Бернде 1999 жылғы 21 қазанда кол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау туралы конвенцияға және Хаттамаға өзгерістер енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Хаттамаға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылғы 19 наурыздағы № 220 Қаулысы

Мемлекеттер арасындағы екі жақты байланыстарды тереңдету және Қазақстан Республикасы мен Швейцария Конфедерациясы арасындағы экономикалық қатынастарды одан әрі дамыту үшін құқықтық негіз жасау мақсатында Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қоса беріліп отырған Бернде 1999 жылғы 21 қазанда қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау туралы конвенцияға және Хаттамаға өзгерістер енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Хаттаманың жобасы мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Қаржы министрі Болат Бидахметұлы Жәмішевке қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасы Үкіметінің атынан Бернде 1999 жылғы 21 қазанда қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау туралы конвенцияға және Хаттамаға өзгерістер енгізу туралы Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Хаттамаға қол қоюға өкілеттік берілсін.
3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2010 жылғы 19 наурыздағы
№ 220 қаулысымен
мақұлданған

БЕРНДЕ 1999 ЖЫЛҒЫ 21 ҚАЗАНДА ҚОЛ ҚОЙЫЛҒАН ҚАЗАҚСТАН
РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІМЕН ШВЕЙЦАРИЯ ФЕДЕРАЛДЫҚ
КЕҢЕСІ АРАСЫНДАҒЫ ТАБЫС ПЕН КАПИТАЛҒА САЛЫНАТЫН
САЛЫҚТАРҒА ҚАТЫСТЫ ҚОСАРЛАНҒАН САЛЫҚ САЛУДЫ
БОЛДЫРМАУ ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯҒА ЖӘНЕ ХАТТАМАҒА ӨЗГЕРІСТЕР
ЕНГІЗУ ТУРАЛЫ ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ҮКІМЕТІ МЕН
ШВЕЙЦАРИЯ ФЕДЕРАЛДЫҚ КЕҢЕСІ АРАСЫНДАҒЫ ХАТТАМА

Қазақстан Республикасының Үкіметі
және
Швейцария Федералдық Кеңесі,
Бернде 1999 жылғы 21 қазанда қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау туралы конвенцияға (бұдан әрі Конвенция) және 1999 жылғы 21 қазанда қол қойылған Хаттамаға (бұдан әрі - Конвенцияға Хаттама) өзгерістер енгізу туралы хаттама жасасуға ниет білдіре отырып,
төмендегілер туралы уағдаласты:

І БАП

2-баптың 1-тармағында (Конвенция қолданылатын салықтар) пайдаланылатын «жергілікті өкімет органдары» деген ұғым Конвенцияның бүкіл мәтінінде «орталық немесе жергілікті билік органдары» деген ұғымға ауыстырылады.

ІІ БАП

Конвенцияның 3-бабының 1-тармағы а) тармақшасының (і) тармақшасы (Жалпы айқындамалар) мынадай редакцияда жазылсын:
«(і) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді. «Қазақстан» термині географиялық мағынада қолданылған кезде Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстан өзінің заңнамасына және өзі қатысушы болып табылатын халықаралық шарттарды қоса алғанда, халықаралық құқыққа сәйкес өзінің егемен құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын аймақтарды білдіреді;».

III БАП

Конвенцияның 4-бабы 2-тармағының d) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
«d) егер оның мәртебесі а) - с) тармақшаларына сәйкес анықталмаса, Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.».

