Қазақстан Республикасы мен Үндістан Республикасы арасындағы ұстап беру туралы шарт жасасу туралы

Қазақстан Республикасы Президентінің 2009 жылғы 22 қаңтардағы N 730 Жарлығы

ҚАУЛЫ ЕТЕМІН:
1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасы мен Үндістан Республикасы арасындағы ұстап беру туралы шарттың жобасы мақұлдансын.
2. Осы Жарлық қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ МЕН ҮНДІСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ
АРАСЫНДАҒЫ ҰСТАП БЕРУ ТУРАЛЫ
ШАРТ

Бұдан әрі "Уағдаласушы Мемлекеттер" деп аталатын Қазақстан Республикасы мен Үндістан Республикасы,
қылмыс жасаған адамды өзара ұстап беру туралы келесі ережелерді қабылдау жолымен қылмысқа қарсы күресте екі Уағдаласушы Мемлекеттің тиімді ынтымақтастығын арттыруға ниет білдіре отырып,
терроризмге қарсы күресу үшін нақты шаралар қабылдау қажеттігін мойындай отырып,
төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап. Ұстап беру міндеттемесі

1. Әрбір Уағдаласушы Мемлекет Сұрау салушы Мемлекеттің аумағының шегінде жасалған, 2-бабында көзделген ұстап беруге әкеп соғатын қылмыс үшін айыпталған немесе сотталған, Сұрау салынған Мемлекеттің аумағының шегінде жүрген кез келген адамды, аталған қылмыстың осы Шарттың күшіне енуінен бұрын немесе кейін жасалғанына қарамастан осы Шартта айқындалған мән-жайлар кезінде және талаптармен басқа Уағдаласушы Мемлекетке ұстап беруге міндеттенеді.
2. Сонымен қатар ұстап беру, егер Сұрау салынған Мемлекетте ұқсас жағдайларда осындай қылмысқа қатысты заң құзыры бар болса, Сұрау салған Мемлекет аумағының сыртында жасалған, бірақ оған қатысты заң құзыры бар осы Шарттың 2-бабында көзделген қылмысқа әкеп соғуына байланысты болуы мүмкін. Осындай жағдайда Сұрау салынған Мемлекет ауыр қылмысты есепке ала отырып, барлық істердің жағдайларын назарға алады.
3. Сонымен қатар ұстап беру, егер қылмысты Сұрау салушы Мемлекеттің азаматы үшінші мемлекетте жасаса және ол өзінің заң құзырын қылмыскер азаматтығымен негіздесе, осы Шарттың 2-бабында көзделген қылмысқа әкеп соғуына байланысты болуы мүмкін.

2-бап. Ұстап беруге әкеп соғатын қылмыс

Осы Шарттың мақсаты үшін ұстап беруге әкеп соғатын қылмыс Уағдаласушы Мемлекеттің әрқайсының заңнамаларына сәйкес кемінде бір жыл мерзімге бас бостандығынан айыру әрекеті болып табылады.

3-бап. Құрамдас қылмыстар

Ұстап беру осы Шартқа сәйкес Сұрау салынған Мемлекетте сұралып жатқан тұлғаның толық немесе жартылай жасаған әрекетіне қарамастан егер осы әрекет және оның зардабы немесе оның жоспарланған зардабы екі Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша ұстап беруге әкеп соғатын қылмыс жасалғаны толығымен алып қаратылса, ұстап беруге әкеп соғатын қылмыс үшін жүзеге асырылады.

4-бап. Эксаумақтық заң құзыры

Уағдаласушы Мемлекеттер кез келген азаматы үшін оның аумағынан тыс кез келген жасаған қылмысы екі Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша да қылмыс болып саналады.

