О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам реабилитации и банкротства

Закон Республики Казахстан от 13 ноября 2015 года № 399-V ЗРК

      Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:

      1. В Гражданский процессуальный кодекс Республики Казахстан от 13 июля 1999 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 18, ст. 644; 2000 г., № 3-4, ст. 66; № 10, ст. 244; 2001 г., № 8, ст. 52; № 15-16, ст. 239; № 21-22, ст. 281; № 24, ст. 338; 2002 г., № 17, ст. 155; 2003 г., № 10, ст. 49; № 14, ст. 109; № 15, ст. 138; 2004 г., № 5, ст. 25; № 17, ст. 97; № 23, ст. 140; № 24, ст. 153; 2005 г., № 5, ст. 5; № 13, ст. 53; № 24, ст. 123; 2006 г., № 2, ст. 19; № 10, ст. 52; № 11, ст. 55; № 12, ст. 72; № 13, ст. 86; 2007 г., № 3, ст. 20; № 4, ст. 28; № 9, ст. 67; № 10, ст. 69; № 13, ст. 99; 2008 г., № 13-14, ст. 56; № 15-16, ст. 62; 2009 г., № 15-16, ст. 74; № 17, ст. 81; № 24, ст. 127, 130; 2010 г., № 1-2, ст. 4; № 3-4, ст. 12; № 7, ст. 28, 32; № 17-18, ст. 111; № 22, ст. 130; № 24, ст. 151; 2011 г., № 1, ст. 9; № 2, ст. 28; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 14, ст. 117; № 16, ст. 128, 129; № 23, ст. 179; 2012 г., № 2, ст. 14; № 6, ст. 43, 44; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 14, ст. 93; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 13, ст. 64; № 14, ст. 72, 74; № 15, ст. 76; 2014 г., № 1, ст. 6, 9; № 4-5, ст. 24; № 11, ст. 67; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 94, 96; № 21, ст. 118, 122; № 22, ст. 128; № 23, ст. 143; 2015 г., № 8, ст. 42, 44):
      1) в статье 33:
      часть первую изложить в следующей редакции:
      «1. Иски о правах на земельные участки, здания, помещения, сооружения, другие объекты, прочно связанные с землей (недвижимое имущество), об освобождении имущества от ареста предъявляются по месту нахождения этих объектов или арестованного имущества, за исключением случаев, предусмотренных частью пятой настоящей статьи.»;
      дополнить частью пятой следующего содержания:
      «5. Иски, по которым одной из сторон выступает гражданин, осуществляющий предпринимательскую деятельность без образования юридического лица, в отношении которого вступило в законную силу решение о признании банкротом, либо юридическое лицо, в отношении которого вступило в законную силу решение о применении реабилитационной процедуры и (или) признании банкротом, рассматриваются тем же судьей суда, вынесшего решение о применении в отношении его реабилитационной процедуры или признании такого лица банкротом.
      При отсутствии судьи его замена возможна в случаях:
      1) заявленного и удовлетворенного в порядке, установленном настоящим Кодексом, самоотвода или отвода судьи;
      2) болезни, отпуска, пребывания на учебе, нахождения в служебной командировке.»;
      2) статью 237 дополнить подпунктами 9) и 10) следующего содержания:
      «9) о применении процедуры урегулирования неплатежеспособности;
      10) о признании должника банкротом.»;
      3) в части первой статьи 289:
      подпункты 5), 5-1) и 5-2) исключить;
      дополнить подпунктом 5-3) следующего содержания:
      «5-3) об урегулировании неплатежеспособности, реабилитации и банкротстве;»;
      4) часть первую статьи 313 изложить в следующей редакции:
      «Дела об урегулировании неплатежеспособности, банкротстве индивидуальных предпринимателей и юридических лиц, ускоренной реабилитационной процедуре и реабилитации юридических лиц рассматриваются судом по общим правилам, предусмотренным настоящим Кодексом, с особенностями, установленными законодательством Республики Казахстан о реабилитации и банкротстве.»;
      5) часть первую статьи 383-1 изложить в следующей редакции:
      «1. Право кассационного обжалования и опротестования вступивших в законную силу решений, постановлений и определений судов первой и апелляционной инстанций принадлежит сторонам и другим лицам, участвующим в деле.
      Решения судов первой и апелляционной инстанций по делам об урегулировании неплатежеспособности, а также по делам по спорам, возникающим в рамках реабилитационной процедуры и процедуры банкротства, в том числе о признании сделок, заключенных должником, недействительными, о возврате имущества должника, о взыскании дебиторской задолженности по искам банкротного или реабилитационного управляющего кассационному обжалованию не подлежат.»;
      6) часть вторую статьи 384 дополнить подпунктом 4) следующего содержания:
      «4) решения судов первой и апелляционной инстанций по делам об урегулировании неплатежеспособности, а также по делам по спорам, возникающим в рамках реабилитационной процедуры и процедуры банкротства, в том числе о признании сделок, заключенных должником, недействительными, о возврате имущества должника, о взыскании дебиторской задолженности по искам банкротного или реабилитационного управляющего.».

      2. В Кодекс Республики Казахстан от 10 декабря 2008 года «О налогах и других обязательных платежах в бюджет» (Налоговый кодекс) (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2008 г., № 22-I, 22-II, ст. 112; 2009 г., № 2-3, ст. 16, 18; № 13-14, ст. 63; № 15-16, ст. 74; № 17, ст. 82; № 18, ст. 84; № 23, ст. 100; № 24, ст. 134; 2010 г., № 1-2, ст. 5; № 5, ст. 23; № 7, ст. 28, 29; № 11, ст. 58; № 15, ст. 71; № 17-18, ст. 112; № 22, ст. 130, 132; № 24, ст. 145, 146, 149; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 2, ст. 21, 25; № 4, ст. 37; № 6, ст. 50; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; № 13, ст. 116; № 14, ст. 117; № 15, ст. 120; № 16, ст. 128; № 20, ст. 151; № 21, ст. 161; № 24, ст. 196; 2012 г., № 1, ст. 5; № 2, ст. 11, 15; № 3, ст. 21, 22, 25, 27; № 4, ст. 32; № 5, ст. 35; № 6, ст. 43, 44; № 8, ст. 64; № 10, ст. 77; № 11, ст. 80; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 15, ст. 97; № 20, ст. 121; № 21-22, ст. 124; № 23-24, ст. 125; 2013 г., № 1, ст. 3; № 2, ст. 7, 10; № 3, ст. 15; № 4, ст. 21; № 8, ст. 50; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 12, ст. 57; № 14, ст. 72; № 15, ст. 76, 81, 82; № 16, ст. 83; № 21-22, ст. 114, 115; № 23-24, ст. 116; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 8, ст. 44, 49; № 10, ст. 52; № 11, ст. 63, 64, 65, 69; № 12, ст. 82; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 22, ст. 128, 131; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145; 2015 г., № 7, ст. 34; № 8, ст. 44, 45; № 11, ст. 52; № 14, ст. 72; № 15, ст. 78):
      1) в статье 609:
      пункт 3-1 дополнить подпунктом 2-1) следующего содержания:
      «2-1) утверждения судом соглашения об урегулировании неплатежеспособности – со дня вступления в законную силу определения суда об утверждении такого соглашения;»;
      дополнить пунктом 3-2 следующего содержания:
      «3-2. В случае урегулирования неплатежеспособности налогоплательщика согласно законодательным актам Республики Казахстан применение способа обеспечения исполнения невыполненного в срок налогового обязательства, указанного в подпункте 1) пункта 1 настоящей статьи, приостанавливается со дня принятия судом решения о применении процедуры урегулирования неплатежеспособности.»;
      2) пункт 2 статьи 614 дополнить подпунктом 5) следующего содержания:
      «5) утверждения судом соглашения об урегулировании неплатежеспособности – со дня вступления в законную силу определения суда об утверждении такого соглашения.».

      3. В Закон Республики Казахстан от 2 апреля 2010 года «Об исполнительном производстве и статусе судебных исполнителей» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2010 г., № 7, ст. 27; № 24, ст. 145; 2011 г., № 1, ст. 3; № 5, ст. 43; № 24, ст. 196; 2012 г., № 6, ст. 43; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 2, ст. 10; № 9, ст. 51; № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 76; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 6, ст. 27; № 10, ст. 52; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; № 19-I, 19-II, ст. 94, 96; № 21, ст. 122; № 22, ст. 131; № 23, ст. 143; № 24, ст. 144; 2015 г., № 8, ст. 42):
      в статье 47:
      пункт 1 дополнить подпунктом 1-1) следующего содержания:
      «1-1) вступило в законную силу определение суда об утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности;»;
      часть вторую пункта 2 после слов «подпунктов 1),» дополнить цифрами «1-1),».

