Қазақстан Республикасы мен Мысыр Араб Республикасы арасындағы ұстап беру туралы шартқа қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Президентінің 2022 жылғы 24 қарашадағы № 1082 Жарлығы.

      "Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары туралы" 2005 жылғы 30 мамырдағы Қазақстан Республикасы Заңының 8-бабының 1) тармақшасына сәйкес ҚАУЛЫ ЕТЕМІН:

      1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасы мен Мысыр Араб Республикасы арасындағы ұстап беру туралы шарттың жобасы мақұлдансын.

      2. Қазақстан Республикасының Бас Прокуроры Берік Ноғайұлы Асыловқа Қазақстан Республикасы мен Мысыр Араб Республикасы арасындағы ұстап беру туралы шартқа қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасының атынан қол қоюға өкілеттік берілсін.

      3. Осы Жарлық қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.


      Қазақстан Республикасының
      Президенті Қ.Тоқаев

  Қазақстан Республикасы
Президентінің
2022 жылғы 24 қарашадағы
№ 1082 Жарлығымен
МАҚҰЛДАНҒАН
Жоба

Қазақстан Республикасы мен Мысыр Араб Республикасы арасындағы ұстап беру туралы ШАРТ

      Бұдан әрі "Уағдаласушы мемлекеттер" деп аталатын Қазақстан Республикасы мен Мысыр Араб Республикасы

      экстрадициялау мәселелеріндегі екіжақты ынтымақтастықты дамытуға және оны нығайтуға ниет білдіре отырып,

      төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап Ұстап беру міндеттемесі

      Әрбір Уағдаласушы мемлекет ұстап беруге әкеп соғатын қылмыстар үшін қылмыстық қудалауды жүзеге асыру немесе заңды күшіне енген сот үкімін орындау мақсатында іздестіріліп жатқан, өзінің аумағында жүрген кез келген адамды осы Шарттың талаптарына сәйкес ұстап беруге міндеттенеді.

2-бап Ұстап беруге әкеп соғатын қылмыстар

      1. Осы Шарттың мақсатында ұстап беруге әкеп соғатын қылмыстар деп екі Уағдаласушы мемлекеттің де ұлттық заңнамасына сәйкес қылмыстық жазаланатын және жасалғаны үшін кемінде бір (1) жыл мерзімге бас бостандығынан айыру түрінде жаза немесе неғұрлым қатаң жаза көзделетін қылмыстар танылады.

      2. Егер ұстап беру туралы сұрау салу оған қатысты ұстап беруге әкеп соғатын кез келген қылмыс үшін бас бостандығынан айыру түріндегі сот үкімін орындау үшін іздестіріліп жатқан адамға қатысты болған жағдайда, егер жазаның өтелмеген мерзімі кемінде алты (6) айды құраған жағдайда ғана адам ұстап берілуі мүмкін болады.

      3. Осы баптың 1-тармағына сәйкес қылмыстың жазаланатынын айқындау кезінде Уағдаласушы мемлекеттердің ұлттық заңнамасы бойынша осы қылмысты құрайтын іс-әрекеттің осыған ұқсас қылмыстардың санатына жататын-жатпайтынының немесе дәл сол немесе басқа терминологиямен белгіленетінінің маңызды болмайды.

      4. Егер қылмыс сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағынан тыс жерде жасалса, ұстап беру сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық заңнамасында дәл осындай мән-жайларда оның аумағынан тыс жерде жасалған қылмыстар үшін қылмыстық қудалау көзделетін жағдайда жүзеге асырылады.

      5. Егер адамды ұстап беру туралы сұрау салу екі Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес әрқайсысы жазаланатын екі немесе одан да көп қылмыстарға қатысты болса және олардың кейбіреулері осы баптың 1 және 2-тармақтарында көзделген белгілерді қамтымайтын жағдайда, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет барлық қылмыстарға қатысты адамды ұстап беруге құқылы.

3-бап Ұстап беруден бас тарту үшін міндетті негіздер

      Егер:

      a) сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет ұстап беру сұратылып жатқан қылмыс саяси қылмыс болып табылады деп есептесе;

      b) сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің ұстап беру туралы сұрау салу адамды нәсілдік белгісі, діни сенімі, ұлты, жынысы, әлеуметтік мәртебесі, этностық тиесілігі, саяси көзқарасы бойынша қылмыстық қудалау немесе жазалау мақсатында жалпықылмыстық қылмыстар жасағаны үшін жолданған немесе осы адамның жағдайы осындай фактілерге байланысты айтарлықтай нашарлауы мүмкін деп пайымдауға елеулі негіздері бар болса;

      c) ұстап берілуі сұратылып отырған адам сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің аумағында дәл сол қылмыс үшін сотталған немесе оған қарсы қылмыстық іс жүргізу тоқтатылған, не оған тағылған айып алынып тасталған болса;

      d) сұрау салу алынған кезде сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес ескіру мерзімінің өтуі салдарынан не сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес өзге де негіз бойынша қылмыстық қудалауды бастау немесе үкімді орындау мүмкін болмаса, ұстап беруден бас тартылуға тиіс. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет ескіру мерзімдерін есептеу кезінде сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағында болған осы мерзімдерді үзуге немесе тоқтата тұруға байланысты кез келген әрекеттерді немесе мән-жайларды ескеруге тиіс;

      е) сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет ұстап беру өзінің егемендігіне, ұлттық қауіпсіздігіне, қоғамдық тәртібіне немесе өзге де елеулі мүдделеріне нұқсан келтіреді не өзінің ұлттық заңнамасына немесе халықаралық міндеттемелеріне қайшы келеді деп есептесе;

      f) қылмыс тек әскери міндеттерді бұзуға байланысты болса, ұстап беруден бас тартылуға тиіс.

4-бап

Ұстап беруден бас тарту үшін факультативтік негіздер

      Мына мән-жайлардың кез келгені бойынша:

      a) егер сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет қылмыстың ауырлық дәрежесін және сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің мүдделерін назарға ала отырып, бұл адамды ұстап беру іздестіріліп жатқан адамның жасына, денсаулық жағдайына немесе жеке басының озге де мән-жайларына орай ізгілік пайымдарымен үйлеспейді деп есептесе, ұстап беруден бас тартылуы мүмкін. Бұл жағдайларда сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет адамды ұстап беруден бас тартудың орнына ұстап беру іздестіріліп жатқан адам үшін ауыр зардаптар әкеледі деп пайымдауға себептер жойылғанға дейін ұстап беруді кейінге қалдыруға құқылы. Бұл үшін сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет шешім қабылдаудың алдында сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетпен консультация жүргізуге тиіс;

      b) соған байланысты ұстап беру туралы сұрау салу жолданған қылмыс сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекетгің аумағынан тыс жерде жасалып, бірақ оның мүдделеріне қарсы бағытталса;

      c) егер сұрау салынатын мемлекеттің аумағында ұстап берілуі сұратылып отырған адамға қатысты тергеп-тексеру жүргізілсе, ұстап беруден бас тартылуы мүмкін.

