О ратификации Консульской конвенции между Республикой Казахстан и Корейской Народно-Демократической Республикой

Закон Республики Казахстан от 16 февраля 1999 года N 346

Ратифицировать Консульскую конвенцию между Республикой Казахстан и Корейской Народно-Демократической Республикой, совершенную в Пхеньяне 15 ноября 1996 года.

Президент
Республики Казахстан

Консульская Конвенция
между Республикой Казахстан и Корейской
Народно-Демократической Республикой

(Бюллетень международных договоров РК, 2001 г., N 2, ст. 21)
(Вступила в силу 8 апреля 2000 года - ж. "Дипломатический курьер",
спецвыпуск N 2, сентябрь 2000 года, стр. 182)
Республика Казахстан и Корейская Народно-Демократическая Республика, руководствуясь желанием развивать свои консульские отношения, решили заключить настоящую Консульскую Конвенцию и договорились о нижеследующем.

Раздел 1
Определения

Статья 1
В настоящей Конвенции:
а) "консульское учреждение" означает генеральное консульство, консульство, вице-консульство или консульское агентство;
b) "консульский округ" означает район государства пребывания, отведенный консульскому учреждению для выполнения консульских функций;
с) "глава консульского учреждения" означает генеральный консул, консул, вице-консул или консульский агент, которому представляемое государство поручило действовать в этом качестве;
d) "консульское должностное лицо" означает лицо, включая главу консульского учреждения, которому представляемое государство поручило в этом качестве выполнение консульских функций;
е) "сотрудник консульского учреждения" означает любое лицо, выполняющее в консульском учреждении административные, технические функции и функции по обслуживанию;
f) "работники консульского учреждения" означает консульские должностные лица и сотрудники консульского учреждения;
g) "члены семьи" означает супругу (или супруга) работника консульского учреждения, а также их несовершеннолетних детей;
h) "консульские помещения" означает специально предоставленные для использования консульским учреждением здания или части зданий и обслуживающие их земельные участки, независимо от того, кому принадлежит право собственности на них;
i) "консульские архивы" означает все документы консульского учреждения, удостоверения, письма, книги, телеграммы, реестры, реестры вместе с шифрами и кодами, регистрационный журнал, штамп, ленты звукозаписи, видеозаписи, фильмы, фотографии и т.д., а также любые предметы обстановки, предназначенные для обеспечения их сохранности или хранения;
j) "гражданин представляемого государства" означает любое физическое лицо, имеющее гражданство представляемого государства;
k) "юридическое лицо" означает любое учреждение или любую организацию в государстве пребывания, созданную на основе законов представляемого государства;
l) "судно представляемого государства" означает любое судно, имеющее право плавать под флагом представляемого государства, зарегистрированное в этом государстве, за исключением военных судов;
m) "воздушное судно представляемого государства" означает любой летательный аппарат с опозновательными знаками представляемого государства, зарегистрированный в этом государстве, за исключением военных летательных аппаратов.

Раздел II
Открытие консульских учреждений, назначение работников
консульских учреждений и прекращение их функций

Статья 2
Открытие консульских учреждений

1. Консульское учреждение может быть открыто на территории государства пребывания только с согласия этого государства.
2. Местонахождение консульского учреждения, его класс и консульский округ, а также любые последующие изменения относительно местонахождения консульского учреждения, его класса или консульского округа должны определяться по согласованию между представляемым государством и государством пребывания.

Статья 3
Назначение главы консульского учреждения,
признание его в этом качестве

1. До назначения главы консульского учреждения представляемое государство должно убедиться дипломатическим путем в том, что данное лицо получит согласие государства пребывания на признание его в качестве главы консульского учреждения.
После получения согласия государства пребывания представляемое государство через свое дипломатическое представительство или иным соответствующим путем направляет министерству иностранных дел государства пребывания консульский патент, в котором указывается полное имя и фамилия главы консульского учреждения, ранг, определенный для него консульский округ и местонахождение консульского учреждения.
2. После принятия консульского патента, государство пребывания в возможно короткий срок выдает экзекватуру, признающую главу консульского учреждения в этом качестве.
Однако, государство пребывания может отказать в выдаче экзекватуры, не будучи обязанным объяснить причины своего решения.
3. После выдачи государством пребывания консульской экзекватуры глава консульского учреждения допускается к выполнению своих функций.
4. До выдачи экзекватуры глава консульского учреждения может быть временно допущен государством пребывания к выполнению своих функций. В таком случае к нему применяются положения настоящей Конвенции.
5. После выдачи консульской экзекватуры государство пребывания уведомляет об этом компетентные власти консульского округа и принимает все меры, необходимые для того, чтобы глава консульского учреждения мог выполнять функции, предусмотренные настоящей конвенцией, и пользоваться привилегиями и иммунитетами, вытекающими из настоящей Конвенции.

Статья 4
Временное выполнение функций главы
консульского учреждения

В случае, если глава консульского учреждения по какой-либо причине не может выполнять свои функции, или если должность главы консульского учреждения вакантна, представляемое учреждение может уполномочить консульское должностное лицо данного или другого консульского учреждения в государстве пребывания одного из членов дипломатического персонала своего дипломатического представительства в государстве пребывания временно выполнять функции главы консульского учреждения. В этом случае представляемое государство должного заранее сообщить об этом Министерству иностранных дел государства пребывания.
На временно исполняющего обязанности главы консульского учреждения распространяются те же привилегии и иммунитеты, которые предоставляются главе консульского учреждения, а назначение члена дипломатического персонала в качестве временно исполняющего обязанности главы консульского учреждения не затрагивает привилегий и иммунитетов, которые предоставлены ему согласно его дипломатическому статусу.

Статья 5
Назначение работника консульского учреждения
и признание его в этом качестве

1. Представляемое государство назначает работника консульского учреждения и сообщает в письменной форме государству пребывания:
а) полное имя и фамилию, должность, о прибытии, отбытии, прекращении служебных обязанностей и изменении должности во время службы работника консульского учреждения;
b) полное имя и фамилию, гражданство, о прибытии и отбытии члена семьи работника консульского учреждения, а также об изменениях их статуса;
с) о найме и увольнении с работы гражданина государства пребывания.
2. Работник консульского учреждения приступает к выполнению своих функций после назначения его представляемым государством в этом качестве и с момента сообщения государству пребывания о его прибытии в консульское учреждение.
3. Компетентные власти государства пребывания выдают работникам консульского учреждения и членам их семей соответствующие удостоверения.

Статья 6
Гражданство работников консульского учреждения


1. Консульским должностным лицом может быть только гражданин представляемого государства, однако, он не может быть лицом, постоянно проживающим в государстве пребывания.
2. Сотрудниками консульского учреждения могут быть только граждане представляемого государства пребывания. В последнем случае консульское учреждение должно заблаговременно получить согласие на это от компетентных властей государства пребывания.

Статья 7
Прекращение выполнения функций работника
консульского учреждения

Выполнение функций работника консульского учреждения прекращается:
а) когда представляемое государство сообщило государству пребывания о прекращении выполнения функций работника консульского учреждения;
b) когда государство пребывания аннулировало экзекватуру;
с) когда государство пребывания сообщило дипломатическим путем представляемому государству о том, что государство пребывания перестало считать его работником консульского учреждения.

Статья 8
Лица, признаваемые "persona non grata"

1. Государство пребывания может в любое время уведомить представляемое государство о том, что тот или иной работник консульского учреждения является неприемлемым для государства пребывания. В таком случае представляемое государство должно отозвать это лицо или прекратить его функции в консульском учреждении.
2. В случае положений подпункта "b" статьи 7 и пункта 1 настоящей статьи государство пребывания не обязано мотивировать представляемому государству свое решение.
3. Если представляемое государство не выполнит в течение разумного срока своего обязательства, предусмотренного в пункте 1 настоящей статьи, государство пребывания вправе аннулировать экзекватуру и консульское удостоверение данного лица или отказаться признавать такое лицо работником консульского учреждения.
Раздел III
Консульские функции


Статья 9
Общие консульские функции

1. Консульское должностное лицо защищает права и интересы представляемого государства, его граждан и юридических лиц, а также оказывает помощь гражданам и юридическим лицам представляемого государства.
2. Консульское должностное лицо содействует развитию дружественных отношений между представляемым государством и государством пребывания и способствует развитию обмена и сотрудничества между двумя странами в области экономики, торговли, культуры, образования, науки, туризма и т.д.
3. Консульское должностное лицо может выяснить всеми законными путями положение в торговой, экономической, научно-технической, культурной, спортивной и других областях государства пребывания и сообщать об этом своему правительству, а также предоставлять эти сведения заинтересованным лицам.

Статья 10
Функции по вопросам гражданства и регистрации
актов гражданского состояния

1. Консульское должностное лицо имеет право исполнять следующие функции:
а) принимать заявления по вопросам гражданства в соответствии с законом представляемого государства;
b) ввести учет граждан представляемого государства, находящихся в государстве пребывания;
с) регистрировать рождение или смерть граждан представляемого государства, а также выдавать и принимать свидетельствующие об этом документы;
d) регистрировать браки и расторжение браков граждан представляемого государства, а также принимать и выдавать свидетельствующие об этом документы;
е) принимать любое заявление, касающееся семейных отношений граждан представляемого государства.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не освобождают граждан представляемого государства от обязанностей соблюдать законы и правила государства пребывания.

Статья 11
Выдача паспортов и виз

1. Консульское должностное лицо имеет право выдавать гражданам представляемого государства паспорта или другие проездные документы, вносить изменения в них или аннулировать их.
2. Консульское должностное лицо выдает визы лицам, направляющимся в представляемое государство или проезжающим эту страну транзитом.

Статья 12
Нотариальное засвидетельствование и легализация

1. В соответствии с законами и правилами представляемого государства консульское должностное лицо имеет право:
а) по просьбе любого лица, независимо от его гражданства, выдавать ему документы для использования в представляемом государстве;
b) по просьбе граждан представляемого государства выдавать им документы для использования в государстве пребывания или за его пределами;
с) переводить документы на официальный язык представляемого государства и удостоверять идентичность этого перевода;
d) легализовать документы, выданные компетентными властями представляемого государства или государства пребывания;
е) составлять, удостоверять и принимать на хранение завещания граждан представляемого государства;
f) составлять и удостоверять акты и сделки между гражданами представляемого государства, поскольку такие акты и сделки не противоречат законодательству государства пребывания и не касаются установления или передачи прав на недвижимое имущество; составлять и удостоверять акты и сделки между гражданами представляемого государства, с одной стороны, и гражданами других государств, с другой стороны, поскольку эти акты и сделки относятся исключительно к имуществу или правам в представляемом государстве и касаются дел, подлежащих рассмотрению в этом государстве при условии, что эти акты и сделки противоречат законодательству государства пребывания;
g) удостоверять подписи граждан представляемого государства на всякого рода документах;
h) принимать на хранение имущество и документы граждан представляемого государства, поскольку это не противоречит законодательству государства пребывания;
i) совершает другие нотариальные действия в соответствии с законодательством представляемого государства.
2. Составленные, удостоверенные или переведенные консульским должностным лицом документы в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи будут рассматриваться государством пребывания как документы, имеющие такое же юридическое значение и доказательную силу, как если бы они были документами, составленными, удостоверенными или переведенными компетентными властями и учреждениями представляемого государства, при условии, что они соответствуют законодательству государства пребывания.
В случае, если это необходимо по законодательству государства пребывания, документы должны быть легализованы.

Статья 13
Сношение с гражданами представляемого государства

1. Консульское должностное лицо имеет право сноситься и встречаться с гражданами представляемого государства на территории консульского округа.
Государство пребывания никоим образом не ограничивает сношение граждан представляемого государства с консульским учреждением и доступ их в консульское учреждение.
2. Если гражданин представляемого государства находится под арестом, является задержанным или лишенным свободы в иной форме на территории консульского округа, компетентные власти государства пребывания должны уведомлять консульское учреждение об этом в возможно короткое время, но не позднее, чем в течение 7 дней с момента ареста, задержания этого гражданина или лишения свободы в иной форме.
3. В случае ареста, задержания или лишения свободы в иной форме гражданина представляемого государства консульское должностное лицо имеет право в любое время посетить его, беседовать или сноситься с ним, а также оказывать ему юридическую помощь.
Компетентные органы государства пребывания должны обеспечивать посещение в течение 3-х дней после получения уведомления об этом от консульского должностного лица и в дальнейшем предоставлять такую возможность на периодической основе.
4. В случае ареста, задержания или лишения свободы в иной форме гражданина представляемого государства компетентные органы государства пребывания обязаны по его требованию обеспечить ему сношение с консульским учреждением представляемого государства.
5. Во время пользования правами, предусмотренными в настоящей статье, консульское должностное лицо обязано соблюдать соответствующие законы и правила государства пребывания.

