Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы конвенциясын ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2011 жылғы 10 қаңтардағы № 381-IV Заңы

2009 жылғы 16 маусымда Екатеринбургте жасалған Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы конвенциясы ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы
конвенциясы

Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше мемлекеттер,
халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікке, мемлекеттердің аумақтық тұтастығына, мемлекеттер арасындағы достастық қатынастардың дамуына, сондай-ақ адамның негізгі құқықтары мен бостандықтарын жүзеге асыруға қауіп туғызатын терроризмнің ушығуына терең алаңдаушылық білдіре отырып,
Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының және 2002 жылғы 7 маусымдағы Шанхай ынтымақтастық ұйымы Хартиясының мақсаттары мен принциптерін басшылыққа ала отырып,
2001 жылғы 15 маусымдағы Терроризмге, сепаратизмге және экстремизмге қарсы күрес туралы Шанхай конвенциясының, 2005 жылғы 5 шілдедегі Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше мемлекеттердің терроризмге, сепаратизмге және экстремизмге қарсы күрестегі ынтымақтастығы конвенциясының ережелерін дамыта отырып,
осы Конвенция қамтитын қылмыстар ешбір жағдайда ақталмайтынын, ал осындай іс-әрекетті жасаған кінәлі және (немесе) оларды жасауға қатысы бар жеке және заңды тұлғалардың жауапкершілікке тартылуы тиіс екендігін мойындай отырып,
терроризмнің мазмұнындағы, террористік актілердің көлемдері мен сипатында болған өзгерістерді және ынтымақтастықты жандандырудың маңыздылығын ескере отырып,
терроризмге қарсы айтарлықтай күш-жігер жұмсау қажеттілігін түсіне отырып және терроризмнің алдын алу жөніндегі және оған қарсы күрестегі барлық шаралар құқықтың үстемділігін және демократиялық құндылықтарды, адамның негізгі құқықтары мен бостандықтарын, сондай-ақ халықаралық құқық нормаларын сақтаған кезде қолданылуы тиіс екендігін тағы да растай отырып,
тек бірлескен күш-жігер арқылы ғана терроризмнің алдын алуға және оған қарсы күреске тиімді қол жеткізуге болатындығын сезіне отырып,
төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап

Осы Конвенция терроризмге қарсы ынтымақтастықтың тиімділігін арттыру мақсатында жасалады.

2-бап

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін онда қолданылатын терминдер мен ұғымдар мыналарды білдіреді:
1) «Тарап» - осы Конвенцияға қатысушы мемлекет;
2) «терроризм» - зорлық-зомбылық идеологиясы және халықтың үрейін туғызуға байланысты және жеке тұлғаға, қоғам мен мемлекетке зиян келтіруге бағытталған күш қолдану және (немесе) өзге де қылмыстық әрекеттер жасау не жасау жөнінде қорқыту арқылы билік органдарының немесе халықаралық ұйымдардың шешім қабылдауына ықпал ету практикасы;
3) «террористік акт» - билік органдарының немесе халықаралық ұйымдардың шешім қабылдауына ықпал ету арқылы саяси, діни, идеологиялық және өзге де мақсаттарға қол жеткізу үшін халықтың үрейін туғызуға байланысты және адамның өмірі мен денсаулығына қауіп төндіретін, қомақты мүліктік зиян келтіруге не экологиялық апат немесе өзге де ауыр зардап туғызуға бағытталған әрекет, сондай-ақ көрсетілген іс-қимылды жасау жөнінде қорқыту;
4) «террористік ұйым»:
а) осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасау үшін құрылған және (немесе) қылмыс жасайтын қылмыстық топ, қаруланған заңсыз құралым, банда, қылмыстық қоғамдастық;
б) атынан, нұсқауы бойынша немесе мүддесі үшін осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін жоспарлау, ұйымдастыру, дайындау және жасау жүзеге асырылатын заңды тұлға;
5) «заңды тұлға» - Тараптардың ұлттық заңнамасында белгіленген тәртіппен құрылған және қызметін жүзеге асыратын ұйым.
2. Осы бапта қолданылатын терминдер мен ұғымдарды неғұрлым кеңінен қолдану туралы ережелерді қамтитын немесе қамтуы мүмкін қандай да бір халықаралық шартқа немесе Тараптардың кез келгенінің ұлттық заңнамасына осы бап нұқсан келтірмейді.

3-бап

Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды анықтау, алдын алу және тергеу біреуден көп Тараптың заңды құзырына әсер еткен жағдайда осы Конвенция қолданылады.

4-бап

Осы Конвенцияға сәйкес Тараптар өздерінің құқықтарын және міндеттерін егемендік теңдік, мемлекеттің аумақтық тұтастығы және басқа мемлекеттердің ішкі істеріне араласпау принциптеріне сәйкес жүзеге асырады.

5-бап

1. Егер:
1) қылмыс осы Тараптың аумағында жасалса;
2) қылмыс осы Тараптың туы бар кеме бортында немесе осы Тараптың заңдарына сәйкес тіркелген әуе кемесінің бортында жасалса;
3) қылмысты осы Тараптың азаматы жасаса, Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысты өзінің заңды құзырын белгілеу үшін қажетті шаралар қабылдайды.
2. Сонымен қатар, егер:
1) қылмыс осы Тараптың аумағында немесе оның азаматына қатысты террористік акт жасауға бағытталса немесе жасауға әкеп соқтырса;
2) дипломатиялық өкілдіктердің үй-жайлары мен консулдық мекемелерді қоса алғанда, қылмыс осы Тараптың шетелдегі объектісіне қатысты террористік акт жасауға бағытталса немесе жасауға әкеп соқтырса;
3) қылмыс осы Тарапты қандай да бір іс-қимылды жасауға немесе жасамауға мәжбүрлеу мақсатында террористік акт жасауға бағытталса немесе әкеп соқтырса;
4) қылмысты осы Тараптың аумағында тұрақты тұратын азаматтығы жоқ адам жасаса;
5) қылмыс осы Тарап пайдаланатын кеме бортында жасалса, әрбір Тарап осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысты өзінің заңды құзырын белгілей алады.
3. Егер болжамды қылмыскер оның аумағында болса және ол оны осы және өзге Тарапқа бермесе, әрбір Тарап осы Конвенция қамтитын қылмысқа қатысты өзінің заңды құзырын белгілеу үшін талап етілуі мүмкін шараларды қабылдайды.
4. Осы Конвенция Тараптардың ұлттық заңнамасына сәйкес кез келген қылмыстық заңды құзырын жүзеге асыруды жоққа шығармайды.
5. Егер біреуден көп Тарап осы Конвенция қамтитын қылмысқа қатысты заңды құзырына үміткер болса, тиісті Тараптар қажет болған жағдайда консультациялар өткізеді.

6-бап

1. Осы Конвенцияда көзделген ынтымақтастықты Тараптардың әрқайсысы айқындайтын құзыретті органдар жүзеге асырады.
2. Осы Конвенцияны ратификациялау туралы құжатты немесе оған қосылу туралы хабарламаны тапсырған кезде Тарап өзінің осы Конвенцияны орындау үшін жауапты құзыретті органдарының тізбесін депозитарийге ұсынады, депозитарий оны басқа Тараптарға жібереді. Тараптар өздерінің құзыретті органдарының тізбесіндегі барлық өзгерістер туралы депозитарийге дереу хабарлайды, ол туралы депозитарий басқа Тараптарға хабарлайды.
3. Тараптардың құзыретті органдары осы Конвенцияда көзделген мәселелер бойынша өздерінің өкілеттіктері шегінде бір-бірімен тікелей өзара іс-қимыл жасайды. Тараптардың аумақтық және өзге де құзыретті органдары осы Конвенцияны орындау мақсатында Тараптардың құзыретті органдары айқындайтын тәртіппен тікелей байланыс орната алады.
4. Тараптардың құзыретті органдары арасындағы өзара іс-қимыл екі жақты және көп жақты форматтарда жәрдем көрсету туралы сұрау салу негізінде, сондай-ақ Тараптардың бірінің құзыретті органының бастамасы бойынша хабардар ету жолымен жүзеге асырылады.
5. Өзара іс-қимыл процесінде дипломатиялық арналар, Халықаралық қылмыстық полиция ұйымының немесе Шанхай ынтымақтастық ұйымының Өңірлік терроризмге қарсы құрылымы Атқарушы комитетінің арналары пайдаланылуы мүмкін.

