Қазақстан Республикасы, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан Республикасы арасындағы БҰҰ қолдауындағы Орталық Азия батальоны әскери қызметшілерінің мәртебесі туралы келісімді бекіту туралы

Қазақстан Республикасының Заңы 1999 жылғы 6 сәуір N 373-I

     Шолпан-Атада 1997 жылғы 24 шілдеде жасалған Қазақстан 
Республикасы, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан Республикасы 
арасындағы БҰҰ қолдауындағы Орталық Азия батальоны әскери 
қызметшілерінің мәртебесі туралы келісім бекітілсін. 
     
     Қазақстан Республикасының 
           Президенті 
     
     
         Қазақстан Республикасы, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан
         Республикасы арасындағы БҰҰ қолдауындағы Орталық Азиялық
            батальон әскери қызметшілерiнiң мәртебесi туралы 
     
     Бұдан былай Тараптар деп аталатын Қазақстан Республикасы, Қырғыз 
Республикасы мен Өзбекстан Республикасы, 
     Бiрiккен Ұлттар Ұйымының мүшелерi бола отырып; 
     халықаралық қоғамдастықтың дүние жүзiнде бейбiтшiлiктi сақтау 
жөнiндегi жауапкершiлiгiне ортақтаса отырып; 

Орталық Азиялық батальонның (бұдан былай Ортазбат) бөлiмшелерi уағдаластық бойынша Тараптардың бiрiнiң аумағына жiберiлуi немесе орналастырылуы мүмкiн екендiгiн ескере отырып;
Қазақстан Республикасы, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан Республикасы арасындағы БҰҰ қолдауымен ұжымдық бiтiмгерлiк батальонды ұйымдастыру мен құру туралы 1995 жылғы 15 желтоқсандағы Келiсiм ережелерiн және Қазақстан Республикасының, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан Республикасының Мемлекетаралық Кеңесiнiң 1997 жылғы 10 қаңтардағы шешiмiмен бекiтiлген БҰҰ қолдауындағы Қазақстан Республикасының, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан Республикасының бiтiмгерлiк батальоны туралы Ереженi ескере отырып;
Ортазбат әскери қызметшiлерiнiң Тараптардың бiрiнiң аумағында болған кездегi мәртебесiн белгiлеуге ниет бiлдiре отырып,
төмендегiлер жөнiнде келiстi:

                                 1-бап 

Ортазбат жеке құрамы БҰҰ Бас Ассамблеясы 1946 жылы 13 ақпанда қабылдаған Бiрiккен Ұлттардың артықшылықтары мен иммунитеттерi туралы Конвенцияға, БҰҰ қауiпсiздiгi туралы 1994 жылғы 9 желтоқсандағы Конвенцияға, сондай-ақ Тараптардың Мемлекетаралық Кеңесінiң тиiстi

Шешiмдерi мен Келiсiмдерiнің ережелерiне сәйкес БҰҰ-ң персоналына 
бiтiмгерлiк операцияларды өткiзу кезiнде берiлетiн мәртебенi, 
артықшылықтар мен иммунитеттердi пайдаланады. 
     
                                 2-бап 

     Осы Келiсiмде қолданылатын төмендегi терминдер мынадай ұғымды 
бiлдiредi: 
     а/ әскери қызметшiлер - Тараптардың бiрiнiң аумағында жүрген Ортазбат 
жеке құрамы; 
     б/ азаматтық персонал - Ортазбат бөлiмшелерiмен бiрге жүретiн және 
Тараптардың азаматтары болып табылатын азаматтық тұлғалар; 
     в/ отбасы мүшелерi - әскери қызметшiлер мен азаматтық персоналдың 
жұбайлары мен балалары; 
     г/ Жiберушi мемлекет - әскери қызметшiлер мен азаматтық персоналды 
жiберушi Тарап; 
     д/ Қабылдаушы мемлекет - аумағында Ортазбат бөлiмшелерi 
орналастырылатын және бiтiмгерлiк операцияларға дайындық жөнiндегі шаралар 
өткiзiлетiн Тарап. 
     
                                 3-бап 
     

Тараптардың әскери қызметшiлерi, олардың азаматтық персоналы мен отбасы мүшелерi Қабылдаушы мемлекеттiң Конституциясы мен заңдарын сақтауға, осы елдiң әдет-ғұрпы мен салтын құрметтеуге осы Келiсiмнiң ережелерiмен сыйыспайтын кез келген iс-әрекеттен бас тартуға мiндеттi.

