"Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы арасындағы табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің қаулысы 2001 жылғы 13 қыркүйек N 1190

Қазақстан Республикасының Үкіметі қаулы етеді:
1. "Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы арасындағы табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.
2. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап күшіне енеді.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы

Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы арасындағы

табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қатысты

қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден

жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияны бекіту туралы

1999 жылғы 15 шілдеде Астана қаласында жасалған Қазақстан

Республикасы мен Молдова Республикасы арасындағы табыс пен мүлікке

салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық

төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы конвенция бекітілсін.

Қазақстан Республикасының

Президенті

Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы арасындағы

табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қатысты

қосарланған салық салуды болдырмау және салық төлеуден

жалтаруға жол бермеу туралы

Конвенция

Қазақстан Республикасы мен Молдова Республикасы, екі Мемлекет

арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды

нығайту мен дамыту ұмтылысын басшылыққа ала отырып және табыс пен мүлікке

салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық

төлеуден жалтаруға жол бермеу туралы Конвенция жасау ниетімен

мына мәселелер туралы уағдаласты:

1-бап

Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де

резидентi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап

Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция салық алу тәсілдерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергілікті өкiмет органдарының атынан алынатын табыс пен мүлікке салынатын салықтарға қолданылады.
2. Табыс пен мүлікке салынатын салықтар деп жылжитын және жылжымайтын

мүлiктi шеттетуден алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар

төлейтін жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ мүлік

құнының өсiмiнен алынатын табыстардан алынатын салықтарды қоса, табыстың

жалпы сомасынан, мүліктің жалпы сомасынан, немесе табыстың не мүліктің

жеке элементтерiнен алынатын барлық салықтың түрлерi есептеледi.

3. Атап айтқанда, Конвенция қолданылып жүрген салықтар мыналар болып

табылады:

а) Қазақстан Республикасында:

(i) заңды және жеке тұлғалардың табысынан алынатын салық;

(ii) заңды және жеке тұлғалардың мүлкiнен алынатын салық;

(бұдан әрi - "Қазақстан салығы");

b) Молдова Республикасында:

(i) табыс салығы;

(іі) мүлікке салынатын салық;

(бұдан әрi - "Молдова салығы").

4. Конвенция, сондай-ақ оған қол қойылған мерзімнен кейін алынып

жүрген салықтарға қосымша немесе солардың орнына алынатын кез келген ұқсас

немесе іс жүзіндегі осындай салықтарға қолданылады. Уағдаласушы

Мемлекеттердiң құзыреттi органдары қолданылып жүрген салық заңдарындағы

кез-келген елеулi өзгерiстер туралы бір-бiрiне хабардар етiп отырады.

3-бап

Жалпы айқындамалар

1. Егер түпнұсқа текстен өзге мағына тумаса, осы Конвенцияның мақсаты

үшін:

а) "Қазақстан" термині Қазақстан Республикасын білдiредi. Географиялық мағынада "Қазақстан" терминi Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және өзінің егемендік құқықтары мен халықаралық шарттарға сәйкес заңдарын жүзеге асыратын және оның салық заңдары қолданылатын аймақты қамтиды;
b) "Молдова" термині Молдова Республикасын бiлдiредi және жағырапиялық мағынасында қолданғанда, Молдова Республикасы халықаралық құқықтың нормаларына сәйкес табиғи ресурстарды зерттеу және игеру жөніндегі егемендік құқықтарын жүзеге асыратын ішкі сулар мен әуе кеңістігін қоса, Молдованың аумағын бiлдiредi;
с) "тұлға" терминi жеке тұлғаны, заңды тұлғаны, компанияны немесе тұлғалардың кез-келген басқа да бiрлестiгiн бiлдiредi;
d) "компания" терминi салық салу мақсаттары үшiн корпоративтiк бiрлестiк ретiнде қарастырылатын кез-келген корпоративтiк бiрлестiктi немесе кез-келген ұйымды бiлдiредi;
е) "бір Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа Уағдаласушы Мемлекет" терминдерi түпнұсқа тексіне қарай Қазақстанды немесе Молдованы бiлдiредi;
f) "бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны" және "басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны" терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
g) "халықаралық тасымал" терминi теңiз немесе әуе көлігi тек қана басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң пункттерi арасында пайдаланылатын жағдайлардан басқа, бір Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны пайдаланатын теңiз немесе әуе көлiгiмен жүзеге асырылатын кез-келген тасымалды бiлдiредi;
h) "ұлттық тұлға" термині мыналарды білдіреді:
(і) бір Уағдаласушы Мемлекетте азаматтығы бар кез-келген тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы Мемлекет өздерінің қолданылып жүрген заңдары негізінде өз мәртебесін алған кез-келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе ассоциацияны;
і) "құзыреттi орган" терминi мыналарды білдіреді:
(i) Қазақстанда: Қаржы министрi немесе оның уәкiлеттi өкiлiн;
(ii) Молдовада: Қаржы министрi немесе оның уәкiлеттi өкiлiн бiлдiредi.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны қолданғанда, онда айқындалмаған кез-келген термин, егер контекстен өзгеше мағына тумаса, осы Конвенция қолданылатын салықтар жөнiнде осы Мемлекеттiң заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi" терминi осы Мемлекеттің заңдары бойынша өзiнiң тұрғылықты жері, резиденттiгi, басқару орыны, құрылу орыны немесе осындай сипаттағы кез-келген басқа өлшем негiзiнде онда салық салынуға тиіс кез-келген тұлғаны бiлдiредi.
Термин, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттi, оның әкімшілік бөлімшесін, жергілікті өкiмет орынын қамтиды. Ол, сондай-ақ кез-келген зейнетақы қорын немесе қызметкерлерге берілетін жәрдемақылардың басқа қорын, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес құрылған және табысы әдетте осы мемлекетте салық салудан босатылған кез-келген қайырымдылық ұйымын қамтиды.
Алайда, бұл термин осы Мемлекетте салық салуға жататын кез-келген тұлғаға, ол тұлға табысын осы Мемлекеттегі көздерден алатын болғандықтан ғана немесе онда орналасқан мүлік бойынша қамтымайды.
2. Осы баптың бірінші тармағының ережелерi негізінде жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылатын жағдайда оның мәртебесi былай анықталады:
а) ол өзiнiң меншiгiне жататын тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттiң резиденті болып есептеледi; егер оның Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуiнде де тұрақты баспанасы болса, ол барынша тығыз жеке және экономикалық байланыстары (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
b) егер оның өмiрлiк мүдделер орталығы бар Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнде де өзінің иелігіндегі тұрақты баспанасы болмаса, ол өзi әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұратын болса немесе олардың бiреуiнде де тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Мемлекеттiң резиденті болып есептеледi;
d) егер резиденттiң мәртебесi а)- және с)-тармақшаларына сәйкес

айқындалмаған болса, Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары

мәселенi өзара келiсiм бойынша шешедi.