7-бап

1. Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға әкеп соқтыруы мүмкін шиеліністі жағдайлардың алдын алу мақсатында ұлттық заңнаманы сақтау шартымен қажет болған жерде дінаралық және мәдениетаралық диалогты, үкіметтік емес ұйымдар мен азаматтық қоғамның басқа да институттарын көтермелейді.
2. Әрбір Тарап өзінің құқықтық жүйесінің негіз қалаушы принциптеріне сәйкес ұлттық деңгейде терроризмге қарсы іс-қимыл жөніндегі шараларды әзірлейді және жүзеге асырады, олар мыналарды:
1) терроризмге қарсы іс-қимылды реттейтін құқықтық құжаттарды және практикалық шараларды олардың тиімділігі тұрғысынан мерзімдік бағалауды;
2) террористік актілердің жолын кесу жөніндегі оқу-жаттығуларды өткізуді қоса алғанда, терроризмге қарсы іс-қимыл жөніндегі шараларды әзірлеу мен жүзеге асыруда тиісті халықаралық және өңірлік ұйымдармен өзара іс-қимыл жасауды;
3) Тараптардың тиісті органдарының терроризмге қарсы іс-қимыл жөніндегі қызметін үйлестіруді жүзеге асыратын органды немесе органдарды құруды;
4) терроризмге қарсы іс-қимылды жүзеге асыратын құқық қорғау және өзге де органдар қызметкерлерінің біліктілік деңгейін арттыруды, сондай-ақ осы органдар мен олардың қызметкерлерінің қызметін тиісінше қаржылық, материалдық және өзгеше қамтамасыз етуді;
5) осы Конвенция қамтитын қылмыстардың алдын алу мен жолын кесуде және осындай қылмыстарды дайындап жатқан немесе жасаған адамдарды анықтауда мемлекеттік органдарға жәрдем көрсететін адамдарға тиісінше сыйақы төлеуді;
6) енгізілуіне террористік актілердің алдын алу мақсатында рұқсат етілген шектеулерді заңнамалық айқындауды;
7) құқық қорғау органдарының тиісті заңды тұлғалармен ынтымақтастығының тиімділігін арттыруды қамтитын жеке адамдар мен объектілерді қорғауды жақсартуды, жеке адамдар мен объектілердің қорғалуын арттыруға арналған стандарттарды енгізуді;
8) жәбірленушілерді, куәгерлерді және қылмыстық сот ісіне өзге де қатысушыларды, сондай-ақ қажет болған жағдайда терроризмге қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзге де адамдарды қорғауды;
9) осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға қатысы бар жеке және заңды тұлғаларды сәйкестендіру өлшемдерін құруды және енгізуді;
10) заңды тұлғаларды осы Конвенция қамтитын, өз объектілерінде дайындалып жатқан немесе жасалатын қылмыстардың алдын алу мен анықтауда мемлекетке көмек көрсету жөніндегі жеткілікті мүмкіндіктермен қамтамасыз етуді;
11) үкіметтік емес ұйымдардың, жекелеген топтар мен тұлғалардың терроризмге қарсы іс-қимылға және қоғамда терроризмге төзбеушілікті қалыптастыруға қатысуына жәрдем көрсетуді;
12) терроризмнің қауіптілігі мен оның келеңсіз салдары, сондай-ақ осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасағаны үшін жауапкершілік туралы жұртшылықты хабардар етуді;
13) халықтың мемлекеттік органдарға осы Конвенция қамтитын қылмыстар ретінде қарастырылуы мүмкін кез келген әрекеттер туралы, оның ішінде анонимді түрде хабарлау мүмкіндігін қамтамасыз етуді қамтуы мүмкін.
3. Тараптар осы Конвенцияда көзделгеннен гөрі неғұрлым қатаң шараларды қабылдай алады.

8-бап

Тараптар өздерінің құқықтық жүйелерінің негіз қалаушы принциптерін ескере отырып, терроризмді қаржыландыруға қарсы іс-қимыл жөніндегі қажетті заңнамалық және өзге де шараларды қабылдайды, олар, атап айтқанда:
1) клиенттер, қаржылық операциялар туралы деректерді тіркеуді және осы мәліметтерді сақтауды;
2) Тарап уәкілеттік берген органдарға күмәнді және экономикалық мақсатқа сай емес операциялар мен мәмілелер туралы мәліметтер ұсынуды;
3) құқық қорғау немесе Тарап айқындаған өзге де органдардың нұсқамасы бойынша заңсыз, күмәнді немесе экономикалық мақсатқа сай емес сипаттағы қаржы операцияларын тоқтата тұруды;
4) соттың, прокуратура органдарының, алдын ала тергеу және Тарап уәкілеттік берген өзге де органдардың сұрау салуы бойынша мәліметтер мен құжаттарды ұсынуды қамтиды.

9-бап

1. Тараптар мынадай қасақана әрекеттерді:
1) террористік актіні;
2) барлық Тараптар қатысушылары болып табылатын терроризмге қарсы іс-қимыл саласындағы халықаралық шарттардың бірінде қылмыс ретінде танылатын қандай да бір әрекетті;
3) осы тармақтың 1, 2 және 4-10-тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың ең болмағанда бірін жоспарлау, ұйымдастыру, дайындау және жасау мақсатында заңды тұлға құруды және пайдалануды немесе дәл осындай мақсаттар үшін қылмыстық топ, қаруланған заңсыз құрылым, банда, қылмыстық қоғамдастық құруды;
4) терроризмге ашық түрде шақыруды немесе терроризмді ашық түрде ақтауды, яғни осы тармақтың 1-3 және 5-10-тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың ең болмағанда бірін жасауға итермелеу мақсатында жұртшылыққа қандай да бір үндеу таратуды не терроризмді қолдауды және еліктеуді қажет етеді деп тану туралы ашық жария мәлімдемелерді;
5) осы тармақтың 1-4 және 6-10-тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың ең болмағанда бірін дайындауға не жасауға қатысу үшін адамдарды азғыруды немесе тартудың өзге де тәсілдерін;
6) осы тармақтың 1-5 және 7-10-тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың ең болмағанда бірін жасау немесе жасауға жәрдемдесу үшін адамдарды даярлауды;
7) террористік ұйымдарға қатысуды;
8) терроризмді қаржыландыруды, яғни осы тармақтың 1-7, 9 және 10-тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың бірін ұйымдастыру, дайындау және жасау жөніндегі қызметті әдейі қаржыландыруға арналған қаражатты немесе қаржылық қызметтерді жинауды не ұсынуды, террористік ұйымның қызметін қамтамасыз етуді;
9) осы тармақтың 1-8 және 10-тармақшаларында көрсетілген қылмыстарды жасау үшін адамдарды қарумен, жарылғыш заттармен және басқа да құралдармен қамтамасыз етуді;
10) осы тармақтың 1-9-тармақшаларында көрсетілген қылмыстардың қандай да бірін жасауға күдікті немесе айыпталушы адамдарға паналайтын жер, қаржылай көмек беруді, қашуға жәрдемдесуді, сондай-ақ оларға қатысты жалған айғақ беруді қылмыстық жазаланатын әрекеттер ретінде тану үшін қажетті заңнамалық шараларды қабылдайды.
2. Тараптар өздерінің ұлттық заңнамасына сәйкес осы баптың 1-тармағында көрсетілген қылмыстардың қандай да бірін жасаған деп күдіктенген немесе айыпталушы адамдарға тиесілі мүлікті қасақана жасыруды, тасымалдауды, сатып алуды немесе сатқан кезде делдал болуды да қылмыстық жазаланатын әрекет ретінде тануы мүмкін.
3. Осы баптың 1-тармағының 3-10-тармақшаларында көрсетілген әрекеттер террористік актіні іс жүзінде жасағанына немесе азғырылған және (немесе) оқып жатқан адамның өз әрекеттерінің террористік сипатын түсінгеніне қарамастан қылмыс болып табылады.
4. Тараптар сонымен қатар осы баптың 1-тармағында көзделген қандай да бір қылмысты жасауға бірлесіп қатысуды, дайындалуды және әрекет етуді қылмыстық жазаланатын әрекет ретінде айқындау үшін қажетті заңнамалық шараларды қабылдауға міндетті.

10-бап

1. Тараптар өз аумағында заңды тұлғалардың осы Конвенция қамтитын қылмыстардың ең болмағанда бірі болып табылатын әрекеттерге қатыстылығына жол бермеу үшін өздерінің құқықтық принциптерін ескере отырып, қажетті заңнамалық және өзге де шараларды қабылдайды.
2. Әрбір Тарап заңды тұлғалардың осы Конвенция қамтитын қылмыстардың ең болмағанда біріне қатысты болғаны үшін олардың жауапкершілігін белгілеу үшін талап етілуі мүмкін шараларды қабылдайды.
3. Тараптардың құқықтық принциптері сақталған жағдайда заңды тұлғалардың жауапкершілігі қылмыстық, азаматтық-құқықтық немесе әкімшілік жауапкершілік болуы мүмкін.
4. Заңды тұлғалардың жауапкершілігін белгілеу оның қызметіне қатысатын, осы Конвенция қамтитын қылмысты жасаған жеке тұлғаның қылмыстық жауапкершілігін жоққа шығармайды.
5. Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысы болғаны үшін жауапкершілікке тартылатын заңды тұлғаларға қатысты мынадай шаралардың, атап айтқанда:
1) ескерту;
2) айыппұл;
3) заңды тұлғаның мүлкін тәркілеу;
4) заңды тұлғаның қызметін тоқтата тұру;
5) заңды тұлға қызметінің жекелеген түрлеріне тыйым салу;
6) заңды тұлғаны тарату сияқты шаралардың қолданылуын қамтамасыз етеді.
6. Заңды тұлға осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін құрайтын әрекеттерді жоспарлауды, ұйымдастыруды, дайындау мен жасауды жүзеге асырған кезде Тараптар заңды тұлғаны террористік ұйым деп тануға және оны соттың немесе Тараптың ұлттық заңнамасымен уәкілеттік берілген өзге органның шешімі бойынша таратуға мүмкіндік беретін заңнамалық шараларды қабылдайды. Егер осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жоспарлауды, ұйымдастыруды, дайындау мен жасауды өз құқықтары мен міндеттерін заңды тұлғаның іске асыруын бақылайтын адам жүзеге асырған жағдайда дәл осындай шаралар қабылдануы мүмкін.
7. Осы баптың ережелері Тараптың аумағында әрекет ететін шетелдік заңды тұлғалардың құрылымдық бөлімшелерінің (өкілдіктерінің, филиалдарының) осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысы болған жағдайларда қолданылады.

