О ратификации Консульской Конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Беларусь

Закон Республики Казахстан от 2 декабря 1997 г. N 193

Ратифицировать Консульскую конвенцию между Республикой Казахстан и Республикой Беларусь, подписанную 17 января 1996 года в Минске.

Президент
Республики Казахстан

Консульская Конвенция
между Республикой Казахстан
и Республикой Беларусь

(Бюллетень международных договоров РК, 1999 г., N 4, ст. 80)
(Вступила в силу 31 июля 1998 года - ж. "Дипломатический курьер",
спецвыпуск N 2, сентябрь 2000 года, стр. 161)

Республика Казахстан и Республика Беларусь, именуемые далее Договаривающиеся Стороны
в интересах дальнейшего укрепления дружественных отношений и сотрудничества между обоими государствами,
руководствуясь желанием урегулировать консульские отношения между ними,
решили заключить настоящую Консульскую конвенцию и согласились о нижеследующем:

Статья 1. Определения

В настоящей Конвенции приводимые ниже термины имеют следующее значение:
а) "представляемое государство, государство пребывания" означает в зависимости от контекста соответственно Республику Казахстан и Республику Беларусь;
b) "консульское учреждение" означает любое генеральное консульство, консульство, вице-консульство или консульское агентство;
с) "консульский округ" означает район государства пребывания, отведенный консульскому учреждению для выполнения консульских функций;
d) "глава консульского учреждения" означает лицо, которому представляемое государство поручило действовать в этом качестве;
е) "консульское должностное лицо" означает любое лицо, включая главу консульского учреждения, которому поручено в этом качестве выполнение консульских функций;
f) "консульский служащий" означает любое лицо, не являющееся консульским должностным лицом, выполняющее административные или технические обязанности в консульском учреждении;
g) "работник обслуживающего персонала" означает любое лицо, выполняющее обязанности по обслуживанию консульского учреждения;
h) "работники консульского учреждения" означает консульские должностные лица, консульские служащие, сотрудники консульского учреждения и работники обслуживающего персонала;
i) "член семьи" означает жена (муж), дети, родители работников консульского учреждения, иные лица, находящиеся на иждивении и проживающие с ними;
j) "частный домашний работник" означает любое лицо, состоящее исключительно на частной службе у работника консульского учреждения;
k) "консульские помещения" означает используемые исключительно для целей консульского учреждения здания или части зданий и обслуживающий данные здания или части зданий земельный участок, включая резиденцию главы консульского учреждения, кому бы ни принадлежало право собственности на них;
l) "консульские архивы" означает все бумаги, документы, корреспонденцию, книги, фильмы, ленты звукозаписи и реестры консульского учреждения вместе с шифрами и кодами, картотеками и любыми предметами обстановки, предназначенными для обеспечения их сохранности и хранения;
m) "судно представляемого государства" означает любое судно, которое в соответствии с законодательством представляемого государства имеет право плавать под флагом этого государства, за исключением военных судов;
n) "воздушное судно представляемого государства" означает любое воздушное судно с опознавательными знаками представляемого государства, за исключением военных летательных аппаратов.

РАЗДЕЛ I. Открытие консульских учреждений, назначение
работников консульских учреждений


Статья 2. Открытие консульского учреждения


1. Консульское учреждение может быть открыто на территории государства пребывания только с согласия этого государства.
2. Местонахождение консульского учреждения, его класс и консульский округ определяются по соглашению между представляемым государством и государством пребывания.
В случае возникновения разногласий по вопросу о численности работников консульского учреждения этот вопрос решается по договоренности между представляемым государством и государством пребывания.
3. Дальнейшие изменения местонахождения консульского учреждения, его класса и консульского округа могут осуществляться представляемым государством только с согласия государства пребывания.
4. Предварительное определенно выраженное согласие государства пребывания необходимо также для открытия канцелярии, составляющей часть существующего консульского учреждения, вне местонахождения последнего.

Статья 3. Назначение главы консульского учреждения и
допущение его к выполнению своих функций

1. До назначения главы консульского учреждения представляемым государством по дипломатическим или иным соответствующим каналам должно быть получено согласие государства пребывания в отношении предлагаемого лица.
2. После получения согласия государства пребывания представляемое государство через свое дипломатическое представительство или иным соответствующим путем направляет министерству иностранных дел государства пребывания составляемый при каждом назначении документ, имеющий форму патента или подобного ему свидетельства, удостоверяющего полномочия главы консульского учреждения, его полное имя, фамилию, занимаемую должность, консульский округ, в котором он будет исполнять свои обязанности, и местонахождение консульского учреждения.
3. По получении государством пребывания консульского патента или подобного ему свидетельство о назначении, глава консульского учреждения допускается к выполнению своих функций разрешением со стороны государства пребывания, называемых экзекватурой, какую бы форму такое разрешение не имело.
Экзекватура выдается государством пребывания в возможно короткий срок и бесплатно.
4. Глава консульского учреждения может приступить к выполнению своих функций сразу же по получении письменного подтверждения государства пребывания. До получения подтверждения глава консульского учреждения с согласия государства пребывания может временно выполнять свои функции.
5. После того, как государство пребывания подтвердило назначение главы консульского учреждения или разрешило ему временно исполнять свои функции, оно должно немедленно уведомить об этом компетентные власти округа и предпринять все необходимые меры к тому, чтобы глава консульского учреждения мог выполнять свои функции и пользоваться привилегиями и иммунитетами, предусмотренными настоящей Конвенцией.
6. Если государство пребывания не дает согласия на назначение какого-либо лица в качестве главы консульского учреждения, оно не обязано сообщать представляемому государству мотивы такого отказа.

Статья 4. Временное выполнение функций главы консульского
учреждения

1. Если глава консульского учреждения по какой-либо причине не может выполнять свои функции или если должность главы консульского учреждения временно вакантна, представляемое государство может уполномочить консульское должностное лицо данного или другого консульского учреждения в государстве пребывания или одного из членов дипломатического представительства в государстве пребывания временно выполнять функции главы консульского учреждения. Полное имя, фамилия, должность и ранг этого лица сообщаются министерству иностранных дел государства пребывания заранее.
2. До тех пор, пока лицо, уполномоченное временно выполнять функции главы консульского учреждения, находится в этом качестве, на него распространяются те же привилегии и иммунитеты, которые предоставляются настоящей Конвенцией главе консульского учреждения.
3. Назначение члена дипломатического представительства представляемого государства в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи в качестве исполняющего обязанности главы консульского представительства не затрагивает привилегий и иммунитетов, которые предоставлены ему согласно его дипломатическому статусу.

Статья 5. Уведомление государства пребывания о назначениях,
прибытии и отбытии консульских должностных лиц


1. Представляемое государство заранее письменно уведомляет государство пребывания о нижеследующем:
а) фамилию, имя, гражданство, ранг, должность работников консульского учреждения, дату их прибытия, окончательного отбытия, или о прекращении функций, а также о любом изменении их статуса в период работы в консульском учреждении;
b) фамилию, имя, гражданства, дату прибытия и окончательного отбытия членов семьи работников консульского учреждения, а также о том, что то или иное лицо становится или перестает быть таким членом семьи.
2. Компетентные органы государства пребывания выдают бесплатно, в соответствии с установленным порядком этого государства, удостоверения работникам консульского учреждения и членам их семей, за исключением тех, которые являются гражданами государства пребывания или постоянно проживают в нем.

Статья 6. Гражданство консульских должностных лиц

Консульское должностное лицо должно быть гражданином представляемого государства.

Статья 7. Лица, признаваемые "реrsоnа non grata"
или неприемлемыми

1. Государство пребывания может в любое время уведомить представляемое государство дипломатическим путем о том, что тот или иной работник консульского учреждения является "реrsоnа non grata" или неприемлемым, не будучи обязанным сообщать мотивы своего решения. В таком случае представляемое государство должно отозвать соответствующего работника консульского учреждения или прекратить его функции в консульском учреждении.
2. Если представляемое государство не выполнит свои обязательства в течение разумного срока, то государство пребывания может соответственно аннулировать экзекватуру данного лица или отказаться признавать данное лицо работником консульского учреждения.

РАЗДЕЛ II. Консульские функции


Статья 8. Консульские функции

Консульскими функциями являются:
а) защита в государстве пребывания прав и интересов представляемого государства, его граждан и юридических лиц в соответствии с нормами международного права;
b) содействие развитию отношений между представляемым государством и государством пребывания в торговой, экономической, культурной, спортивной, научно-технической, туристической и других областях;
с) выяснение всеми законными путями положения в политической, торговой, экономической, культурной, спортивной, научно-технический и других областях государства пребывания и сообщение об этом правительству представляемого государства;
d) выполнение других функций, которые не запрещаются законами и правилами государства пребывания или против выполнения которых государство пребывания не имеет возражений.

Статья 9. Функции по вопросам гражданства и
гражданского состояния

1. Консульское должностное лицо имеет право:
а) вести учет граждан представляемого государства;
b) принимать любые заявления по вопросам гражданства представляемого государства;
с) регистрировать рождение и смерть граждан представляемого государства и выдавать соответствующие документы;
d) регистрировать заключение и расторжение браков между гражданами представляемого государства и выдавать соответствующие документы.
2. Консульское должностное лицо сообщает компетентным властям государства пребывания о произведенной регистрации рождения и смерти, заключений и расторжений браков, если этого требует законодательство государства пребывания.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи не освобождают заинтересованных лиц от обязанностей соблюдать законы и правила государства пребывания.

Статья 10. Функции по вопросам паспортов и виз

Консульское должностное лицо имеет право:
а) выдавать, погашать паспорта и другие аналогичные документы гражданам представляемого государства, продлевать срок их действия, вносить в них необходимые отметки;
b) выдавать, продлевать, аннулировать визы лицам, желающим посетить или проехать через представляемое государство, а также вносить в них изменения и дополнения.

Статья 11. Нотариальное засвидетельствование и легализация

1. В соответствии с законами и правилами представляемого государства консульское должностное лицо имеет право:
а) по просьбе любого лица, независимо от его гражданства, выдавать ему различные документы для использования в представляемом государстве;
b) по просьбе граждан представляемого государства выдавать им различные документы для использования в государстве пребывания или за его пределами;
с) переводить документы на язык представляемого государства или государства пребывания и удостоверять правильность этого перевода;
d) легализовывать документы, выданные компетентными властями представляемого государства или государства пребывания, удостоверять верность их копии, перевода и выписки;
е) принимать, составлять и удостоверять заявления граждан представляемого государства;
f) удостоверять подписи граждан представляемого государства на всякого рода документах;
g) составлять, удостоверять и принимать на хранение завещания граждан представляемого государства;
h) составлять и удостоверять акты и сделки между гражданами представляемого государства, поскольку такие акты и сделки не противоречат законодательству государства пребывания и не касаются установления и передачи прав на недвижимое имущество, составлять и удостоверять акты и сделки между гражданами представляемого государства, с одной стороны, и гражданами других государств, с другой стороны, поскольку эти акты и сделки относятся исключительно к имуществу или правам в представляемом государстве и касаются дел, подлежащих рассмотрению в этом государстве при условии, что эти акты и сделки не противоречат законодательству государства пребывания;
i) принимать на хранение имущество и документы граждан представляемого государства, поскольку это не противоречит законодательству государства пребывания.
2. Составленные, выданные, удостоверенные или переведенные консульским должностным лицом документы в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи будут рассматриваться в государстве пребывания как документы, имеющие такую же юридическую силу, как если бы они были выданными, удостоверенными или переведенными компетентными властями и учреждениями государства пребывания, при условии, что они соответствуют законодательству государства пребывания.

Статья 12. Уведомление о задержании, аресте и посещениях


1. Если гражданин представляемого государства арестован, задержан или лишен свободы в иной форме в пределах консульского округа, то компетентные власти государства пребывания в течение четырех дней после случившегося уведомляют об этом консульское учреждение.
2. Консульское должностное лицо имеет право посетить гражданина представляемого государства, который был арестован, задержан или лишен свободы в иной форме, сноситься, встречаться с ним и отказывать ему правовую помощь. Компетентные власти государства пребывания должны, в возможно короткий срок, организовать встречу консульского должностного лица с указанным гражданином представляемого государства, но не позже трех дней со дня подачи заявления.
Дальнейшие посещения могут осуществляться через разумные промежутки времени.
3. Компетентные власти государства пребывания должны незамедлительно уведомить арестованного, задержанного, или лишенного свободы в иной форме гражданина представляемого государства о положениях пунктов 1 и 2 настоящей статьи.
4. Права, предусмотренные в настоящей статье, осуществляются в соответствии с законами и правилами государства пребывания. Однако, применение закона и правил государства пребывания не должно ограничивать осуществление прав, предусмотренных в настоящей статье.

