Суға батып кеткен кемелерді жою туралы 2007 жылғы Найроби халықаралық конвенциясын ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 2021 жылғы 31 наурыздағы № 25-VII ҚРЗ.

Суға батып кеткен кемелерді жою туралы 2007 жылғы Найроби халықаралық конвенциясын ратификациялау туралы

2007 жылғы 18 мамырда Найробиде жасалған Суға батып кеткен кемелерді жою туралы 2007 жылғы Найроби халықаралық конвенциясы ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының Президенті

Қ. ТОҚАЕВ

Бейресми аударма

СУҒА БАТЫП КЕТКЕН КЕМЕЛЕРДІ ЖОЮ ТУР АЛЫ 2007 ЖЫЛҒЫ НАЙРОБИ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ КОНВЕНЦИЯСЫ

ОСЫ КОНВЕНЦИЯҒА ҚАТЫСУШЫ МЕМЛЕКЕТТЕР,

егер суға батып кеткен кемелерді жоймаса, олардың кеме қатынасына немесе теңіз ортасына қауіп төндіре алу фактісін СЕЗІНЕ ОТЫРЫП,

суға батып кеткен кемелерді тез және тиімді түрде жоюды және соған байланысты шығыстарға өтемақы төлеуді қамтамасыз ету мақсатында бірыңғай халықаралық қағидалар мен рәсімдер қабылдаудың қажет екеніне СЕНІМДІ БОЛА ОТЫРЫП,

суға батып кеткен көптеген кемелердің аумақтық теңізді қоса алғанда, мемлекеттердің аумағында болуы мүмкін екенін АТАП ӨТЕ ОТЫРЫП,

суға батып кеткен қауіпті кемелерді жоюға қатысты жауаптылықты реттейтін кұқықтық режимдерді біріздендіру беретін артықшылықтарды ТАНИ ОТЫРЫП,

1982 жылғы 10 желтоқсанда Монтего-Бейде қабылдаған Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясының және әдеттегі халықаралық теңіз құқығының маңыздылығын, сондай-ақ осыдан туындайтын осы Конвенцияны мұндай ережелерге сәйкес жүзеге асыру қажеттігін ЕСКЕРЕ ОТЫРЫП,

төмендегілер туралы КЕЛІСТІ:

1-бап Анықтамалар

Осы Конвенцияның мақсаттары үшін:

1 "Конвенция қолданылатын аудан" қатысушы мемлекеттің халықаралық құқыққа сәйкес белгіленген айрықша экономикалық аймағын не, егер қатысушы мемлекет мұндай аймақты белгілемеген болса, осы мемлекеттің аумақтық теңізінің шегінен тыс орналасқан және оған іргелес жатқан, осы мемлекет халықаралық құқыққа сәйкес белгілеген және оның аумақтық теңізінің ені өлшенетін бастапқы сызықтардан бастап саналатын 200 теңіз милінен артыққа созылмайтын ауданды білдіреді.

2 "Кеме" кез келген типтегі теңіз кемесін білдіреді және сүңгуір қанатты кемелерді, ауа қабы бар кемелерді, су асты аппараттарын, жүзгіш құралдарды және мұндай платформалар өздері орналасқан жерлерде теңіз түбінің минералды ресурстарын барлауды, игеруді немесе өндіруді жүзеге асыратын жағдайларды қоспағанда, жүзгіш платформаларды қамтиды.

3 "Теңіз авариясы" кемеге немесе оның жүгіне материалдық залал келтіруге немесе материалдық залалдың болмай қоймайтын қатеріне алып келген кемелердің соқтығысуын, қайраңға тұрып қалуын, кеме бортындағы немесе одан тыс жердегі басқа навигациялық оқыс оқиғаны немесе өзге оқиғаны білдіреді.

4 Теңіз авариясының салдары болып табылатын "суға батып кеткен кеме":

a) суға батып кеткен немесе қайраңға тұрып қалған кемені; немесе

b) суға батып кеткен немесе қайраңға тұрып қалған кеменің кез келген бөлігін, оған қоса мұндай кеменің бортында болатын немесе болған кез келген объектіні; немесе

c) кемеден теңізде жоғалтылған немесе қайраңға тұрып қалған, теңізге батып кеткен немесе қалқып тұрған кез келген объектіні; немесе

d) суға батып кетті немесе қайраңға тұрып қалды деуге болатын не, егер қауіп төніп тұрған кемеге немесе кез келген мүлікке көмек көрсету бойынша тиімді шаралар қабылданбайтын болса, ақылға қонымды түрде батып кетеді немесе қайраңға түрып қалады деп ойлауға болатын кемені білдіреді.

5 "Қауіп":

a) кеме қатынасына қауіп төндіретін немесе кедергі келтіретін; немесе

b) теңіз ортасы үшін елеулі зиянды салдарларға алып келеді немесе бір немесе бірнеше мемлекеттің жағалауына немесе онымен байланысты мүдделеріне залал келтіреді деп ақылға қонымды түрде ойлауға болатын кез келген жай-күйді немесе қатерді білдіреді.

6 "Онымен байланысты мүдделер" жағалау мемлекетінің суға батып кеткен кеме тікелей қозғайтын немесе қауіп төндіретін мүдделерін, атап айтқанда:

a) балық аулауды қоса алғанда, сол жерде жұмыспен қамтылған адамдардың тіршілік етуінің елеулі қаражат көзі болып табылатын теңіз жағалауындағы, порттардағы немеее эстуариялардағы қызметті;

b) осы ауданның туризм үшін тартымдылығын және басқа да экономикалық мүдделерін;

c) теңіздің тірі ресурстарын, флора мен фаунаны сақтап қалуды қоса алғанда, жағалау халқының денсаулығын және осы ауданның амандығын, және

d) жағалаудағы және суасты инфрақұрылымын білдіреді.

7 "Жою" суға батып кеткен кеме туындатқан қауіпті болдырмаудың, азайтудың немесе жоюдың кез келген нысанын білдіреді. "Жою" деген сөз соған сәйкес түсіндіріледі.

8 "Тіркелген меншік иесі" кеменің меншік иесі ретінде тіркелген адамды немесе адамдарды, ал тіркеу болмаған кезде - теңіз авариясы кезінде кеме өзінің меншігі болып табылған адамды немесе адамдарды білдіреді. Алайда, кеме мемлекетке тиесілі болған және оны осы мемлекетте кеменің операторы ретінде тіркелген компания пайдаланып отырған жағдайда, "тіркелген меншік иесі" сондай компанияны білдіреді.

9 "Кеме операторы" кеменің меншік иесін немесе кеменің меншік иесінен кемені пайдаланғаны үшін жауаптылықты өз мойнына алған және бұл ретте түзетулерімен қоса Қауіпсіздікті басқару жөніндегі халықаралық кодексте белгіленген барлық міндет пен барлық жауаптылықты өз мойнына алуға келіскен кез келген басқа ұйымды немесе адамды, мысалы, бербоут-чартер бойынша басқарушыны немесе кеме жалдаушыны білдіреді.

10 "Қатысы бар мемлекет" өзінің Конвенция қолданылатын ауданында суға батып кеткен кеме жатқан мемлекетті білдіреді.

11 "Кеме тіркелген мемлекет" тіркелген кемеге қатысты – кеме Тіркелген мемлекетті, ал тіркелмеген кемеге қатысты - кемеде оның туын көтеріп жүзуге құқық болатын мемлекетті білдіреді.

12 "Ұйым" Халықаралық теңіз ұйымын білдіреді.

13 "Бас хатшы" Ұйымның Бас хатшысын білдіреді.

2-бап Мақсаттар мен жалпы қағидаттар

1 Қатысушы мемлекет осы Конвенцияға сәйкес Конвенция қолданылатын ауданда қауіп төндіріп тұрған, суға батып кеткен кемені жоюға қатысты шараларды қабылдай алады.

2 Қатысы бар мемлекет 1-тармаққа сәйкес қабылдайтын шаралар қауіпке мөлшерлес болуға тиіс.

3 Мұндай шаралар суға батып кеткен, қауіп төндіріп тұрған кемені жою үшін ақылға қонымды түрде қажетті шаралардың шегінен шықпауға тиіс және суға батып кеткен кеме жойылған соң бірден тоқтатылуға тиіс; олар қажеттілік болмаған жағдайда кеме тіркелген мемлекетті және кез келген мүдделі жеке немесе заңды тұлғаларды қоса алғанда, басқа мемлекеттердің құқықтары мен мүдделерін бұзбауға тиіс.

4 Осы Конвенцияны Конвенция қолданылатын аудан шегінде қолдану қатысушы мемлекетке ашық теңіздің қандай да бір бөлігіне қатысты егемендікке немесе егеменді құқықтарға үміттену немесе оларды жүзеге асыру құқығын бермейді.

5 Өз нәтижесінде кеме суға батып кеткен теңіз авариясының салдары қатысы бар мемлекеттен өзге мемлекетке әсер етсе, қатысушы мемлекеттер ынтымақтастыққа ұмтылады.

3-бап Қолданылу саласы

1 Егер осы Конвенцияда өзгеше көзделмесе, Конвенция қолданылатын ауданда суға батып кеткен кемелерге осы Конвенция қолданылады.

2 Қатысушы мемлекет 4-баптың 4-тармағының ережелерін сақтай отырып, аумақтық теңізді қоса алғанда, өз аумағының шегінде жатқан, суға батып кеткен кемелерге осы Конвенцияның күшін қолдана алады. Бұл жағдайда, ол өзі үшін осы Конвенцияның міндетті екеніне келісімін білдіру уақытында немесе одан кейінгі кез келген уақытта тиісінше Бас хатшыны хабардар етеді. Қатысушы мемлекеттің аумақтық теңізді қоса алғанда, өз аумағының шегінде жатқан, суға батып кеткен кемелерге осы Конвенцияны қолдану туралы жасаған хабарламасы сол мемлекеттің аумақтық теңізді қоса аяғанда, өз аумағында жатқан, суға батып кеткен кемелерге қатысты осы Конвенцияға сәйкес жатқан жерін анықтаудан, белгілеуден және жоюдан өзге шараларды қабылдау құқықтары мен міндеттемелерін қозғамайды. Осы Конвенцияның 10, 11 және 12-баптарының ережелері осы Конвенцияның 7, 8 және 9-баптарында аталғандардан өзге, осылайша қабылданған шараларға қолданылмайды.

3 Егер қатысушы мемлекет 2-тармаққа сәйкес хабарлама жасаған болса, қатысы бар мемлекеттің "Конвенция қолданылатын ауданы" аумақтық теңізді қоса алғанда, осы қатысушы мемлекеттің аумағын қамтиды.

