Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Македония Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісімді ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2015 жылғы 12 наурыздағы № 292-V ҚРЗ

2012 жылғы 2 шілдеде Астанада жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Македония Республикасының Үкіметі арасындағы Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н.Назарбаев

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Македония Республикасының
Үкіметі арасындағы табысқа салынатын салықтарға қатысты
қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға
жол бермеу туралы
келісім

(2015 жылғы 27 сәуірде күшіне енді - Қазақстан Республикасының
халықаралық шарттары бюллетені, 2015 ж., № 4, 34-құжат)

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Македония Республикасының Үкіметі,
Табысқа салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы келісім жасасуға ниет білдіре отырып,
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Келісім қолданылатын тұлғалар

Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де резиденттері болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Келісім қолданылатын салықтар

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттің немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табысқа салынатын салықтарға оларды алу әдісіне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлікті иеліктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсіпорындар төлейтін қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан немесе табыстың жекелеген элементтерінен алынатын салықтардың барлық түрлері табысқа салынатын салықтар болып есептеледі.
3. Осы Келісім қолданылып жүрген салықтар, жекелей алғанда:
а) Қазақстанда:
(і) корпоративтік табыс салығы және;
(іі) жеке табыс салығы (бұдан әрі «Қазақстан салығы» деп аталатын);
b) Македонияда:
(і) жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы және;
(іі) пайдаға салынатын салық;
(бұдан әрі «Македония салығы» деп аталатын) болып табылады.
4. Осы Келісім заңды күшіне енген күннен кейін қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бірдей немесе мәні бойынша ұқсас кез келген салықтарға да осы Келісім қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары өз мемлекетінің салық заңнамасындағы кез келген елеулі өзгерістер туралы бір-бірін хабардар етеді.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер мәнмәтіннен өзгеше туындамаса, осы Келісімнің мақсаттары үшін:
а) «бір Уағдаласушы Мемлекет» және «екінші Уағдаласушы Мемлекет» терминдері түпмәтінге байланысты Қазақстанды немесе Македонияны білдіреді;
b) «Қазақстан» термині Қазақстан Республикасын білдіреді және географиялық мағынада пайдаланылған кезде өзінің ұлттық заңнамасына және ол қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттік аумағын және Қазақстанның өз егемендік құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын аймақтарын қамтиды;
с) «Македония» термині ішкі юрисдикцияға және халықаралық құқыққа сәйкес табиғи ресурстарды барлау, өңдеу, сақтау және басқару мақсаттары үшін юрисдикция немесе егемендік құқықтар жүзеге асырылатын Македония Республикасының аумағын білдіреді;
d) «ұлттық тұлға» термині:
(і) Уағдаласушы Мемлекеттің азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(іі) Уағдаласушы Мемлекеттің қолданыстағы заңнамасы негізінде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты білдіреді;
е) «тұлға» термині жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бірлестігін қамтиды;
f) «компания» термині салық салу мақсаттары үшін корпоративтік құрылым ретінде қарастырылатын кез келген корпоративтік құрылымды немесе кез келген ұйымды білдіреді;
g) «кәсіпкерлік қызмет» термині кәсіби қызметтер көрсетуді және тәуелсіз сипаттағы басқа да қызметті орындауды қамтиды.
h) «кәсіпорын» термині кез келген кәсіпкерлік қызметті жүзеге асыруға қолданылады;
і) «бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» және «екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны» терминдері тиісінше Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті басқаратын кәсіпорынды білдіреді;
j) «халықаралық тасымал» термині теңіз немесе әуе кемесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсіпорын пайдаланатын теңіз немесе әуе кемесімен кез келген тасымалды білдіреді;
k) «құзыретті орган» термині:
(і) Қазақстанда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін;
(іі) Македонияда: Қаржы министрлігін немесе оның уәкілетті өкілін білдіреді;
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Келісімді кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтіннен өзге мағына туындамаса, осы Келісім қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады, осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына осы Уағдаласушы Мемлекеттің басқа заңдары бойынша терминге берілетін мағынадан басым болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті» термині осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша өзінің тұрғылықты жері, резиденттігі, тіркелген жері, басқару орны немесе ұқсас сипаттағы кез келген басқа критерий негізінде онда салық салынуға тиіс кез келген тұлғаны білдіреді және Уағдаласушы Мемлекет пен оның кез келген әкімшілік-аумақтық бөлімшесін, орталық немесе жергілікті билік органын да қамтиды. Алайда бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегі көздерден алынатын табысқа қатысты ғана осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, онда оның мәртебесі мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғын жайы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі; егер оның иелігінде Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұрақты тұрғын жайы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (тіршілік ету мүдделері орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
b) егер оның тіршілік ету мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекетті айқындау мүмкін болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердің ешқайсысында өзінің иелігіндегі тұрақты тұрғын жайы болмаса, ол өзі әдетте тұрып жатқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінде де тұратын болса немесе олардың біреуінде де тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі;
