ИПС "Әділет"

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Ядролық авариялар жағдайындағы немесе радиациялық авария жағдайындағы көмек туралы конвенцияны ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Ядролық авария жағдайындағы немесе радиациялық авариялық жағдайдағы көмек туралы конвенция

Вена, 1986 жылғы 26 қыркүйек

      Осы Конвенцияға қатысушы мемлекеттер,
      ядролық қызметтің бірқатар мемлекеттерде жүзеге асырылып жатқанын сезіне отырып,
      ядролық қызметті жүзеге асырған кезде қауіпсіздіктің жоғары деңгейін қамтамасыз ету үшін ядролық аварияларды болдырмауға және егер ол орын алса, кез келген осындай авариялардың зардаптарын мейлінше азайтуға бағытталған жан-жақты шаралардың қабылданып келгенін және қабылданатынын атап көрсете отырып,
      ядролық энергияны қауіпсіз дамыту және пайдалану саласындағы халықаралық ынтымақтастықты одан әрі нығайтуға тілек білдіре отырып,
      ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында олардың зардаптарын жұмсарту мақсатында кейінге қалдырмай көмек беруге жәрдемдесетін халықаралық жүйенің қажеттігіне көз жеткізе отырып,
      осы салада өзара көмек туралы екі жақты және көп жақты уағдаластықтардың пайдалылығын атап көрсете отырып,
      ядролық аварияға немесе радиациялық авария жағдайына байланысты өзара төтенше көмек көрсету жөніндегі іс-шараларға қатысты Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттіктің басшылыққа алынатын принциптер әзірлеу жөніндегі қызметін атап көрсете отырып,
      мына төмендегілер туралы келісті:

1-бап. Жалпы ережелер

      1. Қатысушы мемлекеттер өзара және Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттікпен (бұдан әрі «Агенттік» деп аталатын) ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында олардың зардаптарын мейлінше азайту үшін кейінге қалдырмай жәрдем беру мақсатында және адамдардың өмірін, мүлкін және қоршаған ортаны радиоактивтік шығарындылардың әсерінен қорғау үшін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес ынтымақтасады.
      2. Осындай ынтымақтастыққа жәрдемдесу үшін қатысушы мемлекеттер екі жақты немесе көп жақты уағдаластыққа қол жеткізе алады немесе ол орынды болған жерде, ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында орын алуы мүмкін зиян мен нұқсанды болдырмау немесе мейлінше азайту мақсатында оларды үйлестіре жүргізеді.
      3. Өз Жарғысының шеңберінде әрекет ететін қатысушы мемлекеттер Агенттіктен осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес осы Конвенциямен көзделген қатысушы мемлекеттердің арасындағы ынтымақтастыққа жәрдемдесу мен қолдау көрсетуге ықпал ету үшін барлық мүмкіндіктер жасауды сұрайды.

2-бап. Көмек беру

      1. Егер қатысушы мемлекетке оның аумағында туындағанына немесе туындамағанына, ондай аварияның немесе авариялық жағдайдың оның заңды құзырында немесе бақылауында болу-болмауына қарамастан, ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында көмек талап етілсе, ол мұндай көмек үшін кез келген басқа қатысушы мемлекетке тікелей немесе Агенттік арқылы жүгіне алады және Агенттіктен немесе тиісті жағдайларда басқа халықаралық үкіметаралық ұйымдардан (бұдан әрі «халықаралық ұйымдар» деп аталатын) көмек сұрай алады.
      2. Көмек сұрайтын қатысушы мемлекет талап етілетін көмектің көлемі мен түрін айқындайды және ол іс жүзінде мүмкін болған жағдайда, көмек беруші тарапқа осындай ақпаратты хабарлайды, ондай хабар көмек беруші тарапқа осы өтінішті өзінің қандай көлемде қанағаттандыра алатынын айқындау үшін қажет болуы мүмкін. Көмек сұраушы қатысушы мемлекеттің талап етілетін көмектің көлемі мен түрін дәл айқындауға іс жүзінде мүмкіндігі болмаған жағдайда көмек сұраушы қатысушы мемлекет пен көмек беруші тарап бір-бірінен консультация ала отырып, талап етілетін көмектің көлемі мен түріне қатысты шешім қабылдайды.
      3. Осындай көмек туралы өтініш жіберілген әрбір қатысушы мемлекет кейінге қалдырмай шешім қабылдайды және сұраушы қатысушы мемлекетке тікелей немесе Агенттік арқылы сұралған көмекті беруге шамасы келетін-келмейтіні туралы, сондай-ақ берілуі мүмкін көмектің көлемі мен шарттары туралы хабарлайды.
      4. Қатысушы мемлекеттер ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында басқа қатысушы мемлекеттерге көмек беру үшін өздері бөле алатын сарапшыларды, жабдықтар мен материалдарды, сондай-ақ әсіресе осындай көмек беріле алатын қаржылық шарттарды өз мүмкіндіктерінің шегінде айқындайды және ол туралы Агенттікке хабарлайды.
      5. Кез келген қатысушы мемлекет медициналық көмек көрсетуге немесе ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында әсер етуге ұшыраған адамдарды басқа қатысушы мемлекеттің аумағына уақытша көшіруге қатысты көмек туралы өтінішпен жүгіне алады.
      6. Ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында көмек сұраған қатысушы мемлекеттің немесе мүше мемлекеттің өтінішіне жауап ретінде Агенттік өз Жарғысына сәйкес және осы Конвенцияда көзделгендей:
      а) осы мақсатқа бөлінген тиісті қаражатты береді;
      b) Агенттікте бар мәліметтер бойынша қажетті қаражатқа ие басқа мемлекеттер мен халықаралық ұйымдарға өтінішті кейінге қалдырмай жеткізеді; және
      с) егер сұраушы мемлекет өтініш жасаса, осындай тәртіппен берілуі мүмкін көмекті халықаралық деңгейде үйлестіреді.