4 Егер жоғарыдағы 2-тармаққа сәйкес жасалған хабарлама осы мемлекет үшін осы Конвенция күшіне енгенге дейін жасалған болса, ол осы қатысушы мемлекет үшін күшіне енген кезден бастап қолданыла бастайды. Егер хабарлама осы қатысушы мемлекет үшін осы Конвенция күшіне енгеннен кейін жасалған болса, ол Бас хатшы хабарламаны алғаннан кейін алты айдан соң қолданыла бастайды.

5 2-тармаққа сәйкес хабарлама жасаған қатысушы мемлекет оны кез келген уақытта Бас хатшыға жіберілетін кері қайтарып алу туралы хабарлама арқылы кері қайтарып алуы мүмкін. Егер мұндай кері қайтарып алу туралы хабарлама да - неғұрлым кешірек-күн көрсетілмесе, бұл хабарлама оны Бас хатшы алғаннан кейін алты айдан соң қолданыла бастайды.

4-бап Ерекшеліктер

1 Осы Конвенция түзетулерімен қоса 1969 жылғы Ашық теңізде мұнаймен ластануға алып келетін авариялар жағдайларында араласуға қатысты халықаралық конвенцияның немесе түзетулерімен қоса 1973 жылғы Ашық теңізде мұнайдан өзге заттармен ластану жағдайларында араласу туралы хаттаманың негізінде қабылданатын шараларға қолданылмайды.

2 Осы Конвенция, егер осы мемлекет өзгеше шешім қабылдамаса, әскери кемелерге немесе мемлекетке тиесілі немесе ол пайдаланатын және осы уақытта үкіметтік коммерциялық емес қызмет үшін ғана пайдаланылып жатқан басқа кемелерге қолданылмайды.

3 Егер қатысушы мемлекет осы Конвенцияны өзінің әскери кемелеріне немесе 2-тармақта көрсетілген басқа кемелерге қолдану туралы шешім қабылдаса, ол осындай қолданудың шарттарын көрсете отырып, Бас хатшыны бұл туралы хабардар етеді.

4 а) Егер қатысушы мемлекет 3-баптың 2-тармағына сәйкес хабарлама жасаған болса, осы Конвенцияның мынадай ережелері аумақтық теңізді қоса алғанда, оның аумағына қолданылмайды:

i) 2-баптың 4-тармағы;

ii) 9-баптың 1, 5, 7, 8, 9 және 10-тармақтары; және

iii) 15-бап.

b) 9-баптың 4-тармағы аумақтық теңізді қоса алғанда, қатысушы мемлекеттің аумағына қандай шамада қолданылса, сондай шамада мынадай түрде оқылады:

Тіркелген меншік иесі қатысы бар мемлекеттің ұлттық заңнамасын сақтай отырып, суға батып кеткен, қауіп төндіреді деп анықталған кемені меншік иесінің есебінен жою үшін қандай да бір құтқарушымен немесе басқа тұлғамен келісімшарт жасай алады. Мұндай жою басталғанға дейін қатысы бар мемлекет бұл жоюдың теңіз ортасының қауіпсіздігі мен қорғалуы пайымдары ескеріле отырып, жүзеге асырылуын қамтамасыз ету үшін қажетті шамада ғана мұндай жоюдың шарттарын белгілей алады.

5-бап Суға батып кеткен кемелер туралы хабарлар

1 Қатысушы мемлекет өзінің туын көтеріп жүзіп жүрген кеменін капитанынан және операторынан осы кеменің өз нәтижесінде кеме суға батып кеткен теңіз авариясына тартылу жағдайлары туралы қатысы бар мемлекетке дереу хабарлауды талап етеді. Кеменің не капитанының, не операторының осы бапта көзделген хабар жіберу міндетін орындауына қарай, олардың екіншісі хабар жіберуге міндетті болмайды.

2 Мұндай хабарлар тіркелген меншік иесінің негізгі коммерциялық кәсіпорнының атауы мен орналасқан жерін және қатысы бар мемлекет 6-бапқа сәйкес, суға батып кеткен кеменің қауіп төндіретін-төндірмейтінін анықтауы үшін қажетті барлық тиісті ақпаратты, оның ішінде:

a) суға батып кеткен кеменің дәл жатқан жерін;

b) суға батып кеткен кеменің типін, өлшемдерін және конструкциясын;

c) суға батып кеткен кеменің бүліну сипатын және оның жай-күйін;

d) жүктің, әсіресе, кез келген қауіпті және зиянды заттардың сипаты мен санын; және

e) бункерлік отынды және жағармайды қоса алғанда, борттағы мұнай өнімдерінің саны мен типтерін қамтуға тиіс.

6-бап Қауіптілікті анықтау

Суға батып кеткен кеменің қауіп төндіретін-төндірмейтінін анықтау кезінде қатысы бар мемлекет мынадай факторларды:

a) суға батып кеткен кеменің типін, өлшемдерін және конструкциясын;

b) сол аудандағы судың тереңдігін;

c) сол аудандағы судың көтерілу деңгейлері мен ағысын;

d) Ұйым қабылдаған нұсқаулыққа сәйкес белгіленген және жағдайға қарай тағайындалған аса осал теңіз аудандарын, не 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясының 211-бабының 6-тармағына сәйкес өзіне қатысты арнайы міндетті шаралар қабылданған айрықша экономикалық аймақтың нақты белгіленген ауданын;

e) кеме қатынасы жолдарының немесе белгіленген қозгалыс жолақтарының жақындығын;

f) кемелер қозғалысының тығыздыгы мен жиілігін;

g) қозғалыс типін;

һ) суға батып кеткен кемедегі жүктің сипаты мен санын, суға батып кеткен кеменің бортындағы мұнай өнімдерінің (мысалы, бункерлік отынның және жағармайдың) саны мен типтерін және әсіресе, теңіз ортасына жүк түскен немесе мұнай өнімдері төгілген жағдайда келтірілуі мүмкін залалды;

і) порт құрылыс жайларының осалдығын;

j) басым метеорологиялық және гидрографиялық жағдайларды;

k) осы ауданның суасты топографиясын;

l) судың ең аз астрономиялық көтерілуі кезінде суға батып кеткен кеменің су үстіндегі немесе астындағы биіктігін;

m) суға батып кеткен кеменің акустикалық және магниттік профильдерін;

n) жағалаудағы қондырғылардың, құбыржолдардың, телекоммуникация кәбілдерінің және соған ұқсас конструкциялардың жақындығын; және

о) суға батып кеткен кемені жою қажеттігін туындата алатын кез келген өзге де мән-жайларды назарға алуға тиіс.

7-бап Суға батып кеткен кемелердің жатқан жерін анықтау

1 Қатысы бар мемлекет суға батып кеткен кеме туралы хабарды алған соң теңізде жүзушілерге және мүдделі мемлекеттерге суға батып кеткен кеменің сипаты мен жатқан жері туралы жедел түрде ескерту үшін мемлекеттер мен ұйымдардың қайырымды қызметтерін қоса алғанда, іс жүзінде мүмкін боларлық барлық құралды пайдаланады.

2 Егер қатысы бар мемлекеттің суға батып кеткен кеме қауіп төндіреді деп ойлауына негізі болса, ол суға батып кеткен кеменің дәл жатқан жерін анықтау үшін іс жүзінде мүмкін боларлық барлық шараның қабылдануын қамтамасыз етеді.

8-бап Суға батып кеткен кемелерді белгілеу

1 Егер қатысы бар мемлекет суға батып кеткен кеме қауіп төндіреді деп айқындаса, бұл мемлекет суға батып кеткен осы кемені белгілеу үшін ақылға қонымды барлық шараның қабылдануын қамтамасыз етеді.

2 Суға батып кеткен кемені белгілеу кезінде нұсқағыштардың суға батып кеткен кеме жатқан ауданда қолданылатын, халықаралық тұрғыдан танылған навигациялық қоршаулар жүйесіне жауап беруі үшін іс жүзінде мүмкін боларлық барлық шара қабылданады.

3 Қатысы бар мемлекет тиісті навигациялық басылымдарды қоса алғанда, барлық тиісті құралдарды пайдалану арқылы суға батып кеткен кемені белгілеу туралы мәліметтерді таратады.

9-бап Суға батып кеткен кемелердің жойылуын жеңілдету жөніндегі шаралар

1 Егер қатысы бар мемлекет суға батып кеткен кеме қауіп төкдіреді деп айқындаса, бұл мемлекет дереу:

а) кеменің тіркелген мемлекетіне және тіркелген меншік иесше хабарлайды; және

b) кеменің тіркелген мемлекетімен және суға батып кеткен кемеге қатысы бар басқа мемлекеттермен суға батып кеткен кемеге қатысты қабылдануы қажет шаралар бойынша консультацияларға кіріседі.

2 Тіркелген меншік иесі қауіп төндіреді деп айқындалған, суға батып кеткен кемені жояды.

3 Егер суға батып кеткен кеме кауіп төндіреді деп айқындалса, оның тіркелген меншік иесі немесе басқа мүдделі тарап қатысы бар мемлекеттің құзыретті органына 12-бапта талап етілгендей, сақтандырудың дәлелдемесін немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз етуді ұсынады.

4 Тіркелген меншік иесі қауіп төндіреді деп айқындалған, суға батып кеткен кемені жою үшін меншік иесінің есебінен қандай да бір құтқарушымен немесе басқа тұлғамен келісімшарт жасай алады. Мұндай жою басталғанға дейін қатысы бар мемлекет бұл жоюдың теңіз ортасының қауіпсіздігі мен қорғалуы пайымдары ескеріле отырып, жүзеге асырылуын қамтамасыз ету үшін қажетті шамада ғана мұндай жоюдың шарттарын белгілей алады.

5 2 және 4-тармақтарда аталған жою басталғаннан кейін қатысы бар мемлекет бұл жоюдың теңіз ортасының қауіпсіздігі мен қорғалуы пайымдары ескеріле отырып, тиімді түрде жүзеге асырылуын қамтамасыз ету үшін қажетті шамада ғана осы жоюға араласа алады.

6 Қатысы бар мемлекет:

a) 6-бапқа сәйкес айқындалған қауіптілік сипатын назарға ала отырып, өзінің барысында тіркелген меншік иесі суға батып кеткен кемені жоюға тиіс болатын, ақылға қонымды мерзімді белгілейді;

b) тіркелген меншік иесіне өзі белгілеген мерзім туралы жазбаша нысанда хабарлайды және егер тіркелген меншік иесі суға батып кеткен кемені сол мерзім ішінде жоймаса, өзінің суға батып кеткен кемені тіркелген меншік иесінің есебінен жоя алатынын көрсетеді; және

c) егер қауіп аса елеулі болған жағдайда, тіркелген меншік иесіне өзінің дереу араласу ниеті туралы жазбаша нысанда хабарлайды.

