Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Швейцария Федералдық Кеңесi арасындағы Инвестицияларды Ынталандыру және өзара қорғау туралы келiсiмдi бекiту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1998 жылғы 8 мамырдағы N 228

      Алматыда 1994 жылғы 12 мамырда қол қойылған Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Швейцария Федералдық Кеңесi арасындағы Инвестицияларды ынталандыру және өзара қорғау туралы келiсiм бекiтiлсiн.

       Қазақстан Республикасының
      Президентi

  Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария федералдық кеңесі арасындағы инвестицияларды ынталандыру және өзара қорғау туралы
Келісім *

(Келісім 1998 жылғы 13 мамырда күшіне енді - Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары бюллетені, 2004 ж., N 4, 17-құжат)

  Кіріспе

      Төменде "Уағдаласушы Тараптар" деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Швейцария Федералдық Кеңесі,
      Мемлекеттердің екеуінің де өзара мүдделерінде экономикалық  ынтымақтастық кеңейту ниетімен,
      бір Уағдаласушы Тарап инвесторларының басқа Уағдаласушы Тараптың аумағында күрделі қаржы салуын жүзеге асыру үшін қолайлы жағдайлар жасауға және одан әрі қамтамасыз етуге ұмтыла отырып,
      инвестицияларды ынталандыру және өзара қорғау Мемлекеттердің  екеуінің де экономикалық гүлденуіне жағдай жасайтынын мойындап,
      төмендегі мәселелер туралы келісті:

  1-бап
Айқындамалар

      Осы Келісімнің мақсаттары үшін:
      1. "Инвестор" термині Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысына қатысты қолданылғанда:
      а) Уағдаласушы Тараптың қолданылып жүрген заңдарына сәйкес оның азаматы болып табылатын жеке адамды;
      б) заңды тұлғаны, соның ішінде Уағдаласушы Тараптың қолданылып жүрген заңдарына сәйкес құрылған немесе ұйымдастырылған және нақ сол Уағдаласушы Тараптың аумағында өзінің тұрақты болатын және кәсіпкерлік қызметті нақты жүргізетін орны бар компанияларды, корпорацияларды, кәсіпкерлік бірлестіктерді және басқа да ұйымдық құрылымдарды; 
      в) кез-келген елдің заңдарына сәйкес құрылған, осы Уағдаласушы Тарап мемлекетінің аумағында өзінің тұрақты болатын және кәсіпкерлік қызметті нақты жүргізетін орны бар Уағдаласушы Тараптардың бірінің азаматтары, болмаса заңды тұлғалары тікелей немесе жанама түрде бақылап отырған заңды тұлғаны білдіреді. 
      2. "Инвестициялар" термині мүліктік игіліктердің барлық түрлерін білдіреді және, атап айтқанда: 
      (а) жылжымалы және жылжымайтын мүлікті және сервитут, кепілге салу, меншікті иеленуді шектеу құқығы, кепіл секілді басқа да мүліктік құқықтарды; 
      (б) акцияларды, пайларды немесе кәсіпорындарға қатысудың кез-келген нысандарын; 
      (в) ақшалай борыш міндеттемелерін немесе пайдаға қатысу құқықтарын; 
      (г) парасат объектілеріне (соның ішінде авторлық құқықпен қорғалатын объектілерге, патенттерге, тауар белгілеріне, қызмет көрсету белгілеріне, фирмалық атауларға, шыққан орындарын көрсетуге), технологияларға, "ноу-хауға" және гудвилге берілген құқықтарды; 
      (д) мемлекеттік концессияларды, соның ішінде табиғи ресурстарды барлауға, өндіруге және пайдалануға арналған концессияларды, сондай- ақ заң шығарушы органдардың шешімі бойынша, келiсім шарт бойынша немесе атқарушы өкiмет органының заңға сәйкес қабылданған шешiмi бойынша алынған кез-келген басқа да құқықтарды қамтиды. 
      3. "Аумақ" терминi Уағдаласушы Тараптардың кез-келгенiнiң аумағын бiлдiреді және тиiстi Уағдаласушы Тарап халықаралық құқыққа сәйкес оларда өзiнiң егемен құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыратын жағалаулық суларды қамтиды. 