      4. В Закон Республики Казахстан от 7 марта 2014 года «О реабилитации и банкротстве» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2014 г., № 4-5, ст. 23; № 10, ст. 52; № 19-I, 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; 2015 г., № 8, ст. 42; № 15, ст. 78):
      1) статью 1 дополнить подпунктом 8-1) следующего содержания:
      «8-1) мировое соглашение – процедура, применяемая на любой стадии процедуры банкротства в целях ее прекращения путем заключения соглашения между должником (банкротом) и кредиторами, утверждаемого судом;»;
      2) пункт 4 статьи 4 изложить в следующей редакции:
      «4. Если стоимость имущества юридического лица, в отношении которого в порядке, установленном пунктом 1 статьи 49 Гражданского кодекса Республики Казахстан, принято решение о ликвидации, недостаточна для удовлетворения требований кредиторов, ликвидационная комиссия обязана обратиться в суд о признании такого юридического лица банкротом для проведения процедуры банкротства по правилам, установленным настоящим Законом.»;
      3) в статье 11:
      в пункте 1:
      подпункт 1) изложить в следующей редакции:
      «1) обратиться в суд с заявлением о применении реабилитационной процедуры в случаях, предусмотренных настоящим Законом;»;
      дополнить подпунктом 2-1) следующего содержания:
      «2-1) заключать мировое соглашение в ходе процедуры банкротства в порядке и на условиях, которые предусмотрены настоящим Законом;»;
      подпункт 3) пункта 2 изложить в следующей редакции:
      «3) в течение шести месяцев обратиться в суд о признании его банкротом со дня, когда должник узнал или должен был знать о наступлении неплатежеспособности, за исключением случая, когда в отношении должника вступило в законную силу решение суда о применении процедуры урегулирования неплатежеспособности;»;
      4) подпункт 14) статьи 15 изложить в следующей редакции:
      «14) утверждает типовые формы заключения временного администратора и банкротного управляющего об эффективности (неэффективности) плана реабилитации;»;
      5) дополнить главой 2-1 следующего содержания:
      «Глава 2-1. Процедура урегулирования неплатежеспособности
      Статья 28-1. Принятие решения об урегулировании
                   неплатежеспособности
      1. Должник при наступлении одного или более условий, установленных подпунктами 1), 2) и 3) пункта 1 статьи 5 настоящего Закона, вправе принять решение об урегулировании своей неплатежеспособности до обращения должника и (или) кредиторов в суд с заявлением о применении реабилитационной процедуры и (или) признании должника банкротом, если иное не установлено настоящей статьей.
      2. Должник обращается в суд с заявлением об урегулировании неплатежеспособности с приложением документов, подтверждающих неплатежеспособность.
      Одновременно при подаче заявления в суд должник уведомляет кредиторов.
      При этом должник не вправе обращаться в суд с таким заявлением, если не истек один год с даты:
      вынесения судом определения об отказе в утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности;
      окончания срока, установленного пунктом 1 статьи 28-3 настоящего Закона, при условии незаключения соглашения об урегулировании неплатежеспособности.
      3. Суд в течение трех рабочих дней с даты принятия заявления должника об урегулировании неплатежеспособности выносит одно из следующих решений:
      1) о применении процедуры урегулирования неплатежеспособности;
      2) об отказе в применении процедуры урегулирования неплатежеспособности.
      Основанием для отказа судом применения процедуры урегулирования неплатежеспособности должника является отсутствие признаков неплатежеспособности должника, установленных подпунктами 1), 2) и 3) пункта 1 статьи 5 настоящего Закона.
      4. Решение суда о применении процедуры урегулирования неплатежеспособности подлежит немедленному исполнению.
      5. Должник о принятом судом решении незамедлительно уведомляет уполномоченный орган и кредиторов.
      6. Уполномоченный орган в течение двух рабочих дней с даты получения уведомления размещает на интернет-ресурсе уполномоченного органа на казахском и русском языках объявление о применении в отношении должника процедуры урегулирования неплатежеспособности.
      Статья 28-2. Последствия применения процедуры урегулирования
                   неплатежеспособности
      С даты вступления в законную силу решения суда о применении в отношении должника процедуры урегулирования неплатежеспособности наступают следующие последствия:
      1) прекращается начисление неустойки (пени, штрафов) по всем видам задолженности должника;
      2) кредитору (кредиторам) запрещается подавать в суд заявление о признании должника банкротом в период заключения соглашения об урегулировании неплатежеспособности;
      3) должнику запрещается совершать какие-либо сделки по отчуждению имущества (активов).
      Статья 28-3. Соглашение об урегулировании неплатежеспособности
      1. В течение двух месяцев с даты вступления в законную силу решения суда о применении процедуры урегулирования неплатежеспособности должник обязан заключить со всеми кредиторами соглашение об урегулировании неплатежеспособности.
      2. Соглашение об урегулировании неплатежеспособности должно содержать положения об условиях соглашения, порядке, способах и сроках исполнения обязательств должника перед кредитором (кредиторами).
      Соглашение об урегулировании неплатежеспособности заключается сроком не более чем на три года.
      3. Допускается участие в соглашении об урегулировании неплатежеспособности третьих лиц, которые принимают на себя права и обязанности, предусмотренные соглашением об урегулировании неплатежеспособности.
      4. Соглашение об урегулировании неплатежеспособности может быть заключено на условиях:
      1) отсрочки и (или) рассрочки исполнения обязательств должника;
      2) уступки прав требования должника;
      3) полного или частичного прощения долга;
      4) списания неустойки (пени, штрафы);
      5) уменьшения размера вознаграждения по полученным кредитам (займам);
      6) удовлетворения требований кредитора (кредиторов) иными способами, не противоречащими законодательству Республики Казахстан.
      5. Соглашение об урегулировании неплатежеспособности составляется в письменной форме на казахском и русском языках и подписывается должником, собственником имущества, учредителем (участником) должника либо уполномоченным им лицом и каждым кредитором.
      В случае несогласия кредитора с условиями соглашения такое соглашение не может быть заключено.
      Статья 28-4. Утверждение судом соглашения об урегулировании
                   неплатежеспособности
      1. Должник не позднее срока, установленного пунктом 1 статьи 28-3 настоящего Закона, обращается в суд с заявлением об утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности.
      2. К заявлению об утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности должник прилагает:
      1) соглашение об урегулировании неплатежеспособности, подписанное должником и кредитором (кредиторами);
      2) список всех кредиторов с указанием их места жительства или места нахождения, а также сумм задолженности.
      3. По результатам рассмотрения заявления должника об утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности суд выносит одно из следующих определений:
      1) об утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности;
      2) об отказе в утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности.
      4. Основаниями для отказа судом утверждения соглашения об урегулировании неплатежеспособности должника являются:
      1) нарушение прав и законных интересов кредиторов и (или) третьих лиц;
      2) противоречие соглашения об урегулировании неплатежеспособности законодательству Республики Казахстан.
      5. Соглашение об урегулировании неплатежеспособности является обязательным к исполнению должником, кредитором (кредиторами) и (или) третьими лицами, участвующими в соглашении, с даты вступления в законную силу определения суда об утверждении такого соглашения.
      6. В случае отказа суда в утверждении соглашения урегулирование неплатежеспособности должника считается завершенным, а действие последствий, примененных к должнику в соответствии со статьей 28-2 настоящего Закона, прекращается с даты вступления в законную силу определения суда об отказе в утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности.
      7. Кредитор (кредиторы) вправе обратиться в суд с заявлением:
      1) о расторжении соглашения об урегулировании неплатежеспособности и признании должника банкротом в случае нарушения должником условий такого соглашения;
      2) о признании должника банкротом в случаях:
      незаключения соглашения об урегулировании неплатежеспособности в срок, установленный пунктом 1 статьи 28-3 настоящего Закона; вынесения судом определения об отказе в утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности.
      8. Третьи лица, указанные в пункте 3 статьи 28-3 настоящего Закона, вправе обратиться в суд с заявлением о расторжении соглашения об урегулировании неплатежеспособности в случае нарушения должником условий такого соглашения.
      9. Кредитор (кредиторы) не вправе в течение периода действия соглашения об урегулировании неплатежеспособности обращаться в суд с заявлением о признании должника банкротом в случае, если должником соблюдаются все условия такого соглашения.
      Статья 28-5. Последствия утверждения судом соглашения
                   об урегулировании неплатежеспособности
      Со дня вступления в законную силу определения суда об утверждении соглашения об урегулировании неплатежеспособности наступают следующие последствия:
      1) прекращается начисление неустойки (пени, штрафов) и вознаграждения (интереса) по всем видам задолженности должника;
      2) снимаются все ограничения государственных органов по счетам должника без принятия соответствующих решений органов, их наложивших;
      3) прекращается исполнение ранее принятых решений судов, третейских судов, за исключением выплат гражданам, перед которыми должник несет ответственность за причинение вреда жизни или здоровью без учета требований о возмещении морального вреда, срок уплаты которых наступил после заключения соглашения об урегулировании неплатежеспособности;
      4) наложение новых арестов на имущество должника и иных ограничений в распоряжении его имуществом допускается только по искам о признании сделки недействительной и истребовании имущества из чужого незаконного владения, предъявленным к должнику.»;
      6) статью 42 дополнить пунктом 6 следующего содержания:
      «6. В случае, предусмотренном пунктом 4 статьи 95-1 настоящего Закона, к заявлению должника о применении реабилитационной процедуры также прилагаются:
      1) план реабилитации, согласованный в порядке, предусмотренном статьей 95-1 настоящего Закона;
      2) протокол собрания кредиторов о согласовании плана реабилитации;
      3) заключение банкротного управляющего об эффективности (неэффективности) плана реабилитации.»;
      7) пункт 1 статьи 55 дополнить подпунктами 5-1), 5-2), 5-3) и 6-1) следующего содержания:
      «5-1) определение об отмене решения о признании должника банкротом и его ликвидации с возбуждением процедуры банкротства;
      5-2) решение о прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации;
      5-3) решение об отказе в прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации;»;
