"Бас бостандығынан айыруға сотталғандарды жазасын әрі қарай өтеу үшін беру туралы Конвенцияны бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің Қаулысы 1999 жылғы 10 маусым N 718

Қазақстан Республикасының Үкіметі қаулы етеді:
1. "Бас бостандығынан айыруға сотталғандарды жазасын әрі қарай өтеу үшін беру туралы конвенцияны бекіту туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламенті Мәжілісінің қарауына енгізілсін.
2. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап күшіне енеді.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі

жоба

Қазақстан Республикасының
Заңы Бас бостандығынан айыруға сотталғандарды жазасын әрі қарай өтеу үшін беру туралы конвенцияны бекіту туралы

1998 жылғы 6 наурызда Мәскеу қаласында жасалған Бас бостандығынан айыруға сотталғандарды жазасын әрі қарай өтеу үшін беру туралы конвенция бекітілсін.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Бас еркінен айыруға сотталған
адамдарды жазаны одан әрі өтеу үшін беру туралы
Конвенция

Бұдан әрi Уағдаласушы Тараптар деп аталатын Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығына қатысушы-мемлекеттер,
мемлекеттiң егемендiгi принципiн негiзге ала отырып,
өзара құрмет пен ынтымақтастықтың қалыптасқан қатынастарын дамытуды қалай отырып,
сотталған адамдардың олар азаматы болып табылатын мемлекетте және оның аумағында тұрақты тұратын азаматтығы жоқ адамдардың жазаларын өтеуi жазаның орындалу мақсатына әлдеқайда тиiмдiлiкпен қол жеткiзуге жәрдемдесетiнiн ескере отырып,
iзгiлiк принципiн басшылыққа ала отырып,
төмендегiлер туралы келiстi:

1-бап

Осы Конвенцияның мақсатына жету үшiн төмендегi көрсетiлген терминдер мыналарды бiлдiредi:
а) "Үкiм шығарылған мемлекет" - соты адамды бас еркiнен айыру түрiнде соттау туралы үкiм шығарған Уағдаласушы Тарап;
б) "Yкім орындалатын мемлекет" - бас еркiнен айырылуға сотталған адам жазасын өтеу үшiн берiлетiн Уағдаласушы Тарап;
в) "құзыреттi орган" - ұлттық заңдарға және осы Конвенцияға сәйкес сотталған адамды жазасын одан әрi өтеу үшiн беру туралы шешiм қабылдайтын мемлекеттiк орган;
г) "сотталушы" - Уағдаласушы Тараптардың бiрiнiң соты жасаған қылмысы үшiн бас еркiнен айыру түрiнде соттаған адам;
д) жақын туыстар - Уағдаласушы Тараптардың қолданылып жүрген ұлттық заңдарына сәйкес туыстық қарым-қатынас тұрған адам.

2-бап

Басқа Уағдаласушы Тарапта бас еркiнен айыруға сотталған Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысының азаматы, сондай-ақ оның аумағында тұрақты тұратын азаматтығы жоқ адамдар осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес олар азаматы болып табылатын немесе соның аумағында тұрақты тұратын (егер азаматтығы жоқ адам болса) Уағдаласушы Тарапқа жазасын өтеу үшiн берiлуi мүмкiн.

3-бап

Адамның сотталғаны және оның тұрған жерi туралы жазаны орындайтын сот пен орган тиiсiнше сотталушы азаматы болып табылатын немесе оның аумағында тұрақты тұратын (егер азаматтығы жоқ адам болса) Уағдаласушы Тараптың дипломатиялық өкiлдiгiн немесе консулдық мекемесiн, сондай-ақ олардың беру туралы өтiнiш жасау құқығын iске асыру үшiн оның жақын туыстарын, заңды өкiлiн және адвокатын жазбаша түрде құлақтандыруға тиіс.

