Об утверждении Стандарта организации оказания медицинской помощи по клинической фармакологии в Республике Казахстан

Приказ и.о. Министра здравоохранения Республики Казахстан от 3 ноября 2017 года № 808. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 20 ноября 2017 года № 16001. Утратил силу приказом Министра здравоохранения Республики Казахстан от 19 апреля 2023 года № 75.

Сноска. Утратил силу приказом Министра здравоохранения РК от 19.04.2023 № 75 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

В соответствии с подпунктом 6) пункта 1 статьи 7 Кодекса Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года "О здоровье народа и системе здравоохранения" ПРИКАЗЫВАЮ:

1. Утвердить прилагаемый Стандарт организации оказания медицинской помощи по клинической фармакологии в Республике Казахстан.

2. Департаменту организации медицинской помощи Министерства здравоохранения Республики Казахстан в установленном законодательством порядке обеспечить:

1) государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан;

2) в течение десяти календарных дней со дня государственной регистрации настоящего приказа направление его копии в бумажном и электронном виде на казахском и русском языках в Республиканское государственное предприятие на праве хозяйственного ведения "Республиканский центр правовой информации" для официального опубликования и включения в Эталонный контрольный банк нормативных правовых актов Республики Казахстан;

3) в течение десяти календарных дней после государственной регистрации настоящего приказа направление его копии на официальное опубликование в периодические печатные издания;

4) размещение настоящего приказа на интернет-ресурсе Министерства здравоохранения Республики Казахстан после его официального опубликования;

5) в течение десяти рабочих дней после государственной регистрации настоящего приказа представление в Департамент юридической службы Министерства здравоохранения Республики Казахстан сведений об исполнении мероприятий, предусмотренных подпунктами 1), 2), 3) и 4) настоящего пункта.

3. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на вице-министра здравоохранения Республики Казахстан Актаеву Л.М.

4. Настоящий приказ вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

Исполняющий обязанности министра здравоохранения Республики Казахстан

А. Цой

Приложение к приказу исполняющего обязанности Министра здравоохранения Республики Казахстан от 3 ноября 2017 года № 808

Стандарт
организации оказания медицинской помощи по клинической фармакологии в Республике Казахстан

Глава 1. Общие положения

1. Стандарт организации оказания медицинской помощи по клинической фармакологии в Республике Казахстан (далее – Стандарт) разработан в соответствии с подпунктом 6) пункта 1 статьи 7 Кодекса Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года "О здоровье народа и системе здравоохранения" (далее – Кодекс) и устанавливает общие принципы организации оказания медицинской помощи по клинической фармакологии в медицинских организациях.

2. Термины и определения, используемые в настоящем Стандарте:

1) AВС (эй би си) анализ (activity-based costing) (активити бэйзд костинг) – анализ рациональности использования финансовых затрат на лекарственные средства посредством распределения лекарственных средств по трем классам в зависимости от объемов их потребления на протяжении определенного периода;

2) лекарственное средство – средства, представляющие собой или содержащие фармакологически активные вещества, вступающие в контакт с организмом человека или проникающие в его органы и ткани, предназначенные для профилактики, диагностики и лечения заболеваний, а также изменения состояния и функций организма: лекарственная субстанция, лекарственное сырье, балк-продукты лекарственных средств, лекарственные препараты;

3) рациональное использование лекарственных средств (далее – РИЛС) – использование лекарственных средств согласно клиническим показаниям, в дозах, соответствующих индивидуальным потребностям пациента, в течение адекватного периода времени и по самой низкой цене для больного;

4) лекарственный формуляр организации здравоохранения – перечень лекарственных средств для оказания медицинской помощи в рамках гарантированного объема бесплатной медицинской помощи (далее – ГОБМП) и в системе обязательного социального медицинского страхования (далее – ОСМС), сформированный на основе казахстанского национального лекарственного формуляра и утвержденный руководителем организации здравоохранения в соответствии с Правилами разработки и согласования лекарственных формуляров организаций здравоохранения, утвержденными приказом Министра здравоохранения Республики Казахстан от 23 ноября 2009 года № 762 (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов за № 5900) (далее – Приказ № 762);

