"Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне азаматтық заңнаманы жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасының Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 30 маусымдағы № 491 қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне азаматтық заңнаманы жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі                           К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне
азаматтық заңнаманы жетілдіру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

      1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:
      1. 1994 жылғы 27 желтоқсанда Қазақстан Республикасының Жоғарғы Кеңесі қабылдаған Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексіне (Жалпы бөлім) (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1994 ж., № 23-24 (қосымша); 1995 ж., № 15-16, 109-құжат; № 20, 121-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1996 ж., № 2, 187-құжат; № 14, 274-құжат; № 19, 370-құжат; 1997 ж., № 1-2, 8-құжат; № 5, 55-құжат; № 12, 183, 184-құжаттар; № 13-14, 195, 205-құжаттар; 1998 ж., № 2-3, 23-құжат; № 5-6, 50-құжат; № 11-12, 178-құжат; № 17-18, 224, 225-құжаттар; № 23, 429-құжат; 1999 ж., № 20, 727, 731-құжаттар; № 23, 916-құжат; 2000 ж., № 18, 336-құжат; № 22, 408-құжат; 2001 ж., № 1, 7-құжат; № 8, 52-құжат; № 17-18, 240-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 2, 17-құжат; № 10, 102-құжат; 2003 ж., № 1-2, 3-құжат; № 11, 56, 57, 66-құжаттар; № 15, 139-құжат; № 19-20, 146-құжат; 2004 ж., № 6, 42-құжат; № 10, 56-құжат; № 16, 91-құжат; № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 10, 31-құжат; № 14, 58-құжат; № 23, 104-құжат; 2006 ж., № 1, 4-құжат; № 3, 22-құжат; № 4, 24-құжат; № 8, 45-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 55-құжат; № 13, 85-құжат; 2007 ж., № 2, 18-құжат; № 3, 20, 21-құжаттар; № 4, 28-құжат; № 16, 131-құжат; № 18, 143-құжат; № 20, 153-құжат; 2008 ж., № 12, 52-құжат; № 13-14, 58-құжат; № 21, 97-құжат; № 23, 114, 115-құжаттар; 2009 ж., № 2-3, 7, 16, 8-құжаттар; № 8, 44-құжат; № 17, 81-құжат; № 19, 88-құжат; № 24, 125, 134-құжаттар; 2010 ж., № 1-2, 2-құжат; № 7, 28-құжат; № 15, 71-құжат; № 17-18, 112-құжат; 2011 ж., № 2, 21, 28-құжаттар; № 3, 32-құжат; № 4, 37-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 16, 129-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 2, 13, 15-құжаттар; № 6, 43-құжат; № 8, 64-құжат; № 10, 77-құжат; № 11, 80-құжат; № 20, 121-құжат; № 21-22, 124-құжат; № 23-24, 125-құжат; 2013 ж., № 7, 36-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 14, 72-құжат; № 15, 76-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 61 63-құжаттар; № 14, 84-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 жылғы 10 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне зияткерлік меншік саласын құқықтық реттеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 24 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттің кәсіпкерлік қызметке қатысуын шектеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 22 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 29 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сақтандыру және исламдық қаржыландыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 1-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Азаматтық заңнамада тауар-ақша қатынастары және қатысушылардың теңдігіне негізделген өзге де мүліктік қатынастар, сондай-ақ мүліктік емес жеке қатынастар реттеледі. Азаматтық заңнамада реттелетін қатынастардың қатысушылары азаматтар, заңды тұлғалар, мемлекет, сондай-ақ әкімшілік-аумақтық бірліктер болып табылады.»;
      2) 7-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «7-бап. Азаматтық құқықтар мен міндеттердің пайда болу, өзгеру
              және тоқтатылу негіздері
      Азаматтық құқықтар мен міндеттер Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген негіздерден, сондай-ақ азаматтар мен заңды тұлғалардың әрекеттерінен пайда болады, өзгереді және тоқтатылады, өйткені осы әрекеттер азаматтық заңнамада көзделмегенімен, олардың жалпы негіздері мен мәніне байланысты азаматтық құқықтар мен міндеттерді туындайды.
      Осыған сәйкес азаматтық құқықтар мен міндеттер:
      1) Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген шарттар мен  өзге де мәмілелерден, сондай-ақ заңнамада көзделмеген, бірақ Қазақстан Республикасының заңнамасына қайшы келмейтін мәмілелерден;
      2) Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес азаматтық-құқықтық салдарға әкеп соғатын әкімшілік актілерден;
      3) азаматтық құқықтар мен міндеттерді белгілеген сот шешімінен;
      4) Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде тыйым салынбаған негіздер бойынша мүлікті жасау, жою, сатып алу немесе оны иеліктен шығару, сондай-ақ мүлікке құқықтан бас тарту нәтижесінде;
      5) өнертабыстар, өнеркәсіптік үлгілер, ғылым, әдебиет және өнер туындыларын және зияткерлік қызметтің өзге де нәтижелерін жасау салдарынан;
      6) басқа тұлғаға зиян келтіру салдарынан, сол сияқты басқа тұлға есебінен мүлікті негізсіз сатып алу немесе жинау (негізсіз баю) салдарынан;
      7) азаматтар мен заңды тұлғалардың өзге де әрекеттері салдарынан;
      8) Қазақстан Республикасының заңнамасы азаматтық-құқықтық салдардың басталуын байланыстыратын оқиғалар салдарынан пайда болады, өзгереді және тоқтатылады.»;
      3) 8-бапта:
      5-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Азаматтар мен заңды тұлғалардың басқа тұлғаға зиян келтіруге, құқықты өзге нысандарда теріс пайдалануға, сондай-ақ құқықты оның мақсатына қайшы келетіндей етіп жүзеге асыруға бағытталған әрекеттеріне жол берілмейді.»;
      мынадай мазмұндағы 6-тармақпен толықтырылсын:
      «6. Ешкім де өзінің заңсыз немесе жосықсыз қылығымен басымдық алуға құқылы емес.»;
      4) 9-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Азаматтық құқықтарды қорғауды сот, төрелік: құқықтарды тану; құқық бұзылғанға дейінгі болған жағдайды қалпына келтіру; құқықты бұзатын немесе оның бұзылу қаупін туғызатын әрекеттердің жолын кесу; міндетті заттай орындатуға ұйғарым шығару; залалдарды, тұрақсыздық айыбын өндіртіп алу; дау айтылатын мәмілені жарамсыз және оның жарамсыздығы салдарын қолдануды жарамсыз деп тану, мәніссіз мәміленің жарамсыздығы салдарын қолдану; моральдық зиянның өтемін төлету; құқықтық қатынастарды тоқтату немесе өзгерту; мемлекеттік басқару органының немесе жергілікті өкілді не атқарушы органның Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес келмейтін актісін жарамсыз немесе қолдануға жатпайды деп тану; азаматтың немесе заңды тұлғаның құқыққа ие болуына немесе оны жүзеге асыруына оларға кедергі жасағаны үшін мемлекеттік органнан немесе лауазымды адамнан айыппұл өндіртіп алу арқылы, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген өзге де тәсілдермен жүзеге асырады.
      Заңды тұлғалардың моральдық зиянды өтету құқығы жоқ.»;
      5) 14-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «Азаматтың меншік құқығында Қазақстан Республикасының шегінде де, оның шекарасынан тыс жерлерде де мүлкінің, оның ішінде шетел валютасының болуы; мүлікті мұраға алуы және мұраға қалдыруы; заңнамалық актілерде тыйым салынбаған кез келген қызметпен айналысуы; дербес өзі немесе басқа азаматтармен және заңды тұлғалармен бірге заңды тұлғалар құруы; заңнамалық актілерде тыйым салынбаған кез келген мәмілелер жасасуы және міндеттемелерге қатысуы; өнертабыстарға, ғылым, әдебиет және өнер туындыларына, зияткерлік қызметтің өзге де нәтижелеріне зияткерлік меншік құқығының болуы, материалдық және моральдық зиянның орнын толтыруды талап етуі; басқа да мүліктік және жеке мүліктік емес құқықтары болуы мүмкін.»;
      6) 18-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Құқық қабілеттілігін немесе әрекет қабілеттілігін шектеуге  бағытталған басқа да мәмілелерге заңнамалық актілерде рұқсат берілген  жағдайларды қоспағанда, азаматтың құқық қабілеттілігінен немесе әрекет қабілеттілігінен толық немесе ішінара бас тартуы және осындай мәмілелер мәніссіз болады.»;
      7) 41-бапта:
      1-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Егер осы Кодексте және Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде өзгеше көзделмесе, заңды тұлға өз қызметін жарғының және (немесе) құрылтай шартының негізінде немесе, егер заңды тұлғаны бір тұлға құрған болса, жарғының және заңды тұлға құру туралы жазбаша түрде ресімделген шешімінің (жалғыз құрылтайшының шешімінің) негізінде жүзеге асырады. Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген жағдайларда коммерциялық емес ұйым болып табылатын заңды тұлға осы түрдегі ұйымдар туралы жалпы ережелердің негізінде әрекет жасай алады.
      Шағын, орта және ірі кәсіпкерлік субъектісі болып табылатын заңды тұлға өз қызметін уәкілетті орган мазмұнын айқындайтын үлгілік жарғының негізінде жүзеге асыра алады.»;
      6-тармақтың 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) егер олар құрылтайшылардың өзара қатынастарына қатысты болса, құрылтай шартының;»;
      8) 43-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «43-бап. Заңды тұлғаның филиалдары, өкілдіктері және өзге де
               оқшауланған құрылымдық бөлімшелері
      1. Заңды тұлғаның тұрған жерінен тыс орналасқан және оның функцияларының бәрін немесе бір бөлігін, оның ішінде өкілдік функцияларын жүзеге асыратын оқшауланған бөлімшесі филиал болып табылады.
      2. Заңды тұлғаның тұрған жерінен тыс орналасқан және заңды тұлғаның мүдделерін қорғауды және өкілдігін жүзеге асыратын, Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген жағдайларды қоспағанда, оның атынан мәмілелер мен өзге де құқықтық әрекеттер жасайтын оқшауланған бөлімшесі өкілдік болып табылады.
      3. Филиалдар мен өкілдіктер заңды тұлғалар болып табылмайды. Оларға мүлікті өздерін құрған заңды тұлға береді және ол бекіткен ережелер негізінде әрекет етеді.
      4. Заңды тұлғалар өзге де оқшауланған құрылымдық бөлімшелер құруға құқылы.
      Заңды тұлға функцияларының бір бөлігін орындайтын, өзінің орналасқан жері бойынша стационарлық жұмыс орындары жабдықталған аумақтық оқшауланған бөлімше заңды тұлғаның өзге де оқшауланған құрылымдық бөлімшесі болып танылады. Егер жұмыс орны бір айдан асатын мерзімге құрылса, ол стационарлық жұмыс орны болып есептеледі.
      Мемлекеттік мекеменің өзге де оқшауланған құрылымдық бөлімшесі заңдарда тікелей көзделген жағдайларда құрылады.
      5. Қоғамдық бірлестіктердің құрылымдық бөлімшелерінің (филиалдары мен өкілдіктерінің) басшылары қоғамдық бірлестіктің жарғысында және оның филиалы немесе өкілдігі туралы ережеде көзделген тәртіппен сайланады.
      Діни бірлестіктердің құрылымдық бөлімшелерінің (филиалдары мен өкілдіктерінің) басшылары діни бірлестіктің жарғысында және оның филиалы немесе өкілдігі туралы ережеде көзделген тәртіппен сайланады не тағайындалады.
      Өзге нысандағы заңды тұлғалардың филиалдары мен өкілдіктерінің басшыларын заңды тұлғаның уәкілетті органы тағайындайды және олар соның сенімхаты негізінде әрекет етеді.
      9) 44-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Егер заңды тұлғаның әдейі банкроттығы оның құрылтайшысының (қатысушысының) және (немесе) лауазымды адамның әрекетінен (әрекетсіздігінен) туындаған болса, заңды тұлғаның қаражаты жеткіліксіз болған кезде құрылтайшы (қатысушы) және (немесе) лауазымды адам кредиторлар алдында субсидиарлық жауаптылықта болады.
      Егер заңды тұлғаның жалған банкроттығы оның құрылтайшысының (қатысушысының) және (немесе) лауазымды адамның әрекетінен (әрекетсіздігінен) туындаған болса, заңды тұлғаның қаражаты жеткіліксіз болған кезде құрылтайшы (қатысушы) және (немесе) лауазымды адам жалған банкроттықтың нәтижесінде кредиторға келтірілген залал үшін субсидиарлық жауаптылықта болады.»;
      10) 59-баптың 2-тармағының үшінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Тарапы жеке тұлға болып табылатын шаруашылық серіктестіктің шығатын қатысушысының серіктестік мүлкіндегі (жарғылық капиталындағы) үлесіне немесе оның бір бөлігіне құқығын иеліктен шығару (басқаға беру) шартын нотариат куәландыруға жатады.»;
      11) 61-баптың 1-тармағының 3) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) таза табысты бөлісуге қатысуға құқығы бар. Құрылтай құжаттарының бір немесе бірнеше қатысушыны таза табысты бөлісуге қатысудан шеттетуді көздейтін талаптары мәніссіз болып табылады.»;
      12) 70-баптың 6-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «6. Толық серіктестіктің міндеттемелері бойынша өздерінің жауаптылығының осы бапта көзделген тәртібін өзгертетін қатысушылардың  келісімдері мәніссіз болып табылады.»;
      13) 73-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Коммандиттік серіктестік салымшысының:
      1) серіктестіктің таза табысының жарғылық капиталдағы үлесіне тиесілі бөлігін құрылтай құжаттарында көзделген тәртіппен алуға;
      2) серіктестіктің қаржылық есептілігімен танысуға, сондай-ақ оның дұрыс жасалуын тексеру мүмкіндігін қамтамасыз етуді талап етуге;        3) жарғылық капиталдағы өз үлесін немесе оның бір бөлігін Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде және серіктестіктің құрылтай құжаттарында көзделген тәртіппен басқа салымшыға немесе үшінші тұлғаға беруге құқығы бар. Салымшының өзінің бүкіл үлесін өзге  тұлғаға беруі оның серіктестікке қатысуын тоқтатады;
      4) Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде және  құрылтай құжаттарында көзделген тәртіппен серіктестіктен шығуға құқығы бар.
      Коммандиттік серіктестіктің құрылтай құжаттарында салымшының өзге де құқықтары көзделуі мүмкін.
      Коммандиттік серіктестіктің салымшылары үшін осы Кодексте және Қазақстан Республикасының басқа да заңнамалық актілерінде көзделген құқықтардан бас тарту немесе оларды шектеу, соның ішінде салымшылары мен толық серіктердің келісуі бойынша шектеу мәніссіз болады.»;
      14) 94-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Органдары қабылдайтын шешімдерді жарғылық капиталға қатысудың басым үлесінің болуы не олардың арасында жасалған шарттың негізінде не өзгеше түрде басқа заңды тұлға (бұдан әрі - негізгі ұйым) айқындайтын заңды тұлға еншілес ұйым болып табылады.»;
      15) 95-бап мынадай мазмұндағы 5-тармақпен толықтырылсын:
      «5. Басым (қатысушы) заңды тұлға заңнамалық актілерде көзделген тәртіппен акционерлік қоғамның дауыс беретін акцияларының жиырма пайызынан астамын сатып алуы туралы ақпаратты жариялауға міндетті.»;
      16) 99-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Өндірістік кооперативтің жоғары органы оның мүшелерінің жалпы жиналысы болып табылады.
      Өндірістік кооперативке кооперативтің атқарушы органының қызметіне бақылау жасауды жүзеге асыратын байқаушы кеңесі құрылуы мүмкін. Байқаушы кеңестің мүшелері өндірістік кооператив атынан әрекет жасауға құқылы емес.
      Кооператив басқармасы және төрағасы кооперативтің атқарушы органы болып табылады. Атқарушы орган кооператив қызметіне ағымдағы басшылықты жүзеге асырады және байқаушы кеңес пен кооператив мүшелерінің жалпы жиналысына есеп береді.
      Тек кооператив мүшелері ғана байқаушы кеңес пен өндірістік кооператив басқармасының мүшесі бола алады. Кооператив мүшесі бір мезгілде байқаушы кеңестің мүшесі және басқарма мүшесі (кооператив төрағасы) бола алмайды.»;
      17) 116-баптың 2, 3-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Иеліктен шығаруға жол берілмейтін мүліктің түрлері (айналымнан алып тасталған) заңнамалық актілерде тікелей көрсетілуге тиіс.
      3. Айналымның белгілі бір қатысушыларына ғана тиесілі болуы мүмкін не иеліктен алып тасталуына арнайы рұқсат бойынша (айналым қабілеті шектеулі) жол берілетін мүліктің түрлері заңнамада айқындалады.»;
      18) 141-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Мүліктік емес жеке құқықтары бұзылған жеке тұлғаның осы Кодекстің қағидалары бойынша моральдық зиянын өтетуге құқығы бар.»;
      19) 153-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Мәміленің жай жазбаша нысанын сақтамау дау болған жағдайда тараптарды мәміленің жасалғанын, мазмұнын немесе орындалуын куәгерлік  айғақтармен растау құқығынан айырады. Алайда, тараптар мәміленің жасалғанын, мазмұнын немесе орындалғанын жазбаша немесе өзге, куәгерлік айғақтардан басқа дәлелдермен де растауға құқылы.
      2. Заңнамалық актілерде немесе тараптардың келісімінде тікелей көрсетілген жағдайларда мәміленің жай жазбаша нысаны сақталмаған кезде мәміле мәніссіз болып есептеледі.
      3. Жай жазбаша нысан сақталмаған кезде сыртқы экономикалық мәміле мәніссіз болып есептеледі.»;
      20) 154-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде немесе тараптардың келісімінде белгіленген жағдайларда, жазбаша мәмілелер оларды нотариат куәландырғаннан кейін ғана жасалды деп есептеледі.
      Нотариаттық куәландыру туралы тараптарды сақтамау осы Кодекстің  157-1-бабының 2-тармағында көзделген салдармен мәміленің мәніссіздігіне әкеп соғады.»;
      21) 157-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «157-бап. Дауланатын және мәніссіз мәмілелер
      1. Мәміле осы Кодексте көзделген жағдайларды қоспағанда, сот оны осындай деп (дауланатын мәміле) танығанына орай осы Кодексте не Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актілерінде белгіленген негіздер бойынша не осылай танылуына қарамастан, Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде тікелей көзделген жағдайларда жарамсыз (мәніссіз мәміле) болады.
      Егер оның мәніссіздігі Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актілерінде көзделмесе, жарамсыз мәміле даулы болып есептеледі.
      2. Мүдделі тұлға, тиісті мемлекеттік орган не прокурор дауланатын мәмілені жарамсыз деп тану туралы талап қоюы мүмкін.
      Көрсетілген мәмілені жасау нәтижесінде құқықтары мен заңды мүдделері бұзылған немесе бұзылуы мүмкін тұлға, оның ішінде мұндай мәміле өзін қолайсыз салдарға әкеп соқтырған тұлға мүдделі тұлға болып табылады.
      3. Мүдделі тұлға, тиісті мемлекеттік орган не прокурор мәніссіз мәміленің жарамсыздығы салдарын қолдану туралы талап қоюға құқылы.
      4. Егер мәміленің жарамсыздығына сілтеме жасайтын тұлға жосықсыз әрекет етсе, оның ішінде, егер мәміле жасалғаннан кейін оның  мінез-құлқы басқа тұлғаларға мәміленің жарамсыздылығына сенуге негіз берсе, сот мәміленің жарамсыздығы туралы талапты қанағаттандырудан бас тартуы мүмкін.
      5. Бағалы қағаздардың ұйымдастырылған нарығында жасалған мәмілелерді дауланатын немесе мәніссіз деп танудың тәртібі мен негіздері Қазақстан Республикасының бағалы қағаздар нарығы туралы заңнамалық актілерінде белгіленеді.»;
      22) мынадай мазмұндағы 157-1-баппен толықтырылсын:
      «157-1-бап. Мәміленің жарамсыздығының салдары туралы жалпы
                  ережелер
      1. Жарамсыздығына байланысты және жасалған кезінен бастап жарамсыз болған мәмілелерді қоспағанда, егер осы Кодексте, Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде өзгеше көзделмесе немесе мәміленің мәнінен немесе мазмұнынан өзгеше туындамаса, жарамсыз мәміле заңдық салдарға әкеп соқпайды.
      Дауланып отырған мәміле жарамсыздығының негіздері туралы білген  немесе білуге тиіс болған адам мәміле жарамсыз деп танылғаннан кейін адал әрекет етті деп есептелмейді.
      2. Егер мәміле жарамсыздығының өзге де салдары осы Кодексте немесе Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделмесе, мәміле жарамсыз болған кезде тараптардың әрқайсысы екінші тарапқа мәміле бойынша алынғанның барлығын қайтарып беруге, ал заттай қайтарып беру мүмкін болмағанда (оның ішінде, алынғандар мүлікті пайдалану, орындалған жұмыс немесе көрсетілген қызмет түрінде болғанда) - қайтарылуға тиіс мүліктің құнын, мүлікті пайдаланудың, орындалған жұмыстардың немесе көрсетілген қызметтердің құнын ақшалай түрде өтеуге міндетті.