11-бап

1. Тараптар осы Конвенция қамтитын әрекеттерді сотталғандарды ұстап беруге және құқықтық көмек көрсетуге, сондай-ақ беруге әкеп соқтыратын әрекеттер ретінде қарастырады.
2. Кез келген Тараптар арасында қолданылатын ұстап беру туралы кез келген шартта осы Конвенция қамтитын қылмыстар ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыстар ретінде қарастырылады. Тараптар кейіннен жасалатын барлық ұстап беру туралы шарттарда осындай қылмыстарды ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыс ретінде тануға міндеттенеді.
3. Егер ұстап беруді шарттың болуымен негіздейтін Тарап ұстап беру туралы шарт жасаспаған басқа Тараптан ұстап беру туралы сұрау алса, сұрау салынатын Тарап осы Конвенция қамтитын қылмыстарға байланысты ұстап беру үшін құқықтық негіз ретінде осы Конвенцияны қарастырады. Ұстап беру сұрау салынған Тараптың заңнамасында көзделген басқа да шарттар сақтала отырып жүзеге асырылады.
4. Ұстап беруді шарттың болуымен негіздемейтін Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарды өз арасындағы қатынастарда сұрау салынатын Тараптың заңнамасында көзделген шарттарды сақтай отырып, ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыс ретінде қарастырады.
5. Ұстап беру және құқықтық көмек мәселелеріне қатысты тиісті әрекетті қылмыс деп екі жақты тану принципін сақтау талап етілген жағдайда, егер құқықтық көмек немесе ұстап беру сұралып отырған әрекет Тараптардың ұлттық заңнамасына сәйкес қылмыстық жазаланады деп танылса, сұрау салынатын Тараптың заңнамасында тиісті әрекет қылмыстардың дәл сол санатына қосылған-қосылмағанына немесе сұрау салушы Тарап сияқты ол терминдерді сипаттайтын-сипаттамайтынына қарамастан, осы принцип сақталған болып табылады.
6. Осы Конвенция қамтитын қылмыстар ұстап беру мақсаты үшін осы Конвенцияның 5-бабына сәйкес белгіленген осы Тараптың заңды құзыры шегінде осы қылмыстарды нақты жасау орнына қарамастан, тиісті Тараптың аумағында жасалған болып қарастырылады.
7. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды және оларды жасауға қатысы бар заңды тұлғалардың жауапкершілік негіздемелерін айқындау Тараптардың ұлттық заңнамасының саласына кіреді.
8. Үкім шығарған Тараптың немесе осы Конвенция қамтитын қылмыстардың ең болмағанда бірі үшін сотталған адам азаматы болып табылатын Тараптың сұрау салуы бойынша бұл адам өзінің келісімімен қолданыстағы шарттар немесе өзара уағдаластық негізінде өзі азаматы болып табылатын Тарапқа жазасын өтеу үшін берілуі мүмкін.
9. Егер осы Конвенция қамтитын қылмыстардың ең болмағанда бірін жасаған адам аумағында жүрген сұрау салынатын Тарап мұндай адам өзінің азаматы болып табылады деген негіздемемен оны ұстап бермесе, онда бұл Тарап өзінде бар материалдар, оның ішінде сұрау салушы Тарап берген қылмыстық іс материалдары негізінде өз заңнамасына сәйкес осы адамды қылмыстық қудалауды жүзеге асыруға міндетті.

12-бап

1. Терроризмнің алдын алу және онымен күресу мақсатында Тараптардың құзыретті органдары сұрау салу бойынша немесе өзінің бастамасы бойынша бір-біріне осы Конвенция қамтитын мәселелер туралы ақпарат (құжаттар, материалдар, өзге де деректер) береді.
2. Осы баптың 1-тармағында көрсетілген ақпарат сұрау салушы Тараптың құзыретті органының сұрау салуы бойынша оны сұрау салынатын Тараптың құзыретті органының алдын ала жазбаша келісімінсіз ешкімге бермейтін жағдайда ұсынылады.
3. Егер бұл сұрау салушы Тараптың құзыретті органдары ескерткен болса, Тараптардың құзыретті органдары сұрау салу фактісін және оның мазмұнын жарияламайды және оны тек сұрау салуды орындау мақсатында пайдаланады, сондай-ақ сұрау салынған Тарап берген мәліметтердің құпиялылығын қамтамасыз етеді және оларды тергеуді, сот талқылауын жүзеге асыру үшін немесе сұрау салуда көзделген рәсімдерді орындау үшін қажетті шамада ғана пайдаланады.

13-бап

1. Сұрау салуды орындау осы Конвенция және сұрау салынған Тараптың заңнамасы негізінде жүзеге асырылады.
2. Егер сұрау салынатын Тараптың заңнамасында өзгеше белгіленбесе, сұрау салушы Тараптың құзыретті органының сұрау салу бойынша оны орындау кезінде осы Тараптың заңнамасы қолданылуы мүмкін. Сұрау салушы Тараптың заңнамасын қолдану сұрау салынатын Тараптың егемендігіне және ұлттық қауіпсіздігіне нұқсан келтірмеуге тиіс.

14-бап

1. Сұрау салу жазбаша нысанда жасалады және ол:
1) сұрау салушы және сұрау салынатын Тараптардың құзыретті органдарының атауын;
2) сұраудың нысанасы мен негіздемесін;
3) іске қатысты жедел іздестіру іс-шаралары, тергеу немесе сот талқылауы жүргізіліп жатқан фактілерді қоса алғанда (қылмыстың күні, орны және мән-жайы) істің мәнін;
4) тиісті нормативтік құқықтық актілердің мәтіндерін немесе бұл мүмкін болмаса, олардың ережелерінің мазмұндамасын, сондай-ақ сұралып отырған шара немесе осыған ұқсас нәтижелерге алып келетін кез келген басқа шара сұрау салушы Тараптың аумағында оның заңнамасына сәйкес қолданылуы мүмкін екендігі туралы мәлімдемені;
5) егер қажет болса, оның рұқсатын шектеу дәрежесі туралы нұсқауды қамтуға тиіс.
2. Заңды тұлғаларға қатысты жауапкершілік шараларын қолдану туралы салынған сұрауда осы баптың 1-тармағында көрсетілген ақпараттан басқа:
1) заңды тұлғаның атауын, оның орналасқан жері туралы ақпаратты, заңды мекен-жайын, басшылары туралы деректер;
2) жауапкершілік шаралары;
3) сұрау салушы Тараптың сұрауы бойынша мүмкіндігінше жасалуы тиіс нақты рәсім туралы деректер;
4) тыйым салуға немесе тәркілеуге ұшырауы мүмкін мүлік туралы ақпарат (тиісті қылмысқа байланысты оның орналасқан жері, сондай-ақ осы мүлікке басқа тұлғалардың құқықтар туралы кез келген қолда бар мәліметтер);
5) сот немесе сұрау салушы Тараптың өзге де құзыретті органы шешімінің куәландырылған көшірмесін және осы шешім үшін негіздеменің мазмұндамасы;
6) сұрау салушы Тарап негізге алатын және өз заңнамасы негізінде орындау үшін сұрау салынатын Тарап шешім қабылдау туралы мәселе қоюы үшін жеткілікті фактілер қамтылуға тиіс.
3. Егер тұлғалардан күдіктілер немесе айыптылар ретінде жауап алуды жүргізу туралы сұрау салынған жағдайда, оған қылмыстық істің қажетті материалдарының куәландырылған көшірмелері қосымша берілуге тиіс.
4. Егер әрбір нақты жағдайда өзгеше келісілмесе, сұрау салынған Тарап сұрау салушы Тарапты сұрау салу түскен күнінен бастап 30 күннен кешіктірмей:
1) сұрау салу бойынша қабылданған іс-қимыл және олардың нәтижесі туралы;
2) сұрау салуды орындауға кедергі келтіретін немесе оның орындалуын айтарлықтай кідіртетін кез келген мән-жайлар туралы хабардар етеді.
5. Сұрау салушы Тарап сұрау салынатын Тарапқа кідіріссіз:
1) шешімді қайта қарау немесе оларға байланысты заңды тұлғаға қатысты шараларын қолдану туралы шешім толықтай немесе ішінара күшін жоғалтатын басқа да мән-жайлар туралы;
2) осы Конвенцияға сәйкес қолданысы ақталмайтын өзгерістер туралы хабарлайды.
6. Бірнеше Тараптар алдында заңды тұлғаға қатысты дәл сол шешім негізінде жауапкершілік шараларын қолдану туралы өтініш беруші Тарап бұл туралы осы шешімді орындауға мүдделі барлық Тараптарды хабардар етеді.

15-бап

1. Тараптардың құзыретті органдары:
1) қылмыстық жауапкершілікке тарту немесе сот үкімін орындау үшін адамдарды ұстап беру туралы;
2) жедел-іздестіру іс-шараларын өткізу туралы;
3) жекелеген іс қимылдарын жүргізу туралы, атап айтқанда:
а) сараптамалар;
б) күдіктілерден, айыпталушылардан, куәгерлерден, жәбірленушілерден және басқа да адамдардан жауап алу;
в) тінтулер, алулар;
г) заттай айғақтарды беру;
д) мүлікке тыйым салу;
е) құжаттарды тапсыру және жөнелту;
ж) өздерінің құзыретіне жататын басқа да іс-қимылдар жүргізу туралы;
4) айғақтарды қамтамасыз ету туралы;
5) заңды тұлғаларға қатысты жауапкершілік шараларын қолдану туралы;
6) осы Конвенция қамтитын қылмыстардың ең болмағанда біреуін жасаған күдікті жеке тұлғалардың орналасқан жерін белгілеу туралы;
7) тәркіленуге жататын мүліктің орналасқан жерін белгілеу туралы;
8) осы Конвенцияның қолданылу саласына кіретін басқа да мән-жайлар мен мәселелер бойынша сұрау салуларды орындайды.

16-бап

1. Сұрау салуға сұрау салушы Тараптың құзыретті органының басшысы немесе оларды алмастыратын адамдар қол қояды және (немесе) елтаңбалы мөрмен бекітіледі.
2. Кейінге қалдыруға болмайтын жағдайларда сұрау салу ауызша берілуі мүмкін, бірақ 72 сағаттан кешіктірілмей сұрау салу және оған қоса берілетін құжаттар жазбаша, қажет болған кезде мәтінді берудің техникалық құралдарын пайдалана отырып, расталуға тиіс.
3. Сұрау салудың немесе оның мазмұнының түпнұсқалығына күмән туындаған жағдайда оларды қосымша растауға немесе түсіндіруге сұрау салынуы мүмкін.
4. Осы Конвенцияға сәйкес келіп түскен және бірдей мән-жайларды қозғайтын сұрау салулар көп болған жағдайда сұрау салынатын Тарап сұрау салулардың қайсысы бірінші кезекте орындауға жататынын дербес айқындайды.
5. Егер сұрау салуды орындау сұрау салынатын Тараптың құзыретті органының құзыретіне кірмесе, онда ол кідіртпей сұрау салуды өз мемлекетінің оны орындауға құзыретті басқа органына береді және бұл туралы сұрау салушы Тараптың құзыретті органын дереу хабардар етеді.
6. Сұрау салынған Тараптың құзыретті органы өз пікірі бойынша сұрау салуды орындау үшін қажетті қосымша мәліметтерді сұрата алады.