7 Егер тіркелген меншік иесі суға батып кеткен кемені 6 а) тармаққа сәйкес белгіленген мерзім ішінде жоймаса немесе егер тіркелген меншік иесімен байланыс орнату мүмкін болмаса, қатысы бар мемлекет суға батып кеткен кемені теңіз ортасының қауіпсіздігі мен қорғалуы пайымдарын ескере отырып, барынша ыңғайлы және жылдам қолжетімді құралдармен жоя алады.

8 Шұғыл іс-қимыл жасау қажет болған және қатысы бар мемлекет кеменің тіркелген мемлекеті мен тіркелген меншік иесіне тиісті түрде хабарлаған жағдайларда, ол суға батып кеткен кемені теңіз ортасының қауіпсіздігі мен қорғалуы пайымдарын ескере отырып, барынша ыңғайлы және жылдам қолжетімді қүралдармен жоя алады.

9 Қатысушы мемлекеттер өздерінің тіркелген меншік иелерінің 2 және 3-тармақтардың ережелерін орындауын қамтамасыз ету мақсатында өздерінің ұлттық заңнамасына сәйкес тиісті шаралар қабылдайды.

10 Қатысушы мемлекеттер бұл талап етілген кезде қатысы бар мемлекеттің 4 - 8-тармақтарға сәйкес әрекет етуіне рұқсат береді.

11 Қатысы бар мемлекет осы бапта аталған ақпаратты 5-баптың 2-тармағында аталған хабарларда көрсетілген тіркелген меншік иесіне береді.

10-бап Меншік иесінің жауапкершілігі

1 Егер тіркелген меншік иесі өзінің нәтижесінде кеме суға батып кеткен теңіз авариясы:

a) соғыс қимылдарының, қастандық әрекеттерінің, азаматтық соғыстың, көтерілістің немесе өзінің сипаты бойынша айрықша, болмай қоймайтын және еңсерілмейтін дүлей құбылыстың нәтижесі болып табылғанын;

b) үшінші тұлғалардың залал келтіру ниетімен жасаған әрекеттерінен немесе әрекетсіздігінен тұтастай туындағанын; немесе

c) осы функцияны орындау кезінде үкіметтің немесе от-жарықтарды немесе басқа да навигациялық құралдарды дұрыс күйінде ұстауға жауапты басқа органның салғырттығынан немесе өзге де құқыққа сыйымсыз әрекеттерінен тұтастай туындағанын дәлелдей алмаса, тіркелген меншік иесі 11-баптың ережелерін сақтай отырып, тиісінше 7, 8 және 9-баптарға сәйкес суға батып кеткен кеменің жатқан жерін анықтау, оны белгілеу және жою шығыстарына жауапты болады.

2 Осы Конвенцияда ешнәрсе тіркелген меншік иесінің кез келген қолданылатын ұлттық немесе халықаралық режимнің, мысалы түзетулерімен қоса 1976 жылғы Теңіз талаптары бойынша жауаптылықты шектеу туралы конвенцияның негізінде өз жауаптылығын шектеу құқығын қозғамайды.

3 Тіркелген меншік иесіне 1-тармақта аталған шығыстарды өтеу туралы осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес келетінінен басқа, ешқандай талап қойылмайды. Бұл 3-баптың 2-тармағына сәйкес хабарлама жасаған қатысушы мемлекеттің аумақтық теңізді қоса алғанда, өзінің аумағында жатқан, суға батып кеткен кемелерге қатысты осы Конвенцияға сәйкес жатқан жерін анықтауға, белгілеуге және жоюға қатысты құкықтары мен міндеттемелерінен өзге құқықтары мен міндеттемелерін қозғамайды.

4 Осы Конвенцияда ешнәрсе үшінші тұлғаларға регресс құқығын қозғамайды.

11-бап Жауапкершіліктен ерекшеліктер

1 Тіркелген меншік иесі, егер 10-баптың 1-тармағында аталған шығыстар үшін жауаптылық, тиісті конвенцияның қолданылу және күшінде болу шартымен, мыналарға:

a) түзетулерімен қоса 1969 жылғы Мұнаймен ластанудан келтірілген залал үшін азаматтық жауаптылық туралы халықаралық конвенцияға;

b) түзетулерімен қоса 1996 жылғы Қауіпті және зиянды заттарды теңіз арқылы тасымалдауға байланысты залал үшін жауаптылық және өтемақы туралы халықаралық конвенцияға;

c) түзетулерімен қоса 1960 жылғы Ядролық энергия саласында үшінші тұлғалар алдындағы жауаптылық туралы конвенцияға немесе түзетулерімен қоса 1963 жылғы Ядролық залал үшін азаматтық жауаптылық туралы Вена конвенциясына не ядролық залал үшін жауаптылықтың шектелуін реттейтін немесе оған тыйым салатын ұлттық заңнамаға; немесе

d) түзетулерімен қоса 2001 жылғы Бункерлік отынмен ластаудан болған залал үшін азаматтық жауаптылық туралы халықаралық конвенцияға қайшы келетін болса, осы Конвенцияға сәйкес мұндай шығыстар үшін сол шамада да жауапты болмайды.

2 Осы Конвенцияның негізінде қабылданатын шаралар қолданылатын ұлттық заңнаманың немесе халықаралық конвенцияның күшіне орай құтқару ретінде қарастырылатындай шамада, мұндай заңнама немесе конвенция құтқарушыларға төленетін сыйақы немесе өтемақы мәселелеріне осы Конвенцияның қағидаларынан ерекшелік тәртібімен қатысты қолданылады.

12-бап Міндетті сақтандыру немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз ету

1 Жалпы сыйымдылыгы 300 және одан да көп, қатысушы мемлекеттің туымен жүзетін кеменің тіркелген меншік иесі осы Конвенцияның негізінде өзінің жауапкершілігін жабу үшін сақтандыруды жүзеге асыруға немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз етуді, мысалы, жауапкершілікті шектеудің қолданылатын ұлттық немесе халықаралық режиміне сәйкес өз жауапкершілігінің шегіне тең, бірақ кез келген жагдайда да, түзетулерімен қоса 1976 жылғы Теңіз талаптары бойынша жауапкершілікті шектеу туралы конвенцияның 6-бабының 1 Ь) тармағына сәйкес есептелетін сомадан аспайтын сомаға банктің немесе соған ұқсас мекеменің кепілдігін ұсынуға тиіс.

2 Кеме тіркелген мемлекеттің тиісті органы 1-тармақтың талаптары орындалғанын анықтағаннан кейін жалпы сыйымдылығы 300 және одан да көп әрбір кемеге осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес күші бар, сақтандырудың немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз етудің бар екенін куәландыратын куәлікті береді. Қатысушы мемлекетте тіркелген кемеге қатысты мұндай куәлікті кеме тіркелген мемлекеттің тиісті органы береді немесе куәландырады; қатысушы мемлекетте тіркелмеген кемеге қатысты куәлікті кез келген қатысушы мемлекеттің тиісті органы беруі немесе куәландыруы мүмкін. Міндетті сақтандыру туралы бұл куәлік нысаны бойынша осы Конвенцияға қосымшада келтірілген үлгіге сәйкес келуге және онда мынадай мәліметтер:

a) кеменің атауы, шақыру сигналы және тіркеу порты;

b) кеменің жалпы сыйымдылығы;

c) тіркелген меншік иесінің негізгі коммерциялық кәсіпорнының атауы және орналасқан жері;

d) кеменің ИМО берген айырым нөмірі;

e) қамтамасыз етудің түрі мен қолданылу мерзімі;

f) сақтандырушының немесе қамтамасыз етуді ұсынған басқа адамның негізгі коммерциялық кәсіпорнының атауы және орналасқан жері және тиісті жағдайларда сақтандыруды жүзеге асырған немесе қамтамасыз етуді ұсынған кәсіпорынның орналасқан жері;

g) сақтандырудың немесе өзге қамтамасыз етудің қолданылу мерзімінен аспайтын куәліктің қолданылу мерзімі қамтылуға тиіс.

3 а) Қатысушы мемлекет өзі таныған мекемені немесе ұйымды 2-тармақта аталған куәлікті беруге уәкілетті ете алады. Мұндай мекеме немесе ұйым бұл мемлекетке әрбір куәліктің берілгені туралы хабарлайды. Кез келген жағдайда қатысушы мемлекет осылайша берілген куәліктің толықтығы мең дәлдігіне толық кепілдік береді және осы міндеттемені орындау үшін қажетті шараларды қабылдауға міндеттенеді.

b) Қатысушы мемлекет Бас хатшыны:

i) осы қатысушы мемлекет таныған мекеменің немесе ұйымның нақты міндеттері және оларға берілген өкілеттіктердің шарттары;

ii) мүндай өкілеттіктердің кері қайтарып алынғаны; және

iii) мұндай өкілеттіктер немесе осындай өкілеттіктерді кері қайтарып алу қолданыла бастайтын күн туралы хабардар етеді.

Берілген өкілеттіктер Бас хатшыға осы мақсатта хабарлама жасалған күннен бастап кемінде үш айдан кейін қолданыла бастайды.

c) Осы тармаққа сәйкес куәлікті беруге уәкілеттік берілген мекеме немесе ұйым, егер осы куәліктер берілген шарттар сақталмаса, кем дегенде оларды кері қайтарып алуға уәкілетті болуға тиіс. Кез келген жағдайда да мекеме немесе ұйым өзінің атынан куәлік берілген мемлекетке мұндай кері қайтарып алу туралы хабарлайды.

4 Куәлік ол берілетін мемлекеттің ресми тілінде немесе тілдерінде жасалады. Егер бұл тіл ағылшын, испан немесе француз тілі болып табылмаса, мәтіннің осы тілдердің біреуіне аудармасы болуға тиіс және егер мемлекет осындай шешім қабылдаса, бұл мемлекеттің ресми тілі (тілдері) пайдаланылмауы мүмкін.

5 Куәлік кеменің бортында сақталады, ал оның көшірмесі кеме тізілімін жүргізетін органға немесе егер кеме қатысушы мемлекетте тіркелмеген болса – куәлік берілген немесе куәландырылған мемлекеттің органына сақтауға тапсырылады.