  2-бап
Инвестицияларды ынталандыру және қорғау

      1. Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы өз аумағында басқа Уағдаласушы Тарап инвесторларының инвестицияларына өзiнiң мүмкiндiгiне қарай жәрдемдесiп отырады және өз заңдарының шеңберiнде мұндай инвестицияларға қол жеткiзуді қамтамасыз етедi.
      2. Белгiлi бiр күрделi қаржы салымына рұқсат бере отырып, Уағдаласушы Тарап осы рұқсат беру жағдайы үшiн қажет болғанның бәрiн және техникалық, коммерциялық және басқарушылық көмек беру жөнiндегi лицензиялық келiсiмдер мен шарттарды орындау жөнiнде талап етiлетiн келiсiп алуларды қамтамасыз етуге мiндеттенедi. Қажет болған әрбiр ретте әрбiр Уағдаласушы Тарап шетелдік азаматтардың iшiнен консультанттардың немесе басқа да бiлiктi мамандардың қызметiн жүзеге асыру үшін талап етiлетін тиiстi рұқсаттар мен тапсырмалар беріп отырады.

  3-бап
Инвестицияларды қорғау және олардың құқықтық жағдайы

      1. Әрбiр Уағдаласушы Тарап өз аумағында оның заңдары мен ережелерiне сәйкес басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторлары жасаған инвестицияларды қорғап отырады және ақылға қонбайтын немесе кемсiтетiн шаралар қолдану арқылы мұндай инвестицияларды басқаруға, иеленуге, жүргізуге, пайдалануға, кеңейтуге, сатуға және, егер жағдай солай болса, таратуға кесел болмайды. Атап айтқанда әрбiр Уағдаласушы Тарап осы Келiсiмнiң 2-бабының (2) парасында көрсетілген қажетті рұқсаттар мен келiсiмдер бередi. 
      2. Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы басқа Уағдаласушы Тарап инвесторларының күрделі қаржы салымдарына қатысты өз аумағында әділетті де тең жағдайларды қамтамасыз етедi. Бұл жағдай Уағдаласушы Тарап өз аумағында өзiнiң төл инвесторларының инвестицияларына жасайтын жағдайға қарағанда қолайсыздау болмауға тиiс. Егер неғұрлым қолайлы жағдайлар жасалған елдiң инвесторларына жасалып отырған жағдай одан да қолайлы болса, онда басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторларына жасалатын жағдай аталған жағдайдан қолайсыздау болмауға тиіс. 
      3. Неғұрлым қолайлы жағдайлар жасау бiр Уағдаласушы Тарапты басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторларына мыналар бойынша: 
      (а) Уағдаласушы Тарап мүшесi болып табылатын немесе болуы мүмкін кедендік яки экономикалық одақтың немесе осындай аймақтық бiрлестiктiң ережелерi бойынша еркiн сауда туралы қолданылып жүрген немесе болашақ келісім; 
      (б) Қосарланған салық салуды болғызбау туралы халықаралық келiсiм бойынша жасалатын жағдайдан, преференциялардан немесе жеңілдіктерден туындайтын артықшылықтарды беруге мiндеттейтiндей болып түсiнiлмеуi тиiс. 

  4-бап
Төлемдердің еркін аударылуы

      Аумағында басқа Уағдаласушы Тарап инвесторларының күрделi қаржы салымдары жүзеге асырылатын әрбiр Уағдаласушы Тарап мұндай инвесторларға:
      (а) проценттердi, дивидендтердi, пайданы және ағымдағы табыстарды;
      (б) кредиттердi өтеу есебiне аударылатын сомаларды; 
      (в) инвестицияларды басқару жөнiндегi шығындарды төлеуге арналған сомаларды; 
      (г) роялтиді және осы Келісімнің 1-бабының (2) парасының (в), (г) және (д) тармақтарында көрсетілген мүліктік құқықтарға байланысты басқа да төлемдерді; 
      (д) инвестицияларды қолдау немесе дамыту үшін қажетті қосымша күрделі қаржы салымдарын; 
      (е) инвестицияларды сатудан, iшiнара немесе толық таратудан, соның ішiнде құнның ықтимал өсімінен алынатын табысты қоса, осы инвестицияларға байланысты төлемдердi еркiн аудару құқығын бередi.

