Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасы Үкiметiнің арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 29 қазандағы № 1230 Қаулысы

Мемлекеттер арасындағы екіжақты байланысты тереңдету және Қазақстан Республикасы мен Вьетнам Социалистік Республикасы арасындағы экономикалық қатынастарды одан әрі дамыту үшін құқықтық негіз жасау мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасы Үкiметiнің арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімнің жобасы мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Сыртқы істер министрi Ержан Хозеұлы Қазыханов Қазақстан Республикасының Үкiметi атынан Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасы Үкiметiнің арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімге қол қойсын, оған қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат берілсін.
3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2011 жылғы 29 қазандағы
№ 1230 қаулысымен
мақұлданған

жоба

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Вьетнам Социалистік
Республикасы Үкiметiнің арасындағы Табысқа салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы
келісім

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Вьетнам Социалистік Республикасының Үкiметi екі Уағдаласушы Мемлекет арасындағы экономикалық, ғылыми, техникалық және мәдени байланыстарды нығайтуға және дамытуға ұмтылысты басшылыққа ала отырып, Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет бiлдiре отырып,
төмендегілер туралы келiстi:

1-бап
Келісім қолданылатын тұлғалар

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де резиденттерi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Келісім қолданылатын салықтар

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның жергiлiктi билiк органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды алу әдiсiне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлiктi иелiктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсiпорындар төлейтiн қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсiмiне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерiнен алынатын салықтардың барлық түрлерi табысқа салынатын салықтар болып есептеледi.
3. Осы Келісім қолданылатын қазіргі салықтар, атап айтқанда мыналар болып табылады:
а) Қазақстанда:
(i) корпоративтік табыс салығы;
(ii) жеке табыс салығы;
(бұдан әрi «Қазақстан салығы» деп аталатындар)
b) Вьетнамда:
(i) жеке тұлғалардан табыс салығы;
(ii) кәсіпкерлік қызметтен түсетін табысқа салынатын салық.
(бұдан әрi «Вьетнам салығы» деп аталатындар)
4. Осы Келісімге қол қойылған күннен кейiн қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бiрдей немесе мәнi бойынша ұқсас кез келген салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары өз Мемлекеттерінің тиісті ұлттық салық заңнамаларында болатын кез келген елеулi өзгерiстер туралы бiр-бiрiн хабардар етеді.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтiннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшiн:
а) «Қазақстан» терминi Қазақстан Республикасын бiлдiредi. Географиялық мағынада қолданған кезде «Қазақстан» терминi оның заңнамасына және халықаралық құқық қағидаттарына сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттiк аумағын және Қазақстан өзiнiң егемендiк құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыра алатын аймағын қамтиды;
b) «Вьетнам» терминi Вьетнам Социалистік Республикасын бiлдiредi. Географиялық мағынада қолданған кезде ол оның бүкіл мемлекеттік аумағын, аралдарын, халықаралық суларын, аумақтық теңізі мен оның үстіндегі әуе кеңістігін, ұлттық заңнама мен халықаралық құқыққа сәйкес оларға қатысты Вьетнам Социалистік Республикасы егемендiгін, егемендiк құқықтарын және заңды құзырын жүзеге асыратын теңіз түбі мен олардың қойнауын қоса алғанда, аумақтық теңіз шегінен тыс жатқан теңіз жағалауын бiлдiредi;
с) «тұлға» терминi жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бiрлестiгiн қамтиды;
d) «компания» терминi кез келген корпоративтік құрылымды немесе салық салу мақсаттары үшiн корпоративтік құрылым ретiнде қаралатын кез келген экономикалық бірлікті бiлдiредi;
е) «Уағдаласушы Мемлекет» және «екiншi Уағдаласушы Мемлекет» терминдерi түпмәтiнге байланысты Қазақстанды немесе Вьетнамды бiлдiредi;
f) «Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны» және «екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны» терминдерi тиiсiнше Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды бiлдiредi;
g) «халықаралық тасымал» терминi теңiз немесе әуе кемесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттегi пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорыны пайдаланатын теңiз немесе әуе кемесiмен кез келген тасымалды бiлдiредi;
h) «құзыреттi орган» терминi:
(i) Қазақстанда: Қаржы министрлiгiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн;
(ii) Вьетнамда: Қаржы министрiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн бiлдiредi;
i) «ұлттық тұлға» терминi:
(i) Уағдаласушы Мемлекеттiң азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(ii) өз мәртебесiн Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданыстағы ұлттық заңнамасының негiзiнде алған кез келген заңды тұлғаны және серіктестікті немесе қауымдастықты бiлдiредi.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімнің ережелерін қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтiннен өзгеше туындамаса, Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшiн «Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi» терминi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жерi, резиденттiгi, басқару орны, құрылу орны, тіркелген жері немесе осыған ұқсас сипаттағы кез келген басқа өлшемдер негiзiнде онда салық салынуға тиiс кез келген тұлғаны бiлдiредi.
Термин сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттi немесе жергiлiктi билiк органдарын қамтиды.
2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылса, онда оның мәртебесi мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзiнiң иелiгiндегi тұрақты баспанасы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi; егер оның иелiгiнде Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрақты баспанасы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып саналады;
b) егер оның өмiрлiк мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердiң ешқайсысында өзiнiң иелiгiндегi тұрақты баспанасы болмаса, ол өзi әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып саналады;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұратын болса немесе олардың ешқайсысында да тұрмаса, өзі азаматы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледi;
d) егер резиденттiң мәртебесiн осы тармақтың а) - с) тармақшаларына сәйкес айқындау мүмкiн болмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы мәселені өзара келiсiммен шешеді.
3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелерiне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, ол өзiнiң тиiмдi басқару орны орналасқан Тарап мемлекетінiң резидентi болып есептеледi.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшiн «тұрақты мекеме» терминi кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметi толық немесе iшiнара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.
2. «Тұрақты мекеме» терминi, атап айтқанда:
а) басқару орнын;
b) бөлiмшенi;
с) кеңсенi;
d) фабриканы;
е) шеберхананы;
f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьердi немесе табиғи ресурстарды өндiретiн басқа да кез келген жердi;
g) тауар қоймасын немесе сату орны ретінде пайдаланылатын үй-жайды;
h) табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын қондырғыны немесе құрылғыны немесе соларға байланысты қадағалау қызметтерін немесе бұрғылық қондырғыны немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын кемені қамтиды.
3. «Тұрақты мекеме» терминi сонымен қатар мыналарды да:
а) құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын немесе тек егер мұндай жоба немесе қызметтер 6 айдан астам жалғасып келсе, сондай жағдайда ғана оларға байланысты қадағалау қызметтерін;
