Об утверждении Программы по развитию нефтегазового сектора в Республике Казахстан на 2010 - 2014 годы

Постановление Правительства Республики Казахстан от 18 октября 2010 года № 1072.

      В целях реализации постановления Правительства Республики Казахстан от 14 апреля 2010 года № 302 "Об утверждении Плана мероприятий Правительства Республики Казахстан по реализации Государственной программы по форсированному индустриально-инновационному развитию Республики Казахстан на 2010 - 2014 годы" Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:

      1. Утвердить прилагаемую Программу по развитию нефтегазового сектора в Республике Казахстан на 2010 - 2014 годы (далее - Программа).

      2. Заинтересованным центральным и местным исполнительным органам, не позднее 15 февраля года, следующего за отчетным годом, представлять в Министерство нефти и газа Республики Казахстан информацию о ходе реализации Программы по итогам года.

      Сноска. Пункт 2 в редакции постановления Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      3. Министерству нефти и газа Республики Казахстан не позднее 10 марта года, следующего за отчетным годом, представлять в Министерство экономики и бюджетного планирования Республики Казахстан информацию о ходе реализации Программы по итогам года.

      Сноска. Пункт 3 в редакции постановления Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      4. Внести в постановление Правительства Республики Казахстан от 13 октября 2006 года № 989 "Об утверждении Плана мероприятий по формированию в Казахстане нефтехимических комплексов мирового уровня и созданию первого казахстанского нефтехимического комплекса" следующее изменение:

      в Плане мероприятий по формированию в Казахстане нефтехимических комплексов мирового уровня и созданию первого казахстанского нефтехимического комплекса, утвержденном указанным постановлением:

      строку, порядковый номер 20, исключить.

      5. Признать утратившими силу некоторые решения Правительства Республики Казахстан, согласно приложению к настоящему постановлению.

      6. Контроль за исполнением настоящего постановления возложить на Министерство нефти и газа Республики Казахстан.

      7. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр


Республики Казахстан

К. Масимов


  Утверждена
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 18 октября 2010 года № 1072

Программа
по развитию нефтегазового сектора
в Республике Казахстан на 2010 - 2014 годы

      Астана, 2010 год

Структура Программы

      1. Паспорт Программы

      2. Введение

      3. Анализ текущей ситуации

      3.1. оценка текущей ситуации, влияния отрасли на

      социально-экономическое и общественно-политическое развитие

      страны

      3.2. анализ сильных и слабых сторон отрасли, возможностей и

      угроз

      3.3. основные проблемы, тенденции и предпосылки развития

      отрасли

      3.4. анализ действующей политики государственного регулирования

      развития отрасли, включая характеристику существующей

      нормативной правовой базы, действующей практики и результатов

      реализации мероприятий по обеспечению развития

      3.5. обзор позитивного зарубежного опыта по решению имеющихся

      проблем, который может быть адаптирован к условиям Республики

      Казахстан, а также результатов проведенных маркетинговых

      исследований

      4. Цели, задачи, целевые индикаторы и показатели результатов

      реализации Программы

      5. Этапы реализации Программы

      6. Необходимые ресурсы

      7. План мероприятий по реализации Программы

1. Паспорт Программы

      Сноска. Раздел 1 с изменениями, внесенными постановлениями Правительства РК от 30.04.2013 № 418; от 17.04.2014 № 370.

      Наименование Программа по развитию нефтегазового сектора

      программы в Республике Казахстан на 2010 - 2014 годы

      Основание для Указ Президента Республики Казахстан от 19 марта

      разработки 2010 года № 958 "О Государственной программе по

      форсированному индустриально-инновационному

      развитию Республики Казахстан на 2010 - 2014 годы" и

      признании утратившими силу некоторых указов

      Президента Республики Казахстан"

      Государствен- Министерство нефти и газа Республики Казахстан

      ный орган,

      ответственный

      за разработку

      и реализацию

      отраслевой

      программы

      Цели Сбалансированное и эффективное развитие

      Программы нефтегазовой отрасли

      Задачи Выполнение установленных показателей по добыче и

      экспорту нефти и газового конденсата;

      обеспечение потребности внутреннего рынка в

      нефтепродуктах и газе;

      обеспечение прироста разведанных запасов

      углеводородов и выведение уровня добычи на стабильно

      высокий уровень;

      увеличение глубины и объемов переработки

      отечественного углеводородного сырья (нефть/газ);

      диверсификация экспортных маршрутов

      транспортировки нефти и газа;

      гармонизация норм технического регулирования

      отрасли;

      увеличение уровня казахстанского содержания в

      нефтегазовых компаниях;

      подготовка специалистов всех уровней для новых

      производств нефтегазовой отрасли;

      обеспечение безопасности труда и снижение негативного

      воздействия на окружающую среду.

      Срок реализации 2010 - 2014 годы

      Целевые 1) увеличение объема добычи нефти в 2014 году

      индикаторы составит 83,0 млн. тонн (108,4 % к 2009 году);

      2) увеличение объема добычи сырого газа в 2014 году

      составит 41,0 млрд. куб. м (113,8 % к 2009 году);

      3) увеличение объема экспорта сухого газа в 2014 году

      до 7,3 куб. м (104,2 % к 2009 году);

      4) строительство объектов береговой инфраструктуры в

      соответствии с перечнем приоритетных объектов

      береговой инфраструктуры в казахстанском секторе

      Каспийского моря;

      5) увеличение объемов переработки нефти на трех

      казахстанских нефтеперерабатывающих заводах в 2014

      году составит до 15 млн. тонн;

      6) доведение качества отечественных нефтепродуктов до

      стандартов экологического класса К4, К5;

      7) оптимизация и увеличение ассортимента выпускаемой

      продукции, направленные на удовлетворение

      прогнозируемого изменения структуры потребления

      нефтепродуктов;

      8) увеличение объема транспортировки газа в 2014 году

      до 121,4 млрд. куб. м/год, в том числе по газопроводу

      "Бейнеу – Бозой – Шымкент" в 2014 году – до 2,5 млрд.

      куб. м/год;

      9) увеличение пропускной способности нефтепроводов к

      2014 году составит: Каспийский трубопроводный

      консорциум (далее – КТК) – до 61,2 млн. тонн/год, в

      том числе на казахстанском участке – 49,3 млн.

      тонн/год, Казахстан – Китай до 20 млн. тонн/год;

      10) увеличение объема международного транзита газа в

      2014 году до 100,0 млрд. куб. м/год;

      11) обеспечение производства нефтяных дорожных

      битумов с 2013 года в объеме 200 тыс. тонн/год;

      12) обеспечение производства ароматических

      углеводородов (бензол, параксилол) в 2014 году – до

      188,7 тыс. тонн/год;

      13) обеспечение с 2015 года производства базовой

      нефтехимической продукции в объеме – 800 тыс.

      тонн/год полиэтилена и 500 тыс. тонн/год

      полипропилена;

      14) обеспечение разработки технических регламентов,

      стандартов и иных документов в области технического

      регулирования нефтегазовой отрасли;

      15) доведение уровня местного содержания по итогам

      2014 года в закупках нефтегазовых компаний по товарам

      до 16 %, по работам и услугам до 72,5 %;

      16) подготовка необходимых специалистов в

      нефтегазовой сфере;

      17) утилизация попутного газа в 2012 году (за

      исключением технологически неизбежных объемов

      сжигаемого газа) не менее 95 %.

      Источники и Общий объем финансовых ресурсов для реализации

      объемы Программы составляет 7102159,8 млн. тенге, в том

      финансирования числе по источникам:

      1) республиканский бюджет – 143304,5 млн. тенге;

      2) заемные средства – 738304,6 млн. тенге;

      3) собственные средства – 4145860,2 млн. тенге;

      4) собственные и заемные средства – 2074690,5 млн. тенге.

2. Введение

      Программа по развитию нефтегазового сектора в Республике Казахстан на 2010 - 2014 годы (далее - Программа) разработана в рамках Государственной программы по форсированному индустриально-инновационному развитию Республики Казахстан на 2010 - 2014 годы, утвержденной Указом Президента Республики Казахстан от 19 марта 2010 года № 958.

      Необходимость разработки Программы обусловлена стабильным укреплением роли нефтегазовой отрасли в экономике страны.

      Нефтегазовая отрасль оказывает значимое воздействие на социально-экономическое развитие страны и ее отдельных регионов, по сути, является локомотивом для всей экономики государства, способствует развитию других отраслей экономики. С работой предприятий нефтегазового комплекса связано претворение в жизнь наиболее значимых социальных программ в масштабах регионов и всего государства.

      В обозримом будущем нефтегазовый сектор страны будет развиваться динамично, что требует координации деятельности всех заинтересованных сторон путем выработки единых для страны планов комплексного развития отрасли, включающих строительство объектов производственного, социального и экологического назначения.

      Программа определяет круг важных задач отраслевого значения в рассматриваемом периоде и, соответственно, формирует комплекс взаимосвязанных организационных, нормотворческих, экономических, социальных, финансовых и других мер, направленных на их решение.

      По итогам реализации Программы предполагается через повышение эффективности функционирования отрасли обеспечить увеличение социально-экономического эффекта от роста уровня добычи и переработки углеводородного сырья, рационального использования ресурсов нефти и газа, роста объемов международного транзита, а также достижение полной энергетической независимости страны, бесперебойного и полного обеспечения потребностей внутреннего рынка в нефтепродуктах и газе.

      Помимо вопросов развития нефтегазового комплекса Программа рассматривает возможность улучшения сопутствующих объектов производственного, социального и экологического назначения.

3. Анализ текущей ситуации

3.1. Оценка текущей ситуации состояния отрасли, а также влияние данной отрасли на социально-экономическое и общественно-политическое развитие страны

      Сноска. Подраздел 3.1. с изменением, внесенным постановлением Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      К настоящему времени около 900 тыс. кв. км площади республики покрыто сетью региональных, поисковых и детальных сейсмических профилей, отработанных различными организациями Казахстана и России в 1958 - 1965 и 1975 - 1995 годы.

      Общие прогнозные извлекаемые ресурсы углеводородного сырья в Республике Казахстан составляют 17 млрд. тонн, из них 8 млрд. тонн приходится на казахстанский сектор Каспийского моря (далее - КСКМ). По подтвержденным запасам нефти Казахстан входит в число 15 ведущих стран мира. Казахстан обладает значительными запасами углеводородного сырья - 3,3 % мировых запасов (извлекаемые запасы нефти составляют 4,8 млрд. тонн и извлекаемые запасы газа, с учетом новых месторождений на Каспийском шельфе, достигли более 3 трлн. куб. м, а потенциальные ресурсы оцениваются в 6 - 8 трлн. куб.м).

      Нефтегазоносные районы республики, на которых расположено 172 нефтяных и 42 конденсатных месторождения (в том числе, более 80 разрабатываются), занимают площадь около 62 % территории Казахстана. Основные запасы нефти в Казахстане (более 90 %) сконцентрированы в 15 крупнейших месторождениях - Тенгиз, Кашаган, Карачаганак, Узень, Жетыбай, Жанажол, Каламкас, Кенкияк, Каражанбас, Кумколь, Бузачи Северные, Алибекмола, Прорва Центральная и Восточная, Кенбай, Королевское, половина - в двух гигантских нефтяных месторождениях Кашаган и Тенгиз.

      Месторождения находятся на территории шести из четырнадцати областей Казахстана. Это Актюбинская, Атырауская, Западно-Казахстанская, Карагандинская, Кызылординская и Мангистауская области. При этом примерно 70 % запасов углеводородов сконцентрировано на западе Казахстана.

      Наиболее разведанными запасами нефти обладает Атырауская область, на территории которой открыто более 75 месторождений с запасами промышленных категорий 930 млн. тонн.

      Свыше 15 месторождений углеводородов находятся на территории Западно-Казахстанской области. Еще одним перспективным регионом с точки зрения нефтегазового потенциала является Актюбинская область. Здесь открыто около 25 месторождений. Основой нефтедобывающей отрасли Кызылординской и Карагандинской областей является Кумкольская группа месторождений - пятая по значимости нефтегазовая провинция Казахстана. Дальнейшему наращиванию ресурсного потенциала нефтегазовой отрасли Казахстана будет способствовать проводимое республикой широкомасштабное изучение участков недр в акватории Каспийского и Аральского морей.

      Открытие в 2000 году на севере Каспия Кашаганского месторождения с прогнозными извлекаемыми запасами 2,02 млрд. тонн уже названо самым значительным событием в мировой практике за последние 30 лет.

      Диаграмма 1. Извлекаемые запасы газа в Республике

      Казахстан на 01.01.2010 г. - 3,7 трлн. куб. м



      Перспективы поисков нефти и газа связываются и с неизученными глубокопогруженными структурами в Прикаспийской впадине, Приаралье, а также с выявленными результатами региональных сейсмических работ объектами в Северном, Центральном и Южном Казахстане.

      Для Казахстана все более перспективным энергоносителем становится природный газ, по запасам которого Казахстан занимает 14 место в мире и 4 место среди стран Союза независимых государств (далее - СНГ) после России, Туркменистана и Узбекистана.

      Географическое размещение запасов газа распределено так, что 98 % всех запасов газа находятся в недрах Западного Казахстана с территориальной принадлежностью к Мангистауской, Атырауской, Западно-Казахстанской и Актюбинской областям.

      В Республике Казахстан более 70 % объема добычи нефти обеспечивают иностранные инвесторы из США, Китая, России, стран Европейского союза (далее - ЕС), представлены такие крупные национальные и транснациональные компании, как ExxonMobil, Shevron, Agip, BG, BP/Statoil, Shell, Total, INPEKS, Philips, ЛУКойл, Оман Ойл, Eni и другие.

      Добыча нефти и газа

      В 2009 году добыча нефти и газового конденсата в республике составила 76,5 млн. тонн, увеличившись по сравнению с 2008 годом на 8,3 %, экспорт нефти и газового конденсата составил 68,1 млн. тонн - рост на 8,4 %.

      На территории Республики Казахстан по итогам 2009 года основными нефтедобывающими компаниями являются товарищество с ограниченной ответственностью "Тенгизшевройл" (далее - ТШО) (22,5 млн. тонн), товарищество с ограниченной ответственностью "Карачаганак Петролеум Оперейтинг Б.В." (далее - КПО б.в.) (11,9 млн. тонн), акционерное общество "Разведка и Добыча "КазМунайГаз" (далее - РД) (8,9 млн. тонн), акционерное общество "СНПС-Актобемунайгаз" (далее - АО "СНПС-Актобемунайгаз") (6,0 млн. тонн) и акционерное общество "Мангистаумунайгаз" (5,7 млн. тонн).

      Большинство разрабатываемых на суше месторождений углеводородного сырья на территории республики достигли стадии максимального уровня годовой добычи. Дальнейший рост добычи на суше, в первую очередь, связан с интенсификацией разработки месторождений Тенгиз и Карачаганак. В 2013 году планируется начало коммерческой добычи на месторождении Кашаган.

      Добыча газа недропользователями Республики Казахстан подтверждает устойчивую тенденцию роста объемов добычи - за 2009 год добыто 36,0 млрд. куб. м газа, что на 7,5 % больше уровня добычи газа в 2008 году.

      На территории Республики Казахстан основными газодобывающими компаниями (по данным за 2009 год) являются КПО б.в. (15,0 млрд. куб. м), ТШО (11,7 млрд. куб. м), АО "СНПС-Актобемунайгаз" (3,0 млрд. куб. м), товарищество с ограниченной ответственностью "Толкыннефтегаз" (2,3 млрд. куб. м), РД (0,4 млрд. куб.м).

      Учитывая необходимость стабильного снабжения газом регионов южного Казахстана, в структуре добычи газа важное место занимает дальнейшая разработка Амангельдинской группы месторождений на уровне 300 - 330 млн. куб. м/год. Вопрос дальнейшего развития данной группы месторождений будет зависеть от политики Правительства Республики Казахстан в отношении обеспечения поэтапного повышения цены реализации природного газа месторождений, так как сдерживание поэтапного роста цены на газ не позволяет компании - недропользователю генерировать, достаточный объем средств для осуществления производственной программы разведки и освоения контрактной территории месторождения.

      Вместе с тем, учитывая, что значительные объемы газа используются недропользователями на собственные нужды или направляются для обратной закачки, важным показателем является объем товарного газа к распределению, таблица 1.

      Таблица 1

Баланс добычи и производства товарного газа за 2009 год

Наименование показателя

Количество,

млрд. куб. м

1

Добыча сырого газа, всего

36,0

2

Использование сырого газа, в том числе

16,3

2.1

на технологические и собственные нужды

7,5

2.2

обратная закачка в пласт

8,8

3

Производство сухого газа в том числе

19,7

3.1

потребление на собственные технологические

нужды недропользователями

3,0

3.2

товарный сухой газ к распределению

15,6

3.3

Закачка газа в подземные хранилища газа

1,1

      Внутреннее потребление на 36 % обеспечивается за счет импорта газа, поставляемого на юг Республики Казахстан (Жамбылская, Южно-Казахстанская и Алматинская области) из Узбекистана и Костанайскую область из России, в обмен на аналогичные объемы карачаганакского газа, поставляемого из Республики Казахстан в Российскую Федерацию. Такая ситуация сложилась в связи с тем, что система газовых магистралей в указанных областях была создана в период строительства советской газотранспортной системы, таблица 2.

      Таблица 2

Баланс распределения товарного газа за 2009 год

Наименование показателя

Количество, млрд.

куб. м

Товарный сухой газ к распределению

15,6

Импорт*

3,1

Итого ресурсов газа в том числе

18,7

Внутреннее потребление

8,6

Экспорт*

10,1

      * - с учетом СВОП операций

      Переработка нефти и газа

      В Казахстане три нефтеперерабатывающих завода (далее - НПЗ) - Атырауский нефтеперерабатывающий завод (далее - АНПЗ), Павлодарский нефтехимический завод (далее - ПНХЗ) и ПетроКазахстанОйлПродактс (далее - ПКОП).

      Акционерное общество "Национальная компания "КазМунайГаз" (далее — КМГ) через дочерние компании акционерного общества "КазМунайГаз - переработка и маркетинг" владеет 99,49 % долями в товариществе с ограниченной ответственностью "Атырауский нефтеперерабатывающий завод", 49,7 % долей в ТОО "ПетроКазахстанОйлПродактс" и 100 % долей в ТОО "Refinery Company RT", владельца 58 % акций акционерного общества "Павлодарский нефтехимический завод", остальные 42 % акций - у акционерного общества "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына".

      Кроме трех вышеуказанных НПЗ на территории республики существуют 32 мини - НПЗ, имеющих лицензию на переработку нефти, с производительностью от 10 до 600 тыс. тонн в год.

      При этом вся выпускаемая продукция мини- НПЗ являются полуфабрикатами, сырьем для вторичной или глубокой переработки, так как не соответствуют требуемым стандартам. В основном вся выпускаемая продукция мини- НПЗ экспортируются за пределы республики.

      Фактическая переработка нефти за 2009 год составила 12,1 млн. тонн или 98,8 % к уровню 2008 года.

      Потребление основных видов нефтепродуктов в республике за 2000 и 2009 годы показывает определенный дисбаланс между структурой производства и потребления нефтепродуктов, таблица 3.

      Таблица 3

Сравнение производства и потребления основных
видов нефтепродуктов за 2000 и 2009 годы

      тыс. тонн

Наименование

2000 г.

2009 г.

Потребление

Производство

Потребление

Производство

бензин

1833,0

1266,1

3412,0

2589,1

дизтопливо

2383,0

1971,4

3582,8

3795,3

керосин

183,0

60,1

415,8

373,5

мазут

1180,0

2142,1

1252,2

3237,0

Итого

5579,0

5439,7

8662,8

9994,9


      Потребление авиатоплива превышает его производство - дефицит составляет до 47 % (импорт). Аналогичная ситуация с производством и потреблением автомобильного бензина - рост дефицита производства.

      Из общего объема потребления автомобильного бензина до 70 % приходится на высокооктановый бензин, в последние годы наблюдается рост его потребления, при этом до 35 % покрывается за счет импорта.

      Дефицит производства нефтепродуктов и объем его импорта характеризуют общее недостаточное технологическое состояние существующих НПЗ, не способных удовлетворить внутренние потребности Казахстана. Технологические возможности АНПЗ и ПКОП не позволяют осуществлять глубокую переработку нефти - высока доля выработки мазута и вакуумного газойля.

      На казахстанских НПЗ объем переработки российской нефти составляет 50 % - ПНХЗ, в основном, перерабатывает нефть из Российской Федерации; ПКОП перерабатывает до 50 % российской нефти.

      Причины преобладания поставки российской нефти на ПНХЗ - неразвитость отечественной инфраструктуры транспортировки казахстанской нефти. Так, на ПНХЗ нефть поступает по нефтепроводу, построенному в союзное время и ориентированному на загрузку российской нефтью. В то же время экономически нерентабельно строить нефтепровод из Западного региона Казахстана в сторону Павлодарского завода.

      В настоящее время основной объем добываемого углеводородного сырья поставляется на экспорт и используется по топливному варианту, первичная переработка углеводородного сырья основана на сепарации нефти и газа без дальнейшего производства нефтехимического сырья.

      Нефтехимические предприятия, основные производственные фонды которых были созданы 30 лет назад, выпускали товарную продукцию в ограниченных объемах (полистирол, полипропилен) или на завозном нефтехимическом сырье (Российская Федерация - синтетические каучуки, основные компоненты присадок и так далее).

      Вместе с тем, для создания нефтехимических производств есть достаточные ресурсы сырья: природные и попутные газы при освоении месторождений в различных регионах Республики Казахстан (Тенгиз, Каспий), в которых фракция, содержащая этан, составляет от 13 до 16 % и выше от общего объема газа, что является основным экономическим и технологическим преимуществом для производства этилена - базового нефтехимического продукта. Для производства битумов дорожных марок добывается нефть с месторождений Западного Казахстана. Например, нефть с месторождения Каражанбас имеет высокую плотность 0,9371 г/куб.см при 20оС, низкую температуру затвердевания, низкое содержание парафина (2,22 % масс.), высокое содержание смол и асфальтенов (13,28 % масс., 1,86 % масс., соответственно), что соответствует требованиям для производства дорожного битума высокого качества.

      В настоящее время в Казахстане отсутствует производство смазочных масел и разрабатываются технические решения по созданию производства базовых масел в рамках мероприятий по модернизации ПКОП. Товариществом с ограниченной ответственностью "High Industrial Lubricants & Liquids Corporation" (завод по смешиванию и расфасовке масел) изучается возможность расширения завода со строительством установки гидрокрекинга и полным циклом производства базовых масел из сырья (вакуумного газойля) ПКОП (расположен в 5 км.).

      Газ, добываемый нефтегазовым комплексом республики, в основном, является попутным, поэтому требуется его переработка на газоперерабатывающих заводах до выработки товарного газа. В республике действуют три газоперерабатывающих завода (далее - ГПЗ) общей/мощностью переработки 18,9 млрд. куб. м газа в год:

      Казахский газоперерабатывающий завод (далее - КазГПЗ);

      Тенгизский газоперерабатывающий завод (далее - ТГПЗ);

      Жанажольский газоперерабатывающий завод (далее - ЖГПЗ).

      На месторождениях с меньшими объемами добычи газа подготовка газа до товарного состояния ведется на установках по комплексной подготовке газа (далее - УКПГ).

      За период с 2006 по 2009 годы выполнение мероприятий по утилизации газа способствовало сокращению объемов сжигаемого газа с 3,1 до 1,7 млрд. куб.м., то есть на 1,4 млрд. куб.м., при увеличении добычи нефти с 64,9 млн. тонн в 2006 году до 76,5 млн. тонн в 2009 году и газа с 27,0 до 36,0 млрд. куб.м., соответственно. При этом объем утилизированного газа увеличился с 23,9 млрд. куб.м. до 34,3 млрд. куб.м. то есть на 10,4 млрд. куб.м. Осуществляется постоянный мониторинг за выполнением недропользователями республики утвержденных Программ по утилизации попутного газа.

      В целом, выполнение недропользователями мероприятий по утилизации газа способствовало созданию новой инфраструктуры по использованию утилизируемого газа, включающей 12 газотурбинных электростанций (далее - ГТЭС) мощностью более 256 МВт, 12 установок по комплексной утилизации газа и газоперерабатывающих заводов для переработки 8 млрд. куб. м газа и выработки более 350 тыс. тонн сжиженного газа в год.

      В соответствии с исторически сложившейся системой магистральных и распределительных газопроводов природный газ поставляется в 9 из 14 областей республики. Правительством Республики Казахстан большое внимание уделяется осуществлению мероприятий по газификации населенных пунктов республики. За 2006 - 2009 годы из республиканского бюджета на эти цели было выделено свыше 15 млрд. тенге. Принятые меры позволили газифицировать природным газом свыше 80 населенных пунктов Актюбинской, Атырауской, Костанайской, Западно-Казахстанской, Жамбылской, Южно-Казахстанской областей, а также 46 многоэтажных домов и 4000 частных домов в городе Кызылорде.

      Активная работа по газификации осуществляется на местном уровне за счет средств местного бюджета. За 2007 - 2009 годы на эти цели было выделено свыше 30 млрд. тенге и газифицировано домов, с численностью проживающих около 400 тыс. человек.

      Транспортировка нефти и газа

      Динамичное развитие нефтегазовой отрасли очень важно для всей экономики Казахстана. На сегодняшний день нефтегазовая отрасль играет определяющую роль в структуре экономики Республики Казахстан. По оперативным данным органов статистики в 2009 году доля нефтегазовой отрасли в Валовом внутреннем продукте составила 20,8 %, а по официальному отчету за 2008 год - 21,8 %.

      Поступления от нефтегазовых компаний составляют существенный объем в государственном бюджете, несмотря на налоговые послабления, введенные с 2009 года. Так, доля отрасли в государственных доходах составила 1531,2 млрд. тенге или 40,5 %, увеличившись на 1,2 процентных пункта относительно 2008 года. Платежи в Национальный фонд от нефтегазового сектора составили 1371,4 млрд. тенге или 36,3 % в государственных доходах, как и в предыдущем году.

      Объем инвестиций в 2009 году в минерально-сырьевом комплексе составил 3,2 трлн. тенге (21,4 млрд. долл. США).

      Увеличение объемов добычи углеводородов требует дальнейшего развития нефте - газотранспортной инфраструктуры. Основными действующими экспортными маршрутами казахстанской нефти являются трубопровод Атырау - Самара, трубопровод Каспийского Трубопроводного Консорциума (далее - КТК), трубопровод Атасу - Алашанькоу, порт Актау.

      Наибольший объем казахстанской нефти в 2009 году экспортирован по нефтепроводу КТК - 27,5 млн. тонн и Атырау-Самара - 17,5 млн. тонн. В китайском направлении транспортировано - 7,7 млн. тонн, из них 6,2 млн. тонн казахстанской нефти. Морской экспорт составил - 11,1 млн. тонн, по железной дороге было отгружено 4 млн. тонн. На Оренбургский газоперерабатывающий завод (далее - ОГПЗ) поставлено 1,8 млн. тонн газового конденсата. В 2009 году транзит российской нефти по территории Казахстана в Китай составил 1,5 млн. тонн, на 2010 год планируется 2,0 млн. тонн.

      Актуальной является работа по созданию новых и расширению существующих экспортных систем. В 2009 году акционерами КТК принято решение о поэтапном расширении системы, продолжается работа по созданию Казахстанской Каспийской Системы Транспортировки (далее - ККСТ), а также строительство 2 этапа проекта нефтепровода Казахстан - Китай.

      За 2009 год объем экспорта казахстанского газа составил 7,0 млрд. куб. м, объем международного транзита газа по территории Республики Казахстан составил 73,3 млрд. куб. м, в том числе российского - 48,0 млрд. куб. м, туркменского - 11,9 млрд. куб. м, узбекского газа - 13,4 млрд. куб. м.

      Транспортировка и транзит газа по территории Республики Казахстан осуществляется по основным магистральным газопроводам - "Средняя Азия - Центр" (среднеазиатский газ), "Бухарский газоносный регион - Ташкент - Бишкек - Алматы" (среднеазиатский газ), 1-ый участок газопровода "Казахстан - Китай" (среднеазиатский газ), "Оренбург-Новопсков" (российский газ), "Бухара-Урал" (российский газ).

      До 2009 года объем транзита ежегодно составлял около 100 млрд. куб. м. Снижение объема транзита в 2009 году связано с прекращением транспортировки туркменского газа через территорию Казахстана по магистральному газопроводу "Средняя Азия - Центр" с апреля по декабрь 2009 года из-за экономических разногласий между Республикой Туркменистан и открытым акционерным обществом "Газпром" (далее - ОАО "Газпром").

      В целях обеспечения транспортировки растущих объемов природного газа из Туркменистана и Узбекистана в рамках разработанного Обоснования инвестиций в развитие магистральных газопроводов "Средняя Азия - Центр", "Макат - Северный Кавказ" и "Окарем - Бейнеу" в 2007 - 2008 годах завершено строительство новых участков магистрального газопровода "Средняя Азия - Центр" - 4, лупинга "Средняя Азия - Центр" - 4 и строительство нового турбокомпрессорного цеха - 4 на компрессорной станции "Опорная", что позволило увеличить производительность всей системы магистрального газопровода "Средняя Азия - Центр" до 60 млрд. куб. м в год.

      Спрос, формируемый проектами по недропользованию, только по казахстанскому содержанию составляет 16-18 млрд. долл. США, из них примерно 25 % - это товары, 75 % - работы и услуги, в том числе строительные. Самыми крупными заказчиками товаров, услуг и труда в Казахстане являются нефтяные компании. В 2009 году добывающими компаниями нефтегазовой отрасли, предоставившими отчетность, было закуплено товаров, работ и услуг более чем на 450 млрд. тенге, а в 2008 году - более чем на 802 млрд. тенге.

      Спустя год после вхождения мирового энергетического рынка в период падения цен, Казахстан продолжает демонстрировать устойчивое развитие добывающих проектов, производство наращивают и крупные и малые компании. Показатели указывают на то, что в условиях глобального финансово-экономического кризиса поток иностранных инвестиций продолжался, тем самым, формируя соответствующий платежеспособный спрос. Каждый 4-й из 5 долларов иностранных инвестиций, вложенный в страны Центральной Азии, приходится на долю Казахстана. По разным оценкам за годы независимости в экономику Казахстана из всех источников было направлено более чем 60 млрд. долларов иностранного капитала. Поток зарубежных инвестиций с каждым годом растет, что обеспечивает рост и развитие экономики Казахстана. Примерно 55 % иностранных инвестиций было направлено в добывающую промышленность, в частности, на разработку углеводородных месторождений.

3.2. Анализ сильных и слабых сторон отрасли, возможностей и
угроз SWOT - анализ нефтегазовой отрасли

      Сноска. Подраздел 3.2. с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      Анализ состояния нефтегазовой отрасли позволил выявить ее сильные и слабые стороны, возможности и угрозы.

Сильные стороны

 Динамичная и конструктивная

внутренняя и внешняя политика

Республики Казахстан, обеспечивающая

политическую стабильность и способствующая

поддержанию высоких темпов экономического

развития.

Благоприятный инвестиционный климат,

готовность иностранных инвесторов прийти в

Республику Казахстан.

Высокий уровень инвестиционной

активности.

Богатые природные минерально-сырьевые

ресурсы и экономически привлекательный их

состав для углубленной переработки.

Наличие интегрированной

нефте-газотранспортной инфраструктуры,

соединяющей рынки Азии и Европы. Потенциал

по развитию новых нефте-газотранспортных

мощностей.

Развитая законодательная база в сфере

недропользования.

Устоявшая контрактная система

регулирования недропользования.

Наличие в нефтегазовой отрасли

вертикально интегрированных структур, в

том числе инфраструктурных, в лице КМГ и

группы дочерних компаний.

Поддержка государства.

Слабые стороны

Сложные гидрологические и

климатические условия.

Проблемы исторических загрязнений,

утилизации попутного нефтяного газа и иных

компонентов (сера).

Удаленность от основных мировых

рынков.

Зависимость от транзитных стран для

выхода на рынки Европы и третьих стран.

Дефицит инвестиционных ресурсов из-за

высокой капиталоемкости проектов и кризиса

на финансовых рынках.

Высокая изношенность основных фондов

нефтегазопроводов, НПЗ;

Устаревшее оборудование действующих

НПЗ, низкая глубина переработки нефти и

несоответствие производимых нефтепродуктов

евростандартам.

Зависимость от поставок российской нефти.

Невысокая доля участия национальной

компании в разработке нефтегазовых

месторождений.

Отсутствие развитой газотранспортной

инфраструктуры, необходимой для

обеспечения природным газом северной и

центральной зоны внутреннего рынка.

Зависимость от поставок природного

газа из Узбекистана и России в связи с

отсутствием газопроводов по поставке

собственного газа из западных регионов.

Отсутствие достаточной законодательной

базы, обеспечивающей эффективное развитие

газовой отрасли республики.

Недостаточное бюджетное финансирование

проектов газификации регионов республики.

Отсутствие четкой программы по

обеспечению региональных исполнительных

органов бюджетом по финансированию работ и

обслуживанию газотранспортных сетей,

а также финансирования работ по расширению

зоны охвата газоснабжения населения и

юридических лиц.

Отсутствие законодательно

установленных налоговых льгот по

расширению технологий добычи и

использования природного газа в экономике

Казахстана (извлечение метана из угольных

пластов, утилизация попутных газов,

перевод транспорта на газ и так далее).

Сложность по обеспечению необходимыми

объемами газа для производства

нефтехимической продукции при наличии

привлекательных для недропользователя

экспортных поставок.

Разногласия с ОАО "Газпром" по

предоставлению равного доступа к

газотранспортной системе России для

транспортировки казахстанского газа в

третьи страны и установления справедливой

рыночной цены на казахстанский газ.

Значительная доля транспортной

составляющей в конечной: цене

казахстанской нефтехимической продукции.

Возможности

Восстановление экономического роста в

развивающихся странах создает тенденцию

опережения спроса на энергоносители в

сравнении с приростом новых запасов

углеводородов.

Наличие ряда перспективных объектов на

поиски углеводородного сырья.

Ограниченность мировых запасов

углеводородных ресурсов.

Стремление крупных мировых

производителей нефти обеспечить

экономически оправданный уровень цен.

Высокая востребованность углеводородов

в качестве ресурса для различных видов

транспорта, нефтехимического производства.

Наличие прогнозируемого спроса на

нефтехимическую продукцию на региональном

международном рынке (Центральная и

Восточная Азия), в том числе поставки

off-take.

Выпуск продукции с высокой добавленной

стоимостью, включая потребительские

товары.

Интеграция с Каспийским регионом (РФ,

Туркменистан, Азербайджан, Иран).

Использование в экспорте углеводородов

территории Ирана при снятии международной

санкции.

Возможность участия в программе

развития западных регионов Китая.

Увеличение поставок казахстанских

товаров и услуг, обеспечение занятости

населения Казахстана.

Развитие и модернизация смежных

отраслей - машиностроения, строительной

индустрии, сервисных компаний, морского

флота.

Угрозы

Риски техногенных аварий.

Добыча нефти в экологически

чувствительной зоне на Каспии.

Высокое пластовое давление и высокое

содержание в нефти сероводорода.

Нерациональная разработка

месторождений, невыполнение

недропользователями требований

утвержденных технологических документов.

Возможные изменения политики и тарифов

в отношении транзита нефти и газа со

стороны транзитных стран.

Задержки в сроках реализации проектов

и удорожание их стоимости.

Снижение объемов транзита

среднеазиатского газа. Развитие проектов

по транспортировке газа в обход территории

республики.

Сохранение сырьевой и топливной

направленности развития отрасли.

Дисбаланс в подходах к разработке морских месторождений углеводородов и развитию береговой инфраструктуры.

Наличие избыточных мощностей и

большого накопленного опыта в области

морских проектов в соседних странах

(Азербайджан, Россия), что усиливает их

конкурентные преимущества.

Ограничение поставок нефти из России

или взимание экспортной пошлины в

отношении таких поставок.

Возможный дефицит газа вследствие

ограничения поставок из Узбекистана и

России.

Усиление концентрации в отрасли

отдельных инвесторов.

Недостаток кадров, технического

персонала, специалистов - инженеров

среднего и высшего звена.

3.3. Основные проблемы, тенденции и предпосылки развития отрасли

      Сноска. Подраздел 3.3. с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      В нефтегазовой отрасли существует ряд нерешенных проблем, таких как:

      1. целесообразность принятия решений проектов расширения Тенгиз, Карачаганак и Кашаган;

      2. экономическая эффективность продолжения эксплуатации по ряду месторождений на поздней стадии разработки, в основном, в рамках контрактов на недропользование РД;

      3. отсутствие пополнений ресурсной базы новыми месторождениями углеводородного сырья, фонд подготовленных структур республики на сегодняшний день практически исчерпан;

      4. неудовлетворительное состояние нефтеперерабатывающей отрасли по высокотехнологичным процессам и по глубокой переработке углеводородного сырья;

      5. диверсификация отрасли в направлении создания конкурентоспособной экспортной нефтехимической продукции с высокой добавленной стоимостью;

      6. создание новых и расширение существующих экспортных систем для развития нефтегазотранспортной инфраструктуры.

      Добыча нефти и газа

      Целесообразность принятия решений проектов расширения

      Тенгиз, Карачаганак и Кашаган

      Дальнейший рост добычи связан с интенсификацией разработки месторождений Тенгиз и Карачаганак, началом реализации опытно-промышленной разработки месторождения Кашаган. Требуется всестороннее рассмотрение технических, экономических и социальных вопросов. Совместно с операторами проектов продолжается изучение возможностей для новых крупных расширений на указанных месторождениях.

      Для дальнейшего развития освоения месторождения Тенгиз требуется активизация работ по приведению в соответствие с технологическим проектным документом фонда добывающих и нагнетательных скважин, их режимов работы, обратной закачки газа с тем, чтобы получить реальные результаты данного метода воздействия и иметь возможность принять взвешенное решение об объемах и размерах обратной закачки газа. От этого будет зависеть производительность и загруженность Завода Второго Поколения "Тенгизшевройл" и степень отбора извлекаемых запасов нефти.

      ТШО изучает варианты дальнейшего расширения производства с применением технологии обратной закачки сырого газа. Основной целью является обеспечение дальнейшего роста производственной мощности, основанное на условии успешности опытной закачки сырого газа и его распространения на платформенной части Тенгиза с увеличением общего объема добычи нефти.

      Окончательное решение о целесообразности реализации проекта будет принято после анализа технических и экономических показателей проекта на основе пакета документов по обоснованию проектных решений.

      Потребуются затраты на строительство завода (сепарация и первичная переработка нефти, объекты закачки газа), дополнительные затраты на бурение скважин и строительство площадок для скважин, а также объектов снижения устьевого давления.

      Перспективы разработки месторождения Карачаганак вплотную зависят от производительности и состояния наземных сооружений, требующих расширения. Также возможностью для нового роста добычи жидких углеводородов является увеличение фонда добывающих и газонагнетательных скважин и проведение работ по оптимизации технологического режима работы скважин.

      Согласно условиям Окончательного соглашения о разделе продукции (далее - ОСРП) подрядного участка Карачаганакского нефтегазоконденсатного месторождения от 18 ноября 1997 года реализация следующей стадии освоения месторождения - Этапа 3 предполагает выполнение программы работ с целью дальнейшего наращивания достигнутого на Этапе 2М уровня добычи жидких углеводородов и решение вопроса об утилизации избыточных объемов газа.

      Общая стратегия при выборе варианта реализации Этапа 3 заключается в максимизации объемов поставок жидких углеводородов на экспорт с учетом технических возможностей коллектора и производственных объектов, возможностей экспорта и экономической привлекательности проекта.

      Основным условием для реализации Этапа 3 является решение Республикой Казахстан вопроса эффективной утилизации возрастающих объемов добываемого газа. В связи с чем 31 мая 2007 года между Подрядчиком (КПО б.в.) и товариществом с ограниченной ответственностью "КазРосГаз" заключен долгосрочный договор купли-продажи газа.

      В 2006 году Подрядчик приступил к исследованиям концепций реализации Этапа 3 Карачаганакского проекта. В настоящее время продолжаются переговоры в отношении Этапа 3., Этап 2 освоения месторождения Кашаган находится на стадии базового проектирования, который планируется завершить к середине 2011 года. Этап 2 включает две очереди по 275 тыс. бар/сут. для достижения уровня добычи до 1 млн. бар/сут. (46 млн. т/год).

      Гигантские запасы углеводородов месторождения Кашаган могут быть освоены только сообща, соответствующими усилиями различных компаний, поэтому по данному месторождению требуется очень взвешенный подход к выработке методов воздействия и способов разработки. В этом направлении консорциумом проводится работа.

      Исходя из результатов геофизических, петрофизических и физико-химических исследований, а также кратковременных испытаний скважин, компьютерного геолого-гидродинамического моделирования специалистами различных компаний подготовлен и находится на рассмотрении госорганов новый проект Опытно-промышленной разработки месторождения Кашаган.

      Согласно проекту на восточном участке месторождения Кашаган предлагаются опытно-промышленные работы по изучению и оценке эффективности обратной закачки попутного газа, с целью принятия проектных решений для полномасштабной разработки месторождения. В случае реализации данного проекта к 2015 году появится информация о путях и перспективах дальнейшего развития освоения месторождения Кашаган.

      Рост объемов добычи нефти в Казахстане представлен в таблице 4.

      Таблица 4

Тенденция роста объемов добычи нефти и газового
конденсата до 2014 года

Наименование показателя

2009 г. (факт)

2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

нефть и газовый конденсат, млн. тонн

76,5

80,0

81,0

83,0

82,0

83,0

      Экономическая эффективность продолжения эксплуатации по ряду месторождений на поздней стадии разработки, в основном в рамках контрактов на недропользование РД

      В экономическом отношении поздней стадии разработки присущи следующие признаки:

      большая, часть инвестиций, требуемая для освоения запасов нефти, уже освоена - пробурены скважины, функционируют объекты обустройства;

      существующие основные фонды характеризуются значительной степенью физического износа и требуют новых инвестиций (бурение скважин-дублеров, замена системы трубопроводов и прочего оборудования);

      для поддержания стабильных уровней добычи возникает необходимость обоснования внедрения достижений в области повышения нефтеотдачи пластов, а также современных технологий вскрытия пластов (бурение горизонтальных скважин и зарезка вторых стволов);

      усиливается роль фактора экологической безопасности любых технологических решений.

      Действующий налоговый кодекс предусматривает возможность на уровне Правительства установить пониженную ставку для недропользователей, разрабатывающих обводненные, малодебитные, выработанные месторождения, месторождения высоковязких видов углеводородного сырья, а также осуществляющих деятельность по низкорентабельным контрактам. Принятие понижающих ставок для месторождений с тяжелыми геологическими характеристиками будет стимулировать наиболее полную отработку месторождений, находящихся на поздних стадиях разработки, с тяжелыми условиями добычи.

      Технико-экономическая характеристика поздней стадии разработки нефтяных месторождений свидетельствует о том, что для нефтяных компаний в настоящее время, а также в ближайшей перспективе, будут являться актуальными задачи обеспечения экологической безопасности производства, стабилизации достигнутых уровней добычи нефти, расширения сферы деятельности в смежных отраслях производства.

      Для поздней стадии разработки большое значение приобретает решение экологических проблем. Это связано с высокой техногенной нагрузкой развитого нефтяного и нефтеперерабатывающего производства, а также с высокой плотностью образовавшейся социальной и коммунальной инфраструктуры. В этой связи возникает необходимость определения методологических подходов к комплексной оценке применяемых технологических решений.

      При соответствующем финансировании возможно решение таких вопросов, как:

      адаптация и внедрение потокоотклоняющих технологий повышения нефтеотдачи для конкретных условий месторождений;

      обоснование и внедрение новых высокоэффективных тепловых методов добычи высоковязких и тяжелых нефтей тепловым методом;

      обоснование и внедрение технологий газового и водогазового воздействий на пласт для добычи трудноизвлекаемых запасов нефти месторождений;

      повышение качества капитального ремонта и крепления нефтяных и газовых скважин;

      методы селективной изоляции в нефтяных и газовых скважинах;

      борьба с коррозией промысловых трубопроводов;

      проекты по созданию специализированных лабораторий по повышению нефтеотдачи, призабойной зоны скважин, по проведению фильтрационных экспериментов.

      Основное увеличение добычи газа обеспечивается путем развития новых и основных базовых месторождений углеводородов, таких как Карачаганак, Тенгиз, Жанажол, Толкын и ряда других месторождений, принадлежащих КМГ, а также месторождений Каспийского шельфа (Кашаган и другие). Учитывая, что, в основном, добываемый газ является попутным, динамика добычи и производства товарного газа определяется темпами добычи нефти и принятыми технологическими решениями по разработке месторождения (например, обратная закачка газа).

      По прогнозам в 2010 году уровень добычи газа в республике составит порядка – 37,0 млрд. куб. м, по прогнозам к 2014 году составит – около 41,0 млрд. куб. м.

      С учетом использования газа на собственные нужды, а также объемов обратной закачки, баланс добычи и производства товарного газа за 2009 год и ожидаемые объемы прогноза до 2014 года представлены в таблице 5.

      Таблица 5

Перспективный баланс добычи и производства
товарного газа до 2014 года

      млрд. куб. м

№ п/п

Наименование

2009 г.

2010 г.

2011 г

2012 г.

2013 г.

2014 г.

1

Всего добыча сырого газа

36,0

37,0

43,6

44,8

40,5

41,0

2

Использование сырого газа

16,3

14,5

16,4

15,9

17,9

14,4


в том числе:







1)

на технологические и собственные нужды, в т.ч. сжигание газа

7,5

6,1

6,0

5,5

6,7

2,9

2)

обратная закачка в пласт

8,8

8,4

10,4

10,4

11,2

11,5

3

Производство товарного газа, в том числе

19,7

23,3

27,2

28,9

22,6

26,6


товарный сухой газ к распределению

15,6

20,0

23,6

25,3

18,2

21,4


      Прогнозируемый рост объемов добычи требует формирования соответствующей политики в отношении своевременного восполнения минерально-сырьевой базы. Отсутствует пополнение ресурсной базы новыми месторождениями углеводородного сырья, фонд подготовленных структур республики на сегодняшний день практически исчерпан.

      Так же отсутствует научно-обоснованный прогноз нефтегазоносности на больших глубинах и модели миграции нефти в надсолевой комплекс.

      Проведенные исследования показали, что основной прирост разведанных запасов и добычи углеводородного сырья следует ожидать в акватории Каспийского моря.

      Согласно Плану мероприятий II этапа по реализации Государственной программы освоения КСКМ в декабре 2005 года Министерство энергетики и минеральных ресурсов Республики Казахстан организовало проведение государственного геологического изучения посредством неэксклюзивных геофизических исследований в пределах казахстанского сектора Каспийского моря.

      В 2006 - 2009 годах проведены неэксклюзивные сейсмические исследования МОГТ-2Д в пределах вне контрактных территорий казахстанского сектора Каспийского моря. В настоящее время завершены геофизические работы в объеме 8241,92 полнократных пог. км, а именно в северной части казахстанского сектора Каспийского моря 3241,795 пог. км, в том числе на участках: Шагала - 680,191 пог. км; Бобек - 47,488 пог. км; Шаттык - 860,99 пог. км; Мадина - 525,625 пог. км; III-Р-2 - 768,301 пог. км; Шолпан - 50,6 пог. км; III-P-1 - 40,85 пог. км; II-Р-2 - 267,75 пог. км; в южной части казахстанского сектора Каспийского моря, административно примыкающей к территории Мангистауской области, 5000,125 пог. км.

      В настоящее время в казахстанском секторе Каспийского моря КМГ проводятся геологоразведочные работы по участкам "Н", Жамбыл, Жамбай, Курмангазы, Тюб-Караган, Аташ и Жемчужина.

      Перспективными объектами на разведку залежей углеводородов оцениваются участки Дархан, Шагала, Исатай, Абай, Женис, Бобек, Сатпаев, Махамбет и другие, по которым национальной компанией проводится комплекс мероприятий по подготовке к геологоразведочным работам.

      В целом, исходя из геологических условий формирования перспективных на нефть и газ структур на КСКМ, а также их месторождений-аналогов на суше, прогнозируется, что вышеизложенные участки, в основном, будут нефтяными.

      Согласно действующему законодательству контракт на разведку заключается на срок до шести лет с правом продления срока дважды продолжительностью каждого периода до двух лет. Сложившаяся мировая практика работы показывает, что от начала разведочных работ до получения первой коммерческой нефти проходит 8-10 лет. В этой связи для обеспечения прироста запасов нефти через 8-10 лет уже сейчас необходимо проводить конкурсы на получение права недропользования для проведения разведки углеводородного сырья.

      В соответствии с нормами законодательства Республики Казахстан предоставление права недропользования производится двумя способами: путем проведения конкурса и путем проведения прямых переговоров с национальной компанией. В силу того, что проведение конкурсов с апреля 2007 года приостановлены, права недропользования на новые объекты углеводородного сырья предоставляются только национальной компании на основе прямых переговоров.

      Между тем конкурс на получение права недропользования обеспечивает выполнение следующих принципов:

      открытость (транспарентность) условий конкурсов;

      выявление рыночной стоимости объекта;

      последовательное принятие обоснованных инвестиционных рисков;

      соблюдение достигнутых договоренностей;

      привлечение наиболее технологичных и опытных недропользователей.

      Проведение геологоразведочных работ полностью за счет республиканского бюджета нецелесообразно. В этой связи необходимо снять ограничение на проведение конкурсов на получение права на разведку. При этом государство освобождается от геологических рисков путем переноса их на недропользователей.

      Переработка нефти и газа

      Показатели казахстанских заводов значительно отстают от аналогичных показателей передовых нефтеперерабатывающих предприятий по причине неудовлетворительного состояния нефтеперерабатывающей отрасли по высокотехнологичным процессам и по глубокой переработке углеводородного сырья.

      Это обусловлено простейшей конфигурацией заводов, невысокой глубиной переработки нефти, небольшим ассортиментом продукции и их невысоким качеством, которые в ближайшем будущем не смогут удовлетворять изменяющимся стандартам качества.

      На производство нефтепродуктов оказывает влияние недозагруженность производственных мощностей, в основном ПНХЗ и ПКОП, ввиду зависимости от поставок нефти из России. Стоимость поставляемой нефти, которая зависит от мировых цен на нефть, влияет на формирование внутренних цен на нефтепродукты.

      Фактическая переработка нефти и производство основных видов нефтепродуктов за 2009 год и прогноз до 2014 года представлены в таблице 6.

      Таблица 6

Прогноз переработки нефти, выработки основных видов
нефтепродуктов и уровня обеспеченности внутреннего рынка
нефтепродуктов Республики Казахстан за счет собственного
производства на период 2010 – 2014 гг.

      тыс. тонн

Наименование

2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

Переработка нефти, в том числе:

13099,4

13100

13300

13 867

14 650

Атырауский НПЗ

4 300

4 471

4 423

4 429

4 800

Павлодарский НХЗ

4 800

4 649

5 037

4 800

5 000

Шымкентский НПЗ

4 583

4 605

4 753

4 638

4 800

Автомобильные бензины

2 894

2 785

2 854

2 693

2 823

Дизельное топливо

4 028

4 132

4 129

3 971

4 117

Авиакеросин

491

387

421

420

422

Мазут

3 771

3 660

3 573

3 180

3 000

Уровень обеспеченности внутреннего рынка нефтепродуктов за счет собственного производства

Автобензины

78 %

75 %

74 %

62 %

61 %

Дизельное топливо

98 %

93 %

91 %

80 %

82 %

Авиакеросин

94 %

77 %

56 %

72 %

72 %


      Прогнозный баланс производства нефтепродуктов НПЗ выполнен на основании предварительного Технико-экономического обоснования (далее - ТЭО) проекта модернизации ПНХЗ, ТЭО проекта модернизации ПКОП, ТЭО и проектно-сметной документации проекта модернизации АНПЗ. На стадии реализации инвестиционных проектов развития трех НПЗ, на ежегодной основе по факту производства и потребления нефтепродуктов необходимо вносить соответствующие корректировки в Программу.

      Для всех НПЗ республики запланированы проекты развития и модернизации, направленные на увеличение глубины переработки нефти, переработку остаточных тяжелых нефтепродуктов в высококачественные моторные топлива, а также выпуск экспортной нефтехимической продукции, создающей сырьевую основу для дальнейшей переработки с получением конкурентоспособной нефтехимической продукции.

      Требуется также расширение действующих ГПЗ с одновременным сооружением специальных установок по очистке газа при разработке малых нефтегазовых месторождений.

      Таблица 7

Динамика увеличения мощностей действующих и новых
газоперерабатывающих заводов и установок комплексной подготовки газа


Газоперерабатывающие

заводы (ГПЗ) и

Установки подготовки

попутного газа (УКПГ)

Год

ожидаемого

ввода

Мощность в год

Действующие по:

Новые по:

переработке

газа,

млн.куб.м

выработке

сжиженного

газа

тыс.тонн

переработке

газа,

млн. куб.м

выработке

сжиженного

газа

тыс.тонн

Газоперерабатывающие заводы

1

КазГПЗ.

-

2900

110



2

Тенгизский ГПЗ

-

12000

1150



3

ЖГПЗ (3-завод)

II - очередь

2012

4000

200

4000

280

4

Кашаганский ГПЗ

I очередь

2013



3000

500

5

Боранкольский ГПЗ




3000

140


Итого по ГПЗ


18900

1460

10000

920

Установки комплексной подготовки газа

1

ТОО "Амангельды Газ"


700




2

ТОО "КазГерМунай"


500

90



3

АО "Торгай Петролеум"


150

50



4

На других

месторождениях

2012



1550

320

Итого по установкам


1350

140

1550

320

Всего по ГПЗ и УКПГ


20250

1600

11550

1240

      В рамках реализации Программы утилизации газа недропользователями республики выработка сжиженного газа производятся на установке комплексной подготовки газа. В Казахстане сжиженный углеводородный газ производится на трех ГПЗ - Тенгизский, Казахский, Жанажолский, трех нефтеперерабатывающих заводах - ПКОП, ПНХЗ, АНПЗ.

      Динамика выработки сжиженного газа нефтегазоперерабывающими заводами, экспорта и поставки сжиженный углеводородный газ на внутренний рынок за 2009 годы и прогноз до 2014 года приведены в таблице 8:

      Таблица 8

Тенденция выработки сжиженного газа за 2009 год
и прогноз до 2014 года, в тыс. тонн

Наименование

2009 г.

2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

ГПЗ РК:

1443

1636

1662

1737

1935

1986

Тенгизшевройл ГПЗ

1157,3

1256

1282

1247

1260

1280

Жанажол – ГПЗ

129,0

150

180

250

270

300

КазГПЗ

92,3

100

100

100

120

120

Казгермунай УКПГ

55,3

80

100

140

100

100

Тургай-Петролум УКПГ

8,8

50

80

80

80

80

АГПЗ

-

5

6

5

5

6

Жаикмунай

-

-

14,5

90,2

100

100

НПЗ РК:

382

409

404

413

365

364

ПНХЗ

237,0

254

254

263

210

196

ПКОП

137,0

142

142

141

139

144

АНПЗ

8,0

13

8

9

16

24

Всего производство сжиженного газа

1825

2045

2066

2150

2300

2350

Поставка сжиженного газа на внутренний рынок

520

520

520

550

690

700

      Проведенные исследования показывают, что есть возможности для диверсификации отрасли в направлении создания конкурентоспособной экспортной нефтехимической продукции с высокой добавленной стоимостью.

      Поэтому для создания полного технологического цикла по глубокой переработке углеводородного сырья и развития высокотехнологичных производств, насыщения отечественного рынка базовой нефтехимической продукцией, а также поставки на экспорт конкурентоспособной казахстанской продукции планируется реализация разработанных инвестиционных проектов создания нефтехимических производств и инвестиционных проектов модернизации всех НПЗ.

      Республика Казахстан имеет ряд явных преимуществ, которые могут и должны обеспечить успешное строительство нефтехимических комплексов мирового уровня, основными аргументами для этого является следующее:

      1) существуют достаточные ресурсы сырья (нефть и газ);

      2) будут использованы природные и попутные газы месторождений в различных регионах республики (Тенгиз, Каспий), в которых фракция, содержащая этан, составляет 13 - 16 % и выше от общего объема газа, что является основным экономическим и технологическим преимуществом для производства этилена - базового нефтехимического продукта;

      3) этилен может быть использован для производства широкого спектра нефтехимической продукции, но наиболее экономически выгодным будет производство полиэтилена и полипропилена, полистирола, этиленгликоля и другой продукции свыше 20 наименований;

      4) начата технологическая модернизация и дооснащение АНПЗ и будет продолжена аналогичная работа по другим НПЗ и ГПЗ, что позволит производить дополнительное сырье для нефтехимических производств.

      Полученная в Казахстане нефтехимическая продукция будет способствовать мультипликативному эффекту индустриального развития экономики - производимая базовая продукция является сырьем для смежных отраслей экономики для выпуска продукции промышленного и бытового назначения с высокой добавленной стоимостью: строительные, упаковочные, облицовочные материалы и пластмассовые приборы и изделия и так далее. Например, реализация инвестиционного проекта "Комплекс по производству ароматических углеводородов (бензола и параксилола) на Атырауском НПЗ" в рамках модернизации обеспечит увеличение глубины переработки нефти и выпуск ароматических соединений, потребителями которых могут стать предприятия Китая и стран Центральной и Юго-Восточной Азии, а также создаваемые отечественные предприятия по производству нефтехимической продукции с высокой добавленной стоимостью (после 2014 года).

      Для завоевания казахстанской нефтехимической продукцией экономической ниши на международном рынке важно учесть территориальную отдаленность Казахстана от основных рынков сбыта и удорожание в конечной цене от транспортной составляющей.

      Транспортировка нефти и газа, развитие инфраструктуры

      Учитывая прогнозы увеличения добычи нефти и газа для Казахстана, все большее значение приобретает вопрос создания новых и расширение существующих экспортных систем для развития нефтегазотранспортной инфраструктуры.

      С целью повышения эффективности использования нефтегазовых ресурсов Казахстан должен продолжить поиск и реализацию проектов по транспортировке казахстанских углеводородов на наиболее привлекательные рынки сбыта при условии минимизации транспортных издержек. Развитие мощностей и направлений экспорта нефти и газа должно соответствовать перспективным объемам добычи и внутреннего потребления, наличию долгосрочных договоренностей с транзитными странами, уровню спроса и ситуации на мировых рынках потребления.