ІV БАП

1. Конвенцияның 10-бабының (Дивидендтер) 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«2. Алайда, мұндай дивидендтерге резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы да мүмкін, бірақ, егер алушы дивидендтердің іс жүзіндегі иесі болса, осылайша алынатын салық:
а) егер дивидендтерді төлейтін компания капиталының кешінде 10 процентіне тікелей иелік ететін компания (серіктестіктен басқа) іс жүзіндегі иесі болса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 процентінен;
b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 процентінен аспауға тиіс.
3. 2-тамақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтерге, егер іс жүзіндегі иесі:
а) зейнетақы қоры немесе жеке тұлғалар зейнетақымен қамсыздандыру, мүгедектігі және асыраушысынан айырылуы бойынша жәрдемақылармен қамсыздандыру мақсатында қатысуы мүмкін зейнетақы схемаларын қамтамасыз ететін осыған ұқсас мекемелер. Бұл ретте осындай зейнетақы қоры немесе осыған ұқсас мекемелер салық мақсаттары үшін танылады және екінші Мемлекеттің заңнамасына сәйкес бақыланады, немесе
b) осы екінші Мемлекеттің орталық (ұлттық) банкі болып табылса, осы екінші Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы шектеулерді қолдану тәсілі мәселесін шешеді.
2 және 3-тармақтар табысына қатысты дивидендтер төленетін компанияның салық салуын қозғамайды.».
2. Конвенцияның 10-бабының (Дивидендтер) 3-тармағы 5-тармақ болуы тиіс.
3. Конвенцияның 10-бабының (Дивидендтер) 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«6. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып отырған екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы сол жерде кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты базамен тәуелсіз жеке қызметтер көрсететін болса және төленіп жүрген дивидендтерге қатысты холдинг шын мәнінде мұндай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 3-тармақтардың ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда жағдаятқа байланысты осы Конвенцияның 7-бабының немесе 14-бабының ережелері қолданылады.».
4. Конвенцияның 10-бабының (Дивидендтер) 5 және 6-тармақтары 7 және 8-тармақтар болуы тиіс.

V БАП

Конвенцияның 25-бабының (Өзара келісу рәсімдері) 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«5. Онда:
а) 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзін осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соқтырды деген негізде Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына іс ұсынған тұлға, және
b) құзыретті органдар екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органына істі берген сәттен бастап үш жылдың ішінде 2-тармаққа сәйкес осы істі шешуге келісімге келмесе,
істен туындайтын барлық шешілмеген мәселелер, егер тұлға соны талап етсе, төрелікке берілуі тиіс. Алайда, егер белгілі бір Мемлекеттің сот немесе әкімшілік трибуналы олар бойынша шешімдер шығырған болса, бұл шешілмеген мәселелер төрелікке берілмеуі тиіс. Егер іске тікелей қатысы бар тұлға төрелік шешім іске асыратын өзара келісіммен келіспесе немесе құзыретті органдар мен мәселеге тікелей қатысы бар тұлғалар олардың назарына жеткізілген шешімнен кейін алты айдың ішінде өзге шешім туралы уағдаласса, төрелік шешімнің екі мемлекетте де міндетті күші болады және осы мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақытша шектеулерге қарамастан асырылатын болады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өзара келісім бойынша осы тармақты қолдану тәсілі туралы істі шешеді.
Уағдаласушы Мемлекеттер осы тармақтың ережелеріне сәйкес құрылған Төрелік кеңеске төрелік рәсім жүргізу үшін қажетті осындай ақпаратты аша алады. Төрелік кеңес мүшелері ашылған ақпаратқа қатысты 26-баптың 2-тармағында сипатталған ақпаратты ашу жөніндегі шектеулерге жатады.».

VI БАП

Конвенцияның 26-бабы (Ақпарат алмасу) мынадай редакцияда жазылсын:

«26-бап
Ақпарат алмасу

«1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары салық салу үшін негіз Конвенцияға қайшы келмейтіндей шамада осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе Конвенция қамтитын салықтарға қатысты әкімшілендіру немесе ұлттық заңнаманы мәжбүрлеп орындау үшін орынды болуы мүмкін ақпарат алмасады. Ақпарат алмасу 1-баппен шектелмейді.
2. 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы мемлекеттің ұлттық заңнамасының шеңберінде алынған ақпарат сияқты құпия болып есептеледі және бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлі өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе 1-тармақта ескерілген салықтарға қатысты апелляцияларды қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкімшілік органдарды қоса алғанда) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалануға тиіс. Олар бұл ақпаратты сот талқылаулары барысында немесе сот шешімдерін қабылдау кезінде аша алады. Бұған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет алған ақпарат, егер бұл ақпарат екі Мемлекеттің де заңнамасына сәйкес пайдаланылған жағдайда және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органы осындай пайдалануға рұқсат берген жағдайда басқа мақсатта пайдаланылуы мүмкін.
3. 1-тармақтың ережелері ешбір жағдайда Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шаралар қабылдауға;
b) осы немесе басқа Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе жай әкімшілік практикасы барысында алуға болмайтын ақпаратты беруге;
с) қандай да болсын сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіп, коммерциялық немесе кәсіби құпияны ашатын немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (қоғамдық тәжірибеде) қайшы келетін ақпаратты беруге міндеттеу ретінде түсіндірілмейтін болады.
4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет сұратқан болса, екінші Уағдаласушы Мемлекет жеке салық мақсаттары үшін тіпті осындай ақпаратқа мұқтаж болмаса да, екінші Мемлекет талап етілетін ақпаратты алу үшін осы ақпаратты жинау бойынша өз шараларын пайдалануы тиіс. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеулеріне бағынады, бірақ ешқандай жағдайда мұндай шектеу Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі қызығушылықтың болмағандығынан ғана, ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмеуі тиіс.
5. Ешқандай жағдайда 3-тармақтың ережелері Уағдаласушы Мемлекетке ақпараттың банкте, басқа қаржы мекемесінде, кандидатта немесе агенттікте немесе сенімді тұлғаның ережесінде әрекет ететін тұлғада болуы себебінен немесе тұлғаның меншігіне қатысы болғандықтан ғана, ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді. Осындай ақпаратты алу үшін сұратып отырған Уағдаласушы Мемлекеттің салық органы 3-тармаққа немесе өзінің ұлттық заңнамасының кез келген қайшы келетін ережесіне қарамастан, осы тармақпен көзделген ақпараттың ашылуын қамтамасыз етуге өкілеттікке ие болуы тиіс.».