3. Егер 1-тармақтың ережелерiнің себебінен жеке адамнан өзге тұлға

Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, онда ол өзінің

нақты басшылығы орналасқан Мемлекеттiң резидентi болып есептеледі.

5-бап

Тұрақты мекеме (өкілдік)

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "тұрақты мекеме (өкілеттік)"

терминi кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметі толық немесе iшiнара жүзеге

асырылатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.

2. Атап айтқанда, "тұрақты мекеме" терминi мыналарды қамтиды:

а) басқару орнын;

b) бөлiмшенi;

с) кеңсенi;

d) фабриканы;

е) шеберхананы; және

g) шахтаны, рудник, мұнай немесе газ скважиналарын, кенiш немесе

табиғи ресурстар өндiретiн кез-келген басқа орын.

3. Сондай-ақ "тұрақты мекеме" терминiне кіретіндер:

а) егер мұндай алаң немесе объекті 6 айдан астам уақыт бойы жұмыс істеп тұрған немесе мұндай қызмет 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілген болса ғана, құрылыс алаңы немесе салынып жатқан, монтаждау не құрастыру объектi не осы жұмыстардың орындалуын қадалауға байланысты қызметтер; және
b) егер мұндай пайдалану 6 айдан астам жүргізілсе немесе мұндай қызмет 6 айдан астам уақыт бойы көрсетілсе, осы жұмыстардың орындалуын бақылау үшін пайдаланылған қондырғыны не жабдықты, немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылған бұрғылау қондырғыларын не кемені; және
с) резидент осындай мақсаттар үшін жалдаған, қызметшілер немесе басқа тұлғалар арқылы резиденттердің кеңес беру қызметтерін қоса, бірақ егер мұндай сипаттағы әрекет елдің шегінде 6 айдан астам жалғасса, (осындай немесе соған байланысты жоба үшін) қызмет көрсетуді.
4. Осы Баптың алдындағы ережелерге қарамастан, "тұрақты мекеме" (өкілдік) терминi:
а) құрылыстарды, кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды тек сақтау, көрсету немесе жiберiп тұру мақсаттары үшiн ғана пайдалануды;
b) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жiберiп тұру мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек өзге кәсiпорынның ұқсату мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
d) тұрақты қызмет орынын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшiн немесе кәсiпорынға арналған ақпарат жинау үшiн ғана ұстауды;
е) тұрақты қызмет орынын тек кәсiпорын үшiн дайындық немесе көмекшi сипаттағы кез-келген басқа қызметтi жүзеге асыру үшiн ғана ұстауды;
f) тұрақты қызмет орынын осындай амал нәтижесiнде туындаған жиынтық қызметi дайындық немесе көмекшi сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орынын а)-тармақшасынан е)-тармақшасы қоса көрсетiлген қызмет түрлерiнiң кез-келген амалын жүзеге асыру үшiн ғана ұстауды қамтиды деп қаралмайды.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелерiне қарамастан, егер 6-тармақ қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға кәсiпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпорын атынан келiсiм-шарттар жасауға өкiлеттiгi болса және оны әдетте пайдаланып жүрсе, онда бұл кәсіпорын осы тұлға кәсіпорын үшін жүзеге асыратын кез-келген қызмет жөнінде осы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) бар кәсіпорын ретінде қарастырылады, бірақ осындай тұлғаның 4-тармақта көрсетілген тұрақты қызмет орыны арқылы жүзеге асырылған күннің өзінде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелерiне сәйкес тұрақты мекемеге (өкілдігі) айналдырмайтын қызметпен шектелетін жағдай бұған қосылмайды.
6. Делдал, комиссионер немесе тәуелсiз мәртебесi бар басқа агент арқылы сол басқа мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, егер мұндай адамдар өздерінің әдеттегi қызметi шеңберлерінде әрекет еткен жағдайда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсiпорынға басқа Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі (өкілдігі) бар кәсіпорын ретiнде қарастырылмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе осы басқа Мемлекетте кәсіпкерлік қызметпен айналысатын (не тұрақты мекеме (өкілдік) арқылы не басқа жолмен) компанияның бақылау немесе бақылап отыруы фактісінің өзі осы компаниялардың бірін екiншi компанияның тұрақты мекемесiне (өкілдігіне) айналдыра алмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүлiктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алған табысқа (соның ішінде ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табысқа) осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. "Жылжымайтын мүлiк" терминi қаралып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңы бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез-келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықтарды, жер меншiктiлiгiне қатысты жалпы құқық ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктын және минералдық ресурстарды, кен көздерін және басқа табиғи қазбаларды игеру үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе кесiмдi төлемдерге арналған құқықтарды және жоғарыда аталғандарды игеру құқығын қамтиды; теңiз, әуе кемелерi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез-келген басқа жолмен пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелерi, сондай-ақ кәсiпорынның жылжымайтын мүлкiнен алынатын табысқа және тәуелсiз жеке қызметтер көрсету үшiн пайдаланылатын жылжымайтын мүлiктен алынатын табысқа қолданылады.

7-бап
Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналыспаса, осындай кәсiпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсiпорын, жоғарыда айтылғанындай, кәсiпкерлiк қызметпен айналысатын болса, онда оның пайдасына басқа Мемлекетте салық салынуы, бірақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге (өкілдігіне);
b) тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы сатылатын тауарлармен немесе бұйымдармен бірдей немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды осы басқа Мемлекетте сатуға; немесе
с) өзінің сипаты жөнінен осындай тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметпен сәйкес келетін осы басқа Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігінде ғана салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысатын болса, онда осы тұрақты мекеме (өкілдігі) нақ осындай немесе осыған ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе оған ұқсас қызметпен айналысқан, өзi тұрақты мекемесi (өкілдігі) болып табылатын кәсiпорыннан мүлдем дербес әрекет жасағанда алуы мүмкiн пайда Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменiң пайдасын айқындау кезiнде төмендегi шығындар тұрақты мекеме (өкілдігі) орналасқан Мемлекеттік немесе одан тысқары жерде жұмсалған-жұмсалмағанына қарамастан басқару және жалпы әкiмшiлiк шығындарын қосқанда тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығындарды шегерiп тастауға болады.
Тұрақты мекеменің (өкілдігі) бас офисіне немесе резиденттің басқа офистерінің кез-келгеніне патенттер және басқа құқықтарды пайдаланғаны үшiн роялти, сыйақылар немесе басқа да ұқсас төлемдер төлеу арқылы немесе нақты қызметтер көрсеткені үшін болса да менеджмент үшін комиссиялық ақы төлеу арқылы немесе тұрақты мекемеге (өкілдігіне) қысқартылған сомаға проценттер төлеу арқылы төленген сомаларды тұрақты мекемеге шегеріп тастауға болмайды.
4. Тұрақты мекеменің (өкілдігінің) кәсiпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуы нәтижесінде ғана осы тұрақты мекемеге (өкілдігіне) әлдеқандай пайда есептелмейді.
5. Егер, пайда осы Конвенцияның басқа баптарында бөлек айтылатын

табыс түрлерін қамтитын болса, онда бұл баптардың ережелері осы баптың

ережелеріне қатысты болмайды.