      3. Сот мәміленің жарамсыздығын тудырған әрекеттерді жасауға кінәлі тараптан адал әрекет еткен екінші тараптың пайдасына мәмілені жарамсыз деп тануға байланысты соңғысынан шеккен залалды өндіріп алуы мүмкін.
      4. Егер мәміленің құқыққа қайшылығы сот үкімімен (қаулысымен) белгіленіп, қылмыстық мақсатқа жетуге бағытталса, онда екі тараптың да теріс пиғылы болған кезде олардың мәміле бойынша алғандарының немесе алуға арналғандардың барлығы соттың шешімі немесе үкімі бойынша тәркіленуге тиіс. Мұндай мәмілені бір тарап орындаған жағдайда, екінші тараптан алғандардың барлығы және одан мәміле бойынша бірінші тарапқа тиесілінің барлығы тәркіленуге тиіс. Егер тараптардың бірде-бірі орындауға кіріспеген болса, мәміледе орындалуға көзделгеннің барлығы тәркіленуге тиіс.
      5. Құқыққа қайшылығы сот үкімімен (қаулысымен) белгіленіп, қылмыстық мақсатқа жетуге бағытталған теріс пиғыл, тараптардың бірінде ғана болған жағдайда оның мәміле бойынша алғандарының барлығы екінші тарапқа қайтарылуға тиіс, ал соңғысының алғаны не оған мәміле бойынша тиесілісі тәркіленуге тиіс.
      6. Нақты мән-жайларды ескере отырып, сот осы баптың 4 және 5-тармақтарында көзделген салдарды, жарамсыз мәміле бойынша алынған не алынуға тиіс мүлікті тәркілеуге қатысты бөлігінде ішінара не толық қолданбауға құқылы. Бұл бөлікте осы баптың 2-тармағында көзделген салдар болады.
      7. Мәмілені жарамсыз деп тани отырып, сот нақты мән-жайларды ескере отырып, оны одан әрі орындауға тыйым салумен шектелуге құқылы.
      8. Сот, егер осы бапта көзделген мәміленің жарамсыздығының салдарын қолдану құқықтық тәртіп немесе адамгершілік негіздеріне қайшы келетін болса, оларды қолданбауға құқылы.»;
      23) 158-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «158-бап. Мазмұны Қазақстан Республикасы заңнамасының
                талаптарына сәйкес келмейтін мәміленің жарамсыздығы
      1. Мазмұны Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптарына сәйкес келмейтін мәміле, сондай-ақ құқықтық тәртіп немесе адамгершілік негіздеріне көрінеу қайшы келетін мақсатпен жасалған мәміле, егер осы Кодексте және Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актілерінде өзгеше көзделмесе, дауланып отырған мәміле болып табылады және сот оны жарамсыз деп тануы мүмкін.
      Құқыққа қайшылығы сот үкімімен (қаулысымен) белгіленген, қылмыстық мақсатқа жетуге бағытталған мәміле мәніссіз болады.
      2. Қазақстан Республикасы заңнама талаптарының, заңды тұлға жарғысының талаптарын не оның органдарының құзыретін бұзатын мәмілені қасақана жасасқан адам, егер мұндай талап пайдакүнемдік уәждерден немесе жауаптылықтан жалтару ниетінен туындаса, мәмілені жарамсыз деп тануды талап етуге құқылы емес.
      3. Егер мәмілеге қатысушылардың бірі оны міндеттемесін орындаудан немесе үшінші тұлға не мемлекет алдындағы жауаптылықтан жалтару ниетімен жасасқан жағдайда, ал мәміленің басқа қатысушысы бұл ниет туралы білген болса немесе білуге тиіс болса, мүдделі тұлға (мемлекет) мәмілені жарамсыз деп тануды талап етуге құқылы.»;
      24) 159-баптың 1, 2, 3, 5, 11-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Қажетті рұқсатты алмай не рұқсаттың қолдану мерзімі аяқталғаннан кейін мәміле мәніссіз болады.
      2. Жосықсыз бәсеке мақсатын көздейтін немесе іскерлік әдеп талаптарын бұзатын мәмілені сот жарамсыз деп тану мүмкін.
      3. Осы Кодекстің 23-бабында көзделген мәмілелерден басқа, он төрт жасқа толмаған адам (жас балалар) жасасқан мәміле мәніссіз болады.»;
      «5. Есуастық немесе ақыл-есі кем болуы салдарынан әрекет қабілеттігі жоқ деп танылған адам жасасқан мәміле мәніссіз болады. Кейіннен әрекет қабілеттілігі жоқ деп танылған азамат жасасқан мәміле (осы Кодекстің 26-бабы), егер мәмілені жасау кезінің өзінде-ақ бұл азаматтың психикалық шатасу жағдайында болғаны дәлелденсе, дауланып отырған мәміле болып табылады және оның қорғаншысының талап-арызы бойынша сот мәмілені мәніссіз деп тануы мүмкін.»;
      «11. Заңды тұлғаның осы Кодексте, Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актілерінде немесе құрылтай құжаттарында нақты шектелген қызмет мақсаттарына қайшы келетін етіп жасасқан, не оның органының жарғылық құзыретін бұза отырып жасасқан мәмілесі, егер мәміледегі басқа тараптың мұндай бұзушылықтар туралы білгені немесе білуге тиіс болғаны дәлелденсе, заңды тұлғаның немесе оның құрылтайшысының (қатысушысының) мүлік иесінің талап-арызы бойынша жарамсыз деп танылуы мүмкін.»;
      25) 160-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Жалған мәміле, яғни оған заңдық салдар туғызу ниетін көздемей, тек, алдау үшін жасалған мәміле мәніссіз болады.»;
      26) 168-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Берілген күні көрсетілмеген сенімхат мәніссіз болады.»;
      27) 170-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Сенімхатты берген адам сенімхаттың немесе сенім ауысуының күшін кез келген уақытта жоя алады, ал сенімхат берілген адам одан бас тарта алады. Бұл құқықтан бас тарту туралы келісім мәніссіз болады.»;
      28) 2-бөлімнің тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2-бөлім. Заттық құқықтар»
      29) 8-тараудың тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:
      «8-тарау. Меншік құқығы»;
      30) 193-1-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Егер стратегиялық объектіге үшінші тұлғалардың құқықтарымен ауыртпалық салу не оны иеліктен шығару кезінде осы баптың 3 және 4-тармақтарындағы талаптар бұзылса, мұндай мәмілелер мәніссіз болады.»;
      31) 194-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «194-бап. Тұрғынжайға меншік құқығы
      Тұрғынжайға меншік құқығын жүзеге асыру ерекшеліктері тұрғын үй заңнамасында реттеледі.»;
      32) мынадай мазмұндағы 8-1-тараумен толықтырылсын:
      «8-1-тарау. Өзге де заттық құқықтар
      195-бап. Меншік иесі болып табылмайтын адамдардың заттық
               құқықтары
      1. Меншік құқығымен қатар заттық құқықтарға:
      1) жерді пайдалану құқығы;
      2) шаруашылық жүргізу құқығы;
      3) оралымды басқару құқығы;
      3-1) бөтеннің жылжымайтын мүлкін шектеулі түрде нысаналы пайдалану құқығы (сервитут);
      4) осы Кодексте немесе өзге заң актілерінде көзделген басқа да заттық құқықтар.
      2. Заттық құқықтарға, егер заңдарда өзгеше көзделмесе немесе осы заттық құқықтың табиғатына қайшы келмесе, меншік құқығы туралы нормалар қолданылады.
      3. Егер Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде өзгеше көзделмесе, мүлікке меншік құқығының басқа тұлғаға ауысуы осы мүлікке басқа да заттық құқықты тоқтату үшін негіз болып табылмайды.
      195-1-бап. Тұрғынжайға өзге де заттық құқықтар
      Тұрғынжайға өзге де заттық құқықтарды жүзеге асыру ерекшеліктері тұрғын үй заңнамасында реттеледі.»;
      33) 218-баптың 6-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «6. Осы баптың 3-4-тармақтарында жазылған қағидалар бойынша ортақ мүлікті бөлу немесе одан үлесті бөліп шығару мүмкін болмаған кезде, сот мүлікті жария саудаға салып сатудан түскен соманы кейін ортақ меншікке қатысушылар арасында олардың үлестеріне сәйкес бөліп беру туралы шешім қабылдайды.
      Даулы мүліктің бастапқы сату құны бағалау қызметі туралы заңнамаға сәйкес жүргізілген тәуелсіз бағалаумен айқындалады.»;
      34) 236-бапта:
      1-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Жаңадан құрылған жылжымайтын мүлікке меншік құқығы мемлекеттік тіркеу кезінен туындайды.»;
      3-тармақ алып тасталсын;
      4-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Жаңадан құрылған жылжымайтын мүлікке құқықты мемлекеттік тіркеу кезіне дейін мүлікке жылжымайтын мүлік жасалған материалдарға және басқа мүлікке меншік құқығы туралы қағидалар қолданылады.»;
      35) 240-бап мынадай мазмұндағы үшінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Егер мүлік иесі мүлікті құқыққа сай әрекеттері (әрекетсіздігі) нәтижесінде иеленіп алғандығын дәлелдесе, ол адал деп саналады.»;
      36) 249-баптың 2-тармағы мынадай мазмұндағы 8) тармақшамен толықтырылсын:
      «8) осы Кодекстің 218-бабының 3-4-тармақтарында жазылған қағидалар бойынша ортақ мүлікті бөлу не одан үлесті бөліп шығару мүмкін болмаған жағдайда соттың шешімі бойынша жария саудада мүлікті сатқан реттер кірмейді»;
      37) 250-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «250-бап. Меншік құқығынан бас тарту
      Азамат немесе заңды тұлға өзіне тиесілі мүлікке меншік құқығынан бас тарта алады, бұл жөнінде ол ауызша немесе жазбаша нысанда жариялайды не бұл мүлікке қандай да болсын құқықтарын сақтау ниетінсіз өзінің мүлікті иеленуден, пайдаланудан және оған билік етуден шеттейтінін айқын куәландыратын басқа әрекеттер (әрекетсіздік) жасайды.
      Меншік құқығынан бас тарту құқыққа сыйымды, ерікті болуға және онда меншік иесінің мүлікті иеленуден, пайдаланудан, оған билік етуден бас тартатыны көрсетілуге тиіс.
      Меншік құқығынан бас тарту меншік иесінің ниет білдіруі болып табылады. Заңда белгіленген тәртіппен иеліктен айыру жағдайларын қоспағанда, мемлекет және оның органдарының меншік құқығынан бас тартуға құқығы жоқ.
      Меншік құқығынан бас тарту осы мүлікке басқа тұлға меншік құқығын иеленген кезге дейін тиісті мүлікке қатысты меншік иесінің құқықтары мен міндеттерін тоқтатуға әкеп соқпайды.»;
      38) 251-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Меншік иесінің міндеттемелері бойынша мүліктен ақы өндіріп алу, егер Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде немесе шартта өзгеше көзделмесе, сот тәртібімен жүргізіледі.»;
      39) 271-бап мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Шарттан тыс міндеттемелерге (зиян келтіру немесе негізсіз баю салдарынан) егер осы Кодекстің 47 және 48-тарауларында өзгеше көзделмесе, міндеттемелер туралы жалпы ережелер қолданылады.»;
      40) 282-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Ақшалай міндеттемені орындау үшін жеткіліксіз төленген төлемнің сомасы тараптардың өзге келісімі болмаған жағдайда ең алдымен кредитордың орындауды алу жөніндегі негізгі борыш және сыйақы (мүдде) бойынша берешегін, ағымдағы кезең үшін негізгі борыш пен сыйақыны (мүддені), ал қалған бөлігінде - айыпақысы мен шығындарын өтейді.»;
      41) 284-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «284-бап. Өзара міндеттердің орындалуы
      1. Егер Қазақстан Республикасының заңнамасынан, шарттан, іскерлік қызмет өрісінен, міндеттеме шарттарынан немесе оның мәнінен өзгеше туындамайтын болса, тараптар өзара міндеттерді бір мезгілде орындауға тиіс.
      2. Тараптардың бірі міндеттемені орындамаған немесе тиісінше орындамаған жағдайда, екінші тарап өз міндеттемесін орындауды тоқтата  тұруға міндеттемесін орындаудан бас тартуға және залалды өтеуін талап  етуге құқылы.»;
      42) 294-баптың екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Жазбаша нысанның сақталмауы тұрақсыздық төлемі туралы келісімнің мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      43) 297-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «297-бап. Тұрақсыздық айыбы мөлшерін азайту
      Егер төленуге тиісті тұрақсыздық айыбы (айыппұл, өсімпұл) кредитордың шеккен залалдарымен салыстырғанда тым көп болса, сот борышкердің талабы бойынша борышкердің міндеттемені орындау дәрежесін және борышкер мен кредитордың назар аударуға лайықты мүдделерін ескере отырып, тұрақсыздық айыбын (айыппұлды, өсімпұлды) азайтуға құқылы.»;
      44) 307-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарындағы қағидаларды сақтамау кепіл туралы шарттың мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      45) 308-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Кепіл нысанасының өзгеруі, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде белгіленген жағдайларда басқа да өзгерістер тіркелуге жатады.
      Міндетті тіркеуге жатпайтын кепілдің өзгеруі қатысушылардың қалауы бойынша тіркелуі мүмкін.»;
      46) 315-баптың 2-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Кепіл берушінің кепілге салынған мүлікті өсиет етіп қалдыру құқығын шектейтін келісімі мәніссіз болады.»;
      47) 319-баптың 7-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «7. Борышкер мен үшінші тұлға болып табылатын кепіл беруші (заттай кепілгер) кепілге салынған зат сатылғанға дейінгі кез келген уақытта одан ақы өндіріп алуды және оны сатуды кепілмен қамтамасыз етілген міндеттемені немесе оның орындалу мерзімі өтіп кеткен бөлігін орындап, тоқтатуға құқылы. Бұл құқықты шектейтін келісім мәніссіз болады.»;
      48) 331-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Кепілдік немесе кепіл болушылық шарттары жазбаша нысанда жасалуға тиіс. Жазбаша нысанның сақталмауы кепілдік немесе кепіл болушылық шартының мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      49) 336-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Кепілдік және кепіл болушылық өздері қамтамасыз еткен міндеттеменің тоқтатылуымен бірге, егер шартта кепілдікті тоқтатудың өзге де жағдайлары көзделмесе, сондай-ақ осы міндеттеме кепілдік беруші мен кепіл болушының жауапкершілігін соңғылардың келісімінсіз арттыруға немесе өзге де қолайсыз салдарға әкеліп соқтыратындай өзгерген жағдайда, тоқтатылады.»;
      50) 337-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Кепілпұл туралы келісім кепілпұлдың сомасына қарамастан жазбаша нысанда жасалуға тиіс. Бұл қағида негізгі міндеттеме нотариат арқылы куәландырылуға тиіс болатын жағдайда да қолданылады. Жазбаша нысанның сақталмауы кепілпұл туралы келісімнің мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      51) 338-1-бап 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Ұстап қалу заңнамалық актілерде немесе шартта көзделген жағдайларда ғана болуы мүмкін.»;
      52) 350-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Міндеттеменің бұзылуынан туындаған залалдың орнын толтырудан борышкерді босату жөніндегі тараптардың міндеттеме бұзылғанға дейін қабылдаған келісімі мәніссіз болады, алайда, тараптар өзара келісім бойынша мүліктегі нақты келтірілген зиянды ғана өндіріп алуды көздеуі мүмкін.»;
      53) 351-баптың 1-тармағында:
      екінші бөлігі мынадай редакцияда жасалсын:
      «Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде немесе шартта залал толық сомасында тұрақсыздық айыбынан тыс өндіріп алынуы мүмкін; кредитордың таңдауы бойынша не тұрақсыздық айыбы, не шығын өндіріп алынуы мүмкін болатын жағдайлар көзделуі мүмкін.»;
      мынадай мазмұндағы үшінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Міндеттеменің орындалмағаны немесе тиісінше орындалмағаны үшін  тұрақсыздық айыбы ғана белгіленуі мүмкін болған жағдайлар «Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде айқындалады.»;
      54) 358-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Егер міндеттемелердің осы түрі немесе осындай құқық бұзушылық үшін жауапкершілік мөлшері Қазақстан Республикасының заңнамасында айқындалса, қосылу шарты бойынша немесе тұтынушы ретіндегі азамат кредитор болып табылатын өзге шарт бойынша борышкердің жауапкершілік мөлшерін шектеу жөніндегі келісім мәніссіз болады.»;
      55) 359-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Міндеттемені қасақана бұзғаны үшін жауапкершілікті жою немесе шектеу туралы алдын ала жасалған шарт мәніссіз болады.»;
      56) 379-баптың 2-тармағы мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Егер шарттардың жекелеген түрлері туралы қағидаларында өзгеше көзделмесе, шарттық міндеттемелерге жалпы ережелер қолданылады.»;
      57) 387-баптың 1, 3, 5-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Кәсіпкерлік қызметі жүзеге асыратын тұлғамен жасалған және мұндай тұлға өз қызметінің сипатына қарай оған өтінішпен келетін әркімге қатысты жүзеге асырылуға тиіс тауарларды сату, жұмыстарды орындау немесе қызмет көрсету (бөлшек сауда, көпшілік пайдаланатын көлікпен тасымалдау, байланыс қызметі, энергиямен жабдықтау, медицина, қонақүй қызметін көрсету және т.б.) жөніндегі оның міндеттемелерін белгілейтін шарт жария шарт деп танылады.
      Кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын тұлғаның Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген жағдайлардан басқа, жария шарт жасасуға қатысты бір тұлғаға басқалардың алдында артықшылық көрсетуге құқығы жоқ.»;
      «3. Тұтынушыға тиісті тауарлар (жұмыстар, көрсетілетін қызметтер) ұсыну мүмкіншілігі бола тұра кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын тұлғаның жария шарт жасасудан бас тартуына жол берілмейді.
      Кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыратын тұлға жария шарт жасасудан негізсіз жалтарған кезде осы Кодекстің 399-бабының 4-тармағында көзделген ережелер қолданылады.»;
      «5. Жария шарттың осы баптың 2 және 4-тармақтарында белгіленген талаптарына сәйкес келмейтін ережелері мәніссіз болып табылады.»;
      58) 390-баптың 2, 5-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Алдын ала жасалатын шарт негізгі шарт үшін Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген нысанда, ал егер негізгі шарт нысаны белгіленбесе, жазбаша нысанда жасалады. Алдын ала жасалатын шарт нысаны туралы қағидалардың сақталмауы оның мәніссіз болып қалуына әкеп соғады.»;
      «5. Алдын ала шарт жасасқан тарап өзі көздеген шартты жасасудан жалтарған жағдайларда, егер Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде немесе шартта өзгеше көзделмесе, осы арқылы келтірілген залалды, оның ішінде осы Кодекстің 338-бабының 2-тармағын ескере отырып, екінші тарапқа өтеуге міндетті.
      Сот мұндай міндеттілік алдын ала жасалатын шартта көзделген жағдайда, тарапты негізгі шартты жасасуға мәжбүр етуге құқылы. Тараптарды негізгі шартты жасасуға мәжбүр ету оны залалдарды өтеуден босатпайды.».
      2. 1999 жылғы 1 шілдедегі Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексіне (Ерекше бөлім) (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 16-17, 642-құжат; № 23, 929-құжат; 2000 ж., № 3-4, 66-құжат; № 10, 244-құжат; № 22, 408-құжат; 2001 ж., № 23, 309-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 10, 102-құжат; 2003 ж., № 1-2, 7-құжат; № 4, 25-құжат; № 11, 56-құжат; № 14, 103-құжат; № 15, 138, 139-құжаттар; 2004 ж., № 3-4, 16-құжат; № 5, 25-құжат; № 6, 42-құжат; № 16, 91-құжат; № 23, 142-құжат; 2005 ж., № 21-22, 87-құжат; № 23, 104-құжат; 2006 ж., № 4, 24, 25-құжаттар; № 8, 45-құжат; № 11, 55-құжат; № 13, 85-құжат; 2007 ж., № 3, 21-құжат; № 4, 28-құжат; № 5-6, 37-құжат; № 8, 52-құжат; № 9, 67-құжат; № 12, 88-құжат; 2009 ж., № 2-3, 16-құжат; № 9-10, 48-құжат; № 17, 81-құжат; № 19, 88-құжат; № 24, 134-құжат; 2010 ж., № 3-4, 12-құжат; № 5, 23-құжат; № 7, 28-құжат; № 15, 71-құжат; № 17-18, 112-құжат; 2011 ж., № 3, 32-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50, 53-құжаттар; № 16, 129-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 13, 14, 15-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 10, 77-құжат; № 12, 85-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 20, 121-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 4, 21-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 15, 82-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 11, 61, 69-құжаттар; № 14, 84-құжат; № 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 жылғы 10 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне зияткерлік меншік саласын құқықтық реттеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 24 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттің кәсіпкерлік қызметке қатысуын шектеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 22 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 27 сәуірде «Егемен Қазақстан» және Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сақтандыру және исламдық қаржыландыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) мынадай мазмұндағы 407-1-баппен толықтырылсын:
      «407-1-бап. Сатып алушыға тауар туралы ақпарат беру
      1. Сатушы сатып алушыға сатуға ұсынылатын тауар туралы қажетті және дұрыс ақпарат беруге міндетті. Бұл ақпарат Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде белгіленген талаптарға не егер шартта өзгеше көзделмесе, іскерлік айналым дәстүрлерінен туындайтын талаптарға сәйкес келуге тиіс.
      2. Сатып алушы шарт жасалғанға дейін, егер бұған тауардың сипатына қарай тыйым салынбаса және саудада қабылданған қағидаларға қайшы келмесе, тауарды көруге, өзінің қатысуымен тауардың қасиеттеріне тексеру жүргізуді немесе оның пайдаланылуын көрсетуді талап етуге құқылы.
      3. Сатып алушыға тауар туралы тиісті ақпарат алуға мүмкіндік бермеген сатушы, оны сатып алушыға бергеннен кейін пайда болған, оған қатысты сатып алушы өзінде ақпараттың болмауына байланысты олардың пайда болғанын дәлелдесе, тауардың сол кемшіліктері үшін жауап береді.»;
      2) 414-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Үшінші тұлғалардың сатып алушыдан сатып алған тауарын талап еткен жағдайда тараптардың сатушыны жауапкершіліктен босату немесе жауапкершілігін шектеу туралы келісімі мәніссіз болады.»;
      3) 428-баптың 1-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Шарттың сатып алушының осы тармақта көзделген құқықтардан бас тартуы туралы талаптары мәніссіз болады.»;
      4) 429-баптың 1-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Сатушы сатылған тауардың кемшіліктері үшін олар жөнінде өзі білмеген кезде де жауап береді. Сатушыны жауапкершіліктен босату туралы немесе оны шектеу туралы келісім мәніссіз болады.»;
      5) 431-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Сатушы сатып алушыға тауарды шарттың талаптарына сәйкес жиынтықта беруге міндетті.»;
      6) 448-бап алып тасталсын;
      7) 506-бапта:
      1-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Сыйға тарту шарты бойынша бір тарап (сыйға тартушы) басқа тараптың (сыйды алушының) меншігіне затты не өзіне немесе үшінші тұлғаға мүліктік құқықты (талапты) тегін береді немесе беруге міндеттенеді не оны үшінші тұлғаның алдындағы мүліктік міндеттен босатады немесе босатуға міндеттенеді.
      Затты немесе құқықты қарсы беру не қарсы міндеттеме болған кезде сыйға тарту шарты мәніссіз болып есептеледі. Мұндай шартқа осы Кодекстің 160-бабының 2-тармағында көзделген қағидалар қолданылады.»;
      2-тармақтың екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Нақты сыйға тарту затын зат, құқық түрінде көрсетпей-ақ, өзінің барлық мүлкін немесе өзінің барлық мүлкінің бір бөлігін сыйға тартуға уәде беру немесе міндеттемеден босату мәніссіз болады.»;
      3-тармақтың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Мұндай сыйға тарту түріне осы Кодекстің мұрагерлік туралы қағидалары қолданылады.»;
      8) 508-баптың 2-тармағында:
      бірінші бөліктің 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) заңды тұлға сый беруші болатын және сыйдың құны Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде белгіленген он айлық есептік көрсеткіштен асатын;»;
      екінші бөлік мынадай редакцияда жазылсын:
      «Осы тармақта көзделген жағдайларда ауызша жасалған сыйға тарту шарты мәніссіз болады.»;
      9) 510-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Өкілдің сыйға тартуға жасаған сенімхатында сый алушы аталмаса және сыйға тартатын заты керсетілмесе, ол мәніссіз болады.»;
      10) 512-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Сыйға тартудың күші жойылған жағдайда, егер сыйланған зат сыйға тартудың күшін жою туралы хабарлама келіп түскен кезге қарай сол күйінде сақталса, сый алушы оны қайтаруға не сыйланған затты иеліктен айырған жағдайда оның құнын сыйға тартудың күшін жою туралы хабарлама келіп түскеннен кейін нарықтық бағалар бойынша өтеуге міндетті.»;
      11) 28-тараудың тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:
      «28-тарау. Рента»;
      12) 518-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «Рента шарты нотариатта куәландырылуға жатады.
      Жылжымайтын мүлікке қатысты рента шарты да мемлекеттік тіркелуге жатады. Рента шартының нысанын сақтамау оның мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      13) 519-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «519-бап. Рента төлеу үшін мүлікті иеліктен айыру
      1. Рента төлеу үшін иеліктен айырылатын мүлікті рента алушы рента төлеушінің меншігіне ақы төлетіп беруі мүмкін.
      2. Рента шартында мүлікті ақы төлетіп беру көзделген жағдайларда, егер осы тараудың қағидаларында өзгеше белгіленбесе және шарттың мәніне қайшы келмесе, тараптардың беру және төлеу жөніндегі қатынастарына сатып алу-сату шарты туралы қағидалар (осы Кодекстің 25-тарауы) қолданылады.»;
      14) мынадай мазмұндағы 521-1-баппен толықтырылсын:
      «521-1-бап. Рента шартын рента алушының талап етуі бойынша бұзу
      1. Төлеуші шарттың талаптарын елеулі түре бұзған жағдайда рента  алушы рента төлеушіден осы Кодекстің 528-бабында көзделген талаптармен рентаны сатып алуды не шартты бұзуды талап етуге құқылы.
      Егер рента төлеуші рента алушының өміріне қастандық жасаса не қасақана дене жарақатын салса, рента алушы шартты бұзуды және шығындарды өтеуді талап етуге құқылы. Рента төлеуші рента алушыны қасақана өлтірген жағдайда шарттың бұзылуын және шығынның өтелуін талап ету құқығы рента алушының мұрагерлеріне тиесілі болады.
      2. Егер рента төлеу үшін пәтер, тұрғын үй немесе өзге де мүлік иеліктен шығарылған болса, рента төлеуші шарттың талаптарын елеулі түрде бұзған кезде рента алушы оның құнын рентаның сатып алу бағасының есебіне жатқыза отырып, осы мүлікті қайтаруды талап етуге құқылы.»;
      15) 526-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Шарттың тұрақты рента төлеушінің оны сатып алу құқығынан бас тарту туралы талабы мәніссіз болады.»;
      16) 528-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Шартта рента төлемін төлеуге берілген мүліктің сатып алу бағасы туралы талап болмаған кезде сатып алу бағасына рента төлемдерінің жылдық сомасымен қатар берілген мүліктің бағасы да қосылады.»;
      17) 529-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Тұрақты рента төлемі үшін берілген мүліктің кездейсоқ жойылу немесе кездейсоқ бүліну қаупін рента төлеуші мойнына алады.»;
      18) 530-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Шарт жасасу қарсаңында қайтыс болған азаматтың пайдасына ғұмырлық рента белгілейтін шарт мәніссіз болады.»;
      19) 533-бап алып тасталсын;
      20) 560-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Егер мүліктік жалдау шарты осы Кодексте көзделген негіздер бойынша жарамсыз деп табылса, онда оған сәйкес жасалған қосымша жалдау шарты мәніссіз болып табылады.»;
      21) 575-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Кәсіпорынды жалдау шартының нысанын сақтамау шарттың мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      22) 582-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Үйді немесе ғимаратты жалдау шартының нысанын сақтамау оның мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      23) 591-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «591-бап. Көлік құралын пайдалану туралы үшінші тұлғалармен
                шарт жасасу
      Егер Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде немесе шартта өзгеше көзделмесе, жалға алушы жалға алынған көлік құралын коммерциялық пайдалануды жүзеге асыру шеңберінде жалға берушінің келісімінсіз өз атынан үшінші тұлғалармен, егер олар жалдау шартында көрсетілген көлік құралдарын пайдалану мақсаттарына, ал егер мұндай мақсаттар белгіленбесе - көлік құралының мақсатына қайшы келмесе, тасымалдау шартын және өзге де шарттар жасасуға құқылы.»;
      24) 641-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Тапсырыс беруші өзіне жұмыс нәтижелерін өткізгенге дейін кез келген уақытта мердігерге тапсырысшының шарттан бас тартуы туралы хабарлама алғанға дейін орындалған жұмыс үшін мердігерге белгіленген бағаның бір бөлігін төлеп, тұрмыстық мердігерлік шартынан бас тартуға құқылы және тапсырыс беруші мердігердің сол кезге дейін жасаған шығындарын өтеуге міндетті. Тапсырыс берушіні бұл құқықтан айыратын шарт талаптары мәніссіз болады.»;
      25) 701-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Көлік ұйымдарының жолаушылармен және жүк жөнелтушілермен (жүк алушылармен) Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде белгіленген жауапкершілікті шектеу немесе жою туралы келісімдері, жүкті тасымалдау кезінде мұндай келісімдер жасау мүмкіндігі Қазақстан Республикасының көлік туралы заңнамалық актілерінде көзделген жағдайларды қоспағанда, мәніссіз болады.»;
      26) 715-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Заңды тұлғалар мен азаматтарға кәсіпкерлік қызмет ретінде азаматтардан қарыз түрінде ақша тартуға тыйым салынады және мұндай шарттар мәніссіз болып табылады.»;
      27) 728-баптың бірінші бөлігінің 3) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3) шарт жазбаша нысанда жасалуға тиіс. Жазбаша нысанды сақтамау банктік қарыз шартының мәніссіздігіне әкеп соғады;»;
      28) 736-бап мынадай мазмұндағы 3-тармақпен толықтырылсын:
      «3. Егер ақшалай талапты беріп қаржыландыру шартында өзгеше көзделмесе, осы баптың қағидалары қолданылады.»;
      29) 740-баптың 5, 6, 7-тармақтары мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Клиенттің банк шоттарындағы ақшасына тыйым салуға құқығы бар мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың клиенттің банк шотына ұсынылған шығыс операцияларын тоқтата тұру туралы шешімдері, соның ішінде талап қоюды қамтамасыз ету немесе атқару құжаттарын, уәкілетті мемлекеттік органдардың өкімдерін орындау мақсатындағы шешімдері мынадай кезектілікпен орындалуға жатады:
      1) бірінші кезекте уәкілетті мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың талап қоюды қамтамасыз ету немесе өмір мен денсаулыққа келтірілген зиянды өтеу туралы талаптарды, сондай-ақ алименттерді өндіріп алу туралы талаптарды қанағаттандыруды көздейтін атқару құжаттарын орындау мақсатында клиенттің банк шоттарындағы ақшасына тыйым салу туралы шешімдерінің негізінде клиенттің банк шоттарындағы ақшасына тыйым салынады;
      2) екінші кезекте уәкілетті мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың талап қоюды қамтамасыз ету немесе еңбек шартымен жұмыс істейтін адамдарға демалыс жәрдемақысы мен еңбекақысын төлеуді, авторлық шарт бойынша сыйақы төлеуді көздейтін атқару құжаттарын орындау, бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорына міндетті зейнетақы жарналарын, міндетті кәсіби зейнетақы жарналарын және Мемлекеттік әлеуметтік сақтандыру қорына әлеуметтік аударымдарды аудару жөніндегі міндеттемелерді орындау мақсатында клиенттің банк шоттарындағы ақшасына тыйым салу туралы шешімдері негізінде клиенттің ақшасына тыйым салынады;
      3) үшінші кезекте клиенттің бюджет алдындағы міндеттемесін қамтамасыз ету мақсатында мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың шығыс операцияларын тоқтату туралы өкімі орындалады;
      4) төртінші кезекте талап қоюды қамтамасыз ету немесе басқа да ақшалай талаптарды қанағаттандыруды көздейтін атқару құжаттарын орындау мақсатында уәкілетті мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың клиенттің ақшасына тыйым салу туралы шешімдері негізінде клиенттің банк шоттарындағы ақшасына тыйым салынады.
      6. Банктің бұрын қабылданған уәкілетті мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың тыйым салу туралы шешімдерін, оның ішінде талап қоюды қамтамасыз ету немесе атқару құжаттарын, клиенттің банк шоттары бойынша шығыс операцияларын тоқтата тұру құқығына ие уәкілетті мемлекеттік органдардың өкімдерін орындау мақсатындағы шешімдерін орындауы уәкілетті мемлекеттік органның немесе лауазымды адамның банк шотына осы баптың 5-тармағына сәйкес бірінші кезекте орындалуға жататын шешімі ұсынылған жағдайлар тоқтатыла тұрады.
      Уәкілетті мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың талап қоюды қамтамасыз ету немесе бір кезекте орындалуға жататын атқару құжаттарын орындау мақсатында тыйым салу туралы шешімдері түскен уақыты бойынша кезектілікпен жүзеге асырылады.
      7. Осы Кодекстің 742-бабының 2-тармағына сәйкес банк шотына бірінші кезекте орындалуға тиіс талаптарды ұсынған және банк шотында клиенттің банк шоттары бойынша шығыс операцияларын тоқтата тұру құқығына ие уәкілетті мемлекеттік органдардың өкімдері не уәкілетті мемлекеттік органдардың немесе лауазымды адамдардың тыйым салу туралы шешімдері болған кезде банк шотындағы ақша сомасы ұсынылған талап негізінде алып қоюға жатады.
      30) 742-баптың 2-тармағының 5) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5) бесінші кезекте клиентке қойылған басқа да талаптарды қанағаттандыру үшін күнтізбелік кезектілік тәртібімен ақша алу жүргізіледі.
      Осы Кодекстің 740-бабының 5-тармағына сәйкес бірінші кезектегі тәртіппен орындалуға жататын уәкілетті мемлекеттік органның немесе лауазымды адамның тыйым салу туралы шешімі не банк шоттары бойынша шығыс операцияларын тоқтата тұру құқығына ие уәкілетті мемлекеттік органның өкімі келіп түскен кезде бұрын қойылған талап бойынша ақшаны алып қою уәкілетті мемлекеттік органның немесе лауазымды адамның тыйым салу туралы шешімінің не шығыс операцияларын тоқтата тұру құқығына ие уәкілетті мемлекеттік органның өкімін кері қайтарудың орындалуын қамтамасыз ету үшін қажетті ақша сомасы шегінде тоқтатыла тұрады.»;
      31) 748-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Банктік шот шартының жазбаша нысанын сақтамау осы шарттың мәніссіздігіне әкеп соғады.»;
      32) 758-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Банк салымы шартының жазбаша нысанын сақтамау осы шарттың мәніссіздігіне әкеп соғады.»;
      33) 764-баптың 1-тармағының үшінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Шарт жасасу кезінде қайтыс болған азаматтың не сол кезде болмаған заңды тұлғаның пайдасына банк салымы шарты мәніссіз болады.»;
      34) 765-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Салымшының мерзімді салымды мерзімінен бұрын алу құқығынан бас тартуы туралы банк салымы шартының, сондай-ақ шартты салымның ережелесі көзделген талаптар басталғанға дейін мәніссіз болып табылады.»;
      35) 807-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Осы баптың 2-тармағында көзделген мүліктік мүдделер объектісі болатын сақтандыру шарттары мәніссіз болып табылады.»;
      36) 809-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Сақтанушыда немесе пайда алушыда сақтандырылған мүлікті сақтап қалу мүддесі болмаған кезде мүлікті сақтандыру шартын сот жарамсыз деп тануы мүмкін.»;
      37) 819-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Тараптар, сақтандырушы өзін сақтанушы ниетті жаңылыстырғанын дәлелдеген жағдайларды қоспағанда, сақтандыру шартында айқындалған мүлік құнын дауласа алмайды. Егер сақтандыру шартында айқындалған сақтандыру сомасы сақтандыру құнынан асып түссе, сақтандыру шартын сақтандыру сомасының шарт жасалған кезіндегі сақтандыру сомасынан асып түскен бөлігінде сот жарамсыз деп тануы мүмкін.»;
      38) 825-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Сақтандыру шартының жазбаша нысанын сақтамау оның мәніссіздігіне әкеп соқтырады.»;
      39) 840-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Егер мүліктік сақтандыру шартында өзгеше көзделмесе, сақтандыру төлемін жүзеге асырған сақтандырушыға төленген сома шегінде, сақтандыру нәтижесінде өтелген залалдар үшін жауапты адамға қоятын сақтанушының (сақтандырылған адамның) талап қою құқығы ауысады. Алайда қасақана залал келтірген адамға талап қою құқығының сақтандырушыға ауысуын жоққа шығаратын шарт талабы мәніссіз болады.»;
      40) 843-бапта:
      1-баптың 2), 8), 9) тармақшалары алып тасталсын;
      2-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Сақтандыру шарты мына жағдайларда:
      1) сақтандыру объектісі құқыққа қарсы мүліктік мүдделер болса (807-баптың 2-тармағы);
      2) сақтандырылған адамның келісімі міндетті болып табылатын жағдайларда, оның келісімі болмаса;
      3) шарттың жазбаша нысаны сақталмаса (осы Кодекстің 825-бабының 3-тармағы) мәніссіз болады.»;
      мынадай мазмұндағы 3-тармақпен толықтырылсын:
      «3. Міндетті сақтандыру туралы заңнамалық актілерде сақтандырудың жекелеген түрлеріне қатысты шартты жарамсыз деп танудың өзге де негіздері көзделуі мүмкін.»;
      41) 844-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Егер сақтандыру шарты құқыққа қайшылығы сот үкімімен (қаулысымен) белгіленіп, қылмыстық мақсатқа жетуге бағытталса, осы Кодекстің 151-1-бабының 4-6-тармақшаларында көзделген салдар туындайды.»;
      42) 865-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      1. Комиссия шарты бойынша бір тарап (комиссионер) екінші тараптың (комитент) тапсыруы бойынша комитент есебінен өз атынан бір немесе бірнеше мәміле жасауға міндеттенеді.»;
      43) 866-баптың бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Егер комиссия шартында өзгеше көзделмесе, комитент комиссионерге сыйақы төлеуге, ал осы тараудың 868-бабының 2-тармағында көзделген жағдайда, сондай-ақ шартта белгіленген мөлшерде қосымша сыйақы төлеуге міндетті. Егер шартта бұл мөлшер көзделмесе және оның талаптарының негізінде оны айқындау мүмкін болмаса, сыйақының мөлшері осы Кодекстің 385-бабының 3-тармағына сәйкес белгіленеді.»;
      44) 867-баптың 1-тармағы мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Комиссионер үшінші тұлғамен мәміле жасасу туралы комитентті хабардар етуге міндетті.»;
      45) 871-бап мынадай мазмұндағы 3-тармақпен толықтырылсын:
      «3. Комиссионердің дәрменсіздігі жағдайында үшінші тұлғамен мәміле бойынша комитенттің өткізілген мүлкі үшін алынған ақша конкурс ауқымына енбейді және комитентке тиесілі болып есептеледі.»;
      46) 873-бапта:
      тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:
      «873-бап. Комиссионердің жауапкершілігі»;
      мынадай мазмұндағы 4, 5-тармақтармен толықтырылсын:
      «4. Комиссионер үшінші тұлғамен мәміле бойынша міндеттемелерді орындамағаны үшін Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген жауаптылықта болады.
      5. Комиссионердің үшінші тұлғамен мәміле бойынша өзінің міндеттемелерін орындамауынан туындаған шығыстар комиссионер есебінен жабылады.»;
      47) 900-баптың 2-тармағының бірінші абзацы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Кешенді кәсіпкерлік лицензия шартының шектеу талаптары мынадай жағдайда:»;
      48) 903-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Егер Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерінде көзделген негіздер бойынша лицензиатпен лицензиардың негізгі шарты жарамсыз деп табылса, онда оған сәйкес жасалған кешенді кәсіпкерлік қосалқы лицензия шарттары да мәніссіз деп есептеледі.»;
      49) 951-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Моральдық зиян - жеке тұлғалардың өзіндік мүліктік емес игіліктері мен құқықтарының бұзылуы, кемсітілуі немесе олардан айырылуы, оның ішінде жәбірленушінің өзіне қарсы құқық бұзушылықтың жасалуы нәтижесінде не ол қайтыс болған жағдайда жақын туыстары, жұбайы (зайыбы) басынан кешірген (төзімін тауысқан, уайымға салған) жан азабы немесе тән азабы (қорлау, ызаландыру, қысым жасау, ашуландыру, ұялту, түңілту, тән қиналуы, залал шегу, қолайсыз жағдайда қалу және т.б.).»;
