О Концепции приватизации объектов здравоохранения в Республике Казахстан на 2000-2005 годы

Постановление Правительства Республики Казахстан от 3 мая 2000 года N 650

В соответствии с Указом Президента Республики Казахстан от 28 января 1998 года N 3834 U983834_ "О мерах по реализации Стратегии развития Казахстана до 2030 года" Правительство Республики Казахстан постановляет:
1. Одобрить прилагаемую Концепцию приватизации объектов здравоохранения в Республике Казахстан на 2000-2005 годы.
2. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Одобрена

постановлением Правительства

Республики Казахстан

от 3 мая 2000 года N 650

Концепция

приватизации объектов здравоохранения
в Республике Казахстан на 2000 - 2005 годы

1. Введение

Концепция приватизации объектов здравоохранения в Республике Казахстан на 2000 - 2005 годы (далее - Концепция) разработана в соответствии с Указом Президента Республики Казахстан, имеющим силу закона, от 23 декабря 1995 года N 2721 U952721_ "О приватизации", Указом Президента Республики Казахстан от 28 января 1998 года N 3834 U983834_ "О мерах по реализации Стратегии развития Казахстана до 2030 года" и во исполнение 9 пункта Мероприятий по реализации поручений Президента Республики Казахстан Назарбаева Н.А., изложенных на открытии пятой сессии Парламента 1 сентября 1999 года.
Приватизация направлена на углубление процессов реформирования здравоохранения, укрепление негосударственного сектора здравоохранения, расширение рынка медицинских услуг и дальнейшее развитие рыночных отношений в данной отрасли.
Учитывая опыт многих развитых стран по приватизации объектов и созданию частного сектора здравоохранения, в Казахстане был принят постепенный и ограниченный подход.
В 2000 - 2005 годах предусматривается приватизировать объекты здравоохранения в соответствии с рекомендациями Всемирной Организации Здравоохранения согласно которым рациональным является соотношение государственного и частного секторов здравоохранения 65% и 35% соответственно.

2. Краткая характеристика отрасли здравоохранения

Медицинскую помощь населению страны оказывают 6825 государственных медицинских организаций и их подразделений, в том числе 1775 поликлинических, 765 больничных организаций и 2730 врачебных амбулаторий, из них семейных - 1471. В сельских районах функционируют 3976 фельдшерско-акушерских пунктов, являющихся структурными подразделениями врачебных амбулаторий или сельских больниц. Обеспеченность населения республики составляет 65,7 больничных коек на 10 000 человек.
Первый этап приватизации в системе здравоохранения осуществлялся в соответствии с постановлением Правительства Республики Казахстан от 14 января 1997 года N 65 P970065_ "О секторных программах приватизации и реструктуризации". За 1996 - 1999 годы приватизированы 614 объектов здравоохранения, что в значительной степени способствовало созданию многоукладной медицины и расширению рынка медицинских услуг.
По последним данным удельный вес по секторам системы здравоохранения в Республике Казахстан характеризуется следующими показателями:
1. Негосударственный сектор - 13,4% (около 2000 частных медицинских структур), государственный сектор - 86,6%, в том числе:
1) больничные организации (стационары): негосударственные - 7,2%, государственные - 92,8%;
2) поликлиники и амбулатории: негосударственные - 21,5%, государственные - 78,5 %.
2. Аптечные организации: негосударственные - 98%, государственные - 2 %.
3. Производители фармацевтической продукции - 100 % с частной формой собственности.
Структура государственного здравоохранения постепенно меняется с учетом приоритетности первичной медико-санитарной помощи. Появились новые организационные формы: семейные врачебные амбулатории, центры амбулаторной хирургии, дневные стационары, отделения и больницы сестринского ухода.
В течение последних лет из-за дефицита бюджетных средств снижаются государственные расходы на здравоохранение. При этом, основным направлением расходования бюджетных средств является выплата заработной платы, приобретение продуктов питания, приобретение медикаментов и хозяйственные расходы. Сократилось выделение средств на строительство, на капитальный и текущий ремонты, на приобретение мягкого инвентаря и оборудования.
Такое изменение структуры затрат в организации здравоохранения обусловило ухудшение обеспечения медицинской, лечебной деятельности отрасли, приостановку дальнейшего развития и поддержания состояния служб на приемлемом уровне. 73 % больниц и поликлиник размещены в нетиповых, приспособленных зданиях, инженерные сети выходят из строя, происходит неуклонное падение престижа и мотивации к труду медицинских работников.
В целях рационального и эффективного использования выделенных бюджетных ассигнований и имеющихся материальных ресурсов за прошедший период были проведены работы по совершенствованию системы медицинского обслуживания населения, управления и механизмов финансирования здравоохранения, оплаты медицинских услуг с внедрением подушевого норматива, клинико-затратных групп (КЗГ), амбулаторно-поликлинического тарификатора, поэтапного перехода от стационарных к амбулаторным принципам лечения путем организации дневных стационаров и стационаров на дому, развития института врачей общей практики - семейных врачей, оптимизации сети больничных учреждений с сокращением коек.
Целенаправленная работа проводится по укреплению системы первичной медико-санитарной помощи (ПМСП), особенно на селе, и переориентации финансирования здравоохранения с дорогостоящей стационарной помощи на амбулаторно-поликлиническую. В результате этого число больничных учреждений в стране сократилось на 4,0 %, а самостоятельных амбулаторно-поликлинических - возросло на 4,7 %.
В современных условиях внедряются принципиально новые подходы в финансировании здравоохранения. Медицинские организации преобразовываются в государственные предприятия и учреждения. Расширяется оказание платных медицинских услуг в государственных предприятиях здравоохранения, призванное обеспечить адекватное функционирование медицинских организаций в условиях рыночных отношений в экономике, активное проведение ресурсосберегающей политики и осуществление программы приватизации и реструктуризации организаций здравоохранения.

