О ратификации Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал

Закон Республики Казахстан от 24 июня 1999 года № 401-1

Ратифицировать Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Румынии об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал, совершенную в Бухаресте 21 сентября 1998 года.

Президент
Республики Казахстан

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Румынии об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доход и капитал

(Официальный сайт МИД РК - Вступило в силу 21 апреля 2000 года)

Правительство Республики Казахстан и Правительство Румынии, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал,
договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция
1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и капитал, взимаемым Договаривающимся Государством или его административно- территориальными подразделениями, или местными органами власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги с доходов от отчуждения движимого или недвижимого имущества, а также налоги, взимаемые с доходов от прироста капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция, являются в частности:
а) в Республике Казахстан:
(i) налог на доход юридических и физических лиц;
(ii) налог на имущество
(далее именуемые как "Казахстанский налог");
b) в Румынии:
(i) налог на доход, получаемый физическими лицами;
(ii) налог на прибыль;
(iii) налог на заработную плату и другие подобные вознаграждения;
(IV) налог на доход от сельскохозяйственной деятельности;
(V) налог на дивиденды;
(VI) налог на здания и налог на землю, занятую зданиями и строениями ( далее именуемые как "Румынский налог").
4. Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.
Статья 3
Общие определения
1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означает Казахстан или Румынию, в зависимости от контекста;
b) термины:
(i) "Казахстан" означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, в которых Казахстан может для определенных целей осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с международным правом и в которых применяются законы, регулирующие налоги Казахстана; и
(ii) "Румыния" означает Румынию и, при использовании в географическом смысле, обозначает территорию Румынии, включая ее территриальное море, а также исключительную экономическую зону, в которой Румыния осуществляет суверенитет, суверенные права и юрисдикцию в соответствии с ее внутренним законодательством и международным правом относительно разведки и эксплуатации природных, биологических и минеральных ресурсов, существующих в морских водах, на морском дне и в подпочвенном слое этих вод;
с) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин "компания" означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которые рассматриваются как корпоративное образование для целей налогообложения;
е) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означает соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским, воздушным судном или железнодорожным транспортом, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское, воздушное судно или железнодорожный транспорт эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
g) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) в Румынии: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, компанию, товарищество или любую другую ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.
2. При применении Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция.

Статья 4
Резидент
1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве только в отношении дохода из источников в этом Государстве или находящегося в нем капитала.
2. В случаях, когда на основании положений пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
с) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если оно является гражданином обоих Государств или ни одного из них, компетентные органы Договаривающихся Государств решают вопрос по взаимному согласию.
3. Если по причине положений пункта 1, лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то компетентные органы решают вопрос по взаимному согласию. Если компетентные органы не смогут достичь такого согласия, такое лицо не будет считаться резидентом ни в одном Договаривающемся Государстве и не пользуется преимуществами настоящей Конвенции.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин "постоянное учрежджение" в частности включает:
а) место управления;
b) отделение;
с) офис;
d) фабрику;
е) мастерскую;
f) ферму или любую плантацию; и
g) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
3. Термин "постоянное учреждение" также включает:
а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 12 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 12 месяцев; и
b) использование монтажной или буровой установки или судна, или наблюдательную деятельность, связанную с разведкой или добычей природных ресурсов в Договаривающемся Государстве, если только такое использование длится в течение более чем 12 месяцев, или такая деятельность продолжается в течение более чем 12 месяцев; и
с) оказание услуг, включая консультационные услуги предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в период или периоды, превышающие в общей сложности более чем 12 месяцев.
4. Независимо от предшествующих положений настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающее:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию, без получения дохода;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или поставки, без получения дохода;
с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) продажа товаров или изделий, принадлежащих предприятию, выставленных на временной ярмарке или выставке, после закрытия указанной ярмарки или выставки;
е) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
g) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) по f) при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7 - действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве, в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, за исключение, если только деятельность такого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
6. Несмотря на предшествующие положения настоящей статьи, страховая компания, за исключением перестраховки, Договаривающегося Государства считается имеющей постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она собирает страховые взносы на территории другого Государства или страхует риски в границах этой территрии через лицо иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7.
7. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение либо другим образом), сам по себе не превращает одну их этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых; морские, воздушные суда и железнодорожный транспорт не рассматриваются как недвижимое имущество.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет или не осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение.
Если предприятие осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
с) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет или осуществляло предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.
Однако, не допускается вычет постоянному учреждению сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, сборов или других схожих платежей за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных, за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, ссуженную постоянному учреждению.
4. Если обычно принято в Договаривающемся Государстве определять прибыль, относящуюся к постоянному учреждению, на базе пропорционального распределения общей прибыли предприятия к ее различным частям, ничто в пункте 2 не должно препятствовать этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого пропорционального распределения, как это обычно принято; однако, выбранный метод пропорционального распределения должен давать результат, соответствующий принципам, содержащимся в настоящей статье.
5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Если прибыль включает виды дохода или доходов от прироста стоимости имущества, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
7. Для целей предыдущих пунктов, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
Международные перевозки

1. Прибыль от эксплуатации морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта в международной перевозке облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.
2. Если место эффективного управления морского предприятия расположено на борту судна, то оно считается расположенным в Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки судна, или, если нет такого порта, то в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее судно.
3. Положения пункта 1 распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или в международном эксплуатационном агентстве.
4. Прибыль, упомянутая в пункте 1 настоящей статьи, не включает прибыль, полученную от эксплуатации гостиницы, деятельность которой отлична от использования морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта в международной перевозке.
Статья 9
Ассоциированные предприятия
1. В случае, когда
а) предприятие Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
Ь) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства;
и в каждом случае, между двумя предприятиями создаются или устанавливаются условия в их коммерческих или финансовых отношениях, которые отличаются от тех, которые были бы созданы между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.
2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - и соответственно облагает налогом - прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия, созданные между двумя предприятиями, были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство может сделать соответствующие корректировки к сумме налога, взимаемого с этой прибыли. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды
1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы дивидендов.
Этот пункт не затрагивает налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению или постоянной базе, находящимся в этом другом Государстве.
6. Несмотря на положения настоящей Конвенции, постоянное учреждение компании, которая является резидентом Договаривающегося Государства и которая осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве в дополнение к налогу на прибыль. Для целей настоящего положения, дополнительный налог на прибыль определяется в соответствии с внутренним законодательством каждого Договаривающегося Государства.

Статья 11
Проценты
1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Государстве, если их получает и они фактически принадлежат Правительству другого Договаривающегося Государства или его административно-территориальному подразделению или его местному органу власти, или любому агентству, или банковскому подразделению, или учреждению этого Правительства, или его административно-территориального подразделения или местного органа власти, или, если долговые требования резидента другого Договаривающегося Государства, гарантированы, застрахованы или прямо финансируются финансовым учреждением, полностью принадлежащим Правительству другого Договаривающегося Государства.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом, дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за просроченные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, административно- территориальное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от этой статьи путем создания или передачи прав.

Статья 12
Роялти
1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, включая натуральную оплату, получаемые в качестве вознаграждения за пользование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научной работы, включая кинематографические фильмы, и фильмы или ленты для радио или телевизионного вещания, публичную трансляцию посредством спутниковой, кабельной, оптико-волоконной или другой сходной технологии, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за использование или за право использования любого промышленного, коммерческого или научного оборудования, или за информацию, касающейся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
5. Роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, когда плательщиком является само это Государство, административно-территориальное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Однако, если лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в отношении права или собственности которых было фактически установлено обязательство выплачивать роялти и такие роялти связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то такие роялти считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от этой статьи путем такого создания или передачи.