d) егер жеке тұлғаның резиденттігі мәртебесін осы тармақтың а), b), және с) тармақшаларының ережелеріне сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы мәселені өзара келісуі бойынша шешеді.
3. Егер осы баптың 1-тармағының ережелеріне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің екеуінің де резиденті болып табылса, ол оның тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің ғана резиденті болып есептеледі.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Келісімнің мақсаттары үшін «тұрақты мекеме» термині кәсіпорынның кәсіпкерлік қызметі толық немесе ішінара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын білдіреді.
2. «Тұрақты мекеме» термині, жекелей алғанда:
а) басқару орнын;
b) филиалды;
с) кеңсені;
d) фабриканы;
е) шеберхананы;
f) шахтаны, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьерді немесе табиғи ресурстарды өндіретін кез келген басқа орынды; және
g) табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын қондырғыны, құрылысты, бұрғылау қондырғысын немесе табиғи ресурстарды барлау үшін пайдаланылатын теңіз кемесін немесе осыған байланысты көрсетілетін бақылау қызметтерін қамтиды.
3. «Тұрақты мекеме» термині, сондай-ақ:
а) құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру жобасын немесе 6 айдан астам кезең шегінде осындай алаңға немесе жобаға байланысты көрсетілетін бақылау қызметтерін;
b) егер осындай сипаттағы қызмет (осындай немесе оған байланысты жоба үшін) Уағдаласушы Мемлекеттің шегінде кез келген 12 айлық кезең ішіндегі 6 айдан астам мерзімге немесе мерзімдерге жалғасса, кәсіпорын осындай мақсаттар үшін жалдаған қызметшілер немесе басқа персонал арқылы кәсіпорынның консультациялық қызметтер көрсетуін қоса алғанда, қызметтер көрсетуін қамтиды.
Осы тармақшаның мақсаттары үшін, егер екінші Уағдаласушы Мемлекетте қызметтер көрсетуді ұсынатын Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны белгілі бір уақыт мерзімі ішінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болатын және дәл осындай қызметтер көрсететін бір немесе одан да көп жеке тұлғалар арқылы осындай немесе онымен байланысты жобалар үшін осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте осыған ұқсас қызметтер көрсететін екінші кәсіпорынмен байланысты болса, онда алғашқы аталған кәсіпорын екінші Уағдаласушы Мемлекетте осындай немесе онымен байланысты жобалар үшін екінші кәсіпорынның тұлғалары арқылы қызметтер көрсетеді деп есептеледі. Алдыңғы сөйлемнің мақсаттары үшін, егер олардың біреуін екіншісі тікелей немесе жанама немесе екі кәсіпорынды да тікелей немесе жанама сол бір тұлғалар бақылайтын болса, осындай тұлғалардың Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылуы немесе табылмауына қарамастан, екінші кәсіпорынмен байланысты болып есептеледі.
4. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, «тұрақты мекеме» термині:
а) құрылыстарды кәсіпорынға тиесілі тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін ғана пайдалануды;
b) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорларын сақтау, көрсету немесе жеткізіп тұру мақсаттары үшін ғана ұстауды;
с) кәсіпорынға тиесілі тауарлар немесе бұйымдар қорларын басқа кәсіпорынның қайта өңдеу мақсаттары үшін ғана ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын кәсіпорынға арналған тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшін немесе ақпарат жинау үшін ғана күтіп-ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын кәсіпорын үшін тек дайындық немесе көмекші сипаттағы кез келген басқа қызметті жүзеге асыру мақсаттары үшін ғана күтіп-ұстауды;
f) осындай комбинация нәтижесінде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметі дайындық немесе көмекші сипатта болған жағдайда, тұрақты қызмет орнын тек осы тармақтың а) - е) тармақшаларында санамаланған қызмет түрлерінің кез келген комбинациясын жүзеге асыру үшін ғана ұстауды қамтымайды.
5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, егер оған осы баптың 6-тармағы қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға кәсіпорынның атынан әрекет етсе және оның кәсіпорын атынан келісімшарттар жасасуға өкілеттіктері болса және оны әдетте Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланса, егер осындай тұлғаның қызметі осы баптың 4-тармағында көрсетілген қызметпен ғана шектелмесе, егер оны тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырса да, бұл тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелеріне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда мұндай кәсіпорын осы тұлғаның кәсіпорынның пайдасына жүзеге асыратын кез келген қызметіне қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылады.
6. Кәсіпорын кәсіпкерлік қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсіз мәртебесі бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшін ғана, мұндай тұлғалар өздерінің әдеттегі қызметі шеңберінде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі бар кәсіпорын ретінде қарастырылмайды. Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалған кезде және кәсіпорын мен агенттің арасында олардың коммерциялық және қаржылық өзара қатынастарында тәуелсіз кәсіпорындар арасында орнатылуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса, онда ол осы тармақ бойынша тәуелсіз мәртебесі бар агент болып есептелмейді.
7. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, қайта сақтандыруды қоспағанда, егер ол екінші Уағдаласушы Мемлекеттің аумағында жарна жинаумен айналысса немесе онда болып, осы баптың 6-тармағының ережелері қолданылатын тәуелсіз мәртебесі бар агенттен өзге тұлға арқылы тәуекелдерді сақтандырса, бір Уағдаласушы Мемлекеттің сақтандыру ұйымы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге ие болады.
8. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компанияны бақылайтын болса немесе оның бақылауында болса немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса (не тұрақты мекеме арқылы не өзге түрде), осы компаниялардың бірі екіншісінің тұрақты мекемесі болып табылмайды.

