"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Австрия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 6 маусымдағы № 752 Қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Австрия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Австрия Республикасының
Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау
туралы келісімді ратификациялау туралы

2010 жылғы 12 қаңтарда Венада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Австрия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Австрия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Австрия Республикасының Үкіметі (бұдан әрі "Тараптар" деп аталатын),
осы Келісімге сәйкес инвесторларға және олардың инвестицияларына берілетін режим экономикалық ресурстарды тиімді пайдалануға, халықты жұмыспен қамту мүмкіндіктерін жасауға және азаматтардың әл-ауқатын жақсартуға ықпал ететінін мойындай отырып;
құқықтық нормаларға негізделген әділ, ашық және болжамды инвестициялық режимдер бүкіл әлемдік сауда жүйесін қалай толықтырса, солай сияқты, оған пайда әкелетінін атап көрсете отырып;
олардың достық қатынастарын күшейтуге және олардың арасында бір Тараптың азаматтары мен кәсіпорындарының екіншісінің аумағындағы инвестициялары бөлігіндегі экономикалық ынтымақтастықты нығайтуына жәрдемдесуге ниет білдіре отырып;
барлық мемлекеттік мекемелер мен азаматтық қоғам үшін сыбайлас жемқорлыққа қарсы күрестің халықаралық күш-жігеріне, әсіресе БҰҰ-ның сыбайлас жемқорлыққа қарсы күрес конвенциясына (2003) қосылу қажеттігін атап көрсете отырып;
инвестициялық келісімдер мен қоршаған ортаны, адам құқықтарын немесе еңбек құқықтарын қорғау жөніндегі көп жақты келісімдер жаһандық тұрақты дамуды көтермелеуге арналғанын және кез келген ықтимал келіспеушіліктер Тараптардың әрқайсысының бұл салалардағы стандарттарының талаптарын босаңсыту жолымен шешілмеуі тиіс екенін растай отырып;
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

Осы Келісімнің мақсаттары үшін
1. "Тарап инвесторы" мыналарды:
(а) Тараптардың бірінің мемлекетінің азаматы болып табылатын және екінші Тараптың заңнамасына сәйкес, оның аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын жеке тұлғаны;
(ә) Тараптың қолданылатын ұлттық заңнамасына сәйкес құрылған немесе ұйымдастырылған, табыс табу немесе таппау мақсатында жұмыс істейтін, үкіметке немесе жеке секторға тиесілі немесе олар басқаратын заңды тұлғаны білдіреді, мысалы: корпорация, серіктестік, бірлескен кәсіпорын немесе кез келген басқа да қауымдастық, сол сияқты трест, жеке меншіктегі фирма немесе Тарап аумағында орналасқан және онда тәуелсіз коммерциялық қызметті жүргізетін және инвестицияны жүзеге асырушы немесе асыратын филиал.
2. "Тарап инвесторының инвестициялары" бір Тараптың аумағындағы екінші Тарап инвесторының меншігінде немесе тікелей немесе жанама басқаратын активтердің кез келген түрін білдіреді. Инвестициялардың мынадай: капитал немесе басқа да қаржыландыру көздері бойынша міндеттемелер, пайданы немесе табысты күту, тәуекелдерді қабылдау сияқты белгілі бір сипаттамалары болады және көбінесе мыналар кіреді:
(a) осы баптың 1-тармағының ә) тармақшасында айқындалғандай заңды тұлға;
(ә) осы баптың 2-тармағының (a) тармақшасында айқындалғандай акциялар, бағалы қағаздар мен кәсіпорынға үлестік қатысудың басқа да нысандары және олардан туындайтын құқықтар;
(б) облигациялар, борыштық міндеттемелер, қарыздар мен борыштық құралдардың басқа да нысандары және олардан туындайтын құқықтар;
(в) "дайын күйіндегі" жобаларды, құрылысты, басқаруды немесе кірістерді бөлу шарттарын, концессияны, лицензияны, экономикалық қызметті жүргізуге рұқсатты немесе рұқсаттаманы қоса алғанда, заңға немесе келісім-шартқа сәйкес ұсынылған кез келген құқық немесе ақшалай талап немесе оның орындалуы;
(г) өнеркәсіптік меншік құқығын, авторлық құқықты, сауда маркаларын, патенттерді, географиялық көрсеткіштерді, өнеркәсіп үлгілерін, тауар белгілерін, ноу-хау мен гудвилді қоса алғанда, экономикалық құндылығы бар зияткерлік меншікке және материалдық емес активтерге құқықтар;
(ғ) жалға алу құқығы, ипотека, мүлікті ұстап қалу құқығы, кепілдіктер немесе узуфруктілер сияқты кез келген басқа материалдық немесе материалдық емес, жылжымалы немесе жылжымайтын мүлік немесе солармен байланысты кез келген меншік құқықтары.
3. "Кірістер" пайданы , пайыздарды, капитал құнының өсімін, дивидендтерді, роялтиді, лицензиялық төлемдерді, басқару қызметтері үшін гонорарды, техникалық көмек төлемін және басқа да төлемдерді қоса алғанда, инвестицияларды жүзеге асыру нәтижесінде алынатын қаражатты білдіреді.
4. "Кідіріссіз" әдетте өтемақыны төлеу немесе төлемдерді аудару а қажетті рәсімдерді аяқтау үшін талап етілетін кезеңді білдіреді. Бұл кезең экспроприациялау күнінен бастап, өтемақы төленген және төлемдерді аударған жағдайда, аудару туралы сұрау салу берілген күнінен бастап басталуы тиіс. Мұндай кезең ешқандай жағдайда бір айдан аспауы тиіс.
5. "Аумақ" Тараптардың екеуіне қатысты Қазақстан Республикасы мен Австрия Республикасы халықаралық құқыққа сәйкес заң құзыретін жүзеге асыратын арнайы экономикалық аумақ пен құрлық қайраңын қоса алғанда, ішкі және аумақтық суларды, жер қойнауын, оның мемлекетінің егемендігіндегі әуе кеңістігін қоса алғанда, жердің құрлықтағы аумағын, теңіз кеңістігін білдіреді.
6. "Нью-Йорк конвенциясы" дегеніміз 1958 жылғы 10 маусымда Нью-Йоркте қабылданған Шетелдік төрелік шешімдерді тану және орындау туралы конвенция.

2-бап
Инвестицияларды көтермелеу

1. Әрбір Тарап оның қолданылатын заңнамасына сәйкес екінші Тарап инвесторларының инвестицияларын көтермелейді және таниды.
2. Активтер инвестициялаған немесе қайтадан инвестицияланған нысанның кез келген өзгерісі, мұндай өзгеріс аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Тараптың заңнамасына сәйкес жүзеге асырылған жағдайда, олардың инвестициялар ретіндегі мәртебесін қозғамауы тиіс.

