Ортақ су пайдаланудың үлгілік қағидаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2011 жылғы 28 қазандағы № 1215 Қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң 2015 жылғы 31 қазандағы № 870 қаулысымен

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Үкiметiнiң 31.10.2015 № 870 (алғашқы ресми жарияланған күнiнен кейін күнтiзбелiк он күн өткен соң қолданысқа енгiзіледі) қаулысымен.

РҚАО-ның ескертпесі.

ҚР мемлекеттік басқару деңгейлері арасындағы өкілеттіктердің аражігін ажырату мәселелері бойынша 2014 жылғы 29 қыркүйектегі № 239-V ҚРЗ Заңына сәйкес ҚР Ауыл шаруашылығы министрінің 2015 жылғы 20 наурыздағы № 19-1/252 бұйрығын қараңыз.

Қазақстан Республикасының 2003 жылғы 9 шілдедегі Су кодексі 36-бабының 18) тармақшасына сәйкес Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қоса беріліп отырған Ортақ су пайдаланудың үлгілік қағидалары бекітілсін.
2. Осы қаулы алғашқы ресми жарияланған күнінен бастап күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2011 жылғы 28 қазандағы
№ 1215 қаулысымен
бекітілген

Ортақ су пайдаланудың үлгілік қағидалары

1. Осы Ортақ су пайдаланудың үлгілік қағидалары (бұдан әрі - Қағидалар) Қазақстан Республикасының 2003 жылғы 9 шілдедегі Су кодексінің 36-бабының 18) тармақшасына сәйкес әзірленді.
2. Мынадай:
1) техникалық құралдарды қолданбай жер үсті көздерінен су алу кезінде;
2) ықтимал сел қаупі бар су объектілерін қоспағанда, рекреациялық мақсаттарда, жаппай демалу, туризм және спорт мақсаттарында;
3) кеме қатынасы және шағын кемелерді пайдалану үшін;
4) мал суару үшін су объектілерін пайдалану ортақ су пайдалануға жатады.
Ортақ су пайдалану ортақ су пайдаланылатын су объектілерінде де, ортақ пайдалануға жатпайтын су объектілерінде де жүзеге асырылады және арнайы рұқсат болуын талап етпейді.
3. Осы Қағидалар облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергілікті өкілді органдарының өңірлік жағдайлардың ерекшеліктерін ескере отырып ортақ су пайдалану қағидаларын белгілеу тәртібін анықтайды әрі меншік нысанына қарамастан, барлық заңды және жеке тұлғалардың орындауы үшін міндетті.
4. Облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергілікті өкілді органдары экологиялық, техникалық және халықтың санитариялық-эпидемиологиялық қауiпсiздiгi мақсатында өңірлік жағдайлардың ерекшеліктерін ескере отырып, ортақ су пайдалану қағидаларында тиісті өңірдің аумағында орналасқан су объектілерінде шомылу, ауыз су және тұрмыстық қажеттіліктерге су алу, мал суару, шағын кемелерді пайдалану және олармен жүзу және басқа да жүзетін құралдармен жүзу тыйым салынған жерлерді айқындайды.
5. Облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергілікті өкілді органдары суда жүзетін жабайы құстар мен жүні бағалы аңдардың, балық ресурстары мен басқа да су жануарларының мекендейтін жері болып танылған су объектілерінде ұя салу және уылдырық шашатын кезеңде ортақ су пайдалану құқығына шектеу қояды.
6. Елдің қорғанысын және мемлекеттің қауіпсіздігін қамтамасыз ету, тұрғындардың денсаулығын, қоршаған табиғи ортаны және тарихи-мәдени мұраны, Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес басқа тұлғалардың құқығы мен заңды мүдделерін қорғау мақсатында жеке су нысандарын немесе олардың бөліктерін пайдалану шектелуі, тоқтатылуы немесе тыйым салынуы мүмкін.
7. Ортақ су пайдаланудың шарттарын немесе оған тыйым салынатынын белгілеу үшін оқшау немесе бірлесіп су пайдалануды жүзеге асыратын су пайдаланушы облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың астананың) жергілікті өкілді органдарына ортақ су пайдаланудың шарттарын немесе оған тыйым салынатынын белгілеудің қажеттігі негізделген ұсыныс енгізеді.
8. Ортақ су пайдаланудың шарттарын немесе оған тыйым салынатынын белгілеу негізсіз болған жағдайда жергілікті өкілді органдар ұсынылған ортақ су пайдалану шарттарынан немесе тыйым салудан бас тарту себептерін негіздей отырып су пайдаланушыны жазбаша хабардар етеді.
9. Шомылуға тыйым салу және ортақ су пайдалануды жүзеге асыруды басқа шарттары туралы халықты облыстардың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) жергілікті өкілді органдары бұқаралық ақпарат құралдары арқылы, арнайы ақпараттық белгілермен хабардар етеді.
10. Бекітілмеген су объектілерінде осы Қағидаларды бұзғаны үшін айыппұл мөлшері туралы ескертулер бар тыйым салатын белгілер мен плакаттар орнатуды жергілікті атқарушы органдар (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) қамтамасыз етеді.
11. Су объектілерін мал суару үшін ортақ су пайдалану тәртібімен қолдану ауыз сумен жабдықтау көздерін санитариялық қорғау аймақтарынан тыс жерде және су объектілерінің ластануын және қоқыстануын болғызбайтын құрылғылар болған жағдайда жол беріледі. Басқа жағдайларда жергілікті атқарушы органдар (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) суат алаңдарын жайластыру жөнінде іс-шаралар жүргізеді.
12. Кеме қатынасы қауiпсiздiгi, адамдардың өмiрi мен денсаулығын сақтау, жүктердiң сақталуы мақсатында жүзеге асырылатын кемелер қозғалысын шектеу немесе оларға тыйым салу Қазақстан Республикасының «Ішкі су көлігі туралы» 2004 жылғы 6 шілдедегі және «Сауда мақсатында теңізде жүзу туралы» 2002 жылғы 17 қаңтардағы заңдарымен регламенттеледі.

