Сот төрелігіне халықаралық қол жеткізу туралы конвенцияны ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2014 жылғы 9 желтоқсандағы № 262-V ҚРЗ

1980 жылғы 25 қазанда Гаагада жасалған Сот төрелігіне халықаралық қол жеткізу туралы конвенция ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті	Н.Назарбаев

COT ТӨРЕЛІГІНЕ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ҚОЛ ЖЕТКІЗУ ТУРАЛЫ КОНВЕНЦИЯ

(1980 жылғы 25 қазанда жасалды)

Осы Конвенцияға қол қойған мемлекеттер сот төрелігіне халықаралық қол жеткізуді жеңілдетуге ниет білдіре отырып, осы мақсаттар үшін Конвенция жасасуды шешті және мына ережелер бойынша келісімге қол жеткізді:

I ТАРАУ - ҚҰҚЫҚТЫҚ КӨМЕК

1-бап

Уағдаласушы мемлекеттердің әрқайсысының азаматтары, сондай-ақ әдетте олардың аумағында тұратын адамдар, әрбір Уағдаласушы мемлекеттер соттарда азаматтық және сауда істері бойынша құқықтық көмекке әдетте осы Мемлекетте тұратын азаматтар, сондай-ақ адамдар сияқты құқығы болуға тиіс.

Бірінші абзацқа жатпайтын, бірақ сотта іс қаралуға тиіс немесе ісі қозғалған, әдетте Уағдаласушы мемлекетте тұратын адамдардың, егер қуыным үшін негіздеме осы мемлекетте бұрынғы тұрған жерінен туындаған болса, бірінші абзацта көзделген құқықтық көмекке құқығы болуға тиіс.

Құқықтық көмек әкімшілік, әлеуметтік немесе салық істері бойынша берілетін мемлекеттерде осы баптың ережелері осы істер бойынша құзыретті соттардың немесе трибуналдардың қарауына шығарылған істерге қолданылуға тиіс.

2-бап

Өтініш беруші консультация сұралатын мемлекетте болған жағдайда, 1-бап құқықтық консультацияларға қолданылуға тиіс.

3-бап

Әрбір Уағдаласушы мемлекет осы Конвенция негізінде жіберілетін құқықтық көмек туралы өтініштерді алу және олар бойынша шара қолдану және іс-қимылдарды орындау үшін Орталық органдарды тағайындауға тиіс.

Федеративтік мемлекеттер және біреуден көп құқықтық жүйесі бар мемлекеттер бірнеше Орталық органдарды тағайындай алады. Егер өтініш берілген Орталық органның оны қарауға құзыреті болмаса, онда ол осы Уағдаласушы мемлекеттің осындай құзыреті бар басқа Орталық органына берілуге тиіс.

4-бап

Әрбір Уағдаласушы мемлекет Сұрау салынатын мемлекеттегі тиісті Орталық органға құқықтық көмек көрсету туралы өтініштерді беру мақсатында бір немесе бірнеше органды белгілеуге тиіс.

Осы Конвенцияға қоса берілген формулярға сәйкес жасалған құқықтық көмек туралы өтініштер басқа билік органдарының араласуынсыз берілуге жатады.

Осы бапта өтініштердің дипломатиялық арналар арқылы берілуіне ешнәрсе де кедергі келтірмейді.

5-бап

Егер құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адам Сұрау салынатын мемлекетте болмаса, ол өзінің өтінішін, әдетте өзі тұратын Уағдаласушы мемлекеттегі беруші органға, өз өтінішін Сұрау салынатын мемлекеттегі құзыретті органға жіберу мүмкіндігіне нұқсан келтірместен, бере алады.

Өтініш осы Конвенцияға қоса беріліп отырған формулярға сәйкес болуға және Сұрау салынатын мемлекеттің қажет болған жағдайларда, қосымша ақпаратты немесе құжаттарды талап ету құқығына нұқсан келтірместен, барлық қажетті құжаттар қоса берілуге тиіс.

Кез келген Уағдаласушы мемлекет өздерінің қабылдаушы Орталық органы басқа арналар арқылы немесе басқа тәсілдермен алынған өтініштерді қабылдай алатынын мәлімдей алады.

6-бап

Беруші орган құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адамға, оның мәліметтері бойынша өтінішті қарауға қажетті барлық ақпарат пен құжаттардың өтінішке қоса берілуіне жәрдем көрсетуге тиіс. Беруші орган формальды талаптардың сақталуын қамтамасыз етуге тиіс.

Егер беруші органның пікірінше, өтініш негізсіз болып табылса, онда ол оны беруден бас тарта алады.

Ол құқықтық көмек көрсетуді сұрап отырған адамға осындай көмек орынды болған жағдайларда, құжаттардың тегін аудармасын алуға жәрдем көрсетуге тиіс.

Ол Сұрау салынатын мемлекеттегі қабылдаушы Орталық органнан қосымша ақпарат туралы сұрау салуларға жауап беруге тиіс.

7-бап

Өтініш, оны негіздеу үшін жіберілген құжаттар және одан әрі ақпарат алуға арналған кез келген хат-хабар Сұрау салынатын мемлекеттің мемлекеттік тілінде немесе мемлекеттік тілдерінің бірінде жасалуға немесе осы тілдердің біреуіне аудармасымен қамтамасыз етілуге тиіс.

Алайда, егер Сұрау салушы мемлекетте Сұрау салынатын мемлекеттің тілінде аударманы алуға мүмкіндік болмаса, соңғысы ағылшын немесе француз тілдеріндегі құжаттарды немесе осы тілдердің біреуіне аудармасы қамтамасыз етілген құжаттарды қабылдай алады.

Қабылдаушы Орталық органнан келіп түсетін хат-хабар Сұрау салынатын мемлекеттің мемлекеттік тілінде немесе мемлекеттік тілдерінің бірінде немесе ағылшын немесе француз тілдерінде жасалуы мүмкін. Алайда, беруші Орган жіберген өтініш ағылшын немесе француз тілдерінде жасалса, немесе осы тілдердің біреуіне аудармасы қамтамасыз етілсе, қабылдаушы Орталық органның хабарламасы да осы тілдердің біреуінде жасалуға тиіс.

Алдыңғы абзацтарды орындауға байланысты жасалған аударма бойынша шығындар Сұрау салушы мемлекеттің есебіне жатқызылатын болады. Сұрау салынатын мемлекетте жасалған аудармаларға жұмсалған шығындар бұл мемлекетке өтелмейді.

8-бап

Қабылдаушы Орталық орган өтініш бойынша шешім қабылдайды немесе Сұрау салынатын мемлекеттегі құзыретті органдар олар бойынша шешім қабылдауы үшін қажетті шараларды қолданады.

Қабылдаушы Орталық орган беруші органға қосымша ақпарат ұсыну туралы өтініштерді беруге және оған өтінішті қарау кезінде туындаған кез келген қиындықтар туралы және қабылданған шешім туралы хабарлауға тиіс.

9-бап

Құқықтық көмек көрсетуді өтініп отырған адам Уағдаласушы мемлекетте тұрмаса, ол өзінің өтінішін Сұрау салушы мемлекеттегі құзыретті органға беру үшін өзінің иелігінде бар басқа құралдарға жүгінуіне нұқсан келтірместен, консулдық арналар арқылы бере алады.

Кез келген Уағдаласушы мемлекет өзінің қабылдаушы Орталық органы басқа арналар арқылы немесе басқа тәсілдермен берілген өтініштерді қабылдайтынын мәлімдей алады.