      «6-1) определение об утверждении мирового соглашения и прекращении процедуры банкротства.»;
      8) дополнить статьей 59-1 следующего содержания:
      «Статья 59-1. Решение о прекращении процедуры банкротства,
                    применении реабилитационной процедуры и
                    утверждении плана реабилитации
      1. Решение суда о прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации выносится судом на условиях и в порядке, предусмотренных статьей 95-1 настоящего Закона.
      2. Решение суда о прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации должно содержать указание о:
      1) прекращении процедуры банкротства и исполнении решения суда о признании должника банкротом и его ликвидации с возбуждением процедуры банкротства;
      2) прекращении полномочий банкротного управляющего;
      3) применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации;
      4) наступлении последствий применения реабилитационной процедуры, предусмотренных настоящим Законом;
      5) восстановлении права собственника имущества или учредителя (участника) по управлению имуществом и делами должника либо поручении уполномоченному органу в течение пяти рабочих дней с даты вступления решения в законную силу назначить реабилитационного управляющего, кандидатура которого представлена собранием кредиторов;
      6) передаче банкротным управляющим учредительных документов, учетной документации, правоустанавливающих документов на имущество, печатей, штампов, материальных и иных ценностей.
      3. Суд отказывает в прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации в случаях:
      отсутствия согласия собрания кредиторов об утверждении плана реабилитации;
      если должником не доказана в ходе судебного разбирательства возможность восстановления платежеспособности.»;
      9) статью 62 изложить в следующей редакции:
      «Статья 62. Вступление решения (определения) суда в законную
                  силу, пересмотр решения (определения)
      1. Вступление в законную силу судебных актов, указанных в статье 55 настоящего Закона, их пересмотр по вновь открывшимся обстоятельствам, а также обжалование (опротестование) осуществляются в порядке, предусмотренном гражданским процессуальным законодательством Республики Казахстан.»;
      10) подпункт 2) пункта 2 статьи 70 изложить в следующей редакции:
      «2) в случае, предусмотренном настоящим Законом, представить в суд заключение по форме, установленной уполномоченным органом, об эффективности (неэффективности) плана реабилитации;»;
      11) в статье 89:
      пункт 1 дополнить подпунктом 3) следующего содержания:
      «3) заключать мировое соглашение в порядке, предусмотренном настоящим Законом.»;
      в пункте 2:
      дополнить подпунктом 7-1) следующего содержания:
      «7-1) в течение десяти рабочих дней с даты представления должником плана реабилитации, согласованного с собранием кредиторов, представить собственнику имущества должника или учредителю (участнику) либо уполномоченному им лицу заключение об эффективности (неэффективности) плана реабилитации;»;
      подпункт 16) изложить в следующей редакции:
      «16) передать учредительные документы, учетную документацию, правоустанавливающие документы на имущество, печати, штампы, материальные и иные ценности в течение трех рабочих дней со дня:
      принятия решения об отмене решения суда о признании должника банкротом – должнику или реабилитационному управляющему;
      подписания передаточного акта при продаже предприятия банкрота – покупателю;»;
      12) пункт 3 статьи 93 дополнить подпунктами 14-3), 14-4) и 14-5) следующего содержания:
      «14-3) принятие решения о заключении мирового соглашения;
      14-4) принятие решения о переходе к реабилитационной процедуре в ходе процедуры банкротства;
      14-5) согласование плана реабилитации в случае, предусмотренном статьей 95-1 настоящего Закона;»;
      13) дополнить статьей 95-1 следующего содержания:
      «Статья 95-1. Переход от процедуры банкротства к
                    реабилитационной процедуре
      1. В случае, если в отношении должника не применялась реабилитационная процедура, а в ходе процедуры банкротства собственником имущества или учредителем (участником) разработан план реабилитации, соответствующий требованиям пунктов 14 и 5 статьи 73 настоящего Закона, собственник имущества или учредитель (участник), или уполномоченное им лицо вправе обратиться к банкротному управляющему с ходатайством о проведении собрания кредиторов для рассмотрения разработанного плана реабилитации и возможности перехода от процедуры банкротства к реабилитационной процедуре.
      Банкротный управляющий обязан в течение трех рабочих дней с даты поступления ходатайства собственника имущества или учредителя (участника), или уполномоченного им лица уведомить кредиторов о проведении собрания кредиторов в порядке, предусмотренном статьей 25 настоящего Закона.
      2. В случае согласия собрания кредиторов с предложенным планом реабилитации и переходом от процедуры банкротства к реабилитационной процедуре собрание обязано одновременно решить вопрос о восстановлении прав собственника имущества или учредителя (участника) по управлению имуществом и делами должника либо избрать кандидатуру реабилитационного управляющего из числа лиц, зарегистрированных в уполномоченном органе.
      3. В течение десяти рабочих дней со дня получения плана реабилитации банкротный управляющий обязан составить заключение об эффективности (неэффективности) плана реабилитации по форме, установленной уполномоченным органом, и направить его собственнику имущества должника или учредителям (участникам).
      4. Собственник имущества должника, учредитель (участник) либо уполномоченное им лицо вправе обратиться в суд с заявлением о прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации при наличии согласия собрания кредиторов и заключения банкротного управляющего об эффективности (неэффективности) плана реабилитации.
      5. Суд рассматривает заявление собственника имущества должника, учредителя (участника) либо уполномоченного им лица о прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации по общим правилам гражданского судопроизводства с особенностями, предусмотренными настоящим Законом.
      6. По результатам рассмотрения дела суд выносит решения о прекращении процедуры банкротства, применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации либо об отказе.
      7. В случае вынесения судом решения о применении реабилитационной процедуры и утверждении плана реабилитации решение о признании должника банкротом и его ликвидации с возбуждением процедуры банкротства подлежит отмене судом, вынесшим решение.»;
      14) пункт 6 статьи 99 изложить в следующей редакции:
      «6. При прямой продаже имущества (активов) банкрота, а также предприятия банкрота цена и другие условия продажи, а также покупатель и срок заключения с ним договора купли-продажи определяются единогласным решением собрания кредиторов и с согласия собственника имущества, учредителей (участников) должника.»;
      15) дополнить статьей 99-1 следующего содержания:
      «Статья 99-1. Продажа предприятия банкрота
      1. Для целей настоящей статьи под предприятием банкрота понимается имущественный комплекс, используемый для осуществления предпринимательской деятельности и включающий в себя все виды имущества, включая здания, сооружения, оборудование, инвентарь, сырье, продукцию, право на земельный участок, права требования, долги, а также права на обозначения, индивидуализирующие его деятельность (фирменное наименование, товарные знаки), и другие исключительные права.
      2. Продажа предприятия осуществляется путем прямой продажи.
      3. Продажа предприятия оформляется договором купли-продажи предприятия, который заключает банкротный управляющий с покупателем.
      4. При продаже предприятия оплата в соответствии с договором купли-продажи предприятия должна быть осуществлена покупателем в течение тридцати рабочих дней с даты подписания договора.
      В течение трех рабочих дней с даты оплаты банкротный управляющий обязан передать вырученные от продажи денежные средства собственнику имущества или учредителю (участнику) за вычетом суммы административных расходов, затраченных в ходе проведения процедуры банкротства согласно смете административных расходов.
      Передача предприятия банкротным управляющим и принятие его покупателем осуществляются по передаточному акту, подписываемому сторонами и оформляемому в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
      5. После удовлетворения требований кредиторов банкротный управляющий представляет в суд согласованный с собранием кредиторов заключительный отчет о своей деятельности.
      6. При продаже предприятия банкрота судом утверждается заключительный отчет.
      Решение о признании должника банкротом и его ликвидации с возбуждением процедуры банкротства подлежит отмене cудом, вынесшим решение.»;
      16) статьи 110 и 111 изложить в следующей редакции:
      «Статья 110. Заключительный отчет банкротного управляющего
      1. После удовлетворения требований кредиторов банкротный управляющий представляет в суд согласованный с собранием кредиторов заключительный отчет о своей деятельности с приложением ликвидационного баланса и отчета об использовании имущества, оставшегося после удовлетворения требований кредиторов.
      В случае продажи предприятия банкрота ликвидационный баланс не прикладывается.
      2. Суд утверждает заключительный отчет банкротного управляющего, ликвидационный баланс и выносит определение о завершении процедуры банкротства в срок не позднее пятнадцати календарных дней со дня их представления.
      После завершения процедуры банкротства суд в недельный срок направляет в уполномоченный орган выписку из утвержденного заключительного отчета банкротного управляющего, содержащую сведения о неудовлетворенных требованиях кредиторов первой очереди, за исключением случая продажи предприятия банкрота.
      В определении о завершении процедуры банкротства должны быть разрешены также неурегулированные вопросы, связанные с выплатой вознаграждения банкротному управляющему и имуществом банкрота, оставшимся нереализованным. Копия определения направляется судом органу, осуществляющему государственную регистрацию юридических лиц, уполномоченному органу, территориальному органу уполномоченного органа в области государственной статистики, а также кредиторам банкрота, чьи требования не были удовлетворены. Действие настоящей части не распространяется на случаи продажи предприятия банкрота.
      Статья 111. Размещение на интернет-ресурсе уполномоченного
                  органа списка банкротов
      1. Уполномоченный орган в области банкротства размещает на своем интернет-ресурсе список банкротов (индивидуальных предпринимателей, юридических лиц), в отношении которых решения суда о признании их банкротами вступили в законную силу.
      В случаях отмены решения о признании должника банкротом, заключения мирового соглашения или продажи предприятия банкрота он исключается из списка.
      В списке указываются фамилия, имя, отчество (если оно указано в документе, удостоверяющем личность), либо наименование должника, вид экономической деятельности, реквизиты должника, фамилия, имя, отчество (если оно указано в документе, удостоверяющем личность) руководителя и учредителей (участников), даты решения суда о признании должника банкротом и определения суда о завершении процедуры банкротства.