3. Основные цели и задачи Концепции

Целью Концепции является определение основных направлений приватизации объектов здравоохранения в установленном законодательством порядке и создание надлежащих условий для функционирования наряду с государственной системой медицинского обслуживания населения частного сектора, путем продажи государственного имущества и объектов здравоохранения в собственность физическим и негосударственным юридическим лицам, работающим по медицинскому профилю и имеющим государственную лицензию на медицинскую и врачебную деятельность.
Принимая во внимание опыт реформы здравоохранения других стран, при осуществлении приватизации объектов и создании частного сектора здравоохранения, для достижения поставленной цели предполагается решение следующих задач:
разработка единой стратегии приватизации объектов здравоохранения;
внесение изменений в нормативные правовые акты, гарантирующих создание надлежащих условий для функционирования частных организаций здравоохранения и справедливой конкуренции между поставщиками медицинских услуг;
разработка Правил приватизации объектов здравоохранения;
проведение приватизации на местах, где возможна конкуренция среди поставщиков медицинских услуг;
сохранение государственных медицинских организаций, являющихся единственными на данной территории;
сохранение в государственной собственности объектов здравоохранения, оказывающих специализированную помощь, при отсутствии возможности создания условий конкуренции (в сельских регионах), для гарантирования оказания доступной медицинской помощи всем слоям населения;
формирование сети конкурентоспособных, рыночно-ориентированных объектов здравоохранения;
дальнейшее развитие рынка платных медицинских услуг;
определение перечней объектов здравоохранения:
1) сохраняемых в собственности государства (не подлежащих приватизации);
2) подлежащих приватизации.

4.Основные принципы приватизации здравоохранения

При проведении приватизации основными ее принципами являются:
1. Гласность, конкурентность, правопреемственность.
2. Соблюдение конституционных прав граждан на медицинскую помощь.
3. Соблюдение государственных интересов.
4. Ответственность должностных лиц за законность проведения приватизации и достоверность предоставленных данных об объектах, выставляемых на приватизацию.
5. Учет уровня социально-экономического развития регионов республики при выборе объектов и формы их приватизации.