3-бап
Инвестициялар режимі

1. Әрбір Тарап екінші Тарап инвесторларының инвестицияларына әділ және тең құқықтық режимді, толық қорғау мен қауіпсіздікті ұсынады.
2. Тарап екінші Тараптың инвесторларына тиесілі инвестицияларды басқаруға, пайдалануға, қызмет көрсетуге, қолдануға, иелік етуге, сатуға және жоюға заңсыз немесе кемсітушілікпен қарсы әрекет етпейтін болады.
3. Әрбір Тарап екінші Тараптың инвесторлары мен олардың инвестицияларына немесе кірістеріне инвестор үшін қандай режим неғұрлым қолайлы болатынына қарай, ол өз инвесторларына және олардың инвестицияларына не кез келген үшінші мемлекеттің инвесторлары мен олардың инвестицияларына немесе кірістеріне қатысты басқаруға, қолдануға, қызмет көрсетуге, пайдалануға, сатуға және жоюға, сондай-ақ инвестицияларға немесе кірістерге қатысты дауларды реттеуге ұсынатын режимінен қолайлылығы кем емес режим ұсынады.
4. Осы Келісімнің бір де бір ережесі мыналар:
(а) БҰҰ-ның Жарғысына сәйкес оның әлемде бейбітшілік пен қауіпсіздікті қамтамасыз ету бойынша міндеттерін орындауға қатысты Тараптың шаралар қабылдауына кедергі келтіретін;
(ә) еркін сауда аумағы туралы, кеден одағы, жалпы нарық, экономикалық бірлестік, валюта одағы, мысалы, Еуропалық одақ туралы келісім немесе экономикалық ықпалдасу туралы шарттың мүшесі ретіндегі Тараптың өз міндеттемелерін орындауға кедергі келтіретін; не Тарапқа екінші Тараптың инвесторларына және олардың инвестицияларына немесе мұндай келісімге немесе инвестициялар туралы кез келген көп жақты келісімге оның мүшелігі негізіндегі кез келген режимнің, преференциялардың немесе артықшылықтардың қазіргі немесе болашақтағы пайдасына қатысты болуын міндеттеу ретінде;
(б) екінші Тараптың инвесторларына Тараптың халықаралық келісімдер, халықаралық нормалар немесе салық салуға қатысты ұлттық заңнама бойынша міндеттемелерінен туындайтын олардың инвестициялары мен кірістерін, кез келген режимнің осы немесе болашақтағы пайдасын, преференциялар мен артықшылықтарын таратуға Тарапты міндеттеуші ретінде қарамауы тиіс.

4-бап
Инвестициялар және қоршаған орта

Тараптар қоршаған ортаны қорғау саласындағы өздерінің ұлттық заңнамаларының талаптарын төмендету арқылы инвестицияларды ынталандырмайды.

5-бап
Еңбек заңнамасы

1. Тараптар еңбек саласындағы өздерінің ұлттық заңнамаларының талаптарын төмендету арқылы инвестицияларды ынталандырмайды.
2. Осы баптың мақсаты "еңбек саласындағы ұлттық заңнама" мына халықаралық танылған еңбек құқықтарына тікелей байланысты болады:
(а) қауымдастық құқығы;
(ә) ұжымдық шарттарды ұйымдастыру және жасасу құқығы;
(б) мәжбүрлейтін немесе міндетті еңбектің кез келген нысанын пайдалануға тыйым салу;
(в) балаларды жұмыспен қамту үшін және балалар еңбегінің ең нашар нысандарына тыйым салу және жою және ең төменгі жасын қоса алғанда, балалар мен жасөспірімдер еңбегін қорғау;
(г) жалақының ең төменгі мөлшері, жұмыс уақытының мерзімі, еңбек және денсаулық қауіпсіздігі бөлігінде еңбектің қабылдауға болатын қолайлы шарттары;
(ғ) жұмысқа жалдау кезінде және кәсіпті таңдау кезінде кемсітушілікті жою.

6-бап
Ашықтық

1. Әрбір Тарап өз заңдарын, ережелерін, рәсімдерін, сондай-ақ өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес осы Келісімнің қызмет етуін қозғауы мүмкін халықаралық келісімдерді дереу жариялайды немесе өзге түрде көпшілікке қол жетімді етеді.
2. Әрбір Тарап арнайы сұрақтарға дереу жауап береді және екінші Тараптың сұрауы бойынша осы баптың 1-тармағында аталған кез келген шаралар мен мәселелер туралы сұраныспен қамтамасыз етеді.
3. Тараптардың бірде бірі құпиялылықты қорғауға қатысты оныңұлттық заңнамасына қарама-қайшы келетін немесе жекелеген инвесторларға немесе инвестицияларға қатысты, оны ашып көрсету заңдарды орындауға кедергі келтіретін ақпаратқа қол жетімділікке рұқсат беруді немесе ұсынуды талап етпеуі тиіс.

7-бап
Экспроприациялау және өтемақы

1. Тараптар екінші Тарап инвесторының инвестицияларын тікелей немесе жанама экспроприациялауға немесе мемлекет меншігіне алмауға немесе мына:
(a) қоғамдық мақсаттарда қабылданатын;
(ә) кемсітпеушілік негізіндегі;
(б) тиісті заңды рәсімге сәйкес;
(в) осы баптың 2 және 3-тармақтарына сәйкес дереу, мөлшерлес және тиімді өтемақымен сүйемелденетін шараларды қоспағанда, ұқсас әсері бар (бұдан әрі экспроприация деп аталатын) кез келген шараларды қабылдамауы тиіс.
2. Өтемақы:
(a) кідіріссіз төленуі тиіс. Валюталық бағамға байланысты кідірген жағдайда, осы кідіріс нәтижесі болып табылатын кез келген шығынды қабылдаушы мемлекет көтереді;
(ә) экспроприациялауды жүзеге асырғанға дейін экспроприацияланған инвестициялардың әділ нарықтық құнына баламалы болуы тиіс. Әділ нарықтық құн экспроприациялау туралы бұрыннан көпшілікке мәлім болған салдардан туындаған бағаға қандай да бір өзгерісті көрсетпеуі тиіс;
(б) мүдделі өтініш беруші көрсеткен мемлекетке және өтініш берушілер азаматтары болып табылатын сол мемлекеттің валютасымен немесе өтініш берушілер қабылдаған еркін айырбасталатын кез келген валютамен төленген және еркін аударылатын болуы тиіс;
(в) экспроприациялау күнінен бастап нақты төлеу күніне дейін төлеу валютасы үшін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық ставка бойынша процентті қамтуы тиіс.
3. Екінші Тараптың экспроприациялауына ұшырағанын мәлімдеген Тарап инвесторы осы баптың ережелеріне сәйкес, сот органы немесе соңғы Тараптың басқа құзыретті және тәуелсіз органы оның инвестицияларын бағалауды және өтемақы төлеуді қоса алғанда, оның ісін дереу қарауға құқығы бар.

