О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 4 марта 1999 года № 203

Правительство Республики Казахстан постановляет:

Внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан

проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между

Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии об

избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от

налогообложения в отношении налогов на доход и капитал".

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Проект

Закон Республики Казахстан

О ратификации Конвенции между Правительством Республики

Казахстан и Правительством Румынии об избежании двойного

налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в

отношении налогов на доход и капитал

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики

Казахстан и Правительством Румынии об избежании двойного

налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в

отношении налогов на доход и капитал, совершенную в Бухаресте 21

сентября 1998 года.

Президент

Республики Казахстан

Конвенция

между Правительством Республики Казахстан и Правительством

Румынии об избежании двойного налогообложения и

предотвращении уклонения от налогообложения в отношении

налогов на доход и капитал

Правительство Республики Казахстан и Правительство Румынии, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал,
договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и капитал, взимаемых Договаривающимся Государством или его административно- территориальными подразделениями, или местными органами власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и капитал считаются все виды налогов,

взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с

отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги с доходов от

отчуждения движимого или недвижимого имущества, а также налоги,

взимаемые с доходов от прироста капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция,

являются, в частности:

а) в Республике Казахстан:

(i) налог на доход юридических и физических лиц;

(ii) налог на имущество

(далее именуемый как "Казахстанский налог")

b) в Румынии:

(i) налог на доход, получаемый физическими лицами;

(ii) налог на прибыль;

(iii) налог на заработную плату и другие подобные вознаграждения;

(iv) налог на доход от сельскохозяйственной деятельности;

(v) налог на дивиденды;

(vi) налог на здания и налог на землю, занятую зданиями и строениями

(далее именуемые как "Румынский налог").

4. Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Румынию, в зависимости от контекста;
b) термины:
(i) "Казахстан" означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, в которых Казахстан может для определенных целей осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с международным правом и в которых применяются законы, регулирующие налоги Казахстана; и
(ii) "Румыния" означает Румынию и, при использовании в географическом смысле, обозначает территорию Румынии, включая ее территориальное море, а также исключительную экономическую зону, в которой Румыния осуществляет суверенитет, суверенные права и юрисдикцию в соответствии с ее внутренним законодательством и международным правом относительно разведки и эксплуатации природных, биологических и минеральных ресурсов, существующих в морских водах, на морском дне и в подпочвенном слое этих вод;
c) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которые рассматриваются как корпоративное образование для целей налогообложения;
е) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означает соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским, воздушным судном или железнодорожным транспортом, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское, воздушное судно или железнодорожный транспорт эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
g) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в Румынии: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, компанию, товарищество или любую другую ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.
2. При применении Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве только в отношении дохода из источников в этом Государстве или находящегося в нем капитала.
2. В случаях, когда на основании положений пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если оно является гражданином обоих Государств или ни одного из них, компетентные органы Договаривающихся Государств решают вопрос по взаимному согласию.
3. Если по причине положений пункта 1, лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то компетентные органы решают вопрос по взаимному согласию. Если компетентные органы не смогут достичь такого согласия, такое лицо не будет считаться резидентом ни в одном Договаривающемся Государстве и

не пользуется преимуществами настоящей Конвенции.

Статья 5

Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение"

означает постоянное место деятельности, через которое полностью или

частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:

а) место управления;

b) отделение;

c) офис;

d) фабрику;

e) мастерскую;

f) ферму или любую плантацию; и

g) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое

место добычи природных ресурсов.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 12 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев; и
b) использование монтажной или буровой установки или судна, или наблюдательную деятельность, связанную с разведкой и добычей природных ресурсов в Договаривающемся Государстве, если только такое использование длится в течение более чем 12 месяцев, или такая деятельность продолжается в течение более чем 12 месяцев; и
с) оказание услуг, включая консультационные услуги предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только, если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в период или периоды, превышающие в общей сложности более чем 12 месяцев.
4. Независимо от предшествующих положений настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающее:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию, без получения дохода;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или поставки, без получения дохода;
с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) продажа товаров или изделий, принадлежащих предприятию, выставленных на временной ярмарке или выставке, после закрытия указанной ярмарки или выставки;
е) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
g) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) по f) при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7 - действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве, в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, за исключением, если только деятельность такого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
6. Несмотря на предшествующие положения настоящей статьи, страховая компания, за исключением перестраховки, Договаривающегося Государства считается имеющей постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она собирает страховые взносы на территории другого Государства или страхует риски в границах этой территории через лицо иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7.
7. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение либо другим образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимого имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские, воздушные суда и железнодорожный транспорт не рассматриваются как недвижимое имущество.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет или не осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение.
Если предприятие осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
с) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.
Однако, не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, сборов или других схожих платежей за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных, за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, ссуженную постоянному учреждению.
4. Если обычно принято в Договаривающемся Государстве определять прибыль, относящуюся к постоянному учреждению, на базе пропорционального распределения общей прибыли предприятия к ее различным частям, ничто в пункте 2 не должно препятствовать этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого пропорционального распределения, как это обычно принято; однако, выбранный метод пропорционального распределения должен давать результат, соответствующий принципам, содержащимся в настоящей статье.
5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Если прибыль включает виды дохода или доходов от прироста стоимости имущества, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
7. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
Международные перевозки

1. Прибыль от эксплуатации морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта в международной перевозке облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.
2. Если место эффективного управления морского предприятия расположено на борту судна, то оно считается расположенным в Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки судна, или, если нет такого порта, то в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее судно.
3. Положение пункта 1 распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или международном эксплуатационном агентстве.
4. Прибыль, упомянутая в пункте 1 настоящей статьи, не включает прибыль, полученную от эксплуатации гостиницы, деятельность которой отлична от использования морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта в международной перевозке.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. В случае, когда
а) предприятие Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства;
и в каждом случае, между двумя предприятиями создаются или устанавливаются условия в их коммерческих или финансовых отношениях, которые отличаются от тех, которые были бы созданы между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - и соответственно облагает налогом - прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия, созданные между двумя предприятиями, были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство может сделать соответствующие корректировки к сумме налога, взимаемого с этой прибыли. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы дивидендов.
Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае, применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением, если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению или постоянной базе, находящимся в этом другом Государстве.
6. Несмотря на положения настоящей Конвенция, постоянное учреждение компании, которая является резидентом Договаривающегося Государства и которая осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве в дополнение к налогу на прибыль. Для целей настоящего положения, дополнительный налог на прибыль определяется в соответствии с внутренним законодательством каждого Договаривающегося Государства.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Государстве, если их получает и они фактически принадлежат Правительству другого Договаривающегося Государства или его административно-территориальному подразделению или его местному органу власти, или любому агентству, или банковскому подразделению, или учреждению этого Правительства, или его административно- территориального подразделения или местного органа власти, или, если долговые требования резидента другого Договаривающегося Государства, гарантированны, застрахованы или прямо финансируются финансовым учреждением, полностью принадлежащим Правительству другого Договаривающегося Государства.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом, дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за просроченные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относятся к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае, применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является сами это Государство, административно-территориальной подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи прав.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти, то налог, взимаемый таким образом, не будет превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, включая натуральную оплату, получаемые в качестве вознаграждения за пользование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научной работы, включая кинематографические фильмы, и фильмы или ленты для радио или телевизионного вещания, публичную трансляцию посредством спутниковой, кабельной, оптико-волоконной или другой сходной технологии, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за использование или за право использования любого промышленного, коммерческого или научного оборудования, или за информацию, касающейся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
5. Роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, когда плательщиком является само это Государство, административно- территориальное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Однако, если лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в отношении права или собственности которых было фактически установлено обязательство выплачивать роялти и такие роялти связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от этой статьи путем такого создания или передачи.