5. Основные виды и условия приватизации

Приватизацию объектов здравоохранения республиканской и коммунальной собственности в установленном законодательством порядке осуществляют уполномоченные на это государственные органы.
Для обеспечения целенаправленной приватизации объектов здравоохранения предполагается:
1. Провести инвентаризацию лечебно-профилактических организаций республики с оценкой их основных фондов.
2. Определить перечень объектов здравоохранения, подлежащих приватизации и объектов, остающихся в государственной собственности и не подлежащих приватизации.
К объектам здравоохранения, подлежащим приватизации в 2000-2005 годах, предусматривается отнести стоматологические поликлиники, врачебно-физкультурные диспансеры, лечебно-профилактические организации (больницы, поликлиники и др.), если они не являются единственными в данном населенном пункте и выполняют идентичные функции.
В индивидуальном порядке, по представлению уполномоченного органа и в соответствии с решениями Правительства Республики Казахстан предусматривается реорганизовать в акционерные общества, со стопроцентным государственным участием в уставном капитале, отдельные высшие медицинские учебные заведения и объекты медицинской научно-технической сферы, находящиеся в республиканской собственности в соответствии с постановлением Правительства Республики Казахстан от 18 августа 1999 года N 1191 P991191_ .
К объектам здравоохранения республиканской и коммунальной собственности, не подлежащим приватизации в 2000 - 2005 годах, будут отнесены медицинские организации, оказывающие первичную медико-санитарную помощь на селе и специализированную помощь (центры крови, медицинские организации, оказывающие помощь онкологическим, туберкулезным, инфицированным ВИЧ и больным СПИДом, инфекционным, кожно-венерологическим, психическим больным, предприятия системы здравоохранения лечебно-трудового и лечебно-производственного профиля), являющиеся клиническими базами государственных медицинских учебных заведений, а также являющиеся единственными на данной территории.
Приватизация действующих объектов здравоохранения осуществляется посредством продажи на тендерах, с условием сохранения профиля деятельности и объема оказываемой медицинской помощи.
Предварительными стадиями приватизации, предусматривающими последующую продажу для сферы здравоохранения являются:
1) преобразование объектов здравоохранения в акционерные общества с последующей продажей государственного пакета акций физическим лицам, а также юридическим лицам, имеющим лицензию на медицинскую или врачебную деятельность, с сохранением объема и профиля деятельности;
2) передача объектов здравоохранения на тендере в доверительное управление или имущественный наем с правом последующего выкупа при условии сохранения профиля деятельности и объема оказываемой медицинской помощи.
Продажа помещений и имущества нефункционирующих объектов здравоохранения осуществляется на тендерах физическим лицам, а также юридическим лицам, имеющим лицензию на медицинскую или врачебную деятельность или на аукционах по согласованию с уполномоченным органом в области здравоохранения.

При приватизации объектов здравоохранения или передаче объектов

здравоохранения в доверительное управление (имущественный наем) на

тендерной основе могут быть установлены следующие условия:

1. Сохранение профиля деятельности объекта.

2. Оказание бесплатной неотложной и экстренной медицинской помощи.

3. Обеспечение экологической безопасности деятельности объекта.

4. Сохранение объема и качества медицинской помощи.

5. Сохранение порядка и условий использования приватизируемого

объекта, предусматривающих в том числе обязательства недопущения

совершения сделок (перепродажа, залог, передача в управление, в аренду и

др.) в течение определенного периода времени.

6. Этапы реализации Концепции

Реализация Концепции предусматривает следующие этапы:

I. Первый этап (2000 г.):

Инвентаризация объектов здравоохранения с формированием реестра.

Подготовка Перечня объектов здравоохранения, подлежащих приватизации.

Подготовка Перечня объектов здравоохранения, не подлежащих

приватизации.

Проведение разделительного баланса (в случае предварительной

реструктуризации).

Разработка Правил приватизации объектов здравоохранения.

II. Второй этап (2000 - 2005 годы):

Приватизация объектов здравоохранения, включенных в Перечень объектов

здравоохранения, подлежащих приватизации.

III. Третий этап:

Мониторинг за качеством, объемом оказания медицинской помощи.

Контроль за выполнением покупателем условий тендера.

Анализ результатов проведенной приватизации.

(Специалисты: Мартина Н.А.

Каберник О.И.)

Қазақстан Республикасындағы денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудiң 2000-2005 жылдарға арналған тұжырымдамасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің Қаулысы 2000 жылғы 3 мамыр N 650

Қазақстан Республикасы Президентiнiң "Қазақстанның 2030 жылға дейiнгi

даму стратегиясын iске асыру жөнiндегi шаралар туралы" 1998 жылғы 28

қаңтардағы N 3834

U983834_

Жарлығына сәйкес Қазақстан Республикасының

Yкiметi ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

1. Қоса берiлiп отырған Қазақстан Республикасындағы денсаулық сақтау

объектiлерiн жекешелендiрудiң 2000-2005 жылдарға арналған тұжырымдамасы

мақұлдансын.

2. Осы қаулы қол қойылған күнiнен бастап күшiне енедi.