5) побочная реакция (побочное действие) – непреднамеренная побочная реакция организма, связанная с применением лекарственного препарата и предполагающая наличие, как минимум, возможной взаимосвязи с применением подозреваемого лекарственного препарата;

6) казахстанский национальный лекарственный формуляр – перечень лекарственных средств с доказанной клинической эффективностью и безопасностью, содержащий информацию о лекарственных средствах и ценах, являющийся обязательной основой для разработки лекарственных формуляров организаций здравоохранения и формирования списков закупа лекарственных средств в рамках ГОБМП и в ОСМС;

7) лекарственные средства высокого риска – лекарственные средства, при работе с которыми имеется повышенный риск причинения ущерба пациенту и медицинским работникам, требующие осторожности и внимательности при обращении;

8) качество медицинской помощи – уровень соответствия оказываемой медицинской помощи стандартам, утвержденным уполномоченным органом и установленным на основе современного уровня развития медицинской науки и технологии;

9) формулярная комиссия – консультативно-совещательный орган, основной целью которого является внедрение и поддержание формулярной системы и РИЛС в соответствующей медицинской организации (регионе), на основе принятых уполномоченным органом норм и стандартов;

10) VEN (вен) анализ – оценка эффективности использования лекарственных средств: жизненно-важные (Vital) (витал) – лекарственные средства, необходимые (важные) для спасения и поддержания жизни; необходимые (Essential) (эссеншиал) – лекарственные средства, эффективные при лечении менее опасных, но серьезных заболеваний; второстепенные (несущественные) (Non-essential) (нон-эссеншиал) – лекарственные средства сомнительной эффективности, дорогостоящие лекарства, используемые по симптоматическим показаниям.

3. Штаты организаций здравоохранения, оказывающих медицинскую помощь по клинической фармакологии, за исключением организаций являющихся государственными предприятиями на праве хозяйственного ведения, товариществами с ограниченной ответственностью, акционерными обществами, устанавливаются в соответствии с типовыми штатами и штатными нормативами организаций здравоохранения, утвержденными приказом Министра здравоохранения Республики Казахстан от 7 апреля 2010 года № 238 (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов за № 6173).

Глава 2. Основные направления деятельности клинической фармакологии

4. Целью клинической фармакологии является достижение клинической эффективности, безопасности лекарственной терапии, РИЛС для улучшения качества медицинской помощи и результатов лечения.

5. Для реализации цели врач клинический фармаколог обеспечивает:

1) организацию консультативной помощи медицинским работникам по РИЛС;

2) участие в разработке, функционировании и поддержании формулярной системы в медицинской организации;

3) проведение экспертизы, анализа и оценки использования лекарственных средств и участие в фармаконадзоре;

4) участие в проведении комплексных мероприятий, направленных на повышение профессионального уровня и информированности медицинских работников по вопросам клинической фармакологии и РИЛС.

6. Кабинет врача клинического фармаколога и отделение клинической фармакологии являются структурными клиническими подразделениями медицинской организации и организуются в составе поликлиники (районной, городской) 1 должность врача клинического фармаколога при наличии 30 врачей амбулаторного приема; в составе многопрофильных стационаров (городских, областных), специализированных диспансеров, республиканских организаций здравоохранения из расчета 1 должность на 800 пролеченных больных в месяц.

7. Врач клинический фармаколог:

1) устанавливает проблемы пациента с оценкой использования, эффективности и безопасности, прогнозированием влияния лекарственных средств на исход заболевания, разработкой плана оптимизации использования и мониторинга лекарственных средств;

2) проводит консультации пациентов по приему назначенных лекарственных средств (режиму, дозировке), их связи с приемом пищи, особенностями течения болезни, аллергоанамнеза;

3) оказывает консультативную помощь медицинским работникам по вопросам РИЛС, терапевтической целесообразности назначаемых лекарственных средств, основанных на принципах доказательной медицины с учетом их клинико-фармакологических характеристик, тяжести заболевания пациента, его возраста, генетического фона, аллергологического анамнеза, лабораторных и инструментальных данных исследований;

4) участвует в консилиумах по вопросам РИЛС;