5-бап Өз азаматтарын ұстап беру

      1. Өз азаматтарын ұстап беруге жол берілмейді.

      2. Өз азаматын ұстап беруден бас тартылған кезде сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің сұрау салуы бойынша осы адамды өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес қылмыстық қудалауга тартуға немесе сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет шығарған, заңды күшіне енген үкімді орындауға тиіс. Осы мақсат үшін сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет осы Шарттың 6-бабында көрсетілген орталық органдар арқылы қылмыстық істі, сот шешімдерін, дәлелдемелерді және өз иелігіндегі басқа да кез келген құжаттарды және ақпаратты береді.

      3. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке осындай сұрау салу бойынша жасалған іс-қимылдар туралы, іс бойынша одан кейінгі сот талқылауы туралы және қабылданған түпкілікті процестік шешім туралы уақтылы хабарлайды.

      4. Ұстап берілуге жататын адам оны бергенге дейін сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің азаматтығын алған жағдайда, осы баптың 2-тармағының ережелері қолданылуға тиіс.

6-бап Орталық органдар

      1. Осы Шарттың мақсаттары үшін Уағдаласушы мемлекеттер айқындаған орталық органдар тікелей немесе дипломатиялық арналар арқылы өзара іс-қимыл жасайды.

      2. Мыналар:

      Қазақстан Республикасы үшін - Бас прокуратура;

      Мысыр Араб Республикасы үшін - Әділет министрлігі - Халықаралық және мәдени ынтымақтастық департаменті орталық органдар болып табылады.

      3. Әрбір Уағдаласушы мемлекет орталық органдарға қатысты кез келген өзгерістер мен толықтырулар туралы екіншісіне дипломатиялық арналар арқылы хабар береді.

7-бап Ұстап беру туралы сұрау салу және қоса берілетін құжаттар

      1. Ұстап беру туралы сұрау салу жазбаша нысанда жасалуға және мыналарды:

      a) іздестіріліп жатқан адамның аты мен тегін, туған датасын, жынысын, азаматтығын, жеке басын куәландыратын құжат туралы мәліметтерін және оның жеке басын және тұрған жерін сәйкестендіруге септігін тигізуі мүмкін кез келген басқа да ақпаратты, сондай-ақ, бар болса, тану деректерін, фотосуреттерді және саусақ іздерін;

      b) қылмыс жасалу датасын және орнын көрсете отырып, оған байланысты ұстап беру сұратылып жатқан қылмыстың мән-жайлары туралы ақпаратты;

      c) соған байланысты ұстап беру сұратылып жатқан қылмысты саралайтын және ол үшін жаза белгілейтін тиісті заңның мәтінін;

      d) қылмыс үшін қылмыстық қудалаудың немесе жазаны орындаудың мерзімін шектеуге қатысты тиісті заңның мәтінін және оның өзіне байланысты ұстап беру сұратылып жатқан қылмысқа қатысты қолданылуы жөніндегі ақпаратты;

      е) сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағынан тыс жерде жасалған, өзіне байланысты ұстап беру сұратылып жатқан қылмыс бойынша сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің юрисдикциясын көздейтін тиісті заңның мәтінін қамтуға тиіс.

      2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қосымша ұстап беру туралы сұрау салуға:

      a) егер сұрау салу қылмыстық қудалауға байланысты болса, сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органы куәландырған күдіктінің қылмыстық іс-әрекетін саралау туралы актінің немесе айыптау актісінің және қамаққа алу туралы сот шешімінің/ордерінің көшірмелері;

      b) егер сұрау салу үкімді орындауға байланысты болса, сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органы куәландырған, заңды күшіне енген сот үкімінің көшірмесі, жазаның өтелген және өтеуге жататын бөлігі туралы анықтама қоса берілуге тиіс.

      3. Егер адам сырттай сотталған болса, егер сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекетке осы адамның қорғалу құқығына кепілдік беретін қайта сот талқылауына құқығы бар екеніне кепілдік берсе, ұстап беру қанағаттандырылуы мүмкін.

8-бап Қосымша ақпарат

      1. Егер ұстап беру туралы сұрау салуға қоса берілген ақпарат сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің осы Шартқа сәйкес ұстап беру туралы сұрау салу бойынша шешім қабылдауы үшін жеткіліксіз болса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет қосымша ақпарат беруді сұратуга құқылы. Сұратылатын қосымша ақпарат осындай сұрау салуды алған кезден бастап алпыс (60) тәулік ішінде берілуге тиіс.

      2. Егер іздестіріліп жатқан адам қамақта болса және сұратылатын қосымша ақпарат осы баптың 1-тармағында көрсетілген мерзім ішінде алынбаса, адам күзетпен қамаудан босатылуы мүмкін. Алайда, мұндай босату бұдан әрі қосымша ақпарат түскен кезде іздестіріліп жатқан адамның қайта қамаққа алынуына және ұстап берілуіне кедергі келтірмеуге тиіс.

      3. Егер адам осы баптың 2-тармағына сәйкес күзетпен қамаудан босатылса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет бұл туралы барынша шұғыл түрде сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке хабарлауға тиіс.

9-бап

Құжаттардың жарамдылығы

      1. Орталық немесе уәкілетті органдар куәландырған құжаттар іздестіріліп жатқан адамды ұстап беру рәсімінде бұдан әрі сертификаттаусыз, төлнұсқалығын анықтаусыз немесе заңдастырусыз жарамды болуға тиіс.

      2. Ұстап беру туралы сұрау салу және қажетті құжаттар сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің тілінде жасалуға және сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің тіліне немесе ағылшын тіліне аударылуға тиіс. Сұрау салуларға жауаптар сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің тілінде жасалуға және сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің тіліне немесе ағылшын тіліне аударылуға тиіс.

10-бап

Ұстап беру туралы сұрау салу бойынша шешім

      1. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет ұстап беру туралы сұрау салу бойынша осы Шарттың ережелеріне және өзінің ішкі заңнамасына сәйкес шешім қабылдайды және өз шешімі туралы сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке дереу хабарлайды.

      2. Егер сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет ұстап беруден толық немесе ішінара бас тартса, ол бұл туралы сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке оның себептерін көрсете отырып хабарлайды.

      3. Ұстап беруден формальды негіздер бойынша бас тартылған жағдайда, сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет қажетті формалдылықтарды орындағаннан кейін ұстап беру туралы сұрау салуды қайталап жолдай алады. Ұстап беру туралы осындай сұрау салу жолданған кезде бұл формальдылықтар ескерілуге тиіс.

