О ратификации Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Венгерской Республикой

Закон Республики Казахстан от 18 октября 1996 г. № 40-1

Ратифицировать Консульскую конвенцию между Республикой Казахстан и Венгерской Республикой, подписанную в Алматы 9 марта 1995 года.

Президент
Республики Казахстан

Консульская Конвенция
между Республикой Казахстан и Венгерской Республикой

(Официальный сайт МИД РК - Вступила в силу 17 января 1998 года)

Республика Казахстан и Венгерская Республика, в дальнейшем - Договаривающиеся Стороны,
выражая волю к укреплению дружбы и развитию взаимовыгодного сотрудничества,
руководствуясь намерением регламентировать и дальше развивать консульские отношения между двумя странами,
исходя из положений Венской Конвенции о консульских сношениях, подписанной в Вене 24 апреля 1963 года,
решили подписать настоящую Конвенцию и согласились о нижеследующем:

Раздел I
Определения


Статья 1

1. В настоящей Конвенции приводимые ниже термины имеют следующее значение:
а) "консульское учреждение" означает генеральное консульство, консульство, вице-консульство и консульское агентство;
б) "консульский округ" означает район, отведенный консульскому учреждению для выполнения консульских функций;
в) "глава консульского учреждения" означает лицо, которому поручено действовать в этом качестве;
г) "консульское должностное лицо" означает любое должностное лицо, включая главу консульского учреждения, которому поручено в этом качестве выполнение консульских функций;
д) "работник консульского учреждения" означает любое лицо, выполняющее в консульском учреждении административные, технические обязанности или обязанности по обслуживанию;
е) "частный домашний работник" означает лицо, состоящее исключительно на частной службе у консульского должностного лица или работника консульского учреждения;
ж) "член семьи" означает супругу (супруга) и несовершеннолетнего ребенка консульского должностного лица или работника консульского учреждения, проживающих вместе с ним, при условии, что они не являются гражданами страны пребывания;
з) "консульские помещения" означает используемые исключительно для целей консульского учреждения здания или части зданий и обслуживающий их земельный участок, включая также резиденцию главы консульского учреждения, независимо от того, кому принадлежит право собственности на них;
и) "консульский архив" включает всю переписку, документы, книги, фильмы, ленты звукозаписи и реестры консульского учреждения вместе с шифрами и кодами, картотеками и любыми предметами, предназначенными для обеспечения их сохранности и хранения;
к) "судно" означает любое судно, имеющее право плавать под флагом представляемого государства и зарегистрированное в представляемом государстве;
л) "самолет" означает любое средство воздушного транспорта, имеющее право на использование опознавательных знаков представляемого государства и зарегистрированное в представляемом государстве.
2. Существуют две категории консульских должностных лиц, а именно: штатные и почетные. На почетные консульские должностные лица и возглавляемые ими консульские учреждения положения настоящей Конвенции распространяются в увязке с положениями Венской Конвенции о консульских сношениях, подписанной в Вене 24 апреля 1963 года.
3. Положения настоящей Конвенции, распространяющиеся на граждан представляемого государства, соответствующим образом должны распространяться на юридические лица и другие субъекты, не имеющие права юридического лица, но учрежденные в соответствии с законодательством представляемого государства и имеющие местонахождение в этом же государстве.

Раздел II
Открытие консульского учреждения и назначение
консульских должностных лиц


Статья 2

1. Консульское учреждение может быть открыто на территории государства пребывания только с согласия этого государства.
2. Местонахождение консульского учреждения, его класс и консульский округ определяются с общего согласия представляемого государства и государства пребывания.

Статья 3

1. Глава консульского учреждения назначается представляемым государством и допускается к выполнению своих функций государством пребывания.
2. Представляемое государство направляет консульский патент о назначении главы консульского учреждения Министерству Иностранных Дел государства пребывания. В патенте указываются фамилия и имя, гражданство, ранг главы консульского учреждения, консульский округ, в котором будут выполняться консульские функции, и местонахождение консульского учреждения.
3. Государство пребывания, как только будет предоставлен патент о назначении данного лица главой консульского учреждения, выдает ему, по возможности в короткий срок, разрешение (экзекватуру), допускающее к выполнению своих функций.
4. До выдачи экзекватуры государство пребывания может дать добро на то, чтобы глава консульского учреждения был временно допущен к выполнению своих функций. В таком случае применяются положения настоящей Конвенции.
5. Глава консульского учреждения может приступить к выполнению своих функций после выдачи ему экзекватуры со стороны государства пребывания.
6. Компетентные власти государства пребывания, как только глава консульского учреждения допускается даже временно к выполнению своих функций, примут необходимые меры для того, чтобы он мог исполнять обязанности по своей должности и пользоваться преимуществами, вытекающими из настоящей Конвенции.

Статья 4

1. Представляемое государство немедленно после прибытия сообщает в Министерство Иностранных Дел государства пребывания фамилию, имя, гражданство, ранг и должность консульского должностного лица, назначенного в консульское учреждение не главой консульского учреждения, а также фамилии, имена, должность работников консульского учреждения.
2. Государство пребывания безвозмездно выдает каждому консульскому должностному лицу документ, удостоверяющий, что данное лицо на территории государства пребывания, имеет право на выполнение консульских функций.

Статья 5

1 . Консульские должностные лица обязательно должны быть гражданами представляемого государства.
2. Консульские должностные лица не могут назначаться из числа граждан государства пребывания или третьего государства иначе, как с определенно выраженного согласия этих государств, причем это согласие может быть в любое время аннулировано.

Статья 6

Государство пребывания может в любое время, не будучи обязанным мотивировать свое решение, уведомить представляемое государство об аннулировании экзекватуры на выполнение функций главой консульского учреждения или о том, что консульское должностное лицо или работник консульского учреждения являются неприемлемыми. В таком случае представляемое государство обязано отозвать главу консульского учреждения, консульское должностное лицо или работника консульского учреждения. Если представляемое государство не выполнит свои обязательства в течение разумного срока, государство пребывания может аннулировать экзекватуру такого лица или перестать считать его консульским должностным лицом или работником консульского учреждения.

Статья 7

Представляемое государство может, после уведомления соответствующих государств, поручить консульскому учреждению, открытому в одном государстве, выполнение консульских функций в другом государстве, если не имеется определенно выраженного возражения со стороны какого-либо из этих государств.

Статья 8

После соответствующего уведомления государства пребывания консульское учреждение представляемого государства может, если государство пребывания не возражает, выполнять консульские функции в государстве пребывания от имени третьего государства.

Раздел III
Преимущества, привилегии и иммунитеты


Статья 9

Государство пребывания обеспечивает защиту консульского должностного лица и принимает необходимые меры для того, чтобы консульское должностное лицо могло выполнять свои функции и пользоваться правами, привилегиями и иммунитетами, предусмотренными настоящей Конвенцией и законодательством страны пребывания. Государство пребывания должно принимать необходимые меры для охраны помещений консульского учреждения и квартир консульских должностных лиц.

Статья 10

1. Если глава консульского учреждения не может выполнять свои функции или если должность главы консульского учреждения вакантна, представляемое государство может назначить временно исполняющего обязанности главы консульского учреждения.
2. Полное имя и фамилия исполняющего обязанности главы консульского учреждения сообщаются Министерству Иностранных Дел государства пребывания дипломатическим представительством или любым компетентным органом представляемого государства. Как правило, это сообщение делается заранее.
3. Государство пребывания оказывает исполняющему обязанности главы консульского учреждения помощь и защиту. До тех пор, пока он выполняет функции главы консульского учреждения, на него распространяются положения настоящей Конвенции на том же основании, как и на главу соответствующего консульского учреждения.
4. Если, в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, временно исполняющим обязанности главы консульского учреждения назначается член дипломатического персонала дипломатического представительства или дипломатический сотрудник Министерства Иностранных Дел представляемого государства, он продолжает пользоваться дипломатическими привилегиями и иммунитетами, при условии, что государство пребывания против этого не возражает.

Статья 11

1. Представляемое государство в соответствии с законодательством государства пребывания на основе взаимности имеет право:
а) приобретать в собственность или снимать в аренду здания или части зданий для использования их в качестве помещений консульского учреждения, резиденции главы консульского учреждения и квартир должностных лиц и работников консульского учреждения;
б) строить здания или приводить здания в состояние, пригодное для целей консульского учреждения на предоставленном в пользование участке земли;
в) распоряжаться приобретенным правом собственности.
2. Государство пребывания при необходимости оказывает помощь консульскому учреждению в получении необходимых для консульского учреждения помещений и квартир для консульских должностных лиц или работников консульского учреждения.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи не снимают с представляемого государства обязательств по соблюдению законов и правил планировки города, архитектурного строительства и охраны памятников в районе участка земли, на котором расположено или будет расположено здание или часть здания.

Статья 12

1. Консульский щит с государственным гербом представляемого государства и названием консульского учреждения на языке представляемого государства и государства пребывания может быть укреплен на здании, занимаемом консульским учреждением.
2. На здании консульского учреждения, а также на резиденции главы консульского учреждения может быть вывешен государственный флаг представляемого государства.
3. При исполнении служебных обязанностей глава консульского учреждения может вывесить государственный флаг и на свои транспортные средства.

