О присоединении Республики Казахстан к Конвенции о физической защите ядерного материала

Закон Республики Казахстан от 22 декабря 2004 года N 17

Республике Казахстан присоединиться к Конвенции о физической защите ядерного материала, подписанной в Вене 3 марта 1980 года.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
о физической защите ядерного материала

Государства-участники настоящей Конвенции ,

признавая право всех государств на развитие и применение атомной энергии в мирных целях и их законную заинтересованность в получении возможной пользы в результате применения атомной энергии в мирных целях,

будучи убеждены в необходимости способствовать международному сотрудничеству в области применения атомной энергии в мирных целях,

желая предотвратить потенциальную опасность в результате незаконного захвата и использования ядерного материала,

будучи убеждены в том, что правонарушения в отношении ядерного материала являются предметом серьезного беспокойства и что существует острая необходимость в принятии соответствующих и эффективных мер, предусматривающих предотвращение и выявление таких правонарушений и наказание за них,

сознавая необходимость международного сотрудничества в целях разработки, в соответствии с национальным законодательством каждого государства-участника и с настоящей Конвенцией, эффективных мер по физической защите ядерного материала,

будучи убеждены в том, что настоящая Конвенция должна способствовать безопасному перемещению ядерного материала,

подчеркивая также важность физической защиты ядерного материала при его использовании, хранении и перевозке внутри страны,

признавая важность эффективной физической защиты ядерного материала, используемого для военных целей, и понимая, что такой материал находится и будет по-прежнему находиться под строгой физической защитой,

согласились о нижеследующем:

Статья 1

Для целей настоящей Конвенции:

а) "ядерный материал" означает плутоний, за исключением плутония с концентрацией изотопов, превышающей 80% по плутонию-238, уран-233, уран, обогащенный изотопами уран-235 или уран-233, уран, содержащий смесь изотопов, встречающихся в природе в форме, отличной от руды или рудных остатков, и любой материал, содержащий один из вышеназванных элементов или более;

b) "уран, обогащенный изотопами уран-235 или уран-233", означает уран, содержащий изотопы уран-235 или уран-233 или оба изотопа в таком количестве, что избыточный процент суммы этих изотопов по сравнению с изотопом уран-238 выше, чем процент изотопа уран-235 по сравнению с изотопом уран-238, встречающимся в природе;

с) "международная перевозка ядерного материала" означает перевозку партии ядерного материала любыми транспортными средствами, которые направляются за пределы территории государства, откуда происходит груз, начиная с его отправления с установки отправителя в этом государстве и кончая прибытием на установку получателя в государстве конечного назначения.

Статья 2

1. Настоящая Конвенция применяется к ядерному материалу, используемому в мирных целях и находящемуся в процессе международной перевозки.

2. За исключением статей 3 и 4 и пункта 3 статьи 5, настоящая Конвенция применяется также к ядерному материалу, используемому в мирных целях при использовании, хранении и перевозке внутри государства.

3. Помимо обязательств, специально принимаемых на себя государствами-участниками в статьях, охватываемых пунктом 2, в отношении ядерного материала, используемого в мирных целях при использовании, хранении и перевозке внутри государства, ничто в настоящей Конвенции не истолковывается как затрагивающее суверенные права государства в отношении использования, хранения и перевозки такого ядерного материала внутри государства.

Статья 3

Каждое государство-участник в рамках своего национального законодательства и в соответствии с международным правом принимает надлежащие меры для обеспечения, по мере возможности, того, чтобы во время международной перевозки ядерный материал, находящийся в пределах его территории или на борту корабля, или самолета, действующих под его юрисдикцией, если такой корабль или самолет участвует в перевозке в это государство или из него, защищался на уровнях, описанных в Приложении I.

Статья 4

1. Каждое государство-участник не экспортирует или не разрешает экспортировать ядерный материал, если это государство-участник не получило гарантии в том, что такой материал во время международной перевозки будет защищен на уровнях, описанных в Приложении I.

2. Каждое государство-участник не импортирует или не разрешает импортировать ядерный материал из какого-либо государства, не являющегося участником настоящей Конвенции, если государство-участник не получило гарантии в том, что такой материал во время международной перевозки ядерного материала будет защищен на уровнях, описанных в Приложении I.

3. Государство-участник не разрешает транзитный провоз по своей территории ядерного материала по суше или по внутренним водным путям или через свои аэропорты или морские порты между государствами, не являющимися участниками настоящей Конвенции, если это государство-участник не получило гарантий в пределах возможного, что такой материал будет защищен во время международной перевозки на уровнях, описанных в Приложении I.

4. Каждое государство-участник применяет в рамках своего национального законодательства уровни физической защиты, описанные в Приложении I, к ядерному материалу, перевозка которого осуществляется из одной части этого государства в другую часть того же государства по международным водам или по воздушному пространству.

5. Государство-участник, ответственное за получение гарантий в том, что ядерный материал будет защищен на уровнях, описанных в Приложении I, в соответствии с вышеизложенными пунктами 1 - 3, определяет и заблаговременно уведомляет государства, через территории которых предполагается транзитный провоз ядерного материала по суше или по внутренним водным путям или в чьи аэропорты или морские порты предполагается заход с ядерным материалом.

6. Ответственность за получение гарантий, о которых говорится в пункте 1, может по взаимному согласию быть передана государству-участнику, выступающему в перевозке в качестве импортирующего государства.

7. Ничто в настоящей статье не истолковывается как каким-либо образом затрагивающее территориальный суверенитет и юрисдикцию государства, включая суверенитет и юрисдикцию над его воздушным пространством и территориальным морем.

Статья 5

1. Государства-участники определяют свой центральный орган и пункт связи, ответственные за физическую защиту ядерного материала и за согласованные меры по возвращению и за ответные действия в случае любого незаконного перемещения, использования или изменения ядерного материала или в случае реальной угрозы такого действия, и информируют об этом друг друга непосредственно или с помощью Международного агентства по атомной энергии.

2. В случае кражи, захвата путем грабежа или какого-либо другого незаконного захвата ядерного материала или реальной угрозы таких действий государства-участники в соответствии со своим национальным законодательством обеспечивают максимальное сотрудничество и оказывают помощь в возвращении и защите такого материала любому государству, которое обращается с подобной просьбой. В частности:

а) государство-участник принимает соответствующие меры к тому, чтобы по возможности быстрее информировать другие государства, которых, по его мнению, это касается, относительно любой кражи, захвата путем грабежа или другого незаконного захвата ядерного материала или реальной угрозы таких действий, а также информировать, когда это необходимо, международные организации;

b) когда это необходимо, заинтересованные государства-участники обмениваются информацией друг с другом или с международными организациями в целях обеспечения защиты находящегося под угрозой ядерного материала, проверки целостности транспортного контейнера или возвращения незаконно захваченного ядерного материала и:

i) координируют свои усилия по дипломатическим и другим согласованным каналам;

ii) оказывают помощь, если она запрашивается;

iii) обеспечивают возврат похищенного или пропавшего ядерного материала в результате вышеупомянутых событий.

Способы осуществления такого сотрудничества определяются заинтересованными государствами-участниками.

3. Государства-участники надлежащим образом сотрудничают и проводят консультации друг с другом, непосредственно или с помощью международной организации, в целях получения рекомендаций относительно организации, эксплуатации и улучшения систем физической защиты ядерного материала в процессе международной перевозки.

