Сотталғандарды ауруына байланысты жазасын одан әрі өтеуден босатуға ұсыну үшін негіздеме болып табылатын аурулар тізбесін бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Әділет министрлігі Қылмыстық-атқару жүйесінің комитеті төрағасының 2007 жылғы 22 мамырдағы N 47 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2007 жылғы 21 маусымда Нормативтік құқықтық кесімдерді мемлекеттік тіркеудің тізіліміне N 4755 болып енгізілді. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Әділет министрінің 2009 жылғы 18 қарашадағы N 145 Бұйрығымен.

Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Әділет министрінің 2009.11.18 N 145 бұйрығымен.

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2004 жылғы 28 қазандағы N 1120 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінің Қылмыстық-атқару жүйесі комитеті (бұдан әрі - ҚАЖК) туралы ереженің 4-тармағын басшылыққа алып, Қазақстан Республикасы Қылмыстық-атқару кодексінің 168-бабына сәйкес, БҰЙЫРАМЫН :
1. Осы Бұйрықтың қосымшасына сәйкес, Сотталғандарды ауруына байланысты жазасын одан әрі өтеуден босатуға ұсыну үшін негіздеме болып табылатын аурулар тізбесі бекітілсін.
2. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау ауруына байланысты жазасын одан әрі өтеуден босатуға жетекшілік жасайтын төрағаның орынбасарына жүктелсін.
3. Осы бұйрық ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Төраға
әділет полковнигі

КЕЛІСІЛДІ КЕЛІСІЛДІ
ҚР Бас прокуроры Қазақстан Республикасының
2-дәрежелі мемлекеттік Денсаулық сақтау министрі
әділет кеңесшісі _____________А. Дерновой
_________Р. Түсіпбеков
6 маусым 2007 ж. 30 мамыр 2007 ж.

Қазақстан Республикасы
Әділет министрілігі
ҚАЖ Комитеті төрағасының
2007 ж. 22 мамырдағы N 47-ОД
бұйрығына қосымша

Сотталғандарды ауруына байланысты одан әрі жазасын өтеуден босатуға ұсыну үшін негіз болып табылатын аурулардың тізбесі

1. Туберкулез:
1) омыртқаның өршімелі деструктивтік туберкулезі.
Процесс зақымданған аумақтағы жайылмалы бұзулармен, тыртықтық қосылулардың пайда болуымен сипатталады. Спондилит кезінде туберкулездік абсцесстер, спастикалық параличтер, жұлын-ми зақымданулары орын алады. Диагностика бактериоскопиялық зерттеулердің деректеріне, туберкулез абсцесстерінен ірің ағуына, екі өзара перпендикуляр проекциядағы (тік және жанама) рентгенографияға негізделеді;
2) зәр шығару органдарының спецификалық процесімен және терминалдық сатыдағы созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің (бұдан әрі-СБЖ) дамуымен асқынған бүйректің екі жақты деструктивтік туберкулезі.
Зәр шығару жолдарының спецификалық процесімен асқынған бүйрек туберкулезінің диагностикасы зәрдің клиникалық анализіне (пиурия, протеинурия, цилиндруриялар тән), себу әдісі арқылы зәрді бактериологиялық зерттеуіне, бүйрек пен қуық аумағын міндетті түрдегі жалпы рентгенографиясына негізделеді. Жалпы рентгенографияның деректері жеткіліксіз болған жағдайда экскреторлық урография, индигокармендік сынамасы бар цистоскопия және ретроградтық пиелография жүргізіледі.

2. Ісіктер:
1) TNM халықаралық жіктеу бойынша III-IV кезеңдегі барлық ісіктер;
2) лифмалық, қан жасау және оларға ұқсас тіндердің қатерлі ісіктері;
3) қайталану сатысындағы жедел аққан ауруы (иммунитет тапшылығы жағдайы, созылмалы бауырдың қабынуы, ми дерттері, ішкі мүшелердің нәрсізденуі);
4) терминалдық кезеңдегі созылмалы лейкоз (эритремияны қоса алғандағы аурулардың типтері);
5) остеодеструктивтік процестері бар көшпелі миелома (омыртқа мен сүйектердің патологиялық сынықтары);
6) бір және одан да көп экстралимфа, лимфа түйіндерінің барлық топтары зақымданған терминалды кезеңдегі Ходжкин ауруы.
Осы аурулардың клиникалық диагнозы гистологиялық зерттеулермен, қанды, қанжасау органдарының және оларға ұқсас тіндерді зерттеумен, дәрігер-онколог немесе гематологтың (аурудың түріне қарай) кеңестерімен расталады.

3. Эндокриндік жүйе аурулары:
1) инсулинге тәуелді (инсулин дозасы тәулігіне 60 бірліктен жоғары) кетоацидозға бейім ауыр ағымдағы айқын макроангиопатияның, ретинопатияның, полинейропатияның болуымен байқалатын І типті қант диабеті;
2) екінші инсулиндік жеткіліксіздігі бар, кетоацидозға ауыр ағымдағы айқын макроангиопатияның, ретинопатияның, полинейропатияның болуымен байқалатын ІІ типті қант диабеті;
3) айқын асқынулары бар түтікті сүйектердің немесе омыртқаның патологиялық сынықтары, бұлшық ет атрофиясы, 2-3 кезеңдегі қан айналымы жеткіліксіздігі (бұдан әрі - ҚЖ) бар кардиомиопатия, екі және одан да көп аяқ-қолдардың тереңдеген тұрақты қозғалыстары бар бұзылулары бар мидың қан айналымының бұзылуы бар Иценго-Кушинг синдромы;
4) кахексия кезеңіндегі гипопитуитаризм (Симмондс ауруы).