Статья 13
Комиссионные

1. Комиссионные, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие комиссионные также могут облагаться налогом и в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем комиссионных, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов общей суммы комиссионных.
3. Термин "комиссионные" при использовании в настоящей статье означает платежи, выплачиваемые брокеру или агенту, работающему на условиях комиссии, или любому иному лицу, приравниваемому к брокеру или агенту в соответствии с налоговым законодательством Договаривающегося Государства, в котором такие платежи возникают.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец комиссионных, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли комиссионные через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы и деятельность, в отношении которой выплачиваются комиссионные, фактически связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7(Прибыль от предпринимательской деятельности) или статьи 15 (Независимые личные услуги) в зависимости от обстоятельств.
5. Комиссионные считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, административно- территориальное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Однако, если лицо, выплачивающее комиссионные, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в отношении деятельности которых было установлено обязательство выплачивать комиссионные, и такие комиссионные связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, то такие комиссионные считаются возникшими в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем комиссионных, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма комиссионных, выплачиваемых за проделанную работу, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем комиссионных при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с должным учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 14
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, упомянутого в статье 6 (Доход от недвижимого имущества) и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или акций компании, активы которой полностью или большей своей частью состоят из такого имущества, или доли в партнерстве или трасте, активы которых состоят полностью или большей своей частью из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Доходы, полученные от отчуждения морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских, воздушных судов или железнодорожного транспорта, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.
4. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем упомянуто в пунктах 1, 2 и 3, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15
Независимые личные услуги

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, если только такие услуги не оказываются или не оказывались в другом Договаривающемся Государстве; и
а) доход относится к постоянной базе, которую физическое лицо имеет или имело на регулярной основе в другом Государстве; или
b) такое физическое лицо присутствует или присутствовало в этом другом Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня в любом 12 месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем календарном году.
В случаях, упомянутых в подпунктах а) или b), доход, связанный с услугами, может облагаться налогом в этом другом Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в статье 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности), определяющей сумму прибыли, связанной с постоянным учреждением.
2. Термин "профессиональные услуги" в частности включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, юристов, инженеров, архитекторов, стоматологов и бухгалтеров.

Статья 16
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 17 (Гонорары директоров), 19 (Пенсии и другие выплаты), 20 (Государственная служба), жалованье и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, то вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
а) получатель находится в этом другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дней в любом 12-месячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем календарном году, и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства, и
с) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского, воздушного судна или железнодорожного транспорта, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.

Статья 17
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.


Статья 18
Работники искусства и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 15 (Независимые личные услуги) и 16 (Зависимые личные услуги), доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения статей 7 (Прибыль от предпринимательской деятельности), 15 (Независимые личные услуги) и 16 (Зависимые личные услуги), облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, доход, полученный от деятельности, упомянутой в пункте 1, в рамках культурных или спортивных обменов, согласованных Правительствами обоих Договаривающихся Государств и не осуществляемых в целях получения прибыли, освобождается от налога в Договаривающемся Государстве, в котором такая деятельность осуществляется.

Статья 19
Пенсии и другие выплаты

1. С учетом положений пункта 2 статьи 20 (Государственная служба), пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые за выполненную в прошлом работу резиденту Договаривающегося Государства, и любой аннуитет, выплачиваемый такому резиденту, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей жизни или определенного, или устанавливаемого периода времени, согласно принятого обязательства производить такие выплаты взамен на адекватную и полную компенсацию в деньгах или денежном выражении.

Статья 20
Государственная служба

1. а) Вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемое Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или его подразделению или местному органу власти, облагается налогом только в этом Государстве;
b) Однако, такое вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:
i) является гражданином этого Государства; или
ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством, или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства, или подразделения или органа власти, облагается налогом только в этом Государстве;
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 16 (Зависимые личные услуги), 17 (Гонорары директоров) и 19 (Пенсии и другие выплаты) применяются к вознаграждениям и пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением или местным органом власти.

Статья 21
Студенты и стажеры

1. Резидент Договаривающегося Государства, временно находящийся в другом Договаривающемся Государстве в качестве студента или стажера, который получает техническую, профессиональную или предпринимательскую подготовку, не облагается налогом в другом Договаривающемся Государстве в течение 7 лет в отношении платежей, полученных из-за границы для целей его проживания, учебы или прохождения стажировки, а также в отношении стипендий на период продолжения его учебы.
2. Вознаграждение, в случае, если оно выплачивается студенту или стажеру, которые являются резидентами Договаривающегося Государства за услуги, оказываемые в другом Государстве, не облагается налогом в этом другом Государстве в течение 3 лет, при условии, что такие услуги связаны с его учебой, проживанием или стажировкой.

Статья 22
Профессора и исследователи

1. Физическое лицо, которое является или являлось резидентом Договаривающегося Государства непосредственно перед его визитом в другое Договаривающееся Государство, которое по приглашению любого университета, колледжа, школы или иного аналогичного некоммерческого учебного заведения, признанного Правительством этого другого Договаривающегося Государства, которое находится в этом другом Договаривающемся Государстве в период, не превышающий двух лет с даты его первого приезда в это другое Договаривающееся Государство исключительно для цели преподавания или исследования или того и другого, в таком учебном институте, освобождается от налога в этом другом Договаривающемся Государстве в отношении вознаграждения за преподавание или исследование.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не будут применяться к доходу от исследований, если такие исследования предпринимаются не в государственных интересах, а для личной выгоды определенного лица или лиц.

Статья 23
Другие доходы

Статьи дохода резидента Договаривающегося Государства, возникающие в другом Договаривающемся Государстве, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
Статья 24
Капитал

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6 (Доход от недвижимого имущества), принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Капитал, представленный морскими, воздушными судами и железнодорожным транспортом, эксплуатируемым в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских, воздушных судов и железнодорожного транспорта, облагается налогом только в Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятием.
4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 25
Устранение двойного налогообложения
1. В случае Казахстана двойное налогообложение устраняется следующим образом:
а) Если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, которые согласно с положениями настоящей Конвенции могут облагаться налогом в Румынии, Казахстан позволит:
i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Румынии;
ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, выплаченную в Румынии.
Однако, эти вычеты в любом случае не должны превышать часть налога с дохода или капитала, подсчитанную до предоставления вычета, относящуюся, в зависимости от обстоятельств, к доходу или капиталу, которые могут облагаться налогом в Румынии;
b) Если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в Румынии, Казахстан может включить этот доход или капитал в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Румынии двойное налогообложение устраняется следующим образом:
Если резидент Румынии получает доход или виды дохода, упомянутые в статьях 10 (Дивиденды), 11 (Проценты), 12 (Роялти) и 13 (Комиссионные), или прибыль, прирост стоимости имущества или владеет капиталом, которые по законодательству Казахстана и в соответствии с настоящей Конвенцией, могут облагаться налогом в Казахстане, то Румыния позволит вычесть из налога на доход, на виды дохода, прибыль, доход от прироста стоимости имущества или на капитал, сумму, равную налогу, уплаченному в Казахстане.
Однако, сумма зачета не должна превышать суммы Румынского налога на такой доход, виды дохода, прибыль или прирост стоимости имущества, или на капитал, подсчитанного в соответствии с налоговым законодательством и нормами Румынии.

Статья 26
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательствам, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Настоящее положение не будет истолковано, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие либо личные льготы, освобождения и скидки для целей налогообложения за счет гражданского статуса или семейных обязанностей, которые оно предоставляет своим собственным резидентам.
3. За исключением, когда применяются положения пункта 1 статьи 9 (Ассоциированные предприятия), пункта 7 статьи 11 (Проценты), или пункта б статьи 12 (Роялти), или пункта 6 статьи 13 (Комиссионные), проценты, роялти , комиссионные и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Таким образом, любые задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должны, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

Статья 27
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого он является, или, если его случай подпадает под пункт 1 статьи 26 (Недискриминация), того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств приложат усилия для решения взаимным согласием любых трудностей или сомнений, возникающих с истолкованием или применением настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом для устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных в Конвенции.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 28
Помощь в сборе налогов

