О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокола к ней

Закон Республики Казахстан от 4 октября 2013 года № 134-V

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и Протокол к ней, совершенные в Абу-Даби 22 декабря 2008 года.

Президент
Республики Казахстан Н. НАЗАРБАЕВ

КОНВЕНЦИЯ
МЕЖДУ ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН И ПРАВИТЕЛЬСТВОМ
ОБЪЕДИНЕННЫХ АРАБСКИХ ЭМИРАТОВ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО
НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ И ПРЕДОТВРАЩЕНИИ УКЛОНЕНИЯ ОТ НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ
В ОТНОШЕНИИ НАЛОГОВ НА ДОХОД

(Вступила в силу 27 ноября 2013 года -
Бюллетень международных договоров РК 2014 г., № 1, ст. 4)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Объединенных Арабских Эмиратов, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические отношения путем заключения Конвенции об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,
договорились о нижеследующем:

Статья 1 ЛИЦА, К КОТОРЫМ ПРИМЕНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2 НАЛОГИ, НА КОТОРЫЕ РАСПРОСТРАНЯЕТСЯ КОНВЕНЦИЯ

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политических или административных подразделений, или местных органов власти, или местных самоуправлений, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги на общую сумму жалований или вознаграждений, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются, в частности:
(a) в случае Республики Казахстан:
(i) корпоративный подоходный налог;
(ii) индивидуальный подоходный налог (далее именуемые как «Казахстанский налог»);
(b) в случае Объединенных Арабских Эмиратов:
(i) подоходный налог; и
(ii) корпоративный налог (далее именуемые как «Налоги ОАЭ»).
4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься любым из Договаривающихся Государств после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов, упомянутых в пункте 3. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые произойдут в их законодательствах, касающихся налогообложения.

Статья 3 ОБЩИЕ ОПРЕДЕЛЕНИЯ

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
(а) термины “Договаривающееся Государство” и “другое Договаривающееся Государство” означают Республику Казахстан или Объединенные Арабские Эмираты в зависимости от контекста;
(b) термин “Казахстан” означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин “Казахстан” включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Республика Казахстан осуществляет суверенные права и юрисдикцию в соответствии со своим национальным законодательством и международными договорами, участником которых она является;
(c) термин «Объединенные Арабские Эмираты» означает Объединенные Арабские Эмираты и при использовании в географическом смысле означает пространство, территория которого подпадает под их суверенитет, а также территориальные воды, воздушное и подводное пространство, на которых Объединенные Арабские Эмираты осуществляют свою деятельность в соответствии с международным правом и национальным законодательством Объединенных Арабских Эмиратов, суверенные права, включая материк и острова, согласно его юрисдикции в отношении любой деятельности, осуществляемой в связи с добычей или эксплуатацией природных ресурсов;
(d) термин “лицо“ включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
(e) термин “компания“ означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которые для целей налогообложения рассматриваются как корпоративное образование;
(f) термины “предприятие Договаривающегося Государства” и “предприятие другого Договаривающегося Государства“ означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
(g) термин “национальное лицо” означает:
в случае любого из Договаривающихся Государств любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства и все юридические лица, товарищества, ассоциации или любую другую экономическую единицу, получившую свой статус на основании национального законодательства;
(h) термин “международная перевозка” означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно, эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
(i) термин “компетентный орган“ означает:
(i) в случае Казахстана – Министерство финансов или его уполномоченный представитель; и
(ii) в случае ОАЭ - Министерство Финансов или его уполномоченный представитель.
2. При применении настоящей Конвенции любым из Договаривающихся Государств любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, которое он имеет в это время по национальному законодательству этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция.

Статья 4 РЕЗИДЕНТ

1. Для целей настоящей Конвенции термин “резидент Договаривающегося Государства” означает:
(a) в случае Республики Казахстан:
термин «резидент Республики Казахстан» означает любое лицо, которое по законодательству Республики Казахстан подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания или любого иного аналогичного критерия. Термин также включает Республику Казахстан и любое политическое подразделение, или местные органы власти.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в Казахстане только в отношении дохода из источников в Казахстане.
(b) в случае Объединенных Арабских Эмиратах:
(i) национальное лицо ОАЭ, любое физическое лицо, которое по национальному законодательству ОАЭ рассматривается резидентом или любую компанию и любое другое юридическое лицо, которые действуют или созданы в ОАЭ;
(ii) Правительство Объединенных Арабских Эмиратов или любое политическое подразделение, или местное самоуправление;
(iii) любые правительственные институты, созданные согласно публичному праву, такие как Центральный Банк, фонды, корпорации, органы власти, учреждения, товарищества, агентства или любые подобные образования, созданные в Объединенных Арабских Эмиратах;
2. Если в соответствии, с положениями пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
(а) оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
(b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;
(c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;
(d) если его статус не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов от (a) до (c) пункта 2 настоящей статьи, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1, лицо иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5 ПОСТОЯННОЕ УЧРЕЖДЕНИЕ

1. Для целей настоящей Конвенции термин “постоянное учреждение” означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин “постоянное учреждение”, в частности, включает:
(а) место управления;
(b) отделение;
(c) контору;
(d) фабрику;
(e) мастерскую;
(f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи или разведки природных ресурсов, или наблюдательные услуги, связанные с этим.
3. Термин ”постоянное учреждение“ также включает:
(а) строительную площадку, строительный, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект продолжаются более 9 месяцев;
(b) предоставление услуг, включая консультационные услуги, предприятием Договаривающегося Государства через служащих или другой персонал в другом Договаривающемся Государстве, но только если деятельность такого характера продолжается для аналогичного проекта или связанного с ним проекта в период или периоды, не превышающие более 6 месяцев в любом двенадцатимесячном периоде.
4. Несмотря на положения пунктов с 1 по 3 настоящей статьи, термин “постоянное учреждение” не рассматривается как включающий:
(а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
(b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
(c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
(d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
(e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
(f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от (а) до (e) пункта 4 настоящей статьи включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 настоящей статьи, действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, оно считается имеющим постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
(a) такое лицо имеет и регулярно осуществляет в первом упомянутом Договаривающемся Государстве основные полномочия для ведения переговоров и заключения контрактов для или от имени такого предприятия, или
(b) такое лицо содержит в этом (первом упомянутом) Договаривающемся Государстве запасы товаров или изделий, принадлежащих предприятию, от которого он регулярно продает товары или изделия для или от имени этого предприятия, за исключением деятельности такого лица, ограниченной теми видами деятельности, что упомянуты в пункте 4 настоящей статьи, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение, согласно положениям настоящего пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6 ДОХОД ОТ НЕДВИЖИМОГО ИМУЩЕСТВА

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
Однако, при этом налог, взимаемый таким образом, должен быть уменьшен на 50 %, если фактическим владельцем дохода, получаемого от недвижимого имущества является само Государство или местные органы власти, политические подразделения, орган местного самоуправления или местные финансовые институты, принадлежащие Договаривающемуся Государству.
2. Термин “недвижимое имущество“ имеет то значение, которое оно имеет по национальному законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.
5. Положения пункта 3 не будет применяться, если фактическим владельцем доходов будут являться само Государство или местный орган, политическое подразделение, орган местного самоуправления или его финансовые институты.