6-бап
Жылжымайтын мүліктен түсетін табыс

1. Бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің (ауыл немесе орман шаруашылығынан алатын табысты қоса алғанда) екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен алатын табысына осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. «Жылжымайтын мүлік» термині қарастырылып отырған мүлік орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша айқындалады. Мұндай термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлікке қатысты қосалқы мүлікті, мал мен ауыл және орман шаруашылықтарында пайдаланылатын жабдықты, жер меншігіне қатысты заңнаманың ережелері қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлік узуфруктын және минералдық шикізат кен орындарын, көздерін және басқа да табиғи ресурстарды өңдеуге немесе өңдеу құқығына берілетін өтемақы ретіндегі ауыспалы немесе тіркелген төлемдерге арналған құқықтарды қамтиды. Теңіз және әуе кемелері жылжымайтын мүлік ретінде қарастырылмайды.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері жылжымайтын мүлікті тікелей пайдаланудан, жалға беруден немесе оны кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. Осы баптың 1 және 3-тармақтарының ережелері кәсіпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысына да қолданылады.

7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен түсетін пайда

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырмаса, осы кәсіпорынның пайдасына осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсіпорын кәсіпкерлік қызметті жоғарыда көрсетілгендей жүзеге асырса, онда кәсіпорынның пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекетте, бірақ тек:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға ұқсас немесе бірдей тауарлардың немесе бұйымдардың сатылымына; немесе
с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өз сипаттамасы бойынша осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке ұқсас немесе бірдей басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлігіне ғана салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 3-тармағының ережелерін ескере отырып, егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса, онда әрбір Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшауланған және жеке кәсіпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзі тұрақты мекемесі болып табылатын кәсіпорыннан толық тәуелсіз әрекет жасағанда алуы мүмкін пайда, осындай тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменің пайдасын анықтау кезінде олардың тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпыәкімшілік шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменің мақсаттары үшін жұмсалған шығыстарды шегеруге жол беріледі.
4. Егер кәсіпорын пайдасының жалпы сомасын оның әртүрлі бөлімшелері арасында тепе-тең бөлу негізінде тұрақты мекемеге жататын пайданы анықтау Уағдаласушы Мемлекетте әдеттегі практика болып табылса, онда осы баптың 2-тармағында ешнәрсе де осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдеттегі практика негізінде осындай етіп бөлу арқылы анықтауға тыйым салмайды, алайда таңдалған бөлу әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес нәтижелер беруге тиіс.
5. Тұрақты мекеменің кәсіпорын үшін тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негізінде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да бір пайда ретінде есепке жатқызылмайды.
6. Егер қолжетімді немесе Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органындағы ақпарат тұрақты мекеменің пайдасын анықтауға жеткіліксіз болып табылса, пайда осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамасына сәйкес, пайданы анықтау осы баптың қағидаттарына сәйкес болған жағдайда, есептелуі мүмкін.
7. Осы баптың алдыңғы тармақтарының мақсаттары үшін тұрақты мекемеге жататын пайда, егер осындай тәртіпті өзгерту үшін жеткілікті және дәлелді себептер болмаса, жыл сайын біркелкі тәсілмен анықталады.
8. Егер пайда осы Келісімнің басқа баптарында жеке көрсетілетін табыстардың түрлерін қамтыса, онда осындай баптардың ережелері осы баптың ережелерінде қозғалмайды.

8-бап
Теңіз және әуе көлігі

1. Теңіз немесе әуе кемелерін халықаралық тасымалдауда пайдаланудан түскен пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Егер кеме жүзу кәсіпорнының тиімді басқару орны теңіз кемесінің бортында орналасқан болса, онда ол теңіз кемесін тізімге алу порты тұрған Уағдаласушы Мемлекетте немесе осындай тізімге алу порты болмаса, теңіз кемесін пайдаланушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан болып есептеледі.
3. Осы баптың 1-тармағының ережелері пулға, бірлескен кәсіпорынға немесе көлік құралдарын пайдалану жөніндегі халықаралық ұйымға қатысудан түсетін пайдаға да қолданылады.

9-бап
Қауымдастырылған кәсіпорындар

1. Егер:
а) бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) сол бір ғана тұлғалар бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тікелей немесе жанама түрде қатысса,
және кез келген жағдайда екі кәсіпорынның арасында олардың өзара коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсіз екі кәсіпорынның арасында орын алуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсіпорындардың біріне есептелуі мүмкін, бірақ осындай жағдайлардың болуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осындай кәсіпорынның пайдасына қосылуы және оған тиісінше салық салынуы мүмкін.
2. Егер бір Уағдаласушы Мемлекет осы Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының пайдасына екінші Уағдаласушы Мемлекет кәсіпорнының осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынатын пайдасын қосса және оған тиісінше салық салса және осылайша қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорнына екі кәсіпорынның арасындағы шарттар тәуелсіз кәсіпорындардың арасындағы шарттардай болғанда есептелетін пайда болып табылса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай табыстан есептелген салық сомасының тиісінше түзетуін енгізеді. Осындай түзетуді айқындау кезінде осы Келісімнің басқа ережелері ескерілуге тиіс және қажет болған кезде Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бір-бірімен консультация жүргізіп отыруға тиіс.

10-бап
Дивидендтер

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төлейтін дивидендтерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Алайда резиденті дивидендтер төлейтін компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес осындай дивидендтерге салық салынуы мүмкін, бірақ егер дивидендтердің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
а) егер іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания капиталының кемінде 25 пайызына тікелей иелік ететін компания (әріптестіктен өзге) болып табылса, дивидендтердің жалпы сомасының 5 пайызынан;
b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердің жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиіс.
Осы тармақтың ережелері одан дивидендтер төленетін компанияның пайдасына салық салуды қозғамайды.
3. «Дивидендтер» термині осы бапта қолданылған кезде акциялардан немесе пайдаға қатысуды беретін борыштық талаптар болып табылмайтын басқа құқықтардан түсетін табысты, сондай-ақ пайданы бөлуші компания резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес акциялардан түсетін табыс сияқты салықтық реттеуге жататын басқа корпоративтік құқықтардан түсетін табысты білдіреді.
4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын дивидендтердің іс жүзіндегі иесі дивидендтерді төлейтін компания резиденті болып табылатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарның ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын компания екінші Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, онда осы екінші Уағдаласушы Мемлекет осындай компанияның төлейтін дивидендтерінен осындай дивидендтер осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін немесе өзіне қатысты дивидендтер төленетін холдинг осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнінде байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, кез келген салықты ала алмайды және егер төленетін дивидендтер немесе бөлінбеген пайда толығымен немесе ішінара осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте туындаған пайдадан немесе табыстан құралса да, компанияның бөлінбеген пайдасынан бөлінбеген пайда салығы алынбайды.
6. Осы Келісімде ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетін салыққа қосымша, осылайша есептелген кез келген қосымша салық осындай пайда сомасының 5 пайызынан аспайтын жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына салық салуға кедергі болады деп түсіндіріле алмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшін пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, осы тармақта көрсетілген қосымша салықтан өзге барлық салықты шегеріп тастағаннан кейін анықталады.