17-бап

1. Егер бұл шаралар жедел іздестіру іс-шараларын өткізуге, тергеуге немесе сұрау салынатын Тараптың құзыретті органдары жүзеге асыратын сот талқылауына зиян келтіруі мүмкін болса, сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы сұрау салу бойынша шаралар қабылдауды кейінге қалдыруы мүмкін.
2. Егер бұл сұрау салынатын Тараптың егемендігіне, ұлттық қауіпсіздігіне нұқсан келтіруі мүмкін болса немесе заңнамасына қайшы келсе, сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы сұрау салуды орындаудан бас тартуы мүмкін.
3. Сұрау салуды орындаудан бас тартпастан немесе оны кейінге қалдырудан бұрын сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы қажет болған жағдайда сұрау салушы Тараптың сұрау салуды жолдаған құзыретті органымен консультация өткізеді.
4. Сұрау салуды орындауды кейінге қалдырған немесе одан бас тартқан жағдайда сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы кідіртпей бұл туралы мұндай шешімнің себептерін міндетті түрде көрсетіп, сұрау салудың бастамашысына хабарлайды.

18-бап

1. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасаған күдікті немесе айыпталушы адамдарды қылмыстық қудалауды жүзеге асыратын және бұл адамдар екінші Тараптың аумағында жүр деп белгілеген Тарап осы Тараптың құзыретті органдарының рұқсатын алғаннан кейін өз қызметкерлерін тиісті жедел-іздестіру іс-шараларына және тергеу амалдарына қатысу үшін сұрау салынатын Тараптың аумағына жібереді.
2. Сұрау салушы Тараптың құзыретті органдарының жіберілген қызметкерлері сұрау салынатын Тараптың аумағында сұрау салынатын Тараптың заңнамасына және Тараптар қатысушылары болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес жедел-іздестіру іс-шаралары мен тергеу амалдарына қатыса алады.
3. Сұрау салынатын Тарап осы Конвенцияның 14-18-баптарына сәйкес ресімделген сұрау салу негізінде сұрау салушы Тарап қызметкерлерінің жедел-іздестіру іс-шараларына және тергеу амалдарына қатысуы үшін рұқсат беру тәртібін айқындайды.
4. Құзыретті органдардың қызметкерлері жедел-іздестіру іс-шараларына және тергеу амалдарына қатысу үшін жіберілген жағдайда жіберу туралы сұрау салуда қосымша мынадай мәліметтер:
1) жіберілген қызметкерлер туралы деректер;
2) іс-сапарға жіберу мақсаты, жедел-іздестіру іс-шараларының және тергеу амалдарының тізбесі, оларды орындау тәртібі мен мерзімдері;
3) көлікті пайдаланған жағдайда, көлік құралының түрін, олардың санын және тіркеу нөмірлерін қоса алғанда, ол туралы мәліметтер;
4) басқа да қажетті ақпарат қамтылуға тиіс.
5) Сұрау салу бойынша шешімді сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы сұрау салу түскен күннен бастап 5 күннен кешіктірмей қабылдайды, бұл туралы сұрау салушы Тараптың құзыретті органына дереу хабарланады. Мұндай шешім сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы айқындаған шарттарда ескерілуі мүмкін.
6. Егер рұқсат алуға сұрау салу осы баптың 4-тармағында көрсетілген талаптар ескерілмей жасалса немесе ақпарат толық көлемде берілмесе, онда сұрау салынатын Тараптың құзыретті органы қосымша деректерді сұратуға құқылы.
7. Белгіленген тәртіппен сұрау салынатын Тараптың аумағына келген сұрау салушы Тараптың құзыретті органдарының қызметкерлері өз функцияларын келген Тараптың заңнамасына және олардың келуін және тапсырманы орындауын регламенттейтін шарттарға сәйкес орындайды.
8. Сұрау салынатын Тараптың құзыретті органдарының қызметкерлері өткізетін сұрау салынған Тараптың аумағындағы жедел-іздестіру іс-шараларына және тергеу амалдарына қатысушы сұрау салушы Тараптың құзыретті органдарының қызметкерлері:
1) аумағында өздері болатын Тараптың заңнамасын сақтауға, сондай-ақ келген Тарап органдарының заңды талаптарына бағынуға;
2) сұрау салынатын Тарапқа өздері алған ақпаратты ұсынуға міндетті.
9. Жедел-іздестіру іс-шараларына және тергеу амалдарына қатысу, олар аумағында жүзеге асырылатын Тараптың құзыретті органы бұл туралы талап қойған кезде тоқтатылады.
10. Осы бапта көзделген ережелер бойынша Тараптар өз араларында жеке келісімдер жасаса алады.

19-бап

Сұрау салуды орындау нәтижесінде өз заңнамасына сәйкес сұрау салынатын Тараптың құзыретті органдары алған айғақтардың сұрау салушы Тарапта да сондай айғақтық мәні болады.

20-бап

1. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға қатысы бар жеке немесе заңды тұлғалардың мүлкін тәркілеу туралы шешімді орындау кезінде сұрау салынатын Тарап үшінші тұлғалардың құқықтарына қатысты сұрау салушы Тарап шығарған сот шешімін таниды.
2. Мұндай танудан мынадай жағдайлардың бірінде:
1) егер үшінші тұлғалардың өз құқықтары туралы мәлімдеу үшін жеткілікті мүмкіндіктері болмаса;
2) егер үшінші тұлғалар өз құқықтары туралы біржақты және негізді мәлімдесе;
3) егер шешім осы мәселе бойынша сұрау салынатын Тарап шығарған шешімге қайшы келсе;
4) егер шешім сұрау салынатын Тараптың заңнамасына қайшы келсе;
5) егер шешім сұрау салынатын Тараптың заңнамасында көзделген айрықша юрисдикциясына қатысты ережелерге қарамастан шығарылса бас тартылуы мүмкін.

21-бап

1. Осы Конвенцияға сәйкес жолданатын құжаттар оларды заңдастыру жөніндегі барлық формальдылықтардан босатылады.
2. Тараптардың бірінің аумағында өз құзыреті шегінде және белгіленген нысан бойынша құзыретті орган не оған арнайы уәкілеттік берілген тұлға берген немесе куәландырылған, сондай-ақ елтаңбалы мөрмен бекітілген құжаттар барлық басқа Тараптардың аумақтарында қандай да бір арнайы куәландырусыз қабылданады.
3. Тараптардың бірінің аумағында ресми құжаттар ретінде қаралатын құжаттардың басқа Тараптардың аумақтарында ресми құжаттардың айғақтық күші болады.

22-бап

1. Осы Конвенция қамтитын салаға кіретін мәселелер бойынша Тараптардың құзыретті органдары екінші Тараптың аумағындағы жеке және заңды тұлғалар жөнінде ресми құжаттарды дипломатиялық арналар бойынша не өзгеше тәсілмен, сондай-ақ екінші Тараптың құзыретті органдары арқылы жолдай алады.
2. Осы Конвенция қамтитын салаға кіретін мәселелер бойынша Тараптардың құзыретті органдары жеке және заңды тұлғаларға ресми құжаттарды беруде бір-біріне көмек көрсетеді.

23-бап

Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысы бар адамдарға босқын мәртебесін және оны растайтын құжаттарды беруді болдырмау жөніндегі қажетті шараларды қолданады.

24-бап

1. Тарап екінші Тараптың сұрау салуы бойынша осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысы бар заңды тұлғаның жауапкершілігін қамтамасыз етудің қажетті шараларын, атап айтқанда:
1) кейіннен тәркілеу объектісіне айналуы мүмкін мүлікке тыйым салуды;
2) қаржы операцияларын тоқтата тұруды (тоқтатып қоюды);
3) заңды тұлға қызметінің жекелеген түрлерін (радио және телехабарларын тарату, бұқаралық ақпарат құралдарын шығару, оның ішінде электрондық) тоқтата тұруды қолданады.
2. Осы баптың 1-тармағында көзделген шаралар сұрау салынатын Тараптың заңнамасына және осы Конвенцияға сәйкес жүзеге асырылады.
3. Осы Конвенцияда көзделген шараларды алып тастаудан бұрын сұрау салынатын Тарап сұрау салушы Тарапқа осы шараны орындау пайдасына өз дәлелдемелерін баяндау құқығын ұсынады.

25-бап

1. Осы Конвенция қамтитын қылмыстардың ең болмағанда біреуін жасауға қатысы бар және оның аумағында мүлкі орналасқан немесе мүлкі бар немесе қызметті жүзеге асыратын заңды тұлғаға (оның құрылымдық бөлімшесіне) қатысты жауапкершілік шараларын қолдануға байланысты сұрау салуды алған Тарап:
1) не сұралатын жауапкершілік шараларын қолдану туралы сұрау салушы Тараптың сот немесе өзге де құзыретті органының шешімін орындайды;
2) не сұрау салушы Тараптың шешімінде ұсынылған фактілер мен тұжырымдар негізінде сұрау салынған жауапкершілік шараларын қолдану туралы өздерінің заңнамасына сәйкес сот талқылауын жүзеге асырады.
2. Заңды тұлғаға қатысты жауапкершілік шаралары сұрау салынатын Тараптың заңнамасына сәйкес қолданылады.

26-бап

Тараптар ұлттық заңнамаға сәйкес тәркілеуді қамтамасыз ету мақсатында:
1) қылмыс жасау қаруы ретінде пайдалануға арналған (немесе пайдаланылған) немесе осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін қаржыландыру үшін ақша қаражатына, бағалы қағаздарға, бағалы заттарға, қару-жараққа, оның құрамдас (қосалқы) бөлшектеріне, оқ-дәрілерге, жарылғыш заттарға және өзге де мүлікке тыйым салу үшін;
2) егер осы бапта аталған мүлікке тыйым салу мүмкін болмаса, осындай мүліктің құнына сәйкес ақша сомасын алуды қамтамасыз ету үшін шаралар қолданады.