3-бап. Көмекке басшылық жасау және оны бақылау

      Егер өзгедей уағдаластықтар болмаса:
      а) сұраушы мемлекет жалпы басшылықтың жасалуына, бақылауға, көмекті үйлестіруге және оны қадағалауға өз аумағының шегінде жауапты болады. Көмек персонал беруді қамтыған жағдайларда, көмек беруші тарап, сұраушы мемлекетпен консультация алмаса отырып, өздерінің тарапынан персонал мен жабдықтар беруге жауапты және персонал мен жабдықтар пайдалануға тікелей жедел басшылық жасауды қамтамасыз ететін адам тағайындауға тиіс. Тағайындалған адам ондай басшылық жасауды сұраушы мемлекеттің тиісті органдарымен ынтымақтастықта жүзеге асыруға тиіс;
      b) сұраушы мемлекет көмекті өз дәрежесінде және тиімді жүзеге асыру үшін жергілікті қаражат пен қызмет көрсетулерді өз мүмкіндіктерінің шегінде ұсынады. Ол сондай-ақ өзінің аумағына көмек беруші тарап немесе соның атынан көмек көрсету мақсатында жеткізілген персоналды, жабдықтар мен материалдарды қорғауды қамтамасыз етеді;
      с) кез келген тараптардың көмек көрсету кезеңдерінде жеткізілген жабдықтары мен материалдарының меншік құқығы өзгеріссіз қалады және олардың қайтарылуы қамтамасыз етіледі;
      d) көмек берген қатысушы мемлекет 2-баптың 5-тармағына сәйкес сауалға жауап ретінде, осы көмекті өз аумағының шегінде үйлестіреді.

4-бап. Құзыретті органдар мен байланыс пункттері

      1. Әрбір қатысушы мемлекет Агенттікті және тікелей немесе Агенттік арқылы басқа қатысушы мемлекеттерді өздерінің көмек туралы өтініш жасау мен алуға және көмек туралы ұсыныс қабылдауға уәкілетті құзыретті органдары мен байланыс пункттері туралы хабардар етеді. Осындай байланыс пункттеріне және Агенттіктегі орталық пунктке қол жетімділік тұрақты негізде болуға тиіс.
      2. Әрбір қатысушы мемлекет 1-тармақта көрсетілген ақпаратта болуы мүмкін кез келген өзгерістер туралы Агенттікке кейінге қалдырмай хабарлайды.
      3. Агенттік қатысушы мемлекеттерге, мүше мемлекеттерге және тиісті халықаралық ұйымдарға 1 және 2-тармақтарда көрсетілген ақпаратты жүйелі түрде және шұғыл тәртіппен береді.

5-бап. Агенттіктің функциялары

      Қатысушы мемлекеттер Агенттіктен 1-баптың 3-тармағына сәйкес және осы Конвенцияның басқа ережелеріне нұқсан келтірмейтін мыналарды:
      а) қатысушы мемлекеттердің және мүше мемлекеттердің арасында ақпарат жинауға және таратуға қатысты:
      і) ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында бөлінуі мүмкін сарапшыларды, жабдықтар мен материалдарды;
      іі) ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында жауап шараларға қатысты әдістемелік принциптерді, жүргізу тәсілдерін және зерттеудің қолда бар нәтижелерін сұрайды;
      b) кез келген мынадай немесе басқа тиісті мәселелерге байланысты қатысушы мемлекетке немесе мүше мемлекетке көмек көрсетуге өтініш негізінде:
      і) төтенше жоспарлар, сондай-ақ тиісті заңнама дайындау;
      іі)ядролық авария жағдайына немесе радиациялық авария жағдайына персонал даярлаудың тиісті бағдарламаларын әзірлеу;
      ііі) ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында көмек және тиісті ақпарат туралы өтініш беру;
      іv) радиациялық бақылаудың тиісті бағдарламаларын, рәсімдерін және нормаларын әзірлеу;
      v) радиациялық бақылаудың тиісті жүйесін жасаудың дұрыс-бұрыстығына зерттеу жүргізу;
      с) ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында көмек сұраушы қатысушы мемлекетке немесе мүше мемлекетке аварияны немесе авариялық жағдайды бастапқы бағалау жүргізуге арналған тиісті қаражат беру;
      d) ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында қатысушы мемлекетке немесе мүше мемлекетке өзінің адал қызмет көрсетулерін ұсыну;
      е) тиісті ақпарат алу және деректер алмасу мақсатында тиісті халықаралық ұйымдармен байланыс орнату және осындай ұйымдардың тізімін қатысушы мемлекеттердің, мүше мемлекеттердің және жоғарыда аталған ұйымдардың назарына жеткізу.

6-бап. Құпиялылық және жария мәлімдеме

1. Сұраушы мемлекет және көмек беруші тарап ядролық авария жағдайында немесе радиациялық авария жағдайында берілетін көмекке байланысты кез келген тарапқа мәлім болатын кез келген құпия ақпараттың құпиялылығын қорғауды қамтамасыз етеді. Ондай ақпарат ол туралы уағдаластыққа қол жеткізілген көмек көрсету мақсаттарына ғана пайдаланылады.
2. Көмек беретін тарап ядролық авария жағдайына немесе радиациялық авария жағдайына байланысты көмек беру туралы ақпаратты, осындай ақпаратты жариялағанға дейін сұраушы мемлекетпен келісуге бар күш-жігерін жұмсайды.

7-бап. Шығынды өтеу

      1. Көмек беруші тарап сұраушы мемлекетке қайтарымсыз көмек ұсына алады. Осындай негізде көмек көрсету қажет пе, жоқ па дегенді қарау кезінде көмек беруші тарап мыналарды:
      а) ядролық аварияның немесе радиациялық авария жағдайының сипатын;
      b) ядролық аварияның немесе радиациялық авария жағдайының туындаған жерін;
      с) дамушы елдердің қажетін;
      d) ядролық қондырғылары жоқ елдердің айрықша қажетін; және
      е) осыған қатысы бар кез келген басқа факторларды ескереді.
      2. Көмек шығынды толық немесе ішінара өтеу негізінде берілген жағдайларда, сұраушы мемлекет көмек беруші тарапқа соның атынан әрекет ететін адамдардың немесе ұйымдардың көрсетілген қызметке байланысты шығындарын, сондай-ақ көрсетілген көмекке байланысты шығыстарды, сұраушы мемлекет бұл шығыстарды тікелей төлемеген болса, толық көлемде өтейді. Егер өзгедей уағдаластық болмаса, өтем көмек беруші тарап сұраушы мемлекетке шығынды өтеу туралы өз өтінішін білдіргеннен кейін кейінге қалдырылмай жасалады; жергілікті жердегі шығындармен салыстырғанда бұл шығынның өзгешелігі оның еркін аударымдылығы болып табылады.
      3. 2-тармақта баяндалғанға қарамастан, көмек беруші тарап толық немесе ішінара өтемнен кез келген уақытта бас тарта алады немесе оның мерзімін ұзартуға келісе алады. Мұндай бас тартуды немесе мерзімін ұзартуды қараған кезде көмек беруші тараптар дамушы елдердің қажеттеріне тиісті көңіл бөледі.