8-бап

Халықаралық көлік

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің халықаралық тасымалдарда

теңіз немесе әуе кемелерін пайдаланудан алған табыстарына тек осы

Мемлекетте салық салынады.

2. 1-тармақтың ережелері, сондай-ақ пулға, бірлескен кәсіпорынға

немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудағы

пайдаға қолданылады.

9-бап

Ассоциацияланған кәсіпорындар

1. Мына жағдайларда:

а) Егер Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынның басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) белгілі бір тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорынын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса;
және әрбір жағдайда кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржы қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда солардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсіпорынның пайдасына қосылып, оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет басқа Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайданы осы Мемлекет кәсіпорынның пайдасына қосып, тиісінше салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттің кәсіпорынына есептелуі мүмкін пайда болса, егер екі кәсіпорынның арасында жасалған жағдайлар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы жағдайлардай болса, онда осы басқа Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиісті түзетулер жасауға тиіс. Осындай түзетулерді айқындау кезінде осы Конвенцияның басқа ережелері қаралуға тиіс және Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары қажет болған жағдайда бір-біріне консультация береді.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтеріне осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда, осындай дивидендтерге, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттің заңдарына сәйкес дивидендтер төлейтін компания резиденті болып табылатын осы Мемлекетте салық салынуы мүмкін, бірақ егер алушы дивидендтердің нақты иесі басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда алынатын салық:
а) егер нақты иесі дивидендтер төлейтін компанияның 25 процентін иемденсе алынатын салық дивидендтердің жалпы сомасының 10 процентінен аспайды;
b) қалған барлық жағдайда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен аспауға тиіс.
Бұл тармақ дивидендтер төленетін пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. "Дивидендтер" терминi осы бапта пайдаланылғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысу құқын қосқанда, сондай-ақ пайданы бөлетiн компанияның резиденті болып табылатын Мемлекеттiң заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секілді дәл сондай салық реттеуiне жататын компанияға қатысудың басқа да корпоративтiк құқықтарынан алынатын табысты бiлдiредi.
4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын дивидендтердiң нақты иесі дивидендтердi төлейтiн компания резидентi болып отырған басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы онда кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және төленiп жүрген дивидендтерге қатысы бар холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге (өкілдігіне) немесе тұрақты базаға қатысты болса, онда 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания басқа Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы басқа Мемлекет, мұндай дивидендтер осы басқа Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг шын мәнiнде осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемеге (өкілдігіне) немесе тұрақты базаға қатысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтiн дивидендтерге қандай да болсын салық сала алмайды, егер төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда осындай басқа Мемлекетте туындайтын пайдадан немесе табыстан толық не болмаса ішінара тұрған күннің өзінде де компанияның бөлінбеген пайдасына салық сала алмайды.
6. Осы Конвенция ережелерінің ешқайсысы да Уағдаласушы Мемлекетке осы Мемлекеттің тұрақты мекемесiне (өкілдігіне) жататын компанияның пайдасына осы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып отырған компанияның пайдасына есептелген салыққа, егер осылай есептелген кез келген қосымша салық бұрынғы салық салынатын жылдары мұндай қосымша салық салынбаған мұндай табыс сомасының 5 процентiнен аспаса қосымша салық салуға бөгет ретінде түсінілмейді. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда тұрақты мекеме (өкілдігі) орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте мекемесі өндіріп алынатын осы тармақта айтылған қосымша салықтан өзгеше барлық салықтардың сомаларынан шегерілгеннен кейін айқындалады.

11-бап
Проценттер

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн проценттерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, мұндай проценттерге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер алушы проценттердiң нақты иесi басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болса, онда осылай алынған салық проценттердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспайтын болады.
Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осындай шектеулерді өзара келісім бойынша белгілейді.
3. Осы Баптың 2-тармақтың ережелерiне қарамастан бір Уағдаласушы Мемлекетте туындаған проценттер осы Мемлекетте салық салудан босатылады, егер олар Уағдаласушы Мемлекеттің Үкiметiне, оның әкімшілік бөлімшесіне немесе жергілікті өкiмет органына немесе осы Мемлекеттің Ұлттық банкісіне немесе осы сияқты кез-келген басқа ұйымдарына алынып және соларға жататын болса соңынан Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдары арасында келісімге жетуі мүмкін.
4. "Проценттер" терминi осы Бапта пайдаланылған кезде кепiлдiкпен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етiлмеген, борышкерлердің пайдасына қатысу құқығын беретін немесе бермейтін қандай да болсын борыш талаптарынан алынатын табысты, үкіметтің бағалы қағаздарынан алынатын табысты және облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты, соның ішінде осы бағалы қағаздар, облигациялар яки борыштық мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйақылар мен ұтыстарды бiлдiредi. Төлемдердiң уақытында жасалмағаны үшiн салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшiн проценттер ретiнде қарастырылмайды.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын проценттердiң нақты иесi проценттер туындайтын басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы осында кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және төленетін борыштық талап осындай тұрақты мекемеге проценттерге қатысты борыш міндеттемесі нақтылы осындай тұрақты мекемемен (өкілдігімен) немесе тұрақты базамен нақты байланысы болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
6. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттің өзі, оның әкімшілік бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резиденті болып табылса, проценттер осы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер проценттер төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте проценттер төленетiн қарыз пайда болған тұрақты мекемесi (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттердi осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтiн болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме (өкілдігі) немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
7. Егер проценттер төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында арнайы қатынастар болуы себептi төленетiн проценттердi төлеушi мен олардың нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы тиiс.
8. Егер өзіне қатысты проценттер төленетін кез-келген борыш талаптарының жасалуымен немесе жүктелуімен байланысты кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі құқықтарды осылай жасау болмаса жүктеу арқылы осы баптан пайда табу болса, осы баптың ережелері қолданылмайды.