10-бап

Осы тарауға сәйкес берілген құжаттардың бәрі заңдастырудан және басқа да осыған ұқсас формальдылықтардан босатылуға тиіс.

11-бап

Осы тарауға сәйкес құқықтық көмек туралы өтінішті бергені, қабылдап алғаны немесе ол бойынша шешімдер қабылдағаны үшін ешқандай алымдар алынбайды.

12-бап

Құқықтық көмек туралы өтініштер жедел қаралуға тиіс.

13-бап

Егер құқықтық көмек 1-бапқа сәйкес ұсынылса, онда екінші Уағдаласушы мемлекетте құқықтық көмек көрсету жөніндегі іс-қимылдар аясында құжаттарды тапсыру оны тапсыру тәсіліне қарамастан, шығындарды өтеу үшін негіз бола алмайды. Сарапшылар мен аудармашыларға төленетін қаламақыны қоспағанда, бұл сот тапсырмалары мен әлеуметтік есептерге де қатысты болады.

Егер адам талқылауға байланысты құқықтық көмекті 1-бапқа сәйкес Уағдаласушы мемлекетте алған болса және осы талқылау барысында шешім шығарылса, өз ісінің одан әрі қандай да бір қаралмастан, осы шешімді тануды немесе орындауды сұрап отырған кез келген екінші Уағдаласушы мемлекетте құқықтық көмек алуға оның құқығы болады.

II ТАРАУ - СОТ ШЫҒЫНДАРЫН ҚАМТАМАСЫЗ ЕТУ ЖӘНЕ СОТ ШЫҒЫНДАРЫН ӨНДІРІП АЛУ ТУРАЛЫ ШЕШІМДЕРДІҢ ОРЫНДАЛУЫ

14-бап

Әдетте Уағдаласушы мемлекетте тұратын және екінші Уағдаласушы мемлекеттің соттарында немесе трибуналдарында талқылауларға қатысушы қуынушылар немесе үшінші тұлғалар болып табылатын адамдардан (заңды тұлғаларды қоса алғанда) тек шетелдік азаматтығы немесе осы адамдардың талқылау қозғалып отырған мемлекетте тұрақты тұрғылықты жерінің болмауы немесе онда тұрмауы негізінде ешқандай қамтамасыз етулер мен кепілақылар талап етілмеуге тиіс.

Сот шығындарын қамтамасыз ету үшін талапкерлерден немесе үшінші тұлғалардан талап етілетін кез келген төлемдерге де дәл осы қағида қолданылуға тиіс.

15-бап

Уағдаласушы мемлекеттердің бірінде қамтамасыз етуді немесе кепілақыны немесе 14-бапта немесе талқылау басталған мемлекеттің заңында аталған төлемдерді енгізу міндетінен босатылған кез келген адамға қатысты сот шығыстарын және шығындарын төлеу туралы шешім, пайдасына шешім шығарылған адамның өтініші бойынша, кез келген Уағдаласушы мемлекетте мәжбүрлі түрде тегін орындалатын болады.

16-бaп

Әрбір Уағдаласушы мемлекет өздеріне қатысты 15-бап қолданылатын шешімдерді мәжбүрлеп орындау туралы өтініштерді сұрау салынатын мемлекеттің тиісті Орталық органына беру мақсаты үшін бір немесе одан да көп беруші органды тағайындауға тиіс.

Әрбір Уағдаласушы мемлекет осындай өтініштерді алу және олар бойынша түпкілікті шешім шығаруды қамтамасыз ету мақсатында қажетті шараларды қолдану үшін Орталық органды тағайындауға тиіс.

Федеративтік мемлекет және біреуден көп құқықтық жүйесі бар мемлекет біреуден астам Орталық органдарды тағайындай алады. Егер өтініш берілген Орталық орган оны қарауға құзыретті болмаса, ол өтінішті сұрау салынатын мемлекеттің құзыретті болып табылатын Орталық органына беруге тиіс.

Осы бапта көзделген өтініштер, қандай да бір басқа органдардың араласуынсыз, оларды дипломатиялық арналар арқылы беру мүмкіндігіне нұқсан келтірместен, жіберілуге тиіс.

Осы бапта пайдасына шешім шығарылған адамның, Сұрау салынатын мемлекет осындай тәсілмен жасалған өтініштерді қабылдамайтын болады деп мәлімдеген жағдайларды қоспағанда, оны тікелей орындауға ұсынуына ешнәрсе де кедергі келтірмейді.

17-бап

15-бапта көзделген әрбір өтінішке:

1) тараптардың атаулары мен деректемелері қамтылған іс бойынша шешімнің бір бөлігінің және шығыстарды немесе шығындарды төлеу туралы шешімнің куәландырылған көшірмелері;

2) шешім шыққан мемлекетте ол енді қайта қараудың әдеттегі нысаны болып табылмайтынын және онда мәжбүрлеп орындауға жататынын растау үшін қажет болатын кез келген құжаттар;

3) жоғарыда тізбеленген барлық құжаттардың, егер олар сұрау салынатын мемлекеттің тілінде жасалмаған болса, оның тілінде куәландырылған аудармасы қоса берілуге тиіс.

Өтінішке байланысты шешім тыңдаулар жүргізілместен шығарылады және сұрау салынатын мемлекеттегі құзыретті орган, бұл ретте, талап етілетін құжаттар ұсынылғанын белгілеумен шектеледі. Орган құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адамның өтініші бойынша құжаттарды куәландыру мен аударудың құнын анықтайды, ол талқылау бойынша шығындар мен шығыстар ретінде қаралады.

Заңдастыру және осыған ұқсас формальдылықтар талап етілмейді.

Сұрау салынатын мемлекеттің құқығымен көзделген жағдайда ғана құзыретті органның шешіміне шағым жасау құқығы болады.

IІІ ТАРАУ - ШЕШІМДЕР МЕН ЖАЗБАЛАРДЫҢ КӨШІРМЕСІ

18-бап

Уағдаласушы мемлекеттердің кез келгенінің азаматтары және әдетте кез келген Уағдаласушы мемлекетте тұратын адамдар кез келген екінші Уағдаласушы мемлекетте оның азаматтарымен тең негіздерде және жағдайларда азаматтық немесе сауда істеріне қатысты ресми тіркеу туралы актілерден және шешімдерден көшірмелер немесе үзінділер алуы мүмкін және егер бұл қажет болса, осындай құжаттарды заңдастыра алады.

IV ТАРАУ - АДАМДАРДЫ ҰСТАУ ЖӘНЕ ТИІСПЕУШІЛІК КЕПІЛДІКТЕРІ

19-бап

Орындау шарасы ретінде немесе жай қамтамасыз ету шарасы ретінде тұтқындау және ұстау, егер ұстауды немесе тұтқындауды жүргізетін мемлекеттің адамдарына - азаматтарына қарсы қолданылмаған жағдайда, Уағдаласушы мемлекеттің азаматтарына немесе әдетте Уағдаласушы мемлекетте тұратын адамдарға қарсы азаматтық немесе сауда істерінде қолданылмайды. Әдетте осындай мемлекетте тұратын адам тұтқындаудан немесе ұстаудан босатылуы үшін сілтеме жасай алатын кез келген фактіге Уағдаласушы мемлекеттің кез келген азаматы немесе әдетте Уағдаласушы мемлекетте тұратын адам, мұндай факті шетелде орын алғанның өзінде де осындай салдармен сілтеме жасай алады.