VII БАП

1. Конвенцияға Хаттаманың 2-тармағы мынадай мазмұндағы d) тармақшасымен толықтырылсын:
«d) 10-баптың (Дивидендтер) 3-тармағының а) тармақшасында «қызмет түрі зейнетақылық қамтамасыз ету болып табылатын зейнетақы қоры немесе осыған ұқсас басқа мекеме» деген термин осы Хаттамаға қол қойылған күннен кейін күшіне енетін заңнамаға сәйкес белгіленген басқа да осыған ұқсас мынадай схеманы қамтиды:
(і) «Қазақстан Республикасында зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Қазақстан Республикасының 1997 жылғы 20 маусымдағы № 136 Заңына сәйкес Қазақстан Республикасының жоспарлары мен схемаларын қамтитын.
(іі) Швейцарияның жоспарлары мен схемаларының:
(аа) тірі қалғандарды зейнетақылық сақтандыру туралы 1946 жылғы 20 желтоқсандағы Федералдық заңын;
(bb) мүгедектерді сақтандыру туралы 1959 жылғы 19 маусымдағы Федералдық заңын;
(сс) тірі қалғандарды және мүгедектерді зейнетақымен қамсыздандыру, сақтандыру туралы 2006 жылғы 6 қазандағы Федералдық заңын;
(dd) жеке кәсіптік зейнетақылық жоспар бойынша тіркелмеген ерікті зейнетақы аударымдарын қоса алғанда, жалдау бойынша және ЖК жұмыстарын қамтитын еңбек өтіліне сәйкес мүгедектерді зейнетақылық қамсыздандыру туралы 1982 жылғы 25 маусымдағы Федералдық заңын, және
(ее) азаматтардың өз-өзін жұмыспен қамтуы тірі қалғандарды және мүгедектерді зейнетақылық сақтандыру туралы 1982 жылғы 25 маусымдағы Федералдық заңына сәйкес кәсіптік зейнетақылық схемалармен салыстырылады және жалдау бойынша жұмысқа немесе жеке еңбек қызметіне қатысты төленеді.
Бұдан басқа, «зейнетақының зейнетақылық қоры немесе зейнетақылық жоспар зейнетақы қорлары мен схемалары үшін көмекші болып табылатын зейнетақы қорларының, трастар мен бірлестіктердің мүдделерін білдіретін инвестициялық қорларды, трастар мен бірлестіктерді қамтиды.» деген терминді қамтиды.».
2. Конвенцияға Хаттама 3-тармақтан кейін мынадай мазмұндағы 4, 5, 6-тармақтармен толықтырылсын:
«4. 18 және 19-баптарға қатысты
«Зейнетақылар» деген термин 18 және 19-баптарда қолданылады деген, тиісінше, тек қана мерзімді төлемдерге ғана қолданылады деген емес, сондай-ақ өзіне бір жолғы жәрдемақы төлемдерін де қамтиды дегенді білдіреді.
5. 26-бапқа қатысты
а) Ақпарат алмасу сұратқан Уағдаласушы Мемлекет ақпарат алуға құқық беретін ұлттық заңнамасына сәйкес өзінің кәдімгі рәсімдерін тауысқан соң ғана жүргізілетін болады.
b) «орындылық» стандарты салық мәселелері бойынша ақпарат алмасу үшін барынша мүмкін болған дәрежеде тағайындалғанын түсінген жөн және солай бола тұрып, белгілі бір салық төлеушіге салық салу мәселелеріне қатысы болуы күмәнді ақпаратты сұратуға Уағдаласушы Мемлекеттің құқығы жоқ екенін нақтылайды.
с) сұратқан Уағдаласушы Мемлекеттің салық органдары сұралған Уағдаласушы Мемлекеттің салық органдарына Конвенцияның 26-бабына сәйкес ақпарат сұратуды қалыптастыру кезінде мынадай ақпаратты:
(і) қарау немесе тексеру шеңберіндегі тұлғаның (тұлғалардың) аты-жөні мен мекен-жайы және тұлға туралы басқа да қажетті, туған күні, отбасылық жағдайы, салық төлеушінің сәйкестендіру нөмірі сияқты сәйкестендіру мәліметтерін;
(іі) ақпарат сұратылған уақыт кезеңін;
(ііі) қажетті ақпарат туралы өтініш, оның ішінде оның сипаты мен сұратқан Уағдаласушы Мемлекеттің сұралған Уағдаласушы Мемлекеттен ақпаратты алғысы келген нысанды;
(іv) ақпарат олар үшін сұратылып отырған салықтық мақсаттарды;
(v) сұратылған ақпаратқа қатысты қажетті ақпаратқа ие деп болжамдалған кез келген тұлғаның аты-жөні мен мекен-жайын ұсынатынын түсінген жөн.
d) Конвенцияның 26-бабы Уағдаласушы Мемлекеттерден ақпарат алмасуды автоматты түрде немесе ерікті негізде талап етпейді деп ұйғарылады.
е) Ақпарат алмасу жағдайында сұралған Уағдаласушы Мемлекетте көзделген салық төлеушінің құқығына қатысты әкімшілік іс жүргізу нормалары ақпарат сұратқан Уағдаласушы Мемлекетке берілгенге дейін қолданыста болатынын түсінген жөн. Одан әрі бұл ереже салық төлеушіге рәсімдердің әділдігін, алдын ала сақтандыру немесе ақпарат алмасудағы негізсіз кешігуді кепілдендіру мақсатына ие екендігін түсінген жөн.
6. Барлық баптарға қатысты
Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуі де Конвенцияның ЭЫДҰ табыс пен капиталға салынатын Модельдік Конвенцияның тиісті ережелеріне сәйкес жасалған ережелері ЭЫДҰ-ның Уағдаласушы Мемлекеттердің әрқайсысына қатысты және әрқайсысында қолданылатын Түсіндірмелерінде ұсынылғандармен бірдей мағынада деп сенеді. Түсіндірмелер оқтын-оқтын өзгеріп тұруы мүмкін - 1969 жылғы 23 мамырдағы Халықаралық шарттардың құқығы туралы Вена Конвенциясын түсіндіру құралы болып табылады.».