12-бап
Роялти

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ роялти алушы және оның нақты иесi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылай алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауға тиiс.
3. "Роялти" терминi осы бапта пайдаланылған кезде әдебиет, өнер және ғылым шығармаларына, кинематографиялық фильмдерге, кез-келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға болмаса процеске кез-келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми тәжiрибеге қатысты ақпарат үшiн сыйақы ретінде алынатын төлемдердiң кез-келген түрiн және өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн төленетін төлемдердi бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын роялтидiң нақты иесi роялти пайда болған басқа Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе осы басқа Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және роялти өздерiне қатысты төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай мекемемен (өкілдігі) немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда ретiне қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер төлеушi Уағдаласушы Мемлекеттiң өзі, оның әкімшілік бөлімшесі, жергілікті өкімет органы немесе осы Мемлекеттің резидентi болып табылса, роялти осы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, егер роялти төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па - осыған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу мiндеттемесiнiң пайда болуына қатысты тұрақты мекемесi (өкілдігі) немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен (өкілдігі) немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме (өкілдігі) немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында ерекше қатынастар болуы себептi төленетiн роялтидiң сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсе алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Бұл жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып әрбір Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға тиiс.
7. Егер өзіне қатысты роялти төленетін құқықты жасауға немесе беруге байланысы бар кез-келген тұлғаның негізгі мақсаты немесе негізгі мақсаттарының бірі осындай құқықтарды жасау немесе беру арқылы осы баптан пайда табу болса, бұл баптың ережелері қолданылмайды.

13-бап
Мүлiк құнының өсiмiнен түсетін табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi 6-бапта айтылған және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi шеттетуден алатын табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің шеттетуден алған табыстары:
а) басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алынатын тікелей немесе жанама құнды немесе оның үлкен бөлігі қор биржасында танылған акциялардан өзге акциялар, немесе
b) басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен немесе (а) тармақшасында айтылған акциялардан, негізінен траста немесе әріптестік үлесте тұратын үлестері,
осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеме (өкілдігі) мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi шеттетуден немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшiн Уағдаласушы Мемлекет резидентінің басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты базасына қатысты жылжымалы мүлiктен алынған табыстарға, соның ішінде осындай тұрақты мекеменi (өкілдігін) (жеке өзін немесе бүкiл кәсiпорынмен қоса) болмаса осындай тұрақты базаны шеттетуден алынатын осындай табыстарға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңiз немесе әуе кемелерiнен немесе осындай әуе немесе теңіз кемелерін пайдалануға байланысты жылжитын мүлiктен Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған пайдаға салық тек қана осы Уағдаласушы Мемлекетте салынады.
5. Өткен тармақтарда айтылған мүлік түрлерін өзге кез-келген мүлiктi шеттетуден алынатын табыстарға шеттетушi тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салуға жатады.

14-бап
Тәуелсiз жеке қызметтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi кәсiби немесе тәуелсiз сипаттағы басқа да ұқсас қызметтер көрсетуден алған табысқа, егер ол осындай қызметтердi жүзеге асыру үшін басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүйелі түрде ие болып отырған немесе ие болған тұрақты базаға қатысты болса онда тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер онда осындай тұрақты база болса табыстарға басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін, бірақ, тек тұрақты базаға жататын бөлігі ғана.
2. "Кәсiби қызметтер" терминi, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, әртiстiк, бiлім беру немесе оқытушылық қызметтi, сондай-ақ дәрiгерлердiң, заңгерлердiң, инженерлердiң, сәулетшілердiң, тiс дәрiгерлерiнiң және бухгалтерлердiң тәуелсіз жеке қызметiн қамтиды.

15-бап
Тәуелдi жеке қызметтер

1. 16, 18, 19-баптың ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалданып істеген жұмысына байланысты алған жалақы және осы сияқты басқа да ырыздықақы егер тек жалданып жұмыс істеу басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып iстейтiн жұмыс осылайша жүзеге асырылса, онда алынған осындай сыйақыға осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Осы баптың 1-тармағының ережесiне қарамастан, басқа Уағдаласушы Мемлекетте жалданып жұмыс істеуіне байланысты Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып алған сыйақыға салық тек алғашқы айтылған Мемлекетте салынады, егер:
а) алушы кез-келген дәйекті он екі айлық кезеңiнiң iшiнде жалпы алғанда 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы жүрсе басқа Мемлекетте жүрсе; және
b) сыйақыны басқа Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақы жалдаушының басқа Мемлекеттегі тұрақты мекемесiнде (өкілдігінде) немесе тұрақты базасында төленбейді.
3. Осы баптың мұның алдындағы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемесі бортында орындаған жалдаушы қызметіне қатысты алынған сыйақы теңіз немесе әуе кемесін пайдаланатын резидент болып табылатын кәсіпорынға Уағдаласушы Мемлекеттің салығы салынуы мүмкiн.

16-бап
Директорлардың сыйақылары

Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi директорлар кеңесiнiң мүшесi немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi болып табылатын осындай компания органы ретінде алған директорлардың сыйақыларына және басқа да осындай төлемдерге осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

17-бап
Әртiстер мен спортшылар

1. 14-баптың және 15-баптың ережелерiне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi театр, кино, радио немесе теледидар әртiсi немесе сазгер секiлдi өнер қызметкерi ретiнде немесе спортшы ретiнде басқа Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзiнiң жеке қызметiнен алған табысына осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Егер өнер қызметкерлерi немесе спортшылар өзiнiң осы сипатында жүзеге асырған жеке қызметiне қатысты табысы өнер қызметкерлерiнiң немесе спортшының өзiне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа, 7, 14-баптың және 15-баптың ережелерiне қарамастан, өнер қызметкерлерінің немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

18-бап
Зейнетақылар және басқа төлемдер

1. 19-баптың 2-тармағының ережелерiне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне бұрынғы жұмысына қатысты төленетiн зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға және осы резидентке төленетін кез-келген аннуитетке тек осы Мемлекетте салық салынады.
2. "Аннуитет" термині ақшалай немесе ақша құнымен төлем жасау міндеттемесі болғанда бүкіл өмір бойы немесе белгілі бір не белгіленетін уақыт кезеңінде жеке тұлғаға белгіленген уақытта жүйелі түрде төленіп тұратын белгіленген соманы білдіреді.

19-бап
Мемлекеттiк қызмет

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның бөлімшесі болмаса жергiлiктi өкiмет органдары осы Мемлекетте немесе оның бөлімшесіне болмаса жергілiктi өкiмет органына көрсетiлетiн қызметiне қатысты төлейтiн зейнетақыдан басқа сыйақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда, осындай сыйақы, жалақы және басқа сыйақыларға тек басқа Уағдаласушы Мемлекетте, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлға:
(i) осы Мемлекеттiң азаматы болып табылса; немесе
(ii) қызметтi жүзеге асыру мақсаты үшін ғана осы Мемлекеттiң резидентi болмаған жағдайда салық салынады.
2. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі немесе жергiлiктi өкiмет органы төлейтiн немесе олар құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Мемлекет немесе оның әкімшілік бөлімшесі немесе жергілікті өкiмет органы үшін көрсеткен қызметі үшiн төленетiн кез-келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте салық салынады.
b) Алайда, осындай зейнетақыға тек басқа Уағдаласушы Мемлекетте, егер жеке тұлға осы Мемлекеттің резидентi және азаматы болып табылса салық салынады.
3. Осы 15, 16 және 18-баптардың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкімшілік бөлімшелерінің немесе жергiлiктi өкімет органдарының кәсiпкерлiк қызметпен айналысуына байланысты жүзеге асырылатын қызметке қатысты төленетiн ырыздықақыларға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыларға және зейнетақыларға қолданылады.

