответствующую сумму первому упомянутому Договаривающемуся Государству, соответствующее доходное требование перестает быть:

      а) в случае запроса согласно пункту 3 настоящей статьи доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, которое подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства, и должником по нему является лицо, которое не может согласно законодательству этого Договаривающегося Государства предотвратить его исполнение, или

      b) в случае запроса согласно пункту 4 настоящей статьи доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения,

      компетентный орган первого упомянутого Договаривающегося Государства немедленно уведомит компетентный орган другого Договаривающегося Государства об этом факте и по выбору другого Договаривающегося Государства первое упомянутое Договаривающееся Государство либо приостановит, либо отзовет свой запрос.

      8. Положения настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

      a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

      b) предпринимать меры, противоречащие государственной политике (ordre public);

      c) оказывать помощь, если другое Договаривающееся Государство не предприняло всех соответствующих мер по исполнению или в зависимости от обстоятельств наложению обеспечительных мер, доступных согласно его законодательству или административной практике;

      d) предоставлять помощь в тех случаях, когда административные издержки для этого Договаривающегося Государства несоразмерны выгоде, получаемой другим Договаривающимся Государством.

Статья 29
Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

      Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных международных договоров.

Статья 30
Ограничение льгот

      Несмотря на другие положения настоящего Соглашения, льгота в соответствии с настоящим Соглашением не предоставляется в отношении вида дохода или капитала, если, принимая во внимание все соответствующие факты и обстоятельства, есть основания полагать, что получение такой льготы было одной из основных целей какого-либо соглашения или сделки, которые прямо или косвенно привели к этой льготе, если только не было установлено, что предоставление такой льготы в этих обстоятельствах будет соответствовать целям и задачам соответствующих положений настоящего Соглашения.

Статья 31
Вступление в силу

      1. Настоящее Соглашение вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления, информирующего о выполнении Договаривающимися Государствами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.

      2. Настоящее Соглашение применяется:

      а) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты: для дохода, выплаченного или начисленного 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступает в силу, и

      б) в отношении других налогов на доходы и капитал к налогам, взимаемым за любой налогооблагаемый период, начинающийся 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 32
Изменения и дополнения

      Договаривающиеся Государства по взаимному согласию могут вносить в настоящее Соглашение изменения и дополнения, являющиеся неотъемлемой частью настоящего Соглашения, которые оформляются отдельными протоколами и вступают в силу в соответствии с положениями статьи 31 настоящего Соглашения.

Статья 33
Прекращение действия

      1. Настоящее Соглашение заключается сроком на 5 лет и автоматически продлевается на каждый следующий календарный год, если только одно из Договаривающихся Государств не уведомит не позднее 30 июня календарного года в письменной форме по дипломатическим каналам другое Договаривающееся Государство о своем намерении прекратить действие настоящего Соглашения, при условии что такое уведомление о прекращении действия не направлено до истечения первого пятилетнего периода.

      2. Настоящее Соглашение прекращает действие:

      а) в отношении налогов, удерживаемых у источника: для дохода, выплаченного или начисленного 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором направлено уведомление о прекращении действия; и

      б) в отношении других налогов на доходы и капитал к налогам, взимаемым за любой налогооблагаемый период, начинающийся 1 января или после 1 января года, следующего за годом, в котором направлено уведомление о прекращении действия.

      В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

      Совершено в г. ......, " " ….20...года (соответствует ......14... хиджры) в двух идентичных экземплярах каждый на казахском, арабском, английском и русском языках, причем все тексты являются равно аутентичными. В случае расхождений между текстами текст на английском языке имеет преимущественную силу.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Султаната Оман


  Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 10 ноября 2023 года № 994
  Проект

Протокол

      В момент подписания Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Султаната Оман об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов в отношении налогов на доходы и капитал (далее ‒ Соглашение) Договаривающиеся Государства согласились, что следующие положения являются неотъемлемой частью Соглашения:

      1. Относительно статьи 4:

      для целей пункта 1 статьи 4 термин "местный орган власти" в случае Султаната Оман включает законодательный орган, учрежденный в соответствии с Королевским указом Султаната Оман и полностью принадлежащий правительству Султаната Оман.

      2. Относительно статьи 7:

      в тех случаях, когда информация, которой располагает компетентный орган Договаривающегося Государства, недостаточна для определения прибыли постоянного учреждения, прибыль может быть рассчитана в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства при условии, что определение прибыли соответствует принципам настоящей статьи.

      3. Относительно статьи 10:

      ничто в Соглашении не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать специальным налогом прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, в дополнение к налогу, который мог бы начисляться на прибыль компании, являющейся резидентом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, исчисленный таким образом, не должен превышать 5 % (пять процентов) от суммы такой прибыли. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

За Правительство
Республики Казахстан

За Правительство
Султаната Оман


Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Оман Сұлтандығының Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге және оған Хаттамаға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2023 жылғы 10 қарашадағы № 994 қаулысы.

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

      1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Оман Сұлтандығының Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімнің және оған Хаттаманың жобасы мақұлдансын.

      2. Қазақстан Республикасының Қаржы министрі Мәди Төкешұлы Такиевке Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Оман Сұлтандығының Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге және оған Хаттамаға қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасының Үкiметi атынан қол қоюға өкiлеттiк берiлсiн.

      Ескерту. 2-тармақ жаңа редакцияда – ҚР Үкіметінің 20.06.2024 № 404 қаулысымен.