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обязуются оказывать помощь друг другу в сборе налогов, вместе с процентами, штрафами за просрочку платежа и пеней нештрафного характера, относящимся к таким налогам, именуемым в настоящей статье как "налоговое требование".
2. Налоговое требование компетентного органа Договаривающегося Государства включает подтверждение таким органом того, что согласно законодательства этого Государства, налоговое требование было окончательно установлено. В целях настоящей статьи, налоговое требование является окончательно установленным, если Договаривающееся Государство согласно своего внутреннего законодательства имеет право на исполнение налогового требования в сборе налогов и налогоплательщик не имеет дальнейших прав на сдерживание такого сбора.
3. Требования, которые являются предметом просьбы об оказании помощи, не имеют приоритета над налогами, причитающимися в Договаривающемся Государстве, оказывающем такую помощь, и положения пункта 1 статьи 27 (Процедура взаимного согласования) также применяются к любой информации, которая, в силу настоящей статьи, предоставляется компетентным органом Договаривающегося Государства.
4. Налоговое требование компетентного органа Договаривающегося Государства, которое было принято для сбора компетентным органом другого Договаривающегося Государства, собирается компетентным органом другого Государства как будто такое требование было связано с его собственными налогами.
5. Суммы, собранные компетентным органом Договаривающегося Государства согласно настоящей статьи, направляются компетентному органу другого Договаривающегося Государства.
6. Согласно настоящей статьи помощь в сборе налогов не оказывается Договаривающемуся Государству в отношении налогоплательщика в той части, если налоговое требование относится к периоду, в течение которого налогоплательщик являлся резидентом другого Договаривающегося Государства.
7. Несмотря на положения статьи 2 (Налоги, на которые распространяется Конвенция), положения настоящей статьи применяются к налогам любого рода и вида, установленных в соответствии с налоговым законодательством Договаривающегося Государства.
8. Положения настоящей статьи не должны истолковываться как обязывающие любое Договаривающееся Государство применять административные меры такого характера, которые отличаются от тех, которые применяются при сборе своих собственных налогов или тех, которые бы противоречили его государственной политике (общественной практике).

Статья 29
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для исполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той мере пока налогообложение не противоречит Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьей 1 (Лица, к которым применяется Конвенция). Любая информация, получаемая Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 не должны трактоваться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательство:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).

Статья 30
Члены дипломатических миссий и консульских постов

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий или консульских постов, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 31
Вступление в силу

Настоящая Конвенция подлежит ратификации и вступит в силу на 30-й день после даты последнего уведомления, извещающего, что оба Договаривающихся Государства завершили внутренние законодательные процедуры, необходимые в каждом Договаривающемся Государстве для ее вступления в силу.

Конвенция применяется:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на доход, полученный на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу; и
b) в отношении других налогов на прибыль, доход и на капитал, полученных на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.

Статья 32
Прекращение действия

1. Настоящая Конвенция остается в силе неограниченно.
2. Каждое Договаривающееся Государство может направить другому Договаривающемуся Государству письменное уведомление по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции на или до 30 июня любого календарного года после окончания пятилетнего периода, следующего за годом, в котором Конвенция вступила в силу.

В таком случае эта Конвенция прекращает свое действие:

а) в отношении налогов, удерживаемых у источника, на доход, полученный на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором дано уведомление о прекращении действия; и
b) в отношении других налогов на прибыль, доход и капитал, полученные на или после 1 января календарного года, следующего за годом, в котором было подано уведомление о прекращении действия.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся представители, должным образом уполномоченные на то своими Правительствами, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в Бухаресте "21" сентября 1998 года в двух экземплярах, на казахском, румынском, русском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, английский текст будет определяющим.

За правительство За правительство
Республики Казахстан Румынии

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1999 жылғы 24 маусым N 401

     Бухаресте  1998 жылғы 21 қыркүйекте жасалған Қазақстан 
Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің арасындағы табыс пен 
капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды 
болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенция 
бекітілсін.
     
     Қазақстан Республикасының
             Президенті 
     
     
       Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметінің
      арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты
         қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден
                     жалтаруға жол бермеу туралы 
                             Конвенция
     

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Румыния Үкіметі екі Мемлекет арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайту мен дамытуға ұмтылысты басшылыққа ала отырып және Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны жасасуға ниет білдіре отырып,
мыналар туралы уағдаласты:

                                1-бап

Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнiң немесе екеуiнiң де резидентi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

                                2-бап

Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция оларды алу әдiстерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшелерi немесе жергiлiктi өкiмет органдары алатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға қолданылады.
2. Жылжитын және жылжымайтын мүлiктi шеттетуден алынған табыстарға

салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, 
капиталдың жалпы сомасынан, немесе табыстың немесе капиталдың жеке 
элементтерiнен алынатын салықтардың барлық түрлерi, сондай-ақ капитал 
өсiмiнен алынатын салықтар табыс пен капиталға салынатын салықтар деп 
есептеледi.
     3. Осы Конвенция қолданылатын қазiр алынып жүрген салықтар 
мыналар болып табылады, атап айтқанда:
     а) Қазақстан Республикасында:
     (i) заңды және жеке тұлғалардың табысына салынатын салық; 
     (іі) мүлiкке салынатын салық;
     (бұдан әрi - "Қазақстан салығы" деп аталады);
     b) Румынияда:
     (i) жеке тұлғалар алатын табысқа салынатын салық;
     (ii) түскен пайдаға салынатын салық;
     (ііi) жалақыға және басқа осындай сыйақыларға салынатын салық;
     (iv) ауыл шаруашылық қызметiнен түсетiн табыстарға салынатын салық;
     (v) дивидендтерге салынатын салық;
     (vi) ғимараттарға және ғимараттар мен құрылыстар салынған жерге 
салынатын салық;
     (бұдан әрi - "Румыния салығы" деп аталады).
     4. Конвенция сондай-ақ осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейiн 
қолданылып жүрген салықтарға немесе солардың орнына қосымша алынатын 
оларға бара-бар немесе iс жүзiнде оларға ұқсас кез келген салықтарға 
қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзырлы органдары өздерiнiң тиiстi 
салық заңдарына енгiзiлетiн кез келген елеулi өзгерiстер жайында бiр-бiрiне
мәлiмдеп отырады.
     
                                3-бап
                          Жалпы айқындамалар
     
     1. Егер контекстен өзге туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:

а) "Уағдаласушы Мемлекеттер" және "екiншi Уағдаласушы Мемлекет" терминдерi контекс талабына қарай, Қазақстанды немесе Румынияны бiлдiредi;
b) терминдер:
(i) "Қазақстан" терминi Қазақстан Республикасын бiлдiредi. Жағырапиялық мағынада қолданғанда "Қазақстан" терминi халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан белгiлi бiр мақсаттар үшiн егемендiк құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын және Қазақстан салықтарын реттейтiн заңдар қолданылатын аумақтық суларды, сондай-ақ айрықша экономикалық аймақ пен құрлықтық шельфтi қамтиды; және
(ii) "Румыния" терминi Румынияны бiлдiредi және, жағырапиялық мағынада қолданғанда, Румыния өзiнiң iшкi мемлекеттiк заңдары мен теңiз суларындағы, теңiз түбiндегi және осы сулардың топырақ асты қабатындағы табиғи, биологиялық және минералдық ресурстарды барлауға және пайдалануға қатысты халықаралық құқықтарға сәйкес, егемендiк құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аумақтық теңiзiн, сондай-ақ айрықша экономикалық аймағын қоса алғанда, Румынияның аумағын бiлдiредi;
с) "тұлға" терминi жеке тұлғаны, компанияны немесе тұлғалардың кез келген басқа да бiрлестiгiн қамтиды;
d) "компания" терминi салық салу мақсаттары үшiн корпоративтiк құрылым ретiнде қарастырылатын кез келген корпоративтiк құрылымды немесе кез келген экономикалық бiрлiктi бiлдiредi;
е) "Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны" және "екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны" терминдерi тиiсiнше бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды бiлдiредi;
f) "халықаралық тасымал" терминi теңiз, әуе кемесi немесе темiр жол көлiгi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң пункттерi арасында ғана пайдаланылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны пайдаланатын теңiз, әуе көлiгiмен немесе темiр жол көлiгiмен жүзеге асырылатын кез келген тасымалды бiлдiредi;
g) құзыреттi орган" терминi мыналарды бiлдiредi:
(i) Қазақстанда: Қаржы министрлiгiн немесе оның өкiлеттi өкiлiн бiлдiредi;
(ii) Румынияда: Қаржы министрлiгiн немесе оның өкiлеттi өкiлiн;
h) "ұлттық тұлға" терминi мыналарды бiлдiредi:
(i) Уағдаласушы Мемлекеттiң азаматтығы бар кез келген тұлғаны;
(ii) Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданыстағы заңдары негiзiнде өз мәртебесiн алған кез келген заңды тұлғаны, серiктестiктi немесе кез келген басқа ассоциацияны;
2. Уағдаласушы Мемлекет Конвенцияны қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер контекстен басқаша туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтар жөнiнде осы Мемлекеттiң заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