Статья 14
Опека и попечительство

1. Компетентные власти государства пребывания, при наличии у них информации, уведомляют консульское должностное лицо о необходимости назначения опекуна или попечителя для гражданина представляемого государства, проживающего на территории государства пребывания.
2. Консульское должностное лицо сотрудничает по вопросу, указанному в пункте 1 настоящей статьи, с компетентными властями государства пребывания и, в случае необходимости, рекомендует лицо для выполнения обязанностей опекуна или попечителя в соответствии с законодательством государства пребывания.
3. Если суд или другие компетентные органы власти государства пребывания сочтут, что предложенное лицо по каким-либо причинам неприемлемо в качестве опекуна или попечителя, то консульское должностное лицо предлагает другую кандидатуру.

Статья 15
Представитель гражданина или юридического лица
представляемого государства

1. Если гражданин или юридическое лицо представляемого государства отсутствует на месте или по иным причинам не в состоянии своевременно защищать свои интересы, консульское должностное лицо без особой доверенности может представлять такого гражданина или юридическое лицо перед судом или иным учреждением государства пребывания, а также может рекомендовать для него подходящего представителя.
2. Во время исполнения функций, предусмотренных в пункте 1 настоящей статьи, консульское должностное лицо должно соблюдать законы и правила государства пребывания.
Статья 16
Содействие гражданам или юридическим
лицам представляемого государства

1. Консульское должностное лицо имеет право обращаться к компетентным властям государства пребывания за содействием в розыске пропавших без вести граждан представляемого государства, постоянно проживающих или временно находящихся на территории государства пребывания.
Компетентные власти государства пребывания всеми возможными средствами и методами должны предоставлять материалы, связанные с этим.
2. Компетентные власти государства пребывания, если им станет известно о смерти, пропаже без вести, тяжелом ранении и о несчастном случае гражданина представляемого государства, должны сообщить об этом консульскому учреждению незамедлительно.
Консульское должностное лицо может обращаться к компетентным властям государства пребывания за предоставлением материалов, связанных с несчастным случаем, а также имеет право принимать меры, необходимые для защиты интересов пострадавших.
3. Консульское должностное лицо имеет право принимать и временно хранить документы, деньги, драгоценности и имущество гражданина или юридического лица представляемого государства пребывания.

Статья 17
Меры по охране имущества

1. В случае смерти гражданина представляемого государства компетентные власти государства пребывания должны незамедлительно уведомлять консульское учреждение об этом и представлять по требованию консульского учреждения свидетельство о смерти или другие документы, свидетельствующие о смерти, бесплатно.
2. В случае, если гражданин представляемого государства, постоянно проживающий на территории пребывания, умер и его наследственное имущество находится на территории государства пребывания и при этом наследник или отказополучатель отсутствует в государстве пребывания, то компетентные власти государства пребывания должны информировать об этом консульское учреждение в возможно короткое время.
3. Компетентные органы государства пребывания принимают меры по охране наследственного имущества, связанного с гражданином представляемого государства, а консульское должностное лицо может потребовать, чтобы ему разрешили посетить место, где сохраняется это наследственное имущество.
4. Гражданин представляемого государства, являющийся наследником или лицом, получившим завещание, имеет право наследовать или получать наследственное имущество, оставшееся в государстве пребывания после смерти лица любого гражданства, а если данный гражданин отсутствует в государстве пребывания, то компетентные органы государства пребывания должны сообщить консульскому учреждению сведения о наследственном имуществе, подлежащем принятию или наследованию этим гражданином.
5. Консульское должностное лицо имеет право принимать наследственное имущество, которое гражданин представляемого государства, не имеющий постоянного местожительства в государстве пребывания, должен получать от государства пребывания, и передать их этому гражданину.
6. Если гражданин представляемого государства, не имевший постоянного местожительства в государстве пребывания, умер в этом государстве, и в государстве пребывания отсутствует его родственник или представитель, то консульское должностное лицо имеет право временно хранить деньги, документы и личные вещи умершего для передачи их наследнику, отказополучателю или другому лицу, имеющему право получать это имущество.
7. Консульское должностное лицо должно соблюдать законы и правила государства пребывания во время исполнения функций, предусмотренных в пунктах 5 и 6 настоящей статьи.

Статьи 18
Помощь судну представляемого государства

1. Консульское должностное лицо имеет право в пределах своего консульского округа оказывать помощь судну представляемого государства, находящемуся во внутренних и территориальных водах государства пребывания, включая порты и другие якорные стоянки, а также капитану, членам экипажа и пассажирам судна, в том числе:
а) поднимать на борт судна, заслушивать доклад капитана о судне, грузе, обстоятельствах плавания, а капитан, члены экипажа и пассажиры судна могут сноситься с консульским должностным лицом, как только судну разрешено свободное сношение с берегом;
b) без ущерба для прав компетентных органов государства пребывания расследовать происшествия, имевшие место во время плавания судна;
с) без ущерба для прав властей государства пребывания разрешать в соответствии с законодательством представляемого государства споры между капитаном и членами экипажа, включая споры, касающиеся заработной платы и договора о найме;
d) в случае необходимости принимать меры по лечению в больнице или репатриации капитана или членов экипажа судна;
е) получать, проверять, выдавать, заверять или легализовать документы в отношении судна;
f) в случае приобретения судна за границей выдавать временные свидетельства на право плавания этого судна под флагом представляемого государства;
g) по поручению компетентных властей представляемого государства выполнять другие задачи, связанные с судном.
2. При выполнении функций, предусмотренных настоящей статьей, консульское должностное лицо может обращаться за помощью и содействием к компетентным властям государства пребывания.

Статья 19
Защита от мер принуждения, осуществляемых
в отношении судна представляемого государства

1. В случае, если суд или другие компетентные органы государства пребывания намерены предпринять какие-либо принудительные меры или вести важное расследование в отношении судна представляемого государства, то компетентные власти должны непременно заранее уведомлять об этом консульское учреждение для того, чтобы консульское должностное лицо или его представитель мог присутствовать при осуществлении таких действий.
Если консульское должностное лицо не присутствовало, то по его просьбе компетентные власти государства пребывания предоставляют ему подробную информацию о том, что имело место на борту судна.
2. Положения, предусмотренные в пункте 1 настоящей статьи, применяются также в том случае, если компетентные власти государства пребывания намереваются предпринять вышеупомянутые меры в отношении капитана или членов экипажа судна на суше.
3. За исключением случаев, когда осуществляется обычный, таможенный или санитарный контроль или когда действия компетентных властей государства пребывания предпринимаются по требованию или с согласия капитана или консульского должностного лица, компетентные власти государства пребывания не имеют права вмешиваться во внутренние дела судна представляемого государства при условии, что не нарушаются мир, безопасность и общественный порядок государства пребывания.

Статья 20
Содействие поврежденным судам
представляемого государства

1. Если судно представляемого государства потерпело аварию во внутренних или территориальных водах или вблизи от территориальных вод государства пребывания, то компетентные власти государства пребывания как можно скорее ставят об этом в известность консульское учреждение, а также извещают о мерах, принятых по спасению людей, судна, груза и другого имущества.
2. Консульское должностное лицо принимает меры по оказанию содействия потерпевшему аварию судну представляемого государства, членам экипажа и пассажирам этого судна, а также оно может обращаться с этой целью к властям государства пребывания за содействием.
3. Если потерпевшее бедствие судно представляемого государства или любой предмет, принадлежащий такому судну, были найдены на берегу или вблизи от берега государства пребывания или доставлены в порт этого государства и при этом отсутствуют капитан, владелец судна, представитель пароходной компании или страховой агент, либо они не в состоянии принять меры по сохранению этого судна или предмета или распорядиться им, то компетентные власти государства пребывания в кратчайшие сроки ставят об этом в известность консульское учреждение.
Консульское должностное лицо может без особой на то доверенности принимать от имени собственного судна представляемого государства меры в отношении потерпевшего аварию судна.
4. Если судно представляемого государства, получившее повреждение, а также его груз, оснастка и продовольствие были доставлены не для продажи или использования в государстве пребывания, то они не облагаются таможенными пошлинами или аналогичными сборами и налогами.

Статья 21
Посещение судна другого государства

При наличии согласия капитана и соблюдении правил в портах государства пребывания консульское должностное лицо или его представитель может посещать судно другого государства, направляющееся в порт или на якорную стоянку представляемого государства.

Статья 22
Воздушное судно представляемого государства

В настоящей Конвенции положение о судах представляемого государства применяются также и к гражданским воздушным кораблям представляемого государства. Однако, такое применение не должно противоречить положениям двустороннего соглашения, действующего в настоящее время между представляемым государством и государством пребывания, и положениям многостороннего соглашения, участниками которого являются и представляемое государство и государство пребывания.

Статья 23
Доставка и вывоз юридических документов

При условии соблюдения правил государства пребывания консульское должностное лицо имеет право снимать свидетельские показания с гражданина или юридического лица представляемого государства, доставлять и вывозить судебные, несудебные и другие юридическое документы.

Статья 24
Выполнение консульских функций в консульском
округе и за его пределами

Консульское должностное лицо выполняет консульские функции только в пределах консульского округа.
При наличии согласия со стороны государства пребывания может выполнять свои функции и за пределами консульского округа.

Статья 25
Сношение с компетентными властями государства
пребывания

В связи с исполнением консульских функций консульское должностное лицо может сноситься:
а) с местными властями консульского округа;
b) c местными властями вне консульского округа. В этом случае должно быть согласие со стороны государства пребывания;
с) с центральными властями государства пребывания. В этом случае сношение возможно в той степени, в какой это допускается законами, правилами и обычаями этого государства.

Статья 26
Выполнение консульских функций дипломатическим
представительством

1. Дипломатическое представительство представляемого государства в государстве пребывания может выполнять консульские функции.
Член дипломатического персонала, назначенный для выполнения консульских функций, пользуется теми же правами, привилегиями, которыми пользуется консульское должностное лицо в соответствии с положениями, предусмотренными в настоящей Конвенции.
2. Дипломатическое представительство представляемого государства должно сообщить Министерству иностранных дел государства пребывания фамилию, имя и должность члена дипломатического персонала, выполняющего консульские функции.
3. Член дипломатического персонала, выполняющий консульские функции, продолжает пользоваться правами, услугами, привилегиями и иммунитетами, предоставленными ему согласно его дипломатическому статусу.

Раздел IV
Привилегии и иммунитеты


Статья 27
Обеспечение условий для выполнения консульским
учреждением его функций

Государство пребывания оказывает всю возможную помощь выполнения консульским учреждением его функций. Оно обеспечивает работникам консульского учреждения свою защиту и принимает все необходимые меры для того, чтобы работники консульского учреждения могли выполнять свои обязанности и пользоваться привилегиями и иммунитетами в соответствии с положениями настоящей Конвенции.

Статья 28
Пользование Государственным флагом и гербом

1. Консульский щит с гербом представляемого государства и названием консульского учреждения на языке представляемого государства и на языке государства пребывания может быть укреплен на здании консульского учреждения и на резиденции Главы консульского учреждения.
2. На здании консульского учреждения и на резиденции Главы консульского учреждения может вывешиваться государственный флаг представляемого государства.
3. Глава консульского учреждения может вывешивать флаг представляемого государства на средствах передвижения во время их использования в служебных целях.

