Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенцияны (26-конвенция) ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2014 жылғы 7 сәуірдегі № 183-V ҚРЗ

      1928 жылғы 16 маусымда Женевада Халықаралық еңбек ұйымы Бас конференциясының 11-сессиясында қабылданған Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенция (26-конвенция) ратификациялансын.

      Қазақстан Республикасының
      Президенті                            Н.Назарбаев

ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ЕҢБЕК КОНФЕРЕНЦИЯСЫ 26-КОНВЕНЦИЯ
Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенция
Женева, 1928 жылғы 16 маусым

теңтүпнұсқалы мәтін

ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ЕҢБЕК КОНФЕРЕНЦИЯСЫ

26-конвенция

Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенция

      Халықаралық Еңбек Бюросының Әкімшілік кеңесі Женевада шақырған және 1928 жылғы 30 мамырда өзінің он бірінші сессиясына жиналған Халықаралық Еңбек Ұйымының Бас Конференциясы
      сессия күн тәртібінің бірінші тармағы болып табылатын ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімі туралы бірқатар ұсыныстарды қабылдауға қаулы ете отырып,
      осы ұсыныстарға халықаралық конвенция нысанын беруді ұйғара  отырып,
      бір мың тоғыз жүз жиырма сегізінші жылғы маусым айының он алтысы күні ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімі туралы 1928 жылғы Конвенция деп аталуы мүмкін және Халықаралық Еңбек Ұйымы Жарғысының ережелеріне сәйкес Халықаралық Еңбек Ұйымының Мүшелері ратификациялауға тиіс төмендегі Конвенцияны қабылдайды:

1-бап

      1. Халықаралық Еңбек Ұйымының осы Конвенцияны ратификациялайтын
әрбір Мүшесі оның көмегімен жалақыны ұжымдық шарт арқылы немесе өзге де жолмен тиімді реттеудің белгіленген рәсімі болмаған және жалақысы өте төмен өнеркәсіптің белгілі бір салаларында немесе секторларында (және атап айтқанда, үй өндірісінде) жұмыс істейтін еңбекшілер жалақысының ең төменгі мөлшерлемелері белгіленуі мүмкін рәсімді енгізуге немесе сақтауға міндеттенеді.
      2. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін «өнеркәсіп» термині өңдеуші
өнеркәсіп пен сауданы қамтиды.

2-бап

      Ұйымның осы Конвенцияны ратификациялайтын әрбір Мүшесінің мұндай өнеркәсіптің тиісті салаларының немесе секторларының еңбекшілері мен кәсіпкерлерінің ұйымдары бар болса, олармен консультациядан кейін 1-бапта айтылған ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімі өнеркәсіптің қандай салаларына немесе секторларына және атап айтқанда, үй өндірісінің қандай түрлеріне қолданылуға тиіс екенін шешуге құқығы бар.

3-бап

      1. Ұйымның осы Конвенцияны ратификациялайтын әрбір Мүшесінің ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімінің сипаты мен нысанын, сондай-ақ оны жүзеге асыру әдістерін айқындауға құқығы бар.
      2. Алайда:
      1) мұндай жүйені өнеркәсіптің қандай да бір салаларына немесе
секторларына қолданғанға дейін мұндай мүдделі кәсіпкерлер мен
еңбекшілердің өкілдері, оның ішінде олардың тиісті ұйымдарының өкілдері бар болса, құзыретті билік органдары өз кәсібіне немесе өздерінің міндеттеріне қарай осы саланы жақсы білетін адамдары ретінде кеңесуді орынды деп есептеген кез келген басқа адамдар сияқты консультацияларға тартылады;
      2) мүдделі кәсіпкерлер мен еңбекшілер осы рәсімді осылай етіп  және осындай дәрежеде, бірақ қандай жағдайда болса да ұлттық заңнамада айқындалуы мүмкін тең өкілдікпен және тең шарттарда жүзеге асыруға бірлесіп қатысады;
      3) белгіленген ең төменгі жалақы тиісті кәсіпкерлер мен еңбекшілер үшін міндетті болып табылады және жеке келісім бойынша да, егер тек құзыретті билік органы тарапынан жалпы рұқсат немесе жеке жағдайға қатысты рұқсат болмағанда ғана, ұжымдық шарт бойынша да төмендетілмеуге тиіс.