Об утверждении Типовых правил общего водопользования

Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 октября 2011 года № 1215. Утратило силу постановлением Правительства Республики Казахстан от 31 октября 2015 года № 870

Сноска. Утратило силу постановлением Правительства РК от 31.10.2015 № 870 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

Примечание РЦПИ.
В соответствии с Законом РК от 29.09.2014 г. № 239-V ЗРК по вопросам разграничения полномочий между уровнями государственного управления см. приказ Министра сельского хозяйства Республики Казахстан от 20 марта 2015 года № 19-1/252.

В соответствии с подпунктом 18) статьи 36 Водного кодекса Республики Казахстан от 9 июля 2003 года Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Утвердить прилагаемые Типовые правила общего водопользования.
2. Настоящее постановление вводится в действие по истечении десяти календарных дней со дня первого официального опубликования.

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Утверждены
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 28 октября 2011 года № 1215

Типовые правила общего водопользования

1. Настоящие Типовые правила общего водопользования (далее - Правила) разработаны в соответствии с подпунктом 18) статьи 36 Водного кодекса Республики Казахстан от 9 июля 2003 года.
2. К общему водопользованию относится пользование водными объектами:
1) при заборе воды из поверхностных источников без применения технических средств;
2) в рекреационных целях, массового отдыха, туризма и спортивных целей, за исключением водных объектов, представляющих потенциальную селевую опасность;
3) для судоходства и пользования маломерными судами;
4) для водопоя скота.
Общее водопользование осуществляется как на водных объектах общего пользования, так и на водных объектах, не состоящих в общем пользовании, и не требует наличия специального разрешения.
3. Настоящие Правила определяют порядок установления местными представительными органами областей (города республиканского значения, столицы) правил общего водопользования с учетом особенностей региональных условий и обязательны для исполнения всеми юридическими и физическими лицами независимо от формы собственности.
4. Местные представительные органы областей (города республиканского значения, столицы) в целях экологической, технической и санитарно-эпидемиологической безопасности населения, с учетом особенностей региональных условий в правилах общего водопользования определяют места, где запрещены купание, забор воды для питьевых и бытовых нужд, водопой скота, пользование и катание на маломерных судах и других плавучих средствах на водных объектах, расположенных на территории соответствующего региона.
5. Местные представительные органы областей (города республиканского значения, столицы) на водных объектах, признанных местами обитания диких водоплавающих птиц, ценных видов пушных зверей, рыбных ресурсов и других водных животных в период гнездования и нереста, устанавливают ограничение права общего водопользования.
6. Использование отдельных водных объектов или их частей может быть ограничено, приостановлено или запрещено в целях обеспечения обороны страны и безопасности государства, охраны здоровья населения, окружающей природной среды и историко-культурного наследия, прав и законных интересов других лиц в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
7. Для установления условий или запрета общего водопользования, водопользователь, осуществляющий обособленное или совместное водопользование, вносит в местные представительные органы областей (города республиканского значения, столицы) предложение, в котором обосновывает необходимость установления условий или запрета общего водопользования.
8. В случае необоснованности установления условий или запрета общего водопользования, местные представительные органы письменно уведомляют водопользователя об отказе предложенных условий или запрета общего водопользования, с обоснованием причин.
9. О запрещении купания и других условиях осуществления общего водопользования население оповещается местными представительными органами областей (города республиканского значения, столицы) через средства массовой информации, специальными информационными знаками.
10. На незакрепленных водных объектах установка запретительных знаков, плакатов с предупреждениями о размерах штрафов за нарушение настоящих Правил обеспечивается местными исполнительными органами (города республиканского значения, столицы).
11. Использование водных объектов в порядке общего водопользования для водопоя скота допускается вне зоны санитарной охраны источников питьевого водоснабжения и при наличии устройств, предотвращающих загрязнение и засорение водных объектов. В противном случае, местные исполнительные органы (города республиканского значения, столицы) проводят мероприятия по обустройству водопойных площадок.
12. Ограничение или запрещение движения судов, осуществляемое в целях безопасности судоходства, охраны жизни и здоровья людей, сохранности грузов, регламентируется законами Республики Казахстан от 6 июля 2004 года "О внутреннем водном транспорте" и от 17 января 2002 года "О торговом мореплавании".