Статья 13. Оказание помощи гражданам представляемого
государства

Консульское должностное лицо имеет право:
а) встречаться и сноситься с гражданами представляемого государства, давать им советы, и оказывать всяческое содействие включая принятие мер для оказания им правовой помощи. Государство пребывания ограничивает сношение граждан представляемого государства с консульским учреждением и доступ их в консульское учреждение;
b) обращаться к компетентным властям государства пребывания за содействие в розыске пропавших без вести граждан представляемого государства, постоянно проживающих или временно находящихся на территории государства пребывания;
с) интересоваться условиями жизни и работы любого гражданина представляемого государства в государстве пребывания и оказывать ему необходимую помощь;
d) запрашивать компетентные органы государства пребывания о предоставлении информации относительно любого гражданина представляемого государства, а эти органы должны делать возможное, чтобы предоставить такую информацию;
е) принимать на временное хранение документы, денежные средства и ценности любого гражданина представляемого государства, если это не противоречит законам и правилам государства пребывания;
f) если гражданин представляемого государства не может осуществлять в государстве пребывания защиту своих прав и интересов в связи с его отсутствием в государстве пребывания или по другим причинам, то консульское должностное лицо может без особой доверенности представлять этого гражданина в судах и других органах государства пребывания или обеспечивать его надлежащее представительство до тех пор, пока данный гражданин не назначит своих уполномоченных или не возьмет на себя защиту своих прав и интересов.

Статья 14. Опека и попечительство

1. Компетентные органы государства пребывания при наличии у них информации уведомляют консульское должностное лицо о необходимости назначения опекуна или попечителя для гражданина представляемого государства, постоянно проживающего на территории государства пребывания.
2. Консульское должностное лицо сотрудничает по вопросу, указанному в пункте 1 настоящей статьи, с компетентными органами государства пребывания и, в случае необходимости, рекомендует лицо для выполнения обязанностей опекуна или попечителя в соответствии с законами и правилами государства пребывания.
3. Если суд или другие компетентные органы государства пребывания сочтут, что предложенное лицо по каким-либо причинам неприемлемо в качестве опекуна или попечителя, то консульское должностное лицо может предлагать другую кандидатуру.

Статья 15. Уведомление о смерти

1. В случае смерти гражданина представляемого государства в государстве пребывания, компетентные органы государства пребывания в возможно короткий срок уведомляют об этом консульское учреждение и по его просьбе выдают ему свидетельство или другие документы, подтверждающие факт смерти.
2. Консульское должностное лицо, если ему раньше станет известно о смерти в государстве пребывания гражданина представляемого государства, информирует об этом компетентные органы государства пребывания.

Статья 16. Меры по охраны наследственного имущества

1. В случае, если умерший гражданин представляемого государства оставил наследство в государстве пребывания, то компетентные органы государства пребывания в возможно короткий срок информируют консульское учреждение о составе наследственного имущества, наследниках, отказ о получателях умершего, а также о наличии завещания.
2. Консульское должностное лицо может просить согласия компетентных органов государства пребывания на свое присутствие при составлении описи и опечатывании наследственного имущества, указанного в пункте 1 настоящей статьи.
3. Если какой-либо гражданин представляемого государства получил право на наследование или получение имущества умершего в государстве пребывания лица любого гражданства, то компетентные органы государства пребывания при наличии у них информации должны уведомить консульское учреждение, даже если этот гражданин находится за пределами государства пребывания.
4. Консульское должностное лицо может от имени гражданина представляемого государства, если такой гражданин не находится в государстве пребывания, принимать от суда, других органов или отдельного лица деньги или иное имущество, предназначенные этому гражданину вследствие смерти какого-либо лица, включая наследство, выплату компенсаций и сумм, причитающихся по страхованию, и передавать эти деньги и имущество указанному гражданину.
5. В случае смерти гражданина представляемого государства, временно находящегося в государстве пребывания, а также если у умершего отсутствуют родственники или его представители в государстве пребывания, и к тому же оставленные им вещи не связаны с обязательствами, которые взял на себя умерший во время нахождения в государстве пребывания, то консульское должностное лицо имеет право получать, сохранять и передавать по назначению оставленные вещи.
6. При выполнении функций, упомянутых в пунктах 3, 4 и 5 настоящей статьи, консульское должностное лицо обязано придерживаться законов и правил государства пребывания.

Статья 17. Помощь воздушному судну представляемого
государства

1. Консульское должностное лицо имеет право в пределах своего консульского округа осуществлять предусмотренные законами и правилами представляемого государства право надзора и инспекций в отношении воздушных судов представляемого государства, которые находятся в аэропорту или в воздушном пространстве государства пребывания, а также в отношении членов их экипажа.
2. Консульское должностное лицо имеет право в пределах своего консульского округа оказывать помощь воздушному судну представляемого государства, которое находится в аэропорту или в воздушном пространстве государства пребывания, а также членам его экипажа в том числе:
а) сноситься с командиром воздушного судна представляемого государства или членами его экипажа;
b) без ущерба для прав компетентных властей государства пребывания расследовать происшествия, имевшие место во время полета воздушного судна представляемого государства, либо его стоянки в аэропорту, опрашивать командира либо членов экипажа, проверять документы воздушного судна, заслушивать доклад командира о воздушном судне, его полете и месте назначения, а также оказывать необходимую помощь воздушному судну при полете, посадке и стоянки в аэропорту;
с) без ущерба для компетентных властей государства пребывания решать в соответствии с законодательством представляемого государства всякого рода споры между командиром и членами экипажа;
d) в случае необходимости обеспечивать лечение в больнице либо репатриацию командира или членов экипажа воздушного судна;
е) получать, выдавать или заверять любые документы, предусмотренного законами и правилами представляемого государства в отношении воздушного судна;
f) выполнять иные действия в отношении воздушного судна, порученные компетентными властями представляемого государства и непротиворечащие законам и правилам государства пребывания.
3. Консульское должностное лицо может обращаться за помощью и содействием к компетентным органам государства пребывания при выполнении функций, предусмотренных положениями настоящей статьи.

Статья 18. Защита от мер принуждения, осуществляемых
в отношении воздушного судна представляемого
государства

1. В случае, если суды или другие компетентные органы государства пребывания намерены осуществить принудительные меры в отношении воздушного судна представляемого государства или провести официальное расследование на его борту, то они предварительно уведомляют об этом консульское учреждение, с тем, чтобы консульское должностное лицо или его представитель могли присутствовать при осуществлении таких действий. Если предварительное уведомление консульского учреждения невозможно из-за нехватки времени ввиду срочности вопроса, то компетентные органы государства пребывания уведомляют консульское учреждение сразу же после осуществления вышеуказанных действий и по просьбе консульского должностного лица в кратчайшие сроки представляют полную информацию в отношении своих действий.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к чрезвычайному, пограничному, таможенному и санитарному контролю, а также к мерам безопасности, которые осуществляют компетентные органы государства пребывания.
3. Компетентные органы государства пребывания не могут вмешиваться во внутренние дела воздушного судна представляемого государства, если воздушное судно представляемого государства, члены его экипажа и пассажиры не нарушили спокойствие, безопасность и общественный порядок в государстве пребывания, за исключением тех случаев, когда это совершается по просьбе командира воздушного судна представляемого государства или консульского должностного лица или с их согласия.

Статья 19. Помощь воздушному судну представляемого
государства, которое терпит аварию

1. Если воздушное судно представляемого государства потерпело аварию на территории государства пребывания или компетентным властям государства пребывания станет известно о том, что на борту воздушного судна третьего государства, которое потерпело аварию в государстве пребывания, находились граждане представляемого государства и их имущество, то компетентные органы государства пребывания в возможно короткий срок доводят это до сведения консульского учреждения, а также сообщают о мерах, принятых по спасению воздушного судна и граждан представляемого государства, а также их имущества.
2. Консульское должностное лицо представляемого государства, судно которого потерпело аварию, также может обращаться за помощью к компетентным органам государства пребывания.
3. Если воздушное судно представляемого государства, которое потерпело аварию на территории государства пребывания или третьего государства, его предметы или груз найдены на территории государства пребывания и при этом отсутствует командир воздушного судна, собственник, его представитель или страховой агент, либо они не в состоянии принять меры по сохранению этого имущества или распорядиться им, то консульское должностное лицо имеет право принять от их имени меры по сохранению или распоряжению воздушным судном и имуществом.
4. Если воздушное судно представляемого государства, его предметы и груз, указанные в пунктах 1, 2 и 3 настоящей статьи были доставлены не для продажи или использования в государстве пребывания, то они не облагаются государством пребывания таможенными пошлинами или иными аналогичными сборами.

Статья 20. Функции в отношении судна
представляемого государства

Статьи 17, 18, 19 настоящей Конвенции применяются также в отношении гражданских морских и речных судов в той мере, в какой они не противоречат любому международному соглашению по гражданскому флоту, участниками которого являются оба государства.

Статья 21. Передача судебных документов и
исполнение судебных поручений

Консульское должностное лицо имеет право передавать судебные и несудебные документы или исполнять судебные поручения или же поручения по снятию показаний для судов представляемого государства в соответствии с действующими международными соглашениями или, при отсутствии таких соглашений, в любом ином порядке, не противоречащем законам и правилам государства пребывания.

Статья 22. Выполнение консульских функций в
консульском округе и за его пределами

Консульское должностное лицо может выполнять консульские функции только в своем консульском округе. С согласия государства пребывания оно тоже может выполнять консульские функции за пределами консульского округа.

Статья 23. Сношение с органами государства пребывания

При выполнении своих функции консульское должностное лицо может обращаться в компетентные органы консульского округа, а также в компетентные центральные органы государства пребывания в той степени, в какой это допускается законами, правилами и обычаями этого государства.

Статья 24. Выполнение консульских функций
в третьем государстве

Представляемое государство может, после уведомления государства пребывания и третьего государства, поручить консульскому учреждению, аккредитованному в государстве пребывания, выполнение консульских функций в третьем государстве, если не имеется определенно выраженного возражения со стороны какого-либо из этих государств.

Статья 25. Выполнение консульских функций
от имени третьего государства

После соответствующего уведомления государства пребывания, консульское учреждение представляемого государства, может если государство пребывания не возражает, выполнять консульские функции в государстве пребывания, от имени третьего государства.

РАЗДЕЛ III. Привилегии и иммунитеты

Статья 26. Обеспечение условий для выполнения
консульским учреждением его функций

1. Государство пребывания должно предоставить все возможности для успешного выполнения консульскими учреждениями их функций.
2. Государство пребывания обязано относиться к работникам консульского учреждения с должным уважением и принимать все надлежащие меры для того, чтобы работники консульского учреждения могли успешно выполнять свои функции и пользоваться привилегиями и иммунитетами в соответствии с положениями настоящей Конвенции.

Статья 27. Консульские и жилые помещения

1. Представляемое государство или его уполномоченные в соответствии с законодательством государства пребывания на принципах взаимности имеют право:
а) приобретать в собственность или арендовать здания, либо части зданий для использования их в качестве помещений консульского учреждения, резиденции главы консульского учреждения и жилых помещений для других работников консульского учреждения, не являющихся гражданами государство пребывания и не имеющих постоянного места жительства в этом государстве;
b) строить или приспосабливать в этих же целях здания на предоставляемых в пользование на возмездной основе земельных участках;
с) передавать право собственности или право пользования третьей стороне.
2. Государство пребывания оказывает помощь представляемому государству в получении консульских помещений согласно положениям пункта 1 настоящей статьи и в случае необходимости содействует также представляемому государству в получении подходящих жилых помещений для работников консульского учреждения.

Статья 28. Пользование государственным флагом и гербом

1. Представляемое государство имеет право укреплять на здании консульского учреждения свой государственный флаг и щит с наименованием консульского учреждения на языках представляемого государства и государства пребывания.
2. Представляемое государство имеет право поднимать свой государственный флаг на здании консульского учреждения, резиденции главы консульского учреждения и его транспортных средствах, используемых им при выполнении своих служебных обязанностей.

Статья 29. Неприкосновенность консульских помещений и жилых
помещений работников консульского учреждения


1. Консульские учреждения и жилые помещения работников консульского учреждения неприкосновенны. Власти государства пребывания не могут вступать в консульские помещения и жилые помещения работников консульского учреждения без согласия главы консульского учреждения или главы дипломатического представительства представляемого государства в государстве пребывания или лица, назначенного одним из них.
2. Государство пребывания обязано принимать все необходимые меры для защиты консульских помещений работников консульского учреждения от всяких вторжений или нанесения ущерба и для предотвращения всякого нарушения спокойствия консульского учреждения или оскорбления его достоинства.
3. Консульские помещения, предметы их обстановки, имущество консульского учреждения, а также его средства передвижения пользуются иммунитетом от любых видов реквизиций в целях государственной обороны н общественных нужд. В случае необходимости отчуждения помещений для указанных выше целей, принимаются все возможные меры во избежание нарушения выполнения консульских функций н представляемому государству безотлагательно выплачивается соответствующая и эффективная компенсация.