      3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі
Ә. Смайылов

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2023 жылғы 10 қарашадағы
№ 994 қаулысымен
мақұлданған
  Жоба

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Оман Сұлтандығының Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім

      Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Оман Сұлтандығының Үкіметі,

      өздерінің экономикалық қатынастарын одан әрі дамытуға және салық мәселелерінде ынтымақтастықты кеңейтуге ықылас білдіре отырып,

      салықтарды төлеуден қашу немесе жалтару арқылы (оның ішінде үшінші мемлекеттер резиденттерінің осы Келісімде көзделген жеңілдіктерді алуға бағытталған артықшылықтарын пайдалану арқылы) салық салмауға немесе төмендетілген салық салуға мүмкіндіктерді жасамай табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді жасасуға ниет білдіре отырып,

      төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап

Келісім қолданылатын тұлғалар

      Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап

Келісім қолданылатын салықтар

      1. Осы Келісім алыну әдістеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыстар мен капиталға салынатын салықтарға қолданылады.

      2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жекелеген элементтерінен алынатын барлық салықтар табыс пен капиталға салынатын салықтар болып есептеледі.

      3. Осы Келісім қолданылып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:

      a) Қазақстанда:

      (i) корпоративтік табыс салығы;

      (ii) жеке табыс салығы;

      (iii) заңды және жеке тұлғалардың мүлік салығы;

      (бұдан әрі "Қазақстандық салық" деп аталады);

      b) Оман Сұлтандығында:

      табыс салығы;

      (бұдан әрі "Оман салығы" деп аталады).

      4. Осы Келісімге қол қойылған күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық заңнамаларындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етеді.

3-бап

Жалпы анықтамалар

      1. Егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін:

      a) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде оның мемлекеттік егемендігі қолданылатын құрлықты, суды, жер қойнауын, әуе кеңістігін қоса алғанда, Қазақстан Республикасының Мемлекеттік шекарасы шегіндегі аумақ, сондай-ақ Қазақстан Республикасы өзінің ұлттық заңнамасына және ол қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес егемендік құқықтарын және юрисдикциясын жүзеге асыратын немесе одан әрі жүзеге асыра алатын мемлекеттік шекара шегінен тыс жерлердегі кез келген аймақ ретінде айқындалады;

      b) "Оман Сұлтандығы" термині Оман Сұлтандығының аумағын және оларға қатысты Оман Сұлтандығы халықаралық құқыққа және Оман Сұлтандығының заңнамасына сәйкес теңіз түбі мен оның жер қойнауының табиғи ресурстарын барлау мен игеруге және оларды жауып тұрған суларға қатысты егемендік құқықтарын жүзеге асыра алатын аумақтық суларды және аумақтық сулардың шегінен тыс кез келген аймақтарды қоса алғанда, оған тиесілі аралдарды білдіреді;

      c) "Уағдаласушы Мемлекет" және "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдері мәнмәтініне қарай Қазақстанды немесе Оман Сұлтандығын білдіреді;

      d) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін білдіреді;

      e) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қаралатын кез келген корпоративтік құрылымды немесе кез келген ұйымды білдіреді;

      f) "кәсіпорын" термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;

      g) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;

      h) "халықаралық тасымалдау" термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайларды қоспағанда, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсіпорын пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалдауды білдіреді;

      i) "құзыретті орган" термині:

      (i) Қазақстан жағдайында: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

      (ii) Оман Сұлтандығы жағдайында: Салық органының төрағасын немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;

      j) "ұлттық тұлға" термині:

      (i) осы Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығына ие кез келген жеке тұлғаны;

      (ii) осы Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, әріптестікті немесе қауымдастықты білдіреді;

      k) "кәсіпкерлік қызмет" термині кәсіптік көрсетілетін қызметтерді және тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметті орындауды қамтиды.

      l) "капитал" жылжымалы және жылжымайтын мүлікті білдіреді және акцияларды немесе мүліктік құқықтарды растайтын басқа да құжаттарды, облигацияларды немесе басқа да борыштық міндеттемелерді, сондай-ақ патенттерді, сауда белгілерін, авторлық құқықтарды немесе басқа да осыған ұқсас құқықты немесе мүлікті қамтиды (бірақ олармен шектелмейді).

      2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса немесе құзыретті органдар осы Келісімнің 26-бабының ережелеріне сәйкес басқа мағынаны келіспеген болса, осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты мағынаға ие болады, Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген терминнің анықтамасы осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңнамалары бойынша осы терминге берілетін анықтамадан басым болады.

4-бап

Резиденттік

      1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның тұрғылықты жері, резиденттігі, тіркелген жері, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа да өлшемшартының себебі бойынша онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді, сондай-ақ осы Уағдаласушы Мемлекетті және оның кез келген саяси бөлімшесін, орталық немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда, бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты немесе онда орналасқан капиталға қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

      2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне байланысты жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:

      a) ол өзінің билігіндегі тұрақты тұрғынжайы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның билігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де орналасқан тұрақты тұрғынжайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып саналады;

      б) егер өзінің өмірлік мүдделерінің орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер оның билігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында тұрақты тұрғынжайы болмаса, ол әдетте өзі тұратын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;

      c) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың ешқайсысында тұрмаса, ол өзі азаматы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып саналады;

      d) егер жеке тұлғаның резиденттік мәртебесін осы тармақтың а)-с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бұл мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

      3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне байланысты жеке тұлға болып табылмайтын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы Келісімнің мақсаттары үшін осындай тұлға резиденті болып саналатын Уағдаласушы Мемлекетті, оның тиімді басқару орнын, ол тіркелген немесе өзге түрде құрылған орынды және кез келген басқа да тиісті факторды назарға ала отырып, айқындауға ұмтылады. Мұндай келісім болмаған жағдайда мұндай тұлғаның, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарымен келісілген жағдайларды қоспағанда, осы Келісімде көзделген қандай да бір жеңілдіктерге немесе салық төлеуден босатылуға құқығы жоқ.