5) участвует в формировании лекарственного формуляра организации здравоохранения в соответствии с Приказом № 762;

6) участвует в разработке списка лекарственных средств высокого риска для обеспечения безопасности пациента в процессе оказания медицинской помощи;

7) обеспечивает диагностику и неотложную помощь при угрожающих жизни пациента состояниях (анафилактический шок, бронхоспастический синдром, острая сосудистая недостаточность, острая дыхательная недостаточность, судорожный синдром);

8) проводит оценку использования лекарственных средств в организации здравоохранения (АВС,VEN (эй би си, вен) анализов);

9) планирует использование антимикробных средств и участвует в разработке мероприятий по сдерживанию антибиотикорезистентности совместно со специалистами инфекционного контроля медицинской организации;

10) участвует в организации и проведении клинических исследований новых лекарственных средств, клинических исследованиях и переоценке ранее используемых лекарственных средств и медицинских технологий;

11) использует данные медицинской статистики при проведении экспертизы и оценки РИЛС, возможности их замены с учетом возраста пациента, аллергологического анамнеза и характера заболевания;

12) обеспечивает оформление и ведение первичной медицинской документации в соответствии с приказом исполняющего обязанности Министра здравоохранения Республики Казахстан от 23 ноября 2010 года № 907 "Об утверждении форм первичной медицинской документации организаций здравоохранения" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов за № 6697) (далее – Приказ № 907).

Глава 3. Организация оказания медицинской помощи по клинической фармакологии

8. Медицинская помощь врачом клиническим фармакологом оказывается в форме:

амбулаторно-поликлинической помощи в виде консультативно-диагностической помощи;

стационарозамещающей помощи;

стационарной помощи.

9. Оказание медицинской помощи по клинической фармакологии осуществляется путем консультативного сопровождения использования лекарственных средств пациентами, врачом клиническим фармакологом, консилиумом с участием врача клинического фармаколога.

10. Лечащий врач принимает решение о направлении пациента на консультацию к врачу клиническому фармакологу в случаях:

1) выявления побочных реакций (побочных действий) лекарственных средств;

2) необходимости назначения пациенту лекарственных средств с ожидаемым риском развития серьезных нежелательных лекарственных реакций, назначении комбинаций лекарственных препаратов, усиливающих частоту нежелательных лекарственных реакций;

3) необходимости назначения лекарственных средств с высоким риском развития побочных действий;

4) беременности и в период кормления грудью;

5) отсутствия клинической эффективности или резистентности к проводимой медикаментозной терапии;

6) развития полиморбидности;

7) заболевания, протекающего с нарушением функций почек, печени, других органов и систем, изменяющих фармакокинетику и фармакодинамику лекарственных средств;

8) подозрения на наличие и (или) выявление фармакогенетических особенностей пациента;

9) назначения пациенту антибактериальных препаратов резервного ряда, в том числе, при неэффективности ранее проводимой антибактериальной терапии;

10) назначения пациенту лекарственных средств с узким терапевтическим диапазоном;

11) необходимости контроля надлежащего до- и послеоперационного ведения пациентов, получающих длительную лекарственную терапию;

12) необходимости проведения мониторинга и экспертной оценки целесообразности, эффективности и безопасности проводимой пациенту медикаментозной терапии.

11. Врач, оказывающий амбулаторно-поликлиническую помощь, при направлении пациента к врачу клиническому фармакологу предоставляет медицинскую карту по формам 025/у "Медицинская карта амбулаторного пациента", 112/у "История развития ребенка" или выписку по форме 027/у "Выписка из медицинской карты амбулаторного, стационарного больного", утвержденным Приказом № 907, с указанием предварительного или заключительного диагноза, сопутствующих заболеваний и клинических проявлений болезни, а также имеющихся данных лабораторных и функциональных исследований.

12. Врач, оказывающий стационарную помощь, при направлении пациента к врачу клиническому фармакологу предоставляет медицинские карты по формам 003/у "Медицинская карта стационарного больного", 096/у "История родов", 097/у "История развития новорожденного" или выписку по форме 027/у "Выписка из медицинской карты амбулаторного, стационарного больного", утвержденным Приказом № 907, с указанием предварительного или заключительного диагноза, сопутствующих заболеваний и клинических проявлений болезни, а также имеющихся данных лабораторных и функциональных исследований.

