"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словак Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасының Үкіметінің 2015 жылғы 14 желтоқсандағы № 1008 қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
      «Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словак Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

      Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі                      К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словак Республикасының
Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау
туралы келісімді ратификациялау туралы

      2007 жылғы 21 қарашада Братиславада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словак Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау туралы келісім ратификациялансын.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словак
Республикасының Үкіметі арасындағы
Инвестицияларды көтермелеу және өзара
қорғау туралы
КЕЛІСІМ

      Бұдан әрі «Уағдаласушы Тараптар» деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словак Республикасының Үкіметі,
      екі Уағдаласушы елдің өзара пайдасы үшін экономикалық ынтымақтастықты кеңейтуге тілек білдіре отырып,
      екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын Уағдаласушы Тараптардың бірі мемлекетінің инвесторлары үшін қолайлы жағдайлар жасауға және оларды ұстап тұруға ниет білдіре отырып,
      осы Келісім негізінде мұндай инвестицияларды көтермелеу және өзара қорғау осы саладағы іскерлік бастамаларды ынталандыратынын ұғына отырып,
      төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

      Осы Келісімнің мақсатында:
      1. «Инвестициялар» термині бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторлары екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында инвестициялайтын активтердің барлық түрлерін білдіреді және атап айтқанда, бұларды ғана емес, мыналарды:
      (а) жылжымалы және жылжымайтын мүлік немесе кепілге салу, жалға алу немесе кепіл сияқты мүліктік құқықтарды;
      (b) компаниялардағы үлестерді, акцияларды, борыштық міндеттемелерді және қатысудың кез келген басқа да нысандарын;
      (c) келісімшартқа сәйкес экономикалық құндылығы бар ақшалай талаптарды немесе жұмыстарды кез келген орындауды;
      (d) Уағдаласушы Тараптар мемлекеттерінің ұлттық заңнамаларына сәйкес авторлық құқықтарға, патенттерге, өнеркәсіптік үлгілерге немесе модельдерге, техникалық процестерге, сауда белгілері мен қызмет көрсету белгілеріне, сауда маркалары мен ноу-хауға және гуд виллге қатысты құқықтарды және басқа да құқықтарды қоса алғанда, зияткерлік меншік құқықтарын;
      (е) табиғи ресурстарды зерттеуге, жаңғыртуға, алуға немесе пайдалануға арналған концессияларды қоса алғанда, заңнамаға сәйкес немесе келісімшартқа сай ұсынылған, экономикалық құндылығы бар концессияларды қамтуы мүмкін.
      Активтер инвестицияланатын немесе қайта инвестицияланатын нысанды кез келген өзгерту олардың инвестициялар ретіндегі сипатын қозғамауға тиіс.
      2. «Кіріс» термині инвестициялардан алынған соманы білдіреді және атап айтқанда, бұларды ғана емес, пайданы, пайыздарды, дивиденттерді, роялтиді, лицензиялық өтемақыларды және басқа да сыйақыларды қамтиды.
      3. «Инвестор» термині екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында мұндай Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына және осы Келісімнің ережелеріне сәйкес инвестицияларды жүзеге асыратын бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің кез келген жеке немесе заңды тұлғасын білдіреді:
      (а) «жеке тұлға» термині бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің азаматы болып табылатын және осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес инвестицияларды жүзеге асыруға құқылы кез келген жеке тұлғаны білдіреді, және
      (b) «заңды тұлға» термині бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес құрылған және тіркелген кез келген заңды тұлғаны білдіреді.
      4. «Аумақ» термині:
      Қазақстан Республикасына қатысты - мемлекет халықаралық құқыққа сәйкес оларға егемендігін жүзеге асыратын және заңды құзырын қолданатын құрлықты, суды, жер қойнауын және әуе кеңістігін қоса алғанда, мемлекеттің құрлық, теңіз және әуе шекаралары шегіндегі аумағын;
      Словак Республикасына қатысты - мемлекет халықаралық құқыққа сәйкес оларға егемендігін, егемендік құқықтарын жүзеге асыратын және заңды құзырын қолданатын жер аумақтарын, ішкі суларды және олардың үстіндегі әуе кеңістігін білдіреді.
      5. «Еркін айырбасталатын валюта» халықаралық мәмілелер үшін төлемдерді жүзеге асыруға кеңінен пайдаланылатын және негізгі халықаралық валюта нарығында кеңінен алмастырылатын валютаны білдіреді.

2-бап
Инвестицияларды көтермелеу және қорғау

      1. Әрбір Уағдаласушы Тарап өз мемлекетінің аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеті инвесторларының инвестицияларын көтермелейді және олар үшін қолайлы жағдайлар жасайды және өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес мұндай инвестицияларды таниды.
      2. Әрбір Уағдаласушы Тарап өз мемлекетінің аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеті инвесторларының инвестицияларына және инвестицияларынан түсетін кірістерге әділ әрі тең құқылы режимді және толық қорғауды және қауіпсіздікті ұсынады.
      3. Уағдаласушы Тараптардың ешқайсысы өз мемлекетінің аумағында екінші Уағдаласушы Тараптың мемлекеті инвесторларының инвестицияларын басқаруды, қолдауды, пайдалануды, иеленуді немесе басқаша билік етуді жөнсіз немесе кемсітушілік шаралармен ешқандай түрде бұзбайтын болады.