4. Психикалық ауытқулар:
1) дефицитарлық және тұрақты психотикалық белгілері арқылы байқалатын жедел прогредиенттік процесі бар дефектінің үздіксіз немесе эпизодтық өсу түрі ағымындағы шизофрения (жай, гебефреникалық, параноялық, кататоникалық, дифференция жасалынбаған);
2) жиі ауысып отыратын маниакалдық және депрессивтік фазалы, аралас психотикалық жағдайлары бар, үздіксіз ағымдағы биполярлық аффектілік бұзылу-маникалдық-депрессивтік психоз;
3) органикалық психикалық ауытқулар: бас миының ауруынан болатын деменция (Альцгеймер ауруы, Пик ауруы, Гентингтон ауруы, Паркинсон ауруы, деменцияның сенильдік және пресенильдік варианттары, эпилепсия кезіндегі деменция, атеросклероздық зақымданудан кейінгі, сондай-ақ, жарақаттан және бас миының індетінен кейінгі деменция);
4) прогредиенттік ағымдағы соматикалық бөліктің зақымдануымен, созылмалы жан күйзелісі сипатында болатын ұзақ уақытқа созылған реактивтік психоздар;
5) тұрақты психотикалық белгілері бар және психикасының үдемелі өзгерулері бар әртүрлі этиологиялы созылмалы психоздар.
Сотталғанды АМК-ның куәландыруына ұсынуға бірнеше рет Қазақстан Республикасы Әділет министрлігі қылмыстық-атқару жүйесінің Республикалық психиатриялық ауруханасына (бұдан әрі-РПА) немесе Республикалық соматикалық аурухананың (бұдан әрі-РСА) психиатриялық бөлімшесіне соңғы жаза мерзімін өтеу кезінде госпитализациялау негіз болып табылады. Клиникалық диагноз ауру анамнезін, процестің прогредиенттілігін, дефицитарлық белгілерінің байқалуын ескере отырып, тек қана РПА мен РСА жағдайларында дәлелденеді.

5. Жүйке жүйесі мен сезім органдарының аурулары:
1) бас және жұлын миының тамыр аурулары: эмболиялар, ми қан айналымының геморрагиялық, ишемиялық немесе аралас жедел бұзылуы, ІІІ кезеңдегі созымалы тамырлық энцефалопатия, мидың ошақтық бұзылуларының айқын тұрақты құбылыстары байқалатын диагноз қойылған кездегі бастапқы (жарақатқа қатысы жоқ) субарахноидалдық қан құйылулар (геми-, параплегиялар, тереңдеген геми-, парапарездер, кеңістік пен уақытты бағдарлаудың бұзылуы, акинетика-ригидтік синдром);
2) тереңдеген тұрақты қызметтерінің бұзылулары (ауыр параличтер, сезімталдылықтың жайылмалы бұзылулары, жамбас органдары қызметтерінің бұзылулары, трофикалық бұзылулары бар-парездер, айқын байқалатын акинетика-ригидтік синдром) байқалатын бас және жұлын миының органикалық зақымдануымен және процестің өршімелі өтуімен: қайталанған, іріңді менингиттер, бас миының абсцесстері, спиналдық эпидуралдық абсцесстер мен туберкулезге тән емес гранулемалар, нейросифилис, туберкулез кезіндегі жүйке жүйесінің зақымдануы, сейілген склероз, Шильдер лейкоэнцефалиті ілісе жүретін орталық жүйке жүйесінің (бұдан әрі-ОЖЖ) індеттік, демиелинизациялау аурулары;
3) мидың ошақтық зақымдануының айқын байқалатын тұрақты құбылыстары бар ОЖЖ жарақаттық аурулары;
4) қозғалу, сезімталдық және вегетативтік- трофикалық қызметтерінің айқын, тұрақты бұзылулары жылдам өршімелі және жүргізіліп жатқан емдеудің тиімсіздігі байқалатын аурулар: бас миы ісіктері, краниоспинальдық ісіктер, жұлын миының ісіктері, сирингобульбия, гепатоцеребралдық дистрофия (гепатолентикулярлық дегенерация, Вильсон-Коновалов ауруы), спиноцеребралдық атаксия, жанама амиотрофиялық склероз, миастения;
5) толық соқырлық, сондай-ақ тұрақты патологиялық өзгерістер негізінде жақсы көретін көздің көруі 0.03-тен аспайтын және түзетілмейтін немесе екі көздің де көру аймағы концентрациялы түрде 10 градусқа дейін тарылған ақуалы.

6. Қан айналымы органдарының аурулары:
1) жүрек пен бүйректердің басым зақымдануы байқалатын гипертензивтік (гипертониялық) ауру: 2-3 кезеңдегі ҚЖ бар жүрек пен бүйректердің басым зақымдануы байқалатын гипертензивтік (гипертониялық) ауру, терминалды кезеңдегі СБЖ бар бүйректердің басым зақымдануы байқалатын гипертензивтік (гипертониялық) ауру, 2-3 кезеңдегі ҚЖ мен терминалдық кезеңдегі СБЖ байқалатын жүрек пен бүйректердің басым зақымдануы байқалатын гипертензивтік (гипертониялық) ауру;
2) жүрек ырғағының ауыр және күрделі бұзылуымен асқынған 2-3 кезеңдегі ҚЖ байқалатын жүрек аурулары: жүректің созылмалы ишемиялық ауруы, созылмалы адгезивті перикардит, созылмалы констриктивтікі перикардит, туа біткен немесе жүре пайда болған жүрек аурулары теңгеру сатысында, туа біткен немесе жүре пайда болған кардиомиопатиялар, миокард фиброзы, миокард дегенерациясы;
3) аорта, артериялар, артериола және капиллярлар аурулары: аортаның қабатталған аневризмасы, кемінде екі аяқ-қолды зақымдайтын гангреноздық-некроздық кезеңдегі аяқ-қолдар артерияларының атеросклерозы (атеросклероздық гангрена), гангреноздық-некроздық кезеңдегі кемінде екі аяқ-қолды зақымдайтын Рейно ауруы, гангреноздық-некроздық кезеңдегі кемінде екі аяқ-қолды зақымдайтын облитерациялық эндоартериит.