b) кәсіпорын, қызметшілері немесе кәсіпорынның осындай мақсаттар үшін жалдаған басқа персоналы арқылы консультациялық қызмет көрсетулерді қоса алғанда, бірақ, тек қана мұндай сипаттағы қызмет (осындай немесе онымен байланысты жоба үшін) Уағдаласушы Мемлекет шегінде жалпы алғанда кез келген 12 айлық кезеңдегі 6 айдан астам уақытты құрайтын кезеңге немесе кезеңдерге жалғасатын болса ғана қызмет көрсетуді қамтиды.
4. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан, «тұрақты мекеме» терминi мыналарды:
а) құрылыстарды тек кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткiзiп тұру мақсаттары үшiн пайдалануды;
b) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткiзiп тұру мақсаттары үшiн ұстауды;
с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсiпорынның өңдеу мақсаттары үшiн ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшiн немесе кәсiпорынға арналған ақпарат жинау үшiн ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын тек кәсiпорын үшiн дайындық немесе көмекшi сипаттағы кез келген басқа қызметтi жүзеге асыру мақсаттары үшiн ұстауды қамтиды деп қаралмайды.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерiне қарамастан, егер өзіне осы баптың 7-тармағы қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекетте екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсiпорнының атынан әрекет етсе, онда бұл кәсiпорын бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте, егер мұндай тұлға:
а) кәсiпорнының атынан әрекет етсе және кәсiпорын атынан келiсiм-шарттар жасауға өкiлеттiктерi болса және оны әдетте осы Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланса, егер оның қызметi осы баптың 4-тармағында айтылған қызмет түрлерiмен ғана шектелмесе, егер оларды қызметтiң тұрақты орны арқылы жүзеге асырса да, бұл қызметтiң тұрақты орнын осы тармақтың ережелерiне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса; немесе
b) мұндай өкілеттіктері жоқ, бірақ бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте ішінен кәсіпорынның атынан ол тұрақты түрде тауарлар мен бұйымдар жеткізіп отыратын тауарлардың немесе бұйымдардың қорын ұстайтын болса, осы тұлға кәсіпорын үшін жасайтын кез келген қызметке қатысты тұрақты мекемесі бар деп қарастырылады.
6. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру ұйымы, қайта сақтандыру бойынша ұйымды болдырмастан, екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар болса, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында, сонда отырып, оған осы баптың 7-тармағы қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға арқылы жарна жинаумен шұғылданса немесе тәуекелдерді сақтандырса, тұрақты мекемесі бар деп есептеледі.
7. Кәсiпорын осы Уағдаласушы Мемлекеттегi кәсiпкерлiк қызметiн делдал, комиссионер немесе тәуелсiз мәртебесi бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшiн ғана, егер осындай тұлғалар өздерiнiң әдеттегi қызметi шеңберiнде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылмайды. Алайда егер мұндай агенттің қызметі толығымен немесе ішінара осы кәсіпорынға арналса, онда ол осы тармақтың мақсаты үшін тәуелсіз мәртебелі агент болып есептелмейді.
8. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыруы (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) фактiсi осы компаниялардың бiреуін өзінен өзі екіншісінің тұрақты мекемесiне айналдырмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алатын табысына (ауыл немесе орман шаруашылығынан алған табысты қоса алғанда) осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. «Жылжымайтын мүлiк» терминi қаралып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасы бойынша айқындалады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншiгiне қатысты жалпы құқық ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктың және минералдық шикiзат кен орындарын, көздердi және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе тiркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңiз және әуе кемелерi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелерi де кәсіпорынның жылжымайтын мүлігінен түскен табысқа және тәуелсіз жеке қызметтерді көрсету үшін пайдаланылатын жылжымайтын мүліктен түскен табысқа да қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырмаса, кәсiпорынның пайдасына тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсiпорын жоғарыда айтылғандай кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда кәсiпорынның пайдасына екiншi мемлекетте, бiрақ мыналарға:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарлар мен бұйымдарға сәйкес немесе ұқсас тауарлар мен бұйымдардың сатылымына; немесе
c) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өзінің сипаты бойынша осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке сәйкес немесе ұқсас басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлiгiне ғана салық салынуы мүмкiн.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда әрбiр Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшау және дербес кәсiпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзi тұрақты мекемесi болып табылатын кәсiпорыннан толық тәуелсiз әрекет жасағанда алуы мүмкiн пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменiң пайдасын анықтау кезiнде әкiмшiлiк шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкiмшiлiк шығыстарын қоса алғанда, тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығыстарды шегеруге жол берiледi. Алайда, егер оны тұрақты мекеме кәсіпорынның бас кеңсесіне немесе оның басқа кеңселерінің кез келген біреуіне (шығыстардың орнын толтырудан өзгеше) роялти, қаламақы төлемдері немесе патенттер немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін орнын толтыру ретінде басқа ұқсас төлемдер төлеу жолымен немесе арнайы көрсетілген қызметтер үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық төлем жолымен немесе (банк мекемелерін қоспағанда) тұрақты мекемеге берілген сомаға пайыздар төлеу жолымен төленсе, ондай сомаға қатысты мұндай шегерімге жол берілмейді. Сондай-ақ тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде тұрақты мекеме кәсіпорынның бас кеңсесіне немесе оның басқа кеңселерінің кез келген біреуіне (шығыстардың орнын толтырудан өзгеше) роялти, қаламақы төлемдері немесе патенттер немесе басқа құқықтарды пайдаланғаны үшін орнын толтыру ретінде басқа ұқсас төлемдер төлеу жолымен немесе арнайы көрсетілген қызметтер үшін немесе менеджмент үшін комиссиялық төлем жолымен немесе (банк мекемелерін қоспағанда) кәсіпорынның бас кеңсесіне немесе оның басқа кеңселерінің кез келген біреуіне берілген сомаға пайыздар төлеу жолымен есептелген сомалар есепке алынбайды.
4. Осы бапта ештеңе де осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдарының қолындағы бар ақпарат тұрақты мекемеге жатқызылатын пайданы анықтау үшін жеткіліксіз болған жағдайларда, осы баптың қағидаттарына сәйкес заңның құзыретті органдардың қолындағы бар ақпарат мүмкіндік бергендей қолданылу шартымен, тұлғаның салықтық төлемдері бойынша берешегін анықтауға жататын Уағдаласушы Мемлекеттiң кез келген ұлттық заңнамасының қолданылуына әсер етпейді.
5. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге жатқызылатын пайданы кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында тепе-тең бөлу негізінде қалай анықталуына қарай, осындай Уағдаласушы Мемлекетке осылай етіп бөлу арқылы салық салынатын пайданы анықтауға осы баптың 2-тармағында ештеңе де кедергі болмайды; әдетте тепе-тең бөлудің таңдалған әдісі осы бапта қамтылған тиісті қағидаттарға сәйкес нәтижелерді беруі тиіс.
6. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерiн қамтыса, онда бұл баптардың ережелерi осы баптың ережелерiн қозғамайды.
7. Осы баптың 1-6-тармақтарының мақсаттары үшiн тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртiптi өзгерту үшiн жеткiлiктi және дәлелдi себептерi болмаса, жылдан жылға бiркелкi тәсiлмен анықталады.