3-бап
Ұлттық режим және неғұрлым қолайлы режим

      1. Әрбір Уағдаласушы Тарап өз мемлекетінің аумағында екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторларына және олардың инвестициялары мен инвестицияларынан түсетін кірістеріне өзінің жеке инвесторларына не үшінші мемлекеттің инвесторлары мен олардың инвестицияларына инвестицияларды ұлғайтуға, басқаруға, қолдауға, пайдалануға, иеленуге, сатуға немесе басқаша билік етуге қатысты ұсынған режимнен қолайлылығы кем емес режимді ұсынады.
      2. Әрбір Уағдаласушы Тарап екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторларына және олардың инвестицияларына және инвестицияларынан түсетін кірістеріне осы баптың 1-тармағына сәйкес неғұрлым қолайлы болып табылатын режимді ұсынады.
      3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері кез келген Уағдаласушы Тарап өзінің мүшелігіне немесе кедендік, экономикалық немесе монетарлық одақ, бірыңғай нарық немесе еркін сауда аймағы бойынша міндеттемелеріне байланысты берілген кез келген режимнің барлық қолданыстағы немесе болашақтағы артықшылықтарына; өз инвесторларына, осындай одаққа, бірыңғай нарыққа немесе еркін сауда аймағына мүше мемлекеттердің немесе кез келген басқа үшінші мемлекеттің инвесторларына қолданылмайды.
      4. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері Уағдаласушы Тараптардың кез келгені Қосарланған салық салуды болғызбау туралы келісімнің немесе толық немесе ішінара салық салу мәселелеріне қатысты кез келген келісімнің негізінде үшінші мемлекеттің инвесторларына беретін кез келген артықшылықтарға қолданылмайды.

4-бап
Залалдарды өтеу

      1. Екінші Уағдаласушы Тараптың аумағында инвестициялары әскери немесе басқа да қарулы қақтығыстың, төңкерістің, көтерілістің, бүліктің, ұлттық төтенше жағдай жай-күйінің немесе азаматтық толқулардың салдарынан залал шеккен бір Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторларына екінші Уағдаласушы Тарап реституцияға, орнын толтыруға, өтемге немесе басқа да реттеу нысандарына қатысты екінші Уағдаласушы Тарап инвестор үшін неғұрлым қолайлы болып табылатын, өз инвесторларына немесе үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынатын режимнен қолайлылығы кем емес режимді ұсынады.
      2. Осы баптың 1-тармағына нұқсан келтірместен:
      (а) екінші Уағдаласушы Тараптың олардың меншігін реквизициялауы, немесе
      (b) әскери іс-қимылдардан туындамаған немесе жағдайдың қажеттілігімен талап етілмеген, екінші Уағдаласушы Тараптың олардың меншігін бұзуы салдарынан екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында көрсетілген тармақта айтылған кез келген жағдайларда шығынды көтеретін бір Уағдаласушы Тараптың инвесторлары,
      дәл осындай мән-жайларда екінші Уағдаласушы Тараптың немесе үшінші мемлекеттің инвесторы алатыннан қолайлылығы кем емес реституция немесе барабар өтемақы алады.

5-бап
Экспроприация

      1. Бір Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторларының инвестициялары ұлттық заңнамаға сәйкес мемлекеттік мақсатта кемсітушіліксіз негізде және дереу, барабар және тиімді өтемақымен қабылданатын шаралардан басқа, екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында экспроприацияланбауға, мемлекет иелігіне алынбауға, реквизицияланбауға немесе басқаша түрде экспроприациялаумен, мемлекет иелігіне алумен немесе реквизициялаумен (бұдан әрі - экспроприация) бірдей әсері болатын кез келген басқа шараларға ұшырамауға тиіс.
      2. Өтемақы экспроприация өтетін күннің алдындағы күнге не экспроприация барынша ертерек болып табылатыны жалпыға белгілі болғанға дейінгі экпроприацияланған инвестициялардың нарықтық құнына тең болуға тиіс. Мұндай өтемақы экспроприациялау күнінен бастап төлем күніне дейін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық мөлшерлеме бойынша пайызды қамтуға тиіс. Өтемақы инвестор инвестицияны жүзеге асырған валютамен немесе инвестордың келісімімен кез келген басқа валютамен төленуге тиіс. Өтемақы толық іске асырылатын және шектелмей әрі артық кідіртілмей еркін аударылатын болуға тиіс.
      3. Экспроприациялаудан залал шеккен кез келген Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторының өз ісін екінші Уағдаласушы Тараптың сот немесе өзге де құзыретті және тәуелсіз билік органдарының шұғыл қарауына немесе өз инвестицияларының осы бапта белгіленген ережелерге сәйкес бағалануына құқығы бар.
      4. Уағдаласушы Тарап осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес тіркелген немесе құрылған және екінші Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторларының үлестері бар компания активтерін экспроприациялаған жағдайларда осы баптың ережелері дереу, барабар және тиімді өтемақыны қамтамасыз ету үшін қажетті шектерде қолданылатын болады.