4-бап

Сотталушыны беру туралы өтiнiштi Үкiм шығарылған мемлекет, сондай-ақ Үкiм орындалатын мемлекет жасай алады.
Сотталушыны беру туралы сотталушының өзi, оның жақын туыстары, заңды өкiлi мен адвокаты Уағдаласушы Тараптың құзыреттi органына өтiнiш жасай алады.
Уағдаласушы Тараптың құзыреттi органы беру туралы өтiнiш жасаушыға қабылданған шешiм туралы 40 күндiк мерзiм iшiнде жазбаша түрде хабарлайды. Беруден бас тарту туралы шешiм дәлелдi болуы керек.
Берудiң мүмкiндiктерi мен оның заңдық салдары туралы Үкiм шығарылған мемлекеттің қылмыстық-атқару жүйесi басқармасының орталық немесе аумақтық органдары сотталушыға не оның заңды өкiліне жазбаша түрде түсiндiруге тиiс.

5-бап

Бас еркінен айыруға сотталған адамды беру мына шарттар болған жағдайда жүзеге асырылуы мүмкін:
адамды бас еркінен айыруға соттау туралы заңды күшіне енген сот үкімі;
осы Конвенцияның 4-бабының 2-бөлігінде көрсетілген адамдар тарапынан беру туралы өтініш болса;
сотталушының жазбаша келісімі немесе егер сотталушы жасына, денсаулығына немесе психикалық жағдайына байланысты өзінің еркін еркін білдіре алмаған жағдайда, - оның заңды өкілінің келісімінсіз болса;
адам қабылдап - өткізуді жүзеге асырушы Уағдаласушы тараптың заңдары бойынша бас еркінен айыру түріндегі жазаға әкеп соғатын қылмыстар болып табылатын әрекеттер үшін сотталса;
беру туралы өтініш алынған сәтте бас еркінен айырудың өтелмеген мерзімі алты айдан кем болса;
Үкімді шығарылған мемлекеттің және Үкім орындалатын мемлекеттің сотталушыны қабылдау және өткізу туралы келісімі болса.

6-бап

Егер:
ескеру мерзімнің өтуі салдарынан немесе осы мемлекеттің заңдарында көзделген өзге де негіз бойынша жазаның Үкім орындалатын мемлекеттің аумағында орындалуы мүмкін болмаса;
Үкім орындалатын мемлекеттің аумағында жасалған әрекеті үшін ол жаза көтерсе немесе ақталса не іс тоқтатылса, сол сияқты, егер адамды осы мемлекеттің құзыретті органы босатса;
бұл Үкім шығарылатын мемлекеттің немесе сотталушы азаматы болып табылатын мемлекеттің мүдделеріне залал келтірсе, сотталушыны беру жүргізілмейді.
Егер сотталушы қылмыспен келтірілген залалды өтемесе оны беруден бас тартылуы мүмкін.

7-бап

Осы Конвенцияның мәселелерi бойынша Уағдаласушы Тараптардың құзыреттi органдары бiр-бiрiмен тiкелей байланысады.
Уағдаласушы Тараптың әрқайсысы ол үшiн Конвенция күшіне енген күннен бастап бiр айдың ішінде депозитарийге өзiнiң құзыреттi органының атауын хабарлайды.

8-бап

Сотталушыны жазасын өтеу үшiн беру мақсатында бiр Уағдаласушы Тараптың құзыреттi органы басқа Уағдаласушы Тараптың құзыретті органына өтiнiш жасайды.
Өтiнiш жазбаша нысанда әзiрленедi және оған мыналар қоса берiледi:
сотталушының жеке басы туралы мәлiметтер (тегi, аты, әкесiнiң аты, туған күнi мен жерi);
сотталушының азаматтығы немесе оның тұрақты тұрғылықты жерi туралы мәлiметтер;
бас еркiнен айыруға сотталған адамның әрекетi үкiм орындалатын Мемлекетте қылмыс болып табылатынын бiлдiретiн заң баптарының мәтiнi;
сотталушының оны ол азаматы болып табылатын Уағдаласушы Тараптың аумағына немесе тұрақты тұратын жерi бар аумаққа (егер азаматтығы жоқ адам болса) үкiмдi орындау үшiн беруге жазбаша келiсiмi, ал сотталушы өз еркiн еркiн бiлдiруге қабiлетсiз болған жағдайда - оның заңды өкiлiнiң келiсiмi.
Yкiм шығарылатын мемлекеттiң құзыреттi органы, бұған қоса, өтiнiшке куәландырылған:
үкiмнiң көшiрмесiн және iс бойынша жоғары тұрған сот органдарының қолда бар шешiмдерiн, үкiмнiң заңды күшiне енгенi туралы құжаттарды;
адам сотталуына негiз болған қылмыстық заң баптарының мәтiнiн;
жазаның бiр бөлiгiнiң өтелгенi және жазаның одан әрi өтеуге жататын бөлiгi туралы құжат;
егер тағайындалса қосымша жазаның орындалуы туралы құжат;
сотталушының денсаулық жағдайы мен тәртiбiнiң ерекшелiктерi туралы мәлiметтер;
залал мен оның өтелуi туралы мәліметтер;
егер мұны Үкiм шығарылатын мемлекет қажет деп тапса, өзге де құжаттар қоса берiледi.
Сотталушыны беру туралы өтiнiш қол қойылып куәландырылуға және құзыреттi органның елтаңбалы мөрiмен бекiтілуге тиiс.