Статья 30. Неприкосновенность консульского архива
и документов

Консульский архив н документы неприкосновенны в любое время и независимо от их местонахождения.

Статья 31. Свобода передвижения

Государство пребывания должно обеспечить всем работникам консульского учреждения свободу передвижения и поездок по его территории насколько это не противоречит законам и правилам о зонах, въезд и которые запрещается или регулируется по соображениям государственной безопасности, государство пребывания должно обеспечить всем работникам консульского учреждения свободу передвижения и поездок по его территории.

Статья 32. Свобода сношений

1. Государство пребывания должно разрешать и охранять свободу сношений консульского учреждения для всех официальных целей. При осуществлении сношений с правительством, дипломатическими представительствами, а также другими консульскими учреждениями представляемого государства консульское учреждение может пользоваться всеми подходящими средствами связи, включая закодированные и шифрованные депеши, дипломатических или консульских курьеров, дипломатические или консульские вализы. При пользовании обычными средствами связи к консульскому учреждению применяются те же тарифы, что и к дипломатическому представительству. Консульское учреждение может устанавливать и эксплуатировать радиопередатчик лишь с согласия государства пребывания.
2. Официальная корреспонденция консульского учреждения неприкосновенна. Под официальной корреспонденцией понимается вся корреспонденция, относящаяся к консульскому учреждению и его функциям. Консульская вализа не должна вскрываться или быть задержанной. Консульская вализа должна быть опечатана и иметь видимые внешние знаки, указывающие на ее характер, и может содержать только официальную корреспонденцию, документы и предметы, предназначенные исключительно для официального пользования консульского учреждения.
3. Консульским курьером может быть только гражданин представляемого государства, не проживающий постоянно в государстве пребывания. Консульский курьер снабжается официальным документом, в котором указывается его статус и число мест, составляющих консульскую вализу. Консульский курьер, находясь на территории государства пребывания, пользуется такими же правами, привилегиями и иммунитетами, как и дипломатические курьеры.
4. Представляемое государство, его дипломатические представительства и консульские учреждения могут назначать консульских курьеров ad hос. В таких случаях положения пункта 3 настоящей статьи применяются, за тем исключением, что упомянутые в нем иммунитеты прекращаются в момент доставки таким курьером вверенной ему консульской вализы по назначению.
5. Консульская вализа может быть вверена командиру воздушного судна или капитану судна представляемого государства. Этот командир или капитан снабжаются официальным документом с оказанием числа мест, составляющих консульскую вализу, но он не считается консульским курьером. По согласованию с соответствующими властями государства пребывания консульское должностное лицо может непосредственно и беспрепятственно принять или передать консульскую вализу командиру воздушного судна или капитану судна.

Статья 33. Консульские сборы и пошлины

1. Консульское учреждение может взимать за совершение консульских актов на территории государства пребывания сборы и пошлины, предусматриваемые законами и правилами представляемого государства.
2. Суммы, собираемые в форме сборов и пошлин, о которых упоминается в пункте 1 настоящей статьи и квитанции в получении таких сборов и пошлин освобождаются в государстве пребывания от всех сборов и пошлин.

Статья 34. Неприкосновенность личности
консульских должностных лиц

Консульские должностные лица пользуются личной неприкосновенностью. Они не подлежат аресту или задержанию в какой бы то ни было форме. Государство пребывания обязано принимать все необходимые меры для предупреждения посягательств на их личность, свободу и достоинство.

Статья 35. Иммунитет от юрисдикции

1. Консульские должностные лица пользуются иммунитетом от уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания, за исключением следующих гражданских исков:
а) вытекающих из договора, заключенного консульским должностным лицом, по которому он не действует прямо или косвенно от имени представляемого государства;
b) возникающих вследствие ущерба, вызванного дорожным транспортным средством, судном или воздушным судном в государстве пребывания, возмещение которого потребовало третье лицо;
с) относящихся к частному недвижимому имуществу на территории государства пребывания, если только они не владеют им от имени представляемого государства для консульских целей;
d) касающихся наследования когда они выступают в качестве исполнителя завещания, попечителя над наследственным имуществом, наследника или отказ о получателе как частные лица, а не от имени представляемого государства;
e) относящихся к любой деятельности, осуществляемой ими в государстве пребывания за пределами своих официальных функций.
2. В случае, если государство пребывания принимает исполнительные меры в связи с изложенным в пункте 1 настоящей статьи положениями, то неприкосновенность личности консульских должностных лиц и неприкосновенность их жилых помещений не должны нарушаться.
3. Сотрудники консульского учреждения и работники обслуживающего персонала не подлежат уголовной, гражданской и административной юрисдикции государства пребывания в том, что касается их служебной деятельности, за исключением гражданских исков, указанных в подпунктах (а) и (b) пункта 1 настоящей статьи.

Статья 36. Обязанность давать свидетельские показания

1. Работники консульского учреждения могут быть вызваны в качестве свидетелей для дачи показаний в судебных или административных процедурах в государстве пребывания.
Сотрудники консульского учреждения или работники обслуживающего персонала, за исключением п. 2 настоящей статьи, не могут отказываться давать показания.
Если консульское должностное лицо отказывается давать показания, к нему не могут применяться никакие меры принуждения или наказания.
2. Работники консульского учреждения не обязаны давать показания по вопросам, связанным с выполнением ими своих функций или представлять относящуюся к их функциям официальную корреспонденцию и документы. Они имеют право отказаться давать свидетельские показания в качестве экспертов по законодательству представляемого государства.
3. Компетентные власти государства пребывания, которым требуются показания какого-либо сотрудника консульского учреждения или работника обслуживающего персонала, должны избегать причинения помех выполнению этим лицом своих функций. Эти власти могут, когда это возможно, выслушивать также показания на дому у этого лица или в помещении консульского учреждения или же принимать от него письменные показания.

Статья 37. Освобождение от трудовых повинностей
и воинской обязанности

Работники консульского учреждения освобождаются в государстве пребывания от любых форм трудовых и общественных повинностей и воинской обязанности. Они также освобождаются от всех обязанностей, предусмотренных законами и правилами государства пребывания относительно регистрации иностранных граждан, получения разрешений на жительство, на трудовую деятельность в том, что касается выполнения работы для представляемого государства, и иных подобных требований, если таковые предусмотрены законами и правилами государства пребывания в отношении иностранных граждан.

Статья 38. Освобождение консульского учреждения
от налогов и сборов

1. Государство пребывания освобождает от налогов и сборов:
а) консульские помещения и жилые помещения работников консульского учреждения, приобретенные от имени представляемого государства или его представителя, а также договора и акты, касающиеся приобретения указанного имущества;
b) движимое имущество и транспортные средства, законно приобретенные консульским учреждением для официальных целей, а также их приобретение, владение или содержание.
2. Положения пункта 1 этой статьи не применяются по отношению к:
а) налогам и сборам, взимаемым в качестве оплаты за специальные услуги;
b) налогам и сборам, взимаемым в соответствии с законами и правилами государства пребывания, с лица. которое заключает договор с представляемым государством или его представителем.

Статья 39. Освобождение работников консульского
учреждения от налогообложения

1. Работники консульского учреждения освобождаются от личных, имущественных, государственных, районных и муниципальных налогов и пошлин государства пребывания за исключением:
а) косвенных налогов, которые обычно включаются в стоимость товаров и услуг;
b) налогов и пошлин на частное недвижимое имущество, находящееся на территории государства пребывания, с изъятиями, предусмотренными в положениях пункта 1 статьи 38 настоящей Конвенции;
с) налогов на наследственное имущество или пошлин на наследование или налогов на переход имущества, с изъятиями, предусмотренными в положениях пункта 2 статьи 43 настоящей Конвенции;
d) налогов и сборов на частный доход, включая доходы с капитала, источник которого находится в государстве пребывания, и налогов на капиталовложения в коммерческие и/или финансовые предприятия в государстве пребывания;
е) сборов, взимаемых за конкретные виды обслуживания;
f) регистрационных, служебных и реестровых пошлин, ипотечных сборов, гербовых сборов, с изъятиями, предусмотренными в положениях статьи 38 настоящей Конвенции.
2. Заработная плата, получаемая работниками консульского учреждения от представляемого государства, не облагается налогами и иными сборами, взимаемыми с заработной платы в соответствии с законами и правилами государства пребывания, за исключением тех, которые являются гражданами государства пребывания.
3. Работники консульского учреждения, нанимающие лиц, заработная плата которых не освобождена от подоходного налога в государстве пребывания. выполняют обязательства, налагаемые законами и правилами этого государства на нанимателей в том, что касается взимания подоходного налога.

Статья 40. Освобождение от таможенных пошлин
и таможенного контроля

1. Государство пребывания в соответствии с принятыми в нем законами и правилами разрешает ввоз и вывоз, а также освобождает от всех таможенных пошлин, за исключением сборов за хранение, перевозку и подобного рода услуги:
а) предметы, предназначенные для служебного пользования консульского учреждения, включая его транспортные средства;
b) предметы личного пользования консульских должностных лиц;
с) предметы личного пользования, включая домашнюю обстановку для первоначального обзаведения сотрудников консульского учреждения и работников обслуживающего персонала.
2. Предметы, упомянутые в подпунктах (b) и (с) пункта 1 данной статьи, не должны превышать количества, необходимого для непосредственного потребления соответствующим лицом.
3. Личный багаж консульского должностного лица освобождается от таможенного досмотра. Он может быть досмотрен лишь в случае, если компетентные органы государства пребывания имеют веские основания предполагать, что в нем содержатся предметы, отличные от упомянутых в подпунктах (b) и (с) настоящей статьи, или предметы, ввоз и вывоз которых запрещен законами и правилами государства пребывания, или предметы, которые подпадают под карантинные правила. Такой досмотр должен производиться ни месте в присутствии соответствующего консульского должностного лица или его представителя.

Статья 41. Привилегии и иммунитеты членов семьи
работников консульского учреждения

Члены семьи работников консульского учреждения пользуются соответственно привилегиями и иммунитетами, которыми пользуются работники консульского учреждения в соответствии с положениями настоящей Конвенции, за исключением случаев, оговоренных в пункте 2 статьи 42 настоящей Конвенции.

Статья 42 Лица, не пользующиеся привилегиями и иммунитетами

1. Сотрудники консульского учреждения и работники обслуживающего персонала не пользуются привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в положениях настоящей Конвенции, если они являются гражданами государства пребывания или постоянно проживают в нем, за исключением случаев, предусмотренных в пункте 2 статьи 36.
2. Члены семей работников консульского учреждения не пользуются иммунитетами и привилегиями в случае, если указанные лица являются гражданами государства пребывания или постоянно проживают в нем.
3. Частный домашний работник не пользуется привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в положениях настоящей Конвенции.

Статья 43. Наследственное имущество работника
консульского учреждения


В случае смерти работника консульского учреждения или члена его семьи государство пребывания:
а) разрешает вывоз движимого имущества умершего, за исключением имущества, которое было приобретено в государстве пребывания и вывоз которого был запрещен ко времени смерти указанного лица;
b) не взимает никаких государственных, районных или муниципальных налогов на наследство или пошлины на наследование с движимого имущества, которое было ввезено или приобретено в государстве пребывания исключительно в связи с пребыванием в этом государстве умершего лица с качестве работника консульского учреждения или члена его семьи.

Статья 44. Начало и конец консульских привилегий
и иммунитетов

1. Каждый работник консульского учреждения пользуется привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в настоящей Конвенции, с момента его вступления на территорию государства пребывания при следовании к месту своего назначения, или, если он уже находится на территории этого государства, с момента, когда он приступил к выполнению своих обязанности в консульском учреждении.
2. Члены семьи работника консульского учреждения пользуются привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в настоящей Конвенции, с момента, когда этот работник начал пользоваться привилегиями и иммунитетами, или с момента вступления их на территорию государства пребывания, или же с того момента, когда они стали членами его семьи и прекращаются, когда они перестают быть членами его семьи.
3. Когда функции работника консульского учреждения прекращаются, его привилегии и иммунитеты, а также привилегии и иммунитеты членов его семьи, прекращаются в момент, когда данное лицо оставляет государство пребывания или по истечении разумного срока, чтобы это сделать.
4. В случае смерти работника консульского учреждения, члены его семьи продолжают пользоваться предоставленными им привилегиями и иммунитетами до момента оставления ими государства пребывания или до истечения разумного срока для оставления государства пребывания.