Қазақстан Республикасының

Премьер-Министрі

Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң

2000 жылғы 3 мамырдағы N 650

қаулысымен мақұлданған

Қазақстан Республикасындағы денсаулық сақтау

объектiлерiн жекешелендiрудiң 2000-2005 жылдарға

арналған тұжырымдамасы

1. Кiрiспе

Қазақстан Республикасындағы денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудiң 2000-2005 жылдарға арналған тұжырымдамасы (бұдан әрi - Тұжырымдама) Қазақстан Республикасы Президентiнiң "Жекешелендiру туралы" 1995 жылғы 23 желтоқсандағы N 2721 заң күшi бар Жарлығына, Қазақстан Республикасы Президентiнiң "Қазақстанның 2030 жылға дейiнгi даму стратегиясын iске асыру жөнiндегi шаралар туралы" 1998 жылғы 28 қаңтардағы N 3834 Жарлығына сәйкес және Қазақстан Республикасының Президентi Н.Ә. Назарбаевтың 1999 жылдың 1 қыркүйегiнде Парламенттiң бесiншi сессиясын ашу кезiнде айтылған тапсырмаларын iске асыру жөнiндегi iс-шаралардың 9-тармағын орындау үшiн әзірленді.
Жекешелендiру денсаулық сақтауды реформалау процесiн тереңдетуге, денсаулық сақтаудың мемлекеттiк емес секторын нығайтуға, медициналық қызмет көрсетулер рыногын кеңейтуге және осы саладағы нарықтық қатынастарды одан әрi дамытуға бағытталған.
Көптеген дамыған елдердiң денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiру және жеке меншiк секторын құру жөнiндегi тәжiрибелерi ескерiле отырып, Қазақстанда бiрте-бiрте және шектеулi қадам қабылданды.
2000-2005 жылдары денсаулық сақтау объектiлерiн, оған қатысты денсаулық сақтаудың мемлекеттiк және жеке секторларының ара қатынасы тиiсiнше 65% және 35% болуы ұтымды болып табылатын, Дүниежүзiлiк Денсаулық сақтау Ұйымының ұсынымдарына сәйкес жекешелендiру көзделуде.