9-бап

Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы сотталушыны беру немесе қабылдап алуға келiсiм беру туралы өтiнiш жасағанға дейін 8-бапта көрсетiлген құжаттарды талап ете алады.

10-бап

Жазасын өтеуi үшiн сотталушыны беру туралы өзiне өтiнiш жолданған Уағдаласушы Тараптың құзыреттi органы қажеттi құжаттарды алған сәттен бастап 40 күннен аспайтын мерзiмнiң iшiнде өтiнiштi жiберген Уағдаласушы Тараптың құзыреттi органын осы Конвенцияда көзделген шарттарға сәйкес сотталушыны беруге келiскенi не бас тартқаны туралы хабардар етедi.

11-бап

Сотталушыны беру орны, уақыты мен тәртiбi Уағдаласушы Тараптардың құзыреттi органдары арасындағы уағдаластық бойынша белгiленедi.

12-бап

Үкiм орындалатын мемлекет сотталушының жағдайын нашарлатпастан өз заңдарына сәйкес жазаны өтеудi жалғастыруды қамтамасыз етедi. Басқа Уағдаласушы Тараптың үкiмiнiң орындалуы туралы мәселенi қараудың соттылығы Уағдаласушы Тараптың әрқайсысының заңдары бойынша белгіленедi.
Сотталушыға тағайындалған жаза Үкiм шығарылған мемлекет сотының үкiмiнің негiзiнде өтеледi. Бас еркiнен айыру түрiндегi жазаның мерзiмiне Үкiм шығарылған мемлекетте өтелген мерзiм есептеледі. Үкiм орындалатын мемлекетiнің соты, шығарылған үкiмдi негiзге ала отырып, өз мемлекетiнiң заңы бойынша үкiмде тағайындалғандай бас еркiнен айыру мерзiмiн белгiлеп, оны орындау туралы шешiм қабылдайды.
Егер Үкiм орындалатын мемлекеттiң заңдары бойынша сол әрекет үшін бас еркiнен айырудың шектi мерзiмi үкiм бойынша тағайындалған мерзiмнен кем болса, сот осы мемлекеттiң заңдарымен көзделген бас еркiнен айырудың ең жоғарғы мерзiмiн белгiлейдi.
Егер үкiм олардың iшiнен бiреуi немесе бiрнешеуi Үкiм орындалатын мемлекетте қылмыс болып танылмайтын екi немесе одан да көп әрекеттерге қатысты болса, сот жазаның қай бөлiгiнiң қылмыс болып табылатын әрекетке қолданылатынын белгiлейдi.
Қосымша жазаның орындалуы туралы шешiмдi Үкiм орындалатын мемлекеттiң соты, егер жасалған әрекет үшiн осындай жаза осы мемлекеттің заңдарымен көзделсе қабылдайды. Қосымша жаза осы бапта көзделген тәртiппен орындалады.

13-бап

Yкiм орындалатын мемлекеттiң құзыреттi органы бiр ай мерзiмнiң iшiнде Yкiм шығарылған мемлекеттiң құзыреттi органын осы Конвенцияның 12-бабына сәйкес қабылданған үкiмнiң орындалуы туралы соттың шешiмi жөнiнде хабардар етедi.