7. Тыныс алу органдарының аурулары:
диффузиялық өкпе синдромы, өкпе эмфиземасы, декомпенсация кезеңіндегі созылмалы өкпелік жүрек, созылмалы респираторлық жеткіліксіздігі байқалатын өкпенің созылмалы спецификалық емес аурулары:
1) бронхиалдық астма, ауыр өтуі немесе гормонға тәуелді;
2) бронхоэктаздық ауру;
3) өкпенің абсцессі;
4) түрлі этиологиялық пневмокониоз;
5) идиопатиялық фиброздық альвеолит;
6) саркоидоз;

8. Ас қорыту органдарының аурулары:
1) гиперспленизмі, порталдық гипертензиясы, бауыр клеткаларының жеткіліксіздігі байқалатын декомпенсация кезеңіндегі түрлі этиологиясы бар бауыр циррозы;
2) ауыр ағымдағы спецификалық емес жарасы бар колит.

9. Бүйрек аурулары:
терминалдық кезеңдегі СПЖ бар бүйрек аурулары:
1) созылмалы гломерулонефрит;
2) созылмалы пиелонефрит;
3) гидронефроз;
4) бүйректің кистоздық ауру.

10. Сүйек-бұлшық ет жүйесі мен дәнекер тіндерінің аурулары:
ұдайы өршімелі таралған процесі бар және терминалдық кезеңдегі СБЖ немесе 2-3 кезеңдегі ҚЖ немесе ОЖЖ тұрақты ошақтық зақымдануы (геми-, параплегиялар, геми-, парапарездер) немесе дисфагия, дизартрия байқалатын көлденең бұлшық еттің таралған зақымдануымен:
1) ревматоидтық артрит;
2) анкилоздық спондилоартрит (Бехтерев ауруы);
3) жүйелік қызыл волчанка;
4) дерматомиозит;
5) түйіндік периартериит;
6) жүйелік склеродермия.

11. Алмасу аурулары:
терминалдық кезеңдегі СПЖ және подагралық нефропатиясы бар подагра.

12. Жаза өтеудің соңғы мерзімі кезіндегі ауру немесе жарақат салдарындағы анатомиялық кемістіктер: қол немесе аяқтың жоғары деңгейіндегі ампутация, сондай-ақ, бір қолдың және бір аяқтың жоғарғы деңгейдегі ампутациясы.

13. Сәулелік ауру:
1) жедел сәулелік ауру: І-ІV дәрежелі өршу кезеңіндегі жедел сәулелік ауру, І-ІV дәрежелі өршу кезеңіндегі жергілікті терінің сәулелік зақымдануы;
2) жедел сәулелік аурудың салдары: жоғары деңгейдегі әлсіреумен және бірінші кезекте жүйке жүйесі мен тамырлы реттеуіш жүйелерінің функционалдық жетіспеушілігімен сипатталатын астениялық синдром, ми және перифериялық қан көрсеткіштерінің тұрақсыздығы бас сүйегінің гипоплазия белгілері бар айқын цитопениялық синдром (лейкоциттер саны 3.0х10 кем, тромбоциттер саны бір литрге 1.5х10 кем) терең трофикалық, дегенеративтік және склеротикалық жергілікті өзгерістер, уақыт өте пайда болған радиациялық жаралар, ауырулық синдром, контрактуралық және ампутациялық кемістіктер, ІІІ кезеңдегі сау көздің 0.1-0.5 көру қыралығындағы сәулелік катаракта;
3) ІІ-ІV дәрежедегі басым болу кезеңіндегі созылмалы және алыс кезеңдегі (үдеу сатысы) сәулелік ауру;
4) Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2004 жылғы 13 қаңтардағы N 34 қаулысымен бекітілген иондалған сәулелердің әсерімен байланысты уақыт өте пайда болған сәулелік әсердегі аурулар.
Сәулелік ауру және сәулелік кемістіктер диагнозы радиациялық медицина мамандарының қатысуымен (себептік байланысын анықтайтын сараптамалық кеңеспен) комиссия түрінде қойылады.