8-бап
Халықаралық тасымалдардан түсетін кіріс

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсіпорны теңiз немесе әуе кемелерiн халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерi пулға, көлiк құралдарын пайдалану жөнiндегi бiрлескен кәсiпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) бiрдей тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса,
және кез келген жағдайда екi кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкiн жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсiпорындардың бiрiне есептелуi мүмкiн, бiрақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсiпорынның пайдасына қосылуы және оған тиiсiнше, салық салынуы мүмкiн.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екiншi Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына қосса әрi тиiсiнше, салық салса және осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет осылай қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелетiн пайда болатындығына келiссе, егер екi кәсiпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсiз кәсiпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, онда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзету жасайды. Мұндай түзетудi айқындау кезiнде осы Келісімнің басқа да ережелерi ескерiлуi тиiс және Тараптардың құзыреттi органдары қажет болған кезде бiр-бiрiмен консультация жүргiзiп отыруға тиiс.

10-бап
Дивиденттер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерiне осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда мұндай дивиденд төлейтiн компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте мұндай дивидендтерге салық салынуы мүмкiн және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасына сәйкес, бiрақ егер дивидендтердiң iс жүзiндегi иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болса, онда осындай жолмен алынатын салық:
(а) егер iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компанияның дауыс беретін акцияларының кемiнде 70 пайызына тiкелей иелiк ететiн компания болып табылса, дивидендтердiң жалпы сомасының 5 пайызынан;
(b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердiң жалпы сомасының
15 пайызынан аспауы тиiс.
Осы тармақ дивидендтер төленетiн пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
3. «Дивидендтер» терминi осы бапта пайдаланған кезде акциялардан, борыштық талаптар болып табылмайтын акциялардан немесе құқықтардан алынатын табысты, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлушi компания резидентi болып табылатын Мемлекеттiң ұлттық заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтiк құқықтардан алынатын табысты бiлдiредi.
4. Егер дивидендтердiң Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компания резидентi болып отырған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса және төленiп жүрген дивидендтерге қатысты холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7 немесе 15-баптардың ережелерi қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтер осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнiнде байланысты болатын жағдайды қоспағанда, компания төлейтiн дивидендтердi салықтан босата алады, егер тiптi төленетiн дивидендтер немесе бөлiнбеген пайда толығымен немесе iшiнара осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған табыстан құралса да, компанияның бөлiнбеген пайдасына бөлiнбеген пайда салығы салынбайды.
6. Осы Келісімде Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның таза пайдасына есептелетiн салыққа қосымша, осылайша есептелген кез келген қосымша салық мұның алдындағы салық жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған таза табыс сомасының 5 пайызынан аспайтын жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекеттегi тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық салуға еш нәрсе тосқауыл бола алмайды деп пайымдалмайды. Осы ереженің мақсаттары үшiн пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, осы тармақта аталған қосымша салықтан өзге барлық салықты шегерiп тастағаннан кейiн анықталады.

11-бап
Пайыздар

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн пайыздарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер пайыздардың нақты иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауы тиiс.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелерiне қарамастан:
а) Қазақстанда пайда болатын пайызға, егер пайыздар:
(і) Вьетнам Үкіметіне немесе оның жергілікті билік органдарына; немесе
(іі) Вьетнамның мемлекеттік Банкіне немесе кез келген басқа мемлекеттік банкке; немесе
(ііі) Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыретті органдарының арасындағы келісім бойынша Вьетнам Үкіметіне толық тиесілі кез келген басқа институттарға төленсе, тек Вьетнамда ғана салық салынады.
b) Вьетнамда пайда болатын пайызға, егер пайыздар:
(і) Қазақстан Республикасының Үкіметіне немесе оның жергілікті билік органдарына; немесе
(іі) Қазақстан Республикасының Ұлттық Банкіне немесе кез келген басқа мемлекеттік банкке; немесе
(ііі) Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыретті органдарының арасындағы келісім бойынша Қазақстан Республикасының Үкіметіне толық тиесілі кез келген басқа институттарға төленсе, тек Қазақстанда ғана салық салынады.
4. «Пайыздар» терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлмен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген, борышкерлердiң пайдасына қатысу құқығын беретiн немесе бермейтiн қандай да болсын борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, үкiметтiк немесе Мемлекеттiк бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар және мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты бiлдiредi. Уақтылы төленбегені үшін айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшін пайыздар ретінде қаралмайды.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын пайыздардың iс жүзiндегi иесi пайыздар пайда болатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екінші Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базасынан өзінің тәуелсіз жеке қызметтерін көрсетсе және өзiне қатысты пайыздар төленетiн борыштық талабы шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базасына немесе тауарлар немесе бұйымдарды сатуға, немесе алдында 7-баптың а)-дан с)-ға дейінгі тармақшаларында аталған кәсіпкерлік қызметке қатысты болса, осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы 7 немесе 15-баптардың ережелерi қолданылады.
6. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледi. Алайда, егер пайыздарды төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайыздар төленетiн берешек пайда болған тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және пайыздарды осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлесе, онда мұндай пайыздар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
7. Егер пайыздар төлеушi мен оның нақты иесi арасындағы немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебiнен оның негiзiнде төленетiн борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы пайыздар төлеушi мен олардың нақты иесi арасында осындай қатынастар болмаған кезде келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Келісімнің басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы тиiс.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер роялтидiң нақты иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осындай тәсiлмен алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиiс.
3. «Роялти» терминi осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етудi, кинематографиялық фильмдердi қоса алғанда, әдебиет өнер немесе ғылым шығармаларына, кез келген патентке, сауда таңбасына дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшiн немесе осындай құқықты пайдалануға бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми тәжiрибеге қатысты ақпараттар үшiн сыйақы ретiнде алынатын төлемдердiң кез келген түрiн бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын роялтидiң iс жүзiндегi иесi роялти пайда болған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса немесе сонда тұрған тұрақты базасынан тәуелсіз жеке қызметін көрсетсе, және оларға қатысты роялти төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен немесе тауарлар немесе бұйымдарды сатуға, немесе алдында 7-баптың 1-тармағының а)-дан с)-ға дейінгі тармақшаларында аталған кәсіпкерлік қызметке қатысты болса, байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда жағдайға қарай, 7 немесе 15-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, егер роялти төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын-табылмайтындығына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялти төлеу мiндеттемесi пайда болған тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және мұндай роялтиді осы тұрақты мекемеге немесе тұрақты базасы төлесе, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу салдары негiзiнде төленетiн пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидiң сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Келісімнің басқа ережелерiн тиiстi түрде ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынады.

13-бап
Техникалық қызметтерге сыйақы

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің көздерінен оның іс жүзіндегі иесі болып табылатын екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденті алған және осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын резидентiне техникалық қызметтерге сыйақыға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте техникалық қызметтерге сыйақының жалпы сомасының 15 пайызынан аспайтын мөлшерлеме бойынша салық салынуы тиіс.
2. «Техникалық қызметтерге сыйақы» терминi осы бапта пайдаланылған кезде техникалық, басқару немесе консультациялық сипаттағы кез келген қызметтерге төленетiн сыйақы ретiнде төлем жүргiзетiн жалдаушыға (қызметшi тұлғаға) қарағанда өзге кез келген тұлғаға төлемнiң кез келген түрiн бiлдiредi.
3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола отырып, техникалық қызметтерге сыйақының нақты иесi техникалық қызметтерге сыйақы пайда болған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме немесе тұрақты база арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екiншi Мемлекетте тәуелсiз жеке қызметтердi көрсетсе және техникалық қызметтерге сыйақы шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда, осы Келісімнің 7 немесе 15-баптарының ережелерi қолданылады.
4. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, техникалық қызметтерге сыйақы Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп саналады. Алайда, егер техникалық қызметтерге сыйақы төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табыла ма, жоқ па - оған қарамастан Уағдаласушы Мемлекетте техникалық қызметтерге сыйақы төлеу мiндеттемесi пайда болған тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және мұндай техникалық қызметтерге сыйақы бойынша шығыстарды осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база көтерсе, онда мұндай жағдайда, техникалық қызметтерге сыйақы тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп саналады.
5. Егер техникалық қызметтерге сыйақы төлеушi мен оның iс жүзiндегi иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу салдары төленген техникалық қызметтерге сыйақының сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде төлеушi мен оның нақты иесi келiсуге болатындай сомадан қандай да бiр себептер бойынша асып кетсе, онда осы баптың ережелерi соңғы айтылған сомаға қолданылады. Мұндай жағдайда, төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Келiсiмнiң басқа ережелерiн мiндеттi түрде ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамаларына сәйкес салық салынуға тиiс.