      2. Список банкротов, размещенный на интернет-ресурсе уполномоченного органа, обновляется ежемесячно не позднее двадцатого числа месяца, следующего за истекшим месяцем, путем включения банкротов, в отношении которых решения суда о признании банкротом вступили в законную силу в истекшем месяце, а также исключения банкротов, в отношении которых определения суда об утверждении мирового соглашения или утверждении заключительного отчета при условии продажи предприятия банкрота вступили в законную силу.»;
      17) в статье 112:
      пункт 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Ликвидация банкрота считается завершенной, а банкрот – прекратившим существование после внесения об этом записи в государственные регистры юридических лиц и индивидуальных предпринимателей, за исключением случаев, предусмотренных настоящим Законом.»;
      дополнить пунктом 4 следующего содержания:
      «4. Продажа предприятия банкрота является основанием для отмены решения суда о признании должника банкротом и его ликвидации с возбуждением процедуры банкротства cудом, вынесшим решение.
      После отмены решения юридическое лицо или индивидуальный предприниматель продолжает осуществлять свою деятельность.»;
      18) дополнить главой 6-1 следующего содержания:
      «Глава 6-1. Мировое соглашение
      Статья 112-1. Условия заключения мирового соглашения
      1. На любой стадии проведения процедуры банкротства должник и кредиторы вправе заключить мировое соглашение.
      2. Решение о заключении мирового соглашения со стороны кредиторов принимается собранием кредиторов.
      Решение о заключении мирового соглашения со стороны банкрота принимается собственником имущества, учредителем (участником) банкрота и банкротным управляющим.
      Допускается участие в мировом соглашении третьих лиц, которые принимают на себя права и обязанности, предусмотренные мировым соглашением.
      3. Мировое соглашение утверждается судом.
      При утверждении мирового соглашения суд выносит определение об утверждении мирового соглашения, в котором указывается, что процедура банкротства прекращается и решение о признании должника банкротом и возбуждении процедуры банкротства не подлежит исполнению.
      4. Мировое соглашение вступает в силу с даты вступления в силу определения суда о его утверждении и является обязательным для должника, кредиторов и третьих лиц, участвующих в мировом соглашении.
      5. Односторонний отказ от исполнения вступившего в силу мирового соглашения не допускается.
      Статья 112-2. Cодержание мирового соглашения
      1. Мировое соглашение может быть заключено на условиях:
      1) отсрочки и (или) рассрочки исполнения обязательств банкрота;
      2) уступки прав требования банкрота;
      3) исполнения обязательств банкрота третьими лицами;
      4) перевода долга;
      5) обмена требований кредиторов на акции банкрота, доли участия в уставном капитале с учетом ограничений, предусмотренных законодательством Республики Казахстан;
      6) удовлетворения требований кредиторов иными способами, не противоречащими законодательству Республики Казахстан.
      2. Мировое соглашение должно содержать сведения о размерах, порядке и сроках исполнения обязательств банкрота и (или) прекращении его обязательств.
      3. Со стороны банкрота мировое соглашение подписывается собственником имущества, учредителем (участником) банкрота либо уполномоченным им лицом и банкротным управляющим. От имени кредиторов мировое соглашение подписывается председателем собрания кредиторов.
      4. В случае, если в мировом соглашении участвуют третьи лица, с их стороны мировое соглашение подписывается этими лицами или их уполномоченными представителями.
      5. Мировое соглашение должно содержать положения о порядке и сроках исполнения обязательств должника перед кредиторами.
      6. Условия мирового соглашения для кредиторов, голосовавших против заключения мирового соглашения или не принимавших участия в голосовании, не могут быть хуже, чем для кредиторов, голосовавших за его заключение.
      Статья 112-3. Условия заключения мирового соглашения со стороны
                    государственного органа
      1. В случае, если при заключении мирового соглашения одним из кредиторов выступает государственный орган, мировое соглашение может быть заключено на условиях отсрочки погашения задолженности перед таким государственным органом на срок не более чем один год с даты утверждения мирового соглашения.
      Задолженность по налогам и другим обязательным платежам в бюджет погашается при условии соблюдения требований части первой настоящей статьи под залог имущества банкрота и (или) третьего лица и (или) гарантию банка.
      2. Имущество, предоставляемое в залог, должно быть ликвидным, застрахованным от утраты или повреждения и его рыночная стоимость должна быть не меньше суммы задолженности по налогам и другим обязательным платежам в бюджет. Не могут быть предметами залога:
      1) объекты жизнеобеспечения;
      2) электрическая, тепловая и иные виды энергии;
      3) арестованное имущество;
      4) имущество, на которое имеются ограничения, наложенные государственными органами;
      5) имущество, обремененное правами третьих лиц;
      6) скоропортящееся сырье, продукты питания.
      Статья 112-4. Утверждение судом мирового соглашения
      1. Мировое соглашение может быть утверждено судом только после погашения задолженности по требованиям кредиторов первой очереди.
      2. Банкротный управляющий в течение пяти рабочих дней с даты принятия решения собранием кредиторов о заключении мирового соглашения обязан подать в суд заявление об утверждении мирового соглашения.
      3. К заявлению об утверждении мирового соглашения прилагаются:
      1) мировое соглашение, подписанное лицами, указанными в пунктах 3 и 4 статьи 112-2 настоящего Закона;
      2) протокол собрания кредиторов, принявших решение о заключении мирового соглашения;
      3) список кредиторов с указанием их места жительства или места нахождения, а также сумм задолженности;
      4) документы, подтверждающие погашение задолженности по требованиям кредиторов первой очереди;
      5) письменные возражения кредиторов, голосовавших против заключения мирового соглашения.
      4. В случае неявки в судебное заседание лиц, заключивших мировое соглашение и извещенных надлежащим образом о времени и месте судебного заседания, вопрос об утверждении мирового соглашения не рассматривается судом, если от этих лиц не поступило заявление о рассмотрении данного вопроса в их отсутствие.
      5. Определение суда об утверждении мирового соглашения может быть обжаловано (опротестовано) в порядке, установленном гражданским процессуальным законодательством Республики Казахстан.
      6. Отмена определения суда об утверждении мирового соглашения является основанием для возбуждения процедуры банкротства.
      Статья 112-5. Последствия утверждения мирового соглашения
      1. Утверждение мирового соглашения является основанием для прекращения процедуры банкротства.
      Решение о признании должника банкротом и его ликвидации с возбуждением процедуры банкротства не подлежит дальнейшему исполнению.
      2. Полномочия банкротного управляющего прекращаются с даты вступления в законную силу определения суда об утверждении мирового соглашения.
      3. С даты вступления в законную силу определения суда об утверждении мирового соглашения:
      1) должник и (или) третьи лица приступают к погашению задолженности перед кредиторами в соответствии с условиями мирового соглашения;
      2) прекращается действие последствий, примененных к должнику в соответствии со статьей 87 настоящего Закона.
      Статья 112-6. Отказ в утверждении мирового соглашения и его
                    последствия
      1. Основаниями для отказа судом в утверждении мирового соглашения являются:
      1) неисполнение должником и (или) третьими лицами обязанности по погашению задолженности по требованиям кредиторов первой очереди;
      2) нарушение установленного настоящим Законом порядка заключения мирового соглашения;
      3) нарушение прав и законных интересов участников процедуры банкротства и (или) третьих лиц;
      4) противоречие мирового соглашения законодательству Республики Казахстан.
      2. Об отказе в утверждении мирового соглашения суд выносит определение, которое может быть обжаловано (опротестовано) в порядке, установленном гражданским процессуальным законодательством Республики Казахстан.
      3. В случае вынесения судом определения об отказе в утверждении мирового соглашения мировое соглашение считается незаключенным.
      4. Вынесение судом определения об отказе в утверждении мирового соглашения не препятствует заключению нового мирового соглашения.
      Статья 112-7. Расторжение мирового соглашения и его последствия
      1. Расторжение мирового соглашения, утвержденного судом, между отдельными кредиторами и должником не допускается.
      2. Мировое соглашение может быть расторгнуто по решению суда в отношении всех кредиторов по заявлению кредитора (кредиторов), обладающего (обладающих) на дату подачи заявления не менее чем двадцатью пятью процентами требований от общей суммы требований, включенных в реестр требований кредиторов, а также в случае неисполнения должником и (или) третьими лицами условий мирового соглашения в отношении таких кредиторов.
      3. Заявление о расторжении мирового соглашения рассматривается судом, утвердившим его.
      4. Дело по заявлению о расторжении мирового соглашения рассматривается судом по общим правилам, предусмотренным гражданским процессуальным законодательством Республики Казахстан.
      Статья 112-8. Возбуждение процедуры банкротства после отмены
                    определения суда об утверждении мирового
                    соглашения или расторжения мирового соглашения
      1. Процедура банкротства, которая прекращена на основании определения суда об утверждении мирового соглашения, подлежит возбуждению в случаях:
      1) отмены определения суда об утверждении мирового соглашения;
      2) вынесения судом решения о расторжении мирового соглашения.
      2. Суд, принявший решение об отмене определения суда об утверждении мирового соглашения или о расторжении мирового соглашения, обязан указать в судебном акте о возбуждении процедуры банкротства и назначении временного управляющего из числа лиц, зарегистрированных в уполномоченном органе.
      3. Процедура банкротства осуществляется в порядке, установленном главой 6 настоящего Закона.
      4. Временный управляющий обязан провести первое собрание кредиторов в срок не позднее сорока пяти календарных дней со дня его назначения.
      Статья 112-9. Последствия отмены определения суда об
                    утверждении мирового соглашения или расторжения
                    мирового соглашения
      1. Отмена определения суда об утверждении мирового соглашения или расторжение мирового соглашения не влечет за собой обязанности кредиторов первой очереди возвратить банкроту полученное ими в счет погашения задолженности.
      2. Требования кредиторов, с которыми произведены расчеты на условиях мирового соглашения, считаются погашенными.
      3. В случае отмены определения суда об утверждении мирового соглашения или расторжения мирового соглашения и возбуждения производства по делу о банкротстве объем требований кредиторов, в отношении которых заключено мировое соглашение, определяется с учетом условий, установленных мировым соглашением.».
      Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