Қазақстан Республикасында клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсетуді ұйымдастыру стандартын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің м.а. 2017 жылғы 3 қарашадағы № 808 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2017 жылғы 20 қарашада № 16001 болып тіркелді. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2023 жылғы 19 сәуірдегі № 75 бұйрығымен.

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Денсаулық сақтау министрінің 19.04.2023 № 75 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

"Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы" Қазақстан Республикасының 2009 жылғы 18 қыркүйектегі Кодексінің 7-бабы 1-тармағының 6) тармақшасына сәйкес БҰЙЫРАМЫН:

1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасында клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсетуді ұйымдастыру стандарты бекітілсін.

2. Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің Медициналық көмекті ұйымдастыру департаменті Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен:

1) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркеуді;

2) осы бұйрықты мемлекеттік тіркегеннен кейін күнтізбелік он күннің ішінде оның көшірмелерін баспа және электрондық түрде қазақ және орыс тілдерінде ресми жариялауға және Қазақстан Республикасының нормативтік құқықтық актілерінің эталондық бақылау банкіне қосу үшін "Республикалық құқықтық ақпарат орталығы" шаруашылық жүргізу құқығындағы республикалық мемлекеттік кәсіпорнына жіберуді;

3) осы бұйрықты мемлекеттік тіркегеннен кейін күнтізбелік он күннің ішінде оның көшірмесін мерзімді баспа басылымдарына ресми жариялауға жіберуді;

4) осы бұйрықты ресми жарияланғаннан кейін Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің интернет-ресурсына орналастыруды;

5) осы бұйрықты мемлекеттік тіркегеннен кейін он жұмыс күні ішінде Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің Зан қызметі департаментіне осы тармақтың 1), 2), 3) және 4) тармақшаларында көзделген іс-шаралардың орындалуы туралы мәлеметтерді ұсынуды қамтамасыз етсін.

3. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау вице-министрі Л. М. Ақтаеваға жүктелсін.

4. Осы бұйрық алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрінің міндетін атқарушы

А. Цой

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің міндетін атқарушының 2017 жылғы 3 қарашадағы № 808 бұйрығымен бекітілген

Қазақстан Республикасында клиникалық фармакология бойынша медициналық
көмек көрсетуді ұйымдастыру стандарты

1-тарау. Жалпы ережелер

1. Қазақстан Республикасында клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсетуді ұйымдастыру стандарты (бұдан әрі – Стандарт) 2009 жылғы 18 қыркүйектегі "Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы" Қазақстан Республикасының Кодексі 7-бабы 1-тармағының 6) тармақшасына (бұдан әрі – Кодекс) сәйкес әзірленді және медициналық ұйымдарда клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсетуді ұйымдастырудың жалпы қағидаттарын белгілейді.

2. Осы Стандартта пайдаланылатын терминдер мен анықтамалар:

1) AВС (эй би си) талдау (activity-based costing) (активити бэйзд костинг) – дәрілік заттарды оларды белгілі бір уақыт аралығында тұтыну көлеміне қарай үш класс бойынша бөлу арқылы дәрілік заттарға арналған қаржылық шығындарды пайдаланудың ұтымдылығын талдау;

2) дәрілік заттар – фармакологиялық активті заттарды білдіретін немесе қамтитын, адам организмімен байланысқа түсетін немесе оның ағзалары мен тіндеріне өтетін, аурулардың профилактикасына, диагностикасына және оларды емдеуге, сондай-ақ организмнің жай-күйі мен функцияларын өзгертуге арналған заттар: дәрілік субстанция, дәрілік шикізат, дәрілік заттардың балк-өнімдері, дәрілік препараттар;

3) дәрілік заттарды оңтайлы пайдалану (бұдан әрі – ДЗОП) – клиникалық көрсетілімдерге сәйкес пациенттің жеке қажеттіліктеріне сәйкес келетін дозаларда, барабар уақыт кезеңі ішінде және науқас үшін ең төмен баға бойынша дәрілік заттарды пайдалану;