6-бап
Аударымдар

      1. Әрбір Уағдаласушы Тарап екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторларына олар қаржылық міндеттемелерді орындағаннан кейін, өздерінің инвестицияларымен байланысты негізгі сомалар мен кірістерді қоса алғанда, төлемдерді еркін аударуға кепілдік береді. Мұндай төлемдер, атап айтқанда, бұларды ғана емес, мыналарды:
      (а) инвестицияларды қолдау және дамыту үшін бастапқы капиталды және қосымша сомаларды;
      (b) кірістерді;
      (c) инвестицияларды толық немесе ішінара сатудан немесе жоюдан алынған түсімді;
      (d) қарыз туралы келісімге сәйкес жүзеге асырылатын төлемдерді қоса алғанда, келісімшарт бойынша төлемдерді;
      (е) 4 және 5-баптарға сәйкес өтемақыны;
      (f) дауларды шешуге байланысты төлемдерді;
      (g) инвестицияларға байланысты шетелде жалданған персоналға төленетін жалақы мен басқа да сыйақыларды қамтуға тиіс.
      2. Әрбір Уағдаласушы Тарап осы баптың 1-тармағында айтылған аударымды аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың аударым күні қолданыста болған нарықтық валюталық бағам бойынша еркін айырбасталатын валютамен жүзеге асыруды қамтамасыз етуге тиіс.
      3. Шетелдік валютаны айырбастау нарығы болмаған кезде Халықаралық валюта қорының қағидаларына сәйкес айқындалған валютаның соңғы бағамы қолданылатын бағам болуға тиіс.
      4. Алайда әрбір Уағдаласушы Тарап осы баптың 1, 2 және 3-тармақтарына сәйкес жүзеге асырылатын аударымдарды:
      (a) қабылдайтын Уағдаласушы Тарап үшін елеулі макроэкономикалық қиындықтар немесе төлем балансы бойынша елеулі қиындықтар сияқты ерекше мән-жайларда қабылдануы мүмкін қажетті уақыт кезеңінде қорғау шараларын қабылдауға;
      (b) банкроттыққа, төлем қабілетсіздікке немесе кредит берушілердің құқықтарын қорғауға;
      (c) бағалы қағаздарды, фьючерстерді, опциондарды және туынды қаржы құралдарын шығаруға, сатуға немесе олармен операцияларға;
      (d) құқық бұзушылықтарға;
      (е) қаржылық есептілікке немесе заңды жүзеге асыруға немесе қаржылық бақылау органдарына жәрдемдесу қажет болған кезде аударымдардың есебін жүргізуге;
      (f) валюталық операцияларға;
      (g) сот процестерінде үкімдерді, бұйрықтарды немесе сот шешімдерін орындауды қамтамасыз етуге;
      (h) төленбеген салықтарға және басқа да міндетті төлемдерге жататын өз ұлттық заңнамасын тең құқылы, кемсітушіліксіз және әділ қолдану жолымен алдын алады не шектей алады.
      5.4-тармақтың (а) тармақшасында аталған шаралар жөнсіз не кемсітетін болмауға тиіс, шектеулі уақыт кезеңінде жүзеге асырылуға және төлем балансының жағдайына байланысты қиындықтарды реттеу үшін қажетті шаралардан аспауға тиіс. Осы бапқа сәйкес шараларды белгілейтін Уағдаласушы Тарап осы шараларды қабылдау туралы екінші Уағдаласушы Тарапқа дереу хабарлайды.

7-бап
Суброгациялар

      1. Егер Уағдаласушы Тарап немесе ол айқындаған агенттік екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында инвестицияларға қатысты берілген кепілдіктер немесе өтемдер бойынша өзінің инвесторларына төлемдерді жүзеге асырса, екінші Уағдаласушы Тарап:
      (а) мұндай инвестордың кез келген құқықтары мен талаптарының бұрынғы Уағдаласушы Тарапқа немесе ол айқындаған агенттікке ауысуын; және
      (b) алдыңғы Уағдаласушы Тарапқа немесе ол айқындаған агенттікке суброгацияға байланысты сол инвесторлардың құқықтарын жүзеге асыру және талаптарын орындау құқығы берілетінін мойындауға тиіс.
      2. Суброгацияланған құқықтар немесе талаптар инвестордың бастапқы құқықтарынан немесе талаптарынан аспауға тиіс.

8-бап
Уағдаласушы Тарап пен екінші
Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторы
арасындағы инвестициялық дауларды реттеу