      С целью развития и диверсификации экспортных маршрутов транспортировки казахстанской нефти проводится работа по реализации следующих проектов: поэтапного расширения нефтепровода КТК, создание ККСТ с присоединением к трубопроводу Баку-Тбилиси - Джейхан и увеличение пропускной способности нефтепровода Казахстан - Китай. Основные направления экспорта казахстанской нефти представлены в таблице 9.

      Таблица 9

Основные тенденции транспортировки нефти до 2014 года

      млн. тонн

Год

2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

добыча

80,0

81,0

83,0

82,0

83,0

Транспортировка нефти, в т.ч.

87

88,5

91

88,6

90

импорт

7

7,5

8

7

0

транзит

0

0

0

0

7

поставка на НПЗ*

13,1

13,1

13,3

13,9

14,65

экспорт****

71,2

72

70

70,8

66,3

толлинг

0

0

0

0,3

1**

встречная поставка

0

0

0

0

1,5***


      Примечание:

      * – без учета мини-НПЗ, перевалочных пунктов

      ** – в зависимости от сроков сдачи в эксплуатацию нефтепродуктопровода

      *** – зависит от российских НГДО по приему нефти

      **** – формируется по остаточному принципу после обеспечения внутреннего рынка, так как в отличие от обязательства по обеспечению внутреннего рынка в законодательстве отсутствует норма, которая наделяла бы Министерство нефти и газа Республики Казахстан обеспечивать экспорт сырья

      Система газовых магистралей была создана в рамках советской газотранспортной системы и остается функционально ориентированной на поставку природного газа из Центральной Азии в Россию и республики Закавказья, поэтому Россия остается основным направлением при экспорте казахстанского газа. Принимая во внимание рост объемов производства товарного газа в долгосрочном периоде, а также необходимость решения энергозависимости юга республики, важным вопросом является диверсификация газотранспортных мощностей.

      Отдельное внимание необходимо уделить развитию международного транзита газа через Казахстан, объем которого по прогнозным данным в 2014 году увеличится до 102,7 млрд. куб. м.

      Основываясь на принципах многовекторности поставок углеводородов на внутренние и внешние рынки, необходимо продолжить развивать все экономически выгодные маршруты по транзиту и экспортным поставкам природного газа.

      Учитывая, что на сегодня нет конкурентной альтернативы российскому направлению экспорта газа и текущая реализация осуществляется на границе Республики Казахстан и Российской Федерации, необходимо продолжить работу по получению справедливой рыночной цены с проведением поставок через уполномоченную казахстанской стороной организацию. При этом проведение соответствующей работы по внесению необходимых норм в нормативные правовые акты для согласования и утверждения уполномоченными органами (в соответствии с Законом Республики Казахстан "О трансфертном ценообразовании") экспортной цены на границе Республики Казахстан и Российской Федерации.

      Развитие внутреннего газоснабжения продолжит оставаться одним из приоритетов развития отрасли, направленным на улучшение социальных условий для населения. В настоящее время в республике большая часть газораспределительных сетей среднего и низкого давления протяженностью порядка 11 тыс. км, построенных 30 и более лет назад, исчерпали свой запас прочности. Техническое состояние распределительных газопроводов характеризуется высокой степенью изношенности основных средств и оборудования.

      Около 18 % газопроводов, которые эксплуатируются подразделениями АО "КазТрансГаз-Аймак", находятся в предаварийном состоянии. Более 12 % оборудования и трубопроводов эксплуатируются более 35 лет при нормативных сроках эксплуатации стальных труб 30 лет. Ускоренный износ газопроводов происходит из-за того, что около 40 % подземных газопроводов эксплуатируются без системы электрохимзащиты (в 2001 году - более 70 %). Требует ремонта или замены почти половина газорегуляторных пунктов (далее - ГРП) и треть шкафных распределительных пунктов (далее - ШРП).

      Из-за ветхости распределительных газопроводов в системе поддерживается давление ниже проектного, так как при повышении давления до проектного уровня увеличиваются утечки газа и срабатывает (отказывает) оборудование морально и физически устаревших ГРП и ШГРП.

      Эксплуатация этих газопроводов требует дополнительных расходов, связанных, в том числе, с необходимостью исполнения и ликвидации аварийных заявок. Увеличивается объем земляных работ, который сопровождается необходимостью приобретения дополнительной строительной техники, увеличением штата технического персонала, приобретения аварийного запаса труб и запорной арматуры. Необходимо отметить, что в ближайшие годы разрушения газопроводов могут принять системный характер, особенно в сейсмоопасных районах и в районах, где грунт отличается повышенной коррозионной активностью.

      С развитием промышленных предприятий и ростом населения отмечается рост потребления газа. Остро стоит вопрос модернизации газораспределительных сетей республики. Для организации надежного обеспечения потребителей газом и снижения эксплуатационных расходов требуется провести комплексную диагностику газораспределительных сетей с целью разработки программы модернизации.

      По данным акиматов областей прогнозный объем потребления газа в 2014 году составит 14,1 млрд. куб. м, что в 1,6 раза больше, чем в 2009 году.

      Развитие береговой инфраструктуры Казахстанского сектора Каспийского моря (КСКМ) осуществляется по 2 направлениям:

      1) для месторождений Северо-Каспийского проекта, которые находятся на стадии добычи (оператор – НКОК, агент оператора – Аджип ККО);

      2) для месторождений проектов АО "НК "КазМунайГаз", которые находятся на стадии геологоразведочных работ и подтверждения коммерческих запасов.

      Министерством нефти и газа Республики Казахстан проведен системный анализ востребованных мощностей всех объектов береговой инфраструктуры по двум направлениям, необходимым для КСКМ, в соответствии со сроками освоения месторождений. Определены три группы объектов береговой инфраструктуры: критически необходимые для освоения месторождений; для экспорта нефти и газа; индустриальные проекты.

      По 4 из 6 критически необходимым для освоения месторождений КСКМ объектам береговой инфраструктуры мощности достаточны (базы поддержки морских нефтяных операций, полигоны по переработке и утилизации промышленных и бытовых отходов, станции заправки морских судов, заводы по производству буровых растворов). Необходимо осуществить мероприятия по строительству экологической базы реагирования для обслуживания Южной части КСКМ (2020 г.) и судоремонтным верфям (2014 – 2017 гг., завершена разработка ТЭО).

      Для экспорта нефти и газа существуют достаточные мощности с учетом более конкурентных цен по железнодорожной транспортировке.

      По индустриальным проектам существующие мощности достаточны и в случае увеличения потребностей в металлоконструкциях, действующие заводы могут нарастить необходимые мощности.

      Политика энергосбережения

      Несмотря на высокий уровень обеспеченности Казахстана топливно-энергетическими ресурсами, в условиях роста цен на энергоносители и предстоящего вступления Казахстана во Всемирную торговую организацию (далее - ВТО), перед потребителями энергетических ресурсов стоит важнейшая задача - снижение энергоемкости выпускаемой продукции.

      Основными направлениями энергосбережения являются сокращение потерь топливно-энергетических ресурсов при их добыче, преобразовании, транспортировке, хранении и потреблении, а также реализация проектов по внедрению энергоэффективной техники и продукции, передовых технологий.

      Одним из основных направлений энергосбережения в газовой отрасли является проведение политики энергосбережения в газотранспортной системе страны на основе снижения расхода газа на собственные нужды и потери, что позволит снизить себестоимость транзита газа и снизить выбросы вредных веществ в атмосферу.

      При этом в газотранспортной системе предусматриваются модернизация существующих Газоперерабатывающих агрегатов (далее - ГПА) с увеличением его коэффициента полезного действия (далее - КПД), модернизация камер сгорания ГПА, замена регенераторов на более эффективные, оптимизация режимов работы установленного и используемого оборудования (ГПА, электроприводы насосов и вентиляторов, горелочные устройства, системы теплоснабжения) и др.

      Для нефтехимических производств, планируемых к реализации в рамках отраслевой программы, будут использованы лидирующие лицензионные высокотехнологичные и энергосберегающие технологии международного рынка.

      В инвестиционном проекте "Строительство интегрированного

      газохимического комплекса" будут использованы следующие энергосберегающие технологии и установки: газопереработка - ABB/CBI, Linde; паровой крекинг - Linde, ABB/CBI, TECHNIP, Stone & Webster; дегидрирование пропана - UOP, ABB/CBI, Uhde; димеризация этилена - Axens, производство полиэтилена и полипропилена по технологии Basell/Borealis и так далее.

      В марте 2010 года подписаны лицензионные соглашения на технологии дегидрирования пропана и производство полипропилена с компанией CBI Lummus (США), в декабре 2010 года планируется разместить заказы на изготовление основного оборудования.

      В рамках мероприятий по модернизации АНПЗ осуществляется реализация инвестиционного проекта "Строительство комплекса по производству ароматических углеводородов на Атырауском НПЗ". В комплексе по производству ароматических углеводородов (далее - КПА) будут использованы технологии лицензиара - Axens (Франция), в том числе для предфракционирования ксилолов - "Eluxyl"; изомеризации ксилолов - "ХуМах"; трансалкилирования толуола - "TransPlus" и другого вспомогательного оборудования. Заказ лицензионного оборудования длительного изготовления по секциям для КПА будет осуществлено в сентябре 2010 года.

      По другому инвестиционному проекту модернизации АНПЗ "Строительство комплекса глубокой переработки нефти" (далее - КГПН) также выбраны энергосберегающие технологии компании "Axens" и 25 февраля 2010 года подписаны лицензионные соглашения между Генеральным подрядчиком КГПН и "Axens" по 8 технологическим процессам.

3.4. Анализ действующей политики государственного
регулирования развития отрасли, включая характеристику
существующей нормативной правовой базы, действующей практики и
результатов реализации мероприятий по обеспечению развития

      Сноска. Подраздел 3.4. с изменениями, внесенными постановлением Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      Основными направлениями действующей политики государственного регулирования развития отрасли являются следующие:

      1) контроль над выполнением контрактных обязательств недропользователей - главный акцент в осуществлении регулирования отрасли со стороны государства. В соответствии с законодательством Республики Казахстан о недропользовании в функции компетентного органа входит мониторинг и контроль над выполнением недропользователями условий контрактов.

      Мониторинг за соблюдением выполнения условий контрактов осуществляется на основе первичной информации, предоставляемой недропользователями в форме отчетности, письменных разъяснений по выполнению условий контрактов и требований законодательства при проведении операций по недропользованию, а также данных государственных органов, участвующих в мониторинге, в соответствии с Законом о недрах и недропользовании, и (или) уполномоченных осуществлять государственный контроль за соблюдением недропользователями требований законодательства республики при проведении операций по недропользованию.

      В целях осуществления мониторинга за соблюдением выполнения условий контрактов, государственные органы, участвующие в мониторинге и (или) уполномоченные, в соответствии с законами, осуществлять государственный контроль над соблюдением недропользователями требований законодательства Республики Казахстан при проведении операций по недропользованию, предоставляют данные о результатах мониторинга и (или) контроля в уполномоченный орган по компетенции, который осуществляет анализ данного мониторинга. Если в ходе контроля будет выявлен факт невыполнения недропользователем условий контракта, то уполномоченный орган принимает в отношении такого недропользователя меры в соответствии с законами и положениями контракта;

      2) Вопросы рациональной разработки недр являются ключевыми при осуществлении операций по недропользованию, определяющими экономическую эффективность освоения месторождений в долгосрочном аспекте, обеспечивающими при этом решение вопросов экологии и охраны недр. В целях реализации данного вопроса предусматривается коллегиальный, консультативно-совещательный орган "Центральная комиссия по разведке и разработке полезных ископаемых" (далее - ЦКР), обеспечивающий анализ, разработку и применение наиболее эффективных методов разведки и разработки полезных ископаемых. Комиссия рассматривает и вносит в уполномоченный орган по изучению и использованию недр рекомендации по утверждению либо отказу в утверждении представляемых недропользователями проектных документов по разведке и разработке полезных ископаемых.

      Необходимо провести обобщение и анализ предыдущего опыта работы ЦКР для выработки рекомендаций по улучшению, повышению эффективности системы регулирования и контроля рациональной разработки недр, ее адаптации к современным условиям;

      3) основы для проведения гибкой политики в вопросах налогообложения в нефтегазовой отрасли для своевременного реагирования на изменения в мировой конъюнктуре в углеводородной сфере, а также стимулирования эксплуатации месторождений на поздней стадии разработки или из малопродуктивных участков недр.

      Учитывая высокую долю трудноизвлекаемых запасов в разработке, необходима первоочередная рационализация налогообложения малодебитных скважин. Она обеспечит экономическую возможность широкомасштабного применения современных технологий по повышению эффективности разработки месторождений, таких как бурение горизонтальных стволов (в том числе из старых скважин), глубокопроникающий гидроразрыв пластов, вторичная перфорация с более глубоким проникновением в пласт, различные методы физико-химического воздействия на призабойную зону пласта и так далее. Применение этих технологий позволит на "старом" фонде скважин получать приросты дебитов, превосходящие дебиты новых скважин, при кратно меньших затратах;

      4) ограничение в проведении конкурсов, вызванное необходимостью урегулирования вопросов по уже заключенным контрактам и выработки стратегии на новый период, с другой стороны приводит к снижению участия инвесторов в геологоразведочных работах.

      По прогнозам специалистов извлекаемых запасов углеводородного сырья в Республике Казахстан при нынешнем уровне добычи должно хватить, примерно, на 60 - 70 лет, однако, учитывая нарастающие объемы добычи на крупных нефтегазовых месторождениях, указанные временные рамки могут быть значительно сокращены. Поэтому дальнейшее развитие нефтегазовой отрасли должно обеспечиваться приростом запасов за счет открытия новых месторождений.

      В Казахстане существуют реальные перспективы увеличения запасов углеводородов, поэтому следует уделить больше внимания геологоразведочным работам, так как потенциал недр Казахстана остается по-прежнему высоким;

      5) усиление присутствия государства в лице Национальной компании в основных проектах.

      Увеличение влияния государства стало главной тенденцией последних лет в казахстанской нефтяной отрасли. Проводником политики Правительства стало КМГ, которое государство стимулирует к приобретению новых активов в стратегическом секторе добычи углеводородного сырья.

      В частности, законодательство о недрах и нефти дает ему, во-первых, возможность получения права недропользования без проведения конкурса на основе прямых переговоров; во-вторых, не менее 50 %-го размера доли в проектах по освоению казахстанского сектора Каспийского шельфа.

      Следует отметить, что преимущественное право государства приобретать права недропользования на разработку месторождений и доли в любых нефтяных активах, которые выставляются в Казахстане на продажу, может быть осуществлено именно через национальную компанию.

      Данные меры позволяют КМГ принять полноправное участие в реализации единой государственной политики в нефтегазовой отрасли. Во всех остальных вопросах КМГ имеет одинаковые права и обязанности наряду с другими игроками нефтегазового сектора.

      Вместе с тем, доля участия национальной компании в разработке нефтегазовых месторождений республики остается на низком уровне. Доля КМГ в общем объеме добычи нефти в Казахстане в 2010 году составит 28 %.

      Вместе с тем, при наблюдающейся экспансии КМГ на внутреннем и внешнем рынках, необходимо усилить акценты на проведение единой взвешенной политики для всей группы компаний КМГ;

      6) стимулирование инвестиций в перерабатывающие мощности.

      В декабре 2007 года Указом Главы государства создана специальная экономическая зона "Национальный индустриальный нефтехимический технопарк" (далее - СЭЗ) в Атырауской области. Территория СЭЗ составляет 3475,9 га.

      Строительство взаимосвязанных нефтехимических производств будет осуществлено в СЭЗ в Атырауской области, что обеспечит снижение себестоимости казахстанской нефтехимической продукции и ее конкурентоспособность на международном рынке.

      Действующим Налоговым кодексом Республики Казахстан организациям, осуществляющим производство нефтехимической продукции на территориях СЭЗ, предусмотрены льготы в виде освобождения от уплаты корпоративного подоходного налога, земельного налога, налога на имущество. Таможенным кодексом Республики Казахстан в режиме свободной таможенной зоны - иностранные и казахстанские товары размещаются и используются в соответствующих территориальных границах специальной экономической зоны без взимания таможенных пошлин, без применения мер нетарифного регулирования, кроме требований по безопасности товаров;

      7) регулирование рынка горюче-смазочных материалов (далее - ГСМ).

      Государственное регулирование рынка нефтепродуктов Республики Казахстан осуществляется Министерством в соответствии с полномочиями, определенными Законом РК "О государственном регулировании производства и оборота отдельных видов нефтепродуктов".

      Действующий закон был принят в 2003 году. На сегодняшний день, несмотря на ряд внесенных изменений и дополнений, действующий закон имеет достаточно много недостатков и не отвечает существующим реалиям.

      Согласно поправкам, внесенным в закон в рамках административной реформы в 2004 году, функции двух уполномоченных органов Министерства финансов и Министерства энергетики и минеральных ресурсов были объединены. Данное обстоятельство вызвало ряд вопросов в реализации Министерством энергетики и минеральных ресурсов своих функции, которые в законе были утеряны.

      Действующий закон не позволяет эффективно и в полной мере проводить политику ценообразования на рынке нефтепродуктов. Значительное влияние внешних рынков и отсутствие эффективного механизма государственного регулирования цен приводит к резким колебаниям цен на нефтепродукты, которые имеют важное социальное значение и оказывают существенное влияние на экономику страны. Указанные факторы приводят к росту социальной напряженности и создают угрозу экономической безопасности Республики Казахстан.

      Во исполнение поручения Главы государства об усилении работы по регулированию рынка ГСМ и недопущению роста цен на них, возникла необходимость введения нового механизма регулирования данного рынка.

      Учитывая особенность сферы и ее важность для нашего государства, министерство разработало новый закон, предусматривающий переход на новый механизм регулирования рынка нефтепродуктов, который применяется с декабря 2009 года и за период своего практического применения показал свою эффективность.

      В свою очередь, законопроектом о нефтепродуктах предусмотрено, что уполномоченный орган, осуществляющий руководство в сферах естественных монополий и на регулируемых рынках, по согласованию с уполномоченным органом в области производства нефтепродуктов, в порядке, установленном Правительством Республики Казахстан, устанавливает предельные цены на розничную реализацию нефтепродуктов, на которую распространяется государственное регулирование цен.

      Законопроект предусматривает обязанность субъектов регулируемого рынка не превышать установленную уполномоченным органом в сфере естественных монополий и на регулируемых рынках предельную цену в случаях, предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан.

      В целях стабилизации внутреннего рынка нефтепродуктов Правительством Республики Казахстан введены экспортные таможенные пошлины на вывозимые с таможенной территории Республики Казахстан сырую нефть и товары, выработанные из нефти.

      В настоящее время в соответствии с постановлением Правительства Республики Казахстан от 13 июля 2010 года № 709 установлены ставки экспортных таможенных пошлин:

      на сырую нефть в размере 20 долларов США за 1 тонну;

      на светлые нефтепродукты в размере 99,71 долларов США за 1 тонну;

      на темные нефтепродукты в размере 66,47 долларов США за 1 тонну.

      Также, в целях обеспечения отечественных предприятий занятых в сельском хозяйстве необходимым количеством ГСМ в период весенне-осенних полевых работ и стабилизацию цен на ГСМ на внутреннем рынке на ежегодной основе в отношении дизельного топлива и мазута действуют сезонные экспортные таможенные пошлины:

      в период с 15 февраля по 15 октября ежегодно экспорт дизельного топлива облагается ставкой таможенной пошлины в размере 130 евро за 1 тонну;

      в период с 15 апреля по 15 августа ежегодно экспорт мазута облагается ставкой таможенной пошлины в размере 15 евро за 1 тонну;

      8) регулирование внутреннего рынка газа.

      Отношения между субъектами газового рынка, то есть потребителями и поставщиками, регулируются Правилами поставки, транспортировки и реализации природного газа и Правилами поставки, перевозки и пользования сжиженными углеводородными газами, утвержденными постановлением Правительства Республики Казахстан от 11 июня 2003 года № 568 (далее - Правила поставки).

      Тенденция роста потребления газа, связанная с инновационно-индустриальным развитием страны, предусматривает увеличение спроса на газ, и, соответственно, создаст предпосылки роста цен на газ. Необходимо проводить постепенное реформирование ценовой политики по продаже газа. В настоящее время отпускные цены на газ в Казахстане достаточно низкие по сравнению с европейским рынком газа, и колеблются, в зависимости от региона, от 23 до 143 долларов США/тыс. куб. м.

      Ресурсные возможности страны после 2020 года будут резко ограничены и, с учетом высоких цен на рынках Европейских стран, которые уже сегодня составляют порядка 250-340 долларов США/тыс. куб. м, цены на газ в Казахстане будут неизбежно расти.

      В связи с принятием сопредельными странами (Российская Федерация и др.) курса на либерализацию цен на газ необходима подготовка по введению поэтапной либерализации цен на газ в Казахстане.

      При этом цена на внутреннем рынке будет определяться исходя от уровня цены на Европейском рынке за минусом транспортных расходов, а также минус еще 20 - 25 %.

      Учитывая, что в тарифе на тепловую энергию топливная составляющая (газ) составляет до 70 %, рост цен на газ до уровня европейской цены (250 - 340 долларов США/тыс. куб. м) может привести к росту конечной стоимости газа, а также стоимости электрической и тепловой энергии. По данным Агентства Республики Казахстан по регулированию естественных монополий, в случае роста цен на газ, тарифы на тепловую энергию могут увеличиться от 140 % (г. Алматы, Южно-Казахстанская область) до 200 % (Костанайская область).

      В этой связи, целесообразно разработать мероприятия, позволяющие нивелировать данное воздействие, в первую очередь, для социально уязвимых слоев населения.

      Рынок сжиженного газа, в основном, относится к конкурентной среде и, соответственно, цены складываются на основе рыночных отношений, за исключением компаний, занимающих доминирующее (монопольное) положение на определенном товарном рынке. Субъекты, занимающие положение более 35 % на товарном рынке, включаются в Реестр и их цены подлежат регулированию.

      Перспектива внутреннего рынка природного и сжиженного газа

      В целях развития инфраструктуры внутреннего газоснабжения будут реализованы следующие инвестиционные проекты:

      "Модернизация газораспределительной системы Южно-Казахстанской области 1 этап г. Шымкент" – 33,194 млрд. тенге без НДС (2010 – 2016 гг.);

      "Модернизация газораспределительных сетей г. Тараз" – 18,404 млрд. тенге без НДС (2011 – 2019 гг.);

      "Газификация г. Алматы и пригородной зоны" – 16,569 млрд. тенге без НДС (2011 – 2013 гг.)

      "Строительство магистрального газопровода "Алматы - Байсерке - Талгар" - 6,3 млрд. тенге;

      "Модернизации газораспределительных сетей Жамбылской области". В рассматриваемый период планируется проведение проектных работ;

      "Строительство магистральных газопроводов в Костанайской области для газификации населенных пунктов в Камыстинском, Федоровском и Костанайском районах" - 7,3 млрд. тенге;

      "Газификация населенных пунктов Жамбылской области, расположенных вдоль магистрального газопровода "Бухарский газоносный район-Ташкент-Бишкек-Алматы" - 2,7 млрд. тенге;

      "Газификация населенных пунктов Актюбинской области" - 4,8 млрд. тенге;

      "Поддержание АО "КазТрансГаз Аймак" в надлежащем состоянии существующих газораспределительных сетей" - 8,8 млрд. тенге;

      "Реализация пилотного проекта "Перевод автотранспорта г. Алматы на компримированный природный газ" - 470 млн. тенге;

      Реализация данных инвестиционных программ нацелена на увеличение пропускной способности распределительных газопроводов, повышения надежности систем газоснабжения, обеспечения безаварийной и бесперебойной эксплуатации газопроводов, снижение нормативных и сверхнормативных потерь. Экономический эффект, связанный с реализацией указанных инвестиционных программ, включает в себя такие показатели, как рост занятости населения, увеличение объемов оказываемых услуг, снижение рисков возникновения аварий техногенного характера, а также сокращение общего уровня аварийности и следовательно, затрат связанных с ликвидацией последствий аварий;

      9) развитие экспортного и транзитного потенциала Казахстана.

      За период 2007-2009 годов были подписаны следующие международные соглашения:

      Соглашение между Правительством Республики Казахстан,

      Правительством Российской Федерации и Правительством Туркменистана о

      сотрудничестве в строительстве Прикаспийского газопровода, ратифицированное Законом Республики Казахстан от 14 мая 2009 года № 160-IV ЗРК;

      Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Китайской Народной Республики о сотрудничестве в строительстве и эксплуатации газопровода "Казахстан - Китай", ратифицированное Законом Республики Казахстан от 4 декабря 2009 года № 218-IV;

      Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации о сотрудничестве в создании хозяйственного общества на базе Оренбургского газоперерабатывающего завода, ратифицированное Законом Республики Казахстан от 5 февраля 2008 года № 18-IV;

      Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Китайской Народной Республики о некоторых вопросах сотрудничества при эксплуатации магистрального нефтепровода "Атасу - Алашанькоу" от 18 августа 2007 года;

      Протокол от 18 августа 2007 года о внесении изменений и дополнений в Рамочное соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Китайской Народной Республики о развитии всестороннего сотрудничества в области нефти и газа от 17 мая 2004 года;

      14 октября 2009 года подписан Протокол к Межправительственному соглашению "О внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительствами Республики Казахстан и Китайской Народной Республики о сотрудничестве в строительстве и эксплуатации газопровода "Казахстан-Китай" от 18 августа 2007 года";

      Протокол от 14 октября 2009 года о внесении изменений и дополнений в Рамочное соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Китайской Народной Республики о развитии всестороннего сотрудничества в области нефти и газа от 17 мая 2004 года;

      20 ноября 2009 года в городе Ялте (Россия) был подписан "Протокол о внесении изменений и дополнений в Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации о транзите нефти от 7 июня 2002 года";

      30 декабря 2009 года в городе Москве (Россия) был подписан "Протокол на 2010 год к Соглашению между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации о сотрудничестве и развитии топливно-энергетических комплексов";

      10) тарифная политика в сфере транспортировки углеводородов.

      В данном направлении необходимо, с одной стороны, обеспечить контроль над обоснованностью тарифов естественных монополий, затраты которых будут определять конечную цену на поставляемую продукцию у потребителей, с другой стороны, обеспечить необходимый уровень рентабельности трубопроводных компаний, чтобы стимулировать инвестиции.

      В соответствии с Законом Республики Казахстан "О естественных монополиях и регулируемых рынках" к сферам естественных монополий относятся услуги по транспортировке нефти и (или) нефтепродуктов по магистральным трубопроводам. Предусмотрено, что тарифы на регулируемые услуги субъекта естественной монополии должны быть не ниже стоимости затрат на регулируемые услуги и должны учитывать возможность получения прибыли, обеспечивающей эффективное функционирование субъекта.

      Действующая Методика расчета тарифов на услуги по транспортировке нефти по магистральным трубопроводам предусматривает, что тарифы на перекачку нефти по участкам рассчитываются на основе удельного тарифа на перекачку 1 тонны нефти на 1000 км. Кроме того, тариф должен включать ставки прибыли на регулируемую базу задействованных активов субъектов естественной монополии.

      Для внутренних потребителей республики применяется единый тариф на транспортировку газа по магистральным газопроводам, рассчитанный за транспортировку каждой 1000 куб. м газа, независимо от транспортного расстояния. Осуществляется регулирование отпускных цен на газ субъектов рынка, занимающих доминирующее положение на товарных рынках.

      Необходимо продолжить систему государственной поддержки в целях установления экономически обоснованного, приемлемого уровня тарифов при транспортировке казахстанской продукции через транзитные страны, обеспечения недискриминационного доступа к системам транспортировки. В дополнении к Соглашению между Правительством Республики Казахстан и Правительством Российской Федерации о транзите нефти от 7 июня 2002 года зафиксированы тарифы (сроком на 5 лет) на транзитную транспортировку казахстанской нефти по магистральным трубопроводам открытого акционерного общества "АК "Транснефть" на уровне, действовавшем по состоянию на 1 ноября 2009 года. При этом предусмотрена возможность ежегодной индексации тарифа на уровень инфляции, начиная с 2010 года.

      В случае транзитных поставок через территорию Казахстана необходимо обеспечить конкурентоспособность маршрута по сравнению с альтернативными вариантами. Тариф на международный транзит газа и экспорт по территории Республики Казахстан определяется на договорной основе;

      11) техническое регулирование

      В соответствии с Соглашением о единых принципах и правилах технического регулирования в Республике Беларусь, Республике Казахстан и Российской Федерации, подписанным 18 ноября 2010 года и ратифицированным Законом Республики Казахстан от 27 июня 2011 года, сформирован единый перечень продукции, в отношении которой устанавливаются обязательные требования в рамках Таможенного союза (далее – Единый перечень).

      В сфере нефтегазовой отрасли Единый перечень включает следующие позиции:

      бензины, дизельное и судовое топливо, топливо для реактивных двигателей и топочный мазут;

      смазочные материалы, масла и специальные жидкости;

      приборы и системы учета нефти, продуктов ее переработки;

      сжиженные углеводородные газы для использования в качестве топлива;

      нефть, подготовленная к транспортированию и (или) использованию;

      газ горючий природный, подготовленный к транспортированию и (или) использованию;

      магистральные трубопроводы для транспортирования жидких и газообразных углеводородов.

      Принятие технических регламентов в отношении перечисленных позиций позволит значительно сократить технические барьеры во взаимной торговле с заинтересованными государствами, обеспечить защиту внутреннего рынка от небезопасной продукции за счет применения единых обязательных требований безопасности к продукции, процедур оценки и подтверждения соответствия.

      Министерство нефти и газа Республики Казахстан, как орган Стороны, ответственной за разработку, разработало технический регламент Таможенного союза "О требованиях к автомобильному и авиационному бензину, дизельному и судовому топливу, топливу для реактивных двигателей и мазуту" (утвержден решением Комиссии Таможенного союза от 18 октября 2011 года № 826) и, как соразработчик, приняло участие в разработке технического регламента Таможенного союза "О требованиях к смазочным материалам, маслам и специальным жидкостям" (утвержден решением Совета Евразийской экономической комиссии от 20 июля 2012 года № 59).

      Планом разработки технических регламентов Таможенного союза на 2012 – 2013 годы, утвержденным решением Совета Евразийской экономической комиссии от 23 ноября 2012 года № 103, предусмотрена разработка технических регламентов Таможенного союза "О требованиях к средствам измерений показателей нефти и продуктов ее переработки", "Требования к сжиженным углеводородным газам для использования в качестве топлива". Министерство нефти и газа Республики Казахстан является органом Стороны, участвующей в разработке данных технических регламентов.

      В дальнейшем планируется разработка технических регламентов и в отношении остальных позиций Единого перечня – нефть, подготовленная к транспортированию и (или) использованию, газ горючий природный, подготовленный к транспортированию и (или) использованию, магистральные трубопроводы для транспортирования жидких и газообразных углеводородов.

      Другим важнейшим инструментом технического регулирования является стандартизация.

      Доказательной базой для выполнения требований технических регламентов Таможенного союза будут являться международные и межгосударственные стандарты, а в случае, если они еще не приняты, национальные стандарты, соответствующие международным требованиям.

      В поддержку технических регламентов Таможенного союза "О требованиях к автомобильному и авиационному бензину, дизельному и судовому топливу, топливу для реактивных двигателей и мазуту" и "О требованиях к смазочным материалам, маслам и специальным жидкостям" в рамках бюджетной программы 006 "Совершенствование нормативно-технической базы в нефтяной, газовой и нефтехимической отрасли" Министерством нефти и газа Республики Казахстан организована разработка в 2012 году 17 межгосударственных стандартов, в 2013 году – 15.

      Кроме того, в 2011 году в рамках бюджетной программы 006 "Совершенствование нормативно-технической базы в нефтяной, газовой и нефтехимической отрасли" разработаны 15 государственных стандартов газовой отрасли, 5 межгосударственных стандартов нефтяной и нефтехимической отраслей.

      12) значительное внимание уделяется вопросам освоения казахстанского сектора Каспийского моря.

      В соответствии с Государственной программой освоения казахстанского сектора Каспийского моря (далее - Госпрограмма), утвержденной Указом см.U101105 Президента Республики Казахстан от 16 мая 2003 года № 1095, Планом мероприятий на 2003 - 2005 годы (I этап) по реализации Госпрограммы, утвержденной постановлением Правительства РК от 21 августа 2003 года № 843, разработаны Генеральный план развития инфраструктуры морской нефтедобычи и Комплексный план развития береговой полосы КСКМ. см.U101105

      В соответствии с Планом мероприятий на 2006 - 2010 годы (II этап) по реализации Государственной программы, утвержденным постановлением Правительства Республики Казахстан от 13 июля 2006 года № 673, были включены объекты береговой инфраструктуры на побережье и в районе Тупкараганского залива;

      13) магистральный трубопровод является стратегически важным объектом Республики Казахстан, поскольку обеспечивает доставку значительной доли добываемого в стране углеводородного сырья на внешние и внутренние рынки. Стратегическая роль магистральных трубопроводов в обеспечении энергетической и экономической безопасности страны требует применения особых подходов в государственном регулировании отношений в данной сфере.

      Отношения в сфере магистрального трубопровода регулируются 5 статьями в рамках Закона о недрах и недропользовании. Указанный Закон регулирует общественные отношения в сфере недропользования и направлен на защиту интересов Республики Казахстан, рациональное и комплексное изучение и использование недр. Вместе с тем, отношения в сфере магистрального трубопровода возникают на другом этапе производственного цикла и не относятся к этапу изучения и использования недр.

      Проектом Закона Республики Казахстан "О магистральном трубопроводе" предполагается установить правовые основы деятельности в области магистрального трубопровода, определить полномочия государственных органов по регулированию указанной деятельности, права и обязанности участников отношений в области магистрального трубопровода и будет направлен на обеспечение как эффективной, надежной, безопасной эксплуатации, магистральных трубопроводов, так и на обеспечение национальных интересов Республики Казахстан в области магистрального трубопровода.

      Учитывая стратегическое значение магистрального трубопровода для обеспечения национальной безопасности страны, решение данных вопросов в контексте принятия отдельного закона является весьма актуальным.

      Нормативными правовыми актами, прямо регулирующими отношения в газовой отрасли, являются Правила поставки. Вопросы сферы производства и снабжения газом регулируются рядом законов косвенно и опосредованно (Гражданский кодекс Республики Казахстан (Особенная часть), Закон о недрах и недропользовании).

      Однако отсутствует единый законодательный акт, который бы в полной мере отражал существующие реалии газовой отрасли, регулировал бы общие условия газоснабжения и газопотребления и способствовал привлечению инвестиций в эту отрасль с целью ее развития и быстрейшей модернизации.

      Необходимость разработки отдельного закона вызвана тем, что существует множество вопросов и проблем в газовой отрасли, не урегулированных законодательно, в том числе широкий круг правоотношений, касающихся роли и функций центральных исполнительных органов и органов местного самоуправления, государственного надзора и контроля в области газоснабжения, а также вопросов собственности при поставке, транспортировке, хранении и покупке газа.

      В случае принятия отдельного закона и урегулирования отношений между субъектами газового рынка республики будут созданы условия для широкого использования газа в качестве моторного топлива и сырья для химической промышленности, будет обеспечен технический прогресс в отрасли, увеличится потребление газа внутри республики, возрастут экспортные возможности, усилится конкуренция и прозрачность на газовом рынке, что приведет к увеличению доходов страны от газовой отрасли;

      14) казахстанские товары и услуги.

      В целях повышения казахстанского содержания Правительством республики реализуется комплекс мер, направленный на развитие нормативной правовой базы в части казахстанского содержания.

      В Законе о недрах и недропользовании, принятом 24 июня 2010 года, концептуально изменен подход к казахстанскому содержанию. Нормы закона повышают правовую ответственность за несоблюдение законодательства и контрактных обязательств по казахстанскому содержанию. В отношении компаний, нарушивших контрактные обязательства, будут приниматься административные меры, штрафные санкции вплоть до расторжения контракта.

      В Законе ужесточены требования к недропользователям в части казахстанского содержания в их закупках. В частности, из расходов компании исключаются затраты по приобретению товаров, работ и услуг за пределами Казахстана, а также приобретенных с нарушением законодательства;

      15) усиление экологических требований.

      Согласно требованиям Закона о недрах и недропользовании, запрещается сжигание в факелах попутного и (или) природного газа, за исключением случаев:

      угрозы или возникновения аварийных ситуаций, угрозы жизни персоналу или здоровью населения и окружающей среде;

      при испытании объектов скважин, пробной эксплуатации месторождения;

      при технологически неизбежном сжигании газа при пуско-наладке

      технологического оборудования, эксплуатации технологического оборудования, техническом обслуживании и ремонтных работах технологического оборудования.

      Категоричность нормы законодательства поставила многие нефтегазовые компании в затруднительное положение и не способствовало дальнейшему развитию отрасли. В связи с этим были приняты отдельные поправки в законодательство по вопросам утилизации газа, которые дали возможность предприятиям разработать и утвердить Программы утилизации попутного газа при добыче углеводородного сырья, предусматривающие поэтапный отказ сжигания газа на факелах. Такие программы были разработаны всеми недропользователями Казахстана.

      В соответствии с требованиями Экологического Кодекса Республики Казахстан все, в том числе и Проекты утилизации газа, прошли процедуру государственной экологической экспертизы в Министерстве охраны окружающей среды Республики Казахстан для определения соответствия требованиям природоохранного законодательства.

      Согласно программам для месторождений с небольшой газоносностью газ будет использован на собственные нужды, в частности, на получение тепловой энергии для отопления нефтяного промысла, технологический подогрев углеводородного сырья. Для более крупных месторождений утилизация будет осуществляться путем выработки электроэнергии, закачки в подземный пласт, строительства газопроводов для транспортировки на перерабатывающие заводы либо в населенные пункты региона для реализации.

      Необходим пересмотр некоторых нормативных правовых актов, в первую очередь, связанных с деятельностью в прибрежной зоне Каспийского моря. В 2011 году начнутся исследования по предупреждению нефтяных разливов и реагирования на них в море и внутренних водоемах республики.

      В целях обеспечения экологической безопасности Республики Казахстан и соответствия высоким международным стандартам качества, а также обеспечения конкурентоспособности продукции отечественных производителей приняты меры по ужесточению экологических требований к производимым автомобильным топливам.

      В настоящее время производимый бензин на территории Республики Казахстан соответствует экологическому классу К2.

      Согласно техническому регламенту Таможенного союза "О требованиях к автомобильному и авиационному бензину, дизельному и судовому топливу, топливу для реактивных двигателей и мазуту", утвержденному решением Комиссии Таможенного союза от 18 октября 2011 года № 826, на территории Республики Казахстан:

      с 1 января 2014 года будет действовать запрет на выпуск в обращение и обращение автомобильного бензина и дизельного топлива экологического класса К2;

      выпуск в обращение и обращение автомобильного бензина и дизельного топлива экологического класса К3 допускается – по 31 декабря 2015 года;

      переход на выпуск в обращение и обращение автомобильного бензина и дизельного топлива экологических классов К4 и К5 осуществляется не позднее 1 января 2016 года.

3.5. Обзор позитивного зарубежного опыта по решению имеющихся
проблем, который может быть адаптирован к условиям Республики
Казахстан, а также результатов проведенных маркетинговых исследований

      Россия

      Большинство нефтяных месторождений на территории России, в том числе и месторождения Татарстана, находятся в стадии эксплуатации, характеризующейся уменьшением добычи в связи с постепенным истощением их запасов. По освоению ресурсов регион находится в четвертой - поздней стадии, период после отбора примерно 80 % извлекаемых запасов, когда добыча продолжает падать, но более медленными темпами, или стабилизируется на определенный период времени на оптимальном уровне.

      В Татарстане падение добычи нефти достигло предельного уровня и при дальнейшем ее снижении потребности развития экономики республики не будут удовлетворяться в полной мере. В то же время стабилизация добычи на достигнутом уровне является сложнейшей задачей из-за вступления нефтяной промышленности республики в позднюю стадию своего развития, резкого ухудшения структуры запасов, недостатка финансовых ресурсов для модернизации производства и освоения новых месторождений.

      Налоговое стимулирование разработки месторождений с трудноизвлекаемыми запасами, а также эксплуатации малодебитных и высокообводненных скважин на уже действующих месторождениях республики стало возможным благодаря Закону РФ "О недрах", а также Законам Республики Татарстан "О недрах" и "О нефти и газе".

      В соответствии с этими документами нефтедобывающие предприятия освобождаются от уплаты акциза на нефть, если добыча нефти произведена из месторождений с обводненностью более 85 %, залежей с низкими коллекторскими свойствами, из малодебитных убыточных скважин, а также при добыче нефти третичными методами.

      Налоговый эксперимент, проведенный в Татарстане (налоговые льготы, предоставленные Кабинетом Министров Республики Татарстан компании "Татнефть"), показал, что введение даже на региональном уровне гибкого налогового законодательства, учитывающего изложенные выше факторы, ведет к существенному увеличению извлечения нефти и росту социально-экономических эффектов за счет сохранения занятости (с получением работниками зарплаты, а не пособия по безработице) и общеэкономических (налог на прибыль) и косвенных налогов и других мультипликативных эффектов от развития отрасли для региона и для Федерации.

      Положительный опыт этой страны будет способствовать формированию круга потребителей добычи нефти на основе широкого внедрения нефти как топливного ресурса в производство и быт (развитие газификации), созданию экономически взаимовыгодных отношений потребителей и поставщиков нефти.

      Во многих странах мира имеется отдельный закон о газе (США, Великобритании, Норвегии, Франции, России и др.).

      В Российской Федерации отношения в области газоснабжения регулируются следующими законодательными актами: Федеральным законом РФ "О газоснабжении", который направлен на обеспечение удовлетворения потребностей государства в стратегическом виде энергетических ресурсов, Федеральным законом РФ "Об экспорте газа", который применяется в отношении газа, добываемого из всех видов месторождений углеводородного сырья и транспортируемого в газообразном или сжиженном состоянии.

      Закон РФ "О газоснабжении" предусматривает особый режим объектов, имеющих стратегическое значение для газоснабжения, основан на единой системе газоснабжения, а также устанавливает правовые основы создания и развития единого рынка газа на территории Российской Федерации.

      В целом, особенности Закона РФ "О газоснабжении" заключатся в государственной монополии (единый собственник системы газоснабжения), кросс-субсидировании развития газотранспортных систем за счет монопольного экспорта, а также в регулировании тарифов на транспортировку и цен на газ для потребителей.

      Белоруссия

      В Белоруссии правовые, экономические и организационные основы регулирования отношений в области газоснабжения определяются Законом Республики Беларусь "О газоснабжении".

      Сфера действия данного закона охватывает отношения в области газоснабжения, возникающие при обеспечении потребностей государства и потребителей в газе, а также при проектировании, строительстве, ремонте и реконструкции, вводе в эксплуатацию и эксплуатации, выводе из эксплуатации, консервации и (или) ликвидации объектов системы газоснабжения. Закон не распространяется на отношения, возникающие при функционировании, создании, эксплуатации, консервации и ликвидации магистральных трубопроводов.

      Канада, Австралия, США

      В рамках ЕС каждое государство - член сообщества, приняло свой национальный закон о газе, соответствующий общим положениям Европейской газовой директивы, однако, они различаются в зависимости от определенного характера газовой отрасли каждого государства.

      В законодательстве в области газоснабжения государств ЕС, Канаде, Австралии отмечается тенденция развития в направлении дерегулирования рынка. В ряде случаев установлена монополия на транспортировку и распределение газа в рамках отдельного государства (провинции), обеспечивается равный доступ к газотранспортным системам, прямой доступ производителей к крупным потребителям, предусматривается регулирование тарифов на транспортировку.

      США характеризуется развитой законодательной базой в сфере газоснабжения, которая устанавливает правовые основы развитой конкуренции между производителями газа, монополии газотранспортных услуг на каждом из сложившихся маршрутов, регулирования тарифов на транспортировку, сохранения монополии на обслуживание зависимых потребителей в соответствующей зоне обслуживания, прямого доступа производителей к независимым потребителям.

      Следует отметить низкий уровень либерализации законодательства в сфере газа в государствах СНГ, и, напротив, высокий уровень либерализации в государствах дальнего зарубежья (в частности, в США). Это, в свою очередь, отражает уровень развития газового рынка в целом, который зависит от ряда факторов:

      уровень развития газотранспортной инфраструктуры;

      плотность экономической деятельности (емкость рынка, удаленность от месторождений, концентрация, наличие платежеспособного спроса);

      конкуренция с иными энергоисточниками (уголь, мазут);

      политические факторы и др.

      Для правового обеспечения успешного развития газовой отрасли Казахстану необходимо учесть опыт правового регулирования отношений в странах со схожей плотностью экономической деятельности, а также опыт развитых стран в период становления газовой отрасли.

      Ужесточение требований к экологически чистому бензину и топливу актуально для большинства стран мира. Например, ЕС с ростом потребления нефтепродуктов и сопровождающимся ухудшением экологии ввел ужесточенные спецификации на бензины и дизельные топлива - с 2005 года более жесткие требования экологическому этапу 4, с 2009 года введение требований экологического этапа 5. В США определены требования к реформулированному бензину - бензин с определенным компонентным составом, обеспечивающий минимизацию экологического ущерба и сохраняющий технический уровень транспортных средств.

      К качеству автомобильных бензинов ЕС предусматривает требования по ограничению содержания в них сопутствующих веществ:

      ароматических углеводородов, так как продукты окисления ароматических углеводородов являются канцерогенными;

      непредельных углеводородов - причина смога и исчезновения озонового слоя Земли;

      серы - оксиды серы являются причиной кислотных дождей и ядом для дожигателей выхлопных газов, способствуют коррозии металлов.

      При этом есть обязательное требование - добавление к бензину кислородсодержащих соединений.

      В странах СНГ требования к бензинам соответствуют требованиям действующих стандартов и нормы по содержанию бензола не более 5 %, ароматических соединений и олефинов - не нормировано, по сере не более 0,05 % (мас.) или 500 ррм.

      В соответствии с экологической программой ЕС (поэтапный переход на нормы экологических этапов 4, 5) в требованиях технических условий установлены более жесткие нормы: для автобензина - содержание бензола не более 1 % (экологический этап 4), ароматических соединений - 35 % (экологический этап 4); олефинов - 18 % (масс.); серы - 0,005 (мас.) или 50 ррм в экологический этап 4, 10 ррм в экологический этап 5. На дизельное топливо содержание серы - не более 50 ррм (экологический этап 4) и 10 ррм (экологический этап 5).

      В таблице 10 представлены нормы содержания бензола, ароматических углеводородов, серы до и после реализации инвестиционного проекта "Строительство комплекса по производству ароматических веществ на Атырауском НПЗ" в сравнении с нормами технических условий ЕС.

      Таблица 10

Сравнение норм содержания некоторых компонентов в
продукции (в автобензине) АНПЗ до и после
инвестиционного проекта

Наименование

показателя

До

реализации

проекта

После

реализации

проекта

экологический

этап - 3

экологический

этап - 4

Содержание

бензола, объемных

% не более

5,0

1,0

1,0

Содержание серы,

ррm не более

1000

30

150

50

Ароматические

углеводороды,

объемных % не

более

48,7

35

42

35

      Компаниями "Nexant ChemSystems" (2005 год) и "Jacobs Consultancy" (2008 год) проведен анализ спроса и предложений на международном рынке на нефтехимическую продукцию с учетом объемов, планируемых к производству в Казахстане. По результатам исследований определено, что казахстанская нефтехимическая продукция будет конкурентоспособной на целевых рынках Китая и Западной Европы, а также Азии и Ближнего Востока. Основное преимущество казахстанской продукции - стоимость сырья, за счет которого отечественная нефтехимическая продукция может быть одной из самых низкозатратных в мире.

      Развитие глубокой переработки углеводородов и дальнейших переделов - вот один из мультипликаторов, который позволит кратно увеличить ВВП и снизить зависимость от топливных рынков. Страны Персидского Залива с девяностых годов разрабатывают и сейчас вводят в эксплуатацию мощности по переработке нефти и газа, Иран диверсифицирует свой топливно-энергетический комплекс с помощью нефтехимии, чтобы не зависеть от экспорта нефти и колебания цен на углеводороды.

      Изучение опыта освоения месторождений Северного моря и других регионов показывает, что ни одна нефтедобывающая страна в новейшей истории не избежала бурных обсуждений вопроса местного содержания, поскольку этот предмет весьма чувствителен для участников нефтяных проектов.

      Это обусловлено тем, что со стороны Правительств стран, предоставляющих недра, есть естественное желание получить максимальное количество рабочих мест, как в самих проектах, так и в сфере обслуживания, а также достичь наибольшего объема поставок местных товаров, материалов и услуг. С другой стороны, подрядчики, выполняющие нефтяные операции, хотят иметь максимальную возможность использования товаров, материалов и услуг от известных на рынках поставщиков, привычно и надежно обслуживающих их в течение длительного времени.

      Как показывает опыт других стран и опыт компаний, вопрос может быть успешно решен, если будут выработаны и применены системные меры, а также, если сторонами будет проявляться заинтересованность в решении данного вопроса.

      Изучив опыт Норвегии, Малайзии, Китая, Пакистана, Южной Кореи необходимо выделить следующие меры, которые оказали действенную поддержку на развитие местного содержания в названых странах:

      применение механизмов системы налогообложения, способствующих развитию производств высокотехнологичной продукции, а также упрощение налоговой системы в целом;

      льготные кредиты в обмен на высокое качество и определенные объемы производства;

      поддержка иностранных инвесторов, вкладывающих средства в научно-технический комплекс;

      увеличение государственных инвестиций в научно-исследовательские и опытно-конструкторские работы (далее - НИОКР);

      создание нетарифных барьеров для импорта готовой продукции;

      высокий уровень отраслевого сотрудничества и государственно-частного партнерства;

      установление обязательств по местному содержанию в инвестиционных проектах.

      Норвегия

      В качестве примера можно привести норвежский путь развития экономики. Норвегия менее чем за четыре десятка лет, благодаря развитию нефтегазового комплекса, сегодня занимает одно из лидирующих мест в мире по индексу человеческого развития, который определяется по продолжительности жизни, образованности и материальному уровню жизни.

      Для осуществления "норвежской мечты" требовались политическая воля, привлечение мировых нефтяных и газовых лидеров в страну, получение передовых научно-технических знаний, создание соответствующей материальной базы в сфере нефтегазодобычи, наработка практических навыков, то есть заимствование всех необходимых для развития ресурсов. Была создана система государственного управления и контроля над всеми видами деятельности в нефтяной отрасли, кроме того, созданы условия для развития новых отраслей промышленности на основе нефти, объединенные с норвежской индустрией.

      Недропользователи предоставляют регулятору (Нефтяной Директорат) планы закупок и отчеты по развитию месторождения, в рамках которого должно быть отражено развитие местного содержания (привлечение местных предприятий, местных трудовых ресурсов, затраты на НИОКР). Нефтяной Директорат проверяет планы, разрабатывает рекомендации, а затем каждые два года проводит мониторинг выполнения поставленных обязательств. В случае невыполнения требований применяются штрафные санкции вплоть до отзыва лицензии.

      В Норвегии строго отслеживаются требования по замене иностранной рабочей силы на норвежские кадры, по обучению норвежского специалиста при принятии на работу иностранца и обязательство его замены в течение трех лет.

      Норвегия также успешно осуществила гармонизацию внутренних стандартов с международными, стимулировала налоговыми и иными преференциями привлечение крупных международных организаций и компаний по стандартизации и сертификации, в том числе в области трудовых отношений (специальности, разряды и так далее).

      Одним из требований в вопросе местного содержания Норвегии является положение об использовании норвежского языка в нефтедобывающей промышленности.

      За довольно короткий промежуток времени в Норвегии сформировалась мощная нефтегазовая промышленность, которая, с одной стороны, обеспечивает благоприятные условия для привлечения инвестиций, а с другой - учитывает и сохраняет национальные интересы. Доля местного содержания, благодаря запросам нефтяной отрасли, неуклонно росла, сформировав собственную сервисную индустрию. На сегодняшний день из чуть более 4,5 миллионов жителей королевства около 140 тысяч задействованы в бизнесе, так или иначе связанном с нефтедобычей.

      Результатом усилий норвежского правительства стала высокая доля местного содержания в 60-80 %. К 2020 году страна намерена стать ведущим международным центром нефтегазовых технологий. Для этого планируется привлекать иностранные инвестиции в наукоемкие отрасли и обеспечить экспорт норвежских ноу-хау в области разведки и добычи углеводородов.

      Бразилия

      В Бразилии государственный сектор играл и продолжает играть особо важную роль. Например, сотрудничество между компанией "Петробрас" и Министерством энергетики и горнодобывающей промышленности было определяющим в структурировании и выделении ресурсов для программы профессионального обучения (110 тыс. специалистов обучено за 3 года). Инвестиции вкладывались в развитие возможностей компаний-поставщиков, а именно, в субсекторы системы поставок и в ключевую инфраструктуру, например, в судоремонтный завод Рио-Гранде.

      В поддержку этих мероприятий, положения по развитию местного содержания корректировались ни один раз. Более ранние концессионные соглашения предусматривали глобальные требования по развитию местного содержания, включая относительно упрощенную формулу отчетности. Соглашения, заключенные позднее, и дополнительные директивы охватывали уже более ранжированные цели в зависимости от категорий в системе поставок.

4. Цели, задачи, целевые индикаторы и показатели
результатов реализации Программы

      Сноска. Раздел 4 в редакции постановления Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      Цель: Сбалансированное и эффективное развитие нефтегазовой отрасли

      Для достижения цели Программы в области добычи нефти и газа предусматривается решить следующие задачи:

      1) выполнение установленных показателей по добыче и экспорту нефти и газовому конденсату;

      2) обеспечение потребности внутреннего рынка в нефтепродуктах и газе;

      3) обеспечение прироста разведанных запасов углеводородов и выведение уровня добычи на стабильно высокий уровень;

      4) гармонизация норм технического регулирования отрасли;

      5) увеличение уровня местного содержания в нефтегазовых компаниях;

      6) обеспечение безопасности труда и снижение негативного воздействия на окружающую среду.

      Реализация поставленной цели позволит достичь в 2014 году следующих целевых индикаторов:

      1) увеличение объема добычи нефти в 2014 году составит 83,0 млн. тонн (108,4 % к 2009 году);

      2) увеличение объема добычи сырого газа в 2014 году составит 41,0 млрд. куб. м (113,8 % к 2009 году);

      3) увеличение объема экспорта сухого газа в 2014 году до 7,3 куб. м (104,2 % к 2009 году);

      4) обеспечение разработки технических регламентов, стандартов и иных документов в области технического регулирования нефтегазовой отрасли;

      5) утилизация попутного газа в 2012 году (за исключением технологически неизбежных объемов сжигаемого газа) не менее 95 %.

      Показатели результатов реализации программы:

      1) в 2014 году объем добычи нефти составит 83 млн. тонн и газа – 41,0 млрд. куб. м;

      2) в 2010 – 2011 годах проведение гравимагнитной съемки масштаба 1:100000 на территории КСКМ общей площадью 115 тыс. кв. км;

      3) в 2010 – 2012 годы отработка 6 групп аэромагнитных опорных профилей в объеме 4 тыс. пог. км в пределах северной части КСКМ и прилегающей береговой зоны (профиля № 1 – 5,) и в пределах южной части КСКМ (профиль № 6), полевые площадные аэромагнитометрические исследования на площади 174 тыс. кв. км (в объеме 216 тыс. пог. км);

      4) в 2014 году довести выполнение финансовых обязательств по контрактам до уровня не менее 70 %.

      В 2011 – 2012 годах разработаны и утверждены 2 технических регламента Таможенного союза:

      1) "О требованиях к автомобильному и авиационному бензину, дизельному и судовому топливу, топливу для реактивных двигателей и мазуту";

      2) "О требованиях к смазочным материалам, маслам и специальным жидкостям".

      В настоящее время разрабатываются 2 технических регламента Таможенного союза, которые будут утверждены в 2014 году:

      1) "О требованиях к средствам измерений показателей нефти и продуктов ее переработки";

      2) "Требования к сжиженным углеводородным газам для использования в качестве топлива".

      В соответствии с Законом Республики Казахстан от 24 июня 2010 года "О недрах и недропользовании" будет проводиться мониторинг исполнения нефтегазовыми компаниями обязательств в части местного содержания, прописанных в контрактах на недропользование. Планируется заключить и/или пересмотреть с недропользователями дополнительные соглашения к контрактам с указанием количественных показателей по местному содержанию в товарах, работах, услугах и кадрах.

      К 2015 году планируется довести уровень местного содержания в закупках нефтегазовых компаний по товарам до 16 %, по работам и услугам до 72,5 %, в кадрах планируется достигнуть следующих показателей: руководящий состав – не менее 87 %, специалистов с высшим и средним профессиональным образованием – не менее 96 %, квалифицированных рабочих – не менее 98 %.

      Таблица 11. "Прогнозная доля местного содержания в закупках нефтегазовых компаний (без учета НКОК, ТШО, КПО) с 2010 года по 2014 год (в %)"


2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

Товары

5,0

8,0

11,0

13,0

16,0

Работы и услуги

79,7

81,1

82,4

70

72,5


      В реализацию нового Закона Республики Казахстан от 24 июня 2010 года "О недрах и недропользовании" будут разработаны более 68 нормативных правовых актов.

      Для достижения цели Программы в области развития перерабатывающих производств предусматривается решить следующее задачи:

      1) увеличение глубины и объемов переработки отечественного углеводородного сырья (нефть/газ);

      2) подготовка специалистов всех уровней для новых производств нефтегазовой отрасли.

      Реализация поставленной цели позволит достичь в 2014 году следующих целевых индикаторов:

      1) увеличение объемов переработки нефти на трех казахстанских НПЗ в 2014 году составит до 15 млн. тонн;

      2) доведение качества отечественных нефтепродуктов до стандартов экологического класса К4, К5;

      3) оптимизация и увеличение ассортимента выпускаемой продукции, направленные на удовлетворение прогнозируемого изменения структуры потребления нефтепродуктов;

      4) обеспечение производства нефтяных дорожных битумов с 2013 года в объеме 200 тыс. тонн/год;

      5) обеспечение производства ароматических углеводородов (бензол, параксилол) в 2014 году – до 188,7 тыс. тонн/год;

      6) увеличение к 2015 году производства нефтехимической продукции полипропилена до 500 тыс. тонн/год, полиэтилена – до 800 тыс. тонн/год;

      7) подготовка необходимых специалистов в нефтегазовой сфере.