20-бап

Уағдаласушы мемлекеттің азаматы болып табылатын және әдетте онда тұратын және екінші Уағдаласушы мемлекеттегі сотқа немесе трибуналға осы мемлекетте сот отырысында куәгер немесе сарапшы рөлін атқару үшін шақырылатын адам осы мемлекетке келердің алдында орын алған қандай да бір әрекеті немесе қылығы үшін осы мемлекеттің аумағында қудалауға немесе ұстауға немесе өзінің жеке бостандығының қандай да бір басқа шектелуіне ұшырамайды.

Алдыңғы абзацта сөз болып отырған иммунитет куәгерлер мен сарапшыларды тыңдау белгіленген күнге дейін жеті күн бұрын басталады және сот билігі органдары куәгерлер мен сарапшыларға олардың қатысуының енді қажет еместігі туралы хабарлаған және олардың аумақтан кету мүмкіндігі болған, бірақ одан кетпеген немесе егер олар аумақтан кетіп, өз еркімен қайта оралған күннен бастап жеті күн өткеннен кейін тоқтатылады.

V ТАРАУ - ЖАЛПЫ ЕРЕЖЕЛЕР

21-бап

Осы Конвенциядағы ешнәрсе де 22-баптың ережелеріне нұқсан келтірместен, осы Конвенция реттейтін мәселелерге қатысты кез келген Уағдаласушы мемлекеттің заңы бойынша немесе ол қатысушы болып табылатын немесе қатысушы болатын кез келген басқа конвенция бойынша адамға берілуі мүмкін кез келген құқықтарды шектеу ретінде қаралуға тиіс емес.

22-бап

Бұл Конвенция Гаагада 1905 жылғы 17 шілдеде және 1954 жылғы 1 наурызда қол қойылған Азаматтық іс жүргізу мәселелері жөніндегі конвенциялардың біреуіне немесе екеуіне де қатысушы болып табылатын осы Конвенцияға қатысушылар арасында, тіпті осы Конвенцияның 28-бабының екінші абзацының "с" тармағында көзделген ескерту жасалса да, 1905 жылғы Конвенцияның 17-24-баптарын немесе 1954 жылғы Конвенцияның 17-26-баптарын ауыстырады.

23-бап

1905 жылғы және 1954 жылғы Конвенциялардың қатысушылары арасындағы қосымша келісім, егер қатысушылар өзгеше уағдаласпаса, онымен үйлесімдігі шамасында осы Конвенцияға қолданылатындай болып қаралуға тиіс.

24-бап

Уағдаласушы мемлекет Орталық органға жіберілетін құжаттар жасалуы немесе аударылуы мүмкін, 7 және 17-баптарда айтылғандардан ерекше тілді немесе тілдерді мәлімдеу арқылы айқындай алады.

25-бап

Біреуден артық мемлекеттік тілі бар және 7 және 17-баптарда айтылған, осы тілдердің бірінде жасалған құжаттарды өзінің аумағы үшін ішкі құқықтан туындайтын негіздер бойынша жалпы қабылдай алмайтын Уағдаласушы мемлекет осындай құжаттар олардың аумағының белгілі бір бөлігіне беру үшін жасалуға немесе аударылуға тиіс тілді мәлімдеу арқылы айқындауға тиіс.

26-бап

Егер Уағдаласушы мемлекетте осы Конвенция қарайтын істерге қолдануға болатын әртүрлі құқықтық жүйелер қолданылатын екі немесе одан да көп аумақтық бірлік болса, онда Уағдаласушы мемлекет қол қою, ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе оған қосылу кезінде осы Конвенция оның барлық аумақтық бірліктеріне немесе біреуіне ғана немесе олардың бірнешеуіне қолданылуы мүмкін деп мәлімдей алады және осы мәлімдемені басқа мәлімдеме бере отырып кез келген уақытта өзгерте алады.

Кез келген осындай мәлімдеме Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне жіберілуге тиіс және Конвенция қолданылатын аумақтық бірліктерді нақты айқындауға тиіс.

27-бап

Егер Уағдаласушы мемлекеттің басқару жүйесі болса, оған сәйкес атқарушы, заң шығарушы және сот билігі осы мемлекеттің орталық және басқа органдары арасында бөлінген болса, онда мемлекеттің осы Конвенцияға қол қоюы, ратификациялауы, қабылдауы, бекітуі немесе оған қосылуы немесе оның 26-бапқа сәйкес жасаған мәлімдемесі мемлекеттің ішінде биліктің бөлінуін қозғамайды.

28-бап

Кез келген Уағдаласушы мемлекет қол қою, ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе қосылу кезінде Уағдаласушы мемлекеттің азаматтары болып табылмайтын, бірақ ескерту жасайтын мемлекеттен өзге Уағдаласушы мемлекетте тұратын немесе осындай құқықты ескерткен мемлекетте әдетте бұрыннан тұрған адамдарға қатысты, егер ескерту жасаған мемлекет пен құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адамдар азаматтары болып табылатын мемлекет арасындағы қатынастарда өзара режим болмаса, өзінің 1-баптың қолданылуын болғызбау құқығы туралы ескерту жасай алады.

Кез келген Уағдаласушы мемлекет қол қою, ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе қосылу кезінде:

а) 7-баптың екінші абзацына сәйкес ағылшын немесе француз тілін, немесе тілдердің екеуін де пайдалануды;

b) 13-баптың екінші абзацын қолдануды;

c) 2-тарауды қолдануды;

d) 20-бапты қолдануды болғызбау құқығы туралы ескерту жасай алады.

Мемлекет ескерту жасағанда:

e) француз және ағылшын тілдерін пайдалануды болғызбайтын осы баптың екінші абзацының "а" тармағына сәйкес мүддесі қозғалған кез келген мемлекет ескерту жасаған мемлекетке қатысты дәл осындай қағиданы қолдана алады;

f) екінші абзацтың "b" тармағына сәйкес кез келген басқа мемлекет ескерту жасаған мемлекеттің азаматтары болып табылатын немесе әдетте сонда тұратын адамдарға 13-баптың екінші абзацын қолданудан бас тарта алады;

g) осы баптың екінші абзацының "c" тармағына сәйкес кез келген басқа Уағдаласушы мемлекет ескерту жасаған мемлекеттің азаматтары болып табылатын немесе әдетте сонда тұрақты тұратын адамдарға II тарауды қолданудан бас тарта алады.

Басқа ескертулерге тыйым салынады.

Кез келген Уағдаласушы мемлекет жасалған ескертуді кез келген уақытта алып тастай алады. Ескертудің алып тасталғаны туралы Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігі хабардар етілуге тиіс. Хабарланғаннан кейін күнтізбелік үшінші айдың бірінші күнінен бастап ескерту қолданылуын тоқтатады.

29-бап

Кез келген Уағдаласушы мемлекет ратификациялау немесе қосылу туралы құжатты сақтау кезінде немесе одан кейінірек Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне 3, 4 және 16-баптарға сәйкес органдардың тағайындалғаны туралы хабарлауға тиіс.

Ол сонымен қатар, қажет болған жағдайда:

a) 5, 9, 16, 24, 25, 26, 33-баптарға сәйкес мәлімдемелер;

b) жоғарыда аталған тағайындаулар мен мәлімдемелерді кез келген жоюлар немесе олардың өзгерістері;

c) кез келген ескертулердің алып тасталғандығы туралы Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне хабарлауға тиіс.

30-бап

Осы Конвенцияға қоса берілген үлгі формулярлар Гаага конференциясының Бас Хатшысы шақырған, барлық Уағдаласушы мемлекеттер және барлық мүше мемлекеттер шақырылатын Арнайы Комиссияның шешімі бойынша өзгертілуі мүмкін. Формулярларды өзгерту туралы ұсыныстар кездесудің күн тәртібіне енгізіледі.