      1. Уағдаласушы Тарап пен екінші Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторының арасындағы инвестицияларға қатысты кез келген дауды даудың тараптары мүмкіндігінше достық сипатта шешуге тиіс.
      2. Егер дау кез келген Уағдаласушы Тараптың дау туралы хабарлама жасаған күнінен бастап алты (6) ай ішінде шешілмеген болса, ол инвестордың немесе дау тараптарының талабы мен таңдауы бойынша:
      (a) аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Уағдаласушы Тараптың жергілікті құзыретті сотына, немесе
      (b) 1965 жылғы 18 наурыздағы Мемлекеттер мен басқа мемлекеттердің жеке немесе заңы тұлғалары арасындағы инвестициялық дауларды реттеу туралы конвенцияға (бұдан әрі - Вашингтон Конвенциясы) сәйкес құрылған Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталықта; немесе
      (c) Біріккен Ұлттар Ұйымының Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының (ЮНСИТРАЛ) Төрелік қағидасына сәйкес құрылатын "ad hoc" төрелік сотына берілуге тиіс.
      3. Дауды жергілікті соттың қарауына жіберген инвестор, егер жергілікті сот қарау нысанасы бойынша шешім шығарғанға дейін инвестор ұлттық сот рәсімдері арқылы істі одан әрі жалғастырмайтындығын жарияласа және істі қайтарса, осы баптың 2-тармағының (b) тармақшасында немесе 2-тармағының (с) тармақшасында аталған төрелік трибуналға жүгінуіне де болады.
      4. Вашингтон Конвенциясының 26-бабына нұқсан келтірместен әрбір Уағдаласушы Тарап осы арқылы осындай Уағдаласушы Тарап пен екінші Тарап мемлекетінің инвесторы арасындағы дауды осы бапқа сәйкес реттеу үшін төрелікке ұсынуға өз келісімін береді.
      5. Төрешінің шешімі дау тараптары үшін түпкілікті және міндетті болуға тиіс. Әрбір Уағдаласушы Тарап мұндай шешімді дереу орындауға және өз мемлекетінің аумағында мұндай шешімдерді тиімді орындауды қамтамасыз етуге тиіс.

9-бап
Уағдаласушы Тараптар арасындағы дауларды реттеу

      1. Уағдаласушы Тараптар арасындағы осы Келісімді түсіндіруге және қолдануға қатысты даулар мүмкіндігінше консультациялар арқылы шешіледі.
      2. Егер дау бұлайша шешілмейтін болса, мұндай консультацияларға кез келген Уағдаласушы Тарап жазбаша нысанда сұрау салған күннен бастап алты ай ішінде осы баптың ережелеріне сәйкес ол "ad hoc" төрелік сотына (бұдан әрі - төрелік сот) ұсынылуға тиіс.
      3. Мұндай төрелік сот әрбір жеке іс үшін мынадай түрде құрылады: төрелік ету туралы өтінішті алғаннан кейін екі (2) ай ішінде әрбір Уағдаласушы Тарап төрелік соттың бір мүшесін тағайындайды. Одан кейін бұл екі мүше екі Уағдаласушы Тарап мақұлдағаннан кейін басқа екі мүше тағайындалған күннен бастап төрт (4) ай ішінде тағайындалатын үшінші мемлекеттің азаматын Сот Төрағасы етіп сайлауға тиіс.
      4. Егер осы баптың 3-тармағында айқындалған кезең ішінде қажетті тағайындаулар жасалмаса, кез келген Уағдаласушы Тарап кез келген басқа келісім болмағанда, БҰҰ Халықаралық сотының Төрағасына осындай тағайындау жасауға сұрау сала алады. Егер Төраға кез келген Уағдаласушы Тарап мемлекетінің азаматы болып табылса немесе көрсетілген функцияны орындауға өзге де жағдай кедергі келтірсе, онда БҰҰ Халықаралық сотының Уағдаласушы Тараптардың кез келгенінің азаматы болып табылмайтын, лауазымы бойынша жоғары келесі мүшесі қажетті тағайындауды жасауға шақырылуға тиіс.
      5. Төрелік сот шешімді көпшілік дауыспен қабылдауға тиіс. Мұндай шешім екі Уағдаласушы Тарап үшін түпкілікті және міндетті болуға тиіс. Әрбір Уағдаласушы Тарап төрелік процесте өз төрешісінің және оның өкілдігінің шығыстарын көтереді. Екі Уағдаласушы Тарап Төраға шығыстарын тең үлеспен көтереді. Алайда, төрелік сот өз қалауы бойынша шығыстардың басым бөлігін немесе барлық шығыстарды бір Уағдаласушы Тарап төлейді деп ұйғаруы мүмкін. Барлық қалған қатынастарда төрелік сот өз рәсімін айқындайды.
      6. Осы баптың 1-тармағында көрсетілген дауға қатысты барлық мәселелер осы Келісімнің ережелеріне және халықаралық құқықтың жалпыға танылған қағидаттарына сәйкес шешілуге тиіс.

10-бап
Консультациялар

      Кез келген Уағдаласушы Тараптың өтініші бойынша екінші Уағдаласушы Тарап осы Келісімді түсіндіру және/немесе қолдану жөнінде консультацияларды өткізуге дереу келіседі.

11-бап
Басқа да қағидаларды және арнайы міндеттемелерді қолдану

      1. Егер кез келген Уағдаласушы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасының немесе Уағдаласушы Тараптардың мемлекеттері қатысушылары болып табылатын халықаралық шарттардың нормаларында екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторлары жүзеге асыратын инвестицияларға осы Келісімде ұсынылатыннан неғұрлым қолайлы режим беретін жалпы немесе айрықша қағидаларды қамтитын болса, онда неғұрлым қолайлы режим ұсынылады.
      2. Әрбір Уағдаласушы Тарап екінші Уағдаласушы Тарап мемлекеті инвесторларының инвестицияларына қатысты өзіне алған міндеттемелерді сақтауға кепілдік береді.