Статья 6

1. Государства-участники принимают соответствующие меры, совместимые со своим национальным законодательством, для охраны секретности любой информации, которую они получают от другого государства-участника конфиденциально в силу положений настоящей Конвенции или в результате участия в деятельности, проводимой в целях осуществления настоящей Конвенции. Если государства-участники предоставляют информацию международным организациям конфиденциально, то принимаются меры для обеспечения охраны секретности такой информации.

2. По условиям настоящей Конвенции от государств-участников не требуется предоставлять какую-либо информацию, которую они не имеют права распространять согласно национальному законодательству или которая может поставить под угрозу безопасность заинтересованного государства или физическую защиту ядерного материала.

Статья 7

1. Преднамеренное совершение:

a) без разрешения компетентных органов действия, такого, как получение, владение, использование, передача, видоизменение, уничтожение или распыление ядерного материала, которое влечет за собой или может повлечь смерть любого лица или причинить ему серьезное увечье, или причинить существенный ущерб собственности;

b) кражи ядерного материала или его захвата путем грабежа;

c) присвоения или получения обманным путем ядерного материала;

d) действия, которое представляет собой требование путем угрозы силой или применения силы или с помощью какой-либо другой формы запугивания о выдаче ядерного материала;

e) угрозы:

i) использовать ядерный материал с целью повлечь смерть любого лица или причинить ему серьезное увечье, или причинить значительный ущерб собственности, или

ii) совершить правонарушение, указанное в подпункте "b", с целью вынудить физическое или юридическое лицо, международную организацию или государство совершить какое-либо действие или воздержаться от него;

f) попытки совершить какое-либо правонарушение, указанное в пунктах "a", "b" или "c";

g) действия, такого, как участие в каком-либо правонарушении, указанном в пунктах "a"-"f",
является правонарушением, наказуемым каждым государством-участником в рамках своего национального законодательства.

2. Каждое государство-участник принимает соответствующие меры наказания за совершенные правонарушения, перечисленные в настоящей статье, с учетом серьезности этих правонарушений.

Статья 8

1. Каждое государство-участник принимает такие меры, какие могут оказаться необходимыми для установления своей юрисдикции в отношении правонарушений, указанных в статье 7, в следующих случаях:

a) когда правонарушение совершено на территории этого государства или на борту корабля или самолета, зарегистрированных в этом государстве;

b) когда предполагаемый правонарушитель является гражданином этого государства.

2. Каждое государство-участник принимает также такие меры, какие могут оказаться необходимыми для распространения его юрисдикции на эти правонарушения, в тех случаях, когда предполагаемый правонарушитель находится на его территории и оно не выдает его в соответствии со статьей 11 ни одному из государств, упомянутых в пункте 1.

3. Настоящая Конвенция не исключает любой уголовной юрисдикции, осуществляемой в соответствии с национальным законодательством.

4. Кроме государств-участников, упомянутых в пунктах 1 и 2, каждое государство-участник может, в соответствии с международным правом, устанавливать свою юрисдикцию в отношении правонарушений, изложенных в статье 7, когда оно выступает в перевозке ядерного материала в качестве экспортирующего или импортирующего государства.

Статья 9

Удостоверившись в наличии достаточных на то оснований, государство-участник, на территории которого находится предполагаемый правонарушитель, принимает надлежащие меры, включая заключение под стражу, в соответствии со своим национальным законодательством, для обеспечения его явки в суд или для обеспечения его выдачи. Государства, от которых требуется установление юрисдикции в соответствии со статьей 8, и, когда это необходимо, все другие заинтересованные государства незамедлительно информируются о мерах, принятых в соответствии с настоящей статьей.

Статья 10

Государство-участник, на территории которого находится предполагаемый правонарушитель, если оно не выдает его, без каких-либо исключений и неоправданных задержек передает дело своим компетентным органам в целях уголовного преследования путем судебного разбирательства в соответствии с законодательством этого государства.

Статья 11

1. Правонарушения, перечисленные в статье 7, рассматриваются как правонарушения, связанные с выдачей правонарушителей, включенные в любое соглашение о выдаче, существующее между государствами-участниками. Государства-участники обязуются включать эти правонарушения как правонарушения, связанные с выдачей, во все последующие соглашения о выдаче, которые будут заключаться между ними.

2. Если государство-участник, обусловливающее выдачу правонарушителей существованием такого соглашения, получает требование о выдаче от другого государства-участника, с которым оно не связано соглашением о выдаче, оно может при желании рассматривать данную Конвенцию в качестве юридической основы для выдачи в связи с такими нарушениями. На выдачу распространяются другие положения, предусматриваемые законодательством государства, получившего требование.

3. Государства-участники, не обусловливающие выдачу правонарушителей существованием соглашения, признают между собой упомянутые правонарушения как правонарушения, связанные с выдачей, подпадающие под положения, предусматриваемые законодательством государства, получившего требование.

4. Каждое из правонарушений рассматривается, в целях выдачи, осуществляемой между государствами-участниками, как правонарушение, совершенное не только в том месте, где оно произошло, но также и на территории государств-участников, от которых требуется применить свою юрисдикцию в соответствии с пунктом 1 статьи 8.

Статья 12

Любому лицу, в отношении которого проводится судебное разбирательство в связи с любым из правонарушений, упомянутых в статье 7, гарантируется справедливое обращение на всех этапах судебного разбирательства.

Статья 13

1. Государства-участники оказывают друг другу максимальное содействие в связи с уголовным судебным разбирательством, предпринятым в отношении правонарушений, упомянутых в статье 7, включая предоставление имеющихся в их распоряжении доказательств, необходимых для такого судебного разбирательства. Во всех случаях применяется законодательство государства, получившего просьбу о содействии.

2. Положения пункта 1 настоящей статьи не затрагивают обязательств по любому другому договору, двустороннему или многостороннему, который регулирует или будет регулировать, полностью или частично, взаимную помощь по уголовным делам.

Статья 14

1. Каждое государство-участник информирует депозитария о своих законах и постановлениях, которые касаются проведения в жизнь настоящей Конвенции. Депозитарий периодически направляет такую информацию всем государствам-участникам настоящей Конвенции.

2. Государство-участник, в котором против предполагаемого правонарушителя начато уголовное преследование, по мере возможности в первую очередь уведомляет об окончательном результате судебного разбирательства непосредственно заинтересованные государства. Государство-участник сообщает также об окончательном решении депозитарию, который информирует все государства-участники.

3. Если правонарушение касается ядерного материала, используемого в мирных целях во время его использования, хранения или перевозки внутри государства, а предполагаемый правонарушитель и ядерный материал остаются на территории государства-участника, на которой было совершено правонарушение, ничто в настоящей Конвенции не будет истолковываться как требование к государству-участнику предоставлять информацию относительно уголовного судебного разбирательства, вытекающего из такого правонарушения.

Статья 15

Приложения являются неотъемлемой частью настоящей Конвенции.

Статья 16

1. По истечении пяти лет со дня вступления в силу настоящей Конвенции депозитарий созывает конференцию государств-участников по рассмотрению вопроса о выполнении настоящей Конвенции и о соответствии ее преамбулы, всей оперативной части и Приложений требованиям существующей на данный момент ситуации.

2. В дальнейшем не чаще одного раза в пять лет большинство государств-участников Конвенции может созывать последующие конференции с той же целью, обратившись с соответствующим предложением к депозитарию.

Статья 17

1. В случае возникновения спора между двумя или несколькими государствами-участниками относительно толкования или применения настоящей Конвенции такие государства-участники проводят совместные консультации в целях урегулирования спора путем переговоров или любыми другими мирными способами урегулирования споров, приемлемыми для всех сторон в споре.