      Предусматривается реализация следующих инвестиционных проектов:

      1) реконструкция и модернизация АНПЗ с доведением мощности по переработке нефти до 5,5 млн. тонн/год и улучшение качества нефтепродуктов до экологического класса К4, К5:

      1-стадия: "Строительство комплекса по производству ароматических углеводородов", срок реализации – 2010 – 2014 годы;

      2-стадия: "Строительство комплекса по глубокой переработке нефти", срок реализации – 2011 – 2016 годы.;

      2) реконструкция вакуумного блока установки ЭЛОУ-АВТ-3 и установки замедленного коксования АНПЗ, доведения мощности вакуумного блока до 1800 тыс. тонн/год и установки замедленного коксования до 1000 тыс. тонн/год обеспечат увеличение объемов первичной переработки нефти, ее разделения на фракции и их облагораживание, что в комплексе обеспечит увеличение глубины переработки нефти. Срок реализации проекта – 2010 год;

      3) реконструкция и модернизация ПКОП с доведением мощности по переработке нефти до 6,0 млн. тонн/год и улучшение качества нефтепродуктов до экологического класса К4, К5. Срок реализации проекта – 2011 – 2016 годы;

      4) реконструкция и модернизация ПНХЗ с доведением мощности до 7,5 млн. тонн/год и улучшение качества нефтепродуктов до экологического класса К4, К5. Срок реализации проекта – 2011 – 2016 годы;

      5) производство дорожных битумов в Казахстане на базе Актауского завода пластических масс.

      Сырье - нефть месторождения Каражанбас. Мощность производства – 400 тыс. тонн дорожных битумов в год. Срок реализации проекта – 2013 год.

      Во исполнение поручения Президента Республики Казахстан Назарбаева Н.А., указанного в Послании народу Казахстана от 6 марта 2009 года, изучается возможность организации производства смазочных масел в Республике Казахстан.

      Обеспечение условий для повышения мобильности трудовых ресурсов.

      Для достижения цели Программы предусматривается решить задачу по транспортировке и развитию инфраструктуры путем диверсификации экспортных маршрутов транспортировки нефти и газа.

      Реализация поставленной цели позволит достичь в 2014 году следующих целевых индикаторов:

      1) увеличение объема транспортировки газа по магистральным газопроводам, включая международный транзит, в 2014 году составит 121,4 млрд. куб. м/год, в том числе до 30 млрд. куб. м/год по газопроводу "Казахстан – Китай";

      2) увеличение объема международного транзита газа до 100 млрд. куб. м/год;

      3) увеличение пропускной способности нефтепроводов к 2014 году составит: КТК – до 61,2 млн. тонн/год, в том числе на казахстанском участке – 49,3 млн. тонн/год, Казахстан – Китай до 20 млн. тонн/год.

      Показатели результатов реализации программы

      Расширение КТК планируется провести в три этапа:

      1 этап (2013 г., 40,6 млн. тонн/год, в том числе на казахстанском участке – 33,5 млн. тонн/год);

      2 этап (2014 г., 61,2 млн. тонн/год, в том числе на казахстанском участке – 49,3 млн. тонн/год);

      3 этап (2015 г., 67 млн. тонн/год, в том числе на казахстанском участке – 52,5 млн. тонн/год).

      Увеличение пропускной способности нефтепровода Казахстан – Китай до 20 млн. тонн нефти в год.

      Временной период реализации этапов проекта будет определяться в соответствии с определением обеспеченности загрузки нефтепровода Казахстан – Китай.

      Расширение магистрального газопровода Казахстан – Китай

      Газопровод "Казахстан – Китай" состоит из двух участков: первый – "Туркменистан – Узбекистан – Казахстан – Китай", второй – "Бейнеу – Бозой – Шымкент".

      Обеспечение пропускной способности магистрального газопровода "Казахстан – Китай" в 2014 году составит 30 млрд. куб. м/год и возможное в дальнейшем расширение до 40 млрд. куб. м/год для транзита газа туркменского происхождения и транспортировки газа казахстанского происхождения.

      Проект строительства нитки "С" газопровода "Казахстан – Китай" предусматривает строительство нитки "С" в одном техническом коридоре с нитками "А" и "В" действующего газопровода "Казахстан – Китай" для получения возможности транспортировки дополнительных 25 млрд. куб. м/год.

      Также планируется поэтапное введение в эксплуатацию газопровода "Бейнеу – Бозой – Шымкент" с доведением пропускной способности газопровода до 10 млрд. куб. м/год.

      До 2014 года ожидается ввод 8 объектов береговой инфраструктуры КСКМ.

      Государственные и иные органы, ответственные за достижение целей, целевых индикаторов, задач, показателей результатов.

      Для реализации Программы необходимо содействие следующих государственных органов и организаций: министерства индустрии и новых технологий, финансов, экономики и бюджетного планирования, окружающей среды и водных ресурсов, по чрезвычайным ситуациям, образования и науки, труда и социальной защиты населения, регионального развития, акиматов областей, АО "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына", АО "Банк развития Казахстана".

5. Этапы реализации Программы

      Сноска. Раздел 5 с изменениями, внесенными постановлениями Правительства РК от 06.04.2012 № 422; от 17.04.2014 № 370.

      Программа будет выполняться поэтапно с 2010 по 2014 годы.

      1. В области добычи нефти и газа.

      Для обеспечения реализации целей программы необходимо проводить мероприятия по комплексной разработке крупных месторождений республики, росту добычи на основных месторождениях. Начать добычу нефти на Кашагане.

      Будут проведены геологоразведочные работы на территории КСКМ в Прикаспийском осадочном бассейне, в центральной части Прикаспийской впадины, а также в пределах бортовых и прибортовых частей впадины, примыкающих к основным промышленно нефтегазоносным районам. Геологоразведочные работы планируется проводить в центральной части Прикаспийской впадины, а также в пределах бортовых и прибортовых частей впадины, примыкающих к основным промышленно нефтегазоносным районам.

      В период 2009 - 2011 годы провести работы по проекту "Комплексное изучение осадочных бассейнов Республики Казахстан" с целью анализа перспектив нефтегазоносности 15 осадочных бассейнов РК, переоценки ранее известных нефтеперспективных районов, областей и выделения новых территорий на основе оценки ресурсов углеводородного сырья по осадочным бассейнам РК, а также оптимизации проводимой геологоразведки и подготовки долгосрочных обоснованных планов ГРР на территорий РК.

      В период 2010 - 2012 годы осуществить работы по проекту "Аэромагнитная съемка осадочных бассейнов Республики Казахстан" с целью создания комплексной петрофизической модели осадочного чехла и фундамента по основным структурно-тектоническим элементам южного борта Прикаспийской впадины, Северного Устюрта и Южного Мангышлака, изучение внутреннего строения фундамента и прогнозирование нефтегазоперспективных зон в разрезе.

      Создать централизованное кернохранилище, обеспечивающее систематизацию и сохранность получаемой геологической информации.

      Провести работу по снятию ограничения на проведение конкурсов на получение права недропользования.

      Ускорить принятие законопроекта, направленного на обеспечение бесперебойной работы всей технологической цепочки производства и транспортировки газа, правовое регулирование особенностей отношений, связанных с добычей, переработкой, транспортировкой, хранением поставкой и потреблением газа, проектированием и строительством объектов газоснабжения, обеспечение энергетической безопасности республики и др.

      В сфере науки и инжиниринга в нефтегазовой отрасли:

      усилить фундаментальные и прикладные научные исследования в целях увеличения добычи углеводородов в сложных геотехнических условиях, развития вторичных и третичных методов воздействия на продуктивные пласты, повышения нефтеотдачи продуктивных горизонтов;

      расширить исследования и осуществить трансферты передовых достижений ведущих научно-исследовательских и инжиниринговых компаний мира;

      совершенствовать технологии, применяемые при осуществлении нефтяных операций на базе эффективных инновационных решений;

      повысить роль и уровень отечественного инжиниринга, обеспечивающего базовые решения в нефтегазовых и энергетических проектах;

      разработать и внедрить современные методы утилизации газов, отходов и попутных продуктов нефтегазового производства;

      развить научно-исследовательские и опытно-конструкторские работы в области энергосберегающих технологий и нетрадиционных источников энергии;

      создать правовые и экономические условия, способствующие развитию инноваций, научно-исследовательских и опытно-конструкторских работ, с использованием международного опыта.

      2. В области развития перерабатывающих производств.

      Для достижения поставленных целей необходимо:

      увеличить загрузки существующих производственных мощностей;

      привлечь инвестиции для проведения модернизации и реконструкции существующих производственных мощностей;

      развивать конкурентоспособность предприятий на основе внедрения новых технологий;

      повышать комплексность переработки с достижением средней глубины переработки нефти до 87-90 %;

      оптимизировать и увеличивать ассортимент выпускаемой продукции, направленной на удовлетворение прогнозируемого изменения структуры потребления нефтепродуктов;

      повышать качество выпускаемой продукции в соответствии с требованиями евростандартов.

      Ускорить принятие нового Закона "О государственном регулировании производства и оборота отдельных видов нефтепродуктов", направленного на совершенствование отношений, возникающих в процессе производства и оборота отдельных видов нефтепродуктов, который позволит:

      разграничить функции уполномоченных органов, упорядочить систему государственного управления в области регулирования производства и оборота нефтепродуктов, так как согласно поправкам, внесенным в закон в рамках административной реформы в 2004 году, функции двух уполномоченных органов: Министерства финансов и Министерства энергетики и минеральных ресурсов были объединены;

      применить механизм государственного регулирования розничных цен на нефтепродукты, имеющие важное социальное значение, а также оказывающие существенное влияние на экономику страны. В этой связи, в целях реализации норм законопроекта разработаны поправки в Закон "О естественных монополиях и регулируемых рынках";

      запретить оптовую реализацию нефтепродуктов между оптовыми поставщиками, а также установить квалификационные требования по доступу на рынок оптовой реализации нефтепродуктов. При этом законопроектом должна быть предусмотрена процедура аккредитации для оптовых поставщиков нефтепродуктов. Данное положение позволит убрать с рынка посреднические структуры, негативно влияющие на развитие конкуренции на рынке нефтепродуктов;

      решить вопросы обеспечения равного и недискриминационного доступа поставщиков нефти на нефтеперерабатывающие заводы;

      ввести новый механизм регулирования рынка производства и оборота нефтепродуктов, который обеспечит гарантированные поставки нефтепродуктов, полученных в результате переработки на отечественных нефтеперерабатывающих заводах в регионы страны;

      ввести новые нормы, касающиеся утверждения инвестиционных программ производителей нефтепродуктов, которые будут существенным стимулом для производителей нефтепродуктов осуществлять модернизацию технологических установок, что позволит в полном объеме обеспечить внутренний рынок всеми видами нефтепродуктов за счет собственных мощностей и довести их качество до лучших мировых стандартов;

      осуществлять мониторинг производства и оборота нефтепродуктов с начала поставки нефти на нефтеперерабатывающие заводы до реализации нефтепродуктов конечным потребителям, что позволит оперативно реагировать на надлежащее обеспечение нефтепродуктами всех регионов республики.

      При этом необходимо отметить, что в ряде стран приняты специальные законодательные акты, регулирующие рынок нефтепродуктов.

      Закон Канады "О нефтепродуктах" от 24 мая 2001 года существенное внимание уделяет регулированию ценообразования на нефтепродукты, используемые в качестве моторного топлива. Верхние границы оптовых и розничных на нефтепродукты, а также максимальная разница между оптовыми и розничными ценами в Канаде устанавливаются специальным советом. Реализаторам нефтепродуктов запрещается превышать установленные ценовые пределы. Для контроля цен проводятся соответствующие инспекции.

      В соответствии с Законом "О нефтепродуктах" Южно-Африканской республики 1977 года ценовое регулирование на нефтепродукты устанавливается подзаконным актом министерства минеральных ресурсов и энергетики. Реализаторы нефтепродуктов согласно законодательству данной страны не должны превышать максимально возможной цены, рассчитываемой согласно составляющим, установленным законодательством. В составляющую цены нефтепродуктов, входят такие показатели как цена реализации с завода, обоснованные транспортные расходы, обоснованные расходы, связанные с реализацией нефтепродуктов, а также маржа, определяемая расчетным путем.

      В странах западной Европы, как правило, нет специальных законодательных актов, посвященных регулированию нефтепродуктов. Вместе с тем, специальные требования в области экологии и технического регулирования, налоговое законодательство и законодательство о конкуренции в совокупности устанавливают достаточное жесткое регулирование рынка нефтепродуктов. При наличии четко регламентированных правил поведения, рынки нефтепродуктов западной Европы в большинстве своем отличаются достаточной стабильностью и развитой конкуренцией между участниками рынка.

      3. По транспортировке и развитию инфраструктуры.

      В целях диверсификации экспортных маршрутов, транспортировки, развития транзитного потенциала и обеспечения потребности внутреннего рынка находятся на стадии реализации или планируются следующие проекты:

      Каспийский Трубопроводный Консорциум (КТК);

      Нефтепровод Казахстан-Китай.

      ККСТ состоит из нефтепровода Ескене-Курык и Транскаспийского проекта, включающего нефтеналивной терминал на казахстанском побережье Каспийского моря, танкеры и суда для транспортировки нефти через Каспийское море, нефтесливной терминал на азербайджанском побережье Каспийского моря, соединительные сооружения с системой Баку - Тбилиси - Джейхан.

      Магистральный газопровод Казахстан-Китай (1-й участок)

      Завершение строительства магистрального газопровода для транзита газа туркменского происхождения и транспортировки газа казахстанского происхождения.

      Магистральный газопровод Бейнеу-Шымкент (2-ой участок магистрального газопровода Казахстан-Китай)

      Строительство магистрального газопровода для обеспечения потребностей южного импортозависимого региона Казахстана и экспорта излишков газа в Китай.

      С учетом фаз реализации Северо-Каспийского проекта (по месторождению Кашаган), определены два Перечня объектов береговой инфраструктуры КСКМ:

      Перечень приоритетных объектов береговой инфраструктуры в КСКМ (8 объектов) (приложение 1 к Программе);

      Перечень потенциально реализуемых объектов береговой инфраструктуры в КСКМ (13 объектов) (приложение 2 к Программе).

      В Перечни включаются объекты для поддержки морских нефтяных операций, обеспечивающих разные потребности:

      1) услуги для работ по разведке и добыче углеводородов в КСКМ;

      2) услуги по транспортировке и хранению нефти;

      3) проекты по обеспечению охраны окружающей среды и меры по реагированию на чрезвычайные ситуации (разливы нефти, аварии на нефтяных платформах, островах и скважинах, пожары, выбросы);

      4) проекты и увеличение казахстанского содержания;

      5) решение вопросов по вспомогательной инфраструктуре.

      В общий План мероприятий по реализации Программы включен раздел мероприятий по развитию береговой инфраструктуры КСКМ.

      В рамках мероприятий, направленных на завершение начатых ранее проектов газификации, предполагается продолжение газификации населенных пунктов. На 2010 - 2014 годы в системе газоснабжения страны планируется реализация инвестиционных проектов, направленных на реконструкцию, модернизацию и развитие региональных газовых сетей, а также реализация пилотного проекта "Перевод автотранспорта г. Алматы на компримированный природный газ".

      4. Техническое регулирование отрасли

      В области технического регулирования перед нефтегазовой отраслью стоят большие задачи.

      С утверждением технических регламентов Таможенного союза "О требованиях к автомобильному и авиационному бензину, дизельному и судовому топливу, топливу для реактивных двигателей и мазуту" и "О требованиях к смазочным материалам, маслам и специальным жидкостям" работа по этим документам не завершается. Необходимо обеспечить выполнение планов мероприятий, необходимых для реализации этих технических регламентов, программ по разработке (внесению изменений, пересмотру) межгосударственных стандартов, в результате применения которых на добровольной основе обеспечивается соблюдение требований технических регламентов, а также межгосударственных стандартов, содержащих правила и методы исследований (испытаний) и измерений, в том числе правила отбора образцов, необходимых для применения и исполнения требований технических регламентов и осуществления оценки (подтверждения) соответствия продукции.

      Министерство нефти и газа Республики Казахстан принимает участие в разработке технических регламентов Таможенного союза "О требованиях к средствам измерений показателей нефти и продуктов ее переработки", "Требования к сжиженным углеводородным газам для использования в качестве топлива", а также сопутствующих документов к ним (планов мероприятий и программ, необходимых для их реализации).

      Продолжится реализация мероприятий, закрепленных за Министерством нефти и газа Республики Казахстан, согласно Программе по техническому регулированию и созданию инфраструктуры качества в Республике Казахстан на 2010 – 2014 годы, утвержденной постановлением Правительства Республики Казахстан от 22 октября 2010 года № 1100.

      5. Развитие казахстанского содержания по контрактам на недропользование.

      В ближайшей перспективе для Казахстана добывающий сектор также будет оказывать на развитие собственной экономики большое влияние. Этот ресурс необходимо использовать в целях создания условий для опережающего развития производства конкурентоспособной продукции с более высокой долей добавленной стоимости.

      Институт "казахстанского содержания" должен выступить той дорожной картой, которая должна быть использована для увеличения экономической эффективности деятельности по недропользованию в интересах республики.

      В отношении казахстанского содержания надо отметить, что, как правило, контракты на недропользование, заключаемые в Казахстане, содержат строгое и справедливое требование к подрядчикам-недропользователям по соблюдению технологий и методов ведения нефтяных операций на самом высоком уровне, соответствующим мировым стандартам. Эти требования предполагают соответствующий мировой уровень поставок. Пока далеко не все казахстанские товары и услуги соответствуют такому уровню.

      Компании-недропользователи становятся перед дилеммой: как обеспечить выполнение нефтяных операций в контрактные сроки на мировом уровне и, одновременно, выполнить требования государства о привлечении местных производителей.

      В Программе по развитию машиностроения Республики Казахстан на 2010 - 2014 годы определены сегменты машиностроения. Одним из основных сегментов является "Машиностроение для нефтегазовой промышленности", который относится к первому приоритету и отличается высокой привлекательностью и реализуемостью. Приоритетность развития отечественного нефтегазового машиностроения обуславливается тем, что нефтегазовый сектор является крупным потребителем машиностроительной продукции.

      Предусматривается определение перечня востребованной машиностроительной продукции для нефтегазовой сферы и технологий, необходимых для развития казахстанского нефтегазового машиностроения. В долгосрочной перспективе потребуется заключение технологических соглашений между потребителями и машиностроительными предприятиями востребованной и/или высокотехнологичной продукции.

      Анализ деятельности промышленных производств, чья продукция является наиболее востребованной в нефтегазовой сфере, показал, что основными проблемами в развитии казахстанского содержания являются:

      недостаточная развитость обрабатывающей промышленности Казахстана в целом. Так, например, вклад ключевых отраслей обрабатывающей промышленности: машиностроительной, металлургической и химической отраслей, продукция которых является наиболее востребованной в нефтегазовой сфере, в ВВП Казахстана составляет 1,76 %; 8,48 % и 0,87 %, соответственно. Многие виды производств, которые предполагают использование высоких технологий, отсутствуют или находятся в зачаточном состоянии;

      низкая инвестиционная деятельность отечественных компаний. Многие предприятия, ввиду отсутствия долгосрочных контрактных договоренностей с заказчиками, с неиспользованными производственными мощностями (около 70 % мощностей не используются), и, следовательно, нестабильным доходом не в состоянии проводить последовательную инвестиционную политику для развития собственного предприятия. Как результат, недостаточная технологическая оснащенность казахстанских предприятий; дефицит высококвалифицированных кадров, как на производственном, так и на управленческом уровнях.

      Вопросы поддержки предпринимательства и развития казахстанского содержания приобретают особую значимость в условиях негативного воздействия мирового кризиса. С каждым годом все без исключения нефтегазовые организации привлекают все большее число казахстанских сервисных компаний к выполнению работ и оказанию услуг. Можно видеть немало примеров успешного выполнения задач по повышению казахстанского содержания в закупках. Но есть предприятия, которые до сих пор не использовали весь свой потенциал только потому, что увеличению казахстанского содержания уделялось недостаточно внимания.

      Активно ведет работу по увеличению казахстанского содержания КМГ. В первом полугодии 2010 года общий объем закупок группы компаний КМГ составил 638 млрд. тенге, при этом доля казахстанского содержания составила 428 млрд. тенге или 67 %. При этом расчет казахстанского содержания осуществляется в соответствии с Единой методикой расчета организациями казахстанского содержания при закупке товаров, работ и услуг, ключевым показателем которой является наличие у отечественного поставщика товаров сертификата.

      С учетом специфики производства группы компаний КМГ, решением Правления КМГ (протокол № 59) утверждены на 2010 год следующие ключевые показатели эффективности развития казахстанского содержания по различным бизнес-направлениям: в нефтедобыче - 50 %, при транспортировке нефти - 55 %, при транспортировке газа - 60 %, в нефтепереработке - 56 %, в сервисных проектах - 60 %.

      Безусловно, реализация программы увеличения казахстанского содержания позволит в корне изменить ситуацию на рынке труда, улучшить социально-экономическую ситуацию в стране.

      Реализация программы увеличения казахстанского содержания в товарах, закупках и услугах создает реальные условия для развития отечественной промышленности и сельского хозяйства, для трудоустройства казахстанских граждан, способствуя смягчению влияния глобального кризиса на экономику страны.

      Несмотря на то, что крупные контракты на недропользование были подписаны давно, и недропользователями разрабатывались внутренние программы подготовки кадров, на многие ключевые управленческие должности, а также на должности с высокими квалификационными требованиями, нефтегазовые компании привлекают иностранную рабочую силу. При реализации крупных инвестиционных проектов привлекается значительное количество иностранных рабочих строительных специальностей.

      В 2009 году в законодательство введено новое определение казахстанского производителя работ, услуг. Согласно Закону о недрах и недропользовании казахстанскими производителями работ и услуг считаются граждане Казахстана и (или) юридические лица, созданные в соответствии с законодательством Республики Казахстан, с местонахождением на ее территории, а также их филиалы с местонахождением в Республике Казахстан, использующие не менее 95 % граждан Республики Казахстан в общей численности сотрудников.

      С учетом такого определения казахстанского производителя юридические лица, выполняющие работы или оказывающие услуги в сфере недропользования, будут вынуждены сокращать количество привлекаемых иностранных работников. При расчете казахстанского содержания в договорах на поставку работ (услуг) учитывается доля казахстанского содержания в договорах субподряда. Соответственно, допустимый порог процентного соотношения казахстанских кадров применяется как к подрядчикам, так и к субподрядчикам при определении их статуса в качестве казахстанских производителей.

      Внесение данных поправок было вызвано необходимостью решения задач по обеспечению занятости казахстанских кадров, а также обращение спроса на товары казахстанского происхождения, работы и услуги казахстанских производителей.

      Рекомендуется работу по казахстанскому содержанию проводить в двух форматах: один стандартный - для всех недропользователей, второй - вокруг крупных проектов Тенгиз, Кашаган, Карачаганак с учетом их масштабов, более детальный предметный план работы с акцентом на проекты расширения.

      Для повышения доли казахстанского содержания в закупках товаров, работ и услуг нефтегазовыми компаниями за счет повышения конкурентоспособности продукции казахстанских производителей необходимо следующее:

      включить в контрактные обязательства недропользователей требование о замещении иностранной рабочей силы казахстанскими кадрами по истечении заранее установленного периода в зависимости от категории привлекаемых специалистов;

      повысить уровень выполнения финансовых обязательств по контрактам, закреплению мер административной ответственности по нарушению требований в части казахстанского содержания в закупках недропользователей;

      содействовать становлению единой информационной платформы о проведенных и планируемых закупках недропользователей (включительно ОСРП) на базе информационной системы "Реестр товаров, работ и услуг, используемых при проведении операций по недропользованию, и их производителей";

      проведение анализа динамики казахстанского содержания в закупках товаров, работ и услуг недропользователей "Услуги по координации деятельности в области нефтяной, газовой и нефтехимической промышленности".

      6. Охрана окружающей среды и предупреждение чрезвычайных ситуаций.

      Мероприятия разработаны в соответствии с Правилами оценки воздействия намечаемой деятельности на окружающую среду при разработке государственных, отраслевых и региональных программ развития отраслей экономики, схем размещения производительных сил, утвержденных приказом Министра охраны окружающей среды Республики Казахстан от 9 июня 2003 года № 129-п.

      Программа отражает перспективы развития нефтегазовой отрасли, предусматривает реализацию инвестиционных проектов, разработку и принятие необходимых регулирующих документов и стандартов.

      В рамках каждого конкретного проекта Программы будут разрабатываться мероприятия направленные на улучшение экологической ситуации в нефтегазовых регионах, сохранение биологического разнообразия, снижение воздействия предприятий отрасли на окружающую среду.

      При этом будут решаться следующие задачи:

      1) совершенствование системы управления качеством окружающей

      среды, в том числе:

      совершенствование законодательной базы и внедрение механизмов стимулирования предприятий отрасли, снижающих эмиссию в окружающую среду;

      развитие единой системы производственного мониторинга окружающей среды, в том числе аэрокосмического мониторинга;

      2) сохранение и восстановление природной среды, в том числе:

      сохранение биологического разнообразия;

      предупреждение загрязнения шельфа Каспийского моря и прилегающих территорий, а также реагирование на нефтяные разливы и их ликвидация;

      предупреждение загрязнения земельных и водных ресурсов и загрязнения воздушного бассейна;

      увеличение объемов переработки и утилизации отходов производства и потребления;

      3) снижение неблагоприятного воздействия окружающей среды на здоровье работников отрасли и населения.

      Реализация Программы позволит, при прогнозируемом росте производства, повысить уровень управления качеством окружающей среды. В области снижения экологической нагрузки на окружающую среду и развития экологической инфраструктуры в отрасли, будет обеспечено планомерное достижение целевых показателей устойчивого развития к 2014 году.

      Воздействие на окружающую природную среду в районах интенсивной разработки углеводородного сырья, связано со степенью техногенной нагрузки при проведении нефтяных операций, их последствиями для биологической системы, как среды обитания человека, животного и растительного мира, а также нарушением естественного природного баланса района работ, включая состояние почвенно-растительного покрова, воздуха поверхностных и подземных вод.

      Загрязнение окружающей среды нефтью, нефтепродуктами и их производными, может повлечь за собой не только серьезные экологические последствия, но также последствия экономического характера, отражающиеся как на экономике предприятий, осуществляющих хозяйственную деятельность, так и республики в целом.

      Проведенные исследования в рамках республиканских программ по охране окружающей среды, свидетельствуют, что предприятия нефтедобычи в течение 100-летнего освоения нефтегазовых месторождений Казахстана значительно ухудшили экологическую обстановку ряда районов Каспийского моря. Остается проблемной ситуация с нефтяными загрязнениями, имеющими, так называемый, исторический характер.

      В то же время, предприятиями отрасли, проводится целенаправленная работа по ликвидации замазученных участков и рекультивации загрязненных территорий, в том числе оставшихся технологических нефтяных амбаров.

      Так за период действия "Долгосрочной программы по ликвидации технологического амбара, рассчитанной на период с 2004 по 2010 годы" достигнуто сокращение площади амбара с 84 до 30 га. В 2009 году на ликвидацию амбара было направлено 1,1 млрд. тенге. Общая сумма финансовых средств, направленных за период действия программы, составила 1,6 млрд. тенге.

      Важным направлением целенаправленной работы по управлению отходами, является внедрение современных малоотходных технологий, использование высокопроизводительного оборудования. В РД, в рамках опытно-промышленных работ, проводится восстановление замазученных территорий цеолитно-микробиологическим методом, позволяющим с помощью бактерий-деструкторов углеводородов вернуть потерянные плодородные свойства почвы.

      Применяются высокопроизводительное оборудование по переработке трудноразрушаемой нефти, установки по переработке нефтешламов методом термодесорбции. Для проведения ликвидационных работ с минимальным негативным влиянием на окружающую среду, применяются высокотехнологичные мобильные комплексы по переработке замазученного грунта и нефтешлама производительностью 30 тонн в час.

      Проблемным остается вопрос утилизации серы на Тенгизе, а в перспективе, при разработке месторождения Кашаган. Отсутствует единая отраслевая система экологического мониторинга.

      Интенсивное развитие нефтегазовой отрасли на современном этапе, сопровождается загрязнением окружающей среды и требует применения более прогрессивных подходов по снижению техногенного воздействия на окружающую среду.

      Особенно актуален вопрос обеспечения экологической безопасности на Каспии, в связи с активизацией поисково-разведочных работ, а в дальнейшем, с разработкой морских нефтяных месторождений на шельфе. Остро стоит вопрос создания эффективной системы предупреждения и ликвидации возможных разливов нефти на море.

      Таким образом, в рамках реализации системных мер по повышению безопасности труда и снижению негативного воздействия отрасли на окружающую среду можно выделить следующие направления в работе:

      1) решение проблематики исторических загрязнений (скважины, амбары, сжигание газа, сера).

      С привлечением специализированных институтов необходимо провести работу по оценке состояния нефтяных скважин в зоне затопления Каспийским морем и в пределах казахстанского сектора Каспийского моря, включая "бесхозные" скважины, находящихся в консервации:

      разработать программы реализации технических решений по повышению надежности нефтяных скважин;

      разработать технические решения по повышению надежности нефтяных скважин;

      2) предупреждение и реагирование на чрезвычайные ситуации, в том числе на нефтяные разливы, и ликвидация их последствий.

      Необходимо отметить, что крупнейшие месторождения Казахстана Тенгиз, Кашаган, Карачаганак характеризуются высоким содержанием сероводорода в попутном газе, а также аномально высоким пластовым давлением.

      С учетом работы в условиях чувствительной экологической среды, данные особенности в дополнение к "традиционным" условиям производства (пожароопасность, токсичность и так далее) требуют повышенных мер безопасности.

      Разработка и выполнение системы контроля над состоянием элементов противовыбросового оборудования с целью избегания и предупреждения аварийных ситуаций. Наличие действенного контроля над разведывательным бурением и эксплуатацией скважин.

      К настоящему времени в КСКМ пробурено 43 скважины, построены 3 искусственных острова, ликвидированы 24 из 187 скважин, ранее пробуренных в условиях суши и ныне затопленных вследствие подъема уровня моря.

      В Атырауской и Мангистауской областях на суше разрабатываются несколько десятков месторождений нефти и газа, являющихся также потенциальными источниками загрязнения моря и береговой зоны из-за наличия загрязненных участков почвы, скопления различных по объему и составу отходов нефтедобычи, промышленной и бытовой деятельности.

      В перспективе планируется интенсивное расширение нефтяных операций в акватории и прибрежной зоне Каспийского моря с бурением новых разведочных и эксплуатационных скважин, строительством искусственных островов, нефтепроводов и газопроводов, дальнейшим увеличением мощности танкерного флота, что, в целом, предопределяет увеличение негативной антропогенной нагрузки на состояние окружающей среды в регионе.

      Расширение нефтяных операций в акватории Каспийского моря с его высокой экологической чувствительностью, обусловленной замкнутостью и отсутствием связи с Мировым океаном, согласно требованиям законодательства Республики Казахстан и условиям международных правовых актов, потребует от операторов и участников морских проектов обеспечения полной экологической безопасности региона, в том числе при аварийных разливах нефти и ликвидации их последствий.

      Согласно международной практике проведения нефтяных операций, в соответствии с объемами разлитой нефти, масштабами загрязнения и эколого-экономического ущерба, количеством привлекаемых для ликвидации последствий материальных, финансовых и человеческих ресурсов различаются три уровня разливов нефти. Для локализации и ликвидации разливов 1-го уровня предусмотрено использование, как собственных ресурсов компаний, так и подрядных специализированных организаций. Ликвидация разливов нефти 2-го уровня требует использования дополнительных ресурсов специализированных организаций, а уровня 3 - привлечения значительных сил и средств крупной специализированной компании. В соответствии с Национальным планом по реагированию на нефтяные разливы, за локализацию и ликвидацию разливов нефти 1-го и 2-го уровней отвечает недропользователь, а 3-го уровня - государство.

      Анализ обеспеченности недропользователей техническими и людскими ресурсами по ликвидации аварийных разливов нефти показывает, что имеющиеся на сегодня силы и средства по локализации разливов нефти 1-го и 2-го уровней разобщены и недостаточны для ликвидации разливов 3-го уровня, тем более для случаев выхода скважин из-под контроля.

      В настоящее время система реагирования на нефтяные разливы представлена разрозненными силами зарубежных специализированных организаций ("Ойл Спилл Риспонс Лимитед", г. Саутгемтон), подрядных фирм и иностранных компаний, работающих в Кашаганском и Тенгизском проектах, имеющих на базе компании Аджип ККО оборудование и технику.

      Получив государственную поддержку, активизировался приоритетный проект по строительству Северо-Каспийской экологической базы реагирования (далее - СКЭБР). Целью проекта является создание базы для обеспечения операторов, ведущих морские нефтяные операции в северной части КСКМ, услугами по реагированию на разливы нефти 2-го уровня. Основным назначением СКЭБР является хранение, техническое обслуживание оборудования по ликвидации разливов нефти, проведение экологического и метеорологического мониторинга, реабилитация животного мира.

      Серьезную озабоченность вызывает то, что безопасность проведения морских нефтяных операций в Каспийском море полностью не обеспечена финансовыми, техническими и людскими ресурсами по глушению аварийных фонтанов и тушению пожаров.

      Вместе с тем, учитывая специфику Каспийского моря как закрытого водоема, следует отметить, что возникновение любой аварии, при разведке и разработке нефтяных месторождений в море, может привести к экологической катастрофе международного уровня.

      Следует учесть, что обеспечение реагирования на разливы нефти и ликвидации их последствий в КСКМ в силу различных глубин дна (северная - мелководная, а южная - глубоководная) потребует применения различных типов специализированных судов (нефтесборщиков, пожарных, противофонтанных, спасательных, ледоколов и других) отдельно для мелководья и для больших глубин, как с позиций их проходимости (осадки), так и их собственной безопасности в условиях волнения моря, а также специального оборудования. Как показывает практика, приходится разрабатывать новое уникальное оборудование для ликвидации аварий.

      Поэтому необходимо создание соответствующего количества баз реагирования, так как эффективность реагирования определяется промежутком времени между началом разлива нефти и временем его локализации и ликвидации последствий.

      Республика Казахстан несет большую ответственность по обеспечению безопасности в Каспийском море, в свете последних международных документов (Протокол Круглого стола ОБСЕ по готовности Казахстана к реагированию на нефтяные разливы, Тегеранский протокол к Рамочной конвенции по Каспийскому морю) по реагированию на разливы нефти и загрязнению в трансграничном контексте.

      В этой связи, для предотвращения последствий разливов нефти в КСКМ, существует крайняя необходимость в рассмотрении вопроса создания единой государственной системы реагирования на разливы 3-го уровня, оснащения ее современными техническими средствами и оборудованием, а также подготовки высококвалифицированных специалистов, на уровне Правительства Республики Казахстан или Совета Безопасности при Президенте Республики Казахстан.

      Есть также серьезные вопросы правового характера. Например, специализированные организации по ликвидации аварийных разливов нефти, заключившие договор с конкретным недропользователем, не имеют средств глушения скважин и пожаротушения, не отвечают за это и не имеют права ликвидировать разливы нефти на другом контрактном участке, в случае необходимости концентрации сил и средств. Также имеются проблемные вопросы по упрощению таможенных процедур на случаи привлечения зарубежных специализированных организаций, что требует внесения изменений и дополнений в действующее законодательство и заключенные контракты.

      Необходимо провести работу по оценке:

      1) правовых вопросов аварий, включая ответственность за нефтяные разливы и за ущерб в отношении природы;

      2) состояния противоаварийных технических средств компаний-операторов, включая наличие противовыбросовых превенторов, контролирующих давление в скважинах;

      3) используемых мер для тренинга/обучения и готовности штата компаний-операторов к авариям;

      4) эффективности системы инспекции используемых технологий, наличия техники, безопасных химикатов, биореагентов, сорбентов, средств для сжигания разлитой нефти и готовности компаний-операторов к предотвращению аварий и борьбой с их последствиями.

      Принимаются определенные меры по предупреждению и реагированию на ЧС при проведении нефтяных операций в КСКМ. Был разработан Национальный план по предупреждению нефтяных разливов и реагированию на них в море и внутренних водоемах Республики Казахстан (далее - Национальный план), утвержденный постановлением Правительства Республики Казахстан от 6 мая 2000 года № 676.

      В настоящее время ведется работа по обновлению Национального плана, система чрезвычайных мер которого должна включать:

      1) Организационный план, ясно очерчивающий структуру ответственности и систему подчиненности, а также индивидуальную ответственность в случае крупных аварий и чрезвычайных ситуаций.

      2) Исключен постановлением Правительства РК от 06.04.2012 № 422.

      3) План мероприятий, ясно описывающий сигнальную и коммуникационную системы, включая систему оповещения властей, обязанности каждого лица, то, когда и как использовать чрезвычайное оборудование и какие действия предпринимать, меры, направленные на ограничение вредных последствий крупных аварий и чрезвычайных ситуаций и правила окончания действий.

      При этом с участием других прикаспийских стран рассмотреть создание постоянно действующего общего управляющего/контролирующего агентства по предотвращению и борьбой с последствиями оффшорных аварий прикаспийских стран.

      КМГ, с учетом потенциальных экологических рисков нефтяных разливов, в качестве методических рекомендаций для ДЗО, был разработан ряд корпоративных руководящих документов, согласованных с Министерством по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан:

      1) "Корпоративная система реагирования на нефтяные разливы";

      2) "Правила по организации работ по локализации и ликвидации разливов нефти на море, эвакуации, спасению и выживанию персонала при проведении нефтяных операций в море";

      3) "Методика идентификации, оценки, анализа и снижения рисков ЧС, в соответствии с международной практикой".

      Кроме того, в рамках реализации Комплексной экологической программы КМГ на 2006 - 2015 годы, а также с учетом экологического и социального аспекта данной проблемы, продолжается формирование корпоративной системы производственного экологического мониторинга. В настоящее время реализован ее первый этап - на основе геоинформационных технологий внедрена и функционирует система аэрокосмического экологического мониторинга состояния окружающей среды, создана постоянно обновляющаяся электронная экологическая карта.

      Данная система аэрокосмического экологического мониторинга непрерывно отслеживает все районы и участки ответственности КМГ, включая обнаружение и оперативный мониторинг нефтяных пятен в КСКМ, их регистрацию, с использованием технологии радиолокационного зондирования, распознавание нефтяных пятен посредством алгоритма идентификации, установление точных координат и площади разлива, моделирование распространения нефтяных разливов в море.

      Основными задачами аэрокосмического мониторинга являются:

      1) выявление источников загрязнения атмосферного воздуха, в том числе работающих факельных установок по сжиганию попутного нефтяного газа, моделирование распространения;

      2) обнаружение нефтяных пятен и источников загрязнения, в том числе, на море, моделирование распространения;

      3) мониторинг рисковых участков трасс магистральных газопроводов и нефтепроводов;

      4) выявление замазученных участков, отслеживание динамики ликвидации замазученности и нефтяных амбаров;

      5) отслеживание ледовой ситуации на море;

      6) оперативное принятие адекватных управленческих решений;

      7) систематизация и хранение информации в базе данных, пополнение электронной экологической карты.

      Следующей стадией создания корпоративной системы производственного экологического мониторинга является организация оптимальной сети регистрации и измерений параметров окружающей среды и экологических лабораторий. Пилотный проект по созданию автоматических станций наблюдения атмосферного воздуха, реализован на базе Актауской нефтеперекачивающей станции АО "КазТрансОйл".

      В настоящее время, проведен анализ существующей базы инструментальных измерений КМГ. Необходимо определить пути дальнейшего поэтапного формирования корпоративной сети станций наблюдения и лабораторий, а также, других составляющих общей системы экологического мониторинга.

      Необходимо отметить, что это сложная и многоплановая работа, требующая привлечения значительных финансовых и материальных ресурсов, интеллектуального потенциала, внедрения инновационных технологий.

      Также, на случай аварийного разлива нефти, планами ликвидации аварийных разливов нефти КМГ, предусматривается проведение экологического мониторинга при чрезвычайных ситуациях.

      Принимая во внимание актуальность данного вопроса, КМГ проводится работа по созданию корпоративной системы реагирования на нефтяные разливы, с привлечением дочерней сервисной организации ТОО "Семсер - Өрт сөндіруші".

      Полная оценка воздействия на окружающую среду по каждому конкретному проекту будет разрабатываться с привязкой к техническим параметрам данных проектов, с проведением их экологической экспертизы и общественных слушаний, согласованием с государственными органами.

      В свете новых задач требуется выработка и реализация системных подходов по повышению энергоэффективности отрасли, внедрению ресурсо- и энергосберегающих технологий и снижению выбросов парниковых газов в рамках выполнения обязательств по Киотскому протоколу.

      7. Обеспечение квалифицированными кадровыми ресурсами.

      Вопрос обеспеченности квалифицированными кадровыми ресурсами непосредственно компаний-недропользователей, в основном, решается в рамках текущей системы подготовки специалистов, а также программами повышения квалификации самих компаний.

      В рамках реализации Программы необходимо основное внимание уделить обеспеченности квалифицированными кадровыми ресурсами крупных реализуемых инвестиционных проектов, как на период строительства, так и в период эксплуатации (особенно по новым направлениям развития отрасли).

      Таблица 12

Ожидаемая потребность в кадрах в реализуемых
нефтехимических проектах

Проект

Местона-

хождение

Вид

деятель-

ности

Начало

работ

Общая потребность в

трудовых ресурсах, чел.

Среднее

образование, чел.

Высшее образование,

чел.

2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

Комплекс по

произ-

водству

аромати-

ческих

углеводо-

родов на

АНПЗ

Атырау-

ская обл.

Строи-

тельство

Июль

2010 г.

959

725

2 400

2050

2134

1832

192

161

-

-

234

350

302

31

-

Эксплу-

атация

2014 г.

-

-

63

53

87

78

87

78

87

78

-

10

9

9

9

Интегрир-

ованный

газохими-

ческий

комплекс

Атырау-

ская обл.

Строи-

тельство

Октябрь

2010 г.

85

80

1865

1800

2830

2700

2945

2800

1085

1050

5

65

130

145

45

Эксплу-

атация

2015 г.

-

-

-

-

-

-

-

-

440

250

-

-

-

-

190

Завод по

производ-

ству дорож-

ного битума

на Актаус-

ком заводе

пластичес-

ких масс

Мангис-

тауская

обл.

Строи-

тельство

Июнь

2010 г.

1223

1550

1301

-

-

-

249

Эксплу-

атация

2012 г.

-

-

490

490

490

ИТОГО по

инвестпроектам

Строительство

2267

5815

4964

3137

1085

Эксплуатация

-

63

577

577

1017

      Примечание: потребность указана с нарастающим итогом.

      Общая потребность в рабочей силе по трем нефтехимическим проектам в период строительства составит в 2010 году - 2267, в 2011 году - 5815, в 2012 году - 4964, в 2013 году - 3137 человек. В период эксплуатации общая потребность в рабочей силе составит в 2011 году - 63, в 2012 году - 577, в 2013 году - 577 человек.

      Для работы на интегрированном газохимическом комплексе в Атырауской области предусматривается переподготовка специалистов рабочих профессий, в том числе возможно привлечение освобожденных работников с проекта "Болашак" (1500 человек) на строительство и эксплуатацию комплекса в Карабатане.

      По реализуемому на Актауском заводе пластических масс инвестиционному проекту "Строительство завода по производству дорожного битума" в штат оператора проекта - акционерного общества "Kazakhstan Petrochemical Industries" (далее - KPI) по строительству битумного завода зачислено порядка 250 человек после сокращения персонала ТОО "Sat Operating Aktau". Органами занятости Мангистауской области совместно с руководством KPI разрабатывается план мероприятий по подготовке и переподготовке требуемых казахстанских специалистов рабочих профессий для битумного завода, планируемого к вводу в 2012 году.

      Для достижения целей по обеспечению квалифицированными кадровыми ресурсами будут реализованы мероприятия по формированию модели непрерывного образования, включающей взаимоувязанную систему технического и профессионального, инженерно-технического и дополнительного профессионального образования, развитию сбалансированного, динамичного рынка труда, взаимодействию государства и бизнеса для привлечения специалистов в нефтегазовую отрасль.

      Потребность в кадрах по нефтегазовым и нефтехимическим специальностям и профессиям будет покрыта в рамках подготовки специалистов в отечественных вузах и учебных заведениях технического и профессионального образования, а также за рубежом. Подготовка специалистов для нефтегазовой и нефтехимических отраслей будет осуществлена на основе государственного заказа и целевых образовательных грантов крупных нефтяных компаний.

      В настоящее время подготовка национальных кадров инженерно-технического профиля для нефтегазовой и нефтехимических отраслей ведется на базе четырех основных высших учебных заведений (далее - ВУЗ):

      Казахский Национальный Технический Университет им. К.И. Сатпаева;

      Казахстанско-Британский технический университет;

      Атырауский институт нефти и газа;

      Южно-Казахстанский государственный университет им. М. Ауэзова.

      В названных ВУЗах обучение ведется за счет выделения государственных грантов и на коммерческой основе и, в зависимости от потребности отраслей, ежегодно выпускаются квалифицированные специалисты современного уровня в области нефтепереработки, глубокого нефтехимического синтеза, технологии органического синтеза, проектирования предприятий нефтепереработки и нефтехимии со знанием систем компьютерного моделирования и компьютерного контроля производств. Казахстанско-Британским техническим университетом с 2011 года планируется проводить тестирование каждого выпускника на профессиональную пригодность на английском языке (Chemical Engineer Proficiency Test).

      Информация об ожидаемом выпуске специалистов технологического профиля переработки углеводородного сырья по специальности "Химическая технология органических веществ" на 2010 - 2014 годы, в соответствии с планами приема студентов вузов страны, приведена в таблице 13.

      Таблица 13

План выпуска молодых специалистов по специальности
"Химическая технология органических веществ"

Годы

Количество ожидаемого выпуска по вузам

Казахский

Национальный

технический

университет

им.

К. Сатпаева

Атырауский

институт

нефти и

газа

Казахстанско-

Британский

технический

университет

Южно-

Казахстанский

государственный

университет

им. М. Ауэзова

Итого:

2010

85

116

32

69

302

2011

77

117

28

73

295

2012

61

131

24

44

260

2013

48

95

32

22

197

2014

70

107

30

40

247

2010-

2014

341

566

146

248

1301

      Развитие профессионального образования и обучения будет осуществляться по следующим направлениям:

      обновление материально-технической базы действующих учебных заведений;

      строительство новых учебных заведений технического и профессионального образования (далее - ТиПО). Проекты будут реализовываться на условиях совместного финансирования из республиканского и местного бюджетов, при участии крупных предприятий;

      строительство межрегионального профессионального центра по нефтегазовой отрасли в городе Атырау;

      создание базовых учебных центров на базе существующих организаций ТиПО по проектам индустриального инновационного развития.

      В динамично развивающихся социально-экономических условиях

      профессионально-технические знания требуют постоянного совершенствования. В этих целях в крупных нефтегазовых компаниях будут создаваться и развиваться на высоком технологическом уровне профильные учебные центры. Будет поддерживаться стратегия кооперации производственных компаний с ведущими техническими университетами для апробации и внедрения совместных инновационных разработок.

      Внедрение информационных технологий обучения на базе профильных учебных центров повысит рентабельность процесса развития работников без отрыва от рабочих мест.

      Другими важными задачами профильных учебных центров являются удовлетворение потребностей в новых технологических знаниях и повышение продуктивности и рентабельности компаний.

      Наряду с использованием возможностей системы образования, для обеспечения квалифицированными кадровыми ресурсами будут широко использоваться механизмы внутренней и внешней миграции, путем:

      поиска необходимых кадров (работников) на региональных рынках труда, в том числе из числа безработных;

      вовлечения трудовых ресурсов из других регионов страны с избытком трудовых ресурсов, включая вахтовый метод работы;

      привлечения иностранной рабочей силы, в соответствии со спросом на конкретных проектах, путем рационального распределения квоты на привлечение иностранной рабочей силы.

      Регулирование внешней трудовой миграции будет направлено на удовлетворение спроса на высококвалифицированную рабочую силу, уменьшение напряжения на внутреннем рынке труда, стимулирование притока инвестиций.

      Сведения о выпуске обучающихся из учебных заведений технического и профессионального образования в разрезе областей (городов) по специальности "Химическая технология" представлены в таблице 14.

      Таблица 14

План выпуска молодых специалистов по специальности
"Химическая технология"

Годы

Общий

контингент

обучающихся

в том числе в разрезе колледжей области, чел.

Актю-

бинс-

кая

Аты-

раус-

кая

Жам-

былс-

кая

ЗКО

Кара-

ганди-

нская

Кызыл-

ордин-

ская

Манг-

иста-

уская

Павло-

дарс-

кая

г.

Астана

2010

934

285

0

120

130

40

83

225

51

0

2011

975

309

10

130

120

16

83

250

57

0

2012

1116

323

37

170

130

49

83

249

75

0

2013

1414

330

61

135

155

200

108

315

100

10

2014

1240

330

33

155

120

115

83

289

90

25

2010-

2014

5679

1577

141

710

655

420

440

1328

373

35

      С точки зрения обеспечения квалифицированными трудовыми ресурсами в Казахстане существует ряд проблем, сдерживающих развитие экономики, такие как: наличие определенного дисбаланса между спросом и предложением рабочей силы в профессионально-квалификационном разрезе; отставание предложений образовательных услуг от потребности рынка труда; низкое сопряжение сферы труда и сферы образования в области взаимодействия классификации профессий и специальностей, несогласованность понятий в сферах труда и образования и ряд других проблем.

      Значимой причиной существования этих проблем является отсутствие квалификационных требований, отражающих современный уровень развития техники и технологий, а также четко определенных видов ответственности работников.

      Для достижения целей по совершенствованию квалификационных требований будут разработаны и внедрены профессиональные стандарты, представляющие собой подробно изложенные требования к квалификации и компетенциям работников по различным квалификационным уровням.

      На основе профессиональных стандартов будут созданы системы сертификации персонала для оценки уровня компетентности работников. Такая система позволяет идентифицировать и обеспечивать компетенцию трудовых ресурсов, необходимых для осуществления и достижения стратегий и целей организаций в рамках международной системы качества.

      Разработка профессиональных стандартов будет осуществляться по следующим направлениям:

      подготовка методики разработки и единого формата профессиональных стандартов,

      разработка профессиональных стандартов по направлениям профессиональной деятельности (разведка нефти и газа, бурение, добыча нефти и газа, транспортировка нефти и газа, переработка нефти и газа, реализация нефти и нефтепродуктов),

      подготовка отраслевого профессионального стандарта нефтегазовой отрасли.

      Одним из важных направлений в вопросах эффективного освоения КСКМ является создание мощностей по производству металлоконструкций для обеспечения потребностей процесса добычи нефти с морских месторождений Каспийского моря.

      В настоящее время работают два завода по производству металлоконструкций: СП "ERSAI", СП "Keppel - Казахстан", которые изготавливают металлоконструкции относительно низкой сложности, такие как трубные эстакады, транспортные баржи. Количество рабочих мест в СП "Ерсай" - 2500, в СП "Кеппел" - 1500, общий объем выпускаемой продукции 24000 тонн. По данным "Shell Development Kashagan" для производства 25000 тонн элементов металлоконструкций средней сложности необходимо 5500 работников.

      На стадии строительства находятся два завода металлоконструкций и два завода на стадии проектирования.

      Таблица 15

Расчет количества рабочих мест
в заводах металлоконструкций

Завод

Местонахожде-

ние

Производственная

мощность,

тонн/год

(миним. оценка

производителей)

Производственная

мощность, тонн/год

(максим. оценка

производителей)

1.

"JR

McDermott"

Баутино

8000

12000

2.

ТОО "KCOI"

Акшукур

12000

16000

3.

АО

"Имсталькон"

Каракудук

15000

15000

4.

Aker

Solutions

Актау

25000

25000

Всего

60000

68000

Расчет количества рабочих мест

для изготовления

металлоконструкций низкой

сложности

10000

11560

Расчет количества рабочих мест

для изготовления

металлоконструкций средней

сложности

13200

14960

      Учитывая уже работающие и строящиеся заводы металлоконструкций,

      общая потребность в рабочих местах может составить:


Для минимальной

оценки

производственной

мощности

Для максимальной

оценки

производственной

мощности

Расчет количества рабочих

мест для изготовления

металлоконструкций низкой

сложности

15833

21560

Расчет количества рабочих

мест для изготовления

металлоконструкций средней

сложности

20900

28160


      Общая потребность в рабочих местах будет зависеть от производственной мощности и сложности выпускаемых металлоконструкций. В условиях выпуска металлоконструкций низкой сложности потребность в рабочих кадрах будет варьироваться от 15 до 22 тысяч человек, при производстве металлоконструкций средней сложности - потребность в рабочих кадрах увеличивается и варьируется от 21 до 28 тысяч человек.

      По прогнозу КМГ для работы на казахстанских верфях необходимо в ближайшие 5 лет порядка 15000 человек квалифицированных кадров (с учетом обслуживающего и вспомогательного персонала количество требуемых работников может вырасти до 30 тысяч человек).

      По прогнозу "Shell Development Kashagan" (США), если учесть потребности компаний ТШО, КРО б.в., месторождение Жемчужина, Кашаган, то спрос на квалифицированную рабочую силу может возрасти в совокупности до 60 тысяч человек.

      При этом имеют место такие объективные обстоятельства, как несоответствие отечественной системы подготовки рабочих специальностей экономическим требованиям времени, особенно в новых секторах промышленности, а также различия в квалификационной и профессиональной структуре спроса и предложения на рабочую силу, принятые в республике и за рубежом. Поэтому подготовка квалифицированных кадров силами самих компаний занимает гораздо больше времени по поиску соответствующего учебного заведения и качества образования, и обучение персонала не является их профилирующим видом деятельности.

      Необходимо отметить, что реализация данных проектов зависит от сроков реализации Фазы 2 Кашаганского проекта.

      Второй этап развития Северо-Каспийского проекта в настоящее время находится на стадии Базового проектирования, завершение которого запланировано на конец 2011 года.

      В соответствии с условиями Второго Дополнительного Договора к Соглашению о разделе продукции по Северному Каспию от 31 октября 2008 года, после завершения базового проектирования 2-го этапа, Подрядчик должен представить на рассмотрение Полномочному органу соответствующую поправку к Плану и бюджету освоения месторождения Кашаган с отражением производственных и финансово-экономических показателей 2-го этапа.

      До рассмотрения результатов базового проектирования 2-го этапа и проведения его полного анализа, Полномочный орган не может санкционировать какие-либо закупки материалов, услуг и работ в рамках 2-го этапа.

      Определить необходимый объем строительства металлоконструкций в рамках 2-ого этапа развития Северо-Каспийского проекта без результатов Базового проектирования, не представляется возможным.

6. Необходимые ресурсы

      Сноска. Раздел 6 в редакции постановления Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

      Общий объем финансовых ресурсов для реализации Программы составляет 7102159,8 млн. тенге, в том числе по источникам:

      1) республиканский бюджет – 143304,5 млн. тенге;

      2) заемные средства – 738304,6 млн. тенге;

      3) собственные средства – 4145860,2 млн. тенге;

      4) собственные и заемные средства – 2074690,5 млн. тенге.

7. План мероприятий
по реализации программы по развитию нефтегазового сектора
в Республике Казахстан на 2010 – 2014 годы

      Сноска. Раздел 7 в редакции постановления Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

№ п/п

Мероприятие

Форма

завершения

Ответственные за исполнение

Сроки предоставления отчета

Предполагаемые расходы (млн. тенге)

Источники финансирования

2010 г.

2011 г.

2012 г.

2013 г.

2014 г.

Всего

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

1. Добыча нефти и газа, недропользование

1

Освоение месторождения Кашаган в рамках опытно-промышленной разработки (ОПР)

Информация в МЭБП

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию), "Кашаган B.V." (по согласованию), NCOC (по согласованию)

до марта 2015 г.

1041889,0

965005,0

720420,0

718666,0

474435,0

3920415,0

собственные средства

2

Подготовка мероприятий, направленных на доразведку и вовлечение в разработку месторождений Анабай, Жаркум, Айракты, Барханная (Султанкудук) Коскудук (восточный Кумырлы) Амангельдинской группы месторождений газа

Информация в МЭБП

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно март

378,0

138,0

1447,6

5709,4

4987,1

12660,1

собственные средства

3

Анализ и выработка рекомендаций в отношении проектов расширения по крупным месторождениям

Информация в МЭБП

МНГ

июнь

2014 г.







не требуется

4

Целевые трансферты на развитие областным бюджетам, бюджетам городов Астаны и Алматы на развитие газотранспортной системы

Отчет в МФ

МНГ, акиматы (по согласованию)

ежегодно

декабрь

12121,0

14180,0

13508,5

15583,5

15272,6

70665,6

республиканский

бюджет

5

Стимулирование добычи на старых, нерентабельных месторождениях

Информация в МЭБП

МНГ

декабрь

2014 г.







не требуется

6

Анализ стратегии развития АО "НК "КМГ", оценка перспективных направлений развития, эффективности управления основными активами

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно

февраль







не требуется

7

Создание, внедрение и развитие интегрированной информационной системы "Единая государственная система управления недропользованием РК" (ИИС ЕГСУ НП РК)

Информация в МЭБП

МНГ, МФ, МТК

декабрь

2011 г.

март

2014 г.

70,0

-

-

313,2

-

383,2

республиканский

бюджет

8

Отчет по утилизации газа

Информация в МЭБП

МНГ

декабрь

2012 г.







не требуется

9

Проведение анализа работы ЦКР для выработки рекомендаций по улучшению, повышению эффективности системы регулирования и контроля рациональной разработки недр

Информация в МЭБП

МНГ

ноябрь

2010 г.







не требуется

2. Нефтепереработка и нефтехимия

10

Строительство комплекса глубокой переработки нефти на Атырауском НПЗ

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию)

2016 г.*

1412,0

4051,0

584,0

8201,0

8993,0

23241,0

собственные

средства

-

-

-

11214,0

115511,0

126725,0

заемные средства

11

Реконструкция вакуумного блока установки ЭЛОУ-АВТ и установки замедленного коксования

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО НК "КМГ" (по согласованию)

декабрь

2010г.