2. Денсаулық сақтау саласының қысқаша сипаттамасы

Ел тұрғындарына 6825 мемлекеттiк медициналық ұйым мен олардың бөлiмшелерi, оның iшiнде 1775 емханалық, 765 ауруханалық ұйым және 2730 дәрiгерлiк амбулатория, оның 1471-i отбасылық, медициналық көмек көрсетедi. Селолық аудандарда дәрiгерлiк амбулаториялардың немесе селолық ауруханалардың құрылымдық бөлiмшелерi болып табылатын 3976 фельдшерлiк-акушерлiк пункт жұмыс iстейдi. Республика тұрғындарының қамтамасыз етiлуi әр 10 000 адамға шаққанда 65,7 ауруханалық төсектi құрайды.
Денсаулық сақтау жүйесiндегi жекешелендiрудiң бiрiншi кезеңi "Жекешелендiру мен қайта құрылымдаудың секторлық бағдарламалары туралы" Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң 1997 жылғы 14 қаңтардағы N 65 P970065_ қаулысына сәйкес жүзеге асырылды. 1996-1999 жылдары көп сатылы медицинаны құруға және медициналық қызмет көрсетулер рыногын кеңейтуге айтарлықтай дәрежеде ықпал еткен 614 денсаулық сақтау объектiсi жекешелендiрiлдi.
Соңғы деректер бойынша Қазақстан Республикасы денсаулық сақтау жүйесiнiң секторлары бойынша үлес салмағы мынадай көрсеткiштермен сипатталады:
1. Мемлекеттiк емес сектор - 13,4% (2000-ға жуық жеке меншiк медициналық құрылым), мемлекеттiк сектор - 86,6%, оның iшiнде:
1) ауруханалық ұйымдар (стационарлар): мемлекеттiк емес - 7,2%, мемлекеттiк - 92,8%;
2) емханалар мен амбулаториялар: мемлекеттiк емес - 21,5%, мемлекеттiк - 78,5%.
2. Дәрiханалық ұйымдар: мемлекеттiк емес - 98%, мемлекеттiк - 2%.
3. Фармацевтiк өнiм өндiрушiлер - 100% жеке меншiк нысанында.
Мемлекеттiк денсаулық сақтау құрылымы алғашқы медициналық-санитарлық көмектiң басымдылығы ескерiле отырып, бiртiндеп өзгеруде. Жаңа ұйымдастыру нысандары: отбасылық дәрiгерлiк амбулаториялар, амбулаториялық хирургия орталықтары, күндiзгi стационарлар, медбикелiк күтiм бөлiмшелерi мен ауруханалары пайда болды.
Соңғы жылдары бюджеттiк қаражаттың тапшылығынан денсаулық сақтауға арналған мемлекеттiк шығыстар азайып келедi. Бұл жағдайда, бюджеттiк қаражатты жұмсаудың негiзгi бағыты жалақы төлеу, тамақ өнiмдерiн сатып алу, медикаменттер алу және шаруашылық шығыстары болып табылады. Құрылысқа, күрделi және ағымдағы жөндеуге, жұмсақ мүкәммалдар мен жабдық сатып алуға қаражат бөлу қысқарды.
Денсаулық сақтау ұйымындағы шығындар құрылымының мұндай өзгеруi саланың медициналық, емдеу қызметiн қамтамасыз етудiң нашарлауына, қызметтердiң одан әрi дамуы мен жағдайын тиiмдi деңгейде ұстаудың iркiлiсiне себепшi болды. Ауруханалар мен емханалардың 73% арнайы үлгiлiк емес, бейiмделген ғимараттарда орналасқан, инженерлiк жүйелер iстен шығуда, медицина қызметкерлерi еңбегiнiң беделi, оған деген көзқарас ұдайы, құлдырай түсуде.
Өткен кезеңде бөлiнген бюджеттiк қаржылар мен қолда бар материалдық ресурстарды ұтымды және тиiмдi пайдалану мақсатында, күндiзгi стационарлар мен үйдегi стационарларды ұйымдастыру, жалпы практикадағы дәрiгерлер-отбасылық дәрiгерлер институтын дамыту, төсектердi қысқарта отырып ауруханалық мекемелердiң жүйесiн оңтайландыру жолымен жанбасылық нормативтi, клиникалық-шығындық топтарды (КШТ), амбулаториялық-емханалық тарификаторды енгiзу, емдеудiң стационарлық қағидаттарынан амбулаториялық қағидаттарына кезең-кезеңмен көшу арқылы халыққа медициналық қызмет көрсету жүйелерiн, денсаулық сақтауды басқаруды және қаржыландырудың тетiктерiн, медициналық қызмет көрсетуге ақы төлеудi жетiлдiру жөнiндегi жұмыстар жүргізілді.
Алғашқы медициналық-санитарлық көмек (АМСК) жүйесiн, әсiресе селода нығайту, денсаулық сақтауды қаржыландыруды қымбат тұратын стационарлық көмектен амбулаториялық-емханалық көмек көрсетуге қайта бағыттау жөнiндегi мақсатты жұмыс жүргiзiлуде. Осының нәтижесiнде елдегi ауруханалық мекемелердiң саны 4% қысқарды, ал дербес амбулаториялық-емханалық мекемелер 4,7%-ке өстi.
Қазiргi жағдайда денсаулық сақтауды қаржыландыруда мүлде жаңа қадамдар енгiзiлуде. Медициналық ұйымдар мемлекеттiк кәсiпорындар және мекемелер болып қайта құрылуда. Денсаулық сақтаудың мемлекеттiк кәсiпорындарында экономикадағы нарықтық қатынастар жағдайында медициналық ұйымдардың бара-бар жұмыс істеуiн қамтамасыз етуге, ресурс үнемдеу саясатын белсендi жүргiзуге және денсаулық сақтау ұйымдарын жекешелендiру және қайта құрылымдау бағдарламаларын жүзеге асыруға бағытталған ақылы медициналық қызметтер көрсету кеңейтiлуде.

