ИПС "Әділет"

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Кипр об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы и Протокол к ней, совершенные в Нур-Султане 15 мая 2019 года.

Президент Республики Казахстан

К. ТОКАЕВ

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Кипр об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы

(Официальный сайт МИД РК - Вступила в силу 17 января 2020 года)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Кипр, желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы,

договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его политических подразделений, центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.

2. Налогами на доход считаются все виды налогов, налагаемые на общую сумму доходов или отдельные элементы дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги на общую сумму жалованья или заработной платы, выплачиваемые предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.

3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются, в частности:

a) в Казахстане:

(і) корпоративный подоходный налог; и

(ii) индивидуальный подоходный налог.

(далее именуемые как "Казахстанский налог");

b) в случае Республики Кипр:

(і) подоходный налог;

(ii) корпоративный подоходный налог;

(iii) специальные взносы на Оборону Республики;

(iv) налог на прирост капитала

(далее именуемые как "Кипрский налог")

4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их налоговых законах.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:

а) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Кипр, в зависимости от контекста;

b) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;

c) термин "Кипр" означает Республику Кипр и при использовании в географическом смысле включает национальную территорию, а также территориальное море, любую зону вне территориального моря, включая прилегающие зоны, эксклюзивные экономические зоны и континентальный шельф, которые определены или могут быть определены в соответствии с законами Кипра и в соответствии с международным правом, в качестве зоны, в пределах которой Кипр может осуществлять суверенные права и юрисдикцию;

d) термин "лицо" означает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;

e) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;

f) термин "предприятие" применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;

g) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, являющееся резидентом другого Договаривающегося Государства;

h) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, за исключением, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;

і) термин "компетентный орган" означает:

(і) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;

(ii) в Кипре Министр финансов или уполномоченный представитель Министра;

j) термин "национальное лицо" в отношении Договаривающегося Государства означает:

(і) любое физическое лицо, имеющее национальность или гражданство этого Договаривающегося Государства; и

(ii) любое юридическое лицо, партнерство или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства этого Договаривающегося Государства;

k) термин "предпринимательская деятельность" включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера.

2. При применении настоящей Конвенции в любое время Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь значение, если из контекста не вытекает иное, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция, любое определение термина в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над определением, данным термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4
Резидентство

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его места жительства, регистрации или инкорпорации, резидентства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство и любое политическое подразделение, центральный или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве, только в отношении дохода из источников, расположенных в этом Договаривающемся Государстве.

2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:

а) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);

b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;

c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;

d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов a)-c) настоящего пункта, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.

3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение", в особенности, включает:

а) место управления;

b) филиал;

c) офис;

d) фабрику;

e) мастерскую;

f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение (включая буровую установку или морское судно) или любое другое место разведки или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги.

3. Термин "постоянное учреждение" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный проект, или любые наблюдательные услуги, связанные с такой площадкой или проектом в течение периода более 6 месяцев в течение любого двенадцатимесячного периода;

b) оказание услуг, включая консультационные услуги, резидентом через служащих или другой персонал, нанятый резидентом для таких целей, или через связанную сторону, но только, если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов, составляющих в совокупности более 183 дней в двенадцатимесячном периоде.

4. Независимо от предшествующих положений настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не включает:

а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;

b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;

c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;

d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или сбора информации для предприятия;

e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности;

f) содержание постоянного места деятельности исключительно в целях осуществления любой комбинации видов деятельности, упомянутых в подпунктах а) - e) данного пункта, при условии, что такая деятельность, упомянутая в подпунктах а) - e) данного пункта, или в случае подпункта f) данного пункта совокупная деятельность постоянного места деятельности имеет подготовительный или вспомогательный характер.

5. Пункт 4 настоящей статьи не применяется к постоянному месту предпринимательской деятельности, которое используется или содержится предприятием, если это предприятие или тесно связанное с ним предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность через это или другое место в том же Договаривающемся Государстве и

а) это место или другое место образует собой постоянное учреждение для предприятия или тесно связанного с ним предприятия в соответствии с положениями настоящей статьи, или

b) совокупная деятельность, полученная в результате комбинации видов деятельности, осуществляемых двумя предприятиями через это место или этим же предприятием или тесно связанным с ним предприятием через два места, не имеет подготовительного или вспомогательного характера, при условии, что предпринимательская деятельность, осуществляемая двумя предприятиями, через это место или этим же предприятием или тесно связанным с ним предприятием через два места, представляет собой взаимодополняющие функции, которые являются частью общей предпринимательской деятельности.

6. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, но с учетом положений пункта 7 настоящей статьи, если лицо действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия и, таким образом, обычно заключает договора, или обычно играет главную роль в заключении контрактов, которые обычно заключаются без существенных изменений со стороны предприятия, и эти контракты действуют:

а) от имени предприятия, или

b) для передачи права собственности или предоставления права пользования имуществом, принадлежащим этому предприятию, или которым предприятие имеет право пользования, или

c) для оказания услуг этим предприятием,

это предприятие должно рассматриваться как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет для предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4 настоящей статьи, которые даже при осуществлении через постоянное место деятельности не превращают это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям упомянутого пункта.

7. а) Пункт 6 не применяется, если лицо, действующее в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в качестве независимого агента и действует от имени предприятия в рамках своей обычной деятельности. Если, однако, лицо действует исключительно или почти исключительно от имени одного или нескольких предприятий, с которыми оно тесно взаимосвязано, это лицо не должно рассматриваться в качестве независимого агента в пределах значения данного пункта в отношении любого такого предприятия.

b) Для целей настоящей статьи лицо является тесно связанным с предприятием, если на основе всех соответствующих фактов и обстоятельств один имеет контроль над другим, или оба находятся под контролем тех же самых лиц или предприятий. В любом случае, лицо должно рассматриваться как тесно связанное с предприятием, если один прямо или косвенно владеет более 50 процентами бенефициарной доли участия в другом (или, в случае компании, более 50 процентами совокупного голосования и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в капитале компании), или если другое лицо владеет прямо или косвенно более 50 процентами бенефициарной доли участия (или, в случае компании, более 50 процентами совокупного голосования и стоимости акций компании или бенефициарной доли участия в компании) в лице и предприятии.

8. Если компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), само по себе это не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Термин "недвижимое имущество" определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.

3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.

4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только это предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль, которая относится к постоянному учреждению в соответствии с положениями пункта 2, может облагаться налогом в таком другом Договаривающемся Государстве в той части, которая относится к такому постоянному учреждению.

2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если резидент одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.

3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или другом месте.

4. В случаях, когда определение в Договаривающемся Государстве прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия его различным подразделениям является обычной практикой, ничто в пункте 2 настоящей статьи не препятствует Договаривающемуся Государству определить налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это принято на практике, однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам данной статьи.

5. Никакая прибыль не относится к постоянному учреждению на основании простой закупки постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.

6. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется ежегодно одним и тем же методом, если только не будет достаточной и веской причины для его изменения.

7. Если прибыль включает виды доходов, которые рассматриваются отдельно в других статьях настоящей Конвенции, положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Международная перевозка

1. Прибыль, полученная предприятием одного Договаривающегося Государства, от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в этом Государстве.

2. Для целей настоящей статьи прибыль, полученная от эксплуатации морских или воздушных судов в международных перевозках, включает прибыль, полученную от сдачи в аренду морских или воздушных судов на полное время (период или рейс) или на основе бербоут-чартера.

3. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства от использования, содержания или сдачи в аренду контейнеров (включая трейлеры, баржи и соответствующее оборудование для транспортировки контейнеров), использующихся для транспортировки товаров или изделий, облагается только в этом Государстве, за исключением, когда такие контейнеры используются для транспортировки товаров или изделий исключительно между пунктами в пределах другого Договаривающегося государства.

4. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, совместной предпринимательской деятельности или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если:

а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или

b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства, и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и, соответственно, обложена налогом.

2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми лицами, то это другое Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны, при необходимости, консультировать друг друга.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:

а) 5 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая владеет прямо не менее 10 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;

b) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.

Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.

3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение, и участие, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.

5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, то это другое Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или когда участие, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связано с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании может не взиматься налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Государстве.

6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать специальным налогом прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, в дополнение к налогу, который мог бы начисляться на прибыль компании, являющейся резидентом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, исчисленный таким образом, не должен превышать 5 процентов от суммы такой прибыли. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые фактическому владельцу, который является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.

3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникшие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогов в этом Договаривающемся Государстве, если фактическим владельцем процентов являются Правительство другого Договаривающегося Государства или политическое подразделение, центральный или местный орган власти, Центральный банк или любой другой финансовый институт, полностью принадлежащий Правительству другого Договаривающегося Государства.

4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.

5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.

6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.

7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, превышенная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые фактическому владельцу роялти, который является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом только в этом другом Государстве.

2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.