5-бап

Тұрақты мекеме

      1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

      2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда:

      а) басқару орнын;

      b) бөлімшені;

      c) кеңсені;

      d) фабриканы;

      e) шеберхананы;

      f) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді, қондырғыны, құрылысты (бұрғылау қондырғысын немесе кемені қоса алғанда), теңіз кемесін немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндіретін басқа да кез келген орынды, сондай-ақ осыған байланысты бақылау қызметтерін қамтиды.     

      3. "Тұрақты мекеме" термині, сондай-ақ:

      а) кез келген (12) он екі айлық кезең ішінде (6) алты айдан асатын кезең бойы құрылыс алаңын, құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектісін немесе осындай алаңға немесе жобаға байланысты қызметтерді;

      b) консультациялық қызметтерді қоса алғанда, қызметшілер немесе осындай мақсаттар үшін резидент жалдаған басқа персонал арқылы немесе байланысты тарап арқылы резиденттің қызметтер көрсетуін, бірақ егер мұндай сипаттағы қызмет Уағдаласушы Мемлекет шегінде кез келген (12) он екі айлық кезең ішінде жиынтығы (6) алты айдан асатын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасса ғана (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) қамтиды.

      4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині:

      a) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;

      b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

      c) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

      d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу немесе кәсіпорынға ақпарат жинауға арналған мақсаттар үшін ғана күтіп-ұстауды;

      е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін кез келген басқа да қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

      f) осы тармақтың а) - е) тармақшаларында аталған қызмет түрлерінің кез келген аралас қолданылуын жүзеге асыру мақсатында ғана тұрақты қызмет орнын күтіп-ұстауды;

      осы тармақтың а) - е) тармақшаларында айтылған мұндай қызмет немесе осы тармақтың f) тармақшасы жағдайында тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметінің дайындық немесе көмекші сипаты болған жағдайда қамтитын ретінде қарастырылмайды.

      4-1. Осы баптың 4-тармағы, егер кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын дәл осы Уағдаласушы Мемлекетте осы немесе басқа орын арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және

      a) осы орын немесе басқа орын осы баптың ережелеріне сәйкес кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын үшін тұрақты мекемені құрса, немесе

      b) екі кәсіпорын осы орын арқылы немесе дәл осы кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын екі орын арқылы жүзеге асыратын қызмет түрлерін араластыру нәтижесінде алынған жиынтық қызметтің дайындық немесе көмекші сипаты болмаса,

      екі кәсіпорын осы орын арқылы немесе осы кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын екі орын арқылы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызмет жалпы кәсіпкерлік қызметтің бір бөлігі болып табылатын өзара толықтыратын функцияларды білдірген жағдайда кәсіпорын пайдаланатын немесе күтіп-ұстайтын қызметтің тұрақты орнына қолданылмайды.

      5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, бірақ осы баптың 7-тармағының ережелері ескеріле отырып, егер тұлға Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның атынан әрекет етсе және осылайша әдетте шарттар жасасса немесе әдетте кәсіпорын тарапынан елеулі өзгерістерсіз жасалатын келісімшарттарды жасасуда басты рөл атқарса және бұл келісімшарттар:

      a) кәсіпорынның атынан, немесе

      b) меншік құқығын беру немесе осы кәсіпорынға тиесілі немесе кәсіпорынның пайдалану құқығы бар мүлікті пайдалану құқығын беру үшін, немесе

      c) осы кәсіпорынның қызмет көрсетуі үшін қолданылса,

      осы кәсіпорын, егер осындай тұлғаның қызметі тіпті тұрақты қызмет орны (4.1-тармақ қолданылатын тұрақты қызмет орнынан басқа) арқылы жүзеге асырғанда да бұл тұрақты қызмет орнын осы баптың 4-тармағының ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын аталған тармақта айтылған қызмет түрлерімен шектелмесе ғана, осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар ретінде қаралуға тиіс.

      6. Егер Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет ететін тұлға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз агент ретінде кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзінің әдеттегі қызметі шеңберінде кәсіпорын атынан әрекет етсе, осы баптың 5-тармағы қолданылмайды. Алайда, егер тұлға тек ол өзара тығыз байланысты бір немесе бірнеше кәсіпорын атынан немесе тек солардың атынан дерлік әрекет етсе, бұл тұлға кез келген осындай кәсіпорынға қатысты осы тармақтың мәні шегінде тәуелсіз агент ретінде қаралмауға тиіс.

      7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметін жүзеге асыратын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болу фактісі (не тұрақты мекеме арқылы не өзгеше түрде) өздігінен осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

      8. Осы баптың мақсаттары үшін егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайлардың негізінде бірі екіншісін бақылайтын болса немесе екеуі де сол тұлғалардың немесе кәсіпорындардың бақылауында болса, тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты болып табылады. Егер біреуінің екіншісінде тікелей немесе жанама (50%) елу пайыздан аса бенефициарлық қатысу үлесі болса (немесе, компания жағдайында, жиынтық дауыс берудің және компания акциялары құнының немесе компания капиталында бенефициарлық қатысу үлесінің (50%) елу пайыздан астамы) немесе егер басқа тұлғаның тұлғада және кәсіпорында тікелей немесе жанама (50%) елу пайыздан аса бенефициарлық қатысу үлесі болса (немесе, компания жағдайында, жиынтық дауыс берудің және компания акциялары құнының немесе компанияда бенефициарлық қатысу үлесінің (50%) елу пайыздан астамы), кез келген жағдайда да тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты ретінде қаралуға тиіс.