Статья 13

1. Здания или часть здания и обслуживающий их участок земли, используемые исключительно для целей консульского учреждения, неприкосновенны.
Власти государства пребывания не могут вступать в здание или часть здания и на обслуживающий их участок земли, используемые исключительно для целей консульского учреждения, иначе как с разрешения главы консульского учреждения, назначенного им лица или главы дипломатического представительства представляемого государства.
2. Помещения консульского учреждения, предметы их обстановки и имущество, а также транспортные средства консульского учреждения пользуются иммунитетом от обыска, конфискации и любых видов реквизиции или судебного исполнения.
3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи распространяются и на квартиры консульских должностных лиц.

Статья 14

Консульский архив неприкосновенен в любое время и независимо от его местонахождения.

Статья 15

1. Государство пребывания обеспечивает и охраняет свободу сношений консульского учреждения для всех официальных целей.
Консульское учреждение при сношениях с правительством представляемого государства, его дипломатическими представительствами, консульскими учреждениями, где бы они не находились, может пользоваться всеми подходящими средствами связи, включая консульских курьеров и шифрованные депеши. Однако установить радиопередатчик и пользоваться им консульское учреждение может лишь с согласия государства пребывания.
2. Официальная корреспонденция консульского учреждения неприкосновенна. Под официальной корреспонденцией понимается вся корреспонденция, относящаяся к консульскому учреждению и его функциям.
3. Консульская вализа не подлежит ни вскрытию, ни задержанию. В том случае, когда компетентные власти государства пребывания имеют серьезные основания полагать, что в вализе, кроме упомянутых в пункте 4 настоящей статьи корреспонденции, документов или предметов содержится что-то другое, они могут потребовать, чтобы вализа была вскрыта в их присутствии уполномоченным представителем представляемого государства. В том случае, если власти представляемого государства откажутся выполнить это требование, вализа возвращается к месту ее отправления.
4. Все места, составляющие консульскую вализу, должны иметь видимые внешние знаки, указывающие на их характер, и могут содержать только консульскую корреспонденцию, включая как документы, так и предметы, предназначенные исключительно для официального пользования.
5. Консульский курьер снабжается официальным документом, в котором указывается его статус и число мест, составляющих консульскую вализу. Консульский курьер при выполнении своих функций находится под защитой государства пребывания, пользуется личной неприкосновенностью и не подлежит ни аресту, ни задержанию в какой бы то ни было форме.
6. Представляемое государство или консульское учреждение могут также назначить консульских ad hос-курьеров. В таком случае также применяются положения пункта 5 настоящей статьи, с тем исключением, что упомянутые в нем иммунитеты прекращаются в момент доставки ad hос-курьером вверенной ему консульской вализы по назначению.
7. Консульская вализа может быть вверена командиру самолета. Командир самолета снабжается официальным документом с указанием числа мест, составляющих вализу, однако он не считается консульским курьером. Консульское учреждение может направить одного из своих работников непосредственно принять консульскую вализу от командира самолета или передать ему такую почту.

Статья 16

Личность консульского должностного лица и работника консульского учреждения последнего в рамках исполнения служебных обязанностей - неприкосновенна. В соответствии с этим они не подлежат ни аресту, ни задержанию в какой-либо другой форме. Государство пребывания обязано относиться к ним с должным уважением и принимать все надлежащие меры для предупреждения каких-либо посягательств на их личность, свободу и достоинство.

Статья 17

1. Консульское должностное лицо не подлежит уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания, за исключением случаев, указанных в пунктах 1 и 3 статьи 31 Венской Конвенции о дипломатических сношениях, подписанной в Вене 18 апреля 1961 года.
2. Работник консульского учреждения пользуется привилегиями и иммунитетами, сформулированными в статьях 29-35 Венской Конвенции о дипломатических сношениях, подписанной 18 апреля 1961 года, с тем исключением, что его иммунитет от уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания не распространяется на действия, совершаемые за пределами выполнения официальных функций.
3. Положения пункта 2 настоящей статьи не применяются в отношений гражданского иска:
а) вытекающего из договора, заключенного работником консульского учреждения, по которому он прямо или косвенно не принял на себя обязательств в рамках представительства представляемого государства;
б) третьей стороны за вред, причиненный несчастным случаем в государстве пребывания, вызванным транспортным средством.
4. Члены семьи консульского должностного лица и работника консульского учреждения, проживающие вместе с ними, имеют такие же иммунитеты от юрисдикции страны пребывания и пользуются такой же личной неприкосновенностью, как консульские должностные лица и работники консульского учреждения.
5. Представляемое государство может отказаться от иммунитета от юрисдикции консульского должностного лица, работника консульского учреждения и членов их семей. Отказ должен быть четко выраженным и представлен в письменной форме.
Отказ от иммунитета от юрисдикции в отношении гражданских и административных дел не означает отказа от иммунитета от исполнения решений суда, в отношении которых необходим отдельный отказ в письменной форме.
6. Если лицо, имеющее иммунитет от юрисдикции государства пребывания согласно положениям настоящей статьи, возбуждает иск, оно лишается права ссылаться на иммунитет от юрисдикции в отношении встречного иска, непосредственно связанного с основным иском.

Статья 18

1. Консульское должностное лицо не обязано давать показания.
2. Работник консульского учреждения не обязан давать показания по вопросам, связанным с выполнением им официальных функций.
3. В том случае, если консульское должностное лицо или работник консульского учреждения, дает показания, к нему не могут быть применены со стороны государства пребывания никакие меры принуждения. Процедура дачи показания не должна мешать работе консульского учреждения.
4. Положения настоящей статьи распространяются также на членов семей консульских должностных лиц и работников консульских учреждений, проживающих вместе с ними и не являющихся гражданами государства пребывания.

Статья 19

Консульское должностное лицо и работник консульского учреждения в государстве пребывания освобождаются от всех личных и общественно-трудовых повинностей, а также от воинских повинностей, таких как призыв, реквизиция и военный постой.

Статья 20

Консульское должностное лицо и работник консульского учреждения освобождаются от всех обязанностей, предусмотренных законами и правилами государства пребывания в отношении регистрации, получения разрешения на пребывание или постоянное местожительство и других обязанностей иностранцев аналогичного характера.

Статья 21

1. Представляемое государство в государстве пребывания освобождается от обложения и выплаты всех видов налогов или подобных сборов:
- в отношении земельных участков, зданий или частей зданий, которые служат исключительно для целей выполнения консульской работы, включая также квартиры консульских должностных лиц и работников консульского учреждения, находящихся в собственности или арендуемых представляемым государством, или выступающим от его имени физическим или юридическим лицом;
- в отношении контракта на приобретение такой недвижимости или других документов, если представляемое государство приобретает эту недвижимость исключительно для консульских целей.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не относятся к выплатам за услуги.

Статья 22

Государство пребывания не облагает никакими налогами или сборами и не взимает никаких налогов или сборов с движимого имущества, находящегося в собственности, во владении и пользовании представляемого государства, а также с приобретения движимого имущества такого характера.

Статья 23

Консульское должностное лицо и работник консульского учреждения в государстве пребывания освобождаются от уплаты всех налогов или любых аналогичных сборов, налагаемых и взимаемых государством пребывания с трудовых доходов, получаемых за выполнение официальных обязанностей.

Статья 24

Консульское должностное лицо и работник консульского учреждения освобождаются от всех государственных, региональных и местных налогов и сборов, за исключением:
а) косвенных налогов, которые обычно включаются в стоимость товаров и обслуживания;
б) налогов и сборов на частное недвижимое имущество, находящееся на территории государства пребывания, с изъятиями, предусмотренными в статье 21 настоящей Конвенции;
в) налогов и сборов, предусмотренных в государстве пребывания на наследственное имущество и на переход наследственного имущества;
г) налогов и сборов на частный доход, включая доходы с капитала, источник которого находится в государстве пребывания;
д) регистрационных, судебных и реестровых пошлин, ипотечных и гербовых сборов, с изъятиями, предусмотренными положениями статьи 21 настоящей Конвенции;
е) сборов, взимаемых с конкретных видов обслуживания.

Статья 25

1.Государство пребывания в соответствии с принятыми в нем законами и правилами, разрешает ввоз и освобождает от всех таможенных пошлин, налогов и связанных с этим сборов, за исключением сборов за хранение, перевозку и подобного рода услуги:
а) предметы, предназначенные для официального пользования консульским учреждением;
б) предметы, предназначенные для личного пользования консульским должностным лицом, работником консульского учреждения, а также членами их семей, проживающими вместе с ними, включая предметы для их обзаведения.
2. Личный багаж консульского должностного лица освобождается от таможенного досмотра, за исключением тех случаев, когда есть серьезные основания предполагать, что в нем содержатся предметы, на которые не распространяются положения пункта 1 настоящей статьи, или же предметы, ввоз и вывоз которых запрещается законами и правилами государства пребывания или которые подпадают под карантинный запрет. Такой таможенный досмотр осуществляется в присутствии консульского должностного лица или уполномоченного им представителя.

Статья 26

Все те лица, которых настоящая Конвенция обеспечивает привилегиями и иммунитетами, обязаны, без ущемления своих привилегий и иммунитетов, уважать законы и правила государства пребывания, включая правила уличного движения, а также предписания в отношении страховки транспортных средств.

Статья 27

Консульское должностное лицо и работник консульского учреждения в целях выполнения своей официальной деятельности в консульском округе должны обеспечиваться свободой передвижения, если это не противоречит законам и правилам государства пребывания, запрещающим или регламентирующим въезд и пребывание в отдельных районах по соображениям национальной безопасности. Однако государство пребывания во всех случаях обязано обеспечивать консульскому должностному лицу возможность выполнения своих официальных функций.