9810,0

3079,0

393,0

882,0

-

14164,0

собственные

средства

12

Строительство комплекса по производству ароматических углеводородов на базе Атырауского НПЗ

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию)

2015 г.*

5308,0

8 718,0

47640,0

101710,0

*****

163376,0

собственные

и заемные

средства

13

Реконструкция и модернизация Шымкентского НПЗ (ТОО "Петро Казахстан Ойл Продактс")

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию), CNPC (по согласованию)

2016 г.*

98,0

551,0

4050,0

4762,6

***

9461,6

заемные

средства

14

Реконструкция и модернизация Павлодарского НХЗ

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию)

2016 г.*

-

-

5596,0

5410,0

3000,0******

14006,0

собственные

средства

-

-

-

18360,0

52177,0******

70537,0

заемные

средства

15

Обеспечение инфраструктурой специальной экономической зоны "Национальный индустриальный нефтехимический технопарк" в Атырауской области:

корректировка ТЭО СЭЗ 2013 – 2014 годы;

начало разработки ПСД СЭЗ (первая стадия – проект, подлежащий утверждению в установленном порядке)

Информация в МЭБП

МНГ, АО "СЭЗ "НИНТ"

ежегодно до 10 марта

329,0

6,5

3,2

0

300,2

638,9

республиканский

бюджет

16

Строительство интегрированного газохимического комплекса в Атырауской области


Информация в МЭБП

МНГ, акимат Атырауской области (по согласованию), АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), БРК (по согласованию), ТОО "ОХК" (по согласованию), ТОО "KPI" (оператор проекта, по согласованию)

октябрь 2010 г.

июнь 2015 г.*

85010,0

357150,0

165450,0

164010,0

334010,0

1105630,0

собственные

и заемные

средства

Реализация I-ой фазы (Полипропилен)

октябрь 2010 г. – декабрь 2014 г.

85010,0

51000,0

52500,0

51060,0

221060,0

460630,0

Реализация II-ой фазы (Полиэтилен)

июнь 2015 г.*









306150,0

112950,0

112950,0

112950,0

645000,0

17

Строительство производства дорожных битумов на Актауском заводе пластических масс

Информация в МЭБП

МНГ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию), ТОО "СП "Caspi Bitum" (по согласованию)

июнь 2010 г. – октябрь 2012 г.

декабрь 2014 г.

631,0****

5527,0****

19686,0****

15969,0****

-

41813,0****

собственные и

заемные

средства

18

Подготовка предварительного анализа по изучению возможности производства синтетического каучука в Казахстане

Информация в МЭБП

МНГ, МИНТ, АО "НК "КМГ" (по согласованию), ТОО "ОХК" (по согласованию)

март

2015 г.







не требуется

3. Транспортная и прибрежная инфраструктура

19

Строительство производственной площадки в районе поселка Баутино

Информация в МНГ

ТОО "Тениз Сервис" (по согласованию)

декабрь 2010 г.

4390,0

10,0

-

-

-

4400,0

заемные

средства

20

Строительство завода по производству буровых растворов в районе поселка Баутино

Информация в МНГ

"MI SWACO" (по согласованию)

декабрь 2011 г.

819,0

748,0

-

-

-

1567,0

заемные

средства

21

Строительство завода по производству морского нефтегазового оборудования "Темірат"

Информация в МНГ

ТОО "Казахстан Каспиан Оффшор Индастриз" (Rosetti) (по согласованию)

февраль 2015 г.

2300,0

3800,0

860,0

1000,0

2100,0

10060,0

заемные

средства

22

Создание новой береговой базы поддержки морских операций в заливе "Сартас"

Информация в МНГ

Акимат Мангистауской области (по согласованию),

АО "СартасТениз порты" (по согласованию)

декабрь 2014 г

-

-

-

2267,0

3929,0

6196,0

собственные

и заемные

средства

23

Реконструкция и модернизация действующей газотранспортной системы

Информация в МЭБП

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно

январь

42,0

19,0

22,0

20,0

20,0

123,0

собственные

средства

24

Реализация проекта "Модернизации газораспредели-тельной системы Южно-Казахстанской области"

Информация в МНГ

АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно

январь

2850,0

4795,0

3146,0

2907,0

3254,0

16952,0

собственные

средства

(2010 – 2013 гг.)

заемные

средства

2014 г.

25

Реализация проекта "Реконструкции газопроводов г. Алматы и Алматинской области

Информация в МНГ

АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно

январь

531,0

245,0

-

-

-

776,0

собственные

средства

26

Реализация проекта "Развитие турбокомпрессорного цеха № 4 на КС Макат"

Информация в МНГ

АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно

январь

-

16448,0

12084,0

8710,0

-

37242,0

собственные

средства

27

Строительство газопровода "Бейнеу –Шымкент"

Информация в МЭБП

МНГ, МЭБП, МФ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию), АО "НК "КМГ" (по согласованию)


-

-

72715,0

-

-

72715,0

собственные средства

декабрь

2011 г.

49500,0

12135,0


8916,9

-

70551,9

республиканский

бюджет

март

2014 г.

-

-

52588,0

158314,0

84153,0

295055,0

заемные

средства

28

Строительство газопровода "Казахстан – Китай"

Информация в МЭБП

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

сентябрь

2010 г.

89694,0

80793,0

47537,0

2475,0

***

220499,0

заемные

средства

29

Проведение работ по увеличению пропускной способности нефтепровода КТК до 67,0 млн. тонн нефти в год, в том числе казахстанской нефти – 52,5 млн. тонн/год

Информация в МЭБП

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

2015 г.*

16576,0

112332,0

201300,0

225000,0

187500,0

742708,0

собственные и

заемные

средства

(в случае необходимости)**

30

Казахстан – Китай: увеличение пропускной мощности нефтепроводов Атасу – Алашанькоу, Кенкияк – Кумколь, реверс и увеличение пропускной мощности Кенкияк – Атырау, реконструкция Кумколь – Атасу

Информация в МЭБП

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

ежегодно

декабрь

6663,0

4283,0

4553,0

20269,0

-

35768,0

2010 – 2013 гг.

– собственные

средства, возможно

начало расширения участков

Кенкияк – Атырау и

Кенкияк – Кумколь.

4. Нормативные правовые акты и техническое регулирование отрасли

31

Разработка концепции проекта Закона Республики Казахстан "О магистральном трубопроводе"

Внесение концепции на заседание МВК

МНГ, АРЕМ, АЗК, МОСВР, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

декабрь

2010 г.







не требуется

32

Разработка проекта Закона Республики Казахстан "О газе и газоснабжении"

Проект Закона Республики Казахстан

МНГ, МЭБП, МИНТ, МЧС, МТК, АЗК, МФ АРЕМ, МОСВР, МРР

декабрь

2010 г.







не требуется

33

Разработка национальных стандартов и межгосударственных стандартов в поддержку технических регламентов Таможенного союза согласно Плану работ по государственной стандартизации

Приказ уполномоченого органа в области технического регулирования

МНГ, МИНТ

2011 – 2013 годы

-

45,0

42,5

109,1

-

196,6

республиканский

бюджет

34

Участие в разработке технического регламента Таможенного союза "Требования к сжиженным углеводородным газам для использования их в качестве топлива"

Решение Совета Евразийской экономиической комиссии

МНГ

2012 – 2013 годы







не требуется

35

Участие в разработке технического регламента Таможенного союза "О требованиях к средствам измерений показателей нефти и продуктов ее переработки"

Решение Совета Евразийской экономиической комиссии

МНГ

2012 – 2013 годы







не требуется

5. Развитие местного содержания

36

Выработка предложений участникам конкурса по местному содержанию в товарах, работах, услугах и кадрах для включения в условия конкурса на право недропользования в части углеводородного сырья

Условия конкурса

МНГ, МИНТ, АО "ФНБ "Самрук-Казына" (по согласованию)

ежегодно

декабрь







не требуется

37

Определение перечня наиболее востребованной продукции машиностроения для нефтегазовой отрасли с указанием технических характеристик, количества

Информация в МИНТ

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию), АО "ИАЦ" (по согласованию), ТОО "PSA" (по согласованию)

ежегодно февраль

















































не требуется

38

Определение товаров, работ и услуг, востребованных в нефтегазовой отрасли недропользования (согласно ПП РК № 965 от 20.09.2010 г.)

Информация в МИНТ

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию), АО "ИАЦ" (по согласованию), ТОО "PSA" (по согласованию)

декабрь

2010 г.

















































не требуется

6. Обеспечение квалифицированными кадровыми ресурсами

39

Подготовка и переподготовка казахстанских специалистов для нефтегазового комплекса

Информация в МНГ

МОН, акиматы Мангистауской (по согласованию) и Атырауской областей (по согласованию)

ежегодно

декабрь







не требуется

40

Подготовка кадров для предприятий береговой инфраструктуры

Информация в МНГ

акимат Мангистауской (по согласованию), МОН

декабрь

2010 г.







не требуется

41

Усиление роли отечественных высших учебных заведений с укреплением материально-технической базы, в том числе Каспийского государственного университета инжиниринга и технологий имени Ш. Есенова

Информация в МОН, МНГ

акимат Мангистауской области (по согласованию)

ежегодно

январь

750,0

105,3

-

-

-

855,3

республиканский

бюджет МОН

-

535,6

207,8

308,7

-

1052,1

собственные

средства

7. Охрана окружающей среды

42

Строительство Северо-Каспийской экологической базы реагирования на разливы нефти в районе п. Дамба Атырауской области

Информация в МНГ

ТОО "ТенизСервис" (по согласованию)

декабрь

2012 г.

77,5

2698,0

8938,0

***

***

11713,5

собственные

и заемные

средства

43

Проведение исследовательских работ по предупреждению нефтяных разливов и по реагированию на них в море и внутренних водоемах Республики Казахстан

Информация в МЭБП

МНГ, МОСВР, МЧС, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

январь

2012 г.

-

13,0

-

-

-

13,0

республиканский

бюджет

44

Разработка новой редакции Национального плана по разливам нефти по предупреждению нефтяных разливов и по реагированию на них в море и внутренних водоемах Республики Казахстан

Проект постановления Правительства Республики Казахстан

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

декабрь

2011 г.







не требуется

45

Разработка мер по энергосбережению

Информация в МИНТ

МНГ, АО "НК "КМГ" (по согласованию)

декабрь

2010 г.

















































не требуется

8. Развитие науки и инжиниринга в нефтегазовой отрасли

46

Повышение уровня научно-исследовательских и инжиниринговых разработок в нефтегазовой отрасли

Информация в МНГ

АО "НК КМГ" (по согласованию), АО "КИНГ" (по согласованию)

ежегодно

февраль







не требуется

47

Проведение мероприятий по ускоренному развитию направлений: нефтепереработка и нефтехимия; оффшорное проектирование; энергосбережение и нетрадиционные источники энергии; совершенствование методов утилизации газа, отходов и попутных продуктов нефтегазового производства

Информация в МНГ

АО "НК "КМГ" (по согласованию), АО "КИНГ" (по согласованию)

ежегодно февраль







не требуется

48

Развитие технологий повышения нефтеотдачи пласта для месторождений на поздней стадии разработки на примере месторождений АО "НК "КМГ"

Информация в МИНТ

АО "НК "КМГ" (по согласованию), АО "КИНГ" (по согласованию)

ежегодно

февраль







собственные средства

     

      * Срок реализации некоторых инвестиционных проектов выходят за рамки срока настоящей Программы.

      ** Объемы финансирования средств, возможно, будут корректироваться в связи с внесениями изменений в Закон Республики Казахстан "О Республиканском бюджете", а также в связи с тем, что собственные и заемные средства компаний зависят от привлеченных ими инвестиций.

      *** Объемы финансирования будут установлены после разработки Проектно-сметной документации.

      **** Предполагаемые расходы указаны без НДС.

      ***** В связи с переносом сроков реализации проекта на 2014 год, неосвоенные в 2013 году расходы будут освоены в 2014 году.

      Примечание: расшифровка аббревиатур:

      ПРК – Правительство Республики Казахстан

      МНГ – Министерство нефти и газа Республики Казахстан

      МИНТ – Министерство индустрии и новых технологий Республики

      Казахстан

      МОСВР – Министерство окружающей среды и водных ресурсов Республики Казахстан

      МЭБП – Министерство экономики и бюджетного планирования Республики Казахстан

      МФ – Министерство финансов Республики Казахстан

      МОН – Министерство образования и науки Республики Казахстан

      МЧС – Министерство по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан

      АРЕМ – Агентство Республики Казахстан по регулированию естественных монополий

      АЗК – Агентство Республики Казахстан по защите конкуренции (Антимонопольное агентство)

      АО "ФНБ "Самрук-Казына" – акционерное общество "Фонд национального благосостояния "Самрук-Казына"

      АО "КИНГ" – акционерное общество "Казахстанский институт нефти и газа"

      АО "НК "КМГ" – акционерное общество "Национальная компания "КазМунайГаз"

      ТОО "ОХК" – товарищество с ограниченной ответственностью "Объединенная химическая компания"

      АО "СЭЗ "НИНТ" – акционерное общество "Специальная экономическая зона "Национальный индустриальный нефтехимический технопарк"

      АО "ИАЦ" – акционерное общество "Информационно-аналитический центр нефти и газа"

      NCOC – North Caspian Operating Company

      ТОО "PSA" – товарищество с ограниченной ответственностью "Product Sharing Agreement"

      CNPC – Chinese National Petroleum Corporation

      ТОО "KPI" – товарищество с ограниченной ответственностью "Kazakhstan Petrochemical Industries Inc."

      АО "KPI" – акционерное общество "Kazakhstan Petrochemical Industries",

      ТОО "СП "Caspi Bitum" – товарищество с ограниченной ответственностью "Совместное предприятие "Caspi Bitum"

      ТОО "ТШО" – товарищество с ограниченной ответственностью "Тенгизшевройл"

      ТОО "ТенизСервис" – товарищество с ограниченной ответственностью "ТенизСервис".

  Приложение 1
к Программе по развитию
нефтегазового сектора
в Республике Казахстан
на 2010 - 2014 годы

Перечень приоритетных объектов береговой инфраструктуры
в казахстанском секторе Каспийского моря

      Сноска. Приложение 1 с изменением, внесенным постановлением Правительства РК от 17.04.2014 № 370.

п/п

Объекты

береговой

инфраструктуры

Наличие земельного

участка

Источник

финансиро-

вания

Стоимость

проекта,

млн. тенге

Сроки

реализации

(планиру-

емые/

фактичес-

кие), год

Ответствен-

ное лицо/

организация

1

2

3

4

5

6

7

Обеспечение необходимых условий для разведки и добычи

1

Завод по

производству

буровых

растворов в

районе

п. Баутино

Наличие: на стадии

строительства

Площадь: 1,12 га

Документ основание:

ГА № 0118998.

решение акима

Тупкараганского

района от 08.02.2007

№ 91 договор

купли-продажи от

20.02.2007 № 90

Заемные

средства

2250

2009-2011

"MI SWACO"

2

База поддержки

морских

операций в

п. Аташ

Наличие: имеется

Площадь: 12,71 га

Документ основание:

7,4 га находится на

стадии оформления в

частную

собственность;

4,97 га находится в

собственности

компании, из них:

1,97 га - решение

акима п. Баутино

Тупкараганского

района от 19.04.2005

№ 138, кадастр

№ 13-202-005-535;

1 га-кадастр

№ 13-202-006-235;

2 га-кадастр

№ 13-202-006-271

Средства

ТОО

"Балыкшы"

Европейский

Банк

Реконс-

трукции и

Развития -

22 %

Caspian

Real Estate

LTD - 78 %

12075

2008-2010

Акимат

Мангис-

тауской

области

3

Создание новой

береговой базы

поддержки

морских

операций в

заливе

"Сартас"

Площадь: 330 га

Документ основание:

12 га - кадастровый

№ 13-199-005-185

(акт на право

частной

собственности на

земельный участок

№ 0122089,

постановление

акимата

Тубкараганского

района от 15.05.2006

№ 77, 159

га-кадастровый

№ 13-199-005-184,

договор купли-продажи

от 15.05.2006 № 40

(акт на право частной

собственности на

земельный участок

№ 0122088);

159 га - кадастровый

№ 13-199-005-183,

акт на право частной

собственности на

земельный участок

№ 0122087

Собственные

и заемные

средства

5400

2010-2012

Акимат

Мангистау-

ской области

Экология и меры реагирования на чрезвычайные ситуации

(разливы нефти, аварии на скважинах, пожары, выбросы)

4

"Северо-

Каспийская

экологическая

база

реагирования

на разливы

нефти" в районе

п. Дамба

Атырауской

области

Площадь: 70,86 га

Документ основание:

госакты № 97672,

№ 97677, № 97678,

№ 97679, постановления акима

г. Атырау от

22.07.2009 № 744,

745, 746, 747

Заемные

средства

9000

2010-2012

Товари-

щество с

ограниченной

ответствен-

ностью

"Тениз

Сервис"

Возможное увеличение казахстанского содержания

5

Строительство

производствен-

ной площадки в

районе п.

Баутино

Наличие: на стадии

строительства

Площадь: 20 га

Документ основание:

Акт выбора

земельного участка

под строительство

постановление акима

Тупкараганского

района от 31.07.2008

№ 427

Заемные

средства

5760

2008-2010

Товарищество

с

ограниченной

ответствен-

ностью

"Тениз

Сервис"

6

Завод по

ремонту малых

судов в районе

п. Баутино

Площадь: 30 га.

Документ основание:

земля принадлежит

ТОО "Балыкши",

имеется акт на право

частной

собственности на

земельный участок от

04.04.2003 № 4714

Заемные и

собственные

средства

2640

2008 - 2 кв.

2010

Акционерное

общество

"НМСК

"Казмортран-

сфлот"

7

Завод по производству морского нефтегазового оборудования "Темірат"

Площадь: 49 га. Документ основание: кадастр № 13-199-001-2431, решение акима с. Акшукур Тупкараганского района на от 12.12.2008 г. № 749;

кадастр № 13-199-001-2430, решение акима с. Акшукур Тупкараганского района от 12.12.2008 г. № 1751

Заемные средства

11550

2010 – декабрь 2014

Товарищество с ограниченной ответственностью "Казахстан Каспиан Оффшор Индастриз" (дочернее "Rosetti Group")

8

Газоналивной

терминал на

территории

г. Актау

Площадь: 9,27 га,

кадастровый

№ 13-200-075-244,

постановление

акимата г. Актау

от 18.10.2006 № 1274

Площадь: 0.2705 га,

кад № 13-200-075-382,

постановление

акимата г. Актау

от 21.04.2010 № 412

Площадь: 0.2626 га,

кад № 13-200-090-100,

постановление

акимата г. Актау

от 25.01.2010 № 96

Площадь: 1,8246, кад

№ 13-200-092-284,

постановление

акимата г. Актау от

25.01.2010 № 97

Заемные

средства и

собственные

средства

2 200

4 кв.

2010-2011

Товарищест-

во с

ограниченной

ответствен-

ностью

"ФРЭШ"

     

      Примечание: Расшифровка аббревиатур

      АО "НМСК "Казмортрансфлот" - АО "Национальная морская судоходная компания "Казмортрансфлот"

  Приложение 2
к Программе по развитию
нефтегазового сектора
в Республике Казахстан
на 2010 - 2014 годы

Перечень потенциально реализуемых объектов береговой
инфраструктуры в казахстанском секторе Каспийского моря

Объекты

береговой

инфраструк-

туры

Транспорти-

ровка и

хранения

продукции

Наличие

земельного

участка

Ответственный

инвестор

Стоимость

проекта,

млн. тенге

Сроки

реализации

(планируемые/

фактические

если объект

построен),

год

Ответственное

лицо/

организация

1

2

3

4

5

6

7

Обеспечение необходимых условий для разведки и добычи

1

Полигон

размещения и

захоронения

отходов в

п. Курык

По данному

объекту не

осуществлен

отвод

земельного

участка.

Товарищество с

ограниченной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

1635

Сроки

реализации

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках

II Этапа

освоения

Кашагана.

Товарищество

с ограничен-

ной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

2

Промышленная

база

снабжения в

п. Курык

Площадь: не

определена

Документ

основание:

госакт

№ 0079830

(S=216,5 га),

решение акима

п. Курык от

10.07.2007

№ 220 договор

купли-продажи

земельного

участка от

11.07.2007

№ 1654

Товарищество с

ограниченной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

1935

Сроки

реализации

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках II

Этапа

освоения

Кашагана.

Товарищество

с ограничен-

ной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

3

База

поддержки

морских

нефтяных

операций в

п. Курык

Площадь: 12 га

Документ

основание:

госакт №

0079830

(S=216,5 га),

решение акима

п. Курык от

10.07.2007

№ 220, договор

купли-продажи

земельного

участка от

11.07.2007

№ 1654

Товарищество с

ограниченной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

3975

Сроки

реализации

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках II

Этапа

освоения

Кашагана.

Товарищество

с ограниче-

нной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

Транспортировка и хранение продукции

4

Нефтеналивной

терминал

Курык с

выносными

причальными

устройствами

Наличие: в

процессе

разработки ТЭО

в установлен-

ном порядке

получено

разрешение на

имя

КазТрансОйл на

производство

проектно-изыс-

кательских

работ.

Площадь: 627,2

га. Документ

основание:

постановление

акимата

Каракиянского

района

Мангистауской

области от

06.04.2009 № 99

Инвестор будет

определен

после

определения

бизнес-струк-

туры

реализации

проекта и

схемы

финансирова-

ния

77100

Будет

реализован в

рамках

Транскаспийс-

кого проекта

совместно с

Государствен-

ной

Национальной

Компанией

Азербайджанс-

кой

Республики

(ГНКАР).

Сроки

реализации

должны быть

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках II

Этапа

освоения

Кашагана

Акционерное

общество "НК

"КазМунайГаз"

5

База флота

Площадь: 43 га

Документ

основание:

госакт

№ 0079830

(S=216,5 га),

решение

акима п. Курык

№ 220 от

10.07.2007,

договор

купли-продажи

земельного

участка от

11.07.2007

№ 1654

АО "НМСК

"Казмортранс-

флот"

2910

Сроки

реализации

должны быть

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках II

Этапа

освоения

Кашагана и

отгрузки

нефти с

терминала

Курык.

АО "НМСК

"Казмортранс-

флот"

Возможное увеличение казахстанского содержания

6

Судоремонтный/

судостро-

ительный

завод в п.

Курык

Площадь: 42,6

га Документ

основание:

госакт

№ 0079830

(S=216,5 га),

решение акима

п. Курык

от 10.07.2007

№ 220, договор

купли-продажи

земельного

участка от

11.07.2007

№ 1654

Инвестор будет

определен по

результатам

переговоров с

потенциальными

партнерами

60000

2010-2014 гг.

Акционерное

общество

"Национальная

компания

"КазМунайГаз"

7

Расширение

производств-

енной

мощности

ErSai Caspian

Contractors

Площадь: 212 га

Документ

основания:

акты на право

частной

собственности

на земельный

участок:

от 28.11.2003

№ 578,

от 04.09.2006

№ 1072,

от 04.09.2006

№ 1071 и

от 28.10.2007

№ 1573

Собственные

средства

Товарищества с

ограниченной

ответствен-

ностью "ЕСАЙ

Каспиан

Контрактор"

4500

2012-2013 гг.

ErSai Caspian

Contractors

8

Расширение

производст-

венной

мощности

Keppel

Kazakhstan





Keppel Kazakhstan


9

Завод

металлоконс-

трукций в п.

Курык

Площадь: 70 га

Документ

основание:

госакт

№ 0079829

(S=317,2 га),

решение акима

п. Курык

от 10.07.2007

№ 220, договор

купли-продажи

от 11.07.2007

№ 1653

Инвестор будет

определен по

результатам

переговоров с

потенциальными

партнерами

13500

Проект будет

реализован в

случае

необходимости

строительства

дополнитель-

ных мощностей

по

производству

металлоконс-

трукций.


10

Строительство

завода

металлокон-

струкций на

территории

Свободной

экономической

зоны "Морпорт

Актау"


Средства

Товарищества с

ограниченной

ответствен-

ностью "Дос

Марин" ("Акер

Казахстан")

22500

2009-2012 гг.

Проект

Мангистау-

ской области,

Свободная

экономическая

зона "Морпорт

Актау"

11

Строительство

завода

обетонирова-

ния труб в

п. Курык

Наличие: в

процессе

разработки

концептуальный

проект

(обоснование

инвестиций),

разрабатываемый

"Shell

Development

Kashagan"

(SDK)

Площадь: 16 га

Документ

основание:

предложены

следующие

земельные

участки:

госакт

№ 0079830

(S=216,5 га),

решение акима

п. Курык от

10.07.2007

№ 220, договор

купли-продажи

земельного

участка от

11.07.2007

№ 1654, госакт

№ 0079829

(S=317,2 га),

решение акима

п. Курык от

10.07.2007

№ 220, договор

купли-продажи

от 11.07.2007

№ 1653

Товарищество с

ограниченной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

9650

2012-2013

(планируемые)

В случае

одобрения

строительства

данного

объекта в

п. Курык

консорциумом

NCOC и

Полномочным

органом.

NCOC,

Товарищество

с ограничен-

ной

ответствен-

ностью

"ТенизСервис"

Развитие инфраструктурных объектов


12

Установка

Комплексной

Подготовки

Нефти и Газа

(УКПНГ) с

морскими и

экспортными

трубопрово-

дами в

п. Курык

По данному

объекту не

осуществлен

отвод

земельного

участка.

Не определен

43050

Сроки

реализации

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках II

Этапа

освоения

Кашагана.

Не определен

13

Компрессорная

станция

п. Курык

По данному

объекту не

осуществлен

отвод

земельного

участка.

Не определен

7500

Сроки

реализации

увязаны с

началом

добычи нефти

в рамках II

Этапа

освоения

Кашагана.

Не определен


      Примечание: Расшифровка аббревиатур

      NCOC - North Caspian Production Operating Company

  Приложение
к постановлению Правительства
Республики Казахстан
от 18 октября 2010 года № 1072

Перечень
утративших силу некоторых решений
Правительства Республики Казахстан

      1. Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 января 2004 года № 101 "Об утверждении Программы развития нефтехимической промышленности Республики Казахстан на 2008-2013 годы".

      2. Постановление Правительства Республики Казахстан от 13 июля 2006 года № 673 "Об утверждении Плана мероприятий на 2006-2010 годы (II этап) по реализации Государственной программы освоения казахстанского сектора Каспийского моря".

      3. Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 декабря 2007 года № 1352 "О внесении изменений в постановление Правительства Республики Казахстан от 29 января 2004 года № 101".

      4. Постановление Правительства Республики Казахстан от 24 декабря 2008 года № 1258 "О внесении дополнений и изменений в постановление Правительства Республики Казахстан от 13 июля 2006 года № 673".

Қазақстан Республикасында мұнай-газ секторын дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған бағдарламаны бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 18 қазандағы № 1072 Қаулысы.

      "Қазақстан Республикасы Үкіметінің Қазақстан Республикасын үдемелі индустриялық-инновациялық дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламаны іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспарын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 14 сәуірдегі № 302 қаулысын іске асыру мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:

      1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасында мұнай-газ секторын дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған бағдарлама (бұдан әрі - Бағдарлама) бекітілсін.

      2. Мүдделі орталық және жергілікті атқарушы органдар есепті жылдан кейінгі жылдың 15 ақпанынан кешіктірмей, Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігіне жылдың қорытындылары бойынша Бағдарламаның іске асырылу барысы туралы ақпарат берсін.

      Ескерту. 2-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      3. Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі есепті жылдан кейінгі жылдың 10 наурызынан кешіктірмей, Қазақстан Республикасы Экономика және бюджеттік жоспарлау министрлігіне жылдың қорытындылары бойынша Бағдарламаның іске асырылу барысы туралы ақпарат берсін.

      Ескерту. 3-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      4. "Қазақстанда әлемдік деңгейдегі мұнай-химия кешендерін қалыптастыру және қазақстандық алғашқы мұнай-химия кешенін құру жөніндегі іс-шаралар жоспарын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2006 жылғы 13 қазандағы № 989 қаулысына мынадай өзгеріс енгізілсін:

      көрсетілген қаулымен бекітілген Қазақстанда әлемдік деңгейдегі мұнай-химия кешендерін қалыптастыру және қазақстандық алғашқы мұнай-химия кешенін құру жөніндегі іс-шаралар жоспарында:

      реттік нөмірі 20-жол алынып тасталсын.

      5. Осы қаулының қосымшасына сәйкес Қазақстан Республикасы Үкіметінің кейбір шешімдерінің күші жойылды деп танылсын.

      6. Осы қаулының орындалуын бақылау Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігіне жүктелсін.

      7. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының


Премьер-Министрі

К. Мәсімов


  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2010 жылғы 13 қазандағы
№ 1072 қаулысымен
бекітілген

Қазақстан Республикасында
мұнай-газ секторын дамыту жөніндегі
2010 - 2014 жылдарға арналған бағдарлама

      Астана, 2010 жыл

      Бағдарламаның құрылымы

      1. Бағдарламаның паспорты

      2. Кіріспе

      3. Ағымдағы жағдайды талдау

      3.1. ағымдағы жағдайды, саланың елдің әлеуметтік-экономикалық және қоғамдық-саяси дамуына әсерін бағалау

      3.2. саланың мықты және осал жақтарын, мүмкіндіктері мен қауіптерін талдау

      3.3. саланы дамытудың негізгі проблемалары, үрдістері мен алғышарттары

      3.4. қазіргі нормативтік-құқықтық базаның, қолданыстағы практиканың және дамуды қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды іске асыру нәтижелерінің сипаттамасын қоса алғанда, саланы дамытудың қолданыстағы мемлекеттік реттеу саясатын талдау

      3.5. Қазақстан Республикасының жағдайларына бейімделуі мүмкін қазіргі бар проблемаларды шешу бойынша шетелдік оң тәжірибеге, сондай-ақ жүргізілген маркетингтік зерттеулердің нәтижелеріне шолу жасау

      4. Бағдарламаны іске асырудың мақсаттары, міндеттері, мақсатты индикаторлары және нәтижелерінің көрсеткіштері

      5. Бағдарламаны іске асыру кезеңдері

      6. Қажетті ресурстар

      7. Бағдарламаны іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспары

1. Бағдарламаның паспорты

      Ескерту. 1-бөлімге өзгерістер енгізілді - ҚР Үкіметінің 30.04.2013 № 418; 17.04.2014 № 370 қаулыларымен.

      Бағдарламаның Қазақстан Республикасында мұнай-газ

      атауы секторын дамыту жөніндегі 2010-2014

      жылдарға арналған бағдарлама

      Әзірлеу "Қазақстан Республикасын үдемелі

      негіздемесі индустриялық-инновациялық дамыту жөніндегі

      2010-2014 жылдарға арналған мемлекеттік

      бағдарлама туралы" Қазақстан Республикасы

      Президентінің 2010 жылғы 19 наурыздағы № 958

      Жарлығы.

      Бағдарламаны Қазақстан Республикасы Мұнай және газ

      әзірлеуге және министрлігі

      іске асыруға жауапты

      мемлекеттік орган

      Бағдарламаның Мұнай-газ саласын теңдестірілген және

      мақсаты тиімді дамыту

      Міндеттері Мұнай және газ конденсатын өндіру мен

      экспорттау бойынша белгіленген көрсеткіштерді

      орындау;

      мұнай өнімдері мен газға ішкі нарықтың

      қажеттіліктерін қамтамасыз ету;

      барланған көмірсутек қорларының өсімін

      қамтамасыз ету және өндіру деңгейін тұрақты

      жоғары деңгейге шығару;

      отандық көмірсутек шикізатын (мұнай/газ)

      өңдеу тереңдігі мен көлемдерін ұлғайту;

      мұнай мен газ тасымалдаудың экспорттық

      бағыттарын әртараптандыру;

      саланы техникалық реттеу нормаларын

      үйлестіру;

      мұнай-газ компанияларындағы қазақстандық үлес

      деңгейін ұлғайту;

      еңбек ресурстарының ұтқырлығын арттыратын

      жағдайларды қамтамасыз ету;

      еңбек қауіпсіздігін қамтамасыз ету және

      қоршаған ортаға жағымсыз әсерді азайту

      Іске асыру мерзімі 2010 - 2014 жылдар

      Мақсатты 1) 2014 жылы мұнай өндіру көлемін ұлғайту

      индикаторлар 83,0 млн. тоннаны құрайды (2009 жылмен

      салыстырғанда 108,4 %);

      2) 2014 жылы шикі газ өндіру көлемін ұлғайту

      41,0 млрд. текше м құрайды (2009 жылмен

      салыстырғанда 113,8 %);

      3) 2014 жылы құрғақ газ экспортының көлемін

      7,3 млрд. текше м ұлғайту (2009 жылмен

      салыстырғанда 104,2 %);

      4) Каспий теңізінің қазақстандық секторының

      жағадағы инфрақұрылымының басым

      объектілерінің тізбесіне сәйкес жағадағы

      инфрақұрылым объектілерін салу;

      5) 2014 жылы қазақстандық үш мұнай өңдеу

      зауытында мұнай өңдеу көлемін 15 млн. тоннаға

      дейін ұлғайтылады;

      6) отандық мұнай өнімдерінің сапасын К4, К5

      экологиялық класс стандарттарына дейін

      жеткізу;

      7) мұнай өнімдерін тұтыну құрылымының

      болжамды өзгеруін қанағаттандыруға бағытталып

      шығарылатын өнім түрлерін оңтайландыру және

      ұлғайту;

      8) 2014 жылы газ тасымалдау көлемін жылына

      121,4 млрд. текше м дейін, оның ішінде

      "Бейнеу-Бозой-Шымкент" газ құбыры бойынша

      2014 жылы 2,5 млрд. текше м дейін ұлғайту;

      9) 2014 жылға қарай мұнай құбырларының

      өткізу қабілетін ұлғайту: Каспий Құбыр

      Консорциумы (бұдан әрі – КҚК) – жылына 61,2

      млн. тоннаға дейін, оның ішінде қазақстандық

      учаскеде – жылына 49,3 млн. тоннаға,

      Қазақстан-Қытай – жылына 20 млн. тоннаға

      дейін құрайды;

      10) халықаралық газ транзитінің көлемін

      жылына 100 млрд. текше м дейін ұлғайту;

      11) 2013 жылдан бастап мұнай жол битумын

      жылына 200 мың тонна көлемінде өндіруді

      қамтамасыз ету;

      12) 2014 жылы хош иісті көмірсутектерді

      (бензол, параксилол) жылына 188,7 мың тоннаға

      дейін өндіруді қамтамасыз ету;

      13) 2015 жылдан бастап базалық мұнай-химия

      өнімінің өндірісін жылына 800 мың тонна

      полиэтилен және жылына 500 мың тонна

      полипропилен көлемінде өндіруді қамтамасыз

      ету;

      14) мұнай-газ саласын техникалық реттеу

      саласындағы техникалық регламенттер,

      стандарттар және өзге де құжаттар әзірлеуді

      қамтамасыз ету;

      15) 2014 жылдың қорытындысы бойынша

      мұнай-газ компанияларының сатып алуындағы

      жергілікті қамту деңгейін тауарлар бойынша

      16 %-ға, жұмыстар мен көрсетілетін қызметтер

      бойынша 72,5 %-ға жеткізу;

      16) мұнай-газ саласында қажетті мамандар

      даярлау;

      17) 2012 жылы ілеспе газдың (технологиялық

      еріксіз жағылатын газ көлемін қоспағанда)

      кемінде 95 %-ын кәдеге жарату.

      Қаржыландыру Бағдарламаны іске асыруға арналған қаржы

      көздері мен ресурстарының жалпы көлемі 7 102 159,8 млн.

      көлемдері теңгені құрайды, оның ішінде қаржыландыру

      көздері бойынша:

      1) республикалық бюджет – 143304,5 млн.

      теңге;

      2) қарыз қаражаты – 738304,6 млн. теңге;

      3) меншікті қаражат – 4145860,2 млн. теңге;

      4) меншікті және қарыз қаражаты – 2074690,5

      млн. теңге.

2. Кіріспе

      Қазақстан Республикасында мұнай-газ секторын дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған бағдарлама (бұдан әрі - бағдарлама) Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылғы 19 наурыздағы № 958 Жарлығымен бекітілген Қазақстан Республикасын үдемелі индустриялық-инновациялық дамыту жөніндегі 2010 - 2014 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламаның шеңберінде әзірленді.

      Бағдарламаны әзірлеу қажеттілігі ел экономикасындағы мұнай-газ саласының рөлін тұрақты нығайтумен шарттасады.

      Мұнай-газ саласы елдің және оның жекелеген өңірлерінің дамуына маңызды әлеуметтік-экономикалық әсерін тигізеді, шын мәнінде мемлекеттің бүкіл экономикасы үшін алға тартушы күш болып табылады, экономиканың басқа да салаларының дамуына ықпал етеді. Мұнай-газ кешені кәсіпорындарының жұмысы өңірлер мен бүкіл мемлекет ауқымындағы неғұрлым маңызды әлеуметтік бағдарламалардың іске асырылуымен байланысты.

      Жақын болашақта елдің мұнай-газ секторы серпінді дамитын болады, бұл өндірістік, әлеуметтік және экологиялық бағыттағы объектілер құрылысын қамтитын салаларды кешенді дамытудың ел үшін бірыңғай жоспарларын әзірлеу жолымен барлық мүдделі тараптардың қызметін үйлестіруді талап етеді.

      Бағдарлама қаралып отырған кезеңдегі салалық мәні бар маңызды міндеттердің шеңберін айқындайды және тиісінше, оларды шешуге бағытталған өзара байланысты ұйымдық, норма шығарушылық, әлеуметтік, экономикалық, қаржылық және басқа да шаралар кешенін қалыптастырады.

      Бағдарламаны іске асыру қорытындылары бойынша саланың жұмыс істеу тиімділігін арттыру арқылы көмірсутек шикізатын өндіру және өңдеу деңгейін өсіруден, мұнай мен газ ресурстарын тиімді пайдаланудан, халықаралық транзит көлемдерін өсіруден әлеуметтік-экономикалық әсерді ұлғайтуды қамтамасыз ету, сондай-ақ елдің толық энергетикалық тәуелсіздігіне, ішкі нарықты мұнай өнімдері мен газға қажеттіліктерін үздіксіз және толық қамтамасыз етуге қол жеткізу көзделеді.

      Бағдарлама мұнай-газ кешенін дамыту мәселелерінен басқа, өндірістік, әлеуметтік және экологиялық бағыттағы ілеспе объектілерді жақсарту мүмкіндіктерін қарастырады.

3. Ағымдағы жағдайды талдау
3.1. Саланың ағымдағы жағдайын, сондай-ақ осы саланың елдің
әлеуметтік-экономикалық және қоғамдық-саяси дамуына әсерін
бағалау

      Ескерту. 3.1-кіші бөлімге өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      Қазіргі уақытта республиканың шамамен 900 мың шаршы км. алаңы 1958 - 1965 және 1975 - 1995 жылдары Қазақстан мен Ресейдің әр түрлі ұйымдары жасаған өңірлік, іздеу және егжей-тегжейлі сейсмикалық бейіндерінің желілерімен қамтылған.

      Қазақстан Республикасындағы көмірсутек шикізатының жалпы болжамды алынатын ресурстары 17 млрд. тоннаны құрайды, оның 8 млрд. тоннасы Каспий теңізінің қазақстандық секторына (бұдан әрі - КТҚС) тиесілі. Расталған мұнай қорлары бойынша Қазақстан әлемдегі 15 жетекші елдердің қатарына кіреді. Қазақстан көмірсутек шикізатының елеулі қорларына - әлемдік қордың 3,3%-на иелік етеді (алынатын мұнай қорлары 4,8 млрд. тонна және алынатын газ қорлары Каспий қайраңындағы жаңа кен орындарын есептегенде, 3 трлн. текше метрден асты, ал ықтимал ресурстары 6-8 трлн. текше метр деп бағаланады).

      Республиканың 172 мұнай және 42 конденсатты кен орны орналасқан (оның ішінде, 80-нен астамы игерілуде) мұнай-газды аудандары, оның алаңы шамамен Қазақстан аумағының 62%-ын алып жатыр. Қазақстандағы мұнайдың негізгі қорлары (90%-дан астамы) ең ірі 15 кен орнында, олар - Теңіз, Қашаған, Қарашығанақ, Өзен, Жетібай, Жаңажол, Қаламқас, Кеңқияқ, Қаражанбас, Құмкөл, Солтүстік Бозашы, Әлібекмола, Орталық және Шығыс Прорва, Кенбай, Королевское, жартысы - екі ірі мұнай кен орны Қашаған мен Теңізде шоғырланған.

      Кен орындары Қазақстанның он төрт облысының алтауының аумағында орналасқан. Бұл Ақтөбе, Атырау, Батыс Қазақстан, Қарағанды, Қызылорда және Маңғыстау облыстары. Бұл ретте көмірсутек қорларының шамамен 70% Қазақстанның батысында шоғырланған.

      Мұнайдың неғұрлым барланған қорлары Атырау облысына тиесілі, оның аумағында өнеркәсіптік санаттағы 930 млн. тонна қормен 75-тен астам кен орны ашылды.

      15-тен астам көмірсутек кен орны Батыс Қазақстан облысының аумағында орналасқан. Мұнай-газды әлеует тұрғысынан Ақтөбе облысы тағы бір перспективті өңір болып табылады. Мұнда 25-ке жуық кен орны ашылды. Қызылорда және Қарағанды облыстарының мұнай өндіру саласының негізі - маңыздылығы бойынша Қазақстанның бесінші мұнай-газды провинциясы - Құмкөл кен орындар тобы болып табылады.

      Қазақстанның мұнай-газ саласының ресурстық әлеуетін одан әрі молайтуға Каспий және Арал теңіздерінің айдынында республика жүргізіп жатқан жер қойнауы учаскелерін кең ауқымды зерттеулер ықпал ететін болады.

      Каспийдің солтүстігінде алынатын 2,02 млрд. тонна болжамды қормен 2000 жылы ашылған Қашаған кен орны соңғы 30 жыл ішіндегі әлемдік тәжірибедегі ең маңызды оқиға деп аталды.

      1-диаграмма Қазақстан Республикасында 01.01.2010 ж. алынатын газ қорлары - 3,7 трлн. текше м.



      Мұнай мен газды іздеу перспективалары Каспий маңы ойпатындағы, Арал маңындағы зерттелмеген терең жатқан құрылымдармен, сондай-ақ Солтүстік, Орталық және Оңтүстік Қазақстан объектілерінде анықталған сейсмикалық барлау нәтижелерімен байланыстырылады.

      Қазақстан үшін табиғи газ неғұрлым перспективті энергия тасығыш болуда, оның қорлары бойынша Қазақстан әлемдегі 14-орынды және тәуелсіз мемлекеттер достастығы (бұдан әрі - ТМД) елдерінің арасында Ресей, Түрікменстан мен Өзбекстаннан кейінгі 4 - орынды иеленуде.

      Географиялық тұрғыдан барлық газ қорының 98% - ы аумақтық тиесілілігі Маңғыстау, Атырау, Батыс Қазақстан және Ақтөбе облыстарына жататын Батыс Қазақстанның жер қойнауында орналасқан.

      Қазақстан Республикасындағы мұнай өндіру көлемінің 70%-дан астамын АҚШ, Қытай, Ресей, Еуропалық Одақ (бұдан әрі - ЕО) елдерінің шетелдік инвесторлары қамтамасыз етеді, ExxonMobil, Chevron, Agip, BG, BP/Statoil, Shell, Total, INPEKS, Philips, ЛУКойл, Оман Ойл, Eni сияқты ірі ұлттық және трансұлттық компаниялар және басқалар жұмыс істеуде.

      Мұнай мен газды өндіру

      2009 жылы республикада мұнай мен газ конденсатын өндіру 2008 жылмен салыстырғанда 8,3%-ға ұлғайып, 76,5 млн. тоннаны құрады, мұнай мен газ конденсатының экспорты 68,1 млн. тоннаға - 8,4%-ға өсті.

      Қазақстан Республикасының аумағында 2009 жылдың қорытындылары

      бойынша негізгі мұнай өндіруші компаниялар "Теңізшевройл" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі (бұдан әрі - ТШО) (22,5 млн. тонна), "Қарашығанақ Петролеум Оперейтинг Б.В." жауапкершілігі шектеулі серіктестігі (бұдан әрі - ҚПО б.в.) (11,9 мен. тонна), "ҚазМұнайГаз" барлау және өндіру" акционерлік қоғамы (бұдан әрі - БҰ) (8,9 млн. тонна), "СНПС-Ақтөбемұнайгаз" акционерлік қоғамы (бұдан әрі - "СНЛС-Ақтөбемұнайгаз" АҚ) (6,0 млн. тонна) және "Маңғыстаумұнайгаз" акционерлік қоғамы (5,7 млн. тонна) болып табылады.

      Республика аумағындағы көмірсутек шикізатының құрлықта игеріліп жатқан кен орындарының көпшілігі жылдық өндірудің ең жоғары деңгейіне жетті. Құрлықтағы өндірістің одан әрі өсуі бірінші кезекте Теңіз және Қарашығанақ кен орындарының қарқынды игерілуіне байланысты. 2013 жылы Қашаған кен орнында коммерциялық өндіруді бастау жоспарлануда.

      Қазақстан Республикасындағы жер қойнауын пайдаланушылардың газды өндіруі өндіру көлемдерінің тұрақты өсу үрдісін растайды - 2009 жылы 36,0 млрд. текше метр газ өндірілді, бұл 2008 жылғы газ өндіру деңгейінен 7,5% жоғары.

      Қазақстан Республикасының аумағындағы негізгі газ өндіруші компаниялар (2009 жылғы деректер бойынша) ҚПО б.в (15,0 млрд. текше метр), ТШО (11,7 млрд. текше метр), "СНЛС-Ақтөбемұнайгаз" акционерлік қоғамы (3,0 млрд. текше метр), "Толқынмұнайгаз" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі (2,3 млрд. текше метр), ҚМГ (0,4 млрд. текше метр) болып табылады.

      Қазақстанның оңтүстік өңірлерін газбен тұрақты жабдықтау қажеттілігін ескере отырып, жылына 300-330 млн. текше метр деңгейінде Амангелді кен орындары тобын одан әрі игеру газ өндіру құрылымында маңызды орын алады. Осы кен орындары тобын одан әрі дамыту мәселесі Қазақстан Республикасы Үкіметінің кен орындарының табиғи газын сату бағасын кезең-кезеңмен көтеріп отыру саясатына байланысты болады, себебі газға бағаның кезең-кезеңмен өсуіне тосқауыл қою жер қойнауын пайдаланушы-компанияға кен орындарының келісімшарттық аумағын барлау мен игерудің өндірістік бағдарламасын жүзеге асыру үшін жеткілікті қаражат көлемін шоғырландыруға мүмкіндік бермейді.

      Сонымен бірге, газдың елеулі көлемін жер қойнауын пайдаланушылар өз қажеттіліктеріне пайдаланатынын немесе кері айдау үшін жұмсайтынын ескере отырып, таратылатын тауарлық газдың көлемі маңызды көрсеткіш болып табылады, 1-кесте.

      1-кесте

      2009 жылғы тауарлық газды өндіру және шығару теңгерімі

Көрсеткіштің атауы

Саны, млрд.текше м

1

Шикі газ өндіру, барлығы

36,0

2

Шикі газды пайдалану, оның ішінде:

16,3

2.1

технологиялық және өз қажеттіліктеріне

7,5

2.2

қойнауқатқа қайта айдау

8,8

3

Құрғақ газ өндіру, оның ішінде:

19,7

3.1

жер қойнауын пайдаланушылардың өз технологиялық қажеттіліктеріне тұтынуы

3,0

3.2

таратылатын тауарлық құрғақ газ

15,6

3.3

жерасты газ қоймаларына газды айдау

1,1


      Ішкі тұтынудың 36%-ы Қазақстан Республикасынан Ресей Федерациясына жеткізілетін қарашығанақ газының осындай көлеміне айырбасталатын, Қазақстан Республикасының оңтүстігіне (Жамбыл, Оңтүстік Қазақстан және Алматы облыстары) Өзбекстан арқылы, сондай-ақ Қостанай облысына Ресей арқылы жеткізілетін газ импорты есебінен қамтамасыз етіледі. Мұндай жағдай көрсетілген облыстардағы газ магистралі жүйесінің кеңестік газ тасымалдау жүйесі салынған кезеңде құрылуына байланысты болып отыр, 2-кесте.

      2-кесте

      2009 жылғы тауарлық газды тарату теңгерімі

Көрсеткіштің атауы

Саны, млрд. тек. м

Таратылатын тауарлық құрғақ газ

15,6

Импорт*

3,1

Газ ресурстарының жиыны, оның ішінде:

18,7

Ішкі тұтыну

8,6

Экспорт*

10,1


      * - СВОП операцияларын есептеумен

      Мұнай мен газды өңдеу

      Қазақстан Республикасында үш мұнай өңдеу зауыты (бұдан әрі - МӨЗ) бар, олар - Атырау мұнай өңдеу зауыты (бұдан әрі - АМӨЗ), Павлодар мұнай-химия зауыты (бұдан әрі - ПМХЗ) және ПетроҚазақстанОйлПродактс (бұдан әрі - ІЖОП).

      "ҚазМұнайГаз" ұлттық компаниясы" акционерлік қоғамы (бұдан әрі - ҚМГ) "ҚазМұнайГаз-өңдеу және маркетинг" АҚ еншілес компаниялары арқылы АМӨЗ-де 99,49% үлесін, ГЖОП-та 49,7% үлесін және ПМХЗ-да мүліктік кешенінің меншікті иесі және 58% акцияларының иесі болып табылатын "Refinery Company RT" жауапкершілігі шектеулі серіктестігінің жарғылық капиталындағы 100% қатысу үлесін иеленген, ПМХЗ-тың қалған 42% акциялары - "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ-та.

      Республика аумағында жоғарыда көрсетілген үш МӨЗ-ден басқа өнімділігі жылына 10-нан 600 мың тоннаға дейін мұнай өңдеуге лицензиясы бар 32 шағын МӨЗ жұмыс істеп тұр.

      Бұл ретте, шағын-МӨЗ шығаратын барлық өнім талап етілетін стандартқа сәйкес келмегендіктен, қайталама немесе тереңдетіп өңдеу үшін жартылай фабрикат, шикізат болып табылады. Негізінен шағын-МӨЗ шығаратын барлық өнім республикадан тыс экспортталады.

      2009 жылы нақты мұнай өңдеу көлемі 2008 жылғы деңгеймен салыстырғанда 12,1 млн.тоннаны немесе 98,8 % құрады.

      Республикада 2000 және 2009 жылдары мұнай өнімдерінің негізгі түрлерін тұтыну өндіріс құрылымы мен мұнай өнімдерін тұтыну арасындағы белгілі бір дисбалансты көрсетті (3-кесте).

      3-кесте

      2000 және 2009 жылдардағы мұнай өнімдерінің негізгі түрлерін өндіру мен тұтынуды салыстыру

      мың тонна

Атауы

2000 ж.

2009 ж.

Тұтыну

Өндіру

Тұтыну

Өндіру

Бензин

1833,0

1266,1

3412,0

2589,1

Дизотын

2383,0

1971,4

3582,8

3795,3

Керосин

183,0

60,1

415,8

373,5

Мазут

1180,0

2142,1

1252,2

3237,0

Жиыны

5579,0

5439,7

8662,8

9994,9


      Авиаотынды тұтыну оны өндіруден артады, тапшылық (импорт) 47%-ға дейінгіні құрайды. Автомобиль бензинін өндіру және тұтыну жағдайы да осылай қалыптасты, мұнда да өндіру тапшылығының өсуі орын алды.

      Жалпы автомобиль бензинін тұтынудың 70%-ы жоғары октанды бензинге тиесілі, соңғы жылдары оны тұтыну өсуде, бұл ретте 35%-ы импорт есебінен жабылады.

      Мұнай өнімдерін өндіру тапшылығы мен оның импортының көлемі жұмыс істеп тұрған МӨЗ-дердің Қазақстанның ішкі тұтынуын қанағаттандыра алмайтын жалпы жеткіліксіз технологиялық жай-күйін сипаттайды. Атырау және Шымкент МӨЗ-дің технологиялық мүмкіндіктері мұнайды тереңдетіп өңдеуді жүзеге асыруға мүмкіндік бермейді - мазут пен вакуумдық газойлды өндіру үлесі жоғары.

      Қазақстан МӨЗ-дерінде ресей мұнайын өңдеу көлемі 50%-ды құрайды - ПМХЗ негізінен Ресей Федерациясынан жеткізілетін мұнайды өңдеуде, ПКОП 50%-ға дейін ресей мұнайын өңдейді.

      МӨЗ-дерге ресейлік мұнай жеткізілімдерінің басым болуының себептері - қазақстандық мұнайды тасымалдаудың отандық инфрақұрылымының дамымағандығы. Мысалы, ПМХЗ-ға мұнай кеңес уақытында салынған және ресей мұнайының жүктемесіне бағдарланған мұнай құбыры бойынша жеткізіледі. Сонымен бірге, Қазақстанның Батыс өңірінен Павлодар зауытына қарай мұнай құбырын салу экономикалық жағынан тиімсіз болып табылады.

      Қазіргі уақытта өндірілетін көмірсутек шикізатының негізгі көлемі экспортқа жіберіледі және отын нұсқасы бойынша пайдаланылады, көмірсутек шикізатын бастапқы өңдеу мұнай-химия шикізатын одан әрі шығармай, мұнай мен газды сепарациялауға негізделген.

      Негізгі өндірістік қорлары 30 жыл бұрын құрылған мұнай-химия кәсіпорындары тауарлық өнімді шектелген көлемдерде (полистирол, полипропилен) немесе сырттан әкелінген шикізатпен (Ресей Федерациясы — синтетикалық каучуктар, қоспалардың негізгі компоненттері және т.б.) шығарып отырды.

      Сонымен бірге, мұнай-химия өндірістерін құру үшін жеткілікті шикізат ресурстары бар: Қазақстан Республикасының түрлі өңірлеріндегі кен орындарын (Теңіз, Каспий) игерген кезде газдың жалпы көлемінің 13-тен 16 %-ға дейін және одан жоғары этан құрамының фракциялары болатын табиғи және ілеспе газдар, бұлар негізгі мұнай-химия өнімі - этиленді өндіру үшін негізгі экономикалық және технологиялық басымдық болып табылады. Жол маркалы битумдарды өндіру үшін Батыс Қазақстанның кен орындарынан өндірілетін мұнай. Мысалы, Қаражанбас кен орнындағы мұнайдың тұтқырлығы жоғары - 200С кезінде 0,9371г/тек.см, қату температурасы төмен, парафині аз (2,22 % масс.), құрамындағы шайыр мен асфальтені жоғары (тиісінше 13,28 % масс, 1,86 % масс), бұл жоғары сапалы жол битумын өндіру үшін қойылатын талаптарға сәйкес келеді.

      Қазіргі уақытта Қазақстанда жағар майлар өндірісі жоқ және Шымкент МӨЗ-ді жаңғырту жөніндегі іс-шаралар шеңберінде базалық майлар өндірісін құру жөнінде техникалық шешімдер әзірленуде. "High Industrial Lubricants & Liquids Соrроrаtіоn" ЖШС компаниясы (майларды араластыру және өлшеп орау зауыты), сонымен бірге гидрокрекинг қондырғысын салумен және ПКОП шикізатынан (вакуумдық газойль) базалық майлар өндірісінің толық циклымен зауытты кеңейту мүмкіндігін зерттеуде (5 км орналасқан).

      Республиканың мұнай-газ кешені өндіретін газ, негізінен ілеспе газ болып табылады, сондықтан кейіннен тұтынушылар мен кәсіпорындарға жеткізілетін тауарлық газ жасау үшін оны газ өңдеу зауыттарында өңдеу талап етіледі. Республикада жалпы өңдеу қуаты жылына 18,9 млрд. тек. м газ өңдейтін үш газ өңдеу зауыты (бұдан әрі - ГӨЗ) бар:

      Қазақ газ өңдеу зауыты (бұдан әрі - ҚазГӨЗ);

      Теңіз газ өңдеу зауыты (бұдан әрі - ТГӨЗ);

      Жаңажол газ өңдеу зауыты (бұдан әрі - ЖГӨЗ).

      Газ өндіру көлемі аздау кен орындарында газды тауарлық күйге дейін дайындау газды кешенді дайындау қондырғыларында (бұдан әрі - ГКДҚ) жүргізіледі.

      2006 жылдан бастап 2009 жылға дейінгі аралықта мұнай өндірісі 2006 жылғы 64,9 млн. тоннадан 2009 жылғы 76,5 млн. тоннаға дейін және газ өндірісі тиісінше 27,0-ден 36,0 млрд. текше м-ге ұлғайтылған кезде, газды кәдеге жарату жөніндегі іс-шараларды орындау жағылатын газ көлемін 3,1 -ден 1,7 млрд. текше м-ге дейін, яғни 1,4 млрд. тек.м қысқартуға мүмкіндік туғызды. Бұл ретте кәдеге жаратылған газдың көлемі 23,9 млрд. текше метрден 34,3 млрд. текше метрге дейін, яғни 10,4 млрд. текше м ұлғайды. Республиканың жер қойнауын пайдаланушылары бекітілген Ілеспе газды кәдеге жарату бағдарламаларын орындауға тұрақты мониторингті жүзеге асырады.

      Жалпы алғанда, жер қойнауын пайдаланушылардың газды кәдеге жарату жөніндегі іс-шараларды орындауы қуаты 256 МВт-тен астам 12 газ турбиналық электр станциясын (ГТЭС), газды кешенді кәдеге жаратудың 12 қондырғысын және жылына 8 млрд. текше м газ өңдеуге және 350 мың тоннадан астам сұйытылған газ шығаруға арналған газ өңдеу зауытын қамтитын кәдеге жаратылатын газды пайдалану жөніндегі жаңа инфрақұрылым құруға ықпал етті.

      Тарихи қалыптасқан магистралдық және газ тарту құбырлары жүйесіне сәйкес табиғи газ республиканың 14 облысының 9-ына жеткізіледі. Қазақстан Республикасының Үкіметі республиканың елді мекендерін газдандыру жөніндегі іс-шараларға баса назар аударып отыр. 2006 - 2009 жылдары осы мақсаттарға республикалық бюджеттен 15 млрд. теңгеден астам қаражат бөлінді. Қабылданған шаралар Ақтөбе, Атырау, Қостанай, Батыс Қазақстан, Жамбыл, Оңтүстік Қазақстан облыстарының 80 елді мекенін, сондай-ақ Қызылорда қаласындағы 46 көпқабатты үй мен 4 мың жеке үйді табиғи газбен қамтуға мүмкіндік берді.