6-бап

Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысқа (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнаманың ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орнын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды немесе игеру құқығын қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.

      3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

      4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап

Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

      1. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына, егер осы кәсіпорын екінші Уағдаласушы Мемлекетте, сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмайтын болса ғана, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда көрсетілгендей жүзеге асырса, кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ оның:

      а) осындай тұрақты мекемеге;

      b) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тауарларды немесе сондай немесе осы тұрақты мекеме арқылы сатылатындарға ұқсас түрдегі бұйымдарды сатуға; немесе

      с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сондай немесе осы тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатынға ұқсас басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.

      2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшау кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысса және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасаса, оның алуы мүмкін пайда осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.

      3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде, олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару шығыстарын және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге, мұндай шегерімдер салық заңнамасы ережелеріне сәйкес келетіні және осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасының шектеулері ескеріле отырып, жол беріледі.

      4. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелеріне пропорционалды бөлу негізінде айқындау әдеттегі практика болып табылатын жағдайларда, осы баптың 2-тармағында ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы практикада қолданып жүргендей, осындай бөлу арқылы айқындауға кедергі келтірмейді, алайда таңдалған бөлу әдісі осы баптың қағидаттарына сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.

      5. Ешқандай пайда тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды қарапайым сатып алуы негізінде тұрақты мекемеге жатқызылмайды.

      6. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, тек егер оны өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себеп болмаса, жыл сайын нақ сол бір әдіспен айқындалады.

      7. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында жеке қаралатын табыстардың түрлерін қамтыса, осы баптың ережелері ол баптардың ережелерін қозғамайды.

8-бап

Халықаралық тасымалдардан алынатын пайда

      1. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдарда пайдаланудан алған пайдаға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      2. Осы баптың мақсаттары үшін халықаралық тасымалдарда теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланудан түсетін пайда мұндай пайдалану, техникалық қызмет көрсету немесе жалға алу мән-жайларға қарай теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдарда пайдалану үшін қосалқы мәні болған кезде тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланылатын контейнерлерді (тіркемелерді және контейнерлерді тасымалдауға арналған тиісті жабдықты қоса алғанда) пайдаланудан, оларға техникалық қызмет көрсетуден немесе жалға беруден түсетін пайданы қамтиды.

      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері пулға, бірлескен кәсіпорында немесе халықаралық пайдалану агенттігінде қатысудан түсетін пайдаға да қолданылады.

9-бап

Қауымдасқан кәсіпорындар

      1. Егер:

      a) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе

      b) нақ сол бір тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталдарына тікелей немесе жанама түрде қатысса,

      және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қарым-қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе белгіленсе, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осындай жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда мұндай кәсіпорынның пайдасына қосылуы мүмкін және тиісінше оған салық салынуы мүмкін.

      2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет резидентінің пайдасына қосса әрі тиісінше оған салық салса және осылайша қосылған пайда бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы шарттар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағыдай болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай пайдадан есептелген салық сомасына тиісті түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-біріне консультация беруге тиіс.

10-бап

Дивидендтер

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Алайда резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мұндай дивидендтерге де салық салынуы мүмкін, ал дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, осылайша алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының (10%) он пайызынан аспауға тиіс.

      Осы тармақ компанияның дивидендтер төленетін пайдасына қатысты салық салуына әсер етпейді.

      3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын дивидендтер:

      а) Қазақстан жағдайында:

      (i) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органына;

      (ii) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкіне;

      (iii) "Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" акционерлік қоғамына;

      (iv) "Бәйтерек" ұлттық басқарушы холдингі" акционерлік қоғамына;

      (v) "Қазақстанның Даму Банкі" акционерлік қоғамына;

      (vi) "Қазына Капитал Менеджмент" акционерлік қоғамына;

      (vii) "Қазақстан Ұлттық Банкінің Ұлттық инвестициялық корпорациясы" акционерлік қоғамына;

      (viii) "Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қоры" акционерлік қоғамына немесе Қазақстан заңнамасына сәйкес ұйымдастырылған кез келген басқа да зейнетақы қорына; және

      (ix) Уағдаласушы Мемлекеттер арасында мезгіл-мезгіл келісілуі мүмкін кез келген осындай үкіметтік қаржы институттарына;

      б) Оман Сұлтандығы жағдайында:

      (i) Оман Сұлтандығының Үкіметіне;

      (ii) Оман Орталық банкіне;

      (iii) Оман Инвестициялық басқармасына;

      iv) Оман Даму Банкіне;

      (v) S.A.O.C. Экспорттық кредиттерді кепілдендіру жөніндегі агенттікке;

      (vi) Оман заңнамасына сәйкес ұйымдастырылған кез келген зейнетақы қорына; және

      (vii) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары арасында мезгіл-мезгіл келісілуі мүмкін Оман Сұлтандығының Үкіметіне толығымен тиесілі кез келген басқа да заңды органға немесе мекемеге төленген жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

      4. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл осындай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

      5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты дивидендтер төленетін қатысу шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.

      6. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып отырса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет, егер мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленіп жүрген холдингтің осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен нақты байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерден кез келген салық алынбайды және егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осындай екінші Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын пайдадан немесе табыстан тұрса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан бөлінбеген пайда салығы алынбайды.

11-бап

Пайыздар

      1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Алайда мұндай пайыздарға да, олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, ал пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының он пайызынан (10%) аспауға тиіс.