14-бап

Үкiм орындалатын мемлекетке жазасын өтеу үшiн берiлген адам жөнiнде оның аумағында сондай әрекет жасағаны үшiн сотталған адамдар сияқты сотталудың құқықтық салдары туады.
Басқа Уағдаласушы Тараптың құзыреттi соты шығарған үкiмдi орындау үшiн берiлген адам сондай әрекеттерiне байланысты заңды күшiне енген үкiм шығарылған Үкiм орындалатын мемлекеттiң аумағында қайтадан қылмыстық жауапкершiлiкке тартылмайды.

15-бап

Сотталушы берiлгенге дейiн өтелмеген жазаны орындау, сондай-ақ үкiмдi орындау туралы шешiм қабылданғаннан кейiн жазадан толық немесе ішінара босату Үкім орындалатын мемлекеттің заңдарына сәйкес жүзеге асырылады.
Үкім шығарылған мемлекет те, Үкім орындалатын мемлекет те кешірім жасау және рақымшылық жасау актілерін қолдануға, сондай-ақ егер бұл Үкім орындалатын мемлекеттің заңдарымен көзделсе, жазылмайтын ауыр науқасқа шалдыққан жағдайда сотталушыны жазаны одан әрі өтеуден босата алады.
Үкім орындалатын мемлекетке берілген сотталушы жөніндегі үкімді қайта қарауды тек Үкім шығарылған мемлекеттің құзыретті органы ғана жүзеге асыра алады.

16-бап

Егер сотталушыны жазасын өтеу үшін бергеннен кейін Үкім шығарылған мемлекеттің құзыретті соты үкімді өзгертсе, онда бұл жөніндегі шешімнің көшірмесі мен басқа да қажетті құжаттар Үкім орындалатын мемлекеттің құзыретті органына жіберіледі. Үкім орындалатын мемлекеттің соты осы шешімнің орындалуы туралы мәселені осы Конвенцияның 15-бабында көзделген тәртіппен шешеді.
Егер сотталушы жазасын өтеу үшін берілгеннен кейін үкім Үкім шығарылатын мемлекетте қылмыстық іс тоқтатыла отырып бұзылса, онда бұл жөніндегі шешімнің көшірмесі орындау үшін жедел түрде Үкім орындалатын мемлекеттің құзыретті органына жіберіледі.
Егер сотталушы жазаны өтеу үшін жіберілгеннен кейін үкім Үкім шығарылған мемлекетте бұзылса және жаңадан тергеу немесе сот талқылауы көзделсе, онда бұл жөніндегі шешімнің көшірмесі, қылмыстық істің материалдары және басқа да материалдар сотталушы жоқ, кезде қажетті іс жүргізу әрекеттері жүргізілгеннен кейін осы Уағдаласушы тараптың заңдары бойынша қылмыстық қудалауды жүзеге асыру үшін Үкім орындалатын мемлекетке жіберіледі.

17-бап

Әр Уағдаласушы Тарап басқа Уағдаласушы Тараптың өтініші бойынша осы Конвенцияға сәйкес үшінші Уағдаласушы Тарапқа берілетін сотталушыны өз аумағы бойынша транзиттік тасымалдауға рұқсат етеді.

18-бап

Сотталушыны беруге байланысты шығыстарды өз аумағы шегінде Үкім шығарылған мемлекет, ал транзиттік тасымалдауға байланысты шығыстарды, - осындай тасымалдау жөнінде өтініш жасаған Уағдаласушы Тарап көтереді.

19-бап

Осы Конвенцияның ережелері Конвенция күшіне енгенге дейін сотталған адамдар жөнінде де қолданылады.

20-бап

Осы Конвенцияны түсіндіру немесе қолдану жөнінде пайда болған даулар Уағдаласушы Тараптардың құзыретті органдары арасында консультациялар мен келіссөздер жолымен шешіледі.

21-бап

Осы Конвенцияның ережелері Уағдаласушы Тараптардың олар қатысушылары болып табылатын басқа халықаралық шарттардан туындайтын құқықтары мен міндеттерін қозғамайды.