11-бап

Арнаулы қағида

      1. Осы Шартқа сәйкес ұстап берілген адам мынадай:

      a) егер адам осы баптың 1-тармағында көзделген кепілдіктерден бас тартқан;

      b) егер қылмыс ұстап бергеннен кейін жасалған;

      c) егер ұстап берілген адам сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағынан ұстап бергеннен кейін кетіп қалған және оған өз еркімен қайтып оралған;

      d) егер ұстап берілген адам сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағынан кетуге мүмкіндігі болған кезден бастап отыз (30) тәуліктің ішінде кетпеген жағдайларды қоспағанда, оны ұстап бергенге дейін жасалған кез келген өзге қылмысы үшін қылмыстық қудалауға ұшырамайды, сотталмайды немесе бас бостандығын шектейтін жазаға не өзге шараға ұшырамайды. Алайда бұл кезеңге жоғарыда көрсетілген адамның сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағынан өзіне байланысты емес себептер бойынша кете алмаған уақыт қосылмайды.

      е) егер сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет осы Шарттың 7-бабында көрсетілген құжаттарды жолдағаннан кейін сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет оған келісім берген жағдайларды қоспағанда, оны ұстап бергенге дейін жасалған кез келген өзге қылмысы үшін қылмыстық қудалауға ұшырамайды, сотталмайды немесе бас бостандығын шектейтін жазаға не өзге шараға ұшырамайды.

      2. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің келісімінсіз сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет осы Шартқа сәйкес ұстап берілген адамды ұстап бергенге дейін жасалған кез келген қылмысы үшін үшінші мемлекетке ұстап беруге немесе беруге құқылы емес.

12-бап Ұстап беру мақсатында қамаққа алу

      1. Сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің сұрау салуы бойынша іздестіріліп жатқан адам ұстап беру туралы сұрау салу алынғанға дейін қамаққа алынуы мүмкін.

      2. Қамаққа алу туралы сұрау салу орталық органдар арасында тікелей жолданылуы мүмкін. Қамаққа алу туралы сұрау салу коммуникациялардың техникалық құралдарын пайдалана отырып берілуі мүмкін. Сұрау салудың түпнұсқасы бір мезгілде поштамен жолдануға тиіс.

      Қамаққа алу туралы сұрау салу:

      a) сәйкестендіру деректерін, сондай-ақ азаматтығы туралы мәліметтерді қоса алғанда, іздестіріліп жатқан адамның сипаттамасын;

      b) егер белгілі болса, оның тұрған жері туралы мәліметтерді;

      c) қылмыстың қысқаша сипаттамасын, оның жасалу уақыты мен орнын;

      d) қылмыстық заңның қолданылатын ережелерін;

      е) іздестіріліп жатқан адамға қатысты қамаққа алу туралы сот шешімінің/ордерінің немесе қолда бар сот үкімінің көшірмесін; және

      f) іздестіріліп жатқан адамды ұстап беру туралы сұрау салудың қысқа уақытта ұсынылатынына кепілдікті қамтуға тиіс.

      3. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет қамаққа алу туралы сұрау салуды қараудың нәтижелері туралы сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке дереу хабарлауға міндетті.

      4. Егер сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің орталық органы адамды қамаққа алған күннен бастап қырық (40) тәулік өткеннен кейін ұстап беру туралы сұрау салуды алмаса, қамаққа алынған адам босатылуға жатады. Сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің уәжді өтініші бойынша бұл мерзім алпыс (60) тәулікке дейін ұзартылуы мүмкін. Алайда адамды мұндай босату, егер сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет кейіннен ұстап беру туралы сұрау салуды алса, экстрадициялау мақсатында оны қайта қамаққа алуға кедергі келтірмеуге тиіс.

13-бап

Бірнеше мемлекеттің ұстап беру туралы сұрау салулары

      1. Егер сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет екі немесе одан да көп мемлекеттен, оның ішінде сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттен де нақ сол немесе әртүрлі қылмыстар үшін сол бір адамға қатысты ұстап беру туралы сұрау салуларды алса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет осы адамды қай мемлекетке ұстап беретінін шешеді.

      2. Осы баптың 1-тармағына сәйкес шешім қабылдай отырып сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет барлық тиісті мән-жайларды және әсіресе:

      a) сұрау салулардың Ұстап беру туралы шарт негізінде жолданғанын;

      b) қылмыстардың жасалған орнын;

      с) сұрау салушы мемлекеттердің мүдцелерін;

      d) қылмыстардың ауырлық дәрежесін;

      е) іздестіріліп жатқан адамның азаматтыгын;

      f) сұрау салушы мемлекеттер арасында кейіннен ұстап беру мүмкіндігін; және

      g) сұрау салушы мемлекеттерден сұрау салуларды алудың хронологиялық ретін ескеруге тиіс.

14-бап

Ұстап берілген адамды беру

      1. Егер ұстап беру туралы сұрау салу қанағаттандырылса, Уағдаласушы мемлекеттер адамды ұстап беруге байланысты берудің күнін, орнын және кез келген басқа да тиісті шарттарын дереу келіседі. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке іздестіріліп жатқан адамды ұстап беру мақсатында қамақта ұстау кезеңінің ұзақтығы туралы хабарлайды және бұл уақыт жазаның жалпы мерзіміне есептелетін болады.

      2. Ұстап берілген адамды беруге арналған уақыт кезеңі сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет ұстап беру туралы сұрау салу бойынша шешімді алған күнінен бастап отыз (30) тәулікті құрайды.

      3. Егер сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет осы баптың 2-тармағында көрсетілген кезең ішінде ұстап берілген адамды қабылдамаса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет бұл адамды дереу күзетпен қамауда ұстаудан босатады және осы баптың 4-тармағында көзделген жағдайды қоспағанда, осы адамға қатысты нақ сол қылмысы үшін ұстап беру туралы жаңа сұрау салуды қабылдамауға құқылы.

      4. Ұстап берілген адамды беруге немесе қабылдауға кедергі келтіретін, Уағдаласушы мемлекеттерге байланысты емес мән-жайлар кезінде Уағдаласушы мемлекеттердің орталық органдары берудің жаңа күнін және басқа да қажетті шарттарын келісуге тиіс.

      5. Егер ұстап берілген адам берілгеннен кейін қылмыстық қудалаудан жасырынса немесе сот үкімін орындаудан жалтарса және сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің аумағына қайта оралса, онда осы адам ұстап беру туралы жаңа сұрау салудың негізінде қайтадан ұстап берілуі мүмкін. Бұл жағдайда ұстап беру туралы сұрау салуға осы Шарттың 7-бабында санамаланған құжаттарды ұсыну қажеттігі талап етілмейді.