20-бап
Студенттер

Басқа Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе болған және бiрiншi аталған Мемлекетте тек өзiнiң оқуы немесе бiлiм алуы және мақсатында тұруға, оқуға және білім алуға арналған төлемдерге студенттер мен стажерлерге осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды, тек осындай төлемдер осы Мемлекеттен сырт көздерінен туындайды.

21-бап
Басқа табыстар

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң басқа Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және осы Конвенцияның бұның алдындағы баптарында қарастырылмайтын табыс түрлеріне тек осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын төмендегі табыстарды алушы басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме (өкілдігі) арқылы кәсіпкерлік қызметпен айналысса немесе осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты базадан онда тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және табыстар төленіп отырған құқық немесе мүлiк осындай тұрақты мекемемен (өкілдігімен) немесе тұрақты базамен байланысты болса, 6-баптың 2-тармағында айқындалғандай, жылжымайтын мүлiктен алынған табыстардан өзге табыстарға осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай кезде жағдайға байланысты 7-бап немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.

22-бап
Мүлік

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентiне жататын және басқа Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан 6-бапта айтылған жылжымайтын мүлiк ретiнде ұсынылған мүлікке осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменiң (өкілдігі) кәсiпкерлiк мүлкiнiң бір бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiк немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшін Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi басқа Уағдаласушы Мемлекетте қарамағында ұстап отырған тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлiк ретінде ұсынылған мүлікке осы басқа Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентінің меншігі болып табылатын теңiз және әуе кемелерiмен жеткізілген мүлік халықаралық тасымалдарда пайдаланылатын теңіз және әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлік түрінде ұсынылған мүлікке тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi меншіктің барлық басқа элементтерiне тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.

23-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн табыс тапса немесе мүлік иеленсе бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекет:
(i) осы резиденттің табысына салынатын салықтан басқа Уағдаласушы Мемлекетте төленетін табыс салығына тең соманы шегерiп тастауға;
(іі) осы резиденттiң мүлігіне салынған салықтан осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте төленген мүлікке салынған салыққа тең соманы шегерiп тастауға мүмкіндік береді.
Осылай шегерулер кез-келген жағдайда осы басқа Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн табысқа немесе мүлікке қатысты шегеру берілгенге дейін есептелген табыс салығының немесе мүлікке салынатын салықтың бөлігінен аспауы керек.
2. Егер осы Конвенцияның қайсы бір ережесiне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резидентінің алатын табысы және мүлігі осы Мемлекетте салықтан босатылған, осы Мемлекет соған қарамастан осы резиденттің табысы мен мүлігінің қалған бөлігіне есептелген сомасы кезінде табыс немесе мүлік салығынан босатылғанын назарға алады.

24-бап
Кемсiтпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары нақ осындай жағдайларда осы басқа Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салуға немесе соған байланысты міндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалық салық салуға немесе соған байланысты міндеттемеге басқа Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамайды. Бұл ереже, сондай-ақ 1-баптың ережелерiне қарамастан біреу немесе екі Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерi болып табылмайтын тұлғаларға қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерi болып табылатын азаматтығы жоқ тұлғалар осындай жағдайлар кезінде осы Мемлекеттiң ұлттық тұлғаларына қолданылатын немесе қолданылуы мүмкін салық салуы тәртіптеріне және соған байланысты талаптарға қарағанда өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын қандай да бір салық салу тәртібі немесе соған байланысты қандай да бір талапқа Уағдаласушы Мемлекеттердiң ешқайсысында да ұшырамауы тиiс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорыны басқа Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осындай қызметпен айналысатын осы басқа Мемлекеттiң кәсiпорынына салық салуға қарағанда осы басқа Мемлекетте қолайсыздау болмайды. Осы ереже бiр Уағдаласушы Мемлекеттi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне оларды салық төлеуден және азаматтық мәртебе немесе өзiнiң төл резидентiне беретiн отбасы мiндеттемелерi негiзiнде салық салу бойынша қандай да бiр жеңiлдiктер, шегерiмдер мен кемiтiп көрсетулер берiлетiндей болып пайымдалмауы тиiс.
4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының, 12-баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсiпорынның пайдасын айқындау мақсаты үшін бiрiншi аталған Мемлекеттiң резидентiне олар қалай төленсе, нақ сондай жағдайларда шегерiлiп тасталуы тиіс. Осы секілді Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнының басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне кез-келген қарызы осындай кәсiпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаттары үшiн бiрiншi аталған Мемлекеттің резидентiнiң қарызы қалай шегерілсе, нақ сондай жағдайларда шегеріліп тасталуға тиіс.
5. Капитал басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң бiр немесе бiрнеше резидентiне немесе iшiнара тиесiлi немесе олардың тікелей не жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорындары бiрiншi аталған Мемлекеттiң осындай кәсiпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан болмаса осымен байланысты кез-келген мiндеттемелерден өзгеше болмаса анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын салық салу мiндеттерiне немесе соған байланысты қандай да бiр мiндеттерге бiрiншi аталған Мемлекетте қолданылмауы тиiс.

25-бап
Өзара келiсiп алу рәсiмi

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де iс-әрекеттерi өзiн осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға душар етiп отыр немесе душар ететiн болады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан өзінің iсiн өзi резидент болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның бастан кешірген жағдайы 24-баптың 1-тармағына қатысты болса, өзi ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзырлы органдарының қарауы үшiн бере алады. Арыз Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға душар еткен iс-әрекеттер жайлы алғашқы хабар берiлген сәттен бастап үш жыл iшiнде берiлуi тиiс.
2. Құзыреттi орган, егер ол шағымды орынды деп есептесе және өзi қанағаттандырарлық шешімге келе алмаса, Конвенцияға сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында мәселенi басқа Уағдаласушы Мемлекеттің құзыреттi органымен өзара келiсе отырып шешуге ұмтылады. Кез-келген қол жеткiзiлген уағдаластық Уағдаласушы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында бар қандай да бiр уақытша шектеулерге қарамастан орындалуға тиiс.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыретті органдары Келісімді пайдалану немесе қолдану кезiнде туындайтын кез-келген қиындықтарды немесе күмән-күдiктердi өзара келiсе отырып шешуге ұмтылады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары мұның алдындағы тармақтарды келiсiп алуға қол жеткiзу мақсатында бiр-бiрiмен тiкелей байланыс жасай алады. Егер Конвенцияға қол жеткiзу үшiн ауызша пiкiр алысуды ұйымдастыру қажет болса, осындай пiкiр алысу Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдарының өкiлдерi арасында өткiзiлуi мүмкiн.