14. Тері аурулары:
1) т-лимфома.
Теріде көк немесе сары-қызыл түсті түйіндердің пайда болуымен, жиі эрозияланған немесе ақаулы бетімен терінің кез келген бөліктерінде көк-қызыл немесе охралы-сары қабыршақтанумен, шаштары жоқ бляшкалар мен инфильтраттар болуымен сипатталады. Лимфа түйіндері үлкейеді. Перифериялық қанда Сезари-Лютцер клеткалары пайда болады. Диагноз гистологиялық әдіспен расталуы тиіс;
2) тұрпайы күлдіреу.
Айқын жарақатталмаған немесе алдын-ала қызарған теріде немесе ауыз қуысының шырышты қабығында әртүрлі көлемді: 1-ден 100 шаршы см дейін күлдіреулердің пайда болуымен сиппаталды, жарылған кезде периферия бойынша күлдіреулер қақпақшасының жұлымдары бар жаралар (эрозия) пайда болады. Жаралар қабыршақтануы мүмкін. Ең болмағанда, бірінші қатынаста оң Нокольский симптомы байқалады: күлдіреудің қақпақшасын созған кезде мүйіз қабығы бөлінеді (екінші вариант - терінің зақымданған жері арасында уқалау кезінде мүйіз эпидермисінің шамалы бөлінуі, үшінші вариант - терінің өзгермеген жерлерін уқалау кезде эпидермистің шамалы бөлінуі). Қан құрамының солға жылжуымен лейкоцитоз, зәрмен хлоридтер мен натрийдің бөлінуінің тежелуі. Диагноз жағындыда - жара бетінен алынған ізде акантолитикалық клеткалардың табылуымен және гистологиялық зерттеумен расталауы тиіс;
3) вегетирациялық күлдіреу.
Көрінген сау немесе алдын-ала қызарған тері жерлерінде күлдіреулердің пайда болуымен, күлдіреудің тез жарылуының кіршіл-сұр түспен жабылған түбінің көруінің, жағымсыз иіс шығатын, оңай қанайтын өсінділермен сиппаталады. Никольский симптомы оң болады (Тұрпайы күлдіреуді қараңыз). Процесс периферия бойынша таралуға бейім. Қан құрамының солға жылжуымен лейкоцитоз байқалып, гипопротеинемия, гипоальбуминемия, хлоридтер мен натрийдің бөлінуінің тежелуі анықталады. Жағындыда - ізде акантолитикалық клеткалардың табылуы. Гистологиялық зерттеумен расталауы тиіс;
4) эксфолиативтік (жапырақ тәріздес) күлдіреу.
Терінің әртүрлі жерлерінде немесе өте жұқа қақпақшамен ауыз қуысының шырышты қабығында экссудатпен тез жарылатын, күлдіреудің пайда болуымен, жаңа пайда болған экссудат эпидермистің жаңа қабаттарын көтереді, нәтижесінде бетінде бөлініп шығып эпидермис қабат құрайды. Никольский симптомы оң болады (Тұрпайы күлдіреуді қараңыз). Қан құрамының солға жылжуымен лейкоцитоз, зәрмен хлоридтер мен натрийдің бөлінуінің тежелуі. Диагноз жағындыда - жара бетінен алынған ізде акантолитикалық клеткалардың табылуымен және гистологиялық зерттеумен расталауы тиіс;
5) эритематоздық күлдіреу (Сенир-Ашер синдромы).
Көбінесе 40-50 жастағы әйел адамдардың терісінде немесе көрінетін шырышты қабықтарда алғашқы эритамозды ошақтарының, содан әрі қарай жара қабыршақтанып күлдіреудің пайда болуымен сиппаталып, көбінесе бетте, төсте, қолтық пен бұттың аймағында орналасады. Себореялық орта бар: беттерде тұрақты отырған құрғақ және майлы қабыршақтары бар шамалы көтерілген папулалар кездеседі. Никольский сипмптомы (Тұрпайы күлдіреуді қараңыз) күлдіреулердің арасында бірінші және екінші варианттарда оң. Диагноз жағындыда - жара бетінен алынған ізде акантолитикалық клеткалардың табылуымен және гистологиялық зерттеумен расталауы тиіс;
6) эритропоэтикалық уропорфирия себеп болған фотодерматоз (Гюнтер ауруы).
Ауру аутосомды-рецессивті тұқым қуалаумен сипатталады, клиникалық түрде күлдіреу диаметрі 1-ден 10 мм дейінгі везикулезді- буллезді дерматоз арқылы байқалады, күлдіреуді ашқан кезде жараланған немесе терең жаралған беті көрінеді, процесс тыртықтанумен аяқталады. Бөртпелер терінің ашық жерелеріне шығады. Спленомегалия патогномиясы тән. Эритроциттерде уропорфирин-І концентрациясы қан сары суындағы уропорфириннің мөлшеріне қарағанда едәуір жоғарлауы тән. Қан мен зәрдегі порфирин мөлшерін зерттеу диангозды верификациялау үшін міндетті.
7) эритропоэтикалық протопорфирия себеп болған фотодерматоз (Магнус ауруы).
Ауру аутосомды-доминанттық тұқым қуалаумен сипатталады, негізгі синдром - ісіну, эритема, қышумен байқалатын фотордерматоз, күлдіреулер ылғи пайда бола бермейді. Дененің ашық жерлері зақымданады. Соңғы кезеңде бауыр жетіспеушілігіне әкеліп соқтыратын гепатоз дамиды. Қан сары суында темірдің қалыпты немесе жоғары мөлшермен болуымен сиппаталатын гипохромды анемия тән. Нәжісте протопорфирин мөлшерінің тез өсуі және копропорфирин мөлшерінің шамалы өсуі, эритроциттерде протопорфирин мөлшерінің едәуір жоғарылауы байқалады. Қан мен нәжісте порфирин мөлшерін зерттеу диагнозды верификациялау үшін міндетті;
8) псориатикалық артропатияның дамуы байқалатын псориаз.
Псориатикалық артрит көбінесе тері зақымданумен қатар жақын жүреді. Қол және аяқ саусақтарының буындары, одан соң процесске орта және ірі буындар, анкилозды спондилоартриттің дамуымен жүретін омыртқаның зақымдануымен сипатталады.
Рентгенографиялық және анатомиялық критерийлерден басқа, қабынудың биохимиялық және иммунологиялық белгілері, сүйекбуын қосындыларының белсенділік дәрежесі мен функционалдық мүмкіндіктерін ескеру қажет. Науқас еңбекке жарамсыз болғанда және өзіне-өзі қызмет көрсету мүмкіндігін жоғалтқанда зақымдану дәрежесі ескеріледі;
9) эритродермияның дамуы байқалатын псориаз.
Эритродермия қабынып іскен, қою эритематозды түстегі, әртүрлі фигураларды, кей жерлерде тұтас диффуздық жерлерді құрайтын жеке орналасқан эффлоресценциялардың бірігуімен сипатталады. Ден мен аяқ-қолдардың терісі қатты тырысып тұрған тас қабық тәріздес, қоңыр түсті болады, қатты қабыршақтанады. Науқастың жалпы күйі, аурудың ұзақтығы, емге торпидтілігі назарға алынады;
10) лепра, лепраматоздық тип.
Процесс қатерлі өтеді. Теріде диффузды эритематозды инфильтрациялар немесе анық шекарасыз қызыл түсті эритематозды пигментті дақтардың, кейде сирек ұсақ жаралардың пайда болуымен сипатталады. Қол саусақтарының қозғалысы қиындайды, шаштардың түсуі басталады. Инфильтрацияланған немесе көрінісі сау теріде лепромалар пайда болып, кейіннен құрамында өте көп мөлшерде Хансен бациллалары бар жараға айналады. Қызу, аурулық және тактилдік гипоестезия, сонан соң анестезия дамиды. Мұрын қалқасы, ауыз және өңеш, көз, лимфа түйіндері, көк бауыр, бауыр, өкпе, сүйектер, қан тамырлары, жыныс органдары зақымдануы мүмкін. Диагноз гистологиялық және бактериологиялық әдіспен верификациялануы тиіс;
11) лепра, дифференцияланбаған типі.
Лимфоцитарлық инфильтратпен байқалатын қабыну процесімен сипатталады. Терідегі бөртпелер дақты сипатта болады. Шашатар түгел немесе жартылай түсіп қалады. Қызу, сонан соң аурулық сезімталдығы прогрессивті түрде әлсірейді. Баяу және біртіндеп лепроздық неврит дамиды. Зақымданған нервтер қалыңдап, ауырулықты сезіндіреді. Тиісті иннервациялық зоналарда гипоестезия, параличтер, контрактуралар, амиотрофиялар, тесілген жаралар түріндегі қозғалысты, трофикалық және вазомоторлық бұзылулар дамиды. Невриттің баяу прогрессивті ағымы ауыр қайталанулармен ауысуы мүмкін. Диагноз гистологиялық және бактериологиялық әдіспен верификациялануы тиіс.