8-бап. Артықшылықтар, иммунитеттер және жеңілдіктер

      1. Сұраушы мемлекет көмек беруші тараптың персоналына және соның атынан әрекет ететін персоналға өздерінің көмек көрсету жөніндегі функцияларын орындау үшін қажет артықшылықтар, иммунитеттер мен жеңілдіктер береді.
      2. Сұраушы мемлекетке олар туралы тиісті тәртіппен хабарланған және оны сол мемлекет қабылдаған көмек беруші тараптың персоналына немесе соның атынан әрекет ететін персоналға сұраушы мемлекет мынадай артықшылықтар мен иммунитеттер береді:
      а) өздерінің міндеттерін орындау кезіндегі әрекетіне немесе әрекетсіздігіне қатысты қылмыстық, азаматтық және әкімшілік заңды құзырын қоса алғанда, көмекке жүгінген мемлекет тарапынан қамаудан, ұстаудан, істі қараудан иммунитет; және
      b) әдетте өздерінің көмек көрсету жөніндегі функцияларын жүзеге асыруға қатысты тауарларының құнын немесе көрсетілген қызметтің ақысын қосуды қоспағанда, салықтардан, баждардан немесе басқа алымдардан босату.
      3. Сұраушы мемлекет:
      а) көмек беруші тарапты көмек көрсету мақсатында сұраушы мемлекеттің аумағына жеткізілген жабдықтардан және мүліктерден алынатын салықтардан, баждардан немесе басқа алымдардан босатады; және
      b) осындай жабдықтар мен мүліктерді қамаудан, тәркілеуден немесе реквизициялаудан иммунитетті қамтамасыз етеді.
      4. Сұраушы мемлекет осындай жабдықтар мен мүліктердің қайтарылуын қамтамасыз етеді. Көмек беруші тарап өтініш білдірген жағдайда сұраушы мемлекет көмек көрсету кезінде пайдаланылған жабдықтарды қайтарылғанға дейін пайдалану үшін одан әрі пайдалануға жарамды ететін қажетті дезактивтендіруді өз мүмкіндіктері шегінде ұйымдастырады.
      5. Сұраушы мемлекет өзінің ұлттық аумағына олар туралы 2-тармаққа сәйкес хабарланған персоналдардың келуі мен кетуіне, сондай-ақ көмек көрсету кезінде пайдаланылатын жабдықтар мен мүліктердің әкелінуі мен әкетілуіне жәрдемдеседі.
      6. Осы баптың бірде бір ережесі сұраушы мемлекеттің азаматтарынан немесе онда тұрақты тұратын адамдардан осының алдындағы тармақтарда көзделген артықшылықтар мен иммунитеттер беруді талап етпейді.
      7. Осы бапқа сәйкес осындай артықшылықтар мен иммунитеттерді пайдаланушылардың барлығы сұраушы мемлекеттің заңдары мен ережелерін артықшылықтар мен иммунитеттерге нұқсан келтірмей құрметтеуге міндетті.
      8. Осы баптың бірде бір ережесі басқа халықаралық келісімдерге немесе кәдімгі халықаралық құқық нормаларына сәйкес берілетін артықшылықтар мен иммунитеттерге қатысты құқықтар мен міндеттемелерге нұқсан келтірмейді.
      9. Мемлекет осы Конвенцияға қол қойған, ратификациялаған, қабылдаған, мақұлдаған немесе оған қосылған кезде 2 және 3-тармақтарды өзі үшін толық немесе ішінара міндетті деп есептемейтінін мәлімдей алады.
      10. 9-тармаққа сәйкес мәлімдеме жасаған қатысушы мемлекет оны депозитарийге хабарлау жолымен кез келген уақытта алып тастай алады.

9-бап. Персоналды, жабдықтар мен мүлікті транзиттеу

Әрбір қатысушы мемлекет, сұраушы мемлекеттің немесе көмек беруші тараптың өтініші бойынша ол туралы тиісті дәрежеде хабарланған транзитке өзінің аумағы арқылы сұраушы мемлекетке және одан бері көмек көрсету кезінде пайдаланатын персоналды, жабдықтар мен мүлікті алып кетуге жәрдемдесуге ұмтылады.

10-бап. Кінә қою және өтем

      1. Қатысушы мемлекет осы бапқа сәйкес заңды талап қою мен кінә қоюды реттеуге жәрдемдесу үшін тығыз ынтымақтасады.
      2. Егер өзгедей уағдаластық болмаса, сұраушы қатысушы мемлекет сұралған көмекті алу барысында өз аумағында немесе өзінің заңды құзырындағы немесе бақылауындағы басқа ауданда орын алған адам өліміне немесе оның денесіне жарақат салынуына, мүлкіне нұқсан келтірілуіне немесе оның жоғалуына немесе қоршаған ортаға зиян келтірілуіне қатысты:
      а) көмек беруші тарапқа немесе жеке тұлғаларға немесе өзінің атынан әрекет ететін басқа құқық субъектілеріне қарсы қандай да бір заңды талап қоюды қозғамайды;
      b) көмек беруші тарапқа немесе жеке тұлғаларға немесе өзінің атынан әрекет ететін басқа құқық субъектілеріне үшінші тарап қойған заңды талап қоюлар мен кінә қоюларға байланысты іс жүргізу жауапкершілігін мойнына алады;
      с) көмек беруші тарапты немесе жеке тұлғаларды немесе өзінің атынан әрекет ететін басқа құқық субъектілерін олар туралы (b) тармақшасында айтылған заңды талап қоюлар мен кінә қоюларға қатысты құқықтық қорғауды қамтамасыз етеді; және
      d) көмек беруші тарапқа немесе жеке тұлғаларға немесе өзінің атынан әрекет ететін басқа құқық субъектілеріне мыналарға байланысты:
      і) көмек беруші тараптың персоналы қатарындағы адам немесе өзінің атынан әрекет ететін адам қайтыс болғанда немесе осындай адамдардың денесіне зақым келтірілгенде;
      іі) көмек беруге қатысы бар, іске қосылмаған жабдықтар мен материалдар жоғалғанда немесе оларға нұқсан келтірілгенде өтем төлейді; бұған өлімге, денені зақымдауға, жоғалуға немесе нұқсанға әкеп соққан жекелеген адамдардың әдейі жасаған заңсыз мінез-құлық көрсету жағдайлары қосылмайды.
      3. Осы бап кез келген халықаралық келісіммен немесе кез келген мемлекеттің ұлттық заңнамасымен қолдануды көздейтін өтем жасауға немесе өтемақы төлеуге кедергі жасамайды.
      4. Осы баптың бірде бір ережесі сұраушы мемлекеттен өздерінің азаматтарына немесе онда тұрақты тұратын адамдарға 2-тармақты толық немесе ішінара қолдануды талап етпейді.
      5. Мемлекет осы Конвенцияға қол қойған, ратификациялаған, қабылдаған, мақұлдаған немесе оған қосылған кезде:
      а) 2 және 3-тармақтарды өзі үшін толық немесе ішінара міндетті деп есептемейтінін;
      b) өлімге, денені зақымдауға, жоғалуға немесе нұқсанға әкеп соққан жекелеген адамдардың дөрекі немқұрайлылығы жағдайларында 2-тармақты толық немесе ішінара қолданбайтынын мәлімдей алады.
      6. 9-тармаққа сәйкес мәлімдеме жасаған қатысушы мемлекет оны депозитарийге хабарлау жолымен кез келген уақытта алып тастай алады.