Статья 45. Отказ от привилегий и иммунитетов


1. Представляемое государство может отказаться от указанных в статьях 35 и 36 настоящей Конвенции привилегий н иммунитетом, которыми пользуются соответствующие работники консульского учреждения. Отказ во всех случаях должен быть определенно выражен в письменной форме государству пребывания.
2. В соответствии с положениями настоящей Конвенции возбуждение судебного дела в отношении работника консульского учреждения в том случае, когда он мог бы воспользоваться иммунитетом от юрисдикции, лишает его права ссылаться на иммунитет в отношении какого бы то ни было встречного иска, непосредственно связанного с основным иском.
3. Отказ от иммунитета от юрисдикции по гражданским или административным делам не означает отказа от иммунитета в отношении исполнения судебного решения. Для подобного отказа необходимо отдельное письменное уведомление.

РАЗДЕЛ IV. Общие постановления

Статья 46. Уважение законов и правил государства пребывания

1. Все лица, которым согласно настоящей Конвенции предоставляются привилегии и иммунитеты, обязаны без ущерба для их привилегий и иммунитетов уважать законы и правила государства пребывания, включая законы и правила. регулирующее дорожное движение. Они также обязаны не вмешиваться во внутренние дела государства пребывания.
2. Консульские помещения не должны использоваться в целях, несовместимых с выполнением консульских функций.
3. Консульское учреждение, работники консульского учреждения и члены их семей обязаны соблюдать законы и правила государства пребывания в отношении страхования транспортных средств.

Статья 47. Выполнение консульских функций
дипломатическими представительствами


1. Положения настоящей Конвенции также применяются в случаях выполнения консульских функций дипломатическим представительством.
2. Имена и фамилии сотрудников дипломатического представительства, которые назначены в консульский отдел или которым поручено выполнение консульских функции представительства, сообщаются министерству иностранных дел государства пребывания или органу, указанному этим министерством.
3. При выполнении консульских функций дипломатическое представительство может обращаться:
а) к местным властям консульского округа;
b) к центральным органам государства пребывания, если это не противоречит законам, правилам и обычаям государства пребывания или соответствующим международным соглашениям.
4. Привилегии и иммунитеты сотрудников дипломатического представительства, о которых говорится в пункте 2 настоящей статьи, продолжают регулироваться нормами международного права, касающимися дипломатических отношений.

РАЗДЕЛ V. Заключительные положения

Статья 48. Ратификация, вступление в силу, денонсация


1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступает в силу на тридцатый день со дня обмена ратификационными грамотами. Обмен ратификационными грамотами состоится ______________.
2. Конвенция заключается на неопределенный срок и будет действовать до истечения шести месяцев со дня, когда одна из Договаривающихся Сторон в письменной форме сообщит другой Договаривающейся Стороне о своем намерении прекратить действие настоящей Конвенции.

В удостоверение этого Уполномоченные Договаривающихся Сторон подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в г. Минске 17 января 1996 года в двух экземплярах, каждый на казахском, белорусском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу.

В случае возникновения разногласий в толковании положении настоящем Конвенции применяется текст на русском языке.

ЗА РЕСПУБЛИКУ КАЗАХСТАН ЗА РЕСПУБЛИКУ БЕЛАРУСЬ

Қазақстан Республикасы мен Беларусь Республикасы арасындағы Консулдық конвенцияны бекiту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1997 жылғы 2 желтоқсан N 193

1996 жылғы 17 қаңтарда Минскiде қол қойылған Қазақстан Республикасы мен Беларусь Республикасы арасындағы Консулдық конвенция бекiтiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Президентi

Қазақстан Республикасы мен Беларусь Республикасы арасындағы консулдық конвенция

(ҚР халықаралық шарттары бюллетені, 1999 ж., N 4, 80-құжат)
(1998 жылғы 31 шілдеде күшіне енді - "Дипломатия жаршысы" ж.,
Арнайы шығарылым N 2, 2000 жылғы қыркүйек, 69 бет)

Бұдан әрi қарай "Уағдаласушы Тараптар" деп аталатын Қазақстан Республикасы мен Беларусь Республикасы;
екi мемлекет арасындағы достық қатынастар мен ынтымақтастықты одан әрi нығайту мүдделерiне орай;
олардың арасындағы консулдық қатынастарды реттеу ниетiн басшылыққа ала отырып;
осы Консулдық конвенцияны жасауды ұйғарды және төмендегiлер жөнiнде келiстi:

1-БАП
АНЫҚТАМАЛАР

Осы Конвенциядағы төменде келтiрiлген терминдердiң мағынасы мынадай:
а) "өкiлдiгiн жiберген мемлекет, консулдық орналасқан мемлекет" - контекске байланысты тиiсiнше Қазақстан Республикасы және Беларусь Республикасы дегендердi бiлдiредi;
b) "консулдық мекеме" - кез келген бас консулдықты, консулдықты, вице-консулдықты немесе консулдық агенттiктi бiлдiредi;
c) "консулдық округ" - консулдық қызметтi орындау үшiн консулдық мекемеге бөлiнiп берiлген, консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң ауданын бiлдiредi;
d) "консулдық мекеменiң басшысы" - өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы сапада жұмыс iстеудi тапсырған кiсiнi бiлдiредi;
e) "консулдық қызмет адамы" - осы сапада консулдық қызметтердi орындау тапсырылған, консулдық мекеменiң басшысын қоса алғанда, кез-келген кiсiнi бiлдiредi;
f) "консулдық қызметкер" - консулдық мекемеде әкiмшiлiк немесе техникалық мiндеттерiн орындайтын, консулдық қызмет адамы болып табылмайтын кез келген кiсiнi бiлдiредi;
g) "қызмет көрсетушi персоналдың қызметшiсi" - консулдық мекемеге қызмет көрсету жөнiндегi мiндеттердi орындайтын кез келген кiсiнi бiлдiредi;
h) "консулдық мекеменiң қызметшiлерi" консулдық қызмет адамдарын, консулдық қызметкерлерiн және қызмет көрсетушi персоналдың қызметшiлерiн бiлдiредi;
i) "отбасы мүшесi" - әйелiн (ерiн), консулдық мекеме қызметкерлерiнiң балаларын, ата-аналарын, олардың асырауындағы және олармен бiрге жатқан басқа да адамдарды бiлдiредi;
j) "жеке үй қызметшiсi" - консулдық мекеме қызметкерiнiң жеке қызметiнде ғана болатын кез келген кiсiнi бiлдiредi;
k) "консулдық үй-жайлар" - консулдық мекеменiң мақсаттары үшiн ғана пайдаланылатын үйдi немесе үйдiң бөлiгiн және осы үйлерге немесе үйлердiң бiр бөлiгiне, консулдық мекеме басшысының резиденциясын қоса алғанда, оларға меншiк құқығы кiмге тиесiлi болса да, қызмет көрсететiн жер учаскесiн бiлдiредi;
l) "консулдық архивтерi" - барлық қағаздарды, құжаттарды, хат-хабарларды, кiтаптарды, фильмдердi, дыбыс жазылған таспаларды және шифрлар мен кодтарды, картотекаларды және оларды сақтауды қамтамасыз етуге лайықталған жабдықтардың кез келгенiн бiрге алғанда консулдық мекеменiң реестрлерiн бiлдiредi;
m) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi" - өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiк заңына сәйкес осы мемлекеттiң жалауы астында жүзуге құқығы бар, әскери кемелердi қоспағанда, кез келген кеменi бiлдiредi;
n) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi" - өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң тану белгiлерi бар, әскери ұшу аппараттарын қоспағанда, кез келген әуе кемесiн бiлдiредi.

I БӨЛIМ. КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДIҢ АШЫЛУЫ, КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕЛЕРДIҢ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРIН ТАҒАЙЫНДАУ 2-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕНIҢ АШЫЛУЫ

1. Консулдық мекеме өзi орналасатын мемлекеттiң аумағында осы мемлекеттiң келiсiмiмен ғана ашыла алады.
2. Консулдық мекеменiң орналасатын жерi, оның класы және консулдық округ өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекеттiң арасындағы келiсiм бойынша анықталады.
Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң саны туралы мәселе бойынша пiкiр алшақтығы болған жағдайда бұл мәселе өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң арасындағы уағдаластық бойынша шешiледi.
3. Консулдық мекеменiң орналасқан жерiнiң, оның класының немесе консулдық округтiң одан әрi қарайғы өзгерiстерiн өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен ғана жүзеге асыра алады.
4. Консулдық орналасқан мемлекеттiң алдын ала айқын бiлдiрiлген келiсiмi сондай-ақ бұрыннан бар консулдық мекеменiң бiр бөлiгiн құрайтын, осы соңғысының орналасқан жерiнен тысқары жерде кеңсе ашу үшiн де қажет.

3-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕ БАСШЫСЫН ТАҒАЙЫНДАУ ЖӘНЕ ОНЫҢ ӨЗ МIНДЕТТЕРIН ОРЫНДАУЫНА РҰҚСАТ ЕТУ

1. Консулдық мекеменiң басшысы тағайындалғанға дейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекет дипломатиялық немесе басқаша тиiстi арналар арқылы консулдық орналасқан мемлекеттiң ұсынылып отырған адамға байланысты келiсiмiн алуға тиiс.
2. Консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң келiсiмiн алған соң өкiлдiгiн жiберген мемлекет өзiнiң дипломатиялық өкiлдiгi арқылы немесе өзге тиiстi жолмен консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне әрбiр тағайындау кезiнде жасалатын, консулдық мекеме басшысының өкiлеттiктерiн, оның толық атын, фамилиясын, қызметiн, өзiнiң мiндеттерiн орындайтын консулдық округ және консулдық мекеменiң орналасқан жерiн куәландыратын, патент немесе соған ұқсас куәлiк нысанындағы құжатты жiбередi.
3. Консулдық орналасқан мемлекет тағайындау туралы консулдық патенттi немесе соған ұқсас куәлiктi алған соң, консулдық мекеменiң басшысына консулдық орналасқан мемлекет тарапынан экзекватура деп аталатын рұқсатпен, мұндай рұқсат қандай нысанда болса да, өз мiндеттерiн орындауға рұқсат етiледi.
Консулдық орналасқан мемлекет экзекватураны мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде және тегiн бередi.
4. Консулдық мекеменiң басшысы өзiнiң мiндеттерiн орындауға консулдық орналасқан мемлекеттiң жазбаша растауын алысымен кiрiсе алады. Растауды алғанға дейiн консулдық мекеменiң басшысы консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен өз мiндеттерiн уақытша орындай бередi.
5. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеме басшысының тағайындалғанын растаған соң немесе оған өз мiндеттерiн уақытша орындай тұруға рұқсатын бергеннен кейiн ол бұл туралы округтiң құзыреттi органдарына тез арада мәлiмдеуге және консулдық мекеме басшысының өз мiндеттерiн орындай беруi және осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана алуы үшiн қажеттi шаралардың бәрiн қабылдауға тиiс.
6. Егер консулдық орналасқан мемлекет қайсыбiр адамды консулдық мекеме басшысы ретiнде тағайындауға келiсiмiн бермесе, онда ол өзiнiң мұндай бас тартуының себептерiн хабарлауға мiндеттi емес.

4-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕ БАСШЫСЫНЫҢ МIНДЕТТЕРIН УАҚЫТША ОРЫНДАУ

1. Егер консулдық мекеменiң басшысы қандай да бiр себептермен өзiнiң мiндеттерiн орындай алмаса немесе егер консулдық мекеме басшысының қызмет орны уақытша бос болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекеттегi осы немесе басқа консулдық мекеменiң консулдық қызмет адамына немесе консулдық мекеме орналасқан мемлекеттегi өзiнiң дипломатиялық өкiлдiгiнiң дипломатиялық персоналы мүшелерiнiң бiрiне консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн орындауға өкiлеттiк бере алады. Осы адамның толық аты, фамилиясы, қызметi мен дәрежесi консулдық мекеме орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне күнi бұрын хабарланады.
2. Консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн уақытша орындауға өкiлеттiк алған адамға бұл сапада болған уақытында осы Конвенциядағы консулдық мекеме басшысына берiлетiн артықшылықтар мен иммунитеттер оған да таралады.
3. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi мүшесiнiң осы баптың 1-тармағына сәйкес консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн орындаушы ретiнде тағайындалуы оның дипломатиялық статусына сай берілген артықшылықтары мен иммунитеттерiне нұқсан келтiрмейдi.