15-бап Кейінге қалдыру немесе уақытша ұстап беру

      1. Егер іздестіріліп жатқан адамға қатысты ұстап беру сұратылып жатқан қылмыстан өзге қылмысты жасаганы үшін қылмыстық қудалау жүзеге асырылып жатса немесе ол жазасын өтеп жатса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет адамды ұстап беру туралы шешім қабылдағаннан кейін оны беруді сот талқылауы аяқталғанға дейін немесе өз үкімі толық орындалғанға дейін кейінге қалдыруға құқылы. Мұндай кейінге қалдыру жағдайында сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет бұл жөнінде сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетті дереу хабардар етеді.

      2. Егер ұстап беруді кейінге қалдыру істі тергеп-тексеруді елеулі түрде қиындататын немесе ескіру мерзімдерінің өтуіне әкеп согатын болса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің сұрау салуы бойынша іздестіріліп жатқан адамды өзара келісілген шарттармен уақытша ұстап беруге құқылы. Уақытша ұстап берілген адам сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің аумағында болатын кезең ішінде күзетпен ұсталуға және сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекетке келісілген мерзімде қайтарылуға тиіс. Адамды күзетпен ұстау мерзімі сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сотының үкімін орындаудың жалпы мерзіміне есептелетін болады.

      3. Ұстап берілген адамды беру адамның денсаулық жағдайына байланысты оның өміріне қатер төндіретін немесе денсаулық жағдайын нашарлататын кезде де кейінге қалдырылуы мүмкін. Мұндай жағдайда сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке өзінің құзыретті медициналық мекемесі берген толық медициналық қорытындыны ұсынуы қажет.

16-бап Заттар мен құжаттарды алып қою және беру

      1. Сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің сұрау салуы бойынша сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес өз аумағында табылған, қылмыс жасау нәтижесінде алынған немесе дәлелдемелер бола алатын кез келген заттар мен құжаттарды алып қоюға, тәркілеуге және беруге тиіс. Бұл жағдайда заттар мен құжаттар сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке, мүмкіндігінше, ұстап берілген адамды беру уақытында беріледі.

      2. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің келісімімен осы баптың 1-тармағында көрсетілген заттар мен құжаттар сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттің сұрау салуы бойынша тіпті адамды ұстап беру мүмкін болмаған жағдайда да берілуі мүмкін.

      3. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет басқа қылмыстық талқылауды жүргізу үшін осы баптың 1-тармағында көрсетілген заттар мен құжаттарды беруді уақытша кейінге қалдыруға немесе оларды қайтару шартымен беруге құқылы.

      4. Алып қойылған немесе тәркіленген заттар мен құжаттарды сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке беру сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің немесе үшінші тараптардың құқықтарын бұзбай жүзеге асырылады. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің немесе үшінші тараптың сұрау салуы бойынша сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет, егер

      Уағдаласушы мемлекеттер өзгеше уағдаласпаса, алынған мүлікті сот талқылауы аяқталғаннан кейін бір (1) ай ішінде осы тараптардың осындай мүлікке құқықтарына мөлшерлес түрде дереу және өтеусіз қайтарады.

17-бап

Құпиялылық

      1. Сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет, егер сұрау салудың және оның мазмұнының құпиялылығын қамтамасыз ету сұрау салуды орындауға қайшы келмесе, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттен бұл туралы сұрата алады. Егер сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет құпиялылық талабын қамтамасыз етуге қабілетсіз болған жағдайда, ол сұрау салушы Уағдаласушы мемлекетке сұрау салудың құпиялылықты сақтамай орындала алатыны-алмайтыны туралы дереу хабарлауға тиіс.

      2. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет сұрау салушы Уағдаласушы мемлекеттен сұрау салуды орындау нәтижесінде алынған қандай да бір ақпаратты немесе дәлелдемелерді, егер олар сұрау салуда айтылмаған болса, сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекеттің алдын ала келісімінсіз басқа рәсімдерде пайдаланбауды сұрай алады.

18-бап Транзит

      1. Уағдаласушы мемлекеттер өздерінің ұлттық заңнамасына сәйкес және өз мүдделеріне нұқсан келтірмей, екінші Уағдаласушы мемлекетке үшінші мемлекет ұстап берген адамды өз аумағы арқылы транзиттеуге рұқсат етуге құқылы.

      2. Бұл үшін сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекетке орталық орган арқылы не аса шұғыл жағдайларда коммуникациялардың техникалық құралдары арқылы тасымалданатын адамның сәйкестендіру деректерін, оның азаматтығы туралы мәліметтерді және істің мән-жайларының қысқаша мазмұны қамтылатын транзит туралы сұрау салуды жолдайды. Транзиттеу туралы сұрау салуға адамның ұстап берілгенін растайтын құжаттың көшірмесі қоса беріледі.

      3. Сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет өз аумағы арқылы тасымалданатын адамды күзетпен ұстауға тиіс.

      4. Егер транзиттеу әуе көлігімен жүзеге асырылса және транзит мемлекетінің аумағында қону көзделмесе, транзиттеуге рұқсат талап етілмейді. Транзит мемлекетінің аумагында жоспарланбаған қону жағдайында, транзиттеуді жүзеге асыратын мемлекет бұл туралы транзит мемлекетін дереу хабардар етеді және транзит туралы сұрау салуды күту барысында транзит мемлекеті тасымалданатын адамды он бес (15) тәулік мерзімге дейін күзетпен ұстауға тиіс.

      5. Егер осы баптың 4-тармағында көрсетілген мерзімде транзиттеуге сұрау салу алынбаса, егер Уағдаласушы мемлекеттер өзгеше уағдаласпаса, адам босатылуы мүмкін.

19-бап Шығыстар

      1. Осы Шартты іске асыруға байланысты шығыстарды аумағында олар туындаған Уағдаласушы мемлекет өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес отейді.

      2. Транзиттеуге байланысты шығыстарды сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет көтереді.

      3. Адамды транзиттік тасымалдау кезінде оны күзетпен ұстауға байланысты шығыстарды сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекет көтереді.

20-бап Нәтижелер туралы хабарлау

      Сұрау салушы Уағдаласушы мемлекет сұрау салынатын Уағдаласушы мемлекетке ұстап берілген адамға қатысты қылмыстық қудалау, сот талқылауы туралы не сот үкімін орындау туралы ақпаратты не ұстап берілген адамды үшінші мемлекетке экстрадициялау туралы ақпаратты береді.

21-бап Осы Шарттың басқа халықаралық келісімдермен арақатынасы

      Осы Шарт Уағдаласушы мемлекеттердің өздері қатысушысы болып табылатын кез келген халықаралық келісімдерден туындайтын құқықтары мен міндеттемелеріне әсер етпейді.