3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научные работы, программное обеспечение, включая кинематографические фильмы, записи для радио или телевизионного вещания, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию (ноу-хау), касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования. Однако термин "роялти" не будет включать доход или платежи за использование или право использования морских или воздушных судов.

4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7настоящей Конвенции.

5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение, то считается, что такие роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае, превышенная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6 и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения предприятия одного Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности с предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве предприятия.

4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или сопоставимых процентов в капитале компании, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

5. Пункт 4 не применяется к доходам от прироста стоимости, полученным от отчуждения акций, котирующихся на признанной фондовой бирже.

6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в пунктах 1, 2, 3 и 4 настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Доходы от работы по найму

1. С учетом положений статей 15, 17 и 18 жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.

2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:

а) получатель находится в другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и

b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Государства, и

c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Государстве.

3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международных перевозках предприятием Договаривающегося Государства, облагается налогом только в этом Государстве.

Статья 15
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 16
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статьи 14 настоящей Конвенции, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыкант, или в качестве спортсмена от личной деятельности данного резидента, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом, действующим в качестве такового, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статьи 14, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

2. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются к доходу, полученному от деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в Договаривающемся Государстве, если его визит в это Государство полностью или в значительной степени финансируется из общественных фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, или политическим подразделением, центральным или местным органом власти. В таком случае доход облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого являются работник искусства или спортсмен.

Статья 17
Пенсии

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18 пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства в отношении прошлой работы, облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 18
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его политическим подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его политического подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в другом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом другого Договаривающегося Государства:

(і) является национальным лицом другого Договаривающегося Государства; или

(ii) не стало резидентом другого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.

2. а) Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, пенсия и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или из созданных фондов такого Договаривающегося Государства, или его политическим подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

b) Однако такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом другого Договаривающегося Государства.

3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 настоящей Конвенции применяются к жалованью, заработной плате, пенсии и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его политическим подразделением, центральным или местным органом власти.

Статья 19
Студенты или стажеры

1. Платежи, которые студент или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

2. В отношении грантов, стипендий, других схожих вознаграждений и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1 настоящей статьи, студент или стажер, упомянутые в пункте 1 настоящей статьи, во время такого обучения или прохождения стажировки имеет права на такие же льготы, скидки или вычеты в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором он пребывает.

Статья 20
Преподаватели, профессоры и исследователи

Физическое лицо, являющееся или являвшееся непосредственно перед прибытием в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящееся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве с основной целью преподавания, чтения лекций или проведения научного исследования в образовательной организации или научно-исследовательском институте Договаривающегося Государства, аккредитованном Правительством первого упомянутого Договаривающегося Государства, освобождается от налогообложения в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в течение двух лет со дня его первого прибытия в первое упомянутое Договаривающееся Государство в отношении вознаграждения за такое преподавание, чтение лекций или проведение научного исследования.

Статья 21
Деятельность вне суши

1. Положения настоящей статьи применяются несмотря на любые другие положения настоящей Конвенции.

2. Предприятие Договаривающегося Государства, осуществляющее деятельность вне суши в другом Договаривающемся Государстве, с учетом пунктов 4 и 5 будет считаться осуществляющим предпринимательскую деятельность в том другом Государстве через расположенное там постоянное учреждение.

3. Термин "деятельность вне суши" при использовании в этой статье означает деятельность, которая осуществляется вне суши в Договаривающемся Государстве, связанную с разведкой или эксплуатацией морского дна, недр и натуральных ресурсов, расположенных в этом Государстве, и включает установку и эксплуатацию труб и других установок под или над поверхностью моря в этом Государстве.

4. Положения пункта 2 не применяются в случаях, когда деятельность вне суши осуществляется в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 30 дней в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или заканчивающемся в соответствующем финансовом году. Для целей применения данного пункта:

(a) если предприятие Договаривающегося Государства, осуществляющее деятельность вне суши в другом Договаривающемся Государстве, связано с другим предприятием, осуществляющим в значительной степени схожую деятельность вне суши в этом другом Договаривающемся Государстве, то первое предприятие будет считаться осуществляющим всю такую деятельность последнего предприятия, за исключением деятельности, которая осуществляется в то же время, что и его собственная;

(b) предприятие рассматривается как связанное с другим предприятием, если один из участников прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или владении капиталом другого, или, если то же лицо или лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или владении капиталом обоих предприятий.

5. Положения пункта 2 не применяются к поставке или транспортировке персонала морским или воздушным судном к месту, где осуществляется деятельность вне суши, или к эксплуатации буксиров или якорных транспортно-буксирных суден (AHTS), связанной с такой деятельностью.

6. a) С учетом положений подпунктов b) и c) настоящего пункта жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, получаемые резидентом Договаривающегося Государства в отношении работы по найму, связанной с деятельностью вне суши в другом Договаривающемся Государстве, могут в той части, в которой такие обязанности выполнены вне суши в этом другом Государстве, облагаться налогом в этом другом Государстве.

b) Однако, такие вознаграждения облагаются только в первом упомянутом Государстве, если:

(і) получатель присутствует в другом Государстве в связи с такой работой по найму в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 30 дней в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или заканчивающемся в соответствующем финансовом году, и

(ii) вознаграждение выплачивается работодателем или от лица работодателя, который не является резидентом другого Государства, и

(iii) расходы по выплате вознаграждений не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Государстве.

c) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого предприятием Договаривающегося Государства, участвующим в поставке или транспортировке персонала к месту, где осуществляется деятельность вне суши, или в отношении любой работы по найму, выполняемой на борту буксиров или якорных транспортно-буксирных суден (AHTS), эксплуатируемых предприятием Договаривающегося Государства в связи с такой деятельностью, облагается только в этом Государстве.

7. Доходы, получаемые предприятием Договаривающегося Государства от отчуждения:

a) прав на разведку или разработку;

b) движимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве и используемого в связи с деятельностью вне суши, как определено в пункте 3, осуществляемой в другом Государстве, с учетом положений пункта 2; или

c) акций или сопоставимых процентов, получающих свою стоимость или большую часть своей стоимости прямо или косвенно от таких прав, или от такого имущества, или от таких прав и такого имущества вместе взятых;

могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

В этом пункте "права на разведку или разработку" означают права на активы, которые будут получены при разведке или разработке морского дна, недр и их природных ресурсов в другом Договаривающемся Государстве, включая права на проценты или на выгоды от таких активов.

Статья 22
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу, другому, чем доход от недвижимого имущества, как определено в пункте 2 статьи 6 настоящей Конвенции, если получатель такого дохода, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение и права или имущество, в отношении которых выплачивается доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящей Конвенции.

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

1. В случае Кипра двойное налогообложение устраняется следующим образом:

С учетом положений налогового законодательства Кипра, касающегося зачета иностранного налога, в отношении кипрских налогов, подлежащих уплате, в отношении любого вида дохода, полученного из Казахстана, допускается зачет налогов, уплаченных в соответствии с законодательством Казахстана и настоящей Конвенцией. Однако зачет не должен превышать ту часть кипрского налога, исчисленного до того, как был произведен зачет, которая соответствует такому виду дохода.

2. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:

Когда резидент Казахстана получает доход, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в Кипре, Казахстан позволит вычесть из подоходного налога этого резидента сумму, равную налогу, уплаченному в Кипре.

Однако такой вычет в любом случае не должен превышать той части налога, исчисленного до того как был представлен вычет, относящейся к доходу, в зависимости от случая, который может облагаться налогом в Казахстане.

Статья 24
Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанное с ним обязательство, которому подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.

2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не подвергаются ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение и связанное с ним обязательство, которому подвергаются или могут подвергаться национальные лица соответствующего Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.

3. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.

4. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 4 статьи 11 или пункта 4 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого резидента подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Государства.

5. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение и связанное с ним обязательство, которому подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

6. Положения настоящей статьи, несмотря на положения статьи 2, применяются к налогам любого рода и вида.

Статья 25
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к налогообложению такого лица, не соответствующему положениям настоящей Конвенции, такое лицо может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу либо Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, либо, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 24 настоящей Конвенции, Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению, не соответствующему положениям настоящей Конвенции.

2. Компетентный орган стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.

3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Конвенцией.

4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, включая через совместные комиссии, состоящие из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в соответствии с предыдущими пунктами настоящей статьи.

Статья 26
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их политических подразделений, или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2.

2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений. Несмотря на вышесказанное, информация, полученная Договаривающимся Государством, может быть использована для других целей, если такая информация может быть использована для таких других целей в соответствии с законодательством обоих Государств и компетентным органом Государства, представляющим разрешение на такое использование.

3. Положения пунктов 1 и 2 не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;

с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).

4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает свои меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.

5. Положения пункта 3 не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Статья 27
Помощь в сборе налогов

1. Договаривающиеся Государства оказывают друг другу помощь в исполнении доходных требований. Такая помощь не ограничивается действием статей 1 и 2 настоящей Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут по взаимному согласию устанавливать процедуры применения настоящей статьи.