14-бап
Мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi осы Келісімнің 6-бабының 2-тармағында анықталған және екiншi Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi иелiктен шығарудан алатын табыстарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденті екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, активтері тікелей немесе жанама толық немесе негізінен жылжымайтын мүлiктен тұратын компанияның акцияларын немесе салыстырмалы пайыздарын иелiктен шығарудан алған табыстарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн. Осы тармақтың мақсаттары үшін жылжымайтын мүлікке қатысты «негізінен» мұндай жылжымайтын мүліктің құны иеленуші компанияның барлық активтерінің жиынтық құнының 30 %- нан асатынын білдіреді.
3. Осы баптың 2-тармағында аталған, қатысуды білдіретін, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияның капиталында кемінде 25 пайызды құрайтын өзге акцияларды иеліктен шығарудан алған табысқа осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
4. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иеленiп отырған тұрақты мекеменiң кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын немесе тәуелсіз жеке қызмет көрсету мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі Уағдаласушы Мемлекет резидентінің иелігінде тұрған жылжымалы мүліктен алынатын табыстарға, мұндай тұрақты мекеменi (жеке немесе бүкiл кәсiпорынмен қоса) немесе мұндай тұрақты базаны иеліктен шығарудан алынатын мұндай табыстарды қоса алғанда, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
5. Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемелерiн немесе мұндай теңiз немесе әуе кемелерiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан алған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
6. Алдыңғы тармақтарда айтылғаннан өзге кез келген мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын табыстарға мүлiктi иелiктен шығарушы тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

15-бап
Мүлікті иеліктен айырудан алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi кәсіптік қызметтерден немесе тәуелсіз сипаттағы басқа қызметтерден алған табыстарға екінші Уағдаласушы Мемлекетте де салық салынуы мүмкін мына жағдайларды қоспағанда, мұндай табысқа осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады:
а) егер оның осы қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін екінші Уағдаласушы Мемлекетте өз иелігінде тұрған тұрақты базасы болса; мұндай жағдайда табыстың тек осы тұрақты базаға жататын бөлігіне ғана екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін;
b) егер ол тиiстi салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екi айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте болса; мұндай жағдайда екiншi Мемлекеттегi оның қызметінің нәтижесінде алған табысының бөлігіне ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
Мұндай жағдайда қызметтер көрсету байланысты табысқа кәсіпкерлік пайданы айқындау және кәсіпкерлік пайданы оның тұрақты мекемесіне жатқызу үшін осы Келісімнің 7-бабында қамтылған принциптерге ұқсас принциптерге сәйкес осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. «Кәсіптік қызметтер» термині, атап айтқанда, тәуелсіз ғылыми, әдеби, артистік, білім беру немесе оқытушылық қызметті, сондай-ақ дәрігерлердің, тіс дәрігерлерінің, заңгерлердің, инженерлердің, сәулетшілердің және бухгалтерлердің тәуелсіз қызметтерін қамтиды.

16-бап
Тәуелді жеке қызметтер

1. Осы Келісімнің 17, 19 және 20-баптарының ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалданып iстеген жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер тек жалданып жұмыс iстеу екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып iстейтiн жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс iстеуiне байланысты алған сыйақыға салық, егер:
а) алушы тиiстi салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екi айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте болса;
b) сыйақыны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төленсе; және
с) сыйақы төлеу жөнiндегi шығыстарды жалдаушының екiншi Уағдаласушы Мемлекеттегi тұрақты мекемесi төлемесе, тек аталған Уағдаласушы Мемлекетте ғана салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемесiнiң бортында орындалатын жалданып iстейтiн жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңiз немесе әуе кемесiн пайдаланушы кәсiпорын резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

17-бап
Директорлардың қаламақылары

Екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның директорлар кеңесiнiң немесе соған ұқсас органының мүшесi ретiнде Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi алған директорлардың қаламақыларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

18-бап
Артистер мен спортшылар

1. Осы Келісімнің 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденті театр, кино, радио немесе телевидение артисі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде өзінің екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алатын табысқа осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкері немесе спортшы өзінің осы сапасында жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табыс өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа адамға есептелмесе, мұндай табысқа осы Келісімнің 7, 15 және 16-баптарына қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

19-бап
Зейнетақылар мен аннуитеттер

1. 20-баптың 2-тармағының ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшiн төленетiн зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас төлемдерге және кез келген аннуитеттерге осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. «Аннуитеттер» деген термин кезеңдік, белгілеген мерзімде, өмір бойы немесе белгілі бір уақыт кезеңінде төлемдер жүргізу міндеттемесіне сәйкес бара бар және толық ақшалай немесе құндық мәнінде орнын толтыруға төленетін белгіленген сома дегенді білдіреді.

20-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергiлiктi билiк органдары осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергiлiктi билiк органдары үшiн жүзеге асырған қызметi үшiн төлейтiн қызметақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда мұндай қызметақыға, жалақыға және өзге осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлға:
i) осы Мемлекеттiң азаматы болып табылса; немесе
ii) қызметтi жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттiң резидентi болмаса, тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) Жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергiлiктi билiк органдары үшiн жүзеге асырған қызметi үшiн Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергiлiктi билiк органдары төлейтiн немесе олар құрған қорлардан төленетiн кез келген зейнетақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда мұндай зейнетақыға, егер жеке тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi және азаматы болып табылса, тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Келісімнің 16, 17, 18 және 19-баптарының ережелерi Уағдаласушы Мемлекет немесе оның жергiлiктi билiк органдары жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметке байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға және өзге осыған ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

21-бап
Студенттер мен практиканттар

1. Уағдаласушы Мемлекетке тiкелей келер алдында екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе болып табылған және алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетке тек бiлiм алу немесе практикадан өту мақсатында келген студент немесе практикант өзiн ұстау, бiлiм алу немесе практикадан өту мақсатында алатын сомаларға осы сома көздерi осы Мемлекеттен тысқары жерде болғандықтан, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.
2. Осы Келісімнің 15 және 16-баптарының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте студенттер мен практиканттар көрсеткен қызметтерге сыйақы бұл қызметтер оның оқуымен және практикасымен байланысты болған жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.

22-бап
Оқытушылар, профессорлар мен зерттеушілер

Бір Уағдаласушы Мемлекетке тікелей келер алдында екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте негізінен оқыту, дәріс оқу немесе алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі аккредиттеген осы Уағдаласушы Мемлекеттің білім ұйымдарында немесе ғылыми-зерттеу институттарында ғылыми зерттеулер жүргізу мақсатында тұрып жатқан жеке тұлға алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетке бірінші келген күннен бастап екі жыл бойы алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекетте оқытқаны, дәріс оқығаны немесе ғылыми зерттеу жүргізгені үшін сыйақыға қатысты салық салудан босатылады.

23-бап
Басқа да табыстар

1. Осы Келісімнің алдыңғы баптарында айтылмаған Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң табыс түрлерiнiң пайда болу көзiне қарамастан, оларға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы Келісімнің 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүлiктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола тұра, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте сонда тұрған тұрақты база арқылы тәуелсіз жеке қызметтерін көрсетсе және табыс төлемі жүргізілген құқығы немесе мүлкі iс жүзiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1-тармақтың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7 немесе 15-баптарының ережелерi жай-жапсарға қарай қолданылады.
3. Осы баптың 1 және 2-тармақтардың ережелеріне қарамастан, осы Келісімнің алдыңғы баптарында айтылмаған екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден шыққан және екінші Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған табыс түрлеріне де сол сияқты осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.