5-бап. Ұстап беруден бас тартудың негіздері

1. Егер:
1.1. ол Сұрау салушы Мемлекеттің азаматы болып табылса; немесе
1.2. ол ұстап берілген жағдайда оған сот істі қарауы барысында залал келтіруін немесе ол оның нәсілдік, діни, ұлттық тиесілігіне немесе саяси сенім себептері бойынша жазалануын Сұрау салушы Мемлекетке дәлелдей алса; немесе
1.3. ол Сұрау салушы Мемлекетке, барлық жағдайларды ескергенде, оның ұстап берілуі Сұрау салушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес қылмыстық қудалау қозғау үшін немесе үкімді орындау үшін мерзімнің өтіп кету себебі бойынша немесе басқа заңның негізі бойынша әділетсіз немесе қатал шара болатынын дәлелдей алса; немесе;
1.4. Сұрау салушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша ұстап беруге жол берілмесе; немесе
1.5. сотталып немесе айыпталып жатқан ол жасаған қылмыс әскери қылмыс болып табылса, сонымен қатар әдеттегі қылмыстық құқыққа сәйкес қылмыс болып табылмаса, ұстап беруден бас тартылуы мүмкін.
2. Адам, сонымен қатар, егер оны ұстап берілуі сұралып жатқан қылмысқа қатысты ол Сұрау салушы Мемлекеттің қылмыстық қудалауына душар болса және сотталған немесе ақталған болса, онда ұстап берілмейді.
3. Егер ұстап берілуі сұралып жатқан адам Сұрау салынған Мемлекеттің сотымен ұстап беруге әкеп соғатын қылмысы үшін сотталуы мүмкін болса, онда ұстап беру туралы сұрау салудан Сұрау салушы Мемлекет бас тартуы мүмкін.

6-бап. Қылмыстық қудалауды жүзеге асыру жөніндегі
міндеттемелер

1. Егер Сұрау салушы Мемлекет 5-бабының 3-тармақшасында көрсетілген себептер бойынша ұстап беру туралы сұрау салудан бас тартса, ол бұл істі қылмыстық қудалдауды жүзеге асыру үшін өзінің құзыретті органына береді.
2. Егер құзыретті орган осы іс бойынша қылмыстық қудалдауды жүзеге асырмау шешімін қабылдаса, ұстап беру туралы сұрау салу осы Шартқа сәйкес қайтадан қаралу тиіс.

7-бап. Өз азаматтарын ұстап бермеу салдарлары

Егер 5-бабының 1.1-тармағына сәйкес ұстап беруден бас тартса, онда Сұрау салушы Мемлекет өздерінің заңнамасына сәйкес аталған қылмыс үшін осындай адамға қатысты қылмыстық іс қозғауы тиіс. Бұл мақсатта Сұрау салушы Мемлекет Сұрау салынған Мемлекетке тиісті құжаттар мен дәлелдерді береді.

8-бап. Ұстап беруді кейінге қалдыру және белгілі уақытқа
ұстап беру

1. Егер ұстап берілуге жататын адам Сұрау салушы Мемлекет аумағында қылмыстық жауапкершілікке тартылған болса немесе басқа қылмысы үшін жазасын өтеп жатқан болса, онда іс бойынша өндіріс жүргізу аяқталғанға, жаза өтелгенге немесе босатылғанға дейін ұстап беруді кейінге қалдыра алады, бұл туралы Сұрау салушы Мемлекетке хабарланады.
2. Егер ұстап беруді кейінге қалдыру мерзімнің өтіп кетуіне әкеліп соқса немесе тергелуін қиындатуы мүмкін болса, онда адам Сұрау салушы Мемлекеттің арнайы сұрау салуы бойынша уақытша ұстап берілуі мүмкін.
3. Уақытша ұстап берілген адамды Сұрау салушы Мемлекет іс бойынша өндіріс жүргізу аяқталғаннан кейін дереу қайтаруға тиіс.

9-бап. Ұстап беру рәсімдері

1. Ұстап беру туралы сұрау салу дипломатиялық арналар арқылы жіберіледі.
2. Ұстап беру туралы сұрау салу:
2.1. ұстап берілуі сұрау салынған адамның атын және тегін (әкесінің атын), оның азаматтығы, тұратын жері немесе орналасқан жері туралы ақпаратты және басқа қажетті деректерді, сондай-ақ, мүмкіндігінше, бұл адамның ауызша суреттелген портретін, оның фотографиясы мен саусақ бедерін;
2.2. ұстап берілуі сұрау салынғанға байланысты қылмыс құрамының сипаттамасын; және
2.3. мынаны:
2.3.1.аталған қылмыстың жіктемесін; және
2.3.2. аталған қылмысты жасағаны үшін санкцияны көздейтін тиісті заң мәтінін қамтуға тиіс.
3. Жоғарыда көрсетілген мәліметтерден басқа, қылмыстық қудалауды жүзеге асыру үшін ұстап беру туралы сұрау салуға, Сұрау салушы Мемлекеттің құзыретті органы берген қамауға алу туралы қаулының (тұтқынға алу ордерінің) көшірмесі қоса берілуге тиіс.
4. Егер сұрау салу енді сотталушы адамға қатысты болса, оған сонымен қатар үкімнің куәландырылған көшірмесі мен аталған адамның үкімге дауласа алмайтындығы туралы өтініш, сондай-ақ аталған адамның жазалау мерзімінің өтелмеген бөлігі көрсетілген нұсқама қоса берілуге тиіс.
5. Егер Сұрау салушы Мемлекет сұрау салу бойынша шешім қабылдау үшін осы Шарттың мақсаты үшін ұсынылған дәлелдер мен ақпарат жеткіліксіз деп тапқан, онда қосымша дәлелдер немесе ақпарат ақылға сыйымды мерзім шегінде берілуге тиіс.