12-бап
Осы келісімнің қолданылуы

      Осы Келісім кез келген Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторлары екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында осы Келісім күшіне енгенге дейін де және енгеннен кейін де жүзеге асырған барлық инвестицияларға қолданылады, бірақ ол күшіне енгенге дейін туындаған және (немесе) реттелген инвестицияларға жататын кез келген дауға немесе талапқа қолданылмайды.

13-бап
Қорытынды ережелер

      1. Осы Келісім Уағдаласушы Тараптар оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындағаны туралы жазбаша нысанда бірін-бірі хабардар ететін дипломатиялық арналар арқылы соңғы хабарлама алынған күннен бастап тоқсаныншы (90) күні күшіне енеді.
      2. Осы Келісім он (10) жылға жасалады және ол өткен соң егер қандай да бір Уағдаласушы Тарап болжалды шығу күніне дейін кемінде 12 ай бұрын осы Келісімнің күшін тоқтату ниеті туралы екінші Уағдаласушы Тарапқа алдын ала жазбаша хабарлама жібермесе, белгіленбеген мерзімге ұзартылады.
      3. Осы Келісім тоқтатылған күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты 1-12-баптардың ережелері осы Келісім тоқтатылған күннен бастап одан арғы 10 (он) жыл кезеңде күшінде болады.
      4. Уағдаласушы Тараптардың өзара келісімі бойынша осы Келісімге осы Келісімнің ажырамас бөліктері болып табылатын хаттамалармен ресімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.
      Осыны растай отырып, тиісті түрде өкілеттік берілген төменде қол қойғандар, осы Келісімге қол қойды.
      2007 жылғы 21 қарашада Братислава қаласында әрқайсысы қазақ словак, ағылшын және орыс тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндер тең түпнұсқалы болып табылады. Осы Келісімнің ережелерін түсіндіруде алшақтықтар болған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін негізге алынады.

         Қазақстан                      Словак
      Республикасының               Республикасының
        Үкіметі үшін                  Үкіметі үшін

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Словацкой Республики о поощрении и взаимной защите инвестиций"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 14 декабря 2015 года № 1008

      Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
      внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Словацкой Республики о поощрении и взаимной защите инвестиций».

      Премьер-Министр
      Республики Казахстан К. Масимов

Проект

ЗАКОН
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Словацкой Республики о поощрении и
взаимной защите инвестиций

      Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Словацкой Республики о поощрении и взаимной защите инвестиций, совершенное в Братиславе 21 ноября 2007 года.

      Президент
      Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан
и Правительством Словацкой Республики
о поощрении и взаимной защите инвестиции

      Правительство Республики Казахстан и Правительство Словацкой-Республики в дальнейшем именуемые «Договаривающиеся Стороны»,
      желая расширить экономическое сотрудничество для взаимной выгоды обеих Договаривающихся Стран;
      намереваясь создать и поддерживать благоприятные условия для инвесторов государства одной из Договаривающихся Сторон, которые осуществляют инвестиции на территории государства другой Договаривающейся Стороны,
      сознавая, что поощрение и взаимная защита таких инвестиций, на основе настоящего Соглашения, стимулируют деловые инициативы в этой области;
      согласились о нижеследующем:

Статья 1 Определения

      В целях настоящего Соглашения:
      1. Термин «инвестиции» означает все виды активов, инвестируемых инвесторами государства одной Договаривающейся Стороны на территории государства другой Договаривающейся Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней и может включать, в частности, но не исключительно:
      (a) движимое и недвижимое имущество или имущественные права, такие как заклад, аренда или залог;
      (b) доли, акции, долговые обязательства и любые другие формы участия в компаниях;
      (c) денежные требования или любое выполнение работ согласно контракту, имеющее экономическую ценность;
      (d) права интеллектуальной собственности, включая права в отношении авторских прав, патентов, промышленных образцов или моделей, технических процессов, торговых знаков и знаков обслуживания, торговых марок, и ноу-хау и гуд вилл, и других прав в соответствии с национальными законодательствами государств Договаривающихся Сторон;
      (е) концессии, имеющую экономическую ценность, предоставленные в соответствии с законодательством или согласно контракту, включая концессии для исследований, культивирования, извлечения или эксплуатации природных ресурсов.
      Любое изменение формы, в которой активы инвестируются или реинвестируются, не должно затрагивать их характер как инвестиций.
      2. Термин «доход» означает сумму, полученную от инвестиций, и, в частности, но не исключительно, включает прибыль, проценты, дивиденды, роялти, лицензионные компенсации и другие вознаграждения.
      3. Термин «инвестор» означает любое физическое или юридическое лицо государства одной Договаривающейся Стороны, который осуществляет инвестиции на территории государства другой Договаривающейся Стороны в соответствии с национальным законодательством государства такой Договаривающейся Стороны и положениями настоящего Соглашения:
      (a) термин «физическое лицо» означает любое физическое лицо, являющееся гражданином государства одной Договаривающейся Стороны и правомочное в соответствии с национальным законодательством государства этой Договаривающейся Стороны осуществлять инвестиции, и       (b) термин «юридическое лицо» означает любое юридическое лицо, созданное и зарегистрированное в соответствии с национальным законодательством государства одной Договаривающейся Стороны.
      4. Термин «территория» означает:
      в отношении Республики Казахстан - территория государства в пределах сухопутных, морских и воздушных границ, включая сушу, воды, недра и воздушное пространство, над которыми государство осуществляет суверенитет и распространяет юрисдикцию в соответствии с международным правом;
      в отношении Словацкой Республики - земельные территории, внутренние воды и воздушное пространство над ними, над которыми государство осуществляет суверенитет, суверенные права и распространяет юрисдикцию в соответствии с международным правом.
      5. Термин «свободно конвертируемая валюта» означает валюту, которая широко используется для осуществления платежей за международные сделки и широко обменивается на основном Международном валютном рынке.