Статья 29
Консульские и жилые помещения

1. Государство пребывания оказывает содействие представляемому государству в приобретении в собственность, аренде, строительстве или приобретении для размещения консульского учреждения и использования в качестве жилых помещений для работников консульского учреждения здания и частей зданий и земельных участков, за исключением жилых помещений работников консульского учреждения, являющихся гражданами государства пребывания или лицами, постоянно проживающими в нем.
2. Государство пребывания в случае необходимости оказывает содействие представленному государству в получении соответствующих консульских помещений для работников консульского учреждения.
3. Положение пункта 1 настоящей статьи не освобождает представляемое государство от необходимости соблюдать законы и правила по строительству и городскому планированию, по охране памятников, принимаемые в районе, где находятся или будут находиться вышеуказанные земельные участки, здания либо части зданий.

Статья 30
Неприкосновенность консульских помещений

1. Консульские помещения неприкосновенны.
Власти государства пребывания не могут вступить в консульские помещения без согласия на это главы консульского учреждения, главы дипломатического представительства представляемого государства или лица, назначенного одним из них.
2. На государстве пребывания лежит обязанность по защите консульских помещений от всяких вторжений и нанесения им ущерба, а также по предотвращению всяких действий, угрожающих безопасности консульского учреждения и подрывающие его достоинство.
3. Консульские помещения, их оборудование, имущество и средства передвижения консульского учреждения освобождаются от административной и военной реквизиций государства пребывания.
В случае возникновения необходимости реквизиции, государство пребывания должно принять все меры для того, чтобы такое действие не препятствовало выполнению консульских функций и своевременно выплатить надлежащую компенсацию представляемому государству.
4. Консульские помещения не могут быть использованы в целях, не соответствующих выполнению консульских функций.
5. Положение, предусмотренное в пункте 1 настоящей статьи, распространяется также и на жилые помещения консульских должностных лиц, на транспортные средства, являющиеся собственностью представляемого государства и предназначенных для исполнения консульских функций.

Статья 31
Неприкосновенность консульских архивов

Консульские архивы неприкосновенны в любое время и независимо от того, где они находятся.
Статья 32
Свобода сношений

1. Государство пребывания должно разрешать и охранять свободу сношений консульского учреждения в служебных целях.
При сношениях с правительством, дипломатическими представительствами и другими консульскими учреждениями представляемого государства, где бы они не находились, консульское учреждение может пользоваться всеми доступными средствами, включая дипломатических и консульских курьеров, дипломатические и консульские вализы, закодированные и шифрованные депеши.
Консульское учреждение может устанавливать и эксплуатировать приемно-передающую радиоаппаратуру в государстве пребывания лишь с разрешения государства пребывания.
2. Официальная корреспонденция консульского учреждения неприкосновенна. Под официальной корреспонденцией понимается вся корреспонденция, связанная с выполнением консульских функций.
Консульская вализа не подлежит вскрытию или изъятию.
Консульская вализа должна иметь видимые внешние знаки и, указывающие на их характер, и может содержать только официальную корреспонденцию и документы или предметы, предназначенные для служебного пользования. В случае, если компетентные органы государства пребывания имеют серьезные основания предполагать, что консульская вализа содержит иные предметы, нежели официальную переписку, то они могут просить уполномоченного представляемого государства вскрыть перед представителями компетентных органов эту консульскую вализу.
Если компетентные органы государства пребывания получат отказ в выполнении такой просьбы, то эта вализа будет возвращена к месту ее отправки.
3. Консульским курьером может стать только гражданин представляемого государства, не проживающий постоянно в государстве пребывания.
Консульский курьер снабжается официальным документом, удостоверяющим его личность, и на территории государства пребывания пользуется теми же правами, привилегиями и иммунитетами, что и дипломатический курьер.
4. Консульская вализа может быть поручена командиру воздушного корабля или капитану судна представляемого государства.
В таком случае, данный командир воздушного корабля или капитан судна снабжает служебным документом, определяющим количество мест, составляющих вализу. Но он не будет считаться консульским курьером.
Консульское учреждение с согласия компетентных органов государства пребывания может направить консульское должностное лицо, чтобы оно могло беспрепятственно принимать консульскую вализу от командира воздушного корабля или капитана судна и таким же образом передавать ему такую вализу.

Статья 33
Консульские сборы и пошлины

1. Консульское учреждение имеет право взимать на территории государства пребывания консульские сборы и пошлины согласно законодательству представляемого государства.
2. Прибыль от консульских сборов и пошлин, указанных в пункте 1 настоящей статьи, и квитанции в их получении освобождается от любых налогов и сборов государства пребывания.
3. Государство пребывания разрешает консульскому учреждению переводить в представляемое государство доходы от консульских сборов и пошлин, указанных в пункте 1 настоящей статьи.

Статья 34
Свобода действий

Государство пребывания должно обеспечить работнику консульского учреждения и членам его семьи свободу действий и поездок в пределах консульского округа за исключением района, въезд в который запрещается или ограничивается государством пребывания из соображений государственной безопасности.

Статья 35
Личная неприкосновенность консульских должностных лиц

1. Государство пребывания относится к консульским должностным лицам и членам их семей с должным уважением и принимает все необходимые меры по предотвращению любой формы посягательств на их личность, свободу и достоинство.
2. Консульские должностные лица не подлежат ни аресту, ни предварительному заключению иначе, как на основании постановления компетентных судебных властей в случае совершения тяжких преступлений.
3. За исключением случаев, указанных в пункте 2 настоящей статьи, консульские должностные лица не могут быть заключены в тюрьму и не подлежат никаким другим формам ограничений личной свободы, иначе как во исполнение судебных постановлений, вступивших в законную силу.
4. В случае возбуждения уголовного дела против консульского должностного лица, оно должно явиться в компетентные учреждения. Однако, во время производства дела ему должно оказываться уважение, принимая во внимание его официальное положение, и, кроме случаев, предусмотренных в пункте 2 настоящей статьи, избегать причинения помех выполнению им консульских функций.

Статья 36
Сообщение об аресте, задержании или рассмотрении дел на суде

В случае ареста или задержания работника консульского учреждения или возбуждения против него уголовного дела государство пребывания должно незамедлительно сообщить об этом главе консульского учреждения.
В случае, если государство пребывания предпринимает упомянутые меры в отношении главы консульского учреждения, то оно должно сообщить об этом представляемому государству по дипломатическим каналам.

Статья 37
Освобождение от юрисдикции

1. Работник консульского учреждения в отношении своих действий, направленных на выполнение консульских функций, освобождается от юрисдикции судебных и административных органов государства пребывания.
Однако, данное положение не применяется к нижеследующим гражданским искам:
а) вытекающим из заключенного им договора, по которому он не принял на себя обязательств в качестве представителя представляемого государства;
b) искам, предъявленным третьим лицом в связи с получением ущерба от наземного, морского или воздушного транспортного происшествия в государстве пребывания;
с) относящимся к частному недвижимому имуществу, находящемуся на территории государства пребывания, если только это лицо не владеет им от имени представляемого государства для консульских целей;
d) касающимся наследства, в отношении которого оно выступает в качестве исполнителя завещания, наследника или отказополучателя, как частное лицо.
2. Если государство пребывания принимает исполнительные меры, предусмотренные подпунктами пункта 1 настоящей статьи, то эти меры не должны наносить ущерб праву консульского должностного лица на неприкосновенность личности и жилого дома.

Статья 38
Свидетельские показания

1. Консульское должностное лицо не обязано давать показания в качестве свидетеля.
2. Сотрудник консульского учреждения может быть вызван для дачи свидетельских показаний перед судами или другими компетентными властями государства пребывания. Он может отказаться давать свидетельские показания об обстоятельствах, касающихся служебной деятельности.
Однако, во всех случаях, принятие каких-либо принудительных мер к сотруднику консульского учреждения со стороны государства пребывания является недопустимым.
3. Компетентные власти государства пребывания, которым требуется показания сотрудника консульского учреждения, должны избегать причинения помех выполнению им своих служебных обязанностей. Они могут, когда это возможно, снять такие показания, как в устной, так и в письменной форме, в консульском помещении или на дому у этого сотрудника.

Статья 39
Освобождение от трудовых, государственных
и воинских повинностей

Работники консульского учреждения и члены их семей освобождаются в государстве пребывания от любых форм трудовых, государственных и воинских повинностей. Они также освобождаются от выполнения всех требований, предусмотренных законами и правилами государства пребывания относительно регистрации, получения разрешений на жительство и на работу, а также других подобных требований, предъявляемых к иностранным гражданам.

Статья 40
Освобождение от налогов на движимость и недвижимость

1. Консульские помещения и жилые помещения работников консульского учреждения, владельцем либо арендатором которых является представляемое государство, а также сделки, касающиеся их аренды или покупки, освобождаются от обложения и взыскания каких-либо налогов и сборов, за исключением оплат за конкретные виды обслуживания.
2. Положения п.1 настоящей статьи распространяются и на транспортные средства, являющиеся собственностью государства пребывания и предназначенные для исполнения консульских функций.
3. Положения п.1 и 2 настоящей статьи не распространяются на оплаты и налоги, которыми по законодательству государства пребывания облагаются лица, заключившие договор с представляемым государством или лицом, действующим от его имени.

Статья 41
Освобождение работников консульского
учреждения от налогов

1. Работник консульского учреждения, а также члены его семьи освобождаются в государстве пребывания от всех налогов, сборов и пошлин, личных и имущественных, государственных, районных и муниципальных, за исключением:
а) косвенных налогов, которые обычно включаются в цену товаров;
b) налогов и сборов на частное недвижимое имущество, находящееся в государстве пребывания, за исключением положений пункта 1 статьи 40 настоящей Конвенции;
с) налогов и сборов на наследство, налогов на перевод права собственности, взимаемых государством пребывания;
d) налогов и сборов на частные доходы, полученные в государстве пребывания, за исключением доходов, полученных за выполнение служебных обязанностей;
е) налогов и сборов на доходы, полученные в результате оказывания специальных услуг;
f) регистрационных, судебных и реестровых пошлин, ипотечных и гербовых сборов, за исключением положений статьи 40 настоящей Конвенции.
2. Работники консульского учреждения освобождаются от всех налогов и сборов государства пребывания.

Статья 42
Освобождение от таможенных пошлин и таможенного досмотра

1. Государство пребывания в соответствии с действующими в нем законами и положениями разрешает ввоз и вывоз, освобождает от таможенных пошлин и иных оплат, за исключением оплат за погрузку, перевозку, хранение и разгрузку и подобного рода услуги:
а) предметы, предназначенные для служебного пользования консульским учреждением, включая транспортные средства;
b) предметы, предназначенные для личного пользования консульского должностного лица и членов его семьи, включая транспортные средства;
с) предметы, предназначенные для личного пользования, включая домашнее оборудование и предметы повседневного пользования, привезенные сотрудником консульского учреждения, когда он впервые прибыл на место нового назначения.
2. Личный багаж консульского должностного лица и членов его семьи освобождается от таможенного контроля.
Компетентные власти государства пребывания могут произвести таможенный досмотр при наличии достаточных оснований полагать, что багаж содержит иные предметы, нежели указанные в подпункте "b" пункта 1 настоящей статьи, или предметы, ввоз и вывоз которых запрещен законами и правилами государства пребывания или подпадает под его карантинные правила.
Такой досмотр может быть произведен в присутствии консульского должностного лица, либо его полномочного представителя.

Статья 43
Наследственное имущество работника консульского учреждения

В случае смерти работника консульского учреждения или члена его семьи государство пребывания:
1. Разрешает вывоз движимого имущества умершего, за исключением тех предметов, вывоз которых был запрещен согласно законодательству времени смерти этого лица, хотя они были приобретены умершим в государстве пребывания;
2. Освобождает от всех налогов на движимое имущество умершего, которое находилось в государстве пребывания исключительно в связи с пребыванием в этом государстве умершего лица в качестве работника консульского учреждения или члена его семьи.

Статья 44
Привилегии и иммунитеты членов семьи

Члены семей работников консульского учреждения пользуются теми же привилегиями и иммунитетами, которыми пользуются консульское должностное лицо и сотрудник консульского учреждения.

Статья 45
Лица, не имеющие права на привилегии и иммунитеты

Привилегии и иммунитеты, предусмотренные положениями настоящей Конвенции, за исключением упомянутых в пункте 1 статьи 37, не распространяются на сотрудников консульского учреждения и членов их семей, если они являются гражданами государства пребывания или постоянно проживают в этом государстве.