22-бап Келіспеушіліктерді реттеу

      Осы Шартты қолдану немесе түсіндіру барысында туындайтын кез келген келіспеушілік оларды реттеу мақсатында ұлттық немесе халықаралық сотқа немесе үшінші тарапқа жүгінбей, Уағдаласушы мемлекеттердің орталық органдары арасында не дипломатиялық арналар арқылы консультациялар мен келіссөздер жүргізу арқылы шешіледі.

23-бап Қорытынды ережелер

      1. Осы Шарт ратификациялануға жатады.

      2. Осы Шарт бес жылға жасалады және Уағдаласушы мемлекеттердің оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді орындағаны туралы соңғы хабарлама дипломатиялық арналар арқылы алынған күннен бастап күшіне енеді.

      Бұл мерзім Уағдаласушы мемлекеттердің бірі екінші Уағдаласушы мемлекетті дипломатиялық арналар арқылы өзінің осы Шарттың қолданысын тоқтату ниеті туралы ағымдағы кезең аяқталатын күнге дейін кемінде алты (6) ай бұрын жазбаша түрде хабардар етпейінше, әрбір ретте келесі бес жылдық кезеңдерғе автоматты түрде ұзартылатын болады.

      3. Осы Шартқа Уағдаласушы мемлекеттердің өзара келісуі бойынша оның ажырамас бөліктері болып табылатын жеке хаттамалармен ресімделетін және осы баптың 2-тармағында көзделген тәртіппен күшіне енетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін.

      4. Осы Шарт Уағдаласушы мемлекеттердің бірі екінші Уағдаласушы мемлекеттің Шарттың қолданысын тоқтату ниеті туралы жазбаша хабарламасын дипломатиялық арналар арқылы алған күнінен бастап бір жүз сексен (180) тәулік өткен соң өз қолданысын тоқтатады.

      5. Осы Шарттың қолданысы тоқтатылған жағдайда оның қолданылу кезеңінде басталған үстап беру бойынша рәсім толық орындалғанға дейін күшінде қалады.

      ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУ ҮШІН бұған тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Шартқа қол қойды.

      20__ жылғы "___" ________ _________ әрқайсысы қазақ, араб және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтін теңтүпнұсқалы болып табылады. Осы Шарттың ережелерін түсіндіруде алшақтықтар туындаған жағдайда, Уағдаласушы мемлекеттер ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінеді.

      Қазақстан Республикасы үшін Мысыр Араб Республикасы үшін

О подписании Договора между Республикой Казахстан и Арабской Республикой Египет о выдаче

Указ Президента Республики Казахстан от 24 ноября 2022 года № 1082

      В соответствии с подпунктом 1) статьи 8 Закона Республики Казахстан от 30 мая 2005 года "О международных договорах Республики Казахстан" ПОСТАНОВЛЯЮ:

      1. Одобрить прилагаемый проект Договора между Республикой Казахстан и Арабской Республикой Египет о выдаче.

      2. Уполномочить Генерального Прокурора Республики Казахстан Асылова Берика Ногайулы подписать от имени Республики Казахстан Договор между Республикой Казахстан и Арабской Республикой Египет о выдаче, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.

      3. Настоящий Указ вводится в действие со дня подписания.

      Президент
Республики Казахстан
К. Токаев

  ОДОБРЕН
Указом Президента Республики
Казахстан от 24 ноября 2022
года № 1082
  Проект

ДОГОВОР
между Республикой Казахстан и Арабской Республикой Египет о выдаче

      Республика Казахстан и Арабская Республика Египет, в дальнейшем именуемые "Договаривающиеся государства",

      намереваясь развивать и укреплять двустороннее сотрудничество в вопросах экстрадиции,

      договорились о нижеследующем:

Статья 1
Обязательство выдачи

      Каждое Договаривающееся государство обязуется в соответствии с условиями настоящего Договора выдавать любое лицо, находящееся на его территории, которое разыскивается в целях осуществления уголовного преследования или приведения вступившего в законную силу приговора суда в исполнение за преступления, влекущие выдачу.

Статья 2
Преступления, влекущие выдачу

      1. В целях настоящего Договора преступлениями, влекущими выдачу, признаются такие преступления, которые в соответствии с национальным законодательством обоих Договаривающихся государств являются уголовно наказуемыми и за совершение которых предусматривается наказание в виде лишения свободы на срок не менее одного (1) года или более строгое наказание.

      2. В случае, если запрос о выдаче относится к лицу, разыскиваемому для приведения в исполнение в отношении него приговора суда в виде лишения свободы за любое преступление, влекущее выдачу, это лицо может быть выдано только в том случае, если неотбытый срок наказания составляет не менее шести (6) месяцев.

      3. При определении наказуемости преступления в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи не имеет значения, относится ли по национальному законодательству Договаривающихся государств деяние, составляющее данное преступление, к аналогичной категории преступлений или обозначается той же или другой терминологией.

      4. Если преступление было совершено вне территории запрашивающего Договаривающегося государства, выдача осуществляется при условии, что национальное законодательство запрашиваемого Договаривающегося государства предусматривает уголовное преследование за преступления, совершенные вне его территории при таких же обстоятельствах.

      5. Если запрос о выдаче лица относится к двум или более преступлениям, каждое из которых наказуемо в соответствии с национальным законодательством обоих Договаривающихся государств и при условии, что некоторые из них не содержат признаков, предусмотренных пунктами 1 и 2 настоящей статьи, запрашиваемое Договаривающееся государство вправе выдать лицо за все преступления.

Статья 3
Обязательные основания для отказа в выдаче

      В выдаче должно быть отказано, если:

      a) запрашиваемое Договаривающееся государство сочтет, что преступление, по которому она запрашивается, является политическим преступлением;

      b) запрашиваемое Договаривающееся государство имеет веские основания полагать, что запрос о выдаче направлен за совершение общеуголовного преступления в целях уголовного преследования или наказания лица по признаку расы, вероисповедания, национальности, пола, социального статуса, этнической принадлежности, политическим убеждениям, или положение этого лица может быть существенно ухудшено в связи с такими фактами;

      c) лицо, выдача которого запрашивается, на территории запрашиваемого Договаривающегося государства уже было осуждено за то же преступление или уголовное производство против него было приостановлено либо обвинение против него было снято;

      d) на момент получения запроса уголовное преследование согласно национальному законодательству запрашиваемого Договаривающегося государства не может быть начато или приговор не может быть приведен в исполнение вследствие истечения сроков давности либо по иному основанию в соответствии с национальным законодательством запрашиваемого Договаривающегося государства. При исчислении сроков давности запрашиваемое Договаривающееся государство должно учитывать любые действия или обстоятельства, связанные с прерыванием или приостановлением этих сроков, которые произошли на территории запрашивающего Договаривающегося государства;

      e) запрашиваемое Договаривающееся государство сочтет, что выдача может причинить ущерб суверенитету, национальной безопасности, общественному порядку или иным его существенным интересам либо противоречит его национальному законодательству или международным обязательствам;

      f) преступление связано с нарушением исключительно воинских обязанностей.