      Газдандыру жөніндегі белсенді жұмыстар жергілікті деңгейде жергілікті бюджет есебінен жүзеге асырылады. 2007-2009 жылдары осы мақсаттарға 30 млрд. теңгеден астам қаражат бөлініп, 400 мыңдай адам тұратын тұрғын үйлер газдандырылды.

      Мұнай мен газды тасымалдау

      Мұнай-газ саласының серпінді дамуы Қазақстанның бүкіл экономикасы үшін өте маңызды. Бүгінгі таңда мұнай-газ саласы Қазақстан Республикасы экономикасының құрылымында айқындаушы роль атқарады. Статистика органдарының оперативтік деректері бойынша 2009 жылы ІЖӨ-дегі мұнай-газ саласының үлесі 20,8 %-ды, ал 2008 жылғы ресми есеп бойынша - 21,8%-ды құрады.

      Мұнай-газ компанияларынан түсетін түсімдер 2009 жылдан бастап енгізілген салық жеңілдіктеріне қарамастан, мемлекеттік бюджетте елеулі көлемді құрайды. Атап айтқанда, мемлекеттік кірістердегі саланың үлесі 1531,2 млрд. теңгені немесе 2008 жылмен салыстырғанда 1,2 пайыздық тармаққа ұлғайтылып 40,5 %-ды құрады. Мұнай-газ секторынан Ұлттық қорға түсетін төлемдер алдыңғы жылдағыдай 1371,4 млрд. теңгені немесе мемлекеттік кірістердегі 36,3%-ды құрады.

      2009 жылы минералдық-шикізаттық кешеніндегі инвестициялар көлемі 3,2 трлн. теңгені (21,4 млрд. АҚШ долл.) құрады.

      Көмірсутектерді өндіру көлемдерінің ұлғаюы мұнай-газ тасымалдау инфрақұрылымын қарқынды дамытуды талап етеді. Жұмыс істеп жатқан қазақстандық мұнайдың негізгі экспорттық бағыттары Атырау - Самара құбыры, Каспий Құбыр Консорциумы құбыры (бұдан әрі - КҚК), Атасу - Алашанькоу құбыры, Ақтау порты болып табылады.

      2009 жылы қазақстандық мұнайдың неғұрлым үлкен көлемі КҚК мұнай құбыры бойынша - 27,5 млн. тонна және Атырау-Самара құбыры бойынша - 17,5 млн. тонна экспортталды. Қытай бағытында - 7,7 млн. тонна тасымалданды, оның 6,2 млн. тоннасы қазақстандық мұнай. Теңіз экспорты - 11,1 млн. тоннаны құрады, темір жол бойынша 4 млн. тонна тиелді. Орынбор ГӨЗ-ге 1,8 млн. тонна газ конденсаты жеткізілді. 2009 жылы Қазақстан аумағы бойынша ҚХР-ға ресей мұнайының транзиті 1,5 млн. тоннаны құрады, 2010 жылы 2,0 млн. тоннаға жоспарланып отыр.

      Жаңа экспорт жүйелерін құру және қолда барларын кеңейту өзекті жұмыс болып табылады. 2009 жылы КҚК акционерлері жүйені кезең-кезеңмен кеңейту туралы шешімді қабылдады, Қазақстан Каспий Тасымалдау Жүйесін құру жөніндегі жұмыс, сондай-ақ Қазақстан-Қытай мұнай құбыры жобасының 2-ші кезеңін салу жалғасуда.

      2009 жылдың ішінде қазақстандық газ экспортының көлемі 7,0 млрд. тек. м құрады, Қазақстан Республикасының аумағы бойынша газдың халықаралық транзитінің көлемі 73,3 млрд. тек. м, оның ішінде ресейлік газ - 48,0 млрд. тек. м, түрікмен газы - 11,9 млрд. тек. м, өзбек газы - 13,4 млрд. тек. м құрады.

      Қазақстан Республикасының аумағы бойынша газды тасымалдау және транзиті "Орта Азия - Орталық" (орта азия газы), "Бұхара газды өңірі - Ташкент-Бішкек-Алматы" (орта азия газы), "Қазақстан-Қытай" газ құбырының 1-ші учаскесі (орта азия газы), "Орынбор-Новопсков" (ресей газы), "Бұхара-Орал" (ресей газы) негізгі магистралдық газ құбырлары бойынша жүзеге асырылады.

      2009 жылға дейін транзит көлемі жыл сайын шамамен 100 млрд. тек. м құрады. 2009 жылы транзит көлемінің төмендеуі Түрікменстан Республикасы мен "Газпром" ААҚ арасындағы экономикалық келіспеушіліктердің салдарынан 2009 жылдың сәуірінен бастап желтоқсанға дейін "Орта Азия - Орталық" магистралдық газ құбыры бойынша Қазақстан Республикасының аумағы арқылы түрікмен газын тасымалдаудың тоқтатылуына байланысты болды.

      "Орта Азия — Орталық", "Мақат - Солтүстік Кавказ" және "Окарем - Бейнеу" магистралдық газ құбырларын дамытуға әзірленген инвестициялардың негіздемесі шеңберінде Түрікменстан мен Өзбекстаннан өсіп отырған табиғи газ көлемдерін тасымалдауды қамтамасыз ету мақсатында 2007-2008 жылдарда "Орта Азия - Орталық" - 4 магистралдық газ құбырының жаңа учаскелерінің, "Орта Азия - Орталық" лупингінің құрылысы және "Опорная" компрессорлық станциясындағы жаңа турбокомпрессорлық цех-4 құрылысы аяқталды, бұл "Орта Азия - Орталық" магистралдық газ құбырының бүкіл жүйесінің өнімділігін жылына 60 млрд. текше метрге дейін ұлғайтуға мүмкіндік берді.

      Қазақстандық үлес бойынша ғана жер қойнауын пайдалану жобаларында қалыптасатын сұраныс 16-18 млрд. АҚШ долл. құрайды, шамамен алғанда, оның 25% - тауарлар, 75% - жұмыстар мен қызметтер, оның ішінде құрылыс жұмыстары. Қазақстанда тауарларға, қызметтер мен еңбекке ең ірі тапсырыс берушілер мұнай компаниялары. 2009 жылы есеп берген мұнай-газ саласындағы өндіруші компаниялар 450 млрд. теңгеден астам сомаға, ал 2008 жылы - 802 млрд. теңгеден астам сомаға тауарлар, жұмыстар мен қызметтер сатып алды.

      Әлемдік энергетикалық нарық бағаларының түсу кезеңіне кіргеніне бір жыл өткеннен кейін де, Қазақстан өндіру жобаларының тұрақты дамуын көрсетуде, ірі де, шағын да компаниялар өндірісті ұлғайтуда. Көрсеткіштерге қарағанда, ғаламдық қаржы-экономикалық дағдарыс жағдайында да шетелдік инвестициялар ағыны жалғасып, тиісті төлем қабілеті бар сұранысты қалыптастыруда. Орта Азия елдеріне салынған шетелдік инвестициялардың әрбір 5 доллардың 4-еуі Қазақстанның үлесіне келеді. Әртүрлі бағалаулар бойынша тәуелсіздік жылдары ішінде Қазақстан экономикасына барлық көздерден 60 млрд. доллардан астам шетелдік капитал жұмсалды. Шетелдік инвестициялар ағыны жыл сайын өсуде, бұл Қазақстан экономикасының өсуін және дамуын қамтамасыз етеді. Шетелдік инвестициялардың шамамен 55 % өндіруші өнеркәсіпке, атап айтқанда көмірсутек кен орындарын игеруге жіберілді.

3.2. Саланың мықты және осал жақтарын, мүмкіндіктері мен қауіптерін талдау SWOT - мұнай-газ саласының талдауы

      Ескерту. 3.2-кіші бөлімге өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      Мұнай-газ саласының жағдайын талдау оның мықты және осал жақтарын, мүмкіндіктері мен қауіптерін анықтауға мүмкіндік тудырды.

Мықты жақтары

Саяси тұрақтылықты қамтамасыз ететін және экономикалық дамудың жоғары қарқынын қолдауға ықпал ететін Қазақстан Республикасының серпінді әрі конструктивтік ішкі және сыртқы саясаты.

Қолайлы инвестициялық климат, шетелдік инвесторлардың Қазақстан Республикасына келуге дайын болуы.

Инвестициялық белсенділіктің жоғары деңгейі.

Бай табиғи минералдық-шикізаттық ресурстар және тереңдетіп өңдеу үшін оның экономикалық тартымды құрамы.

Азия мен Еуропа нарықтарын біріктіретін интеграцияланған мұнай-газ тасымалдау инфрақұрылымының болуы.

Жаңа мұнай-газ тасымалдау қуаттарын дамыту жөніндегі әлеует.

Жер қойнауын пайдалану саласындағы дамыған заң шығару базасы.

Жер қойнауын пайдалануды реттеудің қалыптасқан келісімшарттық жүйесі.

Мұнай газ саласында сатылай интеграцияланған, оның ішінде ҚМГ және еншілес компаниялары тобы атынан инфрақұрылымдық құрылымдардың болуы.

Мемлекеттің қолдауы.

Осал жақтары

Күрделі гидрологиялық және климаттық жағдайлар.

Тарихи ластану, ілеспе мұнайлы газды және оның құрамдас бөліктерін (күкірт) кәдеге жарату проблемалары.

Негізгі әлемдік нарықтардан қашықтық.

Еуропаның және үшінші елдердің нарықтарына шығу үшін транзиттік елдерге тәуелді болу.

Жобалардың жоғары қаржы сыйымдылығы мен қаржы нарықтарындағы дағдарыс салдарынан инвестициялық ресурстардың тапшылығы.

Мұнай-газ құбырларының, мұнай өңдеу зауыттарының негізгі қорларының әбден тозуы.

Жұмыс істеп тұрған МӨЗ-дің ескірген жабдықтары, мұнай өңдеу тереңдігінің төмендігі және шығарылатын мұнай өнімдерінің еуростандарттарға сәйкес келмеуі.

Ресей мұнайының жеткізілімдеріне тәуелді болу.

Мұнай-газ кен орындарын игерудегі ұлттық компанияның қатысу үлесінің төмендігі.

Ішкі нарықтың солтүстік және орталық аймақтарын табиғи газбен қамтамасыз ету үшін қажетті дамыған газ-көлік инфрақұрылымының болмауы.

Батыс өңірлерден өз газын жеткізетін газ құбырының болмауы салдарынан Өзбекстан мен Ресейден табиғи газ жеткізілімдеріне тәуелді болу.

Республиканың газ саласының тиімді дамуын қамтамасыз ететін жеткілікті заң шығару базасының болмауы.

Республиканың өңірлерін газдандыру жобаларын бюджеттік қаржыландырудың жеткіліксіздігі.

Жұмыстарды қаржыландыру және газ тасымалдау желілеріне қызмет көрсету бойынша өңірлік атқарушы органдарды бюджетпен қамтамасыз ету жөніндегі нақты бағдарламаның, сондай-ақ халық пен заңды тұлғаларды газбен жабдықтауды қамту аймағын кеңейту жөніндегі жұмыстарды қаржыландырудың болмауы.

Қазақстан экономикасында өндіру және табиғи газды пайдалану технологияларын (көмір қабаттарынан метан шығару, ілеспе газды кәдеге жарату, көлікті газға ауыстыру және т.б.) кеңейту бойынша заңнамамен белгіленген салық жеңілдіктерінің болмауы.

Жер қойнауын пайдаланушы үшін тартымды экспорттық жеткізілімдер болған жағдайда, мұнай-химия өндірісі үшін қажетті газ көлемдерімен қамтамасыз ету қиындықтары.

Қазақстандық газды үшінші елдерге тасымалдау үшін ресей газ-көлік жүйесіне тең қол жеткізу және қазақстандық газға әділ нарықтық бағаны белгілеу бойынша "Газпром" ААҚ-пен келіспеушілік. Қазақстандық мұнай-химия өнімінің түпкілікті бағасында тасымалдау құрамының елеулі үлесі.

Мүмкіндіктері

Дамып келе жатқан елдердегі экономикалық өсудің қалпына келуі энергия тасығыштарға сұраныстың көмірсутектердің жаңа қорларының молаюынан асып түсу үрдісін тудырады.

Көмірсутек шикізатын іздеуге бірқатар перспективті объектілердің болуы.

Әлемдік көмірсутек ресурстары қорларының шектеулілігі.

Ірі әлемдік мұнай өндірушілердің бағалардың экономикалық тұрғыдан дәлелді деңгейін қамтамасыз етуге ұмтылуы.

Әртүрлі көлік түрлері, мұнай-химия өндірісі үшін ресурс ретінде көмірсутектерге жоғары сұраныс.

Өңірлік халықаралық нарықта (Орталық және Шығыс Азия) мұнай-химия өніміне, оның ішінде off-take жеткізілімдеріне болжамды сұраныстың болуы.

Тұтыну тауарларын қоса алғанда, қосымша құны жоғары өнімді шығару.

Каспий өңірімен (РФ, Түрікменстан, Әзірбайжан, Иран) интеграциялану.

Халықаралық санкция алынған кезде көмірсутектер экспортында Иранның аумағын пайдалану.

Қытайдың батыс өңірлерінің серпінді даму бағдарламасына қатысу мүмкіндігі.

Қазақстандық тауарлар мен қызметтердің жеткізілімін ұлғайту, Қазақстанның халқын жұмыспен қамтамасыз ету.

Шектес - машина жасау, құрылыс индустриясы, сервистік компаниялар, теңіз флоты салаларын дамыту және жаңғырту.

Қауіптері

Техногендік авариялар тәуекелі. Каспийдің экологиялық сезімтал аймағында мұнай өндіру.

Жоғары қойнауқаттық қысым және мұнайдағы күкіртсутегінің жоғары құрамы. Кен орындарын ұтымсыз игеру, жер қойнауын пайдаланушылардың бекітілген технологиялық құжаттардың талаптарын орындамауы.

Транзиттік елдер тарапынан мұнай мен газ транзитіне қатысты саясаты мен тарифінің өзгеру ықтималдығы.

Жобаларды іске асыру мерзімдерін кідірту және олардың құнының қымбаттауы.

Орта азиялық газ транзиті көлемдерінің төмендеуі. ҚР аумағын айналып өтумен газ тасымалдау жобаларын дамыту.

Саланың шикізаттық және отындық бағытта дамуын сақтау.

Теңіз кен орындары көмірсутектерін игеру мен жағадағы инфрақұрылымды дамыту тәсілдеріндегі теңгерімсіздік.

Көрші елдерде (Әзірбайжан, Ресей) теңіз жобалары саласындағы артық қуаттардың және жинақталған үлкен тәжірибенің болуы, бұл олардың бәсекелестік артықшылықтарын күшейтеді.

Ресейден мұнай өнімдері жеткізілімдерінің шектелуі немесе осындай жеткізілімдерге қатысты экспорттық баж алу.

Өзбекстан мен Ресейден жеткізілімдердің шектелуі салдарынан болуы мүмкін ықтимал газ тапшылығы.

Жеке инвесторлардың салада шоғырлануын күшейту.

Кадрлардың, техникалық персоналдың, орта және жоғары буындағы инженер мамандардың жетіспеушілігі.

3.3. Саланы дамытудың негізгі проблемалары, үрдістері мен алғышарттары

      Ескерту. 3.3-кіші бөлімге өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      Мұнай-газ саласында бірқатар шешілмеген проблемалар бар, атап айтқанда:

      1. теңіз, Қарашығанақ және Қашаған кеңейту жобаларының шешімдерін қабылдаудың орындылығы;

      2. игерудің соңғы кезеңіндегі, негізінен БӨ жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшарттары шеңберінде бірқатар кен орындары бойынша пайдалануды жалғастырудың экономикалық тиімділігі;

      3. ресурстық базаны көмірсутек шикізатының жаңа кен орындарымен толықтырудың жоқтығы, республиканың дайындалған құрылымдарының қоры бүгінгі күні шын мәнінде таусылды;

      4. жоғары технологиялық процестер және көмірсутек шикізатын тереңдетіп өңдеу бойынша мұнай өңдеу саласындағы қанағаттанғысыз жағдай;

      5. жоғары қосылған құнмен бәсекеге қабілетті экспорттық мұнай-химия өнімін құру бағытында саланы әртараптандыру;

      6. мұнай-газ тасымалдау инфрақұрылымын дамыту үшін жұмыс істеп тұрған экспорттық жүйелерді кеңейту және жаңаларын құру.

      Мұнай мен газ өндіру Теңіз, Қарашығанақ және Қашаған кеңейту

      жобаларының шешімдерін қабылдаудың орындылығы

      Өндірудің одан әрі өсуі Теңіз және Қарашығанақ кен орындарын қарқынды игеруге, Қашаған кен орнын тәжірибелік-өнеркәсіптік игерудің басталуына байланысты. Техиикалық, экономикалық және әлеуметтік мәселелерді жан-жақты қарау талап етіледі. Жоба операторларымен бірлесе отырып, көрсетілген кен орындарында жаңа ірі кеңейтулер үшін мүмкіндіктерді зерттеу жалғасуда.

      Теңіз кен орнын одан әрі игеруді дамыту үшін осы әсер ету әдісінің шынайы нәтижелерін алу және газды кері айдау көлемдері мен мөлшерлері туралы сараланған шешім қабылдау мүмкіндігін алу үшін өндіру және айдау ұңғымалары қорының, олардың жұмыс тәртібінің, газды қайта айдау технологиялық жобалық құжатына сәйкес келтіру жөніндегі жұмыстарды жандандыру талап етіледі. Бұған "Теңізшевройл" Екінші Буын Зауытының өнімділігі мен жүктелуі және шығарылатын мұнай қорларын іріктеу дәрежесі байланысты болады.

      ТШО шикі мұнайды кері айдау технологиясын қолданып, өндірісті одан әрі кеңейту нұсқаларын зерттеуде. Негізгі мақсаты - мұнай өндірудің жалпы көлемін ұлғайтумен, шикі мұнайды тәжірибелік кері айдаудың және оның Теңіздің платформалық бөлігінде таралудың табысты өтуіне негізделген, өндірістік қуаттардың одан әрі өсуін қамтамасыз ету болып табылады.

      Жобаны іске асырудың орындылығы туралы түпкілікті шешім жобалық шешімдерді негіздеу жөніндегі құжаттар пакетінің негізінде жобаның техникалық және экономикалық көрсеткіштерін талдаудан кейін қабылданатын болады.

      Зауытты салуға арналған шығындар (мұнайды сепарациялау және бастапқы өңдеу, газ айдау объектілері), ұңғымаларды бұрғылауға және ұңғымаларға арналған алаңдарды, сондай-ақ сағалық қысымды төмендету объектілерін салуға қосымша шығындар талап етіледі.

      Қарашығанақ кен орнын игеру перспективалары кеңейтуді талап ететін жер үсті құрылыстарының өнімділігі мен жай-күйіне тығыз байланысты. Сондай-ақ өндіруші және газ айдаушы ұңғымалар қорын ұлғайту және ұңғымалар жұмысының технологиялық режимін оңтайландыру жөніндегі жұмыстарды жүргізу сұйық көмірсутек өндірісінің жаңадан өсу мүмкіндігі болып табылады.

      1997 жылғы 18 қарашадағы Қарашығанақ мұнай-газ конденсатты кен орны мердігерлік учаскесінің Өнімді бөлу туралы түпкілікті келісімнің (бұдан әрі - ӨБТК) шарттарына сәйкес кен орнын игерудің келесі сатысын - 3-кезеңнің іске асырылуы 2М кезеңінде қол жеткізілгендерді одан әрі өсіру және газдың артық көлемдерін кәдеге жарату мақсатымен жұмыстар бағдарламасын орындауды көздейді.

      3-кезеңді іске асыру нұсқасын таңдаған кездегі жалпы стратегия коллектор мен өндірістік объектілердің мүмкіндіктерін, экспорттың мүмкіндіктерін жобаның экологиялық тартымдылығын ескере отырып, сұйық көмірсутектерінің жеткізілімдері көлемін барынша көбейтумен шарттасады.

      Қазақстан Республикасының өндірілетін газдың өсе түсетін көлемдерін тиімді кәдеге жарату мәселесін шешуі 3-кезеңді іске асырудың негізгі шарты болып табылады. Осыған байланысты, 2007 жылғы 31 мамырда Мердігер (КПО б.в.) мен "ҚазРосГаз" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі арасында ұзақ мерзімді газды сатып алу-сату шарты жасалды.

      2006 жылы Мердігер Қарашығанақ жобасының 3-кезеңін іске асыру тұжырымдамаларын зерттеуге кірісті. Қазіргі уақытта, 3-кезеңге қатысты келіссөздер жалғасуда, Қарашығанақ кен орнын игерудің 3-кезеңі тұжырымдамасына техникалық шолу жүргізу көзделуде.

      Қашаған кен орнын игерудің 2-кезеңі Базалық Жобалау сатысында, оны 2011 жылдың ортасына қарай аяқтау жоспарлануда. 2-кезең тәулігіне 1 млн. баррельге дейін (жылына 46 млн.т.) өндіру деңгейіне қол жеткізу үшін тәулігіне 275 мың баррельден екі кезекті қамтиды. Сонымен бірге, Солтүстік Каспий жобасының Операторы (Норт Каспиан Оперейтинг Компани Б.В.) кен орнын игерудің 2-кезеңі құнының шығындарын төмендету және оның экономикалық тартымдылығын арттыру жөніндегі жұмыстарды жүргізуде.

      Қашаған кен орны көмірсутектерінің орасан мол қорларын әртүрлі компаниялардың күшімен, бірлесіп қана игеруге болады, сондықтан бұл кен орны бойынша әсер ету әдістері мен игеру тәсілдерін жете саралап әзірлеу қажет. Консорциум осы бағытта жұмыс жүргізуде.

      Геофизикалық, петрофизикалық және физика-химиялық зерттеулердің, сондай-ақ қысқа мерзімді ұңғымаларды сынаудың, компьютерлік геологиялық-гидродинамикалық модельдеу нәтижелерін басшылыққа ала отырып, түрлі компаниялардың мамандары жаңа Қашаған кен орнын тәжірибелік-өнеркәсіптік игерудің жаңа жобасын дайындады және ол мемлекеттік органдардың қарауында жатыр.

      Жобаға сәйкес Қашаған кен орнының шығыс учаскесінде кен орнын кең ауқымды игеру үшін жобалық шешімдер қабылдау мақсатында ілеспе газды қайта айдау тиімділігін зерттеу және бағалау жөніндегі тәжірибелік-өнеркәсіптік жұмыстар жүргізу ұсынылады. Осы жоба іске асырылған жағдайда 2015 жылға қарай Қашаған кен орнын игеруді әрі қарай дамыту жолдары мен перспективалары туралы ақпарат пайда болады.

      Қазақстанда мұнай өндіру болжамы мына 4-кестеде көрсетілген.

      4-кесте

      2014 жылға дейін мұнай және газ конденсатын өндіру көлемінің өсу

      үрдісі

Көрсеткіштің атауы

2009 ж. (нақты)

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

мұнай және газ конденсаты, млн. тонна

76,5

80,0

81,0

83,0

82,0

83,0


      Бірқатар кен орындары бойынша, игерудің соңғы сатыларында, негізінен БӨ жер қойнауын пайдалану келісім-шарттарының шеңберінде, пайдалануды жалғастырудың экономикалық тиімділігі

      Экономикалық тұрғыдан игерудің соңғы сатыларына мынадай белгілер тән:

      мұнай қорларын игеру үшін талап етілетін инвестициялардың басым бөлігі игерілін қойды - ұңғымалар бұрғыланды, жайластыру объектілері жұмыс істеуде;

      қолда бар негізгі қорлар айтарлықтай физикалық тозу деңгейімен сипатталады және жаңа инвестицияларды талап етеді (дублер-ұңғымаларды бұрғылау, құбыр жүйесі мен өзге де жабдықтарды ауыстыру);

      өндірудің тұрақты деңгейлерін қолдау үшін қабаттардың мұнай қайтарымын арттыру саласындағы жетістіктерді, сондай-ақ қабаттарды ашудың жаңа технологияларын (тік ұңғымаларды бұрғылау және екінші оқпандарды кесу) енгізуді дәлелдеу қажеттілігі туындайды;

      кез келген технологиялық шешімдердің экологиялық қауіпсіздік факторының рөлі күшейеді.

      Қолданыстағы салық кодексі Үкімет деңгейінде суланған, аз дебитті, қоры таусылған кен орындарын, тұтқырлығы жоғары көмірсутек шикізатының кен орындарын игеретін, сондай-ақ рентабельдігі төмен келісімшарттар бойынша қызметін жүзеге асыратын жер қойнауын пайдаланушылар үшін төмен ставка белгілеу мүмкіндігін көздейді. Ауыр геологиялық сипаттағы кен орындары үшін төмендейтін ставкалардың қабылдануы игерудің соңғы сатыларындағы, ауыр өндіру жағдайларымен кен орындарын неғұрлым толық пайдалануға ынталандыратын болады.

      Мұнай кен орындарын игерудің соңғы сатысының техникалық-экономикалық сипаттамасы қазіргі уақытта және жақын арадағы перспективада мұнай компаниялары үшін өндірістің экологиялық қауіпсіздігін қамтамасыз ету, қол жеткізілген мұнай өндірісі деңгейлерін тұрақтандыру, сондай-ақ өндірістің шектес салаларындағы қызмет аясын кеңейту міндеттері өзекті міндеттер болып табылатынын көрсетті.

      Игерудің соңғы сатылары үшін экологиялық проблемаларды шешудің маңызы зор болады. Бұл дамыған мұнай және мұнай өңдеу өндірісінің жоғары техногендік жүктемесіне, сондай-ақ пайда болған әлеуметтік және коммуналдық инфрақұрылымның жоғары тығыздығына байланысты. Осыған орай қолданылатын технологиялық шешімдерді кешенді бағалаудағы әдістемелік жолдарды айқындау қажеттілігі туындайды.

      Тиісті қаржыландыру болған жағдайда:

      кен орындарының нақты жағдайлары үшін мұнай қайтарымдығын арттыратын ағындарды қайтаратын технологияларды бейімдеу және енгізу;

      тұтқырлығы жоғары және ауыр мұнайды жылыту әдісімен өндірудің жаңа жоғары тиімді жылыту әдісін негіздеу және енгізу;

      кен орындарының алынуы қиын мұнай қорларын өндіру үшін қабаттарға газбен және су-газбен әсер ету технологияларын негіздеу және енгізу;

      мұнай және газ ұңғымаларын күрделі жөндеу және бекіту сапасын арттыру;

      мұнай және газ ұңғымаларындағы селективтік оқшаулау әдістері;

      өнеркәсіптік құбырлардағы тоттанумен күресу;

      мұнай қайтарымын арттыру, ұңғымалардың кенді аймағы бойынша, сүзгілік эксперименттер жүргізу бойынша мамандандырылған зертханалар құру жөніндегі жобалар сияқты мәселелерді шешу мүмкін болар еді.

      Газ өндірісін ұлғайту негізінен жаңа және негізгі базалық: Қарашығанақ, Теңіз, Жаңажол, Толқын және ҚМГ-га тиесілі тағы бірқатар кәсіпорындарды, сондай-ақ Каспий қайраңы кен орындарын (Қашаған және т.б.) дамыту жолымен қамтамасыз етіледі. Өндірілетін газ негізінен ілеспе газ болып табылатындығын ескере отырып, тауарлық газды өндіру және шығару қарқыны мұнай өңдеу қарқынымен және кен орнын игеру бойынша қабылданған технологиялық шешімдермен (мысалы, газды кері айдау) айқындалады.

      Болжам бойынша 2010 жылы республикадағы газ өндіру деңгейі шамамен 37,0 млрд. текше м, ал 2014 жылға қарай шамамен 41,0 млрд. текше м құрайтын болады.

      Өз қажеттіліктеріне пайдаланатын газды, сондай-ақ кері айдау көлемдерін ескергенде, 2009 жылы тауарлы газды өндіру және шығару балансы және 2014 жылға дейін күтілетін болжамды көлемдер 5-кестеде көрсетілген.

      5-кесте

      2014 жылға дейін тауарлық газды өндіру және өндірісінің

      перспективалық балансы

      млрд. текше м

Р/с №

Атауы

2009 ж.

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

1

Шикі газды өндіру, барлығы

36,0

37,0

43,6

44,8

40,5

41,0

2

Шикі газды пайдалану

16,3

14,5

16,4

15,9

17,9

14,4


оның ішінде:







1)

өзінің технологиялық қажеттіліктеріне, оның ішінде газды жағу

7,5

6,1

6,0

5,5

6,7

2,9

2)

қабатқа қайта айдау

8,8

8,4

10,4

10,4

11,2

11,5

3

Тауарлық газ өндірісі, оның ішінде

19,7

23,3

27,2

28,9

22,6

26,6


таратылатын тауарлық құрғақ газ

15,6

20,0

23,6

25,3

18,2

21,4


      Өндіру көлемдерінің болжамды өсуі минералдық-шикізаттық базаны уақытылы толықтыруға қатысты тиісті саясатты қалыптастыруды талап етеді. Ресурстық базаны көмірсутек шикізатының жаңа кенорындарымен толықтыру жоқ, республиканың дайындалған құрылымдарының қоры бүгінгі күні шын мәнінде таусылды.

      Сонымен қатар, үлкен тереңдіктегі мұнай-газдылықтың ғылыми-негізделген болжамы және мұнайдың тұз үсті кешеніне көшу моделдері жоқ.

      Жүргізілген зерттеулер барланған қорлардың және көмірсутек шикізатын өндірудің негізгі өсуін Каспий теңізі айдынында күткен жөн екенін көрсетті.

      КТҚС игерудің мемлекеттік бағдарламасын іске асыру жөніндегі іс-шаралар жоспарының II кезеңіне сәйкес 2005 жылғы желтоқсанда ҚР Энергетика және минералдық ресурстар министрлігі Каспий теңізінің қазақстандық секторы шегінде эксклюзивті емес геофизикалық зерттеулер арқылы мемлекеттік геологиялық зерттеу жүргізуді ұйымдастырды.

      2006-2009 жылдары Каспий теңізінің қазақстандық секторының келісім-шарттық аумақтарынан тыс шектерде МОГТ-2Д эксклюзивтік емес сейсмикалық зерттеулер жүргізілді. Қазіргі уақытта толық еселі 8241,92 қума км көлемінде, атап айтқанда Каспий теңізінің қазақстандық секторының солтүстік бөлігінде 3241,795 қума км, оның ішінде: Шагала = 680,191 қума км; Бөбек = 47,488 қума км; Шаттық = 860,990 қума км; Мәдина = 525,625 қума км; ІІІ-Р-2 = 768,301 қума км; Шолпан = 50,600 қума км; ІІІ-Р-1 = 40,850 қума км; ІІ-Р-2 = 267,750 қума км; Маңғыстау облысының аумағына жанасып жатқан Каспий теңізінің қазақстандық секторының оңтүстік бөлігінде 5000,125 қума км. көлеміндегі жұмыстар аяқталды.

      Қазіргі уақытта, Каспий теңізінің қазақстандық секторында ҚМГ "Н", Жамбыл, Жамбай, Құрманғазы, Түп-Қараған, Аташ және Жемчужина учаскелері бойынша геологиялық-барлау жұмыстарын жүргізіп жатыр.

      Дархан, Шағала, Исатай, Абай, Жеңіс, Бөбек, Сәтпаев, Махамбет және басқа да учаскелер көмірсутек иірімдерін барлауға перспективтік объектілер болып бағаланады, олар бойынша ұлттық компания геологиялық барлау жұмыстарына дайындау жөніндегі іс-шаралар кешенін жүргізуде.

      Жалпы, КТҚС-тегі мұнай мен газға перспективті құрылымдарының геологиялық қалыптасу шарттарын, сондай-ақ құрылықтағы оларға тектес кен орындарын басшылыққа ала отырып, жоғарыда аталған учаскелер негізінен мұнайлы болады деп болжануда.

      Қолданыстағы заңнамаға сәйкес барлау келісімшарты мерзімін екі рет, әрбір кезеңі екі жылға дейінгі ұзақтықпен, ұзарту құқығымен алты жылға дейінгі мерзімге жасалады. Қалыптасқан әлемдік жұмыс тәжірибесі барлау жұмыстары басталып, бірінші коммерциялық мұнай алынғанға дейін 8-10 жыл өтетінін көрсетті. Осыған орай 8-10 жылдан кейін мұнай қорларының өсуін қамтамасыз ету үшін қазірдің өзінде көмірсутек шикізатын барлау үшін жер қойнауын пайдалану құқығын алуға арналған конкурстарды өткізу қажет.

      Қазақстан Республикасы заңнамасының нормаларына сәйкес жер қойнауын пайдалану құқығын беру екі тәсілмен: конкурс өткізу жолымен және ұлттық компаниямен тікелей келіссөздер жүргізу арқылы жүргізіледі. 2007 жылдың сәуірінен бастап конкурстар өткізудің тоқтатылуына байланысты көмірсутек шикізатының жаңа объектілеріне жер қойнауын пайдалану құқықтарын ұлттық компания ғана тікелей келіссөздер негізінде береді.

      Дегенмен, жер қойнауын пайдалану құқығын алу конкурстары мына қағидаттардың орындалуын қамтамасыз етеді:

      конкурс шарттарының ашықтығы (транспаренттік);

      объектінің нарықтық бағасын айқындау;

      дәйекті негізді инвестициялық тәуекелдерді қабылдау;

      қол жеткізілген уағдаластықтарды сақтау;

      неғұрлым технологиялық және тәжірибелі жер қойнауын пайдаланушыларды тарту.

      Геологиялық барлау жұмыстарын толығымен республикалық бюджет есебінен жүргізу орынсыз. Осыған орай барлау құқықтарын алуға арналған конкурстарды жүргізуге шектеулерді алып тастау қажет. Бұл ретте, жер қойнауын пайдаланушыларға ауыстыру жолымен мемлекет геологиялық тәуекелдерден босатылады.

      Мұнай мен газды өңдеу

      Жоғары технологиялық процестер мен көмірсутек шикізатын терең өңдеу бойынша мұнай өңдеу саласының қанағаттанарлықсыз жағдайы себебінен, қазақстандық зауыттардың көрсеткіштері озық мұнай өңдеуші кәсіпорындарының осы тектес көрсеткіштерінен айтарлықтай артта қалып отыр.

      Бұл зауыттардың ең қарапайым конфигурациясымен, мұнай өңдеу тереңдігінің темен болуымен, өнім ассортиментінің аз және сапасының төмен болуымен шарттасады, бұл жақын болашақта өзгеріп жатқан сапа стандарттарын қанағаттандырмайды.

      Ресейден келетін мұнай жеткізілімдерінің тәуелділігіне байланысты негізінен ІІМХЗ мен ПКОП-тың өндірістік қуаттарының толық жүктелмеуі мұнай өнімдерінің өндірісіне әсер етеді. Мұнайдың әлемдік бағаларына тәуелді жеткізілетін мұнайдың құны мұнай өнімдеріне ішкі бағалардың қалыптасуына әсер етеді.

      2009 жылы нақты мұнай өндірісі мен мұнай өнімдерінің негізгі түрлерін шығару және 2014 жылға дейінгі болжам 6-кестеде көрсетілген.

      6-кесте

      2010 – 2014 ж.ж. кезеңіне арналған мұнай өңдеу, мұнай өнімдерінің

      негізгі түрлерін өндіруі болжамы және Қазақстан Республикасының мұнай

      өнімдері ішкі нарығының өз өндірісі есебінен қамтамасыз ету деңгейі

      мың тонна

Атауы

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

Мұнай өңдеу, оның ішінде:

13099,4

13100

13300

13 867

14650

Атырау МӨЗ

4 300

4 471

4 423

4 429

4800

Павлодар МӨЗ

4 800

4 649

5 037

4 800

5000

Шымкент МӨЗ

4 583

4 605

4 753

4 638

4800

Автобензин

2 894

2 785

2 854

2 693

2823

Дизель отыны

4 028

4 132

4 129

3 971

4117

Авиакеросин

491

387

421

420

422

Мазут

3 771

3 660

3 573

3 180

3000

Ішкі нарықтың өз өндірісі есебінен мұнай өнімдерімен қамтамасыз етілу деңгейі

Автобензин

78 %

75 %

74 %

62 %

61 %

Дизель отыны

98 %

93 %

91 %

80 %

82 %

Авиакеросин

94 %

77 %

56 %

72 %

72 %


      МӨЗ-дің мұнай өнімдерін өндірудің болжамдық балансы ПМХЗ-ні жаңғырту жобасының алдын ала техникалық-экономикалық негіздемесі (бұдан әрі - ТЭН), ПКОП МӨЗ-ді жаңғырту жобасының ТЭН-і, АМӨЗ-ді жаңғырту жобасының ТЭН-і және жобалау-сметалық құжаттамасының негізінде орындалды. МӨЗ-дерді дамытудың инвестициялық жобаларын іске асыру кезеңінде, мұнай өнімдерін өндіру мен тұтынудың жыл сайынғы нақты негізінде Бағдарламаға тиісінше түзетулер енгізу қажет.

      Республиканың барлық МӨЗ-дері үшін мұнай өңдеу тереңдігін ұлғайтуға, қалдықты ауыр мұнай өнімдерінен жоғары сапалы мотор отынын өңдеуге, сондай-ақ одан әрі өңдеп, бәсекелесе алатын мұнай-химия өнімін алу үшін шикізат негізін құрайтын экспорттық мұнай-химия өнімін шығаруға бағытталған кеңейту және жаңғырту жобалары жоспарланған.

      Сонымен қатар, бір мезгілде шағын мұнай-газ кен орындарын игеру кезінде газ тазалайтын арнайы қондырғыларды құрып, жұмыс істеп жатқан газ өңдеу зауыттарын (бұдан әрі - ГӨЗ) кеңейту талап етіледі.

      7-кесте

      Жұмыс істеп тұрған және жаңа газ өңдеу зауыттары мен газды кешенді дайындау қондырғыларының қуаттарын ұлғайту серпіні




Гөз өңдеу зауыттары (ГӨЗ) және ілеспе газды кешенді дайындау қондырғылары (ГКДҚ)

Күтілетін енгізу мерзімі

Жылына қуаты

Жұмыс істеу бағыты:

Жаңалары:

Газ өңдеу, млн. тек. м

Сұйытылған газ шығару, мың тонна

Газ өңдеу, млн. тек. м

Сұйытылған газ шығару, мың тонна

Газ өңдеу зауыттары

1

ҚазГӨЗ.

-

2900

110

-

-

2

Теңіз ГӨЗ

-

12000

1150

-

-

3

ЖГӨЗ (3-зауыт) II - кезек

2012 ж.

4000

200

4000

280

4

Қашаған ГӨЗ

І-кезек

2013 ж.

-

-

3 000

500

5

Боранкөл ГӨЗ


-

-

3 000

140


ГӨЗ бойынша жиыны


18 900

1460

10 000

920

Газды кешенді дайындау қондырғылары

1

"Амангелді Газ" ЖШС


700

-

-

-

2

"ҚазГерМұнай" ЖШС


500

90

-

-

3

"Торғай Петролеум" АҚ


150

50



4

Басқа кен орындарында

2012 ж.

-

-

1550

320

Қондырғылар бойынша жиыны


1350

140

1550

320

ГӨЗ бен ГКДҚ


20250

1 600

11550

1240


      Газды кәдеге жарату бағдарламасы шеңберінде республиканың жер қойнауын пайдаланушылары сұйытылған газды кешенді дайындау қондырғысында шығарады. Қазақстанда сұйытылған көмірсутекті газ үш ГӨЗ-де - Теңіз, Қазақ, Жаңа жол газ өңдеу зауытында, үш мұнай өңдеу зауыттарында - ПКОП, ПМХЗ, АМӨЗ-де шығарылады.

      Мұнай-газ өңдеу зауыттарының 2009 жылы сұйытылған газ шығару, СКСГ экспорты мен ішкі нарыққа жеткізілімдерінің серпіні және 2014 жылға дейінгі болжамы 8-кестеде келтірілген:

      8-кесте

      2009 жылғы сұйытылған газ өндірісінің үрдісі және 2014 жылға дейінгі

      болжамы, мың тонна

Атауы

2009 ж.

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

ҚР ГӨЗ

1443

1636

1662

1737

1935

1986

Теңізшевройл ГӨЗ

1157,3

1256

1282

1247

1260

1280

Жаңажол ГӨЗ

129,0

150

180

250

270

300

ҚазГӨЗ

92,3

100

100

100

120

120

Қазгермұнай ГКДҚ

55,3

80

100

140

100

100

Торғай-Петролеум ГКДҚ

8,8

50

80

80

80

80

АГӨЗ

-

5

6

5

5

6

Жайықмұнай

-

-

14,5

90,2

100

100

ҚР МӨЗ

382

409

404

413

365

364

ПМХЗ

237,0

254

254

263

210

196

ПКОП

137,0

142

142

141

139

144

АМӨЗ

8,0

13

8

9

16

24

Сұйытылған газ өндірісінің барлығы

1825

2045

2066

2150

2300

2350

Сұйытылған газды ішкі нарыққа жеткізу

520

520

520

550

690

700


      Жүргізілген зерттеулер бәсекеге қабілетті, қосылған құны жоғары экспорттық мұнай-химия өнімін шығару бағытында саланы әртараптандыруға мүмкіндіктердің бар екенін көрсетті.

      Сондықтан, көмірсутек шикізатын терең өңдеу жөніндегі толық технологиялық циклді құру және жоғары технологиялық өндірістерді дамыту, отандық нарықты базалық мұнай-химия өнімімен толықтыру, сондай-ақ экспортқа бәсекеге қабілеті бар қазақстандық өнімді жеткізу үшін әзірленген мұнай-химия өндірістерін құру инвестициялық жобаларын және барлық МӨЗ-дерді жаңғыртудың инвестициялық жобаларын іске асыру жоспарлануда.

      Қазақстан Республикасының әлемдік деңгейдегі мұнай-химия кешендерін табысты салуды қамтамасыз ететін бірқатар айқын басымдықтары бар, оның негізгі аргументтері мыналар:

      1) жеткілікті шикізат ресурстары (мұнай мен газ) бар;

      2) Қазақстан Республикасының түрлі өңірлеріндегі (Теңіз, Каспий) кен орындарын игерудің этан құрамды фракциясы газдың жалпы көлемінің 13-тен 16 %-ға дейінгіні құрайтын табиғи және ілеспе газдары пайдаланатын болады, бұл базалық мұнай-химия өнімін - этилен өндірісі үшін негізгі экономикалық және технологиялық басымдық болып табылады;

      3) этиленді мұнай-химия өнімдерінің кең спектрін өндіру үшін

      пайдалануға болады, бірақ экономикалық жағынан түрлі маркалы полиэтйлен мен полипропилен, стирол мен полистирол, этиленгликоль және этилбензол және өнімнің 20-дан астам басқа да түрлерін шығару тиімді болып табылады;

      4) Атырау мұнай өңдеу зауытында технологиялық жаңғырту және жете жабдықтау басталды және басқа да МӨЗ бен ГӨЗ бойынша да осындай жұмыстар жалғастырылатын болады, бұл мұнай-химия өндірістері үшін шикізаттың қосымша ресурстарын пайдалануға мүмкіндік береді.

      Қазақстанда алынған мұнай-химия өнімі экономиканың индустриялық дамуының мультипликативтік әсеріне ықпал ететін болады - өндірілетін базалық өнім экономиканың шектес салалары үшін қосымша құны жоғары өнеркәсіптік және тұрмыстық бағыттағы өнімді: құрылыс, орау, қаптау материалдары және пластмасса аспаптар мен бұйымдар және т.б. шығару үшін шикізат болып табылады. Мысалы, жаңғырту бағдарламасының шеңберінде "Атырау МӨЗ-де хош иісті кемірсутектер (бензол мен параксилол) өндіру кешені" инвестициялық жобасының іске асырылуы мұнай өңдеу тереңдігін ұлғайтуды және Қытай мен Орталық және Оңтүстік-Шығыс Азия елдерінің кәсіпорындары, сондай-ақ қосымша құны жоғары мұнай-химия өнімдерін өндіру бойынша құрылатын (2014 жылдан кейін) отандық кәсіпорындар тұтынуы мүмкін хош иісті қоспаларды шығаруды қамтамасыз етеді.

      Қазақстандық мұнай-химия өнімінің халықаралық нарықта өз орнына ие болуы үшін Қазақстанның негізгі сату нарықтарының қашықтығын және тасымалдау құрамы есебінен түпкілікті бағаның қымбаттайтынын ескерген өте маңызды.

      Мұнай мен газды тасымалдау, инфрақұрылымды дамыту

      Қазақстан үшін мұнай мен газ өндірісінің ұлғаюы болжамдарын ескере отырып, мұнай-газ тасымалдау инфрақұрлымын дамыту мәселесі күннен күнге маңызды болуда, жаңа экспорттық жүйелерді салу және қолда барын кеңейту жөніндегі жұмыс өзекті болып табылады.

      Мұнай-газ ресурстарын пайдаланудың тиімділігін арттыру мақсатында Қазақстан көліктік шығындарды ықшамдаған жағдайда қазақстандық көмірсутекті тасымалдау бойынша ең тартымды нарықтарға өткізу жобаларын іздестіру мен іске асыруды жалғастыруға тиіс. Мұнай мен газды экспорттау қуаттары мен бағыттарын дамыту өнімнің перспективалық көлемі мен ішкі тұтынуға, транзиттік елдермен ұзақ мерзімді уағдаластықтардың болуына, сұраныс деңгейіне және әлемдік тұтыну нарықтарындағы ахуалға сәйкес келуге тиіс.

      Қазақстан мұнайын тасымалдаудың экспорттық бағыттарын дамыту және әртараптандыру мақсатымен мына жобаларды іске асыру жөніндегі жұмыс жүргізілуде: КҚК мұнай құбырын кезең-кезеңмен кеңейту, Баку - Тбилиси - Джейхан құбырына қосумен Қазақстан Каспий Тасымалдау Жүйесін құру және Қазақстан-Қытай мұнай құбырының өткізу қабілетін ұлғайту. Қазақстандық мұнай экспорты көлемдерінің негізгі бағыттары 9-кестеде көрсетілген.

      9-кесте

      2014 жылға дейін мұнай тасымалдаудың негізгі үрдістері

Жыл

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

өндіру

80,0

81,0

83,0

82,0

83,0

Мұнай тасымалдау, оның ішінде

87

88,5

91

88,6

90

импорт

7

7,5

8

7

0

транзит

0

0

0

0

7

МӨЗ-ге жеткізу*

13,1

13,1

13,3

13,9

14,65

экспорт****

71,2

72

70

70,8

66,3

толлинг

0

0

0

0,3

1**

қарсы жеткізу

0

0

0

0

1,5***


      Ескертпе:

      * - шағын МӨЗ-ді, өткізу пункттерін есепке алмағанда;

      ** - мұнай өнімдері құбырын пайдалануға тапсыру мерзіміне байланысты;

      *** - мұнай қабылдайтын ресейлік мұнай-газ өндіретін ұйымдарға байланысты;

      **** - ішкі нарықты қамтамасыз еткен соң қалдықты қағидат бойынша қалыптастырылады, өйткені ішкі нарықты қамтамасыз ету бойынша міндеттемеге қарағанда заңнамада Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігіне шикізат экспортын қамтамасыз етуді жүктейтін норма жоқ.

      Газ магистралдарының жүйесі кеңестік газ тасымалдау жүйесі шеңберінде құрылды және табиғи газды Орталық Азиядан Ресейге және Кавказ елдері республикаларына жеткізуге функционалдық бағытталған болып қала бермек, сондықтан Ресей қазақстандық газдың экспорты кезінде негізгі бағыт болып қала береді. Ұзақ мерзімді кезеңде тауарлық газ өндірісі көлемінің ұлғайып келе жатқанын, сондай-ақ республиканың оңтүстігінің энергиялық тәуелсіздігін шешу қажеттігін назарға ала отырып, газ тасымалдау қуаттарын әртараптандыру маңызды мәселе болып табылады.

      Қазақстан арқылы халықаралық газ транзитін дамытуға жеке назар аудару қажет, оның көлемі болжамды деректер бойынша 2014 жылы 102,7 млрд. текше м дейін ұлғаяды.

      Көмірсутектерді ішкі және сыртқы нарықтарға жеткізудің көп векторлық қағидаттарына сүйене отырып, табиғи газ экспорты және экспорттық бағыттары бойынша барлық экономикалық тұрғыдан пайдалы бағыттарды дамытуды жалғастыру қажет.

      Қазіргі уақытта, газ экспортының ресейлік бағытына бәсекелесетін баламаның жоқ екенін және ағымдағы сату Қазақстан Республикасы мен Ресей Федерациясының шекарасында жүзеге асырылып жатқанын ескере отырып, қазақстандық тарап уәкілеттік берген ұйым арқылы жеткізуді жүргізіп нарықтық әділ баға алу бойынша жұмысты жалғастыру қажет. Бұл ретте уәкілетті органдармен ("Трансферттік баға белгілеу туралы" Заңға сәйкес) Қазақстан Республикасы мен Ресей Федерациясы шекарасында эксперттік бағаны келісу және бекіту үшін нормативтік құқықтық актілерге қажетті нормаларды енгізу бойынша тиісті жұмысты жүргізу.

      Ішкі газбен жабдықтауды дамыту тұрғындардың әлеуметтік жағдайын жақсартуға бағытталған саланы дамыту басымдықтарының бірі болып қала бермек. Қазіргі уақытта, республикада 30 және одан да көп жыл бұрын салынған, ұзақтығы шамамен 11 мың км болатын орта және төмен қысымды газ тарататын желілерінің басым бөлігі өзінің беріктілік қорын тауысқан. Таратушы газ құбырларының техникалық жай-күйі негізгі құралдар мен жабдықтың жоғары дәрежелі тозуымен сипатталады.

      "ҚазТрансГаз-Аймақ" акционерлік қоғамы бөлімшелері пайдаланатын газ тарату желілері бойынша газ құбырларының шамамен 18%-ы авария алдындағы жағдайда. Бұл ретте, болат құбырларды пайдаланудың нормативтік мерзімдері 30 жыл болса, жабдық пен құбырлардың 12%-ы 35 жылдан астам пайдаланылып келеді. Бұдан басқа, газ құбырларының жылдам тозуы жер асты құбырлардың 40%-ға жуық ұзындығы электр-химия қорғағышсыз (2001 жылы - 70 % астам) пайдаланылуынан болып отыр. Газ реттеу пункттерінің (бұдан әрі - ГРП) жартысына дерлігі және шкафтық газ тарату пункттерінің (бұдан әрі - ШГТП) үштен бір бөлігі жөндеуді немесе алмастыруды қажет етеді.

      Газ құбырларының тозғандығынан жүйеде қысым жобалықтан төмен, өйткені қысымды жобалыққа дейін арттырған жағдайда газдың шығуы артып, әбден тозығы жеткен ГРП мен ШГТП жабдығы іске қосылып кетеді (іске қосылмай қалады).

      Осы газ құбырларын пайдалану қосымша шығыстарды, оның ішінде авариялық өтінімдерді орындау және жою қажеттігімен байланысты шығыстарды талап етеді. Қосымша құрылыс техникасын сатып алу, техникалық персонал штатын ұлғайту, авариялық құбыр қорларын және тиекті арматураны сатып алу қажеттігі қоса жүретін жер жұмыстарының көлемі ұлғаюда. Таяу жылдары газ құбырларының қирауы, әсіресе сейсмикалық қауіпті аудандарда және топырағы жоғары тоттану белсенділігімен ерекшеленетін аудандарда жүйелі сипат алуы мүмкін.

      Сонымен қатар, өнеркәсіптік кәсіпорындардың дамуына және тұрғындардың өсуіне байланысты газдың тұтынылуы өсіп келеді. Бұл жағдайда, Қазақстан Республикасының газ тарату желілерін жаңғырту мәселесі өткір болып табылады. Газ тұтынушыларын газбен сенімді қамтамасыз ету және пайдалану шығыстарын азайту үшін жаңғырту бағдарламасын әзірлеу мақсатында газ тарату желілеріне кешенді диагностика жүргізу талап етіледі.

      Облыс әкімдіктерінің деректері бойынша болжамды газ тұтыну көлемі 2014 жылы 14,1 млрд. текше м құрайды, бұл 2009 жылғыдан 1,6 есе көп.

      Каспий теңізінің қазақстандық секторының (КТҚС) жағадағы инфрақұрылымын дамыту 2 бағыт бойынша жүзеге асырылады:

      1) өндіру сатысындағы Солтүстік Каспий жобасының кен орындары үшін (оператор – НКОК, оператор агенті – Аджип ККО);

      2) геологиялық барлау жұмыстары және коммерциялық қорларды растау сатысындағы "ҚазМұнайГаз" ҰК" АҚ жобаларының кен орындары үшін.

      Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі кен орындарын игеру мерзімдеріне сәйкес КТҚС үшін қажетті жағадағы инфрақұрылымның барлық объектілерін екі бағыт бойынша талап етілетін қуаттарға жүйелі талдау жүргізді. Жағадағы инфрақұрылым объектілерінің үш тобы белгіленді: кен орындарын игеру үшін сыни қажетті; мұнай мен газды экспорттау үшін; индустриялық жобалар.

      КТҚС кен орындарын игеру үшін 6 сыни қажетті жағадағы инфрақұрылым объектісінің 4-нің қуаты жеткілікті (теңіз мұнай операцияларын қолдау базалары, өнеркәсіптік және тұрмыстық қалдықтарды қайта өндеу және кәдеге жарату полигондары, теңіз кемелеріне жанармай құю станциялары, бұрғылау ерітінділерін өндіру зауыттары). КТҚС Оңтүстік бөлігіне қызмет көрсету үшін экологиялық ден қою базасын салу (2020 ж.) және кеме жөндейтін верфьтер (2014 – 2017 жж., ТЭН әзірлеу аяқталды) бойынша шараларды жүзеге асыру қажет.

      Темір жолмен тасымалдау бойынша жоғары бәсекелес бағаны ескере отырып, мұнай мен газды экспорттау үшін жеткілікті қуат бар.

      Индустриялық жобалар бойынша қолданыстағы қуаттар жеткілікті және темір конструкцияларға қажеттілік ұлғайған жағдайда, қолданыстағы зауыттар қажетті қуаттарды арттыруы мүмкін.

      Энергия үнемдеу саясаты Қазақстанның отын-энергетика ресурстарымен жоғары деңгейде қамтамасыз етілуіне қарамастан, энергия тасушылар бағасының артуы және Қазақстанның алдағы уақытта Дүниежүзілік сауда ұйымына (бұдан әрі - ДСҰ) кіруі жағдайында, энергетика ресурстарын тұтынушылардың алдында аса маңызды - шығарылатын өнімнің энергия сыйымдылығын азайту міндеті тұр.

      Энергия үнемдеудің негізгі бағыттары отын-энергетика ресурстарын өндіру, қайта құру, тасымалдау, сақтау мен тұтыну кезінде олардың шығынын азайту, сондай-ақ энергия тиімді техника мен өнімді, озат технологияларды енгізу жөніндегі жобаларды іске асыру болып табылады.

      Газ саласындағы энергия үнемдеудің негізгі бағыттарының бірі газды өз мұқтаждықтарына жұмсау және шығындарын азайту негізінде елдің газ көлігі жүйесіндегі энергия үнемдеу саясатын жүргізу болып табылады, бұл газ транзитінің өзіндік құнын азайтуға және атмосфераға шығарылатын зиянды заттардың шығарындыларын төмендетуге мүмкіндік береді.

      Бұл ретте газ көлігі жүйесінде қазіргі Газ өңдеуші агрегаттардың (бұдан әрі - ГӨА) пайдалы әрекеттері коэффициентін (бұдан әрі - ПӘК) ұлғайта отырып жаңғырту, ГӨА жану камераларын жаңғырту, регенераторды неғұрлым тиімділеріне ауыстыру, орнатылған және пайдаланылып жүрген жабдықтардың (ГОА, сорғылар мен желдеткіштердің электржетектері, жандыру қондырғылары, жылумен жабдықтау жүйелері) жұмысын оңтайландыру және басқа да шаралар көзделуде.

      Салалық бағдарламаның шеңберінде іске асыру жоспарланатын мұнай-химия өндірістерінде халықаралық нарықтың жетекші лицензиялық жоғары технологиялық және энергия үнемдейтін технологиялары пайдалаңылатын болады.

      "Біріктірілген газ-химия кешенінің құрылысы" инвестициялық жобасында мынадай энергия үнемдейтін технологиялар мен қондырғытар пайдаланылатын болады: газ өңдеу - ABB/CBI, Linde; булы крекинг - Linde, АВВ/СВІ, TECHNIP, Stone & Webster; пропанды дегидрирлеу - UOP, АВВ/СВІ, Uhde; этиленді димеризациялау - Axens, Bazell/Borealis технологиясы бойынша полиэтилен мен полипропилен шығару.

      2010 жылғы наурызда СВІ Lummus компаниясымен (АҚШ) пропанды дегидрирлеу технологиясына және полипропилен шығаруға лицензиялық келісімдерге қол қойылды, 2010 жылғы желтоқсанда негізгі жабдықтарды дайындауға тапсырыстарды орналастыру жоспарлануда.

      Атырау МӨЗ-ін жаңғырту жөніндегі іс-шаралардың шеңберінде "Атырау МӨЗ-інде хош иісті көмірсутектер өндіру жөніндегі кешен құрылысы" (бұдан әрі - КӨК) инвестициялық жобасын іске асыру жүзеге асырылуда. КӨК-те лицензиар - Axensтің (Франция) технологиясы, оның ішінде ксилолдарды алдын ала фракциялайтын "Eluxyl"; ксилолдарды изомеризациялайтын "ХуМах"; толуолды трансалкилирлейтін "TransPlus" технологиялары және басқа да қосалқы жабдықтар бар. КӨК үшін секциялар бойынша ұзақ жасалатын лицензиялық жабдыққа тапсырыс беру 2010 жылғы қыркүйекте жүзеге асырылады.

      Бұдан басқа АМӨЗ-ді жаңғырту - "Мұнайды тереңдетіп өңдеу кешенін салу" (бұдан әрі - МТӘКС) инвестициялық жобасы бойынша да "Axens" компаниясының энергия үнемдейтін технологиялары таңдап алынды және 2010 жылғы 25 ақпанда МТӨК-тің Бас мердігері мен "Axens" компаниясының арасында 8 технологиялық процесс бойынша лицензиялық келісімдерге қол қойылды.