24-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Қазақстанның жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
Егер Қазақстанның резидентi осы Келісімнің ережелерiне сәйкес Вьетнамда салық салынуы мүмкiн табыс алса, Қазақстан осы резиденттiң табысына салынатын салықтан Вьетнамда төленген табыс салығына баламалы соманы шегерiп тастауға мүмкiндiк бередi.
Жоғарыда келтiрiлген ережеге сәйкес шегерiлетiн салықтар мөлшерi Қазақстанда қолданыстағы ставкалар бойынша осындай табысқа есептелуi мүмкiн салықтан аспауға тиiс.
Егер Қазақстан резидентi осы Келісімнің ережелерiне сәйкес Вьетнамда ғана салық салынуы мүмкiн табыс алса, Қазақстан осы табысты Қазақстанда салық салынатын осындай басқа салыққа салынатын салық ставкасын белгiлеу мақсаты үшiн ғана салық салу базасына қоса алады.
2. Вьетнамның жағдайында қосарланған салық салу былайша жойылады:
Егер Вьетнам резидентi Қазақстанның Ұлттық заңнамасына сәйкес және осы Келісімнің ережелерiне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкiн табыс, пайда немесе капиталдың құнына өсім алса, Вьетнам табысқа, пайдаға немесе капиталдың құнына өсімге салынатын салықтан шегеру ретінде осы резидент табысына салынатын салықтан Қазақстанда төленген табыс салығына тең соманы шегеру ретінде мүмкіндік береді. Алайда шегерім сомасы Вьетнамның ұлттық салық заңнамасы мен қағидаларына сәйкес есептелетін болған болса, осындай табысқа, пайдаға немесе капиталдың құнына өсімге салынатын вьетнамдық салықтың сомасынан артық болмауға тиіс.
Егер Вьетнам резиденті осы Келісімнің ережелерiне сәйкес Қазақстанда ғана салық салынатын табыс алса, Вьетнам бұл табысты салық салу базасына, бірақ Вьетнамда салық салынатын осындай басқа табысқа салынатын салықты белгілеу мақсаттарында ғана енгізе алады.

25-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кез келген салық салуға немесе онымен байланысты кез келген міндеттемелерге, дәл сондай жағдайларда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан және оған байланысты мiндеттемелерден өзгеше немесе неғұрлым ауыртпалықты салық салу болып табылатын кез келген мiндеттемеге ұшырамайды.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иеленетiн тұрақты мекемеге салық салу осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң осыған ұқсас қызметтi жүзеге асыратын кәсiпорындарына салық салуға қарағанда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте қолайсыз болмауға тиiс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекеттi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерiне салық салу мақсаттары үшiн азаматтық мәртебе немесе отбасылық мiндеттерi негiзiнде ол өзiнiң резиденттерiне беретiн кез келген жеке салықтық жеңiлдiктер, босатулар мен шегерiмдер беруге мiндеттейтiндей болып талқыланбауға тиiс.
3. Осы баптың ережелерi осы Келісімнің мәні болып табылатын салықтарға ғана қолданылады.
4. Осы баптың ережелерiне қарамастан, Вьетнамдағы шетелдік инвестициялар жөніндегі ұлттық заңнамаға сәйкес Вьетнам инвесторларға лицензия беруді жалғастырып жатқанда инвестор ұшырайтын салық салуды айқындайтын мұндай салық салуды белгілеу осы баптың 2 және
3-тармақтарының шарттарын бұзу ретінде қарастырылмайды.

26-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де iс-әрекеттерi өзiн осы Келісімнің ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Мемлекеттердiң ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзiнiң iсiн өзi резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының қарауына бере алады. Өтiнiш осы Келісімнің ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға әкеп соқтыратын iс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берiлген сәттен бастап үш жыл iшiнде берiлуге тиiс.
2. Тараптың құзыреттi органы, егер ол өтiнiштi негiздi деп есептесе және егер өзi қанағаттанарлық шешiмге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтiн салық салуды болдырмау мақсатында iстi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органымен өзара келiсiм бойынша шешу үшін барлық мүмкіндікті қолданады. Кез келген қол жеткiзiлген келiсiм Уағдаласушы Мемлекеттердiң ұлттық заңнамаларында көзделген кез келген уақыттың шектелуіне қарамастан орындалатын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары Келісімді түсiндiру немесе қолдану кезiнде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәндi өзара келiсiм бойынша шешу үшін барлық мүмкіндіктерді қолданады. Олар сол сияқты Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бiр-бiрiмен ақылдаса алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары алдыңғы тармақтарды түсiнуде келiсiмге қол жеткiзу мақсатында бiр-бiрiмен тiкелей байланысқа түсе алады.
Құзыретті органдар консультациялар арқылы осы бапта көзделген өзара келісу рәсімін жүзеге асыру үшін тиісті екіжақты рәсімдерді, шарттарды, әдістер мен тәсілдерді дамытады. Оған қоса, құзыретті орган жоғарыда көрсетілген екіжақты іс-қимылдарды және өзара келісу рәсімін жеңілдету үшін тиісті біржақты рәсімдерді, шарттарды, әдістер мен тәсілдерді әзірлей алады. Егер келiсiмге қол жеткiзу үшiн ауызша пiкiр алмасуды ұйымдастыру орынды болса, мұндай пiкiр алмасуды құзыретті органдардың өзара келісімі бойынша Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдарының өкiлдерiнен тұратын арнайы Комиссия отырысы шеңберiнде жүргiзуге болады.

27-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы осы Келісімнің ережелерiн немесе осы ұлттық заңнама бойынша салық салу осы Келісімге қайшы келмейтiндей дәрежеде осы Келісімге қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердiң ұлттық заңнамаларын орындауға қажетті, атап айтқанда, алдаушылық пен осындай салықтардан жалтаруды болдырмау үшін ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1-бабымен шектелмейдi. Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасы шеңберiнде алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндiрiп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты аппеляцияларды қараумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкiмшiлiк органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшiн ғана пайдаланады. Олар осы ақпаратты ашық сот отырысы барысында не сот шешiмдерiн қабылдаған кезде аша алады. Құзыретті органдар консультациялар арқылы салық салудан жалтаруға қатысты ақпарат алмасу жүргізілетін мәселелерге қатысты тиісті шарттарды, әдістер мен тәсілдерді дамытады.
2. Қандай жағдайда болмасын осы баптың 1-тармағының ережелерi Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы мен әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларын қолдануды;
b) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасы бойынша немесе әдеттегi әкiмшiлiк практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беруді;
с) қандай да бiр сауда, кәсiпкерлiк, өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе кәсiптiк құпияны немесе сауда процесiн ашуы мүмкiн ақпарат немесе ашылуы мемлекеттiк саясатқа (қоғамдық тәртiпке) қайшы келуi мүмкiн ақпарат беру мiндеттемесiн жүктейтiндей мағынада түсiндiрiлуге жатпайды.
3. Егер ақпаратқа Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұрау салса, екiншi Уағдаласушы Мемлекет оның жинақталған ақпаратын тiптi екiншi Уағдаласушы Мемлекет өзiнiң жеке салық мақсаттары үшiн осындай ақпаратқа мұқтаж болмаса да пайдаланады. Алдыңғы сөйлемде қамтылған мiндеттемеге осы баптың 2-тармағымен шектеу салынады, бiрақ ешқашан осындай шектеу Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ешқандай iшкi мүддесiнiң болмағандығынан ғана, ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретiнде қарастырылмайды.
4. Ешқандай жағдайда осы баптың 3-тармағының ережелерi ақпараттың иесі банк, басқа қаржы мекемесі, номиналдық ұстаушы немесе сенiмдi тұлға немесе агент ретінде әрекет ететін тұлға болып табылатын себептер бойынша немесе ақпарат тұлғаның меншік құқығына жату себебі бойынша Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қарастырылмайтын болады.

28-бап
Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық
мекемелердің қызметкерлері

Осы Келісімдегі ештеңе де осындай артықшылықтар халықаралық құқықтың жалпы нормаларымен немесе Уағдаласушы мемлекеттер қатысушылары болып табылатын халықаралық шарттарының ережелеріне сәйкес берілген дипломатиялық өкiлдiктер мен консулдық мекемелер қызметкерлерiнiң салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

29-бап
Күшіне енуі

Тараптар бір бірін дипломатиялық арналар бойынша Уағдаласушы мемлекеттердің ұлттық заңнамалары бойынша осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті рәсімдердің аяқталғаны туралы жазбаша хабарлайды. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің осы Келісімнің күшіне енуі үшін қажетті рәсімдерді орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарлама алынған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
Осы Келісімнің ережелері:
а) Қазақстанда:
(i) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылғы бірінші қаңтарынан бастап немесе кейін төленетін немесе есептелетін сомаларға қатысты төлем көзінен ұсталатын салықтарға; және
(ii) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе кейін басталатын салықтық кезеңдерге қатысты басқа салықтарға;
б) Вьетнамда:
(i) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылғы бірінші қаңтарынан бастап немесе кейін төленетін немесе есептелетін салық салынатын сомалар көздерінен ұсталатын салықтарға қатысты; және
(ii) осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылы туындаған табыстарға, пайдаға немесе құнға өсімге салынатын басқа салықтарға қатысты қолданылады.

