"Жеке қосалқы шаруашылық туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 31 желтоқсандағы N 1331 Қаулысы

Ескерту. Заңның жобасы Қазақстан Республикасының Парламентiнен кері қайтарып алынды - ҚР Үкіметінің 2009.06.23 N 964 Қаулысымен.

Қазақстан Республикасының Үкiметi ҚАУЛЫ ЕТЕДI:
"Жеке қосалқы шаруашылық туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі

Жоба

Қазақстан Республикасының Заңы
"Жеке қосалқы шаруашылық туралы"

Осы Заң жеке қосалқы шаруашылықтар қызметiнiң құқықтық, ұйымдастырушылық және экономикалық негiздерiн, олардың қызметiн мемлекеттік реттеу мен қолдаудың қағидаттары мен тетiктерiн айқындайды.

1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негiзгi ұғымдар

1) жеке қосалқы шаруашылық - ауылдық жерде және қала маңындағы аймақта орналасқан жер учаскесiнде өз мұқтаждарын қанағаттандыруға арналған қызмет түрi;
2) мәдени (жасанды) жайылым - екпе шөп егiлген жер алқаптары (жайылым);
3) суландырылған жайылым - аумағында тиiстi мал басын сапасы тиiсiнше сумен қамтамасыз ете алатын су көздерi (көл, өзен, тоған, апан-шұңқыр, суарма немесе суландыру каналдары, құбырлы немесе шахталық құдықтар) бар жайылым;
4) жануарлар - ауыл шаруашылық өндiрiсiне тiкелей қатысы бар, адамдардың асырауындағы ауыл шаруашылығы жануарлары мен құстарының барлық түрi.

2-бап. Қазақстан Республикасының жеке қосалқы шаруашылық туралы заңнамасы

1. Қазақстан Республикасының жеке қосалқы шаруашылық туралы заңнамасы Қазақстан Республикасының Конституциясына негiзделедi және осы Заң мен Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерiнен тұрады.
2. Егер Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарда осы Заңдағыдан өзгеше ережелер белгiленсе, онда халықаралық шарттардың ережелерi қолданылады.

3-бап. Жергiлiктi өкiлдi органдардың жеке қосалқы шаруашылықты дамыту саласындағы құзыретi

Жергiлiктi өкiлдi органдар:
1) елдi мекендер шегiнде жеке қосалқы шаруашылықтарда мал ұстау нормативтерiн реттейдi;
2) жеке қосалқы шаруашылықтарды дамыту жөнiндегi iс-шаралар жоспарын бекiтедi;
3) ауылдық елдi мекендерде ауыл шаруашылығы малын ұстау мен жаю ережесiн анықтайды;

4-бап. Жергiлiктi аудандық атқарушы органдардың жеке қосалқы шаруашылықтарды дамыту саласындағы құзыретi

Жергілiктi атқарушы органдар:
1) елдi мекендер жерлерiнде ауыл шаруашылығы малын жаюды реттейдi;
2) жеке қосалқы шаруашылық жүргiзушi азаматтарды мәдени және суландырылған жайылымдар мен мал суаратын алаңдар мен құдықтар жасау жөнiндегi жұмыстарға тартуды ұйымдастырады;
3) жеке қосалқы шаруашылық жүргiзушi азаматтарды елдi мекендер жерлерiнде ирригациялық жүйелердi тиiстi техникалық жағдайда ұстау жөнiндегi жұмыстарға тартуды ұйымдастырады;
4) елдi мекен жерлерiн санитарлық тазарту жөнiндегi жұмыстарды ұйымдастырады;
5) жеке қосалқы шаруашылықтарды дамыту жөнiндегi iс-шаралар жоспарын әзiрлейдi және iске асырады;
6) ветеринария саласындағы заңнамаға сәйкес жеке қосалқы шаруашылықтарда ауыл шаруашылығы жануарларын сәйкестендiрудi ұйымдастырады;
7) ауыл (село), кенттiң, ауылдық (селолық) округтер әкiмдерiнiң шаруашылық кiтаптарында тiркеу жазбаларын жүргiзуiн ұйымдастырады;
8) жеке қосалқы шаруашылық жүргiзушi азаматтарды олардың қызметiн дамыту мәселелерi бойынша оқытуды ұйымдастырады.