5-БАП
КОНСУЛДЫҚ ҚЫЗМЕТ АДАМДАРЫН ТАҒАЙЫНДАУЛАР, КЕЛУЛЕР МЕН КЕТУЛЕР ТУРАЛЫ КОНСУЛДЫҚ ОРНАЛАСҚАН МЕМЛЕКЕТКЕ МӘЛIМДЕУ

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекетке мына төмендегiлер туралы күнi бұрын жазбаша мәлiмдейдi:
а) консулдық мекеме қызметкерлерiнiң фамилиясы, аты, азаматтығы, дәрежесi, қызметi, олардың келу, түпкiлiктi кету күнi немесе қызметiн тоқтатқаны туралы, сондай-ақ консулдық мекемедегi жұмыс кезеңiнде олардың статусының кез келген өзгерiсi туралы;
b) консулдық мекеме қызметкерлерiнiң отбасы мүшелерiнiң фамилиясы, аты, азаматтығы, келу күнi мен түпкiлiктi кету күнi, сондай-ақ сол немесе өзге адам отбасының осындай мүшесi болатыны немесе болмайтыны туралы.
2. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық мекеменiң қызметкерлерiне және олардың отбасы мүшелерiне, консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылатындар немесе онда тұрақты тұратындарды қоспағанда, осы мемлекетте белгiленген тәртiпке сәйкес тегiн куәлiк бередi.

6-БАП
КОНСУЛДЫҚ ҚЫЗМЕТ АДАМДАРЫНЫҢ АЗАМАТТЫҒЫ

Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы болуға тиiс.

7-БАП
"PERSONA NON GRATA" НЕМЕСЕ ҚОЛАЙСЫЗ ДЕП ТАНЫЛҒАН АДАМДАР

1. Консулдық мекеме орналасқан мемлекет кез келген уақытта өкiлдiгiн жiберген мемлекетке дипломатиялық жолмен, өз шешiмiнiң себептерiн хабарлауға мiндеттi болмай, консулдық мекеменiң сол немесе өзге қызметкерлерiнiң "persona non grata" немесе қолайсыз болып табылатындығы туралы мәлiмдей алады. Мұндай жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеменiң тиiстi қызметкерiн керi шақырып алуға немесе оның консулдық мекемедегi қызметiн тоқтатуға тиiс.
2. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет ақылға сиятын мерзiм iшiнде өзiнiң мiндеттемесiн орындамаса, онда консулдық орналасқан мемлекет тиiсiнше осы адамның экзекватурасының күшiн жояды немесе мұндай адамды консулдық мекеменiң қызметкерi деп танудан бас тарта алады.

II БӨЛIМ. КОНСУЛДЫҚ МIНДЕТТЕР 8-БАП
КОНСУЛДЫҚ МIНДЕТТЕР

Консулдық мiндеттерге:
а) халықаралық құқық нормаларына сәйкес консулдық орналасқан мемлекетте өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң, оның азаматтары мен заңды тұлғаларының құқықтары мен мүдделерiн қорғау;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекеттiң арасындағы сауда, экономика, мәдениет, спорт, ғылыми-техникалық, туристiк және басқа салалардағы қатынастардың дамытылуына жәрдемдесу;
c) консулдық орналасқан мемлекеттiң саяси, сауда, экономика, мәдениет, спорт, ғылыми-техника және басқа салаларындағы жағдайда заңды жолдардың бәрiмен анықтау және бұл туралы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң үкiметiне хабарлау;
d) консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарымен, ережелерiмен тыйым салынбайтын немесе олардың орындалуына консулдық орналасқан мемлекет қарсылық бiлдiрмейтiн басқа да мiндеттердi орындау жатады.

9-БАП
АЗАМАТТЫҚ ЖӘНЕ АЗАМАТТЫҚ ХАЛ МӘСЕЛЕЛЕРI ЖӨНIНДЕГI МIНДЕТТЕР

1. Консулдық қызмет адамы:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының есебiн жүргiзуге;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтығы мәселелерi жөнiндегi кез келген өтiнiштердi қабылдауға;
c) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының туғандығын және қайтыс болғандығын тiркеуге және тиiстi құжаттарды беруге;
d) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының арасындағы некелердiң жасалуы мен бұзылуын тiркеуге және тиiстi құжаттарды беруге құқылы.
2. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарына туғанды және қайтыс болғанды, некелердiң жасалуы мен бұзылғанын тiркеудiң жүргiзiлгенi туралы, егер мұны консулдық орналасқан мемлекеттiң заңы талап ететiн болса, хабарлайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi мүдделерi адамдарды консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн сақтау мiндеттерiнен босатпайды.

10-БАП
ПАСПОРТТАР МЕН ВИЗАЛАР МӘСЕЛЕЛЕРI ЖӨНIНДЕГI МIНДЕТТЕР

Консулдық қызмет адамы:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарына паспорттар мен осыған ұқсас құжаттарды беруге, жоюға, олардың қолданыс мерзiмiн ұзартуға, оларға қажеттi белгiлердi енгiзуге;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекетке баруға немесе ол арқылы жол жүруге тiлек бiлдiрген адамдарға визалар беруге, ұзартуға, күшiн жоюға, сондай-ақ оларға өзгерiстер мен толықтырулар енгiзуге құқылы.

11-БАП
РЕСIМДIК КУӘЛАНДЫРУ ЖӘНЕ РЕСМИЛЕНДIРУ

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес консулдық қызмет адамы:
а) кез келген адамның өтiнiшi бойынша, оның азаматтығынан тәуелсiз, оған өкiлдiгiн жiберген мемлекетте пайдалану үшiн әр түрлi құжаттар беруге;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өтiнiшi бойынша оларға консулдық орналасқан мемлекетте немесе оның шектеуінен тыс жерлерде пайдалану үшiн әр түрлi құжаттар беруге;
c) құжаттарды өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң тiлiне аударуға және осы аударманың дұрыстығын куәландыруға;
d) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыретi өкiмет орындары берген құжаттарды ресмилендiруге, олардың көшiрмелерiнiң, аудармасының және үзiндiсiнiң растығын куәландыруға;
e) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өтiнiштерiн қабылдауға, жасауға және куәландыруға;
f) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының әр түрлi құжаттардағы қойған қолдарын куәландыруға;
g) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өсиеттерiн жасауға, куәландыруға және сақтау үшiн қабылдауға;
h) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының арасындағы актiлер мен келiсiмдердi жасауға және куәландыруға, өйткенi мұндай актiлер мен келiсiмдер консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейдi және қозғалмайтын мүлiкке құқықтарды белгiлеу мен тапсыруға қатысы жоқ;
өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының, бiр жағынан, және басқа мемлекеттер азаматтарының, екiншi жағынан, арасындағы актiлер мен келiсiмдердi жасауға және куәландыруға, өйткенi бұл актiлер мен келiсiмдердiң өкiлдiгiн жiберген мемлекеттегi мүлiк немесе құқықтарға ғана қатысы бар және осы мемлекеттегi, бұл актiлер мен келiсiмдер консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейтiн жағдайда, қарауға жататын iстерге қатысты болады;
i) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының мүлкi мен құжаттарын сақтау үшiн қабылдауға, өйткенi бұл консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейдi, құқылы.
2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес консулдық қызмет адамы жасаған, берген, куәландырған немесе аударған құжаттар консулдық орналасқан мемлекетте осы мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары және мекемелерi берген, куәландырған немесе аударған құжаттар сияқты, олар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына сәйкес келген жағдайда, сондай заңдық күшi бар құжаттар ретiнде қаралады.

12-БАП
ҰСТАЛҒАНЫ, ҚАМАУҒА АЛЫНҒАНЫ ЖӘНЕ БАРЫП ТҰРУ ТУРАЛЫ МӘЛIМДЕМЕ

1. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы консулдық округтiң шегiнде қамауға алынса, ұсталса немесе өзге бiр нысанда бас бостандығынан айырылса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары болған жағдайдан соң төрт күннiң iшiнде бұл туралы консулдық мекемеге мәлiмдейдi.
2. Консулдық қызмет адамы қамауға алынған, ұсталған немесе өзге бiр нысанда бас бостандығынан айырылған өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматына барып шығуға, қатынасуға, онымен кездесуге және оған құқықтық көмек көрсетуге құқылы. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде консулдық қызмет адамының өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматымен кездесуiн, бiрақ өтiнiш берiлген күннен бастап үш күннен кешiктiрмей, ұйымдастыруға тиiс.
Әрi қарайғы барулар уақыттың ақылға сиятын аралығында жүзеге асырыла алады.
3. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қамауға алынған, ұсталған немесе өзге бiр нысанда бас бостандығынан айырылған азаматына осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi туралы тез арада мәлiмдеуге тиiстi.
4. Осы баптағы көзделген құқықтар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес жүзеге асырылады. Бiрақ консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн қолдану осы бапта көзделген құқықтарды жүзеге асыруды шектемеуге тиiс.

13-БАП
ӨКIЛДIГIН ЖIБЕРГЕН МЕМЛЕКЕТТIҢ АЗАМАТТАРЫНА КӨМЕК КӨРСЕТУ

Консулдық қызмет адамы:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарымен кездесуге және қатынасуға, оларға ақыл-кеңес беруге және жан-жақты жәрдем құқықтық көмек көрсету үшiн шараларды қабылдауды қоса алғанда, көрсетуге құқылы. Консулдық орналасқан мемлекет ешқандай түрде өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының консулдық мекемемен қатынасуына және олардың консулдық мекемеге кiру рұқсатына шек қоймайды;
b) консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарынан осы мемлекеттiң аумағында тұрақты тұрып жатқан немесе уақытша жүрген, хабарсыз жоғалып кеткен өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарын iздестiруде жәрдем сұрай алады;
c) консулдық орналасқан мемлекеттегi өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өмiрi және жұмыс жағдайларымен танысу және оған қажеттi көмек көрсетуге;
d) консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кез келген азаматына қатысты ақпарат беру туралы сұрау салуға, ал бұл органдар осындай ақпаратты беру үшiн барлық мүмкiндiктердi жасауға тиiс;
е) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кез келген азаматының құжаттарын, ақшалай қаражаттарын және құнды заттарын, егер бұл консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмесе, уақытша сақтауға қабылдауға;
f) егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы оның консулдық орналасқан мемлекетте болмауына байланысты немесе басқа да себептер бойынша өзiнiң құқықтары мен мүдделерiн қорғауды консулдық орналасқан мемлекетте жүзеге асыра алмаса, онда консулдық қызмет адамы ерекше бiр сенiмхатсыз осы азаматтың атынан консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары мен басқа органдарында өкiлдiк етедi немесе осы азамат өзiнiң өкiлеттi адамдарын тағайындағанға дейiн немесе өзiнiң құқықтары мен мүдделерiн өзi қорғайтын болғанша оған тиiстi өкiлдiгiн қамтамасыз етедi.

14-БАП
ҚАМҚОРШЫЛЫҚ ПЕН ШАПАҒАТШЫЛЫҚ

1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары оларда ақпарат болған жағдайда консулдық қызмет адамына консулдық мемлекеттiң аумағында тұрақты тұрып жатқан өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы үшiн қамқоршыны немесе шапағатшыны тағайындау туралы мәлiмдейдi.
2. Консулдық қызмет адамы осы баптың 1-тармағында аталған мәселе бойынша консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарымен бiрлесiп iс-қимыл жасайды және қажет болғанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес қамқоршының немесе шапағатшының мiндеттерiн орындау үшiн адам ұсынады.
3. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң соты немесе басқа құзыреттi органдары ұсынылған адамды қандай да бiр себептермен қамқоршы немесе шапағатшы ретiнде қолайсыз деп тапса, онда консулдық қызмет адамы басқа кандидатураны ұсына алады.

15-БАП
ҚАЙТЫС БОЛҒАНЫ ТУРАЛЫ МӘЛIМДЕМЕ

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматы консулдық орналасқан мемлекетте қайтыс болған жағдайда, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде бұл туралы консулдық мекемеге хабарлайды және оның өтiнiшi бойынша оған қайтыс болғанын дәлелдейтiн куәлiк немесе басқа құжаттарды бередi.
2. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының консулдық орналасқан мемлекетте қайтыс болғаны туралы консулдық қызмет адамы бұрынырақ бiлген болса, бұл туралы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарына хабарлайды.

