Қазақстан Республикасы Мемлекеттiк қызметшiлерiнiң қызмет этикасы ережелерiн бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Президентiнiң Жарлығы 1997 жылғы 16 маусым N 3542. Күші жойылды - Қазақстан РеспубликасыПрезидентінің 2000.01.21. N 327 Жарлығымен. ~U000327


     Қаулы етемiн:
     1. Қазақстан Республикасы Мемлекеттiк қызметшiлерiнiң қызмет
этикасы ережелерi бекiтiлсiн (қоса берiлiп отыр).
     2. Осы Жарлық қол қойылған күнiнен бастап күшiне енедi.

     Қазақстан Республикасының
             Президентi 
     
                                       Қазақстан Республикасы
                                           Президентiнiң
                                       1997 жылғы 16 маусымдағы
                                         N 3542 Жарлығымен
                                            бекiтiлген

         Қазақстан Республикасы Мемлекеттiк қызметшiлерiнiң
                           қызмет этикасы
                              Ережелерi



      Мемлекеттiк қызметте болу - қоғам мен мемлекет тарапынан бiлдiрiлген ерекше сенiмнiң көрiнiсi, ол мемлекеттiк қызметшiнiң жалпыға бiрдей, соның iшiнде осы Ережелерде белгiленген нормалар мен принциптердi сақтауға тиiс екенiн көздейдi.
      1. Мемлекеттiк қызметшi қызметтiк мiндеттерiн атқарған кезде:
      1) Қазақстан Республикасының Конституциясын, заңдарын және Қазақстан Республикасы Президентiнiң актiлерiн қатаң ұстануға;
      2) мемлекет мүдделерiн қорғауға және Қазақстан Республикасы Президентiнiң саясатын жақтауға;
      3) Қазақстан халқының бiрлiгi мен елдегi ұлтаралық татулықты нығайтуға;
      4) ұлттық, тектiк-топтық және рулық артықшылық пен алауыздыққа, сондай-ақ азаматтарды тегiне, әлеуметтiк, лауазымдық және мүлiктiк жағдайына, жынысына, нәсiлiне, ұлтына, тiлiне, дiнге көзқарасына, нанымына, тұрғылықты жерiне қарай немесе кез-келген өзге жағдаяттар бойынша кемсiту көрiнiстерiне жол бермеуге;
      5) жалпыға бiрдей моральдық-этикалық нормаларды сақтауға, Қазақстан халқының әр алуан салт-дәстүрлерiне құрметпен қарауға;
      6) әдiл, объективтi және турашыл болуға, сыбайлас жемқорлық көрiнiстерiне қарсы тұруға;
      7) қойылған мiндеттердi шешудiң неғұрлым тиiмдi әрi үнемдi тәсiлдерiн қолдануға;
      8) қарамағындағы мемлекеттiк меншiкке ұқыпты қарауға, оны ұтымды және тиiмдi пайдалануға;
      9) қарапайымдық танытуға, қызметтен тыс қарым-қатынастарда өзiнiң лауазымдық жағдайын баса көрсетпеуге;
      10) басқа адамдардың ар-намысы мен қадiр-қасиетiн құрметтеуге тиiс.
      2. Мемлекеттiк қызметшi:
      1) өзiне Республикаға дақ түсiруi, оның беделiне нұқсан келтiруi мүмкiн қандай болмасын мiндеттемелер алуға және iс-әрекет жасауға;
      2) қызметтiк ақпаратты пайдакүнемдiк және өзге де жеке мүдделерiне пайдалануға;
      3) мемлекеттiк қызмет мүдделерiне нұқсан келтiретiн мәселелердi шешуге қатысуға;
      4) қызметтiк мiндеттерiн атқаруына байланысты жеке және заңды тұлғалардан сый қабылдауға;
      5) қарауындағы қызметкерлерге көрiнеу орындалмайтын нұсқаулар беруге және олардан лауазымдық мiндеттерiнiң шеңберiнен шығатын тапсырмаларды атқаруын талап етуге;
      6) қарауындағы қызметкерлердi құқыққа қайшы iс-қылық немесе жалпыға бiрдей моральдық-этикалық нормалармен үйлеспейтiн iс-қылық жасауға мәжбүрлеуге;
      7) азаматтар мен ұйымдардың өтiнiштерiн қарау кезiнде төрешiлдiк пен сөзбұйдаға салу көрiнiстерiне жол беруге тиiс емес.

Об утверждении Правил служебной этики государственных служащих Республики Казахстан

Указ Президента Республики Казахстан от 16 июня 1997 г. N 3542. Утратил силу - Указом Президента РК от 21 января 2000 г. N 328 ~U000328.


     Постановляю:
     1. Утвердить Правила служебной этики государственных служащих
Республики Казахстан (прилагаются).
     2. Настоящий Указ вступает в силу со дня подписания.

     Президент
Республики Казахстан

                                        Утверждены
                                     Указом Президента
                                    Республики Казахстан
                                  от 16 июня 1997 г. N 3542

                              Правила
              служебной этики государственных служащих
                        Республики Казахстан



      Пребывание на государственной службе есть выражение особого доверия со стороны общества и государства, предполагающее, что государственный служащий должен соблюдать общепринятые этические нормы и принципы, в том числе установленные в настоящих Правилах.
      1. Государственный служащий при исполнении служебных обязанностей должен:
      1) строго следовать Конституции, законам и актам Президента Республики Казахстан;
      2) защищать интересы государства и быть привержен политике Президента Республики Казахстан;
      3) способствовать укреплению единства народа Казахстана и межнационального согласия в стране;
      4) не допускать национальной, сословной и родовой исключительности и розни, а также проявлений дискриминации граждан по мотивам происхождения, социального, должностного и имущественного положения, пола, расы, национальности, языка, отношения к религии, убеждений, места жительства или по любым иным обстоятельствам;
      5) соблюдать общепринятые морально-этические нормы, уважительно относиться к многообразию обычаев и традиций народа Казахстана;
      6) быть справедливым, объективным и беспристрастным, противостоять проявлениям коррупции;
      7) применять наиболее эффективные и экономичные способы решения поставленных задач;
      8) бережно относиться к вверенной государственной собственности, рационально и эффективно ее использовать;
      9) проявлять скромность, во внеслужебных отношениях не подчеркивать своего должностного положения;
      10) уважать честь и достоинство других лиц.
      2. Государственный служащий не должен:
      1) брать на себя какие-либо обязательства и предпринимать действия, способные дискредитировать Республику, нанести ущерб ее авторитету;
      2) использовать служебную информацию в корыстных и иных личных интересах;
      3) принимать участие в решении вопросов, наносящих ущерб интересам государственной службы;
      4) принимать подарки от физических и юридических лиц в связи с выполнением своих служебных обязанностей;
      5) отдавать подчиненным явно невыполнимые распоряжения и требовать от них исполнения поручений, выходящих за рамки их служебных обязанностей;
      6) понуждать подчиненных к совершению противоправных поступков или поступков, не совместимых с общепринятыми морально-этическими нормами;
      7) допускать проявлений бюрократизма и волокиты при рассмотрении обращений граждан и организаций.