5-бап. Жеке қосалқы шаруашылық жүргiзу үшiн азаматтарға берiлетiн жер учаскелерiнiң шектi мөлшерi және онда мал ұстаудың нормативтерi

1. Азаматтарға жеке қосалқы шаруашылық жүргiзу үшiн берiлетiн жер учаскелерiнiң шектi мөлшерi жер заңнамасына сәйкес айқындалады.
2. Жеке қосалқы шаруашылықтарда, елдi мекен шекарасында жануарларды ұстау нормативтерiн елдi мекеннiң мұқтажына арнап бөлiнген ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлерге, қолданыстағы ветеринарлық-санитарлық нормаларды және мал жүктемесiнiң нормативтерiн ескере отырып, жергiлiктi өкiлдi органдар реттейдi.

6-бап. Азаматтардың жеке қосалқы шаруашылық жүргiзуге құқығы

1. Жеке қосалқы шаруашылық жүргiзу құқығына ауыл шаруашылығы мақсатындағы елдi мекендердiң және босалқы жерден жеке меншiк құқығына немесе жер пайдалану құқығына сай заңдастырылып берiлген жер учаскесi бар азаматтар ие болады.
2. Азаматтардың жеке қосалқы шаруашылық жүргiзуге құқығы Қазақстан Республикасының жер заңнамасына сәйкес осы баптың 1-тармағында көрсетiлген жер учаскелерiне құқық белгiлейтiн құжаттардың негiзiнде туындайды.
3. Қазақстан Республикасында тұрақты тұратын шетелдiк азаматтар мен азаматтығы жоқ адамдар жеке қосалқы шаруашылықты Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен және шарттарда жүргiзе алады.

7-бап. Жеке қосалқы шаруашылық жүргiзушi азаматтардың құқықтары мен мiндеттерi

1. Жеке қосалқы шаруашылық жүргiзушi азаматтардың мыналарға құқығы бар:
1) елдi мекенге жеке қосалқы шаруашылық жүргiзу үшiн бөлiнген ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлердi пайдалануға;
2) заңнамада белгiленген тәртiппен кооперативтер, қоғамдық бiрлестiктер, қауымдастықтар құруға, сондай-ақ жеке қосалқы шаруашылықтардың қызметi мен жұмыс iстеуiнiң ортақ мәселелерiн бiрлесiп шешу мақсатында олардың құрамына кiруге;
3) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртiппен малдар мен адамның денсаулығы үшiн аса қауiптi болып табылатын мал өнiмдерi мен шикiзатты алып қою мен оларды жою салдарынан оларға келтiрiлген нұқсанның орнын толтыруға;
4) елдi мекеннiң жоспарлау жобасына сәйкес жеке қосалқы шаруашылық жүргiзу үшiн қажеттi тұрғын үй және шаруашылық құрылыстары мен ғимараттарын салуға;
5) Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген өзге де құқықтарды пайдалануға.
2. Жеке қосалқы шаруашылық жүргiзушi азаматтар мыналарға мiндеттi:
1) мал ұстаудың белгiленген нормативтерi мен ережелерiн қатаң сақтауға;
2) ветеринария заңнамасына сәйкес жануарлардың сәйкестендiрiлуiн қамтамасыз етуге, ветеринарлық iс-шаралар жүргiзу үшiн қажеттi жағдайлар жасауға;
3) мемлекеттiк органдарға Қазақстан Республикасының заңнамасында белгiленген тәртiппен және шарттарда жеке қосалқы шаруашылық туралы ақпарат берiп отыруға;
4) елдi мекенге бөлiнген және жеке қосалқы шаруашылық жүргiзу үшiн пайдаланылатын ауыл шаруашылығы мақсатындағы жерлердiң құнарлылығы мен өнiмдiлiгін қалпына келтiруге қатысуға;
5) өз қызметiнiң нәтижесiнде экологиялық ахуалдың нашарлауына жол бермеуге;
6) мал союды ауыл шаруашылық малдарын сою бойынша ұйымдастырылған арнайы алаңдарда өткiзудi қамтамасыз етуге;
7) мал шаруашылығын дамытуды қолдау бағдарламалары бойынша сатып алынатын малдардың мақсатты пайдаланылуын қамтамасыз етуге;
8) Қазақстан Республикасы заңнамасында белгiленген өзге де мiндеттердi алуға.