      50) 952-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Моральдық зиянның мөлшерін анықтаған кезде жәбірленушілерге не оған қарсы жақын туыстары, жұбайы (зайыбы) жасаған құқық бұзушылық нәтижесінде ол қайтыс болған жағдайда келтірілген адамгершілік залалдың ауырлығын субъективті бағалау да, сондай-ақ жәбірленушінің не оның жақын туыстары, жұбайы (зайыбы) қайтыс болған жағдайда жан азабы мен тән азабының дәрежесін дәлелдейтін объективті деректер де: қол сұғу объектісі болған игіліктің (өмір, денсаулық, ар-ождан, қадір-қасиет, бостандық, тұрғын үйге ешкімнің тимеуі және т.б.) өмірлік маңыздылығы; құқық бұзушылық зардаптарының ауырлығы (жақын туыстарын өлтіру, мүгедектікке әкеп соққан дене жарақатын салу, бас бостандығынан айыру, жұмыстан немесе тұрғын үйден айыру және т.б.); ұятқа қалдыратын жалған мәліметтер тарату сипаты мен аясы; жәбірленушінің өмір сүру жағдайлары (қызмет, отбасы, тұрмыс, материалдық, денсаулық жағдайы, жасы және басқалары), өзге де назар аударуға тұратын мән-жайлар ескеріледі.»;
      51) 965-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Егер осы Кодексте немесе Қазақстан Республикасының өзге де заңнамалық актілерінде өзгеше көзделмесе, зияткерлік меншік объектісіне айрықша құқықтар олардың құқық иелері шарт бойынша толық немесе ішінара басқа адамға беруі мүмкін, сондай-ақ мұрагерлік бойынша әмбебап құқықтық мирасқорлық тәртібімен және заңды тұлғаның - құқық иесінің қайта ұйымдастырылуы нәтижесінде ауысады.
      Айрықша құқықтардың берілуі авторлық құқық пен өзге де мүліктік емес құқықтарды жүзеге асуын шектемеуге тиіс. Мұндай құқықтарды беру немесе шектеу туралы шарттың талаптары мәніссіз болады.»;
      52) 967-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Шарттың белгілі бір түрдегі не белгілі бір саладағы зияткерлік шығармашылық қызметтің нәтижелерін жасауға автордың құқығын шектейтін талаптары мәніссіз болады.»;
      53) 977-баптың 3-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «3. Автордың біреумен келісімі немесе автордың жеке мүліктік емес құқықтарын жүзеге асырудан бас тартуы туралы арызы мәніссіз болады.
      54) 1000-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «1000-бап. Патенттік құқықтарды беру туралы шарт
      Инновациялық патент пен патентті алуға құқықты беру туралы, сондай-ақ инновациялық патент пен патентті беру туралы шарттар жазбаша нысанда жасалуы тиіс және патенттік органда (ұйымында) тіркелуге жатады. Жазбаша нысанның немесе тіркеу туралы талаптың сақталмауы шарттың мәніссіздігіне әкеп соғады.»;
      55) 1001-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Өнертабысты, пайдалы модельді, өнеркәсіптік үлгіні пайдалануға лицензиялық шарт пен қосалқы лицензиялық шарт жазбаша нысанда жасалады және патенттік органда (ұйымында) тіркелуге жатады. Жазбаша нысанның немесе тіркеу туралы талаптың сақталмауы шарттың мәніссіздігіне әкеп соғады.»;
      56) 1031-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «1031-бап. Тауар таңбасына құқық беру туралы шарттар мен
                 лицензиялық шарттардың нысаны және оларды тіркеу
      Тауар таңбасына құқық беру туралы шарт немесе лицензиялық шарт жазбаша нысанда жасалып, патенттік органда (ұйымда) тіркелуге жатады.
      Жазбаша нысан мен тіркеу туралы талапты сақтамау шарттың мәніссіздігіне әкеп соғады.»;
      57) 1040-баптың 1-тармағы мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Мұра құрамына мұра қалдырушының өмір сүрген уақытында ресімделмеген мүліктік құқықтарын ресімдеу үшін қажетті құқықтар, оның ішінде тіркеу құқығы кіреді.»;
      58) 1047-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Мұрагер тағайындау немесе мұра алу құқығынан айыру туралы өкімге енгізілген құқыққа қайшы талаптар мәніссіз болады.»;
      59) 1056-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1. Тиісті нысанда жасалмаған өсиет мәніссіз болады. Өсиеттің жарамсыздығы осы Кодекстің 4-тарауының мәмілелердің жарамсыздығы туралы қағидаларына да негізделеді.»;
      60) 1081-бап мынадай мазмұндағы екінші бөлікпен толықтырылсын:
      «Егер мұра алған мұрагерлер мұра құрамына кіретін мүлікті немесе оған құқықты тіркеуден жалтарған жағдайда, мұра қалдырушының кредиторлары мәжбүрлеп тіркеуді талап етуге құқылы.»;
      61) 1088-бап мынадай редакцияда жазылсын:
      «1088-бап. Заңды айналып өтудің салдары
      Қатынастарға қатысушылардың осы Кодексте реттелетін, осы бөлімнің қолданылуға тиісті құқық туралы ережелерін айналып өтіп, тиісті қатынастарды өзге құқыққа жатқызуға бағытталған келісімдері мен өзге де әрекеттері мәніссіз деп танылуы мүмкін. Бұл жағдайда осы бөлімге сәйкес қолданылуға тиісті құқық қолданылады.».
      3. 2008 жылғы 10 желтоқсандағы «Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы» (Салық кодексі) Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2008 ж., № 22-I, 22-II, 112-құжат; 2009 ж., № 2-3, 16, 18-құжаттар; № 13-14, 63-құжат; № 15-16, 74-құжат; № 17, 82-құжат; № 18, 84-құжат; № 23, 100-құжат; № 24, 134-құжат; 2010 ж., № 1-2, 5-құжат; № 5, 23-құжат; № 7, 28, 29-құжаттар; № 11, 58-құжат; № 15, 71-құжат; № 17-18,112-құжат; № 22, 130, 132-құжаттар; № 24, 145, 146, 149-құжаттар; 2011 ж., № 1, 2, 3-құжаттар; № 2, 21, 25-құжаттар; № 4, 37-құжат; № 6, 50-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 13, 116-құжат; № 14, 117-құжат; № 15, 120-құжат; № 16, 128-құжат; № 20, 151-құжат; № 21, 161-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 1, 5-құжат; № 2, 11, 15-құжаттар; № 3, 21, 22, 25, 27-құжаттар; № 4, 32-құжат; № 5, 35-құжат; № 6, 43, 44-құжаттар; № 8, 64-құжат; № 10, 77-құжат; № 11, 80-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 92-құжат; № 15, 97-құжат; № 20, 121-құжат; № 21-22, 124-құжат; № 23-24, 125-құжат; 2013 ж., № 1, 3-құжат; № 2, 7, 10-құжаттар; № 3, 15-құжат; № 4, 21-құжат; № 8, 50-құжат; № 9, 51-құжат; № 10-11, 56-құжат; № 12, 57-құжат; № 14, 72-құжат; № 15, 76, 81, 82-құжаттар; № 16, 83-құжат; № 21-22, 114, 115-құжаттар; № 23-24, 116-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 8, 44, 49-құжаттар; № 10, 52-құжат; № 11, 63, 64, 65, 69-құжаттар; № 12, 82-құжат; № 14, 84-құжат; № 16, 90-құжат; № 19-II, 96-құжат; № 21, 122-құжат; № 22, 128-құжат; № 21, 131-құжат; № 23, 143-құжат; № 24, 145-құжат; 2015 жылғы 10 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне зияткерлік меншік саласын құқықтық реттеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 29 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сақтандыру және исламдық қаржыландыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      611-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Салық төлеушінің (салық агентінің) банк шоттары бойынша шығыс операцияларын тоқтата тұру туралы салық органының өкімін банктер немесе банктік операциялардың жекелеген түрлерін жүзеге асыратын ұйымдар сөзсіз орындауға жатады және Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінде белгіленген кезектілік тәртібімен орындалады.».
      4. «Заңды тұлғаларды мемлекеттік тіркеу және филиалдар мен өкілдіктерді есептік тіркеу туралы» 1995 жылғы 17 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1995 ж., № 3-4, 35-құжат; № 15-16, 109-құжат; № 20, 121-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1996 ж., № 1, 180-құжат; № 14, 274-құжат; 1997 ж., № 12, 183-құжат; 1998 ж, № 5-6, 50-құжат; № 17-18, 224-құжат; 1999 ж., № 20, 727-құжат; 2000 ж., № 3-4, 63, 64-құжаттар; № 22, 408-құжат; 2001 ж., № 1, 1-құжат; № 8, 52-құжат; № 24, 338-құжат; 2002 ж., № 18, 157-құжат; 2003 ж., № 4, 25-құжат; № 15, 139-құжат; 2004 ж., № 5, 30-құжат; 2005 ж., № 13, 53-құжат; № 14, 55, 58-құжаттар; № 23, 104-құжат; 2006 ж., № 10, 52-құжат; № 15, 95-құжат; № 23, 141-құжат; 2007 ж., № 3, 20-құжат; 2008 ж., № 12, 52-құжат; № 23, 114-құжат; № 24, 126, 129-құжаттар; 2009 ж., № 24, 122, 125-құжаттар; 2010 ж., № 1-2, 2-құжат; № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; № 17, 136-құжат; 2012 ж., № 2, 14-құжат; № 13, 91-құжат; № 21-22, 124-құжат., 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 4-5, 24-құжат; № 12, 82-құжат; № 14, 84-құжат; № 19-II, 96-құжат; № 21, 131-құжат; № 23, 143-құжат):
      1) 11-баптың алтыншы бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Мемлекеттік тіркеуден (қайта ұйымдастыру жағдайларын қоспағанда) бас тартудың осы бапта көзделген негіздері шағын кәсіпкерлік субъектілеріне жататын заңды тұлғаларға қолданылмайды.»;
      2) 14-баптың төртінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Тарапы жеке тұлға болып табылатын шаруашылық серіктестігінің шығатын қатысушысының серіктестік мүлкіндегі (жарғылық капиталындағы) үлесіне немесе оның бір бөлігіне құқығын иеліктен шығару (басқаға беру) шарты нотариатта куәландыруға жатады.».
      5. «Шаруашылық серіктестіктері туралы» 1995 жылғы 2 мамырдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1995 ж., № 7, 49-құжат; № 15-16, 109-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1996 ж., № 14, 274-құжат; № 19, 370-құжат; 1997 ж., № 12, 183, 184-құжаттар; № 13-14, 205, 210-құжаттар; 1998 ж., № 5-6, 50-құжат; № 17-18, 224-құжат; 2003 ж.,№ 11, 56-құжат; № 24, 178-құжат; 2007 ж., № 4, 28-құжат; 2008 ж., № 12, 52-құжат; № 13-14, 56-құжат; 2010 ж., № 1-2, 2-құжат; № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 14, 84-құжат):
      7-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Егер Қазақстан Республикасының арнайы заңнамалық актілерінде немесе құрылтай құжаттарында өзгеше көзделмесе, шаруашылық серіктестігі қатысушысының серіктестік мүлкіндегі (жарғылық капиталындағы) өз үлесін немесе оның бір бөлігін кепілге салуға және (немесе) сатуға құқығы бар. Тарапы жеке тұлға болып табылатын шаруашылық серіктестігінің шығатын қатысушысының серіктестік мүлкіндегі (жарғылық капиталындағы) үлесіне немесе оның бір бөлігіне құқығын иеліктен шығару (басқаға беру) шарты нотариатта куәландыруға жатады.».
      6. «Жауапкершілігі шектеулі және қосымша жауапкершілігі бар серіктестіктер туралы» 1998 жылғы 22 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1998 ж., № 5-6, 49-құжат; 1999 ж., № 20, 727-құжат; 2002 ж., № 10, 102-құжат; 2003 ж., № 11, 56-құжат; № 24, 178-құжат; 2004 ж., № 5, 30-құжат; 2005 ж., № 14, 58-құжат; 2006 ж., № 3, 22-құжат; № 4, 24, 25-құжаттар; № 8, 45-құжат; 2007 ж., № 4, 28-құжат; № 20, 153-құжат; 2008 ж., № 13-14, 56-құжат; 2009 ж., № 2-3, 16-құжат; 2010 ж., № 1-2, -құжат; 2011 ж., № 1, 9-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 15-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 23, 143-құжат):
      1) 29-баптың 2-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Тарапы жеке тұлға болып табылатын серіктестіктің шығатын қатысушысының серіктестік мүлкіндегі (жарғылық капиталындағы) үлесіне немесе оның бір бөлігіне құқығын иеліктен шығару (басқаға беру) шартын нотариат куәландыруға тиіс.»;
      2) 42-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Жауапкершілігі шектеулі серіктестікке барлық қатысушылардың жалпы жиналысқа қатысуға, күн тәртібіндегі мәселелерді талқылауға қатысуға және шешімдер қабылдау кезінде дауыс беруге құқығы бар.
      Серіктестікке қатысушылардың көрсетілген құқықтарын шектейтін серіктестік жарғысының және кез келген басқа құжаттардың, шешімдердің ережелері мәніссіз болады.»;
      3) 47-баптың 9-тармағының бірінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «9. Күн тәртібіне енгізілген мәселелерді талқылау басталғанға дейін жалпы жиналыс кворумды белгілеуге міндетті. Бұл талапты сақтамау кворумның бар екендігі анықталғанға дейін жалпы жиналыс қабылдаған барлық шешімдердің мәніссіз болуына әкеп соғады.».
      7. «Қаржы лизингі туралы» 2000 жылғы 5 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2000 ж., № 10, 247-құжат; 2003 ж., № 15, 139-құжат; 2004 ж., № 5, 25-құжат; 2005 ж., № 23, 104-құжат; 2010 ж., № 15, 71-құжат; 2012 ж., № 13, 91-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; 2015 жылғы 29 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сақтандыру және исламдық қаржыландыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 6-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Егер лизинг шарты осы Заңда, Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінде немесе басқа да заңнамалық актілерінде көзделген негіздер бойынша жарамсыз деп танылса, онда соған сәйкес жасалған сублизинг шарты мәніссіз болып саналады.»;
      2) 15-баптың 4-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «4. Лизинг шарты жазбаша нысанда жасалуға тиіс. Лизинг шартының жазбаша нысанын сақтамау оның мәніссіз болуына әкеп соғады.».
      8. «Коммерциялық емес ұйымдар туралы» 2001 жылғы 16 қаңтардағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2001 ж., № 1, 8-құжат; № 24, 338-құжат; 2003 ж., № 11, 56-құжат; 2004 ж., № 5, 30-құжат; № 10, 56-құжат; 2005 ж., № 13, 53-құжат; 2006 ж., № 8, 45-құжат; № 15, 95-құжат; 2007 ж., № 2, 18-құжат; № 9, 67-құжат; № 17, 141-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 7, 28-құжат; 2011 ж., № 2, 21-құжат; № 5, 43-құжат; № 17, 136-құжат; № 23, 179-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 13-құжат; № 8, 64-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 11, 63, 67-құжаттар; № 21, 131-құжат; № 23, 143-құжат):
      21-баптың 3-тармағының 1) тармақшасы мынадай редакцияда жазылсын:
      «1) егер олар құрылтайшылардың өзара қатынастарына қатысты болса, құрылтай шартының;».
      9. «Акционерлік қоғамдар туралы» 2003 жылғы 13 мамырдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2003 ж., № 10, 55-құжат; № 21-22, 160-құжат; 2004 ж., № 23, 140-құжат; 2005 ж., № 14, 58-құжат; 2006 ж., № 10, 52-құжат; № 16, 99-құжат; 2007 ж., № 4, 28, 33-құжаттар; № 9, 67-құжат; № 20, 153-құжат; 2008 ж., № 13-14, 56-құжат; № 17-18, 72-құжат; № 21, 97-құжат; 2009 ж., № 2-3, 18-құжат; № 17, 81-құжат; № 24, 133-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; 2011 ж., № 2, ст. 21-құжат; № 3, 32-құжат; № 5, 43-құжат; № 6, 50-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 4, 30-құжат; № 13, 91-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 10-11, 56-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 6, 27-құжат; № 10, 52-құжат; № 11, 63-құжат; № 16, 90-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 жылғы 24 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттің кәсіпкерлік қызметке қатысуын шектеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 22 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы; 2015 жылғы 29 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сақтандыру және исламдық қаржыландыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      25-бап мынадай мазмұндағы 5-тармақпен толықтырылсын:
      «5. Акционерлік қоғамның дауыс беретін акцияларының жиырма пайызынан астамын сатып алған заңды тұлға акцияларды сатып алған күннен бастап отыз күн ішінде осы қоғамның өзіне тиесілі акциялары туралы мәліметтерді бұқаралық ақпарат құралдарында жариялауға міндетті.».
      10. «Жобалық қаржыландыру және секьюритилендіру туралы» 2006 жылғы 20 ақпандағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2006 ж., № 4, 23-құжат; 2007 ж., № 2, 18-құжат; 2012 ж., № 2, 15-құжат; № 13, 91-құжат):
      1) 6-5-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Жобалық қаржыландыру кезінде талап ету құқықтарын басқаға беру шарты Қазақстан Республикасы Азаматтық кодексінің 346-бабында белгіленген талаптар сақтала отырып, жазбаша нысанда жасалуға тиіс. Талап ету құқықтарын басқаға беру шартының жазбаша нысанын сақтамау оның мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      2) 9-баптың 4-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын:
      «Секьюритилендіру кезінде талап ету құқықтарын басқаға беру шартының жазбаша нысанын сақтамау оның мәніссіз болуына әкеп соғады.».
      11. «Жер қойнауы және жер қойнауын пайдалану туралы» 2010 жылғы 24 маусымдағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2010 ж., № 12, 60-құжат; 2011 ж., № 1, 2-құжат; № 11, 102-құжат; № 12, 111-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 14-құжаттар; № 3, 21-құжат; № 4, 30-құжат; № 6, 46-құжат; № 8, 64-құжат; № 11, 80-құжат; № 15, 97-құжат; № 23-24,125-құжат; 2013 ж., № 9, 51-құжат; № 14, 75-құжат; № 15, 81-құжат; 2014 ж., № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 10, 52-құжат; № 19-II, 96-құжат; № 21, 131-құжат; № 23, 143-құжат, № 24, 145-құжат; 2015 жылғы 29 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне сақтандыру және исламдық қаржыландыру мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 27 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 36-баптың 14-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «14. Жер қойнауын пайдалану құқығын, жер қойнауын пайдалану құқығымен байланысты объектілерді беруге бағытталған, құзыретті органның немесе облыстың, республикалық маңызы бар қаланың, астананың жергілікті атқарушы органының осы баптың 2-тармағында көзделген рұқсаты болмай, сол сияқты рұқсаттың қолданылу мерзімі өткеннен кейін, сондай-ақ жер қойнауын зерттеу мен пайдалану жөніндегі уәкілетті органның осы баптың 6-тармағына сәйкес берілетін алдын ала келісімінсіз жасалған мәмілелер мен өзге де әрекеттер мәніссіз болады.»;
      2) 41-баптың 5-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «5. Осы баптың ережелеріне қайшы келетін кепіл туралы шарттардың және өзге де келісімдердің талаптары мәніссіз болады.».
      12. «Мемлекеттік мүлік туралы» 2011 жылғы 1 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2011 ж., № 5, 42-құжат; № 15, 118-құжат; № 16, 129-құжат; № 17, 136-құжат; № 24, 196-құжат; 2012 ж., № 2, 11, 16-құжаттар; № 4, 30, 32-құжаттар; № 5, 41-құжат; № 6, 43-құжат; № 8, 64-құжат; № 13, 91-құжат; № 14, 95-құжат; № 21-22, 124-құжат; 2013 ж., № 2, 13-құжат;. № 8, 50-құжат; № 9, 51-құжат; № 15, 82-құжат; № 16, 83-құжат; 2014 ж., № 1, 9-құжат; № 2, 10, 12-құжаттар; № 4-5, 24-құжат; № 7, 37-құжат; № 12, 82-құжат; № 19-I, 19-II, 94, 96-құжаттар; № 22, 131-құжат; № 23, 143-құжат; 2015 жылғы 24 сәуірде «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне мемлекеттің кәсіпкерлік қызметке қатысуын шектеу мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2015 жылғы 22 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңы):
      1) 71-баптың 2-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
      «2. Мемлекеттік мүлікті иеленуге және (немесе) пайдалануға беру туралы шарт жазбаша нысанда жасалуға тиіс. Мемлекеттік мүлікті иеленуге және (немесе) пайдалануға беру туралы шарттың жазбаша нысанын сақтамау оның мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      2) 101-баптың 8-тармағының екінші бөлігі мынадай редакцияда жазылсын
      «Сауда-саттықты жарамсыз деп тану осындай сауда-саттықтың қорытындысы бойынша жасалған сатып алу-сату шартының мәніссіз болуына әкеп соғады.»;
      3) 195-бап мынадай редакцияда жазылсын;
      «195-бап. Стратегиялық объектілерге үшінші тұлғалардың
                құқықтарымен ауыртпалық салу немесе оларды иеліктен
                шығару туралы және стратегиялық объектілерді сатып
                алудың басым құқығы туралы ережелерді бұзудың салдары
      Стратегиялық объектілерге құқықтарды иеленушінің стратегиялық объектілерге үшінші тұлғалардың құқықтарымен ауыртпалық салу немесе оларды иеліктен шығару туралы және стратегиялық объектілерді сатып алудың басым құқығы туралы талаптарды бұза отырып жасаған мәмілесін ол жасалған кезден бастап сот жарамсыз деп тануы мүмкін.».
      2-бап. Осы Заң алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті

О проекте Закона Республики Казахстан "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам совершенствования гражданского законодательства"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 30 июня 2015 года № 491

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам совершенствования гражданского законодательства».

      Премьер-Министр
      Республики Казахстан                       К. Масимов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные
акты Республики Казахстан по вопросам совершенствования
гражданского законодательства

      Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:
      1. В Гражданский кодекс Республики Казахстан (Общая часть), принятый Верховным Советом Республики Казахстан 27 декабря 1994 года (Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1994 г., № 23-24 (приложение); 1995 г., № 15-16, ст. 109; № 20, ст. 121; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1996 г., № 2, ст. 187; № 14, ст. 274;№ 19, ст. 370; 1997 г., № 1-2, ст. 8; № 5, ст. 55; № 12, ст. 183, 184; № 13-14, ст. 195, 205; 1998 г., № 2-3, ст. 23; № 5-6, ст. 50; № 11-12, ст. 178; № 17-18, ст. 224, 225; № 23, ст. 429; 1999 г., № 20, ст. 727, 731; № 23, ст. 916; 2000 г., № 18, ст. 336; № 22, ст. 408; 2001 г., № 1, ст. 7; № 8, ст. 52; № 17-18, ст. 240; № 24, ст. 338; 2002 г, № 2, ст. 17; № 10, ст. 102; 2003 г, № 1-2, ст. 3; № 11, ст. 56, 57, 66; № 15, ст. 139; № 19-20, ст. 146; 2004 г., № 6, ст. 42; № 10, ст. 56; № 16, ст. 91; № 23, ст. 142; г., № 10, ст. 31; № 14, ст. 58; № 23, ст. 104; 2006 г., № 1, ст. 4; № 3, ст. 22; № 4, ст. 24; № 8, ст. 45; № 10, ст. 52; № 11, ст. 55; № 13, ст. 85; 2007 г., № 2, ст. 18; № 3,ст. 20, 21; № 4, ст. 28; № 16, ст. 131; № 18, ст. 143; № 20, ст. 153; 2008 г., № 12, ст. 52; № 13-14, ст. 58; № 21, ст. 97; № 23, ст. 114, 115; 2009 г., № 2-3, ст. 7, 16, 18; № 8; ст. 44; № 17, ст. 81; № 19, ст. 88; № 24, ст. 125, 134; 2010 г., № 1-2, ст. 2; № 7, ст. 28; № 15, ст. 71; № 17-18, ст. 112; 2011 г., № 2, ст. 21, 28; № 3, ст. 32; № 4, ст. 37; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 16, ст. 129; № 24, ст. 196; 2012 г., № 1, ст. 5; № 2, ст. 13, 15; № 6, ст. 43; № 8, ст. 64; № 10, ст. 77; № 11, ст. 80; № 20, ст. 121; № 21-22, ст. 124; № 23-24, ст. 125; 2013 г, № 7, ст. 36; № 10-11, ст. 56; № 14, ст. 72; № 15, ст. 76; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 10, ст. 52; № 11, ст. 61, 63; № 14, ст. 84; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; Закон Республики Казахстан от 7 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам правового регулирования сферы интеллектуальной собственности», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 10 апреля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 22 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам ограничения участия государства в предпринимательской деятельности», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 24 апреля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 27 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам страхования и исламского финансирования», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 29 апреля 2015 г.):
      1) пункт 1 статьи 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Гражданским законодательством регулируются товарно-денежные и иные основанные на равенстве участников имущественные отношения, а также личные неимущественные отношения. Участниками регулируемых гражданским законодательством отношений являются граждане, юридические лица, государство, а также административно-территориальные единицы.»;
      2) статью 7 изложить в следующей редакции:
      «Статья 7. Основания возникновения, изменения и прекращения
                 гражданских прав и обязанностей
      Гражданские права и обязанности возникают, изменяются и прекращаются из оснований, предусмотренных законодательством Республики Казахстан, а также из действий граждан и юридических лиц, которые хотя и не предусмотрены им, но в силу общих начал и смысла гражданского законодательства порождают гражданские права и обязанности.
      В соответствии с этим гражданские права и обязанности возникают, изменяются и прекращаются:
      1) из договоров и иных сделок, предусмотренных законодательством Республики Казахстан, а также из сделок, хотя и не предусмотренных им, но не противоречащих законодательству Республики Казахстан;
      2) из административных актов, влекущих в силу законодательства Республики Казахстан гражданско-правовые последствия;
      3) из судебного решения, установившего гражданские права и обязанности;
      4) в результате создания, уничтожения, приобретения или отчуждения имущества по основаниям, не запрещенным законодательными актами Республики Казахстан, а также отказа от прав на имущество;
      5) вследствие создания изобретений, промышленных образцов, произведений науки, литературы и искусства и иных результатов интеллектуальной деятельности;
      6) вследствие причинения вреда другому лицу, а равно вследствие неосновательного приобретения или сбережения имущества за счет другого лица (неосновательного обогащения);
      7) вследствие иных действий граждан и юридических лиц;
      8) вследствие событий, с которыми законодательство Республики Казахстан связывает наступление гражданско-правовых последствий.»;
      3) в статье 8:
      пункт 5 изложить в следующей редакции:
      «5. Не допускаются действия граждан и юридических лиц, направленные на причинение вреда другому лицу, злоупотребление правом в иных формах, а также на осуществление права в противоречии с его назначением.»;
      дополнить пунктом 6 следующего содержания:
      «6. Никто не вправе извлекать преимущество из своего незаконного или недобросовестного поведения.»;
      4) пункт 1 статьи 9 изложить в следующей редакции:
      «1. Защита гражданских прав осуществляется судом, арбитражем путем: признания прав; восстановления положения, существовавшего до нарушения права; пресечения действий, нарушающих право или создающих угрозу его нарушения; присуждения к исполнению обязанности в натуре; взыскания убытков, неустойки; признания оспоримой сделки недействительной и применения последствий ее недействительности, применения последствий недействительности ничтожной сделки; компенсации морального вреда; прекращения или изменения правоотношений; признания недействительным или не подлежащим применению не соответствующего законодательству Республики Казахстан акта органа государственного управления или местного представительного либо исполнительного органа; взыскания штрафа с государственного органа или должностного лица за воспрепятствование гражданину или юридическому лицу в приобретении или осуществлении права, а также иными способами, предусмотренными законодательными актами Республики Казахстан.
      Юридические лица правом на возмещение морального вреда не обладают.»;
      5) статью 14 изложить в следующей редакции:
      «Гражданин может иметь на праве собственности имущество, в том числе иностранную валюту, как в пределах Республики Казахстан, так и за ее границами; наследовать и завещать имущество; заниматься любой не запрещенной законодательными актами деятельностью; создавать юридические лица самостоятельно или с другими гражданами и юридическими лицами; совершать любые не запрещенные законодательными актами сделки и участвовать в обязательствах; иметь право интеллектуальной собственности на изобретения, произведения науки, литературы и искусства, иные результаты интеллектуальной деятельности; требовать возмещения материального и морального вреда; иметь другие имущественные и личные неимущественные права.»;
      6) пункт 3 статьи 18 изложить в следующей редакции:
      «3. Полный или частичный отказ гражданина от правоспособности или дееспособности и другие сделки, направленные на ограничение правоспособности или дееспособности, ничтожны, за исключением случаев, когда такие сделки допускаются законодательными актами.»;
      6) в статье 41:
      пункт 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Юридическое лицо осуществляет свою деятельность на основании устава и (или) учредительного договора, или, если юридическое лицо учреждено одним лицом, устава и оформленного в письменном виде решения об учреждении юридического лица (решения единственного учредителя), если иное не предусмотрено настоящим Кодексом и законодательными актами Республики Казахстан. В случаях, предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан, юридическое лицо, являющееся некоммерческой организацией, может действовать на основании общего положения об организациях данного вида.
      Юридическое лицо, являющееся субъектом малого, среднего и крупного предпринимательства, может осуществлять свою деятельность на основании типового устава, содержание которого определяется уполномоченным органом.»;
      подпункт 1) пункта 6 изложить в следующей редакции:
      «1) учредительного договора, если они относятся к взаимоотношениям учредителей;»;
      8) статью 43 изложить в следующей редакции:
      «Статья 43. Филиалы, представительства и иные обособленные
                  структурные подразделения юридического лица
      1. Филиалом является обособленное подразделение юридического лица, расположенное вне места его нахождения и осуществляющее все или часть его функций, в том числе функции представительства.
      2. Представительством является обособленное подразделение юридического лица, расположенное вне места его нахождения и осуществляющее защиту и представительство интересов юридического лица, совершающее от его имени сделки и иные правовые действия, за исключением случаев, предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан.
      3. Филиалы и представительства не являются юридическими лицами. Они наделяются имуществом создавшим их юридическим лицом и действуют на основании утвержденных им положений.
      4. Юридические лица вправе создавать иные обособленные структурные подразделения.
      Иным обособленным структурным подразделением юридического лица признается территориально обособленное подразделение, по месту нахождения которого оборудованы стационарные рабочие места, выполняющие часть функций юридического лица. Рабочее место считается стационарным, если оно создано на срок более одного месяца.
      Иное обособленное структурное подразделение государственного учреждения создается в случаях, прямо предусмотренных законами.
      5. Руководители структурных подразделений (филиалов и представительств) общественных объединений избираются в порядке, предусмотренном уставом общественного объединения и положением о его филиале или представительстве.
      Руководители структурных подразделений (филиалов и представительств) религиозных объединений избираются либо назначаются в порядке, предусмотренном уставом религиозного объединения и положением о его филиале или представительстве.
      Руководители филиалов и представительств иных форм юридических лиц назначаются уполномоченным органом юридического лица и действуют на основании его доверенности.»;
      9) пункт 3 статьи 44 изложить в следующей редакции:
      «3. Если преднамеренное банкротство юридического лица вызвано действиями (бездействием) его учредителя (участника) и (или) должностного лица, то при недостаточности средств у юридического лица, учредитель (участник) и (или) должностное лицо несет перед кредиторами субсидиарную ответственность.
      Если ложное банкротство юридического лица вызвано действиями (бездействием) его учредителя (участника) и (или) должностного лица, то при недостаточности средств у юридического лица, учредитель (участник) и (или) должностное лицо несет субсидиарную ответственность за убытки, причиненные кредитору в результате ложного банкротства.»;
      10) часть третью пункта 2 статьи 59 изложить в следующей редакции:
      «Договор отчуждения (уступки) права выбывающего участника хозяйственного товарищества на долю в имуществе (уставном капитале) товарищества или ее части, стороной которого является физическое лицо, подлежит нотариальному удостоверению.»;
      11) подпункт 3) пункта 1 статьи 61 изложить в следующей редакции:
      «3) принимать участие в распределении чистого дохода. Условия учредительных документов, предусматривающие устранение одного или нескольких участников от участия в распределении чистого дохода, ничтожны;»;
      12) пункт 6 статьи 70 изложить в следующей редакции:
      «6. Соглашения участников, изменяющие порядок их ответственности по обязательствам полного товарищества, предусмотренный настоящей статьей, являются ничтожными.»;
      13) пункт 2 статьи 73 изложить в следующей редакции:
      «2. Вкладчик коммандитного товарищества имеет право:
      1) получать часть чистого дохода товарищества, причитающуюся на его долю в уставном капитале, в порядке, предусмотренном учредительными документами;
      2) знакомиться с финансовой отчетностью товарищества, а также требовать обеспечения возможности проверки правильности ее составления;
      3) передать свою долю в уставном капитале или ее часть другому вкладчику или третьему лицу в порядке, предусмотренном законодательными актами Республики Казахстан и учредительными документами товарищества. Передача вкладчиком всей своей доли иному лицу прекращает его участие в товариществе;
      4) в порядке, предусмотренном законодательными актами Республики Казахстан и учредительными документами, выйти из товарищества.
      Учредительными документами коммандитного товарищества могут предусматриваться и иные права вкладчика.
      Отказ от прав, предусмотренных настоящим Кодексом и другими законодательными актами Республики Казахстан для вкладчиков коммандитного товарищества, или их ограничения, в том числе по соглашению вкладчиков и полных товарищей, ничтожен.»;
      14) пункт 1 статьи 94 изложить в следующей редакции:
      «1. Дочерней организацией является юридическое лицо, в котором решения, принимаемые его органами, определяются другим юридическим лицом (далее — основная организация) на основании наличия преобладающей доли участия в уставном капитале либо заключенного между ними договора, либо иным образом.»;
      15) статью 95 дополнить пунктом 5 следующего содержания:
      «5. Преобладающее (участвующее) юридическое лицо обязано в порядке, предусмотренном законодательными актами, публиковать информацию о приобретении им более двадцати процентов голосующих акций акционерного общества.»;
      16) пункт 1 статьи 99 изложить в следующей редакции:
      «1. Высшим органом производственного кооператива является общее собрание его членов.
      В производственном кооперативе может быть создан наблюдательный совет, который осуществляет контроль за деятельностью исполнительного органа кооператива. Члены наблюдательного совета не вправе действовать от имени производственного кооператива.
      Исполнительным органом кооператива является правление или председатель кооператива. Исполнительный орган осуществляет текущее руководство деятельностью кооператива и подотчетен наблюдательному совету и общему собранию членов кооператива.
      Членами наблюдательного совета и правления производственного кооператива могут быть только члены кооператива. Член кооператива не может одновременно быть членом наблюдательного совета и членом правления (председателем кооператива).»;
      17) пункты 2, 3 статьи 116 изложить в следующей редакции:
      «2. Виды имущества, отчуждение которых не допускается (изъятые из оборота), должны быть прямо указаны в законодательных актах.
      3. Виды имущества, которые могут принадлежать лишь определенным участникам оборота либо приобретение или отчуждение которых допускается по специальному разрешению (ограниченно оборотоспособные), определяются законодательством.»;
      18) пункт 1 статьи 141 изложить в следующей редакции:
      «1. Физическое лицо, личные неимущественные права которого нарушены, имеет право на возмещение морального вреда по правилам настоящего Кодекса.»;
      19) статью 153 изложить в следующей редакции:
      «1. Несоблюдение простой письменной формы сделки лишает стороны права в случае спора подтверждать ее совершение, содержание или исполнение свидетельскими показаниями. Стороны, однако, вправе подтверждать совершение, содержание или исполнение сделки письменными или иными, кроме свидетельских показаний, доказательствами.
      2. В случаях, прямо указанных в законодательных актах или соглашении сторон, при несоблюдении простой письменной формы сделка считается ничтожной.
      3. При несоблюдении простой письменной формы внешнеэкономическая сделка считается ничтожной.»;
      20) пункт 1 статьи 154 изложить в следующей редакции:
      «1. В случаях, установленных законодательными актами Республики Казахстан или соглашением сторон, письменные сделки считаются совершенными только после их нотариального удостоверения.
      Несоблюдение требования о нотариальном удостоверении влечет ничтожность сделки с последствиями, предусмотренными пунктом 2 статьи 157-1 настоящего Кодекса.»;
      21) статью 157 изложить в следующей редакции:
      «Статья 157. Оспоримые и ничтожные сделки
      1. Сделка недействительна по основаниям, установленным настоящим Кодексом либо иными законодательными актами Республики Казахстан, в силу признания ее таковой судом (оспоримая сделка), за исключением случаев, предусмотренных настоящим Кодексом, либо в случаях, прямо предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан, независимо от такого признания (ничтожная сделка).
      Недействительная сделка считается оспоримой, если ее ничтожность не предусмотрена законодательными актами Республики Казахстан.Требование о признании оспоримой сделки недействительной может быть предъявлено заинтересованным лицом, надлежащим государственным органом либо прокурором.
      Заинтересованным лицом является лицо, права и законные интересы которого нарушены или могут быть нарушены в результате совершения указанной сделки, в том числе лицо, для которого такая сделка повлекла неблагоприятные последствия.
      2. Требование о применении последствий недействительности ничтожной сделки вправе предъявить заинтересованное лицо, надлежащий государственный орган либо прокурор.
      3. В удовлетворении требования о недействительности сделки судом может быть отказано, если ссылающееся на недействительность сделки лицо действует недобросовестно, в частности, если его поведение после заключения сделки давало основание другим лицам полагаться на действительность сделки.
      4. Порядок и основания признания сделок, заключенных на организованном рынке ценных бумаг, оспоримыми или ничтожными устанавливаются законодательными актами Республики Казахстан о рынке ценных бумаг.»;
      22) дополнить статьей 157-1 следующего содержания:
      «Статья 157-1. Общие положения о последствиях
                     недействительности сделки
      1. Недействительная сделка не влечет юридических последствий, за исключением тех, которые связаны с ее недействительностью, и недействительна с момента ее совершения, если иное не предусмотрено настоящим Кодексом, законодательными актами Республики Казахстан или не вытекает из существа или содержания сделки.
      Лицо, которое знало или должно было знать об основаниях недействительности оспоримой сделки, после признания этой сделки недействительной не считается действовавшим добросовестно.
      2. При недействительности сделки каждая из сторон обязана возвратить другой все полученное по сделке, а при невозможности возврата в натуре (в том числе, когда полученное выражается в пользовании имуществом, выполненной работе или предоставленной услуге) - возместить стоимость подлежащего возврату имущества, стоимость пользования имуществом, выполненных работ или оказанных услуг в деньгах, если иные последствия недействительности сделки не предусмотрены настоящим Кодексом или законодательными актами Республики Казахстан.
      3. Суд может взыскать со стороны, виновной в совершении действий, вызвавших недействительность сделки, в пользу другой стороны, действовавшей добросовестно, понесенные последней убытки, связанные с признанием сделки недействительной.
      4. Если сделка направлена на достижение преступной цели, противоправность которой установлена приговором (постановлением) суда, то при наличии умысла у обеих сторон все, полученное ими по сделке или предназначенное к получению, по решению или приговору суда подлежит конфискации. В случае исполнения такой сделки одной стороной, у другой стороны подлежит конфискации все, полученное ею, и все, причитающееся с нее по сделке первой стороне. Если ни одна из сторон не приступила к исполнению, конфискации подлежит все, предусмотренное сделкой к исполнению.
      5. При наличии умысла на достижение преступной цели, противоправность которой установлена приговором (постановлением) суда, лишь у одной из сторон все, полученное ею по сделке, подлежит возвращению другой стороне, а полученное последней либо причитавшееся ей по сделке подлежит конфискации.
      6. С учетом конкретных обстоятельств суд вправе не применять частично либо полностью последствий, предусмотренных пунктами 4 и 5 настоящей статьи, в части конфискации имущества, полученного либо подлежащего получению по недействительной сделке. В этой части наступают последствия, предусмотренные пунктом 2 настоящей статьи.
      7. Признавая сделку недействительной, суд вправе с учетом конкретных обстоятельств ограничиться запретом ее дальнейшего исполнения.
      8. Суд вправе не применять предусмотренные настоящей статьей последствия недействительности сделки, если их применение будет противоречить основам правопорядка или нравственности.»;
      23) статью 158 изложить в следующей редакции:
      «Статья 158. Недействительность сделки, содержание которой не
                   соответствует требованиям законодательства
                   Республики Казахстан
      1. Сделка, содержание которой не соответствует требованиям законодательства Республики Казахстан, а также сделка, совершенная с целью, заведомо противоречащей основам правопорядка или нравственности, является оспоримой и может быть признана судом недействительной, если настоящим Кодексом и иными законодательными актами Республики Казахстан не установлено иное.Сделка, направленная на достижение преступной цели, противоправность которой установлена приговором (постановлением) суда, ничтожна.
      2. Лицо, умышленно заключившее сделку, которая нарушает требование законодательства Республики Казахстан, устава юридического лица либо компетенцию его органов, не вправе требовать признания сделки недействительной, если такое требование вызвано корыстными мотивами или намерением уклониться от ответственности.
      3. В случае, если один из участников сделки совершил ее с намерением уклониться от исполнения обязательства или от ответственности перед третьим лицом либо государством, а другой участник сделки знал или должен был знать об этом намерении, заинтересованное лицо (государство) вправе требовать признания сделки недействительной.»;
      24) пункты 1, 2, 3, 5,11 статьи 159 изложить в следующей редакции:
      «1. Ничтожна сделка, совершенная без получения необходимого разрешения либо после окончания срока действия разрешения.
      2. Может быть признана судом недействительной сделка, преследующая цели недобросовестной конкуренции или нарушающая требования деловой этики.
      3. Ничтожна сделка, совершенная лицом, не достигшим четырнадцати лет (малолетним), кроме сделок, предусмотренных статьей 23 настоящего Кодекса.»;
      «5. Ничтожна сделка, совершенная лицом, признанным недееспособным вследствие душевной болезни или слабоумия. Сделка, совершенная гражданином, впоследствии признанным недееспособным (статья 26 настоящего Кодекса), является оспоримой и может быть признана судом недействительной по иску его опекуна, если доказано, что уже в момент совершения сделки этот гражданин находился в состоянии психического расстройства.»;
      «11. Сделка, совершенная юридическим лицом в противоречии с целями деятельности, определенно ограниченными настоящим Кодексом, иными законодательными актами Республики Казахстан или учредительными документами, либо с нарушением уставной компетенции его органа, может быть признана недействительной по иску собственника имущества юридического лица или его учредителя (участника), если доказано, что другая сторона в сделке знала или должна была знать о таких нарушениях.»;
      25) пункт 1 статьи 160 изложить в следующей редакции:
      «1. Мнимая сделка, то есть сделка, совершенная лишь для вида, без намерения создать соответствующие ей правовые последствия, ничтожна.»;
      26) пункт 2 статьи 168 изложить в следующей редакции:
      «2. Ничтожна доверенность, в которой не указана дата ее выдачи.»;
      27) пункт 2 статьи 170 изложить в следующей редакции:
      «2. Лицо, выдавшее доверенность, может во всякое время отменить доверенность или передоверие, а лицо, которому выдана доверенность, отказаться от нее. Соглашение об отказе от этого права ничтожно.»;
      28) заголовок раздела 2 изложить в следующей редакции:
      «Раздел 2. Вещные права»;
      29) заголовок главы 8 изложить в следующей редакции:
      «Глава 8. Право собственности»;
      30) пункт 5 статьи 193-1 изложить в следующей редакции:
      «5. Если при обременении стратегического объекта правами третьих лиц либо его отчуждении нарушены требования пунктов 3 и 4 настоящей статьи, такие сделки ничтожны.»;
      31) статью 194 изложить в следующей редакции:
      «Статья 194. Право собственности на жилище
      Особенности осуществления права собственности на жилище регулируются жилищным законодательством.»;
      32) дополнить главой 8-1 следующего содержания:
      «Глава 8-1. Иные вещные права
      Статья 195. Вещные права лиц, не являющихся собственниками
      1. К вещным правам наряду с правом собственности относятся:
      1) право землепользования;
      2) право хозяйственного ведения;
      3) право оперативного управления;
      3-1) право ограниченного целевого пользования чужой недвижимостью (сервитут);
      4) другие вещные права, предусмотренные настоящим Кодексом или иными законодательными актами.
      2. К вещным правам применяются нормы о праве собственности, если иное не предусмотрено законодательством или не противоречит природе данного вещного права.
      3. Переход права собственности на имущество к другому лицу не является основанием для прекращения других вещных прав на это имущество, если иное не предусмотрено законодательными актами Республики Казахстан.
      Статья 195-1. Иные вещные права на жилище
      Особенности осуществления иных вещных прав на жилище регулируются жилищным законодательством.»;
      33) пункт 6 статьи 218 изложить в следующей редакции:
      «6. При невозможности раздела общего имущества либо выдела доли из него по правилам, изложенным в пунктах 3-4 настоящей статьи, суд принимает решение о продаже имущества с публичных торгов с последующим распределением вырученной суммы между участниками общей собственности соразмерно их долям.
      Начальная продажная стоимость спорного имущества определяется независимой оценкой, проведенной в соответствии с законодательством об оценочной деятельности.»;
      34) в статье 236:
      пункт 1 изложить в следующей редакции:
      «1. Право собственности на вновь созданное недвижимое имущество возникает с момента государственной регистрации.»;
      пункт 3 исключить;
      пункт 4 изложить в следующей редакции:
      «4. До момента государственной регистрации права на вновь созданное недвижимое имущество к имуществу применяются правила о праве собственности на материалы и другое имущество, из которого недвижимое имущество создается.»;
      пункт 3 исключить;
      35) статью 240 дополнить частью третьей следующего содержания:
      «Владелец имущества считается добросовестным, если он докажет, что завладел имуществом в результате правомерных действий (бездействия).»;
      36) пункт 2 статьи 249 дополнить подпунктом 8) следующего содержания:
      «8) продажи имущества с публичных торгов по решению суда в случае невозможности раздела общего имущества либо выдела доли из него по правилам, изложенным в пунктах 3-4 статьи 218 настоящего Кодекса.»;
      37) статью 250 изложить в следующей редакции:
      «Статья 250. Отказ от права собственности
      Гражданин или юридическое лицо может отказаться от права собственности на принадлежащее ему имущество, объявив об этом в устной или письменной форме либо совершив другие действия (бездействие), определенно свидетельствующие об его устранении от владения, пользования и распоряжения имуществом без намерения сохранить какие- либо права на это имущество.
      Отказ от права собственности должен быть правомерным, добровольным и указывающим, что собственник отказывается от владения, пользования, распоряжения имуществом.
      Отказ от права собственности является волеизъявлением собственника. Государство и его органы не вправе отказаться от права собственности, за исключением случаев отчуждения в установленном законом порядке.
      Отказ от права собственности не влечет прекращения прав и обязанностей собственника в отношении соответствующего имущества до момента приобретения права собственности на данное имущество другим лицом.»;
      38) пункт 1 статьи 251 изложить в следующей редакции:
      «1. Обращение взыскания на имущество по обязательствам собственника производится в судебном порядке, если иное не предусмотрено законодательными актами Республики Казахстан или договором.»;
      39) статью 271 дополнить частью второй следующего содержания:
      «К внедоговорным обязательствам (вследствие причинения вреда или неосновательного обогащения) общие положения об обязательствах применяются, если иное не предусмотрено главами 47 и 48 настоящего Кодекса.»;
      40) пункт 2 статьи 282 изложить в следующей редакции:
      «2. Сумма произведенного платежа, недостаточная для исполнения денежного обязательства, при отсутствии иного соглашения сторон погашает прежде всего задолженность по основному долгу и вознаграждению (интерес), основной долг и вознаграждение (интерес) за текущий период, а в оставшейся части - неустойку и издержки кредитора по получению исполнения.»;
      41) статью 284 изложить в следующей редакции:
      «Статья 284. Исполнение взаимных обязанностей
      1. Взаимные обязанности должны исполняться сторонами одновременно, если из законодательства Республики Казахстан, договора, обычаев делового оборота, условий обязательства или его существа не вытекает иное.
      2. В случае неисполнения или ненадлежащего исполнения обязательства одной из сторон, вторая сторона вправе приостановить исполнение своего обязательства либо отказаться от исполнения этого обязательства и потребовать возмещения убытков.»;
      42) часть вторую статьи 294 изложить в следующей редакции:
      «Несоблюдение письменной формы влечет ничтожность соглашения о неустойке.»;
      43) статью 297 изложить в следующей редакции:
      «Статья 297. Уменьшение размера неустойки
      Если подлежащая уплате неустойка (штраф, пеня) чрезмерно велика по сравнению с убытками кредитора, суд по требованию должника вправе уменьшить неустойку (штраф, пеню), учитывая степень выполнения обязательства должником и заслуживающие внимания интересы должника и кредитора.»;
      44) пункт 3 статьи 307 изложить в следующей редакции:
      «3. Несоблюдение правил, содержащихся в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, влечет ничтожность договора о залоге.»;
      45) пункт 2 статьи 308 изложить в следующей редакции:
      «2. Регистрации подлежит изменение предмета залога, а также другие изменения в случаях, установленных законодательными актами Республики Казахстан.
      Не подлежащие обязательной регистрации изменения залога могут быть зарегистрированы по желанию участников.»;
      46) часть вторую пункта 2 статьи 315 изложить в следующей редакции:
      «Соглашение, ограничивающее право залогодателя завещать заложенное имущество, ничтожно.»;
      47) пункт 7 статьи 319 изложить в следующей редакции:
      «7. Должник и залогодатель, являющийся третьим лицом (вещный поручитель), вправе в любое время до того, как состоялась продажа предмета залога, прекратить обращение на него взыскания и его реализацию, исполнив обеспеченное залогом обязательство или ту его часть, исполнение которой просрочено. Соглашение, ограничивающее это право, ничтожно.»;
      48) пункт 2 статьи 331 изложить в следующей редакции:
      «2. Договоры гарантии или поручительства должны быть совершены в письменной форме. Несоблюдение письменной формы влечет ничтожность договора гарантии или поручительства.»;
      49) пункт 1 статьи 336 изложить в следующей редакции:
      «1. Гарантия и поручительство прекращаются с прекращением обеспеченного им обязательства, если договором не предусмотрены иные случаи прекращения гарантии, а также в случае изменения этого обязательства, влекущего увеличение ответственности или иные неблагоприятные последствия для гаранта и поручителя, без согласия последних.»;
      50) пункт 2 статьи 337 изложить в следующей редакции:
      «2. Соглашение о задатке независимо от суммы задатка должно быть заключено в письменной форме. Это правило применяется и в том случае, когда основное обязательство должно быть нотариально удостоверено. Несоблюдение письменной формы влечет ничтожность соглашения о задатке.»;
      51) пункт 3 статьи 338-1 изложить в следующей редакции:
      «3. Удержание может быть только в случаях, предусмотренных законодательными актами или договором.»;
      52) пункт 2 статья 350 изложить в следующей редакции:
      «2. Принятое до нарушения обязательства соглашение сторон об освобождении должника от возмещения убытков, вызванных нарушением, ничтожно, однако стороны по взаимному соглашению могут предусмотреть взыскание только реального ущерба в имуществе.»;
      53) в пункте 1 статьи 351:
      часть вторую изложить в следующей редакции:
      «Законодательными актами Республики Казахстан или договором могут быть предусмотрены случаи: когда убытки могут быть взысканы в полной сумме сверх неустойки; когда по выбору кредитора могут быть взысканы либо неустойка, либо убытки.»;
      дополнить частью третьей следующего содержания:
      «Случаи, при которых за неисполнение или ненадлежащее исполнение обязательства может устанавливаться только неустойка, определяются законодательными актами Республики Казахстан.»;
      54) пункт 2 статьи 358 изложить в следующей редакции:
      «2. Соглашение об ограничении размера ответственности должника по договору присоединения или иному договору, в котором кредитором является гражданин, выступающий в качестве потребителя, ничтожно, если размер ответственности для данного вида обязательств или за данное нарушение определен законодательством Республики Казахстан.»;
      55) пункт 3 статьи 359 изложить в следующей редакции:
      «3. Заключенное заранее соглашение об устранении или ограничении ответственности за умышленное нарушение обязательства ничтожно.»;
      56) пункт 2 статьи 379 дополнить частью второй следующего содержания:
      «К договорным обязательствам общие положения применяются, если иное не предусмотрено правилами об отдельных видах договоров.»;
      57) пункты 1, 3, 5 статьи 387 изложить в следующей редакции:
      «1. Публичным договором признается договор, заключенный лицом, осуществляющим предпринимательскую деятельность, и устанавливающий его обязанности по продаже товаров, выполнению работ или оказанию услуг, которые такое лицо по характеру своей деятельности должно осуществлять в отношении каждого, кто к нему обратится (розничная торговля, перевозка транспортом общего пользования, услуги связи, энергоснабжение, медицинское, гостиничное обслуживание и т.п.).
      Лицо, осуществляющее предпринимательскую деятельность, не вправе оказывать предпочтение одному лицу перед другим в отношении заключения публичного договора, кроме случаев, предусмотренных законодательными актами Республики Казахстан.»;
      «3. Отказ лица, осуществляющего предпринимательскую деятельность, от заключения публичного договора при наличии возможности предоставить потребителю соответствующие товары (работы, услуги) не допускается.
      При необоснованном уклонении лица, осуществляющего предпринимательскую деятельность, от заключения публичного договора применяются положения, предусмотренные пунктом 4 статьи 399 настоящего Кодекса.»;
      «5. Условия публичного договора, не соответствующие требованиям, установленным пунктами 2 и 4 настоящей статьи, ничтожны.»;
      58) пункты 2, 5 статьи 390 изложить в следующей редакции:
      «2. Предварительный договор заключается в форме, установленной законодательством Республики Казахстан для основного договора, а если форма основного договора не установлена, то в письменной форме. Несоблюдение правил о форме предварительного договора влечет его ничтожность.»;
      «5. В случаях, когда сторона, заключившая предварительный договор, уклоняется от заключения предусмотренного им договора, она обязана возместить другой стороне вызванные этим убытки, в том числе с учетом пункта 2 статьи 338 настоящего Кодекса, если иное не предусмотрено законодательными актами Республики Казахстан или договором.
      Суд вправе понудить сторону заключить основной договор в случае предусмотрения такой обязанности в предварительном договоре. Понуждение стороны заключить основной договор не освобождает ее от возмещения убытков.».