Статья 4
Факультативные основания для отказа в выдаче

      В выдаче может быть отказано по любому из следующих обстоятельств:

      a) если запрашиваемое Договаривающееся государство, принимая во внимание степень тяжести преступления и интересы запрашивающего Договаривающегося государства, сочтет, что выдача этого лица будет несовместима с соображениями гуманности ввиду возраста, состояния здоровья или иных личных обстоятельств разыскиваемого лица. В этих случаях вместо отказа в выдаче лица запрашиваемое Договаривающееся государство вправе отсрочить выдачу до устранения причин полагать, что выдача будет нести тяжкие последствия для разыскиваемого лица. Для этого перед принятием решения запрашиваемое Договаривающееся государство должно проконсультироваться с запрашивающим Договаривающимся государством;

      b) преступление, в связи с которым направлен запрос о выдаче, совершено за пределами территории запрашиваемого Договаривающегося государства, но направлено против его интересов;

      c) если в отношении лица, выдача которого запрашивается, проводится расследование на территории запрашиваемого государства.

Статья 5
Выдача собственных граждан

      1. Выдача собственных граждан не допускается.

      2. При отказе в выдаче своего гражданина запрашиваемое Договаривающееся государство по запросу запрашивающего Договаривающегося государства должно подвергнуть это лицо уголовному преследованию или привести в исполнение в соответствии со своим национальным законодательством вступивший в законную силу приговор, вынесенный запрашивающим Договаривающимся государством. Для этой цели запрашивающее Договаривающееся государство через центральные органы, указанные в статье 6 настоящего Договора, предоставляет уголовное дело, судебные решения, доказательства и любые другие документы и информацию, имеющиеся в его распоряжении.

      3. Запрашиваемое Договаривающееся государство своевременно сообщает запрашивающему Договаривающемуся государству о действиях, предпринятых по такому запросу, о дальнейшем судебном разбирательстве по делу и о принятом окончательном процессуальном решении.

      4. В случае если лицо, подлежащее выдаче, приобрело гражданство запрашиваемого Договаривающегося государства до передачи, то должны быть применены положения пункта 2 настоящей статьи.

Статья 6
Центральные органы

      1. Для целей настоящего Договора центральные органы, определенные Договаривающимися государствами, взаимодействуют непосредственно или по дипломатическим каналам.

      2. Центральными органами являются:

      для Республики Казахстан - Генеральная прокуратура;

      для Арабской Республики Египет - Министерство юстиции - Департамент международного и культурного сотрудничества.

      3. О любых изменениях и дополнениях относительно центральных органов каждое Договаривающееся государство информирует другое по дипломатическим каналам.

Статья 7
Запрос о выдаче и прилагаемые документы

      1. Запрос о выдаче должен быть составлен в письменной форме и содержать следующее:

      a) имя и фамилию, дату рождения, пол, гражданство, сведения о документе, удостоверяющем личность, и любую другую информацию, которая может способствовать идентификации личности разыскиваемого лица и его местонахождения, а также, при наличии, опознавательные данные, фотографии и отпечатки пальцев;

      b) информацию об обстоятельствах преступления, в связи с которым запрашивается выдача, с указанием даты и места его совершения;

      c) текст соответствующего закона, квалифицирующего преступление, в связи с которым запрашивается выдача и устанавливающего за него наказание;

      d) текст соответствующего закона, относящегося к ограничению времени уголовного преследования или исполнения наказания за преступление, и информацию по его применению в отношении преступления, в связи с которым запрашивается выдача;

      e) текст соответствующего закона, предусматривающий юрисдикцию запрашивающего Договаривающегося государства по преступлению, в связи с которым запрашивается выдача, которое было совершено за пределами территории запрашивающего Договаривающегося государства.

      2. В дополнение к положениям пункта 1 настоящей статьи запрос о выдаче должен сопровождаться:

      a) заверенными компетентным органом запрашивающего Договаривающегося государства копиями акта о квалификации преступного деяния подозреваемого или обвинительного акта и решения/ордера суда об аресте, если запрос связан с уголовным преследованием;

      b) заверенной компетентным органом запрашивающего Договаривающегося государства копией вступившего в законную силу приговора суда, справкой об отбытой и подлежащей отбытию частей наказания, если запрос связан с приведением приговора в исполнение.

      3. Если лицо было осуждено заочно, выдача может быть удовлетворена, если запрашивающее Договаривающееся государство предоставит запрашиваемому Договаривающемуся государству гарантии того, что данное лицо имеет право на повторное судебное разбирательство, гарантирующее права на защиту.

Статья 8
Дополнительная информация

      1. Если информация, сопровождающая запрос о выдаче, недостаточна для того, чтобы запрашиваемое Договаривающееся государство приняло решение по запросу о выдаче в соответствии с настоящим Договором, запрашиваемое Договаривающееся государство вправе запросить предоставление дополнительной информации. Запрашиваемая дополнительная информация должна быть предоставлена в течение шестидесяти (60) суток с момента получения такого запроса.

      2. Если разыскиваемое лицо находится под арестом и запрашиваемая дополнительная информация не получена в течение срока, указанного в пункте 1 настоящей статьи, лицо может быть освобождено из-под стражи. Однако, такое освобождение не должно препятствовать повторному аресту и выдаче разыскиваемого лица при поступлении дополнительной информации в дальнейшем.

      3. Если лицо освобождено из-под стражи согласно пункту 2 настоящей статьи, запрашиваемое Договаривающееся государство должно как можно скорее проинформировать об этом запрашивающее Договаривающееся государство.

Статья 9
Допустимость документов

      1. Документы, заверенные центральными или уполномоченными органами, должны быть допустимыми в процедуре выдачи разыскиваемого лица без дальнейшей сертификации, установления подлинности или легализации.

      2. Запрос о выдаче и необходимые документы должны быть составлены на языке запрашивающего Договаривающегося государства и переведены на язык запрашиваемого Договаривающегося государства или на английский язык.

      Ответы на запросы должны быть составлены на языке запрашиваемого Договаривающегося государства и переведены на язык запрашивающего Договаривающегося государства или на английский язык.

Статья 10
Решение по запросу о выдаче

      1. Запрашиваемое Договаривающееся государство принимает решение по запросу о выдаче в соответствии с положениями настоящего Договора и своим внутренним законодательством и незамедлительно информирует о своем решении запрашивающее Договаривающееся государство.