8-бап
Шығынға өтемақы төлеу

1. Соғыс немесе басқа да қарулы қақтығыс, ұлттық төтенше жағдай, төңкеріс, көтеріліс, азаматтық тәртіпсіздік немесе соңғы Тараптың аумағындағы кез келген басқа ұқсас оқиғалар, күтпеген және форс-мажор жағдайлары салдарынан басқа Тараптың аумағында инвестицияларды жүзеге асыруға байланысты шығын шеккен Тараптың инвесторына соңғы Тарап реституцияға, өтеуге, өтемақыға немесе кез келген басқа реттеуге қатысты қандай режим инвестор үшін барынша қолайлы болып табылатындығына қарай, оның өз инвесторларына немесе кез келген үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынғаннан анағұрлым қолайлы болатын режим ұсынуы тиіс.
2. Мыналардың:
(a) инвестицияларды немесе олардың бір бөлігін биліктің немесе екінші Тараптың аумағында жұмыс істейтін күштердің реквизициялауы, немесе
(ә) жағдайға байланысты талап етілмеген оның инвестициясын немесе оның бір бөлігін екінші Тарап күштерінің немесе билігінің бұзуы салдарынан осы баптың 1-тармағында аталған жағдайдың кез келгенінен шығын шеккен Тарап инвесторына,
соңғы Тарап кез келген жағдайда осы Келісімнің 7-бабының 2 және 3-тармақтарына сәйкес жүзеге асырылуы тиіс жағдайлардың қайсысында да өтемақыға қатысты дереу, мөлшерлес және тиімді болуы тиіс реституцияны немесе өтемақыны ұсынады.

9-бап
Аударымдар

1. Аумағында инвестициялар жүзеге асырылған әрбір Тарап оның ұлттық заңнамасына сәйкес, инвестормен барлық салықтық міндеттемелерін орындағаннан кейін басқалармен қатар, атап айтқанда, мыналарды қамтитын инвестицияларға қатысты төлемдердің еркін аударылуына кепілдік береді:
(a) инвестицияларды сақтау немесе ұлғайту үшін бастапқы капитал және қосымша қаражат;
(ә) инвестициялардан түсетін кірістер;
(б) инвестицияларға байланысты қарыз шартын қоса алғанда, келісім-шарттарға сәйкес жүзеге асырылатын төлемдер;
(в) сатудан түскен пайданың немесе барлық немесе инвестициялардың кез келген бөлігін жою;
(г) осы Келісімнің 7 және 8-баптарына сәйкес төленетін өтемақылар;
(ғ) дауды реттеуден туындайтын төлемдер;
(д) инвестицияларды жүзеге асыруға байланысты шетелден жалдаған персоналға төленетін еңбекақы және басқа да сыйақылар.
2. Әрбір Тарап мұндай аударымдар аумағында аударым жүзеге асырылған Тараптың аударым күнінде қолданыста болған нарықтық валюталық бағам бойынша еркін айырбасталатын валютада жүзеге асырылатындығына кепілдік береді.
3. Шетелдік валюта нарығы болмаған кезде, ағымдағы күнге жарамды Халықаралық Валюта Қорының (ХВҚ) Қарыз Алудың Арнаулы құқықтарындағы валюталар аударымының валюталық бағамы қолданылады.
4. Осы баптың 1 – 3-тармақтарына қарамастан, осы Келісімнің 3-бабының 4-тармағында аталған оның халықаралық міндеттемелерін орындау үшін Тарап қабылдаған шараларға залалсыз, мұндай шаралар Тарап банкроттыққа, төлем қабілетсіздігіне немесе кредиторлардың құқықтарын қорғауға, эмиссияға, бағалы қағаздардың саудасына және олармен жасалатын мәмілелерге, фьючерстерге, опциондар мен туынды бағалы қағаздарға, есептілік ережелеріне және аударымдарды жазуды жүргізуге, "ақшаны жылыстатуды" немесе терроризмді қаржыландыруды болдырмауға қатысты немесе қылмыстарға, әкімшілік және сот ісін жүргізу ұйғарымдарына немесе шешімдеріне байланысты ұлттық заңнаманы тең құқықты, мұндай шаралар және оларды қолдану Тараптың осы Келісімге сәйкес өз міндеттемелерін орындаудан жалтару құралы ретінде пайдаланылмауы тиіс болған жағдайда, кемсітушіліксіз және әділ қолдану жолымен аударымды шектей алады.

10-бап
Суброгация

Егер Тарап немесе оның уәкілетті органы төлемді екінші Тараптың аумағындағы инвестордың инвестицияларына қатысты ұсынылған өтемақыға, кепілге немесе сақтандыру туралы шартқа сәйкес жүргізетін болса, онда соңғы Тарап осы Келісімнің 13 – 18-баптарына сәйкес инвестордың құқықтарына залалсыз, осы инвестордың кез келген құқықтары мен талаптарының алдыңғы Тарапқа немесе оның уәкілетті органына және алдыңғы Тараптың немесе оның уәкілетті органының суброгацияға байланысты кез келген осындай құқықты және талапты оның алдыңғысындай дәрежеде жүзеге асыру құқығының ауысатынын мойындауы тиіс.

11-бап
Басқа да міндеттемелер

1. Әрбір Тарап екінші Тарап инвесторларының жекелеген инвестицияларына қатысты өзі қабылдай алатын кез келген міндеттемені сақтайды.
Бұл өзгелермен бірге инвестор мен қабылдаушы мемлекеттің арасындағы келісімшарттың бұзылғандығы, осы Келісімді бұзғандығын білдіреді.
2. Егер Тараптардың кез келгенінің заңнамасы немесе оның қазіргі уақытта қолданыстағы немесе осы Келісімге толықтыру ретінде Тараптар арасында болашақта белгіленген халықаралық шарттар бойынша міндеттемелері екінші Тарап инвесторларының инвестицияларына осы Келісімде көзделгеннен неғұрлым қолайлы режим ұсынатын жалпы немесе арнайы ережелерді қамтитын болса, онда мұндай нормалар инвесторлар үшін неғұрлым қолайлы болатын шектермен осы Келісімнен басым болады.

12-бап
Құқықтарды ұсынудан бас тарту

Егер үшінші мемлекеттің инвесторлары бірінші айтылған инвесторды бақылайтын немесе иеленетін болса және бұл инвестор ол құрылған немесе ұйымдастырылған заңнама бойынша Тараптың аумағында елеулі коммерциялық қызметті жүзеге асырмайтын болса, онда Тарап екінші Тараптың инвесторына және оның инвестицияларына осы Келісімнің артықшылықтарын ұсынудан бас тартуы мүмкін.