8-бап. Жеке қосалқы шаруашылықтарды есепке алу

Жеке қосалқы шаруашылықтарды есепке алу жергiлiктi атқарушы органдардың шаруашылық кiтаптарында жүзеге асырылады.

9-бап. Өзiндiк қосалқы шаруашылықты жүргiзудi тоқтату

Өзiндiк қосалқы шаруашылықтардың қызметiн тоқтату, өзiндiк қосалқы шаруашылық жүргізiлетiн жер учаскесiне азаматтың құқығы тоқтатылған кезден басталады.

10-бап. Осы Заңды қолданысқа енгiзу тәртiбi

Осы Заң ресми жарияланған күнiнен бастап қолданысқа енгiзiледi.

Қазақстан Республикасының
Президенті

О проекте Закона Республики Казахстан "О личном подсобном хозяйстве"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 31 декабря 2005 года N 1331

Сноска. Проект Закона отозван из Мажилиса Парламента РК постановлением Правительства РК от 23.06.2009 N 964 .

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О личном подсобном хозяйстве".

Премьер-Министр
Республики Казахстан

Проект

Закон Республики Казахстан
"О личном подсобном хозяйстве"

Настоящий Закон определяет правовые, организационные и экономические основы деятельности личных подсобных хозяйств, принципы и механизмы государственного регулирования и поддержки их деятельности.

Статья 1. Основные понятия, используемые в настоящем Законе
В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
1) личное подсобное хозяйство - вид деятельности для удовлетворения собственных нужд на земельном участке, расположенном в сельской местности и пригородной зоне;
2) культурные (искусственные) пастбища - это земельные угодья (пастбища) с сеяными травами;
3) обводненные пастбища - пастбища, на территории которых имеются водоисточники (озера, реки, пруды, копани, оросительные или обводнительные каналы, трубчатые или шахтные колодцы), способные обеспечить водой надлежащего качества соответствующее поголовье скота;
4) животные - культивируемые человеком все виды сельскохозяйственных животных и
птиц, имеющих непосредственное отношение к сельскохозяйственному производству.

Статья 2. Законодательство Республики Казахстан о личном подсобном хозяйстве
1. Законодательство Республики Казахстан о личном подсобном хозяйстве основывается на Конституции Республики Казахстан и состоит из настоящего Закона и иных нормативных правовых актов Республики Казахстан.
2. Если международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан, установлены иные правила, чем те, которые содержатся в настоящем Законе, то применяются правила международных договоров.

Статья 3. Компетенция местных представительных органов в области развития личных подсобных хозяйств
Местные представительные органы:
1) регулируют нормативы содержания животных в личных подсобных хозяйствах в пределах населенных пунктов;
2) утверждают планы мероприятий по развитию личных подсобных хозяйств;
3) определяют правила содержания и выпаса сельскохозяйственных животных в сельских населенных пунктах.

Статья 4. Компетенция местных исполнительных органов районов в области развития личных подсобных хозяйств
Местные исполнительные органы:
1) регулируют выпас сельскохозяйственных животных на землях населенных пунктов;
2) организуют привлечение граждан, ведущих личное подсобное хозяйство к работам по созданию культурных и обводненных пастбищ, площадок и колодцев для водопоя скота;
3) организуют привлечение граждан, ведущих личное подсобное хозяйство к работам по содержанию в надлежащем техническом состоянии ирригационных систем на землях населенных пунктов;
4) организуют работы по санитарной очистке земель населенного пункта;
5) разрабатывают и реализуют планы мероприятий по развитию личных подсобных хозяйств;
6) организуют проведение идентификации сельскохозяйственных животных в личных подсобных хозяйствах, в соответствии с законодательством в области ветеринарии;
7) организуют ведение акимами аула (села) поселка, аульного (сельского) округа регистрационных записей в похозяйственных книгах;
8) организуют обучение граждан, ведущих личное подсобное хозяйство, по вопросам развития его деятельности.