4) денсаулық сақтау ұйымының дәрiлiк формуляры – қазақстандық ұлттық дәрілік формулярдың негізінде қалыптастырылған және Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2009 жылғы 23 қарашадағы № 762 бұйрығымен бекітілген Денсаулық сақтау ұйымдарының дәрілік формулярларын әзірлеу және келісу ережесіне сәйкес (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 5900 болып тіркелген) (бұдан әрі – № 762 бұйрық) денсаулық сақтау ұйымының басшысы бекіткен тегін медициналық көмектің кепілдік берілген көлемі шеңберінде (бұдан әрі – ТМККК) және міндетті әлеуметтік медициналық сақтандыру (бұдан әрі – МӘМС) жүйесінде медициналық көмек көрсетуге арналған дәрілік заттардың тізбесі;

5) жағымсыз реакция (жағымсыз әсері) – дәрілік препаратты қолданумен байланысты организмнің әдеиі жасалмаған және қалыпты жағдай ретіндегі күдікті дәрілік препаратты қолданумен өзара байланысты болуының болжамды жағымсыз реакциясы;

6) Қазақстандық ұлттық дәрілік формуляр – шекті бағалары көрсетіле отырып, ТМККК және МӘМС берілген көлемін көрсету үшін қалыптастырылған және денсаулық сақтау ұйымдарында дәрілік формулярларды әзірлеу мен бекіту үшін міндетті негіз болып табылатын, клиникалық тиімділігі мен қауіпсіздігі дәлелденген дәрілік заттардың тізбесі;

7) қаупі жоғары дәрілік заттар – олармен жұмыс жүргізгенде пациентке залал келтіру қаупі жоғары, сақтықпен және мұқият пайдалануды қажет ететін дәрілік заттар;

8) медициналық көмектің сапасы - көрсетілетін медициналық көмектің уәкілетті орган бекіткен және медициналық ғылым мен технологияның қазіргі заманауи даму деңгейі негізінде белгіленген стандарттарға сәйкестік деңгейі;

9) формулярлық комиссия – негізгі мақсаты уәкілетті орган қабылдаған нормалар мен стандарттардың негізінде тиісті медициналық ұйымда (өңірде) формулярлық жүйені және ДЗОП енгізу және қолдау көрсету болып табылатын консультациялық-кеңесші орган;

10) VEN (вен) талдау – дәрілік заттарды пайдалану тиімділігін бағалау: өмірлік-маңызды (Vital) (витал) – өмірін құтқаруға және қолдауға қажетті (маңызды) дәрілік заттар; қажетті (Essential) (эссеншиал) – қауіптілігі төмен, бірақ елеулі ауруларды емдеу кезінде тиімді дәрілік заттар; екінші дәрежелі (болмашы) (Non-essential) (эссеншиал) – тиімділігі күмәнді дәрілік заттар, симптоматикалық көрсетілімдер бойынша пайдаланылатын қымбат тұратын дәрі.

3. Шаруашылық жүргізу құқығындағы мемлекеттік кәсіпорындар, жауапкершілігі шектеулі серіктестіктер, акционерлік қоғамдар болып табылатын ұйымдарды қоспағанда, клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсететін денсаулық сақтау ұйымдарының штаттары Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2010 жылғы 7 сәуірдегі № 238 бұйрығымен бекітілген (нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 6173 болып тіркелген) Үлгі штаттары мен штат нормативтеріне сәйкес белгіленеді.

2-тарау. Клиникалық фармакология қызметінің негізгі бағыттары

4. Клиникалық фармакологияның мақсаты медициналық көмек пен емдеу нәтижелерінің сапасын жақсарту үшін дәрілік терапияның, ДЗОП клиникалық тиімділігіне, қауіпсіздігіне қол жеткізу болып табылады.