13-бап
Инвестор мен Тарап арасындағы дауларды шешу тәсілдері

1. 13 – 18-баптар инвесторға немесе оның инвестицияларына шығын немесе зиян алып келетін біріншісінің осы Келісім бойынша міндеттемелерінің ықтимал жөнсіздіктеріне қатысты Тарап пен екінші Тараптың инвесторы арасындағы дауларға қолданылады.
2. Тарап пен екінші Тараптың инвесторының арасындағы дау мүмкіндігінше келіссөздер немесе консультациялар жолымен реттелетін болады. Егер дау осылайша реттелмеген болса, талапкер оны мыналардың қарауына:
(а) дауға қатысатын Тарап мемлекетінің құзыретті соттарына;
(ә) дауларды реттеудің кез келген қолдануға болатын алдын ала келісілген рәсіміне сәйкес; немесе
(б) осы бапқа сәйкес:
(і) Вашингтон қаласында 1965 жылғы 18 наурызда қол қойылған Мемлекеттер мен басқа мемлекеттердің жеке немесе заңды тұлғалары арасындағы инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға (бұдан әрі – ИДРХК) сәйкес құрылған Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталыққа (бұдан әрі – ИДРХО), егер инвестор Тарапы мен даудың тарапы болып табылатын Тараптың екеуі де ИДРХК Конвенциясының қатысушысы болып табылатын болса;
(іі) егер инвестор Тарапы мен даудың тарапы болып табылатын Тараптың екеуі де ИДРХК Конвенциясына қатысушы болып табылмайтын болса, Орталық Хатшылықтың Әкімшілік Өндірісі үшін Қосымша Алаң ережелеріне сәйкес ИДРХО-ға;
(ііі) Біріккен Ұлттар Ұйымының Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының ("ЮНСИТРАЛ") Төрелік Ережесіне сәйкес құрылған жалғыз төрешісіне немесе аd hос төрелік сотына;
(iv) Халықаралық Сауда Палатасына, Палата төрелігінің ережелеріне сәйкес жалғыз төрешіге немесе ad hoc төрелік сотына;
(v) кез келген бұрын айтылған ad hoc төрелік сотына қарауға бере алады.
3. Дау осы баптың 2-тармағының (в) тармақшасына сәйкес, дау тарапы мұндай ниеті туралы хабарлаған күннен бастап, 60 (алпыс) күн өткеннен кейін, бірақ даудың басқа тарапы дау туындатқан оқиғалар туралы хабарланған не хабарлануы тиіс күннен бастап, 5 (бес) жылдан кешіктірілмей, қарауға ұсынылуы мүмкін.

14-бап
Тараптардың келісімі

1. Осымен әрбір Тарап осы Келісімнің 13-бабына сәйкес халықаралық төрелік сотқа дауды ұсынуға өзінің сөзсіз келісімін береді.
2. Осы баптың 1-тармағында айтылған келісім оған сәйкес ішкі әкімшілік немесе сот шаралары қаралып бітуі тиіс талаптардан бас тарту дегенді білдіреді.

15-бап
Талқылау орны

Осы Келісімнің 13 – 18-баптары төңірегіндегі кез келген талқылау даудың кез келген тарапының сұрауы бойынша Нью-Йорк Конвенциясына қатысушы болып табылатын мемлекетте жүргізіледі. Осы Келісімнің 13 – 18-баптарына сәйкес төрелікке жіберілген өтініштер Нью-Йорк Конвенциясының 1-бабын сақтау мақсатында коммерциялық қарым-қатынастардан немесе мәмілелерден туындайтындар сияқты қаралуы тиіс .

16-бап
Өтем

Залал үшін өтем немесе өтемақы немесе олардың бөліктері өтем шарттарына, кепілдікке немесе сақтандыруға сәйкес болғаны немесе алынатындығы фактісін даудың тарапы қорғау шарасы, қарсы талап-арыз, өтемақыға құқық немесе кез келген басқа негіздеме ретінде пайдаланбауы тиіс.

17-бап
Қолданылатын заңнама

1. Осы Келісімнің 13 – 18-баптарына сәйкес ұйымдастырылған төрелік сот дауларды осы Келісімге сәйкес, сондай-ақ халықаралық құқықтың қолданылатын нормалары мен қағидаттарына сәйкес шешеді.
2. Осы Келісімнің 11-бабына сәйкес, даудағы мәселелер басқа уағдаластық болмағанда, дау тарапы болып табылатын Тараптың заңнамасына, келісімшартты реттейтін заңнамаға, сондай-ақ мүмкіндігіне қарай халықаралық құқық нормаларына сәйкес шешілуі тиіс.

18-бап
Төрелік шешім және орындау

1. Мүдде сыйақысын қамтуы мүмкін төрелік шешім түпкілікті және дау тараптары үшін міндетті болып табылады және талаптарды қанағаттандырудың мынадай нысандарын қамтуы мүмкін:
(а) Тарап осы Келісім бойынша өз міндеттемелерін орындай алмағаны туралы өтініш;
(ә) залалды жүзеге асыру сәтінен бастап, өтемақыны төлеу сәтіне дейін пайыздық сыйақыны қамтуы тиіс ақшалай өтемақы;
(б) Тарап, егер реституция заттай мәнде қолдануға жарамаса, ақшалай өтемақы алуға құқылы болған жағдайда, тиісті жағдайлардағы заттай мәндегі реституция;
(в) дау тараптарының уағдаластығы бойынша талаптарды қанағаттандырудың кез келген басқа нысаны.
2. Әрбір Тарап осы бапқа сәйкес, төрелік шешімдердің тиісінше және кешіктірілмей орындалуын қамтамасыз етеді.

19-бап
Тараптар арасындағы дауларды шешу

Осы Келісімнің ережелерін түсіндіруге және/немесе қолдануға қатысты Тараптар арасындағы даулар, мүмкіндігінше, консультациялар арқылы шешіледі.

20-бап
Шектеулер, консультациялар, делдалдық, ымыраласушылық

1. Тараптардың кез келгенінің талап етуі бойынша осы Келісімді түсіндіруге немесе қолдануға қатысты дау осы талап туралы екінші Тарапқа хабарланғаннан кейін 60 (алпыс) күн бұрын төрелік сотқа реттеу үшін берілуі мүмкін.
2. Тарап осындай дауда шығарылған шешімді сақтай алмаған және орындай алмаған немесе осы сот талқылауы төрелік сот шешімін шығарусыз тоқтатылған жағдайларды қоспағанда, Тараптар 19 – 25-баптарға сәйкес инвестор осы Келісімнің 13 – 18-баптарына сәйкес дау бойынша инвестор құқықтарының бұзылуына қатысты төрелікке мәлімдеген сот процесіне бастамашылық жасай алмайды.

21-бап
Төрелік сот құрамын қалыптастыру

Аd hoc төрелік соты мынадай түрде ұйымдастырылуы тиіс:
1. Әрбір Тарап соттың бір мүшесін тағайындауы тиіс және осы екі мүше үшінші мемлекет азаматының кандидатурасын Төраға ретінде келісуі тиіс. Соттың мұндай мүшелері Тараптардың біреуі екінші Тарапқа дауды төрелік сотқа ұсыну ниеті туралы хабарлаған күнінен бастап, 2 (екі) ай ішінде тағайындалуы тиіс, бұл ретте бұл соттың Төрағасы келесі 2 (екі) айдың ішінде тағайындалуы тиіс.
2. Егер осы баптың 1-тармағында көрсетілген мерзімдер сақталмаған болса, онда Тараптардың кез келгені тиісті келісім болмаған кезде қажетті тағайындауларды жүзеге асыру үшін БҰҰ-ның Халықаралық Сотының Президентін шақыра алады. Егер БҰҰ-ның Халықаралық сотының президенті Тараптардың кез келгенінің азаматы болып табылса немесе егер ол аталған функцияны орындай алмаса, онда Вице-президент немесе ол қабілетсіз болған жағдайда БҰҰ-ның Халықаралық Сотының деңгейі бойынша келесі мүшесі қажетті тағайындау жүргізу үшін сол шарттарда шақырылуы тиіс.
3. Төрелік сот мүшелері тәуелсіз және бейтарап болуы тиіс.