Статья 13
Комиссионные

1. Комиссионные, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие комиссионные также могут облагаться налогом и в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем комиссионных, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов общей суммы комиссионных.
3. Термин "комиссионные" при использовании в настоящей статье означает платежи, выплачиваемые брокеру или агенту, работающими на условиях комиссии, или любому иному лицу, приравниваемому к брокеру или агенту в соответствии с налоговым законодательством Договаривающегося Государства, в котором такие платежи возникают.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец комиссионных, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли комиссионные через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы и деятельность, в отношении которой выплачиваются роялти, фактически связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае, применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
5. Комиссионные считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, административно-территориальное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Однако, если лицо, выплачивающее комиссионные, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в отношении деятельности которых было установлено обязательство выплачивать комиссионные, и такие комиссионные связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то такие комиссионные считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем комиссионных, или между ними обоими и каким- либо другим лицом, сумма комиссионных, выплачиваемых за проделанную работу, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем комиссионных при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 14
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, упомянутого в статье 6 (Доход от недвижимости имущества) и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или акций компании, активы которой полностью или большей своей частью состоят из такого имущества, или доли в партнерстве или трасте, активы которых состоят полностью или большей своей частью из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Доходы, полученные от отчуждения морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.
4. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем упомянуто в пунктах 1, 2 и 3, облагаются налогом только в Договаривающимся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве; и
а) доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Государстве; или
b) такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом 12-месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем календарном году.
В случаях, упомянутых в подпунктах а) или b), доход, связанный с услугами, может облагаться налогом в этом другом Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в статье 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности), определяющей сумму прибыли, связанной с постоянным учреждением.
2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 16
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статьей 17 (Гонорары директоров), 19 (Пенсии и другие выплаты), 20 (Государственная служба), жалованье и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, то вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
а) получатель находится в этом другом государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дней в любом 12-месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем календарном году, и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства, и
с) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского, воздушного судна или железнодорожного транспорта, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.

Статья 17
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 18
Работники искусства и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 15 (Независимые личные услуги) и 16 (Зависимые личные услуги), доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения статей 7(Прибыль от предпринимательской деятельности), 15 (Независимые личные услуги) и 16 (Зависимые личные услуги), облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, доход, полученный от деятельности, упомянутой в пункте 1, в рамках культурных или спортивных обменов, согласованных Правительствами обоих Договаривающихся Государств и не осуществляемых в целях получения прибыли, освобождается от налога в Договаривающемся Государстве, в котором такая деятельность осуществляется.

Статья 19
Пенсии и другие выплаты

1. С учетом положений пункта 2 статьи 20 (Государственная служба), пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые за выполненную в прошлом работу резиденту Договаривающегося Государства, и любой аннуитет, выплачиваемый такому резиденту, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей жизни или определенного, или устанавливаемого периода времени, согласно принятому обязательству, производить такие выплаты взамен на адекватную и полную компенсацию в деньгах или денежном выражении.

Статья 20
Государственная служба

1. а) Вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемое Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или его подразделению или местному органу власти, облагается налогом только в этом Государстве;
b) Однако, такое вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:
i) является гражданином этого Государства; или
ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством, или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства, или подразделения или органа власти, облагается налогом только в этом Государстве;
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 16 (Зависимые личные услуги), 17 (Гонорары директоров) и 19 (Пенсии и другие выплаты) применяются к вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти.

Статья 21
Студенты и стажеры

1. Резидент Договаривающегося Государства, временно находящийся в другом Договаривающемся Государстве в качестве студента или стажера, который получает техническую, профессиональную или предпринимательскую подготовку, не облагается налогом в другом Договаривающемся Государстве в течение 7 лет в отношении платежей, полученных из-за границы для целей его проживания, учебы или прохождения стажировки, а также в отношении стипендий на период продолжения его учебы.
2. Вознаграждение, в случае, если оно выплачивается студенту или стажеру, которые являются резидентами Договаривающегося Государства за услуги, оказываемые в другом Государстве, не облагается налогом в этом другом Государстве в течение 3 лет, при условии, что такие услуги связаны с его учебой, проживанием или стажировкой.

Статья 22
Профессора и исследователи

1. Физическое лицо, которое является или являлось резидентом Договаривающегося Государства непосредственно перед его визитом в другое Договаривающееся Государство, которое по приглашению любого университета, колледжа, школы или иного аналогичного некоммерческого учебного заведения, признанного Правительством этого другого Договаривающегося Государства, которое находится в этом другом Договаривающемся Государстве в период, не превышающий двух лет с даты его первого приезда в это другое Договаривающееся Государство исключительно для цели преподавания или исследования или того и другого, в таком учебном институте, освобождается от налога в этом другом Договаривающемся Государстве в отношении вознаграждения за преподавание или исследование.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не будут применяться к доходу от исследований, если такие исследования предпринимаются не в государственных интересах, а для личной выгоды определенного лица или лиц.

Статья 23
Другие доходы

Статьи дохода резидента Договаривающегося Государства, возникающие в другом Договаривающемся Государстве, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 24
Капитал

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6 (Доход от недвижимого имущества), принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Капитал, представленный недвижимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющиеся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Капитал, представленный морскими, воздушными судами и железнодорожным транспортом, эксплуатируемых в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских, воздушных судов и железнодорожного транспорта, облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.
4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 25
Устранение двойного налогообложения

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:
а) Если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, которые согласно с положениями настоящей Конвенции могут облагаться налогом в Румынии, Казахстан позволит:
i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Румынии;
ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в Румынии.
Однако, эти вычеты, в любом случае, не должны превышать часть налога с дохода или капитала, подсчитанную до предоставления вычета, относящуюся, в зависимости от обстоятельств, к доходу или капиталу, которые могут облагаться налогом в Румынии;
b) Если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в Румынии, Казахстан может включить этот доход или капитал в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Румынии двойное налогообложение устраняется следующим образом:
Если резидент Румынии получает доход или виды дохода, упомянутые в статьях 10 (Дивиденды), 11 (Проценты), 12 (Роялти) и 13 (Комиссионные), или прибыль, прирост стоимости имущества или владеет капиталом, которые по законодательству Казахстана и в соответствии с настоящей Конвенцией, могут облагаться налогом в Казахстане, то Румыния позволит вычесть из налога на доход, на виды дохода, прибыль, доход от прироста стоимости имущества или на капитал, сумму, равную налогу, уплаченному в Казахстане.
Однако, сумма зачета не должна превышать суммы Румынского налога на такой доход, виды дохода, прибыль или прирост стоимости имущества, или на капитал, подсчитанного в соответствии с налоговым законодательством и нормами Румынии.