31-бап
Қолданылуын тоқтату

Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Келісім күшiне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейiнгi кез келген күнтiзбелiк жылдың аяқталуына кемiнде алты ай қалғанда осы Келісімнің қолданылуын тоқтату туралы дипломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарлама жiбере отырып осы Келісімнің қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда Келісім:
а) Қазақстанда:
(i) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе кейін төленетін немесе есептелетін сомалар бойынша төлем көздерінен ұсталатын басқа салықтарға қатысты; және
(ii) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе кейін басталатын салық салынатын кезеңдегі басқа салықтарға қатысты;
b) Вьетнамда:
(i) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе кейін төленетін немесе есептелетін салық салынатын сомалар бойынша төлем көздерінен ұсталатын басқа салықтарға қатысты; және
(ii) қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жіберілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылы туындайтын табыстарға, пайдаға немесе құнға өсімге салынатын басқа салықтарға қатысты өзінің қолданылуын тоқтатады.

Осыны куәландыру үшiн тиiстi дәрежеде өкiлеттiк берiлген төмендегi қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

_____ жылғы __ ________ ________ қаласында қазақ, орыс, вьетнам және ағылшын тiлдерiнде екi түпнұсқа данада жасалды, барлық мәтiндердiң бiрдей күшi бар. Талқылауда алшақтықтар туындаған кезде ағылшынша мәтін айқындаушы болып табылады.

Қазақстан Республикасының Вьетнам Социалистік
Үкіметі үшін Республикасының
Үкіметі үшін

О подписании Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 октября 2011 года № 1230

В целях углубления двусторонних связей между государствами и создания правовой основы для дальнейшего развития экономических отношений между Республикой Казахстан и Социалистической Республики Вьетнам Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Одобрить прилагаемый проект Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход.
2. Министру иностранных дел Республики Казахстан Казыханову Ержану Хозеевичу подписать от имени Правительства Республики Казахстан Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Социалистической Республики Вьетнам об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.
3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Одобрено
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 29 октября 2011 года № 1230

проект

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и
Правительством Социалистической Республики Вьетнам
об избежании двойного налогообложения и предотвращении
уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Правительство Республики Казахстан и Правительство Социалистической Республики Вьетнам,
руководствуясь стремлением укреплять и развивать экономические, научные, технические и культурные связи между обоими Договаривающимися Государствами,
и желая заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доходы, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доходы считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются в частности:
a) в Казахстане:
(i) корпоративный подоходный налог;
(ii) индивидуальный подоходный налог;
(далее именуемые как «Казахстанские налоги»);
b) во Вьетнаме:
(i) подоходный налог с физических лиц;
(ii) налог на доходы от предпринимательской деятельности;
(далее именуемые как «Вьетнамские налоги»).
4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящего Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях, которые произойдут в соответствующих налоговых национальных законодательствах их Государств.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:
а) термин «Казахстан» означает Республику Казахстан. При использовании в географическом смысле термин «Казахстан» включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его национальным законодательством и принципами международного права;
b) «Вьетнам» означает Социалистическую Республику Вьетнам. При использовании в географическом смысле, он означает всю его государственную территорию, острова, международные воды, территориальное море и воздушное пространство над ним, поморье за пределами территориального моря, включая морское дно и их недра, на которых Социалистическая Республика Вьетнам осуществляет суверенитет, суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и международным правом;
c) термин «лицо» включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
d) термин «компания» означает любое корпоративное образование или любую экономическую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;
e) термины «Договаривающееся Государство» и «другое Договаривающееся Государство» означают Казахстан или Вьетнам, в зависимости от контекста;
f) термины «предприятие Договаривающегося Государства» и «предприятие другого Договаривающегося Государства» означают, соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
g) термин «международная перевозка» означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
h) термин «компетентный орган» означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
(ii) во Вьетнаме: Министра финансов или его уполномоченного представителя;
i) термин «национальное лицо» означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо и товарищество или ассоциацию, получивших свой статус на основании действующего национального законодательства Договаривающегося Государства.
2. При применении положений настоящего Соглашения Договаривающимся Государством, любой термин, не определенный в нем, будет иметь то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по национальному законодательству этого Договаривающегося Государства в отношении налогов, на которые распространяется Соглашение.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящего Соглашения термин «резидент Договаривающегося Государства» означает любое лицо, которое по национальному законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления, места создания, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера.
Термин также включает Договаривающееся Государство, или местные органы власти.
2. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, гражданином которого оно является;
d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а) – с) настоящего пункта, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом государства той Стороны, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящего Соглашения, термин «постоянное учреждение» означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин «постоянное учреждение», в частности, включает:
а) место управления;
b) отделение;
c) контору;
d) фабрику;
e) мастерскую;
f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов;
g) товарный склад или помещение, используемое как место реализации;
h) установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, или наблюдательные услуги, связанные с ними, или буровую установку или судно, используемые для разведки природных ресурсов.
3. Термин «постоянное учреждение» также включает:
а) строительную площадку или строительный, монтажный, или сборочный проект, или наблюдательные услуги, связанные с ними, но только в том случае, если такой проект или услуги продолжаются более чем 6 месяцев;
b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства на период или периоды, составляющие в общей сложности более чем 6 месяцев в любом 12-месячном периоде.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин «постоянное учреждение» не рассматривается как включающий:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 7 настоящей статьи, действует в Договаривающемся Государстве от имени предприятия другого Договаривающегося Государства, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если такое лицо:
а) имеет и обычно использует в этом Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается теми видами деятельности, упомянутыми в пункте 4 настоящей статьи, которая если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение, согласно положениям этого пункта; или
b) не имеет таких полномочий, но обычно содержит в первом упомянутом Договаривающемся Государстве запасы товаров или изделий, из которых он регулярно поставляет товары и изделия от имени предприятия.
6. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, считается, что страховая организация Договаривающегося Государства, исключая организацию по перестрахованию, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, находясь там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 7 настоящей статьи.
7. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако если деятельность такого агента полностью или большей частью посвящается этому предприятию, он не будет считаться агентом с независимым статусом в целях настоящего пункта.
8. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо другим образом) сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Термин «недвижимое имущество» имеет то значение, которое он имеет по национальному законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения общего права в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных ресурсов, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность, как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению;
b) продажам в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через постоянное учреждение; или
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях, и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, понесенные в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте. Однако не допускается такой вычет в отношении сумм, если они выплачиваются (иные, чем в возмещение фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из его других офисов, путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возмещение за использование патентов или других прав, или путем выплаты комиссионных за предоставленные специальные услуги или за менеджмент, или (за исключением банковских учреждений) путем выплаты процентов на сумму, предоставленную постоянному учреждению. Также при определении прибыли постоянного учреждения в счет не принимаются суммы, начисленные (иные, чем в возмещение фактических расходов) постоянным учреждением головному офису предприятия или любому из его других офисов путем выплаты роялти, гонораров или других схожих платежей в возмещение за использование патентов или других прав, или путем выплаты комиссионных за предоставленные специальные услуги, или за менеджмент, или (за исключением банковских учреждений), путем выплаты процентов на сумму, предоставленную головному офису предприятия или любому из его других офисов.
4. Ничто в настоящей статье не влияет на применение любого национального законодательства Договаривающегося Государства, относящегося к определению задолженности по налоговым платежам лица, в случаях, когда информация, имеющаяся у компетентных органов этого Договаривающегося государства недостаточна для определения прибыли, относящейся к постоянному учреждению, при условии, что закон применяется насколько позволяет информация, имеющаяся у компетентных органов, в соответствии с принципами настоящей статьи.
5. По мере того, как это принято в Договаривающемся Государстве определять прибыль, относящуюся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия его различным подразделениям, ничто в пункте 2 настоящей статьи не препятствует такому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это принято; выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящего Соглашения, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
7. Для целей пунктов 1-6 настоящей статьи, прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.