      Президент
      Республики Казахстан                       Н. НАЗАРБАЕВ

Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне оңалту және банкроттық мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2015 жылғы 13 қарашадағы № 399-V ҚРЗ

      1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
      1. 1999 жылғы 13 шілдедегі Қазақстан Республикасының Азаматтық іс жүргізу кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 18, 644-құжат; 2000 ж., № 3-4, 66-құжат; № 10, 244-құжат; 2001 ж., № 8, 52-құжат; № 15-16, 239-құжат; № 21-22, 281-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 17, 155-құжат; 2003 ж., № 10, 49-құжат; № 14, 109-құжат; № 15, 138-құжат; 2004 ж., № 5, 25-құжат; № 17, 97-құжат; № 23, 140-құжат; № 24, 153-құжат; 2005 ж., № 5, 5-құжат; № 13, 53-құжат; № 24, 123-құжат; 2006 ж., № 2, 19-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 55-құжат; № 12, 72-құжат; № 13, 86-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; № 4, 28-құжат; № 9, 67-құжат; № 10, 69-құжат; № 13, 99-құжат; 2008 ж., № 13-14, 56-құжат; № 15-16, 62-құжат; 2009 ж., № 15-16, 74-құжат; № 17, 81-құжат; № 24, 127, 130-құжаттар; 2010 ж., № 1-2, 4-құжат; № 3-4, 12-құжат; № 7, 28, 32-құжаттар; № 17-18, 111-құжат; № 22, 130-құжат; № 24, 151-құжат; 2011 ж., № 1, 9-құжат; № 2, 28-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 14, 117-құжат; № 16, 128, 129-құжаттар; № 23, 179-құжат; 2012 ж., № 2, 14-құжат; № 6, 43, 44-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 93-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 13, 64-құжат; № 14, 72, 74-құжаттар; № 15, 76-құжат; 2014 ж., № 1, 6, 9-құжаттар; № 4-5, 24-құжат; № 11, 67-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; № 19-I, 19-II, 94, 96-құжаттар; № 21, 118, 122-құжаттар; № 22, 128-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 8, 42, 44-құжаттар):
      1) 33-бапта:
      бірінші бөлік мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Осы баптың бесінші бөлігінде көзделген жағдайларды қоспағанда, жер учаскелеріне, ғимараттарға, үй-жайларға, құрылыстарға, жермен тығыз байланысты басқа да объектілерге (жылжымайтын мүлік) берілетін құқықтар туралы, мүлікті тыйым салудан босату туралы талап қоюлар осы объектілер немесе тыйым салынған мүлік орналасқан жер бойынша қойылады.»;
      мынадай мазмұндағы бесінші бөлікпен толықтырылсын:
      «5. Тараптардың бірі заңды тұлға құрмастан кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын, өзіне қатысты банкрот деп тану туралы шешім заңды күшіне енген азамат не өзіне қатысты оңалту рәсімін қолдану және (немесе) банкрот деп тану туралы шешім заңды күшіне енген заңды тұлға болса, оған қатысты оңалту рәсімін қолдану немесе осындай тұлғаны банкрот деп тану туралы шешім шығарған соттың судьясы талап қоюларды қарайды.
      Судья болмаған кезде:
      1) осы Кодексте белгіленген тәртіппен судьяның өздігінен бас тартуы немесе қарсылық білдіруі туралы өтініш жасалған және ол қанағаттандырылған;
      2) ауырған, демалыста, оқуда, қызметтік іссапарда болған жағдайларда оның ауыстырылуы мүмкін.»;
      2) 237-бап 8) тармақшадағы «тану туралы шешімдер дереу орындауға жатады» деген сөздер «тану туралы;» деген сөздермен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 9) және 10) тармақшалармен толықтырылсын:
      «9) төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану туралы;
      10) борышкерді банкрот деп тану туралы шешімдер дереу орындауға жатады.»;
      3) 289-баптың бірінші бөлігінде:
      5)5-1 және 5-2) тармақшалар алып тасталсын;
      мынадай мазмұндағы 5-3) тармақшамен толықтырылсын:
      «5-3) төлем қабілетсіздігін реттеу, оңалту және банкроттық туралы;»;
      4) 313-баптың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Сот дара кәсіпкерлер мен заңды тұлғалардың төлем қабілетсіздігін реттеу, олардың банкроттығы, заңды тұлғаларды жеделдетілген оңалту рәсімі және оңалту туралы iстердi Қазақстан Республикасының оңалту және банкроттық туралы заңнамасында белгіленген ерекшеліктерімен осы Кодексте көзделген жалпы қағидалар бойынша қарайды.»;
      5) 383-1-баптың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Бірінші және апелляциялық сатылардағы соттардың заңды күшіне енген шешімдеріне, қаулыларына және ұйғарымдарына кассациялық шағым жасау және наразылық келтіру құқығы тараптарға және іске қатысушы басқа тұлғаларға тиесілі.
      Бірінші және апелляциялық сатылардағы соттардың төлем қабілетсіздігін реттеу туралы істер бойынша, сондай-ақ оңалту рәсімі мен банкроттық рәсімі шеңберінде туындаған даулар, оның ішінде борышкердің жасасқан мәмілелерін жарамсыз деп тану туралы, борышкердің мүлкін қайтару туралы, банкроттықты немесе оңалтуды басқарушының талап қоюлары бойынша дебиторлық берешекті өндіріп алу туралы істер бойынша шешімдері кассациялық шағымдануға жатпайды.»;
      6) 384-баптың 2-тармағы мынадай мазмұндағы 4) тармақшамен толықтырылсын:
      «4) бірінші және апелляциялық сатылардағы соттардың төлем қабілетсіздігіін реттеу туралы істер бойынша, сондай-ақ оңалту рәсімі мен банкроттық рәсімі шеңберінде туындаған даулар, оның ішінде борышкермен жасалған мәмілелерді жарамсыз деп тану туралы, борышкердің мүлкін қайтару туралы, банкроттықты немесе оңалтуды басқарушының талап қоюлары бойынша дебиторлық берешекті өндіріп алу туралы істер бойынша шешімдері кассациялық шағымдануға жатпайды.».
      2. 2008 жылғы 10 желтоқсандағы «Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы» Қазақстан Республикасының Кодексіне (Салық кодексі) (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2008 ж., № 22-I, 22-II, 112-құжат; 2009 ж., № 2-3, 16, 18-құжаттар; № 13-14, 63-құжат; № 15-16, 74-құжат; № 17, 82-құжат; № 18, 84-құжат; № 23, 100-құжат; № 24, 134-құжат; 2010 ж., № 1-2, 5-құжат; № 5, 23-құжат; № 7, 28, 29-құжаттар; № 11, 58-құжат; № 15, 71-құжат; № 17-18, 112-құжат; № 22, 130, 132-құжаттар; № 24, 145, 146, 149-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 2, 21, 25-құжаттар; № 4, 37-құжат; № 6, 50-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 13, 116-құжат; № 14, 117-құжат; 15, 120-құжат; № 16, 128-құжат; № 20, 151-құжат; № 21, 161-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 2, 11, 15-құжаттар; № 3, 21, 22, 25, 27-құжаттар; № 4, 32-құжат; № 5, 35-құжат; № 6, 43, 44-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 10, 77-құжат; № 11, 80-құжат; № 1, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 15, 97-құжат; № 20, 121-құжат; № 21-22, 124-құжат; № 23-24, 125-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 2, 7, 10-құжаттар; № 3, 15-құжат; № 4, 21-құжат; № 8, 50-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 12, 57-құжат; № 14, 72-құжат; № 15, 76, 81, 82-құжаттар; № 16, 83-құжат; № 21-22, 114, 115-құжаттар; № 23-24, 116-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 8, 44, 49-құжаттар; № 10, 52-құжат; № 11, 63, 64, 65, 69-құжаттар; № 12, 82-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 22, 128, 131-құжаттар; № 23, 143-құжат; № 24, 145-құжат; 2015 ж., № 7, 34-құжат; № 8, 44, 45-құжаттар; № 11, 52-құжат; № 14, 72-құжат; № 15, 78-құжат):
      1) 609-бапта:
      3-1-тармақ мынадай мазмұндағы 2-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «2-1) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді сот бекіткен жағдайда – осындай келісімді бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күннен бастап қолданылады;»;
      мынадай мазмұндағы 3-2-тармақпен толықтырылсын:
      «3-2. Қазақстан Республикасының заңнамалық актілеріне сәйкес салық төлеушінің төлем қабілетсіздігі реттелген жағдайда осы баптың 1-тармағының 1) тармақшасында көрсетілген мерзімде орындалмаған салық міндеттемесінің орындалуын қамтамасыз ету тәсілін қолдану сот төлем қабілетсіздігін реттеу туралы рәсімді қолдану туралы шешім қабылдаған күннен бастап тоқтатыла тұрады.»;
      2) 614-баптың 2-тармағы 4) тармақшасындағы «бастап қолданылмайды» деген сөздер «бастап;» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 5) тармақшамен толықтырылсын:
      «5) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді соттың бекітуі – осындай келісімді бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күннен бастап қолданылмайды.».
      3. «Атқарушылық іс жүргізу және сот орындаушыларының мәртебесі туралы» 2010 жылғы 2 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2010 ж., № 7, 27-құжат; № 24, 145-құжат; 2011 ж., № 1, 3-құжат; № 5, 43-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 6, 43-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 2, 10-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 15, 76-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 6, 27-құжат; № 10, 52-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; № 19-I, 19-II, 94, 96-құжаттар; № 21, 122-құжат; № 22, 131-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 144-құжат; 2015 ж., № 8, 42-құжат):
      47-бапта:
      1-тармақ мынадай мазмұндағы 1-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «1-1) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекіту туралы соттың ұйғарымы заңды күшіне енсе;»;
      2-тармақтың екінші бөлігі «1),» деген цифрдан кейін «1-1),» деген цифрлармен толықтырылсын.
      4. «Оңалту және банкроттық туралы» 2014 жылғы 7 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2014 ж., № 4-5, 23-құжат; № 10, 52-құжат; № 19-I, 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 ж., № 8, 42-құжат; № 15, 78-құжат):
      1) 1-бап мынадай мазмұндағы 8-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «8-1) бітімгершілік келісім – банкроттық рәсімнің кез келген сатысында оны тоқтату мақсатында, борышкер (банкрот) мен кредиторлар арасында сот бекітетін келісім жасасу жолымен қолданылатын рәсім;»;
      2) 4-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Егер өзіне қатысты Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексi 49-бабының 1-тармағында белгiленген тәртiппен тарату туралы шешiм қабылданған заңды тұлға мүлкiнiң құны кредиторлардың талаптарын қанағаттандыру үшін жеткiлiксiз болса, тарату комиссиясы осы Заңда белгiленген қағидалар бойынша банкроттық рәсімін жүргізу үшін мұндай заңды тұлғаны банкрот деп тану туралы сотқа жүгінуге міндетті.»;
      3) 11-бап:
      1-тармақта:
      1) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) осы Заңда көзделген жағдайларда оңалту рәсімін қолдану туралы өтінішпен сотқа жүгінуге;»;
      мынадай мазмұндағы 2-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «2-1) осы Заңда көзделген тәртіппен және шарттарда банкроттық рәсім барысында бітімгершілік келісім жасасуға;»;
      2-тармақтың 3) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) борышкерге қатысты төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану туралы сот шешімі заңды күшіне енген жағдайды қоспағанда, борышкер төлем қабілетсіздігінің басталғаны туралы білген немесе білуге тиіс болған күннен бастап алты ай ішінде өзін банкрот деп тану туралы сотқа жүгінуге;»;
      4) 15-баптың 14) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «14) оңалту жоспарының тиімділігі (тиімсіздігі) туралы уақытша әкімші мен банкроттықты басқарушы қорытындысының үлгі нысандарын бекітеді;»;
      5) мынадай мазмұндағы 2-1-тараумен толықтырылсын:

«2-1-тарау. Төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімі

      28-1-бап. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы шешім
                қабылдау

      1. Егер осы бапта өзгеше белгіленбесе, борышкер осы Заңның 5-бабы 1-тармағының 1), 2) және 3) тармақшаларында белгіленген бір немесе одан да көп шарттар басталған кезде борышкердің және (немесе) кредиторлардың оңалту рәсімін қолдану және (немесе) борышкерді банкрот деп тану туралы өтінішпен сотқа жүгінгеніне дейін өзінің төлем қабілетсіздігін реттеу туралы шешім қабылдауға құқылы.
      2. Борышкер төлем қабілетсіздігін дәлелдейтін құжаттарды қоса бере отырып, төлем қабілетсіздігін реттеу туралы өтінішпен сотқа жүгінеді.
      Борышкер сотқа өтініш берген кезде бір мезгілде кредиторларды хабардар етеді.
      Бұл ретте егер:
      төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекітуден бас тарту туралы соттың ұйғарымы шыққан;
      төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім жасаспаған жағдайда осы Заңның 28-3-бабының 1-тармағында белгіленген мерзім аяқталған күннен бастап бір жыл өтпесе, борышкердің сотқа осындай өтінішпен жүгінуге құқығы жоқ.
      3. Сот борышкердің төлем қабілетсіздігін реттеу туралы өтінішін қабылдаған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде мына шешімдердің бірін шығарады:
      1) төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану туралы;
      2) төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолданудан бас тарту туралы.
      Осы Заңның 5-бабы 1-тармағының 1), 2) және 3) тармақшаларында белгіленген төлем қабілетсіздігі белгілерінің борышкерде болмауы соттың төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолданудан бас тартуы үшін негіз болып табылады.
      4. Төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану туралы сот шешімі дереу орындауға жатады.
      5. Борышкер сот қабылдаған шешім туралы уәкілетті органды және кредиторларды дереу хабардар етеді.
      6. Уәкілетті орган хабарламаны алған күннен бастап екі жұмыс күні ішінде уәкілетті органның интернет-ресурсында қазақ және орыс тілдерінде борышкерге қатысты төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімі қолданылғаны туралы хабарландыруды орналастырады.

      28-2-бап. Төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану
                 салдарлары

      Борышкерге қатысты төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану туралы сот шешімі заңды күшіне енген күннен бастап мынадай салдарлар туындайды:
      1) борышкердің барлық берешек түрлері бойынша тұрақсыздық айыбын (өсімпұлдарды, айыппұлдарды) есептеу тоқтатылады;
      2) кредиторға (кредиторларға) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім жасасу кезеңінде борышкерді банкрот деп тану туралы сотқа өтініш беруге тыйым салынады;
      3) борышкерге мүлікті (активтерді) иеліктен шығару бойынша қандай да бір мәмілелер жасасуға тыйым салынады.

      28-3-бап. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім

      1. Төлем қабілетсіздігін реттеу рәсімін қолдану туралы сот шешімі заңды күшіне енген күннен бастап екі ай ішінде борышкер барлық кредиторлармен төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім жасасуға міндетті.
      2. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімде келісімнің шарттары, борышкердің кредитор (кредиторлар) алдындағы міндеттемелерін орындау тәртібі, тәсілдері мен мерзімдері туралы ережелер қамтылуға тиіс.
      Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім үш жылдан аспайтын мерзімге жасалады.
      3. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімде көзделген құқықтар мен міндеттерді өзіне қабылдайтын үшінші тұлғалардың төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімге қатысуына рұқсат беріледі.
      4. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім:
      1) борышкер міндеттемелерінің орындалуын кейінге қалдыру және (немесе) мерзімін ұзарту;
      2) борышкердің талап ету құқықтарын басқаға беру;
      3) борышты толық немесе ішінара кешіру;
      4) тұрақсыздық айыбын (өсімпұлдарды, айыппұлдарды) есептен шығару;
      5) алынған кредиттер (қарыздар) бойынша сыйақы мөлшерін азайту;
      6) кредитордың (кредиторлардың) талаптарын Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келмейтін өзге де тәсілдермен қанағаттандыру шарттарымен жасалуы мүмкін.
      5. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім жазбаша нысанда қазақ және орыс тілдерінде жасалады және оған борышкердің, борышкер мүлкінің меншік иесінің, құрылтайшысының (қатысушысының) не ол уәкілеттігін берген тұлғаның және әрбір кредитордың қолдары қойылады.         Кредитор келісімнің шарттарымен келіспеген жағдайда мұндай келісімнің жасалуы мүмкін емес.