Статья 7 ПРИБЫЛЬ ОТ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСКОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет или не осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
(а) такому постоянному учреждению;
(b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, продаваемыми через постоянное учреждение; или
(c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.
Не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возврат за использование патентов, или других прав, или путем выплаты комиссионных за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов за сумму, ссуженную постоянному учреждению.
4. По мере того, что определение в Договаривающемся Государстве прибыли, относящейся к постоянному учреждению на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия ее различным подразделением, является обычной практикой, ничто в пункте 2 настоящей статьи не мешает Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это диктуется практикой, однако, выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
5. Никакая прибыль не должна быть приписана постоянному учреждению из-за простой закупки постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
7. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8 МОРСКОЙ И ВОЗДУШНЫЙ ТРАНСПОРТ

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли, полученной резидентом Договаривающегося Государства от его участия в пуле, совместном предприятии или международном транспортном агентстве.
3. В настоящей статье термин «прибыль» включает:
(a) продажу пассажирских билетов от имени других предприятий;
(b) операции по автобусному обслуживанию, связанные с перевозкой с аэропорта в город;
(с) рекламирование и коммерческую пропаганду;
(d) транспортировку товаров грузовым транспортом, связывающим депо с портом или аэропортом.

Статья 9 АССОЦИИРОВАННЫЕ ПРЕДПРИЯТИЯ

1. Если:
(а) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
(b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и соответственно облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10 ДИВИДЕНДЫ

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с национальным законодательством этого Государства, но если фактическим владельцем дивидендов является компания (иная, чем партнерство), которая прямо владеет не менее, чем 10 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды, взимаемый таким образом налог не должен превышать 5 процентов общей суммы дивидендов.
Настоящий пункт не затрагивает налогообложение компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, дивиденды, выплаченные компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, будут облагаться налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем дивидендов являются:
(а) в случае Казахстана:
(i) Правительство Республики Казахстан, политическое подразделение или местные органы власти;
(ii) Национальный Банк Республики Казахстана;
(iii) АО «Фонд национального благосостояния «Самрук-Казына»; и
(iv) любые другие такие правительственные финансовые институты, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;
(b) в случае ОАЭ:
(i) Правительство ОАЭ, политическое подразделение или местные органы власти, финансовые институты местного правительства;
(ii) Центральный Банк ОАЭ;
(iii) Инвестиционный орган Абу Даби;
(iv) Инвестиционное консульство Абу Даби;
(v) Фонд экономического развития Абу Даби;
(vi) Мобадала;
(vii) Холдин Дубаи;
(viii) Мир Дубаи;
(ix) Международная нефтяная компания Абу Даби;
(x) любые другие правительственные финансовые институты, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами.
4. Термин “дивиденды”, при использовании в настоящей статье, означает доход от акций, акций предприятий горной промышленности, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
6. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, образующегося в этом другом Договаривающемся Государстве.
7. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать налогом прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налоговые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11 ПРОЦЕНТЫ

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с национальным законодательством этого Государства, но если получатель, будучи фактическим владельцем процентов, является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов. Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию установят способ применения этого ограничения.
3. Термин “проценты“ при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и, в частности, доход от правительственных/ государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком являются Правительство этого Государства, его политическое подразделение, местные органы власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи этих долговых требований.
8. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, будут освобождены от уплаты налога в этом Государстве, если они получены и действительно принадлежат:
(а) в случае Казахстана:
(i) Правительству Республики Казахстан, политическому подразделению или местному органу власти;
(ii) Национальному Банку Республики Казахстана;
(iii) АО «Фонд национального благосостояния «Самрук-Казына»; и
(iv) любым другим таким правительственным финансовым институтам, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами;
(b) в случае ОАЭ:
(i) Правительству ОАЭ, политическому подразделению или местному органу власти, финансовым институтам местного правительства;
(ii) Центральному Банку ОАЭ;
(iii) Инвестиционному органу Абу Даби;
(iv) Инвестиционному консульству Абу Даби;
(v) Фонду экономического развития Абу Даби;
(vi) Мобадала;
(vii) Холдин Дубаи;
(viii) Мир Дубаи;
(ix) Международной нефтяной компании Абу Даби;
(x) любым другим правительственным финансовым институтам, которые могут быть согласованы время от времени между Договаривающимися Государствами.

Статья 12 РОЯЛТИ

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти и является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин “роялти” при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения:
(a) за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы или искусства (включая кинематографические фильмы и фильмы, или ленты для радио или телевизионного вещания); и
(b) за использование или права использования, любого авторского права на научные работы, патента, торговой марки, дизайна или модели, плана, секретной формулы или процесса, или право использования промышленного, коммерческого или научного оборудования, или информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, политическое подразделение, административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти выплачиваются этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13 ДОХОДЫ ОТ ПРИРОСТА СТОИМОСТИ ИМУЩЕСТВА

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
(а) акций, получающих стоимость или большую часть их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или
(b) доли в партнерстве, акции которых состоят в основном из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше, облагаются налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве. Но налог, взимаемый таким образом, должен быть уменьшен на 50 % от такого налога.
4. Доходы, от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке предприятием Договаривающегося Государства и движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем то, о котором говорится в пунктах 1-4 настоящей статьи, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14 НЕЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве; и
(а) доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве; или
(b) такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году.
В таком случае, доход, относящийся к услугам, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в статье 7, для определения суммы предпринимательской прибыли и отнесения предпринимательской прибыли к постоянному учреждению.
2. Термин “профессиональные услуги”, в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов и бухгалтеров.

Статья 15 ЗАВИСИМЫЕ ЛИЧНЫЕ УСЛУГИ

1. С учетом положений статей 16, 17, 18, 19, 20 и 21 настоящей Конвенции жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
(а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде соответствующего налогового года; и
(b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства; и
(c) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которые наниматель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна эксплуатируемого в международной перевозке, облагается налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.
4. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, вознаграждение наземного персонала авиакомпании Договаривающегося Государства, являющейся национальным лицом этого Государства, и которая осуществляет обслуживание, связанное с эксплуатацией воздушного судна в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве.

Статья 16 ПРЕПОДАВАТЕЛИ И НАУЧНЫЕ РАБОТНИКИ

Физическое лицо, которое являлось резидентом Договаривающегося Государства непосредственно до приезда в другое Договаривающееся Государство по приглашению университета, колледжа, школы или других образовательных учреждений, и которое находится в этом другом Государстве в течение периода, не превышающего 3 лет, с целью преподавания или проведения исследовательской работы, или того и другого в таком учебном заведении, освобождается от налогообложения в этом другом Государстве на три года относительно любого вознаграждения за такое преподавание или исследовательскую работу.

Статья 17 СТУДЕНТЫ И СТАЖЕРЫ

1. Студент или стажер, являвшийся непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения стажировки, освобождается от налога в этом первом упомянутом Договаривающемся Государстве на суммы, оплачиваемые ему лицами, живущими за пределами первого упомянутого Договаривающегося Государства для целей получения образования или прохождения практики.
2. Физическое лицо, которое непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являлось резидентом другого Договаривающегося Государства, и которое временно находится в первом упомянутом Государстве с целью обучения, исследования или прохождения практики как получатель гранта, пособия или вознаграждения от научных, образовательных, религиозных или благотворительных организаций, или согласно программе технической помощи, проводимой Правительством Договаривающегося Государства, с даты его прибытия в первое упомянутое Государство в связи с таким визитом освобождается от налогообложения в этом Государстве в течение периода, не превышающего период гранта.

Статья 18 ГОНОРАРЫ ДИРЕКТОРОВ

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 19 ПЕНСИИ И ДРУГИЕ ПОДОБНЫЕ ВЫПЛАТЫ

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 20 настоящей Конвенции пенсии, аннуитеты и другие подобные выплаты, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства за осуществлявшуюся работу в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 20 ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА

1. (а) Вознаграждение, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политическим подразделением, или местным органом власти физическому лицу в отношении службы, оказываемой для этого Государства или для его подразделений или органам власти облагаются налогом только в этом Государстве.
(b) Несмотря на условия подпункта (a) настоящего пункта, такое жалование, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом этого Государства:
(i) является гражданином этого Договаривающегося Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. (а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или его политическим подразделением или административным подразделением, или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Государства или его подразделений, или органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
(b) Несмотря на положения подпункта (a) настоящего пункта, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 15, 18 и 19 настоящей Конвенции применяются к жалованию, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, связанной с коммерческой деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его политическими подразделениями или местными органами власти.