22-бап

Осы Конвенцияны орындау кезінде Уағдаласушы Тараптар мемлекеттік тілдерді және орыс тілін пайдаланады.
Уағдаласушы Тараптар құжаттарды мемлекеттік тілдерде орындаған жағдайда оларға орыс тіліндегі куәландырылған аудармалар қоса беріледі.

23-бап

Осы Конвенция оған басқа мемлекеттердің қосылуы үшін ашық.
Қосылған мемлекеттер үшін Конвенция осы Конвенцияның депозитарийі болып табылатын Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы Атқарушы Хатшылығына қосылу туралы құжат өткізілген күннен бастап отызыншы күні күшіне енеді.

24-бап

Осы Конвенция Уағдаласушы Тараптар депозитарийге оның күшіне енуі үшін қажетті ішкімемлекеттік рәсімдердің орындалғаны туралы үшінші құлақтандыру берілген күннен бастап күшіне енеді.
Қажетті рәсімдерді кейінірек орындаған Уағдаласушы Тарап үшін ол тиісті құжаттарды депозитарийге өткізген күннен бастап күшіне енеді.
Осы Конвенция ол күшіне енген күннен бастап бес жыл бойы қолданылады. Осы мерзім біткеннен кейін Конвенция әр ретте жаңа бесжылдық мерзімге өздігінен ұзартылады.

25-бап

Әр Уағдаласушы Тарап осы Конвенциядан шыға алады, олар бұл жөнінде депозитарийді жазбаша түрде құлақтандыруы керек. Осы Уағдаласушы Тарап үшін Конвенция депозитарий шығу туралы құлақтандыруды алған күннен бастап үш ай өткеннен кейін күшін жояды.

Мәскеу қаласында 1998 жылғы 6 наурызда орыс тілінде бір түпнұсқа данада жасалды. Түпнұсқа дана Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығының Атқарушы Хатшылығында сақталуда, ол әр мемлекетке осы Конвенцияның куәландырылған көшірмесін жібереді.

Әзірбайжан Республикасы үшін Молдова Республикасы үшін

Армения Республикасы үшін Ресей Федерациясы үшін

Беларусь Республикасы үшін Тәжікстан Республикасы үшін

Грузия үшін Түркменстан үшін

Қазақстан Республикасы үшін Өзбекстан Республикасы үшін

Қырғыз Республикасы үшін Украина үшін

О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции о передаче осужденных к лишению свободы для дальнейшего отбывания наказания"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 10 июня 1999 года N 718

Правительство Республики Казахстан постановляет:
1. Внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О ратификации Конвенции о передаче осужденных к лишению свободы для дальнейшего отбывания наказания".
2. Настоящее постановление вступает в силу со дня подписания.

Премьер-Министр

Республики Казахстан

Проект

Закон

Республики Казахстан

"О ратификации Конвенции о передаче осужденных к

лишению свободы для дальнейшего отбывания наказания"

Ратифицировать Конвенцию о передаче осужденных к лишению

свободы для дальнейшего отбывания наказания, совершенную в городе

Москве 6 марта 1998 года.

Президент

Республики Казахстан

Конвенция

о передаче осужденных к лишению свободы

для дальнейшего отбывания наказания

Государства - участники Содружества Независимых Государств, именуемые

далее Договаривающимися Сторонами,

исходя из принципа государственного суверенитета,

желая развивать сложившиеся отношения взаимного уважения и

сотрудничества,

учитывая, что отбывание осужденными наказания в государстве, гражданами которого они являются, и лицами без гражданства, постоянно проживающими на его территории, способствует более эффективному достижению цели исполнения наказания,
руководствуясь принципом гуманности,
договорились о нижеследующем:

Статья 1

Для достижения целей настоящей Конвенции нижеуказанные термины означают:
а) "Государство вынесения приговора" - Договаривающаяся Сторона, судом которой вынесен приговор об осуждении лица к наказанию в виде лишения свободы;
б) "Государство исполнения приговора" - Договаривающаяся Сторона, которой передается для отбывания наказания лицо, осужденное к лишению свободы;
в) "компетентный орган" - государственный орган, который в соответствии с национальным законодательством и настоящей Конвенцией принимает решения о передаче осужденных к лишению свободы для дальнейшего отбывания наказания;
г) "осужденный" - лицо, осужденное судом одной из Договаривающихся Сторон за совершение преступления к наказанию в виде лишения свободы;
д) "близкие родственники" - лица, состоящие в родстве, согласно действующему национальному законодательству Договаривающихся Сторон.