11-бап. Көмекті тоқтату

Сұраушы мемлекет немесе көмек беруші тарап тиісті консультация жүргізгеннен кейін және жазбаша хабарлама арқылы осы Конвенцияға сәйкес алынатын немесе берілетін көмекті тоқтату туралы кез келген уақытта өтініш жасай алады. Осындай өтініштің түсуі бойынша мүдделі тараптар көмекті тиісті дәрежеде аяқтауға арналған іс-шаралар әзірлеу мақсатында бір-бірімен консультациялар жүргізеді.

12-бап. Басқа халықаралық келісімдермен байланыс

Осы Конвенция осы Конвенция қамтитын мәселелерге қатысты қазіргі халықаралық келісімдер бойынша немесе осы Конвенцияның нысанасы мен мақсатына сәйкес жасалған болашақ халықаралық келісімдер бойынша қатысушы мемлекеттердің өзара құқықтары мен міндеттемелерін қозғамайды.

13-бап. Дауларды реттеу

      1. Қатысушы мемлекеттердің арасында немесе қатысушы мемлекет пен Агенттік арасында осы Конвенцияны түсіндіруге немесе қолдануға қатысты дау туындаған жағдайда тараптар дауды келіссөздер жолымен реттеу мақсатында немесе дауларды реттеудің өздерінің қабылдауына болатын кез келген басқа бейбіт тәсілдерімен өзара консультациялар жүргізеді.
      2. Егер қатысушы мемлекеттер арасындағы осындай сипаттағы дау 1-тармаққа сәйкес консультациялар жүргізу туралы өтініш келіп түскен сәттен бастап бір жыл ішінде реттелмейтіндей болса, онда осындай дауға қатысушы кез келген тараптың өтініші бойынша ол төрелікке беріледі немесе шешім қабылдау үшін Халықаралық Сотқа жіберіледі. Дау төрелікке берілген жағдайда, егер өтініш келіп түскен сәттен бастап алты ай ішінде дауласушы тараптар төрелік істі қарауды ұйымдастыруға қатысты келісімге келе алмаса, тараптардың бірі Халықаралық Соттың Төрағасынан немесе Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысынан бір немесе одан да көп төреші тағайындауды сұрай алады. Дауға қатысушы тараптардың қарама-қайшы өтініші жағдайында, Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына жүгіну басымдыққа ие болады.
      3. Осы Конвенцияға мемлекет қол қойған, ратификациялаған, қабылдаған, мақұлдаған немесе оған қосылған кезде ол өзін 2-тармақта көзделген дауларды реттеудің бір не екі рәсімдерімен байланысты емес деп есептейтінін мәлімдей алады. Басқа қатысушы мемлекеттер осындай мәлімдеме күшінде болатын қатысушы мемлекетке қатысты 2-тармақта көзделген дауды реттеудің қандай да бір рәсіміне байланысты болып табылмайды. Осы Конвенцияны 13-баптың 2-тармағына қатысты ескертпе жасай отырып, КСРО Жоғарғы Кеңесінің Төралқасы ратификациялады.
      4. 3-тармаққа сәйкес мәлімдеме жасаған қатысушы мемлекет, ол туралы депозитарийге хабарлама жасау жолымен мәлімдемені кез келген уақытта алып тастай алады.

14-бап. Күшіне ену

      1. Осы Конвенция барлық мемлекеттердің, сондай-ақ Намибия бойынша Біріккен Ұлттар Ұйымының Кеңесі ұсынған Намибияның қол қоюы үшін Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттіктің Венадағы Орталық мекемелерінде және Біріккен Ұлттар Ұйымының Нью-Йорктағы Орталық мекемелерінде тиісінше 1986 жылғы 26 қыркүйектен және 1986 жылғы 6 қазаннан бастап ол күшіне енгенге дейін немесе қай мерзімнің неғұрлым ұзақ болуына қарай, он екі ай ішінде ашық болады.
      2. Мемлекет, сондай-ақ Намибия бойынша Біріккен Ұлттар Ұйымының Кеңесі ұсынған Намибия қол қою жолымен немесе ратификациялаудың, қабылдаудың немесе мақұлдаудың талаптарына қол қойғаннан кейін ратификациялау, қабылдау немесе мақұлдау туралы құжатты сақтауға өткізу жолымен немесе қосылу туралы құжатты сақтауға өткізу жолымен осы Конвенцияға өздерінің міндеттіліктерін білдіре алады. Ратификациялау, қабылдау, мақұлдау немесе қосылу туралы құжаттар депозитарийге сақтауға өткізіледі.
      3. Осы Конвенция үш мемлекет өздері үшін осы Конвенцияның міндеттілігіне келісімін білдіргеннен соң отыз күннен кейін күшіне енеді.
      4. Осы Конвенция күшіне енгеннен кейін оған өзінің міндеттілігіне келісім білдірген әрбір мемлекет үшін, осы Конвенция ол мемлекет үшін келісім білдірген күннен кейін отыз күн өткен соң күшіне енеді.
      5. а) Осы Конвенция осы бапта көрсетілгендей, егеменді мемлекеттерден тұратын және осы Конвенция қамтитын мәселелер бойынша халықаралық келісімдер жасасу мен қолдану, келіссөздер жүргізу саласында құзыретке ие халықаралық ұйымдар мен өңірлік интеграция ұйымдарының қосылуы үшін ашық.
      b) Өздерінің құзыретіне кіретін мәселелерде мұндай ұйымдар өздерінің атынан құқықтарды жүзеге асырады және осы Конвенция қатысушы мемлекеттерге беретін міндеттемелерді орындайды.
      с) Өзінің қосылу туралы құжатын сақтауға өткізген кезде мұндай ұйым депозитарийге осы Конвенция қамтитын мәселелерге қатысты өз құзыретінің шегі көрсетілген мәлімдеме жібереді.
      d) Мұндай ұйым мүше мемлекеттердің дауысына қосымша қандай да бір дауысқа ие бола алмайды.