      2. Если запрашиваемое Договаривающееся государство полностью или частично отказывает в выдаче, оно информирует об этом запрашивающее Договаривающееся государство с указанием причин.

      3. В случае отказа в выдаче по формальным основаниям, запрашивающее Договаривающееся государство может повторно направить запрос о выдаче после выполнения необходимых формальностей. При направлении такого запроса о выдаче эти формальности должны быть учтены.

Статья 11
Специальное правило

      1. Лицо, выданное в соответствии с настоящим Договором, не может быть подвергнуто уголовному преследованию, осуждено или подвергнуто наказанию либо иной мере ограничения свободы за любое иное совершенное до его выдачи преступление, за исключением следующих случаев:

      a) если лицо отказалось от гарантий, предусмотренных пунктом 1 настоящей статьи;

      b) если преступление совершено после выдачи;

      c) если выданное лицо покинуло территорию запрашивающего Договаривающегося государства после выдачи и добровольно возвратилось обратно;

      d) если выданное лицо не покинуло территорию запрашивающего Договаривающегося государства в течение тридцати (30) суток с момента, когда оно имело такую возможность. Однако этот период не включает в себя время, в течение которого вышеуказанное лицо не покинуло территорию запрашивающего Договаривающегося государства по независящим от него причинам;

      e) если запрашиваемое Договаривающееся государство дало на это согласие после того, как запрашивающее Договаривающееся государство направило документы, указанные в статье 7 настоящего Договора.

      2. Без согласия запрашиваемого Договаривающегося государства, запрашивающее Договаривающееся государство не вправе выдать или передать лицо, выданное в соответствии с настоящим Договором, третьему государству за любое преступление, совершенное до его выдачи.

Статья 12
Арест с целью выдачи

      1. По запросу запрашивающего Договаривающегося государства разыскиваемое лицо может быть арестовано до получения запроса о выдаче.

      2. Запрос об аресте может быть направлен напрямую между центральными органами. Запрос об аресте может быть передан с использованием технических средств коммуникаций. Оригинал запроса должен быть направлен одновременно почтой.

      Запрос об аресте должен содержать:

      a) описание разыскиваемого лица, включая идентификационные данные, а также сведения о гражданстве;

      b) если известно, сведения о его местонахождении;

      c) краткое описание преступления, время и место его совершения;

      d) применяемые положения уголовного закона;

      e) копию решения/ордера суда об аресте или существующего приговора суда в отношении разыскиваемого лица; и

      f) гарантии того, что запрос о выдаче разыскиваемого лица будет представлен в кратчайшие сроки.

      3. Запрашиваемое Договаривающееся государство обязано незамедлительно проинформировать запрашивающее Договаривающееся государство о результатах рассмотрения запроса об аресте.

      4. Если по истечении сорока (40) суток с даты ареста лица центральный орган запрашиваемого Договаривающегося государства не получил запрос о выдаче, арестованное лицо подлежит освобождению. По мотивированной просьбе запрашивающего Договаривающегося государства этот срок может быть продлен до шестидесяти (60) суток. Однако, такое освобождение лица не должно препятствовать повторному аресту с целью экстрадиции, если запрашиваемое Договаривающееся государство впоследствии получает запрос о выдаче.

Статья 13
Запросы о выдаче нескольких государств

      1. Если запрашиваемое Договаривающееся государство получает запросы о выдаче в отношении одного и того же лица от двух или более государств, в том числе и от запрашивающего Договаривающегося государства, за одно и то же или за разные преступления, запрашиваемое Договаривающееся государство решает какому государству выдать это лицо.

      2. Принимая решение в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, запрашиваемое Договаривающееся государство должно учесть все соответствующие обстоятельства и особенно:

      a) направлены ли запросы на основании Договора о выдаче;

      b) место совершения преступлений;

      c) интересы запрашивающих государств;

      d) степень тяжести преступлений;

      e) гражданство разыскиваемого лица;

      f) возможность последующей выдачи между запрашивающими государствами; и

      g) хронологический порядок получения запросов от запрашивающих государств.

Статья 14
Передача выданного лица

      1. Если запрос о выдаче удовлетворен, Договаривающиеся государства незамедлительно согласовывают дату, место и любые другие соответствующие условия передачи, связанные с выдачей лица. Запрашиваемое

      Договаривающееся государство информирует запрашивающее Договаривающееся государство о длительности периода, в течение которого разыскиваемое лицо содержалось под арестом с целью выдачи, и это время засчитывается в общий срок наказания.

      2. Временной период для передачи выданного лица составляет тридцать (30) суток с даты, когда запрашивающее Договаривающееся государство получило решение по запросу о выдаче.

      3. Если в течение периода, указанного в пункте 2 настоящей статьи, запрашивающее Договаривающееся государство не принимает выданное лицо, запрашиваемое Договаривающееся государство незамедлительно освобождает это лицо из-под стражи и вправе отклонить новый запрос о выдаче в отношении этого лица за то же самое преступление, за исключением случая, предусмотренного пунктом 4 настоящей статьи.

      4. При не зависящих от Договаривающихся государств обстоятельствах, препятствующих передаче или получению выданного лица, центральные органы Договаривающихся государств должны согласовать новую дату и другие необходимые условия для передачи.

      5. Если после передачи выданное лицо скрылось от уголовного преследования или уклонилось от исполнения приговора суда и возвратилось на территорию запрашиваемого Договаривающегося государства, то это лицо может быть повторно выдано на основании нового запроса о выдаче. В этом случае предоставление к запросу о выдаче документов, перечисленных в статье 7 настоящего Договора, не требуется.

Статья 15
Отсрочка или выдача на время

      1. Если в отношении разыскиваемого лица осуществляется уголовное преследование или оно отбывает наказание за совершение иного преступления, чем то, за которое запрашивается выдача, запрашиваемое Договаривающееся государство вправе после принятия решения о выдаче лица отсрочить его передачу до окончания судебного разбирательства или до полного исполнения своего приговора. В случае такой отсрочки запрашиваемое Договаривающееся государство незамедлительно уведомляет об этом запрашивающее Договаривающееся государство.

      2. В случае если отсрочка выдачи может существенно затруднить расследование дела или привести к истечению сроков давности, запрашиваемое Договаривающееся государство по запросу запрашивающего Договаривающегося государства вправе выдать на время разыскиваемое лицо на взаимно согласованных условиях. Лицо, выданное на время, должно содержаться под стражей в течение периода пребывания на территории запрашивающего Договаривающегося государства и вновь быть передано запрашиваемому Договаривающемуся государству в оговоренный срок. Время содержания лица под стражей засчитывается в общий срок исполнения приговора суда запрашиваемого Договаривающегося государства.