Статья 2
Граждане каждой из Договаривающихся Сторон, а также лица без гражданства, постоянно проживающие на ее территории, осужденные к лишению свободы в другой Договаривающейся Стороне, могут в соответствии с положениями настоящей Конвенции передаваться для отбывания наказания Договаривающейся Стороне, гражданами которой они являются или на территории которой постоянно проживают (если являются лицами без гражданства).

Статья 3
Об осуждении лица и его местонахождении должны быть письменно уведомлены соответственно судом и органом, исполняющим наказание, дипломатические представительства или консульские учреждения Договаривающейся Стороны, гражданином которой осужденный является или на территории которой постоянно проживает (если является лицом без гражданства), а также его близкие родственники, законный представитель и адвокат для реализации их прав на обращение с ходатайством о передаче.

Статья 4
Просьба о передаче осужденного может исходить как от Государства вынесения приговора, так и от Государства исполнения приговора.
С ходатайством о передаче осужденного вправе обращаться в компетентный орган Договаривающихся Сторон сам осужденный, его близкие родственники, законный представитель и адвокат.
Компетентный орган Договаривающейся Стороны в 40-дневный срок о принятом решении сообщает в письменной форме обратившемуся с ходатайством о передаче. Решение об отказе в передаче должно быть мотивированным.
О возможности передачи и ее юридических последствиях осужденному либо его законному представителю должно быть письменно разъяснено должностными лицами центральных или территориальных органов управления уголовно- исполнительной системы Государства вынесения приговора.

Статья 5
Передача осужденного к лишению свободы может быть осуществлена при наличии следующих условий:
приговор суда об осуждении лица к лишению свободы вступил в законную силу;
имеется ходатайство о передаче со стороны указанных лиц в части 2 статьи 4 настоящей Конвенции;
имеется письменное согласие осужденного или в случае, если осужденный в силу возраста, физического или психического состояния не может свободно выражать свою волю, - согласие его законного представителя;
лицо осуждено за такие деяния, которые по законам Договаривающихся Сторон, осуществляющих прием-передачу, являются преступлениями, влекущими наказание в виде лишения свободы;
на момент получения просьбы о передаче срок лишения свободы, который не отбыт, составляет не менее шести месяцев;
имеется согласие Государства вынесения приговора и Государства исполнения приговора о передаче и приеме осужденного.

Статья 6
Передача осужденного не производится, если:
наказание не может быть исполнено на территории Государства исполнения приговора вследствие истечения срока давности или по иному основанию, предусмотренному законодательством этого государства;
на территории Государства исполнения приговора за совершенное деяние он понес наказание или был оправдан, либо дело было прекращено, а равно, если лицо освобождено от наказания компетентным органом этого государства;
это может нанести ущерб интересам Государства вынесения приговора или государства, гражданином которого является осужденный.
В передаче осужденного может быть отказано, если им не возмещен ущерб, нанесенный преступлением.

Статья 7
По вопросам настоящей Конвенции компетентные органы Договаривающихся Сторон сносятся друг с другом непосредственно.
Каждая Договаривающаяся Сторона в течение месяца со дня вступления для нее в силу Конвенции сообщает депозитарию наименование своего компетентного органа.