                                 4-бап 

1. Қабылдаушы мемлекеттiң аумағына әскери қызметшiлердi, сондай-ақ азаматтық персоналды енгiзген немесе оның аумағынан шығарған кезде оларға визалық және төлқұжат жөнiндегi талаптар, сондай-ақ шетел азаматтарын тiркеу мен бақылау ережелерi қолданылмайды.
2. Әскери қызметшiлер:
а/ жеке басын куәландыратын құжатты;
б/ Қорғаныс министрлерi Кеңесiнiң шешiмiне сәйкес Жiберушi мемлекеттiң Қорғаныс министрлiгi берген жеке адамның немесе әскери қызметшiлер тобының мәртебесiн куәландыратын жеке немесе топ болып жүруге рұхсат беретiн орыс тiлiндегi бұйрықты өздерiмен бiрге алып жүруi керек.
3. Отбасы мүшелерiнiң мәртебесi олардың төл құжатында тиiстi түрде көрсетiлуi керек.
4. Егер әскери қызметшiлер немесе азаматтық персонал қызметтен босатылатын болса, Жiберушi мемлекет тез арада Қабылдаушы мемлекеттiң тиiстi органдарын бұл жайлы хабардар етуi керек.
5. Егер Қабылдаушы мемлекет әз аумағынан өзiнiң азаматтары болып табылмайтын әскери қызметшiлердi немесе азаматтық персоналды немесе олардың отбасы мүшелерiн шығаруды талап етсе, Жiберушi мемлекет осы талаптың орындалуы үшiн жауапты болады.

                                 5-бап 

Қабылдаушы мемлекет Жiберушi мемлекет берген автомобильдi жүргiзу құқын беретiн куәлiктiң күшi бар екендiгiн мойындауға мiндеттенедi.

                                 6-бап 

1. Әскери қызметшiлер мемлекеттiк шекараны кесiп өткен кезде және Қабылдаушы мемлекеттiң аумағында қызметтiк мiндеттерiн орындау кезiнде Ортазбат және БҰҰ бiтiмгерлiк күштерiнiң айырым белгiлерi бар нысанды киiмдерiн киедi.
2. Ортазбат немесе азаматтық персоналдың штаттық көлiк құралдарының өздерiнiң тiркеу нөмiрлерiне қоса, олардың мемлекетке тиiстiлiгiн көрсететiн айырым белгiлерi болуы керек.
3. Әскери қызметшiлер, егер өзiнiң әскери қолбасшылығының тиiстi бұйрығы және Қабылдаушы мемлекеттiң рұқсаты болса, өздерiмен бiрге қару алып жүре алады.

                                 7-бап 

1. Әскери қызметшiлер, азаматтық персонал мен олардың отбасы мүшелерi Қабылдаушы мемлекеттiң аумағында қылмыстық iс жасаған жағдайда сол мемлекеттің қылмыстық сот жүргiзу талаптарына сәйкес жауап бередi.
2. Жiберушi мемлекет өз мемлекетiнiң азаматтары болып табылатын әскери қызметшiлерге, азаматтық персоналға және олардың отбасы мүшелерiне қатысты, егер олар оның заңы бойынша жазаланатын қылмыстық iс жасаса, Қабылдаушы мемлекеттiң аумағында қылмыстық сот жүргiзу құқы болады.
3. Егер әскери қызметшiлер, азаматтық персонал мен олардың отбасы мүшелерi жасаған қылмыстық iс екi мемлекеттiң де сот жүргізу органдарымен қаралса, онда Жіберуші мемлекет өздерiнiң азаматтарына қатысты олар Жiберушi мемлекеттiң меншiгiне немесе қауiпсiздiгiне қарсы және Жiберушi мемлекеттiң азаматтары болып табылатын әскери қызметшiлердiң, азаматтық персонал мен олардың отбасы мүшелерiнiң меншiгіне өмiрi мен денсаулығына қарсы қылмыс жасағаны үшiн қылмыстық iс жүргiзу басымдылық құқына ие болады.
4. Барлық басқа жағдайларда Қабылдаушы мемлекеттiң сот жүргiзу басымдылық құқы бар.