15. Жүре пайда болған қорғаныс тапшылығы синдромы.
Жүре пайда болған қорғаныс тапшылығы синдромы жайылған клиникалық көріністер кезеңінде:
1) ісіктер түрінде байқалатын адамның қорғаныс тапшылығынан (бұдан әрі-АҚТҚ) туындаған ауру;
2) энцефалопатия және деменцияның дамуымен АҚТҚ-дан туындаған ауру;
3) қалжырататын синдром көріністері бар АҚТҚ-дан туындайтын ауру (өмірдің өшу көріністері бар);
4) басқа оппортунисттік аурулар.
Диагноз денсаулық сақтау органдарының аумақтық ЖҚТБ орталықтарының мамандарымен қойылады.

16. Қан және қан жасаушы органдардың аурулары.
1) ауыр кезеңдегі апластикалық анемиялар;
2) миелодиспластикалық синдром;
3)»"А",»"В" ауыр кезеңдегі гемиофилия.

17. Басқа, осы Тізбеде қарастырылмаған (өкпе туберкулезінен басқа), дәрі-дәрмектер не хирургиялық емдеумен сәтсіз аяқталғандар, организмнің бас қызметтерінің қайта қалпына келмес бұзылуы немесе өмір сүрудің шектелуі болса, олар аумақтық медициналық-әлеуметтік сараптау комиссиясымен бірінші топ мүгедектігі анықталған созылмалы аурулар жатады.

Об утверждении перечня заболеваний, являющихся основанием для представления осужденных к освобождению от дальнейшего отбывания наказания в связи с болезнью

Приказ Председателя Комитета Уголовно-исполнительной системы Министерство юстиции Республики Казахстан от 22 мая 2007 года № 47-ОД. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 21 июня 2007 года № 4755. Утратил силу приказом Министра юстиции Республики Казахстан от 18 ноября 2009 года № 145

Сноска. Утратил силу приказом Министра юстиции РК от 18.11.2009 № 145 (порядок введения в действие см. п. 4).

Руководствуясь пунктом 4 Положения о Комитете уголовно-исполнительной системы Министерства юстиции Республики Казахстан (далее - Комитет УИС), утвержденного постановлением Правительства Республики Казахстан от 28 октября 2004 года N 1120, в соответствии со статьей 168 Уголовно-исполнительного кодекса Республики Казахстан, ПРИКАЗЫВАЮ :

1. Утвердить перечень заболеваний, являющихся основанием для представления осужденных к освобождению от дальнейшего отбывания наказания в связи с болезнью, согласно приложению к настоящему Приказу.

2. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на заместителя председателя Комитета УИС, курирующего вопросы освобождения от отбывания наказания в связи с болезнью.

3. Настоящий приказ вводится в действие со дня официального опубликования.

Председатель
полковник юстиции

СОГЛАСОВАНО
Генеральный Прокурор
Республики Казахстан
Государственный советник
юстиции 2 класса
6 июня 2007 г.

СОГЛАСОВАНО
Министр здравоохранения
Республики Казахстан
30 мая 2007 г.

Приложение к приказу
Председателя Комитета УИС
Министерства юстиции
Республики Казахстан
от 22 мая 2007 года N 47-ОД

Перечень
заболеваний, являющихся основанием для представления
осужденных к освобождению от дальнейшего отбывания
наказания в связи с болезнью