  5-бап
Залалды өтеу 

      1. Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы басқа Уағдаласушы Тарап инвесторларының күрделi қаржы салымдарын тiкелей немесе жанама түрде экспроприациялауға немесе национализациялауға бағытталған шаралар, сонымен бiрге нақ осындай сипаттағы немесе түпкілікті нәтижедегі өзге де шаралар қолданбауға мiндеттенедi. Заңдарды сақтай отырып және нақты әрi тиiстi өтем жасау жағдайында қоғамның мүдделерін сақтау үшiн қолға алынатын және, осындай жағдайда, барлығына бiрдей негiздерде жүзеге асырылатын шаралар бұған қосылмайды. Өтем сомасы инвестициялар пайда болған елдiң валютасымен айқындалуы тиiс және алушының тұрып жатқан жерiне немесе тұрақты мекеніне қарамастан оған құқығы бар адамға мезгілінде төленуі тиiс.
      2. Соғыстың, басқалай қарулы жанжалдың, төтенше жағдайдың, азаматтық қақтығыстардың немесе өзге де осындай жағдайлардың салдарынан басқа Уағдаласушы Тараптың аумағындағы инвестицияларына залал келтiрiлген Уағдаласушы Тараптардың бiрiнiң инвесторларына - мүлкiн иесiне қайтару, өтем жасау, өтемақы төлеу және жоғарыда көрсетiлген жағдайлардың салдарынан олар шеккен залалды жоюдың өзге де нысандары осы Келiсiмнiң 3-бабының (2) парасында ескертiлген тәртiп жағдайында жүргiзiледi.

  6-бап
Келісімге қол қойылғанға дейінгі инвестициялар

      Осы Келiсiм сондай-ақ бiр Уағдаласушы Тарап инвесторларының осы Келiсiм күшiне енгенге дейiн басқа Уағдаласушы Тараптың  аумағында оның заңдары мен ережелерiне сәйкес жасалған инвестицияларына да қолданылады.

  7-бап
Неғұрлым қолайлы жағдай жасау қағидаты

      Уағдаласушы Тараптардың кез-келгенi мен басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторы арасында шарттары осы Келiсiмде көрсетiлгендерге қарағанда одан да қолайлырақ болып табылатын осындай уағдаласулар өткенде жасалған болуы мүмкiн немесе болашақта жасалуы мүмкiн.

  8-бап
Суброгация 

      Егер бiр Уағдаласушы Тарап өз инвесторларының бiрiнiң басқа Уағдаласушы Тараптың аумағындағы күрделi қаржы салымдарына коммерциялық емес тәуекел бойынша қаржы кепiлдiгiн берсе, онда - суброгация қағидатына байланысты - соңғысы бiрiншi Уағдаласушы Тараптың өзі берген кепiлдiк бойынша төлемдер төлеген инвестор құқығына берiлген құқығын мойындауы тиіс.

  9-бап
Уағдаласушы Тарап пен екінші Уағдаласушы Тарап мемлекетінің инвесторы арасындағы даулар

      1. Уағдаласушы Тарап пен екiншi Уағдаласушы Тарап Мемлекетiнiң инвесторы арасындағы инвестицияға қатысты дауды шешу мақсатында мүдделi тараптар арасында сыйластық келiсiмге қол жеткiзудi мақсат еткен келiссөздер жүргізілетiн болады.
      2. Егер бұл келіссөздер он екі айдың ішінде дауды шешуге әкелмесе, дау, инвестордың жазбаша келісімі болған жағдайда, АҚШ пен басқа мемлекеттердің азаматтары арасындағы инвестициялар жөніндегі дауларды шешу үшін 1965 жылғы 18 наурызда Вашингтон Конвенциясында бекітілген Инвестициялық Дауларды Шешу жөніндегі Халықаралық Орталықтың (ИДШХО) төрелік сотының қарауына беріледі. 
      3. Әрбір Уағдаласушы Тарап осы арқылы инвестициялық дауларды ИДШХО сотына беруге келіседі. 
      4. Денсаулығы тараптардың бірі болып табылатын Уағдаласушы Тарап талқылау мен шешім қабылдаудың бүкіл барысында инвестор абыройы үшін қамсыздандыру төлемін немесе шеккен барлық залалын алды деп есептемеуге тиіс. 
      5. Төрелік сот шешімінің тараптар үшін міндетті күші болады, оған шағым беруге болмайды және Вашингтон Конвенциясында көзделгендерге қарағанда өзгеше шешім бола алмайды. Соттың шешімін атқару шешім орындалуы тиіс елдің сот шешімдерінің атқарылуын реттейтін заңдар бойынша жүргізіледі. 
      6. Басқа тарап төрелік соттың шешімін орындамайтын немесе дұрыс орындамайтын жағдайларды қоспағанда, Тараптар дауды шешуге дипломатиялық арналарды қатыстырмайды.