VIII БАП

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің әрқайсысы басқасын дипломатиялық арналар арқылы осы Хаттаманың күшіне енуі үшін Уағдаласушы Мемлекеттердің әр қайсысында қажетті конституционалдық формалдылық аяқталғаны туралы хабардар етеді.
2. Осы Хаттама соңғы хабарлама алынған күннен бастап күшіне енеді және:
а) осы Хаттама күшіне енгеннен кейінгі жылдың қаңтарының бірінші күнінен бастап немесе кейін төленген немесе есептелген сомаға төлем көзінен ұсталған салыққа қатысты;
b) осы Хаттама күшіне енгеннен кейінгі келесі жылдың бірінші қаңтарынан немесе одан кейін басталатын қаржы жылындағы басқа да салықтарға қатысты күшіне енеді.
3. Осы баптың 2-тармағына қарамастан, Конвенцияның 26-бабына қатысты, осы Хаттамада жазылған ақпарат алмасу кез келген күнтізбелік жылда немесе осы Хаттама күшіне енгеннен кейінгі келесі жылдың бірінші қаңтарынан немесе одан кейін басталатын кез келген кезеңдегі ақпарат үшін қолданылатын болады.
Осыны куәландыру үшін тиісті түрде өздерінің Үкіметтері осыған уәкілеттік берген төменде қол қоюшы өкілдер осы Хаттамаға қол қойды.

___________қаласында 2010 жылғы «__»__________ әрқайсысы қазақ, орыс, неміс және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды, бұл ретте барлық мәтіннің бірдей күші бар. Мәтіндер арасында алшақтықтар туындаған жағдайда Уағдаласушы Мемлекеттер ағылшын тіліндегі мәтінді пайдаланады.

Қазақстан Республикасының Швейцария Федералдық
Үкіметі үшін Кеңесі үшін

О подписании Протокола между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом о внесении изменений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом об избежании двойного налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол, подписанные в Берне 21 октября 1999 года

Постановление Правительства Республики Казахстан от 19 марта 2010 года № 220

В целях углубления двусторонних связей между государствами и создания правовой основы для дальнейшего развития экономических отношений между Республикой Казахстан и Швейцарской Конфедерацией Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Одобрить прилагаемый проект Протокола между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом о внесении изменений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом об избежании двойного налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол, подписанные в Берне 21 октября 1999 года.
2. Уполномочить Министра финансов Республики Казахстан Жамишева Болата Бидахметовича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Протокол между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом о внесении изменений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом об избежании двойного налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол, подписанные в Берне 21 октября 1999 года, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.
3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 19 марта 2010 года № 220

ПРОТОКОЛ
МЕЖДУ ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН И ШВЕЙЦАРСКИМ
ФЕДЕРАЛЬНЫМ СОВЕТОМ О ВНЕСЕНИИ ИЗМЕНЕНИЙ В КОНВЕНЦИЮ МЕЖДУ
ПРАВИТЕЛЬСТВОМ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН И ШВЕЙЦАРСКИМ ФЕДЕРАЛЬНЫМ
СОВЕТОМ ОБ ИЗБЕЖАНИИ ДВОЙНОГО НАЛОГООБЛОЖЕНИЯ В ОТНОШЕНИИ
НАЛОГОВ НА ДОХОД И НА КАПИТАЛ И ПРОТОКОЛ,
ПОДПИСАННЫЕ В БЕРНЕ 21 ОКТЯБРЯ 1999 ГОДА

Правительство Республики Казахстан
и
Швейцарский Федеральный Совет,
желая заключить Протокол о внесении изменений в Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом об избежании двойного налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал, подписанную в Берне 21 октября 1999 года (далее - Конвенция), и Протокол, подписанный в Берне 21 октября 1999 года (далее - Протокол к Конвенции),
договорились о нижеследующем:

СТАТЬЯ I

Выражение "местных органов власти", используемое в пункте 1 Статьи 2 (Налоги, на которые распространяется Конвенция), заменяется на выражение "центральных или местных органов власти" по всему тексту Конвенции.