Статья 21 АРТИСТЫ И СПОРТСМЕНЫ

1. Несмотря на положения статей 14 и 15 настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если доход в отношении личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому артисту или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15 настоящей Конвенции, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Несмотря на условия пункта 1 и 2 настоящей статьи, доход, получаемый от такой деятельности, осуществляемой в рамках культурных соглашений, заключенных между Договаривающимися Государствами, взаимно освобождаются от налога, если такая деятельность спонсируется Правительством Договаривающегося Государства или финансируется публичным фондом обоих Договаривающихся Государств, и эта деятельность не осуществляется с целью получения прибыли.

Статья 22 ДРУГИЕ ДОХОДЫ

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, полученным резидентом Договаривающегося Государства, если такой резидент осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

Статья 23 СПЕЦИАЛЬНОЕ ПОЛОЖЕНИЕ

Несмотря на положения статей 5, 7, 13 и 22 настоящей Конвенции, любой доход и прибыль, полученные Договаривающимся Государством, его политическим подразделением, органом местного самоуправления или местным органом власти, или его финансовым институтом, возникающие в другом Договаривающемся Государстве, включая прирост от отчуждения движимого и недвижимого имущества, расположенного в этом другом Государстве, облагаются налогом только в Государстве резидентства. Список вышеупомянутых финансовых институтов будет согласовываться время от времени компетентными органами Договаривающихся Государств.

Статья 24 МЕТОДЫ УСТРАНЕНИЯ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ

1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:
(а) если резидент Казахстана получает доход, который согласно положениям настоящей Конвенции может облагаться налогом в ОАЭ, Казахстан позволит вычесть из налога на доход этого резидента сумму, эквивалентную подоходному налогу, уплаченному в ОАЭ.
Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход в Казахстане по действующим ставкам.
(b) Если резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в ОАЭ, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Объединенных Арабских Эмиратов:
(i) если резидент Объединенных Арабских Эмиратов получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может быть обложен налогом в Казахстане, Объединенные Арабские Эмираты позволят вычесть из налога на доход этого лица сумму, эквивалентную налогу на доход, уплаченному в Казахстане.
(ii) Такие вычеты, в любом случае, не должны превышать часть налога на доход, начисленный до предоставления вычетов, относящихся к доходу, которые могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
(iii) Если, в соответствии с любыми положением настоящей Конвенции, доход, полученный, принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может, однако, при исчислении суммы налога на оставшийся доход такого резидента зачислить освобожденный доход или капитал.
(iv) Для целей пункта 1 настоящей статьи прибыль, доход или прирост стоимости, принадлежащие резиденту Договаривающегося Государства, которые могут быть обложены в другом Договаривающемся Государстве в соответствии с настоящей Конвенцией, считаются возникшими из источников в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 25 НЕДИСКРИМИНАЦИЯ

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах. Данное положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность на тех же самых условиях.
3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 6 статьи 11 или пункта 7 статьи 12 настоящей Конвенции, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия исчисляться на тех же условиях, на каких бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично, любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
4. Ничто содержащееся в настоящей статье не должно истолковываться, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие-либо личные налоговые льготы, скидки или вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
5. Ничто в настоящей статье не должно рассматриваться, как возложение законного обязательства на Договаривающееся Государство, предоставляющего резидентам другого Договаривающегося Государства предпочтения или привилегии, которые могут предоставляться любым другим Государствам или их резидентам на основании формирования таможенного, экономического союзов, зоны свободной торговли или на основании каких-либо договоренностей, связанных полностью или частично с налогообложением, по которым первое упомянутое Государство может являться частью в соответствии с практикой каждого Договаривающегося Государства.
6. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.
7. В настоящей статье термин «налогообложение» означает налоги любого вида и описания, которые являются предметом настоящей Конвенции.

Статья 26 ПРОЦЕДУРА ВЗАИМНОГО СОГЛАСОВАНИЯ

1. Если резидент Договаривающегося Государства считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальными законодательствами этих Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
2. Компетентный орган Договаривающегося Государства будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающегося Государства.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящей Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях применения настоящей Конвенции и достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 27 ОБМЕН ИНФОРМАЦИЕЙ

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая подпадает под положения настоящей Конвенции или национального законодательства, касающегося налогов любого вида, взимаемых от имени Договаривающихся Государств, или их центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящей Конвенции.
2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках национального законодательства этого Договаривающегося Государства и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), связанным с оценкой или принудительным взысканием, или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, указанных в пункте 1 или вышеуказанных положениях настоящего пункта. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
3. Ни в каком случае положения пунктов 1 и 2 не должны толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
(а) предпринимать административные меры, противоречащие национальному законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
(b) представлять информацию, которую нельзя получить по национальному законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
(с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).
4. Если информация требуется Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство использует его информацию для достижения требуемой информации, даже если это другое Государство может не нуждаться в такой информации для его собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подчинено ограничениям пункта 3, но ни в каком случае такое ограничение не будет рассмотрено, как разрешающее Договаривающемуся Государству отказать предоставлять информацию исключительно потому, что это не имеет никакого внутреннего интереса в такой информации.
5. Ни в каком случае положения пункта 3 не будут рассматриваться, чтобы разрешать Договаривающемуся Государству отказывать предоставлять информацию исключительно потому, что информация, имеющаяся у банка, другого финансового института, кандидата или лица, действующего в организации или на положении доверенного лица или потому, относится к собственным интересам лица.

Статья 28 СОТРУДНИКИ ДИПЛОМАТИЧЕСКИХ ПРЕДСТАВИТЕЛЬСТВ
И КОНСУЛЬСКИХ УЧРЕЖДЕНИЙ

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных договоров.

Статья 29 ПОПРАВКИ

По взаимному согласию Договаривающихся Государств поправки и дополнения к настоящей Конвенции могут быть оформлены протоколами, которые будут составлять неотъемлемую часть настоящей Конвенции.

Статья 30 ВСТУПЛЕНИЕ В СИЛУ

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30-й день после даты последнего извещения, указывающего, что оба Договаривающихся Государства выполнили предусмотренные национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства процедуры для ее вступления в силу.
2. Настоящая Конвенция применяется:
(а) к налогам, удерживаемым у источника, в отношении сумм, уплачиваемых или зачитываемых с 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу; и
(b) к другим налогам, в отношении налогооблагаемого периода, начинающегося с 1 января или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления Конвенции в силу.