  10-бап
Уағдаласушы Тараптар арасындағы даулар 

      1. Осы Келісімнің ережелерін пайымдауға және қолдануға қатысты Уағдаласушы Тараптар арасындағы даулар дипломатиялық арналар арқылы шешілетін болады.
      2. Егер Уағдаласушы Тараптар дау пайда болған күннен бастап он екі айдың ішінде келісімге қол жеткізе алмаса, онда Уағдаласушы Тараптардың кез-келгенінің талап етуі бойынша дау құрамында үш мүшесі бар төрелік сотқа беріледі. Уағдаласушы Тараптардың әрқайсы бір-бірден төреші тағайындайды және бұл төрешілер төраға сайлайды, ол үшінші мемлекеттік азаматы болуы тиіс.
      3. Егер Уағдаласушы Тараптардың бірі төреші тағайындамаса екі айдың ішінде осындай тағайындауды жүргізу жөніндегі екінші Уағдаласушы Тараптың шақыруына құлақ аспаса, онда төрешіні осы Уағдаласушы Тараптың өтініші бойынша Гаага қаласындағы БҰҰ Халықаралық сотының Президенті тағайындайды. 
      4. Егер екі төреші олар тағайындалған күннен бастап екі айдың ішінде төрағаны сайлауға қатысты келісімге келе алмаса, онда оны Уағдаласушы Тараптардың кез-келгенінің өтініші бойынша Халықаралық соттың Президенті тағайындайды. 
      5. Егер осы баптың 3 және 4-тармақтарында көрсетілген жағдайларда Халықаралық соттың Президенті аталған қызметті орындай алмаса немесе егер ол Уағдаласушы Тараптардың бірінің азаматы болса, онда мұндай тағайындауды Вице-президент жүргізеді, ал егер ол да тиісті қызметтерді орындай алмаса немесе Уағдаласушы Тараптардың бірде-біреуін тиістітүпкілікті азаматы болып табылмайтын Халықаралық соттың дәрежесі бойынша ең үлкен судьясы жүргізеді. 
      6. Төрелік сот Уағдаласушы Тараптар арасындағы басқа қаулыларды бұзбай, талапты қарау рәсімін өз бетінше белгілейді. 
      7. Соттың шешімдері түпкілікті және Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы үшін міндетті болып табылады. 

  11-бап
Міндеттемелерді сақтау 

      Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысы басқа Уағдаласушы Тараптың инвесторлары жасаған инвестицияларға қатысты өз міндеттемелерінің осындай инвестициялардың әрқайсының әрекет етуінің барлық кезеңінде сақталуына кепілдік береді.

  12-бап
Қорытынды ережелер 

      1. Екі Үкімет халықаралық келісімдердің күшіне енуіне қатысты Уағдаласушы Тараптардың әрқайсысының ұлттық заңдарында көзделген құқықтық рәсімдердің орындалғаны туралы ноталар алмасқан күн осы Келісімнің күшіне енген күні болып табылады. Келісім күшіне енгеннен кейін 10 жыл ішінде күшінде болады. Егер осы мерзімнің аяқталуынан алты ай бұрын Келісімнің қолданылу күші жазбаша хабар беру арқылы тоқтатылмаса, онда ол нақ сол шарттарда келесі екі жылға, содан соң тағы да екі жылға және тағы да осылайша ұзартылған болып есептеледі.
      2. Осы Келісімнің қолданылу күшінің ықтимал тоқтатылуына дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты осы Келісімнің 1-бабынан 11-бабына дейінгі ережелері Шарттың қолданылу күшін тоқтату туралы хабарлама берілген  күннен бастап 10 жыл ішінде күшінде қала береді.
      Алматыда 1994 жылғы "__"____________ қазақ, француз және ағылшын тілдерінде түпнұсқалық екі дана етіп жасалды, бұл ретте барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Келісімнің ережелерін пайымдауда алшақтық пайда болған жағдайда Уағдаласушы Тараптар Келісімнің ағылшын тіліндегі мәтінін басшылыққа алатын болады.