Арнайы Комиссияның отырысында болған және дауыс беруге қатысқан Уағдаласушы мемлекеттердің көпшілігі қабылдаған өзгерістер Бас Хатшы барлық Уағдаласушы мемлекеттерге жіберген күннен кейінгі күнтізбелік жетінші айдың бірінші күні барлық Уағдаласушы мемлекеттер үшін күшіне енуге тиіс.

Кез келген Уағдаласушы мемлекет екінші абзацта көзделген кезең уақытында Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне өзгеріске қатысты ескерту туралы жазбаша түрде хабарлай алады. Осындай ескертуді жасаған тарап, ескерту алып тасталғанға дейін осы ескертуге қатысты осы Конвенцияға қатыспайтын мемлекет ретінде қаралуға тиіс.

VI ТАРАУ - ҚОРЫТЫНДЫ ЕРЕЖЕЛЕР

31-бап

Конвенция Халықаралық жеке құқық жөніндегі Гаага конференциясына мүше мемлекеттер үшін оның Он төртінші сессиясы кезінде және оны дайындауға қатысу үшін шақырылған, оған мүше болып табылмайтын мемлекеттер үшін қол қоюға ашық.

Конвенция ратификациялануға, қабылдануға немесе бекітілуге жатады: ратификациялау, қабылдау немесе бекіту туралы құжаттар Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне сақтауға тапсырылады.

32-бап

Кез келген басқа мемлекеттер Конвенцияға қосыла алады.

Қосылу туралы құжаттар Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне сақтауға тапсырылады.

Қосылған мемлекет пен 36-баптың екінші абзацында сөз болып отырған хабарламаны алғаннан кейін он екі ай ішінде оның қосылуы туралы қарсылық білдірмеген Уағдаласушы мемлекеттер арасындағы қатынастарда ғана мұндай қосылудың күші болады. Мұндай қарсылықты қосылғаннан кейін мүше мемлекеттер де Конвенцияны ратификациялаған, қабылдаған немесе бекіткен кезде жасауы мүмкін. Осындай кез келген қарсылық туралы Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігі хабардар етілуге тиіс.

33-бап

Кез келген мемлекет қол қою, ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе қосылу кезінде осы Конвенцияның күші ол өзі халықаралық қатынастары үшін жауапты болатын барлық аумақтарға не олардың біреуіне немесе одан көбіне қолданылатынын мәлімдей алады. Мұндай мәлімдеме Конвенция осы мемлекет үшін күшіне енген уақытта күшіне енеді.

Мұндай мәлімдеме, сондай-ақ оның қолданылу аясының кейіннен кеңейе түсетіні сияқты, Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне хабарлануға тиіс.

34-бап

Осы Конвенция 31, 32-баптарда айтылған ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе қосылу туралы үшінші құжат сақтауға тапсырылғаннан кейін күнтізбелік үшінші айдың бірінші күні күшіне енеді.

Осыдан кейін Конвенция:

(1) оны ратификациялаған, қабылдаған, бекіткен немесе оған қосылған әрбір мемлекет үшін оның ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе қосылу туралы құжаты сақтауға тапсырылғаннан кейін күнтізбелік үшінші айдың бірінші күні;

(2) өзіне қатысты осы Конвенцияның күші 26 немесе 33-баптарға сәйкес қолданылған кез келген аумақ немесе аумақтық бірлік үшін осы бапта сөз болып отырған хабарламадан кейін үшінші күнтізбелік айдың бірінші күні күшіне енеді.

35-бап

Осы Конвенция 34-баптың бірінші абзацына сәйкес ол күшіне енген күнінен бастап, оның ішінде, оны осы күннен кейін ратификациялаған, қабылдаған, бекіткен немесе оған қосылған мемлекеттер үшін де бес жыл бойы күшінде болады.

Егер кейін денонсация болмаса, онда Конвенцияның қолданылуы әрбір бес жыл сайын автоматты түрде жаңартылып отырады.

Егер кейін денонсация болмаса, онда Конвенцияның қолданылуы әрбір бес жыл сайын автоматты түрде жаңартылып отырады.

Денонсация туралы хабарлама Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігіне бес жылдық кезең өткенге дейін кемінде алты ай бұрын жіберілуге тиіс. Денонсация Конвенция қолданылатын белгілі бір аумақтармен немесе аумақтық бірліктермен шектелуі мүмкін.

Денонсацияның, бұл туралы хабарлама жасаған мемлекетке ғана қатысты күші болады. Конвенция басқа Уағдаласушы мемлекеттер үшін күшін сақтайды.

36-бап

Нидерланд Корольдігінің Сыртқы істер министрлігі Конференцияға мүше мемлекеттерді және 32-бапқа сәйкес қосылған мемлекеттерді:

(1) 31-бапта сөз болып отырған қол қою, ратификациялау, қабылдау және бекіту;

(2) 32-бапта айтылған қосылу және қосылуға қарсы қарсылықтар;

(3) 34-бапқа сәйкес Конвенция күшіне енетін күн;

(4) 26 және 33-баптарда айтылған мәлімдемелер;

(5) 28 және 30-баптарда айтылған ескертулер мен оларды алып тастау;

(6) 29-бапқа сәйкес жіберілген ақпарат;

(7) 35-бапта айтылған денонсация туралы хабардар етеді.

ОСЫНЫ КУӘЛАНДЫРУ ҮШІН тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

1980 жылғы 25 қазанда Гаагада ағылшын және француз тілдерінде жалғыз данада ЖАСАЛДЫ, екі мәтін де тең түп нұсқалы болып табылады, ол Нидерланд Корольдігі Үкіметінің мұрағаттарында сақталатын болады, оның куәландырылған көшірмесі Халықаралық жеке құқықтар жөніндегі Гаага конференциясының Он төртінші сессиясы өтетін күні оған мүше мемлекеттің әрқайсысына және осы сессияда осы Конвенцияны дайындауға қатысқан әрбір басқа мемлекетке дипломатиялық арналар арқылы жіберілетін болады.

Конвенцияға қосымша

Құқықтық көмек туралы өтінішті беруге арналған формуляр

Сот төрелігіне халықаралық қол жеткізу туралы конвенцияға 1980 жылғы 25 қазанда Гаагада қол қойылды

Беруші органның атауы мен мекенжайы	Беруші органның атауы мен мекенжайы	Алушы орталық органның мекенжайы	Алушы орталық органның мекенжайы
Беруші органның атауы мен мекенжайы
Алушы орталық органның мекенжайы

Төменде қол қойған беруші орган қабылдаушы органға құқықтық көмек туралы қоса берілген өтінішті және жоғарыда аталған Конвенцияның I тарауының мақсаттарына арналған қосымшаны (құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адамның қаржылық жағдайына қатысты мәліметтерді) беру мәртебесіне ие.

Егер қажет болса, өтініштер мен мәліметтерге қатысты ескертулер:

Егер қажет болса басқа да ескертулер:

_________________ күні жасалды

Қолы және/немесе мөрі

ҚҰҚЫҚТЫҚ КӨМЕК ТУРАЛЫ ӨТІНІШ

Сот төрелігіне халықаралық қол жеткізу туралы конвенцияға 1980 жылғы 25 қазанда Гаагада қол қойылды.