                                4-бап



                               Резидент  

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi" терминi, осы мемлекеттiң заңдары бойынша өзiнiң тұрғылықты жерi, резиденттiгi, басқару орны, құрылу орны, тiркелу орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негiзiнде онда салық салынуға жататын кез келген тұлғаны бiлдiредi.
Алайда бұл термин тек осы Мемлекеттегi көздерден алынатын табысқа немесе онда орналасқан капиталға байланысты ғана осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Жеке тұлға 1-тармақтың ережелерi негiзiнде сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылған жағдайларда, оның мәртебесi былайша айқындалады:
а) ол өзiнің меншiгiне жататын тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi; егер оның Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
b) егер оның өмiрлiк мүдделер орталығы бар Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе оның Мемлекеттердiң ешқайсысында да өзiнің иелiгiндегi тұрақты баспанасы болмаса, ол өзi әдетте тұрып жатқан Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
с) егер ол әдетте Мемлекеттердiң екеуiнде де тұратын болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, ол өзi азаматы болып саналатын Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
d) егер ол Мемлекеттердiң екеуiнiң де азаматы болса немесе ешқайсысының да азаматы болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары мәселенi өзара келiсу бойынша шешедi.
3. Егер жеке тұлғадан өзге тұлға 1-тармақтың ережелерi себебiнен Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, құзыреттi органдар мәселенi өзара келiсу бойынша шешедi. Егер құзыреттi органдар мұндай келiсiмге келе алмаса, мұндай тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң

ешқайсысының да резидентi деп саналмайды және осы Конвенцияның 
артықшылықтарын пайдалана алмайды.
        
                                5-бап
                            Тұрақты мекеме
     
     1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "тұрақты мекеме" терминi ол 
арқылы кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметi толық немесе iшiнара жүзеге 
асырылатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.
     2. "Тұрақты мекеме" терминi, атап айтқанда, мыналарды қамтиды:
     а) басқару орнын;
     b) бөлiмшенi;
     с) офистi;
     d) фабриканы;
     е) шеберхананы;
     f) ферманы немесе кез келген егiс алқабын; және 

g) шахтаны, мұнай немесе газ скважинасын, кенiштi немесе табиғи ресурстар өндiретiн басқа да кез келген кен орнын.

3. "тұрақты мекеме" терминi сондай-ақ мыналарды қамтиды:
а) құрылыс алаңын немесе құрылыс салу, монтаждау немесе құрастыру объектiсiн немесе осы жұмыстардың орындалуын қадағалауға байланысты қызметтердi, тек егер мұндай алаң немесе объект 12 айдан астам уақыт iстеп келсе немесе мұндай қызмет 12 айдан астам уақыт көрсетiлiп келсе ғана;
b) монтаждау немесе бұрғылау қондырғыларын немесе кемелердi пайдалануды, немесе Уағдаласушы Мемлекетте немесе табиғи ресурстарды барлау және пайдалану үшiн осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтердi, тек егер мұндай пайдалану 12 айдан астам уақыт созылса, немесе осындай қызмет 12 айдан астам уақыт көрсетiлсе ғана;
с) осы мақсаттар үшiн кәсiпорын жалдап алған қызметшiлер немесе басқа персонал арқылы кәсiпорын көрсеткен консультативтiк қызметтердi қоса алғанда, көрсетiлген қызметтердi, тек егер мұндай сипаттағы қызмет (осындай немесе соған байланысты жоба үшiн) жалпы алғанда 12 айдан асатын кезеңде немесе кезеңдерде жалғасса ғана.
4. Осы баптың алдыңғы ережелерiне тәуелсiз, "тұрақты мекеме" терминi мыналарды қамтитын болып қарастырылмайды:
а) табыс алмай-ақ, құрылыстарды кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау, көрсету немесе жеткiзу мақсаттары үшiн ғана пайдалануды;
b) табыс алмай-ақ, кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткiзу мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек өзге кәсiпорынның ұқсату мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
d) уақытша жәрмеңкеге немесе көрмеге қойылған кәсiпорынға тиесiлi тауарлар мен бұйымдарды аталған жәрмеңке немесе көрме жабылғаннан кейiн сату;
е) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшiн немесе кәсiпорынға арналған ақпарат жинау үшiн ғана ұстауды;
f) тұрақты қызмет орнын тек кәсiпорын үшiн дайындық немесе көмекшi сипаттағы кез келген басқа қызметтi жүзеге асыру үшiн ғана ұстауды;
g) а)-дан f)-ке дейiнгi тармақшаларда аталған қызмет түрлерiн кез келген қиыстыруды жүзеге асыру үшiн ғана тұрақты iс-әрекет орнын ұстауды, тек мұндай қиыстыру нәтижесiнде пайда болған тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметi дайындық немесе қосалқы сипатта болған жағдайда ғана.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерiне қарамастан, егер 7-тармақ қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға кәсiпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпорын атынан келiсiм-шарттар жасауға өкiлеттiгi болса және оны әдетте пайдаланып жүрсе, онда бұл кәсiпорын осы тұлға кәсiпорын үшiн жүзеге асыратын кез келген қызмет жөнiнде осы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылады, алайда осындай тұлғаның 4-тармақта көрсетiлген, тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылған күннiң өзiнде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелерiне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын қызметпен шектелетiн жағдай бұған қосылмайды.
6. Осы баптың осының алдындағы ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң сақтандыру кәсiпорны, қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң аумағында сақтандыру жиындарын жинайтын немесе ол 7-тармақтың ережелерi қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға арқылы онда орналасқан тәуекелдi нәрселердi сақтандыратын болса, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылады.
7. Кәсiпорын кәсiпкерлiк қызметiн Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсiз мәртебесi бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшiн ғана, егер осындай тұлғалар өздерiнiң әдеттегi қызметi шеңберiнде әрекет жасаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылмайды.
8. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екiншi Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыруы (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен айналысуы) фактiсiнiң өзi осы компаниялардың бiрiн екiншiсiнiң тұрақты мекемесiне айналдырмайды.

                                6-бап

Жылжымайтын мүлiктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алған табысқа (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан табысты қоса алғанда) осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. "Жылжымайтын мүлiк" терминi қаралып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңы бойынша қандай мағынада қолданылса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер иелiгiне қатысты жалпы құқық ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктың және минералдық ресурстарды, кен көздерiн және басқа табиғи қазбаларды игеру үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе кесiмдi төлемдерге арналған құқықтарды және жоғарыда аталғандарды игеру құқығын қамтиды; теңiз, әуе кемелерi, жердегi және темiр жол көлiгi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелерi, сондай-ақ кәсiпорынның жылжымайтын мүлкiнен алынатын табысқа және тәуелсiз жеке қызметтер көрсету үшiн пайдаланылатын жылжымайтын мүлiктен алынатын табысқа қолданылады.