2. Любой спор подобного характера, который не может быть урегулирован способами, указанными в пункте 1, по просьбе любой стороны, участвующей в таком споре, передается в арбитраж или направляется в Международный Суд для принятия решения. В случае передачи спора в арбитраж, если в течение шести месяцев с момента поступления просьбы стороны в споре не могут прийти к согласию относительно организации арбитражного разбирательства, одна из сторон может просить Председателя Международного Суда или Генерального секретаря Организации Объединенных Наций назначать одного арбитра или более. В случае противоречивых просьб сторон, участвующих в споре, обращение к Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций имеет приоритет.

3. Любое государство-участник может во время подписания, ратификации, принятия или одобрения настоящей Конвенции или присоединения к ней заявить о том, что оно не считает себя связанным либо одной, либо обеими процедурами урегулирования спора, предусмотренными в пункте 2. Другие государства-участники не являются связанными какой-либо процедурой урегулирования спора, предусмотренной в пункте 2, в том, что касается государства-участника, сделавшего оговорку в отношении этой процедуры.

4. Любое государство-участник, сделавшее оговорку в соответствии с пунктом 3, может в любое время снять эту оговорку путем уведомления об этом депозитария.

Статья 18

1. Настоящая Конвенция будет открыта для подписания всеми государствами в Центральных учреждениях Международного агентства по атомной энергии в Вене и в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке с 3 марта 1980 года до ее вступления в силу.

2. Настоящая Конвенция подлежит ратификации, принятию или одобрению государствами, подписавшими ее.

3. После вступления в силу настоящая Конвенция будет открыта для присоединения к ней всех государств.

4. а) Настоящая Конвенция открывается для подписания международными организациями и региональными организациями интеграционного или иного характера или присоединения к ней этих организаций при условии, что любая такая организация состоит из суверенных государств и обладает компетенцией в области ведения переговоров, заключения и применения международных соглашений по вопросам, охватываемым настоящей Конвенцией.

b) В вопросах, входящих в их компетенцию, такие организации от своего собственного имени осуществляют права и выполняют обязательства, которыми настоящая Конвенция наделяет государства-участники.

c) Становясь участником настоящей Конвенции, такая организация направляет депозитарию заявление, в котором указывается, какие государства являются ее членами и какие статьи настоящей Конвенции к ней не применяются.

d) Такая организация не располагает каким-либо голосом в дополнение к голосам ее государств-участников.

5. Документы о ратификации, принятии, одобрении или присоединении сдаются на хранение депозитарию.

Статья 19

1. Настоящая Конвенция вступает в силу на тридцатый день после даты передачи на хранение депозитарию двадцать первого документа о ратификации, принятии или одобрении.

2. Для каждого государства, ратифицирующего, принимающего, одобряющего настоящую Конвенцию или присоединяющегося к ней после даты передачи двадцать первого документа о ратификации, принятии или одобрении, Конвенция вступает в силу на тридцатый день после передачи таким государством своего документа о ратификации, принятии, одобрении или присоединении.

Статья 20

1. Без ущерба для статьи 16 государство-участник может предложить поправки к настоящей Конвенции. Предложенная поправка направляется депозитарию, который немедленно рассылает ее всем государствам-участникам. Если большинство государств-участников требует от депозитария созыва конференции для рассмотрения предложенных поправок, то депозитарий приглашает все государства-участники на такую конференцию, которая открывается не ранее чем через тридцать дней после направления приглашений. Любая поправка, принятая на конференции большинством в две трети голосов государств-участников, незамедлительно рассылается депозитарием всем государствам-участникам.

2. Поправка вступает в силу для каждого государства-участника, передающего на хранение документ о ратификации, принятии или одобрении поправки, на тридцатый день после даты передачи двумя третями государств-участников своих документов о ратификации, принятии или одобрении на хранение депозитарию. После этого поправка вступает в силу для любого другого государства-участника в день передачи этим государством на хранение своего документа о ратификации, принятии или одобрении поправки.

Статья 21

1. Любое государство-участник может денонсировать настоящую Конвенцию посредством письменного уведомления депозитария.

2. Денонсация вступает в силу через сто восемьдесят дней после даты получения депозитарием уведомления.

Статья 22

Депозитарий незамедлительно уведомляет все государства:

а) о каждом подписании настоящей Конвенции;

b) о каждой сдаче на хранение документа о ратификации, принятии, одобрении или присоединении;

c) о любой оговорке или снятии такой оговорки в соответствии со статьей 17;

d) о любом заявлении, направленном любой организацией в соответствии с пунктом 4 "с" статьи 18;

e) о вступлении в силу настоящей Конвенции;

f) о вступлении в силу любой поправки к настоящей Конвенции;

g) о любой денонсации, объявленной в соответствии со статьей 21.

Статья 23

Оригинал настоящей Конвенции, тексты которой на английском, арабском, испанском, китайском, русском и французском языках являются равно аутентичными, сдается на хранение Генеральному директору Международного агентства по атомной энергии, который направляет заверенные копии его всем государствам.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию, открытую для подписания в Вене и Нью-Йорке 3 марта 1980 года.

Приложение I

Уровни физической защиты, применяемой при международной перевозке ядерного материала, классифицированного в приложении II

1. Уровни физической защиты ядерного материала в процессе хранения, связанного с международной перевозкой ядерного материала, включают:

а) для материалов категории III - хранение в пределах зоны, доступ в которую контролируется;

b) для материалов категории II - хранение в пределах зоны, находящейся под постоянным наблюдением охраны или электронных приборов, окруженной физическим барьером с ограниченным числом точек входа при соответствующем контроле, или в пределах любой зоны с аналогичным уровнем физической защиты;

с) для материалов категории I - хранение в пределах защищенной зоны, как она определена выше для материалов категории II, доступ в которую, кроме того, разрешен только лицам, чья благонадежность установлена, и которая находится под наблюдением охраны, поддерживающей постоянную тесную связь с соответствующими силами ответных действий. Целью конкретных мер, принимаемых в таких случаях, является обнаружение и предотвращение любого нападения, неразрешенного доступа или неразрешенного изъятия материала.

2. Уровни физической защиты ядерного материала во время международной перевозки включают:

а) для материалов категории II и III - перевозка осуществляется с соблюдением специальных мер предосторожности, включая предварительную договоренность между отправителем, получателем и перевозчиком и предварительное соглашение между физическими или юридическими лицами, находящимися под юрисдикцией и руководствующимися правовыми актами экспортирующих и импортирующих государств, которое определяет время, место и процедуры для передачи ответственности при перевозке;

b) для материалов категории I - перевозка осуществляется с соблюдением специальных мер предосторожности, как это определено выше для перевозки материалов категории II и III, и, кроме того, под постоянным наблюдением охраны и в условиях, которые обеспечивают тесную связь с соответствующими силами ответных действий;

с) для природного урана в форме, отличной от формы руды или рудных остатков, защита перевозки количеств, превышающих 500 килограммов, включает предварительное уведомление о перевозке, в котором указывается вид транспорта, предполагаемое время прибытия и подтверждение о получении груза.