4-бап

      1. Ұйымның осы Конвенцияны ратификациялайтын әрбір Мүшесі
мүдделі кәсіпкерлер мен еңбекшілердің қолданыстағы ең төменгі
мөлшерлемелер туралы хабардар болуын және осы ең төменгі мөлшерлемелер қолданылатын жерде жалақының осы мөлшерлемелерден төмен болмауын қамтамасыз ету үшін бақылау жүйесі мен санкциялар түрінде қажетті шараларды қабылдайды.
      2. Ең төменгі мөлшерлемелер қолданылатын және жалақысын анағұрлым төмен мөлшерлемелер бойынша алған еңбекшінің ұлттық заңнамада белгіленуі мүмкін ескіру мерзімін сақтаған жағдайда, өзіне толық төленбеген соманы сот тәртібімен немесе өзге заңды рәсім арқылы алуға құқығы бар.

5-бап

      Ұйымның осы Конвенцияны ратификациялайтын әрбір Мүшесі жыл сайын Халықаралық Еңбек Бюросына ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін қолданудың әдістері мен нәтижелерін, сондай-ақ қысқаша нысанда қамтылған жұмысшылардың шамамен алынған санын, жалақының белгіленген ең төменгі мөлшерлемелерін және егер мұндай ең төменгі мөлшерлемелерге қатысты белгіленген басқа да аса маңызды шарттар бар болса, оларды көрсете отырып, осы рәсім қолданылатын өнеркәсіп салаларының немесе секторларының тізбесін қамтитын жалпы есепті жолдайды.

6-бап

      Халықаралық Еңбек Ұйымы Жарғысының ережелеріне сәйкес осы Конвенцияны ратификациялау туралы ресми құжаттар тіркеу үшін Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директорына жолданады.

7-бап

      1. Осы Конвенция ратификациялау туралы құжаттары Халықаралық
Еңбек Бюросында тіркелген Халықаралық Еңбек Ұйымының Мүшелерін ғана
байланыстырады.
      2. Ол Ұйымның екі Мүшесінің ратификациялау туралы құжаттарын Бас Директор тіркегеннен кейін он екі айдан соң күшіне енеді.
      3. Кейіннен осы Конвенция Ұйымның әрбір Мүшесіне қатысты оның ратификациялау туралы құжаты тіркелген күннен кейін он екі айдан соң күшіне енеді.

8-бап

      Халықаралық Еңбек Ұйымының екі Мүшесінің ратификациялау туралы құжаттары Халықаралық Еңбек Бюросында тіркелгеннен кейін, Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры бұл туралы Халықаралық Еңбек Ұйымының барлық Мүшелеріне хабарлайды. Ол сондай-ақ оларға Ұйымның басқа да Мүшелерінен кейін алынған ратификациялау туралы барлық құжаттардың тіркелгені туралы хабарлайды.

9-бап

      1. Ұйымның осы Конвенцияны ратификациялаған кез келген Мүшесі оның алғаш күшіне енген кезінен бастап он жылдық кезең өткеннен кейін Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директорына жолданған және ол тіркеген денонсациялау туралы акті арқылы оны денонсациялай алады. Денонсация Халықаралық Еңбек Бюросында денонсациялау туралы акті тіркелгеннен кейін бір жыл өткен соң күшіне енеді.
      2. Осы Конвенцияны ратификациялаған, алдыңғы тармақта айтылған он жылдық кезең өткеннен кейін бір жылдық мерзімде өзінің осы бапта көзделген денонсациялау құқығын пайдаланбаған Ұйымның әрбір Мүшесі келесі бес жылдық кезеңге онымен байланысты болады және кейіннен әр бес жылдық кезең өткеннен кейін осы бапта белгіленген тәртіппен осы Конвенцияны денонсациялай алады.