5. Мақсатты іске асыру үшін клиникалық фармаколог дәрігер:

1) ДЗОП бойынша медицина қызметкерлеріне консультациялық көмек көрсетуді ұйымдастыруды;

2) денсаулық сақтау ұйымдарында формулярлық жүйені әзірлеуге, оның жұмыс істеуіне және қолдауға қатысуды;

3) дәрілік заттардың пайдаланылуына сараптама, талдау және бағалау жүргізуге және фармакологиялық қадағалауға қатысуды;

4) клиникалық фармакология және ДЗОП мәселелері бойынша медицина қызметкерлерінің кәсіби және хабардар болу деңгейін арттыруға бағытталған кешенді іс-шараларды жүргізуге қатысуды қамтамасыз етеді.

6. Клиникалық фармаколог дәрігердің кабинеті және клиникалық фармакология бөлімшесі медициналық ұйымның құрылымдық клиникалық бөлімшелері болып табылады және емхана (аудандық, қалалық) құрамында амбулаториялық қабылдауда 30 дәрігер болған кезде 1 лауазым; көп бейінді стационарлардың (қалалық, облыстық), мамандандырылған диспансерлердің құрамында, республикалық денсаулық сақтау ұйымдарының құрамында айына 800 емделіп шыққан науқасқа 1 лауазым есебінен ұйымдастырылады.

7. Клиникалық фармаколог дәрігер:

1) дәрілік заттардың қолданылуын, тиімділігін және қауіпсіздігін бағалап, оның ауру нәтижесіне әсерін болжай отырып, дәрілік заттарды пайдалану мен мониторингтеудің оңтайлы жоспарын әзірлей отырып, пациенттің проблемаларын белгілейді;

2) тамақты қабылдауына, ауру ағымының ерекшелігіне аллергиялық анамнезіне байланысты, тағайындалған дәрілік заттарды қабылдау бойынша пациенттерге консультация береді (режимі, дозасы);

3) ДЗОП, олардың клиникалық-фармакологиялық сипаттамаларын, пациент ауруының ауырлығын, оның жасын, генетикалық аясын, аллергологиялық анамнезін, зерттеудің зертханалық және аспаптық деректері ескеріл отырып тағайындалатын дәрілік заттардың дәлелді медицинасының қағидаттарына негізделген терапиялық орындылығы мәселелері бойынша медицина қызметкерлеріне консультациялық көмек көрсетеді;

4) ДЗОП мәселелері бойынша консилиумдерге қатысады;

5) № 762 бұйрығына сәйкес денсаулық сақтау ұйымының дәрілік формулярын қалыптастыруға қатысады;

6) медициналық көмек көрсету процесінде пациенттің қауіпсіздігін қамтамасыз ету үшін қаупі жоғары дәрілік заттардың тізімін әзірлеуге қатысады;

7) пациенттің өміріне қауіп төндіретін жағдайлар кезінде (анафилактикалық шок; бронхоспастикалық синдром; жіті тамыр функцияларының жеткіліксіздігі; жіті тыныс алу функцияларының жеткіліксіздігі; құрысу синдромы) диагностика мен кезек күттірмейтін көмек көрсетеді;

8) денсуалық сақтау ұйымында дәрілік заттардың қолданылуына бағалау жүргізеді (АВС,VEN (эй би си, вен) талдаулары);

9) микробқа қарсы заттарды пайдалануды жоспарлайды және медициналық ұйымның инфекциялық бақылау мамандарымен бірлесіп антибиотикке резистенттілікті ұстау бойынша іс-шараларды әзірлеуге қатысады;

10) жаңа дәрілік заттарды клиникалық зерттеуді ұйымдастыруға және жүргізуге, клиникалық зерттеулерге және бұрын қолданылған дәрілік заттар мен медициналық технологияларды қайта бағалауға қатысады;

11) ДЗОП сараптау және бағалау жүргізу кезінде медициналық статистика деректерін, пациенттің жасын, аллергологиялық анамнезді және аурудың сипаттамасын ескере отырып, оларды ауыстыру мүмкіндігін пайдаланады;

12) "Денсаулық сақтау ұйымдарының бастапқы медициналық құжаттама нысандарын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің міндетін атқарушының 2010 жылғы 23 қарашадағы № 907 бұйрығына сәйкес (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 6697 болып тіркелген) (бұдан әрі – № 907 бұйрық) бастапқы медициналық құжаттаманы ресімдеуді және жүргізуді қамтамасыз етеді.