11-бап
Пайыздар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін пайыздарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте, егер осындай резидент пайыздардың іс жүзіндегі иесі болып табылса, салық салынуы мүмкін.
2. Алайда осындай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ егер пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
3. Осы баптың 2-тармағының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздар, егер:
а) пайыздарды төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы немесе Орталық банкі болып табылса; немесе
b) пайыздардың іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы, Орталық банкі немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне толығымен тиесілі кез келген басқа қаржы мекемесі болып табылса, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылады.
4. «Пайыздар» термині осы бапта қолданылған кезде кепілмен қамтамасыз етілген немесе қамтамасыз етілмеген, борышкердің пайдаға қатысу құқығын беретін немесе бермейтін борыштық талаптардың кез келген түрінен алынатын табысты және атап айтқанда, үкіметтік бағалы қағаздардан алынатын табысты және осындай бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық міндеттемелер бойынша төленетін сыйақылар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық міндеттемелерден алынатын табысты білдіреді.
5. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын пайыздардың іс жүзіндегі иесі пайыздар пайда болатын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және өзіне қатысты пайыздар төленетін борыштық талабы шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелері қолданылады.
6. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледі. Алайда, егер пайыздарды төлейтін тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі болып, оған байланысты пайыздарды төлеу жөніндегі міндеттеме туындайтын және осындай пайыздар бойынша шығыстарды тұрақты мекеме төлейтін болса, онда осындай пайыздар мұндай тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
7. Егер төлеуші мен олардың іс жүзіндегі иесі арасындағы немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың болу себебінен оның негізінде төленетін борыштық талапқа қатысты пайыздар сомасы осындай қатынастар болмаған кезде, төлеуші мен олардың іс жүзіндегі иесімен өзара келісілген жағдайдағы сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы көрсетілген сомаға ғана қолданылады. Осындай жағдайда төлемдердің артық бөлігі осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салуға жатады.

12-бап
Роялти

1. Бір Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетін роялтиге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте, егер осындай резидент роялтидің іс жүзіндегі иесі болып табылса, салық салынуы мүмкін.
2. Алайда осындай роялтиге, ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкін, бірақ, егер роялтидің іс жүзіндегі иесі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидің жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиіс.
3. «Роялти» термині осы бапта қолданылған кезде радио немесе теле хабарлар үшін пайдаланылатын кинематографиялық және өзге де фильмдерді, магниттік жазбаларды, кез келген патентті, сауда таңбасын, дизайнды немесе модельді, жоспарды, құпия формуланы немесе процесті қоса алғанда, әдебиет, өнер шығармаларына немесе ғылыми жұмыстарға, бағдарламалық қамсыздандыруға кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшін немесе пайдалануға бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергені үшін немесе өнеркәсіптік, коммерциялық немесе ғылыми тәжірибеге қатысты ақпарат үшін сыйақы ретінде алынған төлемдердің кез келген түрін білдіреді.
4. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын роялтидің іс жүзіндегі иесі роялти туындайтын екінші Уағдаласушы Мемлекетте кәсіпкерлік қызметті сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырса және оған қатысты роялти төленетін құқық немесе мүлік шын мәнінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.
5. Егер төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі. Алайда, егер роялти төлеуші тұлғаның Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесі болып, оған байланысты роялти төлеу міндеттеме туындаған және осындай роялти жөніндегі шығыстарды тұрақты мекемеге төлейтін болса, онда осындай роялти тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледі.
6. Егер роялти төлеуші мен оның іс жүзіндегі иесі арасында немесе сол екеуі мен қандай да бір басқа тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың болу себебінен оның негізінде төленетін пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидің сомасы осындай қатынастар болмаған кезде төлеуші мен оның іс жүзіндегі иесімен келісілген жағдайдағы сомадан асып кетсе, осы баптың ережелері тек соңғы көрсетілген сомаға ғана қолданылады. Осындай жағдайда төлемдердің артық бөлігі осы Келісімнің басқа ережелерін ескере отырып, әрбір Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес салық салуға жатады.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен түсетін табыстар

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің 6-бабында белгіленген және екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлікті иеліктен шығарудан алатын табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекетте иеленіп отырған тұрақты мекеменің кәсіпкерлік мүлкінің бөлігін құрайтын жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға осындай тұрақты мекемені (жеке немесе бүкіл кәсіпорынмен бірге) иеліктен шығарудан алынған табыстарды қоса алғанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемелерін немесе осындай теңіз немесе әуе кемелерін пайдалануға байланысты жылжымалы мүлікті иеліктен шығарудан алынған табыстарға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүліктен өз құнының 50%-нан астамын тікелей немесе жанама түрде алатын компания капиталындағы қатысу үлесін немесе оған теңестірілген бағалы қағаздарды иеліктен шығарудан алған табыстарға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
5. Осы баптың 1, 2, 3 және 4-тармақтарында көзделгендегіден өзге кез келген мүлікті иеліктен шығарудан алынатын табыстарға мүлікті иеліктен шығарушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Жалдамалы жұмыстан түсетін табыстар

1. Осы Келісімнің 15, 17 және 18-баптарының ережелерін ескере отырып, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті жалдамалы жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер жалдамалы жұмыс екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті екінші Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысына байланысты алған сыйақыға салық, егер:
а) алушы тиісті салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екі айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын мерзім немесе мерзімдер ішінде осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте болса;
b) сыйақыны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және
с) сыйақы төлеу жөніндегі шығындарды жұмыс берушінің екінші Мемлекеттегі тұрақты мекемесі төлемесе, тек алғашқы көрсетілген Уағдаласушы Мемлекетте салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелеріне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңіз немесе әуе кемесінің бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа байланысты алынған сыйақыға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

15-бап
Директорлардың гонорарлары

Директорлардың гонорарларына және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын директорлар кеңесінің немесе соған ұқсас компания органының мүшесі ретінде бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.