Статья 26
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательством, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Настоящее положение не будет истолковано, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие- либо личные льготы, освобождения и скидки для целей налогообложения за счет гражданского статуса или семейных обязанностей, которые оно предоставляет своим собственным резидентам.
3. За исключением, когда применяются положения пункта 1 статьи 9 (Ассоциированные предприятия), пункта 7 статьи 11 (Проценты), или пункта 6 статьи 12 (Роялти), или пункта 6 статьи 13 (Комиссионные), проценты, роялти, комиссионные и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самих условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Таким образом, любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должны, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самих условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные мероприятия первого упомянутого Государства.

Статья 27
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого он является, или, если его случай подпадает под пункт 1 статьи 26 (Недискриминация), того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, несоответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств приложат усилия для решения взаимным согласием любых трудностей или сомнений, возникающих с истолкованием или применением настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом для устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных в Конвенции.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовывать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 28
Помощь в сборе налогов

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обязуются оказывать помощь друг другу в сборе налогов, вместе с процентами, штрафами за просрочку платежа и пеней нештрафного характера, относящимся к таким налогам, именуемым в настоящей статье как "налоговое требование".
2. Налоговое требование компетентного органа Договаривающегося Государства включает подтверждение таким органом того, что согласно законодательству этого Государства, налоговое требование было окончательно установлено. В целях настоящей статьи, налоговое требование является окончательно установленным, если Договаривающееся Государство согласно своему внутреннему законодательству имеет право на исполнение налогового требования в сборе налогов и налогоплательщик не имеет дальнейших прав на сдерживание такого сбора.
3. Требования, которые являются предметом просьбы об оказании помощи, не имеют приоритета над налогами, причитающимися в Договаривающемся Государстве, оказывающем такую помощь, и положения пункта 1 статьи 27 (Процедура взаимного согласования) также применяется к любой информации, которая, в силу настоящей статьи, предоставляется компетентным органом Договаривающегося Государства.
4. Налоговое требование компетентного органа Договаривающегося Государства, которое было принято для сбора компетентным органом другого Договаривающегося Государства, собирается компетентным органом другого Государства как будто такое требование было связано с его собственными налогами.
5. Суммы, собранные компетентным органом Договаривающегося Государства согласно настоящей статьи, направляются компетентному органу другого Договаривающегося Государства.
6. Согласно настоящей статьи помощь в сборе налогов не оказывается Договаривающемуся Государству в отношении налогоплательщика в той части, если налоговое требование относится к периоду, в течение которого налогоплательщик являлся резидентом другого Договаривающегося Государства.
7. Несмотря на положения статьи 2 (Налоги, на которые распространяется Конвенция), положения настоящей статьи применяются к налогам любого рода и вида, установленных в соответствии с налоговым законодательством Договаривающегося Государства.
8. Положения настоящей статьи не должны истолковываться как обязывающие любое Договаривающееся Государство применять административные меры такого характера, которые отличаются от тех, которые применяются при сборе своих собственных налогов или тех, которые бы противоречили его государственной политике (общественной практике).

Статья 29
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для исполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той мере пока налогообложение не противоречит Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьей 1 (Лица, к которым применяется Конвенция). Любая информация, получаемая Договаривающимся Государством, считается конфиденциальным таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не должны трактоваться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательство:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).

Статья 30
Члены дипломатических миссий и консульских постов

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий или консульских постов, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 31
Вступление в силу

Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30-й день после даты последнего уведомления, извещающего, что оба Договаривающихся Государства завершили внутренние законодательные процедуры, необходимые в каждом Договаривающемся Государстве для ее вступления в силу.
Конвенция применяется:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на доход, полученный на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу; и
b) в отношении других налогов на прибыль, доход и на капитал, полученных на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.

Статья 32
Прекращение действия

1. Настоящая Конвенция остается в силе неограниченно.
2. Каждое Договаривающееся Государство может направить другому Договаривающемуся Государству письменное уведомление по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции на или до 30 июня любого календарного года после окончания пятилетнего периода, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.
В таком случае, эта Конвенция прекращает свое действие:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на доход, полученный на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором было дано уведомление о прекращении действия; и
b) в отношении других налогов на прибыль, доход и капитал, полученные на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором было подано уведомление о прекращении действия.
В удостоверении чего, нижеподписавшиеся представители, должным

образом уполномоченные на то своими Правительствами, подписали

настоящую Конвенцию.

Совершено в Бухаресте 21 сентября 1998 года в двух экземплярах,

на казахском, румынском, русском и английском языках, причем все

тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в

текстах, английский текст будет определяющим.

За Правительство За Правительство

Республики Казахстан Румынии

(Специалисты: Э.Жакупова

Н.Мартина)

"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің Қаулысы 1999 жылғы 4 наурыз N 203

Қазақстан Республикасының Үкіметі қаулы етеді:

"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің

арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты

қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол

бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы" Қазақстан Республикасы

Заңының жобасы Қазақстан Республикасы Парламенті Мәжілісінің қарауына

енгізілсін.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің

арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты

қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға

жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы

1998 жылғы 21 қыркүйектегі Бухаресте жасалған Қазақстан

Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің арасындағы табыс пен

капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды

болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенция

бекітілсін.

Қазақстан Республикасының

Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің

арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты

қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға

жол бермеу туралы

Конвенция

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі екі Мемлекет арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайту мен дамытуға ұмтылысты басшылыққа ала отырып және Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған

салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы

конвенцияны жасасуға ниет білдіре отырып,

мыналар туралы уағдаласты:

1-бап

Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе

екеуінің де резиденті болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап

Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция оларды алу әдістеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелері немесе жергілікті өкімет органдары алатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға қолданылады.

2. Жылжитын және жылжымайтын мүлікті шеттетуден алынған табыстарға салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан, немесе табыстың немесе капиталдың жеке элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері, сондай-ақ капитал

өсімінен алынатын салықтар табыс пен капиталға салынатын салықтар деп

есептеледі.

3. Осы Конвенция қолданылатын қазір алынып жүрген салықтар

мыналар болып табылады, атап айтқанда:

а) Қазақстан Республикасында:

(i) заңды және жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;

(ii) мүлікке салынатын салық;

(бұдан әрі - "Қазақстан салығы" деп аталады);

b) Румынияда:

(i) жеке тұлғалар алатын табысқа салынатын салық;

(ii) түскен пайдаға салынатын салық;

(iii) жалақыға және басқа осындай сыйақыларға салынатын салық;

(iv) ауыл шаруашылық қызметіне түсетін табыстарға салынатын салық;

(v) дивидендтерге салынатын салық;

(VI) ғимараттарға және ғимараттар мен құрылыстар салынған жерге

салынатын салық;

(бұдан әрі "Румыния салығы" деп аталады).