10-бап

      Халықаралық Еңбек Бюросының Әкімшілік кеңесі қажет деп есептеген әрбір жағдайда ол Бас Конференцияға осы Конвенцияның қолданылуы туралы баяндаманы ұсынады және Конференцияның күн тәртібіне оның толық немесе ішінара қайта қаралуы туралы мәселені енгізу қажеттігін шешеді.

11-бап

      Осы Конвенцияның француз және ағылшын тілдеріндегі мәтіндерінің күші бірдей.

      Жоғарыда баяндалған мәтін баптарды түпкілікті қайта қарау бойынша 1946 жылғы Конвенциямен енгізілген өзгерістерді ескере отырып, Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы 1928 жылғы конвенцияның теңтүпнүсқалы мәтіні болып табылады.
      Конвенцияның түпнұсқалық мәтіні 1928 жылғы 22 маусымда Конференцияның Президенті Карлос Сааверда Ламас пен Халықаралық Еңбек  Ұйымының Директоры Альберт Томастың қол қоюы арқылы мақұлданды.

      Конвенция 1930 жылғы 14 маусымда күшіне енді.
      Баптарды түпкілікті қайта қарау бойынша 1946 жылғы Конвенцияның  6-бабының ережелерін орындау үшін 1948 жылғы 30 сәуірде өзгерістер ескерілген Конвенция мәтінінің екі түпнұсқа көшірмесінің төлнұсқалығын өз қолыммен куәландырамын.

Эдвард Фелан
Халықаралық Еңбек Бюросының
Бас Директоры     

      Конвенцияның ұсынылған мәтіні Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры қол қойып куәландырған теңтүпнұсқалы мәтіннің дұрыс көшірмесі болып табылады.

      Көшірменің дұрыстығы мен толықтығы куәландырылады.

Халықаралық Еңбек Бюросының Бас Директоры үшін:

С. В. Дженкс
Халықаралық Еңбек Бюросының
Заң кеңесшісі

      1928 жылғы 16 маусымда Женевада өткен Халықаралық Еңбек Ұйымы Бас Конференциясының он бірінші сессиясында қабылданған «Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы конвенцияның» (26-Конвенция) көшірмесін куәландырамын.

      Қазақстан Республикасы
      Еңбек және халықты әлеуметтік
      қорғау министрлігі
      Құқықтық қамтамасыз ету
      департаментінің директоры           Ә. Қуан

      1928 жылғы 16 маусымда Женева қаласында Халық Еңбек Ұйымы Бас Конференциясының 11-ші сессиясында қабылданған Ең төменгі жалақыны белгілеу рәсімін жасау туралы № 26 Конвенцияның куәландырылған көшірмесінің куәландырылған көшірмесін дәлдігін куәландырамын.

      Қазақстан Республикасы
      Сыртқы істер министрлігінің
      Халықаралық құқық департаментінің
      Басқарма бастығы                      Д. Есентаев

      РҚАО-ның ескертпесі!
      Бұдан әрі Конвенцияның ағылшын тіліндегі мәтіні берілген.

О ратификации Конвенции о создании процедуры установления минимальной заработной платы (Конвенция 26)

Закон Республики Казахстан от 7 апреля 2014 года № 183-V 3PK

      Ратифицировать Конвенцию о создании процедуры установления минимальной заработной платы (Конвенция 26), принятую в Женеве на 11-й сессии Генеральной конференции Международной организации труда 16 июня 1928 года.