                                7-бап

Кәсіпкерлiк қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналыспаса немесе айналыспаған болса, мұндай кәсiпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
Егер кәсiпорын, жоғарыда айтылғанындай, кәсiпкерлiк қызметпен айналысатын немесе айналысқан болса, онда оның пайдасына екiншi Мемлекетте салық салынуы, бiрақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарлармен немесе бұйымдармен бiрдей немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы екiншi Мемлекетте сатуға; немесе
с) өзiнiң сипаты жөнiнен осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсiпкерлiк қызметпен сәйкес келетiн немесе ұқсас осы екiншi Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсiпкерлiк қызметке қатысты бөлiгiнде ғана салынуы мүмкiн.
2. 3-тармақтың ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекемесi арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысатын немесе айналысқан болса, онда осы тұрақты мекеме нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе оған ұқсас қызметпен айналысып, өзi тұрақты мекемесi болып табылатын кәсiпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкiн пайда Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменiң пайдасын айқындау кезiнде төмендегi шығындар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе одан тысқары жерде жұмсалған-жұмсалмағанына қарамастан, басқару және жалпы әкiмшiлiк шығындарын қоса алғанда, тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығындарды шегерiп тастауға болады.
Тұрақты мекеменiң бас офисiне немесе резиденттiң басқа офистерiнің кез келгенiне патенттер және басқа құқықтарды пайдаланғаны үшiн роялти, алымдар немесе басқа да ұқсас төлемдер төлеу арқылы немесе нақты қызметтер көрсеткенi үшiн немесе менеджмент үшiн комиссиялық ақы төлеу арқылы немесе тұрақты мекемеге несиеге берiлген сомаға проценттер төлеу арқылы төленген сомаларды тұрақты мекемеге шегерiп тастауға болмайды.
4. Егер әдетте Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсiпорынның әртүрлi бөлiмшелерiне оның пайдасының жалпы сомасын сайма-сай бөлу негiзiнде айқындалу қабылданса, 2-тармақтағы ештеңе де осы Уағдаласушы Мемлекетке әдетте қабылданғанындай, осылай бөлу арқылы айқындауға тыйым салмайды; алайда сайма-сай бөлудiң таңдап алынған әдiсi осы бапта айтылған принциптерге сәйкес келетiн нәтижелер беруге тиiс.
5. Тұрақты мекеменiң кәсiпорын үшiн тек қана тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы нәтижесiнде ғана осы тұрақты мекемеге әлдеқандай пайда есептелмейдi.
6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын мүлiк құнының өсiмiнен алынатын табыс немесе табыстар түрлерiн қамтитын болса, онда ол баптардың ережелерi осы баптың ережелерiне қатысты болмайды.
7. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшiн тұрақты мекемеге тиесiлi пайда, егер осындай тәртiптi өзгерту үшiн жеткiлiктi және дәлелдi себептер болмаса, жылма-жыл бiркелкi тәсiлмен айқындалады.

                                8-бап

Халықаралық тасымалдар

1. Теңiз, әуе кемелерiн немесе темiр жол көлiгiн халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға, кәсiпорынды тиiмдi басқару орталығы орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Егер теңiз кәсiпорнын тиiмдi басқару орталығы кеменiң бортында орналасса, онда ол кеме тiркелген порт орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте, немесе, егер мұндай порт болмаса, кеменi пайдаланатын адам резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан деп есептеледi.
3. 1-тармақтың ережелерi, сондай-ақ пулға, бiрлескен кәсiпорынға немесе халықаралық пайдалану агенттiгiне қатысудан алынатын пайдаға қолданылады;
4. Осы баптың 1-тармағында көрсетiлген пайда теңiз, әуе кемелерiн және темiр жол көлiгiн халықаралық пайдаланудан қызметi өзгеше қонақ үйдi пайдаланудан алынатын табысты қамтымайды.

                                9-бап

Ассоцияланған кәсiпорындар

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттің кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) белгілi бiр тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсiпорнын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса;
және әрбiр жағдайда кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржы қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкiн жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда солардың бiрiне есептелуi мүмкiн, бiрақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсiпорынның пайдасына қосылып, оған тиiсiнше салық салынуы мүмкiн.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны осы Мемлекетте салық салынатын пайданы осы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына қосып, тиiсiнше салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелуi мүмкiн пайда болса, егер екi кәсiпорынның арасында жасалған жағдайлар тәуелсiз кәсiпорындардың арасындағы жағдайлардай болса, онда осы екiншi Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзетулер жасай алады. Осындай түзетулердi айқындау кезiнде осы Конвенцияның басқа ережелерi қаралуға тиiс және Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзырлы органдары қажет болған жағдайда бiр-бiрiне консультация бередi.

                                10-бап



                              Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерiне осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда осындай дивидендтерге дивидендтер төлейтiн компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер алушы дивидендтердiң нақты иесi болса, онда осындай алынатын салық дивидендтердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспайды.
Бұл тармақ дивидендтер төленетiн пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. "Дивидендтер" терминi осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ дивидендтердi бөлетiн компанияның резидентi болып табылатын Мемлекеттiң заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секiлдi дәл сондай салық реттеуiне жататын компанияға қатысудың басқа да корпоративтiк құқықтарынан алынатын табысты бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын дивидендтердiң нақты иесi дивидендтер төлейтiн компания резидентi болып отырған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екiншi Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және төленiп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, онда 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың (Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда) немесе 15-баптың (Тәуелсiз жеке қызметтер) ережелерi қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет, мұндай дивидендтер осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг шын мәнiнде осы екiншi Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтiн дивидендтерге қандай да болсын салық сала алмайды.
6. Осы Конвенцияның ережелерiне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыратын тұрақты мекемесi бар компанияға табыс салығына қосымша осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн. Осы ереженiң мақсаттары үшiн табысқа қосымша салық әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң iшкi заңдарына сәйкес белгiленедi.

                                11-бап



                              Проценттер

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн проценттерге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, мұндай проценттерге сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер алушы проценттердiң нақты иесi болса, онда осылай алынған салық проценттердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспайтын болады.
3. 2-тармақтың ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған проценттер, егер оларды екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң Үкiметi, немесе оның әкiмшілiк-аумақтық бөлiмшесi немесе жергiлiктi өкiмет органы, немесе осы Yкiметтiң, оның әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшесiнiң немесе жергiлiктi өкiмет органының кез келген агенттiгi немесе банк бөлiмшесi немесе мекемесi алса және олар iс жүзiнде тиесiлi болса, немесе, екiншi Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң борыштық талаптары кепiлдiкпен сақтандырылған немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң Үкiметiне толықтай қарасты қаржылық мекемеден тiкелей қаржыландырылған болса, осы Мемлекетте салық салудан босатылады.
4. "Проценттер" терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлдiкпен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген, борышкерлердiң пайдасына қатысу құқығын беретiн немесе бермейтiн қандай да болсын борыш талаптарынан алынатын табысты, үкiметтiң бағалы қағаздарынан алынатын табысты және облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты, соның iшiнде осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйақылар мен ұтыстарды бiлдiредi. Төлемдердiң уақытында жасалмағаны үшiн салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшiн проценттер ретiнде қарастырылмайды.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын проценттердiң нақты иесi проценттер пайда болатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы екiншi Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және проценттер төлеуге негiз болып отырған борыш талабы шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың (Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда) немесе 15-баптың (Тәуелсiз жеке қызметтер) ережелерi қолданылады.
6. Егер төлеушi Мемлекеттiң өзi, оның әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшесi, жергiлiктi өкiмет органы немесе осы Мемлекеттің резидентi болып табылса, проценттер осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледi. Алайда, егер проценттер төлеуші тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетiн қарыз пайда болған тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттердi осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтiн болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
7. Егер проценттер төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында арнайы қатынастар болуы себептi төленетiн проценттердiң төлеушi мен олардың нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы тиiс.
8. Егер өзiне қатысты проценттер төленетiн кез келген борыш талаптарының жасалуына немесе жүктелуiне байланысты кез келген тұлғаның негiзгi мақсаты немесе негiзгi мақсаттарының бiрi құқықтарды осылай жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелерi қолданылмайды.

                                12-бап



                                Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда мұндай роялтиге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ роялти алушы оның нақты иесi болып табылса, онда осылай алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауға тиiс.
3. "Роялти" терминi осы бапта пайдаланылған кезде әдебиет, өнер және ғылыми жұмыс шығармаларына, соның iшiнде кинематографиялық фильмдерге және радио немесе теледидарға арналған фильмдерге немесе таспаларға, спутниктiк, кабельдiк, оптикалық-талшықтық немесе осыларға ұқсас технологиялар арқылы бұқаралық жарияланымға, кез келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе моделге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн немесе кез келген өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми тәжiрибеге қатысты ақпаратқа кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн сыйақы ретiнде алынатын төлемдердiң, заттай төлемдердi қоса, кез келген түрiн бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын роялтидiң нақты иесi роялти пайда болған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы екiншi Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және роялти өздерiне қатысты төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың (Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда) немесе 14-баптың (Тәуелсiз жеке қызметтер) ережелерi қолданылады.
5. Егер төлеушi Мемлекеттiң өзi, оның әкiмшілiк бөлiмшесi, жергiлiктi өкiмет органы немесе осы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, роялти осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, егер роялти төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па - бұған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу мiндеттемесiнiң пайда болуына қатысты тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында ерекше қатынастар болуы себептi төленетiн роялтидiң сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Бұл жағдайда төлемнің басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн мән бере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға тиiс.
7. Егер өзiне қатысты роялти төленетiн құқықты жасауға немесе беруге байланысы бар кез келген тұлғаның негiзгi мақсаты немесе негiзгi мақсаттарының бiрi осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, бұл баптың ережелерi қолданылмайды.