27-бап

1. Осы Конвенцияға сәйкес жіберілген жеке немесе заңды тұлғалардың мүлкін тәркілеуге байланысты сұрау салу сұрау салынған Тараптың осы жеке немесе заңды тұлғалардың мүлкіне қатысты тәркілеу туралы өзінің шешімін орындау құқығын қозғамайды.
2. Сұрау салу бойынша тәркіленетін мүліктің жалпы құны тәркілеу туралы шешімде көрсетілген сомадан аспауы тиіс. Егер қандай да бір Тарап осылай болады деген тұжырымға келсе, онда Тараптар осындай салдарды болдырмау мақсатында консультациялар өткізеді.
3. Осы Конвенцияда көзделген негіздер бойынша таратылатын заңды тұлғаның кредит берушілердің талаптарын қанағаттандырғаннан кейін қалған мүлкі де тәркіленуге жатады.
4. Сұрау салу бойынша мүлікті тәркілеген Тарап өзінің заңнамасына сәйкес оның сақталуын қамтамасыз етеді және тәркіленген мүлікке иелік етеді.
5. Тәркіленген мүлік немесе осындай мүліктің құнына сәйкес ақша сомасы тиісті Тараптардың келісімі бойынша тәркілеу туралы шешім шығарған Тарапқа толық немесе ішінара берілуі мүмкін.

28-бап

Егер өзгеше тәртіп келісілмесе, Тараптар осы Конвенцияны орындауға байланысты шығыстарды дербес көтереді.

29-бап

1. Егер осы Конвенцияға сәйкес ынтымақтастыққа байланысты заңсыз әрекетпен немесе әрекетсіздікпен келтірілген зиянды өндіріп алу туралы талап арыз берілсе, Тараптар осы зиянды өтеу есебіне төлеуге жатқызылатын сомаларды бөлу туралы уағдаласу мақсатында бір-бірімен консультациялар өткізу мүмкіндігін қарастырады.
2. Зиянды өндіріп алу туралы талап арыз қойылған Тарап бұл туралы басқа да мүдделі Тараптарды хабардар етеді.

30-бап

Осы Конвенция Тараптардың осы Конвенцияның нысанасы болып табылатын және оның мақсаты мен объектісіне қайшы келмейтін мәселелер бойынша басқа халықаралық шарттар жасасу құқықтарын шектемейді, сондай-ақ Тараптардың өздері қатысушылары болып табылатын өзге де халықаралық шарттардан туындайтын құқықтары мен міндеттерін қозғамайды.

31-бап

1. Осы Конвенция белгіленбеген мерзімге жасалады.
2. Осы Конвенцияға қол қойған мемлекеттер оны ратификациялауға тиіс. Ратификациялау грамоталары депозитарийге сақтауға тапсырылады. Конвенция төртінші ратификациялау грамотасы депозитарийге сақтауға тапсырылған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
3. Осы Конвенцияны төртінші ратификациялау грамотасы депозитарийге сақтауға тапсырылған күннен кейін ратификациялаған Тарап үшін ол өзінің ратификациялау грамотасын депозитарийге сақтауға тапсырған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
4. Шанхай ынтымақтастық ұйымының Хатшылығы осы Конвенцияның депозитарийі болып табылады.

32-бап

1. Осы Конвенция Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше барлық мемлекеттердің келісімімен оның ережелерін бөлісетін басқа мемлекеттердің қосылуы үшін депозитарийге осындай қосылу туралы хабарламалар беру жолымен ашық.
2. Қосылған мемлекет үшін осы Конвенция қосылу туралы хабарлама депозитарийге сақтауға тапсырылған күннен бастап отызыншы күні күшіне енеді.

33-бап

Осы Конвенция Біріккен Ұлттар ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес Біріккен Ұлттар Ұйымының Хатшылығында тіркеуге жатады.

34-бап

Осы Конвенцияға оның ажырамас бөлігі болып табылатын, жеке хаттамалармен ресімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін. Оларды дереу басқа Тараптардың қарауына жолдайтын депозитарийге тиісті хабарлама беру жолымен өзгерістер мен толықтыруларды Тараптардың кез келгені ұсына алады.

35-бап

Әрбір Тарап болжамды шығу күніне дейін кемінде алты ай бұрын бұл туралы депозитарийге жазбаша хабарлама жібере отырып, осы Конвенциядан шыға алады. Шығу туралы хабарлама алған күннен бастап отыз күн ішінде депозитарий бұл туралы басқа Тараптарға хабарлайды.

36-бап

Тараптар арасында осы Конвенцияның ережелерін қолдануға немесе түсіндіруге байланысты даулар мен келіспеушіліктер туындаған жағдайда мүдделі Тараптар оларды консультациялар және келіссөздер жолымен шешеді.

37-бап

1. Осы Конвенция шеңберінде Тараптардың ынтымақтастығын жүзеге асыру кезінде орыс және қытай тілдері жұмыс тілдері болып табылады.
2. Осы Конвенцияның түпнұсқа данасы осы Конвенцияның куәландырылған көшірмелерін оған қол қойған мемлекеттердің барлығына тарататын депозитарийге сақтауға тапсырылады.
2009 жылғы 16 маусымда Екатеринбург қаласында орыс және қытай тілдерінде бір данада жасалды, әрі екі мәтіннің де заңды күші бірдей.

Қазақстан Республикасы үшін

Қытай Халық Республикасы үшін

Қырғыз Республикасы үшін

Ресей Федерациясы үшін

Тәжікстан Республикасы үшін

Өзбекстан Республикасы үшін

Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы конвенциясына
Өзбекстан Республикасының ескертпесі

Қылмыстық жаза шарасы ретінде заңды және жеке тұлғалардың мүлкін тәркілеуді қолдану мүмкіндігі бөлігіндегі Конвенцияның ережелері оның ұлттық заңнамасына сәйкес келмеуіне байланысты Өзбекстан Республикасында қолданылмайды.

Өзбекстан Республикасы үшін

2009 жылғы 16 маусымда Екатеринбург қаласында қол қойған Лаңкестікке қарсы Шанхай ынтымақтастық ұйымының Конвенциясының дәлме-дәл көшірмесінің куәландырылған көшірмесі екенін растаймын.

Қазақстан Республикасы
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық-құқық департаментінің
Басқарма бастығы Б. Пискорский

РҚАО-ның ескертпесі. Бұдан әрі Конвенцияның мәтіні қытай тілінде берілген.

О ратификации Конвенции Шанхайской организации сотрудничества против терроризма

Закон Республики Казахстан от 10 января 2011 января № 381-IV

Ратифицировать Конвенцию Шанхайской организации сотрудничества против терроризма, совершенную в Екатеринбурге 16 июня 2009 года.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

КОНВЕНЦИЯ
Шанхайской организации сотрудничества
против терроризма

(Вступила в силу 14 января 2012 года - Бюллетень международных договоров РК 2012 г., № 2, ст. 26)

Государства-члены Шанхайской организации сотрудничества,
будучи глубоко обеспокоенными эскалацией терроризма, который представляет угрозу международному миру и безопасности, территориальной целостности государств, развитию дружественных отношений между государствами, а также осуществлению основных прав и свобод человека,
руководствуясь целями и принципами Устава Организации Объединенных Наций и Хартии Шанхайской организации сотрудничества от 7 июня 2002 года,
развивая положения Шанхайской Конвенции о борьбе с терроризмом, сепаратизмом и экстремизмом от 15 июня 2001 года, Концепции сотрудничества государств-членов Шанхайской организации сотрудничества в борьбе с терроризмом, сепаратизмом и экстремизмом от 5 июля 2005 года,
признавая, что преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, ни при каких обстоятельствах не могут быть оправданы, а физические и юридические лица, виновные в совершении таких деяний и (или) причастные к их совершению, должны быть привлечены к ответственности,
учитывая изменения, произошедшие в содержании терроризма, масштабах и характере террористических актов, и важность активизации сотрудничества,
понимая необходимость наращивания усилий против терроризма и вновь подтверждая, что все меры по предупреждению терроризма и борьбы с ним должны приниматься при соблюдении верховенства права и демократических ценностей, основных прав и свобод человека, а также норм международного права,
осознавая, что только совместными усилиями можно добиться эффективного предупреждения терроризма и борьбы с ним,
договорились о нижеследующем:

Статья 1

Настоящая Конвенция заключается с целью повышения эффективности сотрудничества против терроризма.

Статья 2

1. Для целей настоящей Конвенции, используемые в ней термины и понятия означают:
1) "Сторона" - государство-участник настоящей Конвенции;
2) "терроризм" - идеология насилия и практика воздействия на принятие решения органами власти или международными организациями путем совершения либо угрозы совершения насильственных и (или) иных преступных действий, связанных с устрашением населения и направленных на причинение ущерба личности, обществу и государству;
3) "террористический акт" - деяние, связанное с устрашением населения и создающее опасность жизни и здоровью человека, направленное на причинение значительного имущественного ущерба, либо наступление экологической катастрофы или иных тяжких последствий, для достижения политических, религиозных, идеологических и иных целей путем воздействия на принятие решения органами власти или международными организациями, а также угроза совершения указанных действий;
4) "террористическая организация":
а) преступная группа, незаконное вооруженное формирование, банда, преступное сообщество, создаваемые для совершения преступлений и (или) совершающие преступления, охватываемые настоящей Конвенцией;
б) юридическое лицо, от имени, по указанию или в интересах которого осуществляется планирование, организация, подготовка и совершение хотя бы одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
5) "юридическое лицо" - организация, которая создана и осуществляет деятельность в порядке, установленном национальным законодательством Сторон.
2. Настоящая статья не наносит ущерба какому-либо международному договору или национальному законодательству любой из Сторон, которые содержат или могут содержать положение о более широком применении терминов и понятий, используемых в настоящей статье.

Статья 3

Настоящая Конвенция применяется в случае, когда выявление, предупреждение и расследование преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, затрагивают юрисдикцию более чем одной Стороны.

Статья 4

Стороны осуществляют свои права и обязательства согласно настоящей Конвенции в соответствии с принципами суверенного равенства, территориальной целостности государств и невмешательства во внутренние дела других государств.