Приложение II

Таблица: Классификация ядерного материала

--------------------------------------------------------------------
Материал | Форма | Категории ^c
| |-----------------------------
| | I. | II. | III.
--------------------------------------------------------------------
1. Плутоний ^a Необлученный ^b 2 кг Менее 500 г или
или 2 кг, но менее, но
более более более 15 г
500 г

2. Уран-235 Необлученный ^b 5 кг Менее 1 кг или
- уран, или 5 кг, но менее, но
обогащенный более более более 15 г
изотопом 1 кг.
уран-235 от 20%
или выше
- уран, 10 кг Менее 10кг,
обогащенный или но более
изотопом более 1 кг
уран-235 от
10% до 20%
- уран с 10 кг или
обогащением более
выше природного,
но с содержанием
изотопа уран-235
менее 10%

3. Уран-233 Необлученный ^b 2 кг Менее 500 г или
или 2 кг, но менее, но
более более более 15 г
500 г

4. Облученное Обедненный
топливо или
природный
уран, торий
или слабо-
обогащенное
топливо (с
содержанием
делящихся
изотопов
менее 10%) ^{d) e)}
--------------------------------------------------------------------

^а ) Весь плутоний, за исключением плутония, изотопная концентрация которого превышает 80% по плутонию-238.

^b ) Материал, не облученный в реакторе, или материал, облученный в реакторе, но с уровнем облучения, равным или менее 100 рад/ч на расстоянии одного метра без защиты.

^с ) Количество, не попадающее под категорию III, и природный уран следует защищать, исходя из соображений практической целесообразности.

^d ) Хотя рекомендуется данный уровень защиты, государства могут, исходя из оценки конкретных обстоятельств, определить другую категорию физической защиты.

^е ) Другое топливо, которое до облучения входило, в зависимости от первоначального состава делящегося материала в категорию I или II может быть понижено по уровню не более чем на одну категорию, если уровень излучения топлива превышает 100 рад/ч на расстоянии одного метра без защиты.

(Прим. РЦПИ: далее прилагается текст на английском языке)

Қазақстан Республикасының Ядролық материалды физикалық қорғау туралы конвенцияға қосылуы туралы

Қазақстан Республикасының 2004 жылғы 22 желтоқсандағы N 17 Заңы

Қазақстан Республикасы Венада 1980 жылғы 3 наурызда қол қойылған Ядролық материалды физикалық қорғау туралы конвенцияға қосылсын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Ядролық материалды физикалық
қорғау туралы конвенция

(2005 жылғы 2 қазанда күшіне енді - ҚР СІМ-нің ресми сайты)

Осы Конвенцияға қатысушы мемлекеттер,

барлық мемлекеттердiң атом энергиясын бейбiт мақсаттарда дамыту және қолдану құқығын және олардың атом энергиясын бейбiт мақсаттарда қолдану нәтижесiнде ықтимал пайда алуға заңды мүдделілiгiн мойындай отырып,
атом энергиясын бейбiт мақсаттарда қолдану саласында халықаралық ынтымақтастыққа ықпал ету қажеттігiне қол жеткізе отырып,
ядролық материалды заңсыз басып алу және пайдалану нәтижесiндегi ықтимал қауiптi болдырмауды тiлей отырып,
ядролық материалға қатысты құқық бұзушылықтың елеулi алаңдаушылықтың нысанасы болып табылатындығына және осындай құқық бұзушылықтарды болдырмау мен анықтауды және ол үшін жазалауды көздейтін тиiстi және тиiмдi шаралар қабылдаудың өткір қажеттiгi бар екендігіне көз жеткізе отырып,
әрбiр қатысушы мемлекеттiң ұлттық заңдарына және осы Конвенцияға сәйкес ядролық материалды физикалық қорғау жөнiнде тиiмдi шаралар әзiрлеу мақсатында халықаралық ынтымақтастық қажеттігін сезіне отырып,
осы Конвенцияның ядролық материалды қауіпсiз орын ауыстыруға ықпал етуге тиiстігіне көз жеткізе отырып,
ядролық материалды физикалық қорғаудың оны елдiң өз iшiнде пайдалану, сақтау және тасымалдау кезiнде де маңызды екендігін атап көрсете отырып,
әскери мақсаттар үшін пайдаланылатын ядролық материалды тиiмдi физикалық қорғаудың маңыздылығын мойындай отырып, және ондай материал қатаң түрде физикалық қорғауда тұрғанын және сол күйiнде қала беретінін түсiне отырып,
төмендегiлер туралы келiсті:

1-бап

Осы Конвенцияның мақсаты үшін:
а) "ядролық материал" дегенімiз плутоний-238 бойынша 80%-тен асатын изотоптар шоғырланған плутонийдi қоспағанда, плутонийді, уран-235-тiң немесе уран-233-тiң изотоптарымен байытылған уран-233-тi, құрамына табиғатта рудадан немесе руда қалдықтарынан айырмашылығы бар нысанда кездесетiн изотоптар араласқан уранды және құрамында жоғарыда аталған элементтердiң бiрi немесе көпшiлiгі бар кез келген материалды бiлдiредi;
b) "уран-235-тің немесе уран-233-тің изотоптарымен байытылған уран" дегенімiз құрамында уран-235-тiң немесе уран-233-тің изотоптары бар уранды немесе осы изотоптардың жиынтық артық процентi уран-238-дiң изотоптарымен салыстырғанда уpaн-235 изотопының процентіне табиғатта кездесетiн уран-238 изотопының процентiмен салыстырғанда жоғары мөлшерде болатын екі изотопты білдiредi;
с) "ядролық материалды халықаралық тасымалдау" дегенімiз оны осы мемлекеттегі жөнелтушінің белгiлеуiмен жөнелтуден бастап, түпкiлiктi баратын мемлекеттегі алушы белгiлеген жерге келумен аяқталатын, жүк шығарылатын мемлекеттiң аумағынан тыс жiберiлетiн ядролық материал партиясын кез келген көлiк құралдарымен тасымалдауды бiлдiредi.

2-бап

1. Осы Конвенция бейбiт мақсаттарда пайдаланылатын және халықаралық тасымалдау процесiндегі ядролық материалға қолданылады.
2. 3 және 4-баптарды және 5-баптың 3-тармағын қоспағанда, осы Конвенция мемлекеттің өз iшiнде пайдалану, сақтау және тасымалдау кезiнде бейбiт мақсаттарға пайдаланылатын ядролық материалға да қолданылады.
3. Мемлекеттiң өз ішінде пайдалану, сақтау және тасымалдау кезiнде бейбiт мақсаттарда пайдаланылатын ядролық материалға қатысты 2-тармақпен қамтылған баптардағы қатысушы мемлекеттер өздерiне қабылдайтын арнайы мiндеттемелерден басқа, осы Конвенцияда ешнәрсе осындай ядролық материалды мемлекеттің өз iшiнде пайдалануға, тасымалдауға және сақтауға қатысты мемлекеттiң егемендi құқығын қозғаушы ретiнде түсiндiрiлмейдi.

3-бап

Әрбiр қатысушы мемлекет өзiнің ұлттық заңдарының шеңберiнде және халықаралық құқыққа сәйкес өз аумағының шегінде немесе өзiнiң құқықтық құзырымен әрекет ететiн кеменің немесе ұшақтың бортында ядролық материалды халықаралық тасымалдау кезiнде, егер сондай кеме немесе ұшақ осы мемлекетке немесе сол мемлекеттен тасымалдауға қатысатын болса, мүмкiндiгiне қарай, I қосымшада сипатталған деңгейде қорғалуды қамтамасыз ету үшін тиiсті шаралар қолданады.