      28-4-бап. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді
                 соттың бекітуі

      1. Осы Заңның 28-3-бабының 1-тармағында белгіленген мерзімнен кешіктірмей борышкер өзінің төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекіту туралы өтінішпен сотқа жүгінеді.
      2. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекіту туралы өтінішке борышкер:
      1) борышкер мен кредитор (кредиторлар) қол қойған төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді;
      2) олардың тұратын жерін немесе орналасқан жерін, сондай-ақ берешек сомасын көрсете отырып, барлық кредиторлардың тізімін қоса береді.
      3. Борышкердің төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекіту туралы өтінішін қарау нәтижелері бойынша сот мына ұйғарымдардың бірін шығарады:
      1) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекіту туралы;
      2) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекітуден бас тарту туралы.
      4. Борышкердің төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекітуден соттың бас тартуы үшін:
      1) кредиторлардың және (немесе) үшінші тұлғалардың құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуы;
      2) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімнің Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келуі негіз болып табылады.
      5. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім борышкердің, кредитордың (кредиторлардың) және (немесе) келісімге қатысқан үшінші тұлғалардың мұндай келісімді бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күнінен бастап орындалуға міндетті болып табылады.
      6. Сот келісімді бекітуден бас тартқан жағдайда борышкердің төлем қабілетсіздігін реттеу аяқталған болып саналады, ал осы Заңның 28-2-бабына сәйкес борышкерге қолданылған салдарлардың әрекеті төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекітуден бас тарту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күннен бастап тоқтатылады.
      7. Кредитор (кредиторлар):
      1) борышкер мұндай келісімнің шарттарын бұзған жағдайда – төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бұзу және борышкерді банкрот деп тану туралы;
      2) мынадай:
      осы Заңның 28-3-бабының 1-тармағында белгіленген мерзімде төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім жасалмаған;
      сот төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекітуден бас тарту туралы ұйғарым шығарған жағдайларда борышкерді банкрот деп тану туралы өтінішпен сотқа жүгінуге құқылы.
      8. Осы Заңның 28-3-бабының 3-тармағында көрсетілген үшінші тұлғалар борышкер төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімнің шарттарын бұзған жағдайда осындай келісімді бұзу туралы өтінішпен сотқа жүгінуге құқылы.
      9. Кредитордың (кредиторлардың) төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім қолданылған кезең ішінде егер борышкер мұндай келісімнің барлық шарттарын сақтаған жағдайда, борышкерді банкрот деп тану туралы өтінішпен сотқа жүгінуге құқығы жоқ.

      28-5-бап. Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді
                 соттың бекітуінің салдары

      Төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісімді бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күннен бастап мынадай салдарлар басталады:
      1) борышкер берешегінің барлық түрлері бойынша тұрақсыздық айыбын (өсімпұлдарды, айыппұлдарды) есептеу және сыйақы (мүдде) тоқтатылады;
      2) борышкердің шоттары бойынша мемлекеттік органдар қойған барлық шектеулер оларды қойған тиісті органдардың шешім қабылдауынсыз алып тасталады;
      3) төлеу мерзімі төлем қабілетсіздігін реттеу туралы келісім жасасқаннан кейін басталған, моральдық зиянды өтеу туралы талаптарды есепке алмай, өмiріне немесе денсаулығына зиян келтiргенi үшiн борышкер жауаптылықта болатын азаматтарға төленетін төлемдердi қоспағанда, соттардың, аралық соттардың бұрын қабылданған шешімдерін орындау тоқтатылады;
       4) борышкердің мүлкіне жаңадан тыйым салуға және оның мүлкіне билік етуге өзге де шектеулер қоюға мәмілені жарамсыз деп тану және мүлікті өзгенің заңсыз иеленуінен алуды талап ету туралы борышкерге қойылған талап қоюлар бойынша ғана жол беріледі»;
      6) 42-бап мынадай мазмұндағы 6-тармақпен толықтырылсын:
      «6. Осы Заңның 95-1-бабы 4-тармағында көзделген жағдайда борышкердiң оңалту рәсiмiн қолдану туралы өтiнiшiне:
      1) осы Заңның 95-1-бабында көзделген тәртіппен келісілген оңалту жоспары;
      2) оңалту жоспарын келiсу туралы кредиторлар жиналысының хаттамасы;
      3) оңалту жоспарының тиімділігі (тиімсіздігі) туралы банкроттықты басқарушының қорытындысы қоса берiледi.»;
      7) 55-баптың 1-тармағы 6) тармақшасындағы «ұйғарым қабылдауы мүмкін.» деген сөздер «ұйғарым;» деген сөзбен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 5-1), 5-2), 5-3) және 6-1) тармақшалармен толықтырылсын:
      «5-1) борышкердi банкрот деп тану және банкроттық рәсімін қозғай отырып оны тарату туралы шешiмнің күшін жою туралы ұйғарым;
      5-2) банкроттық рәсімін тоқтату, оңалту рәсімін қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы шешім;
      5-3) банкроттық рәсімін тоқтатудан, оңалту рәсімін қолданудан және оңалту жоспарын бекітуден бас тарту туралы шешім;»;
      «6-1) бітімгершілік келісімін бекіту және банкроттық рәсімін тоқтату туралы ұйғарым қабылдауы мүмкін.»;
      8) мынадай мазмұндағы 59-1-баппен толықтырылсын:
      «59-1-бап. Банкроттық рәсімін тоқтату, оңалту рәсімін
                  қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы
                  шешім

      1. Банкроттық рәсімін тоқтату, оңалту рәсімін қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы сот шешімін осы Заңның 95-1-бабында көзделген шарттарда және тәртiппен сот шығарады.
      2. Банкроттық рәсімін тоқтату, оңалту рәсімін қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы сот шешімінде:
      1) банкроттық рәсімін тоқтату және борышкерді банкрот деп тану туралы сот шешімін орындау және банкроттық рәсімін қозғай отырып, оны тарату;
      2) банкроттықты басқарушының өкілеттіктерін тоқтату;
      3) оңалту рәсімін қолдану және оңалту жоспарын бекіту;
      4) осы Заңда көзделген оңалту рәсiмiн қолдану салдарларының басталуы;
      5) мүліктің меншік иесінің немесе борышкердің мүлкi мен iстерiн басқару жөніндегі құрылтайшының (қатысушының) құқығын қалпына келтіру не уәкілетті органға шешімнің заңды күшіне енген күнінен бастап бес жұмыс күні ішінде кандидатурасын кредиторлар жиналысы ұсынған оңалтуды басқарушыны тағайындауды тапсыру;
      6) банкроттықты басқарушының құрылтай құжаттарын, есепке алу құжаттамасын, мүлікке құқық белгiлейтiн құжаттарды, мөрлерді, мөртабандарды, материалдық және өзге де құндылықтарды беруi туралы нұсқау қамтылуға тиiс.
      3. Сот:
      оңалту жоспарын бекіту туралы кредиторлар жиналысының келісімі болмаған;
      егер борышкер сот талқылауы барысында төлем қабілеттілігін қалпына келтіру мүмкіндігін дәлелдемеген жағдайларда банкроттық рәсiмiн тоқтатудан, оңалту рәсiмiн қолданудан және оңалту жоспарын бекітуден бас тартады.»;
      9) 62-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «62-бап. Сот шешiмiнiң (ұйғарымының) заңды күшiне енуi,
                шешiмдi (ұйғарымды) қайта қарау

      1. Осы Заңның 55-бабында көрсетілген сот актілерінің заңды күшіне енуі және жаңадан ашылған мән-жайлар бойынша оларды қайта қарау, сондай-ақ оларға шағым жасау (наразылық білдіру) Қазақстан Республикасының азаматтық процестік заңнамасында көзделген тәртiппен жүзеге асырылады.»;
      10) 70-баптың 2-тармағының 2) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2) осы Заңда көзделген жағдайда сотқа оңалту жоспарының тиімділігі (тиімсіздігі) туралы қорытындыны уәкілетті орган белгілеген нысанда ұсынуға;»;
      11) 89-бапта:
      1-тармақтың 2) тармақшасындағы «кредит алуға құқылы» деген сөздер «кредит алуға;» деген сөздермен ауыстырылып, мынадай мазмұндағы 3) тармақшамен толықтырылсын:
      «3) осы Заңда көзделген тәртіппен бітімгершілік келісім жасауға құқылы.»;
      2-тармақта:
      мынадай мазмұндағы 7-1) тармақшамен толықтырылсын:
      «7-1) борышкер кредиторлар жиналысымен келісілген оңалту жоспарын ұсынған күннен бастап он жұмыс күні ішінде борышкер мүлкінің меншік иесіне немесе құрылтайшыға (қатысушыға) не ол уәкілеттік берген адамға оңалту жоспарының тиімділігі (тиімсіздігі) туралы қорытындыны ұсынуға;»;
      16) тармақша мынадай редакцияда жазылсын:
      «16) құрылтайшылық құжаттарын, есепке алу құжаттамасын, мүлікке құқық белгілейтін құжаттарды, мөрлерді, мөртабандарды, материалдық және өзге де құндылықтарды:
      борышкерді банкрот деп тану туралы сот шешімінің күшін жою туралы шешім қабылданған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде – борышкерге немесе оңалтуды басқарушыға;
      банкроттың кәсіпорнын сату кезінде табыстау актісіне қол қойылған күннен бастап үш жұмыс күні ішінде – сатып алушыға беруге;»;
      12) 93-баптың 3-тармағы мынадай мазмұндағы 14-3), 14-4) және 14-5) тармақшалармен толықтырылсын:
      «14-3) бітімгершілік келісім жасасу туралы шешім қабылдау;
      14-4) банкроттық рәсімі барысында оңалту рәсіміне өту туралы шешім қабылдау;
      14-5) осы Заңның 95-1-бабында көзделген жағдайда оңалту жоспарын келісу;»;
      13) мынадай мазмұндағы 95-1-баппен толықтырылсын:
      «95-1-бап. Банкроттық рәсімінен оңалту рәсіміне өту