Статья 46
Начало и конец привилегии и иммунитетов

1. Работник консульского учреждения пользуется привилегиями и иммунитетами, предусмотренными положениями настоящей Конвенции с момента пересечения границы государства пребывания для выполнения консульских функций.
Лицо, находящееся уже на территории государства пребывания, пользуется привилегиями и иммунитетами с момента вступления в должность работника консульского учреждения.
2. Члены семьи работника консульского учреждения пользуются привилегиями и иммунитетами, предусмотренными в настоящей Конвенции, с того дня, когда работник консульского учреждения начал пользоваться привилегиями и иммунитетами, или с момента пересечения границы государства пребывания, или же с момента становления членом семьи работника консульского учреждения.
3. Привилегии и иммунитеты лица, закончившего свою работу в качестве работника консульского учреждения, и членов его семьи прекращаются тогда, когда они переходят границу государства пребывания или по истечении разумного срока, необходимого для пересечения границы государства пребывания.
Привилегии и иммунитеты членов семьи работника консульского учреждения прекращаются тогда, когда они больше не являются членами этой семьи.
Но если упомянутые лица намерены выехать из государства пребывания в течение разумного срока, то привилегии и иммунитеты этих лиц продлеваются до момента пересечения ими границы государства пребывания.
4. В случае смерти работника консульского учреждения привилегии и иммунитеты членов семьи умершего продолжают иметь силу до момента пересечения ими границы государства пребывания или до истечения разумного срока, необходимого для перехода границы государства пребывания.

Статья 47
Отказ от привилегии и иммунитетов

1. Представляемое государство может отказаться от привилегий и иммунитетов работников консульского учреждения и членов его семьи. Во всех случаях отказ должен быть выражен в письменной форме.
2. Отказ от иммунитета от юрисдикции по гражданским или административным делам не означает отказа от иммунитета в отношении исполнения судебного решения, для чего требуется отдельный отказ в письменной форме.
3. При возбуждении встречного иска, непосредственно связанного с иском, предъявленным работником консульского учреждения или членами его семьи, они лишаются права ссылаться на иммунитет от юрисдикции.

Статья 48
Уважение законов и правил государства пребывания

1. Все лица, наделенные согласно положений настоящей Конвенции привилегиями и иммунитетами, обязаны, без ущерба для их привилегии и иммунитетов, уважать законы и правила государства пребывания.

Они обязаны не вмешиваться во внутренние дела государства пребывания.

2. Гражданин представляемого государства, работающий в качестве работника консульского учреждения, не должен заниматься другой деятельностью, кроме исполнения служебных обязанностей.

Раздел V

Заключительные положения

Статья 49

Разрешение спорных вопросов

В случае возникновения споров по толкованию или применению положений настоящей Конвенции Договаривающиеся Стороны будут разрешать их путем переговоров и консультаций.

Статья 50

Внесение изменений и дополнений

В настоящую Конвенцию могут быть внесены изменения и дополнения по взаимному согласию Договаривающихся сторон.

Статья 51
Ратификация, вступление в силу, отмена

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30 день после письменного уведомления по дипломатическим каналам о ее ратификации.
2. Договаривающиеся стороны заключают настоящую Конвенцию на неопределенный срок и в любое время могут ее прекратить. Действие настоящей Конвенции прекращается по истечении шести месяцев со дня получения одной из Договаривающихся Сторон письменного уведомления по дипломатическим каналам от другой Договаривающейся Стороны о своем намерении прекратить ее действие.

Совершено в г. Пхеньяне 15 ноября 1996 г. в двух экземплярах, каждый на казахском, корейском и русском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу.

В случае расхождения в толковании положений настоящей Конвенции Договаривающиеся Стороны будут руководствоваться текстом на русском языке.

За Республику Казахстан За Корейскую Народно-
Демократическую Республику

(специалист: Р.Жантасова
корректор: И.Склярова)

Қазақстан Республикасы мен Корей Халық-Демократиялық Республикасы арасындағы Консулдық конвенцияны бекіту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1999 жылғы 16 ақпан N 346-I

     Пхеньянда 1996 жылғы 15 қарашада жасалған Қазақстан Республикасы 
мен Корей Халық-Демократиялық Республикасы арасындағы Консулдық конвенция 
бекітілсін. 
     
     Қазақстан Республикасының 
           Президенті 
     
                  Қазақстан Республикасы мен Корей 
            Халық-Демократиялық Республикасы арасындағы 
                        Консулдық Конвенция 
     
     (ҚР халықаралық шарттары бюллетені, 2001 ж., N 2, 21-құжат)
    (2000 жылғы 8 сәуірде күшіне енді - "Дипломатия жаршысы" ж., 
         Арнайы шығарылым N 2, 2000 жылғы қыркүйек, 93 бет) 
     
     Қазақстан Республикасы мен Корей Халық-Демократиялық Республикасын 
өздерінің консулдық қатынастарын дамыту тілегін басшылыққа ала отырып, осы 
консулдық Конвенцияны жасауды ұйғарды және мына төмендегілер жөнінде 
келісті. 
     
                                I БӨЛІМ 
                              Анықтамалар 
     
                                 1-бап 
     Осы Конвенцияда:
     а) "консулдық мекеме" бас консулдықты, консулдықты, вицеконсулдықты 
немесе консулдық агенттiктi бiлдiредi; 

б) "консулдық округ" консулдық мiндеттердi орындау үшiн консулдық мекемеге бөлiнген, консулдық орналасқан мемлекет ауданын бiлдiредi;
с) "консулдық мекеме басшысы" бас консулды, консулды, вице-консулды немесе өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы тұрғыда iс-қимыл жасауды тапсырған консулдық агенттi бiлдiредi;
д) "консулдық қызмет адамы" консулдық мекеме басшысын қоса алғанда өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы тұрғыда консулдық мiндеттердi орындауды тапсырған адамды бiлдiредi;
е) "консулдық мекеме қызметкерi" консулдық мекемеде әкiмшiлiк, техникалық мiндеттердi және қызмет көрсету жөнiндегi мiндеттердi орындайтын кез келген адамды бiлдiредi;
f) "консулдық мекеме қызметкерлерi" консулдық қызмет адамдарын және консулдық мекеме қызметкерлерiн бiлдiредi;
g) "отбасы мүшелерi" консулдық мекеме қызметкерiнiң зайыбын (немесе жұбайын), сондай-ақ олардың кәмелетке толмаған балаларын бiлдiредi;
h) "консулдық үй-жайлар" консулдық мекеменiң пайдалануы үшiн арнайы бөлiнген үйлердi немесе үй бөлiктерiн және, меншiк құқығы кiмге тиесiлi екендiгiне қарамастан, оларға қызмет көрсететiн жер учаскелерiн бiлдiредi;
і) "консулдық архивтер" консулдық мекеменiң барлық құжаттарын куәлiктердi, хаттарды, кiтаптарды, жеделхаттарды, шифрларымен және кодтарымен бiрге реестрлердi, тiркеу журналын, штампты, дыбысжазу, видеожазу таспаларын, фильмдердi, фотосуреттердi және басқаларды, сондай-ақ оларды сақтауды немесе қорғауды қамтамасыз етуге арналған кез келген заттарды бiлдiредi;
j) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы" өкiлдеген мемлекеттің азаматтығына ие кез келген нақты адамды бiлдiредi;
k) "заңды тұлға" өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары негiзiнде құрылған, консулдық орналасқан мемлекеттегi кез келген мекеменi немесе кез келген ұйымды бiлдiредi;
l) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi" әскери кемелердi есепке алмағанда, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң жалауы астында жүзуге құқығы бар, осы мемлекетте тiркелген кез келген кеменi бiлдiредi;
m) "өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесi" әскери ұшу аппараттарын есепке алмағанда, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң тану белгiлерi бар, осы мемлекетте тiркелген кез келген ұшу аппаратын бiлдiредi.

II БӨЛIМ
Консулдық мекемелердi ашу, консулдық
мекемелердiң қызметкерлерiн тағайындау
және олардың мiндеттерiн тоқтату

                                 2-бап 

Консулдық мекемелердi ашу

1. Консулдық мекеме консулдық орналасатын мемлекеттiң аумағында тек осы мемлекеттiң келiсуiмен ғана ашыла алады.
2. Консулдық мекеменiң мекен-тұрағы, оның класы мен консулдық округi, сондай-ақ консулдық мекеменiң мекен-тұрағына, оның класына және консулдық округiне қатысты кейiнгi кез келген өзгерiстер өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет арасындағы келiсiм бойынша анықталады.

                                 3-бап 

Консулдық мекеме басшысын тағайындау,
оны осы тұрғыда мойындау

1. Консулдық мекеме басшысы тағайындалғанға дейiн өкiлдігiн жiберген мемлекет осы адамның консулдық мекеме басшысы ретiнде мойындалатындығы жөнiнде оның консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмін алатындығына дипломатиялық жолмен көз жеткiзуге тиiс.
Консулдық орналасқан мемлекеттiң келiсiмi алынғаннан кейiн өкiлдiгiн жiберген мемлекет өзiнiң дипломатиялық өкiлеттiгi арқылы немесе тиiстi басқа бiр жолмен консулдық орналасқан мемлекеттiң сыртқы iстер министрлiгiне консулдық мекеме басшысының толық аты-жөнi мен фамилиясы, дәрежесi, ол үшiн белгiленген консулдық округ және консулдық мекеменiң мекен-тұрағы көрсетiлген консулдық патент жолдайды.
2. Консулдық патент қабылданғаннан кейiн консулдық орналасқан мемлекет мүмкiндiгiне қарай қысқа мерзiмде консулдық мекеме басшысын осы тұрғыда мойындайтын экзекватура бередi.
Алайда, консулдық орналасқан мемлекет өз шешiмiнiң себептерiн түсiндiруге мiндеттi болмастан, экзекватура беруден бас тарта алады.
3. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық экзекватура бергеннен кейiн консулдық мекеме басшысы өз мiндеттерiн орындауға жiберiледi.
4. Экзекватура берiлгенге дейiн консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеме басшысын өз мiндеттерiн орындауға уақытша жіберуi мүмкiн. Бұл жағдайда оған осы Конвенцияның ережелерi қолданылады.
5. Консулдық экзекватура берiлгеннен кейiн консулдық орналасқан мемлекет бұл туралы консулдық округтiң құзыреттi өкiмет орындарына хабарлайды және консулдық мекеме басшысының осы Конвенцияда көзделген мiндеттердi орындай алуы және осы Конвенциядан туындайтын артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана алуы үшiн қажет шаралардың бәрiн қолданады.

                                 4-бап 

Консулдық мекеме басшысының
мiндеттерiн уақытша орындау

Консулдық мекеме басшысы қандай да бiр себеппен өз мiндеттерiн орындай алмайтын болса немесе консулдық мекеме басшысының орны бос болса, өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекеттегi осы немесе басқа консулдық мекеменiң консулдық қызмет адамына немесе консулдық орналасқан мемлекеттегi өз дипломатиялық өкiлдiгiнiң дипломатиялық персоналы мүшелерiнiң бiрiне консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн уақытша орындау жөнiнде уәкiлдiк бере алады. Бұл жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет бұл туралы консулдық орналасқан мемлекеттiң сыртқы iстер министрлiгiне күнi бұрын хабарлауға тиiс.
Консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн уақытша атқарушыға консулдық мекеме басшысына берiлетiн артықшылықтар мен иммунитеттер қолданылады, ал дипломатиялық персонал мүшесiнiң консулдық мекеме басшысының мiндеттерiн уақытша атқарушы болып тағайындалуы оның дипломатиялық статусына сәйкес оған берiлген артықшылықтар мен иммунитеттерге нұқсан келтiрмейдi.