16-бап
Әртістер мен спортшылар

1. Осы Келісімнің 7 және 14-баптарының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті театр, кино, радио немесе телевидение әртісі немесе музыкант сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретінде екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзінің жеке қызметінен алған табысына осы екінші Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
2. Егер өнер қызметкері немесе спортшы жүзеге асыратын жеке қызметінен алатын табыс өнер қызметкерінің немесе спортшының өзіне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа осы Келісімнің 7 және 14-баптарының ережелеріне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметі жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелеріне қарамастан, бір Уағдаласушы Мемлекет резидентінің өнер қызметкері немесе спортшы ретіндегі өзінің жеке қызметінен алған табысына, егер осындай қызмет екінші Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекеттің екеуі де мақұлдаған мәдени немесе спорттық бағдарлама алмасуы шеңберінде жүзеге асырылса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

17-бап
Зейнетақылар

Осы Келісімнің 18-бабы 2-тармағының ережелеріне сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жалдану арқылы бұрын жүзеге асырған жұмысы үшін төленетін зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

18-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметі үшін төлейтін қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда осындай қызметақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын жеке тұлға:
(і) осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе
(іі) осындай қызметті жүзеге асыру мақсатында ғана осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болмаса, екінші Уағдаласушы ғана Мемлекетте салық салынады.
2. а) Осы баптың 1-тармағының ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асыратын қызметіне төленетін зейнетақыға және басқа да ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда осындай зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жеке тұлға осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, екінші Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. Осы Келісімнің 14, 15, 16 және 17-баптарының ережелері Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жүзеге асыратын кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға, зейнетақыларға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға қолданылады.

19-бап
Студенттер немесе тағылымдамадан өтушілер

Бір Уағдаласушы Мемлекетке нақты келгенге дейін екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылатын немесе болып табылған және бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетке білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында ғана болатын студент немесе тағылымдамадан өтуші өзін-өзі қамтамасыз ету, білім алу, тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдерге осындай төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттен тысқары жерлердегі көздерден жүргізілетін жағдайда осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.

20-бап
Басқа да табыстар

1. Туындау көзіне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет резидентінің осы Келісімнің алдыңғы баптарында көзделмеген табыстарының түрлеріне осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Осы Келісімнің 6-бабының 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүліктен алынатын табыстан өзге табысқа, егер мұндай табысты алушы бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті бола тұра, екінші Уағдаласушы Мемлекетте онда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсіпкерлік қызметті жүзеге асырса және оларға қатысты табыстың төленуі жүргізілген құқық немесе мүлік іс жүзінде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1-тармағының ережелері қолданылмайды. Мұндай жағдайда осы Келісімнің 7-бабының ережелері қолданылады.

21-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер бір Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Келісімнің ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табысты алса, бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекет осындай резиденттің табысына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге рұқсат береді.
Осындай шегерім кез келген жағдайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте табысқа салық салынуы мүмкін болатын табысқа шегерім берілгенге дейін есептелген салық сомасынан аспауға тиіс.
2. Егер осы Келісімнің кез келген ережелеріне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс, осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салудан босатылған болса, осындай Уағдаласушы Мемлекет дегенмен де осындай резиденттің табысының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде салық салудан босатылған табыс сомасын есепке алуы мүмкін.

22-бап
Кемсітпеу

1. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары екінші Уағдаласушы Мемлекетте дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттікке қатысты осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары салынатын немесе салынуы мүмкін салық салудан немесе сонымен байланысты міндеттемелерден өзге немесе мейлінше ауыртпалық түсіретін кез келген салық салуға немесе сонымен байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.
2. Бір Уағдаласушы Мемлекеттің екінші Уағдаласушы Мемлекеттегі кәсіпорнының тұрақты мекемесіне салық салу осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас қызметті жүзеге асыратын кәсіпорындарына салынатын салыққа қарағанда, осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттегіден қолайлылығы кем болмауға тиіс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекетті екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне олардың азаматтық мәртебесі немесе отбасы жағдайы негізінде салық салу мақсаттары үшін ол өзінің резиденттеріне беретін кез келген жеке салықтық жеңілдіктер, жеңілдетулер мен шегерімдер беруге міндеттейтіндей болып түсіндірілмеуге тиіс.
3. Осы Келісімнің 9-бабы 1-тармағының, 11-бабы 7-тармағының немесе 12-бабы 6-тармағының ережелері қолданылатын жағдайларды қоспағанда, бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорны екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне жүргізетін пайыздар, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсіпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаттары үшін бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің резидентіне төленетіндей жағдайларда шегерімге жатқызылады.
4. Капиталы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің бір немесе бірнеше резидентіне толық немесе ішінара тиесілі немесе олардың тікелей немесе жанама түрде бақылауында болатын бір Уағдаласушы Мемлекеттің кәсіпорындары бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекетте бірінші айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің осыған ұқсас басқа кәсіпорындарына салынатын немесе салынуы мүмкін салық салу мен сонымен байланысты міндеттемелерден өзге немесе мейлінше ауыртпалық түсіретін кез келген салық салуға немесе сонымен байланысты кез келген міндеттемелерге ұшырамайды.
5. Осы баптың ережелері осы Келісімде көрсетілген салықтарға да қолданылады.