      2. В Гражданский кодекс Республики Казахстан (Особенная часть) от 1 июля 1999 года (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 16-17, ст. 642; № 23, ст. 929; 2000 г., № 3-4, ст. 66; № 10, ст. 244; № 22, ст. 408; 2001 г., № 23, ст. 309; № 24, ст. 338; 2002 г, № 10, ст. 102; 2003 г, № 1-2, ст. 7; № 4, ст. 25; № 11, ст. 56; № 14, ст. 103; № 15, ст. 138, 139; 2004 г., № 3-4, ст. 16; № 5, ст. 25; № 6, ст. 42; № 16, ст. 91; № 23, ст. 142; 2005 г., № 21-22, ст. 87; № 23, ст. 104; 2006 г., № 4, ст. 24, 25; № 8, ст. 45; № 11, ст. 55; № 13, ст. 85; 2007 г., № 3, ст. 21; № 4, ст. 28; № 5-6, ст. 37; № 8, ст. 52; № 9, ст. 67; № 12, ст. 88; 2009 г., № 2-3, ст. 16; № 9-10, ст. 48; № 17, ст. 81; № 19, ст. 88; № 24, ст. 134; 2010 г., № 3-4, Ст. 12; № 5, ст. 23; № 7, ст. 28; № 15, ст. 71; № 17-18, ст. 112; 2011 г., № 3, ст. 32; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50, 53; № 16, ст. 129; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 13, 14, 15; № 8, ст. 64; № 10, ст. 77; № 12, ст. 85; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 20, ст. 121; № 21-22, ст. 124; 2013 г, № 4, ст. 21; № Ю-11, ст. 56; № 15, ст. 82; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 11, ст. 61, 69; № 14, ст. 84; № 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; Закон Республики Казахстан от 7 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам правового регулирования сферы интеллектуальной собственности», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 10 апреля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 22 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам ограничения участия государства в предпринимательской деятельности», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 24 апреля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 27 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам страхования и исламского финансирования», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 29 апреля 2015 г.):
      1) дополнить статьей 407-1 следующего содержания:
      «Статья 407-1. Представление покупателю информации о товаре
      1. Продавец обязан представить покупателю необходимую и достоверную информацию о товаре, предлагаемом к продаже. Эта информация должна соответствовать требованиям, установленным законодательными актами Республики Казахстан либо вытекающим из обычаев делового оборота, если иное не предусмотрено договором.
      2. Покупатель вправе до заключения договора осмотреть товар, потребовать проведения в его присутствии проверки свойств или демонстрации использования товара, если это не исключено ввиду характера товара и не противоречит правилам, принятым в торговле.
      3. Продавец, не предоставивший покупателю возможность получения соответствующей информации о товаре, несет ответственность и за те недостатки товара, возникшие после его передачи покупателю, в отношении которых покупатель докажет, что они возникли в связи с отсутствием у него информации.»;
      2) пункт 2 статьи 414 изложить в следующей редакции:
      «2. Соглашение сторон об освобождении продавца от ответственности или ограничении ответственности в случае истребования приобретенного товара у покупателя третьими лицами ничтожно.»;
      3) часть вторую пункта 1 статьи 428 изложить в следующей редакции:
      «Условия договора об отказе покупателя от прав, предусмотренных настоящим пунктом, ничтожны.»;
      4) часть вторую пункта 1 статьи 429 изложить в следующей редакции:
      «Продавец отвечает за недостатки проданного товара и тогда, когда он не знал о них. Соглашение об освобождении продавца от ответственности или об ее ограничении ничтожно.»;
      5) пункт 1 статьи 431 изложить в следующей редакции:
      «1. Продавец обязан передать покупателю товар в комплектности, соответствующей условиям договора.»;
      6) статью 448 исключить;
      7) в статье 506:
      пункт 1 изложить в следующей редакции:
      «1. По договору дарения одна сторона (даритель) безвозмездно передает или обязуется передать другой стороне (одаряемому) вещь в собственность либо имущественное право (требование) к себе или третьему лицу, либо освобождает или обязуется освободить ее от имущественной обязанности перед третьим лицом.
      При наличии встречной передачи вещи или права либо встречного обязательства договор дарения считается ничтожным. К такому договору применяются правила, предусмотренные пунктом 2 статьи 160 настоящего Кодекса.»;
      часть вторую пункта 2 изложить в следующей редакции:
      «Обещание подарить все свое имущество или часть всего своего имущества без указания на конкретный предмет дарения в виде вещи, права или освобождения от обязанности ничтожно.»;
      часть первую пункта 3 изложить в следующей редакции:
      «3. Договор, предусматривающий передачу дара одаряемому после смерти дарителя, ничтожен.»;
      8) в пункте 2 статьи 508:
      подпункт 1) части первой изложить в следующей редакции:
      «1) дарителем является юридическое лицо и стоимость дара превышает десять месячных расчетных показателей, установленных законодательными актами Республики Казахстан;»; часть вторую изложить в следующей редакции:
      «В случаях, предусмотренных в настоящем пункте, договор дарения, совершенный устно, ничтожен.»;
      9) пункт 5 статьи 510 изложить в следующей редакции:
      «5. Доверенность на совершение дарения представителем, в которой не назван одаряемый и не указан предмет дарения, ничтожна.»;
      10) пункт 5 статьи 512 изложить в следующей редакции:
      «5. В случае отмены дарения, одаряемый обязан возвратить подаренную вещь, если она сохранилась в натуре к моменту поступления уведомления об отмене дарения, либо возместить ее стоимость по рыночным ценам в случае ее отчуждения после поступления уведомления об отмене дарения.»;
      11) заголовок главы 28 изложить в следующей редакции:
      «Глава 28. Рента»;
      статью 518 изложить в следующей редакции:
      «Статья 518. Форма договора ренты
      Договор ренты подлежит нотариальному удостоверению.
      Договор ренты в отношении недвижимости подлежит также государственной регистрации. Несоблюдение формы договора ренты влечет его ничтожность.»;
      13) статью 519 изложить в следующей редакции:
      «Статья 519. Отчуждение имущества под выплату ренты
      1. Имущество, которое отчуждается под выплату ренты, может быть передано получателем ренты в собственность плательщика ренты за плату.
      2. В случаях, когда договором ренты предусматривается передача имущества за плату, к отношениям сторон по передаче и оплате применяются правила о договоре купли-продажи (глава 25 настоящего Кодекса), если иное не установлено правилами настоящей главы и не противоречит существу договора.»;
      14) дополнить статьей 521-1 следующего содержания:
      «Статья 521-1. Расторжение договора ренты по требованию
                     получателя ренты
      1. В случае существенного нарушения условий договора плательщиком ренты, получатель ренты вправе требовать от плательщика ренты выкупа ренты на условиях, предусмотренных статьей 528 настоящего Кодекса, либо расторжения договора.
      Если плательщик ренты совершил покушение на жизнь получателя ренты либо умышленно причинил ему телесные повреждения, получатель ренты вправе требовать расторжения договора и возмещения убытков. В случае умышленного лишения жизни получателя ренты плательщиком ренты, право требовать расторжения договора и возмещения убытков принадлежит наследникам получателя ренты.
      2. Если под выплату ренты отчуждены квартира, жилой дом или иное имущество, получатель ренты вправе при существенном нарушении условий договора плательщиком ренты потребовать возврата этого имущества с зачетом его стоимости в счет выкупной цены ренты.»;
      15) пункт 3 статьи 526 изложить в следующей редакции:
      «3. Условие договора об отказе плательщика постоянной ренты от права на ее выкуп ничтожно.»;
      16) пункт 3 статьи 528 изложить в следующей редакции:
      «3. При отсутствии условия о выкупной цене в договоре, по которому имущество передано под выплату ренты, в выкупную цену наряду с годовой суммой рентных платежей включается цена переданного имущества.»;
      17) пункт 1 статьи 529 изложить в следующей редакции:
      «1. Риск случайной гибели или случайного повреждения имущества, переданного под выплату постоянной ренты, несет плательщик ренты.»;
      18) пункт 3 статьи 530 изложить в следующей редакции:
      «3. Договор, устанавливающий пожизненную ренту в пользу гражданина, который умер к моменту заключения договора, ничтожен.»;
      19) статью 533 исключить;
      20) пункт 2 статьи 560 изложить в следующей редакции:
      «2. Если договор имущественного найма по основаниям, предусмотренным настоящим Кодексом, является недействительным, то заключенный в соответствии с ним договор поднайма является ничтожным.»;
      21) пункт 2 статьи 575 изложить в следующей редакции:
      «2. Несоблюдение формы договора аренды предприятия влечет ничтожность договора.»;
      22) пункт 2 статьи 582 изложить в следующей редакции:
      «2. Несоблюдение формы договора аренды здания или сооружения влечет его ничтожность.»;
      23) статью 591 изложить в следующей редакции:
      «Статья 591. Договоры с третьими лицами об использовании
                   транспортного средства
      Если иное не предусмотрено законодательными актами Республики Казахстан или договором, арендатор в рамках осуществления коммерческой эксплуатации арендованного транспортного средства вправе без согласия арендодателя от своего имени заключать с третьими лицами договоры перевозки и иные договоры, если они не противоречат целям использования транспортного средства, указанным в договоре аренды, а если такие цели не установлены - назначению транспортного средства.»;
      24) пункт 2 статьи 641 изложить в следующей редакции:
      «2. Заказчик вправе в любое время до сдачи ему результатов работы отказаться от договора бытового подряда, уплатив подрядчику часть установленной цены за работу, выполненную до получения уведомления об отказе заказчика от договора, и заказчик обязан возместить подрядчику расходы, произведенные до этого момента. Условия договора, лишающие заказчика этого права, ничтожны.»;
      25) пункт 2 статьи 701 изложить в следующей редакции:
      «2. Соглашения транспортных организаций с пассажирами и грузоотправителями (грузополучателями) об ограничении или устранении установленной законодательными актами Республики Казахстан ответственности ничтожны, за исключением случаев, когда возможность таких соглашений при перевозках груза предусмотрена законодательными актами Республики Казахстан о транспорте.»;
      26) часть первую пункта 3 статьи 715 изложить в следующей редакции:
      «3. Юридическим лицам и гражданам запрещается привлечение денег в виде займа от граждан в качестве предпринимательской деятельности, и такие договоры являются ничтожными.»;
      27) подпункт 3) части первой статьи 728 изложить в следующей редакции:
      «3) договор должен быть заключен в письменной форме. Несоблюдение письменной формы влечет ничтожность договора банковского займа;»;
      28) статью 736 дополнить пунктом 3 следующего содержания:
      «3. Правила настоящей статьи применяются, если договором финансирования под уступку денежного требования не предусмотрено иное.»;
      29) пункты 5,6,1 статьи 740 изложить в следующей редакции:
      «5. Решения уполномоченных государственных органов или должностных лиц, обладающих правом наложения ареста на деньги клиента, находящиеся на его банковских счетах, в том числе в целях обеспечения иска или исполнения исполнительных документов, распоряжения уполномоченных государственных органов о приостановлении расходных операций, предъявленных к банковскому счету клиента, подлежат исполнению в следующей очередности:
      1) в первую очередь налагается арест на деньги, находящиеся на банковских счетах клиента, на основании решений уполномоченных государственных органов или должностных лиц о наложении ареста на деньги клиента в целях обеспечения иска или исполнения исполнительных документов, предусматривающих удовлетворение требований о возмещении вреда, причиненного жизни и здоровью, а также требований по взысканию алиментов;
      2) во вторую очередь налагается арест на деньги, находящиеся на банковских счетах клиента, на основании решений уполномоченных государственных органов или должностных лиц о наложении ареста на деньги клиента в целях обеспечения иска или исполнения исполнительных документов, предусматривающих выплату выходных пособий и оплату труда с лицами, работающими по трудовому договору, выплату вознаграждений по авторскому договору, исполнение обязательств клиента по перечислению обязательных пенсионных взносов, обязательных профессиональных пенсионных взносов в единый накопительный пенсионный фонд и социальных отчислений в Государственный фонд социального страхования;
      3) в третью очередь исполняются распоряжения уполномоченных государственных органов или должностных лиц о приостановлении расходных операций в целях обеспечения обязательств клиента перед бюджетом;
      4) в четвертую очередь налагается арест на деньги, находящиеся на банковских счетах клиента, на основании решений уполномоченных государственных органов или должностных лиц о наложении ареста на деньги клиента в целях обеспечения иска или исполнения исполнительных документов, предусматривающих удовлетворение других денежных требований.
      6. Исполнение ранее принятых банком решений уполномоченных государственных органов или должностных лиц о наложении ареста, в том числе в целях обеспечения иска или исполнения исполнительных документов, распоряжений уполномоченных государственных органов, обладающих правом приостановления расходных операций по банковским счетам клиента, приостанавливается в случаях, когда к банковскому счету предъявлено решение уполномоченного государственного органа или должностного лица, подлежащее первоочередному исполнению, в соответствии с пунктом 5 настоящей статьи.
      Исполнение решений уполномоченных государственных органов или должностных лиц о наложении ареста в целях обеспечения иска или исполнения исполнительных документов, относящихся к одной очереди, осуществляется в повременной очередности их поступления.
      7. При предъявлении к банковскому счету требования, подлежащего исполнению в первоочередном порядке в соответствии с пунктом 2 статьи 742 настоящего Кодекса, и наличии на банковском счете распоряжений уполномоченных государственных органов, обладающих правом приостановления расходных операций по банковским счетам клиента, либо решений уполномоченных государственных органов или должностных лиц о наложении ареста сумма денег, находящаяся на банковском счете, подлежит изъятию на основании предъявленного требования.»
      30) подпункт 5) пункта 2 статьи 742 изложить в следующей редакции:
      «5) в пятую очередь производится изъятие денег для удовлетворения других требований, предъявленных к клиенту в порядке календарной очередности.
      При поступлении решения уполномоченного государственного органа или должностного лица о наложении ареста либо распоряжения уполномоченного государственного органа, обладающего правом приостановления расходных операций по банковским счетам, подлежащих исполнению в первоочередном порядке в соответствии с пунктом 5 статьи 740 настоящего Кодекса, изъятие денег по ранее предъявленному требованию приостанавливается в пределах необходимой суммы денег для обеспечения исполнения решения уполномоченного государственного органа или должностного лица о наложении ареста либо отзыва распоряжения уполномоченного государственного органа, обладающего правом приостановления расходных операций.»;
      31) пункт 2 статьи 748 изложить в следующей редакции:
      «2. Несоблюдение письменной формы договора банковского счета влечет ничтожность этого договора»;
      32) пункт 3 статьи 758 изложить в следующей редакции:
      «3. Несоблюдение письменной формы договора банковского вклада влечет ничтожность этого договора.»;
      33) часть третью пункта 1 статьи 764 изложить в следующей редакции:
      «Договор банковского вклада в пользу гражданина, умершего к моменту заключения договора, либо не существующего на этот момент юридического лица ничтожен.»;
      34) пункт 4 статьи 765 изложить в следующей редакции:
      «4. Положение договора банковского вклада об отказе вкладчика от права досрочного получения срочного вклада, а также условного вклада до наступления предусмотренных условий является ничтожным.»;
      35) пункт 3 статьи 807 изложить в следующей редакции:
      «3. Договоры страхования, объектом которых выступают имущественные интересы, предусмотренные пунктом 2 настоящей статьи, являются ничтожными.»;
      36) пункт 4 статьи 809 изложить в следующей редакции:
      «4. Договор страхования имущества, заключенный при отсутствии у страхователя или выгодоприобретателя интереса в сохранении застрахованного имущества, может быть признан судом недействительным.»;
      37) пункт 4 статьи 819 изложить в следующей редакции:
      «4. Стороны не могут оспаривать стоимость имущества, определенную в договоре страхования, за исключением случаев, когда страховщик докажет, что он был намеренно введен в заблуждение страхователем. Если страховая сумма, определенная договором страхования, превышает страховую стоимость, договор страхования может быть признан судом недействительным в той части страховой суммы, которая превышает страховую стоимость на момент заключения договора.»;
      38) пункт 3 статьи 825 изложить в следующей редакции:
      «3. Несоблюдение письменной формы договора страхования влечет его ничтожность.»;
      39) пункт 1 статьи 840 изложить в следующей редакции:
      «1. Если договором имущественного страхования не предусмотрено иное, к страховщику, осуществившему страховую выплату, переходит в пределах уплаченной суммы право требования, которое страхователь (застрахованный) имеет к лицу, ответственному за убытки, возмещенные в результате страхования. Однако условие договора, исключающее переход к страховщику права требования к лицу, умышленно причинившему убытки, ничтожно.»;
      40) в статье 843:
      подпункты 2), 8), 9) пункта 1 исключить;
      пункт 2 изложить в следующей редакции:
      «2. Договор страхования ничтожен в случаях:
      1) если объектом страхования выступают противоправные имущественные интересы (пункт 2 статьи 807);
      2) отсутствия согласия застрахованного в тех случаях, когда получение его согласия является обязательным;
      3) несоблюдения письменной формы договора (пункт 3 статьи 825 настоящего Кодекса).»;
      дополнить пунктом 3 следующего содержания:
      «3. Законодательными актами об обязательном страховании могут быть предусмотрены применительно к отдельным видам страхования иные основания признания договора недействительным.»;
      41) пункт 2 статьи 844 изложить в следующей редакции:
      «2. Если договор страхования направлен на достижение преступной цели, противоправность которой установлена приговором (постановлением) суда, то наступают последствия, предусмотренные пунктами 4-6 статьи 157-1 настоящего Кодекса.»;
      42) пункт 1 статьи 865 изложить в следующей редакции:
      «1. По договору комиссии одна сторона (комиссионер) обязуется по поручению другой стороны (комитента) совершить одну или несколько сделок от своего имени за счет комитента.»;
      43) часть первую статьи 866 изложить в следующей редакции:
      «Если иное не предусмотрено в договоре комиссии, комитент обязан уплатить вознаграждение комиссионеру, а в случае, предусмотренном в пункте 2 статьи 868 настоящей главы, также дополнительное вознаграждение в размере, установленном в договоре. Если договором этот размер не предусмотрен и не может быть определен, исходя из его условий, размер вознаграждения устанавливается в соответствии с пунктом 3 статьи 385 настоящего Кодекса.»;
      44) пункт 1 статьи 867 дополнить частью второй следующего содержания:
      «Комиссионер обязан извещать комитента о заключении сделки с третьим лицом.»;
      45) статью 871 дополнить пунктом 3 следующего содержания:
      «3. В случае несостоятельности комиссионера, деньги, полученные за реализованное по сделке с третьим лицом имущество комитента, не входят и конкурсную массу и считаются принадлежащими комитенту.»;
      46) в статье 873:
      заголовок изложить в следующей редакции:
      «Статья 873. Ответственность комиссионера»;
      дополнить пунктами 4, 5 следующего содержания:
      «4. Комиссионер несет ответственность, предусмотренную законодательными актами Республики Казахстан, за неисполнение обязанностей по сделке с третьим лицом.
      5. Расходы, вызванные неисполнением комиссионером своих обязанностей по сделке с третьим лицом, покрываются за счет комиссионера.»;
      47) абзац первый пункта 2 статьи 900 изложить в следующей редакции:
      «2. Являются ничтожными ограничительные условия договора комплексной предпринимательской лицензии, в силу которых:»;
      48) пункт 3 статьи 903 изложить в следующей редакции:
      «3. Если основной договор лицензиара с лицензиатом по основаниям, предусмотренным законодательными актами Республики Казахстан,признан недействительным, то заключенные в соответствии с ним договоры комплексной предпринимательской сублицензии считаются ничтожными.»;
      49) пункт 1 статьи 951 изложить в следующей редакции:
      «1. Моральный вред - это нарушение, умаление или лишение личных неимущественных благ и прав физических лиц, в том числе нравственные или физические страдания (унижение, раздражение, подавленность, гнев, стыд, отчаяние, физическая боль, ущербность, дискомфортное состояние и т.п.), испытываемые (претерпеваемые, переживаемые) потерпевшим в результате совершенного против него правонарушения либо в случае его смерти близкими родственниками, супругом (супругой).»;
      50) пункт 2 статьи 952 изложить в следующей редакции:
      «2. При определении размера морального вреда учитываются как субъективная оценка потерпевшим либо в случае его смерти в результате совершенного против него правонарушения близкими родственниками, супругом (супругой) тяжести причиненного нравственного ущерба, так и объективные данные, свидетельствующие о степени нравственных и физических страданий потерпевшего либо в случае его смерти близких родственников, супруга (супруги): жизненная важность блага, бывшего объектом посягательства (жизнь, здоровье, честь, достоинство, свобода, неприкосновенность жилища и т.д.); тяжесть последствий правонарушения (убийство близких родственников, причинение телесных повреждений, повлекших инвалидность, лишение свободы, лишение работы или жилища и т.п.); характер и сфера распространения ложных позорящих сведений; жизненные условия потерпевшего (служебные, семейные, бытовые, материальные, состояние здоровья, возраст и др.), иные заслуживающие внимания обстоятельства.»;
      51) пункт 1 статьи 965 изложить в следующей редакции:
      «1. Исключительные права на объект интеллектуальной собственности, если иное не предусмотрено настоящим Кодексом или иными законодательными актами Республики Казахстан, могут быть переданы их правообладателем полностью или частично по договору другому лицу, а также переходят в порядке универсального правопреемства по наследству и в результате реорганизации юридического лица-правообладателя.
      Передача исключительных прав не должна ограничивать осуществление права авторства и иных неимущественных прав. Условия договора о передаче или ограничении таких прав ничтожны.»;
      52) пункт 3 статьи 967 изложить в следующей редакции:
      «3. Условия договора, ограничивающие право автора создавать результаты интеллектуальной творческой деятельности определенного рода либо в определенной области, ничтожны.»;
      53) пункт 3 статьи 977 изложить в следующей редакции:
      «3. Соглашение автора с кем-либо или заявление автора об отказе от осуществления личных неимущественных прав ничтожны.»;
      54) статью 1000 изложить в следующей редакции:
      «Статья 1000. Договор о передаче патентных прав
      Договоры об уступке права на получение инновационного патента и патента, а также об уступке инновационного патента и патента должны быть заключены в письменной форме и подлежат регистрации в патентном органе (организации). Несоблюдение письменной формы или требования о регистрации влечет за собой ничтожность договора.»;
      55) пункт 1 статьи 1001 изложить в следующей редакции:
      «1. Лицензионный договор и сублицензионный договор на использование изобретения, полезной модели, промышленного образца заключаются в письменной форме и подлежат регистрации в патентном органе (организации). Несоблюдение письменной формы или требования о регистрации влечет за собой ничтожность договора.»;
      56) статью 1031 изложить в следующей редакции:
      «Статья 1031. Форма и регистрация договоров о передаче права на
                    товарный знак и лицензионных договоров
      Договор о передаче права на товарный знак или лицензионный договор должен быть заключен в письменной форме и зарегистрирован в патентном органе (организации).
      Несоблюдение письменной формы и требования о регистрации влечет ча собой ничтожность договора.»;
      57) пункт 1 статьи 1040 дополнить частью второй следующего содержания:
      «В состав наследства могут также входить права, необходимые для оформления имущественных прав наследодателя, которые не были оформлены при его жизни, в том числе право на регистрацию.»;
      58) пункт 2 статьи 1047 изложить в следующей редакции:
      «2. Противоправные условия, включенные в распоряжение о назначении наследника или лишении права наследования, ничтожны.»;
      59) пункт 1 статьи 1056 изложить в следующей редакции:
      «1. Завещание, совершенное в ненадлежащей форме, ничтожно.
      Недействительность завещания основывается также на правилах главы I настоящего Кодекса о недействительности сделок.»;
      60) статью 1081 дополнить частью второй следующего содержания:
      «В случае, если наследники, принявшие наследство, уклоняются от регистрации имущества, входящего в состав наследства, или прав на него, кредиторы наследодателя вправе требовать принудительной регистрации.»;
      61) статью 1088 изложить в следующей редакции:
      «Статья 1088. Последствия обхода закона
      Могут быть признаны недействительными соглашения и иные действия участников отношений, регулируемых настоящим Кодексом, направленные на то, чтобы в обход правил настоящего раздела о подлежащем применению праве подчинить соответствующие отношения иному праву. В этом случае применяется право, подлежащее применению в соответствии с настоящим разделом.».