10-бап. Уақытша тұтқынға алу

1. Шұғыл жағдайларда Сұрау салынған Мемлекет өз заңнамасына сәйкес Сұрау салушы Мемлекеттің құзыретті органдарының дипломатиялық арналар бойынша немесе Халықаралық Қылмыстық Полиция Ұйымының Орталық Ұлттық Бюрасы - ИНТЕРПОЛ арқылы сұрау салуы бойынша ұстап беру туралы сұрау салуды алғанға дейін адамды тұтқынға алуы мүмкін. Сұрау салу осы адамды ұстап беру туралы сұрау салу жолданған ниетке нұсқаманы және оған қатысты тұтқынға алу ордерінің бар-жоғына немесе үкімге сілтемені; және бар болған жағдайларда Шарттың 9-бабының 2.1 және 2.3.-тармақшаларында көзделген мәліметтерді, сондай-ақ адам қылмыс жасаған немесе сотталған жағдайда тұтқындауға ордер беруін дәлелдеу үшін Сұрау салған Мемлекеттің аумағында қажетті қолда бар басқа да ақпаратты қамтуға тиіс.
2. Егер оны ұстап беру туралы сұрау салу аталған мерзім ішінде алынбаған болса, осындай сұрау салу бойынша тұтқынға алынған адам, ол тұтқындалған күннен бастап 30 күн өткеннен кейін босатылуы тиіс. Қамауға алынған мерзімі Сұрау салушы Мемлекеттің бұл жөнінде сұрау салуы бойынша 60 күнге дейін және ерекше жағдайларда 90 күнге дейін ұзартылуы тиіс.

11-бап. Арнайы ереже

1. Ұстап берілген адам Сұрау салынған Мемлекеттің келісімінсіз ұстап берілгені үшін өзге қылмыс және оны ұстап беруге негіздемеге ұсынылған дәлелдер негізінде ашылған кез-келген неғұрлым елеусіз қылмысы үшін Сұрау салушы Мемлекетте қылмысқа немесе жазаға тартыла алмайды, сондай-ақ ол адам Сұрау салушы Мемлекеттің келісімінсіз үшінші мемлекетке беріле алмайды.
2. Егер:
2.1. ұстап берілген адам кез-келген заңдық негізде қылмыстық қудалау, жазасын өтеу немесе босату аяқталғаннан кейін 30 күннің ішінде мүмкіндігінің бар болуына қарамастан Сұрау салушы Мемлекеттің аумағын тастап шықпаса. Бұл мерзімге ұстап берілген адамның оған тәуелсіз себептер бойынша Сұрау салушы Мемлекеттің аумағын тастап шыға алмаған уақыты есептелмеуі тиіс;
2.2. ұстап берілген адам бір күні сол аумағын тастап шыға отырып, сол жерге өз еркімен оралса, Сұрау салынған Тараптың келісімі талап етілмейді.
3. Осы баптың 1-тармағындағы ережелер адам оралғаннан кейінгі жасаған қылмысына немесе осы құқық бұзушылықтарға байланысты туындаған істерге қолданылмайды.

12-бап. Құжаттарды және дәлелдерді тану

1. Берілген немесе куәландырылған құжаттар, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің аумағындағы құзыретті соттар немесе өзге де органдар белгіленген түрде алған айғақтар басқа Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында, оның заңнамасына сәйкес, қандай да бір заңдастыруды талап етпейді.
2. Уағдаласушы Мемлекеттің бірінің аумағындағы ресми ретінде қарастырылатын құжаттар сондай-ақ басқа Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында ресми құжаттардың дәлелдеуші күшіне ие болады.