2. Термин "доходное требование", используемый в настоящей статье, означает сумму задолженности, причитающуюся в отношении налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их политических подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции или любому другому акту, сторонами которого являются Договаривающиеся Государства, включая проценты, административные штрафы и расходы по взиманию либо наложению обеспечительных мер, относящиеся к такой сумме.

3. Если доходное требование Договаривающегося Государства подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое согласно законодательству этого Договаривающегося Государства не предотвращает его исполнение, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей исполнения компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Такое доходное требование исполняется этим другим Договаривающимся Государством в соответствии с положениями его законодательства, применимыми к принудительному взиманию его собственных налогов, как если бы это доходное требование являлось доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства.

4. Если доходное требование Договаривающегося Государства является требованием, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей наложения обеспечительных мер компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Другое Договаривающееся Государство наложит обеспечительные меры в отношении такого доходного требования в соответствии с положениями своего законодательства, как если бы это доходное требование было доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства, даже если на момент наложения таких мер такое доходное требование не подлежит принудительному исполнению в первом упомянутом Договаривающемся Государстве или должником по нему является лицо, которое имеет право предотвратить его исполнение.

5. Несмотря на положения пунктов 3 и 4 настоящей статьи, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи, не подлежит в этом Договаривающемся Государстве временным ограничениям или определению любого приоритета, применимого к доходному требованию в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении характера требования. В дополнение, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи, не имеет приоритета в этом Договаривающемся Государстве, применимого к такому доходному требованию в соответствии с законодательством другого Договаривающегося Государства.

6. Судебные иски, касающиеся существования, законности или суммы доходного требования Договаривающегося Государства, не возбуждаются в суде или других административных органах другого Договаривающегося Государства.

7. Если в любое время после того, как запрос направлен Договаривающимся Государством в соответствии с пунктами 3 или 4 настоящей статьи и до того, как другое Договаривающееся Государство исполнило соответствующее доходное требование и перевело соответствующую сумму первому упомянутому Договаривающемуся Государству, соответствующее доходное требование перестает быть:

а) в случае запроса согласно пункту 3 настоящей статьи, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, которое подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое не может согласно законодательству этого Договаривающегося Государства предотвратить его исполнение, или

b) в случае запроса согласно пункту 4 настоящей статьи, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения,

компетентный орган первого упомянутого Договаривающегося Государства немедленно уведомит компетентный орган другого Договаривающегося Государства об этом факте и по выбору другого Договаривающегося Государства первое упомянутое Договаривающееся Государство либо приостановит, либо отзовет свой запрос.

8. Положения настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:

a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;

b) предпринимать меры, противоречащие государственной политике (ordre public);

c) оказывать помощь, если другое Договаривающееся Государство не предприняло всех соответствующих мер по исполнению или, в зависимости от обстоятельств, наложению обеспечительных мер, доступных согласно его законодательству или административной практике;

d) предоставлять помощь в тех случаях, когда административные издержки для этого Договаривающегося Государства несоразмерны выгоде, получаемой другим Договаривающимся Государством.

Статья 28
Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных международных договоров.

Статья 29
Право на льготы

Несмотря на другие положения настоящей Конвенции, преимущества в соответствии с настоящей Конвенцией не предоставляются в отношении элемента дохода, если это разумно заключить, с учетом всех соответствующих фактов и обстоятельств, что получение этой выгоды было одной из главных целей любой договоренности или сделки, что в результате прямо или косвенно принесло выгоду, если не будет установлено, что предоставление выгоды в этих обстоятельствах было в соответствии с целями и задачами соответствующих положений настоящей Конвенции.

Статья 30
Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления, информирующего о выполнении Договаривающимся Государством внутригосударственных процедур, необходимых для ее вступления в силу.

2. Конвенция вступает в силу:

a) в Казахстане:

(і) по налогам, удерживаемым у источника выплаты, в отношении доходов, полученных с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу; и

(ii) по другим налогам на доход, в отношении налогов, налагаемых за любой налоговый год, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступает в силу.

b) в Кипре:

(і) по налогам, удерживаемым у источника выплаты, в отношении сумм, уплаченных или взятых в зачет, начиная с первого января, следующего за датой вступления в силу настоящей Конвенции; и

(ii) по другим налогам, в отношении налоговых годов, начинающихся с первого января, следующего за датой вступления Конвенции в силу.

3. Несмотря на положения пункта 2, положения статьи 27 (помощь в сборе налогов) не вступят в силу до тех пор, пока Кипр не подтвердит через дипломатические каналы о возможности предоставления такой помощи в соответствии с его национальным законодательством. Кипр представит такое подтверждение Казахстану в течение шести месяцев с даты вступления в силу соответствующего национального закона Кипра, и статья 27 (помощь в сборе налогов) вступит в силу с даты, когда такое подтверждение направлено.

Статья 31
Прекращение действия

Настоящая Конвенция действует без временных ограничений, однако любое Договаривающееся Государство может до 30 июня включительно любого календарного года, начинающегося после истечения пятилетнего периода с даты вступления в силу, направить другому Договаривающемуся Государству через дипломатические каналы письменное уведомление о прекращении действия. В таком случае Конвенция прекращает действие:

a) в Казахстане:

(і) по налогам, удерживаемым у источника выплаты, в отношении доходов, полученных с или после первого января календарного года, следующего за годом направления уведомления о прекращении действия; и

(ii) по другим налогам на доход и налогам на капитал, в отношении налогов, начисляемых за любой налоговый год, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом направления уведомления о прекращении действия.

b) в Кипре:

(і) по налогам, удерживаемым у источника выплаты, в отношении сумм, уплаченных или взятых в зачет, после окончания календарного года, в котором направлено такое уведомление; и

(ii) по другим налогам, в отношении налогооблагаемых годов, начинающихся после окончания календарного года, в котором представлено такое уведомление.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в двух экземплярах в городе Нур-Султане 15 мая 2019 года на казахском, русском, английском и греческом языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения каких-либо разногласий в толковании положений настоящей Конвенции Договаривающиеся Государства обращаются к тексту на английском языке.

За Правительство Республики Казахстан	За Правительство Республики Кипр
Алихан Смаилов Первый заместитель Премьер-Министра Республики Казахстан - Министр финансов Республики Казахстан	Никос Христодулидис Министр иностранных дел Республики Кипр

ПРОТОКОЛ

При подписании Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Кипр об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доходы, обе стороны согласились, что этот Протокол является неотъемлемой частью Конвенции:

1. В отношении статьи 26 "Обмен информацией":

1.1 Запрашивающее Договаривающееся Государство представляет следующую информацию при направлении запроса об информации в соответствии со статьей 26 в целях демонстрации предполагаемой значимости информации по запросу:

(a) идентификационные данные лица, находящегося под изучением или расследованием;

(b) заявление в отношении запрашиваемой информации, включая характер и форму, в которой запрашивающее Договаривающееся Государство желает получить информацию от запрашиваемого Договаривающегося Государства;

(d) основания полагать, что запрашиваемая информация содержится в запрашиваемом Договаривающемся Государстве или находится во владении или контроле лица в пределах юрисдикции запрашиваемого Договаривающегося Государства;

(e) насколько известно, наименование и адрес любого лица, которое по предположению владеет запрашиваемой информацией;

(f) заявление о том, что запрос соответствует законодательству и административной практике запрашивающего Договаривающегося Государства, а также, что если запрашиваемая информация находилась бы в юрисдикции запрашивающего Договаривающегося Государства, то компетентный орган запрашивающего Договаривающегося государства имел бы возможность получить информацию в соответствии с законодательством запрашивающего Договаривающегося Государства или в рамках обычной административной практики и что это соответствует Конвенции;

(g) заявление о том, что запрашивающее Договаривающееся Государство исчерпало все средства, доступные на ее территории для получения информации, за исключением тех, которые повлекли бы чрезвычайные трудности.

1.2 Информация, запрашиваемая Договаривающимся Государством, не представляется до тех пор, пока запрашивающее Государство не будет иметь соответствующие положения на взаимной основе и/или не будет применять соответствующую административную практику для представления запрашиваемой информации.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящий Протокол.

Совершено в двух экземплярах в городе Нур-Султане 15 мая 2019 года на казахском, русском, английском и греческом языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения каких-либо разногласий в толковании положений настоящего Протокола, Договаривающиеся Государства обращаются к тексту на английском языке.

За Правительство Республики Казахстан	За Правительство Республики Кипр
Алихан Смаилов Первый заместитель Премьер-Министра Республики Казахстан - Министр финансов Республики Казахстан	Никос Христодулидис Министр иностранных дел Республики Кипр

2019 жылғы 15 мамырда Нұр-Сұлтанда жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кипр Республикасының Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция және оған Хаттама ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қ. ТОҚАЕВ

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кипр Республикасының Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция

(ҚР СІМ ресми сайты - 2020 жылы 17 қаңтарда күшіне енді)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кипр Республикасының Үкіметі Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет білдіре отырып,

төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның саяси бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға, оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.