1. Туберкулез:
1) прогрессирующий деструктивный туберкулез позвоночника.
Процесс характеризуется обширными разрушениями в области поражения, возникновением рубцовых спаек. При спондилите часто имеют место туберкулезные абсцессы, спастические параличи, спинномозговые расстройства. Диагностика основывается на данных бактериоскопического исследования и посева гноя из туберкулезного абсцесса, рентгенографии в двух взаимно-перпендикулярных проекциях (прямой и боковой);
2) двусторонний деструктивный туберкулез почек, осложненный специфическим процессом мочевыводящих путей и развитием хронической почечной недостаточности (далее - ХПН) в терминальной стадии.
Диагностика туберкулеза почек, осложненного специфическим процессом мочевыводящих путей, основывается на данных клинического анализа мочи (характерны пиурия, протеинурия, цилиндрурия), бактериологического исследования мочи методом посева, обязательной обзорной рентгенографии области почек и мочевого пузыря. В случае недостаточности данных обзорной рентгенографии показано проведение экскреторной урографии, цистоскопии с индигокарминовой пробой и ретроградной пиелографии.
2. Новообразования:
1) все злокачественные новообразования III-IV стадии по международной классификации TNM;
2) злокачественные новообразования лимфоидной, кроветворной и родственных им тканей;
3) острые лейкозы в стадии рецидива (иммунодефицитное состояние, хронический гепатит, энцефалопатия, дистрофия внутренних органов);
4) хронические лейкозы (все типы заболевания, включая эритремию) в терминальной стадии;
5) множественная миелома с остеодеструктивными процессами (патологические переломы позвоночника и костей);
6) болезнь Ходжкина в терминальной стадии с диффузным поражением одного и более экстралимфатических и поражением всех групп лимфатических узлов.
Клинический диагноз данных заболеваний подтверждается гистологическим исследованием, исследованием крови, кроветворных органов и родственных им тканей, консультациями врача-онколога или гематолога (по профилю заболевания).
3. Болезни эндокринной системы:
1) сахарный диабет I типа, инсулинозависимый (доза инсулина свыше 60 ед. в сутки), тяжелое течение со склонностью к кетоацидозу и наличием выраженной макроангиопатии, ретинопатии, полинейропатии;
2) сахарный диабет II типа с вторичной инсулиновой недостаточностью, тяжелое течение со склонностью к кетоацидозу и наличием выраженной макроангиопатии, ретинопатии, полинейропатии;
3) синдром Иценго-Кушинга с резко выраженными осложнениями: патологические переломы трубчатых костей или позвоночника, атрофия мышц, кардиомиопатия с недостаточностью кровообращения (далее - НК) 2-3 стадии, нарушения мозгового кровообращения с глубокими стойкими двигательными нарушениями двух и более конечностей;
4) гипопитуитаризм (болезнь Симмондса) в стадии кахексии.
4. Психические расстройства:
1) шизофрения (простая, гебефреническая, параноидная, кататоническая, недифференцированная) с непрерывным, либо с эпизодическим нарастанием дефекта типом течения, при наличии быстрой прогредиентности процесса, выраженной дефицитарной и стойкой психотической симптоматикой;
2) биполярное аффективное расстройство - маниакально-депрессивный психоз с часто чередующимися маниакальными и депрессивными фазами, со смешанными психотическими состояниями, непрерывным течением;
3) органические психические расстройства: деменция вследствие заболеваний головного мозга (болезнь Альцгеймера, болезнь Пика, болезнь Гентингтона, болезнь Паркинсона, сенильный и пресенильный варианты деменции, деменция при эпилепсии, деменция вследствие атеросклеротического поражения, а также перенесенных травм и инфекций головного мозга);
4) затяжные реактивные психозы с прогредиентным течением, вовлечением соматического звена, приобретающие характер хронического душевного заболевания;
5) хронические психозы разной этиологии, со стойкой психотической симптоматикой и нарастающими изменениями психики.
Основанием для представления осужденного (-ой) на освидетельствование СМК является неоднократная госпитализация в Республиканскую психиатрическую больницу (далее - РПБ) или психиатрическое отделение Республиканской соматической больницы (далее - РСБ) уголовно-исполнительной системы Министерства юстиции Республики Казахстан за время отбывания последнего срока наказания. Клинический диагноз подтверждается только в условиях РПБ и РСБ, с учетом анамнеза заболевания, прогредиентности процесса, выраженности дефицитарной симптоматики.
5. Болезни нервной системы и органов чувств:
1) сосудистые заболевания головного и спинного мозга: эмболии, геморрагическое, ишемическое или смешанное острое нарушение мозгового кровообращения, хроническая сосудистая энцефалопатия III стадии, первичные (нетравматические) субарахноидальные кровоизлияния при установленном диагнозе с выраженными стойкими явлениями очагового поражения мозга (геми-, параплегии, глубокие геми-, парапарезы, нарушение ориентировки в пространстве и времени, акинетико-ригидный синдром);
2) инфекционные, демиелинизирующие заболевания центральной нервной системы (далее - ЦНС), сопровождающиеся органическим поражением головного и спинного мозга с глубокими стойкими нарушениями функции (тяжелые параличи, глубокие парезы с распространенными расстройствами чувствительности, расстройствами функций тазовых органов, трофическими нарушениями, выраженный акинетико-ригидный синдром) и прогрессирующим течением процесса: менингиты вторичные, гнойные, абсцессы головного мозга, спинальные эпидуральные абсцессы и гранулемы нетуберкулезной этиологии, нейросифилис, поражения нервной системы при туберкулезе, рассеянный склероз, лейкоэнцефалит Шильдера;
3) травматические заболевания ЦНС с выраженными стойкими явлениями очагового поражения мозга (геми-, параплегии, глубокие геми-, парапарезы);
4) заболевания с быстро прогрессирующим течением, выраженными стойкими расстройствами двигательных, чувствительных и вегетативно-трофических функций и неэффективностью проводимого лечения: опухоли головного мозга, краниоспинальные опухоли, опухоли спинного мозга, сирингобульбия, гепатоцеребральная дистрофия (гепатолентикулярная дегенерация, болезнь Вильсона-Коновалова), спиноцеребеллярные атаксии, боковой амиотрофический склероз, миастения;
5) полная слепота, а также такое состояние, когда на почве стойких патологических изменений острота зрения в лучшем видящем глазу не превышает 0.03 и не может быть корригирована или поле зрения обоих глаз концентрически сужено до 10 градусов.