4. Конвенция сондай-ақ Конвенцияға қол қойылған күннен кейін

қолданылып жүрген салықтарға немесе солардың орнынан қосымша алынатын

оларға бара-бар немесе іс жүзінде оларға ұқсас кез келген салықтарға

қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары өздерінің

тиісті салық заңдарына енгізілетін кез келген елеулі өзгерістер

жайында бір-біріне мәлімдеп отырады.

3-бап

Жалпы айқындамалар

1. Егер контекстен өзге туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:

а) "Уағдаласушы Мемлекеттер" және "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдері контекс талабына қарай, Қазақстанды немесе Румынияны білдіреді;

b) терминдер:

(i) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді. Жағырапиялық мағынада қолданғанда "Қазақстан" термині халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан белгілі бір мақсаттар үшін егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын және Қазақстан салықтарын реттейтін заңдар қолданылатын аумақтық суларды, сондай-ақ айрықша экономикалық аймақ пен құрлықтық шельфті қамтиды; және

(ii) "Румыния" термині Румынияны білдіреді және, жағырапиялық мағынада қолданғанда, Румыния өзінің ішкі мемлекеттік заңдары мен теңіз суларындағы, теңіз түбіндегі және осы сулардың топырақ асты қабатындағы табиғи, биологиялық және минералдық ресурстарды барлауға және пайдалануға қатысты халықаралық құқықтарға сәйкес, егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аумақтық теңізін, сондай-ақ айрықша экономикалық аймағын қоса алғанда, Румынияның аумағын білдіреді;
с) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны немесе тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
d) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылатын кез келген корпоративтік құрылымды немесе кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
e) "Уағдаласушы Мемлекеттік кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттік кәсіпорны" терминдері тиісінше бір Уағдаласушы Мемлекеттік резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттік резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
f) "халықаралық тасымал" термині теңіз, әуе кемесі немесе темір жол көлігі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттік кәсіпорны пайдаланатын теңіз, әуе көлігімен немесе темір жол көлігімен жүзеге асырылатын кез келген тасымалды білдіреді;
g) "құзыретті орган" термині мыналарды білдіреді:
(i) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның өкілетті өкілін білдіреді;
(ii) Румынияда: Қаржы министрлігін немесе оның өкілетті өкілін;
h) "ұлттық тұлға" термині мыналарды білдіреді:
(i) Уағдаласушы Мемлекеттік азаматтығы бар кез келген тұлғаны;
(ii) Уағдаласушы Мемлекеттік қолданыстағы заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе кез келген басқа ассоциацияны;
2. Уағдаласушы Мемлекет Конвенцияны қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер контекстен басқаша туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтар жөнінде осы Мемлекеттің заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині, осы мемлекеттің заңдары бойынша өзінің тұрғылықты жері резиденттігі, басқару орны, құрылу орны, тіркелу орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді.

Алайда бұл термин тек осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе онда орналасқан капиталға байланысты ғана осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Жеке тұлға 1-тармақтың ережелері негізінде сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылған жағдайларда, оның мәртебесі былайша айқындалады:
а) ол өзінің меншігіне жататын тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Мемлекеттердің ешқайсысында да өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Мемлекеттік резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол өзі азаматы болып саналатын Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
d) егер ол Мемлекеттердің екеуінің де азаматы болса немесе ешқайсысының да азаматы болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары мәселені өзара келісу бойынша шешеді.

3. Егер жеке тұлғадан өзге тұлға 1-тармақтың ережелері себебінен Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, құзыретті органдар мәселені өзара келісу бойынша шешеді. Егер құзыретті органдар мұндай келісімге келе алмаса, мұндай тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің

ешқайсысының да резиденті деп саналмайды және осы Конвенцияның

артықшылықтарын пайдалана алмайды.

5-бап

Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині ол

арқылы кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге

асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды қамтиды:

а) басқару орнын;

b) бөлімшені;

с) офисті;

d) фабриканы;

е) шеберхананы;

f) ферманы немесе кез келген егіс алқабын; және

g) шахтаны, мұнай немесе газ скважинасын, кенішті немесе табиғи ресурстар өндіретін басқа да кез келген кен орнын.
3. "тұрақты мекеме" термині сондай-ақ мыналарды қамтиды:
а) құрылыс алаңын немесе құрылыс салу, монтаждау немесе құрастыру объектісін немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтерді, тек егер мұндай алаң немесе объект 12 айдан астам уақыт істеп келсе немесе мұндай қызмет 12 айдан астам уақыт көрсетіліп келсе ғана;
b) монтаждау немесе бұрғылау қондырғыларын немесе кемелерді пайдалануды, немесе Уағдаласушы Мемлекетте немесе табиғи ресурстарды барлау және пайдалану үшін осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді, тек егер мұндай пайдалану 12 айдан астам уақыт созылса, немесе осындай қызмет 12 айдан астам уақыт көрсетілсе ғана;
с) осы мақсаттар үшін кәсіпорын жалдап алған қызметшілер немесе басқа персонал арқылы кәсіпорын көрсеткен консультативтік қызметтерді қоса алғанда, көрсетілген қызметтерді, тек егер мұндай сипаттағы қызмет (осындай немесе соған байланысты жоба үшін) жалпы алғанда 12 айдан асатын кезеңде немесе кезеңдерде жалғасса ғана.
4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне тәуелсіз, "тұрақты мекеме" термині мыналарды қамтитын болып қарастырылмайды:
а) табыс алмай-ақ құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
b) табыс алмай-ақ, кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек өзге кәсіпорынның ұқсату мақсаттары үшін ғана ұстауды;
d) уақытша жәрмеңкеге немесе көрмеге қойылған кәсіпорынға тиесілі тауарлар мен бұйымдарды аталған жәрмеңке немесе көрме жабылғаннан кейін сату;
e) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ғана ұстауды;
f) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру үшін ғана ұстауды;
g) а)-дан f)-ке дейінгі тармақшаларда аталған қызмет түрлерін кез келген қиыстыруды жүзеге асыру үшін ғана тұрақты іс-әрекет орнын ұстауды, тек мұндай қиыстыру нәтижесінде пайда болған тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе қосалқы сипатта болған жағдайда ғана.

5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер 7-тармақ қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын атынан келісім-шарттар жасауға өкілеттігі болса және оны әдетте пайдаланып жүрсе, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызмет жөнінде осы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады, алайда осындай тұлғаның 4-тармақта көрсетілген, тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылған күннің өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызметпен шектелетін жағдай бұған қосылмайды.
6. Осы баптың осының алдындағы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру кәсіпорны, қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында сақтандыру жиындарын жинайтын немесе ол 7-тармақтың ережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы онда орналасқан тәуекелді нәрселерді сақтандыратын болса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады.

7. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, егер осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
8. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екінші Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруы (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен айналысуы) фактісінің өзі осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табысқа (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан табысты қоса алғанда) осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңы бойынша қандай мағынада қолданылса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер иелігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық ресурстарды, кен көздерін және басқа табиғи қазбаларды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе кесімді төлемдерге арналған құқықтарды және жоғарыда аталғандарды игеру құқығын қамтиды; теңіз, әуе кемелері, жердегі және темір жол көлігі жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелері, сондай-ақ кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа және тәуелсіз жеке қызметтер көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналыспаса немесе айналыспаған болса, мұндай кәсіпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
Егер кәсіпорын, жоғарыда айтылғанындай, кәсіпкерлік қызметпен айналысатын немесе айналысқан болса, онда оның пайдасына екінші Мемлекетте салық салынуы, бірақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарлармен немесе бұйымдармен бірдей немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы екінші Мемлекетте сатуға; немесе
с) өзінің сипаты жөнінен осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметпен сәйкес келетін немесе ұқсас осы екінші Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігінде ғана салынуы мүмкін.
2. 3-тармақтың ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекемесі арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысатын немесе айналысқан болса, онда осы тұрақты мекеме нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе оған ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде төмендегі шығындар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе одан тысқары жерде жұмсалған-жұмсалмағанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығындарын қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығындарды шегеріп тастауға болады.
Тұрақты мекеменің бас офисіне немесе резиденттің басқа офистерінің кез келгеніне патенттер және басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін роялти, алымдар немесе басқа да ұқсас төлемдер төлеу арқылы немесе нақты қызметтер көрсеткені үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық ақы төлеу арқылы немесе тұрақты мекемеге несиеге берілген сомаға проценттер төлеу арқылы төленген сомаларды тұрақты мекемеге шегеріп тастауға болмайды.
4. Егер әдетте Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорынның әртүрлі бөлімшелеріне оның пайдасының жалпы сомасын сайма-сай бөлу негізінде айқындалу қабылданса, 2-тармақтағы ештеңе де осы Уағдаласушы Мемлекетке әдетте қабылданғанындай, осылай бөлу арқылы айқындауға тыйым салмайды; алайда сайма-сай бөлудің таңдап алынған әдісі осы бапта айтылған принциптерге сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.
5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тек қана тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы нәтижесінде ғана осы тұрақты мекемеге әлдеқандай пайда есептелмейді.
6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын мүлік құнының өсімінен алынатын табыс немесе табыстар түрлерін қамтитын болса, онда ол баптардың ережелері осы баптың ережелеріне қатысты болмайды.
7. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге тиесілі пайда, егер осындай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жылма-жыл біркелкі тәсілмен айқындалады.

8-бап
Халықаралық тасымалдар

1. Теңіз, әуе кемелерін немесе темір жол көлігін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға, кәсіпорынды тиімді басқару орталығы орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Егер теңіз кәсіпорнын тиімді басқару орталығы кеменің бортында орналасса, онда ол кеме тіркелген порт орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте, немесе, егер мұндай порт болмаса, кемені пайдаланатын адам резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан деп есептеледі.
3. 1-тармақтың ережелері, сондай-ақ пулға, бірлескен кәсіпорынға

немесе халықаралық пайдалану агенттігіне қатысудан алынатын пайдаға

қолданылады;

4. Осы баптың 1-тармағында көрсетілген пайда теңіз, әуе кемелерін

және темір жол көлігін халықаралық пайдаланудан қызметі өзгеше қонақ

үйді пайдаланудан алынатын табысты қамтымайды.

9-бап

Ассоциацияланған кәсіпорындар

1. Егер:

а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және әрбір жағдайда кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржы қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда солардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылып, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны осы Мемлекетте салық салынатын пайданы осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосып, тиісінше салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелуі мүмкін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасында жасалған жағдайлар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы жағдайлардай болса, онда осы екінші Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзетулер жасай алады. Осындай түзетулерді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа ережелері қаралуға тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары қажет болған жағдайда бір-біріне консультация береді.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда осындай дивидендтерге дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер алушы дивидендтердің нақты иесі болса, онда осындай алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайды.
Бұл тармақ дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылғанда акцияларын немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ дивидендтерді бөлетін компанияның резиденті болып табылатын Мемлекеттің заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салық реттеуіне жататын компанияға қатысудың басқа да корпоративтік құқықтарынан алынатын табысты білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің нақты иесі дивидендтер төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетке сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және төленіп жүрген дивидендтерге қатысты бар холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базға қатысты болса, онда 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 15-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекет, мұндай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтін дивидендтерге қандай да болсын салық сала алмайды.
6. Осы Конвенцияның ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын және екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын тұрақты мекемесі бар компанияға табыс салығына қосымша осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін. Осы ереженің мақсаттары үшін табысқа қосымша салық әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ішкі заңдарына сәйкес белгіленеді.

11-бап
Проценттер

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер алушы проценттердің нақты иесі болса, онда осылай алынған салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайтын болады.
3. 2-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған проценттер, егер оларды екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті өкімет органы, немесе осы Үкіметтің, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесінің немесе жергілікті өкімет органының кез келген агенттігі немесе банк бөлімшесі немесе мекемесі алса және олар іс жүзінде тиесілі болса, немесе, екінші Уағдаласушы Мемлекет резидентінің борыштық талаптары кепілдікпен сақтандырылған немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне толықтай қарасты қаржылық мекемеден тікелей қаржыландырылған болса, осы Мемлекетте салық салудан босатылады.
4. "Проценттер" термині осы баптың пайдаланылған кезде кепілдікпен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген, борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін қандай да болсын борыш талаптарынан алынатын табысты, үкіметтің бағалы қағаздарынан алынатын табысты және облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты, соның ішінде осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды білдіреді. Төлемдердің уақытында жасалмағаны үшін салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын проценттердің нақты иесі проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және проценттер төлеуге негіз болып отырған борыш талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 15-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
6. Егер төлеуші Мемлекеттің өзі, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетін қарыз пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттерді осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
7. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында арнайы қатынастар болуы себепті төленетін проценттердің төлеуші мен олардың нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы тиіс.
8. Егер өзіне қатысты проценттер төленетін кез келген борыш талаптарының жасалуына немесе жүктелуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі құқықтарды осылай жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай роялтиге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ роялти алушы оның нақты иесі болып табылса, онда осылай алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде әдебиет, өнер және ғылыми жұмыс шығармаларына, соның ішінде кинематографиялық фильмдерге және радио немесе теледидарға арналған фильмдерге немесе таспаларға, спутниктік, кабельдік оптикалық-талшықтық немесе осыларға ұқсас технологиялар арқылы бұқаралық жарияланымға, кез келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе моделге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе кез келген өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпаратқа кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің, заттай төлемдерді қоса, кез келген түрін білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және роялти өздеріне қатысты төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретіне қарай 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші Мемлекеттің өзі, оның әкімшілік бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па - бұған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесінің пайда болуына қатысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасында ерекше қатынастар болуы себепті төленетін роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Бұл жағдайда төлемнің басы артық бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелеріне мән бере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық салынуға тиіс.
7. Егер өзіне қатысты роялти төленетін құқықты жасауға немесе беруге байланысты бар кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, бұл баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап
Делдалдық жарналар

1. Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін делдалдық жарналарға осы екінші Мемлекетке салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес, олар туындайтын Уағдаласушы Мемлекетте де делдалдық жарналарға салық салынуы мүмкін, бірақ егер алушы делдалдық жарналардың іс жүзіндегі иесі болса, мұндай жолмен алынатын салық делдалдық жарналардың жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. "Делдалдық жарналар" термині, осы бапта қолданылуында, делдалдық жағдайда жұмыс істейтін брокерге, немесе делдалдық жағдайда жұмыс істейтін агентке, немесе брокерге теңестірілген кез келген өзге тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекетте бұндай төлемдер пайда болатын Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңдарына сәйкес төленетін төлемдерді білдіреді.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын делдалдық жарналардың іс жүзіндегі иесі онда орналасқан тұрақты мекемесі арқылы делдалдық жарналар пайда болған екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырып келсе, немесе осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты базасынан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және делдалдық жарналар төленетін әрекет шын мәнінде осындай тұрақты мекемеден немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылады. Бұл ретте жағдайларға байланысты 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) және 15-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші Мемлекеттің өзі, әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, делдалдық жарна осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, делдалдық жарнаны төлеуші тұлға, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болғанына немесе болмағанына, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы бар екендігіне, осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болғанына, оның іс-әрекетіне делдалдық жарналарды төлеу міндеттемесі белгіленгеніне және мұндай делдалдық жарналар тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған деп есептелуіне қарамастан, мұндай делдалдық жарналар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер төлеуші мен делдалдық жарналардың іс жүзіндегі иесі арасындағы, немесе олардың екеуі мен әлдеқандай басқа тұлға арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан орындалған жұмыс үшін төленген делдалдық жарнаның сомасы, мұндай қатынастар болмаған кездегі төлеуші мен делдалдық жарналардың іс жүзіндегі иесі арасындағы келісілген сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің артық бөлігі әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес, осы Конвенцияның басқа да ережелерін ескере отырып, салық салуға жатқызылады.

14-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің 6-бапта (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) айтылған және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті шеттетуден алатын табыстарына, немесе әріптестіктегі үйлестерге, немесе активтері толығымен немесе көп бөлігінде осындай мүліктен тұратын компания акцияларына, немесе активтері толығымен немесе көп бөлігінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен тұратын трасталарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласу Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мемлекеттік кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті шеттетуден немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға, соның ішінде осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен қоса) немесе осындай тұрақты базаны шеттетуден алынған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз, әуе кемелерін және темір жол көлігін шеттеуден және осындай теңіз, әуе кемелері немесе темір жол көлігін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті шеттетуден алған табыстарға мекемені тиімді басқарудың орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
4. 1, 2 және 3-тармақтарда көрсетілгеннен басқа кез келген мүлікті шеттетуден алынған табыстарға мүлікті шеттетуші тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

15-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті кәсіби немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да ұқсас қызметтер көрсетуден алған табысқа, егер осындай қызметтер екінші Уағдаласушы Мемлекетте көрсетілмейтін немесе көрсетілмеген болса; және
а) табыс жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүйелі түрде ие болып отырған немесе ие болған тұрақты базаға қатысты алынған болса, немесе
b) осындай жеке тұлға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кез келген 12 айлық кезеңнің тиісті күнтізбелік жылда басталатын немесе аяқталатын жалпы алғанда 183 күнінен асып түсетін кезең немесе кезеңдер бойы осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болып жүрсе немесе жүрген болса, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

а) немесе b) тармақшаларында айтылған қызметтерге байланысты табыс 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда) принциптері сияқты, тура пайдалардың сомасын анықтаудың және кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайдаларды сомасын анықтаудың және кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайдаларды тұрақты мекеменің немесе тұрақты базаның пайдасына жатқызудың принциптеріне сәйкес, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. "Кәсіби қызметтер" термині, атап айтқанда, мәдениет пен өнер қызметкерлерінің тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметтерін, сондай-ақ дәрігерлердің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің, тіс дәрігерлерінің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметін қамтиды.

16-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. 17-баптың (Директорлардың сыйақылары), 19-баптың (Зейнетақылар), 20-баптың (Мемлекеттік қызмет)ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған ырыздықақыға және басқа да осындай сыйақыларға, егер тек жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша жүзеге асырылса, онда осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, егер:
а) алушы тиісті күнтізбелік жылда басталатын және аяқталатын кез келген дәйекті 12 айлық кезеңнің ішінде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы екінші Мемлекетте болса; және
b) сыйақыны екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақыны жалдаушының екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы төлемесе, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте жалданып істеген жұмысына байланысты алатын сыйақыға тек бірінші аталған Мемлекетте салық салынады.
3. Осы баптың бұның алдындағы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз, әуе кемелерінің бортында немесе темір жол көлігінде орындалатын, жалдама жұмыстарға қатысты алынған сыйақыларға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы

Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

17-бап

Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті директорлар кеңесінің мүшесі

немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын

компанияның осыған ұқсас органының мүшесі ретінде алған директорлардың

сыйақыларына және басқа да осындай төлемдерге осы екінші Мемлекетте салық

салынуы мүмкін.

18-бап

Өнер қызметкерлері мен спортшылар

1. 15-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) және 16-баптың (Тәуелді жеке қызметтер) ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар артисі немесе сазгер секілді өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерлерінің немесе спортшының өзінің осы сипатта жүзеге асырған жеке қызметінен алынатын табысы өнер қызметкерлерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа, 7-баптың (Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда), 15-баптың (Тәуелсіз жеке қызметтер) және 16-баптың (Тәуелдік жеке қызметтер) ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерлерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, 1-тармақта айтылған, мәдени немесе спорт алмасулары шеңберіндегі екі Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметтерімен келісілген және пайда алу мақсатында жүзеге асырылмаған табыс осындай әрекет жүзеге асырылған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

19-бап
Зейнетақылар мен басқа да төлемдер

1. 20-баптың (Мемлекеттік қызмет) 2-тармағының ережелерін есепке

ала отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрынғы жұмысына

қатысты төленетін зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға

және осы резидентке төленетін кез келген аннуитетке тек осы Мемлекетте

салық салынады.