1 Құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адамның тегі және мекенжайы

2 Талқылау болған немесе қозғалатын (егер белгілі болса) сот

3 а Талқылаудың нысанасы және қуынымның бағасы (қажет болса)

b Егер қажет болса, басталған немесе болжанатын талқылауға қатысты негіздеме ретінде қоса берілетін құжаттардың тізбесі*

с Жауапкердің тегі және мекенжайы*

4 Талқылауға қатысты және құқықтық көмек көрсетуді өтініп отырған адам үшін құқықтық салдарлары бар, өтініштің тездетіп орындалуына байланысты кез келген күн немесе мерзім*

5 Кез келген басқа қажетті ақпарат*

6 _______________ күні жасалды

7 Құқықтық көмек туралы өтініп

отырған адамның қолы

*) Қажеттігі болмаса, алып тасталсын

Құқықтық көмек туралы өтінішке қосымша

Құқықтық көмек көрсету туралы өтініп отырған адамның қаржылық жағдайына қатысты мәліметтер

І Жеке басының жағдайы

8 Аты

9 Тегі (қыз кезіндегі)

10 Туған күні мен жері

11 Азаматтығы

12 а әдетте тұратын жері (тұра бастаған күні)

b әдетте алдыңғы тұрған жері (тұра бастаған және тұруды тоқтатқан күні)

13 Отбасылық жағдайы (бойдақ), үйленген (тұрмыста), жесір, ажырасқан, бөлек тұрады)

14 Жұбайының (ларының) тегі, аты

15 Құқықтық көмек көрсетуді өтініп отырған адамның асырауындағы балаларының тегі, аты және туған күндері

16 Құқықтық көмек көрсетуді өтініп отырған адамның асырауындағы басқа адамдар

17 Отбасылық жағдайына қатысты қосымша ақпарат

II. Қаржылық жағдайлар

18 Айналасатын жұмысы

19 Жұмыс берушінің аты және мекенжайы немесе жұмыс орны

20	адамдардың кірісі	өтініш беруші	оның жұбайы	оның асырауындағы адамдар
a	еңбекақысы (кез келген төлемдерді қоса алғанда)	.........	........	..........
b	зейнетақы, еңбекке жарамсыздығы бойынша зейнетақы, алименттер, жәрдемақылар, өмірлік зейнетақы	.........	........	..........
с	жұмыссыздық бойынша жәрдемақы	.........	.........	..........
d	негізгі еңбекақыдан басқа табысы	.........	.........	..........
e	бағалы қағаздардан және банктегі салымдардан түсетін табысы	.........	.........	..........
f	жылжымайтын мүліктен алынатын табыс	.........	.........	..........
g	басқа табыс көздері	.........	.........	..........
21	Жылжымайтын мүлкі	өтініш беруші	оның жұбайы	оның асырауындағы адамдар
	(құнын және міндеттемелерін көрсетіңіз)	........	.........	..........
22	басқа мүлкі (активтері)	өтініш беруші	оның жұбайы	оның асырауындағы адамдар
	(бағалы қағаздары, акциялары, талап ету құқығы, банктегі шоттары және т.б.)	........	.........	..........
23	борыштары және басқа да қаржылық міндеттемелері	өтініш беруші	оның жұбайы	оның асырауындағы адамдар
a	қарыздары (жыл сайынғы немесе ай сайынғы төлемдердің қайдан шыққаны, төленетін сомасын және мөлшерін көрсетіңіз)	........	.........	.........
b	алименттер (ай сайынғы төлемдерді көрсетіңіз)	........	.........	.........
c	жылуға, электр қуатына, газға және суға төлемдерді қоса алғанда, үй рентасы	........	.........	.........
d	басқа ағымдағы міндеттемелер	........	.........	.........

24. Өткен жыл ішіндегі табыс салығы және әлеуметтік төлемдер

25. Құқықтық көмек көрсетуді сұрап отырған адамның ескертулері

26. Егер қажет болған жағдайда, растайтын құжаттардың тізімі

27. Жалған мәліметтер үшін заңда көзделген жаза туралы хабардар төменде қол қоюшы жоғарыда аталғандардың барлығы толық және дұрыс екенін мәлімдейді

28. ______________ (орны) жасалды 29. ............./күні/

30. ...../Құқықтық көмек

көрсету туралы өтініп

отырған

Сот төрелігіне халықаралық қол жеткізу туралы конвенцияның куәландырылған көшірмесі екендігін растаймын.

Қазақстан Республикасы
Әділет министрлігінің
Халықаралық құқық және
ынтымақтастық
департаментінің директоры	Д.Бакиров

О ратификации Конвенции о международном доступе к правосудию

Закон Республики Казахстан от 9 декабря 2014 года № 262-V ЗРК

Ратифицировать Конвенцию о международном доступе к правосудию, совершенную в Гааге 25 октября 1980 года.

Президент
Республики Казахстан	Н. НАЗАРБАЕВ

КОНВЕНЦИЯ О МЕЖДУНАРОДНОМ ДОСТУПЕ К ПРАВОСУДИЮ

(Заключена 25 октября 1980 года)

Государства, подписавшие эту Конвенцию, желая облегчить международный доступ к правосудию, решили заключить Конвенцию для этой цели и достигли соглашения по следующим положениям:

ГЛАВА 1 - ПРАВОВАЯ ПОМОЩЬ

Статья 1

Граждане каждого из Договаривающихся государств, а также лица, обычно проживающие на их территории, должны иметь право на правовую помощь в судах по гражданским и торговым делам в каждом Договаривающемся государстве на тех же условиях, что и граждане, а также лица, обычно проживающие в данном Государстве.

Лица, которые не подпадают под первый абзац, но прежде обычно проживавшие в Договаривающемся государстве, в суде которого дело должно рассматриваться или было возбуждено, тем не менее должны иметь право на правовую помощь, предусмотренную первым абзацем, если основания для иска возникли из их прежнего обычного проживания в этом государстве.

В государствах, где правовая помощь предоставляется по административным, социальным или налоговым делам, положения этой статьи должны применяться к делам, вынесенным на рассмотрение судов или трибуналов, компетентных по таким делам.

Статья 2

Статья 1 должна применяться к правовым консультациям, при условии, что заявитель находится в государстве, где консультация испрашивается.

Статья 3

Каждое Договаривающееся государство должно назначить Центральные Органы для получения просьб о правовой помощи, направляемых на основании данной Конвенции, и принятия по ним мер и выполнения действий.

Федеративные государства и государства, которые имеют больше чем одну правовую систему, могут назначить несколько Центральных органов. Если Центральный орган, которому передана просьба, не компетентен ее рассматривать, то она должна быть передана другому Центральному органу этого Договаривающегося Государства, который обладает такой компетенцией.

Статья 4

Каждое Договаривающееся государство должно обозначить один или более орган для цели передачи просьб о правовой помощи в соответствующий Центральный орган в Запрашиваемом Государстве.

Просьбы о правовой помощи, составленные в соответствии с формуляром, приложенным к настоящей Конвенции, подлежат передаче без вмешательства других властей.

Ничто в данной статье не препятствует тому, чтобы просьбы передавались по дипломатическим каналам.

Статья 5

Если лицо, которое просит об оказании правовой помощи находится не в Запрашиваемом Государстве, то оно может передать свою просьбу передающему органу в Договаривающемся государстве, где оно обычно проживает, без ущерба для возможности направления его просьбы компетентному органу в Запрашиваемом Государстве.

Просьба должна соответствовать формуляру, приложенному к данной Конвенции, и сопровождаться всеми необходимыми документами, без ущерба для права Запрашиваемого Государства требовать дополнительной информации или документов в необходимых случаях.

Любое Договаривающееся государство может заявить, что их принимающий Центральный орган может принимать просьбы, полученные через другие каналы или другими способами.