16-БАП
МҰРАГЕРЛIК МҮЛIКТI ҚОРҒАУ ЖӨНIНДЕГI IС-ШАРАЛАР

1. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қайтыс болған азаматы консулдық орналасқан мемлекетте мұра қалдырса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде консулдық мекемеге мұрагерлiк мүлiктiң құрамы, мұрагерлерi, қайтыс болған кiсiнiң мұра құқығы берiлмеген адамдары туралы, сондай-ақ өсиеттiң бар екендiгi туралы хабарлайды.
2. Консулдық қызмет адамы осы баптың 1-тармағында аталған мұрагерлiк мүлiктiң тiзiмiн жасау және сүргi салу кезiнде өзiнiң қатысуына консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарының келiсiмiн сұрай алады.
3. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң қайсыбiр азаматы консулдық орналасқан мемлекетте кез келген азаматтықтағы қайтыс болған адамның мүлкiне ие болуға немесе алуға құқық алса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары оларда ақпарат болғанда консулдық мекемеге, тiптi, егер бұл азамат консулдық орналасқан мемлекеттiң шектерiнен тыс жерлерде жүрсе де, хабарлауға тиiс.
4. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының атынан, егер мұндай азамат консулдық орналасқан мемлекетте жоқ болғанда, соттардан, басқа органдардан немесе жеке бiр адамнан қандай да бiр кiсiнiң қайтыс болуының салдарынан осы азаматқа берiлуге тиiс, мұраны, өтемақыны төлеудi және қамсыздандыру жөнiндегi тиесiлi сомаларды қоса алғанда, ақшаны немесе өзге де мүлiктi қабылдай алады және осы ақша мен мүлiктi аталған азаматқа тапсыра алады.
5. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте уақытша жүрген азаматы қайтыс болған жағдайда, сондай-ақ егер қайтыс болған адамның консулдық орналасқан мемлекетте туыстары немесе оның өкiлдерi жоқ болса және оған қоса ол қалдырған заттар қайтыс болған адамның консулдық орналасқан мемлекетте өзiне алған мiндеттемелерiне байланысты болмаса, онда консулдық қызмет адамы қалып қойған заттарды алуға, сақтауға және тиiстi жерiне тапсыруға құқылы.
6. Осы баптың 3, 4 және 5-тармақтарында аталған функцияларды орындау кезiнде консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн ұстануға мiндеттi.

17-БАП
ӨКIЛДIГIН ЖIБЕРГЕН МЕМЛЕКЕТТIҢ ӘУЕ КЕМЕСIНЕ КӨМЕК БЕРУ

1. Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнiң шегiнде консулдық орналасқан мемлекеттiң әуежайындағы немесе әуе кеңiстiгiндегi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiне қатысты, сондай-ақ олардың экипаж мүшелерiне қатысты өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне көзделген бақылау және инспекциялау құқығын жүзеге асыруға қақылы.
2. Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнiң шегiнде консулдық орналасқан мемлекеттiң әуежайында немесе әуе кеңiстiгiнде жүрген өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiне, сондай-ақ оның экипаж мүшелерiне көмек көрсетуге, сонымен бiрге:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiнiң командирiмен немесе оның экипаж мүшелерiнiң қарым-қатынас жасауға;
b) консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарының құқықтарына нұқсан келтiрместен, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiнiң ұшуы кезiнде немесе оның әуежайда тұрған кезiнде болған оқиғаларды тергеуге, командир мен экипаж мүшелерiнен жауап алуға, әуе кемесiнiң құжаттарын тексеруге; әуе кемесi, оның ұшуы және баратын жерi туралы командирдiң баяндауын тыңдауға, сондай-ақ әуе кемесiнiң ұшуы, қонуы және әуежайда тұруы кезiнде оған қажеттi көмек көрсетуге;
c) консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарының құқықтары нұқсан келтiрмеген өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарына сәйкес командир мен экипаж мүшелерiнiң арасындағы даулардың кез келген түрiн шешуге;
d) қажет болған жағдайда әуе кемесiнiң командирiн немесе экипаж мүшелерiн ауруханада емдеудi немесе елге оралуын қамтамасыз етуге;
e) әуе кемесiне қатысты өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген кез келген құжаттарды алуға, беруге немесе куәландыруға;
f) әуе кемесiне қатысты өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары тапсырған және консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн басқа да iс-әрекеттердi орындауға қақылы.
3. Консулдық қызмет адамы осы баптың ережелерiмен көзделген функцияларын орындау барысында консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарынан көмек сұрай алады.

18-БАП
ӨКIЛДIГIН ЖIБЕРГЕН МЕМЛЕКЕТТIҢ ӘУЕ КЕМЕСIНЕ ҚАТЫСТЫ ЖҮЗЕГЕ АСЫРЫЛАТЫН МӘЖБҮР ЕТУШIЛIК ШАРАЛАРЫНАН ҚОРҒАУ

1. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары немесе басқа құзыреттi органдары өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiне қатысты мәжбүр етушiлiк шараларын жүзеге асыруда немесе оның бортында ресми тергеу жүргiзудi көздеген болса, онда олар осындай iс-шараларды жүзеге асыру барысында консулдық қызмет адамының немесе оның өкiлi қатыса алуы үшiн бұл туралы күнiбұрын консулдық мекемеге мәлiмдейдi. Егер консулдық мекемеге күнiбұрын мәлiмдеу мәселенiң шұғыл болуына байланысты уақыттың тарлығынан мүмкiн болмаса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары iс-шаралар жүзеге асырылысымен бiрден консулдық мекемеге хабар бередi және консулдық қызмет адамының өтiнiшi бойынша қысқа мерзiмдерде өздерiнiң iс-шараларына қатысты толық ақпарат бередi.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары жүзеге асыратын төтенше, шекаралық, кедендiк және санитарлық бақылауға, сондай-ақ қауiпсiздiк шараларына қолданылмайды.
3. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары, егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi, оның экипаж мүшелерi және жолаушылары бұл өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi командирiнiң немесе консулдық қызмет адамның өтiнiшi бойынша немесе олардың келiсiмiмен жасалатын жағдайларды қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң тыныштығын, қауiпсiздiгi мен қоғамдық тәртiбiн бұзбаған болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiнiң iшкi iстерiне араласа алмайды.

19-БАП
ӨКIЛДIГIН ЖIБЕРГЕН МЕМЛЕКЕТТIҢ АПАТҚА ҰШЫРАҒАН ӘУЕ КЕМЕЛЕРIНЕ КӨМЕК КӨРСЕТУ

1. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында апатқа ұшыраса немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң құзiреттi өкiмет орындарына консулдық орналасқан мемлекетте апатқа ұшыраған үшiншi мемлекеттiң әуе кемесiнiң бортында өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары мен олардың мүлiктерi бар екендiгi туралы мәлiм болып отырса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде бұл туралы консулдық мекемеге хабарлайды, сондай-ақ өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi мен азаматтарын, сонымен бiрге олардың мүлкiн құтқару үшiн қабылданған шаралар туралы мәлiмдейдi.
2. Кемесi апатқа ұшыраған өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық қызмет адамы сондай-ақ консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарынан көмек сұрай алады.
3. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң немесе үшiншi мемлекеттiк аумағында өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң апатқа ұшыраған әуе кемесi, оның жабдықтары немесе жүгi консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағынан табылса және де мұның барысында әуе кемесiнiң командирi, кеменiң иесi, оның өкiлi немесе қамсыздандыру агентi болмаса, немесе олардың осы мүлiктi сақтау жөнiндегi шараларды қабылдауға немесе оларға иелiк етуге шамалары келмесе, онда консулдық қызмет адамы олардың атынан әуе кемесi мен мүлiктi сақтау немесе оларға иелiк ету жөнiнде шаралар қабылдауға құқылы.
4. Егер осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарында көрсетiлген өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi, оның жабдықтары мен жүгi консулдық орналасқан мемлекетте сату немесе пайдалану үшiн әкелiнбеген болса, онда оларға консулдық орналасқан мемлекет кедендiк баж салығын салмайды немесе өзге де соған ұқсас алымдарды алмайды.

20-БАП
ӨКIЛДIГIН ЖIБЕРГЕН МЕМЛЕКЕТТIҢ КЕМЕСIНЕ ҚАТЫСТЫ МIНДЕТТЕР

Осы Конвенцияның 17, 18, 19-баптары сондай-ақ екi мемлекет те қатысушысы болып табылатын азаматтық флот жөнiндегi кез келген халықаралық келiсiмдерге қайшы келмеген жағдайда азаматтық теңiз және өзен кемелерiне де қатысты қолданылады.

21-БАП
СОТ ҚҰЖАТТАРЫН БЕРУ ЖӘНЕ СОТ ТАПСЫРМАЛАРЫН ОРЫНДАУ

Консулдық қызмет адамы қолданыстағы халықаралық келiсiмдерге сәйкес немесе мұндай келiсiмдер болмаған жағдайда консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне қайшы келмейтiн кез келген басқа тәртiпте сот және сотқа қатысты емес құжаттарды беру немесе сот тапсырмаларын я болмаса өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң соттары үшiн айғақтамаларды алып тастау жөнiндегi тапсырмаларды орындау құқығына ие.

22-БАП
КОНСУЛДЫҚ ОКРУГТЕ ЖӘНЕ ОДАН ТЫСҚАРЫ ЖЕРДЕ КОНСУЛДЫҚ ҚЫЗМЕТТЕРДI АТҚАРУ

Консулдық қызмет адамы консулдық мiндеттерiн тек қана өзiнiң консулдық округiнде атқара алады. Консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмi бойынша ол консулдық мiндетiн сондай-ақ консулдық округтен тысқары жерде де атқара алады.

23-БАП
КОНСУЛДЫҚ ОРНАЛАСҚАН МЕМЛЕКЕТ ОРГАНДАРЫМЕН ҚАРЫМ-ҚАТЫНАС

Өз мiндеттерiн атқару кезiнде консулдық қызмет адамы консулдық округтiң құзыреттi органдарына, сондай-ақ осы мемлекеттiң заңдары, ережелерi және салт-дәстүрлерi рұқсат ететiн дәрежеде консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi орталық органдарына өтiнiш жасай алады.

24-БАП
ҮШIНШI БIР МЕМЛЕКЕТКЕ КОНСУЛДЫҚ МIНДЕТТЕРДI АТҚАРУ

Консулдық орналасқан мемлекет пен үшiншi бiр мемлекеттiң жазбаша хабарламасынан кейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекетте тiркелген консулдық мекемеге үшiншi бiр мемлекетте консулдық мiндеттi орындауды, егер осы мемлекеттiң бiреуiнiң тарапынан айқын түрде қарсылық бiлдiрiлмесе, тапсыра алады.

25-БАП
ҮШIНШI БIР МЕМЛЕКЕТТIҢ АТЫНАН КОНСУЛДЫҚ МIНДЕТТЕРДI ОРЫНДАУ

Консулдық орналасқан мемлекеттiң тиiстi жазбаша хабарламасынан кейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесi, егер консулдық орналасқан мемлекет бұған қарсы болмаса үшiншi бiр мемлекеттiң атынан консулдық орналасқан мемлекетте консулдық мiндеттердi атқара алады.

III БӨЛIМ. АРТЫҚШЫЛЫҚТАР МЕН ИММУНИТЕТТЕР 26-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕНIҢ МIНДЕТТЕРIН АТҚАРУЫ ҮШIН ЖАҒДАЙ ЖАСАУ

1. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекемелерiнiң мiндеттерiн жемiстi түрде атқаруы үшiн барлық мүмкiндiктердi жасауы тиiс.
2. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеме қызметкерлерiне тиiсiнше құрметпен қарауға және консулдық мекеме қызметкерлерi өз мiндеттерiн нәтижелi атқара алуы үшiн және осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана алуы үшiн барлық тиiстi шараларды қабылдауға мiндеттi.

27-БАП
КОНСУЛДЫҚ ЖӘНЕ ТҰРҒЫН ҮЙЛЕР

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет немесе оның өкiлдерi консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына сәйкес өзаралық ұстанымдары негiзiнде:
а) ғимараты немесе ғимараттардың бiр бөлiгiн консулдық мекеменiң үйi, консулдық мекеме басшысының резиденциясы және консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматы болып табылмайтын және осы мемлекетте тұрғылықты мекен-жайы жоқ басқа консулдық мекеме қызметкерлерiне арналған тұрғын үйлер ретiнде жеке меншiгiне сатып алуға немесе жалға алуға;
b) пайдалануға тегiн берiлетiн жер учаскелерiнде ғимарат салуға немесе осы мақсатқа оны соған лайықтауға;
c) меншiк құқығын немесе пайдалану құқығын үшiншi тарапқа беруге құқылы.
2. Консулдық орналасқан мемлекет өкiлдiгiн жiберген мемлекетке осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес консулдық үй алуына жәрдемдеседi және қажет болған жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме қызметкерлерi үшiн жарамды тұрғын үй алуына көмектеседi.