                                13-бап



                          Делдалдық жарналар

1. Уағдаласушы Мемлекетте туындайтын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн делдалдық жарналарға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес, олар туындайтын Уағдаласушы Мемлекетте де делдалдық жарналарға салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер алушы делдалдық жарналардың iс жүзiндегi иесi болса, мұндай жолмен алынатын салық делдалдық жарналардың жалпы сомасының 10 процентiнен аспауға тиiс.
3. "Делдалдық жарналар" терминi, осы бапта қолданылуында, делдалдық жағдайда жұмыс iстейтiн брокерге, немесе делдалдық жағдайда жұмыс iстейтiн агентке, немесе брокерге теңестiрiлген кез келген өзге тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекетте бұндай төлемдер пайда болатын Уағдаласушы Мемлекеттiң салық заңдарына сәйкес төленетiн төлемдердi бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын делдалдық жарналардың iс жүзiндегi иесi онда орналасқан тұрақты мекемесi арқылы делдалдық жарналар пайда болған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырып келсе, немесе осы екiншi Мемлекетте орналасқан тұрақты базасынан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және делдалдық жарналар төленетiн әрекет шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылады. Бұл ретте жағдайларға байланысты 7-баптың (Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда) және 15-баптың (Тәуелсiз жеке қызметтер) ережелерi қолданылады.
5. Егер төлеушi Мемлекеттiң өзi, әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшесi, жергiлiктi өкiмет органы немесе осы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, делдалдық жарна осы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, делдалдық жарнаны төлеушi тұлға, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болғанына немесе болмағанына, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы бар екендiгiне, осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болғанына, оның iс-әрекетiне делдалдық жарналарды төлеу мiндеттемесi белгiленгенiне және мұндай делдалдық жарналар тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған деп есептелуiне қарамастан, мұндай делдалдық жарналар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
6. Егер төлеушi мен делдалдық жарналардың iс жүзiндегi иесi арасындағы, немесе олардың екеуi мен әлдеқандай басқа тұлға арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан орындалған жұмыс үшiн төленген делдалдық жарнаның сомасы, мұндай қатынастар болмаған кездегi төлеушi мен делдалдық жарналардың iс жүзiндегi иесi арасындағы келiсiлген сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң артық бөлiгi әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес, осы Конвенцияның басқа да ережелерiн ескере отырып, салық салуға жатқызылады.

                                14-бап

Мүлiк құнының өсiмiнен алынатын табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң 6-бапта (Жылжымайтын мүлiктен алынатын табыс) айтылған және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi шеттетуден алатын табыстарына, немесе әрiптестiктегi үйлестерге, немесе активтерi толығымен немесе көп бөлiгiнде осындай мүлiктен тұратын компания акцияларына, немесе активтерi толығымен немесе көп бөлiгiнде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен тұратын трасталарға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иеленiп отырған тұрақты мемлекеттiк кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi шеттетуден немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшiн екiншi Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне тиесiлi тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлiктен алынған табыстарға, соның iшiнде осындай тұрақты мекеменi (жеке немесе бүкiл кәсiпорынмен қоса) немесе осындай тұрақты базаны шеттетуден алынған табыстарға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. Халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз, әуе кемелерiн және темiр жол көлiгiн шеттеуден және осындай теңiз, әуе кемелерi немесе темiр жол көлiгiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiктi шеттетуден алған табыстарға мекеменi тиiмдi басқарудың орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
4. 1, 2 және 3-тармақтарда көрсетiлгеннен басқа кез келген мүлiктi шеттетуден алынған табыстарға мүлiктi шеттетушi тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

                                15-бап

Тәуелсiз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi кәсiби немесе тәуелсiз сипаттағы басқа да ұқсас қызметтер көрсетуден алған табысқа, егер осындай қызметтер екiншi Уағдаласушы Мемлекетте көрсетiлмейтiн немесе көрсетiлмеген болса; және
а) табыс жеке тұлға екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүйелi түрде ие болып отырған немесе ие болған тұрақты базаға қатысты алынған болса; немесе
b) осындай жеке тұлға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кез келген 12 айлық кезеңнiң тиiстi күнтiзбелiк жылда басталатын немесе аяқталатын жалпы алғанда 183 күнiнен асып түсетiн кезең немесе кезеңдер бойы осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте болып жүрсе немесе жүрген болса, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
а) немесе b) тармақшаларында айтылған қызметтерге байланысты табыс 7-баптың (Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда) принциптерi сияқты, тура пайдалардың сомасын анықтаудың және кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайдаларды тұрақты мекеменiң немесе тұрақты базаның пайдасына жатқызудың принциптерiне сәйкес, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. "Кәсiби қызметтер" терминi, атап айтқанда, мәдениет пен өнер қызметкерлерiнiң тәуелсiз ғылыми, әдеби, артистiк, бiлiм беру немесе оқытушылық қызметтерiн, сондай-ақ дәрiгерлердiң, заңгерлердiң, инженерлердiң, сәулетшiлердiң, тiс дәрiгерлерiнiң және бухгалтерлердiң тәуелсiз қызметiн қамтиды.

                                16-бап

Тәуелдi жеке қызметтер

1. 17-баптың (Директорлардың сыйақылары), 19-баптың (Зейнетақылар), 20-баптың (Мемлекеттiк қызмет) ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалданып iстеген жұмысына байланысты алған ырыздықақыға және басқа да осындай сыйақыларға, егер тек жалданып жұмыс iстеу екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып iстейтiн жұмыс осылайша жүзеге асырылса, онда осыған байланысты алынған сыйақыға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. 1-тармақтың ережелерiне қарамастан, егер:
а) алушы тиiстi күнтiзбелiк жылда басталатын және аяқталатын кез келген дәйектi 12 айлық кезеңнің iшiнде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы екiншi Мемлекетте болса; және
b) сыйақыны екiншi Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақыны жалдаушының екiншi Мемлекеттегi тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы төлемесе, Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жалданып iстеген жұмысына байланысты алатын сыйақыға тек бiрiншi аталған Мемлекетте салық салынады.
3. Осы баптың бұның алдындағы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз, әуе кемелерiнiң бортында немесе темiр жол көлiгiнде орындалатын, жалдама жұмыстарға қатысты алынған сыйақыларға кәсiпорынды тиiмдi басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

                                17-бап

Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi директорлар кеңесiнiң мүшесi немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның соған ұқсас органының мүшесi ретiнде алған директорлардың сыйақыларына және басқа да осындай төлемдерге осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

                                18-бап

Өнер қызметкерлерi мен спортшылар

1. 15-баптың (Тәуелсiз жеке қызметтер) және 16-баптың (Тәуелдi жеке қызметтер) ережелерiне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi театр, кино, радио немесе теледидар артисi немесе сазгер секiлдi өнер қызметкерi ретiнде немесе спортшы ретiнде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзiнің жеке қызметiнен алған табысына осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Егер өнер қызметкерлерiнiң немесе спортшының өзiнiң осы сипатта жүзеге асырған жеке қызметiнен алынатын табысы өнер қызметкерлерiнiң немесе спортшының өзiне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа, 7-баптың (Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда), 15-баптың (Тәуелсiз жеке қызметтер) және 16-баптың (Тәуелдi жеке қызметтер) ережелерiне қарамастан, өнер қызметкерлерiнiң немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелерiне қарамастан, 1-тармақта айтылған, мәдени немесе спорт алмасулары шеңберiндегi екi Уағдаласушы Мемлекеттiң Үкiметтерiмен келiсiлген және пайда алу мақсатында жүзеге асырылмаған табыс осындай әрекет жүзеге асырылған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

                                19-бап

Зейнетақылар мен басқа да төлемдер

1. 20-баптың (Мемлекеттiк қызмет) 2-тармағының ережелерiн есепке ала отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне бұрынғы жұмысына қатысты төленетiн зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға және осы резидентке төленетiн кез келген аннуитетке тек осы Мемлекетте салық салынады.
2. "Аннуитет" терминi балама және толық сыйақының орнына ақшалай немесе ақша құнымен төлем жасау мiндеттемесi болғанда бүкiл өмiр бойы немесе белгiлi бiр не белгіленетiн уақыт кезеңiнде жеке тұлғаға белгiленген уақытта жүйелi түрде төленiп тұратын белгiленген соманы бiлдiредi.