13-бап. Бәсекелестік сұрау салулар

Егер бір адамды сол немесе басқа да қылмысы үшін Уағдаласушы Мемлекет және Сұрау салынған Мемлекетпен ұстап беру туралы уағдаластығы бар үшінші мемлекет ұстап беруге сұрау салса, онда Сұрау салынған Мемлекет бұл адамды бұл ретте қай мемлекетке ұстап беру туралы шешім қабылдайды, Уағдаласушы Мемлекетке артықшылық беруге міндеттенбейді.

14-бап. Өлім жазасы

Егер Сұрау салушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес сұрау салынып отырған адам оны ұстап беруге сұрау салынып жатқан қылмысы үшін өлім жазасына тартылуы мүмкін болса, ал Сұрау салынған Мемлекеттің заңнамасының сәйкес жағдайда өлім жазасы көзделмесе, егер Сұрау салынған Мемлекеттің пікірі бойынша тек Сұрау салушы Мемлекет өлім үкімінің орындалмайтыны туралы жеткілікті келіпдіктер ұсынбаса, ұстап беруден бас тартылуы мүмкін.

15-бап. Беру

1. Ұстап берілуге тиіс адамды беру тәртібі өзара қолайлы шарттарда екі Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органдары арасында келісілуі тиіс.
2. Сұрау салушы Мемлекет сұрау салынған адамды Сұрау салынған Мемлекеттің аумағынан Сұрау салынған Мемлекет келісім берген сәттен бастап бір ай немесе Сұрау салынған Мемлекеттің заңнамасымен рұқсат етілген уақыттың үлкен кезеңі ішінде алып кетеді. Егер адамды осы мерзім ішінде алып кетпесе, Сұрау салынған Мемлекет оның осы қылмысы үшін ұстап беруден бас тартуы мүмкін.

16-бап. Қылмысқа байланысты заттарды беру

1. Сұрау салушы Мемлекеттің сұрау салуы бойынша Сұрау салынған Мемлекет шегінде өзінің заңнамасында көзделген ұстап берілген адам жасаған қылмыс құралы болып табылатын заттарды, қылмыстың ізі бар немесе қылмыстық жолмен алынған заттарды береді.
2. Жоғарыда аталған заттар адамды ұстап беру оның өлуіне, қашып кетуіне байланысты немесе басқа себептер бойынша жүзеге асырыла алмайтын жағдайларда беріледі.
3. Егер осы Баптың 1-тармағында аталған заттар басқа қылмыстық іс бойынша өндіріс үшін қажет болса, Сұрау салынған Мемлекет оларды беруді осы іс жүргізу аяқталғанға дейін кейінге қалдыра алады.
4. Сұрау салушы Мемлекетке берілген заттарға деген үшінші адамдардың құқықтары күшінде қалады. Іс бойынша іс жүргізу аяқталғаннан кейін бұл заттарды Сұрау салушы Мемлекет оның аумағында жүрген иелеріне қайтарады. Егер иелері Сұрау салынған Мемлекеттің аумағында болса, заттарды иелеріне беру үшін оған қайтарады. Егер иелері үшінші мемлекеттің аумағында болса, заттарды Сұрау салушы Мемлекет оның есебінен оларға қайтарады.
5. Заттар мен ақшалай қаражаттарды беру Сұрау салынған Мемлекеттің заңнамасында көзделген шектерде жүзеге асырылады.

17-бап. Ұстап беруге өзара құқықтық көмек

Әрбір Уағдаласушы Мемлекеттер өздерінің заңнамаларына сәйкес ұстап беруге сұрау салынған қылмыспен байланысты қылмыстық істер бойынша бір-біріне бар мүмкіндігінше құқықтық көмек көрсететін болады.

18-бап. Ұстап беру бойынша шығыстар

Ұстап беруге қатысты барлық шығыстарды аумағында іс жүргізу туындаған Уағдаласушы Мемлекет көтереді. Уағдаласушы Мемлекеттің біреуінің үшінші мемлекеттен Уағдаласушы басқа Мемлекеттің аумағы арқылы ұстап берілген адамды транзиттік тасымалдауынан туындаған шығыстарды транзитті жүзеге асыратын Уағдаласушы Мемлекет көтереді.

19-бап. Тілі

Осы Шартты орындау кезінде Уағдаласушы Мемлекеттер басқа Уағдаласушы Мемлекеттің тіліне аударманы немесе ағылшын тіліндегі нұсқасы қоса отырып, өзінің мемлекеттік тілін пайдаланады.

20-бап. Халықаралық конвенциялар/шарттар

Осы шарт Уағдаласушы Мемлекеттің қол қоюшылар болып табылатын басқа халықаралық конвенция/шарттардың бірінен туындайтын Уағдаласушы Мемлекеттің құқықтары мен міндеттемесіне міндеттемелерін қозғамайды.