Статья 6

Передающий орган должен оказать содействие лицу, которое просит об оказании правовой помощи, в том, чтобы просьба сопровождалась всей информацией и документами, которые по его сведениям необходимы для рассмотрения просьбы. Передающий орган должен обеспечить соблюдение формальных требований.

Если по мнению передающего Органа просьба является необоснованной, то он может отказаться ее передавать.

Он должен оказать содействие лицу, которое просит об оказании правовой помощи, получить бесплатный перевод документов в случаях, когда такое содействие уместно.

Он должен отвечать на запросы о дополнительной информации от принимающего Центрального Органа в Запрашиваемом Государстве.

Статья 7

Просьба, документы, направленные для ее обоснования, и любая переписка для получения дальнейшей информации должны составляться на государственном или одном из государственных языков Запрашиваемого Государства или должны быть снабжены переводом на один из этих языков.

Однако, если в Запрашивающем Государстве невозможно получить перевод на язык Запрашиваемого Государства, то последнее может принять документы на английском или французском языках, или документы, снабженные переводом на один из этих языков.

Переписка, поступающая из принимающего Центрального Органа может быть составлена на государственном языке или на одном из государственных языков Запрашиваемого Государства или на английском, или французском языке. Однако, когда просьба, направленная передающим Органом, составлена на английском или французском языке, или снабжена переводом на один из этих языков, сообщения от принимающего Центрального Органа также должны быть составлены на одном из этих языков.

Затраты по переводу, произведенному в связи с выполнением предыдущих абзацев, будут отнесены на счет Запрашивающего Государства. Затраты на переводы, которые сделаны в Запрашиваемом Государстве, этому государству не возмещаются.

Статья 8

Принимающий Центральный Орган принимает решение по поводу просьбы или принимает необходимые меры, для вынесения по ним решения компетентными органами в Запрашиваемом Государстве.

Принимающий Центральный Орган должен передавать просьбы о предоставлении дополнительной информации передающему органу и информировать его о любых трудностях, возникших при рассмотрении просьбы, и о принятом решении.

Статья 9

Когда лицо, которое просит об оказании правовой помощи, проживает не в Договаривающемся государстве, оно может передавать свою просьбу по консульским каналам без ущерба для обращения к другим имеющимся в его распоряжении средствам для передачи его просьбы компетентному органу в Запрашиваемом Государстве.

Любое Договаривающееся государство может заявить, что его принимающий Центральный Орган будет принимать просьбы, переданные через другие каналы или другими способами.

Статья 10

Все документы, переданные согласно данной главе, должны быть освобождены от легализации и других аналогичных формальностей.

Статья 11

Никаких сборов не может взиматься за передачу, прием или принятие решений по поводу просьб о правовой помощи согласно этой главе.

Статья 12

Просьбы о правовой помощи должны рассматриваться оперативно.

Статья 13

Если правовая помощь была предоставлена в соответствии со статьей 1, то вручение документов в другом Договаривающемся государстве в рамках действия по оказанию правовой помощи не дают оснований для возмещения затрат, независимо от способа вручения. То же самое относится к судебным поручениям и социальным отчетам, за исключением гонораров, выплачиваемых экспертам и переводчикам.

Если лицо получило правовую помощь в соответствии со статьей 1 в связи с разбирательством в Договаривающемся государстве и в ходе этого разбирательства было вынесено решение, оно без всякого дальнейшего рассмотрения его дела имеет право на получение правовой помощи в любом другом Договаривающемся государстве, в котором оно просит о признании или исполнении этого решения.

ГЛАВА II - ОБЕСПЕЧЕНИЕ СУДЕБНЫХ ИЗДЕРЖЕК И ИСПОЛНИМОСТЬ РЕШЕНИЙ
О ВЗЫСКАНИИ СУДЕБНЫХ ИЗДЕРЖЕК

Статья 14

Никаких обеспечений и задатков любого вида не должно требоваться только на основании иностранного гражданства или того, что данные лица не имеют постоянного места жительства или не проживают в государстве, в котором возбуждается разбирательство от лиц (включая юридические), которые обычно проживают в Договаривающемся государстве и которые являются истцами или третьими лицами, участвующими в разбирательствах в судах или трибуналах другого Договаривающегося государства.

То же самое правило должно применяться к любым выплатам, требуемых с истцов или третьих лиц, обеспечения судебных издержек.

Статья 15

Решение об оплате судебных расходов и издержек, вынесенное в одном из Договаривающихся государств относительно любого лица, освобожденного от обязанности вносить обеспечения или задаток, или выплаты, упомянутые в статье 14, или в законе государства, в котором было начато разбирательство, будет принудительно исполняться по просьбе лица, в пользу которого вынесено решение, бесплатно в любом другом Договаривающемся государстве.

Статья 16

Каждое Договаривающееся государство должно назначить один или более передающий орган для цели передачи в соответствующий Центральный орган запрашиваемого государства просьб о принудительном исполнении решений, в отношении которых применяется статья 15.

Каждое Договаривающееся государство должно назначить Центральный орган для получения таких просьб и принятия необходимых мер с целью обеспечения вынесения по ним окончательного решения.

Федеративное государство и государство, которое имеет больше, чем одну правовую систему, может назначить более одного Центрального органа. Если Центральный орган, которому передана просьба, не компетентен ее рассматривать, он должен передать просьбу тому Центральному органу запрашиваемого государства, который является компетентным.

Просьбы, предусмотренные данной статьей, должны передаваться без вмешательства каких-либо других органов, без ущерба для возможности их передачи по дипломатическим каналам.

Ничто в данной статье не препятствует тому, чтобы лицо, в пользу которого вынесено решение, предъявило его к исполнению прямо, за исключением случаев, когда запрашиваемое государство заявило, что оно не будет принимать просьбы, сделанные таким способом.

Статья 17

Каждая просьба, предусмотренная статьей 15, должна сопровождаться:

а) заверенной копией части решения по делу, которое содержит имена и реквизиты сторон, и решение об оплате расходов или издержек;

b) любыми документами, которые необходимы для того, чтобы подтвердить, что решение больше не является предметом обычных форм пересмотра в государстве происхождения и что оно подлежит принудительному исполнению в нем;

с) заверенный перевод всех вышеперечисленных документов на язык запрашиваемого государства, если они составлены не на этом языке.

Решение по поводу просьбы выносится без проведения слушаний, и компетентный орган в запрашиваемом государстве ограничен при этом установлением того, что требуемые документы представлены. По просьбе лица, которое просит об оказании правовой помощи, орган определяет стоимость удостоверения документов и перевода, которая рассматривается как издержки и расходы по разбирательству.

Легализация и аналогичные формальности не требуются.

Право на обжалование решения компетентного органа существует, лишь если это предусмотрено правом запрашиваемого государства.

ГЛАВА III - КОПИИ РЕШЕНИЙ И ЗАПИСЕЙ

Статья 18

Граждане любого из Договаривающихся государств и лица, обычно проживающие в любом Договаривающемся государстве, могут получать в любом другом Договаривающемся государстве на равных основаниях и условиях, что его граждане, копии или выдержки из актов об официальной регистрации и решений, касающихся гражданских или торговых дел, и могут, если это необходимо, легализовать такие документы.