Статья 31 ПРЕКРАЩЕНИЕ ДЕЙСТВИЯ

Настоящая Конвенция заключается на неопределенный срок и будет оставаться в силе до истечения 6 месяцев с даты, когда одно из Договаривающихся Государств направит письменное уведомление другому Договаривающемуся Государству о своем намерении прекратить ее действие. Направление такого уведомления осуществляется лишь по истечении первого пятилетнего срока действия настоящей Конвенции. В этом случае настоящая Конвенция прекращает свое действие:
(а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с 1 января или после 1 января года, следующего за годом подачи уведомления о прекращении действия; и
(b) в отношении других налогов, за налогооблагаемый период, начинающийся с 1 января или после 1 января года, следующего за годом подачи уведомления о прекращении действия.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся, будучи должным образом на то уполномоченные своим Правительством, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Абу-Даби 22 декабря 2008 года в двух подлинных экземплярах на казахском, арабском, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в интерпретации, английский текст будет определяющим.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Объединенных Арабских Эмиратов

ПРОТОКОЛ

В момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Объединенных Арабских Эмиратов об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, нижеподписавшиеся согласились, что следующие положения являются неотъемлемой частью Конвенции.
Несмотря на любые другие положения настоящей Конвенции существует понимание, что налогообложение природных ресурсов, включая разведку углеводородов, добычу и разведку, является суверенными правами индивидуальных Эмиратов, на территории которых производятся инвестиции.
1. В отношении пункта 7 статьи 10:
Положение настоящего пункта относится к компаниям находящимся в частной собственности.
2. Несмотря на положения Конвенции доходы, возникающие в Договаривающемся Государстве, включая доходы благотворительных организаций, и получаемые резидентом другого Договаривающегося Государства, которые составляют пенсионные привилегии служащих, должны будут освобождаться от налогообложения в этом Государстве.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, будучи должным образом, на то уполномоченные своим Правительством, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Абу-Даби 22 декабря 2008 года в двух подлинных экземплярах на казахском, арабском, английском и русском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в интерпретации, английский текст будет определяющим.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Объединенных Арабских Эмиратов

Примечание РЦПИ!
Далее следует текст Конвенции на арабском и английском языках

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2013 жылғы 4 қазандағы № 134-V Заңы

2008 жылғы 22 желтоқсанда Абу-Дабиде жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН БІРІККЕН АРАБ ӘМІРЛІКТЕРІНІҢ ҮКІМЕТІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫСҚА САЛЫНАТЫН САЛЫҚҚА ҚАТЫСТЫ САЛЫҚ САЛУДЫ БОЛДЫРМАУ ЖӘНЕ САЛЫҚ САЛУДАН ЖАЛТАРУҒА ЖОЛ БЕРМЕУ ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯ

(2013 жылғы 27 қарашада күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2014 ж., № 1, 4-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салыққа қатысты салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасу жолымен экономикалық қарым-қатынастарды нығайтуға және дамытуға ниет білдіруді басшылыққа ала отырып,

мыналар туралы келісті:

1-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН ТҰЛҒАЛАР

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
КОНВЕНЦИЯ ҚОЛДАНЫЛАТЫН САЛЫҚТАР

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси немесе әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының немесе жергілікті өзін-өзі басқарушылар атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін еңбекақы мен сыйақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсуіне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жеке бөліктерінен алынатын салықтардың барлық түрі табысқа салынатын салықтар деп есептеледі.
3. Осы Конвенция қолданылатын, алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
(а) Қазақстан Республикасында:
(і) корпорациялық табыс салығы;
(іі) жеке табыс салығы;
(бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталады);
(b) Біріккен Араб Әмірліктерінде:
(і) табыс салығы; және
(іі) корпорациялық салық;
(бұдан әрі «БАӘ салығы» деп аталады).
4. Осы Конвенция кез келген салықтарға да, осы Конвенция күшіне енген күннен кейін 3-тармақта көрсетілген қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгені алатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да қолданылады. Мемлекеттердің құзыретті органдары өздерінің салық салуға қатысты заңнамаларында болатын кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етіп отырады.

3-бап
ЖАЛПЫ АНЫҚТАМАЛАР

1. Егер түпнұсқа мәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:
(а) «Уағдаласушы Мемлекет» және «екінші Уағдаласушы Мемлекет» терминдері түпнұсқа мәтініне қарай Қазақстан Республикасын немесе Біріккен Араб Әмірліктерін білдіреді;
(b) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді. Географиялық мағынада қолданған кезде Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан Республикасы өзінің ұлттық заңнамасына және өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақты қамтиды;
(с) «Біріккен Араб Әмірліктері» термині Біріккен Араб Әмірліктерін білдіреді және географиялық мағынада қолданған кезде өзінің егемендігіне жататын кеңістігін, сондай-ақ халықаралық құқыққа және Біріккен Араб Әмірліктерінің ұлттық заңнамасына сәйкес Біріккен Араб Әмірліктері өз қызметін жүзеге асыратын аумақтық суларды, әуе және су асты кеңістігін, табиғи ресурстарды өндіруге немесе пайдалануға байланысты жүзеге асырылатын кез келген қызметке қатысты өзінің юрисдикциясына сәйкес құрлық пен аралдарды қоса алғанда, егемендік құқықтарды білдіреді;
(d) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
(е) «компания» термині салық салу мақсаттары үшін корпорациялық құрылым ретінде қарастырылатын кез келген корпорациялық құрылымды немесе кез келген экономикалық бірлікті білдіреді;
(f) «Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
(g) «ұлттық тұлға» термині мыналарды:
кез келген Уағдаласушы Мемлекеттердің жағдайында Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны және барлық заңды тұлғаларды, серіктестіктерді, қауымдастықтарды немесе ұлттық заңнаманың негізінде өз мәртебесін алған кез келген басқа да экономикалық бірлікті білдіреді;
(h) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің пункттері арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен жасалатын кез келген тасымалды білдіреді;
(і) «құзыретті орган» термині:
(і) Қазақстан жағдайында – Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін; және
(іі) БАӘ жағдайында – Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді.
2. Осы Конвенцияны Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгені қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы бойынша осы кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленеді.

4-бап
РЕЗИДЕНТ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині мыналарды:
(а) Қазақстан Республикасы жағдайында:
«Қазақстан Республикасының резиденті» термині Қазақстан Республикасының заңнамасы бойынша оның тұратын жері, азаматтығы, резиденттігі, басқару орны, құрылған орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа да өлшем негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді. Термин Қазақстан Республикасын және кез келген саяси бөлімшені немесе жергілікті билік органдарын да қамтиды.
Алайда, бұл термин тек осы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа немесе ондағы капиталға қатысты осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
(b) Біріккен Араб Әмірліктері жағдайында:
(і) БАӘ ұлттық тұлғасын, БАӘ ұлттық заңнамасы бойынша резидент деп қарастырылатын кез келген жеке тұлғаны немесе кез келген компанияны және БАӘ-де әрекет ететін немесе құрылған кез келген басқа заңды тұлғаны;
(іі) Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметін немесе кез келген саяси бөлімшені немесе жергілікті өзін-өзі басқарушыларды;
(ііі) жария құқыққа сәйкес құрылған Орталық Банк, қорлар, корпорациялар, билік органдары, мекемелер, серіктестіктер, агенттіктер немесе Біріккен Араб Әмірліктерінде құрылған кез келген осыған ұқсас құрылымдар сияқты кез келген үкіметтік емес институттарды білдіреді.
2. Егер осы баптың 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай тұрғыда айқындалады:
(а) ол өзінің билік етуіндегі тұрақты баспанасы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі; егер оның билік етуінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты баспанасы болса, ол мейлінше тығыз жеке және экономикалық қатынасы (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
(b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің бірде біреуінде өзінің билік етуіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
(c) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың бірде біреуінде тұрмаса, ол азаматы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі;
(d) егер оның мәртебесі осы баптың 2-тармағының (а)-дан (с)-ға дейінгі тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындалмайтын болса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары аталған мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
3. Егер 1-тармақтың ережелеріне сәйкес жеке адамнан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, онда ол тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып есептеледі.