Статья 2 Поощрение и защита инвестиций

      1. Каждая Договаривающаяся Сторона поощряет и создает благоприятные условия на территории своего государства для инвестиций инвесторов государства другой Договаривающейся Стороны и признает такие инвестиции в соответствии с национальным законодательством своего государства.
      2. Каждая Договаривающаяся Сторона на территории своего государства предоставляет инвестициям и доходам от инвестиций инвесторов государства другой Договаривающейся Стороны справедливый и равноправный режим и полную защиту и безопасность.
      3. Ни одна из Договаривающихся Сторон на территории своего государства никоим образом не будет нарушать произвольными или дискриминационными мерами управление, поддержание, использование, владение или другое распоряжение инвестициями инвесторов государства другой Договаривающейся Стороны.

Статья 3 Национальный режим и режим наибольшего благоприятствования

      1. Каждая Договаривающаяся Сторона предоставляет на территории своего государства инвесторам государства другой Договаривающейся Стороны и их инвестициям и доходам от инвестиций режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет своим собственным инвесторам либо инвесторам третьего государства и их инвестициям в отношении расширения, управления, поддержания, использования, владения, продажи или другого распоряжения их инвестициями.
      2. Каждая Договаривающаяся Сторона предоставит инвесторам и их инвестициям и доходам от инвестиций государства другой Договаривающейся Стороны режим, который является наиболее благоприятным согласно пункту 1 настоящей статьи.
      3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются ко всем действующим или будущим преимуществам любого режима, предоставленного любой Договаривающейся Стороной в силу ее членства, или обязательств по таможенному, экономическому или монетарному союзу, единому рынку или зоне свободной торговли; своим инвесторам, инвесторам государств-членов такого союза, единого рынка или зоны свободной торговли, или любого другого третьего государства.
      4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются к любым преимуществам, которые любая из Договаривающихся Сторон предоставляет инвесторам третьего государства на основании Соглашения об избежании двойного налогообложения или любого соглашения относящегося полностью или частично к вопросам налогообложения.

Статья 4 Компенсация убытков

      1. Инвесторам государства одной Договаривающейся Стороны, чьи. инвестиции на территории государства другой Договаривающейся Стороны понесли убытки вследствие военного или другого вооруженного конфликта, бунта, восстания, мятежа, состояния национального чрезвычайного положения или гражданских волнений, последняя Договаривающаяся Сторона предоставляет в отношении реституции, возмещения, компенсации или других форм урегулирования, режим не менее благоприятный, чем режим, который последняя Договаривающаяся Сторона предоставляет своим инвесторам или инвесторам третьего государства, который является наиболее благоприятным для инвестора.
      2. Без ущерба пункту (1) настоящей статьи, инвесторы государства одной Договаривающейся Стороны, которые в любой из ситуаций, упомянутых в указанном пункте, несут потери на территории Государства другой Договаривающейся Стороны, в результате:
      (a) реквизиции их собственности другой Договаривающейся Стороной, или
      (b) разрушения их собственности другой Договаривающейся Стороной, которое не было вызвано военными действиями или не требовалось необходимостью ситуации,
      получат реституцию или адекватную компенсацию, не менее благоприятную, чем та, которую получил бы при таких же обстоятельствах инвестор государства другой Договаривающейся Стороны или третьего государства.

Статья 5 Экспроприация

      1. Инвестиции инвесторов государства одной Договаривающейся cтороны не должны быть экспроприированы, национализированы, реквизированы или другим образом подвергнуты любым другим мерам, имеющим эффект, равносильный экспроприации, национализации или реквизиции (далее - экспроприация) на территории государства другой Договаривающейся Стороны, кроме мер, принимаемых в государственных целях на не дискриминационной основе в соответствии с национальным законодательством и с незамедлительной, адекватной и эффективной компенсацией.
      2. Компенсация должна быть равной рыночной стоимости экспроприированных инвестиций на дату, предшествующую дате проведения экспроприации либо до того, как экспроприация стала общеизвестной, которая является наиболее ранней. Такая компенсация должна включать процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе со дня экспроприации до даты выплаты. Компенсация должна быть выплачена в той валюте, в которой инвестором были осуществлены инвестиции, или с согласия инвестора в любой другой валюте. Компенсация должна быть полностью реализуемой и свободно переводимой без ограничения и лишней задержки.
      3. Инвестор государства любой Договаривающейся Стороны, пострадавший от экспроприации, имеет право на срочное рассмотрение судебными или иными компетентными и независимыми органами власти другой Договаривающейся Стороны его дела или оценки его инвестиций в соответствии с положениями, установленными в настоящей статье.
      4. В случаях, когда Договаривающаяся Сторона экспроприирует активы компании, зарегистрированной или образованной в соответствии с национальным законодательством государства этой Договаривающейся Стороны, и в которой инвесторы государства другой Договаривающейся Стороны владеют долями, будут применяться положения этой статьи в пределах, необходимых для обеспечения немедленной, адекватно и эффективной компенсации.