      Президент
      Республики Казахстан                       Н. НАЗАРБАЕВ

МЕЖДУНАРОДНАЯ КОНФЕРЕНЦИЯ ТРУДА

КОНВЕНЦИЯ 26
Конвенция о создании процедуры установления минимальной
заработной платы,
Женева, 16 июня 1928

аутентичный текст

МЕЖДУНАРОДНАЯ КОНФЕРЕНЦИЯ ТРУДА

      Конвенция 26

Конвенция о создании процедуры
установления минимальной заработной платы

      Генеральная Конференция Международной Организации Труда, созванная в Женеве Административным Советом Международного Бюро Труда и собравшаяся 30 мая 1928 года на свою одиннадцатую сессию,
      постановив принять ряд предложений о процедуре установления минимальной заработной платы, что является первым пунктом повестки дня сессии,
      решив придать этим предложениям форму международной конвенции,
      принимает сего шестнадцатого дня июня месяца тысяча девятьсот двадцать восьмого года нижеследующую Конвенцию, которая может именоваться Конвенцией 1928 года о процедуре установления минимальной заработной платы и которая подлежит ратификации Членами Международной Организации Труда в соответствии с положениями Устава Международной Организации Труда:

Статья 1

      1. Каждый Член Международной Организации Труда, ратифицирующий настоящую Конвенцию, обязуется ввести или сохранить процедуру, с помощью которой могут устанавливаться минимальные ставки заработной платы трудящихся, занятых в определенных отраслях или секторах промышленности (и, в частности, в домашнем производстве), в которых не существует установленной процедуры эффективного регулирования заработной платы посредством коллективного договора или иным путем и где заработная плата исключительно низка.
      2. Для целей настоящей Конвенции термин «промышленность» включает обрабатывающую промышленность и торговлю.

Статья 2

      Каждый Член Организации, ратифицирующий настоящую Конвенцию, имеет право, после консультации с организациями трудящихся и предпринимателей, где таковые существуют, соответствующих отраслей или секторов промышленности, решить, к каким отраслям или секторам промышленности и, в частности, к каким видам домашнего производства должна применяться упомянутая в статье 1 процедура установления минимальной заработной платы.

Статья 3

      1. Каждый Член Организации, ратифицирующий настоящую Конвенцию, имеет право определить характер и форму процедуры установления минимальной заработной платы, а также методы ее осуществления.
      2. Однако:
      1) до применения такой системы к каким-либо отраслям или секторам промышленности представители заинтересованных предпринимателей и трудящихся, в том числе представители их соответственных организаций, где таковые существуют, привлекаются к консультациям, равно как и всякие другие лица, с которыми компетентные органы власти сочтут целесообразным проконсультироваться как с лицами, особенно сведущими в этой области в силу своей профессии или своих обязанностей;
      2) заинтересованные предприниматели и трудящиеся совместно участвуют в осуществлении данной процедуры таким образом и в такой степени, но во всяком случае с равным представительством и на равных условиях, как это может быть определено национальным законодательством;
      3) установленный минимум заработной платы является обязательным для соответствующих предпринимателей и трудящихся и не подлежит снижению ни по индивидуальному соглашению, ни - если только не имеется общего разрешения или разрешения, касающегося отдельного случая, со стороны компетентного органа власти - по коллективному договору.

Статья 4

      1. Каждый Член организации, ратифицирующий настоящую Конвенцию, принимает необходимые меры в виде системы контроля и санкций для обеспечения того, чтобы заинтересованные предприниматели и трудящиеся были информированы о действующих минимальных ставках и чтобы там, где применяются эти минимальные ставки, заработная плата была не ниже этих ставок.
      2. Трудящийся, на которого распространяются минимальные ставки и который получил заработную плату по более низким ставкам, имеет право получить в судебном порядке или посредством иной законной процедуры сумму, которая была ему недоплачена, при условии соблюдения такого срока давности, какой может быть установлен национальным законодательством.

Статья 5

      Каждый Член Организации, ратифицирующий настоящую Конвенцию, ежегодно направляет в Международное Бюро Труда общий отчет, содержащий перечень отраслей или секторов промышленности, на которые распространяется процедура установления минимальной заработной платы, с указанием методов и результатов применения этой процедуры, а также в краткой форме приблизительного числа охваченных рабочих, установленных минимальных ставок заработной платы и других наиболее важных условий, если таковые имеются, установленных в отношении минимальных ставок.