Статья 28

Положения статей 18, 19, 20, 21, 23, 24, 25 настоящей Конвенции распространяются на членов семей консульского должностного лица и работника консульского учреждения, проживающих вместе с ними, если они не являются гражданами государства пребывания или не проживают постоянно в государстве пребывания.

Раздел IV
Консульские функции


Статья 29

1. Консульское должностное лицо выполняет перечисленные в статьях 29-43 консульские функции в пределах своего консульского округа. Консульское должностное лицо помимо этого может выполнять и другие официальные консульские функции, если они не противоречат законодательству государства пребывания.
2. В тех случаях, если у представляемого государства нет дипломатического представительства в государстве пребывания, представляемое государство может уполномочить консульское должностное лицо на выполнение дипломатических функций. Выполнение таких функций не дает ему право пользоваться дипломатическими привилегиями и иммунитетами.
3. Консульское должностное лицо после уведомления государства пребывания может быть уполномочено действовать в качестве представителя представляемого государства при любой межправительственной организации. Действуя в этом качестве, указанное лицо имеет право пользоваться всеми привилегиями и иммунитетами, представляемыми такому представителю международным обычным правом или международными договорами. Однако в том, что касается выполнения им любой консульской функции, консульское должностное лицо не имеет право на больший иммунитет от юрисдикции, чем тот, на который оно имеет право на основе настоящей Конвенции.
4. Консульское должностное лицо в ходе выполнения своих функций может обращаться в письменной или устной форме к компетентным властям консульского округа, а также центральным органам государства пребывания, насколько это допускается законами, правилами и обычаями государства пребывания.
5. Консульское должностное лицо, в соответствии с законодательством представляемого государства, имеет право на взимание консульских сборов и пошлин, поступления от этих сборов освобождаются в государстве пребывания от всех налогов и сборов.

Статья 30

Консульское должностное лицо в пределах своего консульского округа имеет право:
а) защищать права и интересы граждан и юридических лиц представляемого государства;
б) содействовать развитию торгово-экономических, научно-технических, культурных, гуманитарных, туристических связей между представляемым государством и государством пребывания, а также содействовать развитию отношений между ними иными путями.

Статья 31

1. Консульское должностное лицо в пределах своего консульского округа имеет право:
а) вести учет граждан представляемого государства;
б) принимать любые заявления по делам гражданства;
в) принимать и регистрировать уведомления о рождении и смерти граждан представляемого государства;
г) вести регистрацию браков и их расторжение в соответствии с законодательством представляемого государства при условии, что оба лица являются гражданами представляемого государства;
д) принимать заявления граждан представляемого государства об их семейном статусе.
2. Консульское должностное лицо должно информировать компетентные власти государства пребывания о выполнении актов, перечисленных в подпунктах б, в и г пункта 1 настоящей статьи, если этого требуют законы и правила государства-пребывания.
3. Положения подпунктов б, в и г пункта 1 настоящей статьи не освобождают заинтересованных лиц от обязанностей соблюдать предписания, предусматриваемые законами и правилами государства пребывания.

Статья 32

Консульское должностное лицо имеет право:
а) выдавать, возобновлять и аннулировать паспорта граждан представляемого государства, продлевать срок их действия и проставлять в них необходимые отметки;
б) выдавать необходимые документы на въезд лицам, желающим посетить представляемое государство и вносить в них соответствующие отметки об изменениях;
в) выдавать визы.

Статья 33

Консульское должностное лицо имеет право на совершение перечисленных ниже актов:
а) принимать, оформлять письменно и заверять заявления граждан представляемого государства;
б) оформлять письменно, заверять и хранить завещания граждан представляемого государства;
в) оформлять письменно и заверять состоявшуюся между гражданами представляемого государства сделку при условии, что такая сделка не противоречит законам и правилам государства пребывания. Однако, консульское должностное лицо не может оформлять письменно и заверить такую сделку, которая касается установления или передачи материальных прав на недвижимость, находящуюся в государстве пребывания;
г) оформлять письменно и заверять состоявшуюся между гражданами представляемого государства и гражданами государства пребывания сделку при условии, что она подлежит исполнению и имеет правовые последствия исключительно в представляемом государстве, а также при условии, что такая сделка не противоречит законам и правилам государства пребывания;
д) заверять официальные документы, а также их копии, переводы и выписки;
е) заверять подпись гражданина представляемого государства на различных документах, если их содержание не противоречит законам и правилам государства пребывания;
ж) принимать на хранение от граждан представляемого государства или для них документы и ценности, если это не противоречит законам и правилам государства пребывания;
э) совершать другие акты, относящиеся к сфере компетенции консульского должностного лица, если они не противоречат законам и правилам государства пребывания.

Статья 34

Оформленные письменно, заверенные или переведенные консульским должностным лицом, согласно статье 33 настоящей Конвенции документы, имеют в государстве пребывания такую же юридическую и доказательную силу, как и документы, оформленные письменно, переведенные и заверенные компетентными властями государства пребывания.

Статья 35

Консульское должностное лицо имеет право производить усыновление, рекомендовать и назначать опекуна или попечителя в соответствии с законами и правилами государства пребывания.

Статья 36

1. Функции консульского должностного лица по делам наследственного имущества регулируются действующими международными соглашениями.
2. Компетентные власти государства пребывания безотлагательно информируют консульское должностное лицо о смерти гражданина представляемого государства и направляют свидетельство о смерти и другие документы, относящиеся к смерти.
3. Компетентные власти государства пребывания информируют консульское должностное лицо об открытии наследственного имущества в государстве пребывания, если наследник или лицо, которому завещано наследство, является гражданин представляемого государства. Это относится и к случаям, когда компетентные власти государства пребывания получают сведения о том, что в пользу гражданина представляемого государства открылось наследственное имущество на территории третьего государства.

Статья 37

Консульское должностное лицо имеет право в своем консульском округе представлять гражданина представляемого государства перед властями государства пребывания, если этот гражданин отсутствует, или по какой-либо другой причине не в состоянии своевременно защищать свои права и интересы. Такое представительство сохраняется до тех пор, пока представляемое лицо не назначит своего уполномоченного представителя или сам не возьмет на себя защиту своих прав и интересов.

Статья 38

1. Консульское должностное лицо в своем консульском округе имеет право встречаться и сноситься с гражданами представляемого государства, давать им советы и оказывать любое содействие, включая принятие мер по оказанию правовой помощи.
2. Компетентные власти государства пребывания должны безотлагательно, но не позднее трех календарных дней уведомить консульское должностное лицо представляемого государства об аресте, задержании или ограничении личной свободы в любой другой форме гражданина представляемого государства.
3. Компетентные власти государства пребывания незамедлительно, но не позднее четырех календарных дней после ареста , задержания или ограничения личной свободы в любой другой форме, должны предоставить консульскому должностному лицу возможность посетить или вступить в контакт с арестованным, задержанным или находящимся в тюрьме гражданином представляемого государства.
4. Права, о которых говорится в пунктах 1-3 настоящей статьи, должны осуществляться в соответствии с законами и правилами государства пребывания, однако, эти законы и правила не аннулируют этих прав.
5. Компетентные власти государства пребывания должны незамедлительно уведомить консульское должностное лицо о ситуации, имеющей отношение к гражданину представляемого государства, если он не в состоянии связаться с консульским должностным лицом.

Статья 39

Государство пребывания своевременно уведомляет консульское должностное лицо об изменениях в действующем законодательстве, затрагивающих права или законные интересы граждан представляемого государства.

Статья 40

1. Консульское должностное лицо имеет право оказывать любую помощь и содействие судам представляемого государства в портах, территориальных и внутренних водах государства пребывания.
2. Консульское должностное лицо может подняться на борт судна, капитан судна, члены экипажа и пассажиры могут вступить в контакт с консульским должностным лицом, как только судну будет дано разрешение на свободное сношение с берегом.
3. Консульское должностное лицо может обращаться за помощью к компетентным властям государства пребывания по любому вопросу, связанному с выполнением своих функций в отношении судов представляемого государства, капитанов и экипажей, а также пассажиров этих судов.

Статья 41

Консульское должностное лицо в своем консульском округе имеет право:
а) расследовать любое событие, происшедшее с судами представляемого государства во время плавания и стоянки в порту, опрашивать капитана и членов экипажа, а также пассажиров судна представляемого государства, проверять судовые документы, получать информацию о направлении движения и месте назначения судна, содействовать входу судна в порт, пребыванию его в порту, выходу его из порта, в соответствии с законами и правилами государства пребывания;
б) разрешать любого характера споры между капитаном судна и членами экипажа, включая споры, связанные с заработной платой и трудовым договором, при условии, что это не ущемляет права властей государства пребывания;
в) принимать меры по обеспечению лечения в больнице капитана судна и члена экипажа, возвращению их домой;
r) принимать, составлять и заверять заявление или любой документ, предусмотренный в отношении судов законами и правилами представляемого государства.


Статья 42

1. В том случае, если суд или другие компетентные власти государства пребывания, намерены принять какие-либо принудительные меры или провести расследование на борту судна представляемого государства, они должны своевременно проинформировать об этом консульское должностное лицо для того, чтобы консульское должностное лицо или его представитель мог присутствовать при принятии этих мер. Если консульское должностное лицо или его представитель по какой-либо причине не присутствовал, то по его просьбе компетентные власти государства пребывания должны предоставить полную информацию о происшедших событиях.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются и в том случае, если власти государства пребывания допрашивают капитана или членов экипажа судна на берегу.
3. Положения настоящей статьи не распространяются на обычные таможенный досмотр, паспортный и карантинный контроль, а также на другие действия, которые совершаются по просьбе или с согласия капитана судна.