21-бап. Транзит

1. Ұстап беру адамы болып табылатын адамды транзиттеу Уағдаласушы Мемлекеттің аумағы арқылы үшінші мемлкеттен басқа Уағдаласушы Мемлекеттің аумағына 2-бап бойынша ұстап беруге әкеп соғатын қылмыс болып табылатын осы қылмыста қаралатын сұрау салу негізінде рұқсат беруі тиіс.
2. Егер осы Мемлекеттің пікірі бойынша оның заңнамасында мүмкін болмаса, Сұрау салынған Мемлекеттің азаматын транзиттеуден бас тартуы мүмкін.
3. Транзиттеу туралы сұрау салу 9-бапта аталған құжаттарды жүргізуі тиіс.

22-бап. Өзгерістер мен толықтырулар

Уағдаласушы Мемлекеттер осы Шарт күшіне ену үшін көзделген тәртіпте күшіне енген бөлек хаттама осы Шартты өзгертуі мүмкін.

23-бап. Консультация

Осы Шартты қабылдау немесе түсіндіру барысында туындаған кез келген даулар Уағдаласушы Мемлекеттердің өзара консультациялар жолымен шешеді.

24-бап. Құзырлы органдар

Уағдаласушы Мемлекеттердің осы Шартты іске асыру мақсаты үшін құзырлы органдары:
Қазақстан Республикасы үшін - Қазақстан Республикасының Бас прокуратурасы,
Үндістан Республикасы үшін - Сыртқы істер министрлігі болып табылады.

25-бап. Ратификация және әрекеттің тоқтатылуы

1. Осы Шарт ратификациялауға жатады және ратификацияланған грамоталармен алмасқан күнінен бастап күшіне енеді.
2. Уағдаласушы Мемлекеттердің кез келгені дипломатиялық арналар бойынша басқа Уағдаласушы Мемлекетке хабарлау арқылы кез келген уақытта осы Шарттың әрекетін тоқтата алады; және егер осындай хабарлау жолданса, хабарлау тәрізді алғаннан кейін алты ай ішінде өз әрекетін тоқтатады.
3. Осыны куәландыру үшін төменде қол қойған, тиісті өкілеттіктер осы Шартқа қол қойды.

Нью-Дели қаласында "24" қаңтарда 2009 жылғы әрқайсысы қазақ, орыс, хинди және ағылшын тілдеріндегі екі данада жасалды, әрі бүкіл мәтіндері бірдей болып табылады. Келіспеушіліктер туындаған жағдайда түсіндіру мақсаты үшін ағылшын тіліндегі мәтін пайдаланылады.

Қазақстан Республикасы үшін Үндістан Республикасы үшін

О подписании Договора между Республикой Казахстан и Республикой Индия о выдаче

Указ Президента Республики Казахстан от 22 января 2009 года № 730

ПОСТАНОВЛЯЮ:
1. Одобрить прилагаемый проект Договора между Республикой
Казахстан и Республикой Индия о выдаче.
2. Настоящий Указ вводится в действие со дня подписания.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

проект

Договор
между Республикой Казахстан и Республикой Индия о выдаче

Республика Казахстан и Республика Индия, именуемые в дальнейшем «Договаривающиеся Государства»,
желая повысить эффективность сотрудничества обоих Договаривающихся Государств в борьбе с преступностью путем принятия следующих положений о взаимной выдаче лиц, совершивших преступления;
признавая, что необходимо принятие конкретных мер для борьбы с терроризмом;
договорились о нижеследующем:

Статья 1
Обязательство выдачи

1. Каждое Договаривающееся Государство обязуется выдавать другому Договаривающемуся Государству при обстоятельствах и на условиях, определенных в настоящем Договоре, любое лицо, обвиняемое или осужденное за преступление, влекущее выдачу, предусмотренное статьей 2, совершенное в пределах территории Запрашивающего Государства, и пребывающее в пределах территории Запрашиваемого Государства вне зависимости от того, имело данное преступление место до или после вступления в силу настоящего Договора.
2. Выдача также будет возможна в связи с влекущим выдачу преступлением, предусмотренным статьей 2 настоящего Договора, которое совершено вне территории Запрашивающего Государства, но в отношении которого оно имеет юрисдикцию, если Запрашиваемое Государство при аналогичных обстоятельствах, имело бы юрисдикцию в отношении такого преступления. В таких случаях Запрашиваемое Государство принимает во внимание все обстоятельства дела, учитывая тяжесть преступления.
3. Выдача также возможна за влекущее выдачу преступление, предусмотренное в статье 2 настоящего Договора, если оно совершено в третьем государстве гражданином Запрашивающего Государства и оно обосновывает свою юрисдикцию гражданством преступника.