22-бап
Қолданылатын заңнама, жалпы ережелер

1. Төрелік сот дауларды қолданылатын нормаларға және халықаралық құқық қағидаттарына сәйкес шешеді.
2. Егер дауға қатысушы Тараптар басқа шешім қабылдамаған болса, осы Келісімнің 19 – 25-баптарының ережелерімен реттелмейтін мәселелерге Аралық сот Тұрақты палатасының Төрелік талқылауының факультативті ережелері мүмкін болған кезде қолданылады.

23-бап
Төрелік шешім

1. Төрелік сот өз шешімінде құқықтар мен фактілер бойынша олардың негіздемелерімен бірге өз қорытындыларын мәлімдейді және Тараптардың бірінің сұрауы бойынша талаптарды қанағаттандырудың мынадай нысандарын қоса алады:
(а) Тараптардың іс-әрекеттері осы Келісім бойынша оның міндеттемелеріне қайшы келетіні туралы өтініш;
(ә) Тарап өзінің іс-әрекеттерін осы Келісім бойынша өзінің міндеттемелеріне сәйкес келтіретіні туралы ұсыным;
(б) Тараптың инвесторына немесе оның инвестицияларына келтірілген шығындар немесе зияндар үшін ақшалай өтемақы;
(в) оған қарсы шешім шығарылған, оның ішінде инвесторға заттай мәнде реституция берілген Тарап келісетін талапты қанағаттандырудың кез келген басқа нысаны.
2. Тараптар үшін төрелiк шешiм түпкілікті және міндетті болуы тиіс.

24-бап
Шығыстар

Әрбір Тарап Төрелік соттағы өздерінің өкілдіктерінің шығыстарын төлейді. Төрелік соттың шығыстарын, егер тек Төрелік сот олардың өзге түрде бөлінетінін көрсетпесе, екі Тарап та тең шамада төлейтін болады.

25-бап
Орындалуы

Олар бойынша шешім шығарылған күннен бастап, бір жыл ішінде орындалмаған ақшалай сыйақылар міндеттемелерді орындамаған Тараптың активтеріне қатысты заңдық құзыретке сәйкес, кез келген Тараптың сотында өндіріп алынуы мүмкін.

26-бап
Қолдану саласы

1. Осы Келісім екінші Тараптың аумағында Тараптардың кез келгенінің инвесторлары жүзеге асырған инвестицияларға оның заңнамасына сәйкес, осы Келісім күшіне енгенге дейін де, күшіне енгеннен кейін де қолданылады.
2. Осы Келісім осы Келісімнің 13-бабында көзделген, реттеліп қойған талаптарға немесе процестерге осы Келісім күшіне енгенге дейін қолданылмайды.

27-бап
Консультациялар

Тараптардың әрқайсысы екінші Тарапқа осы Келісімге қатысты кез келген мәселелер бойынша консультациялар жүргізуді ұсынуы мүмкін. Бұл консультациялар дипломатиялық арналар арқылы келісілген уақытта және орында жүргізілуі мүмкін.

28-бап
Өзгерістер мен толықтырулар

Осы Келісімге Тараптардың өзара келісімі бойынша оның ажырамас бөліктері болып табылатын, жекелеген хаттамалармен ресімделетін және осы Келісімнің күшіне енуі үшін көзделген тәртіппен күшіне енетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.

29-бап
Күшіне енуі және қолданылу мерзімі

1. Осы Келісім Тараптардың оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы алған күнінен бастап 60 (алпыс) күн өткен соң күшіне енеді.
2. Осы Келісім 10 (он) жыл мерзімге жасалады, одан соң автоматты түрде белгісіз мерзімге ұзартылады және Тараптардың бірі екінші Тарапқа өзінің осы Келісімнің күшін тоқтату ниеті туралы дип ломатиялық арналар арқылы жазбаша хабарламасын алған күнінен бастап он екі ай өткен соң қолданысын тоқтатады.
3. Осы Келiсiм тоқтатылған күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты осы Келісімнің 1 – 26-баптарының ережелері осы Келiсiм тоқтатылған күнінен бастап кейінгі 10 жыл кезеңде әрекет етуін жалғастыра береді.

Вена қаласында 2010 жылғы "12" қаңтарда ағылшын тілінде екі данада жасалды.

Қазақстан Республикасының Австрия Республикасының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Австрия о поощрении и взаимной защите инвестиций"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 6 июня 2012 года № 752

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Австрия о поощрении и взаимной защите инвестиций».

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

проект

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Республики Австрия о поощрении и
взаимной защите инвестиций

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Австрия о поощрении и взаимной защите инвестиций, совершенное 12 января 2010 года в Вене.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Австрия о поощрении и взаимной защите инвестиций

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Австрия (в дальнейшем именуемые «Стороны»),
признавая, что режим, который предоставляется инвесторам и их инвестициям согласно настоящему Соглашению способствует эффективному использованию экономических ресурсов, созданию возможностей для занятости населения и улучшению благосостояния граждан;
подчеркивая, что справедливые, открытые и предсказуемые инвестиционные режимы, основанные на правовых нормах как дополняют, так и приносят пользу всемирной торговой системе;
желая усилить их дружеские отношения и содействовать укреплению экономического сотрудничества между ними в части инвестиций граждан и предприятий одной Стороны на территории другой;
подчеркивая необходимость для всех государственных учреждений и гражданского общества присоединения к международным усилиям в борьбе с коррупцией, особенно Конвенции ООН против коррупции (2003);
подтверждая, что инвестиционные соглашения и многосторонние соглашения по охране окружающей среды, прав человека или трудовых прав, предназначены для поощрения глобального устойчивого развития и что любые возможные разногласия не должны решаться путем послабления требований стандартов каждой из Сторон в этих областях;
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Определения