Статья 43

1. Если судно представляемого государства потерпит крушение в государстве пребывания, сядет на мель или будет выброшено на берег или с ним произойдет какая-либо авария или если на берегу или вблизи от берега государства пребывания будет найден любой предмет, являющийся собственностью гражданина представляемого государства или этот предмет оказался в порту этого государства, включая тот случай, когда упомянутый предмет является частью груза потерпевшего аварию судна, то компетентные власти государства пребывания по возможности как можно быстрее должны уведомить консульское должностное лицо. Компетентные власти также должны проинформировать консульское должностное лицо о тех мерах, которые принимаются по спасению людей, судна, судового груза и иного имущества, находящихся на борту судна и предметов, относящихся к судну или являющихся частью груза, но оказавшихся за бортом судна.
2. Консульское должностное лицо может оказывать любую помощь судну, потерпевшему аварию, членам его экипажа и пассажирам, и с этой целью может также обращаться за помощью к компетентным властям государства пребывания.
Консульское должностное лицо может принимать меры, упомянутые пункте 1 настоящей статьи, а также соответствующие меры по ремонту судна или может обращаться к компетентным властям с просьбой о принятии или продолжении осуществляемых мер.
3. Если потерпевшее аварию судно представляемого государства или любой, относящийся к судну предмет, были обнаружены на берегу или вблизи от берега государства пребывания, и ни капитан судна, ни владелец судна, ни его агент, ни представитель заинтересованной страховой компании не в состоянии принять меры по сохранению или распоряжению таким судном или предметом, то консульское должностное лицо может от имени владельца судна принять такие меры, которые для этой цели принял бы и сам владелец.
Положения настоящего пункта следует применять и в отношении любого предмета, составляющего часть судового груза или являющегося собственностью гражданина или юридического лица представляемого государства.
4. Если любой предмет, составляющий часть судового груза потерпевшего аварию судна третьего государства, но являющийся собственностью гражданина или юридического лица представляемого государства, найден на берегу или вблизи от берега государства пребывания или же доставлен в порт этого государства и ни капитан судна, ни владелец предмета, ни его агент и ни представитель заинтересованной страховой компании не в состоянии обеспечить хранение такого предмета или распорядиться им, то консульское должностное лицо может принять такие меры, которые для этой цели принял бы и сам владелец.

Статья 44
Положения статей 40-43 настоящей Конвенции применяются соответственно и в тех случаях, когда речь идет о самолетах.

Раздел V
Заключительные положения


Статья 45

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на тридцатый день после письменного уведомления по дипломатическим каналам о ее ратификации.
2. Договаривающиеся Стороны заключают настоящую Конвенцию на неопределенный срок и в любое время могут ее денонсировать. Действие настоящей Конвенции прекращается по истечении шести месяцев со дня получения одной из Договаривающихся Сторон письменного уведомления по дипломатическим каналам от другой Договаривающейся Стороны о намерении прекратить ее действие.

В удостоверение чего Уполномоченные Договаривающихся Сторон подписали и скрепили своими печатями настоящую Конвенцию.

Совершено, в г. Алматы "9" марта 1995 года в двух экземплярах, каждый на казахском, венгерском и русском языках. В случае расхождений в толковании положений настоящей Конвенции, Стороны будут руководствоваться текстом на русском языке.

За Республику Казахстан За Венгерскую Республику

Қазақстан Республикасы мен Венгр Республикасы арасындағы Консулдық конвенцияны бекiту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1996 жылғы 18 қазан N 40-I

1995 жылғы 9 наурызда Алматыда қол қойылған Қазақстан

Республикасы мен Венгр Республикасы арасындағы Консулдық конвенция

бекiтiлсiн.

Қазақстан Республикасының

Президентi

Қазақстан Республикасы мен Венгр Республикасы

арасындағы

Консулдық конвенция

Қазақстан Республикасы мен Венгр Республикасы, бұдан әрi

Уағдаласушы Тараптар

достықты нығайтуға және өзара тиiмдi ынтымақтастықты тереңдетуге

ерiк бiлдiре отырып,

екi ел арасындағы консулдық қатынастарды реттеу және одан әрi

дамыту ниетiн басшылыққа ала отырып,

1963 жылы 27 сәуiрде Венада қол қойылған Консулдық қатынастар

туралы Вена Конвенциясының ережелерiн негiз етiп ала отырып,

осы Конвенцияға қол қоюды ұйғарды және мына төмендегiлер жайында

келiстi:

1-БӨЛIМ

Анықтамалар

1-бап

1. Осы Конвенциядағы төменде келтiрiлген терминдердiң мынадай

мағыналары бар:

а) "консулдық өкiлдiк" бас консулдық, консулдық, вице-консулдық

және консулдық агенттiк дегендi бiлдiредi;

б) "консулдық округ" консулдық мiндеттердi орындау үшiн консулдық мекемеге бөлiнген аудан дегендi бiлдiредi;
в) "консулдық мекеменiң басшысы" осы сапада iс-қимыл жасау тапсырылған адам дегендi бiлдiредi;
г) "консулдық қызмет адамы" консулдық мекеменiң басшысын қоса алғанда, осы сапада консулдық мiндеттердi орындау тапсырылған кез келген қызмет адамы дегендi бiлдiредi;
д) "консулдық мекеменiң қызметкерi" консулдық мекемеде әкiмшiлiк, техникалық мiндеттердi немесе қызмет көрсету жөнiндегi мiндеттердi орындаушы кез келген адам дегендi бiлдiредi;
е) "жеке үй қызметшiсi" консулдық қызмет адамының немесе консулдық мекеме қызметкерiнiң бiрыңғай жеке қызметiндегi адам дегендi бiлдiредi;
ж) "отбасы мүшесi" консулдық қызмет адамының немесе консулдық мекеме қызметкерiнiң онымен бiрге тұратын зайыбы (жұбайы) мен кәмелетке толмаған баласы, егер бұлар консулдық мекеме орналасқан елдiң азаматтары болмаса, дегендi бiлдiредi;
з) "консулдық үйлерi" меншiк құқығы кiмге тиесiлi болса да, консулдық мекеме басшысының резиденциясын қоса алғанда, тек қана консулдық мекеменiң мақсаттары үшiн пайдаланылатын үйлер не үйлердiң бөлiктерi және оларға қызмет ететiн жер учаскесi дегендi бiлдiредi;
и) "консулдық архив" консулдық мекеменiң барлық жазысқан хат-хабарлары, құжаттары, кiтаптары, фильмдерi, дыбыс жазу таспалары және реестрлерi, олардың шифрларын мен кодтары, картотекалары және олардың сақталуын қамтамасыз етуге арналған кез келген заттар дегендi бiлдiредi;
к) "кеме" өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң жалауы астында жүзу құқығына ие болған және осы мемлекетте тiркелген кез келген кеме дегендi бiлдiредi;
л) "ұшақ" өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң тану белгiлерiн пайдалану құқығына ие болған және осы мемлекетте тiркелген кез келген әуе көлiгi құралы дегендi бiлдiредi.
2. Консулдық қызмет адамдарының екi категориясы болады, атап айтқанда: штаттық және құрметтi. Құрметтi консулдық қызмет адамдарына және олар басқаратын консулдық мекемелерге осы Конвенцияның ережелерi 1963 жылы 24 сәуiрде Венада қол қойылған Консулдық қатынастар туралы Вена Конвенциясының ережелерiмен ұштастырыла қолданылады.
3. Осы Конвенцияның өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарына

қолданылатын ережелерi заңды ұйымдарға және заңды ұйым құқығына ие

болмаған, бiрақ өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарына сәйкес

құрылған және осы мемлекетте мекен-тұрағы бар басқа да субъектiлерге

тиiсiнше қолданылады.

2-БӨЛIМ

Консулдық мекеменi ашу және консулдық

қызмет адамдарын тағайындау

2-бап

1. Консулдық мекеме консулдық мекеме орналасатын мемлекеттiң аумағында тек осы мемлекеттiң келiсуiмен ғана ашыла алады.
2. Консулдық мекеменiң мекен-тұрағы, оның класы және консулдық округ өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық мекеме орналасатын мемлекеттiң ортақ келiсiмiмен белгiленедi.

3-бап

1. Консулдық мекеменiң басшысын өкiлдiгiн жiберген мемлекет тағайындайды, ал оның өз мiндеттерiн орындауға кiрiсуiне консулдық мекеме орналасқан мемлекет келiсiм бередi.
2. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне консулдық мекеме басшысының тағайындалғаны туралы консулдық патент жiбередi. Патентте консулдық мекеме басшысының аты мен фамилиясы, оның азаматтығы, дәрежесi, ол өзiнiң консулдық мiндеттерiн атқаратын консулдық округ және консулдық мекеменiң мекен-тұрағы көрсетiледi.
3. Осы адамның консулдық мекеменiң басшысы болып тағайындалғаны туралы патент табыс етiлiсiмен консулдық мекеме орналасқан мемлекет оған, мүмкiндiгiне қарай қысқа мерзiмде, өз мiндетiн орындауға кiрiсуiне рұқсат (экзекватура) бередi.
4. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет экзекватура бергенге дейiн консулдық мекеменiң басшысына оның өз мiндеттерiн орындауға уақытша кiрiсуiне келiсiм бере алады.
5. Консулдық мекеменiң басшысы өз мiндеттерiн орындауға консулдық мекеме орналасқан мемлекет оған экзекватура бергеннен кейiн кiрiсе алады.
6. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары консулдық мекеменiң басшысы өз мiндеттерiн орындауға тiптi уақытша кiрiсуiне келiсiм берiлiсiмен оның өз қызметтi бойынша мiндеттерiн атқара алуы және осы Конвенциядан туындайтын артықшылықтарды пайдалана алуы үшiн қажеттi шаралар қолданады.