                                 5-бап 

Консулдық мекеме қызметкерiн тағайындау
және оны осы тұрғыда мойындау

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеменiң қызметкерiн тағайындайды және консулдық орналасқан мемлекетке жазбаша түрде мыналарды:
а) толық аты-жөнi мен фамилиясы, қызметi, келуi, кетуi, қызмет бабындағы мiндеттерiн орындауды тоқтатуы және консулдық мекеме қызметкерi болып қызмет iстеген кезiндегi оның қызметiндегi өзгерiстер туралы;
б) толық аты-жөнi мен фамилиясы, азаматтығы, консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшесiнiң келуi мен кетуi туралы, сондай-ақ олардың статусындағы өзгерiстер туралы;
с) консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматын жалдау және оны жұмыстан шығару туралы хабарлайды.
2. Консулдық мекеменiң қызметкерi өзiн өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы тұрғыда тағайындағаннан кейiн және өзiнiң консулдық мекемеге келгенi туралы консулдық орналасқан мемлекетке хабар берiлген кезден бастап өз мiндеттерiн орындауға кiрiседi.
3. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары консулдық мекеме қызметкерлерiне және олардың отбасы мүшелерiне тиiстi куәлiктер бередi.

                                 6-бап 

Консулдық мекеме қызметкерлерiнiң азаматтығы

1. Тек өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы ғана консулдық қызмет адамы бола алады, алайда ол консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты түрде тұратын адам болмауға тиiс.
2. Тек өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе консулдың орналасқан мемлекеттiң азаматтары ғана консулдық мекеме қызметкерлерi бола алады. Соңғы жағдайда консулдық мекеме бұған консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарынан күнi бұрын келiсiм алуға тиiс.

                                 7-бап 

Консулдық мекеме қызметкерiнiң мiндеттерiн
орындауды тоқтату

Консулдық мекеме қызметкерiнiң мiндеттерiн орындауы:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық орналасқан мемлекетке консулдық мекеме қызметкерiнiң мiндеттерiн орындауды тоқтатуы туралы хабарлаған кезде;
б) консулдық орналасқан мемлекет экзекватураның күшiн жойған кезде;
с) консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң қызметкерi деп есептеудi тоқтатқаны туралы өкiлдiгiн жiберген мемлекетке дипломатиялық жолмен хабарлаған кезде тоқтатылады.

                                 8-бап 

"Persona non grata" деп танылған тұлғалар

1. Консулдық орналасқан мемлекет өкiлдiгiн жiберген мемлекетке консулдық мекеменiң қандай да бiр қызметкерiнiң консулдық орналасқан мемлекетке қолайсыз екенiн кез келген уақытта хабарлай алады.
2. Мұндай жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекет бұл адамды керi шақырып алуға немесе оның консулдық мекемедегi мiндеттерiн тоқтатуға тиiс.
3. 7-баптың "б" кiшi тармағының және осы баптың 1-тармағының ережелерi жағдайында консулдық орналасқан мемлекет өкілдiгiн жiберген мемлекетке өз шешiмiнiң себептерiн дәлелдеуге мiндеттi емес. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет осы баптың 1-тармағында көзделген өзiнiң мiндеттемесiн ақылға сыйымды мерзiм iшiнде орындамайтын болса, консулдық орналасқан мемлекет осы адамның экзекватурасы мен консулдық куәлiгiнiң күшiн жоюға немесе мұндай адамды консулдық мекеменiң қызметкерi деп танудан бас тартуға құқылы.

III БӨЛIМ
Консулдық мiндеттер

                                 9-бап 

Жалпы консулдық мiндеттер

1. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң, оның азаматтары мен заңды ұйымдарының құқықтары мен мүдделерiн қорғайды, сондай-ақ өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары мен заңды ұйымдарына көмек көрсетедi.
2. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет арасындағы достық қатынастарды дамытуға жәрдемдеседi және экономика, сауда, мәдениет, бiлiм, ғылым, туризм және тағы басқа салаларда екi ел арасындағы алмасу мен ынтымақтастықты дамытуға ықпал жасайды.
3. Консулдық қызмет адамы барлық заңды жолдармен консулдық орналасқан мемлекеттiң сауда, экономика, ғылыми-техникалық, мәдениет, спорт және басқа салаларындағы жағдайды анықтап, бұл туралы өз үкiметiне хабарлай алады, сондай-ақ бұл мәлiметтердi мүдделi адамдарға бере алады.

                                 10-бап 

Азаматтық мәселелері және азаматтық хал
актілерін тіркеу жөніндегі міндеттер

1. Консулдық қызмет адамы мына төмендегi мiндеттердi атқаруға:
а) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңына сәйкес азаматтық мәселелер жөнiндегi өтiнiштердi қабылдауға;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттегi азаматтарының есебiн жүргiзуге,
с) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының тууын немесе өлуiн тiркеу, сондай-ақ бұл туралы куәландырушы құжаттарды беруге және қабылдауға;
d) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының некесiн тiркеуге және некесiн бұзуға, сондай-ақ бұл туралы куәландырушы құжаттарды беруге және қабылдауға;
е) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының отбасы қатынастарына байланысты кез келген өтiнiштi қабылдауға құқылы.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң адамдарын консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн сақтау мiндетiнен босатпайды.

                                 11-бап 

Төлқұжаттар мен визалар беру

1. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарына төлқұжаттар немесе басқа жол жүру құжаттарын беруге, оларға өзгерiстер енгiзуге немесе олардың күшiн жоюға құқылы.
2. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекетке баратын немесе осы елдi транзитпен жүрiп өтетiн адамдарға виза бередi.

                                 12-бап 

Нотариалдық куәландыру мен ресмилендiру

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдары мен ережелерiне сәйкес консулдық қызмет адамы:
а) азаматтығына қарамастан, кез келген адамның өтiнiшi бойынша оған өкiлдiгiн жiберген мемлекетте пайдалану үшiн әр түрлі құжаттар беруге;
b) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өтiнiшi бойынша оларға консулдық орналасқан мемлекетте немесе одан тыс жерде пайдалану үшiн әр түрлi құжаттар беруге;
с) құжаттарды өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң ресми тiлiне аударуға және осы аударманың дәлдiгiн куәландыруға;
d) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары берген құжаттарды ресмилендiруге;
е) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының өсиеттерiн жазуға, куәландыруға және сақтауға қабылдауға;
f) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары арасындағы актiлер мен мәмiлелер консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейтiн болғандықтан және тұрақты мүлiк жөнiндегi құқықтарды белгiлеуге немесе бiреуге беруге қатысты болмайтындықтан, бұл актiлер мен мәмiлелердi жазу мен куәландыруға, бiр жағынан, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтары мен, екiншi жағынан, басқа да мемлекеттердiң азаматтары арасындағы актiлер мен мәмiлелер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттегi мүлiктерге немесе құқықтарға ғана қатысты болғандықтан және бұл актiлер мен мәмiлелер орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмеген жағдайда бұл мемлекетте қаралуға тиiс iстерге қатысты болғандықтан, осы актiлер мен мәмiлелердi жазуға және куәландыруға;
g) өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының алуан түрлi құжаттарға қойған қолдарын куәландыруға;
h) консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына қайшы келмейтiндiктен, өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының мүлiктерi мен құжаттарын сақтау үшiн қабылдауға;
i) өкiлдiгiн жiберген мемлекет заңына сәйкес басқа да нотариалдық қызметтер атқаруға құқылы.
2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес консулдық қызмет адамы жазған, куәландырған немесе аударған құжаттарды консулдық орналасқан мемлекет олар консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдарына сәйкес келген жағдайда өкiлдiгiн мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары мен мекемелерi жазған, куәландырған немесе аударған құжаттардай заңды мән-мағына мен дәлелдi күшке ие деп есептейдi.
Консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары бойынша қажет болған жағдайда құжаттар ресмилендiруге тиiс.

                                 13-бап 

Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарымен
қарым-қатынас

1. Консулдық қызмет адамы консулдық округ аумағында өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарымен қарым-қатынас жасауға және кездесуге құқылы.
Консулдық орналасқан мемлекет өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматтарының консулдық мекемемен қарым-қатынас жасауына және олардың консулдық мекемеге кiруiне ешқандай да шек қоймайды.
2. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматы консулдық округ аумағында қамалған, ұсталған немесе басқа бiр нысанда бас бостандығынан айырылған болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары бұл туралы мүмкiндiгiнше қысқа уақытта, бiрақ осы азаматтың қамалған, ұсталған немесе басқа бiр нысанда оны бас бостандығынан айырған кезден 7 күннен кешiктiрмей, консулдық мекемеге мәлiмдеуге тиiс.
3. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматы қамалған, ұсталған немесе басқа бiр нысанда бас бостандығынан айырылған жағдайда консулдық қызмет адамы кез келген уақытта оған барып-шығуға, онымен әңгiмелесуге немесе қарым-қатынас жасауға, сондай-ақ оған заңды көмек көрсетуге құқылы.
Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық қызмет адамынан бұл туралы хабар алған соң 3 күн iшiнде жолықтыруға және бұдан былайғы жерде мұндай мүмкiндiктi мерзiмдi берiп отыруға тиiс.
4. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматы қамалған, ұсталған немесе басқа бiр нысанда бас бостандығынан айырылған жағдайда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары оның талабы бойынша оған өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекемесiмен қарым-қатынас жасауын қамтамасыз етуге мiндеттi.
5. Осы бапта көзделген құқықтарды пайдаланған кезде консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң тиiстi заңдары мен ережелерiн орындауға мiндеттi.

                                 14-бап 

Қамқоршылық пен шапағатшылық

1. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары, өздерiнде бұл туралы мәлiмет болған жағдайда, консулдық орналасқан мемлекет аумағында тұрушы өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматына қамқоршы немесе шапағатшы тағайындау қажеттiгі туралы консулдық қызмет адамына хабарлайды.
2. Консулдық қызмет адамы осы баптың 1-тармағында көрсетiлген мәселе бойынша консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарымен бiрлесе жұмыс жасайды және қажет болған жағдайда консулдық орналасқан мемлекет заңдарына сәйкес қамқоршы мен шапағатшының мiндетiн орындау үшiн адамды ұсынады.
3. Консулдық орналасқан мемлекеттiң соты немесе өзге құзыреттi органдары ұсынған адамды қандай да бiр себептермен қамқоршы немесе шапағатшы ретiнде қолайсыз деп тапса, онда консулдық қызмет адамы басқа адамды ұсынады.

                                 15-бап 

Өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының немесе
заңды тұлғаның өкiлi

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы немесе заңды тұлғасы орнында болмағанда немесе басқа бiр себептермен уақытында өзiнiң мүдделерiн қорғай алмаса, консулдық қызмет адамы арнайы ерекше бiр сенiмхатсыз мұндай-ақ азаматтың немесе заңды ұйымның консулдық орналасқан мемлекеттiң сотының немесе басқа бiр мекемесiнiң алдында өкiлi бола алады, сондай-ақ оған лайықты өкiлдi ұсына алады.
2. Осы баптың 1-тармағында көзделген мiндеттердi орындау кезiнде консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн орындауға тиiс.

                                 16-бап 

Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтарына
немесе заңды тұлғаларына жәрдемдесу

1. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттің құзыреттi өкiмет орындарына өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында тұрақты тұрып жатқан немесе уақытша жүрген, хабар-ошарсыз жоғалып кеткен азаматтарын iздестiруде жәрдем сұрап, өтiнiш жасауға құқылы.
Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары барлық мүмкiн құралдар және әдiстермен осыған байланысты материалдарды беруге тиiс.
2. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары, егер оларға өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының қайтыс болғаны, хабар-ошарсыз жоғалғаны, ауыр жарақаттанғаны және жазатайым оқиғаға ұшырағаны туралы белгiлi болса, бұл туралы кiдiртпей консулдық мекемеге хабарлауға тиiс.
Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарына жазатайым оқиғаға байланысты материалдарды беруiн сұрап, өтiнiш жасай алады, сондай-ақ жапа шеккендердiң мүддесiн қорғау үшiн қажеттi шараларды қабылдауға құқылы.
3. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының немесе заңды ұйымының құжаттарын, ақшаларын, қымбат бұйымдарын және мүлкiн қабылдауға және уақытша сақтауға құқылы.