      3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздар:

      а) Қазақстан жағдайында:

      (i) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, оның орталық немесе жергілікті билік органына;

      (ii) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкіне;

      (iii) "Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" акционерлік қоғамына;

      (iv) "Бәйтерек" ұлттық басқарушы холдингі" акционерлік қоғамына;

      (v) "Қазақстанның Даму Банкі" акционерлік қоғамына;

      (vi) "Қазына Капитал Менеджмент" акционерлік қоғамына;

      (vii) "Қазақстан Ұлттық Банкінің Ұлттық инвестициялық корпорациясы" акционерлік қоғамына;

      (viii) "Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қоры" акционерлік қоғамына немесе Қазақстан заңнамасына сәйкес ұйымдастырылған кез келген басқа да зейнетақы қорына; және

      (ix) Уағдаласушы Мемлекеттер арасында мезгіл-мезгіл келісілуі мүмкін кез келген осындай үкіметтік қаржы институттарына;

      б) Оман Сұлтандығы жағдайында:

      (i) Оман Сұлтандығының Үкіметіне;

      (ii) Оман Орталық банкіне;

      (iii) Оман Инвестициялық басқармасына;

      iv) Оман Даму Банкіне;

      (v) S.A.O.C. Экспорттық кредиттерді кепілдендіру жөніндегі агенттікке;

      (vi) Оман заңнамасына сәйкес ұйымдастырылған кез келген зейнетақы қорына; және

      (vii) Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары арасында мезгіл-мезгіл келісілуі мүмкін Оман Сұлтандығының Үкіметіне толығымен тиесілі кез келген басқа да заңды органға немесе мекемеге төленген жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

      4. "Пайыздар" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйлықақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Төлемнің мерзімін өткізіп алғаны үшін айыппұл санкциялары осы баптың мақсаты үшін пайыз ретінде қаралмайды.

      5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың іс жүзіндегі иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.

      6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда егер пайыздарды төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты пайыздарды төлеу бойынша міндеттеме пайда болған тұрақты мекемесі болса және тұрақты мекеме осындай пайыздар бойынша шығыстарды көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

      7. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы төлеуші мен олардың іс жүзіндегі иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асатын болса, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің асып кеткен бөлігіне осы Келісімнің басқа да ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

12-бап

Роялти

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын іс жүзіндегі иесіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуы мүмкін.

      2. Алайда мұндай роялтиге де, олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, ал роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының он пайызынан (10%) аспауға тиіс.

      3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтылымды, кинематографиялық фильмдерді, радио немесе телевизиялық хабар тарату жазбаларын қоса алғанда, әдебиет, өнер туындыларына немесе ғылыми жұмыстарға, кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске немесе кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығы үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін сыйақы ретінде алынатын кез келген түрдегі төлемдерді және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін төлемдерді білдіреді.

      4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өзіне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.

      5. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда роялтиді төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялти төлеу бойынша міндеттемесі пайда болатын тұрақты мекемесі болса және мұндай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме көтеретін болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

      6. Егер төлеуші мен іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен соның негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа жататын роялти сомасы төлеуші мен олардың іс жүзіндегі иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асатын болса, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің асып кеткен бөлігіне осы Келісімнің басқа да ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға тиіс.

13-бап

Техникалық қызметтер үшін сыйақы

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін техникалық қызметтер үшін сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Алайда техникалық қызметтер үшін мұндай сыйақыларға, олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте де және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, ал техникалық қызметтер үшін сыйақының іс жүзіндегі иесі болып табылатын алушы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық техникалық алымдардың жалпы сомасының он пайызынан (10%) аспауға тиіс.

      3. "Техникалық қызметтер үшін сыйақылар" термині осы бапта пайдаланылған кезде, осы Келісімнің 15-бабында айтылғандардан басқа, техникалық, басқарушылық немесе консультациялық сипаттағы кез келген қызметтер үшін сыйақы ретінде кез келген түрдегі төлемдерді білдіреді.

      4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын техникалық қызметтерге төленетін сыйақылардың іс жүзіндегі иесі техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекемесі арқылы жүзеге асырса немесе сонда орналасқан тұрақты базадан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз жеке қызметтерді көрсетсе және техникалық қызметтерге төленетін сыйақылар шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайларда осы Келісімнің 7-бабының немесе 15-бабының ережелері мән-жайларға қарай қолданылады.

      5. Егер төлеуші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, техникалық қызметтерге сыйақы осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп саналады. Алайда техникалық қызметтерге сыйақы төлейтін тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты төлемдер жүргізу міндеттемесі қабылданған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы бар болса және сыйақы бойынша шығыстарды осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтеретін болса, онда бұл жағдайда, техникалық қызметтерге сыйақы тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп саналады.

      6. Егер техникалық қызметтерге сыйақы төлеуші мен оның іс жүзіндегі иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу себебінен төленген техникалық қызметтерге сыйақының сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен оның іс жүзіндегі иесі келісуге болатындай сомадан қандай да бір себептер бойынша асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы айтылған сомаға қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемнің басы артық бөлігіне әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамаларына сәйкес салық салынуға тиіс, бұл ретте осы Келісімнің басқа да ережелері тиісінше сақталады.

14-бап

Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айқындалған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесінің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табысқа, мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе кәсіпорынмен жиынтықта) иеліктен шығарудан алынатын табысты қоса алғанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      3. Теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдарда пайдаланатын Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осындай теңіз немесе әуе кемелерін немесе осындай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға жататын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуға тиіс.