      3. В Кодекс Республики Казахстан от 10 декабря 2008 года «О налогах и других обязательных платежах в бюджет» (Налоговый кодекс) (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2008 г., № 22-1, 22-И, ст. 112; 2009 г., № 2-3, ст. 16, 18; № 13-14, ст. 63; № 15-16, ст. 74; № 17, ст. 82; № 18, ст. 84; № 23, ст. 100; № 24, ст. 134; 2010 г., № 1-2, ст. 5; № 5, ст. 23; № 7, ст. 28, 29; № 11, ст. 58; № 15, ст. 71; № 17-18, ст. 112; № 22, ст. 130, 132; № 24, ст. 145, 146, 149; 2011 г., № 1, ст. 2, 3; № 2, ст. 21, 25; № 4, ст. 37; № 6, ст. 50; № И, ст. 102; № 12, ст. 111; № 13, ст. 116; № 14, ст. 117; № 15, ст. 120; № 16, ст. 128; № 20, ст. 151; № 21, ст. 161; № 24, ст. 196; 2012 г., № 1, ст. 5; № 2, ст. 11, 15; № 3, ст. 21, 22, 25, 27; № 4, ст. 32; № 5, ст. 35; № 6, ст. 43, 44; № 8, ст. 64; № 10, ст. 77; № 11, ст. 80; № 13, ст. 91; № 14, ст. 92; № 15, ст. 97; № 20, ст. 121; № 21-22, ст. 124; № 23-24, ст. 125; 2013 г., № 1, ст. 3; № 2, ст. 7, 10; № 3, ст. 15; № 4, ст. 21; № 8, ст. 50; № 9, ст. 51; № Ю-11, ст. 56; № 12, ст. 57; № 14, ст. 72; № 15, ст. 76, 81, 82; № 16, ст. 83; № 21-22, ст. 114, 115; № 23-24, ст. 116; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 8, ст. 44, 49; № 10, ст. 52; № 11, ст. 63, 64, 65, 69; № 12, ст. 82; № 14, ст. 84; № 16, ст. 90; № 19-II, ст. 96; № 21, ст. 122; № 22, ст. 128; № 22, ст. 131; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145; Закон Республики Казахстан от 7 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам правового регулирования сферы интеллектуальной собственности», опубликованный в газетах «Егемен и «Казахстанская правда» 10 апреля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 27 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам страхования и исламского финансирования», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 29 апреля 2015 г.):
      пункт 4 статьи 611 изложить в следующей редакции:
      «4. Распоряжение налогового органа о приостановлении расходных операций по банковским счетам налогоплательщика (налогового агента) подлежит безусловному исполнению банками или организациями, осуществляющими отдельные виды банковских операций и исполняется в порядке очередности, установленной Гражданским кодексом Республики Казахстан.».

      4. В Закон Республики Казахстан от 17 апреля 1995 года «О государственной регистрации юридических лиц и учетной регистрации филиалов и представительств» (Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1995 г., № 3-4, ст. 35; № 15-16, ст. 109; № 20, ст. 121; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1996 г., № 1, ст. 180; № 14, ст. 274; 1997 г., № 12, ст. 183; 1998 г, № 5-6, ст. 50; № 17-18, ст. 224; 1999 г., № 20, ст. 727; 2000 г., № 3-4, ст. 63, 64; № 22, ст. 408; 2001 г, № 1, ст. 1; № 8, ст. 52; № 24, ст. 338; 2002 г., № 18, ст. 157; 2003 г, № 4, ст. 25; № 15, ст. 139; 2004 г., № 5, ст. 30; 2005 г., № 13, ст. 53; № 14, ст. 55, 58; № 23, ст. 104; 2006 г, № 10, ст. 52; № 15, ст. 95; № 23, ст. 141; 2007 г., № 3, ст. 20; 2008 г., № 12, ст. 52; № 23, ст. 114; № 24, ст. 126, 129; 2009 г., № 24, ст. 122, 125; 2010 г., № 1-2, ст. 2; № 5, ст. 23; 2011 г., № 11, ст. 102; № 12, ст. 11; № 17, ст. 136; 2012 г., № 2, ст. 14; № 13, ст. 91; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 10-11, ст. 56; 2014 г., № 1, ст. 9; № 4-5, ст. 24; № 12, ст. 82; № 14, с 1. 84; № 19-11, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143):
      1) часть шестую статьи 11 изложить в следующей редакции:
      «Основания отказа в государственной регистрации (за исключением случаев реорганизации), предусмотренные настоящей статьей, не распространяются на юридические лица, относящиеся к субъектам малого предпринимательства.»;
      2) часть четвертую статьи 14 изложить в следующей редакции:
      «Договор отчуждения (уступки) права выбывающего участника хозяйственного товарищества на долю в имуществе (уставном капитале) товарищества или ее части, стороной которого является физическое лицо, подлежит нотариальному удостоверению.».

      5. В Закон Республики Казахстан от 2 мая 1995 года «О хозяйственных товариществах» (Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1995 г., № 7, ст. 49; № 15-16, ст. 109; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1996 г., № 14, ст. 274; № 19, ст. 370; 1997 г., № 12, ст. 183, 184; № 13-14, ст. 205, 210; 1998 г., № 5-6, ст. 50; № 17-18, ст. 224; 2003 г., № И, ст. 56; № 24, ст. 178; 2007 г., № 4, ст. 28; 2008 г., № 12, ст. 52; № 13-14, ст. 56; 2010 г, № 1-2, ст. 2; № 5, ст. 23; 2011 г., № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 24, ст. 196; 2012 г., № 21-22, ст. 124; ’013 г., № 10-11, ст. 56; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 14, ст. 84):
      пункт 4 статьи 7 изложить в следующей редакции:
      «4. Участник хозяйственного товарищества имеет право закладывать и (или) продавать свою долю или ее часть в имуществе (уставном капитале) товарищества, если иное не предусмотрено специальными законодательными актами Республики Казахстан или учредительными документами. Договор отчуждения (уступки) права выбывающего участника хозяйственного товарищества на долю в имуществе (уставном капитале) товарищества или ее части, стороной которого является физическое лицо, подлежит нотариальному удостоверению.».

      6. В Закон Республики Казахстан от 22 апреля 1998 года «О товариществах с ограниченной и дополнительной ответственностью» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1998 г., № 5-6, ст. 49;  1999 г., № 20, ст. 727; 2002 г., № 10, ст. 102; 2003 г., № 11, ст. 56; № 24, ст. 178; 2004 г., № 5, ст. 30; 2005 г., № 14, ст. 58; 2006 г., № 3, ст. 22; № 4, ст. 24, 25; № 8, ст. 45; 2007 г., № 4, ст. 28; № 20, ст. 153; 2008 г., № 13-14, ст. 56; 2009 г., № 2-3, ст. 16; 2010 г., № 1-2, ст. 2; 2011 г., № 1, ст. 9; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 15; № 21-22, ст. 124; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 23, ст. 143):
      1) часть вторую пункта 2 статьи 29 изложить в следующей редакции:
      «Договор отчуждения (уступки) права выбывающего участника товарищества на долю в имуществе (уставном капитале) товарищества или ее части, стороной которого является физическое лицо, подлежит нотариальному удостоверению.»;
      2) пункт 2 статьи 42 изложить в следующей редакции:
      «2. Все участники товарищества с ограниченной ответственностью имеют право присутствовать на общем собрании, принимать участие в обсуждении вопросов повестки дня и голосовать при принятии решений.
      Положения устава товарищества и любых других документов, решений, ограничивающие указанные права участников товарищества, ничтожны.»;
      3) часть первую пункта 9 статьи 47 изложить в следующей редакции:
      «9. До начала обсуждения вопросов, включенных в повестку дня, общее собрание обязано констатировать кворум. Несоблюдение этого требования влечет ничтожность всех решений, принятых общим собранием до того, как будет установлено, что кворум имеется.».

      7. В Закон Республики Казахстан от 5 июля 2000 года «О финансовом лизинге» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2000 г., № 10, ст. 247; 2003 г., № 15, ст. 139; 2004 г., № 5, ст. 25; 2005 г., № 23, ст. 104; 2010 г., № 15, ст. 71; 2012 г., № 13, ст. 91; 2014 г., № 4-5, ст. 24; Закон Республики Казахстан от 27 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам страхования и исламского финансирования», опубликованный в газетах «Егемен Казакстан» и «Казахстанская правда» 29 апреля 2015 г.):
      1) пункт 5 статьи 6 изложить в следующей редакции:
      «5. Если договор лизинга по основаниям, предусмотренным настоящим Законом, Гражданским кодексом или другими законодательными актами Республики Казахстан, признан недействительным, то заключенный в соответствии с ним договор сублизинга считается ничтожным.»;
      2) пункт 4 статьи 15 изложить в следующей редакции:
      «4. Договор лизинга должен быть заключен в письменной форме. Несоблюдение письменной формы договора лизинга влечет его ничтожность.».

      8. В Закон Республики Казахстан от 16 января 2001 года «О некоммерческих организациях» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2001 г., № 1, ст. 8; № 24, ст. 338; 2003 г., № 11, ст. 56; 2004 г., № 5, ст. 30; № 10, ст. 56; 2005 г., № 13, ст. 53; 2006 г., № 8, ст. 45; № 15, ст. 95; 2007 г., № 2, ст. 18; № 9, ст. 67; № 17, ст. 141; 2010 г., № 5, ст. 23; № 7, ст. 28; 2011 г., № 2, ст. 21; № 5, ст. 43; № 17, ст. 136; № 23, ст. 179; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 13; № 8, ст. 64; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 81; 2014 г., № 11, ст. 63, 67; № 21, ст. 122; № 23, с г. 143):
      подпункт 1) пункта 3 статьи 21 изложить в следующей редакции:
      «1) учредительного договора, если они относятся к взаимоотношениям учредителей;».

      9. В Закон Республики Казахстан от 13 мая 2003 года «Об акционерных обществах» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2003 г., № 10, ст. 55; № 21-22, ст. 160; 2004 г., № 23, ст. 140; 2005 г., № 14, ст. 58; 2006 г., № 10, ст. 52; № 16, ст. 99; 2007 г., № 4, ст. 28, 33; № 9, ст. 67; № 20, ст. 153; 2008 г., № 13-14, ст. 56; № 17-18, ст. 72; № 21, п. 97; 2009 г., № 2-3, ст. 18; № 17, ст. 81; № 24, ст. 133; 2010 г., № 5, ст. 23; 2011 г., № 2, ст. 21; № 3, ст. 32; № 5, ст. 43; № 6, ст. 50; № 24, ст. 196; ’012 г., № 2, ст. 11, 14; № 4, ст. 30; № 13, Ст. 91; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 10-11, ст. 56; № 15, ст. 81; 2014 г, № 4-5, ст. 24; № 6, ст. 27; № 10, ст. 52; № 11, ст. 63; № 16, ст. 90; № 23, ст. 143; Закон Республики Казахстан от 22 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам ограничения участия государства в предпринимательской деятельности», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 24 апреля 2015 г.; Закон Республики Казахстан от 27 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам страхования и исламского финансирования», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 29 апреля 2015 г.):
      статью 25 дополнить пунктом 5 следующего содержания:
      «5. Юридическое лицо, которое приобрело более двадцати процентов голосующих акций акционерного общества, в течение тридцати дней со дня приобретения акций обязано опубликовать в средствах массовой информации сведения о принадлежащих ему акциях данного общества.».

      10. В Закон Республики Казахстан от 20 февраля 2006 года «О проектном финансировании и секьюритизации» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2006 г., № 4, ст. 23; 2007 г., № 2, ст. 18; 2012 г., № 2, ст. 15; № 13, ст. 91):
      1) пункт 2 статьи 6-5 изложить в следующей редакции:
      «2. Договор уступки прав требования при проектном финансировании должен быть заключен в письменной форме с соблюдением требований, установленных статьей 346 Гражданского кодекса Республики Казахстан. Несоблюдение письменной формы договора уступки прав требования влечет его ничтожность.»;
      2) часть вторую пункта 4 статьи 9 изложить в следующей редакции:
      «Несоблюдение письменной формы договора уступки прав требования при секьюритизации влечет его ничтожность.».

      11. В Закон Республики Казахстан от 24 июня 2010 года «О недрах и недропользовании» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2010 г., № 12, ст. 60; 2011 г., № 1, ст. 2; № 11, ст. 102; № 12, ст. 111; 2012 г., № 2, ст. 11, 14; № 3, ст. 21; № 4, ст. 30; № 6, ст. 46; № 8, ст. 64; № 11, ст. 80; № 15, ст. 97; № 23-24, ст. 125; 2013 г., № 9, ст. 51; № 14, ст. 75; № 15, ст. 81; 2014 г., № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 10, ст. 52; № 19-Н, ст. 96; № 21, ст. 122; № 23, ст. 143; № 24, ст. 145; Закон Республики Казахстан от 27 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам страхования и исламского финансирования», опубликованный в газетах «Егемен Казахстан» и «Казахстанская правда» 29 апреля 2015 г.):
      1) пункт 14 статьи 36 изложить в следующей редакции:
      «14. Сделки и иные действия, направленные на передачу права недропользования, объектов, связанных с правом недропользования, совершенные без наличия разрешения компетентного органа или местного исполнительного органа области, города республиканского значения, столицы, предусмотренного пунктом 2 настоящей статьи, а равно по истечении срока действия разрешения, а также без предварительного согласия уполномоченного органа по изучению и использованию недр, выдаваемого в соответствии с пунктом 6 настоящей статьи, ничтожны.»;
      2) пункт 5 статьи 41 изложить в следующей редакции:
      «5. Условия договоров о залоге и иных соглашений, противоречащие положениям настоящей статьи, ничтожны.».

      12. В Закон Республики Казахстан от 1 марта 2011 года «О государственном имуществе» (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2011 г., № 5, ст. 42; № 15, ст. 118; № 16, ст. 129; № 17, ст. 136; № 24, ст. 196; 2012 г., № 2, ст. 11, 16; № 4, ст. 30, 32; № 5, ст. 41; № 6, ст. 43; № 8, ст. 64; № 13, ст. 91; № 14, ст. 95; № 21-22, ст. 124; 2013 г., № 2, ст. 13; № 8, ст. 50; № 9, ст. 51; № 15, ст. 82; № 16, ст. 83; 2014 г., № 1, ст. 9; № 2, ст. 10, 12; № 4-5, ст. 24; № 7, ст. 37; № 12, ст. 82; № 19-1, 19-11, ст. 94, 96; № 22, ст. 131; № 23, ст. 143; Закон Республики Казахстан от 22 апреля 2015 года «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам ограничения участия государства в предпринимательской деятельности», опубликованный в газетах «Егемен Қазақстан» и «Казахстанская правда» 24 апреля 2015 г.):
      1) пункт 2 статьи 71 изложить в следующей редакции:
      «2. Договор о передаче государственного имущества во владение и (или) пользование должен быть заключен в письменной форме. Несоблюдение письменной формы договора о передаче государственного имущества во владение и (или) пользование влечет его ничтожность.»;
      2) часть вторую пункта 8 статьи 101 изложить в следующей редакции:
      «Признание торгов недействительными влечет ничтожность заключенного по итогам таких торгов договора купли-продажи.»;
      3) статью 195 изложить в следующей редакции:
      «Статья 195. Последствия нарушения положений об обременении
                   стратегических объектов правами третьих лиц или их
                   отчуждении и приоритетном праве на приобретение
                   стратегических объектов
      Сделка, совершенная обладателем прав на стратегические объекты в нарушение требований об обременении стратегических объектов правами третьих лиц или их отчуждении и приоритетном праве на приобретение стратегических объектов, может быть признана судом недействительной с момента ее совершения.».
      Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования.

      Президент
      Республики Казахстан