5-бап
ТҰРАҚТЫ МЕКЕМЕ

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. Атап айтқанда, «тұрақты мекеме» термині мыналарды:
(а) басқару орнын;
(b) бөлімшені;
(с) кеңсені;
(d) фабриканы;
(е) шеберхананы;
(f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстарды өндіретін немесе барлайтын басқа да кен орнын немесе осыған байланысты бақылау қызметтерін қамтиды.
3. «Тұрақты мекеме» термині сонымен қатар:
а) егер осындай алаң немесе объект 9 айдан астам уақыт бойы тұрса, құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе жинау объектісін немесе, осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтерді;
b) және егер тек мұндай пайдалану 6 айдан астам уақыт бойы созылса, немесе мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын қондырғыны немесе құрылысты немесе осыған байланысты бақылау қызметтерін немесе бұрғылау қондырғысын немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын кемені қамтиды.
4. Осы баптың 1-тармағынан бастап 3-тармақшасын қоса алғандағы ережелерге қарамастан «тұрақты мекеме» термині мыналарды:
(а) құрылыстарды тек кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін пайдалануды;
(b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ұстауды;
(с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттары үшін ұстауды;
(d) тұрақты қызмет орнын тек тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе кәсіпорынға арналған ақпарат жинау үшін ұстауды;
(е) тұрақты қызмет орнын тек кәсіпорын үшін дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ұстауды;
(f) осындай амал нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын осы баптың 4-тармағының (а) тармақшасынан бастап (е) тармақшасына дейін көрсетілген қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру үшін ұстауды қамтушы ретінде қарастырмайды.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер оған осы баптың 6-тармағы қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет етсе, егер:
(а) мұндай тұлға осындай кәсіпорын үшін немесе оның атынан келіссөздер жүргізу мен келісімшарттар жасасуға өкілеттігі болса және үнемі жүзеге асырса, немесе
(b) мұндай тұлғаның осы баптың 4-тармағында айтылған қызмет түрлерімен шектелген, егер тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылғанның өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызметін қоспағанда, мұндай тұлға осы (бірінші аталған) Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорын үшін немесе оның атынан тауарларды немесе бұйымдарды үнемі сататын кәсіпорынға тиесілі тауарлардың немесе бұйымдардың қорын ұстаса, ол бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар деп саналады.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, егер осындай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы фактісінің өзі-ақ осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап
ЖЫЛЖЫМАЙТЫН МҮЛІКТЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫС

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алған табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
Алайда, егер жылжымайтын мүліктен алынатын табыстың іс жүзіндегі иесі Мемлекеттің өзі немесе жергілікті билік органдары, саяси бөлімшелер, жергілікті өзін-өзі басқару органдары немесе Уағдаласушы Мемлекетке тиесілі жергілікті қаржы институттары болып табылса, осылайша алынатын салық 50 %-ке азайтылуға тиіс.
2. «Жылжымайтын мүлік» термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты жалпы құқық ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық ресурстарды, көздерді және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа қолданылады.
5. Егер табыстың іс жүзіндегі иесі Мемлекеттің өзі немесе жергілікті билік органдары, саяси бөлімшелер, жергілікті өзін-өзі басқару органдары немесе оның қаржы институттары болып табылса, 3-тармақтың ережелері қолданылмайды.

7-бап
КӘСІПКЕРЛІК ҚЫЗМЕТТЕН АЛЫНАТЫН ПАЙДА

1. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны, егер екінші Уағдаласушы мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса немесе жүзеге асырмаған болса, кәсіпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда айтылғанындай жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына, бірақ:
(а) осындай тұрақты мекемеге;
(b) осы екінші Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетін немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды сатуға;
(с) немесе сипатына қарай осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес келетін немесе ұқсас осы екінші Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе жүзеге асырған болса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге, егер ол осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысатын оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда, алуы алуы мүмкін пайда жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.
Патенттерді немесе басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшін қайтаруға роялтиді, қаламақыларды немесе басқа да ұқсас төлемдерді төлеу жолымен немесе ұсынылған нақты қызметтер үшін комиссиялық ақыны немесе менеджмент үшін төлеу жолымен немесе тұрақты мекемеге несиеге берген сома үшін проценттерді төлеу жолымен тұрақты мекеменің бас кеңсесіне немесе резиденттің басқа да кез келген кеңселеріне төленген сомаларды шегеруге жол берілмейді.
4. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелеріне үлесті бөлу негізінде айқындау кәдуілгі дағдыға айналуына қарай, осы баптың 2-тармағындағы ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдетте қабылданғанындай, осылай бөлу арқылы айқындауға бөгет бола алмайды, алайда, таңдап алынған үлесті бөлу әдісі осы Бапта айтылған принциптерге сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.
5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар қарапайым сатып алуы салдарынан осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмеуге тиіс.
6. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептері болмаса, жылма-жыл біркелкі тәсілмен анықталады.
7. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыстардың түрлерін қамтыса, онда бұл баптардың ережелеріне осы баптың ережелері қолданылмайды.

8-бап
ӘУЕ ЖӘНЕ ТЕҢІЗ КӨЛІГІ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе халықаралық көлік агенттігіне қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.
3. Осы баптағы «пайда» термині мыналарды:
(а) басқа кәсіпорындардың атынан жолаушылар билеттерін сатуды;
(b) әуежайдан қалаға дейін тасымалдауға байланысты автобустық қызмет көрсету бойынша операцияларды;
(с) жарнамалауды және коммерциялық насихатты;
(d) депоны немесе әуежайды байланыстыратын жүк көлігімен тауарларды тасымалдауды қамтиды.

9-бап
ҚАУЫМДАСҚАН КӘСІПОРЫНДАР

1. Егер:
(а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
(b) немесе екі бір тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың өзара коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың бірінен есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса әрі тиісінше салық салса және алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетіндей пайда болып табылса, егер екі кәсіпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсіз кәсіпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзету жасайды. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған ретте бір-біріне кеңес беріп отыруға тиіс.

10-бап
ДИВИДЕНДТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда осындай дивидендтерге сонымен қатар дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компанияның капиталының ең болмағанда 10 процентіне иелік ететін компания (әріптестікке қарағанда өзгеше) болып табылса, онда осындай жолмен алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен аспауға тиіс.
Бұл тармақтың ережелері дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. 1 және 2-тармақтардағы ережелерге қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания төлеген дивидендтерге, егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі:
(а) Қазақстан жағдайында:
(і) Қазақстан Республикасының Үкіметі, саяси бөлімшесі немесе биліктің жергілікті органдары;
(іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкі;
(ііі) «Самруқ-Қазына» ұлттық әл-ауқат қоры» АҚ; және
(іv) кейде Уағдаласушы Мемлекеттер арасында келісілуі мүмкін болған кез келген осындай басқа да үкіметтік қаржы институттары;
(b) БАӘ жағдайында:
(і) БАӘ Үкіметі, саяси бөлімшесі немесе биліктің жергілікті органдары, жергілікті үкіметтің қаржы институттары;
(іі) БАӘ Орталық Банкі;
(ііі) Абу Даби инвестициялық органы;
(іv) Абу Даби инвестициялық консульдығы;
(v) Абу Даби экономикалық даму қоры;
(vі) Mobadala;
(vіі) Dubai Holding;
(vііі) Dubai World;
(іх) Абу Даби халықаралық мұнай компаниясы;
(х) Кей-кейде Уағдаласушы Мемлекеттер арасында болып тұратын кез келген басқа үкіметтік қаржы институттары.
4. «Дивидендтер» термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан, тау өнеркәсібі кәсіпорындарының акцияларынан, құрылтайшылардың акцияларынан алынатын табысты немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан, бірақ пайдаға қатысудан алынатын табысқа құқық беретін, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салықтық реттеуге жататын, басқа да корпоративтік құқықтардың табысын білдіреді.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивиденттің іс жүзіндегі иесі дивиденттерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан және холдингпен бірге жеке тәуелсіз қызметтер көрсетсе және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
6. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы екінші Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтін дивидендтерге кез келген салықты сала алмайды және компанияның бөлінбеген пайдасынан егер тіпті төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын табыстан толығымен немесе ішінара құрылса да бөлінбеген пайдаға салық салынбайды.
7. Осы Конвенцияда ештеңе Уағдаласушы Мемлекетке компанияның осы Мемлекеттегі тұрақты мекемесіне қатысты пайдасына, осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша салық салуға осылайша есептелген кез келген қосымша салық, алдыңғы жылдарда осындай салыққа ұшырамаған осындай пайданың сомасының 5 пайызынан аспайтын шартпен, салық салуына кедергі ретінде түсіндірілуі мүмкін емес. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда, оның есебінен, осы тармақта еске салынған, тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салықтан өзге, барлық салықтарды алып тастағаннан кейін анықталады.