                                 8-бап 

Қабылдаушы мемлекет пен Жiберушi мемлекет қылмыс жасаған әскери қызметшiлердi, азаматтық персоналды және олардың отбасы мүшелерiн ұстау және оларды жасаған қылмысы үшiн өздерi жауапты болатын Тарапқа беру кезiнде бiр-бiрiне көмек көрсетедi; бұл ретте Қабылдаушы мемлекет Жiберушi мемлекеттiң азаматтары болып табылатын әскери қызметшiлердi, азаматтық персоналды немесе олардың отбасы мүшелерiн ұстау жөнiнде Жiберушi мемлекеттiң тиiстi органдарын хабардар етедi.

                                 9-бап 

Тараптардың әрқайсысы кез-келген өзiне тиесілi және өзiнiң қарулы күштерi пайдаланатын меншiкке келтiрiлген залалға қатысты, егер мұндай залалды басқа Тараптардың азаматтары болып табылатын әскери қызметшiлер осы Келiсiмдi орындауға байланысты өздерiнiң қызмет мiндеттерiн орындау кезiнде келтiрсе, басқа Тарапқа қарсы талап қою құқынан бас тартады.
Жеке меншiкке келтiрiлген залал жағдайында, осы баптың бiрiншi

бөлiгiнде көрсетiлгеннен басқа, жауапкершiлiк жөнiндегi мәселе 
азаматтық-құқықтық тәртiбiмен шешiледi. 
     
                                 10-бап 
     
     Әскери қызметшiлердiң, азаматтық персонал мен олардың отбасы 
мүшелерiнiң Қабылдаушы мемлекет Қарулы Күштерiнiң жеке құрамына тең 
жағдайда медициналық көмек алу құқы бар. 
     
                                 11-бап 

Әскери қызметшiлер, азаматтық персонал мен олардың отбасы мүшелерi Қабылдаушы мемлекеттiң аумағында барлық салық түрлерiнен босатылады.

                                 12-бап 

Әскери қызметшiлер Қабылдаушы мемлекет аумағына және оның аумағынан өздерiне қызмет мақсатында пайдалану үшiн қажеттi қызмет көлiк құралдарын, жабдықтарды алымсыз алып жүре алады. Әскери қызметшiлер, азаматтық персонал мен олардың отбасы мүшелерi Қабылдаушы мемлекеттiң аумағына Ортазбат бөлiмшелерiнiң тұрақты орналасқан орнына өздерiнiң қызмет мiндеттерiн орындау үшiн алғаш келген мезеттен бастап алып келген жеке заттарын, жиhаздарын және көлiк құралдарын, оларды бөлектеуден басқа жағдайларда, алымсыз алып келу немесе алып кету құқы бар.

                                 13-бап 

Осы Келiсiмнiң отбасы мүшелерiне қатысты ережелерi Ортазбат бөлiмшелерi тұрақты орынға орналасқаннан кейiн күшiне енедi.

                                 14-бап 

Тараптар осы Келiсiмге өзара уағдаластық бойынша тиiстi Хаттамалармен ресiмделетiн толықтырулар мен өзгертулер енгiзе алады.
Толықтырулар мен өзгертулер Тараптар қажеттi iшкi мемлекеттiк процедураларды орындап болғаннан кейiн күшiне енедi және осы Келiсiмнiң ажырамас бөлiгi болып табылады.
Осы Келiсiмде көрсетiлмеген жағдайларда БҰҰ қолдауындағы Қазақстан Республикасының, Қырғыз Республикасы және Өзбекстан Республикасының бiтiмгерлiк батальоны туралы 1997 жылғы 10 қаңтардағы Ереже қолданылады.

                                 15-бап 

Осы Келiсiм оған қол қойылған күннен бастап уақытша қолданылады және Тараптардың тиiстi iшкi мемлекеттiк процедураларды орындағаны жайлы бiр-бiрiн хабардар еткен кезден бастап күшiне енедi.
Осы Келiсiм Тараптардың бiрi басқа екi Тарапты оның күшiн жою туралы өзiнiң тiлегiн жазбаша мәлiмдеген күннен бастап алты ай өткенен кейiн өз күшiн жояды.
Келiсiм, сондай-ақ Қазақстан Республикасы, Қырғыз Республикасы мен

Өзбекстан Республикасы арасындағы БҰҰ қолдауындағы ұжымдық бiтiмгерлiк 
батальонды ұйымдастыру мен құру туралы 1995 жылғы 15 желтоқсандағы 
Келiсiмнiң күшi жойылған күннен бастап өз күшiн жояды. 
    Чолпан-Ата қаласында 1997 жылғы 24 шiлдеде бiр түпнұсқа данада орыс 
тiлiнде жасалды. 
    Түпнұсқа данасы Қазақстан Республикасының, Қырғыз Республикасы мен 
Өзбекстан Республикасының Мемлекетаралық Кеңесiнiң Атқарушы комитетiнде 
сақталады және ол әрбiр қатысушы-мемлекетке оның куәландырылған көшiрмесiн 
жiбередi. 
     