2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасына салынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсіміне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстардың жалпы сомасына немесе табыстың жеке элементтеріне салынатын салықтардың барлық түрлері табысқа салынатын салықтар деп есептеледі.

3. Осы Конвенция қолданылатын қолданыстағы салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:

а) Қазақстанда:

(i) корпоративтік табыс салығы; және

(ii) жеке табыс салығы.

(бұдан әрі "Қазақстан салығы" деп аталады);

b) Кипр Республикасы жағдайында:

(i) табыс салығы;

(ii) корпоративтік табыс салығы;

(iii) Республиканың қорғанысына арнайы жарналар;

(іv) капитал өсіміне салынатын салық

(бұдан әрі "Кипр салығы" деп аталады).

4. Осы Конвенция қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына Конвенцияға қол қойылған күннен кейін алынатын кез келген бірдей немесе мәні бойынша ұқсас салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бір-бірін өздерінің салық заңдарындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы хабардар етеді.

3-бап Жалпы анықтамалар

1. Егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшін:

a) "Уағдаласушы Мемлекет" және "екінші Уағдаласушы Мемлекет" терминдері мәнмәтініне қарай Қазақстанды немесе Кипрді білдіреді;

b) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің заңнамасына және өзі қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес өзінің егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарды қамтиды;

c) "Кипр" термині Кипр Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланған кезде ұлттық аумақты, сондай-ақ аумақтық теңізді, Кипр заңдарына сәйкес және халықаралық құқыққа сәйкес оның шегінде Кипр егемендік құқықтар мен юрисдикцияны жүзеге асыра алатын аймақ ретінде айқындалған немесе айқындалуы мүмкін іргелес аймақтарды, эксклюзивті экономикалық аймақтар мен құрлықтық қайраңды қоса алғанда, аумақтық теңізден тыс кез келген аймақты қамтиды;

d) "тұлға" термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін білдіреді;

е) "компания" термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қаралатын кез келген корпоративтік құрылымды немесе кез келген ұйымды білдіреді;

f) "кәсіпорын" термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;

g) "Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" және "екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын кәсіпорынды білдіреді;

һ) "халықаралық тасымалдау" термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайларды қоспағанда, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсіпорын пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалдауды білдіреді;

і) "құзыретті орган" термині:

(i) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;

(ii) Кипрде Қаржы министрін немесе Министрдің уәкілетті өкілін білдіреді;

j) Уағдаласушы Мемлекетке қатысты "ұлттық тұлға" термині:

(і) осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлты немесе азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны; және

(іі) - осы Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасының негізінде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, әріптестікті немесе қауымдастықты білдіреді;

k) "кәсіпкерлік қызмет" термині кәсіптік көрсетілетін қызметтерді және тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметті орындауды қамтиды.

2. Осы Конвенцияны Уағдаласушы Мемлекет кез келген уақытта қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты мағынаға ие болады, осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес терминге кез келген анықтама осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша осы терминге берілетін анықтамадан басым болады.

4-бап Резиденттік

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті" термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша оның тұрғылықты, тіркелген немесе инкорпорация жері, резиденттігі, басқару орны немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа да өлшемшарт негізінде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны білдіреді және сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекетті және кез келген саяси бөлімшені, орталық немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.

2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:

a) ол өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғынжайы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де бар тұрақты тұрғынжайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмірлік мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

b) егер оның өмірлік мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе егер онда Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғынжайы болмаса, ол өзі әдетте тұратын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

c) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың ешқайсысында тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады;

d) егер жеке тұлғаның резиденттік мәртебесін осы тармақтың а) - с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.

3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болса, ол өзінің тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып саналады.

5-бап Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін "тұрақты мекеме" термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.

2. "Тұрақты мекеме" термині, атап айтқанда, мыналарды:

a) басқару орнын;

b) филиалды;

c) офисті;

d) фабриканы;

е) шеберхананы;

f) шахтаны, кенішті, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді, қондырғыны, құрылысты (бұрғылау қондырғысын немесе теңіз кемесін қоса алғанда) немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндіретін басқа да кез келген орынды, сондай-ақ осыған байланысты бақылау қызметтерін қамтиды.

3. "Тұрақты мекеме" термині, сондай-ақ:

a) кез келген он екі айлық кезең ішінде 6 айдан асатын кезең бойы осындай алаңға немесе жобаға байланысты құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын;

b) консультациялық қызметтерді қоса алғанда, қызметшілер немесе осындай мақсаттар үшін резидент жалдаған басқа персонал арқылы немесе байланысты тарап арқылы резиденттің қызметтер көрсетуін, бірақ егер мұндай сипаттағы қызмет Уағдаласушы Мемлекет шегінде он екі айлық кезең ішінде жиынтығы 183 күннен асатын кезең немесе кезеңдер ішінде жалғасса ғана (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) қамтиды.

4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, "тұрақты мекеме" термині:

a) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана пайдалануды;

b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткізу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

c) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу немесе кәсіпорынға ақпарат жинауға арналған мақсаттар үшін ғана күтіп-ұстауды;

е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін кез келген басқа да қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;

f) осы тармақтың а) - е) тармақшаларында айтылған мұндай қызмет немесе осы тармақтың f) тармақшасы жағдайында тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметінің дайындық немесе көмекші сипаты болған жағдайда, осы тармақтың а) - е) тармақшаларында аталған қызмет түрлерінің кез келген амалын жүзеге асыру мақсатында ғана тұрақты қызмет орнын күтіп-ұстауды қамтымайды.

5. Осы баптың 4-тармағы, егер кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын дәл осы Уағдаласушы Мемлекетте осы немесе басқа орын арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және

a) осы орын немесе басқа орын осы баптың ережелеріне сәйкес кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын үшін тұрақты мекемені құрса, немесе

b) екі кәсіпорын осы орын арқылы немесе дәл осы кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын екі орын арқылы жүзеге асыратын қызмет түрлерінің амалы нәтижесінде алынған жиынтық қызметтің дайындық немесе көмекші сипаты болмаса, екі кәсіпорын осы орын арқылы немесе осы кәсіпорын немесе онымен тығыз байланысты кәсіпорын екі орын арқылы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызмет жалпы кәсіпкерлік қызметтің бір бөлігі болып табылатын өзара толықтыратын функцияларды білдірген жағдайда кәсіпорын пайдаланатын немесе күтіп-ұстайтын кәсіпкерлік қызметтің тұрақты орнына қолданылмайды.

6. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, бірақ осы баптың 7-тармағының ережелері ескеріле отырып, егер тұлға Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпорынның атынан әрекет етсе және осылайша әдетте шарттар жасасса немесе әдетте кәсіпорын тарапынан елеулі өзгерістерсіз жасалатын келісімшарттарды жасасуда басты рөл атқарса және бұл келісімшарттар:

a) кәсіпорынның атынан, немесе

b) меншік құқығын беру немесе осы кәсіпорынға тиесілі немесе кәсіпорынның пайдалану құқығы бар мүлікті пайдалану құқығын беру үшін, немесе

c) осы кәсіпорынның қызмет көрсетуі үшін қолданылса, осы кәсіпорын, егер осындай тұлғаның қызметі тіпті тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырғанда да бұл тұрақты қызмет орнын осы баптың 4-тармағының ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын аталған тармақта айтылған қызмет түрлерімен шектелмесе ғана, осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар ретінде қаралуға тиіс.

7. а) егер Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны атынан әрекет ететін тұлға бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тәуелсіз агент ретінде кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзінің әдеттегі қызметі шеңберінде кәсіпорын атынан әрекет етсе, 6-тармақ қолданылмайды. Алайда, егер тұлға тек ол тығыз өзара байланысты бір немесе бірнеше кәсіпорын атынан немесе тек соның дерлік атынан әрекет етсе, бұл тұлға кез келген осындай кәсіпорынға қатысты осы тармақтың мәні шегінде тәуелсіз агент ретінде қаралмауға тиіс.

b) Осы баптың мақсаттары үшін егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайлардың негізінде бірі екіншісін бақылайтын болса немесе екеуі де сол тұлғалардың немесе кәсіпорындардың бақылауында болса, тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты болып табылады. Егер біреуінің екіншісінде тікелей немесе жанама 50 пайыздан аса бенефициарлық қатысу үлесі болса (немесе, компания жағдайында, жиынтық дауыс берудің және компания акциялары құнының немесе компания капиталында бенефициарлық қатысу үлесінің 50 пайыздан астамы) немесе егер басқа тұлғаның тұлғада және кәсіпорында тікелей немесе жанама 50 пайыздан аса бенефициарлық қатысу үлесі болса (немесе, компания жағдайында, жиынтық дауыс берудің және компания акциялары құнының немесе компанияда бенефициарлық қатысу үлесінің 50 пайыздан астамы), кез келген жағдайда да тұлға кәсіпорынмен тығыз байланысты ретінде қаралуға тиіс.

8. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметін жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не өзге жолмен) компанияны бақыласа немесе оның бақылауында болса, бұл өздігінен осы компаниялардың бірін екіншісінің тұрақты мекемесіне айналдырмайды.

6-бап Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысқа (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табысты қоса алғанда) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. "Жылжымайтын мүлік" термині қаралып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнаманың ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орнын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшін берілетін өтемақы ретіндегі өзгермелі немесе тіркелген төлемдерге құқықтарды немесе игеру құқығын қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қаралмайды.

3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.

4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса ғана, кәсіпорынның пайдасына тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын жоғарыда айтылғандай кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда 2-тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге жататын пайдаға мұндай екінші Уағдаласушы Мемлекетте, осындай тұрақты мекемеге қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.

2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшау кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысса және өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасаса, оның алуы мүмкін пайда осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.

3. Тұрақты мекеменің пайдасын айқындау кезінде олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару шығыстарын және жалпы әкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.

4. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелеріне пропорционалды бөлу негізінде айқындау әдеттегі практика болып табылатын жағдайларда, осы баптың 2-тармағында ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы практикада қолданып жүргендей, осындай бөлу арқылы айқындауға кедергі келтірмейді, алайда таңдалған бөлу әдісі осы баптың қағидаттарына сәйкес келетін нәтижелер беруге тиіс.

5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарларды немесе бұйымдарды қарапайым сатып алуы негізінде ешқандай пайда тұрақты мекемеге жатқызылмайды.

6. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер оны өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себеп болмаса ғана, жыл сайын нақ сол бір әдіспен айқындалады.

7. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке қаралатын табыстардың түрлерін қамтыса, осы баптардың ережелері осы баптың ережелерін қозғамайды.

8-бап Халықаралық тасымалдау

1. Бір Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдасына сол Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Осы баптың мақсаттары үшін теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауларда пайдаланудан алынған пайда толық уақытқа (кезең немесе рейс) немесе бербоут-чартер негізінде теңіз немесе әуе. кемелерін жалға беруден алынған пайданы қамтиды.

3. Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдауға пайдаланатын контейнерлерді пайдаланудан, күтіп-ұстаудан немесе жалға беруден (трейлерлерді, баржаларды және контейнерлерді тасымалдау үшін тиісті жабдықты қоса алғанда) түсетін пайдасына, осындай қонтейнерлер екінші Уағдаласушы мемлекеттің шегіндегі пункттер арасында ғана тауарларды немесе бұйымдарды тасымалдау үшін пайдаланған жағдайды қоспағанда, осы Мемлекетте ғана салық салынады.

4. 1-тармақтың ережелері көлік құралдарын пайдалану жөніндегі пулға, бірлескен кәсіпкерлік қызметке немесе халықаралық ұйымға қатысудан түсетін пайдаға да қолданылады.

9-бап Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:

a) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса немесе

b) нақ сол бір тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталдарына тікелей немесе жанама түрде қатысса және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық өзара қарым-қатынастарында екі тәуелсіз кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе белгіленсе, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осындай жағдайлардың болуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда мұндай кәсіпорынның пайдасына қосылуы мүмкін және тиісінше оған салық салынуы мүмкін.

2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына қосса және тиісінше оған салық салса және осылайша қосылған пайда бірінші аталған Мемлекеттің кәсіпорнына есептелетін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасындағы шарттар тәуелсіз тұлғалардың арасындағыдай болса, онда осы екінші Мемлекет осындай пайдадан есептелген салық сомасына тиісті түзету жасайды. Мұндай түзетуді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа да ережелері ескерілуге тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған кезде бір-біріне консультация беруге тиіс.

10-бап Дивидендтер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мұндай дивидендтерге салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:

a) егер нақты иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 10 пайызына тікелей иелік ететін (әріптестіктен өзге) компания болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;

b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиіс.

Осы тармақтың ережелері компанияның дивидендтер төленетін пайдасына салық салуды қозғамайды.

3. "Дивидендтер" термині осы бапта пайдаланылған кезде акциялардан немесе борыштық талаптар болып табылмайтын басқа да құқықтардан, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтік құқықтардан алынатын табысты білдіреді.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің нақты иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сонда кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты дивидендтер төленетін қатысу шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.

5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, онда осы екінші Мемлекет мұндай дивидендтер осы екінші Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін қатысу осы екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнінде байланысты болатын жағдайлардан басқа, осындай компания төлейтін дивидендтерден кез келген салықты алмауы мүмкін және егер төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Мемлекетте пайда болатын пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан бөлінбеген пайда салығы алынбауы мүмкін.

6. Осы Конвенцияда ештеңе де Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның пайдасына есептелуі мүмкін салыққа қосымша, осылайша есептелген кез келген қосымша салық осындай пайда сомасының 5 пайызынан аспайтын жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық салуға кедергі келтіретін ретінде түсіндірілмейді. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда осы тармақта аталған, тұрақты мекеме орналасқан сол Уағдаласушы Мемлекетте алынатын қосымша салықтан өзге барлық салықтарды одан шегеріп тастағаннан кейін айқындалады.

11-бап Пайыздар

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын нақты иесіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер пайыздардың нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, егер пайыздардың нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі немесе саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы, Орталық банкі немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне толықтай тиесілі кез келген басқа қаржы институты болып табылса, Уағдаласушы Мемлекетте туындаған пайыздар осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтардан босатылады.

4. "Пайыздар" термині осы бапта пайдаланылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген және борышкердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін кез келген түрдегі борыштық талаптардан алынатын табысты және, атап айтқанда, мемлекеттік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша сыйлықақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді.

5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың нақты иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талап шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.

6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты пайыздарды төлеу бойынша міндеттеме пайда болған тұрақты мекемесі болса және тұрақты мекеме осындай пайыздар бойынша шығыстарды көтеретін болса, онда мұндай пайыздар осындай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

7. Егер төлеуші мен нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асатын болса, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің асып кеткен бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.

12-бап Роялти

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын нақты иесіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынуы мүмкін.

2. Алайда мұндай роялтиге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің нақты иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.

3. "Роялти" термині осы бапта пайдаланылған кезде кинематографиялық фильмдерді, радио немесе телевизиялық хабар таратудың жазбаларын қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылыми жұмыстар туындыларына, бағдарламалық қамтамасыз етуге, кез келген патентке, сауда таңбасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығы үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат (ноу-хау) үшін сыйақы ретінде алынатын кез келген түріндегі төлемдерді және өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығы үшін төлемдерді білдіреді. Алайда "роялти" термині теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға немесе пайдалану құқығы үшін табысты немесе төлемдерді қамтымайды.

4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің нақты иесі роялти пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өзіне қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.

5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялтиді төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялти төлеу бойынша міндеттемесі пайда болатын тұрақты мекемесі болса және мұндай роялти бойынша шығыстарды тұрақты мекеме көтеретін болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі.

6. Егер төлеуші мен нақты иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа бір тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебінен соның негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа жататын роялти сомасы төлеуші мен олардың нақты иесі арасында осындай қатынастар болмаған кезде келісіле алатындай сомадан асатын болса, онда осы баптың ережелері тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемдердің асып кеткен бөлігіне осы Конвенцияның басқа ережелері ескеріле отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуға жатады.

13-бап Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті 6-бапта айқындалған және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алған табыстарына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнының екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесінің кәсіпкерлік мүлкінің бір бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға, мұндай тұрақты мекемені (жеке немесе кәсіпорынмен жиынтықта) иеліктен шығарудан алынатын табыстарды қоса алғанда, осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

3. Халықаралық тасымалдауда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе мұндай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға сол кәсіпорынның Уағдаласушы Мемлекетінде ғана салық салынады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті өз құнының 50 пайызынан астамын тікелей немесе жанама түрде екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын компания капиталындағы акцияларды немесе салыстырмалы пайыздарды иеліктен шығарудан алатын табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

5. 4-тармақ танымал қор биржасында бағаланатын акцияларды иеліктен шығарудан алынған күн өсімінен алынатын табыстарына қолданылмайды.