В целях настоящего Соглашения
1. «Инвестор Стороны» означает:
(а) физическое лицо, которое является гражданином государства одной из Сторон и осуществляет инвестиции на территории другой Стороны в соответствии с ее законодательством;
(б) юридическое лицо, учрежденное или организованное согласно применимому законодательству Стороны, действующее в целях получения прибыли или нет, принадлежащее или управляемое правительством или частным сектором, например: корпорация, товарищество, совместное предприятие или любая другая ассоциация, так же как и трест, фирма в индивидуальной собственности или филиал расположенный на территории Стороны и ведущей на ней независимую коммерческую деятельность и осуществивший или осуществляющий инвестиции.
2. «Инвестиции инвестора Стороны» означают любой вид активов на территории одной Стороны, находящийся в собственности или управляемый, прямо или косвенно, инвестором другой Стороны. Инвестиции имеют определенные характеристики, такие как: обязательства по капиталу или другим источникам финансирования, ожидания выгоды или прибыли, принятие рисков, и включают в частности:
(a) юридическое лицо, как определено в подпункте (б) пункта 1 настоящей статьи;
(б) акции, ценные бумаги и другие формы долевого участия в предприятии, как определено в подпункте (a) пункта 2 настоящей статьи, и права, вытекающие из них;
(в) облигации, долговые обязательства, займы и другие формы долговых инструментов и прав, вытекающих из них;
(г) любое право или денежное требование или исполнение, предоставленное согласно закону или контракту, включая проекты «под ключ», строительство, управления или договоры распределения доходов, концессии, лицензии, разрешения или допуск на ведение экономической деятельности;
(д) права на интеллектуальную собственность и нематериальные активы, имеющие экономическую ценность, включая права промышленной собственности, авторское право, торговые марки, патенты, географические указания, промышленные образцы, товарные знаки, ноу-хау и гудвил;
(е) любое другое материальное или нематериальное, движимое или недвижимое имущество, или любые связанные права собственности, такие как аренда, ипотека, право удержания имущества, залоги или узуфрукты.
3. «Доходы» означают средства, получаемые в результате осуществления инвестиций, включая прибыль, проценты, прирост капитальной стоимости, дивиденды, роялти, лицензионные выплаты, гонорары за управленческие услуги, оплата технической помощи и другие выплаты.
4. «Без задержки» означает такой период, который обычно требуется для завершения необходимых процедур для оплаты компенсации или перечисления платежей. Этот период должен начинаться в случае оплаты компенсации со дня экспроприации и в случае перевода платежей со дня подачи запроса о переводе. Такой период ни в коем случае не должен превышать один месяц.
5. «Территория» означает, относительно обеих Сторон, сухопутные территории земли, морское пространство, включая внутренние и территориальные воды, недра, воздушное пространство под суверенитетом ее государства, включая специальную экономическую зону и континентальный шельф, где Республика Казахстан и Республика Австрия осуществляют юрисдикцию в соответствии с международным правом.
6. «Нью-Йоркская конвенция» означает Конвенцию о признании и приведении в исполнение иностранных арбитражных решений, принятую в Нью-Йорке 10 июня 1958 года.

Статья 2
Поощрение инвестиций

1. Каждая Сторона, согласно ее применимому законодательству, поощряет и признает инвестиции инвесторов другой Стороны.
2. Любое изменение формы, в которой активы инвестированы или повторно инвестированы, не должны затрагивать их статус как инвестиции при условии, что такое изменение осуществлено в соответствии с законодательством Стороны, на территории которой были осуществлены инвестиции.

Статья 3
Режим инвестиций

1. Каждая Сторона предоставляет инвестициям инвесторов другой Стороны справедливый и равноправный режим, полную защиту и безопасность.
2. Сторона не будет незаконно или дискриминационно противодействовать управлению, эксплуатации, обслуживанию, использованию, распоряжению, продаже и ликвидации инвестиций принадлежащих инвесторам другой Стороны.
3. Каждая Сторона предоставляет инвесторам другой Стороны и их инвестициям или доходам режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет собственным инвесторам и их инвестициям либо инвесторам любого третьего государства и их инвестициям или доходам в отношении управления, применения, обслуживания, использования, продажи и ликвидации также как и урегулирования спора в отношении инвестиций или доходов, в зависимости от того какой режим является более благоприятным для инвестора.
4. Ни одно из положений настоящего Соглашения не должно быть рассмотрено как:
(а) препятствующее принятию Стороной мер относительно выполнения ее обязательств согласно Уставу ООН по обеспечению мира во всем мире и безопасности;
(б) препятствующее выполнению Стороной своих обязательств в качестве члена договора об экономической интеграции, такого как соглашение о зоне свободной торговли, таможенном союзе, общем рынке, экономическом объединении, валютном союзе, например Европейский союз; либо как обязывающее Сторону распространять на инвесторов другой Стороны и их инвестиции или доходы настоящие или будущие выгоды любого режима, преференции или привилегии на основании ее членства в таком соглашении или любом многостороннем соглашении об инвестициях;
(в) как обязывающее Сторону распространять на инвесторов другой Стороны и их инвестиции или доходы настоящую или будущую выгоду любого режима, преференции или привилегии, следующие из обязательств Стороны по международным соглашениям, международным нормам или национальному законодательству относительно налогообложения.

Статья 4
Инвестиции и окружающая среда

Стороны не поощряют инвестиции путем снижения требований своих национальных законодательств в области охраны окружающей среды.

Статья 5
Трудовое законодательство

1. Стороны не поощряют инвестиции путем снижения требований своих национальных законодательств в области труда.
2. В целях настоящей статьи «национальное законодательство в области труда» непосредственно связано со следующими международно-признанными трудовыми правами:
(а) право ассоциации;
(б) право организации и заключения коллективных договоров;
(в) запрещение использования любой формы принудительного или обязательного труда;
(г) защита труда детей и подростков, включая минимальный возраст для занятости детей и запрещения и устранения наихудших форм детского труда;
(д) приемлемые условия труда в части минимальных зарплат, часов рабочего времени, безопасности труда и здоровья.
(е) устранение дискриминации при найме на работу и при выборе профессии.

Статья 6
Прозрачность

1. Каждая Сторона незамедлительно опубликовывает или иным образом делает публично доступными свои законы, правила, процедуры, также как и международные соглашения, которые могут затрагивать действие настоящего Соглашения в соответствии с национальным законодательством своего государства.
2. Каждая Сторона незамедлительно отвечает на специальные вопросы и обеспечивает по запросу другую Сторону информацией о любых мерах и вопросах, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи.
3. Ни одна из Сторон не должна требовать предоставления или разрешения на доступ к информации, касающейся отдельных инвесторов или инвестиций, раскрытие которой препятствовало бы соблюдению законов или противоречило бы ее национальному законодательству, касающегося защиты конфиденциальности.

Статья 7
Экспроприация и компенсация

1. Сторона не должна экспроприировать или национализировать прямо или косвенно инвестиции инвестора другой Стороны или принимать любые меры, имеющие подобный эффект (далее именуемые как экспроприация) за исключением мер:
(a) принимаемых в общественных целях;
(б) на недискриминационной основе;
(в) в соответствии с надлежащей законной процедурой;
(г) сопровождаемых незамедлительной, соразмерной и эффективной компенсацией в соответствии с пунктами 2 и 3 настоящей статьи.
2. Компенсация должна быть:
(a) выплачена без задержки. В случае задержки любой убыток, связанный с валютным курсом, являющийся результатом этой задержки несет принимающее государство;
(б) эквивалентна справедливой рыночной стоимости экспроприированных инвестиций до осуществления экспроприации. Справедливая рыночная стоимость не должна отражать какое-либо изменение в цене, возникшее вследствие того, что об экспроприации стало публично известно ранее;
(в) выплачена и свободно переводима в государство, указанное заинтересованными заявителями и в валюте того государства, гражданами которого являются заявители, или в любой свободно конвертируемой валюте, принятой заявителями;
(г) включать процент по коммерческой ставке, установленный на рыночной основе для валюты платежа, с даты экспроприации до даты фактического платежа.
3. Инвестор Стороны, заявляющий, что был подвергнут экспроприации другой Стороной, имеет право на незамедлительное рассмотрение его дела, включая оценку его инвестиций и выплаты компенсации в соответствии с положениями настоящей статьи, судебным органом или другим компетентным и независимым органом последней Стороны.

Статья 8
Компенсация за убытки

1. Инвестору Стороны, понесшему убытки в связи с осуществлением инвестиций на территории другой Стороны вследствие войны или другого вооруженного конфликта, национального чрезвычайного положения, революции, восстания, гражданских беспорядков, или любого другого подобного события, непредвиденных и форс-мажорных обстоятельств на территории последней Стороны, должен быть предоставлен последней Стороной, в отношении реституции, возмещения, компенсации или любого другого урегулирования, режим не менее благоприятный чем тот, который она предоставляет ее собственным инвесторам или инвесторам любого третьего государства, в зависимости от того, какой режим является наиболее благоприятным для инвестора.
2. Инвестору Стороны, понесшему убытки в любом из случаев, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи вследствие:
(a) реквизиции инвестиций или их части властями или силами, действующими на территории другой Стороны, или
(б) разрушения его инвестиции или его части силами или властями другой Стороны, которое не требовалось необходимостью ситуации,
последняя Сторона, в любом случае, предоставляет реституцию или компенсацию, которая в каждом из случаев должна быть незамедлительной, соразмерной и эффективной и, в отношении компенсации, должна быть осуществлена в соответствии с пунктами 2 и 3 статьи 7 настоящего Соглашения.

Статья 9
Переводы

1. Каждая Сторона, на территории которой были осуществлены инвестиции, после выполнения всех налоговых обязательств инвестором в соответствии с ее национальным законодательством гарантирует свободный перевод платежей, относящихся к инвестициям, которые в частности включают, помимо прочего, следующее:
(a) первоначальный капитал и дополнительные средства для сохранения или увеличения инвестиций;
(б) доходы от инвестиций;
(в) платежи, осуществляемые согласно контрактам, включая договор займа, связанный с инвестициями;
(г) выручку от продажи или ликвидации всех или любой части инвестиций;
(д) компенсации, выплачиваемые в соответствии со статьями 7 и 8 настоящего Соглашения;
(е) платежи, вытекающие из урегулирования спора;
(Ұ) заработную плату и другое вознаграждение персоналу, нанятому за границей в связи с осуществлением инвестиций.
2. Каждая Сторона гарантирует, что такие переводы могут быть осуществлены в свободно конвертируемой валюте по действующему на день перевода рыночному валютному курсу Стороны, на территории которой осуществлен перевод.
3. При отсутствии рынка иностранной валюты применяется валютный курс перевода валют в Специальных Правах Заимствования Международного Валютного Фонда (МВФ), действительный на текущую дату.
4. Несмотря на пункты 1 – 3 настоящей статьи, без ущерба мерам, принятым Стороной для исполнения ее международных обязательств, упомянутых в пункте 4 статьи 3 настоящего Соглашения, Сторона может также ограничить перевод путем равноправного, недискриминационного и справедливого применения национального законодательства, касающегося банкротства, неплатежеспособности или защиты прав кредиторов, эмиссии, торговли и сделок с ценными бумагами, фьючерсов, опционов и производных ценных бумаг, правил отчетности и ведения записей переводов, предотвращения «отмывания денег» или финансирования терроризма, или связанные с уголовными преступлениями, предписаниями или решениями административных и судебных делопроизводств, при условии, что такие меры и их применение не должно быть использовано как средство уклонения Стороной от исполнения своих обязательств согласно настоящего Соглашения.

Статья 10
Суброгация

Если Сторона или ее уполномоченный орган производит платеж согласно компенсации, гарантии или договора о страховании, предоставленных в отношении инвестиций инвестора на территории другой Стороны, то последняя Сторона должна признать без ущерба правам инвестора, согласно статьям 13 – 18 настоящего Соглашения, переход любого права или требования этого инвестора к предыдущей Стороне или ее уполномоченному органу, и право предыдущей Стороны или ее уполномоченного органа, осуществлять в силу суброгации любое такое право и требование в той же степени, как и ее предшественник.

Статья 11
Другие обязательства

1. Каждая Сторона соблюдает любое обязательство, которое она может принять в отношении отдельных инвестиций инвесторов другой Стороны.
Это означает, среди прочего, что нарушение контракта между инвестором и принимающим государством будет представлять собой нарушение настоящего Соглашения.
2. Если законодательство любой из Сторон или ее обязательства по международным договорам, существующие в настоящее время или установленные в будущем между Сторонами в дополнение к настоящему Соглашению, содержат положения, общие или специальные, предоставляющие инвестициям инвесторов другой Стороны режим более благоприятный чем предусмотрено настоящим Соглашением, то такие нормы, в пределах, в которых они более благоприятны для инвесторов, превалируют над настоящим Соглашением.

Статья 12
Отказ в предоставлении прав

Сторона может отказать в предоставлении преимуществ настоящего Соглашения инвестору другой Стороны и его инвестициям, если инвесторы третьего государства контролируют или владеют первым упомянутым инвестором, и этот инвестор не осуществляет существенной коммерческой деятельности на территории Стороны, по законодательству которой он учрежден или организован.

Статья 13
Способы разрешения споров между инвестором и Стороной

1. Статьи 13 – 18 применяется к спорам между Стороной и инвестором другой Стороны, касающиеся возможных нарушений обязательств первой по настоящему Соглашению, которые влекут потерю или ущерб инвестору или его инвестициям.
2. Спор между Стороной и инвестором другой Стороны должен, по возможности, быть урегулирован путем переговоров или консультаций. Если спор таким образом не урегулирован, истец может предоставить его на рассмотрение:
(a) в компетентные суды государства Стороны, участвующей в споре;
(б) в соответствии с любой применимой предварительно согласованной процедурой урегулирования споров; или
(в) в соответствии с настоящей статьей:
(i) в Международный центр по урегулированию инвестиционных споров (далее – МЦУИС), учрежденный в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других государств, подписанной в г. Вашингтоне 18 марта 1965 года (далее – Конвенция МКУИС), если Сторона инвестора и Сторона, являющейся стороной спора, обе являются участниками Конвенции МКУИС;
(ii) в МЦУИС согласно правилам Дополнительной Площадки для Административного Производства Секретариата Центра, если Сторона инвестора или Сторона, являющаяся стороной спора, но не оба являются участниками Конвенции МКУИС;
(iii) к единственному арбитру или арбитражный суд ad hoc, учрежденный согласно Арбитражным Правилам Комиссии Организации Объединенных Наций по праву международной торговли («ЮНСИТРАЛ»);
(iv) в Международную Торговую Палату, к единственному арбитру или арбитражному суду ad hoc, согласно правилам арбитража Палаты.
(v) в любой ранее оговоренный арбитражный суд ad hoc.
3. Спор может быть представлен на рассмотрение в соответствии с подпунктом (в) пункта 2 настоящей статьи после 60 (шестидесяти) дней с даты уведомления о таком намерении стороной спора, но не позже чем через 5 (пять) лет с даты, когда другая сторона спора была уведомлена, либо должна была быть уведомлена о событиях, вызвавших спор.

Статья 14
Согласие Сторон

1. Каждая Сторона настоящим дает свое безусловное согласие на представление спора в международный арбитражный суд в соответствии со статьей 13 настоящего Соглашения.
2. Согласие, упомянутое в пункте 1 настоящей статьи, подразумевает отказ от требований, в соответствии с которыми внутренние административные или судебные меры должны быть исчерпаны.