3. Тұжырымдаманың негiзгi мақсаттары мен мiндеттерi

Тұжырымдаманың мақсаты заңнамада белгiленген тәртiппен денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудiң негiзгi бағыттарын айқындау мен мемлекеттiк мүлiк пен денсаулық сақтау объектiлерiн медициналық бейiн бойынша жұмыс iстейтiн және оған медициналық және дәрiгерлiк қызметке арналған мемлекеттiк лицензиясы бар жеке және мемлекеттiк емес заңды тұлғалардың меншiгiне сату жолымен халыққа медициналық қызмет көрсетудiң жұмыс iстеп тұрған мемлекеттiк жүйесiмен қатар жеке сектордың жұмыс iстеуi үшiн тиiстi жағдай жасау болып табылады.
Басқа елдердiң денсаулық сақтауды реформалаудағы тәжiрибелерiн назарға ала отырып, қойылған мiндеттерге қол жеткiзу үшiн объектiлердi жекешелендiрудi жүзеге асыру және денсаулық сақтаудың жеке меншiк секторын құру кезiнде мынадай мiндеттердi шешу:
денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудiң бiрыңғай стратегиясын әзiрлеу;
нормативтiк құқықтық кесiмдерге денсаулық сақтаудың жеке меншiк ұйымдарының жұмыс iстеуi мен медициналық қызмет көрсетулердi ұсынушылардың арасындағы әдiл бәсекелестiк үшiн қолайлы жағдайлар жасауды кепiлдендiретiн өзгерiстер енгiзу;

Денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудiң ережесiн әзiрлеу;

жекешелендiрудi медициналық қызмет көрсетулердi ұсынушылар арасында

бәсекелестiк мүмкiн болатын жерлерде жүргiзу;

белгiлi бiр аумақта жалғыз болып табылатын мемлекеттiк медициналық

ұйымдарды сақтау;

халықтың барлық жiктерiне қол жетiмдi медициналық көмек көрсетудi

кепiлдендiру үшiн, бәсекелестiкке жағдай жасау мүмкiндiгi болмаған кезде

(селолық аймақтарда), мамандандырылған көмек көрсететiн денсаулық сақтау

объектiлерiн мемлекеттiк меншiкте сақтау;

бәсекелестiкке қабылеттi, нарыққа бағытталған денсаулық сақтау

объектiлерiнiң жүйесiн қалыптастыру;

ақылы медициналық қызмет көрсетулер рыногын одан әрi дамыту;

мыналардың:

1) мемлекеттiң меншiгiнде сақталатын (жекешелендiрiлуге жатпайтын);

2) жекешелендiрiлуге жататын Денсаулық сақтау объектiлерiнiң

тiзбелерiн әзiрлеу.

4. Денсаулық сақтауды жекешелендiрудiң негiзгi қағидаттары

Жекешелендiрудi жүргiзу кезiндегi оның негiзгi қағидаттары:

1. Жариялылық, бәсекелестiк, құқық сабақтастығы.

2. Азаматтардың медициналық көмекке конституциялық құқықтарының

сақталуы.

3. Мемлекеттiк мүдделердiң сақталуы.

4. Лауазымды тұлғалардың жекешелендiрудi жүргiзудiң заңдылығы мен жекешелендiруге қойылған объектiлер туралы ұсынылған деректердiң дұрыстығы үшiн жауапкершiлiгi.
5. Объектiлердi және оларды жекешелендiрудiң нысандарын таңдау кезiнде республика аймақтарының әлеуметтiк-экономикалық даму деңгейiн ескеру болып табылады.