      3. Передача выданного лица также может быть отсрочена, когда она из-за состояния здоровья лица может поставить под угрозу его жизнь или ухудшить состояние его здоровья. В этом случае необходимо, чтобы запрашиваемое Договаривающееся государство предоставило запрашивающему Договаривающемуся государству подробное медицинское заключение, выданное его компетентным медицинским учреждением.

Статья 16
Изъятие и передача предметов и документов

      1. По запросу запрашивающего Договаривающегося государства запрашиваемое Договаривающееся государство должно в соответствии со своим национальным законодательством изъять, конфисковать и передать любые предметы и документы, обнаруженные на своей территории, которые были добыты в результате преступления или которые могут послужить доказательствами. В этом случае предметы и документы передаются запрашивающему Договаривающемуся государству, по возможности, во время передачи выданного лица.

      2. С согласия запрашиваемого Договаривающегося государства предметы и документы, указанные в пункте 1 настоящей статьи, могут быть переданы по запросу запрашивающего Договаривающегося государства даже в случае невозможности выдачи лица.

      3. Запрашиваемое Договаривающееся государство для проведения другого уголовного разбирательства вправе временно отсрочить передачу предметов и документов, указанных в пункте 1 настоящей статьи, или передать их на условиях возврата.

      4. Передача запрашивающему Договаривающемуся государству изъятых или конфискованных предметов и документов осуществляется без нарушения прав запрашиваемого Договаривающегося государства или третьих сторон. По запросу запрашиваемого Договаривающегося государства или третьей стороны запрашивающее Договаривающееся государство незамедлительно и безвозмездно возвращает полученное имущество, соразмерно правам этих сторон на такое имущество, в течение одного (1) месяца после завершения судебного разбирательства, если Договаривающиеся государства не договорятся об ином.

Статья 17
Конфиденциальность

      1. Запрашивающее Договаривающееся государство может запросить запрашиваемое Договаривающееся государство об обеспечении конфиденциальности запроса и его содержания, если это не противоречит исполнению запроса. В случае, если запрашиваемое Договаривающееся государство не способно обеспечить требование конфиденциальности, оно должно незамедлительно проинформировать запрашивающее Договаривающееся государство, может ли быть запрос исполнен без соблюдения конфиденциальности.

      2. Запрашиваемое Договаривающееся государство может попросить запрашивающее Договаривающееся государство не использовать какую-либо информацию или доказательства, которые были получены в результате исполнения запроса, в других процедурах, если они не упомянуты в запросе, без предварительного согласия запрашиваемого Договаривающегося государства.

Статья 18
Транзит

      1. Договаривающиеся государства в соответствии со своим национальным законодательством и без ущемления своих интересов вправе разрешить транзит через свою территорию лица, выданного другому Договаривающемуся государству третьим государством.

      2. Для этого запрашивающее Договаривающееся государство направляет запрашиваемому Договаривающемуся государству через центральный орган либо в особенно срочных случаях через технические средства коммуникаций запрос о транзите, содержащий идентификационные данные перевозимого лица, сведения о его гражданстве и краткое изложение обстоятельств дела. Запрос о транзите сопровождается копией документа, подтверждающего выдачу лица.

      3. Запрашиваемое Договаривающееся государство должно содержать под стражей перевозимое по своей территории лицо.

      4. Разрешение на транзит не требуется, если он осуществляется воздушным транспортом и посадка на территории государства транзита не предусмотрена. В случае незапланированной посадки на территории государства транзита государство, осуществляющее транзит, незамедлительно уведомляет об этом государство транзита, и государство транзита должно содержать под стражей перевозимое лицо сроком до пятнадцати (15) суток в ожидании запроса о транзите.

      5. Если в сроки, указанные в пункте 4 настоящей статьи, запрос на транзит не получен, лицо может быть освобождено, если Договаривающимися государствами не оговорено иное.

Статья 19
Расходы

      1. Расходы, связанные с реализацией настоящего Договора, покрываются тем Договаривающимся государством, на территории которого они возникли, в соответствии с его национальным законодательством.

      2. Расходы, связанные с транзитом, несет запрашивающее Договаривающееся государство.

      3. Расходы, связанные с содержанием лица под стражей во время его транзитной перевозки, несет запрашиваемое Договаривающееся государство.

Статья 20
Информирование о результатах

      Запрашивающее Договаривающееся государство предоставляет запрашиваемому Договаривающемуся государству информацию об уголовном преследовании, судебном разбирательстве либо о приведении приговора суда в исполнение в отношении выданного лица, либо информацию об экстрадиции выданного лица третьему государству.

Статья 21
Соотношение настоящего Договора с другими международными соглашениями

      Настоящий Договор не влияет на права и обязательства Договаривающихся государств, вытекающих из любых международных соглашений, участниками которых они являются.

Статья 22
Урегулирование разногласий

      Любое разногласие, возникающее в ходе применения или толкования настоящего Договора, разрешается путем проведения консультаций и переговоров между центральными органами Договаривающихся государств либо по дипломатическим каналам без обращения в национальный или международный суд или к третьей стороне с целью их урегулирования.

Статья 23
Заключительные положения

      1. Настоящий Договор подлежит ратификации.

      2. Настоящий Договор заключается на пять лет и вступает в силу с даты получения последнего уведомления по дипломатическим каналам о выполнении Договаривающимися государствами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.

      Этот срок будет автоматически продлеваться каждый раз на последующие пятилетние периоды, пока одно из Договаривающихся государств не уведомит другое Договаривающееся государство в письменном виде по дипломатическим каналам о его намерении прекратить действие настоящего Договора как минимум за шесть (6) месяцев до даты истечения текущего периода.

      3. В настоящий Договор по взаимному согласию Договаривающихся государств могут вноситься изменения и дополнения, которые оформляются отдельными протоколами, являющимися его неотъемлемыми частями, вступающие в силу в порядке, предусмотренном пунктом 2 настоящей статьи.

      4. Настоящий Договор прекращает свое действие по истечении ста восьмидесяти (180) суток с даты получения по дипломатическим каналам одним из Договаривающихся государств письменного уведомления другого Договаривающегося государства о намерении прекратить действие Договора.

      5. В случае прекращения действия настоящего Договора процедура по выдаче, которая начата в период его действия, остается в силе до ее полного выполнения.

      В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО, нижеподписавшиеся, будучи должным образом на то уполномоченными, подписали настоящий Договор.

      СОВЕРШЕНО в _______ "_____" __________ 20 _____ года в двух экземплярах, каждый на казахском, арабском и английском языках, причем все тексты являются равно аутентичными. В случае возникновения расхождений в толковании положений настоящего Договора Договаривающиеся государства обращаются к тексту на английском языке.

     

За Республику Казахстан

За Арабскую Республику Египет