26-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы Конвенцияның ережелерiн немесе салық салу әзiрше Конвенцияға қайшы келмейтiндей дәрежеде Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердiң iшкi заңдарын орындау үшін қажеттi ақпарат алысып тұрады. Уағдаласушы Мемлекет алатын кез-келген ақпарат осы Мемлекеттің ішкі заңдарының шеңберінде алынған ақпарат секілді құпия болып есептеледі және Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты шағымдарды бағалаумен немесе жинаумен, күшпен жинап алумен немесе тиiстi сот қудалауымен немесе қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соның ішінде соттар мен әкiмшiлiк органдарына) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшiн ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжiлiсi барысында немесе сот шешiмдерiн қабылдаған кезде аша алады.
2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттерге:
а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары мен әкiмшiлiк

практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларын қолдану;

b) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары бойынша немесе

әдеттегi әкiмшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;

с) қандай да бiр сауда, кәсiпкерлiк, өнеркәсiптiк, коммерциялық

немесе кәсiптiк құпияны немесе сауда процесiн ашуы мүмкiн ақпарат немесе

ашылуы мемлекеттiк саясатқа (қоғамдық практикаға) қайшы келуi мүмкін

ақпарат беру мiндеттемесiн жүктейтiндей мағынада пайдаланылмауға тиiс.

27-бап

Дипломатиялық миссиялар мен консулдық

постылардың мүшелері

Осы Конвенцияның ешқандай ережесi дипломатиялық миссия мен консулдық

постылардың мүшелерінің халықаралық құқықтың жалпы нормалары берген немесе

арнаулы келісімдердің ережелеріне сәйкес берілген салық артықшылықтарын

қозғамайды.

28-бап

Күшiне енуi

1. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияның күшіне ене бастауы үшін ішкімемлекеттік рәсімдеулердің аяқталғаны жайында дипломатиялық арна бойынша екіншісін хабардар етеді.
2. Осы Конвенция өз күшіне осы баптың 1-тармақшасында көрсетілген хабарламалардың соңғысы алынған күннен бастап енедi және оның ережелерi қолданылатын болады:
а) осы Конвенция өз күшiне енген кезде алдағы жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бірінші қаңтарынан және бірінші қаңтардан соң бастап төленетін табыстардан, көздерден алынатын салықтарға қатысты;
b) Осы Конвенция өз күшіне енгеннен кейiн алдағы жылдан күнтiзбелiк жылдың бірінші немесе бірінші қаңтарынан басталатын әрбір салық жылында мүлікке және табыстарға алынатын басқа салықтарға қатысты.

29-бап
Қолданылу күшін тоқтату

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрi оның күшiн тоқтатпайынша күшiнде қала бередi. Әрбiр Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшіне енгеннен кейін 5 жыл өткен соң кез-келген күнтізбелік жылдың аяқталуына кемінде 6 ай бұрын Конвенцияның қолданылу күшін тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлай отырып Конвенцияның күшін тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция өзінің әрекетін тоқтатады:
а) денонсация туралы хабарлама берілген алдағы жылдың күнтізбелік

жылдың бірінші қаңтарынан немесе бірінші қаңтардан төленетін табыстардан,

көздерден алынған салықтарға қатысты;

b) денонсация туралы хабарлама берілген алдағы жылдың күнтізбелік

жылдың бірінші немесе бірінші қаңтардан кейін басталатын әрбір салық

жылында алынатын табысқа және мүлікке алынатын басқа салық түрлеріне

қатысты.

Өкілдік берген төменде қол қоюшы өкілдер осыны растап, Конвенцияға

қол қойды.

Астана қаласында 199 ___ жылғы 15 шілде қазақ, молдован және орыс

тілдерінде екі дана етіп жасалды және де барлық мәтіндердің күші бірдей.

Мәтіндерде алшақтық пайда болған жағдайда орысша мәтін айқындаушы болады.

Қазақстан Республикасы Молдова Республикасы

үшін үшін

Мамандар:

Багарова Ж.А.

Қасымбеков Б.А.

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между Республикой Казахстан и Республикой Молдова об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и на имущество"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 13 сентября 2001 года N 1190

Правительство Республики Казахстан постановляет:

1. Внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан

проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции между

Республикой Казахстан и Республикой Молдова об избежании двойного

налогообложения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и на

имущество".

2. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Проект

Закон Республики Казахстан

О ратификации Конвенции между Республикой Казахстан и

Республикой Молдова об избежании двойного налогообложения

и предотвращении уклонения от уплаты налогов

на доход и на имущество

Ратифицировать Конвенцию между Республикой Казахстан и Республикой

Молдова об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения

от уплаты налогов на доход и на имущество, совершенную в городе Астане 15

июля 1999 года.

Президент

Республики Казахстан

Конвенция

между Республикой Казахстан и Республикой Молдова об

избежании двойного налогооблажения и предотвращении

уклонения от уплаты налогов на доход и на имущество

Республика Казахстан и Республика Молдова, руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Государствами и желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогооблажения и предотвращении уклонения от уплаты налогов на доход и на имущество,
договорились о следующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на имущество, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административных подразделений или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и на имущество считаются все виды налогов,

взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы имущества, или с отдельных

элементов дохода или имущества, включая налоги с доходов от отчуждения

движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы

зарплаты, выплачиваемой предприятиями, а также налоги, взимаемые с доходов

от прироста стоимости имущества.

3. Существующими налогами, на которые распространяется Конвенция,

являются в частности:

а) в Республике Казахстан:

i) подоходный налог с юридических и физических лиц;

ii) налог на имущество юридических и физических лиц;

(в дальнейшем "казахстанский налог");

b) в Республике Молдова:

i) подоходный налог;

ii) налог на имущество;

(в дальнейшем "молдавский налог").