28-БАП
МЕМЛЕКЕТТIК ЖАЛАУ МЕН ЕЛТАҢБАНЫ ПАЙДАЛАНУ

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме үйiнде өзiнiң мемлекеттiк жалауын және өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет тiлдерiнде консулдық мекеме аты жазылған тақта бекiтiп қоюға құқылы.
2. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме үйiне, консулдық мекеме басшысының резиденциясына және оның өзiнiң қызметтiң мiндеттерiн атқару кезiнде пайдаланатын көлiк құралдарына өзiнiң мемлекеттiк жалауын қалап қоюға құқылы.

29-БАП
КОНСУЛДЫҚ ҮЙЛЕРГЕ ЖӘНЕ КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРIНIҢ ТҰРҒЫН ҮЙЛЕРIНЕ ТИIСПЕУШIЛIК

1. Консулдық мекемелерге және консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үйлерiне тиiсуге болмайды. Консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындары өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттегi консулдық мекемесiнiң басшысының немесе дипломатиялық өкiлдiк басшысының немесе олардың бiреуi тағайындаған адамның келiсiмiнсiз консулдық үйге және консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үйлерiне кiре алмайды.
2. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеме қызметкерлерiнiң консулдық үйлерiн кез келген баса-көктеп кiруден немесе зиян шектiруден қорғау үшiн және кез келген консулдық мекеме тыныштығын бұзушылықты немесе оның қасиетiн қорлауды болдырмау үшiн барлық қажеттi шараларды қабылдауға мiндеттi.
3. Консулдық үйлер, олардың үй-iшiлiк заттары, консулдық мекеменiң мүлкi, сондай-ақ оның көлiк құралдары мемлекеттiк қорғаныс және қоғамдық зәрулiк мақсатында реквизициялаудың кез келген түрiне қарсы иммунитетпен пайдаланады. Жоғарыда аталған мақсаттар үшiн үйлерге иелiк құқығынан айыру қажет болған жағдайда консулдық мiндеттердiң орындалуын бұзушылықты болдырмау барлық мүмкiн болған шаралар қабылданады және өкiлдiгiн жiберген мемлекетке тез арада тиiстi және тиiмдi өтемақы төленедi.

30-БАП
КОНСУЛДЫҚ АРХИВI МЕН ҚҰЖАТТАРЫНА ТИIСПЕУШIЛIК

Консулдық архив пен құжаттарға қай уақытта болмасын және олардың қай жерде орналасқанына қарамастан тиiсуге болмайды.

31-БАП
ЖҮРIП-ТҰРУ ЕРКIНДIГI

Консулдық орналасқан мемлекет бұл мемлекеттiң қауiпсiздiкке байланысты кiруге тыйым салынған немесе кiру тәртiбi реттелiп отыратын аймақтар туралы заңдар мен ережелерге қайшы келмейтiндей ретте өзiнiң аумағында консулдық мекеменiң барлық қызметкерлерiнiң жүрiп-тұруы және сапарға шығуы еркiндiгiн қамтамасыз етуге тиiстi; консулдық орналасқан мемлекет өзiнiң аумағында консулдық мекеменiң барлық қызметкерлерiнiң жүрiп-тұруы және сапарға шығуы еркiндiгiн қамтамасыз етуге тиiс.

32-БАП
ҚАРЫМ-ҚАТЫНАС ЕРКIНДIГI

1. Консулдық орналасқан мемлекет барлық ресми мақсаттар үшiн консулдық мекеме қарым-қатынастарының еркiндiгiне рұқсат беруге және қорғауға тиiс. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiметiмен, дипломатиялық өкiлдiгiмен, сондай-ақ басқа да консулдық мекемелерiмен қарым-қатынас жасаған кезде консулдық мекеме кодталған және шифрленген хабарламаларды, дипломатиялық немесе консулдық курьерлердi, дипломатиялық немесе консулдық вализдердi қоса алғанда барлық жарамды байланыс құралдарын пайдалана алады. Қарапайым байланыс құралдарын пайдаланған кезде консулдық мекемеге де дипломатиялық өкiлдiкке қолданатын тарифтер қолданылады. Консулдық мекеме радиохабарлағышты тек қана консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмiмен орната алады және пайдалана алады.
2. Консулдық мекеменiң ресми хат-хабарына тиiсуге болмайды. Ресми хат-хабар деп консулдық мекемеге және оның қызметiне қатысты барлық хат-хабар байланысты түсiнiледi. Консулдық вализа ашып-қаралмауға немесе ұсталып-тоқтатылмауға тиiс. Консулдық вализа мөрленуге және оның сипатын бiлдiретiн, көзге көрiнерлiктей сыртқы белгiлерi болуға тиiс және оның iшiнде консулдық мекеменiң ғана ресми пайдалануына арналған тек қана ресми хат-хабарлар, құжаттар және заттар салуға болады.
3. Тек өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты тұрмайтын азаматы ғана консулдық курьер бола алады. Консулдық курьер оның мәртебесi мен консулдық вализаны құрайтын орындар саны көрсетiлетiн ресми құжатпен қамтамасыз етiледi. Консулдық курьер консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында болған кезiнде дипломатиялық курьермен бiрдей құқықтармен, артықшылықтармен және иммунитеттермен пайдаланады.
4. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет, оның дипломатиялық өкiлдiктерi және консулдық мекемелерi консулдық курьерлердi ad hoc тағайындай алады. Мұндай жағдайларда осы баптың 3-тармағының ережелерi, онда айтылған иммунитеттер осындай курьердiң өзiне сенiп тапсырылған консулдық вализаны тиiстi жерiне жеткiзген сәтiнде тоқтатылатынын қоспағанда, қолданылады.
5. Консулдық вализа өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiнiң командирiне немесе кеме капитанына тапсырыла алады. Бұл командир немесе капитан консулдық вализаны құрайтын орындар саны көрсетiлген ресми құжатпен қамтамасыз етiледi, әйтсе де ол консулдық курьер болып саналмайды. Консулдық орналасқан мемлекеттiң тиiстi өкiметiмен келiсiм бойынша консулдық қызмет адамы консулдық вализаны әуе кемесiнiң командирiмен немесе кеме капитанынан тiкелей және кедергiсiз түрде қабылдай алады немесе тапсыра алады.

33-БАП
КОНСУЛДЫҚ АЛЫМДАР МЕН БАЖ САЛЫҚТАРЫ

1. Консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында консулдық актiлер жасағаны үшiн өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне көзделген алымдар мен баж салықтарын жинай алады.
2. Осы баптың 1-тармағында және осындай алымдар мен баж салықтарын жинағаны туралы түбiртекте аталатын алымдар мен баж салықтары нысанында жиналатын сомалар консулдық орналасқан мемлекетте барлық алымдар мен баж салықтарынан босатылады.

34-БАП
КОНСУЛДЫҚ ҚЫЗМЕТ АДАМЫНЫҢ ЖЕКЕ БАСЫНА ТИIСПЕУШIЛIК

Консулдық қызмет адамдары жеке басына тиiспеушiлiкпен пайдаланады. Оларды, мейлi қандай нысанда болмасын, тұтқындауға немесе қамауға алуға болмайды. Консулдық орналасқан мемлекет олардың жеке басына, бостандығына және ар-намысына қол сұғушылықты болдырмау үшiн барлық қажеттi шараларды қабылдауға мiндеттi.

35-БАП
ЮРИСДИКЦИЯҒА ҚАРСЫ ИММУНИТЕТ

1. Консулдық қызмет адамдары консулдық орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк юрисдикциясына қарсы иммунитетпен пайдаланады, бұған мынадай азаматтық талаптар қосылмайды:
а) ол бойынша өкiлдiгiн жiберген мемлекет атынан тiкелей немесе жанама түрде әрекет етпейтiн, консулдық қызмет адамы жасасқан шарттан туындайтын;
b) өтемiн үшiншi бiр адам талап етiп отырған, консулдық орналасқан мемлекетте, жол көлiгi құралдары, кеме немесе әуе кемесi келтiрген шығындардың салдарынан туындайтын;
c) егер олар тек өкiлдiгiн жiберген мемлекет атынан бұларды консулдық мақсаттарға пайдаланбайтын болса, консулдық орналасқан мемлекет аумағындағы қозғалмайтын жекеменшiк мүлiкке жататын;
d) олардың өсиеттi орындаушы, мұра мүлiктiң қамқоршысы, мұрагер немесе мұра құқығынан айырылушы ретiнде, өкiлдiгiн жiберген мемлекет атынан емес, жеке адам ретiнде көрiнетiн кездегi мұраға қалдыруға қатысты;
e) олардың консулдық орналасқан мемлекетте өздерiнiң ресми қызметтерiнен тыс жүзеге асыратын кез келген қызметтерiне жататын.
2. Егер консулдық орналасқан мемлекет осы баптың 1-тармағында баяндалған ережелерге байланысты атқару шараларын қабылдаған жағдайда консулдық қызмет адамының жеке басына тиiспеушiлiк және олардың тұрғын үйлерiне тиiспеушiлiк бұзылмауға тиiстi.
3. Консулдық мекеме қызметкерлерi мен көмекшi қызмет адамдары осы баптың 1-тармағының (а) және (b) тармақшаларында көрсетiлген азаматтық талаптарды қоспағанда, олардың қызметтiк мiндетiне байланысты консулдық орналасқан мемлекеттiң қылмыстық, азаматтық және әкiмшiлiк юрисдикциясына жатпайды.

36-БАП
КУӘГЕРЛIК ЖАУАП БЕРУ МIНДЕТКЕРЛIГI

1. Консулдық мекеме қызметкерлерi консулдық орналасқан мемлекетте сот немесе әкiмшiлiк процедураларында куәгер ретiнде жауап беру үшiн шақыртыла алады.
Консулдық мекеме қызметкерлерi немесе көмекшi қызмет адамдары осы баптың 2-тармағында айтылған жағдайларды қоспағанда, жауап беруден бас тарта алмайды.
Егер консулдық қызмет адамы жауап беруден бас тартатын болса, онда оған ешқандай да күштеу немесе жазалау шаралары қолданыла алмайды.
2. Консулдық мекеме қызметкерлерi өздерiнiң мiндеттерiн атқаруға байланысты мәселелер жөнiнде жауап беруге немесе өздерiнiң мiндетiне қатысты ресми хат-хабарлар мен құжаттарды тапсыруға мiндеттi емес. Олар өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары бойынша сарапшы ретiнде куәгерлiк жауап беруден бас тартуға қақылы.ретiнде
3. Өздерiне консулдық мекеменiң әлдебiр қызметкерiнiң немесе көмекшi қызмет адамының жауап беруi қажет болған консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiметi бұл адамның өз мiндеттерiн атқаруына кедергi келтiрмеуi тиiс. Осы өкiмет орындары бұлайша ету мүмкiн болмаған жағдайда бұл адамның өз үйiнде немесе консулдық мекеме үйiнде оның берген жауабын тыңдай алады немесе одан жазбаша жауап қабылдай алады.

37-БАП
ЕҢБЕК ЕТУ БОРЫШЫ МЕН ӘСКЕРИ МIНДЕТКЕРЛIКТЕН БОСАТУ

Консулдық мекеме қызметкерлерi консулдық орналасқан мемлекетте еңбек ету және қоғамдық жұмыс борышы мен әскери мiндеткерлiктiң кез келген нысанынан босатылады. Олар сондай-ақ шетелдiк азаматтарды тiркеуге, мекен-жайға рұқсат алуға, өкiлдiгiн жiберген мемлекет үшiн жұмыс атқаруға байланысты еңбек етуге қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне көзделген барлық мiндеткерлiктен және бұлар шетелдiк азаматтарға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген болса, басқа да осындай талаптардан босатылады.

38-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕНI САЛЫҚТАР МЕН АЛЫМДАРДАН БОСАТУ

1. Консулдық орналасқан мемлекет салықтар мен алымдардан мыналарды босатады:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе оның өкiлдiгiнiң атынан сатып алынған консулдық үйлер мен консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үйлерi, сондай-ақ аталған мүлiктi сатып алуға байланысты шарттар мен актiлер;
b) консулдық мекеменiң ресми мақсаттар үшiн заңды түрде сатып алған қозғалмалы мүлкi мен көлік құралдары, сондай-ақ оларды сатып алу, иелiк ету немесе ұстау.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi мыналарға қатысты қолданылмайды:
а) арнаулы қызметтер үшiн төлем ретiнде алынатын салықтар мен алымдар;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекетпен немесе оның өкiлiмен шарт жасасқан адамнан консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес алынатын салықтар мен алымдар.