15-бап. Уақытша қолдану

Мемлекет қол қоюы бойынша немесе осы Конвенция өзі үшін күшіне енгенге дейін осы Конвенцияны уақытша негізде қолданатын боламын деп жариялай алады.

16-бап. Түзетулер

      1. Қатысушы мемлекет осы Конвенцияға түзетулер енгізе алады. Ұсынылған түзету депозитарийге жіберіледі, ол оны барлық басқа қатысушы мемлекеттерге дереу жібереді.
      2. Егер қатысушы мемлекеттердің көпшілігі депозитарийден ұсынылған түзетулерді қарау үшін конференция шақыруды талап етсе, онда депозитарий барлық қатысушы мемлекеттерді осындай конференцияға шақырады, ол шақыру жіберілгеннен кейін отыз күн өткен соң шақырылады. Конференцияда барлық қатысушы мемлекеттердің үштен екі көпшілік даусымен қабылданған кез келген түзету барлық қатысушы мемлекеттер Вена мен Нью-Йоркте қол қою үшін ашық хаттама түрінде ресімделеді.
      3. Хаттама өздері үшін оның міндеттілігіне үш мемлекет келісім білдіргеннен кейін отыз күннен соң күшіне енеді. Хаттама күшіне енгеннен кейін оның міндеттілігіне келісім білдірген әрбір мемлекет үшін келісім білдірген күннен кейін отыз күн өткен соң осы мемлекет үшін хаттама күшіне енеді.

17-бап. Күшін жою

1. Қатысушы мемлекет депозитарийге жазбаша хабарлау арқылы осы
Конвенцияның күшін жоя алады.
2. Күшін жою депозитарий хабарламаны алған күннен кейін бір жылдан соң күшіне енеді.

18-бап. Депозитарий

      1. Агенттіктің Бас директоры осы Конвенцияның депозитариі болып табылады.
      2. Агенттіктің Бас директоры қатысушы мемлекеттерге және барлық басқа мемлекеттерге мыналарды:
      а) осы Конвенцияға әрбір қол қою немесе түзету туралы кез келген хаттама туралы;
      b) осы Конвенцияға немесе түзету туралы кез келген хаттамаға қатысты ратификациялау, қабылдау, мақұлдау немесе қосылу туралы құжатты сақтауға әрбір беру туралы;
      с) 8, 10, 13-баптарға сәйкес кез келген мәлімдеме немесе ондай мәлімдемені алып тастау туралы;
      d) 15-бапқа сәйкес осы Конвенцияны уақытша негізде қолдану туралы кез келген мәлімдеме туралы;
      е) осы Конвенцияның күшіне енуі және оған кез келген түзетулер туралы; және
      f) 15-бапқа сәйкес жарияланған кез келген күшін жою туралы дереу хабарлайды.

19-бап. Түпнұсқалық мәтіндер және куәландырылған
көшірмелер

      Осы Конвенцияның түпнұсқамен бірдей болып табылатын ағылшын, араб, испан, қытай, орыс және француз түпнұсқа мәтіндері Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттіктің Бас директорына сақтауға өткізіледі, ол куәландырылған көшірмені қатысушы мемлекеттерге және барлық басқа мемлекеттерге жібереді.
      Тиісті дәрежеде уәкілдік ететін төменде қол қоюшылар осыны растап, 14-баптың 1-тармағында көрсетілгендей, қол қою үшін ашық осы Конвенцияға қол қойды.
      Бір мың тоғыз жүз сексен алтыншы жылғы қыркүйек айының жиырма алтысы күні Венадағы арнаулы сессияда Атом энергиясы жөніндегі халықаралық агенттіктің Бас конференциясы қабылдады.

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции о помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации".

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

Закон Республики Казахстан

О ратификации Конвенции о помощи в случае ядерной аварии или
радиационной аварийной ситуации

Ратифицировать Конвенцию о помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации, принятую в Вене 26 сентября 1986 года.

Президент
Республики Казахстан

КОНВЕНЦИЯ О ПОМОЩИ В СЛУЧАЕ ЯДЕРНОЙ АВАРИИ ИЛИ
РАДИАЦИОННОЙ АВАРИЙНОЙ СИТУАЦИИ

      ГОСУДАРСТВА - УЧАСТНИКИ НАСТОЯЩЕЙ КОНВЕНЦИИ,
      СОЗНАВАЯ, что ядерная деятельность осуществляется в ряде государств,
      ОТМЕЧАЯ, что для обеспечения высокого уровня безопасности при осуществлении ядерной деятельности принимались и принимаются всесторонние меры, направленные на предотвращение ядерных аварий и сведение к минимуму последствий любой такой аварии, если она произойдет,
      ВЫРАЖАЯ ЖЕЛАНИЕ укреплять далее международное сотрудничество в области безопасного развития и использования ядерной энергии,
      БУДУЧИ УБЕЖДЕНЫ в необходимости международной системы, которая будет содействовать безотлагательному предоставлению помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации с целью смягчения ее последствий,
      ОТМЕЧАЯ полезность двусторонних и многосторонних договоренностей о взаимной помощи в этой области,
      ОТМЕЧАЯ деятельность Международного агентства по атомной энергии по разработке руководящих принципов относительно мероприятий по оказанию взаимной чрезвычайной помощи в связи с ядерной аварией или радиационной аварийной ситуацией,
      СОГЛАСИЛИСЬ о нижеследующем:

Статья 1

Общие положения

      1. Государства-участники сотрудничают между собой и с Международным агентством по атомной энергии (в дальнейшем именуемым "Агентство") в соответствии с положениями настоящей Конвенции в целях содействия безотлагательному предоставлению помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации для сведения к минимуму их последствий и для защиты жизни, имущества и окружающей среды от воздействий радиоактивных выбросов.
      2. Для содействия такому сотрудничеству государства-участники могут достигать двусторонних или многосторонних договоренностей или, где это целесообразно, их сочетания с целью предотвращения или сведения к минимуму вреда и ущерба, которые могут иметь место в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации.
      3. Государства-участники просят Агентство, действующее в рамках своего Устава, делать все возможное в соответствии с положениями настоящей Конвенции, чтобы способствовать, содействовать и оказывать поддержку сотрудничеству между государствами-участниками, предусмотренному в настоящей Конвенции.