      4. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлік құнының 50 пайызынан астамын тікелей немесе жанама түрде алатын компанияның акцияларын немесе капиталындағы салыстырмалы қатысу үлестерін иеліктен шығарудан алған табыстарына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      5. Осы баптың 1, 2, 3 және 4-тармақтарында көрсетілмеген кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға иеліктен шығарушы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуға жатады.

15-бап

Жалдамалы жұмыстан алынатын табыстар

      1. Осы Келісімнің 16, 18 және 19-баптарының ережелерін ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Осы Келісімнің 1-тармағының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуіне байланысты алған сыйақыға, егер:

      а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген (12) он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы (183) жүз сексен үш күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса; және

      b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және

      c) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жұмыс берушінің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдауларда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалданып істеген жұмысына байланысты алған сыйақыға теңіз немесе әуе кемесін пайдаланатын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап

Директорлардың гонорарлары

      Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе оған ұқсас компания органының мүшесі ретінде бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап

Әртістер мен спортшылар

      1. Осы Келісімнің 15-бабының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын осы резиденттің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Егер өнер қызметкері немесе осындай әрекет ететін спортшы жүзеге асыратын жеке қызметтен түсетін табыс өнер қызметкерінің өзіне немесе спортшыға емес, басқа адамға есептелсе, мұндай табысқа осы Келісімнің 15-бабының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      3. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының Уағдаласушы Мемлекетке сапары Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де қоғамдық қорларынан немесе саяси бөлімшеден, орталық немесе жергілікті билік органынан толық немесе едәуір дәрежеде қаржыландырылса, оның осы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алынған табысқа осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана табысқа салық салынады.

18-бап

Зейнетақылар

      Осы Келісімнің 19-бабы 2-тармағының ережелері ескеріле отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрынғы жұмысына қатысты төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.


19-бап

Мемлекеттік қызмет

      1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      b) Алайда мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:

      (і) осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе

      (ii) осындай қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      2. а) Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе осындай Уағдаласушы Мемлекет құрған қорлардан немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін зейнетақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      b) Алайда мұндай зейнетақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      3. Осы Келісімнің 15, 16, 17 және 18-баптарының ережелерi Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергiлiктi билiк органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыларға, жалақыға, зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға қолданылады.

20-бап

Студенттер немесе тағылымдамадан өтушілер

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келгенге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тек қана білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында болатын студенттің немесе тағылымдамадан өтушінің өзін-өзі қамтамасыз ету, білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдеріне, мұндай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жердегі көздерден жүргізілетіндіктен, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

      2. Гранттарға, стипендияларға, басқа да осыған ұқсас сыйақыларға және осы баптың 1-тармағында көрсетілмеген жалданып істейтін жұмыстан түсетін сыйақыларға қатысты осы баптың 1-тармағында аталған студенттің немесе тағылымдамадан өтушінің осындай оқуы немесе тағылымдамадан өтуі уақытында өзі болатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай жеңілдіктерге, бағасын кемсітулерге немесе шегерімдерге құқығы бар.

21-бап

Оқытушылар, профессорлар мен зерттеушілер

      Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте негізгі мақсаты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі аккредиттеген Уағдаласушы Мемлекеттің білім беру ұйымында немесе ғылыми-зерттеу институтында оқыту, дәріс оқу немесе ғылыми зерттеу жүргізу мақсатында болатын жеке тұлға осындай оқыту, дәріс оқу немесе ғылыми зерттеу жүргізу үшін алатын сыйақысына қатысты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетке оның алғаш келген күнінен бастап үш (3) жыл бойы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

22-бап

Басқа да табыстар

      1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы баптарында көзделмеген табыс түрлерінің пайда болу көзіне қарамастан, оларға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

      2. Осы Келісімнің 6-бабының 2-тармағында айқындалғандай жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан басқа табысқа, егер мұндай табысты алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және оларға байланысты табыс төлеуге қатысты құқық немесе мүлік іс жүзіндегі осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.

      3. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы баптарында көзделмеген және екінші Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын табыс түрлеріне де осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

23-бап

Капитал

      1. 6-бапта айтылған бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

      3. Халықаралық тасымалда теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланатын, осындай теңіз немесе әуе кемелері түрінде ұсынылған Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының капиталына, сондай-ақ осындай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға қатысы бар жылжымалы мүлікке осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуға жатады.

      4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

24-бап

Қосарланған салық салуды жою

      1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет:

      а) осы резиденттің табысына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге;

      b) осы резиденттің капиталына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген капиталға салынатын салыққа тең соманы шегеруге мүмкіндік береді.

      Алайда мұндай шегерім кез келген жағдайда шегерім берілгенге дейін есептелген және мән-жайларға қарай осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысқа немесе капиталға қатысты табыс салығының немесе капиталға салынатын салықтың бөлігінен аспауға тиіс.

      2. Егер осы Келісімнің қандай да бір ережесіне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс немесе оған тиесілі капитал осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылса, мұндай Уағдаласушы Мемлекет соған қарамастан осындай резиденттің қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеу кезінде босатылған табысты немесе капиталды ескеруі мүмкін.

25-бап

Кемсітпеу

      1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте, дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемеден өзгеше немесе едәуір ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды. Осы Келісімнің 1-бабының ережесіне қарамастан, осы ереже Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.

      2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ адамдар Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты тиісті Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемеден өзгеше немесе едәуір ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.

      3. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын резидентіне салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте қолайлылығы аз болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайы негізінде ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, бағасын кемітулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуі тиіс.