6. Болезни органов кровообращения:
1) гипертензивная (гипертоническая) болезнь с преимущественным поражением сердца и почек: гипертензивная (гипертоническая) болезнь с преимущественным поражением сердца и почек с НК 2-3 стадии, гипертензивная (гипертоническая) болезнь с преимущественным поражением почек с ХПН в терминальной стадии, гипертензивная (гипертоническая) болезнь с преимущественным поражением сердца и почек с НК 2-3 стадии и ХПН в терминальной стадии;
2) болезни сердца с НК 2-3 стадии, осложненные тяжелыми и сложными нарушениями сердечного ритма: хроническая ишемическая болезнь сердца, хронический адгезивный перикардит, хронический констриктивный перикардит, врожденные или приобретенные пороки сердца в стадии декомпенсации, врожденные и приобретенные кардиомиопатии, фиброз миокарда, дегенерация миокарда;
3) болезни аорты, артерий, артериол и капилляров: расслаивающая аневризма аорты, атеросклероз артерий конечностей (атеросклеротическая гангрена) в гангренозно-некротической стадии, поражающий не менее двух конечностей, болезнь Рейно, поражающая не менее двух конечностей, в гангренозно-некротической стадии, облитерирующий эндоартериит, поражающий не менее двух конечностей, в гангренозно-некротической стадии.
7. Болезни органов дыхания:
хронические неспецифические заболевания легких с диффузным легочным синдромом, эмфиземой легких, хроническим легочным сердцем в стадии декомпенсации, хронической респираторной недостаточностью:
1) бронхиальная астма, тяжелое течение и/или гормонозависимая;
2) бронхоэктатическая болезнь;
3) абсцесс легкого;
4) пневмокониозы различной этиологии;
5) идиопатический фиброзирующий альвеолит;
6) саркоидоз.
8. Болезни органов пищеварения:
1) циррозы печени различной этиологии в стадии декомпенсации с гиперспленизмом, портальной гипертензией, печеночно-клеточной недостаточностью;
2) неспецифический язвенный колит тяжелого течения.
9. Болезни почек:
заболевания почек с ХПН в терминальной стадии:
1) хронический гломерулонефрит;
2) хронический пиелонефрит;
3) гидронефроз;
4) кистозная болезнь почек.
10. Болезни костно-мышечной системы и соединительной ткани:
при наличии неуклонно прогрессирующего генерализованного процесса и при наличии ХПН в терминальной стадии, или НК 2-3 стадии, или стойкого очагового поражения ЦНС (геми-, параплегии, геми-, парапарезы), или генерализованного поражения поперечной мускулатуры с дисфагией, дизартрией:
1) ревматоидный артрит;
2) анкилозирующий спондилоартрит (болезнь Бехтерева);
3) системная красная волчанка;
4) дерматомиозит;
5) узелковый периартериит;
6) системная склеродермия.
11. Болезни обмена:
подагра с подагрической нефропатией и ХПН в терминальной стадии.
12. Анатомические дефекты вследствие заболевания или травмы во время последнего срока отбывания наказания: высокая ампутация верхних или нижних конечностей, а также сочетание высоких ампутаций одной верхней и одной нижней конечностей.
13. Лучевая болезнь:
1) острая лучевая болезнь: острая лучевая болезнь в периоде разгара при I-IV степени тяжести, местные лучевые поражения кожи в периоде разгара при I-IV степени тяжести;
2) последствия острой лучевой болезни: астенический синдром с повышенной истощаемостью и функциональной недостаточностью регуляторных систем, в первую очередь нервной и сосудистой, признаки органического поражения нервной и сосудистой систем с нарушением мозгового и периферического кровообращения, нестабильность показателей периферической крови - выраженный цитопенический синдром с признаками гипоплазии костного мозга (число лейкоцитов менее 3.0х10, число тромбоцитов менее 1.5х10 на литр), глубокие трофические, дегенеративные и склеротические местные изменения, поздние радиационные язвы, болевой синдром, контрактуры и ампутационные дефекты, лучевая катаракта III стадии с остротой зрения в лучшем глазу 0.1-0.5;
3) хроническая лучевая болезнь периода доминирования II-IV степени тяжести и отдаленный период (стадия прогрессирования);
4) поздние лучевые эффекты заболеваний, связанных с воздействием ионизирующих излучений утвержденных постановлением Правительства Республики Казахстан от 13 января 2004 года N 34.
Диагноз лучевой болезни и лучевых дефектов устанавливается комиссионно с участием специалистов по радиационной медицине (экспертного совета по установлению причинной связи).
14. Кожные болезни:
1) т-лимфома.
Характеризуется появлением на коже узлов синюшного или желтовато-красного цвета, нередко с эрозированной или изъязвленной поверхностью на любых участках кожи среди синюшно-красных или охряно-желтых шелушащихся, лишенных волос бляшек и инфильтратов. Увеличиваются лимфатические узлы. В периферической крови обнаруживаются клетки Сезари-Лютцера. Диагноз должен быть подтвержден гистологически;
2) вульгарная пузырчатка.
Характеризуется появлением разной величины: от 1 до 100 кв. см. пузырей на видимо неповрежденной или предварительно покрасневшей коже или слизистой оболочке полости рта, при разрыве которых образуются эрозии с обрывками покрышек пузырей по периферии. Эрозии могут покрываться корками. Отмечается положительный симптом Никольского, по крайней мере, в первом контакте: отслойка рогового покрова при потягивании за покрышку пузыря (второй вариант - легкая отслойка рогового эпидермиса при потирании среди пораженных участков кожи, третий вариант - легкая отслойка рогового слоя эпидермиса при потирании видимо неизмененного участка кожи). В крови наблюдается лейкоцитоз со сдвигом влево, задержка выделения хлоридов и натрия с мочой. Диагноз должен быть подтвержден обнаружением акантолитических клеток в мазках - отпечатках с поверхности эрозии и гистологическим исследованием;
3) вегетирующая пузырчатка.
Характеризуется появлением пузырей на видимо здоровых или предварительно покрасневших участках кожи или слизистых оболочек полости рта, быстрым разрывом пузырей и обнажением покрытого грязно-серым налетом дна, с легко кровоточащими разрастаниями, издающими неприятный запах. Положителен симптом Никольского (см. Вульгарная пузырчатка). Процесс склонен к распространению по периферии. В крови наблюдается лейкоцитоз со сдвигом влево, обнаруживается гипопротеинемия, гипоальбуминемия, задержка выделения натрия и хлоридов. В мазках - отпечатках обнаруживаются акантолитические клетки. Диагноз подтверждается гистологически;