Статья 2

Предоставление помощи

      1. Если государству-участнику требуется помощь в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации, независимо от того, возникает или не возникает на его территории, под его юрисдикцией или контролем такая авария или аварийная ситуация, оно может обратиться за такой помощью от любого другого государства-участника, непосредственно или через Агентство, и от Агентства или, в соответствующих случаях, от других международных межправительственных организаций (в дальнейшем именуемых "международные организации").
      2. Запрашивающее помощь государство-участник определяет объем и вид требующейся помощи и, когда это практически возможно, сообщает предоставляющей помощь стороне такую информацию, которая может оказаться необходимой этой стороне для определения того, в каком объеме она может удовлетворить данную просьбу. В случае, когда запрашивающему государству-участнику практически невозможно точно определить объем и вид требующейся помощи, запрашивающее государство-участник и предоставляющая помощь сторона, в консультации друг с другом, принимают решение относительно объема и вида требующейся помощи.
      3. Каждое государство-участник, которому направлена просьба о такой помощи, безотлагательно принимает решение и сообщает запрашивающему государству-участнику, непосредственно или через Агентство, о том, в состоянии ли оно предоставить запрашиваемую помощь, а также об объеме и условиях помощи, которая может быть предоставлена.
      4. Государства-участники в пределах своих возможностей определяют экспертов, оборудование и материалы, которые они могли бы выделить для предоставления помощи другим государствам-участникам в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации, а также условия, особенно финансовые, на которых такая помощь могла бы быть предоставлена, и уведомляют об этом Агентство.
      5. Любое государство-участник может обратиться с просьбой о помощи, относящейся к оказанию медицинской помощи или временному переселению на территорию другого государства-участника лиц, подвергшихся воздействию ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации.
      6. В ответ на просьбу запрашивающего государства-участника или государства-члена в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации Агентство в соответствии со своим Уставом и, как предусматривается в настоящей Конвенции:
      а) предоставляет соответствующие средства, выделенные для этой цели;
      b) безотлагательно передает просьбу другим государствам и международный организациям, которые, по имеющийся у Агентства сведениям, могут располагать необходимыми средствами; и
      c) если запрашивающее государство просит об этом, координирует на международном уровне помощь, которая может таким образом быть предоставлена.

Статья 3

Руководство помощью и контроль за ней

      Если нет договоренности об ином:
      a) в пределах своей территории запрашивающее государство несет ответственность за общее руководство, контроль, координацию помощи и надзор за ней. В тех случаях, когда помощь включает предоставление персонала, предоставляющая помощь сторона в консультации с запрашивающим государством, должна назначить лицо, которое должно отвечать за предоставленные этой стороной персонал и оборудование и обеспечивать непосредственное оперативное руководство персоналом и использованием оборудования. Назначенное лицо должно осуществлять такое руководство в сотрудничестве с соответствующими органами запрашивающего государства;
      b) запрашивающее государство предоставляет в пределах своих возможностей местные средства и услуги для надлежащего и эффективного осуществление помощи. Оно также обеспечивает защиту персонала, оборудования и материалов, доставленных с целью оказания помощи на его территорию предоставляющей помощь стороной или от ее имени;
      c) остается неизменным право собственности на предоставленные любой из сторон в периоды оказания помощи оборудование и материалы, и обеспечивается их возврат;
      d) государство-участник, предоставляющее помощь в ответ на запрос согласно пункту 5 статьи 2, координирует эту помощь в пределах своей территории.

Статья 4

Компетентные органы и пункты связи

      1. Каждое государство-участник ставит в известность Агентство и, непосредственно или через Агентство, другие государства-участники о своих компетентных органах и пункте связи, уполномоченных делать и получать просьбы о помощи и принимать предложения о помощи. К таким пунктам связи и центральному пункту в Агентстве должен иметься доступ на постоянной основе.
      2. Каждое государство-участник безотлагательно информирует Агентство о любых изменениях, которые могут произойти в информации, указанной в пункте 1.
      3. Агентство регулярно и в срочном порядке предоставляет государствам-участникам, государствам-членам и соответствующим международным организациям информацию, указанную в пунктах 1 и 2.

Статья 5

Функции Агентства

      Государства-участники просят Агентство в соответствии с пунктом 3 статьи 1 и без ущерба для других положений настоящей Конвенции:
      а) собирать и распространять среди государств-участников и государств-членов информацию, касающуюся:
      i) экспертов, оборудования и материалов, которые могут быть выделены в случае ядерных аварий или радиационных аварийных ситуаций;
      ii) методических принципов, способов проведения и имеющихся результатов исследований, относящихся к ответный мерам в случае ядерных аварий или радиационных аварийных ситуаций;
      b) на основании просьбы оказывать помощь государству-участнику или государству-члену в связи с любыми следующими или другими соответствующими вопросами:
      i) подготовка как чрезвычайных планов в случае ядерных аварий и радиационных аварийных ситуаций, так и соответствующего законодательства;
      ii) разработка надлежащих программ подготовки персонала на случай ядерных аварий и радиационных аварийных ситуаций;
      iii) передача просьб о помощи и соответствующей информации в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;
      iv) разработка надлежащих программ, процедур и норм радиационного контроля;
      v) проведение исследований целесообразности создания соответствующих систем радиационного контроля;
      c) предоставлять государству-участнику или государству-члену, запрашивающим помощь в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации, соответствующие средства, предназначенные для проведения первоначальной оценки аварии или аварийной ситуации;
      d) предлагать свои добрые услуги государствам-участникам и государствам-членам в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;
      e) устанавливать и поддерживать связь с соответствующими международными организациями в целях получения соответствующей информации и данных и обмена ими и доводить список таких организаций до сведения государств-участников, государств - членов и вышеупомянутых организаций.

Статья 6

Конфиденциальность и публичные заявления

1. Запрашивающее государство и предоставляющая помощь сторона обеспечивают защиту конфиденциальности любой конфиденциальной информации, которая становится известной любой из сторон в связи с помощью в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации. Такая информация используется исключительно для целей помощи, о которой достигнута договоренность.
2. Предоставляющая помощь сторона прилагает все усилия для согласования с запрашивающим государством информации о помощи, предоставляемой в связи с ядерной аварией или радиационной аварийной ситуацией, до обнародования такой информации.