Статья 8
Доходы от международных перевозок

1. Прибыль, полученная предприятием Договаривающегося Государства от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи также применяются к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если:
а) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если Сторона включает в прибыль предприятия Договаривающегося Государства и соответственно облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Договаривающееся Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения и компетентные органы Сторон должны при необходимости консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды и в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
(а) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания, которая прямо владеет не менее чем 70 процентами голосующих акций компании, выплачивающей дивиденды;
(b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях;
Настоящий пункт не затрагивает налогообложение компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин «дивиденды», при использовании в настоящей статье, означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, доход от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с национальным законодательством Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статей 7 или 15, в зависимости от обстоятельств.
5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства или если холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, образующегося в другом Договаривающемся Государстве.
6. Ничто в настоящем Соглашении не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству взимать специальный налог с прибыли компании, относящейся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве в дополнение к налогу, который начисляется на чистую прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой чистой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налоговые годы. Для целей настоящего положения чистая прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов и резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи:
а) Проценты, возникающие в Казахстане, облагаются налогом только во Вьетнаме, если проценты выплачиваются:
(i) Правительству Вьетнама или его местным органам власти; или
(ii) Государственному Банку Вьетнама или любому другому государственному банку; или
(iii) любым другим институтам, которые полностью принадлежат Правительству Вьетнама, по согласованию между компетентными органами Договаривающихся Государств
b) Проценты, возникающие во Вьетнаме облагаются налогом только в Казахстане, если проценты выплачиваются:
(i) Правительству Республики Казахстан или его местным органам власти; или
(ii) Национальному Банку Республики Казахстан или любому другому государственному банку; или
(iii) любым другим институтам, которые полностью принадлежат Правительству Республики Казахстан, по согласованию между компетентными органами Договаривающихся Государств
4. Термин «проценты», при использовании в настоящей статье, означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и в частности, доход от правительственных/государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
5. Положения пунктов 1, 2 и 3 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе или продажам товаров или изделий, или с предпринимательской деятельностью, упомянутых в подпунктах от а) до с) пункта 1 статьи 7. В таком случае применяются положения статей 7 или 15, в зависимости от обстоятельств.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти и резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
3. Термин «роялти», при использовании в настоящей статье, означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы или фильмы или записи, используемые в радио или телепередачах, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой, или продажами товаров, или изделий, или предпринимательской деятельности, упомянутых в подпунктах от а) до с) пункта 1 статьи 7. В таком случае применяются положения статей 7 или 15, в зависимости от обстоятельств.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти выплачиваются этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Вознаграждение за технические услуги

1. Вознаграждение за технические услуги, полученное из источников одного Договаривающегося Государства резидентом другого Договаривающегося Государства, который является его фактическим владельцем и подлежит налогообложению в этом другом Договаривающемся Государстве в отношении вознаграждений за технические услуги, может облагаться налогом в первом упомянутом Договаривающемся Государстве по ставке, не превышающей 15 процентов от общей суммы вознаграждения за технические услуги.
2. Термин «вознаграждение за технические услуги», при использовании в настоящей статье, означает платежи любого вида лицу, иному, чем нанимателю (служащему лица), производящему платеж, в качестве вознаграждения за любые услуги технического, управленческого или консультационного характера.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец вознаграждения за технические услуги, являясь резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникает вознаграждение за технические услуги, через постоянное учреждение, расположенное в этом другом Договаривающемся Государстве, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги, и вознаграждение за технические услуги действительно связано с таким постоянным учреждением или такими услугами. В таких случаях применяются положения статей 7 или 15 настоящего Соглашения, в зависимости от обстоятельств.
4. Считается, что вознаграждение за технические услуги возникает в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является резидент этого Договаривающегося Государства. Однако, если лицо, выплачивающее вознаграждение за технические услуги, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникло обязательство выплатить вознаграждение за технические услуги, и расходы по такому вознаграждению за технические услуги несет такое постоянное учреждение, то в этом случае такое вознаграждение за технические услуги считается возникшим в Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
5. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма выплаченного вознаграждения за технические услуги превышает, по каким-либо причинам сумму, которая была бы согласована плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с национальным законодательством каждого Договаривающегося Государства, с должным учетом других положений настоящего соглашения.

Статья 14
Доходы от отчуждения имущества

1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, как оно определено в пункте 2 статьи 6 и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения акций или сопоставимых процентов в компании, активы которой состоят прямо или косвенно полностью или в основном из недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве. Для целей настоящего пункта «в основном» в отношении владения недвижимым имуществом означает, что стоимость такого недвижимого имущества превышает 30% совокупной стоимости всех активов, владеющей компании.
3. Доход от отчуждения акций, иных, чем упомянутых в пункте 2 настоящей статьи, представляющих участие, составляющее не менее 25 процентов в капитале компании, которая является резидентом Договаривающегося Государства, может облагаться налогом в этом Договаривающемся Государстве.
4. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
6. Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 15
Доход от отчуждения имущества

1. Доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, за исключением следующих обстоятельств, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:
а) если он имеет постоянную базу, находящуюся в его распоряжении на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления этой деятельности; в этом случае только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве;
b) если он присутствует в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, насчитывающих или превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; в этом случае только та часть дохода, полученная в результате его деятельности в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом Договаривающемся Государстве.
В таком случае, доход, связанный с услугами, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве в соответствии с принципами, аналогичными принципам, содержащимся в статье 7 настоящего Соглашения, для определения суммы предпринимательской прибыли и отнесения предпринимательской прибыли ее к постоянному учреждению.
2. Термин «профессиональные услуги», в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов и бухгалтеров.

Статья 16
Зависимые личные услуги

1. С учетом положений статей 17, 19 и 20 настоящего Соглашения, жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и
b) вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства; и
c) вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.

Статья 17
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 18
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 15 и 16 настоящего Соглашения, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 15 и 16 настоящего Соглашения, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.

Статья 19
Пенсии и аннуитеты

1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 20, пенсии и другие подобные выплаты, выплачиваемые за осуществлявшуюся работу в прошлом резиденту Договаривающегося Государства, и любые аннуитеты, выплачиваемые такому резиденту, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Термин «аннуитеты» означает фиксированные суммы периодически, в установленные сроки, выплачиваемые в течение жизни или в течение определенного периода времени в соответствии с обязательством производить платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении.

Статья 20
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное, чем пенсия, выплачиваемое Договаривающимся Государством или его местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его местных органов, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Договаривающегося Государства:
(i) является гражданином этого Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
2. а) Любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или его местными органами власти или из созданных ими фондов, физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его местных органов власти, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Договаривающегося Государства.
3. Положения статей 16, 17, 18 и 19 настоящего Соглашения применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его местными органами власти.

Статья 21
Студенты и практиканты

1. Суммы, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Договаривающегося Государства.
2. Несмотря на положения статьей 15 и 16 настоящего Соглашения, вознаграждение за услуги, оказанные студентами или практикантами в Договаривающемся Государстве, освобождаются от налога в этом Договаривающемся Государстве, при условии, что такие услуги связаны с его учебой и практикой.