ГЛАВА IV - ЗАДЕРЖАНИЕ ЛИЦ И ГАРАНТИИ НЕПРИКОСНОВЕННОСТИ

Статья 19

Арест и задержание как исполнительная мера или просто как обеспечительная мера, не применяются в гражданских и торговых делах против граждан Договаривающегося государства или лиц, обычно проживающих в Договаривающемся государстве, при условии, если они не могут применяться против лиц - граждан государства, которое производило задержание или арест. На любой факт, на который может ссылаться лицо, обычно проживающее в таком государстве, чтобы получить освобождение от ареста или задержания, может ссылаться с такими же последствиями любой гражданин Договаривающегося государства, или лицо, обычно проживающее в Договаривающемся государстве, даже если этот факт произошел за рубежом.

Статья 20

Лицо, которое является гражданином или обычно проживает в Договаривающемся государстве и вызывается в суд или трибунал в другом Договаривающемся государстве, чтобы выступить в роли свидетеля или эксперта в судебном заседании в этом государстве, не может быть подвергнуто преследованию или задержанию или каким-либо другим ограничениям его личной свободы на территории этого государства за какое-либо действие или поведение, предшествующему его приезду в это государство.

Иммунитет, о котором идет речь в предыдущем абзаце, начинает течь за семь дней до даты, на которую назначено слушание свидетелей и экспертов, и прекращается по истечении семи дней с даты, когда свидетели и эксперты были проинформированы судебными властями, что их присутствие больше не является необходимым и имели возможность покинуть территорию, но не покинули ее, или, если они покинули территорию, добровольно возвратились.

ГЛАВА V - ОБЩИЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 21

Без ущерба для положений статьи 22, ничто в настоящей Конвенции не может рассматриваться как ограничение любых прав в отношении вопросов, регулируемых данной Конвенцией, которые могут предоставляться лицу по закону любого Договаривающегося государства или по любой другой конвенции, в которой оно является или будет участником.

Статья 22

Между участниками настоящей Конвенции, которые также являются участниками одной или обоих Конвенций по вопросам гражданского процесса, подписанными в Гааге 17 июля 1905 года и 1 марта 1954 года, эта Конвенция заменит статьи 17-24 Конвенции 1905 года или статьи 17- 26 Конвенции 1954 года, даже если сделана оговорка, предусмотренная пунктом "с" второго абзаца статьи 28 настоящей данной Конвенции.

Статья 23

Дополнительное соглашение между участниками Конвенций 1905 и 1954 годов должны рассматриваться как применимые к настоящей Конвенции в той мере, в какой они совместимы с нею, если участники не договорятся об ином.

Статья 24

Договаривающееся государство может путем заявления определить язык или языки, отличные от тех, о которых говорится в статьях 7 и 17, на которых документы, отсылаемые в Центральный орган, могут быть составлены или переведены.

Статья 25

Договаривающееся государство, в котором существует более одного государственного языка и которое не может по основаниям, вытекающим из внутреннего права для своей территории принимать в целом документы, о которых говорится в статьях 7 и 17, составленные на одном из этих языком, должно путем заявления определить язык, на котором такие документ должны быть составлены или переведены для передачи в определенную часть их территории.

Статья 26

Если в Договаривающемся государстве имеется две или более территориальные единицы, в которых действуют разные правовые системы применительно к делам, рассматриваемые настоящей Конвенцией, то Договаривающееся государство во время подписания, ратификации, принятия, утверждения или присоединения может заявить, что настоящая Конвенция может распространяться на все его территориальные единицы и не только на одну или несколько из них и может изменить это заявление передачей другого заявления в любое время.

Любое такое заявление должно быть направлено Министерству иностранных дел Королевства Нидерландов и должно четко определить территориальные единицы, на которые распространяется Конвенция.

Статья 27

Если Договаривающееся государство имеет систему управления, согласно которой исполнительная, законодательная и судебная власть распределены между центральными и другими органами этого государства, то подписание, ратификация, принятие, утверждение или присоединение государства к настоящей Конвенции или заявления, сделанные им согласно статье 26, не затрагивают разделения властей внутри государства.

Статья 28

Любое Договаривающееся государство может во время подписания, ратификации, принятия, утверждения или присоединения сделать оговорку в своем праве исключить применение статьи 1 в отношении лиц, не являющихся гражданами Договаривающегося государства, но обычно проживающих в Договаривающемся государстве ином, чем государство, которое делает оговорку, или ранее обычно проживавших в государстве оговорившем такое право, если отсутствует режим взаимности в отношении, между государством, сделавшим оговорку, и государством, гражданином которого являются лица, которые просят об оказании правовой помощи.

Любое Договаривающееся государство может во время подписания, ратификации, утверждения, принятия или присоединения сделать оговорку о праве исключить:

а) использование английского или французского, или обоих языков, согласно второму абзацу статьи 7;

b) применение второго абзаца статьи 13;

с) применение главы 2;

d) применение статьи 20.

Когда государство сделало оговорку:

е) согласно пункту "а" второго абзаца настоящей статьи, исключающей использование французского и английского языков, любое другое затронутое государство может применять такое же правило в отношении государства, сделавшего оговорку;

f) согласно пункту "b" второго абзаца, любое другое государство может отказаться применять второй абзац статьи 13 к лицам, которые являются гражданами или обычно проживают в государстве, сделавшем оговорку;

g) согласно пункту "с" абзаца этой статьи, любое другое Договаривающееся государство может отказаться применять главу II к лицам, которые являются гражданами или постоянно обычно проживают в государстве, сделавшем оговорку.

Другие оговорки запрещены.

Любое Договаривающееся государство может в любое время снять сделанную оговорку. О снятии оговорки должно быть уведомлено Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов. Оговорка прекратит действие с первого числа третьего календарного месяца после уведомления.

Статья 29

Любое Договаривающее государство должно во время хранения документа о ратификации или присоединении, или позднее проинформировать Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов о назначении органов в соответствии со статьями 3, 4 и 16.

Оно должно также проинформировать Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов, когда это необходимо, о следующем:

а) заявлениях, в соответствии со статьями 5, 9, 16, 24, 25, 26, 33;

b) любых отменах или изменениях вышеназванных назначений и заявлений;

с) снятиях любых оговорок.

Статья 30

Типовые формуляры, приложенные к настоящей Конвенции, могут быть изменены по решению Специальной Комиссии, созванной Генеральным Секретарем Гаагской конференции, на которую приглашаются все Договаривающиеся государства и все государства-члены. Предложения об изменениях формуляров включаются в повестку встречи.

Изменения, принятые большинством Договаривающихся государств, присутствовавших и принимавших участие в голосовании на заседании Специальной Комиссии, должны вступить в силу для всех Договаривающихся государств первого числа седьмого календарного месяца после даты направления Генеральным Секретарем всем Договаривающимся государствам.

Во время периода, предусмотренного вторым абзацем, любое Договаривающееся государство может уведомить в письменной форме Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов об оговорке в отношении изменения. Сторона, сделавшая такую оговорку, должна, пока оговорка не снята, рассматриваться как государство, не участвующее в настоящей Конвенции в отношении данной оговорки.

ГЛАВА VI - ЗАКЛЮЧИТЕЛЬНЫЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 31

Конвенция будет открыта для подписания для государств-членов Гаагской конференции международного частного права во время ее Четырнадцатой сессии и для государств, не являющихся членами, которые приглашены для участия в ее подготовке.

Конвенция подлежит ратификации, принятию или утверждению: документы о ратификации, принятии или утверждении сдаются на хранение в Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов.

Статья 32

Любые другие государства могут присоединяться к Конвенции.

Документы о присоединении сдаются на хранение в Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов.