Статья 5

1. Стороны принимают необходимые меры для того, чтобы установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, если:
1) преступление совершено на территории этой Стороны;
2) преступление совершено на борту судна под флагом этой Стороны или на борту воздушного судна, зарегистрированного в соответствии с законами этой Стороны;
3) преступление совершено гражданином этой Стороны.
2. Каждая Сторона может также установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, если:
1) преступление было направлено или привело к совершению террористического акта на территории или в отношении гражданина этой Стороны;
2) преступление было направлено или привело к совершению террористического акта в отношении объекта этой Стороны за рубежом, включая помещения дипломатических представительств и консульских учреждений;
3) преступление было направлено или привело к совершению террористического акта с целью принудить эту Сторону к совершению или не совершению каких-либо действий;
4) преступление совершено лицом без гражданства, постоянно проживающим на территории этой Стороны;
5) преступление совершено на борту судна, эксплуатируемого этой Стороной.
3. Каждая Сторона принимает такие меры, которые могут потребоваться для установления своей юрисдикции в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, в случае, если предполагаемый преступник находится на ее территории и она не выдает его той или иной Стороне.
4. Настоящая Конвенция не исключает осуществления любой уголовной юрисдикции в соответствии с национальным законодательством Стороны.
5. Если более чем одна Сторона претендует на юрисдикцию в отношении преступления, охватываемого настоящей Конвенцией, соответствующие Стороны при необходимости проводят консультации.

Статья 6

1. Сотрудничество, предусмотренное настоящей Конвенцией, осуществляется определяемыми каждой из Сторон компетентными органами.
2. При сдаче документа о ратификации настоящей Конвенции или уведомления о присоединении к ней Сторона предоставляет депозитарию перечень своих компетентных органов, ответственных за выполнение настоящей Конвенции, который депозитарий препровождает другим Сторонам. Стороны незамедлительно сообщают депозитарию обо всех изменениях в перечне своих компетентных органов, о чем депозитарий уведомляет другие Стороны.
3. Компетентные органы Сторон по вопросам, предусмотренным настоящей Конвенцией, взаимодействуют друг с другом непосредственно в пределах своих полномочий. Территориальные и иные подразделения компетентных органов Сторон в целях выполнения настоящей Конвенции могут устанавливать непосредственные контакты в порядке, определяемом компетентными органами Сторон.
4. Взаимодействие между компетентными органами Сторон осуществляется в двустороннем и многостороннем форматах на основании запроса об оказании содействия, а также путем информирования по инициативе компетентного органа одной из Сторон.
5. В процессе взаимодействия могут быть использованы дипломатические каналы, каналы Международной организации уголовной полиции или Исполнительного комитета Региональной антитеррористической структуры Шанхайской организации сотрудничества.

Статья 7

1. Стороны поощряют межрелигиозный и межкультурный диалог, охватывающий, где это необходимо, неправительственные организации и другие институты гражданского общества, при условии соблюдения национального законодательства в целях предупреждения ситуаций напряженности, которые могут привести к совершению преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Каждая Сторона в соответствии с основополагающими принципами ее правовой системы разрабатывает и осуществляет меры на национальном уровне по противодействию терроризму, которые могут включать:
1) периодическую оценку правовых документов, регулирующих противодействие терроризму, и практических мер с точки зрения их эффективности;
2) взаимодействие с соответствующими международными и региональными организациями в разработке и осуществлении мер по противодействию терроризму, включая проведение учений по пресечению террористических актов;
3) создание органа или органов, осуществляющих координацию деятельности соответствующих органов Стороны по противодействию терроризму;
4) повышение профессионального уровня сотрудников правоохранительных и иных органов, осуществляющих противодействие терроризму, а также надлежащее финансовое, материальное и иное обеспечение деятельности этих органов и их сотрудников;
5) выплату надлежащего вознаграждения лицам, оказывающим содействие государственным органам в предупреждении и пресечении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и установлении лиц, готовящих или совершивших такие преступления;
6) законодательное определение ограничений, введение которых допустимо в целях предупреждения террористических актов;
7) улучшение защиты физических лиц и объектов, включающее повышение эффективности сотрудничества правоохранительных органов с соответствующими юридическими лицами, внедрение стандартов, предназначенных для повышения защищенности физических лиц и объектов;
8) защиту потерпевших, свидетелей и иных участников уголовного судопроизводства, а также, при необходимости, иных лиц по вопросам противодействия терроризму;
9) создание и внедрение критериев идентификации физических и юридических лиц, причастных к совершению преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
10) обеспечение юридических лиц достаточными возможностями по оказанию помощи государству в предупреждении и выявлении готовящихся или совершаемых преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, на их объектах;
11) оказание содействия участию неправительственных организаций, отдельных групп и лиц в противодействии терроризму и в формировании в обществе неприятия терроризма;
12) просвещение общественности об опасности терроризма и его негативных последствиях, а также об ответственности за совершение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
13) обеспечение возможности населению информировать государственные органы, в том числе анонимно, о любых деяниях, которые могут рассматриваться в качестве преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
3. Стороны могут принимать более строгие меры, чем те, которые предусмотрены настоящей Конвенцией.

Статья 8

Стороны с учетом основополагающих принципов своих правовых систем принимают необходимые законодательные и иные меры по противодействию финансированию терроризма, которые, в частности, включают:
1) регистрацию данных о клиентах, финансовых операциях и хранение этих сведений;
2) представление в уполномоченные Стороной органы сведений о подозрительных и экономически нецелесообразных операциях и сделках;
3) приостановление по предписанию правоохранительных или иных определенных Стороной органов финансовых операций, имеющих незаконный, подозрительный или экономически нецелесообразный характер;
4) представление сведений и документов по запросам суда, органов прокуратуры, предварительного расследования и иных уполномоченных Стороной органов.

Статья 9

1. Стороны принимают необходимые законодательные меры для того, чтобы признать в качестве уголовно наказуемых следующие умышленные деяния:
1) террористический акт;
2) какое-либо деяние, признаваемое как преступление в одном из международных договоров в области противодействия терроризму, участниками которых являются все Стороны;
3) создание и использование юридического лица в целях планирования, организации, подготовки и совершения хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1, 2 и 4-10 настоящего пункта, или создание для таких же целей преступной группы, незаконного вооруженного формирования, банды, преступного сообщества;
4) публичные призывы к терроризму или публичное оправдание терроризма, то есть распространение какого-либо обращения к общественности в целях побуждения к совершению хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-3 и 5-10 настоящего пункта, либо публичные заявления о признании терроризма нуждающимся в поддержке и подражании;
5) вербовка или иные способы привлечения лиц для участия в подготовке либо совершении хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-4 и 6-10 настоящего пункта;
6) подготовка лиц для совершения или содействия в совершении хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-5 и 7-10 настоящего пункта;
7) участие в террористической организации;
8) финансирование терроризма, то есть сбор либо предоставление средств или финансовых услуг, заведомо предназначенных для финансирования деятельности по организации, подготовке и совершению хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-7, 9 и 10 настоящего пункта, либо обеспечения деятельности террористической организации;
9) обеспечение лиц оружием, взрывчатыми веществами и другими средствами для совершения преступлений, указанных в подпунктах 1-8 и 10 настоящего пункта;
10) предоставление лицам, подозреваемым или обвиняемым в совершении какого-либо из преступлений, указанных в подпунктах 1-9 настоящего пункта, укрытия, финансовой помощи и содействия в побеге, а также дача ложных показаний в отношении их.
2. Стороны могут в соответствии со своим национальным законодательством признавать также уголовно наказуемым деянием умышленные укрывательство, транспортировку, покупку или посредничество при продаже имущества, принадлежащего лицам, подозреваемым или обвиняемым в совершении какого-либо из преступлений, указанных в пункте 1 настоящей статьи.
3. Деяния, указанные в подпунктах 3-10 пункта 1 настоящей статьи, являются преступлениями независимо от фактического совершения террористического акта или осознания вербуемым и (или) обучаемым лицом террористического характера своих действий.
4. Стороны также обязаны принять необходимые законодательные меры для того, чтобы определить в качестве уголовно наказуемого деяния соучастие, приготовление и покушение на совершение какого-либо преступления, предусмотренного пунктом 1 настоящей статьи.

Статья 10

1. Стороны принимают необходимые законодательные и иные меры с учетом своих правовых принципов для того, чтобы не допускать на своей территории причастности юридических лиц к деяниям, являющимся хотя бы одним из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Каждая Сторона принимает такие меры, какие могут потребоваться для установления ответственности юридических лиц за случаи их причастности хотя бы к одному из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
3. При условии соблюдения правовых принципов Сторон ответственность юридических лиц может быть уголовной, гражданско-правовой или административной.
4. Установление ответственности юридических лиц не исключает уголовной ответственности физических лиц, участвующих в его деятельности, совершивших преступления, охватываемые настоящей Конвенцией.
5. Стороны обеспечивают применение в отношении юридических лиц, привлекаемых к ответственности за причастность к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, в частности, таких мер, как:
1) предупреждение;
2) штраф;
3) конфискация имущества юридического лица;
4) приостановление деятельности юридического лица;
5) запрет на отдельные виды деятельности юридического лица;
6) ликвидация юридического лица.
6. Стороны принимают законодательные меры, позволяющие признавать юридическое лицо террористической организацией и ликвидировать его по решению суда или иного уполномоченного национальным законодательством Стороны органа, когда юридическим лицом осуществляется планирование, организация, подготовка и совершение деяний, образующих хотя бы одно из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией. Такие же меры могут быть приняты в случаях, если планирование, организация, подготовка и совершение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, осуществляются лицом, контролирующим реализацию юридическим лицом его прав и обязанностей.
7. Положения настоящей статьи распространяются на случаи причастности к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, структурных подразделений (представительств, филиалов) иностранных юридических лиц, действующих на территории Стороны.