СТАТЬЯ II

Подпункт (i) подпункта а) пункта 1 Статьи 3 (Общие определения) Конвенции изложить в следующей редакции:
"(i) термин "Казахстан" означает Республику Казахстан. С целью использования в географическом смысле термин "Казахстан" означает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан может осуществлять свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международным правом включая международные договора, участником которых он является;".

СТАТЬЯ III

Подпункт d) пункта 2 Статьи 4 Конвенции изложить в следующей редакции:
"d) если его статус не может быть определен в соответствии с подпунктами а) - с), компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.".

СТАТЬЯ IV

1. Пункт 2 Статьи 10 (Дивиденды) Конвенции изложить в следующей редакции:
"2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором компания, выплачивающая дивиденды, является резидентом, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если получатель является фактическим владельцем дивидендов, таким образом, взимаемый налог не должен превышать:
a) 5 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная чем товарищество), которая владеет прямо, по крайней мере, 10 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
3. Несмотря на положения пункта 2, дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом другом Государстве, если фактическим владельцем является:
a) пенсионный фонд или другие аналогичные учреждения, обеспечивающие пенсионные схемы, в которых физические лица могут принимать участие с целью пенсионного обеспечения, обеспечения пособиями по инвалидности и потере кормильца. При этом такой пенсионный фонд или другие аналогичные учреждения признаются для налоговых целей и контролируются в соответствии с законодательством другого Государства, или
b) центральный (национальный) банк этого другого Государства.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию решают вопрос способа применения этих ограничений.
Пункты 2 и 3 не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.".
2. Пункт 3 Статьи 10 (Дивиденды) Конвенции должен стать пунктом 5.
3. Пункт 4 Статьи 10 (Дивиденды) Конвенции изложить в следующей редакции:
"6. Положения пунктов 1 - 3 не применяются, если фактический владелец дивидендов, будучи резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды через постоянное учреждение, расположенное в нем, или оказывает в этом другом Договаривающемся Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы, и холдинг, в отношении которых выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения Статьи 7 или Статьи 14, в зависимости от случая.".
4. Пункты 5 и 6 Статьи 10 (Дивиденды) Конвенции должны стать пунктами 7 и 8.

СТАТЬЯ V

Пункт 5 Статьи 25 (Процедуры взаимного согласования) Конвенции изложить в следующей редакции:
"5. Где,
a) в соответствии с пунктом 1, лицо представившее дело на рассмотрение компетентному органу Договаривающегося Государства, на основании того, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств привели к налогообложению этого лица не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, и
b) компетентные органы не могут прийти к соглашению, чтобы решить данное дело в соответствии с пунктом 2 в течение трех лет с момента представления дела в компетентный орган другого Договаривающегося Государства,
все нерешенные вопросы, вытекающие из дела должны быть переданы в арбитраж, если лицо потребует того. Однако, данные неразрешенные проблемы не должны передаваться в арбитраж, если решения по ним уже вынесены судом или административным трибуналом какого-либо Государства. За исключением, если лицо непосредственно затронутого дела не согласится с взаимным соглашением, которое реализует арбитражное решение, или компетентные органы и лица непосредственно затронутого вопроса договорятся об ином решении в течение шести месяцев после решения доведенного до их сведения, арбитражное решение будет иметь обязательную силу для обоих государств и будет осуществляться независимо от временных ограничений, предусмотренных национальным законодательством этих государств. Компетентные органы Договаривающихся Государств по взаимному согласию решают дела о способе применения этого пункта.
Договаривающиеся Государства могут раскрыть в Арбитражный совет, созданный в соответствии с положениями настоящего пункта, такую информацию, которая необходима для проведения арбитражной процедуры. Члены Арбитражного совета подлежат ограничениям по раскрытию информации, описанной в пункте 2 Статьи 26 в отношении раскрытой информации.".