11-бап
ПРОЦЕНТТЕР

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін проценттерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда мұндай проценттерге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, алушы проценттердің нақты иесі болып табылса, онда осылайша алынған салық проценттердің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзырлы органдары өзара келісім бойынша осы шектеудің қолданылу тәсілін белгілейді.
3. «Проценттер» термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышқорлардың пайдасына қатысуға құқық беретін немесе бермейтін борыштық талаптарды кез келген түрінен алынған табысты және атап айтқанда, үкіметтік/мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді. Уақытылы төленбеген төлемдерге салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін проценттер ретінде қарастырылмайды.
4. Егер проценттердің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, проценттер пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базамен тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты проценттер төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер бұл Мемлекеттің Үкіметі, оның саяси бөлімшелері, жергілікті билік органдары немесе осы Мемлекеттің резиденті төлеуші болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оларға байланысты олар бойынша проценттер төленетін берешек пайда болған тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттерді осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтін болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болады деп саналады.
6. Егер проценттер төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты проценттердің сомасы пайыздар төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асып кетсе осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігі осы Конвенцияның басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.
7. Егер өзіне қатысты пайыздар төленетін борыш талаптарының жасалуына немесе берілуіне байланысты кез келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осы борыш талаптарын жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.
8. Осы баптың 2-тармағындағы талаптарға қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын проценттер, егер олар алынған және:
а) Қазақстан жағдайында:
(і) Қазақстан Республикасының Үкіметіне, саяси бөлімшеге немесе биліктің жергілікті органдарына;
(іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкіне;
(ііі) «Самруқ-Қазына» ұлттық әл-ауқат қоры» АҚ; және
(iv) кей-кейде Уағдаласушы Мемлекеттер арасында келісілуі мүмкін болған кез келген осындай басқа да үкіметтік қаржы институттарына;
(b) БАӘ жағдайында:
(і) БАӘ Үкіметіне, саяси бөлімшеге немесе жергілікті биліктің органдарына, жергілікті үкіметтің қаржы институттарына;
(іі) БАӘ Орталық Банкіне;
(ііі) Абу Даби инвестициялық органына;
(iv) Абу Даби инвестициялық консульдығына;
(v) Абу Даби экономикалық даму қорына;
(vi) Мобадалаға;
(vii) Холдин Дубайға;
(viii) Дубай әлеміне;
(іх) Абу Даби Халықаралық мұнай компаниясына;
(х) Кей-кейде Уағдаласушы Мемлекеттер арасында болып тұратын кез келген басқа үкіметтік қаржы институттарына тиесілі болса осы Мемлекетте салық төлеуден босатылады.

12-бап
РОЯЛТИ

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ алушы роялтидің нақты иесі болып табылса және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 процентінен аспауға тиіс.
3. «Роялти» термині осы бапта пайдаланылған кезде:
(а) әдебиет немесе өнер шығармаларына (кинематографиялық фильмдерге және радио немесе теледидар хабарларында пайдаланылатын фильмдерге немесе таспаларға) кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін;
(б) ғылыми жұмыстарға, патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми құрал-жабдықтардың немесе процесіне, немесе пайдалану құқығына, немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпараттар үшін кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергені үшін сыйақы ретінде алынатын төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
4. Егер, роялтидің нақты иесі Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола отырып, роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте онда орналасқан тұрақты базадан тәуелсіз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер осы Мемлекеттің өзі, саяси бөлімшесі, әкімшілік бөлімшесі жергілікті билік органы немесе осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті төлеуші болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады де саналады. Егер, алайда, роялти төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу міндеттемесінің пайда болуына байланысты тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп саналады.
6. Егер роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да болсын басқа бір тұлғаның арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан олар үшін төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеуші мен оның нақты иесі арасында келісіле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнің басы артық бөлігі осы Конвенцияның басқа да ережелерін тиісті түрде ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.

13-бап
МҮЛІК ҚҰНЫНЫҢ ӨСІМІНЕН АЛЫНАТЫН ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айтылған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті:
а) тура немесе жанама түрде екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен олардың құнын немесе құнының үлкен бөлігін алатын акцияларын, немесе
б) акциялары негізінен екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен немесе жоғарыда (а) тармақшасында атап өтілген акциялардан тұратын әріптестіктегі үлестерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иелік етіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан немесе осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) немесе осындай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынған осындай табыстарды қоса алғанда тәуелсіз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі резидентінің иелігіндегі тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүліктен алынған табыстарға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін. Бірақ осылайша алынатын салық 50 %-ға азайтылуы тиіс.
4. Халықаралық тасымалда пайдаланатын теңіз немесе әуе көлігін немесе мұндай теңіз, немесе әуе көлігін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
5. 1-4-тармақтарда айтылғаннан басқа, кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
ТӘУЕЛСІЗ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. Кәсіби қызметтер көрсетуге немесе тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметке қатысты Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің алған табысына, егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте мұндай қызметтер көрсетілмей немесе көрсетілмеген болса ғана салық салынады; және:
а) табыс жеке тұлғаның екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты негізде бар немесе болған тұрақты базасына жататын болса;
б) немесе егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте тиісті салық жылына басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен асып түсетін кезеңнің немесе кезеңдердің ішінде осындай жеке тұлға бар немесе болған болса,
Мұндай жағдайда көрсетілген қызметке жататын табысқа салық, осы екінші Мемлекетте, 7-бапта қамтылған, кәсіпкерлік табыс сомасын анықтау және кәсіпкерлік табысты тұрақты мекемеге жатқызу қағидаларына ұқсас қағидаларға сәйкес салынады.
2. «Кәсіби қызметтер көрсету» термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметтерді, сондай-ақ дәрігерлердің, тіс дәрігерлерінің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметтерін қамтиды.

15-бап
ТӘУЕЛДІ ЖЕКЕ ҚЫЗМЕТТЕР

1. Осы Конвенцияның 16, 17, 18, 19, 20 және 21-баптардың ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекет резиденті жалдамалы жұмысына байланысты алған еңбекақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыға, егер тек жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған сыйақыға тек алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады, егер:
a) алушы тиісті салық жылының кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрса;
b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төлесе;
c) жалдаушының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесі немесе тұрақты базасы сыйақы төлемейді.
3. Осы баптың мұнан алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемелерінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланатын кәсіпорын резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
4. Осы баптың 1-2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын және әуе көлігін екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланумен байланысты қызметтерді жүзеге асыратын әуе компаниясының жердегі қызметшілерінің сыйақысына тек алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

16-бап
ОҚЫТУШЫЛАР ЖӘНЕ ҒЫЛЫМИ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕР

Екінші Уағдаласушы Мемлекетке университеттің, колледждің, мектептің немесе басқа білім беру мекемесінің шақыруы бойынша нақ келгеніне дейін Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және осындай оқу орнында оқыту немесе зерттеу жұмысын, немесе оны да екіншісін де жүргізу мақсатында 3 жылдан аспайтын кезең ішінде осы екінші Мемлекетте тұрған жеке тұлға осы екінші Мемлекетте осындай оқыту немесе зерттеу жұмысы үшін кез келген сыйақыға қатысты 3 жылға салық салынуынан босатылады.