23-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердің бірінің немесе екеуінің де іс-әрекеттері өзіне қатысты осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғуда немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзі резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына немесе егер оның ісі осы Келісімнің 22-бабы 1-тармағының қолданысына түссе, онда өзі ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының қарауына өз ісін бере алады. Өтініш осы Келісімнің ережелеріне сәйкес келмейтін салық салуға әкеп соғатын іс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берілген кезден бастап үш жыл ішінде ұсынылуға тиіс.
2. Бір Уағдаласушы мемлекеттің құзыретті органы, егер ол мұндай өтінішті негізді деп есептесе және егер өзі қанағаттанарлық шешімге келе алмаса, осы Келісімге сәйкес келмейтін салық салуды болдырмау мақсатында істі екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органымен өзара келісім бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткізілген келісу Уағдаласушы Мемлекеттердің ұлттық заңнамасында көзделген уақыттағы кез келген шектеулерге қарамастан орындалады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімді түсіндіру немесе қолдану кезінде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмәнді өзара келісу бойынша шешуге ұмтылады. Сондай-ақ, олар осы Келісімде көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бір-бірімен консультация жүргізе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары бір-бірімен, оның ішінде осы баптың алдыңғы тармақтарына сәйкес келісімге қол жеткізу мақсатында олардың өздерінен және олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссиялар арқылы тікелей байланысқа түсе алады.

24-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердің құзыретті органдары осы Келісімнің ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердің немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан осы Келісімге қайшы келмейтін мөлшерде салық салу алынатын кез келген түрдегі және сипаттағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу осы Келісімнің 1 және 2-баптарымен шектелмейді.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы баптың 1-тармағына сәйкес алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпиялы болып есептеледі және осы баптың 1-тармағында айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндіріп алумен немесе сот қудалауымен немесе апелляцияларды қараумен және жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкімшілік органдарды қоса алғанда) ғана жария етіледі. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшін ғана пайдалана алады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешімдерін қабылдаған кезде жария етуі мүмкін.
3. Осы баптың 1 және 2-тармағының ережелері Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы мен әкімшілік практикасына қайшы келетін әкімшілік шараларды қолдану;
b) осы немесе екінші Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасы бойынша немесе әдеттегі әкімшілендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты ұсыну;
с) қандай да бір сауда, кәсіпкерлік, өнеркәсіптік, коммерциялық немесе кәсіби құпияны немесе сауда процесін ашуы мүмкін ақпаратты немесе ашылуы мемлекеттік саясатқа (ordre public) қайшы келуі мүмкін ақпаратты ұсыну міндеттемесін жүктейтіндей мағынада түсіндіріле алмайды.
4. Егер ақпаратты осы бапқа сәйкес бір Уағдаласушы Мемлекет сұратса, осындай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін қажет болмаса да, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұрау салынған ақпаратты жинау жөніндегі шараларды қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме осы баптың 3-тармағының шектеулеріне түседі, бірақ мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсіндіріле алмайды.
5. Осы баптың 3-тармағының ережелері ақпарат иесі банк, басқа қаржы мекемесі, қор, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат тұлғада немесе қорда меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болу себебінен Уағдаласушы Мемлекетке ақпарат ұсынудан бас тартуға рұқсат беретіндей мағынада түсіндіріле алмайды.

25-бап
Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің қызметкерлері

Осы Келісімде ешнәрсе де дипломатиялық өкілдіктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерінің халықаралық құқықтың жалпы нормаларымен немесе арнайы халықаралық шарттардың ережелеріне сәйкес берілген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

26-бап
Күшіне енуі

1. Осы Келісім оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетішілік рәсімдерді Уағдаласушы Мемлекеттердің орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы алған күннен бастап күшіне енеді.
2. Осы Келісім:
а) төлем көзінен, осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген табыстардан ұсталатын салықтарға қатысты;
b) басқа салықтарға қатысты, осы Келісім күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салу кезеңінде салынатын салықтарға қолданылады.

27-бап
Қолданысын тоқтату

1. Осы Келісім Уағдаласушы Мемлекеттердің бірі оның қолданысын тоқтатқанғанға дейін күшінде қалады. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Келісім күшіне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейінгі кез келген күнтізбелік жылдың аяқталуына дейін алты айдан кешіктірмей, оның қолданысын тоқтату туралы жазбаша хабарламаны дипломатиялық арналар арқылы жібере отырып, осы Келісімнің қолданысын тоқтата алады.
2. Осы Келісім:
а) төлем көзінен, оның қолданысын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген табыстардан ұсталатын салықтарға қатысты;
b) табысқа салынатын басқа салықтарға қатысты, оның қолданысын тоқтату туралы хабарлама берілген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың бірінші қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салу кезеңінде салынатын салықтарға өз қолданысын тоқтатады.
Осыны куәландыру үшін, тиісті түрде уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

2012 жылғы 2 шілдеде Астана қаласында қазақ, орыс, македон және ағылшын тілдерінде екі данада жасалды әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Келісімді түсіндіруде алшақтықтар туындаған жағдайда Уағдаласушы Мемлекеттер ағылшын тіліндегі мәтінге жүгінеді.

Қазақстан Республикасының Македония Республикасының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Келісімнің македон және ағылшын тілдеріндегі мәтіні берілген.

О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Македония об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход

Закон Республики Казахстан от 12 марта 2015 года № 292-V ЗРК

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Македония об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход, совершенное в Астане 2 июля 2012 года.