6. Осы баптың 1, 2, 3 және 4-тармақтарында көзделгендегіден өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығаратын тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап Жалдамалы жұмыстан алынатын табыстар

1. 15, 17 және 18-баптардың ережелерін ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалданып істеген жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер жалданып жұмыс істеу екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып істейтін жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуіне байланысты алған сыйақыға, егер:

a) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер ішінде екінші Мемлекетте болса; және

b) сыйақыны екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және

c) сыйақы төлеу жөніндегі шығыстарды жұмыс берушінің екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, бірінші аталған Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны халықаралық тасымалдауларда пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалданып істеген жұмысына байланысты алған сыйақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

15-бап Директорлардың гонорарлары

Екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның директорлар кеңесінің немесе оған ұқсас компания органының мүшесі ретінде бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған директорлардың гонорарларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап Әртістер мен спортшылар

1. Осы Конвенцияның 14-бабының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын осы резиденттің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін. Егер осы тұрғыда әрекет ететін өнер қызметкері немесе спортшы шұғылданатын жеке қызметінен алатын табыс өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес басқа тұлғаға есептелсе, мұндай табысқа 14-баптың ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының Уағдаласушы Мемлекетке сапары толығымен немесе елеулі дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де қоғамдық қорларынан немесе саяси бөлімшелерінен, орталық немесе жергілікті билік органдарынан қаржыландырылса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері оның осы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алынған табысына қолданылмайды. Мұндай жағдайда өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана табысқа салық салынады.

17-бап Зейнетақылар

18-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне бұрынғы жұмысына қатысты төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

18-бап Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:

(і) осындай екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе

(іі) осындай қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. а) Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе осындай Уағдаласушы Мемлекет құрған қорлардан немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін зейнетақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

b) Алайда, мұндай зейнетақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жеке тұлға екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

3. Осы Конвенцияның 14, 15, 16 және 17-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның саяси бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыларға, жалақыға, зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға қолданылады.

19-бап Студенттер немесе тағылымдамадан өтушілер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келгенге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте тек қана білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында болатын студенттің немесе тағылымдамадан өтушінің өзін-өзі қамтамасыз ету, білім алу немесе тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдеріне, мұндай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттен тыс жердегі көздерден жүргізілетіндіктен, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

2. Гранттарға, стипендиялар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға және осы баптың 1-тармағында көрсетілмеген жалданып істейтін жұмыстан түсетін сыйақыға қатысты осы баптың 1-тармағында аталған студенттің немесе тағылымдамадан өтушінің осындай оқуы немесе тағылымдамадан өтуі уақытында өзі болатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай жеңілдіктерге, жеңілдетулерге немесе шегерімдерге құқығы бар.

20-бап Оқытушылар, профессорлар мен зерттеушілер

Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте негізгі мақсаты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі аккредиттеген Уағдаласушы Мемлекеттің білім беру ұйымында немесе ғылыми-зерттеу институтында оқыту, дәріс оқу немесе ғылыми зерттеу жүргізу мақсатында болатын жеке тұлға осындай оқыту, дәріс оқу немесе ғылыми зерттеу жүргізу үшін алатын сыйақысына қатысты бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетке оның алғаш келген күнінен бастап екі жыл бойы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

21-бап Құрлықтан тыс қызмет

1. Осы баптың ережелері осы Конвенцияның кез келген басқа ережелеріне қарамастан қолданылады.

2. Екінші Уағдаласушы Мемлекетте құрлықтан тыс қызметті жүзеге асыратын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны 4 және 5-тармақты ескере отырып, сол екінші Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырушы болып есептеледі.

3. Осы бапта "құрлықтан тыс қызмет" термині пайдаланылған кезде осы Мемлекетте орналасқан теңіз түбін, қойнауын және табиғи ресурстарды барлауға немесе пайдалануға байланысты Уағдаласушы Мемлекетте құрлықтан тыс жүзеге асырылатын қызметті білдіреді және осы Мемлекетте теңіздің астындағы немесе үстіндегі құбырларда қондырғылар орнатуды және пайдалануды қамтиды.

4. Егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте құрлықтан тыс қызмет тиісті қаржы жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жиынтығы 30 күннен аспайтын кезеңнің немесе кезеңдердің ішінде жүзеге асырылған жағдайда ереженің 2-тармағы қолданылмайды. Осы тармақты қолдану мақсаттары үшін:

(а) егер Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекетте құрлықтан тыс қызметті жүзеге асыратын кәсіпорны сол басқа Уағдаласушы Мемлекетте едәуір дәрежеде осыған ұқсас құрлықтан тыс қызметті жүзеге асыратын басқа кәсіпорынымен байланысты болса, онда бірінші кәсіпорын өз қызметімен бір уақытта жүзеге асырылатын қызметті қоспағанда, соңғы кәсіпорынның бүкіл осындай қызметін жүзеге асырушы деп есептелетін болады;

(b) егер қатысушылардың бірі екінші қатысушының капиталын басқаруға, бақылауға немесе иелік етуге тікелей немесе жанама түрде қатысатын болса, немесе егер дәл сол тұлғалар екі кәсіпорынның капиталын басқаруға, бақылауға немесе иелік етуге тікелей немесе жанама түрде қатысатын болса, кәсіпорын басқа кәсіпорынмен байланысты деп қаралады.

5. 2-тармақтың ережесі персоналды қызметті құрлықтан тыс жүзеге асыратын орынға теңіз немесе әуе кемесімен жеткізуге немесе тасымалдауға немесе қызмет сүйреткіштерді немесе якорлық көлік-сүйреткіш кемелерді (АНТS) пайдалануға қолданылмайды.

6. а) Осы тармақтың b) және с) тармақшаларының ережелерін ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі құрлықтан тыс қызметке байланысты жалданып істейтін жұмысқа қатысты алатын қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыларға осындай міндеттер осы екінші Мемлекетте құрлықтан тыс орындалған бөлігінде осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

b) Алайда осындай сыйақыларға, егер:

(i) алушы екінші Мемлекетте осындай жалданып істейтін жұмысқа байланысты тиісті қаржы жылында басталған немесе аяқталған кез келген он екі айлық кезеңде жиынтығы 30 күннен аспайтын кезеңде немесе кезеңдерде қатысса, және

(ii) сыйақы жұмыс берушінің немесе екінші Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс берушінің атынан төленсе, және

(iii) сыйақыны төлеуге байланысты шығыстарды жұмыс берушінің екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі көтермесе, бірінші аталған Мемлекетте ғана салық салынады.

c) Уағдаласушы Мемлекетте персоналды құрлықтан тыс қызметті жүзеге асыратын орынға жеткізуге немесе тасымалдауға қатысатын кәсіпорны пайдаланатын теңіз және әуе кемесінің бортында орындайтын жалданып істейтін жұмысқа қатысты немесе осындай қызметке байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны пайдаланатын сүйреткіштердің немесе якорлық көлік-сүйреткіш кемелердің (АНТS) бортында орындалатын кез келген жалданып істеген жұмысына қатысты қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға осы Мемлекетте ғана салық салынады.

7. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнының:

a) барлау немесе игеру құқықтарына;

b) екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан және 2-тармақтың ережелерін ескере отырып, екінші Мемлекетте жүзеге асырылатын 3-тармақта айқындалғандай құрлықтан тыс қызметке байланысты пайдаланылатын жылжымалы мүлікке; немесе

c) осындай құқықтардан немесе осындай мүліктен немесе осындай құқықтар мен бүкіл осындай мүлікті қоса алғанда, өз құнын немесе құнының көп бөлігінен тікелей немесе жанама түрде алынған акцияларды немесе салыстырмалы пайыздарды иеліктен шығарудан алған табыстарына;

осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

Бұл тармақта "барлауға немесе игеруге құқықтар" екінші Уағдаласушы Мемлекетте теңіз түбін, қойнауын және олардың табиғи ресурстарын барлау немесе игеру кезінде алынатын активтерге құқықтарды, оның ішінде осындай активтерден түсетін пайыздарға немесе пайдаға құқықтарды білдіреді.

22-бап Басқа да табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Конвенцияның алдыңғы баптарында көзделмеген табыс түрлерінің пайда болу көзіне қарамастан, оларға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

2. Осы Конвенцияның 6-бабының 2-тармағында айқындалғандай жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан басқа табысқа, егер мұндай табысты алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және оларға байланысты табыс төлеуге қатысты құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Конвенцияның 7-бабының ережелері қолданылады.

23-бап Қосарланған салық салуды жою

1. Кипр жағдайында қосарланған салық салу мынадай түрде жойылады:

Қазақстаннан алынған кез келген табыс түріне қатысты төленуге тиісті кипр салықтарына байланысты шетел салығын есепке алуға қатысты Кипрдің салық заңнамасының ережелерін ескере отырып, Қазақстан заңнамасына және осы Конвенцияға сәйкес төленетін салықтарды есепке алуға жол беріледі. Алайда есепке алу табыстың осындай түріне сәйкес келетін есепке алу жүргізілгенге дейінгіден бұрын есептелген кипр салығының осы бөлігінен аспауы тиіс.