17-бап
СТУДЕНТТЕР ЖӘНЕ СТАЖЕРЛАР

1. Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тек білім алу немесе стажерлық өту мақсатында ғана тұрып жатқан студент немесе стажер өзінің білім алу немесе стажерлық өту мақсаты үшін бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жерде жасайтын тұлғалар төлейтін сомаларға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салынатын салықтан босатылады.
2. Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылған және бірінші аталған Мемлекетте тек оқу, зерттеу мақсатында немесе ғылыми, білім беру, діни немесе қайырымдылық ұйымдардан грант, жәрдем алушы ретінде практика өту немесе Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі жүргізіп жатқан техникалық көмек бағдарламасына сәйкес уақытша тұрса, оның осындай келуіне байланысты, бірінші аталған Мемлекетке келген күнінен бастап, грант кезеңінен аспайтын кезең ішінде осы Мемлекеттің салық салуынан босатылады.

18-бап
ДИРЕКТОРЛАРДЫҢ ҚАЛАМАҚЫЛАРЫ

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің мүшесі ретінде Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың қаламақыларына және басқа да сондай төлемдерге осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

19-бап
ЗЕЙНЕТАҚЫЛАР МЕН БАСҚА ДА ОСЫНДАЙ ТӨЛЕМДЕР

Осы Конвенцияның 20-бабы 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшін төленетін аннуитеттерге және басқа да осындай төлемдерге тек ocы Мемлекетте ғана салық салынады.

20-бап
МЕМЛЕКЕТТІК ҚЫЗМЕТ

1. а) жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет бөлімшелері немесе әкімшілік бөлімшелеріне немесе билік органы немесе жергілікті билік органы ocы Мемлекетте немесе оның бөлімшелеріне немесе билік органдарына жүзеге асыратын қызметі үшін төленетін сыйақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге басқа ұқсас сыйақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
b) осы тармақтың (а) тармақшасындағы шарттарға қарамастан, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және жеке тұлға осы Мемлекеттің резиденті болып табылса:
(і) осы Мемлекеттің азаматы болып табылса;
(іі) немесе қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттің резиденті болмайтын болса, мұндай еңбекақыға, жалақыға немесе басқа ұқсас сыйақыға тек осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі немесе әкімшілік бөлімшесі немесе жергілікті билік органы осы Мемлекет немесе оның бөлімшелері немесе билік органдары үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін кез келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
b) осы тармақтың (а) тармақшасына қарамай, егер жеке тұлға ocы Мемлекеттің резиденті және азаматы болып табылса, мұндай зейнетақыға тек екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Конвенцияның 15, 18 және 19-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшелері немесе жергілікті билік органдары жүзеге асыратын коммерциялық қызметке байланысты қызметке қатысты төленетін еңбекақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап
АРТИСТЕР МЕН СПОРТШЫЛАР

1. 14 және 15-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе теледидар артисі секілді өнер қызметкері немесе сазгер ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы өзінің сипатында жүзеге асыратын жеке қызметінен алынатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа, 7, 14 және 15 баптардың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Осы баптың 1 және 2-тармағының шарттарына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттер арасында жасалған мәдени келісімдер шеңберінде жүзеге асырылатын осындай қызметтен алынатын табысқа, егер осындай қызметке уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі демеушілік етпесе немесе Уағдаласушы Мемлекеттің жария қоры қаржыландырмаса және бұл қызмет табыс алу мақсатында жүзеге асырылмаса, өзара салықтан босатылады. Мұндай жағдайда артист немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана табысқа салық салынады.

22-бап
БАСҚА ДА ТАБЫСТАР

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті табыстарының түрлеріне осы Конвенцияның алдыңғы баптарында сөз болмаған олардың пайда болу көздеріне қарамастан, тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыстарға, егер мұндай резидент Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты база арқылы тәуелсіз жеке қызметтер ұсынса және оларға байланысты табыс төленген құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, Осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелері қолданылады.

23-бап
АРНАУЛЫ ЕРЕЖЕ

5, 7, 13 және 22-баптардың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет, оның саяси бөлімшесі, жергілікті өзін-өзі басқару органы немесе жергілікті билік органы немесе оның қаржы институты алған осы екінші Мемлекетте орналасқан жылжитын және жылжымайтын мүлікті иеліктен айырудан түсетін өсімді қоса алғанда, екінші Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын кез келген табыс пен пайдаға Резиденттік мемлекетте ғана салық салынады. Жоғарыда айтылған қаржы институттарының тізімі үнемі Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдарымен келісіледі.

24-бап
ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ ЖОЮ ӘДІСТЕРІ

1. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
a) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес БАӘ салық салынуы мүмкін табыс алса, Қазақстан осы резиденттің табысына салынатын салықтан БАӘ төленген табысына салынатын салыққа тең соманы шегеруге мүмкіндік береді.
Жоғарыда келтірілген ережелерге сәйкес шегерілетін салық мөлшері оған қолданылатын ставка бойынша Қазақстанда сондай табысқа есептелген салықтан аспауға тиіс.
b) Егер Қазақстанның резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес БАӘ ғана салық салынуы мүмкін табыс алса, Қазақстан осы табысты салық салынатын базаға, бірақ Қазақстанда салық салуға ұшырайтын осындай басқа табысқа салық ставкасын белгілеу мақсатында ғана, енгізуі мүмкін.
2. Біріккен Араб Әмірліктері жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
(і) Егер Біріккен Араб Әмірліктерінің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкін табыс алса, Біріккен Араб Әмірліктері осы тұлғаның табысына салынатын салықтан Қазақстанда төленген табысқа салынатын салыққа барабар соманы шегеруге мүмкіндік береді.
(іі) Мұндай шегерімдер, кез келген жағдайда алайда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысқа жатқызылған шегерім жасалғанға дейін есептелген табысқа салынатын салықтың бөлігінен аспауға тиіс.
(ііі) Егер осы Конвенцияның кез келген ережесіне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған, тиесілі табыс осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылса, мұндай Уағдаласушы Мемлекет алайда осындай резиденттің қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеу кезінде салықтан босатылған табысты немесе капиталды есепке қабылдауы мүмкін.
(iv) осы Баптың 1-тармағының мақсаттары үшін осы Конвенцияға сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне тиесілі пайда, табыс және капитал осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден туындаған деп есептеледі.