6 Сақтандыру немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз ету, егер оның қолданысы 5-тармақта көрсетілген орган куәліктің күшін жойған немесе бұл кезеңге жаңа куәлік берілген жағдайлардан басқа ретте, осы органға осындай тоқтату туралы хабарлама жасалған күннен бастап үш ай өткенге дейін 2-тармаққа сәйкес куәлікте көрсетілген сақтандырудың немесе қамтамасыз етудің қолданылу мерзімі өткеннен өзге себептер бойынша тоқтатылуы мүмкін болса, осы баптың талаптарын қанағаттандырмайды. Алдыңғы ережелер өз нәтижесінде сақтандыру немесе қамтамасыз ету осы баптың талаптарын қанағаттандыруды тоқтататын кез келген өзгеріске осыған ұқсас түрде қолданылады.

7 Осы баптың ережелерін сақтай отырып және тіркелген меншік иелерінің қаржылық жауапкершілігіне қатысты Ұйым қабылдаған кез келген нүсқаулықты ескере келе, кеме тіркелген мемлекет куәлікті беру және қолдану шарттарын айқындайды.

8 Осы Конвенциядағы ешнәрсе қатысушы мемлекеттің осы Конвенцияның мақсаттары үшін сақтандырушылардың немесе қаржылық қамтамасыз етуді ұсынған басқа тұлғалардың қаржылық жағдайына қатысты басқа мемлекеттерден немесе Ұйымнан немесе өзге халықаралық ұйымдардан алынған ақпаратқа сүйенуіне кедергі келтіруші ретінде түсіндірілмейді. Мұндай жағдайларда осындай ақпаратқа сүйенетін қатысушы мемлекет 2-тармақта талап етілетін, куәлік беруші мемлекет ретінде өз жауапкершілігінен босатылмайды.

9 Қатысушы мемлекеттің құзыреті шегінде берілген немесе куәландырылған куәліктерді осы Конвенцияның максаттары үшін басқа қатысушы мемлекеттер мойындайды және басқа қатысушы мемлекеттер өздері берген немесе куәландырған куәліктер сияқты, тіпті, егер олар қатысушы мемлекетте тіркелмеген кемеге қатысты берілген немесе куәландырылған болса да, дәл сондай күшке ие деп қарастырады. Қатысушы мемлекет, егер ол куәлікте көрсетілген сақтандырушы немесе кепіл осы Конвенцияда жүктелген міндеттемелерді қаржылық жағынан орындауға қабілетсіз деп есептесе, кез келген сәтте куәлікті берген немесе куәландырған мемлекетке консультация туралы өтініш жасай алады.

10 Осы Конвенцияның негізінде туындайтын шығындарды өтеу туралы кез келген талап тікелей тіркелген меншік иесінің жауаптылығын сақтандырушыға немесе қаржылық қамтамасыз етуді ұсынған өзге тұлғаға қойылуы мүмкін. Мұндай жағдайда жауапкер тіркелген меншік иесінің сілтеме жасауға құқығы болатын (тіркелген меншік иесі кәсіпорнының банкроттығына немесе таратылуына сілтеме жасаудан басқа) қарсылықтарды, оған қоса кез келген қолданыстағы ұлттық немесе халықаралық режимге сәйкес жауапкершіліктің шектелуін ұсына алады. Бұдан бөлек, тіпті, егер тіркелген меншік иесінің өз жауапкершілігін шектеуге құқығы болмаса да, жауапкер жауапкершілікті 1-тармаққа сәйкес жүзеге асырылуға немесе берілуге тиіс сақтандыру немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз ету сомасына тең сомаға дейін шектей алады. Сонымен қатар, жауапкер өзін қорғау үшін теңіз авариясы тіркелген меншік иесінің пиғылы салдарынан туындады деген қарсылықты пайдалана алады, бірақ ол өзіне қарсы тіркелген меншік иесі қозғаған істе сілтеме жасауға құқығы болатын ешқандай басқа қорғау құралдарын пайдалана алмайды. Жауапкердің барлық жағдайда да тіркелген меншік иесін тең жауап беруші ретінде іске қатыстыруды талап етуге құқығы бар.

11 Қатысушы мемлекет, егер осы бап қолданылатын, өзінің туының астында жүзуге құқығы бар кеменің 2 немесе 14-тармаққа сәйкес берілген куәлігі болмаса, оны пайдалануға рұқсат бермейді.

12 Әрбір қатысушы мемлекет осы баптың ережелерін сақтай отырып, өзінің ұлттық заңнамасына сәйкес, тіркелу орнына қарамастан, өзінің аумағындағы портқа кіретін немесе одан шығатын не өзінің аумақтық теңізіндегі жағалау құрылысжайына келетін немесе одан кететін, жалпы сыйымдылығы 300 және одан да коп болатын әрбір кемеге қатысты l-тармақтың талаптарына сәйкес келетін сақтандырудың немесе өзгеше қамтамасыз етудің болуын қамтамасыз етеді.

13 2-тармақта талап етілетін куәлікті беретін қатысушы мемлекет Бас хатшыны өзінің куәліктің бар екенін куәландыратын және қатысушы мемлекеттердің 12-тармаққа сәйкес өз міндеттемелерін орындауына мүмкіндік беретін, барлық қатысушы мемлекетке қолжетімді тіркеуді электрондық нысанда жүргізетіні туралы хабар дар еткен жағдайда, 5-тармақтың ережелеріне қарамастан, қатысушы мемлекет Бас хатшыны өз аумағындагы портқа кіретін немесе одан шығатын не өзінің аумақтық теңізіндегі жағалау құрылысжайына келетін немесе одан кететін кемелер 12-тармақтың мақсаттары үшін өз бортында 2-тармақ талап ететін куәліктің болуына немесе оны көрсетуге міндетті емес екені туралы хабар дар етеді.

14 Егер қатысушы мемлекетке тиесілі кемеге қатысты сақтандыру немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз ету ұсынылмаса, мұндай кемеге осы баптың оған қатысты ережелері қолданылмайды, бірақ бұл кеменің кеме тіркелген мемлекеттің тиісті органы берген, кеменің осы мемлекеттің меншігі болып табылатынын және кеменің жауапкершілігі 1-тармақта жазылған шектерде қамтамасыз етілгенін куәландыратын куәлігі болуға тиіс. Мұндай куәлік мүмкін болғанша, 2-тармақта көзделген үлгіге сәйкес келуге тиіс.

13-бап Талап қоюдың ескіруі

Осы Конвенцияда көзделген шығыстарды өтету құқығы, егер талап осы Конвенцияға сәйкес қауіп анықталған күнінен бастап үш жыл ішінде оның ережелері негізінде қойылмаса, өтеледі. Алайда ешбір жағдайда да талап өз нәтижесінде кеме суға батып кеткен теңіз авариясы болған күннен бастап алты жыл еткен соң қойыла алмайды. Егер бұл теңіз авариясы бірқатар оқиғалардан тұратын болса, онда алты жылдық мерзім осы оқиғалардың біріншісінің күнінен бастап есептеледі.

14-бап Түзетулер туралы ережелер

1 Ұйым қатысушы мемлекеттердің кемінде үштен бірінің өтініші бойынша осы Конвенцияны қайта қарау немесе оған түзетулер енгізу мақсатында қатысушы мемлекеттердің конференциясын шақырады.

2 Осы Конвенцияға түзетулер күшіне енген күннен кейін осы Конвенцияның міндетті екеніне білдірілген кез келген келісім осындай түзетуі бар осы Конвенцияға қатысты болып есептеледі.

15-бап Дауларды реттеу

1 Егер екі немесе одан көп қатысушы мемлекеттің арасында осы Конвенцияны түсіндіруге немесе қолдануға қатысты дау туындаса, олар бұл дауды, ең алдымен, келіссөздер, сұрау салулар, делдалдық, келісу рәсімі, төрелік, сот реттеуі, өңірлік органдарға немесе уағдаластықтарға жүгіну жолымен не өздерінің таңдауы бойынша басқа да бейбіт құралдармен реттеуге ұмтылады.

2 Егер, бір қатысушы мемлекет екінші қатысушы мемлекетті өздерінің арасында даудың бар екені туралы хабардар еткеннен кейін он екі айдан аспайтын ақылға қонымды уақыт кезеңі ішінде дауды реттеу мүмкін болмаса, даудағы тараптар-мемлекеттердің 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясының қатысушы мемлекеттері болып табылатынына-табылмайтынына қарамастан, mutatis mutandis 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясының XV бөлігінде келтірілген, дауларды реттеуге қатысты ережелер қолданылады.

3 Егер қатысушы мемлекет осы Конвенцияны ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе оған қосылу кезінде немесе содан кейін кез келген уақытта осы Конвенциядан туындайтын дауларды реттеу мақсаты үшін 287-бапқа сәйкес өзге рәсімді таңдамаса, осы Конвенцияның және 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясының қатысушы мемлекеті соңғысының 287-бабына сәйкес таңдаған кез келген рәсім осы бапқа сәйкес дауларды реттеуге қолданылады.

4 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі - конвенциясының қатысушысы болып табылмайтын осы Конвенцияның қатысушы мемлекеті осы Конвенцияны ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе оған қосылу кезінде не содан кейін кез келген уақытта осы бапқа сәйкес дауларды реттеу мақсаты үшін 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясы 287-бабының 1-тармағында көрсетілген құралдардың бірін немесе көбісін жазбаша өтініш беру арқылы таңдай алады. 287-бап осындай өтінішке, сондай-ақ мұндай мемлекет қолданыстағы өтініште қамтылмаған тарап болып табылатын дауға қолданылады. 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясының V және VII қосымшаларына сәйкес келісу рәсімі мен төреліктің мақсаты үшін мұндай мемлекеттің осы Конвенциядан туындайтын дауларды реттеу үшін V қосымшаның 2-бабында және VII қосымшаның 2-бабында аталған тізімге қосу үшін делдалдар мен төрешілерді тағайындауға құқығы бар.

5 3 және 4-тармақтарға сәйкес жасалған мәлімдеме Бас хатшыға сақтауға тапсырылады, ол оның көшірмелерін қатысушы мемлекеттерге береді.

16-бап Басқа конвенциялар мен халықаралық келісімдерге қатысы

Осы Конвенциядағы ешнәрсе кез келген мемлекеттің 1982 жылғы Біріккен Ұлттар Ұйымының Теңіз құқығы жөніндегі конвенциясы және әдеттегі халықаралық теңіз құқығы негізіндегі құқықтары мен міндеттемелерін қозғамайды.