Такое присоединение будет иметь силу только в отношениях между присоединившимся государством и теми Договаривающимися государствами, которые не выдвинули возражений против его присоединения в течение двенадцати месяцев после получения уведомления, о котором идет речь во втором абзаце статьи 36. Такое возражение может быть также сделано государствами-членами во время, когда они ратифицируют, принимают или утверждают Конвенцию после присоединения. О любом таком возражении должно быть уведомлено Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов.

Статья 33

Любое государство во время подписания, ратификации, принятия, утверждения или присоединения может заявить, что действие настоящей Конвенции будет распространяться на все территории или на одну или более из них, за международные отношения которых оно несет ответственность. Такое заявление вступает в силу во время, когда Конвенция вступает в силу для этого государства.

Такое заявление, также, как и последующее расширение его действия, должно быть сообщено в Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов.

Статья 34

Настоящая Конвенция вступает в силу в первый день третьего календарного месяца после сдачи на хранение третьего документа о ратификации, принятии, утверждении или присоединении, о которых говорится в статьях 31, 32.

После этого Конвенция вступает в силу:

(1) для каждого государства, ратифицировавшего, принявшего, утвердившего или присоединившегося к ней после вступления в силу в первый день третьего календарного месяца после сдачи на хранение его документа о ратификации, принятии, утверждении или присоединении;

(2) для любой территории или территориальной единицы, в отношении которой было распространено действие Конвенции в соответствии со статьями 26 или 33 в первый день третьего календарного месяца, после уведомления о котором идет речь в настоящей статье.

Статья 35

Конвенция остается в силе в течение пяти лет с даты ее вступления в силу в соответствии с первым абзацем статьи 34, в том числе для государств, которые ратифицировали, приняли, утвердили или присоединились к ней после этой даты.

Если не последует денонсации, то действие Конвенции будет автоматически возобновляться каждые пять лет.

Уведомление о денонсации должно быть направлено в Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов, не менее чем за шесть месяцев до истечения пятилетнего периода. Денонсация может ограничиваться определенными территориями или территориальными единицами, в отношении которых применяется Конвенция.

Денонсация имеет силу только в отношении государства, которое уведомило об этом. Конвенция сохраняет силу для других Договаривающихся государств.

Статья 36

Министерство иностранных дел Королевства Нидерландов уведомляет государства-члены Конференции и государства, которые присоединились в соответствии со статьей 32, о следующем:

(1) подписаниях, ратификациях, принятиях и утверждениях, о которых идет речь в статье 31;

(2) присоединениях и возражениях, против присоединений о которых говорится в статье 32;

(3) дате, с которой Конвенция вступает в силу, в соответствии со статьей 34;

(4) заявлениях, о которых говорится в статьях 26 и 33;

(5) оговорках и их снятии, о которых говорится в статьях 28 и 30;

(6) информации, направленной в соответствии со статьей 29;

(7) денонсации, о которой говорится в статье 35.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

СОВЕРШЕНО в Гааге 25 октября 1980 года на английском и французском языках, оба текста являются равно аутентичными, в единственном экземпляре, который будет находиться на хранении в архивах Правительства Королевства Нидерландов, заверенная копия которой будет разослана по дипломатическим каналам каждому государству-члену, Гаагской конференции на дату проведения ее Четырнадцатой сессии по международному частному праву и каждому другому государству, которое участвовало в подготовке настоящей Конвенции на этой сессии.

Приложение к Конвенции

Формуляр для передачи просьбы о правовой помощи

Конвенция о международном доступе к правосудию подписана в Гааге 25 октября 1980

Название и адрес передающего органа	Название и адрес передающего органа	Адрес получающего центрального органа	Адрес получающего центрального органа
Название и адрес передающего органа
Адрес получающего центрального органа

Нижеподписавшийся передающий орган имеет честь передать принимающему органу приложенную просьбу о правовой помощи и приложение (сведения касающиеся финансового положения лица, которое просит об оказании правовой помощи) для целей главы I вышеуказанной Конвенции.

Замечания, касающиеся просьбы и сведений, если это необходимо:

Другие замечания, если необходимо:

Совершено в _____ числа ______

Подпись и/или печать

ПРОСЬБА О ПРАВОВОЙ ПОМОЩИ

Конвенция о международном доступе к правосудию, подписана в Гааге, 25 октября 1980.

1 Фамилия и адрес лица, которое просит об оказании правовой помощи

2 Суд, в котором разбирательство было или будет возбуждено (если известно)

3 а Предмет разбирательства и цена иска (если необходимо)

b. Если необходимо, перечень документов, прилагаемых в качестве обоснования, касающихся начатого или предполагаемого разбирательства*)

с. Фамилия и адрес ответчика *

4 Любая дата или срок, относящиеся к разбирательству и имеющие

правовые последствия для лица, который просит об оказании правовой

помощи, обуславливающие ускоренное исполнение просьбы *

5 Любая другая необходимая информация *

6 Совершено в ..... числа .....

7 Подпись лица, которое просит

об оказании правовой помощи

^* Исключить, если нет необходимости

Приложение к просьбе о правовой помощи

Сведения, касающиеся финансового положения лица,

которое просит об оказании правовой помощи

I Личное положение

8. Имя

9 Фамилия (девичья)

10 Дата и место рождения

11 Гражданство

12 а Обычное место жительства (дата начала проживания)

b Место предыдущего обычного места жительства (дата начала и прекращения проживания)

13 Семейное положение (холост(ая), женат (замужем), вдовец (вдова), разведен(а), проживает отдельно)

14 Фамилия, имя супруга(и)

15 Фамилия, имя и даты рождения детей, находящихся на содержании лица, которое просит об оказании правовой помощи

16 Другие лица, находящиеся на содержании у лица, которое просит об оказании правовой помощи

17 Дополнительная информация, касающаяся семейного положения

II. Финансовые обстоятельства.

18 Род занятий

19 Имя, и адрес работодателя или место работы

20 Доход лица, которое просит об оказании правовой помощи, его супруги, лиц, находящихся на содержании

а заработная плата

(включая выплаты

любого рода) ........ ........ ........

b пенсии, пенсии

по нетрудоспособности,

алименты, пособия,

пожизненные пенсии ........ ........ ........

с пособие по

безработице ........ ........ ........

d доход помимо

основного заработка ........ ........ ........

е доход от ценных бумаг

и банковских вкладов ........ ........ .......

f доход от

недвижимости ........ ........ ........

g другие источники

доходов ........ ........ ........

21. Недвижимость лица заявитель его супруги лиц, находящихся

на его иждивении

(укажите стоимость

и обязательства) ......... ......... .............

22. Другое имущество заявитель его супруги лиц, находящихся

(активы) лица на его иждивении

(ценные бумаги, акции,

право требования,

банковские счета и т.д.) ....... ......... .............

23. Долги и другие заявитель его супруги лиц, находящихся

финансовые на его иждивении

обязательства лица,

а займы

(укажите природу,

сумму к выплате

и размер ежегодных

или ежемесячных

выплат) .......... .......... ..........

b алименты

(укажите месячные

выплаты) .......... .......... ..........

с рента за дом,

включая оплату за

отопление,

электричество, газ и

воду .......... .......... ..........

d другие текущие

обязательства .......... .......... ..........

24 Подоходный налог и социальные выплаты за предыдущий год

25 Замечания лица, которое просит об оказании правовой помощи

26 Если необходимо, список подтверждающих документов

27 Нижеподписавшийся, осведомленный о предусмотренном законом наказании за ложные сведения, заявляет, что все вышеуказанное является полным и верным

28. Совершено в ........./место/ 29. ............. /дата/

30. ....... /подпись лица,

которое просит об оказании

правовой помощи/