Статья 8
В целях передачи осужденного для отбывания наказания компетентный орган одной Договаривающейся Стороны обращается к компетентному органу другой Договаривающейся Стороны.
Просьба составляется в письменной форме и к ней прилагаются:
сведения о личности осужденного (фамилия, имя, отчество, дата и место рождения);
сведения о гражданстве осужденного или его постоянном месте жительства;
текст статей закона, из которых видно, что деяния, за которые лицо осуждено к лишению свободы, являются преступлением в Государстве исполнения приговора;
письменное согласие осужденного на его передачу для исполнения приговора на территории Договаривающейся Стороны, гражданином которой он является или на территории которой имеет постоянное место жительства (если является лицом без гражданства), а в случае неспособности осужденного к свободному волеизъявлению - согласие его законного представителя.
Компетентный орган Государства вынесения приговора, кроме того, прилагает к просьбе удостоверенные:
копии приговора и имеющихся по делу решений вышестоящих судебных органов, документов о вступлении приговора в законную силу;
текст статей уголовного закона, на основании которых лицо осуждено;
документ об отбытой части наказания и той части наказания, которая подлежит дальнейшему отбыванию;
документ об исполнении дополнительного наказания, если оно было назначено;
сведения о состоянии здоровья и особенностях поведения осужденного;
сведения об ущербе и его возмещении;
иные документы, если это сочтет необходимым Государство вынесения приговора.
Просьба о передаче осужденного должна быть заверена подписью и скреплена гербовой печатью компетентного органа.

Статья 9
Каждая из Договаривающихся Сторон может истребовать документы, указанные в статье 8, до обращения с просьбой о передаче или принятия решения о согласии принять осужденного.

Статья 10
Компетентный орган Договаривающейся Стороны, которому направлена просьба о передаче осужденного для отбывания наказания, в срок, не превышающий 40 дней с момента получения необходимых документов, уведомляет компетентный орган Договаривающейся Стороны, направивший просьбу, о согласии на передачу осужденного в соответствии с условиями, предусмотренными настоящей Конвенцией, либо об отказе.

Статья 11
Место, время и порядок передачи осужденного определяются по договоренности между компетентными органами Договаривающихся Сторон.

Статья 12
Государство исполнения приговора обеспечивает продолжение отбывания наказания в соответствии со своим законодательством, не ухудшая положение осужденного. Подсудность рассмотрения вопроса об исполнении приговора другой Договаривающейся Стороны определяется по законодательству каждой из Договаривающихся Сторон.
Назначенное осужденному наказание отбывается на основании приговора суда Государства вынесения приговора. В срок наказания в виде лишения свободы засчитывается отбытый срок в Государстве вынесения приговора. Суд Государства исполнения приговора, исходя из вынесенного приговора, принимает решение о его исполнении, определяя по закону своего государства такой же срок лишения свободы, как и назначенный по приговору.
Если по законодательству Государства исполнения приговора за данное деяние предельный срок лишения свободы меньше, чем назначенный по приговору, суд определяет максимальный срок лишения свободы, предусмотренный законодательством этого государства.
Если приговор относится к двум или более деяниям, из которых одно или несколько не признается преступлениями в Государстве исполнения приговора, суд определяет, какая часть наказания применяется к деянию, являющемуся преступлением.
Решение об исполнении дополнительного наказания принимается судом Государства исполнения приговора, если такое наказание за совершенное деяние предусмотрено законодательством этого государства. Дополнительное наказание исполняется в порядке, предусмотренном настоящей статьей.

Статья 13
Компетентный орган Государства исполнения приговора в течение месяца уведомляет компетентный орган Государства вынесения приговора о решении суда об исполнении приговора, принятом в соответствии со статьей 12 настоящей Конвенции.
Статья 14
В отношении лица, переданного для отбывания наказания в Государство исполнения приговора, наступают такие же правовые последствия осуждения, как и в отношении лиц, осужденных на его территории за совершение такого же деяния.
Лицо, переданное для исполнения приговора, вынесенного компетентным судом другой Договаривающейся Стороны, не может быть вновь привлечено к уголовной ответственности на территории Государства исполнения приговора за то же деяние, в связи с которым был вынесен вступивший в законную силу приговор.

Статья 15
Исполнение неотбытого до передачи осужденного наказания, а также полное или частичное освобождение от наказания после принятия решения об исполнении приговора осуществляется в соответствии с законодательством Государства исполнения приговора.
Как Государство вынесения приговора, так и Государство исполнения приговора вправе применить акты помилования и амнистии, а также освободить осужденного от дальнейшего отбывания наказания в случае тяжкой неизлечимой болезни, если это предусмотрено законодательством Государства исполнения приговора.
Пересмотр приговора в отношении осужденного, переданного Государству исполнения приговора, может быть осуществлен только компетентным судом Государства вынесения приговора.