25-бап
КЕМСІТПЕУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары, атап айтқанда, резиденттікке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе осыларға байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе біршама ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе осыларға байланысты кез келген міндеттемеге, екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары тап сондай жағдайда екінші Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауға тиіс. Осы ереже 1-баптың ережелеріне қарамастан, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осындай қызметті жүзеге асыратын осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындарына салық салуға қарағанда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте біршама қолайсыздау болмауға тиіс.
3. Осы конвенцияның 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының немесе 12-бабы 7-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшін олар бірінші аталған Мемлекеттің резидентіне қалай төленсе, нақ осындай шарттарда шегеріліп тастауға жатады. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне осыған ұқсас кез келген берешегі осындай кәсіпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаты үшін бірінші аталған Мемлекет резидентінің берешегі сияқты нақ сондай шарттарда шегеруге жатады.
4. Осы бапта қамтылғанның ешқайсысы да Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне өздерінің резиденттеріне ұсынатын олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайы негізінде салық салу мақсаттары үшін қандай да бір жеке салық жеңілдіктерін, жеңілдіктер немесе шегерімдер беруге міндеттейтін ретінде талқыланбауы тиіс.
5. Осы бапта ештеңе де, екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне кедендік, экономикалық одақтарды, еркін сауда аймағын қалыптастыру негізінде немесе әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің практикасына сәйкес бірінші көрсетілген Мемлекет бір бөлігі болып табылуы мүмкін толығымен ішінара салық салуға байланысты қандай да бір уағдаластықтардың негізінде кез келген басқа мемлекеттерге немесе олардың резиденттеріне берілуі мүмкін артықшылық мен ерекшеліктер беретін Уағдаласушы Мемлекетке заңды міндеттеме жүктеу ретінде қаралмауы тиіс.
6. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резиденттеріне толық немесе ішінара тиесілі немесе олар тікелей немесе жанама түрде бақылауға алып отырған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші аталған Мемлекеттің басқа осындай кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе неғұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе соған байланысты кез келген міндеттемелерге бірінші аталған Мемлекетте ұшырамауға тиіс.
7. Осы бапта «салық салу» термині осы Конвенцияның мәні болып табылатын кез келген түрдегі және сипаттамадағы салықтарды білдіреді.

26-бап
ӨЗАРА КЕЛІСУ РӘСІМІ

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғатын болады деп санаса, ол осы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтыратын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл ішінде берілуі тиіс.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы, егер ол өтінішті негізді деп санаса және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасында көзделген кез келген уақыт шектеулеріне қарамастан орындалатын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны пайымдау немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдіктерді өзара келісе отырып шешуге ұмтылатын болады. Олар, сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатымен бір-біріне кеңес бере алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияны қолдану және алдыңғы тармақтарды түсінуде келісуге қол жеткізу мақсатында бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

27-бап
АҚПАРАТ АЛМАСУ

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттерді немесе олардың орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын кез келген түрдегі салықтарға қатысты осы Конвенцияның немесе ұлттық заңнаманың ережелеріне келетін ақпаратпен алмасып тұрады. Ақпарат алмасу осы Конвенцияның 1 және 2-баптармен шектелмейді.
2. 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнаманың шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және 1-тармақта немесе осы тармақтың жоғарыда көрсетілген ережелерінде көрсетілген бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлі өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжілісі барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде аша алады.
3. Ешқандай жағдайда 1 және 2-тармақтардың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе, екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларын қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасы немесе әдеттегі әкімшілік практикасы бойынша алуға болмайтын ақпарат беру;
c) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпарат немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәртіпке) қайшы келуі мүмкін ақпарат беру міндеттемесін жүктейтіндей болып түсіндірілмейді.
4. Егер ақпаратты Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес талап ететін болса, екінші Уағдаласушы Мемлекет осы ақпаратты тіпті екінші Уағдаласушы Мемлекет өзінің жеке салық мақсаттары үшін осындай ақпаратқа мұқтаж болмаса да пайдаланады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеулеріне бағынады, бірақ ешқандай жағдайда осындай шектеу Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ешқандай ұлттық мүдделігінің болмағандығынан ғана, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қарастырылмайтын болады.
5. Ешқандай жағдайда, 3-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке банкте, басқа қаржы институтында, кандидатта немесе ұйымда немесе сенім білдірілген тұлға жағдайында әрекет ететін тұлғада бар ақпарат тұлғаның жеке мүддесіне жатқызылғандықтан, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру үшін қарастырылмайды.

28-бап
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКІЛДІКТЕРДІҢ ЖӘНЕ КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДІҢ
ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІ

Осы Конвенцияда ешнәрсе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлерінің оларға осындай артықшылықтар халықаралық құқықтың жалпы нормаларымен немесе арнайы келісімдердің ережелерін сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап
ТҮЗЕТУЛЕР

Уағдаласушы Мемлекеттердің өзара келісімі бойынша осы Конвенцияға түзетулер мен толықтырулар хаттамалармен ресімделуі мүмкін, олар осы Конвенцияның ажыратылмас бөлігін құрайтын табылады.

30-бап
КҮШІНЕ ЕНУІ

1. Осы Конвенция ратификациялауға жатады және Уағдаласушы Мемлекеттің екеуі де әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасында көзделген оның күшіне енуі үшін рәсімдерді орындағандығын көрсететін соңғы хабарлама күнінен кейін 30-ы күні күшіне енеді.
2. Осы Конвенция:
а) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе 1 қаңтарынан кейін төленетін немесе есепке алынатын сомаға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтарға;
b) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың қаңтарында немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын салық салынатын кезеңге қатысты басқа салықтарға қолданылады.

31-бап
ҚОЛДАНЫЛУЫН ТОҚТАТУ

Осы Конвенция белгісіз мерзімге жасалады және Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі екінші Уағдаласушы Мемлекетке оның қолданылуын тоқтату ниеті туралы жазбаша хабарлама жіберген күннен бастап 6 ай өткенге дейін күшінде қалады. Осындай хабарламаны жіберу осы Конвенцияның қолданылуының бірінші бес жылдық мерзімі өткеннен кейін ғана жүзеге асырылады. Мұндай жағдайда осы Конвенция:
а) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтарынан кейін төленетін немесе есепке алынатын сома бойынша көзде ұсталатын салықтарға қатысты;
b) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі жылдың 1 қаңтарында немесе 1 қаңтардан кейін басталатын салық салынатын кезең үшін басқа салықтарға қатысты өз күшін тоқтатады.
Осыны куәландыру ретінде, өзінің Үкіметі тиісінше өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2008 жылғы желтоқсан айында 22 күні Абу-Даби қаласында қазақ, араб, ағылшын және орыс тілдерінде екі түпнұсқалы данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Талдауда алшақтық болған жағдайда ағылшынша мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының Біріккен Араб Әмірліктерінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

XATTAMA

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салыққа қатысты салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы Конвенцияға қол қою кезінде төмендегі қол қоюшылар келесі ережелер Конвенцияның ажырамас бөлігі екендігіне келісті.
Осы Конвенцияның кез келген өзге ережелеріне қарамастан көмірсутектерді барлауды қоса алғанда, өндіру мен барлау аумағында инвестициялар жүргізілетін жеке Әмірліктердің егеменді құқықтары болып табылады деген түсінік бар.
1. 10-баптың 7-тармағына қатысты:
Осы тармақтың ережесі жеке меншіктегі компанияларға жатқызылады.
2. Конвенцияның ережесіне қарамастан, қайырымдылық ұйымдардың және қызметшілердің зейнетақы артықшылықтарын құрайтын екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алатын табыстарды қоса алғанда, Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын табыстар осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылатын болады.
Осыны куәландыру ретінде, өзінің Үкіметі тиісінше өкілеттік берілген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2008 жылғы желтоқсан айында 22 күні Абу-Даби қаласында қазақ, араб, ағылшын және орыс тілдерінде екі түпнұсқалы данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Талдауда алшақтық болған жағдайда ағылшынша мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының Біріккен Араб Әмірліктерінің
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

2008 жылғы 22 желтоқсанда Абу Даби қаласында қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Біріккен Араб Әмірліктерінің Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы Конвенцияның және оған хаттаманың куәландырылған көшірмесі екендігін растаймын.

Қазақстан Республикасының
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық құқық
департаментінің
Басқарма бастығы Д. Есентаев