СТАТЬЯ VI

Статью 26 Конвенции (Обмен информацией) изложить в следующей редакции:

"Статья 26
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая может оказаться уместной для исполнения положений настоящей Конвенции или администрирования или принудительного исполнения национального законодательства в отношении налогов, охватываемых Конвенцией, в той мере, в которой основание для налогообложения не противоречит Конвенции. Обмен информацией не ограничен Статьей 1.
2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством согласно пункту 1, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках национального законодательства этого государства и будет раскрыта только лицам или органам (включая суды и административные органы) занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов упомянутых в пункте 1. Такие лица или органы должны использовать информацию только в этих целях. Они могут раскрывать эту информацию в ходе судебных разбирательств или при принятии судебных решений. Несмотря на это, информация, полученная Договаривающимся Государством, может использоваться в других целях, в случае если эта информация будет использоваться в соответствии с законодательствами обоих Государств и компетентный орган другого Договаривающегося Государства разрешает такое использование.
3. Ни в коем случае положения пункта 1 не будут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
c) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественной практике).
4. Если информация запрошена Договаривающимся Государством в соответствии с этой Статьей, другое Договаривающееся Государство должно использовать свои меры по сбору информации, чтобы получить требуемую информацию, даже при том, что то другое Государство, возможно, не нуждается в такой информации для своих собственных налоговых целей.
Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подчиняется ограничениям пункта 3, но ни в коем случае такое ограничение не должно толковаться как разрешение Договаривающемуся Государству в отклонении от предоставления информации, только потому что Договаривающееся Государство не имеет никакого внутреннего интереса в такой информации.
5. Ни в коем случае положения пункта 3 не будут толковаться как разрешение Договаривающемуся Государству от отказа в предоставлении информации, только потому, что информацией владеет банк, другое финансовое учреждение, кандидат или лицо, действующие в агентстве или в положении доверенного лица или потому что это имеет отношение к собственности лица. Чтобы получить такую информацию налоговый орган запрашиваемого Договаривающегося Государства должен иметь полномочия обеспечить раскрытие информации, предусмотренной настоящим пунктом, несмотря на пункт 3 или любые противоречащие положения своего национального законодательства.".