Статья 11

1. Стороны рассматривают деяния, охватываемые настоящей Конвенцией, в качестве преступлений, влекущих выдачу, а также передачу осужденных и оказание правовой помощи.
2. В любом договоре о выдаче, действующем между любыми Сторонами, преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, рассматриваются как преступления, влекущие выдачу. Стороны обязуются признать такие преступления в качестве преступление влекущих выдачу, во всех договорах о выдаче, которые будут впоследствии заключаться между ними.
3. В случае если Сторона, которая обусловливает выдачу наличием договора, получает запрос о выдаче от другой Стороны, с которой она не имеет договора о выдаче, запрашиваемая Сторона рассматривает настоящую Конвенцию в качестве правового основания для выдачи в связи с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией. Выдача осуществляется с соблюдением других условий, предусмотренных законодательством запрашиваемой Стороны.
4. Стороны, не обусловливающие выдачу наличием договора, рассматривают в отношениях между собой преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, в качестве преступлений, влекущих выдачу, с соблюдением условий, предусмотренных законодательством запрашиваемой Стороны.
5. Когда применительно к вопросам выдачи и правовой помощи требуется соблюдение принципа обоюдного признания соответствующего деяния преступлением, этот принцип считается соблюденным независимо от того, включает ли законодательство запрашиваемой Стороны соответствующее деяние в ту же категорию преступлений или описывает ли оно его с помощью таких же терминов, как запрашивающая Сторона, если данное деяние, в связи с которым запрашивается правовая помощь или выдача, признано уголовно наказуемым в соответствии с национальным законодательством Сторон.
6. Преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, для целей выдачи рассматриваются как совершенные на территории соответствующей Стороны независимо от места фактического совершения этих преступлений в пределах юрисдикции данной Стороны, установленной в соответствии со статьей 5 настоящей Конвенции.
7. Определение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и оснований ответственности юридических лиц, причастных к их совершению, входит в сферу национального законодательства Сторон.
8. По запросу Стороны, вынесшей приговор, или Стороны, гражданином которой является лицо, осужденное хотя бы за одно из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, это лицо с его согласия может передаваться на основании действующих договоров или взаимной договоренности для отбывания наказания Стороне, гражданином которой оно является.
9. Если запрашиваемая Сторона, на территории которой находится лицо, совершившее хотя бы одно из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, не выдает такое лицо лишь на том основании, что оно является ее гражданином, то эта Сторона обязана на основании имеющихся у нее материалов, в том числе материалов уголовного дела, переданных запрашивающей Стороной, осуществить уголовное преследование данного лица в соответствии со своим законодательством.

Статья 12

1. В целях предупреждения терроризма и борьбы с ним компетентные органы Сторон по запросу или по своей инициативе предоставляют друг другу информацию (документы, материалы, иные данные) о вопросах, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Информация, указанная в пункте 1 настоящей статьи, предоставляется по запросу компетентного органа запрашивающей Стороны при условии, что она не будет передана кому бы то ни было без предварительного письменного согласия компетентного органа запрашиваемой Стороны.
3. Компетентные органы Сторон не разглашают факт запроса и его содержание и используют его только в целях выполнения запроса, если это оговорено компетентными органами запрашивающей Стороны, а также обеспечивают конфиденциальность переданных запрашиваемой Стороной сведений и используют их лишь в той мере, которая необходима для осуществления расследования, судебного разбирательства или для выполнения процедур, предусмотренных запросом.

Статья 13

1. Исполнение запроса осуществляется на основании настоящей Конвенции и законодательства запрашиваемой Стороны.
2. По запросу компетентного органа запрашивающей Стороны при его исполнении может быть применено законодательство этой Стороны, если иное не установлено законодательством запрашиваемой Стороны. Применение законодательства запрашивающей Стороны не должно наносить ущерб суверенитету и национальной безопасности запрашиваемой Стороны.

Статья 14

1. Запрос составляется в письменной форме и должен содержать:
1) наименование компетентных органов запрашивающей и запрашиваемой Сторон;
2) предмет и основание запроса;
3) существо дела, включая относящиеся к делу факты (дата, место и обстоятельства преступления), по которым проводятся оперативно-розыскные мероприятия, расследование или судебное разбирательство;
4) тексты соответствующих нормативных правовых актов или, если это невозможно, изложение их положений, а также заявление о том, что запрашиваемая мера или любая другая мера, ведущая к аналогичным результатам, может быть принята на территории запрашивающей Стороны в соответствии с ее законодательством;
5) указание о степени его ограничения доступа, если это необходимо.
2. Запрос о применении мер ответственности в отношении юридических лиц кроме информации, указанной в пункте 1 настоящей статьи, должен содержать:
1) наименование юридического лица, информацию о его месте нахождения, юридический адрес, данные о руководителях;
2) меры ответственности;
3) данные о конкретной процедуре, которой по запросу запрашивающей Стороны было бы желательно следовать;
4) информацию об имуществе, которое может быть подвергнуто аресту или конфискации (его местонахождение, связи с соответствующим преступлением, а также любые имеющиеся сведения о правах других лиц на это имущество);
5) заверенную копию решения суда или иного компетентного органа запрашивающей Стороны и изложение оснований для этого решения;
6) изложение фактов, на которых основывается запрашивающая Сторона, и которые должны быть достаточными для того, чтобы запрашиваемая Сторона могла ставить вопрос о принятии решения для исполнения на основе своего законодательства.
3. В случае запроса о проведении допроса лиц в качестве подозреваемых или обвиняемых к нему должны прилагаться заверенные копии необходимых материалов уголовного дела.
4. Запрашиваемая Сторона информирует запрашивающую Сторону не позднее 30 дней со дня поступления запроса, если в каждом конкретном случае не будет согласовано иное:
1) о действиях, предпринятых по запросу и их результате;
2) о любых обстоятельствах, препятствующих исполнению запроса или существенно задерживающих его исполнение.
5. Запрашивающая Сторона безотлагательно информирует запрашиваемую Сторону:
1) о пересмотре решения или других обстоятельствах, в связи с которыми решение о применении мер ответственности в отношении юридических лиц полностью или частично утрачивает силу;
2) об изменениях, в силу которых действия в соответствии с настоящей Конвенцией становятся неоправданными.
6. Сторона, ходатайствующая о применении мер ответственности на основании одного и того же решения в отношении юридического лица перед несколькими Сторонами, уведомляет об этом все Стороны, заинтересованные в исполнении данного решения.

Статья 15

1. Компетентные органы Сторон исполняют запрос:
1) о выдаче лица для привлечения к уголовной ответственности или исполнения приговора суда;
2) о проведении оперативно-розыскных мероприятий;
3) о производстве отдельных процессуальных действий, в частности:
а) экспертиз;
б) допросов подозреваемых, обвиняемых, свидетелей, потерпевших и других лиц;
в) обысков, выемок;
г) передаче вещественных доказательств;
д) наложении ареста на имущество;
е) вручении и пересылке документов;
ж) других действий, относящихся к их компетенции;
4) об обеспечении доказательств;
5) о применении мер ответственности в отношении юридических лиц;
6) об установлении места нахождения физических лиц, подозреваемых в совершении хотя бы одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
7) об установлении места нахождения имущества, подлежащего конфискации;
8) по другим обстоятельствам и вопросам, входящим в сферу применения настоящей Конвенции.

Статья 16

1. Запрос подписывается руководителем компетентного органа запрашивающей Стороны или лицами, их замещающими, и (или) скрепляется гербовой печатью.
2. В безотлагательных случаях запрос может передаваться устно, но не позднее чем через 72 часа запрос и прилагаемые документы должны быть подтверждены письменно, при необходимости с использованием технических средств передачи текста.
3. В случае возникновения сомнений в подлинности запроса или его содержания может быть запрошено их дополнительное подтверждение или разъяснение.
4. В случае множественности запросов, поступивших в соответствии с настоящей Конвенцией и затрагивающих одни и те же обстоятельства, запрашиваемая Сторона самостоятельно определяет, какой из запросов подлежит первоочередному исполнению.
5. Если исполнение запроса не входит в компетенцию компетентного органа запрашиваемой Стороны, то он безотлагательно передает запрос другому органу своего государства, компетентному его исполнить, и незамедлительно уведомляет об этом компетентный орган запрашивающей Стороны.
6. Компетентный орган запрашиваемой Стороны может запросить дополнительные сведения, необходимые, по его мнению, для исполнения запроса.

Статья 17

1. Компетентный орган запрашиваемой Стороны может отсрочить принятие мер по запросу, если эти меры могут нанести ущерб проведению оперативно-розыскных мероприятий, расследованию или судебному разбирательству, осуществляемому компетентными органами запрашиваемой Стороны.
2. Компетентный орган запрашиваемой Стороны может отказать в исполнении запроса, если это может нанести ущерб суверенитету, национальной безопасности или противоречит законодательству запрашиваемой Стороны.
3. Прежде, чем отказать или отсрочить исполнение запроса, компетентный орган запрашиваемой Стороны в случае необходимости консультируется с компетентным органом запрашивающей Стороны, направившим запрос.
4. В случае отсрочки или отказа в исполнении запроса, компетентный орган запрашиваемой Стороны безотлагательно информирует об этом инициатора запроса с обязательным указанием причин такого решения.

Статья 18

1. Сторона, осуществляющая уголовное преследование лиц, подозреваемых или обвиняемых в совершении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и установившая, что эти лица находятся на территории другой Стороны, может после получения разрешения компетентных органов этой Стороны направить своих сотрудников на территорию запрашиваемой Стороны для участия в соответствующих оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях.
2. Направленные сотрудники компетентных органов запрашивающей Стороны могут участвовать в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях на территории запрашиваемой Стороны в соответствии с законодательством запрашиваемой Стороны и международными договорами, участниками которых являются Стороны.
3. Запрашиваемая Сторона определяет порядок выдачи разрешений для участия сотрудников запрашивающей Стороны в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях на основании запроса, оформленного в соответствии со статьями 14 - 18 настоящей Конвенции.
4. В случае направления сотрудников компетентных органов для участия в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях дополнительно в запросе о направлении должны содержаться следующие сведения:
1) данные о направленных сотрудниках;
2) цель командирования, перечень оперативно-розыскных мероприятий и следственных действий, порядок и сроки их исполнения;
3) в случае использования транспорта, сведения о нем, включая вид транспортных средств, их количество и регистрационные номера;
4) другая необходимая информация.
5. Решение по запросу принимается компетентным органом запрашиваемой Стороны не позднее 5 дней с даты поступления запроса, о чем сообщается незамедлительно компетентному органу запрашивающей Стороны. Такое решение может быть оговорено условиями, определенными компетентным органом запрашиваемой Стороны.
6. Если запрос на получение разрешения составлен без учета требований, указанных в пункте 4 настоящей статьи, или информация представлена не в полном объеме, то компетентный орган запрашиваемой Стороны вправе запросить дополнительные данные.
7. Сотрудники компетентных органов запрашивающей Стороны, прибывшие в установленном порядке на территорию запрашиваемой Стороны, выполняют свои функции согласно законодательству Стороны пребывания и условиям, регламентирующим их пребывание и выполнение задания.
8. Сотрудники компетентных органов запрашивающей Стороны, участвующие на территории запрашиваемой Стороны в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях, проводимых сотрудниками компетентных органов запрашиваемой Стороны, обязаны:
1) соблюдать законодательство Стороны, на территории которой они находятся, а также подчиняться законным требованиям органов Стороны пребывания;
2) предоставлять запрашиваемой Стороне полученную ими информацию.
9. Участие в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях прекращается, как только компетентный орган Стороны, на территории которой они осуществляются, выдвинет об этом требование.
10. По положениям, предусмотренным настоящей статьей, Стороны могут заключать между собой отдельные соглашения.