Президент
Республики Казахстан Н. НАЗАРБАЕВ

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Македония об избежании двойного налогообложения
и предотвращении уклонения от налогообложении в отношении
налогов на доход

Вступило в силу 27 апреля 2015 года -
Бюллетень международных договоров РК 2015 г., № 4, ст. 34

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Македония,
желая заключить Соглашение об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход,
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Соглашение

Настоящее Соглашение применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Соглашение

1. Настоящее Соглашение применяется к налогам на доход, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода или с отдельных элементов дохода, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящее Соглашение, являются, в частности:
a) в Казахстане:
(i) корпоративный подоходный налог и
(ii) индивидуальный подоходный налог
(далее именуемые как "Казахстанский налог");
b) в Македонии:
(i) подоходный налог с физических лиц и
(ii) налог на прибыль
(далее именуемые как «Македонский налог»).
4. Настоящее Соглашение также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты вступления в силу настоящего Соглашения в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в налоговом законодательстве своего государства.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящего Соглашения, если из контекста не вытекает иное:
a) термины «одно Договаривающееся Государство» и «другое Договаривающееся Государство» означают Казахстан или Македония в зависимости от контекста;
b) термин «Казахстан» означает Республику Казахстан и при использовании в географическом смысле термин «Казахстан» включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию, в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;
c) термин «Македония» означает территорию Республики Македония, на которой осуществляются юрисдикция или суверенные права для целей разведки, разработки, сохранения и управления природными ресурсами согласно внутренней юрисдикции и международному праву;
d) термин «национальное лицо» означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
е) термин «лицо» включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
f) термин «компания» означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;
g) термин «предпринимательская деятельность» включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера;
h) термин «предприятие» применяется к осуществлению любой профессиональной деятельности;
i) термины «предприятие одного Договаривающегося Государства» и «предприятие другого Договаривающегося Государства» означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
j) термин «международная перевозка» означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
k) термин «компетентный орган» означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;
(ii) в Македонии: Министерство финансов или его уполномоченный представитель.
2. При применении в любое время настоящего Соглашения Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в нем, имеет то значение, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства, если из контекста не вытекает иное, в отношении налогов, на которые распространяется настоящее Соглашение, любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящего Соглашения термин «резидент Договаривающегося Государства» означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места регистрации, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство, его любое административно-территориальное подразделение, центральный и местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве.
2. Если, в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено, или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором оно обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;
d) если статус резидентства физического лица не может быть определен в соответствии с положениями подпунктов а), b) и с) настоящего пункта, то компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 настоящей статьи лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящего Соглашения термин «постоянное учреждение» означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин «постоянное учреждение», в частности, включает:
a) место управления;
b) филиал;
c) офис;
d) фабрику;
e) мастерскую;
f) шахту, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов; и
g) установку, сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, буровую установку или морское судно, используемое для разведки природных ресурсов, или связанные с ним наблюдательные услуги.
3. Термин «постоянное учреждение» также включает:
a) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный проект, или наблюдательные услуги, связанные с такой площадкой или проектом, в пределах периода более 6 месяцев;
b) оказание услуг, включая консультационные услуги, предприятием через служащих или другой персонал, нанятый предприятием для таких целей, или через лицо, являющееся взаимосвязанной стороной, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах Договаривающегося Государства в течение периода или периодов более 6 месяцев в пределах любого 12-месячного периода.
Для целей настоящего подпункта, если предприятие Договаривающегося Государства, предоставляющее услуги в другом Договаривающемся Государстве в течение определенного периода времени, связано со вторым предприятием, которое оказывает аналогичные услуги в этом другом Договаривающемся Государстве для такого или связанных с ним проектов через одно или более физических лиц, которые находятся и оказывают такие же услуги в этом другом Договаривающемся Государстве, то считается, что первое упомянутое предприятие предоставляет услуги в другом Договаривающемся Государстве для такого или связанных с ним проектов через лиц второго предприятия. Для целей предыдущего предложения предприятие считается связанным со вторым предприятием, если одно из них контролируется вторым напрямую или косвенно, или оба предприятия контролируются напрямую или косвенно одними и теми же лицами, независимо от того, являются ли такие лица резидентами Договаривающегося Государства или нет.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин «постоянное учреждение» не включает:
a) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или поставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах а) - е) настоящего пункта, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6 настоящей статьи, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то такое предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет в пользу предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4 настоящей статьи, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям такого пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом, при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, и между таким предприятием и агентом в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются условия, отличные от тех, которые могли быть установлены между независимыми предприятиями, то он не считается агентом с независимым статусом в понимании настоящего пункта.
7. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, страховая организация одного Договаривающегося Государства, исключая перестрахование, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, если она занимается сбором взносов на территории другого Договаривающегося Государства или страхует риски, находясь там, через лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяются положения пункта 6 настоящей статьи.
8. Если компания, являющаяся резидентом одного Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), то одна из этих компаний не является постоянным учреждением другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Термин «недвижимое имущество» определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин, в любом случае, включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов. Морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 настоящей статьи также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:
a) такому постоянному учреждению;
b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, которые реализуются через такое постоянное учреждение; или
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3 настоящей статьи, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте.
4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями является обычной практикой, то ничто в пункте 2 настоящей статьи не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики, однако выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
5. Не зачисляется какая либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки таким постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Если информация, доступная или имеющаяся у компетентного органа Договаривающегося Государства, является недостаточной для определения прибылей постоянного учреждения, прибыли могут быть рассчитаны в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства при условии, что определение прибылей соответствует принципам настоящей статьи.
7. Для целей предыдущих пунктов настоящей статьи прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
8. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящего Соглашения, то положения таких статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Морской и воздушный транспорт

1. Прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
2. Если место эффективного управления судоходного предприятия расположено на борту морского судна, то считается, что оно расположено в том Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки морского судна, или, в отсутствии такого порта приписки, в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее морское судно.
3. Положения пункта 1 настоящей статьи применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если:
а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, и таким образом включенная прибыль является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы условия между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящего Соглашения, и компетентные органы Договаривающихся Государств должны, при необходимости, консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающеюся Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
a) 5 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая владеет прямо не менее 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин «дивиденды» при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающих участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение, и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, то это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Договаривающемся Государстве.
6. Ничто в настоящем Соглашении не может быть истолковано, как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, дополнительным налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов от суммы такой прибыли. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, если такой резидент является фактическим владельцем процентов.
2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2 настоящей статьи, проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, если:
a) плательщиком процентов являются Правительство этого Договаривающегося Государства, его административно-территориальное подразделение, центральный или местный орган власти, или Центральный банк; или
b) фактическим владельцем процентов являются Правительство другого Договаривающегося Государства, его административно-территориальное подразделение, центральный или местный орган власти, Центральный банк или любое другое финансовое учреждение, полностью принадлежащее Правительству другого Договаривающегося Государства.
4. Термин «проценты» при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом, дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.
5. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате процентов, и расходы по таким процентам несет постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между и ими обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве, если такой резидент является фактическим владельцем роялти.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
3. Термин «роялти» при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научные работы, программное обеспечение, включая кинематографические и иные фильмы, магнитные записи, используемые для радио или телепередач, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта.
4. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникает обязательство по выплате роялти, и расходы по таким роялти несет постоянное учреждение, то считается, что такие роялти возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
6. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящего Соглашения.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного а статье 6 настоящего Соглашения и расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения доли участия или приравненных к ней ценных бумаг в капитале компании, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в пунктах 1, 2, 3 и 4 настоящей статьи, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Доходы от работы по найму

1. С учетом положений статей 15, 17 и 18 настоящего Соглашения жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Несмотря па положения пункта 1 настоящей статьи, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
a) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году, и
b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства, и
с) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятия.

Статья 15
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 16
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 7 и 14 настоящего Соглашения, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения, или музыкант, или в качестве спортсмена, от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статей 7 и 14 настоящего Соглашения, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Несмотря на положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства от его личной деятельности в качестве работника искусства или спортсмена, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если такая деятельность осуществляется в другом Договаривающемся Государстве в рамках обмена культурной или спортивной программой, одобренной обоими Договаривающимися Государствами.

Статья 17
Пенсии

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18 настоящего Соглашения пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту одного Договаривающегося Государства за работу по найму, осуществлявшуюся в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 18
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом другом Договаривающемся Государстве, и физическое лицо, которое является резидентом этого другого Договаривающегося Государства:
(i) является национальным лицом этого другого Договаривающегося Государства; или
(ii) не стало резидентом этого другого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.
2. а) Несмотря на положения пункта 1 настоящей статьи, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые из созданных фондов Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществлявшуюся для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом этого другого Договаривающегося Государства.
3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 настоящего Соглашения применяются к жалованьям, заработной плате, пенсиям и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти.

Статья 19
Студенты или стажеры

Платежи, которые студент или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования, прохождения стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования, прохождения стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие платежи производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.

Статья 20
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства, независимо от источника их возникновения, не предусмотренных в предыдущих статьях настоящего Соглашения, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенный в пункте 2 статьи 6 настоящего Соглашения, если получатель такого дохода будучи резидентом одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7 настоящего Соглашения.

Статья 21
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход, который в соответствии с положениями настоящего Соглашения может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство разрешит вычет из налога на доход такого резидента суммы, равной подоходному налогу, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве.
Такой вычет в любом случае не должен превышать той суммы налога на доход, исчисленного до предоставления вычета с дохода, который может быть обложен налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если согласно любым положениям настоящего Соглашения полученный доход резидента Договаривающегося Государства освобожден от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может, тем не менее, при исчислении суммы налога на остальную часть дохода такого резидента учитывать сумму освобожденного от налогообложения дохода.

Статья 22
Не дискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.
2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12 настоящего Соглашения, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычетам на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
4. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
5. Положения настоящей статьи применяются к налогам, указанным в настоящем Соглашении.

Статья 23
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 22 настоящего Соглашения, - того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению, не соответствующему положениям настоящего Соглашения.
2. Компетентный орган одного Договаривающегося Государства стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящему Соглашению. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящего Соглашения. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящим Соглашением.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, в том числе посредством совместных комиссий, состоящих из них самих и их представителей, в целях достижения согласия в соответствии с предыдущими пунктами настоящей статьи.

Статья 24
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящего Соглашения или администрирования, или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящему Соглашению. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2 настоящего Соглашения.
2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1 настоящей статьи, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;
c) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну, или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).
4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3 настоящей статьи, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
5. Положения пункта 3 настоящей статьи не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, фонд, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности в лице или фонде.

Статья 25
Сотрудники дипломатических представительств или
консульских учреждений

Ничто в настоящем Соглашении не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств и консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных международных договоров.

Статья 26
Вступление в силу

1. Настоящее Соглашение вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Договаривающимися Государствами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
2. Настоящее Соглашение применяется:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с доходов, выплаченных с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения;
б) в отношении других налогов, к налогам, налагаемым за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящего Соглашения.

Статья 27
Прекращение действия

1. Настоящее Соглашение остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит его действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие настоящего Соглашения, направив по дипломатическим каналам письменное уведомление о прекращении его действия не позднее шести месяцев до окончания любого календарного года, следующего по истечении пятилетнего периода с даты вступления в силу Соглашения.
2. Настоящее Соглашение прекращает свое действие:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с дохода, выплаченного с или после первого января календарного года, следующего за годом подачи уведомления о его прекращении;
b) в отношении других налогов на доход, к налогам, налагаемым за налогооблагаемый период, начинающийся с или после первого января календарного года, следующего за годом подачи уведомления о его прекращении.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящее Соглашение.

Совершено в городе Астана 2 числа, июля месяца 2012 года в двух экземплярах на казахском, русском, македонском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождения в интерпретации настоящего Соглашения, Договаривающиеся Государства обращаются к тексту на английском языке.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Республики Македонии

Примечание РЦПИ!
Далее прилагается текст Соглашения на македонском и английском языках.