                                20-бап



                           Мемлекеттiк қызмет

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның бөлiмшесi немесе жергiлiктi өкiмет органдары осы Мемлекетке немесе оның бөлiмшесiне болмаса жергiлiктi өкiмет органына көрсетiлетiн қызметiне қатысты төлейтiн зейнетақыдан басқа сыйақыға тек осы Мемлекетте салық салынады;
b) Алайда, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлға:
(i) осы Мемлекеттiң азаматы болып табылса, немесе
(ii) қызметтi жүзеге асыру мақсаты үшiн ғана осы Мемлекеттiң резидентi болмаса, осындай сыйақыға тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшесi немесе жергiлiктi өкiмет органы немесе олар құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның бөлiмшесi, немесе өкiмет органы үшiн жүзеге асырған қызметiне төленетiн кез келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда, егер жеке тұлға осы Мемлекеттiң резидентi және азаматы болып табылса ғана, мұндай зейнетақыға тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
3. 16-баптың (Тәуелдi жеке қызметтер), 17-баптың (Директорлардың сыйақылары) және 19-баптың (Зейнетақылар және басқа төлемдер) ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкiмшiлiк-аумақтық бөлiмшесiнiң немесе жергiлiктi органның кәсiпкерлiк iс-әрекеттi орындауына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап
Студенттер және тағылымгерлер

1. Екінші Уағдаласушы Мемлекетте техникалық, кәсіби немесе кәсіпкерлік даярлықтан өтіп жүрген студент немесе тағылымгер ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте уақытша жүрген Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің оның мекендеп тұруы, білім алуы немесе тағылымнан өтуі үшін шетелден алған төлемдеріне қатысты, сондай-ақ оқып жүрген кезеңіндегі шәкіртақыға қатысты 7 жыл бойы салық салынбайды.
2. Егер сыйақы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын студентке немесе тәлімгерге екінші Мемлекетте көрсеткен қызметі үшін төленсе, мұндай қызмет оның білім алуына, мекендеп тұруына немесе тәлімдемеден өтуіне байланысты болса, осы басқа Мемлекетте 3 жыл бойы салық салынбайды.

22-бап
Профессорлар мен зерттеушiлер

1. Уағдаласушы Мемлекетке өзi барардың нақ алдында екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе болған және бiрiншi аталған Уағдаласушы Мемлекетте негiзiнен университетте, колледжде, мектепте немесе бiрiншi аталған Уағдаласушы Мемлекеттің үкiметi ресми түрде таныған оқу орнында дәрiс беру мақсатымен жүрген жеке тұлға бiрiншi аталған Уағдаласушы Мемлекетте өзi алғаш рет келген күннен бастап екi жылдан аспайтын уақыт iшiнде осындай оқыту, дәрiс беру үшiн төленетiн сыйақыларға қатысты бiрiншi аталған Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.
2. Егер зерттеулер мемлекеттiң мүддесi үшiн емес, негiзiнен, нақты тұлғаның немесе тұлғалардың жеке пайдасы үшiн жүргiзiлсе, осы Баптың 1-тармағының ережелерi қолданылмайды.

                                23-бап



                           Басқа да табыстар

Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң екiншi Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және осы Конвенцияның бұдан бұрынғы баптарында қарастырылмаған табыс түрлерiне осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

                                24-бап



                                Капитал

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң меншiгi болып табылатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, 6-бапта (Жылжымайтын мүлiктен алынатын табыс) аталған жылжымайтын мүлiк ретiнде ұсынылған капиталға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекенiн кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiк немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшiн екiншi Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң қарамағындағы тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. Халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз, әуе кемелерi және темiржол көлiгi, және осындай теңiз, әуе кемелерiн және темiр жол көлiгiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға тек кәсiпорынды тиiмдi басқару орталығы орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекет резидентi капиталының барлық басқа элементтерiне тек осы Мемлекетте салық салынады.

                                25-бап

Қосарланған салық салуды жою

1. Қазақстан жағдайында қосарлаған салық мынадай жолмен жойылады:
а) Егер Қазақстанның резидентi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес Румынияда салық салынуы мүмкiн табыс тапса немесе капиталы болса, онда Қазақстан:
(i) осы резиденттiң табысына салынатын салықтан Румынияда төленген табыс салығына тең соманы шегерiп тастауға;
(ii) осы резиденттiң капиталына салынған салықтан Румынияда төленген капиталға салынған салыққа тең соманы шегерiп тастауға рұқсат етедi.
Алайда, осылай шегерулер кез келген жағдайда Румынияда салық салынуы мүмкiн табысқа немесе капиталға қатысты шегеру берiлгенге дейiн есептелген табыс салығының немесе капиталға салынатын салықтың бөлiгiнен аспауға тиiс;
b) Егер Конвенцияның ережесiне сәйкес Қазақстан резидентiне тиесiлi алынған табыс немесе капитал Румынияда салықтан босатылған болса, онда Қазақстан, алайда, осындай резиденттiң қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеген кезде салықтан босатылған табысты немесе капиталды есепке алуы мүмкiн.
2. Румыния жағдайында қосарлаған салық мұндай жолмен жойылады:
Егер Румынияның резидентi 10 (Дивидендтер), 11 (Проценттер), 12 (Роялти) және 13 (Делдалдық жарналар) баптарында айтылған табысты немесе табыс түрлерiн, немесе пайданы, Қазақстанның заңдары бойынша және осы Конвенцияға сәйкес мүлiк құнының өсiмiн алса, немесе капиталы болса, Қазақстанда салық салынуы мүмкiн, онда Румыния табысқа, табыстың түрлерiне, пайдаға, мүлiк құнының өсiмiнен алынатын табысқа немесе капиталға салынатын салықтан Қазақстан төленген салықтың сомасына тең соманы есептен шығарып тастауға мүмкiндiк бередi.
Алайда, есептеменiң сомасы осындай табысқа, табыстың түрлерiне, пайдаға немесе мүлiк құнының өсiмiне немесе капиталға салынатын, Румынияның салық заңдарына және нормаларына сәйкес есептелген Румын салығының сомасынан аспауға тиiс.

                                26-бап



                               Кемсiтпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы екiншi Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салуға немесе соған байланысты мiндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе соған байланысты мiндеттемеге екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осы екiншi Мемлекетте нақ осындай қызметпен айналысатын осы екiншi Мемлекеттiң кәсiпорынына салық салудан қолайсыздау болмауға тиiс. Осы Ереже екiншi Уағдаласушы Мемлекет резидентiне оның өз резиденттерiне азаматтық дәреже немесе отбасы мiндеттерi есебiнен беретiн салық салудағы қандай да бiр жеке жеңiлдiктер, босатулар немесе шегерiмдердi Уағдаласушы Мемлекеттiң бiреуiн мiндеттейтiндей болып қарастырылмауы тиiс.
3. 9-баптың (Ассоцияланған кәсiпорындар) 1-тармағының, 11-баптың (Проценттер) 7-тармағының, 12-баптың (Роялти) 6-тармағының, немесе 13-баптың (Делдалдық жарналар) 6-тармағының ережелерi қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсiпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшiн бiрiншi аталған Мемлекеттің резидентiне олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегерiлiп тасталуы тиiс. Сонымен Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнының екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне кез келген қарызы осындай кәсiпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшiн бiрiншi аталған Мемлекеттiң резидентiнің қарызы қалай шегерiлсе, нақ сондай жағдайларда шегерiлiп тасталуға тиiс.
4. Капитал екiншi Уағдаласушы Мемлекеттің бiр немесе бiрнеше резидентiне немесе iшiнара тиесiлi немесе олардың тiкелей не жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсiпорындары бiрiншi аталған Мемлекеттiң осындай кәсiпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан немесе онымен байланысты кез келген мiндеттемелерден өзгеше болмаса анағұрлым ауыртпалықты салық салуға немесе онымен байланысты кез келген мiндеттемелерге бiрiншi аталған Мемлекетте ұшырамауы тиiс.