       Швейцария                   Қазақстан Республикасының
      Федералдық кеңесі           Үкіметі үшін
      үшін

О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом о поощрении и взаимной защите инвестиций

Закон Республики Казахстан от 8 мая 1998 года N 228

      Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Швейцарским Федеральным Советом о поощрении и взаимной защите инвестиций, подписанное в Алматы 12 мая 1994 года.

      Президент
      Республики Казахстан

Соглашение *
между Правительством Республики Казахстан
и Швейцарским Федеральным Советом
о поощрении и взаимной защите инвестиций

*(Вступило в силу 13 мая 1998 года -
Бюллетень международных договоров Республики Казахстан,
2004 г., N 4, ст. 17)
 

  Преамбула
 

      Правительство Республики Казахстан и Швейцарский Федеральный Совет, ниже именуемые "Договаривающиеся Стороны",
      желая расширять экономическое сотрудничество во взаимных интересах обоих Государств,
      стремясь создать и далее обеспечивать благоприятные условия для осуществления капиталовложений инвесторов одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны,
      признавая, что поощрение и взаимная защита инвестиций будут способствовать экономическому процветанию обоих Государств,
      согласились о нижеследующем:
 

Статья 1
Определения

      Для целей настоящего Соглашения:
      1. Термин "инвестор" применительно к каждой из Договаривающихся Сторон означает:
      а) физическое лицо, являющееся в соответствии с действующим законодательством Договаривающейся Стороны ее гражданином;
      б) юридическое лицо, включая компании, корпорации, предпринимательские объединения и другие организационные структуры, учрежденные или организованные в соответствии с действующим законодательством Договаривающейся Стороны и имеющие место своего постоянного пребывания и реального ведения предпринимательской деятельности на территории той же Договаривающейся Стороны;
      в) юридическое лицо, учрежденное в соответствии с законодательством любой страны, которое прямо или косвенно контролируется гражданами одной из Договаривающихся Сторон, либо юридическими лицами, имеющие место своего постоянного пребывания и реального ведения предпринимательской деятельности на территории государства этой Договаривающейся Стороны.
      2. Термин "Инвестиции" означает все виды имущественных ценностей и, в частности, включает:
      (а) движимое и недвижимое имущество и любые другие имущественные права, такие как сервитут, заклад, право ограничения во владении собственности, залог;
      (б) акции, паи или любые иные формы участия в предприятиях;
      (в) долговые денежные обязательства или права на участие в прибылях;
      (г) права на объекты интеллектуальной собственности (включая объекты охраняемые авторским правом, патенты, товарные знаки, знаки обслуживания, фирменные наименования, указание места происхождения), технологии, "ноу-хау" и гудвилл;
     (д) государственные концессии, включая концессии на разведку, добычу и использование природных ресурсов, а также любые другие права, полученные по решению законодательных органов, по контракту или по решению органа исполнительной власти, принятого в соответствии с законом.
      3. Термин "территория" означает территорию любой из Договаривающихся Сторон и включает прибрежные воды, над которыми соответствующая Договаривающаяся Сторона осуществляет, в соответствии с международным правом, свои суверенные права и юрисдикцию.
 

  Статья 2
Поощрение и защита инвестиций

      1. Каждая из Договаривающихся Сторон будет по мере своих возможностей способствовать на своей территории инвестициям инвесторов другой Договаривающейся Стороны и будет обеспечивать доступ таким инвестициям в рамках своего законодательства.
      2. Предоставив доступ тому или иному капиталовложению, Договаривающаяся Сторона обязуется обеспечить все необходимые для данного случая разрешения и требующиеся согласования по выполнению лицензионных соглашений и договоров по предоставлению технической, коммерческой и управленческой помощи. Всякий раз, когда это необходимо, каждая Договаривающаяся Сторона будет выдавать соответствующие разрешения и поручения, требующиеся для осуществления деятельности консультантов или других квалифицированных специалистов из числа иностранных граждан.
 