4-бап

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне консулдық мекеменiң басшысы ретiнде тағайындалмаған консулдық қызмет адамының аты мен фамилиясын, азаматтығын, дәрежесiн және қызметiн, сондай-ақ консулдық мекеме қызметкерлерiнiң атын, фамилиясын және қызметiн олар келiсiмен олар дереу хабарлайды.
2. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет әрбiр консулдық қызмет адамына бұл мемлекеттiң аумағында осы адамның консулдық мiндеттер атқаруға құқықты екендiгiн қуаттайтын құжатты тегiн бередi.

5-бап

1. Тек өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы ғана консулдық қызмет адамы бола алады.
2. Консулдық қызмет адамдары консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң немесе үшiншi мемлекеттiң айқын түрде бiлдiрiлген келiсiмi болмаса, соның өзiнде бұл келiсiм кез келген уақытта күшiн жоюы мүмкiн, бұл мемлекеттердiң азаматтары қатарынан тағайындала алмайды.

6-бап

Консулдық мекеме орналасқан мемлекет кез келген уақытта, өз шешiмiнiң себебiн дәлелдеуге мiндеттi болмастан, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттi консулдық мекеме басшысының мiндеттердi орындау жөнiндегi экзекватурасының күшiн жойғандығы немесе консулдық қызмет адамының не консулдық мекеме қызметкерiнiң қолайсыз деп табылғаны туралы хабардар ете алады. Бұл жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеменiң басшысын, консулдық қызмет адамын немесе консулдық мекеменiң қызметкерiн керi шақырып алуға мiндеттi. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет ақылға сыйымды мерзiмнiң iшiнде өз мiндеттемесiн орындамайтын болса, консулдық мекеме орналасқан мемлекет мұндай адамның экзекватурасының күшiн жоя алады немесе оны консулдық қызмет адамы немесе консулдық мекеменiң қызметкерi деп есептеуден бас тарта алады.

7-бап

Өкiлдiгiн жiберген мемлекет, тиiстi мемлекеттердi хабардар еткеннен кейiн, бiр мемлекетте ашылған консулдық мекемеге, егер осы мемлекеттердiң бiрiнiң тарапынан айқын түрде бiлдiрiлген қарсылық болмаса, екiншi мемлекеттегi консулдық мiндеттердi орындауды тапсыра

алады.

8-бап

Консулдық мекеме орналасқан мемлекет тиiсiнше хабардар

етiлгеннен кейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесi,

егер консулдық мекеме орналасқан мемлекет қарсылық бiлдiрмесе, үшiншi

мемлекеттiң атынан консулдық мекеме орналасқан мемлекеттегi консулдық

мiндеттердi орындай алады.

3-БӨЛIМ

Артықшылықтар, пұрсаттылықтар және иммунитеттер

9-бап

Консулдық мекеме орналасқан мемлекет консулдық қызмет адамын қорғауды қамтамасыз етедi және консулдық қызмет адамы өз мiндеттерiн орындап, осы Конвенцияда және консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдарында көзделген құқықтарды, пұрсаттылықтар мен иммунитеттердi пайдалана алуы үшiн қажеттi шаралар қолданады. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң үйлерiн және консулдық қызмет адамдарының пәтерлерiн қорғау үшiн қажеттi шаралар қолдануға тиiс.

10-бап

1. Егер консулдық мекеменiң басшысы өз мiндеттерiн орындай алмаса немесе консулдық мекеме басшысының қызмет орыны бос болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме басшысының мiндетiн уақытша атқарушы тағайындай алады.
2. Консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн атқарушының толық аты мен фамилиясын консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi немесе кез келген құзiреттi органы хабарлайды. Әдетте, мұны хабарлау ертерек жүзеге асырылады.
3. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн атқарушыға көмек көрсетедi және оны қорғайды. Ол консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн атқарып жүрген кезде оған осы Конвенцияның ережелерi тиiстi консулдық мекеменiң басшысына қолданылатын негiзде қолданылады.
4. Егер, осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес, консулдық мекеме басшысының мiндетiн уақытша атқарушы болып дипломатиялық өкiлдiліктiң дипломатиялық персоналының мүшесi немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiнiң дипломатиялық қызметкерi тағайындалса, ол, консулдық мекеме орналасқан мемлекет бұған қарсылық бiлдiрмесе, дипломатиялық пұрсаттылықтар мен иммунитеттердi пайдалана бередi.

11-бап

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдарына сәйкес өзаралық негiзiнде:
а) консулдық мекеменiң үйi, консулдық мекеме басшысының резиденциясы және консулдық мекеменiң қызмет адамдары мен қызметкерлерiнiң пәтерлерi ретiнде пайдалану үшiн үйлердi немесе үйлердiң бөлiктерiн меншiкке сатып алуға немесе жалдауға;
б) пайдалануға берiлген жер учаскесiнде үйлер салуға немесе үйлердi консулдық мекеменiң мақсаттары үшiн жарамды жағдайға келтiруге;
в) алынған меншiк құқығына иелiк етуге қақылы.
2. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет қажет болған жағдайда консулдық мекеме үшiн қажет үйлердi және қызмет адамдарына немесе консулдық мекеменiң қызметкерлерiне арналған пәтерлердi алуда консулдық мекемеге көмек көрсетедi.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттi үйлер не үйлердiң бөлiктерi орналасқан немесе орналасатын жер учаскесi ауданында қаланы жоспарлау, архитектуралық құрылыс және ескерткiштердi қорғау заңдары мен ережелерiн орындау жөнiндегi мiндеттемелерден босатпайды.

12-бап

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң мемлекеттiк елтаңбасы бейнеленген, сондай-ақ өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң тiлi мен консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң тiлiнде консулдық мекеменiң атауы жазылған консулдық қалқан консулдық мекеме орналасқан үйге бекiтiлуi мүмкiн.
2. Консулдық мекеменiң үйiнде, сондай-ақ консулдық мекеме басшысының резиденциясында өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң мемлекеттiк жалауы iлiнiп қойылуы мүмкiн.
3. Консулдық мекеменiң басшысы қызмет бабындағы мiндеттерiн атқару кезiнде мемлекеттiк жалауды өзiнiң көлiк құралдарына да iлiп қоя алады.

13-бап

1. Тек консулдық мекеменiң мақсаттары үшiн ғана пайдаланылатын үйлерге немесе үйлердiң бөлiктерiне және оларға қызмет көрсететiн жер учаскесiне тиiсуге болмайды.
Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындары тек консулдық мекеменiң мақсаттары үшiн ғана пайдаланылатын үйге немесе үйдiң бөлiгiне және оларға қызмет көрсететiн жер учаскесiне консулдық мекеме басшысының, ол тағайындаған адамның немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi басшысының келiсiмiнсiз кiре алмайды.
2. Консулдық мекеменiң үйлерi, олардағы заттар мен мүлiктер,

сондай-ақ консулдық мекеменiң көлiк құралдары тiнтуден, тәркiлеуден,

реквизицияның немесе сот шешiмiнiң кез келген түрлерiнен босататын

иммунитетi пайдаланады.

3. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелерi консулдық қызмет

адамдарының пәтерлерiне де қолданылады.

14-бап

Консулдық архивке қай уақытта болса да және оның мекен-тұрағының

қай жерде екендiгiне қарамастан тиiсуге болмайды.