Статья 7

Возмещение затрат

      1. Предоставляющая помощь сторона может предложить безвозмездную помощь запрашивающему государству. При рассмотрении того, предоставлять ли помощь на такой основе, предоставляющая помощь сторона учитывает:
      a) характер ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;
      b) место возникновения ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;
      с) потребности развивающихся стран;
      d) особые потребности стран, не обладающих ядерными установками; и
      е) любые другие имеющие к этому отношение факторы.
      2. В тех случаях, когда помощь предоставляется на основе полного или частичного возмещения затрат, запрашивающее государство возмещает предоставляющей помощь стороне затраты, связанные с предоставлением услуг лицами или организациями, действующими от ее имени, а также все расходы в связи с оказанием помощи в том объеме, в каком эти расходы непосредственно не оплачены запрашивающим государством. Если нет договоренности об ином, возмещение предоставляется безотлагательно, после того как предоставляющая помощь сторона представила свое просьбу о возмещении затрат запрашивающему государству; в отношении затрат, иных чем затраты на месте, оно является свободнопереводимым.
      3. Независимо от изложенного в пункте 2, предоставляющая помощь сторона может в любое время отказаться от возмещения полностью или частично или согласиться на его отсрочку. При рассмотрении такого отказа или отсрочки предоставляющие помощь стороны уделяют должное внимание потребностям развивающихся стран.

Статья 8

Привилегии, иммунитеты и льготы

      1. Запрашивающее государство предоставляет персоналу предоставляющей помощь стороны и персоналу, действующему от ее имени, привилегии, иммунитеты и льготы, необходимые для выполнения им своих функций по оказанию помощи.
      2. Запрашивающее государство предоставляет персоналу предоставляющей помощь стороны или персоналу, действующему от ее имени, о котором было должным образом сообщено запрашивающему государству и который был принят этим государством, следующие привилегии и иммунитеты:
      a) иммунитет от ареста, задержания и судебного разбирательства со стороны обратившегося за помощью государства, включая уголовную, гражданскую и административную юрисдикцию, в отношении действий или бездействий при выполнении им своих обязанностей; и
      b) освобождение от налогов, пошлин или других сборов, за исключением тех, которые обычно включаются в стоимость товаров или оплату предоставленных услуг, в отношении осуществления им функций по оказанию помощи.
      3. Запрашивающее государство:
      a) предоставляет предоставляющей помощь стороне освобождение от налогов, пошлин или других сборов с оборудования и имущества, доставленных на территорию запрашивающего государства предоставляющей помощь стороной с целью оказания помощи; и
      b) обеспечивает иммунитет от ареста, конфискации или реквизиции такого оборудования и имущества.
      4. Запрашивающее государство обеспечивает возврат такого оборудования и имущества. В случае просьбы предоставляющей помощь стороны запрашивающее государство организует в пределах своих возможностей необходимую дезактивацию пригодного для дальнейшего использования оборудования, использовавшегося при оказании помощи, до его возврата.
      5. Запрашивающее государство содействует прибытию на свою национальную территорию, пребыванию на ней и отбытию с нее персонала, о котором сообщено в соответствии с пунктом 2, а также оборудования и имущества, используемых при оказании помощи.
      6. Ни одно из положений настоящей статьи не требует от запрашивающего государства предоставления его гражданам или постоянно проживающим в нем лицам привилегий и иммунитетов, предусмотренных в предыдущих пунктах.
      7. Без ущерба для привилегий и иммунитетов всe пользующиеся согласно настоящей статье такими привилегиями и иммунитетами обязаны уважать законы и правила запрашивающего государства, они также обязаны не вмешиваться во внутренние дела запрашивающего государства.
      8. Ни одно из положений настоящей статьи не наносит ущерба правам и обязанностям в отношении привилегий и иммунитетов, предоставляемых в соответствии с другими международными соглашениями или нормами обычного международного права.
      9. При подписании, ратификации, принятии, одобрении настоящей Конвенции или присоединении к ней государство может заявить, что оно не считает обязательными для себя, полностью или частично, пункты 2 и 3.
      10. Государство-участник, которое сделало заявление в соответствии с пунктом 9, может в любое время снять его путем уведомления депозитария.

Статья 9

Транзит персонала, оборудования и имущества

Каждое государство-участник, по просьбе запрашивающего государства или предоставляющей помощь стороны, стремится содействовать транзиту через свою территорию в запрашивающее государство и из него используемых при оказании помощи персонала, оборудования и имущества, о которых должным образом сообщено.

Статья 10

Претензии и компенсация

      1. Государства-участники тесно сотрудничают с тем, чтобы содействовать урегулированию юридических исков и претензий согласно настоящей статье.
      2. Если нет договоренности об ином, запрашивающее государство-участник в отношении смерти лиц или нанесения им телесного повреждения, ущерба имуществу или его утраты, или вреда окружающей среде, имевших место в пределах его территории или другого района под его юрисдикцией или контролем в ходе предоставления запрошенной помощи:
      a) не возбуждает каких-либо юридических исков против предоставляющей помощь стороны или физических лиц или других субъектов права, действующих от ее имени;
      b) берет на себя ответственность за ведение дел, связанных с юридическими исками и претензиями, предъявленными третьими сторонами предоставляющей помощь стороне или физическим лицам или другим субъектам права, действующим от ее имени;
      c) обеспечивает правовую защиту предоставляющей помощь стороны или физических лиц или других субъектов права, действующих от ее имени, в отношении юридических исков и претензий, о которых говорится в подпункте (b); и
      d) выплачивает компенсацию предоставляющей помощь стороне или физическим лицам или другим субъектам права, действующим от ее имени в связи:
      i) со смертью лиц из числа персонала предоставляющей помощь стороны или лиц, действующих от ее имени, или нанесением телесного повреждения таким лицам;
      ii) с утратой нерасходуемых оборудования и материалов, относящихся к предоставлению помощи, или нанесением им ущерба;
      за исключением случаев преднамеренного неправомерного поведения отдельных лиц, причинивших смерть, телесное повреждение, утрату или ущерб.
      3. Настоявшая статья не препятствует выплате компенсации или возмещения, предусматриваемых любым применимым международным соглашением или национальным законодательством любого государства.
      4. Ни одно из положений настоящей статьи не требует от запрашивающего государства применять пункт 2 полностью или частично к своим гражданам или постоянно проживающим в нем лицам.
      5. При подписании, ратификации, принятии, одобрении настоящей Конвенции или присоединении к ней государство может заявить:
      а) что оно не считает для себя обязательным, полностью или частично, пункт 2;
      b) что оно не будет применять пункт 2 полностью или частично в случаях грубой небрежности отдельных лиц, причинивших смерть, телесное повреждение, утрату или ущерб.
      6. Государство-участник, которое сделало заявление в соответствии с пунктом 5, может в любое время снять его путем уведомления депозитария.

Статья 11

Прекращение помощи

Запрашивающее государство или предоставляющая помощь сторона могут в любое время, после проведения соответствующих консультаций и посредством письменного уведомления, обратиться с просьбой о прекращении помощи, получаемой или предоставляемой согласно Настоящей Конвенции. По поступлении такой просьбы заинтересованные стороны проводят консультации друг с другом с целью разработки мероприятий для надлежащего завершения помощи.