3.4. Қазіргі бар нормативтік құқықтық базаның, қолданыстағы практиканың және дамытуды қамтамасыз ету жөніндегі іс-шараларды іске асыру нәтижелерінің сипаттамасын қоса алғанда, саланы дамытудың қолданыстағы мемлекеттік реттеу саясатын талдау

      Ескерту. 3.4-кіші бөлімге өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      Саланы дамытудың қолданыстағы мемлекеттік реттеу саясатының негізгі бағыттары мыналар болып табылады:

      1) жер қойнауын пайдаланушылардың келісімшарттық міндеттемелерінің орындалуын бақылау - мемлекет тарапынан саланы реттеуді жүзеге асырудағы негізгі акцент. Қазақстан Республикасының жер қойнауын пайдалану туралы заңнамасына сәйкес құзыретті органның функцияларына жер қойнауын пайдаланушылардың келісімшарттардың талаптарын орындау мониторингі және бақылау кіреді.

      Келісімшарттар талаптарының орындалу мониторингі жер қойнауын пайдаланушылар жер қойнауын пайдалану жөніндегі операцияларды орындау кезінде келісімшарттардың талаптары мен заңнама талаптарының орындалуы жөніндегі есептілік, жазбаша түсіндірме нысанында беретін бастапқы ақпаратының, сондай-ақ Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы заңға сәйкес және (немесе) заңнамалық актілерге сәйкес уәкілеттендірілген мониторингке қатысатын және жер қойнауын пайдаланушылардың жер қойнауын пайдалану бойынша операцияларды жүргізген кезде Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптарын сақтауын мемлекеттік бақылауды жүзеге асыратын мемлекеттік органның деректері негізінде жүзеге асырылады.

      Келісімшарттар талаптарының сақталуын бақылауды жүзеге асыру мақсатында мониторингке қатысатын және (немесе) заңға сәйкес жер қойнауын пайдаланушылардың жер қойнауын пайдалану бойынша операцияларды жүргізген кезде Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптарын сақтауын мемлекеттік бағалауды жүзеге асыруға уәкілеттік берілген мемлекеттік органдар мониторинг және (немесе) бақылау деректерін мониторинг деректерін талдауды жүзеге асыратын уәкілетті органдарға береді. Егер бақылау барысында жер қойнауын пайдаланушының келісімшарттың талаптарын орындамау фактісі анықталса, онда уәкілетті орган мұндай жер қойнауын пайдаланушыға қатысты заңдарға және келісімшарттың ережелеріне сәйкес шаралар қолданады;

      2) Жер қойнауларын ұтымды игеру мәселелері жер қойнауын пайдалану жөніндегі операцияларды жүзеге асырған кезде ұзақ мерзімді аспектіде кен орындарын игерудің экономикалық тиімділігін айқындайтын, бұл ретте экология және жер қойнауын қорғау мәселелерінің шешілуін қамтамасыз ететін негізгілері болып табылады. Осы мәселені іске асыру мақсатында пайдалы қазбаларды барлаудың және игерудің неғұрлым тиімді әдістерін талдауды, әзірлеуді және қолдануды қамтамасыз ететін "Пайдалы қазбаларды барлау және игеру жөнінде орталық комиссия" (бұдан әрі - ОБК) алқалық консультативтік-кеңесші орган құру көзделіп отыр. Комиссия жер қойнауын пайдаланушылар ұсынатын пайдалы қазбаларды барлау және игеру жөніндегі жобалық құжаттарды бекіту не бас тарту туралы ұсынымдарды қарайды және жер қойнауын зерттеу және пайдалану жөніндегі уәкілетті органға енгізеді.

      Жер қойнауын ұтымды игеруді реттеудің және бақылаудың тиімді жүйесін жақсарту, арттыру, оны қазіргі заман талаптарына бейімдеу жөнінде ұсынымдар әзірлеу үшін ОБК алдыңғы жұмыс тәжірибесін қорытуды және талдауды жүргізу қажет;

      3) көмірсутек саласындағы әлемдік конъюктурадағы өзгерістерге уақытында ден қою, сондай-ақ кен орындарын игерудің кеш сатысында немесе жер қойнауының өнімі аз учаскелерін пайдалануды ынталандыру үшін мұнай-газ саласындағы салық салу мәселелеріндегі икемді саясат жүргізу үшін негіздер.

      Игеру кезінде алынуы қиын қорлардың жоғары үлесін ескере отырып, аз дебитті ұңғымаларды бірінші кезекте ұтымды ету қажет. Ол көлденең оқпандарды бұрғылау (оның ішінде ескі ұңғымалардан), қабаттарды тереңінен сумен жару, қабаттарға неғұрлым тереңінен кіргізіп қайталама префорациялау, қабаттың оқпантүптік маңына әртүрлі физикалық-химиялық әсер ету әдістері және т.с. секілді кен орындарын игеру тиімділігін арттыру жөніндегі қазіргі заманғы технологияларды кең ауқымды пайдаланудың экономикалық мүмкіндігін қамтамасыз етеді. Осы технологияларды қолдану ұңғымалардың "ескі" қорында өте аз шығынмен жаңа ұңғымалардың дебитінен асып кететін дебиттер өсімін алуға мүмкіндік береді;

      4) жасалған келісімшарттар бойынша мәселелерді реттеу және жаңа

      кезеңге арналған стратегияны әзірлеу қажеттігінен туындаған конкурстарды өткізудегі шектеу екінші жағынан инвесторлардың геологиялық барлау жұмыстарына қатысуының азаюына алып келеді.

      Мамандардың болжамы бойынша Қазақстан Республикасындағы көмірсутек шикізатынан алынатын қорлары қазіргі өндіру деңгейінде шамамен 60-70 жылға жетеді, алайда, ірі мұнай-газ кен орындарындағы өсіп келе жатқан өндіру деңгейін ескерсек, көрсетілген уақытша шектеулер едәуір қысқаруы мүмкін. Сондықтан мұнай-газ саласын одан әрі дамыту жаңа кен орындарын ашу есебінен қорлардың өсуін қамтамасыз етуі тиіс.

      Қазақстанда көмірсутек қорларын ұлғайтудың шынайы перспективалары бар, сондықтан Қазақстанның жер қойнауы әлеуеті әлі де жоғары болғандықтан, геологиялық-барлау жұмыстарына ерекше назар аударған жөн;

      5) мемлекеттің Ұлттық компанияның атынан негізгі жобаларға қатысуын күшейту.

      Мемлекет ықпалының ұлғаюы соңғы жылдары қазақстандық мұнай саласындағы басты үрдіске айналды. ҚМГ-сы Үкімет саясатын жүргізуші болды, оны мемлекет көмірсутек шикізатын өндірудің стратегиялық секторындағы жаңа активтерді сатып алуға ынталандырады.

      Атап айтқанда, жер қойнауы және мұнай туралы заңнама, оған біріншіден, тікелей келіссөздер негізінде конкурс өткізбей жер қойнауын пайдаланушы құқығын, екіншіден, Каспий қайраңының қазақстандық секторын игеру жөніндегі жобаларда үлес мөлшерінің кемінде 50 % алу мүмкіндігін береді.

      Мемлекеттің кен орындарын игеруге арналған жер қойнауын пайдаланушы құқығын және Қазақстанда сатуға шығарылатын кез келген мұнай активтеріндегі үлесті алудың басым құқығы ұлттық компания арқылы ғана жүзеге асырылғанын атап өту қажет.

      Бұл шаралар ҚМГ-ға мұнай-газ саласындағы бірыңғай мемлекеттік саясатты іске асыруға мүмкіндік береді. Барлық қалған мәселелерде ҚМГ мұнай-газ секторының басқа да ойыншыларымен қатар бірдей құқықтар мен міндеттемелерге ие.

      Сонымен қатар, республиканың мұнай-газ кен орындарын игерудегі ұлттық компанияның қатысу үлесі төменгі деңгейде қалып отыр. Қазақстанда мұнай өндірудің жалпы көлеміндегі ҚМГ үлесі 2010 жылы 28 %-ды құрайды.

      Сонымен бірге, ҚМГ экспансиясын қадағалау кезінде ішкі және сыртқа нарықтарда барлық ҚМГ компаниясы үшін біртұтас салмақты саясатты жүргізуге ерекше назар қоюды күшейту қажет.

      6) өңдеуші қуаттарға инвестицияларды ынталандыру.

      2007 жылдың желтоқсанында Мемлекет басшысының Жарлығымен Атырау облысында "Ұлттық индустриялық мұнай-химия технопаркі" арнайы экономикалық аймағы (бұдан әрі - АЭА) құрылды. АЭА аумағы 3475,9 га-ны құрайды.

      Өзара байланысты мұнай-химия өндірістерінің құрылысы Атырау облысындағы АЭА -да жүзеге асырылатын болады, ол қазақстандық мұнай-химия өнімінің өзіндік құнын төмендетуге және оның халықаралық нарықтағы бәсекелестікке қабілеттілігін қамтамасыз етеді.

      Қазақстан Республикасының қолданыстағы Салық кодексі АЭА аумағында мұнай-химия өнімдері өндірісін жүзеге асыратын ұйымдарға корпоративтік табыс салығын, жер салығын, мұнай-химия мүлік салығын төлеуден босату түрінде жеңілдіктер көзделген, Қазақстан Республикасының Кеден кодексінде еркін кеден аймағы режимінде - шетелдік және қазақстандық тауарлар арнайы экономикалық аймақтың тиісті аумақтық шекараларында тауарлар қауіпсіздігі бойынша талаптардан басқа кеден бажы алынбай, тарифсіз реттеу шаралары қолданылмай орналастырылады және пайдаланылады;

      7) Жанар-жағармай материалдарының (бұдан әрі - ЖЖМ) нарығын

      реттеу Қазақстан Республикасының мұнай өнімдері нарығын мемлекеттік реттеуді Министрлік "Мұнай өнімдерінің жекелеген түрлерін өндіруді және олардың айналымын мемлекеттік реттеу туралы" ҚР Заңында белгіленген өкілеттіктерге сәйкес жүзеге асырады.

      Қолданыстағы заң 2003 жылы қабылданды. Бүгінгі күні бірқатар енгізілген өзгерістер мен толықтыруларға қарамастан, қолданыстағы заңның көптеген кемшіліктері бар және ол бүгінгі күннің талаптарына жауап бермейді.

      Сонымен, Заңға 2004 жылы әкімшілік реформа шеңберінде енгізілген түзетулерге сәйкес екі уәкілетті органның Қаржы министрлігі мен Энергетика және минералдық ресурстар министрлігінің функциялары біріктірілді. Бұл жағдай Энергетика және минералдық ресурстар министрлігінің заңда жоғалтқан өз функцияларын іске асыруда бірқатар мәселелерді тудырды.

      Сондай-ақ, қолданыстағы заңнама мұнай өнімдері нарығында баға белгілеу саясатын тиімді және толық жүргізуге мүмкіндік бермейді. Сыртқы нарықтардың елеулі ықпалы және бағаны мемлекеттік реттеудің тиімді тетігінің болмауы маңызды әлеуметтік мәнге ие және ел экономикасына елеулі әсер ететін мұнай өнімдеріне бағаның күрт өзгеруіне әкеп соқтыруда. Көрсетілген факторлар әлеуметтік шиеленістің өсуіне әкелмек және Қазақстан Республикасының экономикалық қауіпсіздігіне қатер төндіреді.

      Мемлекет басшысының ЖЖМ нарығын реттеу жөніндегі жұмысты күшейту туралы тапсырмасын орындау үшін және оларға деген бағаның өсуіне жол бермеу үшін осы нарықты реттеудің жаңа тетігін енгізу қажеттігі туындады.

      Саланың ерекшелігін және оның мемлекетіміз үшін маңыздылығын ескере отырып, Министрлік мұнай өнімдері нарығын реттеудің жаңа тетігіне көшуді көздейтін жаңа заң әзірледі.

      Республиканың ішкі мұнай өнімдері нарығын реттеудің осы тетігі 2009 жылдың желтоқсанынан бастап қолданылуда және іс жүзінде қолданылғаннан бері өз тиімділігін көрсетті.

      Өз кезегінде мұнай өнімдері туралы заң жобасында табиғи монополиялар саласында және реттелетін нарықта басшылықты жүзеге асыратын уәкілетті орган мұнай өнімдерін өндіру саласындағы уәкілетті органның келісімі бойынша Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген тәртіппен бағаны мемлекеттік реттеу белгіленген мұнай өнімдерін бөлшек сатуға арналған шекті бағаны белгілейді деп көзделген.

      Заң жобасы реттелетін нарық субъектілерінің табиғи монополиялар және реттелетін нарықтар саласындағы уәкілетті орган белгілеген шекті бағаны Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген жағдайларда асырмау міндеттемесін көздейді.

      Қазақстан Республикасының Үкіметі мұнай өнімдерінің ішкі нарығын тұрақтандыру мақсатында Қазақстан Республикасының кедендік аумағынан шығарылатын шикі мұнайға және мұнайдан өндірілетін тауарларға экспорттық кедендік баждарды енгізді.

      Қазіргі уақытта Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 13 шілдедегі № 709 қаулысына сәйкес экспорттық кедендік баждардың мөлшерлемесі белгіленген:

      шикі мұнайға 1 тоннаға 20 АҚШ доллары мөлшерінде;

      ашық мұнай өнімдеріне 1 тоннаға 99,71 АҚШ доллары мөлшерінде;

      қара мұнай өнімдеріне 1 тоннаға 66,47 АҚШ доллары мөлшерінде.

      Сонымен қатар, ауыл шаруашылығымен айналысатын отандық кәсіпорындарды көктемгі-күзгі дала жұмыстары кезеңінде жанар-жағармай материалдарының қажетті көлемімен және дизель отыны мен мазутқа қатысты жыл сайынғы негізде ішкі нарықта ЖЖМ-га баға тұрақтылығын қамтамасыз ету мақсатында маусымдық экспорттық кедендік баждар қолданылып отыр:

      - жыл сайын 15 ақпаннан 15 қазанға дейінгі кезеңде дизель отыны экспортына 1 тоннаға 130 евро мөлшерінде кедендік баж мөлшерлемесі салынады;

      - жыл сайын 15 сәуірден 15 тамызға дейінгі кезеңде мазут экспортына 1 тоннаға 15 евро мөлшерінде кедендік баж мөлшерлемесі салынады.

      8) ішкі газ нарығын реттеу

      Газ нарығының субъектілері, яғни тұтынушылар мен жеткізушілер арасындағы қатынастар Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2003 жылғы 11 маусымдағы № 568 қаулысымен бекітілген Табиғи газды жеткізу, тасымалдау және сату ережесімен, сұйытылған көмірсутекті газдарды жеткізу, тасымалдау және пайдалану ережесімен (бұдан әрі - Жеткізу ережесімен) реттеледі.

      Елдің индустриялық-инновациялық дамуына байланысты газ тұтынудың өсу үрдісі газға деген сұраныстың ұлғаюын көздейді және газ бағасының өсуіне алғышарт болады. Газ сату бойынша баға саясатын бірте-бірте реформалауды жүргізу қажет. Қазіргі уақытта Қазақстандағы газдың өткізу бағасы еуропалық газ нарығымен салыстырғанда едәуір төмен және өңірге байланысты мың текше метрі 23-тен бастап 143 АҚШ долларына дейін құбылып тұрады.

      2020 жылдан кейін елдің ресурстық мүмкіндіктері күрт шектеледі және бүгінгі күннің өзінде Еуропа елдері нарығындағы мың текше метрі 250-340 АҚШ долларын құрайтын жоғары бағаларды есептегенде, Қазақстанда газ бағасы шарасыз өсе бермек.

      Шектес елдердің (Ресей Федерациясы және т.б.) газ бағасын ырықтандыру бағытын қабылдауына байланысты Қазақстанда газ бағасын кезең-кезеңмен ырықтандыруды енгізу бойынша дайындық жүргізу қажет.

      Бұл ретте ішкі нарықтың бағасы Еуропа нарығының бағасы деңгейінен көліктік шығындарды алып тастағанда, сондай-ақ тағы 20-25% алумен анықталатын болады.

      Жылу энергиясы тарифында отын құрамының (газ) 70%-ға дейінгісін құрайтынын ескере отырып, газға бағаның еуропалық деңгейге дейін (мың текше м-ге 250-340 АҚШ долл.) өсуі газдың түпкілікті құнының өсуіне, сондай-ақ электр және жылу энергиясы құнының өсуіне әкелуі мүмкін. Қазақстан Республикасы Табиғи монополияларды реттеу жөніндегі агенттігінің деректері бойынша газға бағаның өсуі жағдайында жылу энергиясына тарифтер 140%-дан (Алматы, Оңтүстік Қазақстан облысы) 200%-ға дейін (Қостанай облысы) ұлғаюы мүмкін.

      Осыған байланысты, осы ықпалды біркелкілеуге мүмкіндік беретін іс-шараларды, бірінші кезекте тұрғындардың әлеуметтік ең осал топтары үшін дайындау орынды.

      Сұйытылған газ нарығы негізінен бәсекелестік ортаға жатады және тиісінше белгілі бір тауар нарығында үстемдік (монополиялық) орынға ие компанияларды қоспағанда, нарықтық қатынастар негізінде қалыптастырылады. Тауар нарығында 35%-дан жоғары орынға ие субъектілер Тізілімге енгізіледі және олардың бағалары реттеуге жатады.

      Табиғи және сұйытылған газдың ішкі нарықтағы перспективасы

      Ішкі газ жабдықтау инфрақұрылымын дамыту мақсатында мынадай инвестициялық жобалар жүзеге асырылатын болады:

      "Оңтүстік Қазақстан облысының газ тарату жүйесін жаңғырту – 1-кезең Шымкент қ." ҚҚС-сыз 33,194 млрд. теңге (2010 – 2016 жж.);

      "Тараз қаласының газ тарату желілерін жаңғырту" ҚҚС-сыз 18,404 млрд. теңге (2011 – 2019 жж.);

      "Алматы қаласын және қала маңы аймағын газдандыру" ҚҚС-сыз 16,569 млрд. теңге (2011 – 2013 жж.) .

      "Алматы - Байсерке - Талғар" магистралдық газ құбырын салу" - 6,3 млрд. теңге;

      "Жамбыл облысының газ тарату желілерін жаңғырту". Қаралып отырған кезеңде жобалау жұмыстарын жүргізу жоспарлануда.

      "Қостанай облысының Қамысты, Федоров және Қостанай аудандарында елді мекендерді газдандыру үшін магистралдық газ құбырларын салу" - 7,3 млрд. теңге;

      "Бухара газды ауданы-Ташкент-Бішкек-Алматы" магистралдық газ құбырының бойында орналасқан Жамбыл облысының елді мекендерін газдандыру" - 2,7 млрд. теңге;

      "Ақтөбе облысының елді мекендерін газдандыру" - 4,8 млрд. теңге;

      "ҚазТрансГаз Аймақ" АҚ қолданыстағы газ тарату желілерін тиісті жағдайда күтіп-ұстау" - 8,8 млрд. теңге;

      "Алматы қаласының автокөлігін компримирленген табиғи газға ауыстыру" пилоттық жобасын іске асыру" - 470 млн.теңге;

      Осы инвестициялық бағдарламаларды іске асыру газ тарату құбырларының өткізу қабілетін ұлғайтуға, газбен жабдықтау жүйесінің сенімділігін арттыруға, газ құбырларының апатсыз және үздіксіз пайдалануын қамтамасыз етуге, нормативтік және нормативтен тыс шығындарды төмендетуге бағытталған. Аталған инвестициялық жобаларды іске асырумен байланысты экономикалық әсер халықтың жұмыспен қамтылуының өсуі, көрсетілетін қызметтер көлемінің ұлғаюы, техногендік сипаттағы апаттардың пайда болу тәуекелдерінің төмендеуі, сондай-ақ авариялардың жалпы деңгейінің және тиісінше авариялар салдарларын жоюға байланысты шығындардың қысқаруы сияқты көрсеткіштерді қамтиды.

      9) Қазақстанның экспорттық және транзиттік әлеуетін дамыту.

      2007-2009 жылдар кезеңінде мынадай халықаралық келісімдерге қол қойылды:

      Қазақстан Республикасының 2009 жылғы 14 мамырдағы № 160-ІV ҚРЗ Заңымен ратификацияланған Қазақстан Республикасының Үкіметі, Ресей Федерациясының Үкіметі және Түрікменстанның Үкіметі арасындағы Каспий жағалауы газ құбырын салудағы ынтымақтастық туралы келісім;

      Қазақстан Республикасының 2009 жылғы 4 желтоқсандағы № 218-ІV Заңымен ратификацияланған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Қытай Халық Республикасының Үкіметі арасындағы Қазақстан - Қытай газ құбырын салу мен пайдаланудағы ынтымақтастық туралы келісім;

      Қазақстан Республикасының 2008 жылғы 5 ақпандағы № 18-ІV Заңымен ратификацияланған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ресей Федерациясының Үкіметі арасындағы Орынбор газ өңдеу зауытының базасында шаруашылық қоғам құрудағы ынтымақтастық туралы келісім;

      "Атасу-Алашанькоу" магистралдық мұнай құбырын пайдалану кезінде кейбір ынтымақтастық мәселелері туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Қытай Халық Республикасының Үкіметі арасындағы 2007 жылғы 18 тамыздағы келісім;

      Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Қытай Халық Республикасының Үкіметі арасындағы мұнай және газ саласындағы жан-жақты ынтымақтастықты дамыту туралы 2004 жылғы 17 мамырдағы Негіздемелік келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы 2007 жылғы 18 тамыздағы хаттама;

      2009 жылғы 14 қазанда Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Қытай Халық Республикасының Үкіметі арасындағы Қазақстан - Қытай газ құбырын салу мен пайдаланудағы ынтымақтастық туралы келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" 2007 жылғы 18 тамыздағы ҮАК Хаттамасына қол қойылды;

      2009 жылғы 14 қазанда Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Қытай Халық Республикасының Үкіметі арасындағы мұнай және газ саласындағы жан-жақты ынтымақтастықты дамыту туралы 2004 жылғы 17 мамырдағы Негіздемелік келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы 2007 жылғы 18 тамыздағы хаттама;

      "Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ресей Федерациясының Үкіметі арасындағы мұнай транзиті туралы 2002 жылғы 7 маусымдағы келісімге өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы хаттамаға" 2008 жылы 20 қарашада Ялта қаласында (Ресей) қол қойылды.

      "Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ресей Федерациясының Үкіметі арасындағы ынтымақтастық және отын-энергетикалық кешенді дамыту туралы 2002 жылғы хаттамаға" 2009 жылы 30 желтоқсанда Мәскеу қаласында (Ресей) қол қойылды;

      10) Көмірсутектерін тасымалдау саласындағы тарифтік саясат

      Бұл бағытта, бір жағынан, шығындары тұтынушылардан жеткізілетін өнімге соңғы бағаны белгілейтін табиғи монополиялар тарифтері негіздемесін бақылауды қамтамасыз ету, екінші жағынан инвестицияларды ынталандыру үшін құбыр желісі компанияларының рентабельділігінің қажетті деңгейін қамтамасыз ету қажет.

      "Табиғи монополиялар және реттелетін нарықтар туралы" Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес табиғи монополиялар салаларына магистралдық құбырлармен мұнай және (немесе) мұнай өнімдерін тасымалдау бойынша қызметтер жатады. Табиғи монополия субъектісінің реттелетін қызметтеріне тарифтер реттелетін қызметтерге арналған шығындар құнынан төмен болмауы көзделген және субъектінің тиімді жұмыс істеуін қамтамасыз ететін пайда алу мүмкіндігін ескеруі тиіс.

      Қолданыстағы магистралдық құбырлармен мұнай тасымалдау бойынша қызметтерге арналған тарифтерді есептеу әдістемесі учаскелер бойынша мұнай айдауға арналған тарифтер 1000 км-ге 1 тонна мұнай айдауға арналған үлес тарифінің негізінде есептеледі деп көзделген. Бұдан басқа, табиғи монополиялар субъектілерінің тартылған активтерінің реттелетін базасына пайда ставкасын қамтуы тиіс.

      Республиканың ішкі тұтынушылары үшін тасымалдау аралығына қарамастан, әрбір 1000 текше метр газ тасымалдауға есептелген магистралдық газ құбырлары бойынша газ тасымалдауға арналған бірыңғай тариф қолданылады. Тауар нарықтарында үстемдік етуші нарық субъектілерінің газға арналған сату бағаларын реттеу жүзеге асырылуда. Транзиттік елдер арқылы қазақстандық өнімді тасымалдаған кезде экономикалық негізделген, қолайлы тариф деңгейі, тасымалдау жүйелеріне кемсітпеушілікке қол жеткізуді қамтамасыз ету мақсатында мемлекеттік қолдау жүйесін жалғастырған жөн. 2002 жылғы 7 маусымдағы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Ресей Федерациясы Үкіметінің арасындағы мұнай транзиті туралы келісімге қосымшада 2009 жылғы 1 қарашадағы жағдай бойынша қолданылған деңгейде "Транснефть" АК" қоғамына магистралдық құбырлары бойынша қазақстандық мұнайды транзиттік тасымалдау тарифтері (5 жыл мерзімге) белгіленген. Бұл ретте, 2010 жылдан бастап инфляция деңгейіне тарифті жыл сайын индекстеу мүмкіндігі көзделген.

      Қазақстанның аумағы арқылы транзиттік жеткізілім жағдайында баламалы бағыттармен салыстырғанда бағыттың бәсекелестікке қабілеттігін қамтамасыз ету қажет. Халықаралық газ транзитіне және ҚР аумағы бойынша экспортқа арналған тариф шарттық негізде жүзеге асырылады;

      11) техникалық реттеу

      2010 жылғы 18 қарашада қол қойылған және 2011 жылғы 27 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңымен ратификацияланған Беларусь Республикасындағы, Қазақстан Республикасындағы және Ресей Федерациясындағы техникалық реттеудің бірыңғай қағидаттары мен қағидалары туралы келісімге сәйкес Кеден одағының шеңберінде міндетті талаптар белгіленетін бірыңғай өнім тізбесі (бұдан әрі – Бірыңғай тізбе) қалыптастырылды.

      Мұнай-газ саласында Бірыңғай тізбе мынадай ұстанымдарды қамтиды:

      бензиндер, дизель және кеме отыны, реактивті қозғалтқыш отыны және отын мазуты;

      жағар материалдар, майлар және арнайы сұйықтықтар;

      мұнайды, оның өңделген өнімдерін есепке алу құралдары мен жүйелері;

      отын ретінде пайдаланылатын сұйытылған көмірсутек газдары;

      тасымалдауға және (немесе) пайдалануға дайындалған мұнай;

      тасымалдауға және (немесе) пайдалануға дайындалған жанғыш табиғи газ;

      сұйық және газ тәрізді көмірсутектерді тасымалдауға арналған магистральдық құбырлар.

      Аталған ұстанымдарға қатысты техникалық регламенттерді қабылдау мүдделі мемлекеттермен өзара саудада техникалық кедергілерді едәуір қысқартуға, өнімге бірыңғай міндетті қауіпсіздік талаптарын және бағалау мен сәйкестікті растау рәсімдерін қолдану есебінен ішкі нарықты қауіпсіз емес өнімнен қорғауды қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.

      Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі Тараптың әзірлеуге жауапты органы ретінде "Автомобиль мен авиация бензиніне, дизель және кеме отынына, реактивті қозғалтқыш отыны мен мазутқа қойылатын талаптар туралы" Кеден одағының техникалық регламентін әзірледі (Кеден одағы Комиссиясының 2011 жылғы 18 қазандағы № 826 шешімімен бекітілген) және қоса әзірлеуші ретінде "Жағар материалдарға, майларға және арнайы сұйықтықтарға қойылатын талаптар туралы" Кеден одағының техникалық регламентін әзірлеуге қатысты (Еуразиялық экономикалық комиссия Кеңесінің 2012 жылғы 20 шілдедегі № 59 шешімімен бекітілген).

      Еуразиялық экономикалық комиссия Кеңесінің 2012 жылғы 23 қарашадағы № 103 шешімімен бекітілген 2012 – 2013 жылдарға арналған Кеден одағының техникалық регламенттерін әзірлеу жоспарында Кеден одағының "Мұнайдың және оның қайта өңделген өнімдерінің көрсеткіштерін өлшеу құралдарына қойылатын талаптар", "Отын ретінде қолдануға арналған сұйытылған көмірсутек газдарына қойылатын талаптар" техникалық регламенттерін әзірлеу көзделген. Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі Тараптың осы техникалық регламенттерді әзірлеуге қатысушы органы болып табылады.

      Кейіннен Бірыңғай тізбенің басқа да ұстанымдары – тасымалдауға және (немесе) пайдалануға дайындалған мұнай, тасымалдауға және (немесе) пайдалануға дайындалған жанғыш табиғи газ, сұйық және газ тәрізді көмірсутектерді тасымалдауға арналған магистральдық құбырларға қатысты техникалық регламенттерді әзірлеу жоспарлануда.

      Техникалық реттеудің басқа маңызды құралы стандарттау болып табылады.

      Кеден одағы техникалық регламенттерінің талаптарын орындау үшін дәлелді база халықаралық және мемлекетаралық стандарттар, олар қабылданбаған жағдайда, халықаралық талаптарға сәйкес келетін ұлттық стандарттар болып табылады.

      Кеден одағының "Автомобиль мен авиация бензиніне, дизель және кеме отынына, реактивті қозғалтқыш отыны мен мазутқа қойылатын талаптар туралы", "Майлайтын материалдарға, майларға және арнайы сұйықтықтарға қойылатын талаптар туралы" техникалық регламенттерін қолдау үшін 006 "Мұнай, газ және мұнай-химия өнеркәсібінің нормативтік-техникалық базасын жетілдіру" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі 2012 жылы – 17, 2013 жылы – 15 мемлекетаралық стандарт әзірлеуді ұйымдастырды.

      Бұдан басқа, 2011 жылы 006 "Мұнай, газ және мұнай-химия өнеркәсібінің нормативтік-техникалық базасын жетілдіру" бюджеттік бағдарламасы шеңберінде газ саласындағы 15 мемлекеттік стандарт, мұнай және мұнай-химия салаларында 5 мемлекетаралық стандарт әзірленді.

      12) Каспий теңізінің қазақстандық секторын игеру мәселелеріне едәуір назар аударылуда.

      Қазақстан Республикасы Президентінің 2003 жылғы 16 мамырдағы № 1095 Жарлығымен қараңыз.U101105 бекітілген Каспий теңізінің қазақстандық секторын игерудің мемлекеттік бағдарламасына (бұдан әрі - Мембағдарлама), ҚР Үкіметінің 2003 жылғы 21 тамыздағы № 843 қаулысымен бекітілген Мембағдарламаны іске асыру жөніндегі 2003-2005 жылдарға арналған (I кезең) іс-шаралар жоспарына сәйкес Теңізде мұнай өндіру инфрақұрылымын дамытудың бас жоспары және КТҚС жағадағы алаңын дамытудың кешенді жоспары әзірленді. Қараңыз.U101105

      Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2006 жылғы 13 шілдедегі № 673 қаулысымен бекітілген Мемлекеттік бағдарламаны іске асырудың 2006 - 2010 жылдарға арналған (II кезең) іс-шаралар жоспарына сәйкес Түпқараған шығанағының жағалауындағы және ауданындағы жағадағы инфрақұрылым объектілері енгізілді;

      13) магистралдық құбыр елде өндірілетін көмірсутек шикізатының едәуір үлесін ішкі және сыртқы нарықтарға жеткізуді қамтамасыз өтетіндіктен Қазақстан Республикасының стратегиялық маңызды объектісі болып табылады. Магистралдық құбырлардың елді энергетикалық және экономикалық қауіпсіздігін қамтамасыз етудегі стратегиялық рөлі осы салаға қатысты мемлекеттік реттеуде айрықша әдістерді қолдануды талап етеді.

      Магистралдық құбыр саласындағы қатынастар Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы Заңның шеңберінде 5 баппен реттеледі. Көрсетілген Заң жер қойнауын пайдалану саласындағы қатынастарды реттейді және Қазақстан Республикасының мүдделерін қорғауға, жер қойнауын кешенді зерттеуге және пайдалануға бағытталған. Сонымен қатар, магистральдық құбыр саласындағы қатынастар өндірістік циклдік басқа да кезеңінде туындайды және жер қойнауын зерттеу мен пайдалану кезеңіне жатпайды.

      "Магистралдық құбыр туралы" Қазақстан Республикасы Заңының

      жобасы магистралдық құбыр саласындағы қызметтің құқықтық негіздерін

      белгілеуді, мемлекеттік органдардың осы қызметті реттеу жөніндегі

      өкілеттіктерін, магистралдық құбыр саласындағы қатынастар қатысушыларының құқықтары мен міндеттерін айқындауды көздейді және магистралдық құбырларды тиімді, сенімді, қауіпсіз пайдалануға, сондай-ақ Қазақстан Республикасының магистралдық құбыр саласындағы ұлттық мүдделерін қамтамасыз етуге бағытталатын болады.

      Магистралдық құбырдың елдің ұлттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету үшін стратегиялық маңызын ескере отырып, осы мәселелерді шешу жеке заң қабылдау тұрғысынан аса өзекті болып табылады.

      Газ саласындағы қатынастарды тікелей реттейтін нормативтік құқықтық актілер Жеткізу ережесі болып табылады. Газ өндіру және жабдықтау саласындағы мәселелер бірқатар заңдармен (Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексі (Негізгі бөлім), "Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы" Қазақстан Республикасының Заңдары) жанама реттеледі.

      Алайда, газ саласының қазіргі шынайылылығын толық көлемде көрсететін, газбен жабдықтауды және газды тұтынудың жалпы шарттарын реттейтін және оны дамыту және жылдам жандандыру мақсатында осы салаға инвестиция тартуға ықпал ететін бірыңғай заңнамалық акті жоқ.

      Жеке заңды әзірлеу қажеттігі заң жүзінде реттелмеген газ саласының, оның ішінде орталық атқарушы органдардың және жергілікті өзін өзі басқаратын, газбен жабдықтау саласындағы мемлекеттік қадағалау және бақылау органдарының рөлі мен функцияларына қатысты газ саласының, сондай-ақ газды жеткізу, тасымалдау, сақтау және сатып алу мәселелеріне қатысты құқықтық қатынастардың көптеген мәселелері мен проблемаларының көптігінен туындады.

      Жеке заң қабылданған және Қазақстан Республикасының газ нарығының субъектілері арасындағы қатынастар реттелген жағдайда, газдың мотор отыны және химия өнеркәсібі үшін шикізат ретінде кеңінен пайдаланылуы үшін жағдайлар туғызылатын болады, саладағы техникалық прогресс қамтамасыз етіледі, газдың республика ішіндегі тұтынылуы және экспорттық мүмкіндіктері ұлғайтылады, газ нарығындағы бәсекелестік пен ашықтық күшейеді, бұл газ саласынан елдің кірістерінің ұлғаюына әкеледі;

      14) қазақстандық тауарлар мен қызметтер

      Қазақстандық үлесті арттыру мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі қазақстандық үлес бөлігінде нормативтік құқықтық базаны дамытуға бағытталған шаралар кешенін іске асырып жатыр.

      2010 жылғы 24 маусымда қабылданған Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы Заңда қазақстандық үлеске деген көзқарас тұжырымды өзгертілген. Заңның нормалары қазақстандық үлес бойынша заңнаманың және келісімшарттық міндеттемелердің сақталмағаны үшін құқықтық жауапкершілікті арттырады. Келісімшарттық міндеттемелерді бұзған компанияларға қатысты келісімшартты бұзғанға дейін әкімшілік шаралар, айыппұл санкциялары қолданылатын болады.

      Заңда сонымен қатар, жер қойнауын пайдаланушыларға олардың сатып алуындағы қазақстандық үлес бөлігінде қойылатын талаптар күшейтіледі. Атап айтқанда, компанияның шығыстарынан Қазақстаннан тыс жерлерден сатып алынған тауарларды, жұмыстар мен қызметтерді сатып алу бойынша, сондай-ақ заңнаманы бұзумен сатып алынған шығындар алынып тасталады;

      15) экологиялық талаптарды күшейту

      Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы Заңның талаптарына сәйкес мына жағдайларды қоспағанда, алауларда ілеспе және (немесе) табиғи газды жағуға тыйым салынады:

      қауіп-қатер немесе авариялық жағдайлардың туындауы, персоналдың өміріне немесе халықтың денсаулығына және қоршаған ортаға қауіп-қатер;

      ұңғымалар объектілерін сынау, кен орындарын сынамалық пайдалану кезінде;

      технологиялық жабдықтарды іске қосу-реттеу, технологиялық жабдықтарды пайдалану, технологиялық жабдықтардың техникалық қызмет көрсетуі және жөндеу жұмыстары кезінде газды болмай қоймайтын технологиялық жағу кезінде.

      Заңнама нормаларының кесімділігі көптеген мұнай-газ компанияларын қиын жағдайға соқтырды және саланың одан әрі дамуына ықпал еткен жоқ. Осыған байланысты, газды кәдеге жарату мәселелері бойынша заңнамаға жекелеген түзетулер қабылданды, бұл кәсіпорындарға алауларда газды жағудан кезең-кезеңмен бас тартуды көздейтін көмірсутек шикізатын өндіру кезінде ілеспе газды кәдеге жарату бағдарламаларын әзірлеуге және бекітуге мүмкіндік туғызды. Мұндай бағдарламаларды Қазақстанның барлық жер қойнауын пайдаланушылары әзірледі.

      Қазақстан Республикасының Экологиялық кодексінің талаптарына сәйкес, оның ішінде Газды кәдеге жарату жобалары да табиғатты қорғау заңнамасының талаптарына сәйкестігін айқындау үшін Қоршаған ортаны қорғау министрлігінде мемлекеттік экологиялық сараптамадан өтті.

      Бағдарламаларға сәйкес газдылығы аз кен орындары үшін газ жеке мұқтаждықтарға, атап айтқанда, мұнай кәсіпшілігін жылыту, көмірсутек шикізатын технологиялық жылыту үшін пайдаланылады деп көзделген. Неғұрлым ірі кен орындары үшін кәдеге жарату электр энергиясын өндіру, жер асты қабаттарына айдау, өңдеу зауыттарына не болмаса сату үшін өңірлердің елді мекендеріне тасымалдау үшін газ құбырларын сату арқылы жүзеге асырылатын болады.

      Кейбір нормативтік құқықтық актілерді, бірінші кезекте Каспий теңізінің жағалау аймағының қызметіне байланыстыларды қайта қарау қажет. 2011 жылы теңізде және Қазақстан Республикасының ішкі су айдындарында мұнай төгілуінің алдын алу және оларға ден қою жөніндегі зерттеулер басталады.

      Қазақстан Республикасының экологиялық қауіпсіздігін қамтамасыз ету және жоғары халықаралық сапа стандарттарына сәйкес келу, сондай-ақ отандық өндірушілердің өнімдерінің бәсекелестікке қабілеттілігін қамтамасыз ету мақсатында өндірілетін автомобиль отынына қойылатын экологиялық талаптарды күшейту жөнінде шаралар қабылданды.

      Қазіргі уақытта Қазақстан Республикасының аумағында өндірілетін бензин К2 экологиялық класына сәйкес келеді.

      Кеден одағы Комиссиясының 2011 жылғы 18 қазандағы № 826 шешімімен бекітілген "Автомобиль мен авиация бензиніне, дизель және кеме отынына, реактивті қозғалтқыш отыны мен мазутқа қойылатын талаптар туралы" Кеден одағының техникалық регламентіне сәйкес Қазақстан Республикасының аумағында:

      2014 жылғы 1 қаңтардан бастап К2 экологиялық класындағы автомобиль бензині мен дизель отынын айналымға шығаруға және оның айналымына тыйым салу күшіне енеді;

      К3 экологиялық класындағы автомобиль бензині мен дизель отынын айналымға шығару және оның айналымына 2015 жылғы 31 желтоқсанды қоса алғанға дейін рұқсат етіледі;

      К4 және К5 экологиялық класындағы автомобиль бензині мен дизель отынын айналымға шығару және оның айналымына көшу 2016 жылғы 1 қаңтардан кешіктірмей жүзеге асырылады.

3.5. Қазақстан Республикасының жағдайларына бейімделуі мүмкін қазіргі бар проблемаларды шешу жөнінде шетелдік оң тәжірибеге, сондай-ақ жүргізілген маркетингтік зерттеулердің нәтижелеріне шолу жасау

      Ресей

      Ресей аумағындағы мұнай кен орындарының көпшілігі, оның ішінде Татарстанның кен орындары да олардың қорларының бірте-бірте таусылуына байланысты өндіруді азайтумен сипатталатын пайдалану сатысында тұр. Өңір ресурстарды игеру бойынша төртінші - соңғы сатыда, өндіру төмендейтін, бірақ неғұрлым баяу қарқынмен немесе уақыттың белгілі бір кезеңінде оңтайлы деңгейде тұрақтанатын алынатын қорлардың шамамен 80% іріктелгеннен кейінгі кезең.

      Татарстанда мұнай өндірудің төмендеуі шекті деңгейге жетті және ол одан әрі төмендеген кезде республика экономикасын дамыту қажеттілігі толық көлемде қанағаттандырылмайды. Сонымен қатар, қол жеткізілген деңгейде өндіруді тұрақтандыру республиканың мұнай өнеркәсібінің өзінің дамуының соңғы сатысына жетуінен, қорлар құрылымының күрт нашарлауынан, өндірісті жандандыру және жаңа кен орындары үшін қаржы ресурстарының жеткіліксіздігінен күрделі тапсырма болып табылады.

      Қиындықпен алынатын кен орындары қорын салықтық ынталандыру, сондай-ақ Республикада жұмыс істеп тұрған кен орындарындағы аз дебитті және сулылығы жоғары ұңғымаларды пайдалану "Жер қойнауы туралы" РФ Заңының, сондай-ақ Татарстан Республикасының "Жер қойнауы туралы" және "Мұнай және газ туралы" Заңдарының нәтижесінде мүмкін болды.

      Осы құжаттарға сәйкес мұнай өңдеу кәсіпорындары, егер мұнай өндіру 85% астам суланған кен орындарынан, коллекторлық қасиеттері төмен иірімдерден, аз дебитті шығынды ұңғымалардан, сондай-ақ мұнайды үшінші әдіспен өндірген кезде мұнайға акциз төлеуден босатылады.

      Татарстанда жүргізілген салық эксперименті (Татарстан Республикасы Министрлер Кабинетінің "Татнефть" компаниясына берген салық жеңілдіктері) жоғарыда жазылған факторларды ескеретін, икемді салық саясатын өңірлік деңгейдің өзінде жүргізу еңбекпен қамтылуды (қызметкерлердің жәрдемақы емес, жалақы алуы), жалпы экономикалық (табыс салығы) және жанама салықтарды және өңір үшін және Федерация үшін дамудан басқа да мультипликативтік нәтижелілікті сақтау есебінен мұнай өндіруді елеулі ұлғайтуға және әлеуметтік-экономикалық нәтижелердің өсуіне әкелетінін көрсетті.

      Бұл елдің оң тәжірибесі өндірісте және тұрмыста (газдандыруды дамыту) отын ресурсы ретінде мұнайды кеңінен енгізу негізінде мұнай өндіруді тұтынушылар тобын қалыптастыруға, мұнайды тұтынушылар мен жеткізушілердің өзара тиімді экономикалық қатынастарын құруға ықпал ететін болады.

      Әлемнің көптеген елдерінде (АҚШ, Ұлыбритания, Норвегия, Франция, Ресей және т.б.) газ туралы жеке заң бар.

      Ресей Федерациясында газбен жабдықтау саласындағы қатынастар мынадай заң актілерімен: мемлекеттің энергетикалық ресурстарының стратегиялық түрлеріне деген қажеттігін қанағаттандыруға бағытталған "Газбен жабдықтау туралы" РФ Федералдық заңымен, көмірсутек шикізаты кен орындарының барлық түрлерінен ендірілетін және газ тәрізді немесе сұйытылған күйде тасымалданатын газға қатысты қолданылатын "Газ экспорты туралы" РФ Федералдық заңымен реттеледі.

      "Газбен жабдықтау туралы" РФ Заңы газбен жабдықтау үшін стратегиялық мәні бар объектілердің ерекше режимін көздейді, газбен жабдықтаудың бірыңғай жүйесіне негізделген, сондай-ақ Ресей Федерациясының аумағында бірыңғай газ нарығын құру мен дамытудың құқықтық негіздерін белгілейді.

      Жалпы "Газбен жабдықтау туралы" РФ Заңының ерекшелігі мемлекеттік монополияға (газбен жабдықтаудың бірыңғай меншік иесі), монополиялық экспорт есебінен газ тасымалдау жүйелерін дамытуды кросс-субсидиялауға, сондай-ақ тасымалдау тарифтерін және тұтынушылар үшін газ бағасын реттеуге негізделген.

      Беларуссия

      Беларуссияда газбен жабдықтау саласындағы қатынастарды реттеудің құқықтық, экономикалық және ұйымдастырушылық негіздері Беларусь Республикасының "Газбен жабдықтау туралы" Заңымен айқындалады.

      Осы Заңның қолданылу аясы мемлекеттің және тұтынушылардың газға деген қажеттілігін қамтамасыз ету кезінде, сондай-ақ газбен жабдықтау объектілерін жобалау, салу, жөндеу және қайта жаңарту, пайдалану енгізу және пайдалану, пайдаланудан шығару, консервациялау және (немесе) жою кезінде туындайтын газбен жабдықтау саласындағы қатынастарды қамтиды. Заң магистралдық құбырлардың жұмыс істеуі, құру, пайдалану, консервациялау және жою кезінде туындаған қатынастарға қолданылмайды.

      Канада, Австралия, АҚШ

      ЕО шеңберінде әрбір мемлекет - қауымдастық мүшесі, Еуропалық газ директивасының жалпы ережелеріне сәйкес келетін газ туралы өз ұлттық заңын қабылдады, алайда, олар әрбір мемлекеттің газ саласының белгілі бір сипатына қарай ерекшеленеді.

      ЕҚ мемлекеттерінің, Канаданың, Австралияның газбен жабдықтау саласындағы заңнамасында нарықты қайта реттеу бағытындағы даму үрдісі байқалады. Бірқатар жағдайларда жекелеген мемлекет (провинция) шеңберінде газды тасымалдауға және таратуға монополия белгіленген, газ тасымалдау жүйелеріне тең қол жеткізу, өндірушілердің ірі тұтынушыларға тікелей қол жеткізуі қамтамасыз етілген, тасымалдау тарифтерін реттеу көзделген.

      АҚШ газ өндірушілері арасындағы дамыған бәсекелестіктің, әрбір қалыптасқан бағытта газ тасымалдау қызметтері монополиясының, тасымалдау тарифтерін реттеудің, тиісті қызмет көрсету аймағында тәуелді тұтынушыларға қызмет көрсету монополиясын сақтаудың, өндірушілердің тәуелсіз тұтынушыларға тікелей қол жеткізуінің құқықтық негіздерін белгілейтін газбен жабдықтау саласындағы дамыған заңнамалық базамен сипатталады.

      ТМД елдеріндегі газ саласындағы заңнаманы ырықтандырудың төмен деңгейін және керісінше, алыс шетел мемлекеттеріндегі (атап айтқанда, АҚШ) ырықтандырудың жоғары деңгейін атап өткен жөн. Бұл өз кезегінде жалпы алғанда бірқатар факторларға тәуелді газ нарығын дамыту деңгейін көрсетеді:

      газ тасымалдау инфрақұрылымын дамыту деңгейі;

      экономикалық қызмет тығыздығы (нарықтың сыйымдылығы, кен орындарынан шалғай орналасу, төлемге қабілетті сұраныстың болуы);

      өзге де энергия көздерімен (көмір, мазут) бәсекелестік;

      саяси факторлар және т.б.

      Газ саласын табысты дамытуды құқықтық қамтамасыз ету үшін Қазақстанға экономикалық қызметінің ұқсас тығыздығы бар елдердегі құқықтық реттеу тәжірибесін, сондай-ақ газ саласының тұрақтану кезеңіндегі дамыған елдердің тәжірибесін ескеруі қажет.

      Әлем елдері үшін экологиялық таза бензин мен отынға қойылатын талаптарды қатаңдату өзекті болып отыр. Мысалы, ЕО мұнай өнімдерін тұтынудың өсуіне байланысты және соның салдарынан экологиялық жағдайдың нашарлауына байланысты бензин мен дизель отынына қатаңдатылған ерекшелігін енгізді, 2005 жылдан бастап неғұрлым қатаң талап - Еуро-4, 2009 жылдан бастап Еуро-5 талаптарын енгізді. АҚШ-та реформацияланған бензинге - экологиялық залалды азайтуды қамтамасыз ететін және көлік құралдарының техникалық деңгейін сақтайтын белгілі бір құрамдас бөлігі бар бензинге талаптар белгіленген.

      ЕО автомобиль бензиндерінің сапасына және олардағы ілеспе заттардың құрамын шектейтін мына талаптарды көздейді:

      хош иісті көмірсутектерді, өйткені хош иісті көмірсутектердің тотыққан өнімдері канцерогенді болып табылады;

      белгісіз көмірсутектердің - себебі тұмша пен жердің озон қабатының жойылып кетуі;

      күкірттердің - күкірт тотығы қышқыл жауынның себебін және шығарынды газдарды жете жағу үшін у болып табылады, металдардың тоттануына ықпалын тигізеді.

      Бұл ретте міндетті талап - бензинге құрамында қышқылы бар қоспаларды қосу.

      ТМД елдерінде бензиндерге қойылатын талаптар қолданыстағы стандарттардың талаптарына сәйкес келеді және құрамында бензол 5%-тен көп емес, хош иісті қоспалар мен олефиндер - нормаланбаған, күкірт бойынша 0,05% (мас.) немесе 500 ррм. болу нормалары.

      Еуропалық одақтың экологиялық бағдарламасына сәйкес (Еуро - 2, 3, 4 нормаларына кезең-кезеңмен өту) техникалық шарт талаптарында құрамында бензол (3-5% көп емес), хош иісті қоспалар - 43% (Еуро-3) және 30% (Еуро-4); олефиндер сәйкесінше 18% (масс.) және 14%; күкірт - 0, 0150 (мас.) немесе Еуро-3-те 150 ррм және 0, 003 - 0,001 (мас.) немесе Еуро-4-те 30 - 10 ррm. болу бойынша неғұрлым қатаң нормалар.

      "Атырау МөЗ-де хош иісті заттарды шығару бойынша кешен құрылысы" инвестициялық жобасы іске асырылғанға дейін және кейін құрамында бензол, хош иісті көмірсутектер, күкірттің болу нормалары және ЕО техникалық шарттарының нормалары 10-кестеде келтірілген.

      10-кесте

      Инвестициялық жобаға дейін және кейін АМӨЗ өнімдеріндегі (автобензинде) кейбір компоненттер құрамының нормаларын салыстыру

Көрсеткіштің атауы

Жобаны іске асыруға дейін

Жобаны іске асырудан кейін

Еуро-3

Еуро-4

Бензолдың құрамы, көлемділігі % көп емес

5,0

1,0

1,0

Күкірттің құрамы, ррm, көп емес

1000

30

150

50

Хош иісті көмірсутектер, көлемділігі % көп емес

48,7

35

42

35


      "Nexant ChemSystems" (2005 жыл) және "Jacobs Consultancy" (2008 жыл) компаниялары Қазақстанда шығарылатын өнімдердің көлемін есептеумен, халықаралық мұнай-химия өнімі нарығына сұраныс пен ұсынысқа талдау жасады. Зерттеу нәтижелері бойынша Қытайдың және Батыс Еуропаның, сондай-ақ Азия мен Таяу Шығыстың мақсатты нарықтарында қазақстандық мұнай-химия өндірістерін құру жобалары мақсатты нарықтарда бәсекелестікке қабілетті деп анықталды. Қазақстандық өнімнің негізгі артықшылығы - шикізат құны, оның есебінен отандық мұнай-химия өнімі әлемдегі төмендердің бірі болуы мүмкін.

      Көмірсутектерді өңдеуді және одан әрі қайта жасауды дамыту - ЖІӨ еселі ұлғайтуға және отын нарықтарына тәуелділікті азайтуға мүмкіндік беретін мультипликаторлардың бірі болып табылады. Парсы Шығанағы елдері мұны тоқсаныншы жылдардан бастап әзірлеуде және қазір мұнай мен газ өңдеу бойынша қуаттарды пайдалануға енгізуде, Иран мұнай экспортына және көмірсутектердің бағасының өзгеруіне тәуелді болмас үшін мұнай-химияның көмегімен өзінің отын-энергетикалық кешенін әртараптандырып келеді.

      Солтүстік Каспийдің және басқа да өңірлердің кен орындарын игеру тәжірибесін зерттеу жаңа тарихтағы мұнай өндіруші елдердің бірде-бірі, бұл мұнай жобаларына қатысушылар үшін аса сезімтал болғандықтан жергілікті үлес мәселесін қызу талқылаудан айналып өткен жоқ.

      Бұл жер қойнауын беретін елдер Үкіметтері тарапынан, жобалардың өзінен, сондай-ақ қызмет көрсету саласында көп жұмыс орындары санын алу, сондай-ақ жергілікті тауарлардың, материалдарды және қызметтердің неғұрлым көп көлеміне қол жеткізу ниеті болуына негізделген. Екінші тараптан мұнай операцияларын орындайтын мердігерлер оларға ұзақ уақыттан бері үйреншікті және сенімді қызмет көрсететін нарықтағы белгілі жеткізушілердің тауарларын, материалдарын және қызметтерін барынша пайдалану мүмкіндігін алғылары келеді.

      Басқа елдер мен компаниялардың тәжірибесі көрсетіп отырғандай, егер жүйелі шаралар әзірленсе және қолданылса, сондай-ақ тараптар осы мәселенің шешілуіне қызығушылық білдірсе, бұл мәселе табысты шешілуі мүмкін.

      Норвегияның, Малайзияның, Қытайдың, Пәкістанның, Оңтүстік Кореяның тәжірибелерің зерттей отырып, аталған елдердегі жергілікті үлестің дамуына шынайы қолдау көрсеткен мына шараларды атап өткен жөн:

      жоғары технологиялық өнімдер өндірісін дамытуға ықпал ететін салық салу жүйесінің тетіктерін қолдану, сондай-ақ жалпы алғанда салық жүйесін оңайландыру;

      жоғары сапа мен белгілі бір өндіріс көлеміне жеңілдік кредиттер;

      ғылыми-техникалық кешенге қаражат салатын шетелдік инвесторларды қолдау;

      Ғылыми зерттеу және тәжірибелік конструкторлық жұмыстарға мемлекеттік инвестицияларды ұлғайту (бұдан әрі - ҒЗТКЖ);

      дайын өнім импорты үшін тарифтік емес тосқауылдар құру;

      салалық ынтымақтастық және мемлекеттік-жеке меншік әріптестігінің жоғары деңгейі;

      инвестициялық жобалардағы жергілікті үлес бойынша міндеттемелерді белгілеу.

      Норвегия

      Мысал ретінде норвегиялық экономикалық даму жолын алуға болады. Еуропаның кедей аумағы бола тұра, Норвегия мұнай-газ кешенін дамыту нәтижесінде қырық жылға жетпейтін уақытта, бүгінгі таңда, өмір сүру ұзақтығымен, білімділігімен және материалдық өмір деңгейімен айқындалатын адамзаттың даму индексі бойынша әлемдегі жетекші орынға ие болып отыр.

      "Норвегиялық арманды" жүзеге асыру үшін саяси еркіндік, елге әлемдік мұнай және газ көшбасшыларын тарту, озық ғылыми-техникалық білім алу, мұнай-газ өндіру саласындағы тиісті материалдық базаны құру, практикалық дағдыларды пысықтау, яғни ресурстарды дамыту үшін барлық қажеттілерді алу талап етілді. Мұнай саласының барлық қызмет түрлерін мемлекеттік басқару мен бақылау жүйесі құрылған болатын, бұдан басқа норвегиялық индустриямен біріктірілген мұнай негізінде өнеркәсіптің жаңа салаларын дамыту үшін жағдай жасалады.

      Жер қойнауын пайдаланушылар реттеушіге (Мұнай директораты) сатып алу жоспарлары мен кен орнын дамыту есептерін ұсынады, оның шеңберінде жергілікті үлесті (жергілікті кәсіпорындарды, жергілікті еңбек ресурстарын тарту, ҒЗТКЖ шығындары) дамыту көрсетілуі тиіс. Мұнай Директораты жоспарлары тексереді, ұсынымдар әзірлейді, сосын әрбір 2 жыл сайын қойылған міндеттемелердің орындалуына мониторинг жүргізеді. Талаптар орындалмаған жағдайда лицензияны қайтарып алуға дейін айыппұл санкциялары қолданылады.

      Бұдан басқа, Норвегияда шетелдік жұмыс күшін норвегиялық кадрларға алмастыру бойынша, шетелдікті жұмысқа қабылдаған кезде норвегиялық маманды оқыту бойынша талаптар және оны 3 жылдың ішінде алмастыру міндеттемесі қатаң бақыланады.

      Норвегия, сондай-ақ ішкі халықаралық стандарттарды үндестіруді табысты жүзеге асырды, стандарттау және сертификаттау жөніндегі, оның ішінде еңбек қатынастары саласындағы (мамандықтар, дәрежелер және т.с.с.) ірі халықаралық ұйымдар мен компанияларды тартуды салық және өзге де артықшылықтармен ынталандырды.

      Норвегияда жергілікті үлес мәселесіндегі талаптардың бірі мұнай өңдеу өнеркәсібінде норвегия тілін пайдалану болып табылады.

      Норвегияда өте аз уақыттың ішінде, бір жағынан инвестицияларды тартуға қолайлы жағдайды қамтамасыз ететін, ал екінші жағынан ұлттық мүдделерді ескеретін және сақтайтын мықты мұнай-газ өнеркәсібі қалыптастырылды. Жергілікті үлес салмағы, мұнай саласы сұранысының нәтижесінде жеке сервистік индустрия құрылып, ол ұдайы өсті. Бүгінгі күні корольдіктің 4,5 млн. тұрғындарының 140 мыңы мұнай өндіруге байланысты бизнеспен айналысады.

      Норвегиялық Үкіметтің күш-жігерінің нәтижесінде жергілікті үлестің 60-80% жоғары салмағына қол жеткізілді. Бұдан басқа, 2020 жылға қарай ел мұнай-газ технологияларының жетекші халықаралық орталығы болуға ниетті. Бұл үшін ғылымды қажет ететін салаға шетелдік инвестицияларды тарту және көмірсутектерін барлау және өндіру саласындағы норвегиялық ноу-хау экспортын қамтамасыз ету жоспарланып отыр.

      Бразилия

      Бразилияда мемлекеттік сектор ерекше маңызды рөл атқарды және атқарып жатыр. Мысалы, "Петробрас" компаниясы мен Энергетика және тау-кен өнеркәсібі министрлігінің арасындағы ынтымақтастық кәсіби оқыту бағдарламасы үшін (3 жылда 110 мың маман оқытылды) ресурстарды құрылымдауда және бөлуде анықтаушы болды. Инвестициялар жеткізуші компаниялардың мүмкіндіктерін дамытуға, атап айтқанда, жеткізушілер жүйелері субсекторларына және негізгі инфрақұрылымға, мысалы, Рио-Грандтағы кеме жөндеу зауытына салынды.

      Осы іс-шараларды қолдауда жер үлесін дамыту жөніндегі ережелер бірнеше рет түзетілді. Бұрынырақта концессиялық келісімдер есептіліктің салыстырмалы жеңілдетілген формуласын қоса алғанда, жергілікті үлесті дамыту бойынша ғаламдық талаптарды көздеген болатын. Кейіннен жасалған келісімдерде және қосымша директивтер жеткізу жүйесіндегі санаттарға байланысты неғұрлым сараланған мақсаттарды қамтыды.

4. Бағдарламаны іске асыру мақсаттары, міндеттері, мақсатты индикаторлары және нәтижелерінің көрсеткіштері

      Ескерту. 4-бөлім жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      Мақсаты: Мұнай-газ саласын теңгерімді және тиімді дамыту

      Бағдарламаның мақсатына қол жеткізу үшін мұнай және газ өндіру саласында мынадай міндеттерді шешу көзделеді:

      1) мұнай және газ конденсатын өндіру және оның экспорты жөнінде белгіленген көрсеткіштерді орындау;

      2) ішкі нарықтың мұнай өнімдері мен газға қажеттілігін қамтамасыз ету;

      3) көмірсутектің барланған қорларының өсімін қамтамасыз ету және өндіру деңгейін тұрақты жоғары деңгейге жеткізу;

      4) саланы техникалық реттеу нормаларын үйлестіру;

      5) мұнай-газ компанияларында жергілікті қамту деңгейін ұлғайту;

      6) еңбек қауіпсіздігін қамтамасыз ету және қоршаған ортаға теріс әсерді төмендету.

      Қойылған мақсатты іске асыру 2014 жылы мынадай мақсатты индикаторларға қол жеткізуге мүмкіндік береді:

      1) 2014 жылы мұнай өндіру көлемін ұлғайту 83,0 млн. тоннаны құрайды (2009 жылмен салыстырғанда 108,4 %);

      2) 2014 жылы шикі газ өндіру көлемін ұлғайту 41,0 млрд. текше м құрайды (2009 жылмен салыстырғанда 113,8 %);

      3) 2014 жылы құрғақ газ экспортының көлемін 7,3 млрд. текше м ұлғайту (2009 жылмен салыстырғанда 104,2 %);

      4) мұнай-газ саласын техникалық реттеу саласындағы техникалық регламенттер, стандарттар және өзге де құжаттар әзірлеуді қамтамасыз ету;

      5) 2012 жылы ілеспе газдың (технологиялық еріксіз жағылатын газ көлемін қоспағанда) кемінде 95 %-ын кәдеге жарату.

      Бағдарламаны іске асыру нәтижелерінің көрсеткіштері:

      1) 2014 жылы мұнай өндіру көлемі 83,0 млн. тоннаны және шикі газ өндіру көлемі 41,0 млрд. текше м құрайды;

      2) 2010 – 2011 жылдары жалпы ауданы 115 000 шаршы км ҚТҚС аумағында масштабы 1:100000 гравимагниттік түсірілім жүргізу;

      3) 2010 – 2012 жылдары КТҚС солтүстік бөлігінің және шектес жағалық аймақтың шегінде (№ 1–5 бейіндер) және КТҚС оңтүстік бөлігінің шегінде (№ 6 бейін) көлемі 4000 қума км аэромагниттік тірек бейіндердің 6 тобын пысықтау, 174 мың шаршы км ауданда далалық аудандық аэромагнитті метрикалық зерттеулер (216 мың қума км көлемде);

      4) 2014 жылы келісімшарттар бойынша қаржылық міндеттемелердің орындалуын кемінде 70 % деңгейіне дейін жеткізу.

      2011 – 2012 жылдары Кеден одағының 2 техникалық регламенті әзірленіп бекітілді:

      1) "Автомобиль мен авиация бензиніне, дизель және кеме отынына, реактивті қозғалтқыш отыны мен мазутқа қойылатын талаптар туралы";

      2) "Жағар материалдарға, майларға және арнайы сұйықтықтарға қойылатын талаптар туралы".

      Қазіргі уақытта Кеден одағының 2 техникалық регламенті әзірленуде, олар 2014 жылы бекітілетін болады:

      1) "Мұнайдың және оның қайта өңделген өнімдерінің көрсеткіштерін өлшеу құралдарына қойылатын талаптар";

      2) "Отын ретінде қолдануға арналған сұйытылған көмірсутек газдарына қойылатын талаптар".

      "Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы" 2010 жылғы 24 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшарттарда жазылған жергілікті қамту бөлігінде мұнай-газ компанияларының міндеттемелерін орындауына мониторинг жүргізілетін болады. Жер қойнауын пайдаланушылармен сандық көрсеткіштерді көрсете отырып, тауарларға, жұмыстарға және көрсетілетін қызметтерге жергілікті қамту бойынша келісімшарттарға қосымша келісімдер жасасу және/немесе қайта қарау жоспарланып отыр.

      2015 жылға қарай мұнай-газ компанияларының сатып алуындағы жергілікті қамту деңгейін тауарлар бойынша 16 %-ға дейін, жұмыстар мен көрсетілетін қызметтер бойынша 72,5 %-ға дейін жеткізу жоспарланып отыр, кадрларда мынадай көрсеткіштерге қол жеткізу жоспарланып отыр: басшылық құрам – 87 %-дан кем емес, жоғары және орта кәсіптік білімі бар мамандар – 96 %-дан кем емес, білікті жұмысшылар – 98 %-дан кем емес.

      11-кесте "2010 жылдан бастап 2014 жылды қоса алғанға дейін мұнай-газ компанияларының сатып алуларындағы жергілікті қамтудың болжамды үлесі (НКОК, ТШО, КПО-ны есепке алмағанда) (%-да)"


2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

Тауарлар

5,0

8,0

11,0

13,0

16,0

Жұмыстар мен қызметтер

79,7

81,1

82,4

70

72,5


      "Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы" 2010 жылғы 24 маусымдағы Қазақстан Республикасының жаңа Заңын іске асыру үшін 68-ден астам нормативтік құқықтық акті әзірленеді.

      Бағдарламаның мақсатына қол жеткізу үшін өңдеу өндірістерін дамыту саласында мынадай міндеттерді шешу көзделіп отыр:

      1) отандық көмірсутек шикізатын өңдеудің тереңділігі мен көлемін ұлғайту (мұнай/газ);

      2) мұнай-газ саласының жаңа өндірістері үшін барлық деңгейдегі мамандар даярлау.

      Қойылған мақсаттарды іске асыру 2014 жылы мынадай мақсатты индикаторларға қол жеткізуге мүмкіндік береді:

      1) қазақстандық үш МӨЗ-де мұнай өңдеу көлемін ұлғайту 15 млн. тоннаға дейін құрайды;

      2) отандық мұнай өнімдерінің сапасын К4, К5 экологиялық класс стандарттарына дейін жеткізу;

      3) мұнай өнімдерін тұтыну құрылымының болжамды өзгертуін қанағаттандыруға бағытталып шығарылатын өнім түрлерін оңтайландыру және ұлғайту;

      4) 2013 жылдан бастап мұнай жол битумын жылына 200 мың тонна көлемінде өндіруді қамтамасыз ету;

      5) 2014 жылы хош иісті көмірсутектерді (бензол, параксилол) жылына 188,7 мың тоннаға дейін өндіруді қамтамасыз ету;

      6) 2015 жылдан бастап базалық мұнай-химия өнімінің өндірісін жылына 800 мың тонна полиэтилен және жылына 500 мың тонна полипропилен көлемінде өндіруді қамтамасыз ету;

      7) мұнай-газ саласында қажетті мамандар даярлау.

      Мынадай инвестициялық жобаларды іске асыру көзделеді:

      1) АМӨЗ-ін реконструкциялау және жаңғырту, мұнай өңдеу қуатын жылына 5,5 млн. тоннаға дейін жеткізе отырып, мұнай өнімдерінің сапасын К4, К5 экологиялық класына дейін жақсарту:

      1-кезең: "Хош иісті көмірсутектерді өндіру кешенінің құрылысы", іске асыру мерзімі – 2010 – 2014 жылдар;

      2-кезең: "Мұнайды терең өңдеу кешенінің құрылысы", іске асыру мерзімі – 2011 – 2016 жылдар;

      2) ЭЛОУ-АВТ-3 қондырғысының және АМӨЗ баяу кокстау қондырғысының вакуумдық блогын реконструкциялау, вакуумдық блоктың қуатын жылына 1800 мың тоннаға дейін және баяу кокстау қондырғысының қуатын жылына 1 000 мың тоннаға дейін жеткізу мұнайдың бастапқы өңдеу көлемін ұлғайтуды, оны фракцияларға бөлуді және оларды жақсартуды қамтамасыз етеді, кешенді түрде бұл мұнай өңдеу тереңдігін арттыруды қамтамасыз етеді. Жобаны іске асыру мерзімі – 2010 жыл;

      3) ПКОП-ты реконструкциялау және жаңғырту, мұнай өңдеу қуатын жылына 6,0 млн. тоннаға жеткізе отырып, мұнай өнімдерінің сапасын К4, К5 экологиялық класына дейін жақсарту. Жобаны іске асыру мерзімі – 2011 – 2016 жылдар;

      4) ПМХЗ-ді реконструкциялау және жаңғырту, мұнай өңдеу қуатын жылына 7,5 млн. тоннаға жеткізе отырып, мұнай өнімдерінің сапасын К4, К5 экологиялық класына дейін жақсарту. Жобаны іске асыру мерзімі – 2011 – 2016 жылдар;

      5) Қазақстанда Ақтау пластикалық массалар зауытының базасында жол битумын өндіру;

      Шикізат – Қаражанбас кен орнының мұнайы. Өндіріс қуаты – жылына 400 мың тонна жол битумы. Жобаны іске асыру мерзімі – 2013 жыл.

      Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә. Назарбаевтың 2009 жылғы 6 наурыздағы Қазақстан халқына Жолдауында көрсетілген тапсырмасын орындау үшін Қазақстан Республикасында жағар май өндірісін ұйымдастыру мүмкіндігі зерделенуде.

      Еңбек ресурстарының ұтқырлығын арттыру үшін жағдайларды қамтамасыз ету.

      Бағдарламаның мақсатына қол жеткізу үшін мұнай және газ тасымалдаудың экспорттық бағыттарын әртараптандыру арқылы тасымалдау және инфрақұрылымды дамыту бойынша міндетті шешу көзделеді.

      Қойылған мақсатты іске асыру 2014 жылы мынадай мақсатты индикаторларға қол жеткізуге мүмкіндік береді:

      1) халықаралық транзитті қоса алғанда, магистральдық газ құбырларымен газ тасымалдау көлемінің ұлғаюы 2014 жылы жылына 121,4 млрд. текше м құрайды, оның ішінде "Қазақстан-Қытай" газ құбыры бойынша жылына 30 млрд. текше м.;

      2) халықаралық газ транзитінің көлемін жылына 100 млрд. текше м дейін ұлғайту;

      3) 2014 жылға қарай мұнай құбырларының өткізу қабілетін арттыру: КҚК – жылына 61,2 млн. тоннаға дейін, оның ішінде қазақстандық учаскеде – жылына 49,3 млн тонна, Қазақстан – Қытай бойынша – жылына 20 млн. тоннаға дейін құрайды.

      Бағдарламаны іске асыру нәтижелерінің көрсеткіштері

      КҚК кеңейтуді үш кезең бойынша жүргізу жоспарлануда:

      1-кезең (2013 ж., жылына 40,6 млн. тонна, оның ішінде қазақстандық учаскеде – жылына 33,5 млн. тонна);

      2-кезең (2014 ж., жылына 61,2 млн. тонна, оның ішінде қазақстандық учаскеде – жылына 49,3 млн. тонна);

      3-кезең (2015 жыл, жылына 67 млн. тонна, оның ішінде қазақстандық учаскеде – жылына 52,5 млн. тонна);

      Қазақстан – Қытай мұнай құбырының өткізу қабілетін жылына 20 млн. тоннаға дейін ұлғайту.

      Жобаның кезеңдерін іске асырудың мерзімді кезеңі Қазақстан – Қытай мұнай құбыры жүктемесінің қамтамасыз етілуін белгілеуге сәйкес айқындалады.

      Қазақстан – Қытай магистральдық газ құбырын кеңейту

      Қазақстан – Қытай газ құбыры екі учаскеден тұрады: бірінші – "Түрікменстан – Өзбекстан – Қазақстан – Қытай" газ құбыры, екінші – "Бейнеу – Бозой – Шымкент" газ құбыры.

      "Қазақстан – Қытай" магистральдық газ құбырының өткізу қабілетін қамтамасыз ету 2014 жылы жылына 30 млрд. текше м және кейіннен Түрікменстанда шығарылған газдың транзиті мен Қазақстанда шығарылған газдың тасымалы үшін ықтимал кеңейту жылына 40 млрд. текше м дейін құрайды.

      Қазақстан – Қытай газ құбырының "С" желісін салу жобасы жылына қосымша 25 млрд. текше м тасымалдауға мүмкіндік алу үшін қолданыстағы Қазақстан – Қытай газ құбырының "А" және "В" желілерінің бір техникалық дәлізінде "С" желісін салуды көздейді.

      Сондай-ақ газ құбырының өткізу қабілетін жылына 10 млрд. текше м дейін жеткізе отырып, "Бейнеу – Бозой – Шымкент" газ құбырын кезең-кезеңімен пайдалануға беру жоспарланып отыр.

      2014 жылға дейін КТҚС жағадағы инфрақұрылымының 8 объектісін іске қосу күтілуде.

      Мақсаттарға, мақсатты индикаторларға, міндеттерге, нәтижелер көрсеткіштеріне қол жеткізу үшін жауапты мемлекеттік және өзге де органдар.

      Бағдарламаны іске асыру үшін мынадай мемлекеттік органдар мен ұйымдардың: Индустрия және жаңа технологиялар, Қаржы, Экономика және бюджеттік жоспарлау, Қоршаған орта және су ресурстары, Төтенше жағдайлар, Білім және ғылым, Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау, Өңірлік даму министрліктерінің, облыс әкімдіктерінің, "Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" АҚ-тың, "Қазақстан даму банкі" АҚ-тың қолдауы қажет.

5. Бағдарламаны іске асыру кезеңдері

      Ескерту. 5-бөлімге өзгерістер енгізілді - ҚР Үкіметінің 2012.04.06 № 422; 17.04.2014 № 370 қаулыларымен.

      Бағдарлама 2010 жылдан бастап 2014 жылға дейін кезең-кезеңмен орындалатын болады.

      1. Мұнай және газ өндіру саласында

      Бағдарлама мақсаттарының іске асырылуын қамтамасыз ету үшін Қазақстан Республикасының ірі кен орындарын кешенді игеру, негізгі кен орындарында өндірісті ұлғайту жөнінде іс-шаралар жүргізу қажет. Қашағанда мұнай өндіруді жүзеге асыра бастау.

      Каспий маңы шөгу бассейініндегі ҚТКС аумағында, Каспий маңы ойпатының орталық бөлігінде, сондай-ақ негізгі өнеркәсіптік мұнайлы газды аумақтарға шектесетін ойпаттың бүйірлі және бүйір маңы бөліктері шегінде геологиялық барлау жұмыстары жүргізілетін болады. Геологиялық барлау жұмыстарын жүргізу Каспий маңы ойпатының орталық бөлігінде, сондай-ақ негізгі өнеркәсіптік мұнай-газ таситын аудандарға шектесетін ойпаттың бүйірлі және бүйір жаны бөліктері шегінде жоспарлануда.

      2010 - 2012 жылдар кезеңінде ҚР 15 шөгу бассейінінің мұнайлы-газды перспективасын талдау мақсатында "Қазақстан Республикасы шөгу бассейіндерін кешенді зерделеу" жобасы бойынша жұмыстар жүргізу, ҚР шөгу бассейіндері бойынша көмірсутек шикізаты ресурстарын бағалау негізінде бұрыннан белгілі мұнай перспективалы аудан, облыстардың және жаңа аудандарды бөлуді қайта бағалау, сондай-ақ жүргізілген геологиялық барлауды оңтайландыру және ҚР аумағында ГБЖ негізделген ұзақ мерзімді жоспарын дайындау.

      2010 - 2012 жылдар кезеңінде мынадай мақсаттарда "Қазақстан Республикасы шегу бассейіндерін аэромагниттік түсіру" жобасы бойынша жұмыстарды жүзеге асыру: Каспий маңы ойпаты оңтүстік бүйірінің, Солтүстік Үстірт және Оңтүстік Маңғышлақтың негізгі құрылымдық-тектоникалық бөлшектері бойынша шөгінді қабат пен іргетастың кешенді петрофизикалық моделін жасау, іргетастың ішкі құрылымын зерттеу және мұнайлы-газды перспективалы аймақтарды қимада болжау.

      Алынатын геологиялық ақпараттың жүйеге келтірілуін және сақталуын қамтамасыз ететін орталықтандырылған керн қоймасын құру.

      Жер қойнауын пайдалану құқығын алуға арналған конкурстар өткізуге шектеулерді алу жөнінде жұмыстар жүргізу.

      Газ өндіру және тасымалдаудың бүкіл технологиялық тізбегінің үздіксіз жұмысын қамтамасыз етуге; газды өндірумен, өңдеумен, тасымалдаумен, сақтаумен, жеткізумен және тұтынумен, газбен қамтамасыз ету объектілерін жобалаумен және салумен байланысты қарым-қатынастардың ерекшеліктерін құқықтық реттеуге; республиканың энергетикалық қауіпсіздігін қамтамасыз етуге; газ нарығында қызмет жасайтын делдалдардың қызметін реттеуге және басқаларға бағытталған заң жобасының қабылдануын жеделдету.

      Мұнай-газ саласында ғылым мен инжинирингті дамыту саласында:

      күрделі геотехникалық жағдайларда көмірсутек өндіруді арттыру, өнімді қабаттарға екінші және үшінші реттік әсер ету әдістерін дамыту, өнімді қабаттардың мұнай беруін арттыру мақсатында іргелі және қолданбалы ғылыми зерттеулерді күшейту.

      жетекші ғылыми-зерттеу және инжинирингтік компаниялардың озық жетістіктерін зерттеуді кеңейту және трансфертті жүзеге асыру.

      тиімді инновациялық шешімдер негізінде мұнай операцияларын жүзеге асыру кезінде қолданылатын технологияларды жетілдіру.

      мұнай-газ және энергетикалық жобалардағы базалық шешімдерді қамтамасыз ететін отандық инжинирингтің рөлі мен деңгейін арттыру.

      мұнай-газ өндірісінің газдарын, қалдықтары мен ілеспе өнімдерін кәдеге жаратудың қазіргі заманғы әдістерін әзірлеу және кеңінен енгізу.

      энергияны үнемдейтін технологиялар мен энергияның дәстүрлі емес көздері саласында ғылыми-зерттеу және тәжірибелік-конструкторлық жұмыстарды дамыту.

      халықаралық тәжірибені пайдаланып, инновациялардың, ғылыми-зерттеу және тәжірибелік-конструкторлық жұмыстардың дамуына ықпал ететін құқықтық және экономикалық жағдайлар жасау қажет.

      2. Өңдеу өндірістерін дамыту саласында

      Алға қойылған мақсаттарға қол жеткізу үшін:

      қолданыстағы өндіріс қуаттардың жүктемесін арттыру;

      қолданыстағы өндірістік қуаттарға жаңғырту және қайта жаңарту жүргізу үшін инвестициялар тарту;

      жаңа технологияларды енгізу негізінде кәсіпорындардың бәсекеге қабілеттілігін серпінді дамыту;

      мұнайды өңдеудің орташа тереңдігін 87% - 90% жеткізіп өңдеу кешенділігін арттыру;

      мұнай өнімдерін тұтыну құрылымының болжанатын өзгеруін қанағаттандыруға бағытталған шығарылатын өнім ассортиментін оңтайландыру және арттыру;

      шығарылатын өнімнің сапасын арттыру және олардың Еуростандарт талаптарына сәйкес келуі қажет.

      Мұнай өнімдерінің жекелеген түрлерін өндіру және олардың айналымы барысында туындайтын қарым-қатынастарды жетілдіруге бағытталған "Мұнай өнімдерінің жекелеген түрлерін өндіру және олардың айналымын мемлекеттік реттеу туралы" жаңа Заңның қабылдануын жеделдету, бұл мыналарға:

      уәкілетті органдардың функцияларын шектеу, мұнай өнімдерінің жекелеген түрлерін өндіру және олардың айналымы саласында мемлекеттік басқару жүйесін реттеу, өйткені 2004 жылы әкімшілік реформасы шеңберінде заңға енгізілген түзетулерге сәйкес екі уәкілетті органның: Қаржы министрлігі мен Энергетика және минералдық ресурстар министрліктерінің функциялары біріктірілген;

      маңызды әлеуметтік мәні бар, сондай-ақ еліміздің экономикасына маңызды әсер ететін мұнай өнімдеріне бөлшек сауда бағаларын мемлекеттік реттеудің тетігін қолдануға мүмкіндік береді. Осы орайда заң жобасының нормаларын іске асыру мақсаттарында "Табиғи монополиялар және реттелетін нарықтар туралы" Заңға түзетулер әзірленді;

      мұнай өнімдерін көтерме саудада жеткізушілер арасында көтерме сатуға тыйым салуға, сондай-ақ мұнай өнімдерін көтерме сату нарығына қол жеткізу жөнінде біліктілік талаптарын орнатуға мүмкіндік береді. Бұл ретте, заң жобасында мұнай өнімдерін көтерме жеткізушілер үшін аккредиттеу рәсімі көзделуі тиіс. Осы ереже мұнай өнімдері нарығындағы бәсекелестікті дамытуға теріс әсер ететін делдал құрылымдарды нарықтан шығаруға мүмкіндік береді;

      мұнай жеткізушілердің мұнай өңдеу зауыттарына тең және кемсітушіліксіз қол жеткізуін қамтамасыз ету мәселелерін шешуге;

      ел өңірлерінде отандық мұнай өңдеу зауыттарында өңдеу нәтижесінде алынған мұнай өнімдерінің кепілдікті жеткізілуін қамтамасыз ететін мұнай өнімдері өндірісі және айналымы нарығын реттеудің жаңа тетігін енгізуге;

      мұнай өнімдерін өндірушілер үшін технологиялық қондырғыларды жаңғыртуды жүзеге асыруға айтарлықтай түрткі болатын, мұнай өнімдерін өндірушілердің инвестициялық бағдарламаларын бекітуге қатысты жаңа нормаларды енгізуге, бұл түбінде меншікті қуат есебінен ішкі нарықты мұнай өнімдерінің барлық түрлерімен толық көлемде қамтамасыз етуге және олардың сапасын ең жоғары әлемдік стандарттарға дейін жеткізуге мүмкіндік береді;

      мұнай өңдеу зауыттарына мұнайды жеткізуден бастап мұнай өнімдерін соңғы тұтынушыларға сатуға дейінгі өндіріске және айналымға мониторингті жүзеге асыру, бұл республиканың барлық өңірлерін мұнай өнімдерімен тиісінше қамтамасыз етуге жедел ден қоюға мүмкіндік береді.

      Бұл ретте бірқатар елдерде мұнай өнімдері нарығын реттеуші арнайы заңнамалық актілердің қабылданғанын атап өту қажет.

      "Мұнай өнімдері туралы" Канаданың 2001 жылғы 24 мамырдағы Заңы мотор отыны ретінде пайдаланылатын мұнай өнімдеріне арналған баға белгілеуді реттеуге едәуір көңіл бөледі. Мұнай өнімдеріне арналған көтерме және бөлшек сауда бағаларының жоғары шекаралары, сондай-ақ Канададағы көтерме және бөлшек сауда бағаларының арасындағы әжептәуір айырмашылықты арнайы кеңес белгілейді. Мұнай өнімдерін сатушылар осы елдің заңнамасына сәйкес заңнамада белгіленген құрамдасына сәйкес есептелген барынша мүмкін бағадан асырмауы тиіс. Бағаны бақылау үшін тиісті инспекция жүргізіледі.

      "Мұнай өнімдері туралы" Заңға сәйкес Оңтүстік - Африка Республикасында 1977 жылы мұнай өнімдеріне бағаны реттеу энергетика және минералдық ресурстар министрлігінің заңға тәуелді актілерімен белгіленеді. Осы елдің заңнамасына сәйкес мұнай өнімдерінің өткізушілері заңнамамен белгіленген құрауыштарға сәйкес есептелетін ең көп ықтимал бағадан асырмауға тиісті. Мұнай өнімдерінің құрамдас бөліктерінің бағасы мұнай өнімдерін өткізуге байланысты көлік шығыстарына негізделген, шығыстарға, сондай-ақ есептеу арқылы белгіленетін маржаға негізделген зауыттан өткізу бағасы сияқты көрсеткіштерге жатады.

      Батыс Еуропа елдерінде әдетте, мұнай өнімдерін реттеуге арналған арнайы заңнамалық актілер жоқ. Сонымен бірге, экология және техникалық реттеу саласындағы арнайы талаптар, салық заңнамасы мен бәсекелестік туралы заңнама тұтас алғанда мұнай өнімдері нарығын едәуір қатаң реттеуді белгілейді. Нақты регламенттелген мінез-құлық қағидасының болуы кезінде батыс Еуропа мұнай өнімдерінің нарығы көбінесе, едәуір тұрақтылығымен және нарық қатысушылары арасында дамыған бәсекелестігімен ерекшеленеді.

      3. Тасымалдау және инфрақұрылымды дамыту жөнінде.

      ҚКТЖ Ескене-Құрық мұнай құбырынан және Каспий теңізінің қазақстандық жағалауындағы мұнай құю терминалын, Каспий теңізі арқылы мұнайды тасымалдауға арналған танкерлер мен кемелерді, Каспий теңізінің әзірбайжандық жағалауындағы мұнай төгу терминалын, Баку-Тбилиси-Джейхан жүйесімен жалғастыру құрылыстарын қамтитын Транскаспий жобасынан тұрады.

      Қазақстан-Қытай магистралдық газ құбыры (1-ші учаске) Түркіменстанда шығарылған газды транзиттеуге және Қазақстанда шығарылған газды тасымалдауға арналған магистралдық газ құбырының құрылысын аяқтау.

      Бейнеу-Шымкент магистралдық газ құбыры (Қазақстан-Қытай магистралдық газ құбырының 2-ші учаскесі).

      Қазақстанның импортқа тәуелді оңтүстік өңірінің қажеттілігін және Қытай газының артығын экспорттауды қамтамасыз ету үшін магистралдық газ құбырын салу.

      Солтүстік Каспий жобасын (Қашаған кен орны бойынша) іске асыру кезеңдерін ескеріп КТҚС жағадағы инфрақұрылым объектілерінің мынадай екі тізбесі белгіленді:

      КТҚС-те жағадағы инфрақұрылымның басым объектілер тізбесі (8 объект) - (Бағдарламаға 1-қосымша);

      әлеуетті іске асырылуы ықтимал жағадағы инфрақұрылымның объектілер тізбесі (13 объект) - (Бағдарламаға 2-қосымша).

      Тізбелерге түрлі қажеттіліктерді қамтамасыз ететін теңіз мұнай операцияларын қолдау үшін мынадай объектілер:

      1) КТҚС көмірсутектерді барлау және өндіру жөніндегі жұмыстар үшін қызметтерді;

      2) мұнай тасымалдау және сақтау жөніндегі қызметтерді;

      3) қоршаған ортаны қорғауды және төтенше жағдайларға (мұнайдың

      төгілуі, мұнай платформаларындағы, аралдар мен ұңғымалардағы авариялар, өрт, шығарылымдар) ден қою жөніндегі шараларды қамтамасыз ету жөніндегі жобаларды;

      4) қазақстандық қамтуды ұлғайту жөніндегі жобалар мен мәселелерді;

      5) қосалқы инфрақұрылым жөніндегі мәселелердің шешілуін қамтамасыз ететін теңіз мұнай операцияларын қолдауға арналған объектілер енгізіледі.

      Бағдарламаны іске асыру жөніндегі жалпы іс-шаралар жоспарына КТҚС жағадағы инфрақұрылымын дамыту жөніндегі іс-шаралар бөлімі енгізілді.

      Бұрын басталған газдандыру жобаларын аяқтауға арналған іс-шаралар шеңберінде елді мекендерді газдандыруды жалғастыру көзделуде. 2010 - 2014 жылдары еліміздің газбен қамтамасыз ету жүйесінде өңірлік газ желілерін қайта жаңартуға, жаңғыртуға және дамытуға бағытталған инвестициялық жобаларды іске асыру, сондай-ақ "Алматы қаласының автокөлігін сығымдалған табиғи газға ауыстыру" пилоттық жобасын іске асыру жоспарлануда.

      4. Саланы техникалық реттеу

      Техникалық реттеу саласында мұнай-газ саласының алдында зор міндеттер тұр.

      Кеден одағының "Автомобиль мен авиация бензиніне, дизель және кеме отынына, реактивті қозғалтқыш отыны мен мазутқа қойылатын талаптар туралы", "Жағар материалдарға, майларға және арнайы сұйықтықтарға қойылатын талаптар туралы" техникалық регламенттерін бекітумен бұл құжаттар бойынша жұмыс аяқталмайды. Осы техникалық регламенттерді іске асыруға қажетті іс-шаралар жоспарларының, мемлекетаралық стандарттарды әзірлеу бойынша бағдарламалардың орындалуын қамтамасыз ету қажет, оларды ерікті негізде қолдану нәтижесінде техникалық регламенттер, сондай-ақ зерттеулер (сынаулар) мен өлшеу қағидалары мен әдістерін, оның ішінде техникалық регламенттер талаптарын қолдану мен орындау және өнімнің сәйкестігін бағалауды (растауды) жүзеге асыру үшін қажетті үлгілерді іріктеу қағидаларын қамтитын мемлекетаралық стандарттар талаптарының сақталуы қамтамасыз етіледі.

      Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі Кеден одағының "Мұнайдың және оның қайта өңделген өнімдерінің көрсеткіштерін өлшеу құралдарына қойылатын талаптар туралы", "Отын ретінде қолдануға арналған сұйытылған көмірсутек газдарға қойылатын талаптар" туралы техникалық регламенттерін, сондай-ақ олардың ілеспе құжаттарын (оларды іске асыру үшін қажетті іс-шаралар жоспарлары мен бағдарламаларды) әзірлеуге қатысады.

      Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 22 қазандағы № 1100 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасында техникалық реттеу және сапа инфрақұрылымын құру жөніндегі 2010 – 2014 жылдарға арналған бағдарламаға сәйкес Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігіне бекітілген іс-шараларды жүзеге асыру жалғастырылады.

      5. Жер қойнауын пайдалану келісімшарттары бойынша қазақстандық қамтуды дамыту.

      Таяу арадағы перспективада Қазақстан үшін өндіруші сектор жеке экономиканың дамуына да зор ықпал ететін болады. Бұл ресурсты қосылған құнының үлесі неғұрлым жоғары бәсекелестікке қабілетті өнім шығаруды озық дамыту үшін жағдай жасау мақсатында пайдаланған жөн.

      "Қазақстандық қамту" институты республика үшін жер қойнауын пайдалану жөніндегі қызметтің экономикалық нәтижелілігін ұлғайту үшін пайдаланылуы тиіс болатын жол картасы болуы тиіс.

      Қазақстандық қамтуға қатысты, әдетте, Қазақстанда жасалатын жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшарттар жер қойнауын пайдаланушы мердігерлерге мұнай операцияларын жүргізу технологиялары мен әдістерін ең жоғары дәрежеде сақтау бойынша қойылатын қатаң және әділ талаптарды қамтитынын атап өткен жөн. Әрине, бұл талаптар тиісті әлемдік жеткізу деңгейін көздейді. Өкінішке орай, қазақстандық тауарлар мен қызметтердің барлығы мұндай деңгейге сәйкес келе бермейді.

      Осылайша, жер қойнауын пайдаланушы компаниялар дилеммаға ұшырайды: мұнай операцияларын қалай келісімшарттық мерзімдерде әлемдік деңгейде орындауды қамтамасыз ету және бір мезгілде мемлекеттің жергілікті өндірушілерді тарту туралы талаптарды орындау.

      Қазақстан Республикасында машина жасауды дамыту жөніндегі 2010-2014 жылдарға арналған бағдарламада машина жасаудың сегменттері анықталған. Негізгі сегменттердің бірі бірінші басымдыққа жататын және жоғары тартымдылығымен әрі өтімділігімен айқындалатын "Мұнай-газ өнеркәсібі үшін машина жасау" болып табылады. Отандық мұнай-газ машина жасаудың даму басымдығы мұнай-газ саласы үшін машина жасау өнімінің үлкен тұтынушысы болғандығымен түсіндіріледі.

      Қазақстандық мұнай-газ машина жасауды дамыту үшін қажет мұнай-газ сферасы және технологиялары машина жасаудың ең көп сұраныстағы өнімдерінің тізбесін анықтау қарастырылып жатыр. Ұзақ мерзімді болашақта тұтынушылар мен сұраныстағы және/немесе жоғары технологиялық өнімдердің машина жасау кәсіпорындары арасында технологиялық келісімдер жасау қажет болады.

      Өнімі мұнай-газ саласында неғұрлым қажет болып табылатын өндірістік кәсіпорындардың қызметін талдау қазақстандық қамтуды дамытудағы негізгі проблемалар:

      жалпы алғанда Қазақстандағы өңдеуші өнеркәсіптің жеткіліксіз дамуы. Мысалы, өңдеуші өнеркәсіптердің негізгі салаларының салымы: өнімі мұнай-газ саласында неғұрлым қажет болып табылатын машина жасау, металлургия және химия салалары, Қазақстанның ІЖӨ-де тиісінше 1,76%, 8,48% және 0,87%-ды құрайды. Жоғары технологияларды пайдалануды көздейтін өндірістердің көптеген түрлері жоқ немесе пайда болу алдында;

      отандық компаниялардың төмен инвестициялық қызметі. Көптеген кәсіпорындар тапсырысшылармен, пайдаланылмайтын өндірістік қуаттармен (қуаттардың шамамен 70 % пайдаланылмайды) ұзақ мерзімді келісімшарттық уағдаластықтардың болмауынан және тұрақсыз кірісінен жеке кәсіпорнын дамыту үшін дәйекті инвестициялық саясатты жүргізуге қауқары жоқ.

      Нәтижесінде қазақстандық кәсіпорындардың жеткіліксіз технологиялық жарақтандырылуы;

      өндірістік, сондай-ақ басқарушылық деңгейлердегі жоғары білікті кадрлардың тапшылығы болып табылады.

      Кәсіпкерлікті қолдау және қазақстандық үлесті дамыту мәселелері әлемдік дағдарыстың келеңсіз әсері жағдайында ерекше маңыздылыққа ие болып отыр. Жыл сайын барлық мұнай-газ ұйымдары жұмыстарды орындауға және қызметтерді көрсетуге қазақстандық сервистік компаниялардың көл санын тартуда. Алайда, ұлттық деңгейде қазақстандық үлесті дамыту қажеттілігі мен маңыздылығын жалпы ұғынуға қарамастан, жергілікті мазмұндағы бағдарламаларды әзірлеу және мониторингтеу жекелеген операторлар деңгейінде және жеке тәртіппен бытыраңқы жүзеге асырылуда.

      Бүгіннің өзінде сатып алудағы қазақстандық үлесті арттыру жөніндегі міндеттердің табысты орындалғаны бойынша көптеген мысалдарды көруге болады. Бірақ қазақстандық қамтуды ұлғайтуға жеткіліксіз назар аударғандықтан өзінің толық әлеуетін пайдалана алмаған кәсіпорындарды да кездестіруге болады.

      "ҚазМұнайГаз" секілді ұлттық компания қазақстандық үлесті ұлғайту жөніндегі жұмысты белсенді жүргізіп жатыр. 2010 жылдың бірінші жартыжылдығында "ҚазМұнайГаз" компаниялар тобының сатып алуының жалпы көлемі 638 млрд. теңгені құрады, бұл ретте, қазақстандық үлес салмағы 428 млрд. теңгені немесе 67 пайызды құрады. Бұл ретте, қазақстандық қамтуды есептеу ҚР Үкіметінің 2009 жылғы 3 қыркүйектегі № 1298 қаулысымен бекітілген негізгі көрсеткіші отандық тауар жеткізушіде СТ-КZ сертификатының болуы оның болып табылатын Ұйымдардың тауарларды, жұмыстарды және қызметтерді сатып алу кезінде қазақстандық қамтуды есептеуінің бірыңғай әдістемесіне сәйкес жүзеге асырылады.

      "ҚазМұнайГаз" компаниялары тобы өндірісінің ерекшелігін ескере отырып, ҚМГ Басқармасының шешімімен (№ 59 хаттама) 2010 жылға арналған әртүрлі бизнес-бағыттар бойынша қазақстандық үлесті дамыту тиімділігінің мынадай көрсеткіштері бекітілді: мұнай өндіруде - 50 %; мұнай тасымалдаған кезде - 55 %; газ тасымалдаған кезде - 60 %; мұнай өңдеуде - 56 %; сервистік жобаларда - 60 %.

      Қазақстандық қамтуды дамыту бағдарламасын іске асыру еңбек нарығындағы жағдайды түпкілікті өзгертуге, елдегі әлеуметтік-экономикалық жағдайды жақсартуға мүмкіндік беретіні сөзсіз.

      Тауарлардағы, сатып алудағы және қызметтердегі қазақстандық қамтуды ұлғайту бағдарламасын іске асыру ғаламдық дағдарыстың ел экономикасына әсерін жұмсартуға ықпал ете отырып, отандық өнеркәсіпті және ауыл шаруашылығын дамыту үшін, қазақстандық азаматтарды жұмысқа орналастыру үшін нақты жағдай жасайды.

      Жер қойнауын пайдалануға арналған келісімшарттарға бұрын қол қойылғанына және жер қойнауын пайдаланушылар ішкі кадрларды даярлау бағдарламасын әзірлегеніне қарамастан, мұнай-газ компаниялары көптеген негізгі басқарушылық лауазымдарға, сондай-ақ біліктілік талаптары жоғары лауазымдарға шетелдік жұмыс күшін тартуда. Ірі инвестициялық жобаларды іске асырған кезде шетелдік құрылыс мамандықтары бар жұмысшылардың едәуір саны тартылады.

      2009 жылы заңнамаға қазақстандық жұмыстарды, қызметтерді көрсетуші деген жаңа айқындама енгізілді. Қазақстандық үлес мәселесінде Қазақстан азаматтары және (немесе) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес құрылған, оның аумағында тұратын жері бар заңды тұлғалар, сондай-ақ қызметкерлерінің жалпы санында Қазақстан Республикасы азаматтарының кем дегенде 95 % пайдаланатын Қазақстан Республикасында және оның аумағынан тыс жерлерде тұратын жері бар олардың филиалдары мен өкілдіктері танылады.

      Қазақстандық өндірушінің осындай анықтамасын ескере отырып, жер қойнауын пайдалану саласында жұмыс істейтін немесе қызметтер көрсететін заңды тұлғалар тартылатын шетелдік қызметкерлердің санын азайтуға мәжбүр болады. Жұмыстарды (қызметтерді) жеткізуге арналған шарттарда қазақстандық үлесті есептеген кезде, сондай-ақ қосалқы мердігерлік шарттардағы қазақстандық үлес салмағы ескеріледі. Тиісінше қазақстандық кадрлардың рұқсат етілген пайыздық арақатынасының шегі, олардың қазақстандық өндірушілер ретінде мәртебесін айқындаған кезде мердігерлерге, сондай-ақ қосалқы мердігерлерге қолданылады.

      Осы түзетулерді енгізу қазақстандық кадрларды жұмыспен қамтамасыз ету, сондай-ақ қазақстанда шығарылған тауарларға, қазақстандық өндірушілердің жұмыстары мен қызметтеріне сұраныс бойынша мәселелерді шешу қажеттігіне байланысты туындады.

      Қазақстандық қамту бойынша жұмыстарды екі форматта жүргізу ұсынылады - бірі барлық жер қойнауын пайдаланушылар үшін стандартты түрде, екіншісі, Теңіз, Қашаған, Қарашығанақ ірі жобалары айналасында, олардың ауқымы ескеріле отырып - кеңейту жобасына назар аударып, неғұрлым егжей-тегжейлі жұмыс жоспары.

      Мұнай-газ компанияларының ТЖҚ сатып алудағы қазақстандық үлесін қазақстандық өндірушілер өнімінің бәсекеге қабілеттілігін арттыру есебінен ұлғайту үшін:

      жер қойнауын пайдаланушылардың келісімшарттық міндеттемелеріне алдын ала белгіленген кезең аяқталғаннан кейін тартылатын мамандардың санатына байланысты шетелдік жұмыс күшін қазақстандық кадрлармен ауыстыру туралы талапты енгізу;

      келісімшарттар бойынша қаржы міндеттемелерінің орындалу деңгейін арттыру, жер қойнауын пайдаланушылардың сатып алуындағы қазақстандық үлес бөлігіндегі талаптарды бұзу жөніндегі әкімшілік жауапкершілікті бекіту;

      "Жер қойнауын пайдалану жөнінде операцияларды жүргізу кезінде пайдаланылатын тауарлардың, жұмыстар мен қызметтердің және оларды өндірушілердің тізілімі" ақпараттық жүйесі базасында жер қойнауын пайдаланушылардың (ӨБТК-ні қоса алғанда) жүргізген және жоспарлаған сатып алуы туралы бірыңғай ақпараттық платформаның қалыптасуына ықпал ету;

      "Мұнай, газ және мұнай-химия өнеркәсібі саласындағы қызметті үйлестіру жөніндегі қызметтер" деген жер қойнауын пайдаланушылардың тауарларды, жұмыстарды және қызметтерді сатып алуларындағы қазақстандық үлес серпініне талдау жүргізу қажет.

      6. Қоршаған ортаны қорғау және төтенше жағдайлардың алдын алу.

      Бағдарлама Қазақстан Республикасы Қоршаған ортаны қорғау министрінің 2003 жылғы 9 маусымдағы № 129-б бұйрығымен бекітілген Экономика салаларын дамытудың мемлекеттік, салалық және өңірлік бағдарламаларын, өндіру күштерін орналастыру сызбаларын әзірлеу кезінде болжанған қызметтің қоршаған ортаға әсерін бағалау ережесіне сәйкес әзірленген.

      Салалық бағдарлама мұнай-газ саласының болашақта даму перспективасын көрсетеді, инвестициялық жобалардың іске асырылуын қамтамасыз етеді, реттеу құжаттарын және стандарттарды әзірлеу және қабылдау қажет.

      Бағдарламаның әрбір нақты жобасы шеңберінде мұнай-газ өңірлерінде экологиялық жағдайды жақсартуға, биологиялық әр алуандылықты сақтауға, сала кәсіпорындарының қоршаған ортаға әсерін төмендетуге бағытталған іс-шаралар әзірленетін болады.

      Бұл ретте, мынадай міндеттер шешілетін болады:

      1) қоршаған ортаның сапасын басқару жүйесін жетілдіру, оның ішінде:

      заңнамалық базаны жетілдіру және қоршаған ортаға эмиссияларды төмендететін сала кәсіпорындарын ынталандыру тетіктерін енгізу;

      қоршаған ортаның бірыңғай өндірістік мониторингтеу, оның ішінде аэроғарыш мониторингтеу жүйесін дамыту;

      2) табиғи ортаны сақтау және қалпына келтіру, оның ішінде:

      биологиялық әр алуандылықты сақтау;

      Каспий теңізі қайраңының және іргелес аумақтың ластануының алдын алу, сондай-ақ мұнайдың төгілуіне ден қою және оларды жою;

      жер және су ресурстары ластануының және әуе бассейні ластануының алдын алу;

      өндіру және тұтыну қалдықтарын қайта өңдеу және кәдеге жарату көлемдерін арттыру;

      3) сала қызметкерлері мен тұрғындар денсаулығына қоршаған ортаның теріс әсерін төмендету.

      Бағдарламаны іске асыру өндірістің болжамды өсуі кезінде қоршаған ортаның сапасын басқару деңгейін арттыруға мүмкіндік береді. Қоршаған ортаға экологиялық жүктемені төмендету және саладағы экологиялық инфрақұрылымды дамыту аясында 2014 жылға қарай тұрақты дамудың мақсатты көрсеткіштеріне жоспарлы түрде қол жеткізу қамтамасыз етілетін болады.

      Көмірсутек шикізатын қарқынды игеру аудандарында қоршаған табиғи ортаға әсер ету мұнай операцияларын жүргізу кезіндегі техногендік жүктеме дәрежесіне, адамның, жануарлар мен өсімдік әлемінің өмір сүретін ортасы ретінде биологиялық жүйеге олардың тигізетін салдарымен, сондай-ақ топырақты-өсімдікті қабатының, жерүсті және жерасты су ауасының жай-күйін қоса алғанда жұмыс ауданының табиғи орта теңгерімінің бұзылуына байланысты.

      Қоршаған ортаның мұнаймен, мұнай өнімдерімен және олардың туындыларымен ластануы күрделі экологиялық зардаптарға ғана емес, шаруашылық қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындардың, сондай-ақ жалпы республиканың экономикасына да әсер ететін экономикалық сипаттағы зардаптарға да соқтыруы мүмкін.

      Қоршаған ортаны қорғау жөніндегі республикалық бағдарламалар шеңберінде жүргізілген зерттеулер мұнай өндіру кәсіпорындарының Қазақстанның мұнай-газ кен орындарын игерген 100 жыл ішінде Каспий жағалауы бірқатар аудандарының экологиялық жағдайын нашарлатқандығын куәландыруда. Тарихи сипаты бар деп аталатын мұнаймен ластанулар жағдайы проблемалы болып қалуда.

      Сонымен бірге, сала кәсіпорындары мазутталған учаскелерді жою және ластанған аумақтарды, соңғы қалған технологиялық мұнай қамбаларын құнарландыру жөнінде мақсатты бағытталған жұмыс жүргізуде.

      "Технологиялық қамбаны жою жөніндегі 2004 жылдан бастап 2010 жылдарға дейінгі кезеңге есептелген ұзақ мерзімді бағдарламаның" қолданылу кезеңінде қамбаның ауданын 84-тен 30 га дейін қысқартуға қол жеткізілді. 2009 жылы қамбаны жоюға 1,1 млрд. теңге бағытталды. Бағдарламаның қолданылу кезеңінде бағытталған қаржы қаражатының жалпы көлемі 1,6 млрд. теңгені құрады.

      Қазіргі заманғы аз қалдықты технологияларды енгізу, жоғары өнімді жабдықты пайдалану қалдықтарды басқару жөніндегі мақсатты жұмыстың маңызды бағыты болып табылады. БӨ-де тәжірибелік-өнеркәсіптік жұмыстар шеңберінде көмірсутек құрылымын бұзатын бактериялар көмегімен топырақтың жоғалтқан құнарлылық қасиеттерін қайтаруға мүмкіндік беретін цеолитті-микробиологиялық әдіспен мазутталған аумақтарды қалпына келтіру жүргізілуде.

      Қиын бұзылатын мұнайды өңдеу жөніндегі жоғары өнімді жабдық, термодесорбция әдісімен мұнай қоқыстарын өңдеу жөніндегі қондырғылар қолданылады. Қоршаған ортаға теріс әсері барынша аз жою жұмыстарын жүргізу үшін мазутталған топырақты және мұнай қоқысын өңдеу жөніндегі өнімділігі сағатына 30 тонна жоғары технологиялық ұтқыр кешендер қолданылады.

      Болашақта, Қашаған кен орнын игеру кезінде Теңізде күкіртті кәдеге жарату мәселесі проблемалы болып қала бермек. Экологиялық мониторигтеудің бірыңғай салалық жүйесі жоқ.

      Қазіргі кезеңде, мұнай-газ саласының қарқынды дамуы қоршаған ортаның ластануымен қоса жүреді және қоршаған ортаға техногендік әсерді азайту жөніндегі анағұрлым озық әдістердің қолданылуын талап етеді.

      Іздестіру-барлау жұмыстарының жандандырылуына, ал кейіннен қайраңдағы теңіз мұнай кен орындарын игеруге байланысты Каспийде экологиялық қауіпсіздікті қамтамасыз ету мәселесі аса өзекті. Теңізде болуы мүмкін мұнайдың төгілуінің алдын алудың және жоюдың тиімді жүйесін құру мәселесі де өткір.

      Осылайша, еңбек қауіпсіздігін арттыру және саланың қоршаған ортаға теріс әсерін төмендету жөнінде жүйелі шараларды іске асыру шеңберіндегі жұмыста мынадай негізгі бағыттарды атап көрсетуге болады:

      1) тарихи ластану проблематикасын шешу (ұңғымалар, қамбалар, газды, күкіртті жағу).

      Мамандандырылған институттарды тарта отырып Каспий теңізінің суы басқан аймағында және консервацияда тұрған "иесіз" ұңғымаларды қоса алғанда, Каспий теңізінің қазақстандық секторы шегіндегі мұнай ұңғымаларының жай-күйін бағалау бойынша мынадай жұмыстар жүргізу қажет:

      мұнай ұңғымаларының сенімділігін арттыру жөнінде техникалық шешімдерді іске асыру бағдарламаларын әзірлеу;

      мұнай ұңғымаларының сенімділігін арттыру жөнінде техникалық шешімдер әзірлеу;

      2) төтенше жағдайлардың, оның ішінде мұнай төгілуінің алдын алу мен ден қою және олардың зардабын жою.

      Қазақстанның Теңіз, Қашаған, Қарашығанақ ірі кен орындарында ілеспе газда күкірт қышқылы деңгейінің өте жоғары, сондай-ақ қалыптан ауытқу жоғары қабат қысымымен сипатталатынын атап өту қажет.

      Сезімтал қоршаған орта жағдайында жұмыс жасауға байланысты аталған ерекшеліктер өндірістің "дәстүрлі" талаптарына қоса (өрт қауіпсіздігі, улану және т.б.) жоғары қауіпсіздік әрекеттерін талап етеді.

      Авариялық жағдайдың алдын алу және болдырмау мақсатында шығарындыға қарсы құрылғы элементтерінің жағдайын бақылау жүйесін әзірлеу және орындау. Барлау бұрғылау мен ұңғыманы пайдалануға пәрменді бақылаудың болуы.

      Қазіргі уақытта, КТҚС 43 ұңғыма бұрғыланған, 3 жасанды арал салынған, бұрын құрлық жағдайында бұрғыланған және бүгінде теңіз деңгейінің көтерілуі салдарынан су басқан 187 ұңғыманың 24-і жойылған.

      Атырау және Маңғыстау облыстарында құрлықта топырақтың ластанған учаскелерінің бар болуы, көлемі мен құрамы бойынша әртүрлі мұнай өндіру, өнеркәсіп және тұрмыстық қызмет қалдықтарының жиналуы себебінен теңізді және жағалау аймағын ластаудың ықтимал көздері болып табылатын ондаған мұнай және газ кен орындары игерілуде.

      Болашақта, жаңа барлау және пайдалану ұңғымаларын бұрғылап, жасанды аралдар, мұнай құбырлары мен газ құбырларын салып, танкерлік флоттың қуатын одан әрі арттыра отырып, Каспий теңізінің акваториясы мен жағалау аймағында мұнай операцияларын қарқынды кеңейту жоспарлануда, бұл жалпы өңірдегі қоршаған ортаның жай-күйіне теріс антропогендік жүктеменің артуын болжайды.

      Каспий теңізінің тұйықтығына және Әлемдік мұхитпен байланысының болмауына байланысты оның жоғары экологиялық сезімталдығы оның акваториясында мұнай операцияларын кеңейту Қазақстан Республикасы заңнамасынының талаптарына және халықаралық құқықтық актілердің шарттарына сәйкес теңіз жобаларының операторлары мен қатысушыларының өңірдің, оның ішінде мұнайдың авариялық төгілуі және олардың зардаптарын жою кезінде, толық экологиялық қауіпсіздігін қамтамасыз етуін талап етеді.

      Мұнай операцияларын жүргізудің халықаралық практикасына сәйкес төгілген мұнай көлеміне, ластану және экологиялық-экономикалық зардап ауқымына, зардаптарды жою үшін тартылатын материалдық, қаржы және адам ресурстарының санына қарай мұнайдың төгілуінің үш деңгейін ажыратады. 1-ші деңгейдегі төгілуді оқшаулау және жою үшін компанияның да, мамандандырылған мердігерлік ұйымдардың да меншікті ресурстарын пайдалану көзделеді. 2-ші деңгейдегі мұнайдың төгілуін жою мамандандырылған ұйымдардың қосымша ресурстарын пайдалануды, ал 3-ші деңгейдегі - ірі мамандандырылған компанияның едәуір күштері мен құралдарын тартуды талап етеді. Мұнай төгілуіне ден қоюдың ұлттық жоспарына сәйкес 1-ші және 2-ші деңгейдегі мұнайдың төгілуін оқшаулау және жою үшін жер қойнауын пайдаланушы, ал 3-ші деңгейдегіге - мемлекет жауапты болады.

      Мұнайдың авариялық төгілуін жою жөніндегі техникалық және адам ресурстарымен жер қойнауын пайдаланушылардың қамтамасыз етілуін талдау бүгінгі күні қолда бар 1-ші және 2-ші деңгейдегі мұнайдың төгілуін оқшаулау жөніндегі күштер мен құралдардың ажырап кеткендігін және ұңғымалардың бақылаудан шығу жағдайларын айтпағанның өзінде, 3-ші деңгейдегі төгілуді жою үшін жеткіліксіз екендігін көрсетіп отыр.

      Қазіргі уақытта, мұнайдың төгілуіне ден қою жүйесі Қашаған және Теңіз жобаларында жұмыс істейтін Аджип ККО компаниясының базасында құрал-жабдық және техникасы бар шетел компаниялары және орындаушы фирмалар, (Ұлыбританияның Саутгемптон қаласында орналасқан "Ойл Спилл Риспонс Лимитед", және т.б.) шетелдің арнаулы мекемелерінің бөлектенген күштерінің арқасында жүзеге асып жатыр.

      Мемлекеттік қолдауға ие болып, Солтүстік Каспий экологиялық ден қою (бұдан әрі - СКЭДБ) базасын салу жөнінде басым жоба пайда болды. Жобаның мақсаты КТҚС солтүстік бөлігінде теңіз мұнай операцияларын іске асыратын операторларды мұнайдың 2-ші дәрежелі төгілуіне ден қою қызметін қамтамасыз ету үшін база ашу. Солтүстік Каспий экологиялық ден қою базасының құрылысын басты белгілеу міндеті жануарлар әлемін қайта жаңғырту, экологиялық және әдіснамалық мониторингтеу өткізу, мұнайдың төгілуін жоятын жабдықтың техникалық қызметі, оны сақтау болып табылады.

      Каспий теңізінде теңіз мұнай операцияларын жүргізу қауіпсіздігі авариялық фонтандарды сөндіру және өртті сөндіру жөніндегі қаржылық, техникалық және адам ресурстарымен толық қамтамасыз етілмегендігі алаңдатады.

      Сонымен бірге, Каспий теңізінің жабық су айдыны ретіндегі ерекшелігін ескере отырып, теңізде мұнай кен орындарын барлау және игеру кезінде кез келген аварияның туындауы халықаралық деңгейдегі экологиялық апатқа әкеліп соқтыруы мүмкін екендігін атап өткен жөн.

      Бұл ретте, түп тереңдігінің әр түрлілігіне (солтүстік - таяз сулы, ал оңтүстік - терең сулы) байланысты КТҚС-та мұнайдың төгілуіне ден қоюды және жоюды қамтамасыз ету таяз су үшін және терең су үшін бөлек, теңіздің толқуы жағдайында өту қабілеті (шөгуі), сондай-ақ олардың меншікті қауіпсіздігі тұрғысынан да әртүрлі үлгідегі мамандандырылған кемелердің (мұнай жинаушылардың, өрт сөндіру, фонтанға қарсы, құтқару, мұз жарғыш және басқа), сондай-ақ арнайы жабдықтың қолданылуын талап ететіндігін ескеру керек. Практика көрсетіп отырғандай аварияларды жоюға арналған жаңа бірегей жабдық әзірлеуге тура келіп отыр.

      Сондықтан да кем дегенде үш ден қою базасын құру қажет, өйткені ден қою тиімділігі мұнай төгілуінің басталуы мен оны оқшаулау және зардаптарын жою уақыты арасындағы уақыт аралығымен анықталады.

      Қазақстан Республикасы мұнай төгілуіне ден қою және трансшекаралық контексте ластану жөніндегі соңғы халықаралық құжаттар (Мұнайдың төгілуіне Қазақстанның ден қою дайындығы жөніндегі ЕҚЫҰ Дөңгелек үстөлінің хаттамасы, Каспий теңізі жөніндегі Негізгі конвенцияға Тегеран хаттамасы) аясында Каспий теңізінде қауіпсіздіктің қамтамасыз етілуі үшін үлкен жауапкершілікте болады.

      Осыған байланысты КТҚС мұнайдың төгілуі салдарының алдын алу үшін 3-ші деңгейдегі төгілуге ден қоюдың бірыңғай мемлекеттік жүйесін құру, оны қазіргі заманғы техникалық құралдармен және жабдықпен жарақтау, сондай-ақ жоғары білікті мамандарды даярлау мәселесін Қазақстан Республикасының Үкіметі немесе Қазақстан Республикасының Президенті жанындағы Қауіпсіздік Кеңесі деңгейінде қараудың аса қажеттілігі болып отыр.