15-бап

1. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет барлық ресми мақсаттар үшiн консулдық мекеме қарым-қатынастарының бостандығын қамтамасыз етедi және қорғайды.
Консулдық мекеме өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң үкiметiмен, оның дипломатиялық өкiлдіктерiмен, консулдық мекемелерiмен қарым-қатынас жасағанда, олардың қай жерде екендiгiне қарамастан, консулдық курьерлер мен шифры ажыратылған жедел хабарларды қоса алғанда, барлық қажеттi байланыс құралдарын пайдалана алады. Алайда консулдық мекеме радио хабарын таратқышты тек консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң келiсуiмен ғана орнатып, пайдалана алады.
2. Консулдық мекеменiң ресми хат-хабарына тиiсуге болмайды. Консулдық мекемеге және оның қызметiне қатысы бар барлық хат-хабарлар ресми хат-хабарлар болып саналады.
3. Консулдық вализа ашылмайды да, кiдiртiлмейдi де. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындарының вализада осы баптың 4-тармағында аталған хат-хабарлардан, құжаттардан немесе заттардан басқа да бiрдеңе бар деп есептеуiне елеулi негiзгi болған жағдайда, олар өздерiнiң қатысуымен вализаны өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң уәкiлеттi өкiлi ашсын деп талап ете алады. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiмет орындары бұл талапты орындаудан бас тартқан жағдайда вализа оны жiберген жерге қайтарылады.
4. Консулдық вализаны құрайтын барлық орындардың олардың сипатын көрсететiн, көзге көрiнiп тұратын сыртқы белгiлерi болуға тиiс, оларға, тек қана ресми пайдалануға арналған құжаттар мен заттарды қоса алғанда, тек консулдық хат-хабарлар ғана орналастырыла алады.
5. Консулдық курьер оның статусы және консулдық вализа орындарының саны көрсетiлген ресми құжатпен қамтамасыз етiледi. Өзiнiң мiндеттерiн орындау кезiнде ол консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң қорғауында болады, оның жеке басына ешкiм тиiспейдi және ол қандай нысанда болса да қамалмауға да, ұсталмауға да тиiс.
6. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет немесе консулдық мекеме сондай-ақ консулдық аd hос-курьерлердi тағайындай алады. Мұндай жағдайда осы баптың 5-тармағының ережелерi қолданылады, бұған ондағы аталған иммунитеттердiң аd hос-курьер өзiне сенiп тапсырылған консулдық вализаны тиiстi жерiне жеткiзген сәтте тоқтатылатыны қосылмайды.
7. Консулдық вализа ұшақ командирiне сенiп тапсырылуы мүмкiн. Командир вализаны құрайтын орындардың саны көрсетiлген ресми құжатпен жабдықталады, бiрақ ол консулдық курьер болып саналмайды. Консулдық мекеме ұшақ командирiнен консулдық вализаны алу үшiн немесе оған осындай почтаны беру үшiн өз қызметкерлерiнiң бiрiн жiбере алады.

16-бап

Консулдық қызмет адамының және консулдық мекеме қызметкерiнiң - соңғының қызметтiк мiндеттердi орындауы шеңберiнде - басына тиiсуге болмайды. Осыған сәйкес олар қандай да бiр басқа нысанда қамалуға да, ұсталуға да тиiс емес. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет оларға тиiстi құрметпен қарауға және олардың жеке басына, бостандығы мен қадiр-қасиетiне қандай да бiр тиiсудiң алдын алу үшiн барлық тиiстi шараларды қолдануға мiндеттi.

17-бап

1. Консулдық қызмет адамы 1961 жылы 18 сәуiрде Венада қол қойылған Дипломатиялық қарым-қатынастар туралы Вена Конвенциясының 31-бабының 1 және 3-тармақтарында көрсетiлген жағдайларды есепке алмағанда, консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк юрисдикциясына жатпайды.
2. Консулдық мекеменiң қызметкерi 1961 жылы 18 сәуiрде қол қойылған Дипломатиялық қарым-қатынастар туралы Вена Конвенциясының 29-35-баптарында тұжырымдалған пұрсаттылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады, бұл арада бiр ерекшелiгi сол, оның консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк юрисдикциясынан босататын иммунитетi ресми мiндеттердi орындау шегiнен тыс жасалатын iс-әрекеттерге қолданылмайды.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелерi:
а) консулдық мекеменiң қызметкерi жасаған шарттар, сол бойынша ол өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiлдiгi шеңберiнде тiкелей немесе жанама түрде өзiне мiндеттемелер қабылдамаса, туындайтын;
б) көлiк құралынан болған жазатайым оқиғамен консулдық-мекеме орналасқан мемлекетке келтiрiлген зиян үшiн үшiншi тарап қоятын азаматтық талапқа қатысты қолданылмайды.
4. Консулдық қызмет адамының немесе консулдық мекеме қызметкерiнiң онымен бiрге тұратын отбасы мүшелерi консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң юрисдикциясынан туындайтын иммунитеттердi және жеке басына тиiспеушiлiктi консулдық қызмет адамдары мен консулдық мекеменiң қызметкерлерi пайдаланатын шамада пайдаланады.
5. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық қызмет адамдарының, консулдық мекеме қызметкерлерiнiң және олардың отбасы мүшелерiнiң юрисдикциядан туындайтын иммунитетiнен бас тарта алады. Бұл бас тарту анық бiлдiрiлуге және жазбаша нысанда берiлуге тиiс.
Азаматтық және әкiмшiлiк iстер жөнiндегi юрисдикциядан туындайтын иммунитеттен бас тарту сот шешiмiн орындаудан туындайтын иммунитеттен бас тартуды бiлдiрмейдi, бұл жөнiнде жазбаша нысандағы ерекше бас тарту қажет.
6. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң юрисдикциясынан туындайтын иммунитетi бар адам талап қойса, ол бұл негiзгi талаппен тiкелей байланысты қарсы талапқа қатысты юрисдикциядан туындайтын иммунитетке сiлтеме жасау құқығынан айырылады.

18-бап

1. Консулдықтың қызмет адамы жауап беруге мiндеттi емес.
2. Консулдық мекеменiң қызметкерi өзiнiң ресми мiндеттерiн орындауына байланысты мәселелер бойынша куәгерлiк жауап беруге мiндеттi емес.
3. Консулдық қызмет адамы немесе консулдық мекеменiң қызметкерi жауап берген жағдайда, консулдық мекеме орналасқан мемлекет оған ешқандай күштеп көндiру шараларын қолдана алмайды. Жауап беру рәсiмi консулдық мекеменiң жұмысына бөгет болмауға тиiс.
4. Осы баптың ережелерi консулдық қызмет адамдары мен консулдық мекеме қызметкерлерiнiң өздерiмен бiрге тұратын және консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылмайтын отбасы мүшелерiне де қолданылады.

19-бап

Консулдық қызмет адамы мен консулдық мекеменiң қызметкерi консулдық мекеме орналасқан мемлекетте барлық жеке бас және қоғамдық еңбек мiндеткерлiктерiнен, сондай-ақ шақыру, реквизиция және пәтерлерiне әскерилердi орналастыру сияқты әскери мiндеткерлiктерден босатылады.

20-бап

Консулдық қызмет адамы мен консулдық мекеменiң қызметкерi тiркелуге, болуға немесе тұрақты түрде тұруға рұқсат алуға және шетелдiктердiң осындай сипаттағы басқа да мiндеттерiне қатысты консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген барлық мiндеттерден босатылады.

21-бап

1. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет өкiлдiгiн жiберген мемлекеттi:
- консулдық қызмет адамдары мен консулдық мекеме қызметкерлерiнiң өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе осы мемлекеттiң атынан iс-әрекет жасайтын жеке немесе заңды тұлғаның меншiгiндегi немесе солар жалған алатын пәтерлерiн қоса алғанда, тек консулдық жұмысты орындау мақсаттарына ғана қызмет ететiн жер учаскелерiне, үйлерге немесе үйлердiң бөлiктерiне;
- мұндай қозғалмалы емес мүлiктi алу келiсiм-шартына немесе басқа құжаттарға, егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы қозғалмалы емес мүлiктi тек консулдық мақсаттар үшiн ғана алатын болса,
салынатын қандай да бiр салықтардың немесе осыған ұқсас алымдардың кез келген түрлерiне салу мен төлеуден босатады.
2. Осы баптың 1-тармағы ережелерiнiң қызмет көрсетiлгенi үшiн төленетiн ақыларға қатысы жоқ.

22-бап

Консулдық мекеме орналасқан мемлекет өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң меншiгiндегi, иелiгiндегi және пайдалануындағы қозғалмалы мүлiкке, сондай-ақ осындай сипаттағы қозғалмалы мүлiктi сатып алуға ешқандай салық немесе алым салмайды және ешқандай салық немесе алым төлеттiрмейдi.

23-бап

Консулдық қызмет адамы мен консулдық мекеменiң қызметкерлерi консулдық мекеме орналасқан мемлекетте ресми мiндеттердi орындағаны үшiн алатын еңбек табыстарына консулдық мекеме орналасқан мемлекет салатын және төлеттiретiн барлық салықтарды немесе кез келген осындай алымдарды төлеуден босатылады.

24-бап

Консулдық қызмет адамы мен консулдық мекеменiң қызметкерi барлық мемлекеттiк, аймақтық және жергiлiктi салықтар мен алымдардан босатылады, бұған мыналар кiрмейдi:
а) әдетте тауарлар мен көрсетiлген қызметтердiң құнына кiретiн жанама салықтар;
б) осы Конвенцияның 21-бабының ережелерiн қоспағанда, консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң аумағындағы қозғалмалы емес жеке меншiк мүлiк салықтары мен алымдары;
в) консулдық мекеме орналасқан мемлекетте мұрагерлiк мүлiкке және мұрагерлiк мүлiктiң қолдан қолға көшуiне салынатын салықтар мен алымдар;
г) көзi консулдық мекеме орналасқан мемлекетте болатын капитал табыстарын қоса алғанда, жеке меншiк табысына салынатын салықтар мен алымдар;
д) осы Конвенцияның 21-бабының ережелерiн қоспағанда, тiркеу, сот және реестр баж салықтары, ипотекалық және елтаңбалық салықтар;
е) қызмет көрсетудiң нақты түрлерiнен төленетiн салықтар.