Статья 16
Если после передачи осужденного для отбывания наказания приговор изменен компетентным судом Государства вынесения приговора, то копия решения об этом и другие необходимые документы направляются компетентному органу Государства исполнения приговора. Суд Государства исполнения приговора решает вопрос об исполнении такого решения в порядке, предусмотренном статьей 15 настоящей Конвенции.
Если после передачи осужденного для отбывания наказания приговор отменен с прекращением уголовного дела в Государстве вынесения приговора, то копия решения об этом немедленно направляется для исполнения компетентному органу Государства исполнения приговора.
Если после передачи осужденного для отбывания наказания приговор в Государстве вынесения приговора отменен и предусмотрено новое расследование или судебное разбирательство, то копия решения об этом, материалы уголовного дела и другие материалы после проведения необходимых процессуальных действий в отсутствие осужденного направляются Государству исполнения приговора для осуществления уголовного преследования по законодательству этой Договаривающейся Стороны.

Статья 17
Каждая Договаривающаяся Сторона по просьбе другой Договаривающейся Стороны разрешает транзитную перевозку по своей территории осужденных, передаваемых в соответствии с настоящей Конвенцией третьей Договаривающейся Стороне.

Статья 18
Расходы, связанные с передачей осужденного, несет Государство вынесения приговора в пределах своей территории, а расходы, связанные с транзитной перевозкой, - Договаривающаяся Сторона, обратившаяся с ходатайством о такой перевозке.

Статья 19
Положения настоящей Конвенции применяются и в отношении лиц, осужденных до вступления Конвенции в силу.

Статья 20
Споры, возникающие в отношении толкования или применения настоящей Конвенции, решаются путем консультаций и переговоров между компетентными органами Договаривающихся Сторон.

Статья 21
Положения настоящей Конвенции не затрагивают прав и обязанностей Договаривающихся Сторон, вытекающих из других международных договоров, участниками которых они являются.

Статья 22
При исполнении настоящей Конвенции Договаривающиеся Стороны пользуются государственными языками или русским языком.
В случае исполнения документов на государственных языках Договаривающихся Сторон к ним прилагаются заверенные переводы на русском языке.

Статья 23
Настоящая Конвенция открыта для присоединения к ней других государств.
Для присоединившихся государств Конвенция вступает в силу на тридцатый день со дня сдачи документа о присоединении Исполнительному Секретариату Содружества Независимых Государств, являющемуся депозитарием настоящей Конвенции.

Статья 24
Настоящая Конвенция вступает в силу со дня сдачи Договаривающимися Сторонами депозитарию третьего уведомления о выполнении внутригосударственных процедур, необходимых для ее вступления в силу.
Для Договаривающихся Сторон, выполнивших необходимые процедуры позднее, она вступает в силу в день сдачи соответствующих документов депозитарию.
Настоящая Конвенция действует в течение пяти лет со дня вступления ее в силу. По истечении этого срока Конвенция автоматически продлевается каждый раз на новый пятилетний период.

Статья 25
Каждая Договаривающаяся Сторона может выйти из настоящей Конвенции,

направив об этом письменное уведомление депозитарию. Конвенция для этой

Договаривающейся Стороны утрачивает силу по истечении трех месяцев со дня

получения депозитарием уведомления о выходе.

Совершено в городе Москве 6 марта 1998 года в одном подлинном

экземпляре на русском языке. Подлинный экземпляр хранится в Исполнительном

Секретариате Содружества Независимых Государств, который направит каждому

государству, подписавшему настоящую Конвенцию, ее заверенную копию.

За Азербайджанскую Республику За Республику Молдова

За Республику Армения За Российскую Федерацию

За Республику Беларусь За Республику Таджикистан

За Грузию За Туркменистан

За Республику Казахстан За Республику Узбекистан

За Кыргызскую Республику За Украину

Специалист: Д.Кушенова