2. Қазақстан жағдайында қосарланған салық салу мынадай түрде жойылады:

Қазақстан резидентінің осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес Кипрде салық салынуы мүмкін табысын алғанда, Қазақстан осы резиденттің табыс салығынан Кипрде төленген салыққа тең сомаға шегерім жасауға мүмкіндік береді.

Алайда кез келген жағдайда мұндай шегерім Қазақстанда салық салынуы мүмкін жағдайға байланысты табысқа қатысты шегерім ұсынылғанға дейінгі есептелген салық бөлігінен аспауы тиіс.

24-бап Кемсітпеу

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте, дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе едәуір ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты міндеттемеге ұшырамайды.

2. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ адамдар Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында да кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге дәл осындай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты тиісті Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе онымен байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе едәуір ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.

3. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы екінші Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салық салуға осы екінші Мемлекеттегіге қарағанда қолайсыз болмауы тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне салық салу мақсаттары үшін олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасылық жағдайы негізінде ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, жеңілдетулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуі тиіс.

4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 4-тармағының немесе 12-баптың 4-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай резиденттің салық салынатын пайдасын анықтау мақсаттары үшін ол алғашқы аталған Мемлекеттің резидентіне төленетіндей дәл сондай жағдайларда шегерімге жатқызылуға тиіс.

5. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары алғашқы аталған Мемлекеттің басқа ұқсас кәсіпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салуға және онымен байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе едәуір ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемеге алғашқы аталған Мемлекетте ұшырамайды.

6. Осы баптың ережелері 2-баптың ережелеріне қарамастан, кез келген нысандағы және түрдегі салықтарға қолданылады.

25-бап Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де әрекеттері мұндай тұлғаның осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуына алып келіп отыр немесе алып келеді деп есептесе, мұндай тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзінің ісін өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі осы Конвенцияның 24-бабының 1-тармағының қолданылу аясына түссе, онда өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына бере алады. Өтініш осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға алып келетін әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген кезден бастап үш жыл ішінде берілуге тиіс.

2. Құзыретті орган, егер ол өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болғызбау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеулерге қарамастан орындалатын болады.

3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Олар, сондай-ақ, Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-біріне консультация бере алады.

4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы баптың алдыңғы тармақтарына сәйкес келісімге қол жеткізу мақсаттарында олардың өздерінен немесе олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссия арқылы бір-бірімен тікелей байланыс жасай алады.

26-бап Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың саяси бөлімшелерінің немесе жергілікті билік органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтін шамада алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу 1 және 2-баптармен шектелмейді.

2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және 1-тармақта аталған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен қатар жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен де айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана ашылады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осындай мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде ашуы мүмкін. Егер Уағдаласушы Мемлекет алған ақпарат екі Мемлекеттің де заңнамасына сәйкес басқа мақсаттар үшін пайдаланылуы және осындай пайдалануға рұқсат беруші Мемлекеттің құзыретті органы пайдалануы мүмкін болса, жоғарыда айтылғандарға қарамастан, мұндай ақпарат басқа да мақсаттар үшін пайдаланылуы мүмкін.

3. 1 және 2-тармақтардың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

a) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты беру;

c) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіптік құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты беру міндеттемесін жүктейтіндей мағынасында түсіндірілмейді.

4. Егер ақпаратты бір Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұраса, егер мұндай ақпарат тіпті осы екінші Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін талап етілмесе де, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұралған ақпаратты жинау жөнінде шаралар қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеу аясына түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

5. 3-тармақтың ережелері ақпарат иеленуші болып банк, басқа қаржы мекемесі, номинал ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл ретінде әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен ғана немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болу себебінен Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.

27-бап Салықтарды жинауға көмектесу

1. Уағдаласушы Мемлекеттер табыс талаптарын орындауда бір-біріне көмек көрсетеді. Мұндай көмек осы Конвенцияның 1 және 2-баптарының қолданылуымен шектелмейді. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісу бойынша осы бапты қолдану рәсімдерін белгілей алады.

2. Осы бапта қолданылатын "табыс талабы" термині пайыздарды, әкімшілік айыппұлдарды және өндіріп алу не осындай сомаға қатысты қамтамасыз ету шараларын қолдану жөніндегі шығыстарды қоса алғанда, салық салу осы Конвенцияға немесе тараптары Уағдаласушы Мемлекеттер болып табылатын кез келген басқа актіге қайшы келмейтіндей шамада Уағдаласушы Мемлекеттер немесе олардың саяси бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары атынан алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты тиесілі берешек сомасын білдіреді.

3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындауға жататын болса және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын алмайтын тұлға болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының орындау мақсаттары үшін қабылданады. Мұндай табыс талабын, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылатындай болса, оның өз салықтарын мәжбүрлеп өндіріп алуға қолданылатын өзінің заңнамасының ережелеріне сәйкес осы екінші Уағдаласушы Мемлекет орындайтын болады.

4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы оған қатысты осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын талап болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы қамтамасыз ету шараларын салу мақсаттары үшін қабылданады. Екінші Уағдаласушы Мемлекет, егер, тіпті, мұндай шараларды қолдану кезінде осы табыс талабы алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте мәжбүрлеп орындауға жатпайтын болса да немесе ол бойынша борышкер оның орындалуының алдын алуға құқығы бар тұлға болып табылса да, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болып табылатындай болса, мұндай табыс талабына қатысты өзінің заңнамасына сәйкес қамтамасыз ету шараларын қолданады.

5. Осы баптың 3 және 4-тармақтарының ережелеріне қарамастан, осы баптың 3 немесе 4-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабына осы Уағдаласушы Мемлекетте уақытша шектеулер қойылуға немесе талаптың сипатына қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес табыс талабына қолданылатын кез келген басымдықты айқындауға жатпайды. Қосымша ретінде, осы баптың 3 немесе 4-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабының осы Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осындай табыс талабына қолданылатын басымдығы болмайды.

6. Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабының болуына, заңдылығына немесе оның сомасына қатысты соттың талап қоюы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің сотында немесе басқа да әкімшілік органдарында қозғалмайды.

7. Егер Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 3 немесе 4-тармағына сәйкес сұрау салу жібергеннен кейін және екінші Уағдаласушы Мемлекет тиісті табыс талабын орындағанға және алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетке тиісті соманы аударғанға дейінгі кез келген уақытта тиісті табыс талабы:

a) осы баптың 3-тармағына сәйкес сұрау салынған жағдайда, алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлеп орындауға жататын және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын алу мүмкіндігі жоқ тұлға болып табылатын осы Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы, немесе

b) осы баптың 4-тармағына сәйкес сұрау салынған жағдайда, оған қатысты алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын осы Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болуы тоқтатылады,

алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органын осы факті туралы дереу хабардар етеді және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің таңдауы бойынша алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекет өзінің сұрау салуын не тоқтата тұрады не кері қайтарып алады.

8. Осы баптың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:

a) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;

b) мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келетін шараларды қолдану;

c) егер екінші Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасына немесе әкімшілік практикасына сәйкес қолжетімді қамтамасыз ету шараларын орындау немесе мән-жайға қарай оларды қолдану бойынша барлық тиісті шараларды қабылдамаған болса, көмек көрсету;

d) осы Уағдаласушы Мемлекет үшін әкімшілік шығындар екінші Уағдаласушы Мемлекет алатын пайдаға мөлшерлес болмаған жағдайларда көмек көрсету міндеттемелерін жүктеу ретінде түсіндірілмейді.

28-бап Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Конвенцияда ештеңе де дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормалары беретін немесе арнайы халықаралық шарттардың ережелеріне сәйкес берілетін салық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап Жеңілдіктер алу құқығы

Осы Конвенцияның басқа ережелеріне қарамастан, егер барлық тиісті фактілер мен мән-жайлар ескеріле отырып, осы пайданы алу кез келген уағдаластықтың немесе мәміленің басты мақсаттарының бірі болды, оның нәтижесінде тікелей немесе жанама пайда әкелді деп тұжырым жасау ақылға қонымды болса, егер пайда беру бұл жағдайларда осы Конвенцияның тиісті ережелерінің мақсаттары мен міндеттеріне сәйкес болғандығы анықталмаса, осы Конвенцияға сәйкес басымдықтар табыс элементіне қатысты берілмейді.

30-бап Күшіне енуі

1. Осы Конвенция оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді Уағдаласушы Мемлекеттің орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарлама дипломатиялық арналар арқылы алынған күннен бастап күшіне енеді.

2. Конвенция:

а) Қазақстанда:

(і) төлем көзінен ұсталатын салықтар бойынша, осы Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші қаңтарынан кейін алынған табыстардан ұсталатын салықтарға қатысты; және

(іі) Конвенция күшіне енетін жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе бірінші қаңтарынан кейін басталатын кез келген салық жылы үшін салынатын салықтарға қатысты басқа да табыс салықтары бойынша.

b) Кипрде:

(i) осы Конвенция күшіне енген күннен кейінгі бірінші қаңтардан бастап төленген немесе есепке алынған сомаларға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтар бойынша; және

(ii) Конвенция күшіне енген күннен кейінгі бірінші қаңтардан басталатын салық жылдарына қатысты басқа да салықтар бойынша күшіне енеді.