                                 17-бап 

Мүлiкті қорғау жөнiндегi шаралар

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы қайтыс болған жағдайда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары бұл туралы кiдiртпей консулдық мекемеге хабарлауға және консулдық мекеменiң талабы бойынша өлiмi туралы куәлiктi немесе қайтыс болғанын куәландыратын басқа құжаттарды тегiн беруге тиiс.
2. Консулдық орналасқан мемлекет аумағында тұрақты тұрып жатқан, өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматы қайтыс болған және оның мұралық мүлкi консулдық орналасқан мемлекет аумағында болған жағдайда және де мұрагер немесе мүлiктiк құқығынан айырылған адам консулдық орналасқан мемлекетте жоқ болса, онда консулдық орналасқан, мемлекеттiң құзыреттi органдары бұл туралы консулдық мекемеге мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде хабарлауға тиiс.
3. Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматына байланысты мұралық мүлiктi қорғау жөнiнде шараларды қабылдайды, ал консулдық қызмет адамы осы мұралық мүлiк сақталып отырған жерге баруға рұқсат берiлуiн талап ете алады.
4. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы мұрагер немесе өсиеттi алған адам болып табылса, кез келген азаматтықтағы адам өлгеннен кейiн консулдық орналасқан мемлекетте қалған мұралық мүлiкке мұрагер болуға немесе оны алуға құқылы, ал егер осы азамат консулдық орналасқан мемлекетте жоқ болса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық мекемеге осы азамат қабылдауға немесе мұраға алуға тиiстi мұралық мүлiк туралы мәлiметтердi хабарлауға тиiс.
5. Консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты мекен-жайы жоқ өкiлдiгiн жiберген мемлекет азаматының консулдық орналасқан мемлекеттен алуға тиiстi мұралық мүлкiн қабылдауға және оны осы азаматқа беруге құқылы.
6. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты мекен-жайы жоқ азаматы осы мемлекетте қайтыс болса және консулдық орналасқан мемлекетте оның туысқаны немесе өкiлi болмаса, онда консулдық қызмет адамы өлген адамның ақшасын, құжаттарын және жеке заттарын оның мұрагерiне, мүлiктiк құқықтан айырылған адамға немесе осы мүлiктi алуға құқығы бар басқа адамға беру үшiн уақытша сақтауға құқылы.
7. Консулдық қызмет адамы осы баптың 5 және 6-тармақтарында қарастырылған мiндеттердi орындау кезiнде консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн сақтауға тиiс.

                                 18-бап 

Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесiне
көмек көрсету

1. Консулдық қызмет адамы өз консулдық округiнiң шегiнде өкiлiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi және аумақтық суларында, бұған порттарды және басқа зәкiр салатын тұрақтарды қоса алғанда, сондай-ақ кеме капитанына, экипаж мүшелерiне және жолаушыларға көмек көрсетуге, сонымен бiрге:
а) кеменiң бортына көтерiлуге, капитанның кеме, жүк, жүзу жағдайлары туралы баяндамасын тыңдауға құқылы, ал кеме капитаны, экипаж мүшелерi мен жолаушылар кемеге жағалаумен еркiн қатынас жасауына рұқсат берiлiсiмен консулдық қызмет адамымен қарым-қатынас жасай алады;
б) консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарының құқықтары үшiн нұқсан келтiрместен, кеме жүзген кезде болған оқиғаларды тергеуге;
в) консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындарының құқықтары үшiн нұқсан келтiрместен өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң заңдарына сәйкес жалақыға және жалға алу туралы шартқа қатысты дауларды қоса алғанда капитан мен экипаж мүшелерiнiң арасындағы дауларды шешуге;
г) қажет болған жағдайда кеме капитанын немесе экипаж мүшелерiн ауруханада емдеу немесе қайтару жөнiнде шаралар қабылдауға;
д) кемеге қатысты құжаттарды алуға, тексеруге, беруге, куәландыруға немесе ресмилендiруге;
е) кеменi шетелде алған жағдайда осы кеменiң өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң жалауының астында жүзу құқығына уақытша куәлiктер беруге;
ж) өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарының тапсыруы бойынша кемеге байланысты басқа да мiндеттердi орындауға құқылы.
2. Осы бапта қарастырылған мiндеттердi орындау кезiнде консулдық қызмет адамы консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындарынан көмек сұрап, өтiнiш жасай алады.

                                 19-бап 

Өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемесiне қатысты
ерiктен тыс жүзеге асырылатын шаралардан қорғау

1. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң соты немесе басқа құзыреттi органдары өкiлiн жiберген мемлекет кемесiне қатысты немесе осы кеменiң бортында қандай да бiр ерiктен тыс шаралар қабылдау немесе маңызды бiр тергеу жүргiзудi көздеген болса, онда құзыреттi өкiмет орындары бұл туралы осындай iс-қимылдарды жүзеге асыру кезiнде консулдық қызмет адамы немесе оның өкiлi қатыса алуы үшiн күнi бұрын мiндеттi түрде хабарлауға тиiс.
Егер консулдық қызмет адамы қатыспаған болса, онда оның өтiнiшi бойынша консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары оған кеменiң бортында не болғаны туралы толық ақпарат бередi.
2. Осы баптың 1-тармағында қарастырылған ережелер, сонымен бiрге консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары жоғарыда аталған шараларды құрылықта кеме капитанына немесе экипаж мүшелерiне қатысты қабылдауды көздеген жағдайда да қолданылады.
3. Әдеттегi, шекаралық, кедендiк немесе санитарлық бақылау жүзеге асырылып жатқан немесе консулдық орналасқан мемлекеттің құзыреттi өкiмет орындарының iс-қимылдары капитанның немесе консулдық қызмет адамының талабы бойынша немесе келiсiмiмен жасалатын жағдайларды қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары өкiлiн жiберген кеменiң iшкi iстерiне, консулдық орналасқан мемлекеттiң бейбiтшiлiгi, қауiпсiздiгi мен қоғамдық тәртiбi бұзылмаған жағдайда араласуға құқығы жоқ.

                                 20-бап 

Өкілдігін жіберген мемлекеттің бүлінген
кемесіне жәрдем көрсету

1. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемесi консулдық орналасқан мемлекеттiң ішкі немесе аумақтық суларында немесе аумақтық суларына жақын жерде апатқа ұшыраса, онда консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары бұл туралы мүмкiндiгiнше тез арада консулдық мекемеге хабарлайды, сондай-ақ адамдарды, кеменi, жүктi және басқа мүлiктi құтқару жөнiнде қабылданған шаралар туралы мәлiмдейдi.
2. Консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң апатқа ұшыраған кемесiне, осы кеменiң экипаж мүшелерiне және жолаушыларына жәрдем көрсету жөнiнде шаралар қабылдайды, сондай-ақ ол осы мақсатпен консулдық орналасқан мемлекеттiң өкiмет орындарына өтiнiш жасай алады.
3. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң апатқа ұшыраған кемесi немесе осындай кемеге тиiстi кез келген зат консулдық орналасқан мемлекеттiң жағалауында немесе жағалауға жақын жерде табылған немесе осы мемлекеттiң портына жеткiзiлген болса және бұл кезде кеменiң капитаны, иесi, параход компаниясының өкiлi немесе сақтандыру агентi болмай қалғанда немесе олар осы кеменi немесе затты сақтау жөнiнде шаралар қабылдауға немесе оларға иелiк етуге шамасы келмеген жағдайда, консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары қысқа мерзiмде бұл туралы консулдық мекемеге хабарлайды. Консулдық қызмет адамы ерекше бiр сенiмхатсыз өкiлдiгiн жiберген мемлекет кемесi иесiнiң атынан апатқа ұшыраған кемеге қатысты шаралар қабылдай алады.
4. Егер өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң бүлiнiп қалған кемесi, сондай-ақ оның жүгi, жабдықтары мен азық-түлігі консулдық орналасқан мемлекетте сату немесе пайдалану үшiн жеткiзiлмеген болса, онда оларға консулдық орналасқан мемлекет кедендiк баж салығын немесе соған ұқсас алымдар мен салықтарды салмайды.

                                 21-бап 

Басқа мемлекеттiң кемесiне бару

Капитанның келiсiмi болғанда және консулдық орналасқан мемлекет порттарының ережелерiн сақтағанда консулдық қызмет адамы немесе оның өкiлi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң портына немесе зәкiр салатын тұрағына бара жатқан басқа мемлекеттiң кемесiне бара алады.

                                 22-бап 

Өкілдігін жіберген мемлекеттің әуе кемесі

Осы Конвенциядағы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң кемелерi туралы ережелер, сонымен бiрге өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматтық әуе кемелерiне де қолданылады. Бiрақ, мұндай қолдану қазiргi уақытта өкiлдiгiн жіберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет арасында жүрген екi жақты келiсiмдердiң ережелерiне және өкiлдiгiн жiберген мемлекет пен консулдық орналасқан мемлекет қатысушылары болып табылатын көп жақты келiсiмдердiң ережелерiне қайшы келмеуi тиiс.

                                 23-бап 

Заң құжаттарын жеткiзу және шетке шығару

Консулдық орналасқан мемлекеттiң ережелерiн сақтаған жағдайда консулдық қызмет адамы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматынан немесе заңды ұйымынан куәлардың жауабын алуға, соттың, сотқа қатысы жоқ және басқа заң құжаттарын жеткiзуге және шетке шығаруға құқылы.

                                 24-бап      

Консулдық округте және одан тысқары жерлерде
консулдық мiндеттердi орындау

Консулдық қызмет адамы консулдық мiндеттердi консулдық округтiң шегiнде ғана орындайды.
Консулдық орналасқан мемлекет тарапынан келiсiм болған жағдайда ол өзiнiң мiндеттерiн консулдық округтен тысқары жерлерде де орындай алады.

                                 25-бап 

Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi
өкiмет орындарымен қарым-қатынас

Консулдық мiндеттердi орындауға байланысты консулдық қызмет адамы:
а) консулдық округтiң жергiлiктi өкiмет орындарымен;
б) консулдық округтен тыс жергiлiктi өкiмет орындарымен қарым-қатынас алады. Мұндай жағдайда консулдық орналасқан мемлекет тарапынан келiсiм болуға тиiс;
в) консулдық орналасқан мемлекеттiң орталық өкiмет орындарымен қарым-қатынас жасай алады. Бұл жағдайда мұндай қарым-қатынас осы мемлекеттiң заңдары, ережелерi мен әдет-ғұрыптары рұқсат ететiндей дәрежеде бола алады.

                                 26-бап 

Дипломатиялық өкілдіктің консулдық
міндеттерді орындауы

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық орналасқан мемлекеттегi дипломатиялық өкiлдiгi консулдық мiндеттердi орындай алады.
Консулдық мiндеттердi орындау үшiн тағайындалған дипломатиялық персоналдың мүшесi консулдық қызмет адамының осы Конвенцияда қарастырылған ережелерге сәйкес пайдаланатын құқықтарын, артықшылықтарын пайдаланды.
2. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi консулдық орналасқан мемлекеттiң сыртқы iстер министрлiгiне консулдық мiндеттерді атқарушы, дипломатиялық персонал мүшесiнiң фамилиясын, аты мен қызметiн хабарлауға тиiс.
3. Консулдық мiндеттердi орындаушы дипломатиялық персоналдың мүшесi оның дипломатиялық статусына сәйкес оған берiлген құқықтарды, көрсетiлетiн қызметтердi, артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалана бередi.

                                IV БӨЛІМ 

Артықшылықтар мен иммунитеттер

                                 27-бап 

Консулдық мекеменiң өз қызметiн
атқаруы үшiн жағдайларды қамтамасыз ету

Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң өз мiндеттерiн орындауы үшiн барлық көмектi көрсетедi. Ол консулдық мекеменiң қызметкерлерiне өзiнiң қорғауын қамтамасыз етедi және консулдық мекеменiң қызметкерлерi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес өз мiндеттерiн орындап, артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдалануы үшiн шаралар қабылдайды.