39-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРIН САЛЫҚ ТӨЛЕУДЕН БОСАТУ

1. Консулдық мекеме қызметкерлерi консулдық орналасқан мемлекеттiң жеке бас, мүлiктiк, мемлекеттiк, аудандық және муниципальдық салықтары мен баж салықтарынан босатылады, бұған мыналар жатпайды:
а) әдетте тауарлар мен көрсетiлетiн қызметтер құнына қосылатын жанама салықтар;
b) осы Конвенцияның 38-бабының 1-тармағының ережелерiнде көзделгендердi есептемегенде консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағындағы қозғалмайтын жеке меншiк мүлiкке салынатын салықтар мен баж салықтары;
c) осы Конвенцияның 43-бабының 2-тармағының ережелерiнде көзделгендердi есептемегенде мұрагерлiк мүлiк салықтары немесе мұралық етуге баж салықтары немесе мүлiк иесiнiң алмасуына салықтар;
d) түсiм көзi консулдық орналасқан мемлекетте болып табылатын капиталдан түсетiн табысты қоса алғанда жеке табысқа салынатын салықтар мен алымдар және консулдық орналасқан мемлекеттегi коммерциялық және/немесе қаржы кәсiпорындарына жұмсалатын күрделi қаржыға салынатын салықтар;
e) қызмет көрсетудiң нақты түрлерi үшiн алынатын алымдар;
f) осы Конвенцияның 38-бабының ережелерiнде көзделгендердi есептемегенде тiркеу, қызметтiк және реестрлiк баж салықтары, ипотекалық алымдар, елтаңбалық алымдар.
2. Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң өкiлдiгiн жiберген мемлекеттен алынатын еңбек жалақысына консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылатындарды қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес еңбек жалақысынан алынатын салықтар мен басқа да алымдар салынбайды.
3. Консулдық орналасқан мемлекетте еңбек жалақысы табыс салығынан босатылмаған адамдарды жалға алған консулдық мекеме қызметкерлерi табыс салығын алуға байланысты осы мемлекеттiң заңдары мен ережелерi жалдаушыларға жүктелген мiндеттемелердi орындайды.

40-БАП
КЕДЕНДIК БАЖ САЛЫҒЫ МЕН КЕДЕН БАҚЫЛАУЫНАН БОСАТУ

1. Консулдық орналасқан мемлекет ондағы қабылданған заңдар мен ережелерге сәйкес әкелу мен әкетуге рұқсат етедi, сонымен қатар сақтауға, тасымалдауға және осындай қызмет түрлерiне алымдарды қоспағанда, барлық мынадай кедендiк баж салықтарынан босатады:
а) көлiк құралдарын қоса алғанда, консулдық мекеменiң қызметтiк пайдалануына арналған заттар;
b) консулдық қызмет адамының жеке пайдалануындағы заттар;
c) консулдық мекеме қызметкерлерi мен қызмет көрсететiн жұмысшылардың алғашқы мүлiк жинауына арналған үй жиhаздарын қоса алғанда, жеке пайдалануындағы заттар.
2. Осы баптың 1-тармағындағы (b) және (c) тармақшасында көрсетiлген заттар тиiстi адамның тiкелей тұтынуы үшiн қажеттi санынан аспауы керек.
3. Консулдық қызмет адамының жеке жүктерi кедендiк тексерiстен босатылады. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары жүк iшiнде осы баптың b) және c) тармақшасында көрсетiлгендерден басқа заттардың барлығын орынды негiзде шамаласа, немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде тасып әкелуi мен әкетiлуiне тыйым салынған заттар немесе карантиндiк ережелерiне жататын жағдайларда ғана оның тексерiлуi мүмкiн. Мұндай тексерiс сол орында тиiстi консулдық қызмет адамының немесе оның өкiлiнiң қатысуымен жүргiзiлуге тиiс.

41-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕ ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРIНIҢ ОТБАСЫ МҮШЕЛЕРIНIҢ АРТЫҚШЫЛЫҚТАРЫ МЕН ИММУНИТЕТТЕРI

Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң отбасы мүшелерi осы Конвенцияның 42-бабының 2-тармағында түсiндiрiлген жағдайларды есептемегенде, осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес консулдық мекеме қызметкерi пайдаланатын тиiстi артықшылықтармен және иммунитеттермен пайдаланады.

42-БАП
АРТЫҚШЫЛЫҚТАР МЕН ИММУНИТЕТТЕРДI ПАЙДАЛАНБАЙТЫН АДАМДАР

1. Консулдық мекеме қызметкерлерi мен қызмет көрсету жұмысшылары, егер олар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылса немесе онда тұрақты тұратын болса, 36-баптың 2-тармағында қарастырылған жағдайларды қоспағанда, осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланбайды.
2. Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң отбасы мүшелерi, егер көрсетiлген адамдар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылған немесе онда тұрақты тұрған жағдайда, артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланбайды.
3. Жеке үй қызметкерi осы Конвенцияның ережелерiнде қарастырылған артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланбайды.

43-БАП
КОНСУЛДЫҚ МЕКЕМЕ ҚЫЗМЕТКЕРIНIҢ МҰРАҒА ҚАЛДЫРҒАН МҮЛКI

Консулдық мекеме қызметкерi немесе оның отбасы мүшесi қайтыс болған жағдайда консулдық орналасқан мемлекет:
а) көрсетiлген адамның қайтыс болған кезiне дейiнгi консулдық орналасқан мемлекетте сатып алған және әкетуге тыйым салынған мүлiктерiн қоспағанда, марқұмның қозғалмалы мүлкiн алып кетуге рұқсат бередi;
b) қайтыс болған адамның бұл мемлекетке консулдық мекеменiң қызметкерi немесе оның отбасы мүшесi ретiнде келуiне байланысты алып келген немесе консулдық орналасқан мемлекетте сатып алған қозғалмалы мүлiктерiне ешқандай мемлекеттiк, аудандық немесе муниципалдық мұралық салықтар немесе мұрагерлiк алымдар алмайды.

44-БАП
КОНСУЛДЫҚ АРТЫҚШЫЛЫҚТАР МЕН ИММУНИТЕТТЕРДIҢ БАСТАЛУЫ ЖӘНЕ АЯҚТАЛУЫ

1. Консулдық мекеменiң әрбiр қызметкерi өзiнiң тағайындалған орнына барардағы консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында оның кiрген сәтiнен немесе егер, ол осы мемлекеттiң аумағына келiп қойған болса, консулдық мекемедегi өзiнiң мiндетiн орындауға кiрiскен сәттен бастап ол осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады.
2. Консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшелерi, бұл қызметкердiң артықшылықтары мен иммунитеттерiн пайдалана бастаған сәтiнен бастап немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағына олардың енген сәтiнен бастап немесе олар оның отбасы мүшелерi болған сәтiнен бастап осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады және олар оның отбасы мүшелерi болуын тоқтатқан сәттен бастап аяқталады.
3. Консулдық мекеме қызметкерiнiң мiндетi тоқтатылғанда оның артықшылықтары мен иммунитеттерi, сонымен қатар оның отбасы мүшелерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi, осы адам консулдық орналасқан мемлекеттен кеткен соң немесе мұны iстеу үшiн ақылға сыйымды мерзiм өткеннен кейiн тоқтатылады.
4. Консулдық мекеме қызметкерi қайтыс болған жағдайда оның отбасы мүшелерi өздерiне берiлген артықшылықтар мен иммунитеттердi олардың консулдық орналасқан мемлекеттен кеткен сәтiне дейiн немесе консулдық орналасқан мемлекеттен кету үшiн ақылға сыйымды мерзiм өткенше пайдалануын жалғастырады.

45-БАП
АРТЫҚШЫЛЫҚТАР МЕН ИММУНИТЕТТЕРДЕН БАС ТАРТУ

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы Конвенцияның 35 пен 36-баптарында көрсетiлген консулдық мекеменiң тиiстi қызметкерлерi пайдаланатын артықшылықтар мен иммунитеттерден бас тарта алады. Бас тарту барлық жағдайда консулдық орналасқан мемлекеттiң жазбаша нысанында айқын бiлдiрiлуi тиiс.
2. Осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес консулдық мекеме қызметке юрисдикциялық иммунитетi пайдалана алатын жағдайда оған қатысты сот iсi қозғалғанда ол негiзгi талапқа тiкелей байланысты қандай да бiр қарсы талапқа қатысты иммунитетке сiлтеме жасау құқығынан айырылады.
3. Азаматтық немесе әкiмшiлiк iстер жөнiндегi юрисдикциялық иммунитеттен бас тарту сот шешiмiн орындауға қатысты иммунитеттен бас тартуды бiлдiрмейдi. Осындай бас тарту үшiн жеке жазбаша хабарландыру қажет.

IҮ БӨЛIМ. ЖАЛПЫ НҰСҚАМАЛАР 46-БАП
КОНСУЛДЫҚ ОРНАЛАСҚАН МЕМЛЕКЕТТIҢ ЗАҢДАРЫ МЕН ЕРЕЖЕЛЕРIН ҚҰРМЕТТЕУ

1. Осы Конвенцияға сәйкес артықшылықтар мен иммунитеттер берiлетiн барлық адамдар өздерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiне зиян келтiрместен, жол қозғалысын реттейтiн заңдар мен ережелердi қоса алғанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн құрметтеуге мiндеттi. Олар сонымен қатар консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi iстерiне араласпауға мiндеттi.
2. Консулдық үй-жайлар консулдық мiндеттердi орындаумен сыйыспайтын мақсатта пайдалануға тиiстi емес.
3. Консулдық мекеме, консулдық мекеме қызметкерлерi мен олардың отбасы мүшелерi көлiк құралдарын сақтандыру жөнiндегi консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн сақтауға мiндеттi.

47-БАП
ДИПЛОМАТИЯЛЫҚ ӨКIЛДIКТЕРДIҢ КОНСУЛДЫҚ МIНДЕТТЕРДI ОРЫНДАУЫ

1. Осы Конвенцияның ережелерi сондай-ақ дипломатиялық өкiлдiктiң консулдық қызметтi орындау жағдайларында да қолданылады.
2. Дипломатиялық өкiлдiктiң консулдық бөлiмге тағайындалған немесе өкiлдiктiң консулдық қызметiн орындау тапсырылған қызметкерлердiң аты мен фамилиялары консулдық орналасқан мемлекеттiң Сыртқы iстер министрлiгiне немесе осы министрлiк көрсеткен органға хабарланады.
3. Консулдық қызметiн атқару кезiнде дипломатиялық өкiлдiк:
а) консулдық округтiң жергiлiктi өкiметтерi;
b) егер ол консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына, ережелерi мен дәстүрлерiне немесе тиiстi халықаралық келiсiмдерге қайшы келмейтiн болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң орталық органдарына өтiнiш жасай алады.
4. Осы баптың 2-тармағында айтылатын дипломатиялық өкiлдiк қызметкерлерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi дипломатиялық қатынастарға қатысты халықаралық құқық қалыптармен реттелiп отырады.

Ү БӨЛIМ. ҚОРЫТЫНДЫ ЕРЕЖЕЛЕР 48-БАП
БЕКIТIЛУI, КҮШIНЕ ЕНУI, КҮШIН ЖОЮЫ

1. Осы Конвенция бекiтiлуге тиiстi және бекiту грамоталарымен алмасқан күннен бастап отызыншы күнi күшiне енедi. Бекiту грамоталарымен алмасу ____________________ өтедi.
2. Конвенция белгiсiз мерзiмге жасалып отыр және Уағдаласушы Тараптардың бiрi екiншi Уағдаласушы Тарапқа өзiнiң осы Конвенцияның қолданысын тоқтатқысы келетiнi жөнiнде жазбаша түрде хабарлаған күнiнен бастап алты ай өткенге дейiн қолданыста болады.

Осыны куәландыру үшiн Уағдаласушы Тараптардың Өкiлеттi адамдары осы Конвенцияға қол қойды.
Минск қаласында 1996 жылы 17 қаңтарда екi дана етiп, әрқайсысы қазақ, белорус және орыс тiлдерiнде жасалды, сондай-ақ барлық мәтiннiң де күшi бiрдей.
Осы Конвенцияның ережелерiн түсiндiруде пiкiр алшақтығы туған жағдайда орыс тiлiндегi мәтiн қолданылады.

Қазақстан Беларусь
Республикасы үшiн Республикасы үшiн