17-бап Қол қою, ратификациялау, қабылдау, бекіту және қосылу

1 Осы Конвенция 2007 жылғы 19 қарашадан бастап 2008 жылғы 18 қарашаға дейін Ұйымның штаб-пәтерінде қол қою үшін ашық және содан кейін қосылу үшін ашық болады.

a) Мемлекеттер:

i) ратификациялауға, қабылдауға немесе бекітуге қатысты ескертпесіз қол қою; немесе

ii) кейіннен ратификациялау, қабылдау немесе бекіту арқылы ратификациялауға, қабылдауға немесе бекітуге қатысты ескертпесімен қол қою; немесе

iii) қосылу арқылы осы Конвенцияның өздері үшін міндетті екеніне өз келісімін білдіре алады.

b) Ратификациялау, қабылдау, бекіту немесе қосылу Бас хатшыға тиісті құжатты сақтауға тапсыру арқылы жүзеге асырылады.

18-бап Күшіне енуі

1 Осы Конвенция он мемлекет не оған ратификациялауға, қабылдауға немесе бекітуге қатысты ескертпесіз қол қойған, не ратификациялау грамотасын немесе қабылдау, бекіту немесе қосылу туралы құжатты Бас хатшыға сақтауға тапсырған күннен кейін он екі айдан соң күшіне енеді.

2 Осы Конвенцияны ратификациялаған, қабылдаған, бекіткен немесе оның күшіне енуі үшін 1-тармақта көрсетілген шарттарды орындағаннан кейін оған қосылған кез келген мемлекет үшін осы Конвенция мұндай мемлекеттің тиісті құжатты сақтауға тапсырған күнінен кейін үш ай өткен соң, бірақ 1-тармаққа сәйкес осы Конвенция күшіне енгеннен кейін күшіне енеді.

19-бап Денонсация

1 Осы Конвенцияны кез келген қатысушы мемлекет осы мемлекет үшін ол күшіне енген күннен кейін бір жыл өткен соң кез келген уақытта денонсациялай алады.

2 Денонсация Бас хатшыға денонсациялау туралы құжатты сақтауға тапсыру арқылы жүзеге асырылады.

3 Денонсация Бас хатшы денонсациялау туралы құжатты алғаннан кейін бір жыл өткен соң немесе осы құжатта көрсетілуі мүмкін осындай ұзақ мерзім өткен соң күшіне енеді.

20-бап Депозитарий

1 Осы Конвенция Бас хатшыға сақтауға тапсырылады.

2 Бас хатшы:

а) осы Конвенцияға қол қойған және оған қосылған барлық мемлекетке:

i) күндерін корсете отырып, әрбір жацадан қол қою немесе ратификациялау грамотасының немесе қабылдау, бекіту немесе қосылу туралы құжаттың сақтауға тапсырылғаны;

ii) осы Конвенцияның күшіне енген күні;

iii) сақтауға тапсырылу күнін және денонсацияның күшіне ену күнін көрсете отырып, осы Конвенцияны денонсациялау туралы кез келген құжаттың сақтауға тапсырылғаны; және

iv) осы Конвенцияның негізінде алынған басқа да мәлімдемелер мен хабарламалар туралы хабарлайды;

b) осы Конвенцияға қол қойған немесе оған қосылған барлық мемлекетке осы Конвенцияның куәландырылған көшірмелерін жібереді.

3 Осы Конвенция күшіне енген бойда Бас хатшы мәтіннің куәландырылған көшірмесін Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес тіркеу және жариялау үшін Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысына жібереді.

21-бап Тілдер

Осы Конвенция ағылшын, араб, испан, қытай, орыс және француз тілдерінде бір төлнұсқа данада жасалды әрі барлық мәтін бірдей теңтүпнұсқалы болып табылады.

Екі мың жетінші жылғы он сегізінші мамырда НАЙРОБИДЕ жасалды.

Осыны КУӘЛАНДЫРУ үшін бұған өздерінің тиісті үкіметтері тиісті түрде уәкілеттік берген төмендегі қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

ҚОСЫМША

СУҒА БАТЫП КЕТКЕН КЕМЕЛЕРДІ ЖОЮ ҮШІН ЖАУАПКЕРШІЛІКТІ САҚТАНДЫРУ НЕМЕСЕ ӨЗГЕШЕ ҚАРЖЫЛЫҚ ҚАМТАМАСЫЗ ЕТУ ТУРАЛЫ КУӘЛІК

Суға батып кеткен кемелерді жою туралы 2007 жылғы Найроби халықаралық конвенциясының 12-бабының ережелеріне сәйкес берілді

Кеменің атауы	Жалпы сыйымдылығы	Шақыру сигналы	Кеменің ИМО берген айырым нөмірі	Тіркеу порты	Тіркелген меншік иесінің негізгі коммерциялық кәсіпорнының атауы және толық мекенжайы

Осы арқылы жоғарыда аталған кеменің Суға батып кеткен кемелерді жою туралы 2007 жылғы Найроби халықаралық конвенциясының 12-бабының талаптарын қанағаттандыратын сақтандыру полисі немесе өзгеше қаржылық қамтамасыз етуі бар екені куәландырылады.

Қамтамасыз ету түрі…………………………………………………………………………

Қамтамасыз етудің қолданылу мерзімі…………………………………………………….

Сақтандырушының (сақтандырушылардың) және/немесе кепілдің (кепілдердің) атауы және мекенжайы……………………………………………………………………………………….

Атауы……………………………………………………………………………………………

Мекенжайы……………………………………………………………………………………..

Осы куәлік……………………………………………………………………..дейін жарамды

………………………………………………………Үкіметі берді және куәландырды.

(мемлекеттің толық атауы)

НЕМЕСЕ

Егер қатысушы мемлекет 12-баптың 3-тармағының ережелерін пайдалануды қаласа, мынадай мәтін пайдаланылуға тиіс:

Осы куәлікті…………………….(мемлекеттің толық атауы) Үкіметінің уәкілеттік беруі бойынша………………………………….(мекеменің немесе ұйымның толық атауы) берді

……………………. ………………………..

(орны) (күні)

	..............................................................................................
	(куәлікті берген немесе куәландырылған ресми адамның қолы және лауазымы)

Ескерту:

1 Мемлекеттің атауын көрсеткен кезде қалауы бойынша куәлік берілген елдің мемлекеттік билігінің құзыретті органын атауға болады.

2 Егер қамтамасыз етудің жалпы сомасы бірнеше көзден ұсынылған қамтамасыз етуден тұрса, олардың әрқайсысының сомасын көрсету керек.

3 Егер ұсынылған қамтамасыз ету біркелкі болмаса, онда олар санамалануға тиіс.

4 "Қамтамасыз етудің қолданылу мерзімі" жазбасында осы қамтамасыз ету күшіне енетін күн болуға тиіс.

5 Сақтандырушының (сақтандырушылардың) және/немесе кепілдің (кепілдердің) "мекенжайы" жазбасы сақтандырушының (сақтандырушылардың) және/немесе кепілдің (кепілдердің) негізгі коммерциялық кәсіпорнының орналасқан жерін көрсетуге тиіс. Тиісті жағдайларда сақтандыруды жүзеге асырған немесе басқа қамтамасыз етуді ұсынған кәсіпорынның орналасқан жері көрсетілуге тиіс.

О ратификации Найробийской международной конвенции об удалении затонувших судов 2007 года

Закон Республики Казахстан от 31 марта 2021 года № 25-VII ЗРК.

Ратифицировать Найробийскую международную конвенцию об удалении затонувших судов 2007 года, совершенную в Найроби 18 мая 2007 года.

Президент Республики Казахстан

К. ТОКАЕВ

Найробийская международная конвенция
об удалении затонувших судов 2007 года

ГОСУДАРСТВА-УЧАСТНИКИ НАСТОЯЩЕЙ КОНВЕНЦИИ,

СОЗНАВАЯ тот факт, что затонувшие суда, если они не удалены, могут представлять опасность для судоходства или морской среды,

БУДУЧИ УБЕЖДЕНЫ в необходимости принять единообразные международные правила и процедуры с целью обеспечить быстрое и эффективное удаление затонувших судов и выплату компенсации за связанные с этим расходы,

ОТМЕЧАЯ, что многие затонувшие суда могут находиться на территории государств, включая территориальное море,

ПРИЗНАВАЯ преимущества, которые дает унификация правовых режимов, регулирующих ответственность в отношении удаления опасных затонувших судов,

УЧИТЫВАЯ важность Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву, принятой в Монтего-Бее 10 декабря 1982 года, и обычного международного морского права, а также вытекающую из этого необходимость осуществлять настоящую Конвенцию в соответствии с такими положениями,

СОГЛАСИЛИСЬ о нижеследующем:

Статья 1
Определения

Для целей настоящей Конвенции:

1 "Район действия Конвенции" означает исключительную экономическую зону государства-участника, установленную в соответствии с международным правом, либо, если государство-участник не установило такую зону, район, находящийся за пределами территориального моря этого государства и прилегающий к нему, установленный этим государством в соответствии с международным правом и простирающийся не более чем на 200 морских миль, отсчитываемых от исходных линий, от которых отмеряется ширина его территориального моря.

2 "Судно" означает морское судно любого типа и включает суда на подводных крыльях, суда на воздушной подушке, подводные аппараты, плавучие средства и плавучие платформы, за исключением случаев, когда такие платформы осуществляют в местах их расположения разведку, разработку или производство минеральных ресурсов морского дна.

3 "Морская авария" означает столкновение судов, посадку на мель, другой навигационный инцидент или иное происшествие на борту судна или вне его, приведшие к материальному ущербу или неминуемой угрозе материального ущерба судну или его грузу.

4 "Затонувшее судно", являющееся результатом морской аварии, означает:

a) затонувшее или севшее на мель судно; или

b) любую часть затонувшего или севшего на мель судна, включая любой объект, который находится или находился на борту такого судна; или

c) любой объект, который был утерян с судна в море и который находится на мели, затонул или дрейфует в море; или

d) судно, которое почти затонуло или село на мель либо, как можно разумно полагать, затонет или сядет на мель, если эффективные меры по оказанию помощи находящимся в опасности судну или любому имуществу уже не принимаются.

5 "Опасность" означает любое состояние или угрозу, которые:

a) представляют опасность или препятствие для судоходства; или

b) как можно разумно полагать, приведут к серьезным вредным последствиям для морской среды или причинят ущерб побережью или связанным с ним интересам одного или более государств.