                                 28-бап 

Мемлекеттiк жалау мен елтаңбаны пайдалану

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң елтаңбасы бейнеленген және өкiлдiгiн жiберген мемлекет тiлi мен консулдық орналасқан мемлекет тiлiнде консулдық мекеменiң аты жазылған консулдық тақта консулдық мекеменiң үйiне және консулдық мекеме Басшысының резиденциясына орнатылуы мүмкін.
2. Консулдық мекеменiң үйiне және консулдық мекеме Басшысының резиденциясына өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң мемлекеттiк жалауы iлiнiп қойылуы мүмкiн.
3. Консулдық мекеменiң басшысы өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң жалауын қатынас құралдарына, оларды Қызметтiк мақсаттарда пайдаланған кезде iлiп қоя алады.

                                 29-бап 

Консулдық және тұрғын үй-жайлар

1. Консулдық орналасқан мемлекет өкiлiн жiберген мемлекетке консулдық мекеменi орналастыру және консулдық мекеме қызметкерлерi үшiн консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты тұрып жатқан, осы мемлекет азаматтары болып табылатын консулдық мекеме қызметкерлерiнiң тұрғын үй-жайларын қоспағанда тұрғын үй-жайлар ретiнде үйлердi немесе үй бөлiктерiн және жер учаскелерiн меншiгiне сатып алуға, жалға алуға, құрылысына немесе алуға жәрдемдеседi.
2. Консулдық орналасқан мемлекет қажет болған жағдайда өкiлдiгiн жiберген мемлекетке тиiстi консулдық үйлердi және консулдық мекеменiң қызметкерлерi үшiн тұрғын үй-жайларды алуы үшiн жәрдемдеседi.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi өкiлдiгiн жiберген мемлекеттi жоғарыда аталған жер учаскелерi, үйлер немесе үй бөлiктерi орналасқан немесе орналасатын ауданда қолданылатын құрылыс және қалалық жобалау, ескерткiштердi қорғау жөнiндегi заңдар мен ережелердi орындау мiндетiнен босатпайды.

                                 30-бап 

Консулдық үй-жайларға тиiспеушiлiк

1. Консулдық үй-жайларға тиiсуге болмайды. Консулдық орналасқан мемлекеттің өкімет орындары өкілдігiн жіберген мемлекеттiң консулдық мекемесi басшысының, осы мемлекеттiң дипломатиялық өкiлдiгi басшысының немесе осылардың бiрi тағайындаған адамның келiсiмiнсiз үй-жайға кiре алмайды.
2. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық үй-жайларға басып кiруден және оларға зиян келтiруден қорғау жөнiнде, сондай-ақ консулдық мекеменiң қауiпсiздiгiне және оның қадiр-қасиетiне қауiп төндiретiн кез келген iс-әрекеттi болдырмау жөнiндегi мiндеттi мойнына алады.
3. Консулдық үй-жайлар, олардың жабдықтары, мүлкi және консулдық мекеменiң қатынас құралдары консулдық орналасқан мемлекеттiң әкiмшiлiк және әскери реквизициялауынан босатылады.
Реквизициялау қажет болған жағдайда консулдық орналасқан мемлекет мұндай iс-қимылдың консулдық мiндеттердi орындауға кедергi келтiрмеуi және өз уақытында өкiлдiгiн жiберген мемлекетке тиiстi өтемақы төлеу үшiн барлық шараларды қабылдауға тиіс.
4. Консулдық үй-жайлар консулдық міндеттердің орындалуына сәйкес келмейтiн мақсаттарда пайдаланылмайды.
5. Осы баптың 1-тармағында көзделген ереженiң күшi, сонымен бiрге консулдық қызмет адамдарының тұрғын үй-жайларына, өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң меншiгi болып табылатын және консулдық мiндеттердi орындауға арналған көлiк құралдарына да жүредi.

                                 31-бап 

Консулдық архивтерге тиiспеушiлiк

Консулдық архивтерге қай уақытта болса да және олардың қай жерде орналасқандығына қарамастан тиiсуге болмайды.

                                 32-бап 

Қарым-қатынас бостандығы

1. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң қызметтiк мақсаттардағы қарым-қатынас бостандығына рұқсат беруге және қорғауға тиiс.
Консулдық мекеме өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң үкiметiмен, дипломатиялық өкiлдiгiмен және басқа консулдық мекемелерiмен, олардың қай жерде орналасқандығына қарамастан, қарым-қатынас жасағанда дипломатиялық және консулдық курьерлердi, дипломатиялық және консулдық вализаларды, кодталған немесе шифрленген шұғыл хабарларды қоса алғанда барлық қол жететiн құралдарды пайдалана алады. Консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекет қабылдаушы-хабарлаушы радиоаппаратураны консулдық орналасқан мемлекеттiң рұқсатымен ғана орнатады және пайдаланады.
2. Консулдық мекеменiң ресми хат-хабарына ешкiм тиiспейдi. Ресми хат-хабарға консулдық мiндеттердi орындауға байланысты барлық хат-хабар кiредi.
Консулдық вализа ашылмайды, ұсталмайды.
Консулдық вализаның сипатын бiлдiретiн көрiнiп тұратын сыртқы белгiлерi болуы тиiс және онда тек қана ресми корреспонденциялар мен құжаттар немесе қызметтiк пайдалануға арналған заттар болады. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдары консулдық вализада ресми хат-хабар емес, олардан басқа заттар бар деп ойлауға негiз табатын болса, онда олар өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiлiнен құзыреттi органдар өкiлдерiнiң алдында осы консулдық вализаны ашуды өтiне алады. Егер консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарының мұндай өтiнiшi қанағаттандырылмаса, онда бұл вализа өзiнiң бастапқы жөнелтiлген жерiне қайтарылады.
3. Консулдық орналасқан мемлекетте тұрақты тұрмайтын тек өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң азаматы ғана консулдық курьер бола алады.
Консулдық курьер оның жеке басын куәландыратын ресми құжатпен қамтамасыз етiледi және консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында дипломатиялық курьер пайдаланатын құқықтарды, артықшылықтарды және иммунитеттердi пайдалана алады.
4. Консулдық вализаны өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң әуе кемесiнiң командирiне немесе кеме капитанына тапсыруға болады. Мұндай жағдайда сол әуе кемесiнiң командирi немесе кеме капитаны вализаны құрайтын орындар санын айқындайтын қызметтiк құжатпен қамтамасыз етiледi. Әйтсе де ол консулдық курьер болып есептелмейдi.
Консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi органдарының келiсiмiмен әуе кемесiнiң командирiнен немесе кеме капитанынан консулдық вализаны кедергiсiз қабылдап алуы үшiн және сондай-ақ оған вализаны тапсыруы үшiн консулдықтың лауазымды қызметкерiн жiбере алады.

                                 33-бап 

Консулдық алымдар мен баж салықтары

1. Консулдық мекеме консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында өкiлдігін жiберген мемлекеттiң заңдарына сәйкес консулдық алымдар мен баж салықтарын алуға құқылы.
2. Осы баптың бiрiншi тармағында көрсетiлген консулдық алымдар мен баж салықтарынан түскен табыс және олардың алынғаны туралы түбiртектер консулдық орналасқан мемлекеттiң кез келген салықтары мен алымдарынан босатылады.
3. Консулдық орналасқан мемлекет осы баптың 1-тармағында көрсетiлген консулдық алымдар мен баж салықтарынан түскен табысты консулдық мекеменiң өкiлдiгiн жiберген мемлекетке аударуына рұқсат етедi.

                                 34-бап 



                          Iс-әрекет еркiндiгi 

Консулдық орналасқан мемлекет консулдық мекеменiң қызметкерiне және оның отбасы мүшелерiне консулдық орналасқан мемлекеттiң мемлекеттiк қауiпсiздiк тұрғысынан қарағанда кiруге тыйым салған немесе шектеу салған ауданын қоспағанда, олардың консулдық округ шеңберiнде еркiн қимылдауын және жүрiп-тұруын қамтамасыз етуге тиiс.

                                 35-бап 

Консулдық қызмет адамының жеке басына тиiспеушiлiк

1. Консулдық орналасқан мемлекет консулдық қызмет адамдары мен оның отбасы мүшелерiне тиiсiнше құрметпен қарайды және олардың жеке басына, бостандығына және ар-намысына қауiп төндiретiн кез келген нысандағы қастандық жасауды болдырмауға қажеттi барлық шараларды қабылдайды.
2. Ауыр қылмыс жасағанда құзыретті сот орындарының қаулысын негiзге алғаннан басқа жағдай болмаса, консулдық қызмет адамдарын тұтқындауға да, алдын-ала қамауға алуға да болмайды.
3. Осы баптың 2-тармағында көрсетiлген жағдайларды қоспағанда заңды күшiне енген сот қаулыларын орындаудан басқа жағдайларда консулдық қызмет адамдарын түрмеге қамауға және жеке басының бостандығын ешқандай да басқа нышанда шектеуге болмайды.
4. Консулдық қызмет адамына қарсы қылмыстық iс қозғалған жағдайда ол құзыреттi мекемелерге келуi тиiс. Алайда iстi жүргiзу кезiнде оның ресми қызметкер екендiгi ескерiле отырып, оған құрмет көрсетiлуi тиiс және осы баптың 2-тармағында көзделген жағдайлардан басқа кезде оның консулдық қызметiн атқаруына кедергi келтiрмеу жағы қарастырылуы тиiс.

                                 36-бап 

Тұтқындау, қамауға алу немесе сотта iс
қарау туралы хабарлау

Консулдық мекеменің қызметкерін тұтқындаған немесе қамауға алған немесе оның үстінен қылмыстық iс қозғалған жағдайда консулдық орналасқан мемлекет бұл жайында тез арада консулдық мекеме басшысына хабарлауы тиiс.
Егер консулдық орналасқан мемлекет аталған шараларды консулдық мекеменiң басшысына қатысты қабылдаса ол бұл жайында өкiлдiгiн жiберген мемлекетке дипломатиялық жолмен хабарлауы тиiс.

                                 37-бап 



                           Юрисдикциядан босату 

1. Консулдық мекеменiң қызметкерi консулдық мiндеттерiн атқаруға бағытталған өзiнiң iс-әрекетiне қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң сот және әкiмшiлiк органдарының юрисдикциясынан босатылады.
Алайда бұл ереже төмендегi мынадай:
а) жасасқан шарттары бойынша, ол өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң өкiлi ретiнде өзiне мiндеттеме алмағандығынан туындайтын;
б) консулдық орналасқан мемлекеттегi құрлық, теңiз немесе әуе көлiгi оқиғаларынан туындайтын шығынға байланысты үшiншi адамның қойған;
с) егер бұл адам өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң атынан консулдық мақсаттар үшiн оларға иелiк етпейтiн болса, консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағындағы тұрақты жеке меншiк мүлiкке қатысты;
d) оның өсиетті орындаушы, мұрагер немесе жеке адам сияқты мұрагерлiк құқығынан айырылған адам ретiнде мұраға қатысты азаматтық талаптарға қолданылмайды.
2. Егер консулдық орналасқан мемлекет осы баптың 1-тармағының кiшi тармақтарында көзделген атқару шараларын қабылдайтын болса, онда бұл шаралар консулдық қызмет адамының жеке басы мен тұрғын үйiне тиiспеушiлiк құқығына зиян келтiрмеуi тиiс.

                                 38-бап 



                           Куәгерлiк жауаптар 

1. Консулдық қызмет адамы куәгер ретiнде жауап беруге мiндеттi емес.
2. Консулдық мекеменiң қызметкерi консулдық орналасқан мемлекеттiң соттары немесе басқа құзыреттi өкiмет орындары алдында куәгерлiк жауап беруге шақырылуы мүмкiн. Ол қызметтiк iс-әрекетiне қатысты жағдайлар туралы куәгерлiк жауап беруден бас тарта алады. Алайда, барлық жағдайда да консулдық орналасқан мемлекет тарапынан консулдық мекеме қызметкерiне қандай да болмасын күштеп шара қолданушылыққа жол берiлмейдi.
3. Консулдық мекеме қызметкерiнiң жауаптарын талап етушi консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары оған өзiнiң қызметтiк мiндеттерiн орындауына кедергi келтiрмеуге тырысуы керек. Мұндай ауызша, сондай-ақ жазбаша жауаптарды олар, мүмкiн болған жағдайда осы қызметкердiң консулдық үйiнде немесе оның тұрғын үйiнде алуына болады.