Статья 6 Переводы

      1. Каждая Договаривающаяся Сторона гарантирует инвесторам государства другой Договаривающейся Стороны после выполнения ими финансовых обязательств, свободный перевод платежей, включая основные суммы и доходы, связанные с их инвестициями. Такие платежи должны включать, в частности, но не исключительно:
      (a) первоначальный капитал и дополнительные суммы для поддержания и развития инвестиций;
      (b) доходы;
      (c) выручку, полученную от полной или частичной продажи или ликвидации инвестиций;
      (d) платежи по контракту, включая выплаты, осуществляемые в соответствии с соглашением о займе;
      (e) компенсацию в соответствии со статьями 4 и 5;
      (f) платежи, связанные с разрешением споров;
      (g) зарплату и другие вознаграждения персоналу, нанятому за границей в связи с инвестициями.
      2. Каждая Договаривающаяся - Сторона должна обеспечить осуществление перевода, упомянутого в пункте 1 настоящей статьи, в свободно конвертируемой валюте по действующему на день перевода рыночному валютном курсу той Договаривающейся Стороны, на территории которой осуществлены инвестиции.
      3. При отсутствии рынка обмена иностранной валюты, курсом, который будет применяться, должен быть последний курс валюты, определенный в соответствии с правилами Международного валютного фонда.
      4. Однако каждая Договаривающаяся Сторона может предотвратить либо ограничить перевод, осуществляемый в соответствии с пунктами 1, 2 и 3 настоящей статьи, путем равноправного, недискриминационного и добросовестного применения своего национального законодательства, относящегося к:
      (a) принятию защитных мер на необходимый период времени, которые могут быть приняты при исключительных обстоятельствах, таких как: серьезные макроэкономические трудности или серьезные трудности по платежному балансу для принимающей Договаривающейся Стороны;
      (b) банкротству, неплатежеспособности или защите прав кредиторов;
      (c) выпуску, торговле или операциям с ценными бумагами, фьючерсами, опционами и производными финансовыми инструментами;
      (d) правонарушениям;
      (e) финансовой отчетности или ведению учета переводов, когда необходимо содействие осуществлению закона или финансовым контрольным органам;
      (f) валютным операциям;
      (g) обеспечению исполнения приговоров, приказов или судебных решений в судебных процессах;
      (h) неуплаченным налогам и другим обязательным платежам.
      5. Меры, упомянутые в подпункте (а) пункта 4, не должны быть произвольными либо дискриминационными, должны осуществляться в ограниченный период времени и не превышать мер, необходимых для урегулирования трудностей, связанных с ситуацией платежного баланса. Договаривающаяся Сторона, которая устанавливает меры согласно настоящей статье, немедленно информирует другую Договаривающуюся Сторону о принятии данных мер.

Статья 7 Суброгации

      1. Если Договаривающаяся Сторона или определенное ею агентство осуществляют платежи ее собственным инвесторам по гарантии или возмещению, данной в отношении инвестиций на территории государства другой Договаривающейся Стороны, последняя Договаривающаяся Сторона должна признать:
      (a) переход любых прав и требований такого инвестора к прежней Договаривающейся Стороне или определенному ею агентству; и
      (b) что предыдущей Договаривающейся Стороне или определенному ею агентству дается право в силу суброгации осуществлять права и выполнять требования тех инвесторов.
      2. Суброгированные права или требования не должны превышать первоначальные права или требования инвестора.

Статья 8 Регулирование инвестиционных споров между
Договаривающейся Стороной и инвестором государства другой
Договаривающейся Стороны

      1. Любой спор между Договаривающейся Стороной и инвестором государства другой Договаривающейся Стороны в отношении инвестиций должен быть, по возможности, дружественно разрешен сторонами спора.
      2. Если спор не может быть разрешен в течение шести (6) месяцев с даты уведомления о споре любой Договаривающейся Стороной, он должен быть представлен по требованию и выбору инвестора или стороны спора:
      (a) в местный компетентный суд Договаривающейся Стороны, на чьей территории осуществлены инвестиции, или
      (b) в Международный центр по урегулированию инвестиционных споров, учрежденного в соответствии с Конвенцией об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других государств от 18 марта 1965 года (далее - Вашингтонская Конвенция); или
      (c) в арбитражный суд «ad hoc», учреждаемый согласно Арбитражным Правилам Комиссии Организации Объединенных Наций по праву международной торговли (ЮНСИТРАЛ).
      3. Инвестор, который направил спор на рассмотрение местного суда, может, тем не менее, обратиться в арбитражный трибунал, упомянутый в подпункте (b) пункта 2 или в подпункте (с) пункта 2 настоящей статьи, если до вынесения решения по предмету рассмотрения местным судом инвестор объявит, что не будет более продолжать дело через национальные судебные процедуры и отзовет дело.
      4. Без ущерба статье 26 Вашингтонской Конвенции каждая Договаривающаяся Сторона настоящим дает свое согласие на представление спора для его урегулирования между такой Договаривающейся Стороной и инвестором государства другой Стороны в арбитраж в соответствии с настоящей статьей.
      5. Решение арбитража должно быть окончательным и обязательным для сторон спора. Каждая Договаривающаяся Сторона должна незамедлительно выполнить такое решение и обеспечить эффективное исполнение таких решений на территории своего Государства.