6 "Связанные с ним интересы" означают интересы прибрежного государства, непосредственно затрагиваемые затонувшим судном или которым оно угрожает, в частности:

a) деятельность на морском побережье, в портах или эстуариях, включая рыболовство, которая является существенным источником средств к существованию занятых в ней людей;

b) привлекательность для туризма и другие экономические интересы данного района;

c) здоровье прибрежного населения и благополучие данного района, включая сохранение живых ресурсов моря, флоры и фауны; и

d) прибрежная и подводная инфраструктура.

7 "Удаление" означает любую форму предотвращения, уменьшения или устранения опасности, создаваемой затонувшим судном. Слово "удалить" толкуется соответственно.

8 "Зарегистрированный собственник" означает лицо или лиц, зарегистрированных в качестве собственника судна, а при отсутствии регистрации - лицо или лиц, собственностью которых является судно на момент морской аварии. Однако в случае, когда судно принадлежит государству и эксплуатируется компанией, которая зарегистрирована в этом государстве в качестве оператора судна, "зарегистрированный собственник" означает такую компанию.

9 "Оператор судна" означает собственника судна или любую другую организацию или лицо, например управляющего или фрахтователя по бербоут-чартеру, которые приняли на себя ответственность за эксплуатацию судна от собственника судна и которые при этом согласились принять на себя все обязанности и всю ответственность, установленные Международным кодексом по управлению безопасностью с поправками.

10 "Затронутое государство" означает государство, в чьем районе действия Конвенции находится затонувшее судно.

11 "Государство регистрации судна" означает в отношении зарегистрированного судна государство, в котором судно зарегистрировано, а в отношении незарегистрированного судна - государство, под флагом которого судно имеет право плавать.

12 "Организация" означает Международную морскую организацию.

13 "Генеральный секретарь" означает Генерального секретаря Организации.

Статья 2
Цели и общие принципы

1 Государство-участник может принимать меры в соответствии с настоящей Конвенцией в отношении удаления затонувшего судна, представляющего опасность в районе действия Конвенции.

2 Меры, принимаемые затронутым государством в соответствии с пунктом 1, должны быть соразмерны опасности.

3 Такие меры не должны выходить за пределы мер, разумно необходимых для удаления представляющего опасность затонувшего судна, и должны быть прекращены, как только затонувшее судно будет удалено; они не должны без необходимости нарушать права и интересы других государств, включая государство регистрации судна, и любых заинтересованных физических или юридических лиц.

4 Применение настоящей Конвенции в пределах района действия Конвенции не дает государству-участнику право претендовать на суверенитет или суверенные права или осуществлять их в отношении какой бы то ни было части открытого моря.

5 Государства-участники стремятся к сотрудничеству, когда последствия морской аварии, результатом которой является затонувшее судно, распространяются на государство, иное чем затронутое государство.

Статья 3
Сфера применения

1 Если в настоящей Конвенции не предусмотрено иное, настоящая Конвенция применяется к затонувшим судам в районе действия Конвенции.

2 Государство-участник может распространить применение настоящей Конвенции на затонувшие суда, находящиеся в пределах его территории, включая территориальное море, с соблюдением положений пункта 4 статьи 4. В этом случае оно соответственно уведомляет Генерального секретаря во время выражения своего согласия на обязательность для него настоящей Конвенции или в любое время после этого. Сделанное государством-участником уведомление о применении настоящей Конвенции к затонувшим судам, находящимся в пределах его территории, включая территориальное море, не затрагивает прав и обязательств этого государства принимать меры в отношении затонувших судов, находящихся на его территории, включая территориальное море, иные чем установление местонахождения, обозначение и удаление в соответствии с настоящей Конвенцией. Положения статей 10, 11 и 12 настоящей Конвенции не применяются к принятым таким образом мерам, иным чем те, которые упомянуты в статьях 7, 8 и 9 настоящей Конвенции.

3 Если государство-участник сделало уведомление согласно пункту 2, "район действия Конвенции" затронутого государства охватывает территорию, включая территориальное море, этого государства-участника.

4 Сделанное согласно пункту 2 выше уведомление, если оно было сделано до вступления в силу настоящей Конвенции для данного государства, начинает действовать для этого государства-участника с момента вступления в силу. Если уведомление делается после вступления в силу настоящей Конвенции для данного государства-участника, оно начинает действовать через шесть месяцев после получения уведомления Генеральным секретарем.

5 Государство-участник, сделавшее уведомление согласно пункту 2, может отозвать его в любое время путем уведомления об отзыве, направляемого Генеральному секретарю. Такое уведомление об отзыве начинает действовать через шесть месяцев после его получения Генеральным секретарем, если в уведомлении не указывается более поздняя дата.

Статья 4
Исключения

1 Настоящая Конвенция не применяется к мерам, принимаемым на основании Международной конвенции относительно вмешательства в открытом море в случаях аварий, приводящих к загрязнению нефтью, 1969 года с поправками или Протокола о вмешательстве в открытом море в случаях загрязнения веществами, иными чем нефть, 1973 года с поправками.

2 Настоящая Конвенция не применяется к военным кораблям или другим судам, принадлежащим государству или эксплуатируемым им и используемым в данное время только для правительственной некоммерческой службы, если только это государство не примет иного решения.

3 Если государство-участник принимает решение применять настоящую Конвенцию к своим военным кораблям или другим судам, указанным в пункте 2, оно уведомляет об этом Генерального секретаря, указывая условия такого применения.

4 а) Если государство-участник сделало уведомление согласно пункту 2 статьи 3, следующие положения настоящей Конвенции не применяются к его территории, включая территориальное море:

i) пункт 4 статьи 2;

ii) пункты 1, 5, 7, 8, 9 и 10 статьи 9; и

iii) статья 15.

b) Пункт 4 статьи 9, в той мере, в какой он применяется к территории, включая территориальное море, государства-участника, читается следующим образом:

С соблюдением национального законодательства затронутого государства зарегистрированный собственник может заключить контракт с каким-либо спасателем или другим лицом для удаления затонувшего судна, которое, как было определено, представляет опасность, за счет собственника. До того как такое удаление начнется, затронутое государство может установить условия такого удаления только в той мере, в какой это необходимо для обеспечения того, чтобы удаление осуществлялось с учетом соображений безопасности и защиты морской среды.

Статья 5
Сообщения о затонувших судах

1 Государство-участник требует от капитана и оператора судна, плавающего под его флагом, незамедлительно сообщать затронутому государству о случаях, когда это судно было вовлечено в морскую аварию, результатом которой является затонувшее судно. В той мере, в какой-либо капитан, либо оператор судна выполнил предусмотренную настоящей статьей обязанность направить сообщение, другой из них не обязан направлять сообщение.

2 Такие сообщения должны содержать название и местонахождение основного коммерческого предприятия зарегистрированного собственника и всю соответствующую информацию, необходимую для того, чтобы затронутое государство определило, представляет ли затонувшее судно опасность в соответствии со статьей 6, в том числе:

a) точное местонахождение затонувшего судна;

b) тип, размеры и конструкция затонувшего судна;

c) характер повреждения затонувшего судна и его состояние;

d) характер и количество груза, в особенности любых опасных и вредных веществ; и

e) количество и типы нефтепродуктов на борту, включая бункерное топливо и смазочное масло.

Статья 6
Определение опасности

При определении того, представляет ли затонувшее судно опасность, затронутое государство должно принимать во внимание следующие факторы:

a) тип, размеры и конструкция затонувшего судна;

b) глубина воды в данном районе;

c) приливные уровни и течения в данном районе;

d) особо уязвимые морские районы, установленные и, в зависимости от случая, назначенные в соответствии с руководством, принятым Организацией, либо четко обозначенный район исключительной экономической зоны, в отношении которого были приняты специальные обязательные меры согласно пункту 6 статьи 211 Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года;

e) близость судоходных путей или установленных полос движения;

f) плотность и частота движения судов;

g) тип движения;

h) характер и количество груза на затонувшем судне, количество и типы нефтепродуктов (например, бункерного топлива и смазочного масла) на борту затонувшего судна и в особенности ущерб, который может быть причинен в случае попадания груза или нефтепродуктов в морскую среду;

i) уязвимость портовых сооружений;

j) преобладающие метеорологические и гидрографические условия;

k) подводная топография данного района;

l) высота затонувшего судна над или под водой при минимальном астрономическом приливе;

m) акустические и магнитные профили затонувшего судна;

n) близость прибрежных установок, трубопроводов, телекоммуникационных кабелей и аналогичных конструкций; и

о) любые иные обстоятельства, которые могут вызвать необходимость удаления затонувшего судна.

Статья 7
Установление местонахождения затонувших судов

1 По получении известия о затонувшем судне затронутое государство использует все практически возможные средства, включая добрые услуги государств и организаций, для того чтобы в срочном порядке предупредить мореплавателей и заинтересованные государства о характере и местонахождении затонувшего судна.

2 Если затронутое государство имеет основания полагать, что затонувшее судно представляет опасность, оно обеспечивает принятие всех практически возможных мер для установления точного местонахождения затонувшего судна.

Статья 8
Обозначение затонувших судов

1 Если затронутое государство определяет, что затонувшее судно представляет опасность, это государство обеспечивает принятие всех разумных мер для обозначения этого затонувшего судна.

2 При обозначении затонувшего судна принимаются все практически возможные меры для того, чтобы указатели отвечали международно признанной системе навигационных ограждений, применяемой в районе, где находится затонувшее судно.

3 Затронутое государство распространяет сведения об обозначении затонувшего судна посредством использования всех соответствующих средств, включая соответствующие навигационные издания.

Статья 9
Меры по облегчению удаления затонувших судов

1 Если затронутое государство определяет, что затонувшее судно представляет опасность, это государство немедленно:

a) информирует государство регистрации судна и зарегистрированного собственника; и

b) приступает к консультациям с государством регистрации судна и другими государствами, затронутыми затонувшим судном, относительно мер, которые необходимо принять в отношении затонувшего судна.

2 Зарегистрированный собственник удаляет затонувшее судно, которое, как было определено, представляет опасность.

3 Если определено, что затонувшее судно представляет опасность, зарегистрированный собственник или другая заинтересованная сторона представляют компетентному органу затронутого государства доказательство страхования или иного финансового обеспечения, как требуется статьей 12.

4 Зарегистрированный собственник может заключить контракт с каким-либо спасателем или другим лицом для удаления затонувшего судна, которое, как было определено, представляет опасность, за счет собственника. До того как такое удаление начнется, затронутое государство может установить условия такого удаления только в той мере, в какой это необходимо для обеспечения того, чтобы удаление осуществлялось с учетом соображений безопасности и защиты морской среды.

5 После начала упомянутого в пунктах 2 и 4 удаления затронутое государство может вмешиваться в удаление только в той мере, в какой это необходимо для обеспечения того, чтобы удаление эффективно осуществлялось с учетом соображений безопасности и защиты морской среды.