      Құқықтық сипаттағы маңызды мәселелер де орын алады. Мысалы, нақты жер қойнауын пайдаланушымен шарт жасасқан мұнайдың авариялық төгілуін жою жөніндегі мамандандырылған ұйымдардың ұңғымаларды сөндіру және өрт сөндіру құралдары жоқ, күш пен құралдарды шоғырландыру қажет болған жағдайда басқа келісімшарттық учаскеде мұнайдың төгілуі үшін жауап бермейді және оны жоюға құқығы жоқ. Сондай-ақ шетелдік мамандандырылған ұйымдар тартылған жағдайда кедендік рәсімдерді оңайлату жөнінде проблемалық мәселелер бар, бұл қолданыстағы заңнамаға және жасалған келісімшарттарға өзгерістер мен толықтырулар енгізуді талап етеді.

      1) мұнай төгілуіне жауапкершілікті қоса алғанда, табиғатқа келтірген залалы үшін, апаттың құқықтық мәселелерін;

      2) ұңғымалардағы қысымды бақылайтын лақтырындыға қарсы құрылғының болуын, компания-операторлардың апатқа қарсы техникалық құрал-жабдығының жағдайын;

      3) оқытуға қолданылатын шараларды және оператор-компаниялар штатының дайындығын;

      4) қолданылатын технологиялардың инспекция жүйесінің тиімділігін, техникамен жабдықталғанын, қауіпсіз химикаттарды, биорагенттерді, қышқылдарды, төгілген мұнайды өртеуге арналған құралдарды, компания-операторлардың апаттардың алдын-алуына дайындығын және олардың салдарымен күресті бағалау жөнінде жұмыс атқару қажет.

      КТҚС мұнай операцияларын жүргізу кезінде ТЖ алдын алу және ден қоюға белгілі шаралар қабылдануда. Мәселен, Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2000 жылғы 6 мамырдағы қаулысымен бекітілген "Теңізде және Қазақстан Республикасының ішкі айдындарында мұнайдың төгілуінің алдын алу және оған ден қою жөніндегі ұлттық жоспар" әзірленді.

      Қазіргі уақытта, Ұлттық жоспарды жаңарту жөнінде жұмыс жүргізілуде, оның төтенше шаралар жүйесі мыналарды қамтуы тиіс:

      1) Жауапкершілік құрылымы мен бағынушылық жүйесін, сондай-ақ ірі авариялар мен төтенше жағдайлар кезіндегі жеке жауапкершілікті анық көрсететін ұйымдастырушылық жоспар;

      2) алынып тасталды - ҚР Үкіметінің 2012.04.06 № 422 Қаулысымен;

      3) Билік орындарын хабардар ету жүйесін, әрбір тұлғаның міндеттерін, төтенше жабдықты қайда және қалай пайдалану және қандай әрекеттер жасауды, ірі авариялар мен төтенше жағдайлардың зиянды салдарын шектеуге бағытталған шараларды және іс-қимылдың аяқталу ережесін қоса алғанда сигнал беру және коммуникациялық жүйелерді анық сипаттайтын іс-шаралар жоспары.

      Бұл ретте, басқа да Каспий маңы елдерінің қатысуымен Каспий маңы елдерінің оффшорлық авариялары салдарының алдын алу және олармен күресу жөнінде тұрақты жұмыс істейтін жалпы басқарушы/бақылаушы агенттікті құруды қарау.

      "ҚазМұнайГаз" ҰК АҚ мұнай төгілуінің ықтимал экологиялық тәуекелдерін ескере отырып, ЕТҰ арналған әдіснамалық ұсынымдар ретінде Қазақстан Республикасының Төтенше жағдайлар министрлігімен келісілген мынадай бірқатар корпоративтік басшы құжаттар әзірлеген болатын:

      1) "Мұнай төгілуіне ден қоюдың корпоративтік жүйесі";

      2) "Теңіздегі төгілуді оқшаулау және жою, теңізде мұнай операцияларын жүргізу кезінде персоналды эвакуациялау, құтқару және оның тірі қалуы жөніндегі жұмыстарды ұйымдастыру ережесі";

      3) "Халықаралық практикаға сәйкес ТЖ біріздендіру, бағалау, талдау және тәуекелдерін азайту әдістемесі".

      Бұдан басқа, "ҚазМұнайГаз" ҰК АҚ 2006-2015 жылдарға арналған кешенді экологиялық бағдарламасын іске асыру шеңберінде, сондай-ақ осы проблеманың экологиялық және әлеуметтік аспектілерін ескере отырып, корпоративтік өндірістік экологиялық мониторинг жүйесін қалыптастыру жалғастырылуда. Қазіргі уақытта, оның бірінші кезеңі іске асырылды - геоақпараттық технологиялар негізінде қоршаған ортаның аэроғарыштық экологиялық мониторинг жүйесі енгізілді және жұмыс істеуде, тұрақты түрде жаңартылатын электрондық экологиялық карта жасалды.

      Осы аэроғарыштық экологиялық мониторингтеу жүйесі "ҚазМұнайГаз" ҰК АҚ жауапты барлық аудандар мен учаскелерді КТҚС мұнай дақтарын анықтауды және жедел мониторингтеу, радиолокациялық зондтау технологиясын пайдаланып оларды тіркеуді, біріздендіру алгоритмі арқылы мұнай дақтарын табуды, төгілудің нақты координаттары мен ауданын анықтау, мұнай төгілуінің теңізде тарауын модельдеуді қоса алғанда үздіксіз қадағалап отырады.

      Мыналар:

      1) атмосфералық ауаның, оның ішінде ілеспе мұнай газын жағу жөніндегі жұмыс істеп тұрған шырақты қондырғылардың ластану көздерін анықтау, таралуын модельдеу;

      2) мұнай дақтарын және ластану көздерін, соның ішінде теңіздегі, табу, таралуын модельдеу;

      3) магистралдық газ құбырлары мен мұнай құбырлары трассаларының тәуекелдік учаскелерін мониторингтеу;

      4) мазутталған учаскелерді анықтау, мазутталуды жою серпінін және мұнай қамбаларын бақылап тексеру;

      5) теңіздегі мұнай жағдайларын бақылап тексеру;

      6) барабар басқару шешімдерін жедел қабылдау;

      7) дерекқорда ақпаратты жүйелендіру және сақтау, электрондық

      экологиялық картаны толықтыру аэроғарыш мониторингінің негізгі міндеттері болып табылады.

      Корпоративтік өндірістік экологиялық мониторинг жүйесін құрудың келесі кезеңі қоршаған ортаның және экологиялық зертханалардың көрсеткіштерін тіркеу және өлшеудің оңтайлы желісін ұйымдастыру болып табылады. Атмосфералық ауаны қадағалаудың автоматтандырылған станцияларын құру жөніндегі пилоттық жоба "ҚазТрансОйл" АҚ Ақтау мұнай айдау станциясы базасында іске асырылды.

      Қазіргі уақытта, "ҚазМұнайГаз" ҰК АҚ-тың ЕТҰ қолданыстағы құрал-жабдықтық базасына талдау жүргізілді. Қадағалау станциялары мен зертханаларының, сондай-ақ жалпы экологиялық мониторинг жүйесінің басқа құрамдас бөліктерінің корпоративтік желісін бұдан әрі кезең кезеңмен қалыптастырудың жолдарын анықтау қажет.

      Бұл айтарлықтай қаржылық және материалдық ресурстарды, санаткерлік әлеуетті тартуды, инновациялық технологияларды енгізуді талап ететін күрделі және жан-жақты жұмыс екендігін атап өту қажет.

      Сондай-ақ, мұнайдың авариялық төгілуі жағдайында "ҚазМұнайГаз" ҰК АҚ ЕТҰ мұнайдың авариялық төгілуін жою жоспарларында (МАТЖЖ) төтенше жағдайларда экологиялық мониторингтеу жүргізу көзделген.

      Осы мәселенің өзектілігін назарға ала отырып, "ҚазМұнайГаз" ҰК" АҚ "Семсер - Өрт сөндіруші" ЖШС еншілес сервистік ұйымды тарта отырып мұнай төгілуіне ден қоюдың корпоративтік жүйесін құру жөнінде жұмыс жүргізуде.

      Әрбір нақты жоба бойынша қоршаған ортаға әсерді толық бағалау осы жобалардың техникалық көрсеткіштеріне байланыстырылып, оларға экологиялық сараптама және қоғамдық тыңдаулар жүргізіп, мемлекеттік органдармен келісіп әзірленетін болады.

      Киото хаттамасы бойынша міндеттемелерді орындау шеңберінде саланың энергиялық тиімділігін арттыру, ресурстарды және энергияны сақтайтын технологияларды енгізу және парниктік газ шығарындарын төмендету жөнінде жүйелі әдістерді пысықтау және іске асыру талап етіледі.

      7. Білікті кадр ресурстарымен қамтамасыз ету.

      Тікелей жер қойнауын пайдаланушы компанияларды білікті кадр

      ресурстарымен қамтамасыз ету мәселесі, негізінен, ағымдағы мамандарды

      даярлау жүйесі шеңберінде, сондай-ақ сол компаниялардың біліктілікті арттыру бағдарламаларымен шешіледі.

      Салалық бағдарламаны іске асыру шеңберінде іске асырылып жатқан инвестициялық жобалардың құрылыс кезеңінде, сондай-ақ пайдалану кезеңінде (әсіресе, саланы дамытудың негізгі бағыттары бойынша) білікті мамандармен қамтамасыз етілуіне негізгі назар аударған жөн.

      12-кесте

      Іске асырылып жатқан мұнай-химия жобаларында кадрларға межелі қажеттілік

Жоба

Орналасқан жері

Қызмет түрі

Жұмыстың басталуы

Еңбек ресурстарына деген

Орта білім, адам

жалпы қажеттілік, барлығы

Жоғары білім, адам

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

АМӨЗ-де хош иісті көмірсутекерді өндіру кешені

Атырау обл.

Салу

2010 ж. шілде

959

725

2400

2050

2134

1832

192

161

-

-

234

350

302

31

-

Пайдалану

2014 ж.

-

-

63

53

87

78

87

78

87

78

-

10

9

9

9

Интеграцияланған газ-химия кешені

Атырау облысы

Салу

2010 ж. қазан

85

80

1865

1800

2830

2700

2945

2800

1085

1050

5

65

130

145

45

Пайдалану

2015 ж.

-

-

-

-

-

-

-

-

440

250

-

-

-

-

190

Ақтау пластикалық массалар зауытында Жол битумын өндіру зауыты

Маңғыстау обл.

Салу

2010 ж. маусым

1223

1550

1301

-

-

-

249

Пайдалану

2012 ж.

-

-

490

490

490

Инвестжобалар бойынша ЖИЫНЫ

Салу

2267

5815

4964

3137

1085

Пайдалану

-

63

577

577

1017


      Ескерту: қажеттілік өсуші жиынтықпен көрсетілген.

      Құрылыс кезеңіндегі барлық жобалар бойынша жұмыс күшіне деген жалпы қажеттілік 2010 жылы - 2267 адамды, 2011 жылы - 5815 адамды, 2012 жылы - 4964 адамды, 2013 жылы - 3137 адамды құрамақ. Пайдалану кезеңінде жұмыс күшіне деген жалпы қажеттілік 2011 жылы - 63 адамды, 2012 жылы - 577, 2013 жылы - 577 адамды құрайды.

      Атырау облысындағы интеграцияланған газ-химия кешенінде жұмыс істеу үшін Қарабатандағы кешенді салуға және пайдалануға жұмысшы кәсібі мамандарын даярлау, оның ішінде "Болашақ" жобасынан (1 500 адам) босатылған қызметкерлерді тарту көзделіп отыр.

      Ақтау пластикалық массалар зауытында іске асырылып жатқан "Жол битумы өндірісі жөніндегі зауыт құрылысы" инвестициялық жобасы бойынша "Sat Operating Aktau" ЖШС персоналы қысқартылғаннан кейін жоба операторы - "Kazakhstan Petrochemical Industries" АҚ ("КРІ" АҚ) штатына битум зауытын салу бойынша 250 адам енгізілді. Маңғыстау облысының еңбекпен қамту органдары "КРІ" АҚ басшылығымен бірлесіп, 2012 жылы іске қосуға жоспарланып отырған битум зауыты үшін талап етілетін жұмысшы кәсібінің қазақстандық мамандарын даярлау және қайта даярлау жөніндегі іс-шаралар жоспары әзірленуде.

      Білікті кадрлық ресурстармен қамтамасыз ету жөніндегі мақсаттарға қол жеткізу үшін техникалық және кәсіби, инженерлік-техникалық және қосымша кәсіби білімнің өзара байланысқан жүйесін қамтитын үздіксіз білім моделін қалыптастыру, теңдестірілген, серпінді еңбек нарығын дамыту, мұнай-газ саласына мамандарды тарту үшін мемлекет пен бизнестің өзара іс-қимылы жөніндегі іс-шаралар жүзеге асырылатын болады.

      Мұнай-газ және мұнай-химия мамандықтары мен мамандары бойынша кадрларға деген қажеттілік отандық жоғары оқу орындары мен техникалық және кәсіби білім оқу орындарында, сондай-ақ шетелде мамандарды даярлау шеңберінде толтырылатын болады. Мұнай-газ және мұнай-химия салаларына арналған мамандарды даярлау мемлекеттік тапсырыс және ірі мұнай компанияларының білім гранттары негізінде жүзеге асырылатын болады.

      Қазіргі уақытта, мұнай-газ және мұнай-химия салалары үшін инженерлік-техникалық профильді ұлттық кадрларын даярлау төрт негізгі жоғары оқу орындарында (бұдан әрі - ЖОО) жүргізілуде:

      Қ.И. Сәтпаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университеті;

      Қазақстан-Британ техникалық университеті;

      Атырау мұнай және газ институты;

      М.Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік университеті.

      Аталған ЖОО-да оқу мемлекеттік гранттар бөлу және коммерциялық негізде жүргізіледі және салалардың қажеттілігіне қарай, жыл сайын өндірістерді компьютерлік модельдеу және компьютерлік бақылау жүйелерін білумен мұнай өңдеу, терең мұнай-химия синтезі, органикалық синтез технологиясы, мұнай өңдеу және мұнай-химия кәсіпорындарын жобалау саласындағы қазіргі заманға сай деңгейдегі білікті мамандар шығарылады. Қазақстан-Британ техникалық университеті 2011 жылдан бастап әрбір оқу бітірушіні ағылшын тіліндегі кәсіби жарамдылығына тестілеу жүргізуді жоспарлап отыр (Chemical Engineer Proficiency Test).

      Елдің жоғары оқу орындарына студенттерді қабылдау жоспарына сәйкес 2010-2014 жылдарға 050721 - "Органикалық заттардың химиялық технологиясы" мамандығы бойынша көмірсутек шикізатын өңдеу технологиялық профилі мамандарының күтіліп отырған бітірушілер туралы ақпарат төмендегі 13-кестеде келтірілген.

      13-кесте

      "Органикалық заттардың химиялық технологиясы" мамандығы бойынша жас мамандарды шығару жоспары

Жылдар

ЖОО-лар бойынша күтіліп отырған бітірушілер саны

Қ. Сәтпаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университеті

Атырау мұнай және газ институты

Қазақстан-Британ техникалық университеті

М. Әуезов атындағы Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік университеті

Жиыны:

2010

85

116

32

69

302

2011

77

117

28

73

295

2012

61

131

24

44

260

2013

48

95

32

22

197

2014

70

107

30

40

247

Барлығы:

341

566

146

248

1301


      Кәсіби білім мен оқуды (бұдан әрі - КБО) дамыту мына бағыттар бойынша жүзеге асырылатын болады:

      қазіргі бар оқу орындарының материалдық-техникалық базасын жаңарту;

      жаңа техникалық және кәсіби оқу (бұдан әрі - ТКБ) орындарын салу. Жобалар ірі кәсіпорындардың қатысуымен республикалық және жергілікті бюджеттердің бірлесіп қаржыландыру жағдайында іске асырылатын болады;

      Атырау қаласында мұнай-газ саласы бойынша өңіраралық кәсіби орталық салу;

      ТКБ қазіргі бар ұйымдарының базасында индустриялық инновациялық даму жобалары бойынша базалық оқу орындарын құру.

      Серпінді дамып келе жатқан әлеуметтік-экономикалық жағдайларда кәсіби-техникалық білім ұдайы жетіліп отыруды талап етеді. Осы мақсатта ірі мұнай-газ компанияларында жоғары технологиялық деңгейде кәсіби оқу орталықтары құрылып, дамитын болады.

      Сондай-ақ бірлескен инновациялық әзірленімдерді апробациялау және енгізу үшін өндірістік компаниялардың жетекші техникалық университеттермен бірігу стратегиясы қолданатын болады.

      Бұдан басқа, профильді оқу орталықтарының негізінде ақпараттық технологиялар оқуын енгізу қызметкерлердің жұмыс орнынан қол үзбей даму процессінің тиімділігін арттырады.

      Профильдік оқу орындарының басқа да маңызды міндеттері жаңа технологиялық білімге деген қажеттілікті қанағаттандыру және компаниялардың өнімділігі мен тиімділігін арттыру болып табылады.

      Білім жүйесінің мүмкіндіктерін пайдаланумен қатар, білікті кадрлық ресурстармен қамтамасыз ету үшін:

      өңірлік еңбек нарықтарынан, оның ішінде жұмыссыздар арасынан қажетті кадрларды (қызметкерлерді) іздеу;

      Сыртқы еңбек миграциясын реттеу жоғары білікті жұмыс күшіне деген сұранысты қанағаттандыруға, ішкі еңбек нарығындағы шиеленісті азайтуға, инвестициялар ағынын ынталандыруға бағытталған.

      "Химия технологиясы" мамандығы бойынша облыстар (қалалар) бойынша техникалық және кәсіби білім оқу орындарынан оқитындарды шығару туралы мәліметтер 14-кестеде келтірілген:

      14-кесте

      "Химия технологиясы" мамандығы бойынша жас мамандарды шығару жоспары

Жылдары

Жалпы

оның ішінде облыс колледждері бойынша

Ақтөбе

Атырау

Жамбыл

БҚО

Қарағанды

Қызылорда

Маңғыстау

Павлодар

Астана қ.

2010

934

285

0

120

130

40

83

225

51

0

2011

975

309

10

130

120

16

83

250

57

0

2012

1116

323

37

170

130

49

83

249

75

0

2013

1414

330

61

135

155

200

108

315

100

10

2014

1240

330

33

155

120

115

83

289

90

25

2010-2014

5679

1577

141

710

655

420

440

1328

373

35


      Білікті еңбек ресурстарымен қамтамасыз ету тұрғысынан Қазақстанда экономиканың дамуын тежейтін бірқатар проблемалар бар: кәсіби-біліктілік бөлігінде жұмыс күшіне деген сұраныс пен ұсыныстың арасында белгілі бір теңгерімсіздіктің болуы; білім қызметтері ұсыныстарының еңбек нарығы қажеттілігінен артта қалуы; мамандық пен маман жіктемесінің өзара іс-қимыл саласындағы еңбек саласы мен білім саласының темен жанасуы; еңбек және білім салаларындағы ұғымдардың келісілмеушілігі және бірқатар басқа да проблемалар.

      Техника мен технологиялардың қазіргі заманғы даму деңгейін көрсететін біліктілік талаптарының, сондай-ақ қызметкерлер жауапкершілігінің нақты белгілі бір түрлерінің болмауы осы проблемалардың болуының маңызды себебі болып табылады.

      Біліктілік талаптарды жетілдіру жөніндегі мақсаттарға қол жеткізу үшін әр түрлі біліктілік деңгей бойынша қызметкерлердің біліктілігіне және құзыреттігіне қойылатын талаптарды толық білдіретін кәсіби стандарттар әзірленіп енгізілетін болады.

      Кәсіби стандарттар негізінде қызметкердің құзыреттілік деңгейін бағалау үшін персоналды сертификаттау жүйелері құрылатын болады. Мұндай жүйе халықаралық сапа стандарты шеңберінде стратегиялар мен мақсаттарды жүзеге асыру және қол жеткізу үшін қажетті еңбек ресурстарының құзыретін бірдейлендіруге және қамтамасыз етуге мүмкіндік береді.

      Кәсіби стандарттарды әзірлеу мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылады:

      кәсіби стандарттарды әзірлеу әдістемесі мен бірыңғай үлгісін дайындау;

      кәсіби қызметтің бағыттары бойынша кәсіби стандарттарды әзірлеу (мұнай және газды барлау, бұрғылау, мұнай және газды өндіру, мұнай және газды тасымалдау, мұнай және газды өңдеу, мұнай және мұнай өнімдерін өткізу);

      мұнай-газ саласының салалық кәсіби стандартын әзірлеу.

      КТҚС тиімді игеру мәселелеріндегі маңызды бағыттардың бірі Каспий теңізінің теңіз кен орындарынан мұнай өндіру процесінің қажеттіліктерін қамтамасыз ету үшін металл конструкцияларын өндіру жөніндегі қуаттылықтарды құру болып табылады.

      Қазіргі уақытта, металл конструкцияларын өндіру бойынша екі зауыт жұмыс істеуде: "ERSAI" БК, "Keppel-Қазақстан" БК, олар құбырлық эстакадалар, көлік баржалары сияқты күрделілігі төмен металл конструкцияларын жасайды. "Ерсай" БК жұмыс орындарының саны - 2500, "Кеппел" БК - 1500, шығарылатын өнімнің жалпы көлемі 24000 тонна. "Shell Development Kashagan" деректері бойынша күрделілігі орташа 25000 тонна металл конструкцияларының бөлшектерін өндіру үшін 5500 қызметкер қажет.

      Құрылыс сатысында екі металл конструкциялары зауыты және екі зауыт жобалау сатысында тұр.

      15-кесте

      Металл құрастырмалары зауыттарындағы жұмыс орындарының санын есептеу

Р/с

Зауыт

Орналасқан жері

Өндірістік қуаты, жылына/тонна (өндірушілердің ең аз бағалауы)

Өндірістік қуаты, жылына/тонна (өндірушілердің ең көп бағалауы)

1.

"JR McDermott"

Баутино

8 000

12 000

2.

"КСОІ" ЖШС

Ақшұқыр

12 000

16 000

3.

"Имсталькон" АҚ

Қарақұдық

15 000

15 000

4.

Aker Solutions

Ақтау

25 000

25 000

Барлығы

60 000

68 000

Күрделілігі төмен металл конструкцияларын жасау үшін жұмыс орындары санын есептеу

10 000

11 560

Күрделілігі орташа металл құрастырмаларын жасау үшін жұмыс орындары санын есептеу

13 200

14 960


      Осылайша, жұмыс істеп жатқан және салынып жатқан металл құрастырмалары зауыттарын есепке алғанда, жұмыс орындарына деген жалпы қажеттілік мыналарды құрауы мүмкін:


Өндірістік қуатты ең аз бағалау үшін

Өндірістік қуатты ең көп бағалау үшін

Күрделілігі төмен металл құрастырмаларын жасау үшін жұмыс орындары санын есептеу

15833

21560

Күрделілігі орташа металл құрастырмаларын жасау үшін жұмыс орындары санын есептеу

20900

28160


      Жұмыс орындарына деген жалпы қажеттілік өндірістік қуатқа және шығарылатын металл құрастырмаларының күрделілігіне байланысты болады. Күрделілігі төмен металл конструкцияларын шығару жағдайында жұмыс кадрларына деген қажеттілік 15-тен 22 мың адамға дейін өзгеріп отыратын болады, күрделілігі орташа металл құрастырмаларын өндіру кезінде - жұмыс кадрларына деген қажеттілік артады және 21-ден 28 мың адамға дейін өзгеріп отырады.

      "ҚазМұнайГаз" ҰК АҚ болжамы бойынша қазақстандық верфтердің жұмыс істеуі үшін жақын арадағы 5 жылда 15 000 адам білікті кадрлар қажет (қызмет көрсететін және қосымша персоналды ескере отырып, талап етілетін қызметкерлер саны шамамен 30000 адамға дейін өсуі мүмкін).

      "Shell Development Kashagan" болжамы бойынша ТСО, КРО b.v. компанияларының, Жемчужина, Қашаған кенорындарының қажеттіліктері ескерілетін болса, білікті жұмыс күшіне деген сұраныс 60 мың адамға дейін өсуі мүмкін.

      Бұл ретте, жұмысшы мамандықтарды дайындаудың отандық жүйесінің, әсіресе өнеркәсіптің жаңа секторларында уақыттың экономикалық талаптарына сәйкес келмеуі сияқты объективті жағдайлар, сондай-ақ ҚР және шетелде қабылданған жұмыс күшіне сұраныс пен ұсыныстардың біліктілік және кәсіби құрылымындағы өзгешеліктер орын алуда. Білікті кадрларды компаниялардың өз күшімен даярлау көп уақытты алады, өйткені персоналды оқыту қазақстандық верфтердің профильді қызмет түрі болып табылмайды. Бұл қосымша шығындарға әкеліп соқтырады.

      Осы жобаларды іске асыру Қашаған жобасының 2 фазасын іске асыру мерзімдеріне байланысты екендігін атап өту қажет.

      Солтүстік Каспий жобасын дамытудың екінші кезеңі қазіргі уақытта Базалық жобалау сатысында, оның аяқталуы 2011 жылдың аяғына жоспарланған.

      2-ші кезеңді базалық жобалау нәтижелерін қарағанға және оған толық талдау жүргізгенге дейін Өкілетті орган 2-ші кезең шеңберінде қандай да болмасын материалдарды, қызметтер мен жұмыстарды сатып алуға рұқсат бере алмайды.

      Сонымен қатар, Базалық жобалау нәтижелерінсіз Солтүстік Каспий жобасын дамытудың 2-ші кезеңі шеңберінде металл құрастырмаларының қажетті көлемін анықтау мүмкін болмай отыр.

6. Қажетті ресурстар

      Ескерту. 6-бөлім жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

      Бағдарламаны іске асыруға арналған қаржы ресурстарының жалпы көлемі 7102159,8 млн. теңгені құрайды, оның ішінде қаржыландыру көздері бойынша:

      1) республикалық бюджет – 143304,5 млн. теңге;

      2) қарыз қаражаты – 738304,6 млн. теңге;

      3) меншікті қаражат – 4145860,2 млн. теңге;

      4) меншікті және қарыз қаражаты – 2074690,5 млн. теңге.

7. Қазақстан Республикасында мұнай-газ секторын дамыту
жөніндегі 2010 – 2014 жылдарға арналған бағдарламаны іске асыру
жөніндегі іс-шаралар жоспары

      Ескерту. 7-бөлім жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

Р/с №

Іс-шара

Аяқтау нысаны

Орындауға жауаптылар

Есепті беру мерзімдері

Болжамды шығыстар (млн. теңге)

Қаржыландыру көздері

2010 ж.

2011 ж.

2012 ж.

2013 ж.

2014 ж.

Барлығы

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

1. Мұнай мен газ өндіру, жер қойнауын пайдалану

1

Тәжірибелік-өнеркәсіптік игеру (ТӨИ) шеңберінде Қашаған кен орнын игеру

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "Қашаған BV" (келісім бойынша), NCOC (келісім бойынша)

2015 ж. наурызға дейін

1041889,0

965005,0

720420,0

718666,0

474435,0

3920415,0

меншікті қаражат

2

Амангелді газ кен орны тобының Анабай, Жарқұм, Айрақты, Барханная (Сұлтанқұдық), Қосқұдық (шығыс Құмырлы) кен орындарын қосымша барлауға және игеруге бағытталған іс-шараларды дайындау

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын наурыз

378,0

138,0

1447,6

5709,4

4987,1

12660,1

меншікті қаражат

3

Ірі кен орындары бойынша кеңейту жобаларын талдау және оған қатысты ұсынымдар әзірлеу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ

2014 ж. маусым







талап етілмейді

4

Облыстық бюджеттерге, Астана және Алматы қалаларының бюджеттеріне газ тасымалдау жүйесін дамытуға нысаналы трансферттер

Қаржыминіне есеп

МГМ, әкімдіктер (келісім бойынша)

жыл сайын желтоқсан

12121,0

14180,0

13508,5

15583,5

15272,6

70665,6

республикалық бюджет

5

Ескі, рентабельді емес кен орындарында өндіруді ынталандыру

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ

2014 ж. желтоқсан







талап етілмейді

6

"ҚМГ" ҰК" АҚ даму стратегиясын талдау, дамудың перспективалық бағыттарын, негізгі активтерді басқару тиімділігін бағалау

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, ақпан







талап етілмейді

7

"ҚР жер қойнауын пайдалануды басқарудың бірыңғай мемлекеттік жүйесі" интеграцияланған ақпараттық жүйесін (ҚР ЖП ББМЖ БАЖ) құру, енгізу және дамыту

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, Қаржымині, ККМ

2011 ж. желтоқсан 2014 ж. наурыз

70,0

-

-

313,2

-

383,2

республикалық бюджет

8

Газды кәдеге жарату бойынша есеп

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ

2012 ж. желтоқсан







талап етілмейді

9

Жер қойнауын ұтымды пайдалануды реттеу және бақылау жүйесінің тиімділігін жақсарту, арттыру бойынша ұсынымдар әзірлеу үшін ОБК жұмысына талдау жүргізу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ

2010 ж. қараша







талап етілмейді

2. Мұнай өңдеу және мұнай-химия

10

Атырау МӨЗ-інде мұнайды терең өңдеу кешенін салу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2016 ж.*

1412,0

4051,0

584,0

8201,0

8993,0

23241,0

меншікті қаражат

-

-

-

11214,0

115511,0

126725,0

қарыз қаражаты

11

ЭЛОУ-АВТ қондырғысының вакуумдық блогын және баяу кокстау қондырғысын реконструкциялау

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім ойынша)

2010 ж. желтоқсан

9810,0

3079,0

393,0

882,0

-

14164,0

меншікті қаражат

12

Атырау МӨЗ базасында хош иісті көмірсутектер өндірісі кешенін салу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2015 ж.

5308,0

8 718,0

47640,0

101710,0

*****

163376,0

меншікті және қарыз қаражаты

13

Шымкент МӨЗ-ін ("ПетроҚазақстан Ойл Продактс" ЖШС) реконструкциялау және жаңғырту

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), CNPC (келісім бойынша)

2016 ж.*

98,0

551,0

4050,0

4762,6

***

9461,6

қарыз қаражаты

14

Павлодар МХЗ-ын реконструкциялау және жаңғырту

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2016 ж.*

-

-

5596,0

5410,0

3000,0******

14006,0

меншікті қаражат

-

-

-

18360,0

52177,0******

70537,0

қарыз қаражаты

15

Атырау облысындағы "Ұлттық индустриялық мұнай-химия технопаркі" арнайы экономикалық аймағының инфрақұрылымымен қамтамасыз ету:

- 2013 – 2014 жылдары АЭА ТЭН-ін түзету;

- АЭА ЖСҚ әзірлеуді бастау (бірінші кезең – белгіленген тәртіппен бекітуге жататын жоба)

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҰИМТ" АЭА" АҚ

жыл сайын, 10 наурызға дейін

329,0

6,5

3,2

0

300,2

638,9

республикалық бюджет

16

Атырау облысында интеграцияланған

газ-химия кешенін салу

I сатыны іске асыру (Полипропилен)

II сатыны іске асыру (Полиэтилен)

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, Атырау облысының әкімдігі (келісім бойынша), "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), ҚДБ (келісім бойынша), "БХК" ЖШС (келісім бойынша), "КРІ" ЖШС (жоба операторы, келісім бойынша)

2010 ж. қазан- 2015 ж. маусым*

2010 ж. қазан

2014 ж. желтоқсан

2015 ж.

маусым*

85010,0


85010,0

357150,0



51000,0 



306150,0

165450,0 


52500,0


112950,0

164010,0



51060,0 



112950,0

334010,0 



221060,0 



112950,0

1105630,0


460630,0 


645000,0

меншікті және қарыз қаражаты

17

Ақтау пластикалық массалар зауытында жол битумы өндірісін салу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "Caspi Bitum" БК" ЖШС

2010 ж. маусым – 2012 ж. қазан 2014 ж. желтоқсан

631,0****

5527,0****

19686,0****

15969,0****

-

41813,0****

меншікті және қарыз қаражаты

18

Қазақстанда синтетикалық каучук өндіру мүмкіндіктерін зерделеу жөніндегі алдын ала талдауды дайындау

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, ИЖТМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "БХК" ЖШС (келісім бойынша)

2015ж. наурыз







талап етілмейді

3. Көліктік және жағадағы инфрақұрылым

19

Баутино кентінің ауданында өндірістік алаң салу

МГМ-ге ақпарат

"ТеңізСервис" ЖШС (келісім бойынша)

2010 ж. желтоқсан

4390,0

10,0

-

-

-

4400,0

қарыз қаражаты

20

Баутино кентінің ауданында бұрғылау ерітінділерін өндіру зауытын салу

МГМ-ге ақпарат

"MI SWACO" (келісім бойынша)

2011 ж. желтоқсан

819,0

748,0

-

-

-

1567,0

қарыз қаражаты

21

"Темір ат" теңіз мұнай-газ жабдықтарын өндіру зауытын салу

МГМ-ге ақпарат

"Қазақстан Каспиан Оффшор Индастриз" (Rosetti) ЖШС (келісім бойынша)

2015 ж. ақпан

2300,0

3800,0

860,0

1000,0

2100,0

10060,0

қарыз қаражаты

22

"Сарытас" шығанағында теңіз операцияларын қолдаудың жаңа жағалық базасын құру

МГМ-ге ақпарат

Маңғыстау облысының әкімдігі (келісім бойынша), "Сартас Теңіз порты" АҚ (келісім бойынша)

2014 ж. желтоқсан

-

-

-

2267,0

3929,0

6196,0

меншікті және қарыз қаражаты

23

Қолданыстағы газ тасымалдау жүйесін реконструкциялау және жаңғырту

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, қаңтар

42,0

19,0

22,0

20,0

20,0

123,0

меншікті қаражат

24

"Оңтүстік Қазақстан облысының газ тарату жүйесін жаңғырту" жобасын іске асыру

МГМ-ге ақпарат

"ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, қаңтар

2850,0

4795,0

3146,0

2907,0

3254,0

16952,0

меншікті қаражат (2010 – 2013 жж.) қарыз қаражаты (2014 ж.)

25

"Алматы қаласы мен Алматы облысының газ құбырларын реконструкциялау" жобасын іске асыру

МГМ-ге ақпарат

"ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, қаңтар

531,0

245,0

-

-

-

776,0

меншікті қаражат

26

"Мақат КС-тегі № 4 турбокомпрессорлық цехын дамыту" жобасын іске асыру

МГМ-ге ақпарат

"ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, қаңтар

-

16448,0

12084,0

8710,0

-

37242,0

меншікті қаражат

27

"Бейнеу – Шымкент" газ құбырын салу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, ЭБЖМ, Қаржымині, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)


-

-

72715,0

-

-

72715,0

меншікті қаражат

2011 ж. желтоқсан

49500,0

12135,0


8916,9

-

70551,9

республикалық бюджет

2014 ж. наурыз

-

-

52588,0

158314,0

84153,0

295055,0

қарыз қаражаты

28

"Қазақстан – Қытай" газ құбырын салу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2010 ж. қыркүйек

89694,0

80793,0

47537,0

2475,0

***

220499,0

қарыз қаражаты

29

КҚК мұнай құбырының мұнай өткізу қабілетін жылына 67,0 млн. тоннаға, оның ішінде қазақстандық мұнайды жылына 52,5 млн. тоннаға дейін ұлғайту жөніндегі жұмыстарды жүргізу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2015 ж.*

16576,0

112332,0

201300,0

225000,0

187500,0

742708,0

меншікті қаражат, қарыз қаражаты (қажет болған жағдайда) **

30

Қазақстан – Қытай: Атасу – Алашанькоу, Кеңқияқ – Құмкөл мұнай құбырларының өткізу қуатын ұлғайту, Кеңқияқ – Атырау реверсі және өткізу қуатын ұлғайту, Құмкөл – Атасуды реконструкциялау

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, желтоқсан

6663,0

4283,0

4553,0

20269,0

-

35768,0

2010 – 2013 жж. – меншікті қаражат, Кеңқияк – Атырау және Кеңқияк – Құмкөл учаскелерін кеңейту басталуы мүмкін.

4. Нормативтік құқықтық актілер және саланы техникалық реттеу

31

"Магистральдық құбыр туралы" Қазақстан Республикасының Заңы жобасының тұжырымдамасын әзірлеу

ВАК отырысына тұжырымдаманы енгізу

МГМ, ТМРА, БҚА, ҚОСРМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2010 ж. желтоқсан







талап етілмейді

32

"Газ және газбен жабдықтау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасын әзірлеу

Қазақстан Республикасы Заңының жобасы

МГМ, ЭБЖМ, ИЖТМ, ТЖМ, ККМ, БҚА, Қаржымині, ТМРА, ҚОСРМ, ӨДМ

2010 ж. желтоқсан







талап етілмейді

33

Мемлекеттік стандарттау бойынша жұмыстар жоспарына сәйкес Кеден одағының техникалық регламенттерін қолдау үшін ұлттық стандарттар мен мемлекетаралық стандарттарды әзірлеу

Техникалық реттеу саласындағы уәкілетті органның бұйрығы

МГМ, ИЖТМ

2011 – 2013 жылдар

-

45,0

42,5

109,1

-

196,6

республикалық бюджет

34

"Отын ретінде қолдануға арналған сұйытылған көмірсутек газдарына қойылатын талаптар" туралы Кеден одағының техникалық регламентін әзірлеуге қатысу

Еуразиялық экономикалық кеңестің шешімі

МГМ

2012 – 2013 жылдар







талап етілмейді

35

"Мұнайдың және оның қайта өңдеу өнімдерінің көрсеткіштерін өлшеу құралдарына қойылатын талаптар" туралы Кеден одағының техникалық регламентін әзірлеуге қатысу

Еуразиялық экономикалық кеңестің шешімі

МГМ

2012 – 2013 жылдар







талап етілмейді

5. Жергілікті қамтуды дамыту

36

Көмірсутек шикізаты бөлігінде жер қойнауын пайдалануды иелену құқығына арналған конкурс шарттарына енгізу үшін тауарлардағы, жұмыстардағы, көрсетілетін қызметтердегі және кадрлардағы жергілікті қамту бойынша конкурсқа қатысушыларға ұсыныстарды әзірлеу

Конкурс шарттары

МГМ, ИЖТМ, "Самұрық-Қазына" ҰӘҚ" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, желтоқсан







талап етілмейді

37

Техникалық сипаттамаларды, санын көрсете отырып, мұнай-газ саласы үшін машина жасаудың неғұрлым талап етілетін өнімдерінің тізбесін айқындау

ИЖТМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "АТО" АҚ (келісім бойынша), "PSA" ЖШС (келісім бойынша)

жыл сайын, ақпан







талап етілмейді

38

Жер қойнауын пайдаланудың мұнай-газ саласында талап етілетін тауарларды, жұмыстар мен көрсетілетін қызметтерді айқындау (ҚР Үкіметінің 2010 ж. 20 қыркүйектегі № 965 қаулысына сәйкес)

ИЖТМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰҚ" АҚ (келісім бойынша), "АТО" АҚ (келісім бойынша), "PSA" ЖШС (келісім бойынша)

2010 ж. желтоқсан







талап етілмейді

6. Білікті кадр ресурстарымен қамтамасыз ету

39

Мұнай-газ кешені үшін қазақстандық мамандарды даярлау және қайта даярлау

МГМ-ге ақпарат

БҒМ, Маңғыстау (келісім бойынша) және Атырау (келісім бойынша) облыстарының әкімдіктері

жыл сайын, желтоқсан







талап етілмейді

40

Жағадағы инфрақұрылым кәсіпорындары үшін кадрлар даярлау

МГМ-ге ақпарат

Маңғыстау облысының әкімдігі (келісім бойынша), БҒМ

2010 ж. желтоқсан







талап етілмейді

41

Материалдық-техникалық базаны нығайта отырып, отандық жоғары оқу орындарының, оның ішінде Ш. Есенов атындағы Каспий инженерлік-техникалық университетінің рөлін күшейту

БҒМ-ге, МГМ-ге ақпарат

Маңғыстау облысының әкімдігі (келісім бойынша)

жыл сайын, қаңтар

750,0

105,3

-

-

-

855,3

республикалық бюджетБҒМ

-

535,6

207,8

308,7

-

1052,1

меншікті қаражат

7. Қоршаған ортаны қорғау

42

Атырау облысы Дамба кентінің ауданында Солтүстік Каспий мұнайдың төгілуіне ден қою экологиялық базасын салу

МГМ-ге ақпарат

"ТеңізСервис" ЖШС (келісім бойынша)

2012 ж. желтоқсан

77,5

2698,0

8938,0

***

***

11713,0

меншікті және қарыз қаражат

43

Теңізде және Қазақстан Республикасының ішкі су айдындарында мұнай төгілуінің алдын алу және оған ден қою жөніндегі зерттеу жұмыстарын жүргізу

ЭБЖМ-ге ақпарат

МГМ, ҚОСРМ, ТЖМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2012 ж. қаңтар

-

13,0

-

-

-

13,0

республикалық бюджет

44

Теңізде және Қазақстан Республикасының ішкі су айдындарында мұнай төгілуінің алдын алу және оған ден қою жөніндегі ұлттық жоспардың жаңа редакциясын әзірлеу

Қазақстан Республикасының Үкіметі қаулысының жобасы

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2011 ж. желтоқсан







талап етілмейді

45

Энергия үнемдеу бойынша шаралар әзірлеу

ИЖТМ-ге ақпарат

МГМ, "ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша)

2010 ж. желтоқсан







талап етілмейді

8. Мұнай-газ саласындағы ғылым мен инжинирингті дамыту

46

Мұнай-газ саласындағы ғылыми-зерттеу және инжинирингтік әзірлемелердің деңгейін арттыру

МГМ-ге ақпарат

"ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГИ" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, ақпан







талап етілмейді

47

Мынадай бағыттарды жедел дамыту жөніндегі іс-шараларды жүргізу:

мұнай өңдеу және мұнай-химия;

оффшорлық жобалау;

энергия үнемдеу және дәстүрлі емес энергия көздері;

газды, қалдықтарды және мұнай-газ өндірісінің ілеспе өнімдерін кәдеге жарату әдістерін жетілдіру

МГМ-ге ақпарат

"ҚМГ" ҰК" АҚ (келісім бойынша), "ҚМГИ" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, ақпан







талап етілмейді

48

"ҚМГ" ҰК" АҚ кен орындарының мысалында соңғы игеру сатысындағы кен орындарында қабаттардың мұнай қайырымын арттыру технологияларын дамыту

ИЖТМ-ге ақпарат

"ҚазМұнайГаз" ҰК" АҚ, "ҚМГИ" АҚ (келісім бойынша)

жыл сайын, ақпан







меншікті қаражаты

     

      * Кейбір инвестициялық жобаларды іске асыру мерзімі осы Бағдарлама мерзімінің шегінен шығады.

      ** Қаражатты қаржыландыру көлемі "Республикалық бюджет туралы" Қазақстан Республикасының Заңына өзгерістер енгізуге, сондай-ақ компаниялардың меншікті және қарыз қаражаты өздері тартқан ивестицияларға тәуелді болуына байланысты түзетілуі мүмкін.

      *** Қаржыландыру көлемі Жобалау-сметалық құжаттама әзірлегеннен кейін белгіленеді.

      **** Болжамды шығыстар ҚҚС-сыз көрсетілген.

      ***** Жобаны іске асыру мерзімінің 2014 жылға ауыстырылуына байланысты 2013 жылы игерілмеген шығыстар 2014 жылы игеріледі.

      Ескертпе: аббревиатуралардың толық жазылуы:

      ҚРҮ – Қазақстан Республикасының Үкіметі

      МГМ – Қазақстан Республикасы Мұнай және газ министрлігі

      ИЖТМ – Қазақстан Республикасы Индустрия және жаңа

      технологиялар министрлігі

      ҚОСРМ – Қазақстан Республикасы Қоршаған орта және су

      ресурстары министрлігі

      ЭБЖМ – Қазақстан Республикасы Экономика және бюджеттік

      жоспарлау министрлігі

      Қаржымині – Қазақстан Республикасы Қаржы министрлігі

      БҒМ – Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі

      ТЖМ – Қазақстан Республикасы Төтенше жағдайлар министрлігі

      ТМРА – Қазақстан Республикасы Табиғи монополияларды реттеу агенттігі

      БҚА – Қазақстан Республикасы Бәсекелестікті қорғау

      агенттігі (Монополияға қарсы агенттік)

      "Самұрық-Қазына" – "Самұрық-Қазына" ұлттық әл-ауқат қоры" акционерлік

      ҰӘҚ" АҚ қоғамы

      "ҚМГИ" АҚ – "Қазақстан мұнай және газ институты" акционерлік

      қоғамы

      "ҚМГ" ҰК" АҚ – "ҚазМұнайГаз" ұлттық компаниясы" акционерлік

      қоғамы

      "БХК" ЖШС – "Бірлескен химия компаниясы" жауапкершілігі

      шектеулі серіктестігі

      "ҰИМТ" АЭА" АҚ – "Ұлттық индустриялық мұнай-химия технопаркі" арнайы

      экономикалық аймағы" акционерлік қоғамы

      "АТО" АҚ – "Мұнай және газ ақпараттық-талдау орталығы"

      акционерлік қоғамы

      NCOC – North Caspian Operating Company

      "PSA" ЖШС – "Product Sharing Agreement" жауапкершілігі шектеулі

      серіктестігі

      CNPC – Chinese National Petroleum Corporation

      "KPI" ЖШС – "Kazakhstan Petrochemical Indastries"

      жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

      "KPI" АҚ – "Kazakhstan Petrochemical Indastries" акционерлік

      қоғамы

      "Caspi Bitum" – "Caspi Bitum" бірлескен кәсіпорны" жауапкершілігі

      БК" ЖШС шектеулі серіктестігі

      "ТШО" ЖШС – "Теңізшевройл" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

      "ТеңізСервис" – "ТеңізСервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

      ЖШС

  Қазақстан Республикасында
мұнай-газ секторын дамыту
жөніндегі 2010-2014
жылдарға арналған
бағдарламаға
1-қосымша

КТҚС жағадағы инфрақұрылымының басым объектілерінің
тізбесі

      Ескерту. 1-қосымшаға өзгеріс енгізілді - ҚР Үкіметінің 17.04.2014 № 370 қаулысымен.

Р/с

Жағадағы инфрақұрылым объектілері

Жер учаскесінің болуы

Қаржыландыру көздері

Жобаның құны, млн. теңге

Іске асыру мерзімі (жоспарланған/нақты)

Жауапты тұлға/ұйым

1

2

3

4

5

6

7

Барлау мен өндіру үшін қажетті шарттарды қамтамасыз ету

1

Баутино аймағында бұрғылау ерітіндісін шығару зауыты

Бары: салу кезеңінде Алаң: 1,12 га Негізгі құжаты: ГА № 0118998. Тұпқараған ауданы әкімінің 20.02.07 № 91 шешімі, № 90 шарт

Қарыз қаражаты

2 250

2009-2011 жылдар

"МІ SWACO"

2

Аташ кентінде теңіз операцияларын қолдау базасы

Бары: бар

Алаң: 12,71 га

Негізгі құжаты: 7,4 га жеке меншікке ресімдеу кезеңінде;

4,97 га компанияның меншігінде, оның ішінде:

1,97 га Түпқараған ауданының Баутино кенті әкімінің 19.04.05 ж № 138 шешімімен № 13-202-005-535 кадастр;

1 га- кад. № 13-202-006-235;

2 га- кад. № 13-202-006-271

Европалық қайта құру және даму банкі - 22% Caspian Real Estate LTD -78% (Балықшы) ЖШС-тің қаражаты

12 075

2008-2010 жылдар

Маңғыстау облысының әкімдігі

3

"Сартас" шығанағында теңіз операцияларын қолдаудың жағадағы жаңа базасын құру

Алаң: 330 га

Негізгі құжаты:

12 га - кадастрлық нөмір 13-199-005-185

Акт жер учаскесіне жеке меншік құқығына (№ 0122089 актісі, Түпқараған аймағы әкімінің 15.05.2006 ж № 77 қаулысы бойынша, 159 га - кадастрлық нөмір 13-199-005-184, 15.05.2006 ж. жер учаскесіне жеке меншік құқығының № 40 сатып алу-сату (туралы шарт актісі 0122088);

159 га - кадастрлық нөмір 13-199-005-183, жер учаскесіне жеке меншік құқығына № 0122087 акті

Меншікті және қарыз қаражаты

5 400

2010 ж. -2012 ж.

Маңғыстау облысының әкімдігі

Экология және төтенше жағдайларға ден қою шаралары (мұнайдың төгілуі, ұңғымалардағы авариялар, өрттер, шығарындылар)

4

Атырау облысы Дамба кентінің аймағында "мұнай төгілуіне ден қоюдың Солтүстік-Каспий экологиялық базасы"

Алаң: 70,86 га

Негізгі құжаты:

Мемлекеттік актілер: № 97677, № 97678, № 97679, № 97672). Атырау әкімінің 22.07.09 ж. № 746, 747, 745, 744 қаулылары

Қарыз қаражаты

9 000

2010-2012 жылдар

"ТеңізСервис" ЖШС

Қазақстандық қамтуды ұлғайту мүмкіндігі

5

Баутино аймағында өндірістік алаң салу

Бары: салу кезеңінде

Алаң: 20 га

Негізгі құжаты: Жер учаскесін құрылысқа таңдау актісі, Түпқараған ауданы әкімінің 31.07.08. ж. № 427 қаулысы

Қарыз қаражаты

5 760

2008-2010

"ТеңізСервис" ЖШС

6

Баутино аймағында кіші кемелерді салу зауыты

Алаң: 30 га.

Негізгі құжаты:

Жер "Балықшы" ЖШС-қа жатады, жер учаскесіне жеке меншік 04.04.2003 ж. № 4714 актісі бар

Қарыз және меншікті қаражат

2 640

2008-2010 жылдар 2-тоқсан

"НМСК "Казмортрансфлот" АҚ

7

"Темірат" теңіз мұнай-газ жабдықтарын өндіру зауытын салу

Алаңы: 49 га.

Негіздеме құжат:

кадастр № 13-199-001-2431 Түпқараған ауданы

Ақшүкір ауылы әкімінің 12.12.08 ж. № 1749 шешімі;

кадастр № 13-199-001-2430, Түпқараған ауданы Ақшүкір ауылы әкімінің 12.12.08 ж. № 1751 шешімі

Қарыз қаражаты

11 550

2010 – 2014 желтоқсан

"Казахстан Каспиан Оффшор Индастриз" (Rosetti) ЖШС

8

Ақтау қ. аймағында газды құятын терминал

Алаң: 9,27 га, кад № 13-200-075-244, Ақтау қ. әкімінің 18.10.2006 ж. № 1274 қаулысы;

Алаң: 0.2705 га, кад № 13-200-075-382, Ақтау қ. әкімінің 21.04.2010 ж. № 412 қаулысы;

Алаң: 0.2626 га, кад № 13-200-090-100, Ақтау қ. әкімінің 25.01.2010 ж. № 96 қаулысы;

Алаң: 1,8246, кад № 13-200-092-284, Ақтау қ. әкімінің 25.01.2010 ж. № 97 қаулысы

Қарыз және меншікті қаражат

2 200

2010-2011 жылдар 4-тоқсан

"ФРЭШ" ЖШС

     

      Ескертпе: аббревиатураның толық жазылуы:

      АҚ "НМСК" "Казмортрансфлот" ұлттық теңіз кеме компаниясы" АҚ

  Қазақстан Республикасында
мұнай-газ секторын дамыту
жөніндегі 2010-2014
жылдарға арналған
бағдарламаға
2-қосымша

Каспий теңізі қазақстандық секторының жағадағы инфрақұрылымының әлеуетті іске асырылатын объектілерінің тізбесі

Р/с №

Жағадағы инфрақұрылым объектілері Өнімді тасымалдау және сақтау

Жер учаскесінің болуы

Жауапты инвестор

Жобаның құны, млн. теңге

Іске асыру мерзімі (жоспарланған/нақты егер объекті салынған болса)

Жауапты тұлға/ұйым

1

2

3

4

5

6

7

Барлау және өндіру үшін қажетті жағдайларды қамтамасыз ету

1

Құрық кентінде қалдықтарды орналастыру және көму полигоны

Бұл объекті бойынша жер учаскесінің бөлінісі жүзеге асырылған жоқ.

"Теңіз Сервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

1635

Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен үйлестірілген

"Теңіз Сервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

2

Құрық кентіндегі өнеркәсіптік жабдықтау базасы

Алаң: анықталмаған Негізгі құжаты:

№ 0079830 (s=216,5 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1654 сатып алу-сату келісімі

"Теңіз Сервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

1935

Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен үйлестірілген

"Теңіз Сервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

3

Құрық кентіндегі теңіз мұнай операцияларын қолдау базасы

Алаң: 12 га Негізгі құжаты:

№ 0079830 (s=216,5 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1654 сатып алу - сату келісімі

"Теңіз Сервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

3975

Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен үйлестірілген

"Теңіз Сервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

Өнімді тасымалдау және сақтау

4

Құрық кентіндегі шығарушы жағадағы құрылғылармен мұнай құю терминалы

Бары: ТЭО—ны әзірлеу процесінде белгіленген тәртіппен ҚазТрансОйлдың атына жобалау-зерттеу жұмыстарын жүргізуге рұқсат алынды. Алаң: 627,2 га. Негізгі құжаты: № 99 06.04.2009 ж. қаулы әкімдігі Маңғыстау облысы Қарақия ауд.

инвестор жобаны іске асырудың бизнес-құрылымын және қаржыландыру схемаларын анықтағаннан кейін белгілі болады

77100

Әзірбайжан Республикасының Мемлекеттік ұлттық компаниясымен бірлесе отырып Транскаспий жобасы шеңберінде іске асырылатын болады (ГНКАР). Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен үйлестірілуі тиіс.

"ҚазМұнайГаз" ұлттық компаниясы" акционерлік қоғамы

5

Флот базасы

Алаң: 43 га Негізгі құжаты:

№ 0079830 (s=216,5 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1654 сатып алу-сату келісімі

"НМСК "Казмортранс флот" АҚ

2910

Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен және Құрық терминалынан мұнай жөнелтумен үйлестірілуі тиіс.

"НМСК "Казмортрансфлот" акционерлік қоғамы

Қазақстандық қамтуды ұлғайту мүмкіндігі

6

Құрық кентіндегі кеме жөндеу/кеме жасау зауыты

Алаң: 42,6 га

Негізгі құжаты:

№ 0079830 (s=216,5 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1654 сатып алу-сату келісімі

Инвестор әлеуетті әріптестердің арасында келіссөздердің нәтижесі бойынша анықталатын болады.

60000

2010-2014 ж.

"ҚазМұнайГаз" ұлттық компаниясы" акционерлік қоғамы

7

ErSai Caspian Contractors өндірістік қуатын кеңейту

Алаң: 212 га

Негізгі құжаты: жер учаскесіне жеке меншік құқығының: 28.11.2003 № 578, 04.09.2006 № 1072, 04.09.2006 № 1071, және 28.10.2007 № 1573 актілері

"ЕСАЙ Каспиан Контрактор" жауапкершілігі шектеулі серіктестігінің өз қаражаты

4500

2012-2013 ж.

ErSai Caspian Contractors

8

Keppel Kazakhstan өндірістік куатын кеңейту





Keppel Kazakhstan

9

Құрық кентіндегі металл құрылымын жасау зауыты

Алаң: 70 га

негізгі құжаты:

№ 0079829 (s=317,2 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1653 сатып алу-сату келісімі

Инвестор әлеуетті әріптестердің арасында келіссөздерден кейін анықталатын болады.

13500

Жоба металл құрылымының өндірісі бойынша қосымша қуат салу қажет болған жағдайда іске асатын болады


10

"Ақтау Теңіз портының" АӘА аумағында металл құрылымы зауытын салу


"Дос Марин" ("Акер Қазақстан") жауапкершілігі шектеулі серіктестігінің қаражаты

22500

2009-2012 ж.

Маңғыстау облысының жобасы, "Ақтау теңіз порты" АӘА

11

Құрық кентінде құбырларды бетондау зауытын салу

Бары: "Shell Development Kashagan" (SDK) әзірлеген концептуалдық жобаны әзірлеу процесінде (инвестицияларды негіздеу) Алаң: 16 га Негізгі құжаты:

Мынадай жер учаскелері ұсынылған: № 0079830 (s=216,5 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1654 сатып алу - сату келісімі, № 0079829 (s=317,2 га) мемлекеттік акті, Құрық кенті әкімінің 10.07.07 ж. № 220 шешімі, жер учаскесіне 11.07.07 ж. № 1653 сатып алу-сату келісімі

"ТеңізСервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

9650

2012-2013 (жоспарланатын) Құрық кентінде осы объектіні салуды NCOC консорциумы мен Өкілетті орган мақұлдаған жағдайда

NCOC, "ТеңізСервис" жауапкершілігі шектеулі серіктестігі

Объектілерді инфрақұрылымдық дамыту

12

Құрық кентінде теңіз және экспорт құбырларымен Мұнай және Газдың кешенді дайындығын (МГКДБ) белгілеу

Бұл объект бойынша жер учаскесінің бөлінісі жүзеге асырылған жоқ

Белгіленген жоқ

43050

Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен үйлестірілген.

Белгіленген жоқ

13

Құрық кентіндегі компрессорлық станция

Бұл объект бойынша жер учаскесінің бөлінісі жүзеге асырылған жоқ.

Белгіленген жоқ

7500

Іске асыру мерзімі Қашағанды игерудің II сатысы шеңберінде мұнайды өндіруді бастаумен үйлестірілген

Белгіленген жоқ


      Ескертпе: аббревиатураның толық жазылуы

      NCOC - North Caspian Operating Company

  Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2010 жылғы 18 қазандағы
№ 1072 қаулысына
қосымша

Қазақстан Республикасы Үкіметінің күші жойылған кейбір шешімдерінің тізбесі

      1. "Қазақстан Республикасының мұнай-химия өнеркәсібін дамытудың 2008 - 2013 жылдарға арналған бағдарламасын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2004 жылғы 29 қаңтардағы № 101 қаулысы.

      2. "Каспий теңізінің қазақстандық секторын игерудің мемлекеттік бағдарламасын іске асыру жөніндегі 2006 - 2010 жылдарға арналған (II кезең) іс-шаралар жоспарын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2006 жылғы 13 шілдедегі № 673 қаулысы.

      3. "Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2004 жылғы 29 қаңтардағы № 101 қаулысына өзгерістер енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2007 жылғы 13 желтоқсандағы № 1352 қаулысы.

      4. "Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2006 жылғы 13 шілдедегі № 693 қаулысына толықтырулар мен өзгерістер енгізу туралы" Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2008 жылғы 24 желтоқсандағы № 1258 қаулысы.