4) эксфолиативная (листовидная) пузырчатка.
Характеризуется появлением пузырей на различных участках кожи или слизистых оболочек полости рта с очень тонкой покрышкой, быстро разрывающихся экссудатом, вновь образующийся экссудат приподнимает все новые слои эпидермиса, в результате, отлагаясь на поверхности, эпидермис образует наслоение. Положительный симптом Никольского (см. Вульгарная пузырчатка). В крови наблюдается лейкоцитоз со сдвигом влево, обнаруживается гипопротеинемия, гипоальбуминемия, задержка выделения натрия и хлоридов. В мазках - отпечатках обнаруживаются акантолитические клетки. Диагноз подтверждается гистологически;
5) эритематозная пузырчатка (синдром Сенира-Ашера).
Характеризуется появлением, преимущественно у женщин 40-50 лет, первоначальных эритематозных очагов на коже и видимых слизистых оболочках, где затем образуются пузыри, которые эрозируются, эрозии покрываются корками, расположение преимущественно на лице, груди, в области естественных складок. Имеются себорейный фон: на коже встречаются слегка возвышающиеся папулы с плотно сидящими сухими и жирными чешуйками. Симптом Никольского (см. Вульгарная пузырчатка) положителен в первом и втором вариантах вблизи пузырей. В мазках - отпечатках обнаруживаются акантолитические клетки. Диагноз подтверждается гистологически;
6) фотодерматоз, обусловленный эритропоэтической уропорфирией (болезнью Гюнтера).
Заболевание характеризуется аутосомно-рецессивным наследованием, клинически проявляется везикулезно-буллезным дерматозом с диаметром пузырька от 1 до 10 мм, по вскрытии пузырька обнаруживается эрозированная или изъязвленная поверхность, процесс заканчивается рубцеванием. Высыпания преимущественно на открытых участках тела. Патогномонична спленомегалия. Резко увеличена экскреция уропорфирина-I и в меньшей степени копропорфирина-I с мочой. Специфично значительное повышение концентрации уропорфирина-I в эритроцитах, преобладающее над повышением уропорфирина в сыворотке крови. Исследования порфиринов крови и мочи обязательны для верификации диагноза;
7) фотодерматоз, обусловленный эритропоэтической протопорфирией (болезнью Магнуса).
Заболевание характеризуется аутосомно-доминантным наследованием, основной синдром - фотодерматоз, проявляющийся отеком, эритемой, зудом, пузыри образуются не всегда. Поражаются открытые участки тела. В поздних стадиях развивается гепатоз с исходом в печеночную недостаточность. Характерна гипохромная анемия при высоком или нормальном содержании железа в сыворотке крови. Отмечается резкое увеличение содержания протопорфирина и менее резкое - копропорфирина в кале, существенное повышение содержания протопорфирина в эритроцитах. Исследования порфиринов крови и кала обязательны для верификации диагноза;
8) псориаз с развитием псориатической артропатии.
Псориатический артрит чаще возникает параллельно с кожными поражениями. Поражаются суставы кистей, стоп, затем в процесс средние и крупные сочленения, включая и позвоночник, с развитием анкилозирующего спондилоартрита.
Помимо рентгенографических и анатомических критериев, биохимических и иммунологических признаков воспаления, необходимо учитывать степень активности и функциональной способности костно-суставных сочленений. Берется во внимание степень пораженности, когда больной нетрудоспособен и утрачена возможность самообслуживания;
9) псориаз с развитием эритродермии.
Эритродермия характеризуется слиянием отдельно расположенных эффлоресценций, которые приобретают отечность, ярко насыщенную эритематозную окраску, образуя множественные фигуры, а местами - сплошные диффузные участки. Кожа туловища и конечностей приобретает вид плотного напряженного панциря, застойно-бурый цвет, интенсивную инфильтрацию, обильно шелушится. Берется во внимание общее состояние, длительность заболевания, торпидность к лечению;
10) лепра, лепроматозный тип.
Процесс протекает злокачественно. Характеризуется появлением на коже диффузных эритематозных инфильтраций или эритематозно-пигментных пятен красноватого цвета, без резких границ, нередко появляются мелкие изъязвления. Движения пальцев затрудняются, начинается выпадение волос. На инфильтрированной или видимо здоровой коже появляются лепромы, которые в последующем изъязвляются и содержат большое количество бацилл Хансена. Развивается температурная, болевая и тактильная гипоестезия, а затем анестезия. Могут быть поражения носовой перегородки, рта и глотки, глаз, лимфатических узлов, селезенки, печени, легких, почек, костей, кровеносных сосудов, половых органов. Диагноз должен верифицироваться гистологически и бактериологически;
11) лепра, недифференцированный тип.
Характеризуется воспалительным процессом, представленным лимфоцитарным инфильтратом. Высыпания на коже имеют пятнистый характер. Волосы выпадают полностью или частично. Наступает прогрессирующее ослабление температурной чувствительности, а затем болевой. Медленно и постепенно развивается лепрозный неврит. Пораженные нервы утолщаются и становятся болезненными. В соответствующей зоне иннервации развиваются гипоестезия, двигательные, трофические и вазомоторные расстройства в виде параличей, контрактур, амиотрофии, прободных язв и т.д. Медленно прогрессирующее течение неврита может прерываться тяжелыми обострениями. Диагноз должен верифицироваться гистологически и бактериологически.
15. Синдром приобретенного иммунодефицита:
синдром приобретенного иммунодефицита в стадии развернутых клинических проявлений:
1) болезнь, вызванная вирусом иммунодефицита человека (далее ВИЧ), проявляющаяся в виде новообразований;
2) болезнь, вызванная ВИЧ, с проявлением энцефалопатии и развитием деменции;
3) болезнь, вызванная ВИЧ, с проявлением изнуряющего синдрома (с проявлениями угасания жизни);
4) другие оппортунистические заболевания.
Диагноз устанавливается специалистами территориальных СПИД центров органов здравоохранения.
16. Болезни крови и кроветворных органов:
1) апластические анемии тяжелой степени;
2) миелодиспластический синдром;
3) гемофилия "А", "В" тяжелой степени.
17. Другие (кроме туберкулеза легких), неучтенные в данном Перечне хронические заболевания, при безуспешности медикаментозного или хирургического лечения с необратимыми нарушениями основных функций организма и ограничениями жизнедеятельности, после определения первой группы инвалидности территориальной медико-социальной экспертной комиссией.