      1. Борышкерге қатысты оңалту рәсiмi қолданылмаған, ал банкроттық рәсімі барысында мүліктің меншік иесі немесе құрылтайшы (қатысушы) осы Заңның 73-бабы 1, 4 және 5-тармақтарының талаптарына сәйкес келетін оңалту жоспарын әзірлеген жағдайда мүліктің меншік иесі немесе құрылтайшы (қатысушы) немесе ол уәкілеттік берген адам банкроттықты басқарушыға әзірлеген оңалту жоспарын және банкроттық рәсімінен оңалту рәсіміне өту мүмкіндігін қарау үшін кредиторлар жиналысын өткізу туралы өтiнiшхатпен жүгінуге құқылы.
      Банкроттықты басқарушы мүліктің меншік иесінен немесе құрылтайшыдан (қатысушыдан) не ол уәкілеттік берген адамнан өтiнiшхат түскен күннен бастап үш жұмыс күні ішінде осы Заңның 25-бабында көзделген тәртіппен кредиторлар жиналысын өткізу туралы кредиторларды хабардар етуге міндетті.
      2. Кредиторлар жиналысы ұсынылған оңалту жоспарымен және банкроттық рәсімінен оңалту рәсіміне өтумен келіскен жағдайда жиналыс сонымен бір мезгілде мүліктің меншік иесінің немесе борышкердің мүлкi мен iстерiн басқару жөніндегі құрылтайшының (қатысушының) құқығын қалпына келтіру мәселесін шешуге не уәкілетті органда тіркелген адамдар арасынан оңалтуды басқарушының кандидатурасын таңдауға міндетті.
      3. Банкроттықты басқарушы оңалту жоспарын алған күннен бастап он жұмыс күні ішінде уәкілетті орган белгілеген нысанда оңалту жоспарының тиімділігі (тиімсіздігі) туралы қорытынды жасауға және борышкер мүлкінің меншік иесіне немесе құрылтайшыларға (қатысушыларға) жіберуге міндетті.
      4. Борышкер мүлкінің меншік иесі, құрылтайшы (қатысушы) не ол уәкілеттік берген адам кредиторлар жиналысының келісімі және банкроттықты басқарушының оңалту жоспарының тиімділігі (тиімсіздігі) туралы қорытындысы болған кезде банкроттық рәсiмін тоқтату, оңалту рәсiмiн қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы өтінішпен сотқа жүгінуге құқылы.
      5. Сот борышкер мүлкінің меншік иесінің, құрылтайшының (қатысушының) не ол уәкілеттік берген адамның банкроттық рәсiмін тоқтату, оңалту рәсiмiн қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы өтінішін осы Заңда көзделген ерекшеліктерімен азаматтық сот ісін жүргізудің жалпы қағидалары бойынша қарайды.
      6. Істі қарау нәтижелері бойынша сот банкроттық рәсімін тоқтату, оңалту рәсімін қолдану және оңалту жоспарын бекіту не бас тарту туралы шешім шығарады.
      7. Сот оңалту рәсімін қолдану және оңалту жоспарын бекіту туралы шешім шығарған жағдайда борышкердi банкрот деп тану және банкроттық рәсімін қозғай отырып борышкерді тарату туралы шешiмді оны шығарған сот жоюға тиіс.»;
      14) 99-баптың 6-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «6. Банкроттың мүлкін (активтерін), сондай-ақ банкроттың кәсіпорнын тікелей сату кезінде сатудың бағасы және басқа да шарттары, сондай-ақ сатып алушы және онымен сатып алу-сату шартын жасасу мерзімі кредиторлар жиналысының бірауыздан қабылданған шешімімен және борышкер мүлкінің меншік иесінің, құрылтайшыларының (қатысушыларының) келісімімен айқындалады.»;
      15) мынадай мазмұндағы 99-1-баппен толықтырылсын:
     «99-1-бап. Банкроттың кәсіпорнын сату

      1. Осы баптың мақсаттары үшін банкроттың кәсіпорны деп кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыру үшiн пайдаланылатын ғимараттарды, құрылыстарды, жабдықтарды, құрал-саймандарды, шикiзатты, өнiмдерді, жер учаскесiне құқықты, талап ету құқықтарын, борыштарды, сондай-ақ оның қызметiн дараландыратын белгiлерге құқықтарды (фирмалық атау, тауар белгiлерi) және басқа да айрықша құқықтарды қоса алғанда, мүліктің барлық түрлерін қамтитын мүліктік кешен ұғынылады.
      2. Кәсіпорынды сату тікелей сату жолымен жүзеге асырылады.
      3. Кәсіпорынды сату банкроттықты басқарушы сатып алушымен жасасатын кәсіпорынды сатып алу-сату шартымен ресімделеді.
      4. Кәсіпорынды сату кезінде сатып алушы кәсіпорынды сатып алу-сату шартына сәйкес шартқа қол қойылған күннен бастап отыз жұмыс күні ішінде төлемді жүзеге асыруға тиіс.
      Төлем жүргізілген күннен бастап үш жұмыс күні ішінде банкроттықты басқарушы әкімшілік шығыстар сметасына сәйкес банкроттық рәсімін жүргізу барысында жұмсалған әкімшілік шығыстар сомасын шегеріп, сатудан түскен ақша қаражатын мүліктің меншік иесіне немесе құрылтайшыға (қатысушыға) табыс етуге міндетті.
      Банкроттықты басқарушының кәсiпорынды беруi және оны сатып алушының қабылдауы Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес тараптар қол қоятын және ресімделетін өткізу актiсi бойынша жүзеге асырылады.
      5. Кредиторлардың талаптарын қанағаттандырғаннан кейiн банкроттықты басқарушы сотқа өз қызметi туралы кредиторлар жиналысымен келісілген қорытынды есептi ұсынады.
      6. Банкроттың кәсіпорнын сату кезінде сот қорытынды есепті бекітеді.
      Борышкердi банкрот деп тану және банкроттық рәсімін қолдана отырып оны тарату туралы шешiмнің күшін шешімді шығарған сот жоюға тиіс.».
      16) 110 және 111-баптар мынадай редакцияда жазылсын:
      «110-бап. Банкроттықты басқарушының қорытынды есебі

      1. Кредиторлардың талаптарын қанағаттандырғаннан кейiн банкроттықты басқарушы тарату теңгерімі мен кредиторлардың талаптары қанағаттандырылғаннан кейiн қалған мүлiктi пайдалану туралы есептi қоса бере отырып, сотқа өз қызметi туралы кредиторлар жиналысымен келісілген қорытынды есептi ұсынады.
      Банкроттың кәсіпорны сатылған жағдайда тарату теңгерімі қоса берілмейді.
      2. Сот банкроттықты басқарушының қорытынды есебi мен тарату теңгерімін бекiтедi және олар ұсынылған күннен бастап күнтізбелік он бес күннен кешiктірілмейтiн мерзiмде банкроттық рәсімін аяқтау туралы ұйғарым шығарады.
      Банкроттың кәсіпорны сатылған жағдайды қоспағанда, банкроттық рәсімі аяқталғаннан кейiн сот бiр апта мерзiмде бiрiншi кезектегi кредиторлардың қанағаттандырылмаған талаптары туралы мәлiметтер қамтылған, банкроттықты басқарушының бекiтiлген қорытынды есебiнен үзiндi көшiрмені уәкiлеттi органға жiбередi.
      Банкроттық рәсімін аяқтау туралы ұйғарымда банкроттықты басқарушыға сыйақы төлеуге және банкроттың өткізілмей қалған мүлкiне байланысты реттелмеген мәселелер де шешiлуге тиiс. Сот ұйғарымның көшiрмесiн заңды тұлғаларды мемлекеттiк тiркеудi жүзеге асыратын органға, уәкiлеттi органға, мемлекеттiк статистика саласындағы уәкiлеттi органның аумақтық органына, сондай-ақ талаптары қанағаттандырылмаған банкроттың кредиторларына жiбередi. Осы бөліктің күші банкроттың кәсіпорнын сату жағдайларына қолданылмайды.

      111-бап. Уәкілетті органның интернет-ресурсында банкроттар
                тізімін орналастыру

      1. Банкроттық саласындағы уәкілетті орган өзінің интернет-ресурсында оларға қатысты банкрот деп тану туралы сот шешімдері күшіне енген банкроттардың (дара кәсіпкерлердің, заңды тұлғалардың) тізімін орналастырады.
      Борышкерді банкрот деп тану туралы шешімнің күші жойылған, бітімгершілік келісім жасалған немесе банкроттың кәсіпорны сатылған жағдайларда ол тізімнен алып тасталады.
      Тізімде борышкердің тегі, аты, әкесінің аты (егер ол жеке басын куәландыратын құжатта көрсетілсе) не атауы, экономикалық қызмет түрі, борышкердің деректемелері, басшы мен құрылтайшылардың (қатысушылардың) тегі, аты, әкесінің аты (егер ол жеке басын куәландыратын құжатта көрсетілсе), борышкерді банкрот деп тану туралы сот шешімінің және банкроттық рәсімінің аяқталғаны туралы сот ұйғарымының күндері көрсетіледі.
      2. Уәкілетті органның интернет-ресурсында орналастырылған банкроттар тізімі оларға қатысты банкрот деп тану туралы сот шешімдері өткен айда заңды күшіне енген банкроттарды енгізу, сондай-ақ оларға қатысты бітімгершілік келісімді бекіту немесе банкроттың кәсіпорнын сату шартымен қорытынды есепті бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген банкроттарды алып тастау жолымен ай сайын, өткен айдан кейінгі айдың жиырмасынан кешіктірілмей жаңартылады.»;
      17) 112-бапта:
      1-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Осы Заңда көзделген жағдайларды қоспағанда, заңды тұлғалар мен дара кәсiпкерлердiң мемлекеттiк тiркелiмдерiне бұл туралы жазба енгiзiлгеннен кейін банкротты тарату аяқталды, ал банкрот жұмыс iстеуiн тоқтатты деп саналады.»;
      мынадай мазмұндағы 4-тармақпен толықтырылсын:
      «4. Банкроттың кәсіпорнын сату борышкерді банкрот деп тану және шешім шығарған соттың банкроттық рәсімді қозғай отырып оны тарату туралы сот шешімінің күшін жоюға негіз болып табылады.
      Шешімнің күші жойылғаннан кейін заңды тұлға немесе дара кәсіпкер өз қызметін жүзеге асыруды жалғастырады.»;
      18) мынадай мазмұндағы 6-1-тараумен толықтырылсын:

«6-1-тарау. Бітімгершілік келісім

      112-1-бап. Бітімгершілік келісімді жасасу шарттары

      1. Банкроттық рәсімін жүргізудің кез келген сатысында борышкер мен кредиторлар бітімгершілік келісімді жасасуға құқылы.
      2. Кредиторлар тарапынан бітімгершілік келісімді жасасу туралы шешім кредиторлар жиналысында қабылданады.
      Банкрот тарапынан бітімгершілік келісім жасасу туралы шешімді мүліктің меншік иесі, банкроттың құрылтайшысы (қатысушысы) және банкроттықты басқарушы қабылдайды.
      Бітімгершілік келісімде көзделген құқықтар мен міндеттерді өзіне алатын үшінші тұлғалардың бітімгершілік келісімге қатысуына жол беріледі.
      3. Бітімгершілік келісімді сот бекітеді.
      Бітімгершілік келісімді бекіткен кезде сот бітімгершілік келісімді бекіту туралы ұйғарым шығарады, онда банкроттық рәсімінің тоқтатылатыны және борышкерді банкрот деп тану және банкроттық рәсімді қолдану туралы шешімнің орындауға жатпайтыны көрсетіледі.
      4. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы соттың ұйғарымы күшіне енген күннен бастап ол күшіне енеді және бітімгершілік келісімге қатысатын борышкер, кредиторлар және үшінші тұлғалар үшін міндетті болып табылады.
      5. Күшіне енген бітімгершілік келісімді орындаудан біржақты бас тартуға жол берілмейді.