4-бап

1. Әрбiр қатысушы мемлекет, егер осы қатысушы мемлекет осындай материалды халықаралық тасымалдау кезiнде оның I қосымшада сипатталған деңгейде қорғалатындығына кепілдiк алмаса, ядролық материалды экспорттамайды немесе экспорттауға рұқсат етпейдi.
2. Әрбiр қатысушы мемлекет, егер қатысушы мемлекет ядролық материалды халықаралық тасымалдау кезінде осындай материалдың I қосымшада сипатталған деңгейде қорғалатындығына кепілдiк алмаса, ядролық материалды импорттамайды немесе оны осы Конвенцияның қатысушысы болып табылмайтын қайсыбiр мемлекеттен импорттауға рұқсат етпейдi.
3. Қатысушы мемлекет, егер осы қатысушы мемлекет халықаралық тасымалдау кезiнде осындай материалдың I қосымшада сипатталған деңгейде қорғалатындығына мүмкіндiк шегінде кепілдiк алмаса, осы Конвенцияның қатысушысы болып табылмайтын мемлекеттер арасындағы құрлық бойынша немесе iшкi су жолдары бойынша немесе өздерiнiң әуежайлары немесе теңiз порттары арқылы ядролық материалды өз аумақтары бойынша транзиттiк тасымалдауға рұқсат етпейдi.
4. Әрбiр қатысушы мемлекет тасымалдануы осы мемлекеттiң бiр бөлiгiнен сол мемлекеттiң екіншi бөлігіне халықаралық су бойынша немесе әуе кеңiстiгi бойынша жүзеге асырылатын ядролық материалға I қосымшада сипатталған физикалық қорғау деңгейлерiн өзiнің ұлттық заңдары шеңберiнде қолданады.
5. Ядролық материал I қосымшада сипатталған деңгейлерде қорғалатындығына кепiлдiк алуға жауапты қатысушы мемлекет жоғарыда 1-3-тармақтарда жазылғандарға сәйкес, ядролық материалды солардың аумағы арқылы құрлық бойынша немесе ішкі су жолдары бойынша транзиттік тасымалдау көзделген немесе әуежайларына немесе теңiз порттарына ядролық материалмен кiру көзделген мемлекеттердi айқындайды және оларды уақтылы хабардар етедi.
6. 1-тармақта айтылатын кепілдiк алғаны үшін жауаптылық өзара келiсiм бойынша импорттаушы мемлекет ретінде тасымал жасайтын қатысушы мемлекетке берiлуi мүмкiн.
7. Осы бапта ешнәрсе әуe кеңiстігі мен теңiз аумағындағы егемендiгi мен құқықтық құзыретін қоса алғанда, мемлекеттің аумақтық егемендiгi мен құқықтық құзырын қайсыбiр дәрежеде қозғау ретiнде түсiндiрiлмейдi.

5-бап

1. Қатысушы мемлекеттер өзiнiң ядролық материалды физикалық қорғау мен қайтуы бойынша келiсiлген шараларға және ядролық материалды кез келген заңсыз орын ауыстыру, пайдалану немесе өзгерту жағдайындағы немесе осындай әрекеттердің нақты қаупi жағдайындағы жауап әрекеттерге жауапты орталық органы мен байланыс пунктiн айқындайды және бұл туралы бiр-бiріне тiкелей немесе Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттіктің көмегiмен хабарлайды.
2. Ядролық материалды ұрлау, тонау жолымен басып алу немесе қандай да бiр басқа заңсыз басып алу немесе осындай әрекеттердiң нақты қаупi жағдайында қатысушы мемлекеттер өзiнiң ұлттық заңдарына сәйкес ынтымақтастықты барынша қамтамасыз етедi және осындай өтiнiш жасаған кез келген мемлекетке сондай материалды қайтаруда және қорғауда көмек көрсетедi. Атап айтқанда:
а) қатысушы мемлекет өзiнiң пiкiрi бойынша ядролық материалды кез келген ұрлауға, тонау жолымен басып алуға немесе қандай да бiр басқа заңсыз басып алуға немесе осындай әрекеттердiң нақты қаупіне ұшырады деп ойлаған басқа мемлекетке мүмкіндігінше тез хабарлау үшін, сондай-ақ қажет болса, халықаралық ұйымдарға хабарлау үшін тиiстi шаралар қолданады;
b) қажет болса, мүдделi қатысушы мемлекеттер қауiп төнген ядролық материалды қорғауды қамтамасыз ету, көлiк контейнерінің бүтіндiгiн тексеру немесе заңсыз басып алынған ядролық материалды қайтару мақсатында бiр-бiрiмен немесе халықаралық ұйымдармен ақпарат алмасады және:
i) өзiнiң күш-жігерiн дипломатиялық және басқа келiсiлген арналар бойынша үйлестiредi;
іі) егер ол сұралған болса, көмек көрсетедi;
ііі) жоғарыда аталған оқиғалар нәтижесiнде ұрланған немесе жоғалған ядролық материалдың қайтарылуын қамтамасыз етедi.
Осындай ынтымақтастықты жүзеге асырудың тәсiлдерiн мүдделі қатысушы мемлекеттер айқындайды.
3. Қатысушы мемлекеттер халықаралық тасымалдау процесінде ядролық материалды физикалық қорғаудың жүйесін ұйымдастыруға, пайдалануға және жақсартуға қатысты ұсыныстар алу мақсатында бiр-бiрiмен тiкелей немесе халықаралық ұйымның көмегiмен тиiстi дәрежеде ынтымақтасады және консультациялар жүргізедi.

6-бап

1. Қатысушы мемлекеттер осы Конвенцияның ережелерiне орай немесе осы Конвенцияны жүзеге асыру мақсатында жүргiзiлетін қызметке қатысу нәтижесiнде басқа қатысушы мемлекеттен өздерi алатын кез келген құпия ақпараттың құпиялылығын сақтау үшін өзiнiң ұлттық заңдарымен сыйысатын тиiсті шаралар қолданады. Егер қатысушы мемлекет халықаралық ұйымдарға ақпаратты құпия берсе, онда осындай ақпараттың құпиялылығын сақтауды қамтамасыз ету үшін шаралар қолданылады.
2. Осы Конвенцияның талаптары бойынша қатысушы мемлекеттерден олардың құқықтық заңдарына сәйкес таратуға құқығы жоқ немесе мүдделi мемлекеттердiң қауiпсiздiгiне немесе ядролық материалдың физикалық қорғалуына қауіп төндiретiн қайсыбiр ақпаратты беру талап етілмейдi.

7-бап

1. Әдейi жасау:
а) құзыретті органдардың рұқсатынсыз жасалатын, кез келген адамның өлiмiне әкеп соғатын немесе әкеп соғуы мүмкiн немесе оны елеулi жарақаттайтын немесе меншiгiне едәуір залал келтiретiн ядролық материалды алу, иелену, пайдалану, беру, түрiн өзгерту, жою немесе тозаңдату тәрiздi әрекеттер;
b) ядролық материалды ұрлау немесе оны тонау жолымен басып алу;
с) ядролық материалды алдау жолымен иеленiп кету немесе алу;
d) күш көрсетемiн деп қорқыту немесе күш қолдану жолымен немесе ядролық материалды бер деп қорқытудың қайсыбiр басқа нысандарының көмегiмен талап етудi білдіретiн әрекеттер;
e) қатер төндiру:
і) ядролық материалды кез келген адамды өлiмге әкеп соқтыру немесе оны елеулі жарақаттау немесе меншігiне едәуiр залал келтiру мақсатында пайдалану, немесе
ii) жеке немесе заңды тұлғаны, халықаралық ұйымды немесе мемлекетті қайсыбiр әрекет жасауға немесе одан қалыс қалуға мәжбүрлеу мақсатында "b" тармақшасында көрсетiлген құқық бұзушылықтарды жасау;
f) "а", "b" немесе "c" тармақшаларында көрсетiлген қайсыбiр құқық бұзушылықтарды жасауға әрекеттену;
g) "а" - "f" тармақшаларында көрсетiлген қайсыбiр құқық бұзушылықтарға қатысу тәрiздi әрекеттер,
әрбiр қатысушы мемлекеттiң өз ұлттық заңдары шеңберiнде жазалайтын құқық бұзушылықтар болып табылады.
2. Әрбiр қатысушы мемлекет осы бапта тізбеленген жасалған құқық бұзушылықтар үшін, осы құқық бұзушылықтардың елеулілiк дәрежесiн ескере отырып, жазалаудың тиiсті шараларын қолданады.