Статья 2
Преступления, влекущие выдачу

Для целей настоящего Договора преступлением, влекущим выдачу, является деяние, которое в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства предусматривает наказание в виде лишения свободы на срок не менее одного года.

Статья 3
Составные преступления

В соответствии с настоящим Договором выдача осуществляется за преступление, влекущее выдачу, невзирая на то, что деяние запрашиваемого лица, было совершено полностью или частично в Запрашиваемом Государстве, если это деяние и его последствия, или его планировавшиеся последствия, взятые в целом, рассматривались бы как совершение преступления, влекущего выдачу, по законодательству обоих Договаривающихся Государств.

Статья 4
Экстерриториальная юрисдикция

Будет считаться преступлением по законодательству обоих Договаривающихся Государств для любого гражданина Договаривающегося Государства, совершение любого преступления в любом месте вне его территории.

Статья 5
Основания для отказа в выдаче

1. В выдаче лица может быть отказано, если:
1.1 оно является гражданином Запрашиваемого Государства; или
1.2 оно сможет доказать Запрашиваемому Государству, что в случае выдачи ему будет причинен ущерб в ходе судебного разбирательства или оно будет наказано в связи с его расовой, религиозной, национальной принадлежностью или политическими убеждениями; или
1.3 оно сможет доказать Запрашиваемому Государству, что, учитывая все обстоятельства, его выдача будет несправедливой и жестокой мерой по причине истечения срока давности для возбуждения уголовного дела по законодательству Запрашиваемого Государства или для исполнения приговора, или по иному законному основанию; или
1.4 выдача не допускается по законодательству Запрашиваемого Государства; или
1.5 преступление, в совершении которого оно обвиняется или за которое оно осуждено, является воинским преступлением, которое также не является преступлением в соответствии с обычным уголовным правом.
2. Лицо не будет выдано, если в отношении преступления, в связи с которым запрашивается его выдача, оно было ранее подвергнуто уголовному преследованию в Запрашиваемом Государстве и было осуждено или оправдано.
3. Запрос о выдаче может быть отклонен Запрашиваемым
Государством, если лицо, выдача которого запрашивается, может быть
судимо за влекущее выдачу преступление в судах Запрашиваемого
Государства.

Статья 6
Обязательство по осуществлению уголовного преследования

1. Если Запрашиваемое Государство отказывает в запросе о выдаче по причине, указанной в пункте 3 статьи 5, оно передает это дело своим компетентным органам для осуществления уголовного преследования.
2. Если компетентные органы примут решение не осуществлять уголовное преследование по данному делу, запрос о выдаче должен быть рассмотрен вновь в соответствии с настоящим Договором.

Статья 7
Последствия невыдачи собственных граждан

Если в соответствии с пунктом 1.1 статьи 5 в выдаче отказано, Запрашиваемое Государство должно возбудить уголовное дело в отношении этого лица за данное преступление в соответствии со своим законодательством. В этих целях Запрашивающее Государство передает Запрашиваемому Государству соответствующие документы и доказательства.

Статья 8
Отсрочка выдачи и выдача на время

1. Если лицо, подлежащее выдаче, привлечено к уголовной ответственности или отбывает наказание за другое преступление на территории Запрашиваемого Государства, то выдача может быть отсрочена до окончания производства по делу, отбытия наказания или освобождения, о чем уведомляется Запрашивающее Государство.
2. Если отсрочка выдачи может повлечь за собой истечение срока давности или затруднить расследование, то лицо может быть выдано на время по специальному запросу Запрашивающего Государства.
3. Выданное на время лицо должно быть возвращено Запрашиваемому Государству немедленно по окончании производства по делу.