      112-2-бап. Бітімгершілік келісімнің мазмұны

      1. Бітімгершілік келісім:
      1) банкрот міндеттемелерін орындауды кейінге қалдыру және (немесе) мерзімін ұзарту;
      2) банкроттың талап ету құқықтарын басқаға беру;
      3) банкроттың міндеттемелерін үшінші тұлғалардың орындауы;
      4) борышты аудару;
      5) Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген шектеулерді ескере отырып, кредиторлардың талаптарын банкроттың акцияларына, жарғылық капиталындағы қатысу үлестеріне алмастыру;
      6) кредиторлар талаптарын Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келмейтін өзге де тәсілдермен қанағаттандыру жағдайларында жасалуы мүмкін.
      2. Бітімгершілік келісімде банкрот міндеттемелерін орындау мөлшері, тәртібі мен мерзімдері туралы және (немесе) оның міндеттемелерін тоқтату туралы мәліметтер болуға тиіс.
      3. Банкрот тарапынан бітімгершілік келісімге мүліктің меншік иесі, банкрот құрылтайшысы (қатысушысы) не ол уәкілеттік берген тұлға және банкроттықты басқарушы қол қояды. Бітімгершілік келісімге кредиторлар атынан кредиторлар жиналысының төрағасы қол қояды.
      4. Егер бітімгершілік келісімге үшінші тұлғалар қатысқан жағдайда олардың тарапынан бітімгершілік келісімге осы тұлғалар немесе олардың уәкілетті өкілдері қол қояды.
      5. Бітімгершілік келісім борышкердің кредиторлар алдындағы міндеттемелерді орындау тәртібі мен мерзімдері туралы ережелерді қамтуға тиіс.
      6. Бітімгершілік келісім жасасуға қарсы дауыс берген немесе дауыс беруге қатыспаған кредиторлар үшін бітімгершілік келісімнің шарттары оны жасауды жақтап дауыс берген кредиторларға арналған шарттарға қарағанда нашар болмауға тиіс.

      112-3-бап. Мемлекеттік орган тарапынан бітімгершілік
                  келісім жасасу шарттары

      1. Егер бітімгершілік келісім жасасу кезінде кредиторлардың бірі болып мемлекеттік орган қатысқан жағдайда бітімгершілік келісім бекітілген күннен бастап бір жылдан аспайтын мерзімге мұндай мемлекеттік орган алдында берешекті өтеуді кейінге қалдыру шартымен бітімгершілік келісім жасалуы мүмкін.
      Осы баптың бірінші бөлігіндегі талаптар сақталған жағдайда салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер бойынша берешек банкроттың және (немесе) үшінші тұлғаның мүлкін кепілге қою арқылы және (немесе) банк кепілдігімен өтеледі.
      2. Кепілге қойылатын мүлік өтімді, жоғалудан немесе бүлінуден сақтандырылған болуға тиіс және оның нарықтық құны салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер бойынша берешек сомасынан кем болмауға тиіс. Мыналар:
      1) тыныс-тіршілікті қамтамасыз ету объектілері;
      2) энергияның электр, жылу және өзге де түрлері;
      3) тыйым салынған мүлік;
      4) мемлекеттік органдар салған шектеулері бар мүлік;
      5) үшінші тұлғалардың құқықтарымен ауыртпалық салынған мүлік;
      6) тез бұзылатын шикізат, тамақ өнімдері кепіл заттары бола алмайды.

      112-4. Бітімгершілік келісімді соттың бекітуі

      1. Бітімгершілік келісімді бірінші кезектегі кредиторлардың талаптары бойынша берешек өтелгеннен кейін ғана соттың бекітуі мүмкін.
      2. Банкроттықты басқарушы бітімгершілік келісім жасасу туралы кредиторлар жиналысы шешім қабылдаған күннен бастап бес жұмыс күні ішінде сотқа бітімгершілік келісімді бекіту туралы өтініш беруге міндетті.
      3. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы өтінішке:
      1) осы Заңның 112-2-бабының 3 және 4-тармақтарында көрсетілген тұлғалар қол қойған бітімгершілік келісім;
      2) бітімгершілік келісім жасасу туралы шешімді қабылдаған кредиторлар жиналысының хаттамасы;
      3) кредиторлардың тұрғылықты жері немесе орналасқан жері, сондай-ақ берешек сомасы көрсетілген кредиторлар тізімі;
      4) бірінші кезектегі кредиторлардың талаптары бойынша берешектің өтелуін растайтын құжаттар;
      5) бітімгершілік келісімді жасасуға қарсы дауыс берген кредиторлардың жазбаша қарсылықтары қоса беріледі.
      4. Бітімгершілік келісім жасасқан және сот отырысының өткізілетін уақыты мен орны жөнінде тиісті түрде хабардар етілген адамдар сот отырысына келмей қалған жағдайда, егер осы адамдардан бітімгершілік келісімді бекіту мәселесін олардың қатысуынсыз қарастыру туралы өтініш түспесе, сот бұл мәселені қарамайды.
      5. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы соттың ұйғарымына Қазақстан Республикасының азаматтық процестік заңнамасында белгіленген тәртіппен шағым жасауға (наразылық білдіруге) болады.
      6. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот ұйғарымының күшін жою банкроттық рәсімін қозғау үшін негіз болып табылады.

      112-5-бап. Бітімгершілік келісімді бекіту салдарлары

      1. Бітімгершілік келісімді бекіту банкроттық рәсімін тоқтату үшін негіз болып табылады.
      Борышкерді банкрот деп тану және банкроттық рәсімін қозғай отырып оны тарату туралы шешім одан әрі орындауға жатпайды.
      2. Банкроттықты басқарушының өкілеттігі бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күннен бастап тоқтатылады.
      3. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот ұйғарымы заңды күшіне енген күннен бастап:
      1) бітімгершілік келісімнің шарттарына сәйкес борышкер және (немесе) үшінші тұлғалар кредиторлар алдындағы берешекті өтеуге кіріседі;
      2) осы Заңның 87-бабына сәйкес борышкерге қолданылған салдарлардың күші тоқтатылады.

      112-6-бап. Бітімгершілік келісімді бекітуден бас тарту
                  және оның салдарлары

      1. Соттың бітімгершілік келісімді бекітуден бас тартуы үшін:
      1) борышкердің және (немесе) үшінші тұлғалардың бірінші кезектегі кредиторлардың талаптары бойынша берешекті өтеу міндеттерін орындамауы;
      2) осы Заңда белгіленген бітімгершілік келісімді жасасу тәртібін бұзуы;
      3) банкроттық рәсіміне қатысушылардың және (немесе) үшінші тұлғалардың құқықтары мен заңды мүдделерін бұзуы;
      4) бітімгершілік келісім шарттарының Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келуі негіз болып табылады.
      2. Сот бітімгершілік келісімді бекітуден бас тарту туралы ұйғарым шығарады, оған Қазақстан Республикасының азаматтық процестік заңнамасында белгіленген тәртіппен шағым жасауға (наразылық келтіруге) болады.
      3. Сот бітімгершілік келісімді бекітуден бас тарту туралы ұйғарым шығарған жағдайда бітімгершілік келісім жасалмаған болып саналады.
      4. Соттың бітімгершілік келісімді бекітуден бас тарту туралы ұйғарым шығаруы жаңа бітімгершілік келісімді жасасуға кедергі болмайды.

      112-7-бап. Бітімгершілік келісімді бұзу және оның
                  салдарлары

      1. Жекелеген кредиторлар мен борышкер арасындағы сот бекіткен бітімгершілік келісімді бұзуға жол берілмейді.
      2. Өтініш берілген күні кредиторлар талаптарының тізіліміне кірген талаптардың жалпы сомасынан жиырма бес пайыздан кем емес талаптарды иеленетін кредитордың (кредиторлардың) өтініші бойынша, сондай-ақ осындай кредиторларға қатысты борышкер және (немесе) үшінші тұлғалар бітімгершілік келісім шарттарын орындамаған жағдайда бітімгершілік келісім барлық кредиторларға қатысты сот шешімі бойынша бұзылуы мүмкін.
      3. Бітімгершілік келісімді бұзу туралы өтінішті оны бекіткен сот қарайды.
      4. Бітімгершілік келісімді бұзу туралы өтініш бойынша істі сот Қазақстан Республикасының азаматтық процестік заңнамасында көзделген жалпы қағидалар бойынша қарайды.

      112-8-бап. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот
                  ұйғарымының күші жойылғаннан немесе
                  бітімгершілік келісім бұзылғаннан кейін
                  банкроттық рәсімін қолдану

      1. Соттың бітімгершілік келісімді бекіту туралы ұйғарымы негізінде тоқтатылған банкроттық рәсімі:
      1) соттың бітімгершілік келісімді бекіту туралы ұйғарымының күші жойылған;
      2) сот бітімгершілік келісімді бұзу туралы шешім шығарған жағдайларда қозғауға жатады.
      2. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот ұйғарымының күшін жою туралы немесе бітімгершілік келісімді бұзу туралы шешім қабылдаған сот банкроттық рәсімінің қозғалғаны және уәкілетті органда тіркелген тұлғалар арасынан уақытша басқарушының тағайындалғаны туралы сот актісінде көрсетуге міндетті.
      3. Банкроттық рәсімі осы Заңның 6-тарауында көзделген тәртіппен жүзеге асырылады.
      4. Уақытша басқарушы өзінің тағайындалған күнінен бастап күнтізбелік қырық бес күннен кешіктірілмейтін мерзімде кредиторлардың бірінші жиналысын өткізуге міндетті.

      112-9-бап. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот
                  ұйғарымының күшін жоюдың немесе бітімгершілік
                  келісімді бұзудың салдарлары

      1. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот ұйғарымының күшін жою немесе бітімгершілік келісімді бұзу бірінші кезектегі кредиторлардың берешекті өтеу есебінен өздерінің алғанын банкротқа қайтару міндетіне әкеп соқпайды.
      2. Бітімгершілік келісім шарттарында есеп айырысу жүргізілген кредиторлардың талаптары өтелген болып есептеледі.
      3. Бітімгершілік келісімді бекіту туралы сот ұйғарымының күші жойылған немесе бітімгершілік келісім бұзылған және банкроттық туралы іс бойынша іс жүргізу қозғалған жағдайда өздеріне қатысты бітімгершілік келісім жасалған кредиторлар талаптарының көлемі бітімгершілік келісімде белгіленген шарттар ескеріле отырып айқындалады.».
      2-бап. Осы Заң алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті                            Н.Назарбаев