6 Затронутое государство:

a) устанавливает разумный срок, в течение которого зарегистрированный собственник должен удалить затонувшее судно, принимая во внимание характер опасности, определенной в соответствии со статьей 6;

b) информирует зарегистрированного собственника в письменной форме о сроке, который оно установило, и указывает, что, если зарегистрированный собственник не удалит затонувшее судно в течение этого срока, оно само может удалить затонувшее судно за счет зарегистрированного собственника; и

c) информирует зарегистрированного собственника в письменной форме о своем намерении немедленно вмешаться в случае, если опасность станет особенно серьезной.

7 Если зарегистрированный собственник не удаляет затонувшее судно в течение срока, установленного в соответствии с пунктом 6 а), или если с зарегистрированным собственником невозможно установить контакт, затронутое государство может удалить затонувшее судно наиболее практичными и быстрыми доступными средствами с учетом соображений безопасности и защиты морской среды.

8 В обстоятельствах, когда необходимо предпринять немедленные действия и затронутое государство соответственно проинформировало государство регистрации судна и зарегистрированного собственника, оно может удалить затонувшее судно наиболее практичными и быстрыми доступными средствами с учетом соображений безопасности и защиты морской среды.

9 Государства-участники принимают соответствующие меры согласно их национальному законодательству с целью обеспечить, чтобы их зарегистрированные собственники выполняли положения пунктов 2 и 3.

10 Государства-участники разрешают затронутому государству действовать согласно пунктам 4-8, когда это требуется.

11 Упомянутая в настоящей статье информация предоставляется затронутым государством зарегистрированному собственнику, указанному в сообщениях, упомянутых в пункте 2 статьи 5.

Статья 10
Ответственность собственника

1 С соблюдением положений статьи 11 зарегистрированный собственник несет ответственность за расходы на установление местонахождения, обозначение и удаление затонувшего судна согласно статьям 7, 8 и 9 соответственно, если зарегистрированный собственник не докажет, что морская авария, результатом которой является затонувшее судно:

a) явилась результатом военных действий, враждебных действий, гражданской войны, восстания или стихийного явления, исключительного по своему характеру, неизбежного и непреодолимого;

b) была всецело вызвана действиями или бездействием третьих лиц с намерением причинить ущерб; или

c) была всецело вызвана небрежностью или иными неправомерными действиями правительства или другого органа, отвечающего за содержание в порядке огней или других навигационных средств, при исполнении этой функции.

2 Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает право зарегистрированного собственника ограничить свою ответственность на основании любого применимого национального или международного режима, как например Конвенции об ограничении ответственности по морским требованиям 1976 года с поправками.

3 Никакое требование о возмещении расходов, упомянутых в пункте 1, не может быть предъявлено к зарегистрированному собственнику иначе, как в соответствии с положениями настоящей Конвенции. Это не затрагивает прав и обязательств государства-участника, которое сделало уведомление согласно пункту 2 статьи 3 в отношении затонувших судов, находящихся на его территории, включая территориальное море, иных чем права и обязательства, касающиеся установления местонахождения, обозначения и удаления в соответствии с настоящей Конвенцией.

4 Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает право регресса к третьим лицам.

Статья 11
Исключения из ответственности

1 Зарегистрированный собственник не несет ответственность согласно настоящей Конвенции за расходы, упомянутые в пункте 1 статье 10, если и в той мере, в какой ответственность за такие расходы будет противоречить:

a) Международной конвенции о гражданской ответственности за ущерб от загрязнения нефтью 1969 года с поправками;

b) Международной конвенции об ответственности и компенсации за ущерб в связи с перевозкой морем опасных и вредных веществ 1996 года с поправками;

c) Конвенции об ответственности перед третьими лицами в области ядерной энергии 1960 года с поправками или Венской конвенции о гражданской ответственности за ядерный ущерб 1963 года с поправками, либо национальному законодательству, регулирующему или запрещающему ограничение ответственности за ядерный ущерб; или

d) Международной конвенции о гражданской ответственности за ущерб от загрязнения бункерным топливом 2001 года с поправками,

при условии, что соответствующая конвенция применима и находится в силе.

2 В той мере, в какой меры, принимаемые на основании настоящей Конвенции, рассматриваются как спасание в силу применимого национального законодательства или международной конвенции, такие законодательство или конвенция применяются к вопросам вознаграждения или компенсации, выплачиваемой спасателям, в порядке исключения из правил настоящей Конвенции.

Статья 12
Обязательное страхование или иное финансовое обеспечение

1 Зарегистрированный собственник судна валовой вместимостью 300 и более, плавающего под флагом государства-участника, должен для покрытия своей ответственности на основании настоящей Конвенции осуществить страхование или предоставить иное финансовое обеспечение, например гарантию банка или аналогичного учреждения, на сумму, равную пределу его ответственности согласно применимому национальному или международному режиму ограничения ответственности, но в любом случае не превышающую сумму, исчисляемую в соответствии с пунктом 1 b) статьи 6 Конвенции об ограничении ответственности по морским требованиям 1976 года с поправками.

2 Свидетельство, удостоверяющее наличие страхования или иного финансового обеспечения, имеющего силу в соответствии с положениями настоящей Конвенции, выдается каждому судну валовой вместимостью 300 и более соответствующим органом государства регистрации судна после того, как он установит, что требования пункта 1 выполнены. В отношении судна, зарегистрированного в государстве-участнике, такое свидетельство выдается или удостоверяется соответствующим органом государства регистрации судна; в отношении судна, не зарегистрированного в государстве-участнике, оно может выдаваться или удостоверяться соответствующим органом любого государства-участника. Это свидетельство об обязательном страховании должно по форме соответствовать образцу, приведенному в приложении к настоящей Конвенции, и содержать следующие сведения:

a) название судна, его позывной сигнал и порт регистрации;

b) валовая вместимость судна;

c) наименование и местонахождение основного коммерческого предприятия зарегистрированного собственника;

d) опознавательный номер судна, присвоенный ИМО;

e) вид и срок действия обеспечения;

f) наименование и местонахождение основного коммерческого предприятия страховщика или другого лица, предоставившего обеспечение, и в соответствующих случаях местонахождение предприятия, которое осуществило страхование или предоставило обеспечение;

g) срок действия свидетельства, который не может превышать срок действия страхования или иного обеспечения.

3 а) Государство-участник может уполномочить признанные им учреждение или организацию выдавать свидетельство, упомянутое в пункте 2. Такие учреждение или организация информируют это государство о выдаче каждого свидетельства. В любом случае государство-участник полностью гарантирует полноту и точность выданного таким образом свидетельства и обязуется принять необходимые меры для выполнения этого обязательства.

b) Государство-участник уведомляет Генерального секретаря о:

i) конкретных обязанностях учреждения или организации, признанных этим государством-участником, и условиях предоставленных им полномочий;

ii) отзыве таких полномочий; и

iii) дате, с которой такие полномочия или отзыв таких полномочий начинают действовать.

Предоставленные полномочия начинают действовать не ранее чем через три месяца с даты, в которую Генеральному секретарю сделано уведомление для этой цели.

c) Учреждение или организация, уполномоченные выдавать свидетельства в соответствии с настоящим пунктом, должны, как минимум, быть уполномочены отзывать эти свидетельства, если условия, на которых они выданы, не соблюдаются. В любом случае учреждение или организация информируют о таком отзыве государство, от имени которого было выдано свидетельство.

4 Свидетельство составляется на официальном языке или языках государства, в котором оно выдается. Если этот язык не является английским, испанским или французским, текст должен содержать перевод на один из этих языков, и если государство примет такое решение, официальный язык (языки) этого государства может не использоваться.

5 Свидетельство хранится на борту судна, а его копия сдается на хранение органу, ведущему судовой реестр, или, если судно не зарегистрировано в государстве-участнике, - органу государства, в котором выдается или удостоверяется свидетельство.

6 Страхование или иное финансовое обеспечение не удовлетворяет требованиям настоящей статьи, если его действие может прекратиться по иным причинам, чем истечение указанного в свидетельстве согласно пункту 2 срока действия страхования или обеспечения, до истечения трех месяцев с даты уведомления о таком прекращении, сделанного органу, указанному в пункте 5, кроме случаев, когда свидетельство аннулировано этим органом или когда в этот период выдано новое свидетельство. Предшествующие положения применяются аналогичным образом ко всякому изменению, в результате которого страхование или обеспечение прекращает удовлетворять требованиям настоящей статьи.

7 С соблюдением положений настоящей статьи и с учетом любого принятого Организацией руководства относительно финансовой ответственности зарегистрированных собственников государство регистрации судна определяет условия выдачи и действия свидетельства.

8 Ничто в настоящей Конвенции не может толковаться как препятствующее государству-участнику полагаться на информацию, полученную от других государств или Организации, или иных международных организаций, относительно финансового положения страховщиков или других лиц, предоставивших финансовое обеспечение для целей настоящей Конвенции. В таких случаях государство-участник, полагающееся на такую информацию, не освобождается от своей ответственности в качестве государства, выдающего свидетельство, требуемое пунктом 2.

9 Свидетельства, выдаваемые или удостоверяемые в пределах компетенции государства-участника, признаются другими государствами-участниками для целей настоящей Конвенции и рассматриваются другими государствами-участниками как имеющие такую же силу, что и свидетельства, выдаваемые или удостоверяемые ими, даже если они выданы или удостоверены в отношении судна, не зарегистрированного в государстве-участнике. Государство-участник может в любой момент обратиться к государству, выдавшему или удостоверившему свидетельство, с просьбой о консультации, если оно считает, что страховщик или гарант, указанный в свидетельстве, не способен в финансовом отношении выполнить обязательства, налагаемые настоящей Конвенцией.

10 Всякое требование о возмещении расходов, возникающее на основании настоящей Конвенции, может быть предъявлено непосредственно к страховщику или к иному лицу, предоставившему финансовое обеспечение ответственности зарегистрированного собственника. В таком случае ответчик может представить те возражения, на которые имел бы право сослаться зарегистрированный собственник (кроме ссылок на банкротство или ликвидацию предприятия зарегистрированного собственника), включая ограничение ответственности согласно любому применимому национальному или международному режиму. Кроме того, даже если зарегистрированный собственник не имеет права ограничить свою ответственность, ответчик может ограничить ответственность до суммы, равной сумме страхования или иного финансового обеспечения, которое должно быть осуществлено или предоставлено в соответствии с пунктом 1. Более того, ответчик может воспользоваться для своей защиты тем возражением, что морская авария возникла вследствие умысла зарегистрированного собственника, но он не может использовать никакое другое из средств защиты, на которое он имел бы право сослаться в деле, возбужденном против него зарегистрированным собственником. Ответчик во всех случаях имеет право требовать, чтобы зарегистрированный собственник был привлечен к участию в деле в качестве соответчика.