Статья 9
Процедура выдачи

1. Запрос о выдаче направляется по дипломатическим каналам.
2. Запрос о выдаче должен содержать:
2.1 имя и фамилию (отчество) лица, выдача которого запрашивается, информацию о его гражданстве, месте жительства или пребывания и другие необходимые данные, а также при возможности, словесный портрет этого лица, его фотографии и отпечатки пальцев;
2.2 описание состава преступления, в связи с которым запрашивается выдача; и
2.3 текст соответствующего закона, предусматривающий:
2.3.1 квалификацию данного преступления; и
2.3.2 санкцию за совершение данного преступления.
3. К запросу о выдаче для осуществления уголовного преследования, кроме вышеуказанных сведений, должна быть приложена копия ордера на арест, выданного компетентным органом Запрашивающего Государства.
4. Если запрос относится к уже осужденному лицу, он должен также сопровождаться заверенной копией приговора и заявлением о том, что данное лицо не может оспаривать приговор, а также указанием, какую часть срока наказания данное лицо не отбыло.
5. Если Запрашиваемое Государство сочтет, что представленные для целей настоящего Договора доказательства и информация недостаточны для принятия решения по запросу, то должны быть представлены дополнительные доказательства или информация в пределах разумных сроков.

Статья 10
Временный арест

1. В срочных случаях в соответствии с законодательством лицо может быть арестовано Запрашиваемым Государством по запросу компетентных органов Запрашивающего Государства, сделанному по
дипломатическим каналам или через Национальное Центральное Бюро
Международной Организации Уголовной Полиции - ИНТЕРПОЛ, до
получения запроса о выдаче. Запрос должен содержать указание на намерение направить запрос о выдаче данного лица и ссылку на наличие ордера на арест или на приговор в отношении него; и, при наличии, сведения, указанные в пунктах 2.1 и 2.3 статьи 9 настоящего Договора, а также, другую имеющуюся информацию, необходимую на территории Запрашиваемого Государства для обоснования того, что выдача ордера на арест произведена в связи совершенным преступлением или осуждением лица.
2. Лицо, арестованное по такому запросу, должно быть освобождено по истечению 30 дней с даты его ареста, если запрос о его выдаче не будет получен в течение этого периода. Период задержания подлежит продлению до 60 дней по соответствующему запросу Запрашивающего Государства и до 90 дней в исключительных случаях.

Статья 11 Специальное правило

1. Без согласия Запрашиваемого Государства выданное лицо не может быть привлечено к уголовной ответственности или подвергнуто наказанию за иное преступление, чем то, за которое была предоставлена выдача, и любое менее значительное преступление, раскрытое на основании доказательств, представленных в обоснование его выдачи, а также это лицо не может быть без согласия Запрашиваемого Государства выдано третьему государству.
2. Согласия Запрашиваемого Государства не требуется, если:
2.1 выданное лицо не покинет, несмотря на имеющуюся у него возможность, территорию Запрашивающего Государства в течение 30 дней после окончания уголовного преследования, отбытия наказания или освобождения по любому законному основанию. В этот срок не должно засчитываться время, в течение которого выданное лицо не могло покинуть территорию Запрашивающего Государства по не зависящим от него причинам;
2.2. выданное лицо, покинув однажды эту территорию, добровольно возвратилось туда.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи не должны применяться к преступлениям, совершенным после возвращения лица или по делам, возникающим в связи с такими преступлениями.

Статья 12
Признание документов и доказательств

1. Документы, выданные или заверенные, а также показания, полученные компетентными судами или иными органами в установленной форме на территории одного Договаривающегося Государства в соответствии с его законодательством, не требуют какой-либо легализации на территории другого Договаривающегося Государства.
2. Документы, рассматриваемые как официальные на территории
одного из Договаривающихся Государств, имеют доказательственную силу
официальных документов также на территории другого Договаривающегося
Государства.

Статья 13
Конкурирующие запросы

Если выдача одного и того же лица запрашивается за то же или другие преступления Договаривающимся Государством и третьим государством, с которым Запрашиваемое Государство имеет договоренность о выдаче, то Запрашиваемое Государство принимает решение о том, которому государству это лицо будет выдано, не будучи при этом обязанной отдавать предпочтение Договаривающемуся Государству.

Статья 14
Смертная казнь

Если в соответствии с законодательством Запрашивающего Государства запрашиваемое лицо может быть подвергнуто смертной казни за преступление, за которое запрашивается его выдача, а законодательство Запрашиваемого Государства не предусматривает смертной казни в подобном случае, в выдаче может быть отказано, если только Запрашиваемое Государство не представит достаточных, по мнению Запрашиваемого Государства, гарантий в том, что смертный приговор не будет исполнен.