      4. Осы Келісімнің 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының, 12-бабы 6-тармағының немесе 13-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін пайыздар, роялти, техникалық қызметтер үшін сыйақылар және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын анықтау мақсаттары үшін олар алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетіндей шарттармен шегерімге жатқызылуға тиіс. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осыған ұқсас кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын анықтау мақсаттары үшін бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет резидентінің берешегі сияқты дәл сондай шарттармен шегерілуге тиіс.

      5. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын кәсіпорындар бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және онымен байланысты міндеттемеге қарағанда өзгеше немесе едәуір ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды.

      6. Осы баптың ережелері осы Келісімнің 2-бабының ережелеріне қарамастан, кез келген нысандағы және түрдегі салықтарға қолданылады.

26-бап

Өзара келісу рәсімі

      1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де әрекеттері мұндай тұлғаның осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуына алып келіп отыр немесе алып келеді деп есептесе, мұндай тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгенінің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға алып келетін әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген кезден бастап үш (3) жыл ішінде берілуге тиіс.

      2. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы, егер ол осындай өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болғызбау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеулерге қарамастан орындалатын болады.

      3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Олар осы Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-біріне консультация да бере алады.

      4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы баптың алдыңғы тармақтарына сәйкес келісімге қол жеткізу мақсаттарында олардың өздерінен немесе олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссия арқылы бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

27-бап

Ақпарат алмасу

      1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың саяси бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Келісімге қайшы келмейтін шамада алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу 1 және 2-баптармен шектелмейді.

       2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және осы баптың 1-тармағында аталған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен қатар жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен де айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана ашылады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осындай мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін. Егер Уағдаласушы Мемлекет алған ақпарат екі Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес басқа мақсаттар үшін пайдаланылуы және осындай пайдалануға рұқсат беруші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы пайдалануы мүмкін болса, жоғарыда айтылғандарға қарамастан, мұндай ақпарат басқа да мақсаттар үшін пайдаланылуы мүмкін.

      3. Ешқандай жағдайда осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

      а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

      b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты беру;

      с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты беру міндеттемелерін жүктейтіндей түсіндірілмейді.

      4. Егер ақпаратты бір Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұраса, егер мұндай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін талап етілмесе де, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұралған ақпаратты жинау жөнінде өз шараларын қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының шектеу аясына түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

      5. Осы баптың 3-тармағының ережелері банк, басқа қаржы мекемесі, номинал ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл ретінде әрекет ететін тұлға ақпарат иесі болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік иесі ретіндегі тұлғаның мүдделеріне қатысты болу себебінен ғана Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беретін ретінде түсіндірілмейді.

28-бап

Салықтарды жинауға көмек

      1. Уағдаласушы Мемлекеттер табыс талаптарын орындауда бір-біріне көмек көрсетеді. Мұндай көмек осы Келісімнің 1 және 2-баптарының қолданылуымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісу бойынша осы бапты қолдану рәсімдерін белгілей алады.

      2. Осы бапта қолданылатын "табыс талабы" термині пайыздарды, әкімшілік айыппұлдарды және өндіріп алу не осындай сомаға қатысты қамтамасыз ету шараларын қолдану жөніндегі шығыстарды қоса алғанда, салық салу осы Келісімге немесе тараптары Уағдаласушы Мемлекеттер болып табылатын кез келген басқа актіге қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттер немесе олардың саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты тиесілі берешек сомасын білдіреді.

      3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындауға жататын болса және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын алмайтын тұлға болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының орындау мақсаттары үшін қабылданады. Мұндай табыс талабын, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылатындай болса, оның өз салықтарын мәжбүрлеп өндіріп алуға қолданылатын өзінің заңнамасының ережелеріне сәйкес осы екінші Уағдаласушы Мемлекет орындайтын болады.

      4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы оған қатысты осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын талап болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы қамтамасыз ету шараларын салу мақсаттары үшін қабылданады. Екінші Уағдаласушы Мемлекет мұндай табыс талабына қатысты өз заңнамасының ережелеріне сәйкес қамтамасыз ету шараларын, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылатындай болса, тіпті егер, мұндай шараларды қолдану кезінде мұндай табыс талабы алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте мәжбүрлеп орындауға жатпайтын болса да немесе ол бойынша борышкер оның орындалуының алдын алуға құқығы бар тұлға болып табылса да қолданады.

      5. Осы баптың 3 және 4-тармақтарының ережелеріне қарамастан, осы баптың 3 немесе 4-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабына осы Уағдаласушы Мемлекетте уақытша шектеулер қойылуға немесе талаптың сипатына қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес табыс талабына қолданылатын кез келген басымдықты айқындауға жатпайды. Қосымша ретінде, осы баптың 3 немесе 4-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабының осы Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осындай табыс талабына қолданылатын басымдығы болмайды.

      6. Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабының болуына, заңдылығына немесе сомасына қатысты соттың талап қоюы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің сотында немесе басқа да әкімшілік органдарында қозғалмайды.

      7. Егер Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 3 немесе 4-тармағына сәйкес сұрау салу жібергеннен кейін және екінші Уағдаласушы Мемлекет тиісті табыс талабын орындағанға және алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетке тиісті соманы аударғанға дейінгі кез келген уақытта тиісті табыс талабы:

      a) осы баптың 3-тармағына сәйкес сұрау салынған жағдайда, алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындауға жататын және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын алу мүмкіндігі жоқ тұлға болып табылатын осы Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы, немесе

      b) осы баптың 4-тармағына сәйкес сұрау салынған жағдайда, оған қатысты алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын осы Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болуы тоқтатылады,

      алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органын осы факті туралы дереу хабардар етеді және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің таңдауы бойынша алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекет өзінің сұрау салуын не тоқтата тұрады не кері қайтарып алады.