Статья 19

Доказательства, полученные компетентными органами запрашиваемой Стороны в результате исполнения запроса в соответствии с ее законодательством, имеют такое же доказательственное значение и в запрашивающей Стороне.

Статья 20

1. При исполнении решения о конфискации имущества физических или юридических лиц, причастных к совершению преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, запрашиваемая Сторона признает судебное решение, вынесенное запрашивающей Стороной в отношении прав третьих лиц.
2. В таком признании может быть отказано в одном из следующих случаев:
1) если третьи лица не имели достаточных возможностей, чтобы заявить о своих правах;
2) если третьи лица однозначно и обоснованно заявляют о своих правах;
3) если решение противоречит решению, уже вынесенному запрашиваемой Стороной по этому же вопросу;
4) если решение противоречит законодательству запрашиваемой Стороны;
5) если решение было вынесено вопреки положениям, касающимся исключительной юрисдикции, предусмотренной законодательством запрашиваемой Стороны.

Статья 21

1. Документы, направляемые в соответствии с настоящей Конвенцией, освобождаются от всех формальностей по их легализации.
2. Документы, которые на территории одной из Сторон выданы или засвидетельствованы компетентным органом либо специально на то уполномоченным лицом в пределах его компетенции и по установленной форме, а также скреплены гербовой печатью, принимаются на территориях всех других Сторон без какого-либо специального удостоверения.
3. Документы, которые на территории одной из Сторон рассматриваются как официальные документы, имеют на территориях других Сторон доказательную силу официальных документов.

Статья 22

1. Компетентные органы Сторон по вопросам, входящим в сферу охвата настоящей Конвенции, могут направлять официальные документы по физическим и юридическим лицам, находящимся на территории другой Стороны, по дипломатическим каналам либо иным способом, а также через компетентные органы другой Стороны.
2. Компетентные органы Сторон по вопросам, входящим в сферу охвата настоящей Конвенции, оказывают друг другу помощь во вручении официальных документов физическим и юридическим лицам.

Статья 23

Стороны принимают необходимые меры по недопущению предоставления статуса беженца и подтверждающих его документов лицам, причастным к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией.

Статья 24

1. Сторона принимает по запросу другой Стороны необходимые меры обеспечения ответственности юридического лица, причастного к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, в частности:
1) наложение ареста на имущество, которое впоследствии может стать объектом конфискации;
2) приостановление (замораживание) финансовых операций;
3) приостановление отдельных видов деятельности юридического лица (радио и телевещания, издания средств массовой информации, в том числе электронных).
2. Меры, предусмотренные пунктом 1 настоящей статьи, осуществляются в соответствии с законодательством запрашиваемой Стороны и настоящей Конвенцией.
3. Прежде, чем отменить меры, предусмотренные настоящей Конвенцией, запрашиваемая Сторона предоставляет запрашивающей Стороне право изложить свои доводы в пользу выполнения этой меры.

Статья 25

1. Сторона, получившая запрос, связанный с применением мер ответственности в отношении юридического лица (его структурного подразделения), причастного к совершению хотя бы одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и находящегося или имеющего имущество, или осуществляющего деятельность на ее территории:
1) либо исполняет решение суда или иного компетентного органа запрашивающей Стороны о применении запрашиваемых мер ответственности;
2) либо на основании фактов и выводов, представленных в решении запрашивающей Стороны, осуществляет судебное разбирательство в соответствии со своим законодательством о применении запрашиваемых мер ответственности.
2. Меры ответственности в отношении юридического лица применяются в соответствии с законодательством запрашиваемой Стороны.

Статья 26

Стороны в соответствии с национальным законодательством в целях обеспечения конфискации принимают меры для того, чтобы:
1) налагать арест на денежные средства, ценные бумаги, ценности, оружие, его составляющие (запасные) части, боеприпасы, взрывчатые вещества и иное имущество, предназначенное для использования (или использовавшееся) в качестве орудия совершения преступлений, или для финансирования одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
2) обеспечивать изъятие денежной суммы, соответствующей стоимости такого имущества, если арест имущества, указанного в настоящей статье, невозможен.

Статья 27

1. Запрос, связанный с конфискацией имущества физических или юридических лиц, направленный в соответствии с настоящей Конвенцией, не затрагивает право запрашиваемой Стороны исполнить свое решение о конфискации в отношении имущества этих же физических или юридических лиц.
2. Общая стоимость конфискуемого по запросу имущества не может превышать сумму, указанную в решении о конфискации. Если та или иная Сторона приходит к выводу, что это может произойти, то Стороны проводят консультации с целью недопущения таких последствий.
3. Оставшееся после удовлетворения требований кредиторов имущество юридического лица, ликвидируемого по основаниям, предусмотренным настоящей Конвенцией, также подлежит конфискации.
4. Сторона, конфисковавшая по запросу имущество, обеспечивает его сохранность и распоряжается конфискованным имуществом в соответствии со своим законодательством.
5. Конфискованное имущество или денежная сумма, соответствующая стоимости такого имущества, может быть по согласованию соответствующих Сторон передано полностью или частично Стороне, которой вынесено решение о конфискации.

Статья 28

Стороны самостоятельно несут расходы, связанные с выполнением ими настоящей Конвенции, если не будет согласован иной порядок.

Статья 29

1. Если подается иск о возмещении ущерба, нанесенного неправомерным действием или бездействием в связи с сотрудничеством в соответствии с настоящей Конвенцией, Стороны рассматривают возможность проведения консультаций друг с другом с целью договориться о распределении сумм, подлежащих уплате в счет возмещения этого ущерба.
2. Сторона, которой предъявлен иск о возмещении ущерба, информирует об этом другие заинтересованные Стороны.

Статья 30

Настоящая Конвенция не ограничивает права Сторон заключать другие международные договоры по вопросам, являющимся предметом настоящей Конвенции и не противоречащим ее целям и объекту, а также не затрагивает права и обязанности Сторон, вытекающие из иных международных договоров, участниками которых они являются.

Статья 31

1. Настоящая Конвенция заключается на неопределенный срок.
2. Настоящая Конвенция подлежит ратификации подписавшими ее государствами. Ратификационные грамоты сдаются на хранение депозитарию. Конвенция вступает в силу на тридцатый день с даты сдачи на хранение депозитарию четвертой ратификационной грамоты.
3. Для Стороны, ратифицировавшей настоящую Конвенцию после даты сдачи на хранение депозитарию четвертой ратификационной грамоты, она вступает в силу на тридцатый день с даты сдачи на хранение депозитарию своей ратификационной грамоты.
4. Депозитарием настоящей Конвенции является Секретариат Шанхайской организаций сотрудничества.

Статья 32

1. Настоящая Конвенция открыта для присоединения других государств, разделяющих ее положения, с согласия всех государств-членов Шанхайской организации сотрудничества путем передачи депозитарию уведомления о таком присоединении.
2. Для присоединяющегося государства настоящая Конвенция вступает в силу на тридцатый день с даты сдачи на хранение депозитарию уведомления о присоединении.

Статья 33

Настоящая Конвенция в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций подлежит регистрации в Секретариате Организации Объединенных Наций.

Статья 34

В настоящую Конвенцию могут быть внесены изменения и дополнения, являющиеся ее неотъемлемой частью, которые оформляются отдельными протоколами. Изменения и дополнения могут быть предложены любой из Сторон путем передачи соответствующего уведомления депозитарию, который незамедлительно направляет их на рассмотрение другим Сторонам.

Статья 35

Каждая Сторона может выйти из настоящей Конвенции, направив письменное уведомление об этом депозитарию не менее чем за шесть месяцев до предполагаемой даты выхода. В течение тридцати дней с даты получения уведомления о выходе, депозитарий извещает об этом другие Стороны.

Статья 36

В случае возникновения между Сторонами споров и разногласий, связанных с применением или толкованием положений настоящей Конвенции, заинтересованные Стороны разрешают их путем консультаций и переговоров.

Статья 37

1. Рабочими языками при осуществлении сотрудничества Сторон в рамках настоящей Конвенции являются русский и китайский языки.
2. Подлинный экземпляр настоящей Конвенции сдается на хранение депозитарию, который рассылает заверенные копии настоящей Конвенции всем подписавшим ее государствам.

Совершено в городе Екатеринбург 16 июня 2009 года в одном экземпляре на русском и китайском языках, причем оба текста имеют одинаковую юридическую силу.

За Республику Казахстан

За Китайскую Народную Республику

За Кыргызскую Республику

За Российскую Федерацию

За Республику Таджикистан

За Республику Узбекистан

Оговорка Республики Узбекистан к Конвенции Шанхайской
организации сотрудничества против терроризма

Положения Конвенции, в части возможности применения конфискации имущества юридических и физических лиц как меры уголовного наказания, в Республике Узбекистан не применяются, как несоответствующие ее национальному законодательству.

За Республику Узбекистан

Настоящим удостоверяю, что прилагаемый документ является аутентичной копией Конвенции Шанхайской организации сотрудничества против терроризма, подписанной 16 июня 2009 года в городе Екатеринбург.
При подписании данной Конвенции Республикой Узбекистан была сделана оговорка (прилагается).
Подлинные экземпляры указанных Конвенции и оговорки хранятся в Секретариате Шанхайской организации сотрудничества.

Эксперт 1-й категории (юрист) М. Азимов

Примечание РЦПИ. Далее следует текст Конвенции на китайском языке.