Статья 15
Передача

1. Порядок передачи лица, подлежащего выдаче, должен быть согласован между компетентными органами обоих Договаривающихся Государств на взаимоприемлемых условиях.
2. Запрашивающее Государство вывозит запрашиваемое лицо с территории Запрашиваемого Государства в течение одного месяца с момента согласия Запрашиваемого Государства выдать или большего периода времени, разрешенного законодательством Запрашиваемого Государства. Если лицо не было вывезено в течение этого времени, Запрашиваемое Государство может отказать-выдать его за данное преступление.

Статья 16
Передача предметов, связанных с преступление

1. Запрашиваемое Государство в пределах, установленных его законодательством, передает по запросу Запрашивающего Государства предметы, являющиеся орудиями преступления, совершенного выдаваемым лицом, имеющие следы преступления или добытые преступным путем.
2. Вышеуказанные предметы передаются также в случаях, когда выдача не может быть осуществлена вследствие смерти лица, побега или по другим причинам.
3. Запрашивающее Государство может временно отложить передачу предметов, указанных в пункте 1 настоящей статьи, если они необходимы для производства по другому уголовному делу до окончания такого производства.
4. Права третьих лиц на переданные Запрашивающему Государству предметы остаются в силе. После окончания производства по делу Запрашивающее Государство возвращает эти предметы их владельцам, которые находятся на его территории. Если владельцы находятся на территории Запрашиваемого Государства, эти предметы возвращаются ему для передачи им. Если владельцы находятся на территории третьего государства, предметы возвращаются им Запрашивающим Государством за его счет.
5. Передача предметов и денежных средств осуществляется в пределах, предусмотренных законодательством Запрашиваемого Государства.

Статья 17
Взаимная правовая помощь в выдаче

Каждое Договаривающееся Государство в соответствии со своим законодательством оказывает другому максимально возможную правовую помощь по уголовным делам, в связи с преступлениями, за которые запрашивается выдача.

Статья 18
Расходы по выдаче

Все расходы, относящиеся к выдаче, несет Договаривающееся Государство, на территории которого они возникли. Расходы, вызванные транзитной перевозкой выданного лица одному из Договаривающихся Государств из третьего государства через территорию другого Договаривающегося Государства, несет Договаривающееся Государство, которое осуществляет транзит.

Статья 19
Языки

При выполнении настоящего Договора Договаривающиеся Государства пользуются своим государственным языком с приложением перевода на государственный язык другого Договаривающегося Государства или на английский язык.

Статья 20
Международные конвенции/договоры

Настоящий Договор не затрагивает права и обязательства Договаривающихся Государств, возникших из других международных конвенций/договоров, подписантами которых являются Договаривающиеся Государства.

Статья 21
Транзит

1. Транзит лица, являющегося субъектом выдачи, из третьего государства через территорию Договаривающегося Государства на территорию другого Договаривающегося Государства должен быть разрешен на основании запроса, предусматривающего, что данное преступление является преступлением, влекущим выдачу по статье 2 .
2. В транзите гражданина Запрашиваемого Государства может быть отказано, если, по мнению этого Государства это недопустимо по его законодательству.
3. Запрос о транзите должен быть сопровожден документами, упомянутыми в статье 9 .

Статья 22
Изменения и дополнения

Договаривающиеся Государства могут изменить настоящий Договор отдельными протоколами, которые вступают в силу в порядке, предусмотренном для вступления в силу настоящего Договора.

Статья 23
Консультации

Любые споры, которые могут возникнуть в ходе применения или толкования настоящего Договора будут разрешаться Договаривающимися Государствами путем взаимных консультаций.

Статья 24
Компетентные органы

Компетентными органами Договаривающихся Государств для целей реализации настоящего Договора являются:
для Республики Казахстан - Генеральная прокуратура Республики Казахстан;
для Республики Индия - Министерство иностранных дел.

Статья 25
Ратификация и прекращение действия

1. Настоящий Договор подлежит ратификации и вступает в силу с даты обмена ратификационными грамотами.
2. Любое из Договаривающихся Государств может прекратить действие настоящего Договора в любое время посредством уведомления другого Договаривающегося Государства по дипломатическим каналам; и
если такое уведомление было отправлено, Договор прекращает свое
действие в течение шести месяцев после его получения.
3. В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на
то уполномоченные, подписали настоящий Договор.

Совершен в городе Нью-Дели 24 января 2009 года в двух экземплярах, каждый на казахском, хинди, русском и английском языках, причем все тексты являются равно аутентичными. В случае возникновения разногласий в толковании, используется текст на английском языке.

За Республику Казахстан За Республику Индия