8-бап

1. Әрбiр қатысушы мемлекет 7-бапта көрсетiлген құқық бұзушылықтарға қатысты өзінің құқықтық құзырын белгілеу үшiн қажетті шараларды мынадай жағдайларда:
а) құқық бұзушылық осы мемлекеттiң аумағында немесе осы мемлекетте тiркелген кеменiң немесе ұшақтың бортында жасалғанда;
b) болжамданған құқық бұзушы осы мемлекеттің азаматы болып табылғанда қолданады.
2. Әрбiр қатысушы мемлекет осы құқық бұзушылықтарға өзiнiң құқықтық құзыры таратылуы үшін қажет болатын, болжамданған құқық бұзушы соның аумағында болған және ол оны 11-бапқа сәйкес 1-тармақта аталған бiрде бiр мемлекетке бермеген жағдайларда, осындай шаралар да қолданады.
3. Осы Конвенция ұлттық заңдарға сәйкес жүзеге асырылатын кез келген қылмыстық құқықтық құзырды жоққа шығармайды.
4. 1 және 2-тармақтарда аталған қатысушы мемлекеттерден бacқа, әрбiр қатысушы мемлекет халықаралық құқыққа сәйкес 7-бапта жазылған құқық бұзушылықтарға қатысты экспорттаушы және импорттаушы мемлекет ретiнде ядролық материалды тасымалдаушы болып көрiнетiн өзiнiң құқықтық құзырын белгілей алады.

9-бап

Болжамданған құқық бұзушы соның аумағында болған қатысушы мемлекет, бұған жеткілікті негiз бар екендігіне көз жеткізгеннен кейiн оның сотқа келуiн қамтамасыз ету үшін немесе берiлуiн қамтамасыз ету үшiн қамауға алуды қоса алғанда, тиісті шаралар қолданады. 8-бапқа сәйкес құқықтық құзыр белгiлеу талап етілетін мемлекетке және қажет болған жағдайда, барлық басқа мүдделi мемлекеттерге осы бапқа сәйкес қолданылған шаралар туралы хабарланады.

10-бап

Болжамданған құқық бұзушы аумағында болған қатысушы мемлекет, егер ол оны бермесе, iстi осы мемлекеттiң заңдарына сәйкес сот талқылауы жолымен қылмыстық қуғындау мақсатында қандай да бір артықшылықтарсыз және ақталмаған кідіртулерсiз өздерінің құзыретті органдарына бередi.

11-бап

1. 7-бапта тiзбеленген құқық бұзушылықтар, қатысушы мемлекеттер арасында бұрыннан бар беру туралы кез келген келiсiмге енгiзiлген құқық бұзушыларды беруге байланысты құқық бұзушылықтар ретінде қарастырылады. Қатысушы мемлекеттер бұл құқық бұзушылықтарды өздерiнiң арасында жасалатын беру туралы барлық кейінгі келiсiмдерде бepугe байланысты құқық бұзушылықтар ретінде енгiзуге міндеттенедi.
2. Егер құқық бұзушыларды берудi осындай келiсiмнiң бар екендігімен негіздейтін мемлекет, өзi онымен беру туралы келiсiммен байланысты емес басқа қатысушы мемлекеттен беру туралы талап алса, ол осындай бұзушылықтарға байланысты беру үшiн ниеттенген жағдайда заңдық негіз ретінде осы Конвенцияны қарастыра алады. Беруге талап алған мемлекеттiң заңдарында көзделетін басқа ереже қолданылады.
3. Құқық бұзушыларды берудi келiсiмнiң барлығымен негiздемейтін қатысушы мемлекет, аталған құқық бұзушылықтарды, талап алған мемлекеттің заңдарында көзделетін ережелерге бағынатын беруге байланысты құқық бұзушылықтар ретінде өзара мойындайды.
4. Әрбiр құқық бұзушылық орын алған жерiнде ғана емес, сонымен бiрге 8-баптың 1-тармағына сәйкес олардан өзiнiң құқықтық құзырын қолдану талап етiлетін қатысушы мемлекеттердің аумағында да жасалған құқық бұзушылық ретiнде қатысушы мемлекеттер арасында жүзеге асырылатын беру мақсаттарында қарастырылады.

12-бап

7-бапта аталған кез келген құқық бұзушылықтарға байланысты өзiне қатысты сот талқылауы жүргізiлген кез келген тұлғаға сот талқылауының барлық кезеңiнде әдiл қарауға кепілдiк берiледi.

13-бап

1. Қатысушы мемлекеттер 7-бапта аталған құқық бұзушылықтарға қатысты қылмыстық сот талқылауына байланысты, өздерiнiң билігіндегi осындай сот талқылауы үшін қажет дәлелдемелердi беруді қоса алғанда, бiр-бiрiне барынша жәрдем көрсетедi. Барлық жағдайларда жәрдемдесу туралы өтiнiш алған мемлекеттiң заңдары қолданылады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережесi қылмыстық iстер бойынша өзара көмекті толық немесе iшiнара реттейтін немесе реттей алатын екi жақты немесе көп жақты кез келген басқа шарт бойынша міндеттемелердi қозғамайды.

14-бап

1. Әрбiр қатысушы мемлекет өздерiнiң осы Конвенцияны өмiрге енгізуге қатысты заңдары мен қаулылары туралы депозитарийге хабарлайды. Депозитарий осы Конвенцияға қатысушы барлық мемлекеттерге осындай ақпаратты оқтын-оқтын жіберіп отырады.
2. Болжамдалған құқық бұзушыға қарсы қылмыстық қуғындау басталған қатысушы мемлекет, тiкелей мүдделі мемлекетке сот талқылауының түпкілікті нәтижесi туралы, мүмкiндiгiне қарай, бiрiншi кезекте хабарлайды. Қатысушы мемлекет сондай-ақ депозитарийге түпкілікті шешім туралы хабарлайды, ол барлық қатысушы мемлекеттерге хабар береді.
3. Егер құқық бұзушылық ядролық материалды мемлекеттің өз ішінде пайдалану, сақтау немесе тасымалдау кезiнде пайдалануға қатысты болса, ал болжамдалған құқық бұзушы және ядролық материал өзiне қатысты құқық бұзушылық жасалған қатысушы мемлекеттің аумағында қалса, осы Конвенцияда ешнәрсе қатысушы мемлекеттен осындай құқық бұзушылық туындайтын қылмыстық сот талқылауына қатысты ақпарат берудi талап ету ретінде түсіндiрiлмейдi.

15-бап

Қосымша осы Конвенцияның ажырамас бөлiгі болып табылады.