      8. Осы баптың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

      a) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

      b) мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келетін шараларды қолдану;

      c) егер екінші Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасына немесе әкімшілік практикасына сәйкес қолжетімді қамтамасыз ету шараларын орындау немесе мән-жайға қарай оларды қолдану бойынша барлық тиісті шараларды қабылдамаған болса, көмек көрсету;

      d) осы Уағдаласушы Мемлекет үшін әкімшілік шығасылар екінші Уағдаласушы Мемлекет алатын пайдаға мөлшерлес болмаған жағдайларда көмек көрсету міндеттемелерін жүктеу ретінде түсіндірілмейді.


29-бап

Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

      Осы Келісімде ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормалары беретін немесе арнайы халықаралық шарттардың ережелеріне сәйкес берілетін салық артықшылықтарын қозғамайды.


30-бап

Жеңілдіктерді шектеу

      Осы Келісімнің басқа ережелеріне қарамастан, егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайларды назарға ала отырып, осындай жеңілдікті алу қандай да бір келісімнің немесе мәміленің тікелей немесе жанама түрде осындай жеңілдікке алып келген негізгі мақсаттарының бірі болды деп пайымдауға негіз болса, егер тек қана осындай мән-жайларда осындай жеңілдікті берудің осы Келісімнің тиісті ережелерінің мақсаттары мен міндеттеріне сәйкес келетіні анықталмаса, осы Келісімге сәйкес жеңілдік табыс немесе капитал түріне қатысты берілмейді.

31-бап

Күшіне енуі

      1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындағаны туралы хабардар ететін соңғы жазбаша хабарлама дипломатиялық арналар арқылы алынған күннен бастап күшіне енеді.

      2. Осы Келісім:

      а) төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты: осы Келісім күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін төленген немесе есептелген табыс үшін; және

      б) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын кез келген салық салынатын кезең үшін алынатын салықтарға, табыстар мен капиталға салынатын басқа салықтарға қатысты қолданылады.

32-бап

Өзгерістер мен толықтырулар

      Уағдаласушы Мемлекеттер өзара келісім бойынша осы Келісімге оның ажырамас бөлігі болып табылатын өзгерістер мен толықтырулар енгізуі мүмкін, олар жекелеген хаттамалармен ресімделеді және осы Келісімнің 31-бабының ережелеріне сәйкес күшіне енеді.

33-бап

Қолданылуын тоқтату

      1. Осы Келісім 5 жыл мерзімге жасалады және егер Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі күнтізбелік жылдың 30 маусымынан кешіктірмей екінші Уағдаласушы Мемлекетті дипломатиялық арналар арқылы өзінің осы Келісімнің қолданысын тоқтату ниеті туралы жазбаша нысанда хабардар етпесе, осындай қолданысын тоқтату туралы хабарлама бірінші бесжылдық кезеңнің бітуінен бұрын жіберілмеуі шартымен әрбір келесі күнтізбелік жылға автоматты түрде ұзартылады.

      2. Осы Келісім:

      а) төлем көзінен ұсталатын салықтарға қатысты: қолданылуын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін төленген немесе есептелген табыс үшін; және

      б) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін басталатын кез келген салық салынатын кезең үшін алынатын салықтарға, табыстар мен капиталға салынатын басқа да салықтарға қатысты қолданылуын тоқтатады.

      Осыны куәландыру үшін осыған тиісті түрде уәкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

      20... жылы " " ......... (хиджраның .....14... сәйкес келеді) екі бірдей данада әрқайсысы қазақ, араб, ағылшын және орыс тілдерінде жасалды, барлық мәтіндер тең түпнұсқалы болып табылады. Мәтіндер арасында алшақтықтар болған жағдайда, ағылшын тіліндегі мәтін басым күшке ие болады.

      Қазақстан Республикасының
Үкіметі үшін
Оман СұлтандығыныңҮкіметі үшін

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2023 жылғы 10 қарашадағы
№ 994 қаулысымен
мақұлданған
  Жоба

Хаттама

      Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Оман Сұлтандығының Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге (бұдан әрі ‒ Келісім) қол қою сәтінде Уағдаласушы Мемлекеттер мынадай ережелер осы Келісімнің ажырамас бөлігі болып табылатынына келісті:

      1. 4-бапқа қатысты:

      4-баптың 1-тармағының мақсаты үшін "жергілікті билік органы" термині Оман Сұлтандығы жағдайында Оман Сұлтандығының Корольдік жарлығына сәйкес құрылған және толығымен Оман Сұлтандығының үкіметіне тиесілі заң шығарушы органды қамтиды.

      2. 7-бапқа қатысты:

      Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органында бар ақпарат тұрақты мекеменің пайдасын айқындау үшін жеткіліксіз болған жағдайларда, пайданы айқындау осы баптың қағидаттарына сәйкес келетін шартпен пайда осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес есептелуі мүмкін.

      3. 10-бапқа қатысты:

      Осы Келісімде ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның пайдасына есептелуі мүмкін салыққа қосымша, осылайша есептелген кез келген қосымша салық осындай пайда сомасының (5%) бес пайызынан аспайтын шартпен, осы Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық салуға кедергі келтіретін ретінде түсіндірілмейді. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда осы тармақта аталған, тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салықтан өзге барлық салықтарды одан шегергеннен кейін айқындалады.

      Қазақстан Республикасының
Үкіметі үшін
Оман СұлтандығыныңҮкіметі үшін