4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься в дополнение к существующим налогам или вместо них после даты подписания Конвенции. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые будут внесены в их соответствующие налоговые законодательства.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
а) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международными договоренностями, и в которых применяется его налоговое законодательство;
b) термин "Молдова" означает Республику Молдова и при использовании в географическом смысле, означает территорию Молдовы, включая внутренние воды и воздушное пространство, где Республика Молдова осуществляет суверенные права по исследованию и разработке природных ресурсов, в соответствии с нормами международного права;
с) термин "лицо" включает физическое лицо, юридическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую организацию, которая рассматривается как корпоративное объединение для целей налогооблажения;
е) термины "одно Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Молдову в зависимости от контекста;
f) термины "предприятие одного Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
g) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием одного Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
h) термин "национальное лицо" означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство одного Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
i) термин "компетентный орган" означает:
(i) в Казахстане: Министр финансов или его уполномоченный представитель;
(ii) в Молдове: Министр финансов или его уполномоченный представитель.
2. При применении настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имел или имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется Конвенция.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент одного Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резиденства, места управления или места создания или регистрации, или любого другого критерия аналогичного характера.
Термин также включает Договаривающееся Государство, его административное подразделение или местный орган власти. Он также включает любой пенсионный или другой фонд пособий работникам, а также любую благотворительную организацию, созданную в соответствии с законами Договаривающегося Государства и доход которых обычно освобожден от налогообложения в этом Государстве.
Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве, только потому, что это лицо получает доходы из источников в этом государстве или в отношении находящегося в нем имущества.
2. В случае, когда на основании положений пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом того Государства, в котором оно располагает постоянным жильем; если оно располагает постоянным жильем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом того Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает постоянным жильем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
с) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с

подпунктами а)-с), компетентные органы Договаривающихся Государств решает

вопрос по взаимному согласию.

3. Если по причине положений пункта 1, лицо, иное, чем физическое,

является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается

резидентом Государства, в котором находится место его эффективного

управления.

Статья 5

Постоянное учреждение (представительство)

1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение

(представительство)" означает постоянное место деятельности, через которое

полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность

предприятия.

2. Термин "постоянное учреждение (представительство)" в частности

включает:

а) место управления;

b) отделение;

с) контору;

d) фабрику;

е) мастерскую; и

f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое

другое место добычи природных ресурсов.

3. Термин "постоянное учреждение (представительство)" также включает:

а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, если только такая площадка или объект существуют в течение более 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
b) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку или судна, используемые для разведки природных ресурсов, если только такое использование проводится в течение более чем 6 месяцев, или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев; и
с) оказание услуг, включая консультационные услуги резидентами через служащих или другой персонал, нанятый резидентом для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны более чем 6 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение (представительство)" не рассматривается как включающий:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстраций или доставки;
с) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
е) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо - иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 - действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты или содержит запасы товаров и изделий, принадлежащих предприятию, из которых осуществляется регулярная поставка этих товаров и изделий, от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение (представительство) в этом Государстве, в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, за исключением, если только деятельность такого лица ограничивается упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение (представительство) согласно положениям этого пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение (представительство) в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение (представительство) либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение (представительство) другой компании.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ископаемых, морские и воздушные суда не рассматриваются как недвижимое имущество.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение (представительство). Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность, как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению (представительству);
b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение (представительство);
с) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение (представительство).
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, через расположенное там постоянное учреждение (представительство), то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению (представительству) относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было самостоятельным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением (представительством) которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения (представительства) допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения (представительства), включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение (представительство), или в другом месте.
Не допускается вычет постоянному учреждению (представительству) сумм, выплаченных его головному офису или любому из других офисов резидента путем выплаты роялти, гонораров или других подобных платежей в возврат за использование патентов или других прав или путем выплаты комиссионных за предоставленные конкретные услуги или за менеджмент, или путем выплаты процентов на сумму, предоставленную постоянному учреждению (представительству).
4. Никакая прибыль не относится к постоянному учреждению (представительству) на основании лишь закупки этим постоянным учреждением (представительством) товаров или изделий для предприятия.
5. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статьей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Международный транспорт

1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи распространяются также на прибыль от участия в пуле, совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. В случае, когда:
а) предприятие одного Договаривающегося Государства участвует прямо или косвенно в управлении, контроля или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица участвуют прямо или косвенно в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства;
и в каждом случае, между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых отношениях создаются или устанавливаются условия, которые отличаются от тех, которые были бы между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и обложена соответственно налогом.
2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства - и соответственно облагает налогом - прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы условия, созданные между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство может сделать соответствующие корректировки к сумме налога, взимаемого с этой прибыли. При определении такой корректировки должны быть рассмотрены другие положения настоящей Конвенции, а компетентные органы Договаривающихся Государств будут при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды и в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не будет превышать:
а) 10 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо владеет не менее, чем 25 процентов капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Этот пункт не затрагивает налогооблажения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, включая право на участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через находящееся в нем постоянное учреждение (представительство) или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых компанией, за исключением, если такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или, если холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно относится к постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе, находящихся в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимаются налоги на нераспределенную прибыль компании, даже если дивиденды выплачиваются или нераспределенная прибыль состоит полностью или частично из дохода, полученного в этом другом Государстве.
6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению (представительству) в этом Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не привысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взыскиваемых в Договаривающемся Государстве в котором расположено постоянное учреждение (представительство).

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие проценты могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не будет превышать 10 процентов общей суммы процентов.
Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию устанавливают способ применения этого ограничения.
3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в одном из Договаривающихся Государств освобождаются от налога в этом Государстве, если они получены и действительно принадлежат Правительству другого Договаривающегося Государства, его административному подразделению или местному органу власти, или Национальному банку этого Государства или любой другой подобной организации, которая может быть согласована, в последствии, между компетентными органами Договаривающихся Государств.
4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафам за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение (представительство) или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению (представительству) или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.
8. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей долговых требований, в отношении которых выплачиваются проценты, было получение выгоды от настоящей статьи путем этого создания или передачи долговых требований.

Статья 12
Роялти

1. Роялти возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Однако, такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель и фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог взимаемый таким образом не должен превышать 10 процентов общей суммы роялти.
3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта и платежи за пользование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пункта 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение (представительство), или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве, с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, его административное подразделение, местный орган власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение (представительство) или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение (представительство) или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящей Конвенции.
7. Положения настоящей статьи не применяются, если основной целью или одной из основных целей любого лица, связанного с созданием или передачей прав, в отношении которых выплачиваются роялти, было получение выгоды от настоящей статьи путем такого создания или передачи прав.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в статье 6, и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
а) акций, иных чем акции, которые котируются на признанной фондовой бирже, получающих стоимость или большую часть их стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или
b) доли в партнерстве или трасте, активы которых состоят, в основном, из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте (а) выше,
могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть коммерческого имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (представительства) (отдельно или в совокупности с целым предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких воздушных или морских судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любой собственности, иной, чем та, что упомянута в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее собственность.

Статья 14
Независимые личные услуги

1. Доходы полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от оказания профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагаются налогом только в этом Государстве, за исключением случая, когда он располагает регулярно доступной постоянной базой в другом Договаривающемся Государстве для осуществления этой деятельности. Если у него имеется такая постоянная база, доходы могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к этой постоянной базе.
2. Термин "профессиональные услуги" включает, в частности, независимую научную, литературную, артистическую, художественную, образовательную или преподавательскую деятельность, также как и независимую деятельность врачей, адвокатов, инженеров, архитекторов, зубных врачей и бухгалтеров.