16-бап

1. Осы Конвенция күшіне енген күннен бастап бес жыл өткеннен кейiн депозитарий осы Конвенцияның орындалуы туралы және оның кiрiспесiнiң, барлық жедел бөлiктерi мен Қосымшаларының осы сәттегi бар жағдайлардың талаптарына сәйкестігі туралы мәселенi қарау бойынша қатысушы мемлекеттердiң конференциясын шақырады.
2. Одан әрi Конвенцияға қатысушы мемлекеттердiң көпшiлiгi бес жылда бiр реттен асырмай, тиісті ұсыныспен депозитарийге жүгiне отырып, осындай мақсатпен келесi конференцияларды шақыра алады.

17-бап

1. Екi немесе бiрнеше қатысушы мемлекеттердің арасында осы Конвенцияны түсiндiруге немесе қолдануға қатысты дау туындаған жағдайда, ондай қатысушы мемлекеттер дауласушы барлық тараптар үшін қолдануға болатын келiссөздер немесе дауларды реттеудiң кез келген басқа да бейбiт тәсiлдерi жолымен дауларды реттеу мақсатында бiрлескен консультациялар жүргізедi.
2. 1-тармақта көрсетiлген тәсілдермен реттеу мүмкiн болмаған осындай сипаттағы кез келген дау, осы дауға қатысушы кез келген тараптың өтінiшi бойынша шешім қабылдау үшiн төрелiкке берiледi немесе Халықаралық Сотқа жіберiледi. Дау төрелiкке берiлген жағдайда, егер өтінiш келiп түскен сәттен бастап тараптар дауға төрелiк талқылау ұйымдастыруға қатысты келiсiмге келе алмаса, тараптардың бiрi Халықаралық Соттың Төрағасынан Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысынан бiр немесе бiрнеше төрешi тағайындауды сұрайды. Дауға қатысушы тараптардың өтінiштерінің қарама-қайшылығы жағдайында Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына жүгіну басымдыққа ие болады.
3. Кез келген қатысушы мемлекет осы Конвенцияға қол қою, бекiту, қабылдау немесе мақұлдау немесе оған қосылу кезiнде өзiн 2-тармақта көзделген дауды реттеудiң не бiр, не екi рәсiмдерiмен де байланыстымын деп есептемейтіні туралы мәлiмдей алады. Басқа қатысушы мемлекеттер осы рәсiмге қатысты ескерту жасаған қатысушы мемлекетке қатысты, 2-тармақта көзделген дауды реттеудiң қайсыбiр рәсiмiмен байланысты болмайды.
4. 3-тармаққа сәйкес ескерту жасаған кез келген қатысушы мемлекет осы ескертудi депозитарийге бұл туралы хабарлау жолымен кез келген уақытта алып тастай алады.

18-бап

1. Осы Конвенция барлық мемлекеттердiң қол қоюы үшiн Венадағы Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттiктiң Орталық мекемелерiнде және Нью-Йорктағы Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Орталық мекемелерiнде 1980 жылғы 3 наурыздан бастап, күшіне енгенге дейін ашық болады.
2. Осы Конвенция оған қол қойған мемлекеттердiң бекітуiне, қабылдауына немесе мақұлдауына жатады.
3. Осы Конвенция күшіне енгеннен кейiн оған барлық мемлекеттердiң қосылуы үшін ашық болады.
4. а) Осы Конвенция интеграциялық немесе өзге сипаттағы халықаралық ұйымдар мен өңiрлiк ұйымдардың қол қоюы немесе оған осы ұйымдардың кез келген осындай ұйымдар егемендi мемлекеттерден тұру және осы Конвенция қамтитын мәселелер бойынша келiссөздер жүргізу, халықаралық келiсiмдер жасау және қолдану саласындағы құзыреттi иелену шартымен қосылуы үшін ашылады.
b) Өздерінің құзыретiне кіретiн мәселелерде бұл ұйымдар құқықты жеке өз атынан жүзеге асырады және қатысушы мемлекеттерге осы Конвенциямен берілетiн міндеттердi орындайды.
с) Осы Конвенцияның қатысушысы бола отырып, мұндай ұйым депозитарийге мәлiмдеме жолдайды, онда қандай мемлекеттер оның мүшелерi болып табылатыны және оған осы Конвенцияның қандай баптары қолданылатыны көрсетiледi.
d) Ондай ұйым қатысушы мемлекеттердiң дауысына қосымша қайсыбiр дауысқа ие бола алмайды.
5. Бекіту, қабылдау, мақұлдау немесе қосылу туралы құжаттар депозитарийге сақтауға өткізіледi.

19-бап

1. Осы Конвенция бекiту, қабылдау немесе мақұлдау туралы жиырма бірінші құжатты депозитарийге сақтауға берген күннен кейiн отызыншы күнi күшiне енедi.
2. Осы Конвенцияны бекітетін, қабылдайтын, мақұлдайтын немесе бекіту, қабылдау немесе мақұлдау туралы жиырма бiрiншi құжатты берген күннен кейiн оған қосылатын әрбiр мемлекет үшін, Конвенция осындай мемлекетке бекіту, қабылдау, мақұлдау немесе қосылу туралы өзiнiң құжатын бергеннен кейiн отызыншы күні күшіне енедi.

20-бап

1. Қатысушы мемлекет 16-бап үшiн залалсыз түзетудi осы Конвенцияға ұсына алады. Ұсынылған түзету депозитарийге жiберiледi, ол оны барлық қатысушы мемлекеттерге дереу салып жiбередi. Егер қатысушы мемлекеттердiң көпшiлiгi депозитарийден ұсынылған түзетулердi қарау үшiн конференция шақыруды талап етсе, онда депозитарий барлық қатысушы мемлекеттердi шақырады, ол шақыру жiберiлгеннен кейін кем дегенде отыз күн өткен соң ашылады. Конференцияда қатысушы мемлекеттердiң үштен екiсiнің көпшiлiк дауысымен қабылданған кез келген түзетудi депозитарий барлық қатысушы мемлекеттерге дереу салып жiбередi.
2. Түзету түзетудi бекiту, қабылдау немесе мақұлдау туралы құжатты сақтауға беретiн әрбiр жеке мемлекет үшін қатысушы мемлекеттердiң үштен екiсi өздерінің бекiту, қабылдау немесе мақұлдау туралы құжаттарын депозитарийге сақтауға берген күннен кейiнгi отызыншы күні күшіне енедi. Осыдан кейін түзету кез келген басқа қатысушы мемлекет үшін осы мемлекет өзiнiң бекiту, қабылдау немесе мақұлдау туралы құжатын сақтауға берген күні күшiне енедi.

21-бап

1. Кез келген қатысушы мемлекет депозитарийге жазбаша хабарлау арқылы осы Конвенцияның күшін жоя алады.
2. Депозитарий хабарламаны алған күннен кейін сексен күн өткен соң күшін жою күшiне енедi.

22-бап

Депозитарий барлық мемлекеттерге:
а) осы Конвенцияға әрбiр қол қою туралы;
b) бекiту, қабылдау, мақұлдау немесе қосылу туралы құжатты сақтауға әрбiр өткiзу туралы;
с) 17-бапқа сәйкес кез келген ескерту немесе ондай ескертудi алып тастау туралы;
d) 18-баптың 4 "с" тармағына сәйкес кез келген ұйым жiберген кез келген мәлiмдеме туралы;
e) осы Конвенцияның күшіне енуi туралы;
f) осы Конвенцияға кез келген түзетудiң күшіне енуi туралы;
g) 21-бапқа сәйкес жарияланған кез келген күшін жою туралы дереу хабарлайды.