Статья 12

Связь с другими международными соглашениями

Настоящая Конвенция не затрагивает взаимных прав и обязательств государств-участников по существующим международным соглашениям, относящимся к вопросам, охватываемым настоящей Конвенцией, или по будущим международным соглашениям, заключенным в соответствии с предметом и целью настоящей Конвенции.

Статья 13

Урегулирование споров

      1. В случае возникновения спора между государствами-участниками или между государством-участником и Агентством относительно толкования или применения настоящей Конвенции стороны в споре проводят взаимные консультации в целях урегулирования спора путем переговоров или любыми другими мирными способами урегулирования споров, приемлемыми для них.
      2. Если спор подобного характера между государствами-участниками не может быть, урегулирован в течение одного года с момента поступления просьбы о проведении консультаций в соответствии с пунктом 1, то по просьбе любой стороны, участвующей в таком споре, он передается в арбитраж или направляется в международный Суд для принятия решения. В случае передачи спора в арбитраж, если в течение шести месяцев с момента поступления просьбы стороны в споре не могут прийти к согласию относительно организации арбитражного разбирательства, одна из сторон может просить Председателя Международного Суда или Генерального секретаря Организации Объединенных Наций назначить одного арбитра или более. В случае противоречивых просьб сторон, участвующих в споре, обращение к Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций имеет приоритет.
      3. При подписании, ратификации, принятии, одобрении настоящей Конвенции или присоединении к ней государство может заявить, что оно не считает себя связанным либо одной, либо обеими процедурами урегулирования спора, предусмотренными в пункте 2. Другие государства-участники не являются связанными какой-либо процедурой урегулирования спора, предусмотренной в пункте 2, в том, что касается государства-участника, для которого такое заявление имеет силу.
      4. Государство-участник, сделавшее заявление в соответствии с пунктом 3, может в любое время снять это заявление путем уведомления об этом депозитария.

Статья 14

Вступление в силу

      1. Настоящая Конвенция будет открыта для подписания всеми государствами, а также Намибией, представленной Советом Организации Объединенных Наций по Намибии, в Центральных учреждениях Международного агентства по атомной энергии в Вене и в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке соответственно с 26 сентября 1986 года и 6 октября 1986 года до ее вступления в силу или в течение двенадцати месяцев в зависимости от того, какой из сроков окажется более длительным.
      2. Государство, а также Намибия, представленная Советом Организации Объединенных Наций по Намибии, может выразить свое согласие на обязательность для него настоящей Конвенции путем подписания или путем сдачи на хранение документа о ратификации, принятии или одобрении после подписания под условием ратификации, принятия или одобрения, или путем сдачи на хранение документа о присоединении. Документы о ратификации, принятии, одобрении или присоединении сдаются на хранение депозитарию.
      3. Настоящая Конвенция вступает в силу через тридцать дней после выражения тремя государствами согласия на обязательность для них настоящий Конвенции.
      4. Для каждого государства, выразившего согласие на обязательность для него настоящей Конвенции после ее вступления в силу, настоящая Конвенция вступает в силу для этого государства через тридцать дней после даты выражения согласия.
      5. а) Настоящая Конвенция открыта для присоединения, как это предусмотрено в настоящей статье, международных организаций и организаций региональной интеграции, состоящих из суверенных государств и обладающих компетенцией в области ведения переговоров, заключения и применения международных соглашений по вопросам, охватываемым настоящей Конвенцией.
      b) В вопросах, входящих в их компетенцию, такие организации от своего собственного имени осуществляют права и выполняют обязательства, которыми настоящая Конвенция наделяет государства-участники.
      c) При сдаче на хранение своего документа о присоединении такая организация направляет депозитарию заявление, в котором указываются пределы ее компетенции в отношении вопросов, охватываемых настоящей Конвенцией.
      d) Такая организация не располагает каким-либо голосом в дополнение к голосам ее государств-членов.

Статья 15

Временное применение

Государство по подписании или в любое время позднее, до того как настоящая Конвенция вступит в силу для него, может объявить, что оно будет применять настоящую Конвенцию на временной основе.

Статья 16

Поправки

      1. Государство-участник может предложить поправки к настоящей Конвенции. Предложенная поправка направляется депозитарию, который незамедлительно рассылает ее всем другим государствам-участникам.
      2. Если большинство государств-участников требует от депозитария созыва конференции для рассмотрения предложенных поправок, то депозитарий приглашает все государства-участники на такую конференцию, которая открывается не ранее чем через тридцать дней после направления приглашений. Любая поправка, принятая на конференции большинством в две трети голосов всех государств-участников, оформляется в виде протокола, открытого для подписания в Вене и Нью-Йорке всеми государствами-участниками.
      3. Протокол вступает в силу через тридцать дней после выражения тремя государствам согласия на его обязательность для них. Для каждого государства, выразившего согласие на обязательность для него протокола после его вступления в силу, протокол вступает в силу для этого государства через тридцать дней после даты выражения согласия.

Статья 17

Денонсация

1. Государство-участник может денонсировать настоящую Конвенцию посредством письменного уведомления депозитария.
2. Денонсация вступает в силу через год после даты получения депозитарием уведомления.

Статья 18

Депозитарий

      1. Генеральный директор Агентства является депозитарием настоящей Конвенции.
      2. Генеральный директор Агентства незамедлительно уведомляет государства - участники и все другие государства:
      a) о каждом подписании настоящей Конвенции или любого протокола о поправке;
      b) о каждой сдаче на хранение документа о ратификации, принятии, одобрении или присоединении, касающегося настоящей Конвенции или любого протокола о поправке;
      c) о любом заявлении или снятии такого заявления в соответствии со статьями 8, 10, 13;
      d) о любом заявлении о применении настоящей Конвенции на временной основе в соответствии со статьей 15;
      е) о вступлении в силу настоящей Конвенции и любой поправки к ней; и
      f) о любой денонсации, объявленной в соответствии со статьей 17.

Статья 19

Аутентичные тексты и заверенные копии

Подлинник настоящей Конвенции, английский, арабский, испанский, китайский, русский и французский тексты которого является равно аутентичными, сдается на хранение Генеральному директору Международного агентства по атомной энергии, который направляет заверенные копии государствам-участникам и всем другим государствам.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию, открытую для подписания, как предусмотрено в пункте 1 статьи 14.

ПРИНЯТО Генеральной конференцией Международного агентства по атомной энергии на специальной сессии в Вене двадцать шестого дня сентября месяца одна тысяча девятьсот восемьдесят шестого года.

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции о помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации"