"Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы америкааралық конвенцияны ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 24 маусымдағы № 477 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы америкааралық конвенцияны ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы америкааралық конвенцияны
ратификациялау туралы

1993 жылғы 9 маусымда Манагуада жасалған Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы америкааралық конвенция ратификациялансын.
Қазақстан Республикасының Бас прокуратурасы осы Конвенция бойынша Қазақстан Республикасының орталық органы болып айқындалады.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Сертификат

Америкалық мемлекеттер ұйымының құқықтық мәселелер бойынша хатшылығы Халықаралық құқық департаментінің аға құқық офицері Луис Торо Утиллано,

Осымен келесіні растайды:

1. Америкалық мемлекеттер ұйымы жарғысының 112.f бабына сәйкес Ұйымның Бас Хатшылығы Америкааралық шарттар мен келісімдерді ратификациялау құралы ретінде олардың депозитарийі болып табылады;
2. Жіберіліп отырған, 44 беттен тұратын құжат 1993 жылы 9 маусымда Манагуада, Никарагуа, жасалған «Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы америкааралық конвенцияның» ағылшын, француз, португал және испан тілдеріндегі мәтініне тең түпнұсқалы мәтіннің жарамды және нақты көшірмесі. Осы мәтіндердің қол қойылған тұпнұсқалары Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығының депозитарийінде жатыр.
3. Төменде қол қойғандар осы сертификатты Қазақстан Республикасының Вашингтондағы (Колумбия округі) Елшілігінің сұранысына орай шығарды.

Халықаралық құқық департаменті
Шарттар үшін жауапты
аға құқық офицері
Луис Торо Утиллано

Вашингтон, К.О., 2014 жылғы 5 қараша

Бас хатшылық кеңсесі

ҚЫЛМЫСТЫҚ ЖАЗАНЫ ШЕТЕЛДЕ ӨТЕУ ТУРАЛЫ АМЕРИКААРАЛЫҚ КОНВЕНЦИЯ

Америкалық мемлекеттер ұйымына мүше мемлекеттер
АМҰ Жарғысының 2.е-бабына сәйкес Америкалық мемлекеттер ұйымының аса маңызды мақсаттарының бірі «олардың арасында туындауы мүмкін саяси, заңдық және экономикалық проблемаларды шешуді іздеу» болып табылады деп ПАЙЫМДАЙ ОТЫРЫП;
сотталған адамдарды әлеуметтік оңалту арқылы сот төрелігі әкімшілендірілуін жақсартуды қамтамасыз ету үшін ынтымақтасу НИЕТІМЕН РУХТАНЫП,
сотталған адам азаматы болып табылатын елде сотталған адамға жазаны өтеуге мүмкіндік беру осы мақсаттарға қол жеткізу үшін көңілге қонымды болатынына КӨЗ ЖЕТКІЗІП, және
осы нәтижеге қол жеткізудің жолы сотталған адамды беру болып табылатынына СЕНЕ ОТЫРЫП,
төмендегідей Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы Америкааралық Конвенцияны қабылдауды ШЕШТІ:

I БАП. АНЫҚТАМАЛАР

Осы Конвенцияның мақсатында:
1. Үкім шығару мемлекеті – сотталған адамды беретін қатысушы мемлекетті білдіреді.
2. Қабылдаушы мемлекет – сотталған адам берілетін қатысушы мемлекетті білдіреді.
3. Үкім – қылмыс жасағаны үшін жаза ретінде түрмеге қамау немесе шартты түрде соттау, пробация немесе бас бостандығынан айырмай, қадағалаудың басқа нысанын тағайындау туралы түпкілікті сот шешімін білдіреді. Үкім шығару мемлекетінде оған шағым берілмесе немесе шағымдану мерзімі өтіп кетсе, үкім түпкілікті деп танылады.
4. Сотталған адам – қатысушы мемлекеттің аумағында жазасын өтеуге тиіс немесе өтеп жүрген адамды білдіреді.

II БАП. ЖАЛПЫ ҚАҒИДАТТАР

Осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес:
a) бір қатысушы мемлекетте басқа қатысушы мемлекеттің азаматына қатысты шығарылған үкімді сотталған адам өзі азаматы болып табылатын мемлекетте өтей алады; және
b) қатысушы мемлекеттер сотталған адамдарды беру жөнінде бір-бірімен толық көлемде ынтымақтастық жасауға міндеттенеді.

III БАП. ОСЫ КОНВЕНЦИЯНЫ ҚОЛДАНУҒА АРНАЛҒАН ШАРТТАРЫ

Осы Конвенция мынадай шарттар сақталған кезде ғана қолданылады:
1. Үкім осы Конвенцияның 1.3-бабында айқындалғандай түпкілікті болуға тиіс.
2. Сотталған адам берудің құқықтық салдары туралы алдын ала хабарландырылып, оған келісімін беруге тиіс.
3. Сотталған адамның әрекеті қабылдаушы мемлекетте де қылмыс болып табылуға тиіс. Осы мақсат үшін терминологиядағы айырмашылықтар және қылмыстың сипатына ешқандай қатысы жоқ барлық өзге де жайлар есепке алынбайды.
4. Сотталған адам қабылдаушы мемлекеттің азаматы болуға тиіс.
5. Орындалуға жататын үкіммен өлім жазасы тағайындалмауға тиіс.
6. Сұрау салу берілген кезде жазаны өтеу мерзімінің кемінде алты айы қалуға тиіс.
7. Үкімді орындау қабылдаушы мемлекеттің ішкі заңнамасына қайшы келмеуге тиіс.

IV БАП. АҚПАРАТ БЕРУ

1. Әрбір қатысушы мемлекет осы Конвенция ережелерінің қолданылу аясына жататын кез келген сотталған адамға оны ұстауға қатысты хабарлайды.
2. Қатысушы мемлекеттер сотталған адамға беру процесі туралы хабарлауға тиіс.

V БАП. БЕРУ ТӘРТІБІ

Сотталған адамды бір мемлекеттен басқа мемлекетке беру мынадай тәртіппен жүргізіледі:
1. Осы Конвенцияны қолдануға сұрау салуды үкім шығару мемлекеті, қабылдаушы мемлекет немесе сотталған адам жасай алады. Беру рәсімдеріне үкім шығару мемлекеті немесе қабылдаушы мемлекет бастамашылық жасай алады. Бұл жағдайларда сотталған адамның беруге келісім білдіруі талап етіледі.
2. Беру туралы сұрау салу осы Конвенцияның XI бабына сәйкес орталық органдарда қарауға немесе ондайлар болмаған кезде консулдық немесе дипломатиялық арналар арқылы қаралуға тиіс. Өздерінің ішкі заңнамасына сәйкес әрбір Қатысушы мемлекет өзі қажет деп есептейтін осындай органдарға осы Конвенцияның мазмұны туралы хабарлайды. Ол орталық орган мен сотталған адамды беруге қатысуға тиіс өзге де органдар арасында ынтымақтастық тетіктерін жасауға да күш-жігерін салады.
3. Егер үкімді штат немесе федералдық Үкіметтен тәуелсіз қылмыстық юрисдикциясы бар провинция шығарған болса, беру рәсімін қолдану үшін осы штат немесе провинция билігінің растауы міндетті болуға тиіс.
4. Беру туралы сұрау салуда III бап шарттарының сақталғанын растайтын тиісті ақпарат қамтылуға тиіс.
5. Беруді жүзеге асыру алдында үкім шығару мемлекеті қабылдаушы мемлекетке қалауы бойынша соңғысы тағайындаған ресми адамның сотталған адамның осы процестің құқықтық салдарын толық түсініп, беруге келісімін беру фактісін тексеруіне рұқсат береді.
6. Сотталған адамды беру туралы шешім қабылдаған кезде қатысушы мемлекеттер өзге де факторлар ішінде адамды әлеуметтік оңалтуға үлес қосу мүмкіндігін; қылмыстың ауырлығын; егер бар болса, сотталған адамның соттылығын; сотталған адам денсаулығының жай-күйін; және сотталған адамның үкім шығару мемлекетінде және қабылдаушы мемлекетте болуы мүмкін отбасылық, әлеуметтік немесе басқа байланыстарын да қарауға құқылы.
7. Үкім шығару мемлекеті қабылдаушы мемлекетке сотталған адамның жазасын өтеген мерзімі және жұмысы, жақсы жүріс-тұрысы, сотқа дейін ұсталған уақыты негізінде мерзімді қысқарту мүмкіндігі туралы ақпаратты қоса алғанда, үкімнің куәландырылған көшірмесін береді. Қабылдаушы мемлекет қажет деп есептеген өзге ақпаратты сұратуға құқылы.
8. Үкім шығару мемлекетінің сотталған адамды қабылдаушы мемлекетке беруі тиісті орталық органдар келіскен жерде жүзеге асырылады. Қабылдаушы мемлекет сотталған адам берілген кезден бастап оның қамалуына жауапты болады.
9. Сотталған адамды беруге байланысты туындайтын барлық шығыстарды, ол адам қабылдаушы мемлекетте қамауда болмайынша, үкім шығару мемлекеті көтереді.
10. Қабылдаушы мемлекет сотталған адамның берілуіне байланысты барлық шығыстар үшін адам қабылдаушы мемлекетте күзетпен қамауға алынған кезден бастап жауапты болады.

VI БАП. БЕРУ ТУРАЛЫ СҰРАУ САЛУ БОЙЫНША БАС ТАРТУ

Қатысушы мемлекет сотталған адамды беруге келіспеген жағдайда, ол сұрау салушы мемлекетке өзінің бас тартқаны туралы дереу хабарлайды және ол мүмкін және орынды болған барлық жағдайда өзінің бас тарту себептерін түсіндіреді.

VII БАП. БЕРІЛУГЕ ЖАТАТЫН СОТТАЛҒАН АДАМНЫҢ ҚҰҚЫҚТАРЫ ЖӘНЕ
ЖАЗАНЫ ӨТЕУ ТӘСІЛІ

1. Осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес берілетін сотталған адам негізге алынып үкім орындалатын дәл сол қылмысы үшін қабылдаушы мемлекетте қайтадан қамауға алынбайды, айыпталмайды немесе сотталмайды.
2. Осы Конвенцияның VIII бабында көзделген жағдайларды қоспағанда, беріліп отырған сотталған адамға қатысты үкім қамауға алу мерзімін қысқартуға немесе жазаны өтеудің балама тәсіліне қатысты кез келген ережелердің қолданылуын қоса алғанда, қабылдаушы мемлекеттің заңнамасына және рәсімдеріне сәйкес өтеледі.
Қабылдаушы мемлекет үкім шығару мемлекетінің соты тағайындаған жаза мерзімін ұлғайту бөлігінде бірде-бір үкімді өзгерте алмайды.
3. Үкім шығару мемлекетінің органдары осы Конвенцияға сәйкес қабылдаушы мемлекетке берілген кез келген сотталған адамның жазаны өтеуінің жай-күйі туралы есеп алуға сұрау салуды орталық органдар арқылы жіберуге құқылы.

VIII БАП. ҮКІМДІ ҚАЙТА ҚАРАУ ЖӘНЕ ОНЫҢ ҚАБЫЛДАУШЫ МЕМЛЕКЕТТЕ
ҚОЛДАНЫЛУЫ

Үкім шығару мемлекеті өзінің соттары шығарған үкімдерді қайта қарауға толық юрисдикциясын сақтайды. Ол сотталған адамды кешіру, оған рақымшылық жасау немесе кешірім жасау құқығын да өзіне қалдырады. Қабылдаушы мемлекет үкімнің қайта қаралуына байланысты кез келген шешім туралы хабарламаны алғаннан кейін дереу тиісті шараларды қолдануға міндеттенеді.

IX БАП. КОНВЕНЦИЯНЫ ЕРЕКШЕ ЖАҒДАЙЛАРДА ҚОЛДАНУ

Осы Конвенция қатысушы мемлекеттердің біреуінің заңнамасына сәйкес қадағалаудағы немесе басқа да шаралардың қолданылу аясындағы кәмелетке толмаған қылмыскерлерге де қолданылуы мүмкін. Беруге келісім осындай келісім беруге заңдық уәкілеттігі бар адамнан алынуға тиіс.
Тараптар арасындағы келісім бойынша осы Конвенцияны құзыретті органдар есі дұрыс емес деп таныған адамдарға қабылдаушы мемлекетте мұндай адамдарды емдеу мақсатында қолдануы мүмкін. Беру кезінде Тараптар өзінің заңнамасына сәйкес осындай адамдарға тағайындалуы мүмкін емдеу түрі туралы уағдаласуға тиіс. Беру үшін осындай келісімді беруге заңдық уәкілеттігі бар адамнан келісім алынуға тиіс.

Х БАП. ТРАНЗИТ

Егер сотталған адам беру процесінде осы Конвенцияға қатысушы басқа мемлекеттің аумағын кесіп өтуге тиіс болса, мемлекет соңғысына беруге рұқсат ететін шешімді ұсыну арқылы беру кімнің күзетімен жүзеге асырылуға тиіс екенін хабарлайды. Мұндай жағдайларда транзит мемлекеті өзінің аумағы арқылы сотталған адамның транзитіне келісім беруге немесе бермеуге құқылы.
Әуе көлігі пайдаланылып, үстінен ұшып өту жүзеге асырылуға тиіс қатысушы мемлекеттің аумағына қандай да бір ресми қону жоспарланбаса, мұндай хабарлама міндетті болып табылмайды.

XI БАП. ОРТАЛЫҚ ОРГАН

Осы Конвенцияға қол қойылғаннан, ол ратификацияланғаннан немесе оған қосылғаннан кейін қатысушы мемлекеттер Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығын осы құжатта көзделген функцияларды орындауға уәкілетті орталық орган туралы хабардар етеді. Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылық осы Конвенцияға қатысушы мемлекеттер арасында өзі алған уәкілетті органдар тізімін таратады.

XII БАП. БАСҚА КЕЛІСІМДЕРМЕН ӨЗАРА БАЙЛАНЫС

Осы Конвенцияның бірде-бір ережесін тараптар арасындағы екіжақты немесе көпжақты шарттарды немесе басқа келісімдерді шектеу ретінде түсіндіруге болмайды.

XIII БАП. ҚОРЫТЫНДЫ ЕРЕЖЕЛЕР

Осы Конвенция Америкалық мемлекеттер ұйымына мүше мемлекеттердің қол қоюы үшін ашық.

XIV БАП

Осы Конвенция ратификациялауға жатады. Ратификациялау туралы құралдар Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығына сақтауға тапсырылады.

XV БАП

Осы Конвенция кез келген басқа мемлекеттің қосылуы үшін ашық болып қала береді. Қосылу туралы құралдар Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығына сақтауға тапсырылады.

XVI БАП

Мемлекеттер осы Конвенцияны бекіту, оған қол қою, оны ратификациялау немесе оған қосылу кезінде, ескертпелер осы Конвенцияның мақсаттарымен және міндеттерімен сыйыспайтын болып табылмайды және белгілі бір немесе бірнеше ережеге қатысы бар деген шартпен ескертпелер жасауға құқылы.

XVII БАП

Осы Конвенция оны ратификациялаған мемлекеттер үшін екінші ратификациялық құрал сақтауға қоюға тапсырылған күннен кейін отызыншы күні күшіне енеді.
Осы Конвенцияны ратификациялайтын немесе оған қосылатын әрбір мемлекет үшін екінші ратификациялық құрал сақтауға қоюға тапсырылғаннан кейін Конвенция осындай мемлекеттер ратификациялау туралы немесе қосылу туралы өзінің құралын сақтауға қоюға тапсырған күннен кейін отызыншы күні күшіне енеді.

XVIII БАП

Осы Конвенция белгіленбеген мерзімде күшінде болады, бірақ кез келген қатысушы мемлекет оның күшін жоюға құқылы. Күшін жою Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығында тіркелуге тиіс. Конвенция күшін жойған күннен бастап бір жыл өткеннен кейін күшін жоятын мемлекет үшін өзінің қолданысын тоқтатады.
Дегенмен, оның ережелері осы Конвенцияға сәйкес берілген сотталған адамдарға қатысты тиісті жазасын өтеу аяқталғанға дейін күшін жоятын мемлекет үшін күшінде қалады.
Осы Конвенцияның күшін жою кезінде қарау процесінде болған беруге сұрау салу одан әрі қаралады және егер тараптар оған керісінше уағдаласпаса орындалады.

XIX БАП

Осы Конвенцияның ағылшын, француз, португал және испан тілдеріндегі түпнұсқалары бірдей тең түпнұсқалы болып табылады және Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығына сақтауға тапсырылады, ол Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес куәландырылған көшірмені тіркеу және жариялау үшін Біріккен Ұлттар Ұйымының Хатшылығына жібереді. Америкалық мемлекеттер ұйымының Бас хатшылығы осы Ұйымға мүше мемлекеттерге және Конвенцияға қосылған мемлекеттерге қол қою, ратификациялау, қосылу немесе күшін жою және егер бар болса, ескертпелердің жазылғаны туралы хабарлайды.

ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУ ҮШІН өздерінің тиісті үкіметтері тиісті түрде соған уәкілеттік берген, төменде қол қойған өкілетті өкілдер «Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы Америкааралық конвенция» деп аталатын осы Конвенцияға қол қойды.
Манагуа қаласында, Никарагуа, бір мың тоғыз жүз тоқсан үшінші жылы тоғызыншы маусымда жасалды.

1993 жылы 9 маусымда Манагуа, Никарагуада жасалған Қылмыстық жазаны шетелде өтеу туралы америкааралық конвенцияның қазақ және орыс тілдеріндегі осы мәтіні Қазақстан Республикасының Сыртқы істер министрлігімен куәландырылған көшірмелерінің ағылшын тіліндегі мәтіне сай келетінің растаймын.

Қазақстан Республикасы
Бас прокуратурасының
Халықаралық ынтымақтастық
Департаменті бастығының
орынбасары Ә.Нұрбеков

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Межамериканской конвенции об отбывании уголовного наказания за рубежом"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 24 июня 2015 года № 477

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Межамериканской конвенции об отбывании уголовного наказания за рубежом».

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН

О ратификации
Межамериканской конвенции об отбывании уголовного
наказания за рубежом

Ратифицировать Межамериканскую конвенцию об отбывании уголовного наказания за рубежом, совершенную в Манагуа 9 июня 1993 года.
Центральным органом Республики Казахстан по настоящей Конвенции определяется Генеральная прокуратура Республики Казахстан.

Президент
Республики Казахстан

Сертификат

Луис Торо Утиллано, Старший Офицер Права Департамента Международного Права Секретариата по Правовым Вопросам Организации Американских Государств,

Настоящим подтверждает следующее:

1. В соответствии со статьей 112.f Устава Организации Американских Государств, Генеральный Секретариат Организации служит депозитарием Межамериканских договоров и соглашений, как инструмент их ратификации;
2. Направляемый документ, состоящий из 44 страниц, действительная и точная копия аутентичного текста тексту на английском, французском, португальском и испанском языках «Межамериканской конвенции об отбывании уголовного наказания за рубежом», совершенной 9 июня 1993 года в Манагуа, Никарагуа. Подписанные оригиналы этих текстов находятся у депозитария Генерального секретариата Организации Американских Государств.
Нижеподписавшийся издает настоящий сертификат на запрос Посольства Республики Казахстан в Вашингтоне, О.К.

Луис Торо Утиллано
Старший Офицер Права
Ответственный за Договора
Департамента международного права

Вашингтон, О.К., 5 ноября 2014 года

Офис Генерального Секретариата

МЕЖАМЕРИКАНСКАЯ КОНВЕНЦИЯ ОБ ОТБЫВАНИИ УГОЛОВНОГО
НАКАЗАНИЯ ЗА РУБЕЖОМ

Государства-члены Организации американских государств,
ПОЛАГАЯ, что в соответствии со статьей 2.е Устава Организации американских государств одной из важнейших целей Организации американских государств является «поиск решения политических, юридических и экономических проблем, которые могут возникнуть среди них»;
ВДОХНОВЛЕННЫЕ ЖЕЛАНИЕМ сотрудничать для обеспечения улучшения администрирования правосудия через социальную реабилитацию осужденных лиц;
УБЕЖДЕННЫЕ в том, что для достижения этих целей желательно, чтобы осужденному лицу была предоставлена возможность отбывать наказание в стране, гражданином которой он является, и
УВЕРЕННЫЕ в том, что путь достижения этого результата заключается в передаче осужденного лица,
РЕШИЛИ принять следующую Межамериканскую конвенцию об отбывании уголовного наказания за рубежом:

СТАТЬЯ I. ОПРЕДЕЛЕНИЯ

В целях настоящей Конвенции:
1. Государство вынесения приговора означает государство-участника, из которого осужденное лицо будет передано.
2. Принимающее государство означает государство-участника, которому осужденное лицо будет передано.
3. Приговор означает окончательное судебное решение о назначении в качестве наказания за совершение преступления тюремного заключения или условного осуждения, пробации или другой формы надзора без лишения свободы. Приговор признается окончательным, когда в государстве вынесения приговора он не обжалован или срок подачи обжалования истек.
4. Осужденное лицо означает лицо, которое должно отбыть или отбывает наказание на территории государства-участника.

СТАТЬЯ II. ОБЩИЕ ПРИНЦИПЫ

В соответствии с положениями настоящей Конвенции:
a) приговор, вынесенный в одном государстве-участнике в отношении гражданина другого государства-участника, может отбываться осужденным лицом в государстве, гражданином которого он или она является; и
b) государства-участники обязуются сотрудничать друг с другом в полном объеме по передаче осужденных лиц.

СТАТЬЯ III. УСЛОВИЯ ДЛЯ ПРИМЕНЕНИЯ НАСТОЯЩЕЙ КОНВЕНЦИИ

Настоящая Конвенция применяется только при соблюдении следующих условий:
1. Приговор должен быть окончательным, как это определено в статье 1.3 настоящей Конвенции.
2. Осужденное лицо должно дать согласие на передачу, будучи ранее проинформированным о ее правовых последствиях.
3. Деяние, за которое лицо было осуждено, должно также являться преступлением в принимающем государстве. Для этой цели во внимание не принимаются различия терминологии и все прочее, что не имеет никакого отношения к характеру преступления.
4. Осужденное лицо должно быть гражданином принимающего государства.
5. Приговор, подлежащий исполнению, не должен назначать смертную казнь.
6. Должно оставаться как минимум шесть месяцев срока отбывания наказания на момент подачи запроса.
7. Исполнение приговора не должно противоречить внутреннему законодательству в принимающем государстве.

СТАТЬЯ IV. ПРЕДОСТАВЛЕНИЕ ИНФОРМАЦИИ

1. Каждое государство-участник информирует любое осужденное лицо, подпадающее под положения настоящей Конвенции относительно ее содержания.
2. Государства-участники должны информировать осужденное лицо о процессе передачи.

СТАТЬЯ V. ПОРЯДОК ПЕРЕДАЧИ

Передача осужденного лица из одного государства в другое производится в следующем порядке:
1. Запрос на применение настоящей Конвенции может быть сделан государством вынесения приговора, принимающим государством или осужденным лицом. Процедуры передачи могут быть инициированы государством вынесения приговора или принимающим государством. В этих случаях требуется, чтобы осужденное лицо выразило согласие на передачу.
2. Запрос о передаче должен быть рассмотрен центральными органами в соответствии со статьей XI настоящей Конвенции или, при отсутствии таковых, через консульские или дипломатические каналы. В соответствии со своим внутренним законодательством каждое государство-участник информирует о содержании настоящей Конвенции такие органы, которые оно считает необходимым. Оно также прилагает усилия к созданию механизмов сотрудничества между центральным органом и иными органами, которые должны участвовать в передаче осужденного лица.
3. Если приговор был вынесен штатом или провинцией с уголовной юрисдикцией независимой от федерального правительства, подтверждение властей данного штата или провинции должно быть обязательным для применения процедуры передачи.
4. Запрос о передаче должен содержать соответствующую информацию, подтверждающую, что условия статьи III соблюдены.
5. Перед осуществлением передачи государство вынесения приговора разрешает принимающему государству проведение по желанию проверки официальным лицом, назначенным последним, по факту дачи осужденным лицом согласия на передачу при полном осознании правовых последствий этого процесса.
6. При принятии решения о передаче осужденного лица, государства-участники вправе рассмотреть, среди прочих факторов, возможность внесения вклада в социальную реабилитацию лица; тяжесть преступления; судимость осужденного лица, если таковые имеются; состояние здоровья осужденного лица; и семейные, социальные или другие связи, которые осужденное лицо может иметь в государстве вынесения приговора и принимающем государстве.
7. Государство вынесения приговора предоставляет принимающему государству заверенную копию приговора, включая информацию о сроке, отбытом осужденным, и возможном сокращении срока на основании работы, хорошего поведения, времени досудебного задержания. Принимающее государство вправе запросить иную информацию, которую сочтет необходимой.
8. Передача осужденного лица государством вынесения приговора принимающему государству осуществляется в месте, согласованном соответствующими центральными органами. Принимающее государство несет ответственность за заключение осужденного лица с момента его передачи.
9. Все расходы, которые возникают в связи с передачей осужденного лица, пока это лицо не находится в заключении в принимающем государстве, несет государство вынесения приговора.
10. Принимающее государство несет ответственность за все расходы, связанные с передачей осужденного лица, с момента заключения под стражу лица в принимающем государстве.

СТАТЬЯ VI. ОТКАЗ ПО ЗАПРОСУ НА ПЕРЕДАЧУ

Если государство-участник не соглашается на передачу осужденного лица, оно немедленно уведомляет запрашивающее государство о своем отказе, и всякий раз, когда это возможно и целесообразно, объясняет свои причины отказа.

СТАТЬЯ VII. ПРАВА ОСУЖДЕННОГО, ПОДЛЕЖАЩЕГО ПЕРЕДАЧЕ И СПОСОБ
ОТБЫВАНИЯ НАКАЗАНИЯ

1. Осужденное лицо, которое передается в соответствии с положениями настоящей Конвенции, не может быть повторно арестовано, обвинено или осуждено в принимающем государстве за то же преступление, на основании которого приговор будет приведен в исполнение.
2. За исключением случаев, предусмотренных в статье VIII настоящей Конвенции, приговор в отношении передаваемого осужденного лица отбывается в соответствии с законодательством и процедурами принимающего государства, включая применение любых положений, касающихся сокращения срока заключения или альтернативного способа отбывания наказания.
Ни один приговор не может быть изменен принимающим государством в части увеличения срока наказания, назначенного судом государства вынесения приговора.
3. Органы государства вынесения приговора вправе направить через центральные органы запрос на получение отчета о состоянии отбывания наказания любым осужденным лицом, переданным принимающему государству в соответствии с настоящей Конвенцией.

СТАТЬЯ VIII. ПЕРЕСМОТР ПРИГОВОРА И ЕГО ДЕЙСТВИЕ
В ПРИНИМАЮЩЕМ ГОСУДАРСТВЕ

Государство вынесения приговора сохраняет полную юрисдикцию для пересмотра приговоров, вынесенных его судами. Оно также сохраняет за собой право прощения, амнистии или помилования осужденного лица. Принимающее государство, получив уведомление о любом решении, связанном с пересмотром приговора, обязуется немедленно принять соответствующие меры.

СТАТЬЯ IX. ПРИМЕНЕНИЕ КОНВЕНЦИИ В ОСОБЫХ СЛУЧАЯХ

Настоящая Конвенция может быть применена и к несовершеннолетним преступникам, находящимся под надзором или действием других мер, в соответствии с законодательством одного из государств-участников. Согласие на передачу должно быть получено от лица, юридически уполномоченного дать такое согласие.
По согласию между сторонами настоящая Конвенция может быть применена к лицам, признанным компетентными органами невменяемыми, в целях лечения таких лиц в принимающем государстве. При передаче стороны должны договориться о виде лечения, которое должно быть назначено таким лицам в соответствии со своим законодательством. Для передачи должно быть получено согласие от лица, юридически уполномоченного дать такое согласие.

СТАТЬЯ Х. ТРАНЗИТ

Если осужденное лицо в процессе передачи должно пересечь территорию другого государства-участника настоящей Конвенции, последний информируется государством, под стражей которого передача должна быть осуществлена, путем предоставления решения, разрешающего передачу. В таких случаях государство транзита вправе дать или не дать согласие на транзит осужденного лица через свою территорию.
Такое уведомление не является обязательным, если используется воздушный транспорт, и совершение какой-либо официальной посадки на территории государства-участника, над которым должен осуществляться перелет, не планируется.

СТАТЬЯ XI. ЦЕНТРАЛЬНЫЙ ОРГАН

После подписания, ратификации или присоединения к настоящей Конвенции государства-участники уведомляют Генеральный секретариат Организации американских государств о центральном органе, уполномоченном для выполнения функций, предусмотренных настоящим документом. Генеральный секретариат Организации американских государств распространяет среди государств-участников этой Конвенции список уполномоченных органов, которые он получил.

Статья XII. ВЗАИМОСВЯЗЬ С ДРУГИМИ СОГЛАШЕНИЯМИ

Ни одно из положений настоящей Конвенции не может быть истолковано как ограничение других двусторонних или многосторонних договоров или соглашений между сторонами.

СТАТЬЯ XIII. ЗАКЛЮЧИТЕЛЬНЫЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Настоящая Конвенция открыта для подписания государствами-членами Организации американских государств.

СТАТЬЯ XIV

Настоящая Конвенция подлежит ратификации. Инструменты о ратификации сдаются на хранение в Генеральный секретариат Организации американских государств.

СТАТЬЯ XV

Настоящая Конвенция остается открытой для присоединения любого другого государства. Инструменты о присоединении сдаются на хранение в Генеральный секретариат Организации американских государств.

СТАТЬЯ XVI

Государства вправе делать оговорки к настоящей Конвенции во время ее утверждения, подписания, ратификации или присоединения к ней, при условии, что оговорки не являются несовместимыми с целями и задачами настоящей Конвенции, и что они имеют отношение к одному определенному или нескольким положениям.

СТАТЬЯ XVII

Настоящая Конвенция для ратифицировавших ее государств вступает в силу на тридцатый день после даты депонирования второго ратификационного инструмента.
Для каждого государства, которое ратифицирует настоящую Конвенцию или присоединяется к ней после депонирования второго ратификационного инструмента, Конвенция вступает в силу на тридцатый день после дня, в который такие государства депонировали свой инструмент о ратификации или присоединении.

СТАТЬЯ XVIII

Настоящая Конвенция остается в силе на неопределенный срок, но любое государство-участник вправе ее денонсировать. Денонсация должна быть зарегистрирована в Генеральном секретариате Организации американских государств. Конвенция прекращает свое действие для денонсирующего государства по истечении одного года с даты денонсации.
Тем не менее, ее положения остаются в силе для денонсирующего государства по отношению к осужденным лицам, переданным в соответствии с настоящей Конвенцией до окончания отбытия соответствующего наказания.
Запросы на передачу, находящиеся в процессе рассмотрения в момент денонсации настоящей Конвенции, рассматриваются далее и исполняются, если стороны не договорятся об обратном.

СТАТЬЯ XIX

Оригиналы настоящей Конвенции на английском, французском, португальском и испанском языках являются одинаково аутентичными и сдаются на хранение в Генеральный секретариат Организации американских государств, который направляет заверенную копию для регистрации и публикации в Секретариат Организации Объединенных Наций в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций. Генеральный секретариат Организации американских государств уведомляет государства-члены этой Организации и государства, которые присоединились к Конвенции о подписании, ратификации, присоединении или денонсации, и изложении оговорок, если таковые имеются.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО, нижеподписавшиеся полномочные представители, будучи должным образом на то уполномоченными своими соответствующими правительствами, подписали настоящую Конвенцию, которая будет называться «Межамериканская конвенция об отбывании уголовного наказания за рубежом».
Заключено в городе Манагуа, Никарагуа, девятого июня тысяча девятьсот девяносто третьего года.

Удостоверяю, что настоящий текст Межамериканской конвенции об отбывании уголовного наказания за рубежом, совершенной 9 июня 1993 года в Манагуа, Никарагуа, на русском и казахском языках соответствует тексту копий указанной Конвенции на английском языке, заверенных Министерством иностранных дел Республики Казахстан.

Заместитель
начальника Департамента
международного сотрудничества
Генеральной прокуратуры
Республики Казахстан А. Нурбеков