Статья 3
Защита и правовой режим инвестиций

      1. Каждая Договаривающаяся Сторона защищает на своей территории инвестиции, сделанные - в соответствии с ее законами и правилами - инвесторами другой Договаривающейся Стороны, и не мешает, применяя неразумные или дискриминационные меры, управлению, владению, ведению, использованию, расширению, продаже, и, если так случится, ликвидации таких инвестиций. В частности каждая Договаривающаяся Сторона выдает необходимые разрешения и согласования, указанные в параграфе (2) статьи 2 данного Соглашения.
      2. Каждая из Договаривающихся Сторон обеспечивает на своей территории в отношении капиталовложений инвесторов другой Договаривающейся Стороны справедливый и равный режим. Этот режим не может быть менее благоприятен, чем тот, который предоставляется Договаривающейся Стороной на своей территории инвестициям своих собственных инвесторов. Если режим предоставляемый инвесторам страны наибольшего благоприятствования еще более благоприятен, то режим предоставляемый инвесторам другой Договаривающейся Стороны не должен быть менее благоприятен, чем указанный режим.
      3. Режим наибольшего благоприятствования не должен пониматься как обязанность одной Договаривающейся Стороны предоставлять инвесторам другой Договаривающейся Стороны преимущества, проистекающие из режима, преференций или привилегий по:
      (а) существующему или будущему соглашению о свободной торговле, по положениям таможенного или экономического союза или аналогичного регионального объединения, членом которых является или может стать Договаривающаяся Сторона;
      (б) международному соглашению об избежании двойного налогообложения.
 

Статья 4
Свободный перевод платежей

      Каждая Договаривающаяся Сторона, на чьей территории осуществляются капиталовложения инвесторов другой Договаривающейся Стороны предоставляет таким инвесторам право свободного перевода платежей, связанные с этими инвестициями, включая:
      (а) проценты, дивиденды, прибыль и текущие доходы;
      (б) суммы в счет погашения кредитов;
      (в) суммы для оплаты расходов по управлению инвестициями;
      (г) роялти и другие платежи, связанные с имущественным правом, перечисленным в пунктах (в), (г) и (д) параграфа (2) статьи 1 этого Соглашения;
      (д) дополнительные капиталовложения, необходимые для поддержания или развития инвестиций;
      (е) доход от продажи, частичной или полной ликвидации инвестиции, включая возможный прирост стоимости.
 

Статья 5
Возмещение ущерба

      1. Каждая из Договаривающихся Сторон обязуется не принимать меры, прямо или косвенно направленные на экспроприацию или национализацию капиталовложений инвесторов другой Договаривающейся Стороны, равно как и иные меры такого же характера или конечного результата. Исключение составляют меры, предпринимаемые ради соблюдения интересов общества, и осуществляемые, в таком случае, на равных для всех основаниях, с соблюдением законности, и при реальном и соответствующем возмещении. Сумма возмещения должна определяться в валюте страны происхождения инвестиции, и подлежит своевременной выплате лицу, имеющему на нее право, независимо от местопребывания или местожительства получателя.
      2. Инвесторам одной из Договаривающихся Сторон, чьим инвестициям на территории другой Договаривающейся Стороны был причинен ущерб в результате войны, другого вооруженного конфликта, чрезвычайного положения, гражданских столкновений или иных аналогичных обстоятельств, - возвращение имущества владельцу, возмещение, компенсация и иные формы ликвидации ущерба, понесенного ими в результате вышеуказанных обстоятельств, производится на условиях режима, оговоренного в параграфе (2) статьи 3 данного Соглашения.
 

Статья 6
Инвестиции до подписания Соглашения

      Данное Соглашение распространяется также на инвестиции, произведенные инвесторами одной Договаривающейся Стороны на территории другой Договаривающейся Стороны в соответствии с ее законами и правилами до вступления в силу этого Соглашения.
 

Статья 7
Принцип более благоприятного режима

      Между любой из Договаривающихся Сторон и инвестором другой Договаривающейся Стороны могли быть в прошлом или могут быть в будущем заключены такие договоренности, условия которых являются еще более благоприятными, чем те, которые указаны в данном Соглашении.
 

Статья 8
Суброгация

      Если одна Договаривающаяся Сторона предоставит финансовую гарантию по некоммерческим рискам капиталовложениям одного из своих инвесторов на территории другой Договаривающейся Стороны, то - в силу принципа суброгации - последняя должна признать права первой Договаривающейся Стороны на права инвестора, как произведшей платежи по выданной ею гарантии.
 