                                 39-бап 

Еңбек, мемлекеттiк және әскери
қызмет мiндеткерлiктерiнен босату

Консулдық мекеме қызметкерлерi және олардың отбасы мүшелерi консулдық орналасқан мемлекетте еңбек, мемлекеттiк және әскери қызмет мiндеткерлiктерiнiң кез келген түрлерiнен босатылады. Олар сондай-ақ тiркелуге, тұрғылықты тұруға және жұмыс iстеуге рұқсат алуға, сондай-ақ шетелдiктерге қойылатын басқа да осындай талаптарға қатысты консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiнде көзделген барлық талаптарды орындаудан босатылады.

                                 40-бап 

Қозғалатын және тұрақты мүлiкке
салынатын салықтардан босату

1. Иесi немесе жалгерi өкiлдiгiн жiберген мемлекет болып табылатын консулдық үйлер мен консулдық мекеме қызметкерлерi тұратын тұрғын үйлер, сондай-ақ оларды жалға алуға немесе сатып алуға қатысты сауда-саттық жұмысы, қызмет көрсетудiң нақты түрлерiне ақы төлеудi қоспағанда, қандай да болмасын салықтар мен алымдар салудан және төлеуден босатылады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi консулдық орналасқан мемлекеттiң меншiгi болып табылатын және консулдық қызметтi атқаруға арналған көлiк құралдарына да қолданылады.
3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары бойынша өкiлдiгiн жiберген мемлекетпен немесе оның атынан әрекет ететiн адаммен шарт жасасқан адамдардан алынатын төлемдер мен салықтарға қолданылмайды.

                                 41-бап 

Консулдық мекеме қызметкерлерiн
салықтардан босату

1. Консулдық мекеме қызметкерi, сондай-ақ оның отбасы мүшелерi консулдық орналасқан мемлекетте мыналарды:
а) әдетте товарлардың бағасына қосылатын жанама салықтарды;
b) осы Конвенцияның 40-бабының 1-тармағының ережелерiн қоспағанда консулдық орналасқан мемлекеттегi тұрақты жеке мүлiкке салынатын салықтар мен алымдарды;
с) мұраға салынатын салықтар мен алымдардан, консулдық орналасқан мемлекет алатын меншiк құқығын ауыстыру салықтарын;
d) қызметтiк мiндетiн атқарғаны үшiн алатын табыстарын қоспағанда, консулдық орналасқан мемлекетте тапқан жеке табыс салықтары мен алымдарды;
е) арнайы қызмет көрсеткенiнiң нәтижесiнде тапқан табыс салықтары мен алымдарды;
f) осы Конвенцияның 40-бабының ережелерiн қоспағанда, тiркеу, сот және тiзiмдiк баж салықтарынан: ипотека және елтаңбалық алымдарды қоспағанда, барлық жеке басылық және мүлiктiк, мемлекеттiк, аудандық және муниципальдық салықтардан, алымдардан және баж салықтарынан босатылады.
2. Консулдық мекеме қызметкерлерi өздерiнiң жұмысы үшiн алған еңбек жалақысына консулдық орналасқан мемлекет салатын барлық салықтар мен алымдардан босатылады.

                                 42-бап 

Кедендiк баж салығы мен кеден
тексерiсiнен босату

1. Консулдық орналасқан мемлекет ондағы қолданыстағы заңдар мен ережелерге сәйкес тасып әкелу мен әкетуге рұқсат бередi және жүк тиеуге, тасымалдауға, сақтау мен түсiруге және осындай қызмет түрлерiне ақы төлеудi қоспағанда, кедендiк баж салығы мен басқа да төлемдерден босатады:
а) көлiк құралдарын қоса алғанда, консулдық мекеменiң қызметтiк пайдалануына арналған заттар;
b) көлiк құралдарын қоса алғанда, консулдық қызмет адамы мен оның отбасы мүшелерiнiң жеке пайдалануына арналған заттар;
с) консулдық мекеме қызметкері өзінің жаңадан тағайындалған жерiне алғаш рет келген кезiнде ала келген үй-iшiнiң жабдықтары мен күнделiктi тұтынатын заттарды қоса алғанда, жеке пайдалануына арналған заттар.
2. Консулдық қызмет адамы мен оның отбасы мүшелерiнiң жеке жүктерi кедендiк бақылаудан босатылады.
Консулдық орналасқан мемлекеттiң құзыреттi өкiмет орындары жүк iшiнде осы баптың 1-тармағының "b" кiшi тармағында көрсетiлгеннен басқа бөгде заттар бар деуге немесе тасып әкелуi мен әкетiлуiне тыйым салынған және консулдық орналасқан мемлекеттiң карантиндiк ережелерiмен реттелiп отыратын заттар бар деуге толық негiз болған жағдайда кедендiк тексеру жүргiзе алады.
Мұндай тексерiс консулдық қызмет адамының немесе оның өкiлеттi өкiлiнің қатысуымен жүргiзiле алады.

                                 43-бап 

Консулдық мекеме қызметкерiнiң
мұраға қалдырған мүлкi

Консулдық мекеме қызметкерi немесе оның отбасы мүшесi қайтыс болған жағдайда консулдық орналасқан мемлекет:
1. Қайтыс болған адам консулдық орналасқан мемлекетте сатып алғанымен, осы адамның қайтыс болған кезiндегi заңдарға сәйкес алып кетуге тыйым салынатын заттардан басқа марқұмның қозғалмалы мүлкiн алып кетуге рұқсат бередi.
2. Тек консулдық орналасқан мемлекетте консулдық мекеме қызметшiсi немесе оның отбасы мүшесi ретiнде осы мемлекетте болған марқұмның қозғалмалы мүлкiне салынатын барлық салықтан босатады.

                                 44-бап

Отбасы мүшелерiнiң артықшылықтары
мен иммунитеттерi

Консулдық қызмет адамының отбасы мүшелерi консулдық мекеменiң консулдық қызмет адамы мен қызметкерiнiң пайдаланатын артықшылықтарын және иммунитеттерiн пайдаланады.

                                 45-бап 

Артықшылықтар мен иммунитеттерге
құқығы жоқ адамдар

37-баптың 1-тармағын қоспағанда осы Конвенцияда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттер, егер олар консулдық орналасқан мемлекеттiң азаматтары болып табылатын болса немесе осы мемлекетте тұрғылықты тұратын болса, консулдық мекеменiң қызметкерлерi мен олардың отбасы мүшелерiне қолданылмайды.

                                 46-бап 

Артықшылықтар мен иммунитеттердің
басталуы және аяқталуы

1. Консулдық мекеменiң қызметкерi консулдық мiндетiн атқару үшiн консулдық орналасқан мемлекеттiң шекарасынан өткен сәттен бастап осы Конвенция ережелерiмен артықшылықтарды және иммунитеттердi пайдаланады.
Консулдық орналасқан мемлекеттiң аумағында бұрыннан тұратын адам консулдық мекеме қызметкерiнiң жұмысына кiрiскен сәттен бастап артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады.
2. Консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшелерi осы Конвенцияда көрсетілген консулдық мекеме қызметкерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiн консулдық орналасқан мемлекеттiң шекарасынан өткен сәтiнен бастап немесе консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшесi болған сәтiнен бастап пайдаланады.
3. Консулдық мекеме қызметкерi ретiнде өз жұмысын аяқтаған адамның және оның отбасы мүшелерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi олар консулдық орналасқан мемлекеттiң шекарасынан өткен сәттен бастап немесе консулдық орналасқан мемлекеттiң шекарасынан өтуге қажет ақылға сыйымды мерзiм өткеннен кейін тоқтатылады.
Консулдық мекеме қызметкерiнiң отбасы мүшелерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi олардың осы отбасының мүшелерi болып табылмайтын сәтiнен бастап тоқтатылады.
Әйтсе де аталған адамдар консулдық орналасқан мемлекеттен ақылға сыйымды мерзiм iшiнде кетпек болса, онда бұл адамдардың артықшылықтары мен иммунитеттерi консулдық орналасқан мемлекеттiң шекарасынан өткен сәтке дейiн ұзартылады.
4. Консулдық мекеме қызметкерi қайтыс болған жағдайда марқұмның отбасы мүшелерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерi олардың консулдық орналасқан мемлекет шекарасынан өткен сәтiне дейiн немесе консулдық орналасқан мемлекет шекарасынан өту үшiн қажет ақылға сыйымды мерзiм бiткенге шейiн өз күшiнде қала бередi.

                                 47-бап 

Артықшылықтар мен иммунитеттерден бас тарту

1. Өкiлдiгiн жiберген мемлекет консулдық мекеме қызметкерi мен оның отбасы мүшелерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiнен бас тарта алады. Барлық жағдайда да бас тарту жазбаша нысанда бiлдiрiлуi тиiс.
2. Азаматтық немесе әкiмшiлiк iстер жөнiндегi юрисдикция иммунитеттерiнен бас тарту - бұл үшiн жазбаша нысанда бас тарту талап етiлетiн сот шешiмiн орындауға қатысты иммунитеттен бас тартуды бiлдiрмейдi.
3. Консулдық мекеме қызметкерiнiң немесе оның отбасы мүшелерiнiң тiкелей талап етуiне байланысты қарсы талап ету қозғалған жағдайда олар юрисдикция иммунитетiне сүйену құқығынан айырылады.

                                 48-бап 

&nbsелерiне сәйкес артықшылықтар мен иммитеттердi пайдаланатын барлық адамдар өздерiнiң артықшылықтары мен иммунитеттерiне зиян келтiрместен консулдық орналасқан мемлекеттiң заңдары мен ережелерiн құрметтеуге мiндеттi.
Олар консулдық орналасқан мемлекеттiң iшкi iстерiне араласпауға мiндеттi.
2. Өкiлдiгiн жiберген мемлекеттiң консулдық мекеме қызметкерi ретiнде жұмыс iстейтiн азаматы өзiнiң қызметтiк мiндетiн атқарудан басқа жұмыстармен айналыспауға тиiс.

                                 49-бап 



                         Даулы мәселелердi шешу 

Осы Конвенция ережелерiн түсiндiру немесе талқылау бойынша таластар пайда болған жағдайда Уағдаласушы Тараптар оларды келiссөздер және консультациялар жолымен шешетiн болады.

                                 50-бап 

Өзгертулер мен толықтырулар енгiзу

Осы Конвенцияға осы Уағдаласушы Тараптардың өзара келiсуi бойынша өзгерiстер мен толықтырулар енгiзiлуi мүмкiн.

                                 V БӨЛІМ 



                          ҚОРЫТЫНДЫ ЕРЕЖЕЛЕР 

                                 51-бап 

Бекiтiлуi, күшiне енуi, күшін жоюы

1. Осы Конвенция бекiтуге жатады және оны бекiту туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша түрде грамоталармен алмасқаннан кейiн 30 күн өткен соң күшiне енедi.
2. Уағдаласушы Тараптар осы Конвенцияны беймәлiм мерзiмге жасап отыр және кез келген уақытта оның қолданысын тоқтата алады. Уағдаласушы Тараптардың бiрi екiншi Уағдаласушы Тарапқа өзiнiң осы Конвенцияның қолданысын тоқтатқысы келетiнi жөнiнде жазбаша түрде дипломатиялық арналар арқылы хабарлаған күннен бастап 6 ай өткеннен кейiн осы Конвенцияның

қолданысы тоқтатылады. 
     
     Пхеньян қаласында 1996 жылы 15 қарашада екi данада әрқайсысы қазақ, 
корей және орыс тiлдерiнде жасалды, сондай-ақ барлық мәтiннiң күшi бiрдей. 
Осы Конвенцияны түсiндiруде пiкiр алшақтығы туған жағдайда Тараптар орыс 
тiлiндегi мәтiндi басшылыққа алады. 
     
     Қазақстан Республикасы                Корей Халық-Демократиялық
             үшін                              Республикасы үшiн 
     
     Мамандар:
       Қобдалиева Н.М.
       Орынбекова Д.К.