2. "Аннуитет" термині балама және толық сыйақының орнына ақшалай

немесе ақша құнымен төлем жасау міндеттемесі болғанда бүкіл өмір бойы

немесе белгілі бір не белгіленетін уақыт кезеңінде жеке тұлғаға

белгіленген уақытта жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы

білдіреді.

20-бап

Мемлекеттік қызмет

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның бөлімшесі немесе жергілікті өкімет органдары осы Мемлекетке немесе оның бөлімшесі немесе жергілікті өкімет органдары осы Мемлекетке немесе оның бөлімшесіне болмаса жергілікті өкімет органына көрсетілетін қызметіне қатысты төлейтін зейнетақыдан басқа сыйақыға тек осы Мемлекетте салық салынады;
b) Алайда, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
(i) осы Мемлекеттің азаматы болып табылса, немесе
(ii) қызметті жүзеге асыру мақсаты үшін ғана осы Мемлекеттің резиденті болмаса, осындай сыйақыға тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Уағдаласушы мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі немесе жергілікті өкімет органы немесе олар құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның бөлімшесі, немесе өкімет органы үшін жүзеге асырған қызметіне төленетін кез келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса ғана, мұндай зейнетақыға тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
3. 16-баптың (Тәуелді жеке қызметтер), 17-баптың (Директорлардың сыйақылары) және 19-баптың (Зейнетақылар және басқа төлемдер) ережелері Уағдаласушы мемлекеттің немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесінің немесе жергілікті органның кәсіпкерлік іс-әрекетті орындауына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап
Студенттер және тағылымгерлер

1. Екінші Уағдаласушы Мемлекетте техникалық, кәсіби немесе кәсіпкерлік даярлықтан өтіп жүрген студент немесе тағылымгер ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте уақытша жүрген Уағдаласушы мемлекеттің резидентінің оның мекендеп тұруы, білім алуы немесе тағылымнан өтуі үшін шетелден алған төлемдеріне қатысты, сондай-ақ оқып жүрген кезеңіндегі шәкіртақыға қатысты 7 жыл бойы салық салынбайды.
2. Егер сыйақыға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын студентке немесе тәлімгерге екінші Мемлекетте көрсеткен қызметі үшін төленсе, мұндай қызмет оның білім алуына, мекендеп тұруына немесе тәлімдемеден өтуіне байланысты болса, осы басқа Мемлекетте 3 жыл бойы салық салынбайды.

22-бап
Профессорлар мен зерттеушілер

1. Уағдаласушы Мемлекетке өзі барардың нақ алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте негізінен университетте, колледжде, мектепте немесе бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің үкіметі ресми түрде таныған оқу орнында дәріс беру мақсатымен жүрген жеке тұлға бірінші аталған Уағдаласушы мемлекетте өзі алғаш рет келген күннен бастап екі жылдан аспайтын уақыт ішінде осындай оқыту, дәріс беру үшін төленетін сыйақыларға қатысты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.
2. Егер зерттеулер мемлекеттің мүддесі үшін емес, негізінен, нақты тұлғаның немесе тұлғалардың жеке пайдасы үшін жүргізілсе, осы Баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды.

23-бап
Басқа да табыстар

Уағдаласушы мемлекет резидентінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және осы Конвенцияның бұдан бұрынғы баптарында қарастырылмаған табыс түрлеріне осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

24-бап
Капитал

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің меншігі болып табылатын және екінші Уағдаласушы мемлекетте орналасқан, 6-бапта (Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс) аталған жылжымайтын мүлік ретінде ұсынылған капиталға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекенін кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлік немесе тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентінің қарамағындағы тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз, әуе кемелері және теміржол көлігі, және осындай теңіз, әуе кемелерін және темір жол көлігін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған капиталға тек кәсіпорынды тиімді басқару орталығы орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекет резиденті капиталының барлық басқа элементтеріне тек осы Мемлекетте салық салынады.

25-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық мынадай жолмен жойылады:
а) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Румынияда салық салынуы мүмкін табыс тапса немесе капиталы болса, онда Қазақстан:
(i) осы резиденттің табысына салынатын салықтан Румынияда төленген табыс салығына тең соманы шегеріп тастауға;
(ii) осы резиденттің капиталына салынған салықтан Румынияда төленген капиталға салынған салыққа тең соманы шегеріп тастауға рұқсат етеді.
Алайда, осылай шегерулер кез келген жағдайда Румынияда салық салынуы мүмкін табысқа немесе капиталға қатысты шегеру берілгенге дейін есептелген табыс салығының немесе капиталға салынатын салықтың бөлігінен аспауға тиіс;
b) Егер Конвенцияның ережесіне сәйкес Қазақстан резидентіне тиесілі алынған табыс немесе капитал Румынияда салықтан босатылған болса, онда Қазақстан, алайда, осындай резиденттің қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеген кезде салықтан босатылған табысты немесе капиталды есепке алуы мүмкін.
2. Румыния жағдайында қосарланған салық мынадай жолмен жойылады:
Егер Румынияның резиденті 10 (Дивидендтер), 11(Проценттер), 12 (Роялти) және 13 (Делдалдық жарналар) бастарында айтылған табысты немесе табыс түрлерін, немесе пайданы, Қазақстанның заңдары бойынша және осы Конвенцияға сәйкес мүлік құнының өсімін алса, немесе капиталы болса, Қазақстанда салық салынуы мүмкін, онда румыния табысқа, табыстың түрлеріне, пайдаға, мүлік құнының өсімінен алынатын табысқа немесе капиталға салынатын салықтан Қазақстан төленген салықтың сомасына тең соманы есептен шығарып тастауға мүмкіндік береді.
Алайда, есептеменің сомасы осындай табысқа, табыстың түрлеріне, пайдаға немесе мүлік құнының өсіміне немесе капиталға салынатын, Румынияның салық заңдарына және нормаларына сәйкес есептелген Румын салығының сомасынан аспауға тиіс.

26-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге екінші Уағдаласушы Мемлекетке ұшырамайды.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы екінші мемлекетте нақ осындай қызметпен айналысатын осы екінші Мемлекеттің кәсіпорынына салық салудан қолайсыздау болмауға тиіс. Осы Ереже екінші Уағдаласушы Мемлекет резидентіне оның өз резиденттеріне азаматтық дәреже немесе отбасы міндеттері есебінен беретін салық салудағы қандай да жеке жеңілдіктер, босатулар немесе шегерімдерді Уағдаласушы Мемлекеттің біреуін міндеттейтіндей болып қарастырылмауы тиіс.
3. 9-баптың (Ассоциацияланған кәсіпорындар) 1-тармағының, 11-баптың (Проценттер) 7-тармағының, 12-баптың (Роялти) 6-тармағының, немесе 13-баптың (Делдалдық жарналар) 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшін бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне олар қалай төленсе нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуы тиіс. Сонымен Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне кез келген қарызы осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшін бірінші аталған Мемлекеттің резидентінің қарызы қалай шегерілсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуға тиіс.
4. Капитал екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей не жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Мемлекеттің осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерден өзгеше болмаса анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге бірінші аталған Мемлекетте ұшырамауы тиіс.