Статья 9
Споры между Договаривающейся Стороной и инвестором
государства второй Договаривающейся Стороны

      1. С целью решения спора между Договаривающейся Стороной и инвестором Государства второй Договаривающейся Стороной по отношению к инвестиции, между заинтересованными сторонами будут проводиться переговоры, имеющие своей целью достижение полюбовного соглашения.
      2. Если эти переговоры не приведут к разрешению спора в течение двенадцати месяцев, и при условии наличия письменного согласия инвестора, спор передается на рассмотрение арбитражного суда Международного Центра по Решению Инвестиционных Споров (МЦРИС), учрежденного Вашингтонской Конвенцией от 18 марта 1965 для решения споров по инвестициям между США и гражданами других государств.
      3. Каждая Договаривающаяся Сторона настоящим соглашается на передачу инвестиционных споров суду МЦРИС.
      4. Договаривающаяся Сторона, которая является одной из сторон спора не должна на всем протяжении разбирательства и принятия решения считать, что инвестор получил страховку за часть или весь понесенный убыток.
      5. Решение арбитражного суда имеет для сторон обязательную силу, обжалованию не подлежит и быть решением иным, чем те, которые предусмотрены Вашингтонской Конвенцией, не может. Приведение решения суда в исполнение производится по законодательству, регулирующему исполнение решений суда той страны, где решение должно быть выполнено.
      6. Стороны не привлекают к решению спора дипломатические каналы, за исключением случаев, когда другая сторона не выполняет, или неправильно выполняет решение арбитражного суда.
 

Статья 10
Споры между Договаривающимися Сторонами

      1. Споры между Договаривающимися Сторонами, касающиеся толкования и применения положений настоящего Соглашения, будут решаться по дипломатическим каналам.
      2. Если Договаривающимися Сторонами не будет достигнуто согласие в течение двенадцати месяцев с даты возникновения спора, то по требованию любой из Договаривающихся Сторон, спор передается арбитражному суду в составе трех членов. Каждая из Договаривающихся Сторон назначает по одному арбитру, и эти арбитры выбирают председателя, который должен быть гражданином третьего государства.
      3. Если одна из Договаривающихся Сторон не назначает арбитра и не реагирует на приглашение второй Договаривающейся Стороны произвести такое назначение в течение двух месяцев, то арбитр назначается по просьбе этой Договаривающейся Стороны Президентом Международного суда ООН в г. Гааге.
      4. Если оба арбитра не могут достичь согласия в отношение выбора председателя в течение двух месяцев с даты их назначения, то он назначается по просьбе любой из Договаривающихся Сторон Президентом Международного суда.
      5. Если в случаях, указанных в пунктах 3 и 4 настоящей статьи, Президент Международного суда не может выполнить указанной функции или, если он является гражданином одной их Договаривающихся Сторон, то такое назначение будет произведено Вице-президентом, а, если и он не может выполнить соответствующие функции или является гражданином одной из Договаривающихся Сторон, то назначение будет произведено самым старшим по рангу судьей Международного суда, не являющимся гражданином ни одной из Договаривающихся Сторон.
      6. Не нарушая других постановлений между Договаривающимися Сторонами, арбитражный суд самостоятельно устанавливает процедуру рассмотрения иска.
      7. Решения суда являются окончательными и обязательными для каждой из Договаривающихся Сторон.
 

Статья 11
Соблюдение обязательств

      Каждая из Договаривающихся Сторон гарантирует соблюдение своих обязательств относительно инвестиций, делаемых инвесторами другой Договаривающейся Стороны на ее территории на весь период существования каждой из таких инвестиций.
 

Статья 12
Заключительные Положения

      1. Датой вступления в силу настоящего Соглашения является дата, на которую оба Правительства обменяются нотами о выполнении правовых процедур, предусмотренных национальным законодательством каждой из Договаривающихся Сторон в отношении вступления в силу международных соглашений. Соглашение действует в течение 10 лет после вступления в силу. Если за шесть месяцев до окончания этого срока его действие не будет прекращено письменным уведомлением, то Соглашение считается продленным на тех же условиях на следующие два года, затем еще два года, и так далее.
      2. В отношении тех инвестиций, которые были осуществлены до возможного прекращения действия настоящего Соглашения, положения статей 1 по 11 настоящего Соглашения будут оставаться в силе в течение 10 лет с даты подачи извещения о прекращении действия Договора.
 
        Совершено в Алматы 12 мая 1994 г. в двух подлинных экземплярах на казахском, французском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения расхождений в толковании положений настоящего Соглашения, Договаривающиеся Стороны будут руководствоваться текстом Соглашения на английском языке.