Статья 15
Место разбирательcтв

Любое разбирательство в рамках статей 13 – 18 настоящего Соглашения, по запросу любой из сторон спора, проводится в государстве, являющимся участником Нью-Йоркской Конвенции. Заявления, направленные в арбитраж согласно статьям 13 – 18 настоящего Соглашения, должны быть рассмотрены как вытекающие из коммерческих отношений или сделок с целью соблюдения статьи 1 Нью-Йоркской Конвенции.

Статья 16
Возмещение

Факт того, что возмещение или компенсация за убытки или их части были или будут получены в соответствии с договором возмещения, гарантии или страхования, не должен быть использован стороной спора как мера защиты, встречный иск, право на компенсацию или любое другое основание.

Статья 17
Применимое законодательство

1. Арбитражный суд, организованный в соответствии со статьями 13 – 18 настоящего Соглашения, разрешает споры в соответствии с настоящим Соглашением, а также применимыми нормами и принципами международного права.
2. Вопросы в споре, согласно статьи 11 настоящего Соглашения, должны быть разрешены, в отсутствии другой договоренности, в соответствии с законодательством Стороны, являющейся стороной в споре, законодательством, регулирущим контракт, а также по возможности нормами международного права.

Статья 18
Арбитражное решение и исполнение

1. Арбитражное решение, которое может включать вознаграждение интереса, является окончательным и обязательным для сторон спора и может содержать следующие формы удовлетворения требования:
(а) заявление о том, что Сторона не смогла исполнить свои обязательства по настоящему Соглашению;
(б) денежная компенсация, которая должна включать процентное вознаграждение с момента осуществления ущерба до момента оплаты компенсации;
(в) реституция в натуральном выражении в соответствующих случаях, при условии, что Сторона вправе получить денежную компенсацию если реституция в натуральном выражении неприменима;
(г) по договоренности сторон спора, любая другая форма удовлетворения требования.
2. Каждая Сторона обеспечивает должное и незамедлительное исполнение арбитражных решений согласно настоящей статье.

Статья 19
Разрешение споров между Сторонами

Споры между Сторонами касающиеся толкования и/или применения положений настоящего Соглашения решаются, по возможности, путем консультаций.

Статья 20
Пределы, консультации, посредничество, примирение

1. По требованию любой из Сторон, спор, касающийся интерпретации или применения настоящего Соглашения, может быть передан для урегулирования в арбитражный суд не ранее чем через 60 (шестьдесят) дней, после того как об этом требовании было сообщено другой Стороне.
2. Сторона не может инициировать судебный процесс, в соответствии со статьями 19 – 25, по спору, касающемуся нарушения прав инвестора, о котором инвестор заявил в арбитраж в соответствии со статьями 13 – 18 настоящего Соглашения, за исключением случаев, когда Сторона не смогла соблюсти и выполнить решение, вынесенное в таком споре, или эти судебные разбирательства прервались без вынесения решения арбитражного суда.

Статья 21
Формирование состава арбитражного суда

Арбитражный суд ad hoc должен быть организован следующим образом:
1. Каждая Сторона должна назначить одного члена суда, и эти два члена должны согласовать кандидатуру гражданина третьего государства, в качестве Председателя. Такие члены суда должны быть назначены в течение 2 (двух) месяцев с даты, когда одна из Сторон проинформировала другую Сторону о своем намерении представить спор в арбитражный суд, при этом, Председатель этого суда должен быть назначен в течение следующих 2 (двух) месяцев.
2. Если сроки, указанные в пункте 1 настоящей статьи, не соблюдены, то любая из Сторон, в отсутствие соответствующего соглашения, может пригласить Президента Международного Суда ООН для осуществления необходимых назначений. Если президент Международного Суда ООН является гражданином государства любой из Сторон или же если он или она не может выполнить упомянутую функцию, то Вице-президент, или в случае его или ее неспособности, следующий по старшинству член Международного Суда ООН должен быть приглашен при тех же самых условиях произвести необходимые назначения.
3. Члены арбитражного суда должны быть независимыми и беспристрастными.

Статья 22
Применимое законодательство, общие правила

1. Арбитражный суд решает споры в соответствии с применимыми нормами и принципами международного права.
2. Если Стороны, участвующие в споре, не приняли другого решения, Факультативные правила арбитражного разбирательства Постоянной палаты Третейского суда применяются, когда это возможно, к вопросам, которые не регулируются положениями статей 19 – 25 настоящего Соглашения.

Статья 23
Арбитражное решение

1. Арбитражный суд в своем решении излагает свои выводы по правам и фактам вместе с их обоснованиями и может по запросу одной из Сторон включать следующие формы удовлетворения требования:
(а) заявление о том, что действия Стороны противоречат ее обязательствам по настоящему Соглашению;
(б) рекомендация о том, что Сторона приведет свои действия в соответствии со своими обязательствами по настоящему Соглашению;
(в) денежная компенсация за потерю или ущерб, причиненные инвестору Стороны или его инвестициям;
(г) любая другая форма удовлетворения требования, с которой согласна Сторона, против которой вынесено решение, в том числе реституция инвестору в натуральном выражении.
2. Арбитражное решение должно быть окончательным и обязательным для Сторон.

Статья 24
Расходы

Каждая Сторона оплачивает расходы своего представительства в арбитражном суде. Расходы арбитражного суда будут оплачиваться обеими Сторонами в равной пропорции, если только арбитражный суд не укажет, что они будут разделены иным образом.

Статья 25
Приведение в исполнение

Денежные вознаграждения, которые не были выполнены в течение одного года с даты вынесения решения по ним, могут быть взысканы в суде любой из сторон, в соответствии с юрисдикцией в отношении активов Стороны, не выполняющей обязательства.

Статья 26
Область применения

1. Настоящее Соглашение применяется к инвестициям, осуществленным инвесторами любой из Сторон на территории другой Стороны как до, так и после вступления в силу настоящего Соглашения, в соответствии с ее законодательством.
2. Настоящее Соглашение не применяется к уже урегулированным требованиям или процессам, предусмотренным в статье 13 настоящего Соглашения до вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 27
Консультации

Каждая из Сторон может предложить другой Стороне провести консультации по любым вопросам, относящимся к настоящему Соглашению. Эти консультации могут быть проведены в согласованное по дипломатическим каналам время и месте.

Статья 28
Изменения и дополнения

По взаимному согласию Сторон в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения, которые являются его неотъемлемыми частями, оформляются отдельными протоколами, и вступают в силу в порядке, предусмотренном для вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 29
Вступление в силу и срок действия

1. Настоящее Соглашение вступает в силу по истечении 60 (шестидесяти) дней с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Сторонами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
2. Настоящее Соглашение заключается сроком на 10 (десять) лет, после чего автоматически продлевается на неопределенный срок и прекращает действие по истечении двенадцати месяцев с даты получения по дипломатическим каналам одной Стороной письменного уведомления другой Стороны о ее намерении прекратить действие настоящего Соглашения.
3. В отношении инвестиций, осуществленных до даты прекращения настоящего Соглашения, положения статей 1 – 26 настоящего Соглашения будут продолжать действовать в течение последующих 10 лет с даты прекращения настоящего Соглашения.

Совершено в городе Вена «12» января 2010 года в двух экземплярах на английском языке.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Республики Австрия