5. Жекешелендiрудiң негiзгi түрлерi мен шарттары

Заңнамада белгiленген тәртiппен республикалық және коммуналдық меншiктегi денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудi оған уәкiлеттiк берiлген мемлекеттiк органдар жүзеге асырады.
Денсаулық сақтау объектiлерiн мақсатты түрде жекешелендiрудi қамтамасыз ету үшiн:
1. Республиканың барлық емдеу-алдын алу ұйымдарын, олардың негiзгi қорларын бағалай отырып, түгендеудi жүргізу.
2. Жекешелендiруге жататын денсаулық сақтау объектiлерi мен мемлекеттiк меншiкте қалатын, жекешелендiруге жатпайтын объектiлердiң тiзбесiн айқындау ұйғарылып отыр.
2000-2005 жылдары жекешелендiрiлуге жататын денсаулық сақтау объектiлерiне, егер олар аталған елдi мекенде жалғыз болмаса және бiрдей функцияларды орындаса, стомотологиялық емханаларды, дәрiгерлiк-дене тәрбиелiк диспансерлердi, емдеу-алдын алу ұйымдарын (ауруханаларды, емханаларды және т.б.) жатқызу көзделуде.
Жеке тәртiппен уәкiлеттi органның ұсынысы бойынша және Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң шешiмдерiне сәйкес Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң 1999 жылғы 18 тамыздағы N 1191 P991191_ қаулысына орай республикалық меншiктегi жекелеген жоғары медициналық оқу орындары мен медициналық ғылыми-техникалық сала объектiлерiн, жарғылық капиталында мемлекеттiң жүз пайыздық қатысуымен, акционерлiк қоғамға қайта ұйымдастыру көзделiп отыр.
2000-2005 жылдары жекешелендiрiлуге жатпайтын республикалық және коммуналдық меншiктегi денсаулық сақтау объектiлерiне селода алғашқы медициналық-санитарлық көмек және мамандандырылған көмек көрсететiн, мемлекеттiк медициналық оқу орындарының клиникалық базалары болып табылатын және белгiлi бiр аумақта жалғыз болып табылатын медициналық ұйымдар (қан орталықтары, онкологиялық науқастарға, туберкулезбен ауыратындарға, ВИЧ-инфекцияланғандарға және СПИД-пен ауыратындарға, жұқпалы, терi-венерологиялық, психикалық ауруларға емдеу-еңбек және емдеу-өндiрiстiк бейiндегi денсаулық сақтау жүйесi кәсiпорындары) жатады.
Денсаулық сақтаудың жұмыс iстеп тұрған объектiлерiн жекешелендiру қызмет бейінi мен көрсететiн медициналық қызметтер көлемiн сақтау шартымен тендерлерде сату арқылы жүзеге асырылады.
денсаулық сақтау салалары үшiн кейiн сатуды көздейтiн жекешелендiрудiң алғашқы сатылары:
1) денсаулық сақтау объектiлерiнiң қызмет көлемi мен бейiнiн сақтай отырып, медициналық немесе дәрiгерлiк қызметке лицензиясы бар жеке, сондай-ақ заңды тұлғаларға кейiн акциялардың мемлекеттiк пакетiн сату арқылы акционерлiк қоғамға айналуы;
2) денсаулық сақтау объектiлерiн қызмет бейінi мен көрсетiлетiн медициналық қызмет көлемiнiң сақталуы жағдайында, одан әрi сатып алу құқығымен, тендерде сенiмдi басқаруға немесе мүлiктiк жалға беру болып табылады.
Жұмыс iстемейтiн денсаулық сақтау объектiлерiнiң үй-жайлары мен мүлкiн сату медициналық немесе дәрiгерлiк қызметке лицензиясы бар жеке, сондай-ақ заңды тұлғаларға тендерлерде немесе денсаулық сақтау саласындағы уәкiлетті органмен келiсiм бойынша аукциондарда жүзеге асырылады.
Денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiру немесе денсаулық сақтау

объектiлерiн тендерлiк негiзде сенiмдi басқаруға (мүлiктiк жалға) беру

кезiнде мынадай шарттар:

1. Объект қызметiнiң бейiнiн сақтау.

2. Тегiн шұғыл және жедел медициналық көмек көрсету.

3. Объект қызметiнiң экологиялық қауiпсiздiгiн қамтамасыз ету.

4. Медициналық көмектiң көлемi мен сапасын сақтау.

5. Жекешелендiрiлетiн объектiнi пайдаланудың, оның iшiнде уақыттың

белгiлi бiр кезеңi iшiнде мәмiлелер жасасуға (қайта сату, кепiлге беру,

басқаруға, жалға беру және т.б.) жол бермеуге мiндеттеменi көздейтiн,

тәртiбi мен шарттарын сақтау белгiленуi мүмкiн.

6. Тұжырымдаманы iске асырудың кезеңдерi

Тұжырымдаманы iске асыру мынадай кезеңдердi көздейдi:

1. Бiрiншi кезең (2000 ж.):

Тiзiлiм жасау арқылы денсаулық сақтау объектiлерiн түгендеу.

Жекешелендiруге жататын денсаулық сақтау объектiлерiнiң тiзбесiн

дайындау.

Жекешелендiруге жатпайтын денсаулық сақтау объектiлерiнiң тiзбесiн

дайындау.

Ажырату теңгерiмiн жүргiзу (алдын ала қайта құрылымдау жағдайында).

Денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiрудiң ережесiн әзiрлеу.

2. Екiншi кезең (2000-2005 жылдар):

Жекешелендiруге жататын Денсаулық сақтау объектiлерiнiң тiзбесiне

енген денсаулық сақтау объектiлерiн жекешелендiру.

3. Yшiншi кезең:

Медициналық қызмет көрсетудiң сапасына, көлемiне мониторинг.

Сатып алушының тендер шарттарын орындауын бақылау.

Жүргiзiлген жекешелендiрудiң нәтижелерiн талдау.

Оқығандар:

Қобдалиева Н.М.

Орынбекова Д.К.