27-бап
Өзара келісіп алу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар етіп отыр немесе душар ететін болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердің ішкі заңдарында көздеген қорғану құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резидент болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның бастан кешірген жағдайы 26-баптың (Кемсітпеушілік) 1-тармағына қатысты болса, өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органдарының қарауы үшін бере алады. Арыз Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға душар еткен іс-әрекеттер жайлы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Құзырлы орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және өзі қанағаттандырарлық шешімге келе алмаса, Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселені екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органымен өзара келісе отырып шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарында бар қандай да бір уақытша шектеулерге қарамастан орындалуға тиіс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары осы Конвенцияны пайдалану немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдіктерді өзара келісе отырып шешуге күш салады. Олар сондай-ақ Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою үшін бір-бірімен консультация өткізе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары мұның алдындағы тармақтарды келісіп алуға қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады. Егер Келісімге қол жеткізу үшін ауызша пікір алысуды ұйымдастыру қажет болса, осындай пікір алысу Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдарының өкілдерінен тұратын комиссия мәжілісі шеңберінде өткізілуі мүмкін.

28-бап
Салықтарды жинауға көмектесу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы бапта "салық талабы" деп аталған салықтарға жататын мерзімі өткен төлемдердің проценттерімен, айыппұлдарымен және қылмысты сипаттағы айыппұлсыз өнімдермен қоса, салықтарды жинауда біріне бірі көмек көрсетуге міндеттенеді.
2. Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органының салық талабы осы Мемлекеттің заңдарына сәйкес салық талабы түпкілікті белгіленгенін осындай органның растауын қажет етеді. Осы баптың мақсаты үшін салық талабы, егер Уағдаласушы Мемлекет өз ішкі заңдарына сәйкес салық жинауда салық талабын орындауға құқықты болса және салық төлеуші мұндай салықты тежеуге бұдан әрі құқықсыз болса, салық талабы түпкілікті белгіленген болып табылады.
3. Көмек көрсету туралы тілектің мазмұны болып табылатын талап осындай көмек көрсететін Уағдаласушы Мемлекетте есептелетін салықтардан басым болмайды және 27-Баптың (Өзара келісіп алу рәсімі) 1-тармағының ережелері осы бапқа сәйкес, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы беретін кез келген ақпаратқа қолданылады.
4. Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің органы жинау үшін қабылдаған Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының салық талабын екінші Мемлекет оның өзінің салықтарымен байланысты болғандай тұрғыда жинайды.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы жинаған салықтардың сомасы осы бапқа сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органына жіберіледі.
6. Осы бапқа сәйкес, егер салық талабы салық төлеуші бірінші немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмаған кезеңге жататын болса, Уағдаласушы Мемлекетке салық төлеушіге қатысты бөлігінде салық жинауда көмек көрсетілмейді.
7. Осы Конвенцияның 2-бабының (Конвенция қолданылатын салықтар) ережелеріне қарамастан осы баптың ережелері Уағдаласушы мемлекеттің салық заңдарына сәйкес белгіленген салықтың кез келген түрлеріне қолданылады.
8. Осы баптың ережелері өзіне тиесілі салықтарды жинау кезінде қолданылатын, оның мемлекеттік саясатына (қоғамдық практикаға) қайшы келетін осындай сипаттағы шараларды кез келген Уағдаласушы Мемлекетке міндеттейтін тұрғыда пайымдалмауға тиіс.

29-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары осы Конвенцияның ережелерін немесе салық салу әзірше Конвенцияға қайшы келмейтіндей дәрежеде Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердің ішкі заңдарын орындау үшін қажетті ақпарат алысып тұрады. Ақпарат алысу 1-баппен (Конвенция қолданылатын тұлғалар) шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекет алатын кез келген ақпарат осы мемлекеттің ішкі заңдарының шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты шағымдарды бағалаумен немесе жинаумен, күшпен жинап алумен немесе тиісті сот қудалауымен немесе қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соның ішінде соттар мен әкімшілік органдарына) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сол шешімдерін қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекеттерге:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары мен әкімшілік

практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;

b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңдары бойынша немесе

әдеттегі әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;

с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе

кәсіптік құпияны не сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы

мемлекеттік саясатқа (қоғамдық практикаға) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру

міндеттемесін жүктейтіндей мағынада пайдаланылмауға тиіс.

30-бап

Дипломатиялық миссиялар мен консулдық

қызметтердің мүшелері

Осы Конвенцияның ештеңесі дипломатиялық миссиялардың немесе консулдық

қызметтердің мүшелерінің халықаралық құқықтардың жалпы нормаларымен немесе

арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салықтық

артықшылықтарына қолданылмайды.

31-бап

Күшіне енуі

Осы Конвенция бекітілуге жатады және екі Уағдаласушы мемлекет оның күшіне енуі үшін қажетті ішкі заң ресімдерін әрбір Уағдаласушы Мемлекетте аяқтағанын мәлімдейтін соңғы хабарлама жасалған күннен соң 30-шы күні күшіне енеді.

Конвенция мыналарға:

а) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1

қаңтарында немесе одан кейін алынған табысқа салынатын кіріс көздерінен

ұсталатын салықтарға қатысты; және

b) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1

қаңтарына немесе одан кейін алынған пайдаға, кіріске және капиталға

салынатын басқа да салықтарға қатысты - қолданылады.

32-бап

Әрекетін тоқтатуы

1. Осы Конвенция күшінде шексіз қала береді.

2. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі 5 жылдық кезең аяқталған соң кез келген күнтізбелік жылдың 30 маусымында немесе соған дейін Конвенцияның қолданылу күшін тоқтату туралы дипломатиялық арналар бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекетке жазбаша хабар жібере алады.
Мұндай жағдайда бұл Конвенция:
а) қолданысын тоқтату туралы мәлімдеме берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарында немесе одан кейін алынған табысқа салынатын салықтарға қатысты; және
b) қолданысын тоқтату туралы мәлімдеме берілген жылдан кейін келетін

тоқтату жылдың 1 қаңтарында немесе одан кейін алынған пайдаға, кіріске

және капиталға салынатын басқа да салықтарға қатысты - өзінің әрекетін

тоқтатады.

Осыны куәландыру үшін, өздерінің Үкіметтері тиісті дәрежеде

өкілеттілік берген төменде қол қоюшы өкілдер осы Конвенцияға қол қойды.

Бухарест қаласында, 1998 жылғы 21 қыркүйекте қазақ, румын, орыс және

ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, сондай-ақ барлық мәтіндердің күші

бірдей. Мәтіндерде алшақтықтар пайда болған жағдайда, ағылшынша мәтін

айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасының Румынияның

Үкіметі үшін Үкіметі үшін

Оқығандар:

Қобдалиева Н.

Омарбекова А.