СТАТЬЯ VII

1. Пункт 2 Протокола к Конвенции дополнить подпунктом d) следующего содержания:
"d) В подпункте а) пункта 3 Статьи 10 (Дивиденды), термин "пенсионный фонд или другое подобное учреждение, вид деятельности которого является пенсионное обеспечение", включает следующие другие подобные схемы, установленные в соответствии с законодательством, вступающим в силу после даты подписания данного Протокола:
(i) включающего планы и схемы Республики Казахстан в соответствии с Законом Республики Казахстан "О пенсионном обеспечении в Республике Казахстан" от 20 июня 1997 года № 136.
(ii) включающего планы и схемы Швейцарии
(аа) Федеральный закон о пенсионном страховании оставшихся в живых от 20 декабря 1946 года;
(bb) Федеральный закон о страховании инвалидов от 19 июня 1959 года;
(сс) Федеральный закон о пенсионном обеспечении, страхование оставшихся в живых и инвалидов от 6 октября 2006 года;
(dd) Федеральный закон о пенсионном обеспечении инвалидов в соответствии с выслугой лет, включающую работу по найму и ИП от 25 июня 1982 года, включая незарегистрированные добровольные пенсионные отчисления по индивидуальному профессиональному пенсионному плану, и
(ее) самозанятость граждан сопоставляются с профессиональными пенсионными схемами в соответствии со статьей 82 Федерального закона о пенсионном страховании оставшихся в живых и инвалиды выплачиваются в отношении работы по найму или индивидуальной трудовой деятельности от 25 июня 1982 года.
Кроме того, термин "пенсионный фонд пенсии или пенсионный план включает инвестиционные фонды, трасты и объединения, представлены интересы пенсионных фондов, трастов или объединений, являющихся вспомогательным для пенсионных фондов и схем.".
2. Протокол к Конвенции после пункта 3 дополнить пунктами 4, 5, 6 следующего содержания:
"4. В отношении Статей 18 и 19
Что значит, что термин "пенсии" употребляется в Статьях 18 и 19, соответственно, распространяется не только на периодические платежи, а также включает в себя выплаты единовременного пособия.
5. В отношении Статьи 26
a) Обмен информацией будет проводится только после того, как запрашивающее Договаривающиеся Государство исчерпало свои обычные процедуры в соответствии с национальным законодательством на право получить информацию.
b) Следует понимать, что стандарт "уместности" предназначен для обмена информацией по налоговым вопросам в максимально возможной степени и в то же время, уточняет, что Договаривающиеся Государства не вправе запрашивать информацию, которая вряд ли будет иметь отношение к вопросам налогообложения того или иного налогоплательщика.
c) Следует понимать, что налоговые органы запрашивающего Договаривающегося Государства предоставляют следующую информацию в налоговые органы запрашиваемого Договаривающегося Государства при формировании запроса информации в соответствии со Статьей 26 Конвенции:
(i) Ф.И.О. и адрес лица (лиц) в рамках рассмотрения или расследования, и другие необходимые идентификационные сведения о лице, такие, как дата рождения, семейное положение, идентификационный номер налогоплательщика;
(ii) период времени, за который запрашивается информация;
(iii) заявление о необходимой информации, в том числе его характер и форма, в которой запрашивающее Договаривающиеся Государство хотело бы получать информацию от запрашиваемого Договаривающегося Государства;
(iv) налоговые цели, для которых запрашивается информация;
(v) Ф.И.О. и адрес любого лица, предположительно, обладающего необходимой информацией в отношении запрашиваемой информации.
d) Подразумевается, что Статья 26 Конвенции не требует от Договаривающихся Государств обмена информацией на автоматической или произвольной основе.
e) Следует понимать, что в случае обмена информацией, административно-процессуальные нормы, в отношении прав налогоплательщика, предусмотренные в запрашиваемом Договаривающемся Государстве остаются применимыми до того как информация передана в запрашивающее Договаривающееся Государство. В дальнейшем следует понимать, что это положение имеет цель гарантировать налогоплательщику справедливость процедур, а так же предотвращение или необоснованную задержку в обмене информацией.
6. В отношении всех Статей
Оба Договаривающихся Государства надеются, что положения Конвенции, которые составлены в соответствии с соответствующими положениями Модельной Конвенции на доход и на капитал ОЭСР имеют единое значение с представленными в Комментариях ОЭСР в отношении и в соответствии с применяемыми в каждом из Договаривающихся Государств. Комментарии - могут изменяться время от времени - являются средством толкования Венской Конвенции о праве международных договоров от 23 мая 1969 года.".

СТАТЬЯ VIII

1. Каждое из Договаривающихся Государств уведомят по дипломатическим каналам другое о завершении конституционных формальностей, необходимых в каждой из Договаривающихся Государств для вступления настоящего Протокола в силу.
2. Настоящий Протокол вступает в силу с даты последнего уведомления и распространяется:
а) в отношении налога, удержанного у источника, на суммы, выплаченные или зачисленные с или после первого дня января года, следующего за вступлением в силу настоящего Протокола;
b) в отношении других налогов за финансовый год, начинающихся с или после первого дня января года, следующего за вступлением в силу настоящего Протокола.
3. Несмотря на пункт 2 настоящей Статьи, в отношении Статьи 26 Конвенции, обмен информацией, прописанный в настоящем Протоколе, будет применятся для информации в любом календарном году или любом периоде, начинающемся с или после первого января в следующем году после вступления в силу настоящего Протокола.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся представители, должным образом уполномоченные на то своими Правительствами, подписали настоящий Протокол.

Совершено в городе _______ "__" _____ 2010 года в двух экземплярах, каждый на казахском, русском, немецком и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождений между текстами Договаривающиеся Государства используют текст на английском языке.

За Правительство За Швейцарский
Республики Казахстан Федеральный Совет