Статья 5. Предельные размеры земельных участков, предоставляемых гражданам для ведения личного подсобного хозяйства и нормативы содержания животных в нем
1. Предельные размеры земельных участков, предоставляемых гражданам для ведения личного подсобного хозяйства, определяются в соответствии с земельным законодательством.
2. Нормативы содержания животных в личных подсобных хозяйствах, в границах населенного пункта, регулируются местными представительными органами с учетом действующих ветеринарно-санитарных норм и нормативов нагрузки скота на земли сельскохозяйственного назначения, отведенные населенным пунктам для их нужд.

Статья 6. Право граждан на ведение личного подсобного хозяйства
1. Право на ведение личного подсобного хозяйства принадлежит гражданам, имеющим земельные участки на праве собственности или праве землепользования из земель сельскохозяйственного назначения, населенных пунктов и земель запаса.
2. Право на ведение личного подсобного хозяйства у граждан возникает на основе правоудостоверяющих документов на земельные участки, указанные в пункте 1 настоящей статьи, в соответствии с земельным законодательством Республики Казахстан.
3. Иностранные граждане и лица без гражданства, постоянно проживающие в Республике Казахстан, могут вести личное подсобное хозяйство в порядке и на условиях, установленных законодательством Республики Казахстан.

Статья 7. Права и обязанности граждан, ведущих личное подсобное хозяйство
1. Граждане, ведущие личное подсобное хозяйство имеют право:
1) пользоваться землями сельскохозяйственного назначения, отведенными населенному пункту, для ведения личного подсобного хозяйства;
2) в установленном законодательством порядке создавать кооперативы, общественные объединения и ассоциации, а также входить в их состав с целью совместного решения общих вопросов деятельности и функционирования личных подсобных хозяйств;
3) на возмещение ущерба, понесенного ими в результате изъятия и уничтожения животных, продуктов и сырья животного происхождения, представляющих особую опасность для здоровья животных и человека в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан;
4) возводить жилые и хозяйственные строения и сооружения, необходимые для ведения личного подсобного хозяйства в соответствии с проектом планировки населенного пункта;
5) пользоваться иными правами, установленными законодательством Республики Казахстан
2. Граждане, ведущие личное подсобное хозяйство обязаны:
1) строго соблюдать установленные нормативы и правила содержания животных;
2) в соответствии с ветеринарным законодательством обеспечить идентификацию животных, создать необходимые условия для проведения ветеринарных мероприятий;
3) предоставлять информацию о личном подсобном хозяйстве государственным органам в порядке и случаях, установленных законодательством Республики Казахстан;
4) участвовать в восстановлении плодородия и продуктивности земель сельскохозяйственного назначения, отведенных населенному пункту и используемых для ведения личного подсобного хозяйства;
5) не допускать ухудшения экологической обстановки в результате своей деятельности;
6) обеспечивать проведение забоя животных на организованных специализированных площадках по убою сельскохозяйственных животных;
7) обеспечивать целевое использование животных, приобретаемых по программам поддержки развития животноводства;
8) нести иные обязанности, установленные законодательством Республики Казахстан

Статья 8. Учет личных подсобных хозяйств
Учет личных подсобных хозяйств осуществляется в похозяйственных книгах местных исполнительных органов.

Статья 9. Прекращение ведения личного подсобного хозяйства
Ведение личного подсобного хозяйства прекращается с момента прекращения прав гражданина на земельный участок, на котором ведется личное подсобное хозяйство.

Статья 10. Порядок введения в действие настоящего Закона
Настоящий Закон вводится в действие со дня его официального опубликования.

Президент
Республики Казахстан