25-бап

1. Сақталғаны, тасымалданғаны және осыған ұқсас қызметтер көрсетiлгенi үшiн төленетiн алымдарды қоспағанда, консулдық мекеме орналасқан мемлекет өзiнде қабылданған заңдар мен ережелерге сәйкес мыналарды әкелуге рұқсат етедi және барлық кедендiк баж салықтарынан, салықтардан және осыған байланысты алымдардан босатады:
а) консулдық мекеменiң ресми пайдалануына арналған заттар;
б) орналасу үшiн қажеттi заттарды қоса алғанда, консулдық қызмет адамдарының, консулдық мекеме қызметкерлерiнiң, сондай-ақ олардың өздерiмен бiрге тұратын отбасы мүшелерiнiң жеке басының пайдалануына арналған заттар.
2. Консулдық қызмет адамының жеке қол жүгi, бұған қол жүгiнде осы баптың 1-тармағының ережелерi қолданылмайтын немесе әкелуге және әкетуге консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерi тыйым салатын немесе карантиндiк тыйым салуға жататын заттар бар деп есептеуге елеулi негiздер болған жағдайларды қоспағанда, кедендiк тексеруден босатылады. Мұндай кедендiк тексеру консулдық қызмет адамының немесе оның уәкiлдiк берген өкiлiнiң қатысуымен жүргiзiледi.

26-бап

Осы Конвенция артықшылықтар мен иммунитеттер беретiн барлық адамдар өздерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiне нұқсан келтiрместен, консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн, көшеде жүру ережелерiн, сондай-ақ көлiк құралдарын сақтандыруға қатысты нұсқамаларды қоса алғанда, құрметтеуге мiндеттi.

27-бап

Консулдық қызмет адамы мен консулдық мекеменiң қызметкерi өздерiнiң ресми қызметiн орындау мақсатында консулдық округте жүрiп-тұру бостандығымен, егер бұл консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң ұлттық қауiпсiздiк тұрғысынан кейбiр аудандарда келу мен болуға тыйым салатын немесе мұны реттейтiн заңдары мен ережелерiне қайшы келмесе, қамтамасыз етiлуге тиiс. Бiрақ консулдық мекеме орналасқан мемлекет барлық жағдайларда консулдық қызмет адамына оның ресми мiндеттерiн орындау мүмкiндiгiн қамтамасыз етуге мiндеттi.

28-бап

Консулдық қызмет адамы мен консулдық мекеме қызметкерiнiң

олармен бiрге тұрып жатқан отбасы мүшелерiне, егер олар консулдық

мекеме орналасқан мемлекеттiң азаматтары болмаса немесе консулдық

мекеме орналасқан мемлекетте тұрақты түрде тұрып жатпаса, осы

Конвенцияның 18, 19, 20, 21, 23, 24, 25-баптарының ережелерi

қолданылады.

4-БӨЛIМ

Консулдық мiндеттер

29-бап

1. Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнiң шектерiнде 29-43-баптарда аталған консулдық мiндеттердi орындайды. Консулдық қызмет адамы бұдан басқа да ресми консулдық мiндеттердi, егер олар консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмесе, орындай алады.
2. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекеме орналасқан мемлекетте дипломатиялық өкiлдiгi болмаса, өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық қызмет адамына дипломатиялық мiндеттердi орындауды жүктей алады. Мұндай мiндеттердi орындау консулдық қызмет адамына дипломатиялық орындау консулдық қызмет адамына дипломатиялық артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалану құқығын бермейдi.
3. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң мәлiмдемесiнен кейiн консулдық қызмет адамы кез келген үкiметаралық ұйымның жанында өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiлi ретiнде iс-қимыл жасай алады. Осындай сапада iс-қимыл жасай отырып, ол адам әдеттегi халықаралық құқық немесе халықаралық шарттар осы өкiлге беретiн барлық артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалануға құқықты. Бiрақ кез келген консулдық мiндеттi орындауына қатысты нәрседе консулдық қызмет адамы осы Конвенция негiзiнде пайдалану жөнiнде өзi құқыққа ие болған иммунитетке қарағанда юрисдикциядан туындайтын көбiрек иммунитетке құқығы болмайды.
4. Өз мiндеттерiн орындау барысында консулдық қызмет адамы консулдық округтiң құзiреттi өкiмет орындарына сондай-ақ консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары, ережелерi және әдет-ғұрыптары қаншалықты мүмкiндiк беруiне орай консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң орталық органдарына жазбаша немесе ауызша нысанда өтiнiш жасай алады.
5. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарына сәйкес консулдық алымдар мен баж салықтарын алуға құқықты, осы алымдардан түскен пайда консулдық мекеме орналасқан мемлекетте барлық салықтар мен алымдардан босатылады.

30-бап

Консулдық қызмет адамның өз консулдық округiнiң шектерiндегi

құқықтары:

а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары мен заңды

ұйымдарының құқықтары мен мүдделерiн қорғау;

б) өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық мекеме орналасқан

мемлекет арасында сауда-экономикалық, ғылыми-техникалық, мәдени,

гуманитарлық, туристiк байланыстардың дамуына жәрдемдесу, сондай-ақ

өзге де жолдармен олардың арасындағы қатынастардың дамуына көмектесу.

31-бап

1. Консулдық қызмет адамының өз консулдық округiнiң шектерiндегi

құқықтары:

а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының есебiн жүргiзу;

б) азаматтық мәселелерi жөнiндегi кез-келген өтiнiштердi қабылдау;

в) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының тууы мен өлуi

туралы хабарлама алу және тiркеу;

г) ерлi-зайыптылардың екеуi де өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары болған жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарына сәйкес некелерiн тiркеу немесе некелерiн бұзу;
д) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының отбасылық статусы туралы өтiнiштерiн қабылдау.
2. Консулдық қызмет адамы консулдық мекеме орналасқан

мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындарына осы баптың 1-тармағының б, в

және г кiшi тармақтарында аталған актiлердiң, егер консулдық мекеме

орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерi осыны талап етсе,

орындалуы туралы хабарлап отыруға тиiс.

3. Осы баптың 1-тармағының б, в және г кiшi тармақтарының

ережелерi мүдделi адамдарды консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң

заңдары мен ережелерiнде көзделген нұсқамаларды сақтау мiндетiнен

босатпайды.

32-бап

Консулдық қызмет адамы:

1) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының паспорттарын

беруге, жаңартуға және жоюға, олардың қолданылу мерзiмiн ұзартуға,

оларға қажеттi белгiлер енгiзуге;

2) өкiлдiгiн жiберген мемлекетте болуды қалаған адамдарға келу

жөнiнде қажеттi құжаттар беруге және оларға өзгерiстер туралы тиiстi

белгiлер енгiзуге;

3) визалар беруге қақылы.

33-бап

Консулдық қызмет адамы төменде аталған актiлердi жасауға:

а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өтiнiштерiн

қабылдауға, жазбаша хаттауға және куәландыруға;

б) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өсиеттерiн жазбаша

хаттауға, куәландыруға және сақтауға;

в) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының арасында жасалған мәмiлелердi, егер бұл мәмiлелер консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, жазбаша хаттауға, куәландыруға қақылы. Алайда консулдық қызмет адамы консулдық мекеме орналасқан мемлекеттегi қозғалмалы емес мүлiкке материалдық құқықты белгiлеуге немесе беруге қатысы бар мәмiлелердi жазбаша хаттай да, куәландыра да алмайды;
г) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары мен консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң азаматтары арасында жасалған мәмiлелердi, егер бұл мәмiлелер орындауға жататын болса және тек өкiлдiгiн жiберген мемлекетте ғана құқықтық салдары бар болса, сондай-ақ мәмiлелер консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, жазбаша хаттауға және куәландыруға;
д) ресми құжаттарды, сондай-ақ олардың көшiрмелерiн, аудармалары мен үзiндiлерiн куәландыруға;
е) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының алуан түрлi құжаттарға қойған қолдарын, егер осы құжаттардың мазмұны консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, куәландыруға;
ж) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарынан немесе осы азаматтар үшiн сақтауға құжаттар мен құндылықтарды, егер бұл консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, қабылдауға;
з) консулдық қызмет адамының құзiретi ауқымына қатысы бар басқа да актiлердi, егер олар консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн болса, жасауға қақылы.

34-бап

Консулдық қызмет адамы осы Конвенцияның 33-бабына сәйкес жазбаша хаттаған, куәландырған немесе аударған құжаттар консулдық мекеме орналасқан мемлекетте консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары жазбаша хаттаған, аударған және куәландырған құжаттардай заңды әрi дәлелдi күшке ие болады.

35-бап

Консулдық қызмет адамы консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес асырап алушылықты жүргiзуге, қамқоршыны немесе шапағатшыны ұсынуға және тағайындауға қақылы.

36-бап

1. Консулдық қызмет адамының мұрагерлiк мүлiк iстерi жөнiндегi мiндеттерi қолданыстағы халықаралық келiсiмдермен реттеледi.
2. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының қазасы туралы консулдық қызмет адамына кешiктiрмей хабарлайды және қайтыс болғандығы туралы куәлiктi және өлiмiне қатысты басқа да құжаттарды жiбередi.
3. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары, егер мұрагер немесе мұрагерлiк өсиет етiлген адам өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы болса, консулдық мекеме орналасқан мемлекетте мұрагерлiк мүлiктiң ашылғандығы жөнiнде консулдық қызмет адамына хабарлайды.
Мұның үшiншi мемлекеттiң аумағында өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының пайдасына мұрагерлiк мүлiктiң ашылғандығы туралы консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары мағлұмат алған жағдайларға да қатысы бар.