Статья 22
Преподаватели, профессора и исследователи

Физическое лицо, являющееся или являвшееся непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящееся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в основном с целью преподавания, чтения лекций или проведения научного исследования в организациях образования или научно-исследовательских институтах этого Договаривающегося Государства аккредитованных Правительством первого упомянутого Договаривающегося Государства, освобождаются от налогообложения в первом упомянутом Договаривающемся Государстве в течение двух лет со дня его первого прибытия в первое упомянутое Договаривающееся Государство в отношении вознаграждения за преподавание, чтение лекций или проведение научного исследования.

Статья 23
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходам, иным, чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6 настоящего Соглашения, если получатель таких доходов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы и право или имущество в связи с которыми производилась выплата дохода, действительно связаны с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статей 7 или 15 настоящего Соглашения в зависимости от обстоятельств.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи виды доходов резидента Договаривающегося Государства из источников в другом Договаривающемся Государстве, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящего Соглашения, и возникающих в другом Договаривающемся Государстве может также облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 24
Устранение двойного налогообложения

1. В случае Казахстана, двойное налогообложение устраняется следующим образом:
Если резидент Казахстана получает доход, который согласно положениям настоящего Соглашения, может облагаться налогом во Вьетнаме, Казахстан позволит вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную подоходному налогу, уплаченному во Вьетнаме.
Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход по ставкам, действующим в Казахстане.
Если резидент Казахстана получает доход, который, в соответствии с положениями настоящего Соглашения облагается налогом только во Вьетнаме, Казахстан может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
2. В случае Вьетнама двойное налогообложение будет устраняться следующим образом:
Если резидент Вьетнама получает доход, прибыль или прирост стоимости капитала, которые согласно национальному законодательству Казахстана и в соответствии с настоящим Соглашением могут облагаться налогом в Казахстане, Вьетнам позволит в качестве вычета из налога на доход, прибыль или прирост стоимости капитала сумму, равную подоходному налогу, уплаченному в Казахстане. Сумма вычета, однако, не должна превышать сумму вьетнамского налога на такой же доход, прибыль или прирост стоимости капитала, который был бы начислен в соответствии с налоговым национальным законодательством и правилами Вьетнама.
Если резидент Вьетнама получает доход, который, в соответствии с положениями настоящего Соглашения облагается налогом только в Казахстане, Вьетнам может включить этот доход в базу налогообложения, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход, как облагаемый во Вьетнаме.

Статья 25
Недискриминация

1. Национальные лица Договаривающегося Государства не будут подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться, как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
4. Положения настоящей статьи применяются только к налогам, которые являются предметом настоящего Соглашения.
5. Несмотря на положения настоящей статьи, пока Вьетнам продолжает предоставлять инвесторам лицензии согласно национальному законодательству по иностранным инвестициям во Вьетнаме, которое определяет налогообложение, которому подвергается инвестор, установление такого налогообложения не рассматривается как нарушающее условие пунктов 2 и 3 настоящей статьи.

Статья 26
Процедуры взаимного согласования

1. Если лицо, являющееся резидентом Договаривающегося Государства, считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу Договаривающегося Государства резидентом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с даты первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящего соглашения.
2. Компетентный орган Стороны принимает все возможное, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, для решения дела по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства, с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему соглашению. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальными законодательствами Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств предпринимают все возможное для решения по взаимному согласию любых трудностей или сомнений, возникающих при толковании или применении Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Соглашением.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.
Компетентные органы через консультации развивают соответствующие двусторонние процедуры, условия, методы и способы для осуществления процедуры взаимного согласия, предусмотренные настоящей статьей. В дополнение, компетентный орган может разработать соответствующие односторонние процедуры, условия, методы и способы, чтобы облегчить вышеуказанные двусторонние действия и осуществление процедуры взаимного согласования. Если для достижения согласия целесообразно организовать устный обмен мнениями, такой обмен может состояться в рамках заседания специальной Комиссии, по взаимному согласию компетентных органов, состоящей из представителей компетентных органов Договаривающихся Государств.

Статья 27
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящего Соглашения или национальных законодательств Договаривающихся Государств, касающейся налогов, на которые распространяется настоящее соглашение в той степени, в какой налогообложение по этому национальному законодательству не противоречит настоящему соглашению, в частности, для предотвращения обмана и уклонения от таких налогов. Обмен информацией не ограничивается статьей 1 настоящего Соглашения. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках национального законодательства этого Договаривающегося Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется Соглашение. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений. Компетентные органы посредством консультаций развивают соответствующие условия, методы и способы, касающиеся вопросов, в отношении которых производятся такие обмены информацией в отношении избежания налогообложения.
2. Ни в каком случае положения пункта 1 настоящей статьи не подлежат толкованию, как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:
a) предпринимать административные меры, противоречащие национальному законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по национальному законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).
3. Если информация запрошена Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство должно использовать свои меры по сбору информации для получения запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, ограничено пунктом 2 настоящей статьи, но ни в каком случае такие ограничения не могут быть толкованы как разрешающие Договаривающемуся Государству отказывать от предоставления информации, исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
4. Ни в каком случае положения пункта 3 настоящей статьи не будут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в предоставлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации является банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным или по причине того, что информация относится к правам собственности лица.

Статья 28
Сотрудники дипломатических представительств и консульских
учреждений

Ничто в настоящем соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, которым такие привилегии предоставлены общими нормами международного права или в соответствии с положениями международных договоров, участниками которых являются Договаривающиеся государства.

Статья 29
Вступление в силу

Стороны письменно уведомят друг друга по дипломатическим каналам о завершении процедур, необходимых по национальным законодательствам Договаривающихся Государств для вступления в силу настоящего Соглашения. Настоящее Соглашение вступит в силу на тридцатый день с даты получения последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами процедур, необходимых для вступления настоящего Соглашения в силу.
Положения настоящего Соглашения будут применяться:
а) в Казахстане:
(i) к налогам, удерживаемым у источника, в отношении сумм, уплачиваемых или зачитываемых с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступило в силу; и
(ii) к другим налогам, в отношении налоговых периодов, начинающихся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступило в силу;
b) во Вьетнаме:
(i) в отношении налогов, удерживаемых у источника, к налогооблагаемым суммам, уплачиваемым или зачитываемым с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором настоящее Соглашение вступило в силу; и
(ii) в отношении других налогов, к доходам, прибыли или приросту стоимости, возникающим в календарном году, следующим за годом, в котором настоящее Соглашение вступило в силу.

Статья 30
Прекращение действия

Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие настоящего Соглашения, направив по дипломатическим каналам письменное уведомление о намерении прекратить действие настоящего Соглашения, не менее чем за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода со дня вступления в силу настоящего Соглашения. В таком случае настоящее Соглашение прекращает свое действие:
а) в Казахстане:
(i) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам, уплачиваемым или зачитываемым с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия; и
(ii) в отношении других налогов, за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия.
b) во Вьетнаме:
(i) в отношении налогов, удерживаемых у источника, к налогооблагаемым суммам, уплачиваемым или зачитываемым с или после первого января календарного года, следующего за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия; и
(ii) в отношении других налогов, к доходам, прибыли или приросту стоимости, возникающим в календарном году, следующим за годом, в котором было направлено уведомление о прекращении действия, и в последующих календарных годах.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

Совершено в двух экземплярах в городе ____________________ «_____» ____________ 2011 года, каждый на казахском, вьетнамском, русском, английском языках, все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождений в толковании, английский текст является определяющим.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Социалистической
Республики Вьетнам

Примечание РЦПИ!
Далее прилагается текст на английском языке.