23-бап

Ағылшын, араб, испан, қытай, орыс және француз тілдерiндегі мәтіндерi тең түпнұсқалық болып табылатын осы Конвенцияның түпнұсқасы Атом энергиясы жөнiндегi халықаралық агенттіктiң Бас директорының сақтауына өткiзіледi, ол оның куәландырылған көшiрмесiн барлық мемлекеттерге жiбередi.
ОСЫНЫ РАСТАП, тиiстi дәрежеде уәкілеттік берiлген төменде қол қоюшылар, Венада және Нью-Йоркта 1980 жылғы 3 наурызда қол қою үшін ашық осы Конвенцияға қол қойды.

I қосымша

II қосымшада сыныпталған ядролық материалды халықаралық тасымалдау кезiнде қолданылатын физикалық қорғау деңгейi

1. Ядролық материалды халықаралық тасымалдауға байланысты сақтау процесiнде ядролық материалды физикалық қорғау деңгейi:
а) III санаттағы материалдар үшiн - қол жетімділігі бақыланатын аймақ шегіндегі сақтауды;
b) II санаттағы материалдар үшін - күзетудiң немесе тиiсті бақылау кезiнде кiретiн саны шектеулі нүктелерi бар физикалық кедергiмен қоршалған электрондық аспаптардың тұрақты қадағалауында болатын аймақ шегіндегi немесе физикалық қорғаудың осындай деңгейi бар кез келген аймақ шегіндегі сақтауды;
с) I санаттағы материалдар үшiн - II санаттағы материалдар үшiн жоғарыда айқындалғандай, оған қол жетiмділікке, бұдан басқа, сенiмділiгi анықталған және ол қарсы жауаппен әрекет ететін тиiстi күштермен тұрақты түрде тығыз байланыста болатын адам ғана рұқсат ететiн қорғалатын аймақ шегіндегi сақтауды қамтиды. Осындай жағдайда қолданылатын нақты шаралардың мақсаты кез келген шабуылды, рұқсат етілмеген қол жетiмділiктi немесе материалды рұқсатсыз алуды анықтау және жолын кесу болып табылады.
2. Халықаралық тасымалдау кезiнде ядролық материалды физикалық қорғау деңгейі:
а) ІІ және ІІІ санаттағы материалдар үшiн - тасымалдау жөнелтушiнiң, алушының және тасымалдаушының арасындағы алдын ала уағдаластықты және тасымалдау кезiндегi жауапкершіліктi беру үшiн уақытты, орынды және рәсiмдi айқындайтын экспорттаушы және импорттаушы мемлекеттердiң құқықтық құзырындағы және солардың құқықтық актiлерін басшылыққа алатын жеке немесе заңды тұлғалардың арасындағы алдын ала келiсiмдi қоса алғанда, сақтықтың арнаулы шараларын сақтай отырып жүзеге асыруды;
b) I санаттағы материалдар үшін - тасымалдау II және ІІІ санаттағы материалдарды тасымалдау үшiн жоғарыда анықталғандай, сақтықтың арнаулы шараларын сақтай отырып және бұдан басқа, күзетудiң тұрақты бақылауымен және қарсы жауаппен әрекет ететiн тиiстi күштермен тығыз байланысты қамтамасыз ететiн жағдайларда жүзеге асыруды қамтиды;
с) руданың немесе руда қалдықтарының нысанынан айырмашылығы бар нысандағы табиғи уран үшiн 500 килограмнан асатын мөлшердi тасымалдауды қорғау тасымалдау туралы алдын ала хабарлауды қамтиды, онда көлiк түрi, келудің болжамды уақыты және жүктi алғаны туралы растау көрсетіледi.

II қосымша

Кесте: Ядролық материалды сыныптау

___________________________________________________________________
Материал | Нысан | Санат
____________|_____________|________________________________________
| I. | ІІ. | ІІІ.
__________________________|_________|______________|_______________
1. Плутоний Сәуле алмаған 2 кг. 2 кг.-дан аз, 500 гр. немесе
немесе бірақ 500 гр.- одан aз, бірақ
одан да дан көп 15 гр.-дан көп
көп

2. Уран-235 Сәуле алмаған 5 кг. 5 кг.-дан аз, 1 кг. немесе
- уран-235-тің немесе бірақ 1 кг.- одан аз, бірақ
изотопымен одан да дан көп. 15 гр.-дан көп.
20%-ке немесе көп 10 кг. 10 кг.-дан аз,
одан да жоғары Немесе одан бірақ 1 кг.-дан
байытылған уран да көп көп. 10 кг.
- уран-235-тiң Немесе одан
изотопымен 10%- да көп.
тен 20%-ке дейiн
байытылған уран
- табиғидан
жоғары байытыл.
ған, бірақ
құрамында уран-
235-тің изотопы
10%-тен аз уран

3. Уран-233 Сәуле алмаған 2 кг. 2 кг.-дан аз, 500 гр. немесе
немесе бірақ 500 гр. одан аз, бірақ
одан да -дан көп 15 гр.-дан көп
көп

4. Сәуле Байытылмаған
алған отын немесе табиғи
уран, торий
немесе аз
байытылған
отын (бөлінетiн
изотоптың
құрамы 10%-тен
аз)
___________________________________________________________________

а) Изотоптық шоғырлануы плутоний-238 бойынша 80%-тен аспайтын плутонийдi қоспағанда, бүкiл плутоний.
b) Реакторде сәуле алмаған материал немесе реакторде сәуле алған, бiрақ қорғаныссыз бiр метр қашықтықта 100 рад/сағатқа тең немесе одан аз сәуле алу деңгейiндегi материал.
с) III санатқа жатпайтын мөлшердi және табиғи уранды практикалық орындылығын бағамдай отырып қорғаған жөн.
d) Қорғаудың осы деңгейi ұсынылғанымен, мемлекет, нақты мән-жайды бағалауға қарай, физикалық қорғаудың басқа санатын белгiлей алады.
e) Сәуле алғанға дейiн кiретiн басқа отын, I немесе II санатқа бөлiнетiн материалдың бастапқы құрамына байланысты, егер отынның сәуле алу деңгейі қорғаныссыз бiр метр қашықтықта 100 рад/сағаттан асып кетсе, бiр санаттан аспайтын деңгей бойынша төмендетiлуi мүмкiн.

Осымен 1980 жылғы 3 наурызда Вена және Нью-Йорк қалаларында жасалған Ядролық материалды физикалық қорғау Конвенцияның бұл қазақ тіліне аудармасының дәлдігін куәландырамын.

Атом энергетикасы жөніндегі
комитеттің Төрағасы

Ресмисіз аударма

АЖХА
АТОМ ЭНЕРГИЯСЫ ЖӨНІНДЕГІ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ АГЕНТТІК Ядролық материалды физикалық қорғау туралы конвенция

1979 жылғы 26 қазанда қабылданған Ядролық материалды табиғи қорғау туралы конвенцияның депозитарийі болып табылатын Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттіктің Бас директорының атынан, қоса беріліп отырған құжаттың жоғарыда аталған Конвенцияның түпнұсқалық және толық көшірмесі екенін осымен растаймын.

(қолы)
Джон Реймс
Атқарушы директор
Құқықтық мәселелер кеңсесі
Бас директор үшін

2004 жылғы 23 ақпан

(РҚАО-ның ескертуі: Әрі қарай ағылшын тіліндегі мәтіні берілген)