Статья 9 Регулирование споров между Договаривающимися Сторонами

      1. Споры между Договаривающимися Сторонами относительно толкования и применения настоящего Соглашения, по возможности, разрешаются путем консультаций.
      2. Если спор не может быть разрешен таким образом в течение шести месяцев с даты, когда такие консультации были запрошены любой Договаривающейся Стороной в письменной форме, он должен быть представлен арбитражному суду «ad hoc» (далее - арбитражный суд) в соответствии с положениями настоящей статьи.
      3. Такой арбитражный суд создается для каждого индивидуального дела следующим образом: в течение двух (2) месяцев после получения просьбы об арбитраже, каждая Договаривающаяся Сторона назначает одного члена арбитражного суда. Затем эти два члена должны выбрать Председателем Суда гражданина третьего Государства, который после одобрения двумя Договаривающимися Сторонами назначается в течение четырех (4) месяцев с даты назначения других двух членов.
      4. Если необходимые назначения не были сделаны в течении периода, определенного в пункте 3 настоящей статьи, в отсутствии любого другого соглашения, любой Договаривающейся Стороной может быть сделан запрос Председателю Международного суда ООН сделать такие назначения. Если Председатель является гражданином государства любой Договаривающейся Стороны или иное обстоятельство препятствует исполнению указанной функции, то следующий по старшинству член Международного суда ООН, который не является гражданином любой из Договаривающихся Сторон, должен быть приглашен сделать необходимые назначения.
      5. Арбитражный суд должен принять решение большинством голосов. Такое решение должно быть окончательным и обязательным для обеих Договаривающихся Сторон. Каждая Договаривающаяся Сторона несет расходы своего арбитра и представительства в арбитражном процессе. Обе Договаривающиеся Стороны несут в равных долях расходы Председателя. Однако, арбитражный суд может, по своему усмотрению, предписать, что большая часть расходов или все расходы будут оплачены одной Договаривающейся Стороной. Во всех остальных отношениях арбитражный суд определяет свою собственную процедуру.
      6. Все вопросы, относящиеся к спору, указанному в пункте 1 настоящей статьи, должны разрешаться в соответствии с положениями настоящего Соглашения и общепризнанными принципами международного права.

Статья 10 Консультации

      По просьбе любой Договаривающейся Стороны другая Договаривающаяся Сторона незамедлительно соглашается проводить консультации по толкованию и/или применению настоящего Соглашения.

Статья 11 Применение других правил и специальных обязательств

      1. Если нормы национального законодательства государства любой Договаривающейся Стороны или международных договоров, участниками которых являются государства Договаривающихся Сторон, содержат правила, общие или особенные, предоставляющие инвестициям, осуществленным инвесторами государства другой Договаривающейся Стороны, режим более благоприятный, чем предоставляемый настоящим Соглашением, то предоставляется более благоприятный режим.
      2. Каждая Договаривающаяся Сторона гарантирует соблюдение обязательств, в которые она вступила, в отношении инвестиций инвесторов государства другой Договаривающейся Стороны.

Статья 12 Применимость настоящего Соглашения

      Настоящее Соглашение применяется ко всем инвестициям, осуществленным инвесторами государства любой Договаривающейся Стороны на территории государства другой Договаривающейся Стороны как до, так и после вступления в силу настоящего Соглашения, но не применяется к любому спору или требованию, относящихся к инвестициям, который возник и (или) был урегулирован до его вступления в силу.

Статья 13 Заключительные положения

      1. Настоящее Соглашение вступает в силу на девяностый (90) день с даты получения последнего уведомления по дипломатическим каналам, в котором Договаривающиеся Стороны уведомляют друг друга в письменной форме о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
      2. Настоящее Соглашение заключается на десять (10) лет и по их истечении продлевается на неопределенный срок, если только какая-либо из Договаривающихся Сторон не направит предварительное письменное уведомление другой Договаривающейся Стороне об ее намерении прекратить действие настоящего Соглашения не менее чем за 12 месяцев до предполагаемой даты выхода.
      3. В отношении инвестиций, осуществленных до даты прекращения настоящего Соглашения, положения статей 1-12 остаются в силе на дальнейший десятилетний (10) период от даты прекращения настоящего Соглашения.
      4. По взаимному согласию Договаривающихся Сторон в настоящее Соглашение могут вноситься изменения и дополнения, которые оформляются протоколами, являющимися неотъемлемыми частями настоящего Соглашения.
      В подтверждении чего, нижеподписавшиеся должным образом уполномоченные на то, подписали настоящее Соглашение.
      Совершено в городе Братислава 21 ноября 2007 года в двух экземплярах каждый на казахском, словацком, английском и русском языках, причем все тексты являются равно аутентичными. В случае расхождения в толковании положений настоящего Соглашения за основу принимается текст на английском языке.

      За Правительство                      За Правительство
    Республики Казахстан                  Словацкой Республики

       Галым Оразбаков          -             Ян Почиатек
     Министр индустрии и                   Министр финансов
         торговли