11 Государство-участник не разрешает эксплуатацию судна, имеющего право плавать под его флагом, к которому применяется настоящая статья, если оно не имеет свидетельства, выданного в соответствии с пунктом 2 или 14.

12 С соблюдением положений настоящей статьи каждое государство-участник обеспечивает, чтобы согласно его национальному законодательству страхование или иное обеспечение, соответствующее требованиям пункта 1, имелось в отношении каждого судна валовой вместимостью 300 и более независимо от места его регистрации, входящего в порт на его территории или покидающего его либо прибывающего к прибрежному сооружению в его территориальном море или отходящего от него.

13 Несмотря на положения пункта 5, государство-участник может уведомить Генерального секретаря о том, что для целей пункта 12 суда, входящие в порт на его территории или покидающие его либо прибывающие к прибрежному сооружению в его территориальном море или отходящие от него, не обязаны иметь на борту или предъявлять свидетельство, требуемое пунктом 2, при условии что государство-участник, которое выдает свидетельство, требуемое пунктом 2, уведомило Генерального секретаря о том, что оно ведет доступную всем государствам-участникам регистрацию в электронной форме, удостоверяющую существование свидетельства и позволяющую государствам-участникам выполнять свои обязательства согласно пункту 12.

14 Если страхование или иное финансовое обеспечение не предоставлено в отношении судна, принадлежащего государству-участнику, относящиеся к ним положения настоящей статьи не применяются к такому судну, но это судно должно иметь свидетельство, выданное соответствующим органом государства регистрации судна, удостоверяющее, что судно является собственностью этого государства и что ответственность судна обеспечена в пределах, предписанных в пункте 1. Такое свидетельство, насколько возможно, должно соответствовать образцу, предусмотренному в пункте 2.

Статья 13
Исковая давность

Права на возмещение расходов, предусмотренные настоящей Конвенцией, погашаются, если иск не будет предъявлен на основании ее положений в течение трех лет со дня, когда была определена опасность в соответствии с настоящей Конвенцией. Однако ни в коем случае иск не может быть предъявлен по истечении шести лет со дня, когда произошла морская авария, результатом которой является затонувшее судно. Если эта морская авария состояла из ряда происшествий, то шестилетний срок исчисляется со дня первого из этих происшествий.

Статья 14
Положения о поправках

1 Организация созывает конференцию государств-участников с целью пересмотра настоящей Конвенции или внесения в нее поправок по просьбе не менее чем одной трети государств-участников.

2 Любое согласие на обязательность настоящей Конвенции, выраженное после даты вступления в силу поправки к настоящей Конвенции, считается относящимся к настоящей Конвенции с такой поправкой.

Статья 15
Урегулирование споров

1 Если между двумя или более государствами-участниками возникает спор относительно толкования или применения настоящей Конвенции, они стремятся урегулировать этот спор в первую очередь путем переговоров, запросов, посредничества, согласительной процедуры, арбитража, судебного урегулирования, обращения к региональным органам или договоренностям либо другими мирными средствами по их выбору.

2 Если в течение разумного периода времени, не превышающего двенадцать месяцев после того, как одно государство-участник уведомило другое государство-участника о существовании между ними спора, урегулировать спор оказалось невозможным, mutatis mutandis применяются положения, касающиеся урегулирования споров, приведенные в части XV Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года, независимо от того, являются ли государства-стороны в споре также государствами-участниками Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года.

3 Любая процедура, выбранная государством-участником настоящей Конвенции и Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года согласно статье 287 последней, применяется к урегулированию споров согласно настоящей статье, если государство-участник при ратификации, принятии, утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней или в любое время после этого не выберет иную процедуру согласно статье 287 для цели урегулирования споров, возникающих из настоящей Конвенции.

4 Государство-участник настоящей Конвенции, не являющееся участником Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года, при ратификации, принятии, утверждении настоящей Конвенции или присоединении к ней либо в любое время после этого может выбрать посредством письменного заявления одно или более из средств, указанных в пункте 1 статьи 287 Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года, для цели урегулирования споров согласно настоящей статье. Статья 287 применяется к такому заявлению, а также к спору, в котором такое государство является стороной, не охватываемому действующим заявлением. Для цели согласительной процедуры и арбитража в соответствии с приложениями V и VII Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года такое государство имеет право назначить посредников и арбитров для включения в списки, упомянутые в статье 2 приложения V и статье 2 приложения VII, для урегулирования споров, возникающих из настоящей Конвенции.

5 Заявление, сделанное согласно пунктам 3 и 4, сдается на хранение Генеральному секретарю, который передает его копии государствам-участникам.

Статья 16
Отношение к другим конвенциям и международным соглашениям

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает прав и обязательств любого государства на основании Конвенции Организации Объединенных Наций по морскому праву 1982 года и обычного международного морского права.

Статья 17
Подписание, ратификация, принятие, утверждение и присоединение

1 Настоящая Конвенция открыта для подписания в штаб-квартире Организации с 19 ноября 2007 года до 18 ноября 2008 года и после этого остается открытой для присоединения.

a) Государства могут выразить свое согласие на обязательность для них настоящей Конвенции путем:

i) подписания без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения; или

ii) подписания с оговоркой относительно ратификации, принятия или утверждения с последующей ратификацией, принятием или утверждением; или

iii) присоединения.

b) Ратификация, принятие, утверждение или присоединение осуществляются путем сдачи на хранение соответствующего документа Генеральному секретарю.

Статья 18
Вступление в силу

1 Настоящая Конвенция вступает в силу через двенадцать месяцев после даты, на которую десять государств либо подписали ее без оговорки относительно ратификации, принятия или утверждения, либо сдали на хранение ратификационную грамоту или документ о принятии, утверждении или присоединении Генеральному секретарю.

2 Для любого государства, которое ратифицировало, приняло, утвердило настоящую Конвенцию или присоединилось к ней после выполнения указанных в пункте 1 условий для вступления ее в силу, настоящая Конвенция вступает в силу через три месяца после даты сдачи таким государством на хранение соответствующего документа, но не ранее вступления настоящей Конвенции в силу в соответствии с пунктом 1.

Статья 19
Денонсация

1 Настоящая Конвенция может быть денонсирована любым государством-участником в любое время по истечении одного года после даты вступления ее в силу для этого государства.

2 Денонсация осуществляется путем сдачи на хранение документа о денонсации Генеральному секретарю.

3 Денонсация вступает в силу по истечении одного года после получения Генеральным секретарем документа о денонсации или по истечении такого большего срока, который может быть указан в этом документе.

Статья 20
Депозитарий

1 Настоящая Конвенция сдается на хранение Генеральному секретарю.

2 Генеральный секретарь:

a) информирует все государства, подписавшие настоящую Конвенцию или присоединившиеся к ней, о:

i) каждом новом подписании или сдаче на хранение ратификационной грамоты или документа о принятии, утверждении или присоединении с указанием их даты;

ii) дате вступления настоящей Конвенции в силу;

iii) сдаче на хранение любого документа о денонсации настоящей Конвенции с указанием даты сдачи на хранение и даты вступления денонсации в силу; и

iv) других заявлениях и уведомлениях, полученных на основании настоящей Конвенции;

b) направляет заверенные копии настоящей Конвенции всем государствам, подписавшим настоящую Конвенцию или присоединившимся к ней.

3 Как только настоящая Конвенция вступит в силу, заверенная копия текста направляется Генеральным секретарем Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций для регистрации и опубликования в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций.

Статья 21
Языки

Настоящая Конвенция составлена в одном подлинном экземпляре на английском, арабском, испанском, китайском, русском и французском языках, причем все тексты являются равно аутентичными.

СОВЕРШЕНО В НАЙРОБИ восемнадцатого мая две тысячи седьмого года.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные своими соответствующими правительствами, подписали настоящую Конвенцию.

ПРИЛОЖЕНИЕ

СВИДЕТЕЛЬСТВО О СТРАХОВАНИИ ИЛИ ИНОМ ФИНАНСОВОМ
ОБЕСПЕЧЕНИИ ОТВЕТСТВЕННОСТИ ЗА УДАЛЕНИЕ
ЗАТОНУВШИХ СУДОВ

Выдано в соответствии с положениями статьи 12 Найробийской международной конвенции об удалении затонувших судов 2007 года

Название судна	Валовая вместимость	Позывной сигнал	Опознавательный номер судна, присвоенный ИМО	Порт регистрации	Наименование и полный адрес основного коммерческого предприятия зарегистрированного собственника

Настоящим удостоверяется, что названное выше судно имеет страховой полис или иное финансовое обеспечение, удовлетворяющие требованиям статьи 12 Найробийской международной конвенции об удалении затонувших судов 2007 года.
Вид обеспечения ……………………………………………………………………….
Срок действия обеспечения ………………………………………………………….
Наименование и адрес страховщика (страховщиков) и/или гаранта (гарантов)
Наименование ………………………………………………………………………….
Адрес …………………………………………………………………………………….
……………………………………………………………………………………………
Настоящее свидетельство действительно до ………………………………………..
Выдано или удостоверено Правительством …………………………………………
……………………………………………………………………………………………

(Полное название государства)

ИЛИ

Если государство-участник пожелает воспользоваться положениями пункта 3 статьи 12, должен использоваться следующий текст:
Настоящее свидетельство выдано по уполномочию Правительства ………………………………………….
(полное название государства) ……………………………………….(полное название учреждения или организации)
в ………………………………………… ……………………………………………….
(место) (дата)

………………………………………………………
(Подпись и должность официального лица,
выдающего или удостоверяющего свидетельство)

Примечания:

1 Указывая название государства, при желании можно называть компетентный орган государственной власти страны, в которой выдается свидетельство.

2 Если общая сумма обеспечения состоит из обеспечений, предоставленных из нескольких источников, следует указывать сумму каждого из них.

3 Если предоставляемые обеспечения неоднородны, они должны быть перечислены.

4 Запись "Срок действия обеспечения" должна содержать дату, в которую это обеспечение вступает в силу.

5 Запись "Адрес" страховщика (страховщиков) и/или гаранта (гарантов) должна указывать местонахождение основного коммерческого предприятия страховщика (страховщиков) и/или гаранта (гарантов). В соответствующих случаях должно быть указано местонахождение предприятия, которое осуществило страхование или предоставило другое обеспечение.