Статья 15
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 16, 18, 19, жалованье, зарплата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не осуществляется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму осуществляется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
а) получатель находится в этом другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем, или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства; и
с) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 16
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или аналогичного органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.

Статья 17
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статьи 14 и статьи 15, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыканта, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Если доход относительно личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, то этот доход может, несмотря на положения статьей 7, 14 и 15 облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 18
Пенсии и другие выплаты

1. С учетом положений пункта 2 статьи 19, пенсии, аннуитеты и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые резиденту Договаривающегося Государства в связи с прошлой работой по найму подлежат налогообложению только в этом Государстве.
2. Термин "аннуитет" означает установленную сумму, периодически выплачиваемую физическому лицу в установленное время на протяжении всей жизни или определенного, или установленного периода времени согласно принятого обязательства производить такие выплаты взамен на адекватную и полную компенсацию в денежном выражении.

Статья 19
Государственная служба

1. a) Жалование, зарплата и другое подобное вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти любому физическому лицу в отношении услуг, оказываемых этому Государству или административному подразделению или местному органу власти облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такое жалование, зарплата и другое подобное вознаграждение облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве, и физическое лицо является резидентом этого Государства, которое:
i) является гражданином этого Государства; или
ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или Административным подразделением, или местным органом власти, или из созданных ими фондов любому физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его административного подразделения, или местного органа власти, облагается налогом только в этом Государстве.
b) Однако, такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
3. Положения статей 15, 16 и 18 применяются к жалованиям, зарплате и другим подобным вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, осуществляемой в связи с выполнением предпринимательской деятельности Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти.

Статья 20
Студенты

Платежи, получаемые студентом или стажером, которые являются или являлись непосредственно до приезда в Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства, и находятся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью обучения или получения образования, и предназначенные для проживания, обучения и получения образования, не облагаются налогом в этом Государстве, при условии, что такие платежи возникают из источников за пределами этого Государства.

Статья 21
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от того, где они возникли, которые не рассмотрены в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов является резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение (представительство) и оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги через находящуюся там постоянную базу, и право или имущество, в связи с которыми получен доход, действительно связаны с таким постоянным учреждением (представительством) или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14, в зависимости от обстоятельств.

Статья 22
Имущество

1. Имущество, представленное недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту одного Договаривающегося государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
2. Имущество, представленное движимым имуществом, составляющим часть коммерческого имущества постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
3. Имущество, представленное морскими и воздушными судами, которые являются собственностью резидента Договаривающегося Государства и эксплуатируются в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
4. Все другие элементы собственности резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.

Статья 23
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход или владеет имуществом, которые согласно положениям настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Государство позволит:
i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму налога на доход, уплаченную в этом другом Договаривающемся Государстве;
ii) вычесть из налога на имущество этого резидента сумму налога на имущество, уплаченную в этом другом Договаривающемся Государстве.
Эти вычеты, в любом случае не должны превышать часть налога на доход или на имущество, подсчитанную до предоставления вычета, относящуюся к доходу или имуществу, которые могут облагаться налогом в этом другом государстве.
2. Если в соответствии с каким-либо другим положением настоящей Конвенции получаемый доход или имущество резидента Договаривающегося Государства освобожден от налога в этом Государстве, это Государство может, тем не менее при подсчете суммы на остальную часть дохода или имущества этого резидента принять во внимание освобожденный от налога доход или имущество.

Статья 24
Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве иному или более обременительному налогообложению, или связанному с ним обязательству, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Это положение также применяется, несмотря на положения Статьи 1, к лицам, не являющимся резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не должны подвергаться ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любым, связанным с ним обязательствам, иным или более обременительным, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица Государства при тех же обстоятельствах.
3. Налогообложение постоянного учреждения (представительства), которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства какие-либо личные льготы, вычеты и скидки по налогообложению на основе их гражданского статуса или семейных обязательств, которое оно предоставляет своим собственным резидентам.
4. За исключением когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11, пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны, в целях определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия, подлежать вычетам на тех же самых условиях, как если бы они были выплачены резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна, в целях определения налогооблагаемого капитала такого предприятия, подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
5. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.

Статья 25
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело для рассмотрения в компетентные органы Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его случай подпадает под пункт 1 статьи 24, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями Конвенции.
2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет претензию обоснованной и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить вопрос по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего Конвенции. Любая достигнутая договоренность должна выполняться независимо от каких-либо временных ограничений, имеющихся во внутренних законодательствах Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия и понимания предыдущих пунктов. Если для достижения согласия целесообразно будет организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания комиссии, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 26
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для исполнения положений настоящей Конвенции или внутренних законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется Конвенция в той мере пока налогообложение не противоречит Конвенции. Любая информация, получаемая Договаривающимся Государством считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для таких целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 настоящей статьи не должны трактоваться как налагающие на Договаривающиеся Государства обязательство:
а) принимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике, этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или обычной административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую, или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).

Статья 27
Члены дипломатических миссий и консульских постов

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.

Статья 28
Вступление в силу

1. Договаривающиеся Государства уведомляют друг друга по дипломатическим каналам о завершении внутри государственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящей Конвенции.
2. Настоящая Конвенция вступает в силу в день получения последнего из уведомлений, предусмотренных в пункте 1 настоящей статьи, и ее положения будут применяться:
а) в отношении налогов, взимаемых у источника, с доходов, выплачиваемых первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящая Конвенция вступит в силу;
b) в отношении других налогов на доходы и на имущество, взимаемых за каждый налоговый год, начинающийся первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором Конвенция настоящая вступит в силу.

Статья 29
Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе до тех пор, пока одно из Договаривающихся Государств на прекратит ее действие. Каждое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции после окончания 5 лет со дня вступления Конвенции в силу, письменно уведомив по дипломатическим каналам о прекращении действия Конвенции не позднее, чем за шесть месяцев до окончания любого календарного года. В таком случае Конвенция прекращает сове действие:
а) в отношении налогов, взимаемых у источника, с доходов, выплачиваемых первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было передано уведомление о денонсации;
b) в отношении других налогов на доходы и на имущество, взимаемых за каждый налоговый год, начинающийся первого или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было передано уведомление о денонсации.

В удостоверении чего, нижеподписавшиеся, соответствующим образом на

то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе Астана 15 числа, июля месяца 1999 года в двух

экземплярах на казахском, молдавском и русском языках, все тексты имеют

одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в текстах, русский

текст будет определяющим.

За Республику Казахстан За Республику Молдова

(Специалисты: Умбетова А.М.,

Склярова И.В.)