3-тарау. Клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсетуді ұйымдастыру

8. Клиникалық фармакология дәрігер медициналық көмекті:

консультациялық-диагностикалық көмек түріндегі амбулаториялық-емханалық көмек;

стационарды алмастыратын көмек;

стационарлық көмек нысандарында көрсетеді.

9. Клиникалық фармакология бойынша медициналық көмек көрсету пациенттердің дәрілік заттарды пайдалануын клиникалық фармаколог дәрігердің консультациялық сүйемелдеуі, клиникалық фармаколог дәрігердің қатысуымен консилиум арқылы жүзеге асырылады.

10. Емдеуші дәрігер:

1) дәрілік заттардың жағымсыз реакциясы (жағымсыз әсері) анықталған;

2) пациентке жағымсыз дәрілік реакциялардың даму қаупі бар дәрілік заттарды, маңызды жағымсыз дәрілік реакциялардың жиілігін күшейтетін дәрілік препараттардың комбинациясын тағайындау қажеттілігі;

3) жағымсыз әсердің даму қаупі жоғары дәрілік заттарды тағайындаудың қажеттілігі;

4) жүктілік және емшек сүтімен қоректендіру кезеңінде;

5) жүргізілетін дәрі-дәрмектік терапияға клиникалық тиімділік немесе резистенттілік болмаған;

6) полиморбидтіліктің дамуы;

7) дәрілік заттардың фармакокинетикасы мен фармакодинамикасын өзгертетін бүйрек, бауыр, басқа да ағзалар мен жүйелер функцияларының бұзылуымен өтетін аурулар;

8) пациенттің фармакогенетикалық ерекшеліктерінің болуына күдік туғанда және (немесе) анықталғанда;

9) пациентке резервтік қатардағы бактерияға қарсы препараттар тағайындалғанда, соның ішінде бұрын жүргізілген антибактериалды терапия тиімсіз болған кезде;

10) пациентке арнайы терапия диапазонымен дәрілік заттар тағайындалғанда;

11) ұзақ дәрілік терапия алатын пациенттерді тиісті операцияға дейін және одан кейін қадағалап қарау қажет болғанда;

12) пациентке жүргізілген дәрі-дәрмектік терапияның мақсатқа сәйкестігі, тиімділігі мен қауіпсіздігіне мониторинг жүргізудің және сараптамалық бағалаудың қажеттілігі жағдайларында пациентті клиникалық фармаколог дәрігердің консультациясына жолдау туралы шешімді қабылдайды.

11. Амбулаториялық-емханалық көмек көрсететін дәрігер пациентті клиникалық фармаколог дәрігерге жолдаған кезде медициналық картаны ("Амбулаторлық науқастың медициналық картасы" 025/е нысаны, "Баланың даму тарихы" 112/е нысаны) немесе алдын ала жасалған (немесе қорытынды) диагнозды, қосарлас ауруларды және аурудың клиникалық белгілерін көрсете отырып, үзінді көшірмені (№ 907 бұйрықпен бекітілген "Амбулаториялық, стационарлық науқастың медициналық картасынан үзінді көшірме" 027/е нысаны), сондай-ақ қолда бар зертханалық және функциялық зерттеу деректерін береді.

12. Стационарлық көмек көрсететін дәрігер пациентті клиникалық фармаколог дәрігерге жолдаған кезде медициналық картаны ("Стационарлық науқастың медициналық картасы" 003/е нысаны, "Босану тарихы" 096/е нысаны, "Жаңа туған нәрестенің даму тарихы" 097/е нысаны) немесе алдын ала жасалған (немесе қорытынды) диагнозды, қосарлас ауруларды және аурудың клиникалық белгілерін көрсете отырып, жоғарыда аталған құжаттардан үзінді көшірмені (№ 907 бұйрықпен бекітілген "Амбулаториялық, стационарлық науқастың медициналық картасынан үзінді көшірме" 027/е нысаны), сондай-ақ қолда бар зертханалық және функциялық зерттеу деректерін береді.