On ratification of the Convention concerning Abolition of Forced Labour

Law of the Republic of Kazakhstan of 14 December 2000

      To ratify the Convention of the International Labour Organisation concerning Abolition of Forced Labour Convention (Convention № 105), adopted on the 40-th session of General conference of the International Labor Organization in Geneva, 25 June 1957.

      President
      of the Republic of Kazakhstan              N. NAZARBAYEV

Convention №105 of the International Labour Organisation concerning Abolition of Forced Labour

(Geneva, 25 June 1957)

      The General Conference of the International Labour Organisation,
      Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its fortieth session on 5 June 1957, and
      Having considered the question of forced labour, which is the fourth item on the agenda of the session, and
      Having noted the provisions of the Forced Labour Convention, 1930, and
      Having noted that the Slavery Convention, 1926, provides that all necessary measures shall be taken to prevent compulsory or forced labour from developing into conditions analogous to slavery and that the Supplementary Convention on the Abolition of Slavery, the Slave Trade, and Institutions and Practices Similar to Slavery, 1956, provides for the complete abolition of debt bondage and serfdom, and
      Having noted that the Protection of Wages Convention, 1949, provides that wages shall be paid regularly and prohibits methods of payment which deprive the worker of a genuine possibility of terminating his employment, and
      Having decided upon the adoption of further proposals with regard to the abolition of certain forms of forced or compulsory labour constituting a violation of the rights of man referred to in the Charter of the United Nations and enunciated by the Universal Declaration of Human Rights, and
      Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,
      Adopts this twenty-fifth day of June of the year one thousand nine hundred and fifty-seven the following Convention, which may be cited as the Abolition of Forced Labour Convention, 1957:

Article 1

      Each Member of the International Labour Organisation which ratifies this Convention undertakes to suppress and not to make use of any form of forced or compulsory labour:
      (a) As a means of political coercion or education or as a punishment for holding or expressing political views or views ideologically opposed to the established political, social or economic system;
      (b) As a method of mobilising and using labour for purposes of economic development;
      (c) As a means of labour discipline;
      (d) As a punishment for having participated in strikes;
      (e) As a means of racial, social, national or religious discrimination.

Article 2

      Each Member of the International Labour Organisation which ratifies this Convention undertakes to take effective measures to secure the immediate and complete abolition of forced or compulsory labour as specified in article 1 of this Convention.

Article 3

      The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 4

      1. This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.
      2. It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.
      3. Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 5

      1. A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.
      2. Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this article, will be bound for another period of five years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of five years under the terms provided for in this article.

Article 6

      1. The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.
      2. When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 7

      The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding articles.

Article 8

      At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of the Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 9

      1. Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides:
      (a) The ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of article 5 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;
      (b) As from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.
      2. This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 10

      The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.
      The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its fortieth session which was held at Geneva and declared closed the twenty-seventh day of June 1957.
      In faith whereof we have appended our signatures this fourth day of July 1957.

Мәжбүрлі еңбекті жою туралы туралы конвенцияны бекіту туралы

Қазақстан Республикасының 2000 жылғы 14 желтоқсан N 117-II Заңы

      Женевада 1957 жылғы 25 маусымда Халықаралық еңбек ұйымы Бас конференциясының 40-сессиясы қабылдаған Мәжбүрлі еңбекті жою туралы Конвенция (105-конвенция) бекітілсін.

      Қазақстан Республикасының
           Президенті               Н.Ә. Назарбаев

Мәжбүрлі еңбекті жою туралы № 105 Конвенция
(Женева қ., 1957 ж. 25 маусым)

(2002 жылғы 18 мамырда күшіне енді - ҚР СІМ-нің ресми сайты)

      Женевада Халықаралық Еңбек Бюросының Әкiмшiлiк Кеңесi шақырған және 1957 жылдың 5 маусымында өзiнiң қырқыншы сессиясына жиналған, Халықаралық Еңбек ұйымының Бас Конференциясы сессияның күн тәртібінiң төртiншi тармағы болып табылатын мәжбүрлi еңбек туралы мәселенi қарап,
      1930 жылғы Конвенцияның мәжбүрлi еңбек туралы ережелерiн ескере отырып,
      мiндеттi немесе мәжбүрлi еңбек құлдыққа тең жағдайларға апарып соқтырмауы үшiн барлық шаралар қолдануды көздейтiн құлдық туралы 1926 жылғы Конвенцияны және борышқор кiрiптарлық пен басыбайлы тәуелдiлiктi толық жоюды көздейтiн құлдықты, құл саудасы мен құлдыққа ұқсас институттар мен ғұрыптарды жою туралы 1956 жылғы Қосымша конвенцияны назарға ала отырып,
      жалақыны қорғау туралы 1949 жылғы Конвенция жалақының уақытында төленуiн көздейтiнiн және еңбеккерлердiң жұмыстан кету мүмкiндiгiнен айыратын қандай да болсын еңбекақы жүйесiн қолдануға тыйым салатынын назарға ала отырып,
      Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Жарғысында айтылған және Жалпыға бiрдей адам құқығы декларациясында жарияланған мәжбүрлi және мiндеттi еңбектiң кейбір түрлерiн жоюға қатысты қосымша ұсыныстар қабылдауға қаулы ете отырып,
      осы ұсыныстарға халықаралық конвенция нысанын берудi шеше отырып,
      осы бiр мың тоғыз жүз елу жетiншi жылдың жиырма бесiншi маусым айында, мәжбүрлi еңбектi жою туралы 1957 жылғы Конвенциясы деп аталатын төмендегi Конвенцияны қабылдайды:

1-бап

      Осы Конвенцияны бекiтетiн Халықаралық Еңбек Ұйымының әрбiр Мүшесi мәжбүрлi немесе мiндеттi еңбектi жоюға және оның қандай да бiр болмасын нысанына:
      a) саяси ықпал ету немесе тәрбие құралы ретiнде немесе белгіленген саяси, әлеуметтiк немесе экономикалық жүйеге қарсы саяси көзқарасын бiлдiргенi немесе идеологиялық сенiмi болғаны үшiн жазалау шарасы ретiнде;
      b) экономикалық даму мұқтаждығы үшiн жұмыс күшiн жұмылдыру мен пайдалану құралы ретiнде;
      c) еңбек тәртібін қолдау құралы ретiнде;
      d) ереуiлдерге қатысқаны үшiн жазалау құралы ретiнде;
      e) нәсiлi, әлеуметтiк және ұлттық қатыстылығына немесе дiнге сенуiне қарай кемсiтушiлiк шаралары ретiнде жүгiнбеуге мiндеттенедi.

2-бап

      Осы Конвенцияны бекiтетiн Халықаралық Еңбек Ұйымының әрбiр Мүшесi осы Конвенцияның 1-бабында аталған мәжбүрлi немесе мiндеттi еңбектiң түрлерiн дереу және толық жою үшiн тиiмдi шаралар қабылдауға мiндеттенедi.

3-бап

      Осы Конвенцияны бекіту туралы грамоталар Халықаралық Еңбек Бюросының Бас директорына тiркеу үшiн жiберiледi.

4-бап

      1. Осы Конвенция бекіту туралы грамоталарын Бас Директор тiркеген Халықаралық Еңбек Ұйымының Мүшелерiн ғана байланыстырады.
      2. Ол Ұйымның екi Мүшесiнiң бекіту туралы грамоталарын Бас Директор тiркегеннен кейiн он екi ай өткен соң күшiне енедi.
      3. Соңынан бұл Конвенция Ұйымның әрбiр Мүшесiне қатысты өзiнiң бекіту туралы грамотасын тiркеген күннен кейiн он екi ай өткен соң күшiне енедi.

5-бап

      1. Ұйымның осы Конвенцияны бекітушi кез келген Мүшесi ол алғаш күшiне енгiзiлген сәтiнен бастап он жыл мерзiм өткен соң оны Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директорына жiберiлген және онда тiркелген күшiн жою туралы актi арқылы күшiн жоя алады. Күшiн жою осы күшiн жою туралы актiнi тiркегеннен кейiн бiр жылдан соң күшiне енедi.
      2. Ұйымның осы Конвенцияны бекітушi кез келген Мүшесi жоғары тармақта айтылған он жыл кезең өткеннен кейiн бiр жыл мерзiм iшiнде күшiн жою туралы осы бапта көзделген өзiнiң құқығын пайдаланбаса, келесi он жыл мерзiмде байланысты болады және соңынан әрбiр он жылдық бiткен сайын осы Конвенцияның күшiн осы бапта белгiленген тәртiппен жоя алады.

6-бап

      1. Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры Ұйым Мүшелерiнен алған бекіту туралы грамоталарды, күшiн жою туралы өтiнiштер мен актiлердi өзiнiң тiркегенi туралы Халықаралық Еңбек Ұйымының барлық Мүшелерiне хабарлайды.
      2. Бекіту туралы өзi алған екiншi грамотаның тiркелгенi туралы Ұйым Мүшелерiне хабарлай отырып, Бас Директор олардың назарын осы Конвенцияның күшiне енген күнiне аударады.

7-бап

      Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры Бiрiккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес тiркеу үшiн бекіту туралы алдыңғы баптардың ережелерiне сәйкес өздерiнде тiркелген барлық құжаттарға қатысты толық мәлiметтердi, өтiнiштер мен күшiн жою актiлердi Бiрiккен Ұлттар Ұйымының Бас Хатшысына жiбередi.

8-бап

      Халықаралық Еңбек Бюросының Әкiмшiлiк Кеңесi қажет деп тапқан әрбiр ретте Бас Конференцияға осы Конвенцияны қолдану туралы баяндаманы ұсынады және Конференцияның күн тәртібіне оны толық немесе iшiнара қайта қарау туралы мәселенi енгізу қажеттiгiн шешедi.

9-бап

      1. Егер Конференция осы Конвенцияны толық немесе iшiнара қайта қарайтын жаңа конвенцияны қабылдаған жағдайда және жаңа конвенцияда керiсiнше көзделмеген болса, онда:
      а) Ұйымның қайсыбiр Мүшесiнiң жаңа, қайта қараушы конвенцияны бекітуi, жаңа қайта қараушы конвенция күшiне енгiзiлген жағдайда, 5-баптың ережелерiне қарамастан осы Конвенция күшiнiң жедел түрде өзiнен өзi жойылуына әкеп соқтырады;
      б) жаңа қайта қараушы конвенция күшiне енгiзiлген күннен бастап осы Конвенция оны Ұйым Мүшелерiнiң бекітуi үшiн жабық болады.
      2. Осы Конвенция оны бекiткен, бiрақ жаңа қайта қараушы конвенцияны бекітпеген Ұйымның Мүшелерi үшiн нысаны мен мазмұны жағынан күшiнде қалады.

10-бап

      Осы Конвенцияның ағылшынша және французша мәтiндерi бiрдей.