Статья 6

      Официальные документы о ратификации настоящей Конвенции в соответствии с положениями Устава Международной Организации Труда направляются Генеральному Директору Международного Бюро Труда для регистрации.

Статья 7

      1. Настоящая Конвенция связывает только тех Членов Международной Организации Труда, чьи документы о ратификации зарегистрированы в Международном Бюро Труда.
      2. Она вступает в силу через двенадцать месяцев после того, как Генеральный Директор зарегистрирует документы о ратификации двух Членов Организации.
      3. Впоследствии эта Конвенция вступает в силу в отношении каждого Члена Организации через двенадцать месяцев после даты регистрации его документа о ратификации.

Статья 8

      Как только в Международном Бюро Труда зарегистрированы документы о ратификации двух Членов Международной Организации Труда, Генеральный Директор Международного Бюро Труда извещает об этом всех Членов Международной Организации Труда. Он также извещает их о регистрации всех документов о ратификации, полученных им впоследствии от других Членов Организации.

Статья 9

      1. Любой Член Организации, ратифицировавший настоящую Конвенцию, может по истечении десятилетнего периода с момента ее первоначального вступления в силу денонсировать ее посредством акта о денонсации, направленного Генеральному Директору Международного Бюро Труда и зарегистрированного им. Денонсация вступает в силу через год после регистрации акта о денонсации в Международном Бюро Труда.
      2. Каждый Член Организации, ратифицировавший настоящую Конвенцию, который в годичный срок по истечении упомянутого в предыдущем пункте десятилетнего периода не воспользуется своим правом  на денонсацию, предусмотренным в настоящей статье, будет связан на следующий период в пять лет и впоследствии сможет денонсировать настоящую Конвенцию по истечении каждого пятилетнего периода в порядке, установленном настоящей статьей.

Статья 10

      Каждый раз, когда Административный Совет Международного Бюро Труда считает это необходимым, он представляет Генеральной Конференции доклад о применении настоящей Конвенции и решает, следует ли включать в повестку дня Конференции вопрос о ее полном или частичном пересмотре.

Статья 11

      Французский и английский тексты настоящей Конвенции имеют одинаковую силу.
      Вышеизложенный текст является аутентичным текстом Конвенции 1928 года "О создании процедуры установления минимальной заработной платы" с учетом изменений, внесенных Конвенцией 1946 года по окончательному пересмотру статьей.
      Оригинальный текст Конвенции был одобрен 22 июня 1928 года подписями Председателем Конференции Карлоса Сааверда Ламаса и Директором Международной организации Альбертом Томасом.
      Конвенция вступила в силу 14 июня 1930 года.
      Во исполнение положений статьи 6 Конвенции 1946 года по Окончательному пересмотру статей, 30 апреля 1948 года я удостоверяю своей подписью подлинность двух оригинальных копий текста Конвенции с учетом изменений.

                             Эдвард Фелан
                         Генеральный Директор
                       Международного Бюро труда

      Приведенный текст Конвенции является верной копией аутентичного текста, удостоверенного подписью Генерального Директора Международного Бюро труда.

      Удостоверяется верность и полнота копии,

      за Генерального Директора Международного Бюро Труда:

                                  СВ. Дженкс

                                Юридический Советник
                              Международного Бюро Труда

      Копию Конвенции о создании процедуры установления минимальной заработной платы (Конвенция 26), принятую на одиннадцатой сессии Генеральной Конференции Международной Организации Труда в Женеве 16 июня 1928 года, заверяю.

      Директор Департамента
      правового обеспечения
      Министерства труда и
      социальной защиты населения РК                        А. Куан

      Примечание РЦПИ. Далее прилагается текст Конвенции на английском языке.