37-бап

Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнде өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы атынан, егер бұл азамат сол жерде бола алмағандығынан немесе қандай да бiр басқа себептермен өз құқықтары мен мүдделерiн дер кезiнде қорғай алмайтын болса, консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындарының алдында болуға қақылы. Мұның өзi өкiлi бар адам өзiнiң өкiлеттi өкiлiн тағайындағанға немесе өз құқықтары мен мүдделерiн қорғауды өз қолына алғанға дейiн сақталады.

38-бап

1. Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнде өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарымен кездесуге және байланыс жасауға, оларға ақыл-кеңес беруге, құқықтық көмек көрсету жөнiнде шаралар қолдануды қоса алғанда, кез келген көмектi беруге қақылы.
2. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының қамауға алынғаны, ұсталғаны немесе оның жеке бас бостандығының кез келген басқа санда шектелгенi туралы тез арада, бiрақ үш календарлық күннен кешiктiрмей өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық қызмет адамын хабардар етуге тиiс.
3. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары қамауға алынғаннан, ұсталғаннан немесе жеке бас бостандығы кез келген басқа нысанда шектелгеннен кейiн тез арада, бiрақ төрт календарлық күннен кешiктiрмей, консулдық қызмет адамына өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қамауға алынған, ұсталған немесе түрмедегi азаматымен жолығуына немесе байланыс жасауына мүмкiндiк беруге тиiс.
Осы баптың 1-3-тармақтарында сөз болған құқықтар консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес жүзеге асырылуға тиiс, алайда аталған заңдар мен ережелер бұл құқықтардың күшiн жоймайды.
4. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматына қатысы бар жағдай туралы, егер ол консулдық қызмет адамымен байланыс жасай алмайтын болса, консулдық қызмет адамын тез арада хабардар етуге тиiс.

39-бап

Консулдық мекеме орналасқан мемлекет консулдық қызмет адамына қолданылып жүрген заңдардағы өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының құқықтарына немесе заңды мүдделерiне қатысы болатын өзгерiстер туралы дер кезiнде хабарлайды.

40-бап

1. Консулдық қызмет адамы консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң порттарында, аумақтық және iшкi суларында өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемелерiне кез келген көмек пен жәрдем көрсетуге қақылы.
2. Консулдық қызмет адамы кеменiң бортына көтерiле алады, ал кеме капитаны, экипажы мүшелерi мен жолаушылар кеменiң жағалаумен еркiн қатынасуына рұқсат етiлiсiмен-ақ консулдық қызмет адамымен байланыс жасай алады.
3. Консулдық қызмет адамы консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындарынан өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiне, капитанға, экипаж мүшелерiне және осы кеменiң жолаушыларына қатысты өз мiндеттерiн орындауына байланысты кез келген мәселе бойынша көмек сұрай алады.

41-бап

Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнде:
а) консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес, өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемесiнiң жүзген және портта тұрған кезiнде болған кез келген оқиғаларды тергеуге, өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемесiнiң капитанынан, экипаж мүшелерi мен жолаушыларынан сұрауға, кеме құжаттарын тексеруге, кеменiң жүзу бағыты мен баратын жерi туралы ақпарат алуға, кеменiң портқа жүзiп кiруiне, портта болуына, порттан шығуына жәрдемдесуге;
г) жалақыға және еңбек шартына байланысты дауларды қоса алғанда, кеме капитаны мен экипаж мүшелерi арасындағы кез келген сипаттағы дауларды, егер бұл консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындарының құқықтарына нұқсан келтiрмейтiн болса, шешуге;
в) кеме капитаны мен экипаж мүшелерiнiң ауруханада емделуi және отанына қайтарылуы жөнiнде шаралар қолдануға;
г) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде кемелер жөнiнде көзделген мәлiмдеменi немесе кез келген құжатты қабылдауға, жасауға және куәландыруға қақылы.

42-бап

1. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң соттары немесе басқа құзiреттi өкiмет орындары өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемесiнiң бортында қандай да бiр мәжбүр ету шараларын қолданғысы немесе тергеу жүргiзгiсi келген жағдайда, олар бұл туралы консулдық қызмет адамына осындай шараларды қолдану кезiнде консулдық қызмет адамының өзi немесе оның өкiлi қатыса алуы үшiн дер кезiнде хабарлауға тиiс. Егер консулдық қызмет адамы немесе оның өкiлi әлде бiр себептермен бұған қатыса алмаса, онда оның өтiнiшi бойынша консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiметi орындары болған оқиғалар туралы толық ақпарат беруге тиiс.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi сондай-ақ кеме капитанын немесе экипаж мүшелерiн жағалауда консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары тергеуге тиiс болған жағдайда да қолданылады.
3. Осы баптың ережелерi әдеттегi кедендiк, паспорттық немесе карантиндiк бақылауға, сондай-ақ кеме капитанының өтiнiшi бойынша немесе оның келiсiмiмен жасалған басқа да iс-әрекеттерге қолданылмайды.

43-бап

1. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi консулдық мекеме орналасқан мемлекетте қираса, қайраңға отырса немесе жағалауға шығарылып тасталса немесе әлде бiр апатқа ұшыраса, немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының меншiгi болып табылатын кез келген консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң жағалауынан немесе жағалауына жақын жерден табылса немесе осы зат осы мемлекеттiң портына жеткiзiлсе, аталған зат апатқа ұшыраған кеме жүгiнiң бiр бөлiгi болған жағдайды қоса алғанда, консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындары консулдық қызмет адамын мүмкiндiгiнше тез арада хабардар етедi. Құзiреттi өкiмет орындары соны мен қатар консулдық қызмет адамына адамдарды, кеменi, кеменiң жүктерiн, кеменiң бортындағы басқа да мүлiктердi және кемеге тиесiлi немесе жүктiң бiр бөлiгi болып табылатын, бiрақ кеменiң бортынан сырт қалған заттарды құтқару жөнiнде қолданылатын шаралар туралы хабарлауға тиiс.
2. Консулдық қызмет адамы апатқа ұшыраған кемеге, оның экипаж мүшелерi мен жолаушыларына кез келген көмек көрсете алады, осы мақсатта ол сондай-ақ консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындарынан жәрдем сұрай алады.
Консулдық қызмет адамы осы баптың 1-тармағында көрсетiлген шараларды, сондай-ақ кеменi жөндеу жөнiндегi тиiстi шараларды қолдана алады немесе құзiреттi өкiмет орындарына шаралар қолдану немесе жүзеге асырылып жатқан шараларды жалғастыра беру туралы өтiнiш бiлдiре алады.
3. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң апатқа ұшыраған кемесi немесе осы кемеге тиесiлi кез келген зат консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң жағалауынан немесе жағалауына жақын жерден табылса және кеменiң капитаны да, кеменiң иесi де, оның агентi де, мүдделi сақтандыру компаниясының өкiлi де осы кеменi немесе затты сақтау немесе қарамағына алу жөнiнде шаралар қолдана алмаса, онда консулдық қызмет адамы кеме иесiнiң атынан осындай мақсат үшiн кеме иесiнiң өзi қабылдауы мүмкiн шараларды қолдана алады.
Осы тармақтың ережелерiн сонымен қатар кеме жүгiнiң бiр бөлiгiн құрайтын немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының немесе заңды ұйымының меншiгi болып табылатын кез келген затқа қолдануға болады.
4. Егер үшiншi бiр мемлекеттiң апатқа ұшыраған кемесi жүгiнiң бiр бөлiгiн құрайтын, бiрақ өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының немесе заңды ұйымының меншiгi болып табылатын кез келген зат консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң жағалауынан немесе жағалауына жақын жерден табылса немесе осы мемлекеттiң портына жеткiзiлсе және кеме капитаны да, зат иесi де, оның агентi де, мүдделi сақтандыру

компаниясының өкiлi де мұндай затты сақтай немесе қарамағына ала

алмаса, онда консулдық қызмет адамы осындай мақсат үшiн зат иесiнiң

өзi қабылдауы мүмкiн шараларды қолдана алады.

44-бап

Осы Конвенцияның 40-43-баптарының ережелерi тиiсiнше ұшақтар

туралы сөз болатын жағдайларда да қолданылады.

5-БӨЛIМ

Қорытынды ережелер

45-бап

1. Осы Конвенция бекiтiлуге тиiс және оның бекiтiлуi туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарланғаннан кейiн отызыншы күнi күшiне енедi.
2. Уағдаласушы Тараптар Конвенцияны белгiсiз мерзiмге жасайды және кез келген уақытта оның күшiн жоя алады. Осы Конвенцияның қолданылуы Уағдаласушы Тараптардың бiрi екiншi Уағдаласушы Тараптан өзiнiң оны қолдануды тоқтатқысы келетiнi жөнiнде дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарламасын алған күннен бастап алты ай өткен соң тоқтатылады.

Осыны куәландыру ретiнде Уағдаласушы Тараптардың уәкiлдерi осы

Конвенцияға қол қойды және оны өздерiнiң мөрлерiмен бекiттi.

Алматы қаласында 1995 жылы 9 наурызда әрқайсысы қазақ, венгр

және орыс тiлдерiнде екi дана болып жасалды. Осы Конвенцияның

ережелерiн түсiнуде алшақтық болған жағдайда Тараптар орыс тiлiндегi

мәтiндi басшылыққа алады.

ҚАЗАҚСТАН ВЕНГР

РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ

АТЫНАН АТЫНАН