3. 2-тармақтың ережесіне қарамастан, 27-баптың (Салықтарды жинауға көмек) ережесі Кипр дипломатиялық арналары арқылы өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес осындай көмек көрсету мүмкіндігі туралы растамайынша, күшіне енбейді. Кипр осындай растаманы Қазақстанға Кипрдің тиісті ұлттық заңы күшіне енген күннен бастап алты ай ішінде ұсынады және 27-бап (Салықтарды жинауға көмек) осындай растама жіберілген күннен бастап күшіне енеді.

31-бап Қолданылуын тоқтату

Осы Конвенция уақытша шектеулерсіз қолданылады, алайда кез келген Уағдаласушы Мемлекет күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейін басталатын күнтізбелік жылдың 30 маусымына дейін екінші Уағдаласушы Мемлекетке дипломатиялық арналар арқылы қолданысын тоқтату туралы жазбаша хабарлама жібере алады. Бұл жағдайда Конвенция:

а) Қазақстанда:

(і) қолданысын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін алынған кірістерге қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтар бойынша; және

(іі) қолданысын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын кез келген салық жылы үшін есептелетін салықтарға қатысты басқа да кірістерге салықтар мен капиталға салықтар бойынша.

b) Кипрде:

(i) осындай хабарлама жіберілген күнтізбелік жыл аяқталғаннан кейін төленген немесе есепке алынған сомаларға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтар бойынша; және

(ii) осындай хабарлама жіберілген күнтізбелік жыл аяқталғаннан кейін басталатын салық салынатын жылдарға қатысты басқа да салықтар бойынша қолданысын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшін осыған тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

2019 жылы 15 мамырда Нұр-Сұлтан қаласында қазақ, орыс, ағылшын және грек тілдерінде, екі данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Конвенцияның ережелерін түсіндіруде қандай да бір келіспеушіліктер туындаған жағдайда Уағдаласушы Мемлекеттер ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінеді.

Әлихан Смайылов Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің бірінші орынбасары – Қазақстан Республикасының Қаржы министрі	Никос Христодулидис Кипр Республикасының Сыртқы істер министрі
Қазақстан Республикасының Үкіметі үшін	Кипр Республикасының Үкіметі үшін

ХАТТАМА

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Кипр Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою кезінде екі тарап та осы Хаттама Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылады деп келісті:

1. "Ақпарат алмасу" деген 26-бапқа қатысты:

1.1 Сұрау салатын Уағдаласушы Мемлекет сұрау салу бойынша ақпараттың болжамды маңыздылығын көрсету мақсатында 26-бапқа сәйкес ақпарат туралы сұрау салу жіберу кезінде:

(a) зерделеудегі немесе тергеп-тексеріліп жатқан тұлғалардың сәйкестендіру деректерін;

(b) сұрау салатын Уағдаласушы Мемлекет сұрау салынатын Уағдаласушы Мемлекеттен ақпарат алғысы келетін сипаты мен нысанын қоса алғанда, сұратылған ақпаратқа қатысты өтінішті;

(d) сұратылатын ақпараттың сұрау салынатын Уағдаласушы Мемлекетте бар немесе сұрау салынатын Уағдаласушы Мемлекеттің юрисдикциясы шегіндегі тұлғаның иелігінде немесе бақылауында деп пайымдауға негіздерді;

(е) болжам бойынша сұратылатын ақпаратқа ие кез келген тұлғаның атауы мен мекенжайы қаншалықты белгілі ақпаратты;

(f) сұрау салу сұратылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына және әкімшілік практикасына сәйкес екені, сондай-ақ, егер сұратылатын ақпарат сұрау салынатын Уағдаласушы Мемлекеттің юрисдикциясында болса, сұрау салынатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салынатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес немесе кәдімгі әкімшілік практика шеңберінде ақпарат алу мүмкіндігі болатыны және бұл Конвенцияға сәйкес келетіні туралы өтінішті;

(g) сұрау салатын Уағдаласушы Мемлекет төтенше қиындықтарға әкеп соқтыратындарды қоспағанда, ақпарат алу үшін өз аумағында барлық қол жетімді құралдарды сарыққаны туралы өтінішті ұсынады.

1.2 Уағдаласушы Мемлекет сұрататын ақпарат сұрау салатын Мемлекет өзара негізде тиісті ережелері болмайынша және/немесе сұратылатын ақпаратты ұсыну үшін тиісті әкімшілік практиканы қолданбайынша ұсынылмайды.

Осыны куәландыру үшін тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

2019 жылы 15 мамырда Нұр-Сұлтан қаласында қазақ, орыс, ағылшын және грек тілдерінде, екі данада жасалды, барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Хаттаманың ережелерін түсіндіруде қандай да бір келіспеушіліктер туындаған жағдайда Уағдаласушы Мемлекеттер ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінеді.

Әлихан Смайылов Қазақстан Республикасы Премьер-Министрінің бірінші орынбасары - Қазақстан Республикасының Қаржы министрі	Никос Христодулидис Кипр Республикасының Сыртқы істер министрі
Қазақстан Республикасының Үкіметі үшін	Кипр Республикасының Үкіметі үшін

ЗҚАИ-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Конвенция мен оған Хаттаманың ағылшын және грек тілдеріндегі мәтіні берілген.

Статья 1 Лица, к которым применяется Конвенция

Статья 2 Налоги, на которые распространяется Конвенция

Статья 3 Общие определения

Статья 4 Резидентство

Статья 5Постоянное учреждение

Статья 6Доход от недвижимого имущества

Статья 7Прибыль от предпринимательской деятельности

Статья 8Международная перевозка

Статья 9Ассоциированные предприятия

Статья 10Дивиденды

Статья 11Проценты

Статья 12Роялти

Статья 13Доходы от прироста стоимости имущества

Статья 14 Доходы от работы по найму

Статья 15 Гонорары директоров

Статья 16 Артисты и спортсмены

Статья 17Пенсии

Статья 18Государственная служба

Статья 19Студенты или стажеры

Статья 20Преподаватели, профессоры и исследователи

Статья 21Деятельность вне суши

Статья 22Другие доходы

Статья 23Устранение двойного налогообложения

Статья 24Недискриминация

Статья 25Процедура взаимного согласования

Статья 26Обмен информацией

Статья 27Помощь в сборе налогов

Статья 28Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Статья 29Право на льготы

Статья 30Вступление в силу

Статья 31Прекращение действия

ПРОТОКОЛ

1-бап Конвенция қолданылатын тұлғалар

2-бап Конвенция қолданылатын салықтар

3-бап Жалпы анықтамалар

4-бап Резиденттік

5-бап Тұрақты мекеме

6-бап Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

7-бап Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

8-бап Халықаралық тасымалдау

9-бап Қауымдасқан кәсіпорындар

10-бап Дивидендтер

11-бап Пайыздар

12-бап Роялти

13-бап Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

14-бап Жалдамалы жұмыстан алынатын табыстар

15-бап Директорлардың гонорарлары

16-бап Әртістер мен спортшылар

17-бап Зейнетақылар

18-бап Мемлекеттік қызмет

19-бап Студенттер немесе тағылымдамадан өтушілер

20-бап Оқытушылар, профессорлар мен зерттеушілер

21-бап Құрлықтан тыс қызмет

22-бап Басқа да табыстар

23-бап Қосарланған салық салуды жою

24-бап Кемсітпеу

25-бап Өзара келісу рәсімі

26-бап Ақпарат алмасу

27-бап Салықтарды жинауға көмектесу

28-бап Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

29-бап Жеңілдіктер алу құқығы

30-бап Күшіне енуі

31-бап Қолданылуын тоқтату

ХАТТАМА

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

Статья 3
Общие определения

Статья 4
Резидентство

Статья 5
Постоянное учреждение

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

Статья 8
Международная перевозка

Статья 9
Ассоциированные предприятия

Статья 10
Дивиденды

Статья 11
Проценты

Статья 12
Роялти

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

Статья 14
Доходы от работы по найму

Статья 15
Гонорары директоров

Статья 16
Артисты и спортсмены

Статья 17
Пенсии

Статья 18
Государственная служба

Статья 19
Студенты или стажеры

Статья 20
Преподаватели, профессоры и исследователи

Статья 21
Деятельность вне суши

Статья 22
Другие доходы

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

Статья 24
Недискриминация

Статья 25
Процедура взаимного согласования

Статья 26
Обмен информацией

Статья 27
Помощь в сборе налогов

Статья 28
Сотрудники дипломатических представительств и консульских учреждений

Статья 29
Право на льготы

Статья 30
Вступление в силу

Статья 31
Прекращение действия