                                27-бап

Өзара келiсiп алу рәсiмi

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бiрiнiң немесе екеуiнiң де iс-әрекеттерi өзiн осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға душар етiп отыр немесе душар ететiн болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында көздеген қорғану құралдарына қарамастан, өзiнiң iсiн өзi резидент болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның бастан кешiрген жағдайы 26-баптың (Кемсiтпеушiлiк) 1-тармағына қатысты болса, өзi ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзырлы органдарының қарауы үшiн бере алады. Арыз Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға душар еткен iс-әрекеттер жайлы алғашқы хабар берілген сәттен бастап үш жыл iшiнде берiлуi тиiс.
2. Құзырлы орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және өзi қанағаттандырарлық шешiмге келе алмаса, Конвенцияға сәйкес келмейтiн салық салуды болдырмау мақсатында мәселенi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзырлы органымен өзара келiсе отырып шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткiзiлген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында бар қандай да бiр уақытша шектеулерге қарамастан орындалуға тиiс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзырлы органдары осы Конвенцияны пайдалану немесе қолдану кезiнде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдiктердi өзара келiсе отырып шешуге күш салады. Олар сондай-ақ Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою үшiн бiр-бiрiмен консультация өткiзе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзырлы органдары мұның алдындағы тармақтарды келiсiп алуға қол жеткiзу мақсатында бiр-бiрiмен тiкелей байланыс жасай алады. Егер Келiсiмге қол жеткiзу үшiн ауызша пiкiр алысуды ұйымдастыру қажет болса, осындай пiкiр алысу Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзырлы органдарының өкiлдерiнен тұратын комиссия мәжiлiсi шеңберiнде өткiзiлуi мүмкiн.

                                28-бап

Салықтарды жинауға көмектесу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы бапта "салық талабы" деп аталған салықтарға жататын мерзiмi өткен төлемдердiң проценттерiмен, айыппұлдарымен және қылмысты сипаттағы айыппұлсыз өнiмдермен қоса, салықтарды жинауда бiрiне бiрi көмек көрсетуге мiндеттенедi.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының салық талабы осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық талабы түпкiлiктi белгiленгенiн осындай органның растауын қажет етедi. Осы баптың мақсаты үшiн салық талабы, егер Уағдаласушы Мемлекет өз iшкi заңдарына сәйкес салық жинауда салық талабын орындауға құқықты болса және салық төлеушi мұндай салықты тежеуге бұдан әрi құқықсыз болса, салық талабы түпкiлiктi белгiленген болып табылады.
3. Көмек көрсету туралы тiлектiң мазмұны болып табылатын талап осындай көмек көрсететiн Уағдаласушы Мемлекетте есептелетiн салықтардан басым болмайды және 27-Баптың (Өзара келiсiп алу рәсiмi) 1-тармағының ережелерi осы бапқа сәйкес, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органы беретiн кез келген ақпаратқа қолданылады.
4. Екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң органы жинау үшiн қабылдаған Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының салық талабын екiншi Мемлекет оның өзiнiң салықтарымен байланысты болғандай тұрғыда жинайды.
5. Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органы жинаған салықтардың сомасы осы бапқа сәйкес екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органына жiберiледi.
6. Осы бапқа сәйкес, егер салық талабы салық төлеушi бiрiншi немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылмаған кезеңге жататын болса, Уағдаласушы Мемлекетке салық төлеушiге қатысты бөлiгiнде салық жинауда көмек көрсетiлмейдi.
7. Осы Конвенцияның 2-бабының (Конвенция қолданылатын салықтар) ережелерiне қарамастан осы баптың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттiң салық заңдарына сәйкес белгiленген салықтың кез келген түрлерiне қолданылады.
8. Осы баптың ережелерi өзiне тиесiлi салықтарды жинау кезiнде қолданылатын, оның мемлекеттiк саясатына (қоғамдық практикаға) қайшы келетiн осындай сипаттағы шараларды кез келген Уағдаласушы Мемлекетке мiндеттейтiн тұрғыда пайымдалмауға тиiс.

                                29-бап



                            Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзырлы органдары осы Конвенцияның ережелерiн немесе салық салу әзiрше Конвенцияға қайшы келмейтiндей дәрежеде Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердiң iшкi заңдарын орындау үшiн қажеттi ақпарат алысып тұрады. Ақпарат алысу 1-баппен (Конвенция қолданылатын тұлғалар) шектелмейдi.
Уағдаласушы Мемлекет алатын кез келген ақпарат осы Мемлекеттiң iшкi заңдарының шеңберiнде алынған ақпарат секiлдi құпия болып есептеледi және Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты шағымдарды бағалаумен немесе жинаумен, күшпен жинап алумен немесе тиiстi сот қудалауымен немесе қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соның iшiнде соттар мен әкiмшiлiк органдарына) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшiн ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжiлiсi барысында немесе сот шешiмдерiн қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттерге:
а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары мен әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларын қолдану;
b) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары бойынша немесе әдеттегi әкiмшiлiк практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
с) қандай да бiр сауда, кәсiпкерлiк, өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе кәсiптiк құпияны не сауда процесiн ашуы мүмкiн ақпарат немесе ашылуы мемлекеттiк саясатқа (қоғамдық практикаға) қайшы келуi мүмкiн ақпарат беру мiндеттемесiн жүктейтiндей мағынада пайдаланылмауға тиiс.

                                30-бап

Дипломатиялық миссиялар мен консулдық

                          қызметтердің мүшелерi
     
     Осы Конвенцияның ештеңесi дипломатиялық миссиялардың немесе 
консулдық қызметтердiң мүшелерiнiң халықаралық құқықтардың жалпы 
нормаларымен немесе арнаулы келiсiмдердiң ережелерiне сәйкес берiлген 
салықтық артықшылықтарына қолданылмайды.
     
                                31-бап
                              Күшiне енуi
     

Осы Конвенция бекiтiлуге жатады және екi Уағдаласушы Мемлекет оның күшiне енуi үшiн қажеттi iшкi заң ресiмдерiн әрбiр Уағдаласушы Мемлекетте аяқтағанын мәлiмдейтiн соңғы хабарлама жасалған күннен соң 30-шы күнi күшiне енедi.

     Конвенция мыналарға:
     а) Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың 
1 қаңтарында немесе одан кейiн алынған табысқа салынатын кiрiс 
көздерiнен ұсталатын салықтарға қатысты; және 
     b) Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың 
1 қаңтарында немесе одан кейiн алынған пайдаға, кiрiске және капиталға 
салынатын басқа да салықтарға қатысты қолданылады.
     
                                32-бап
                           Әрекетiн тоқтатуы
     
     1. Осы Конвенция күшiнде шексiз қала бередi.

2. Әрбiр Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi 5 жылдық кезең аяқталған соң кез келген күнтiзбелiк жылдың 30 маусымында немесе соған дейiн Конвенцияның қолданылу күшiн тоқтату туралы дипломатиялық арналар бойынша екiншi Уағдаласушы Мемлекетке жазбаша хабар жiбере алады.
Мұндай жағдайда бұл Конвенция:
а) қолданысын тоқтату туралы мәлiмдеме берiлген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың 1 қаңтарында немесе одан кейiн алынған табысқа салынатын салықтарға қатысты; және
b) қолданысын тоқтату туралы мәлiмдеме берiлген жылдан кейiн келетiн тоқтату жылдың 1 қаңтарында немесе одан кейiн алынған пайдаға, кiрiске және капиталға салынатын басқа да салықтарға қатысты - өзiнiң әрекетiн тоқтатады.

     Осыны куәландыру үшін, өздерінің Үкіметтері тиісті дәрежеде 
өкілеттілік берген төменде қол қоюшы өкілдер осы Конвенцияға қол қойды.
     Бухарест қаласында, 1998 жылғы 21 қыркүйекте қазақ, румын, орыс 
және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, сондай-ақ барлық 
мәтіндердің күші бірдей. Мәтіндерде алшақтықтар пайда болған жағдайда, 
ағылшынша мәтін айқындаушы болады.
     
           Қазақстан                    Румынияның
        Республикасының                   Үкіметі
        Үкіметі үшін                       үшін
     
 
   Оқығандар:
   Қобдалиева Н.
   Омарбекова А.