       Қазақстан                 Қырғыз                 Өзбекстан 
   Республикасы үшін        Республикасы үшін        Республикасы үшін 


       "Қазақстан Республикасы, Қырғыз Республикасы мен Өзбекстан
        Республикасы арасындағы БҰҰ қолдауындағы Орталық Азиялық
       батальон әскери қызметшiлерiнiң мәртебесi туралы келiсiмнiң"
             мемлекеттiк тiлдегi мәтiнiнiң аудармасы бойынша 
                              Қорытынды 
     

Келiсiм мемлекеттiк тiлге бiршама жатық аударылған. Ойға ұғымды, жеңiл оқылады. Дегенмен, оның кейбiр баптарында назар аударуды қажет ететiн тұстар да жоқ емес. Атап айтқанда, Келiсiмнiң атауындағы "Соглашение" деген сөз аударылмай кеткен. 4-бапта "по визовому и паспортному контролю" деген тiркес "визалық және төлқүжат жөнiндегi талаптар" деп аударылып, төлқұжат бақылауы жөнiндегi ұғым ашылмай қалған. 6-баптағы "должны ... носить форменную одежду" деген тiркес "нысанды киiмдерiн киедi" деп аударылғаннан гөрi "нысанды киiмдерiн киюi тиiс" деген сияқты бұйрық райда аударылса мазмұнды дәлiрек берер едi.
7-бапта "уголовную юрисдикцию" деген сөздер "қылмыстық сот жүргiзу" деп аударылған. Бiрiншiден, реттi жерлерде "юрисдикция" терминiнiң аударылмай сол күйiнде алынып жүргені, екiншiден, жалпы "сот жүргiзу" емес "сот iсiн жүргiзу" делiнетiнi белгiлi.

     Сол сияқты аударылмай қалған жерлер де бар (мысалы, 9-баптың соңғы 
үшiншi абзацы). 
     14-бапта "изменения" деген сөз "өзгерiстер" емес "өзгертулер" деп 
аударылған да, "процедураларды" деген сөздiң қалыптасқан "рәсiмдердi" 
деген аудармасы бар екендiгi ескерiлмеген. Аталған ескертулер Келiсiмнiң 
аударма сапасына елеулi нұқсан келтiрмейдi. Сондықтан құжаттың мемлекеттiк 
тiлдегi нұсқасын депутаттардың назарына ұсынуға болады деп есептеймiз.
     
     Редакциялық-баспа 
    бөлімінің меңгерушісі 
     
     
     Оқығандар:
     Қобдалиева Н.М.
     Орынбекова Д.К.        
      
      

О ратификации Соглашения между Республикой Казахстан, Кыргызской Республикой и Республикой Узбекистан о статусе военнослужащих Центральноазиатского батальона под эгидой ООН

Закон Республики Казахстан от 6 апреля 1999 года № 373-1

     Ратифицировать Соглашение между Республикой Казахстан, Кыргызской 
Республикой и Республикой Узбекистан о статусе военнослужащих 
Центральноазиатского батальона под эгидой ООН, совершенное в Чолпон-Ате 24 
июля 1997 года.
     
     
     Президент
Республики Казахстан
     
                             Соглашение
        между Республикой Казахстан, Кыргызской Республикой и
           Республикой Узбекистан о статусе военнослужащих
           Центральноазиатского батальона под эгидой ООН
     
     Республика Казахстан, Кыргызская Республика и Республика Узбекистан, 
в дальнейшем именуемые Сторонами,
     являясь членами Организации Объединенных Наций;
     разделяя ответственность международного сообщества за сохранение мира 
во всем мире;              

учитывая, что подразделения Центральноазиатского батальона (далее - Центразбат) по договоренности могут быть направлены и размещены на территории одной из Сторон;
исходя из положений Соглашения между Республикой Казахстан, Кыргызской Республикой и Республикой Узбекистан об организации и формировании коллективного миротворческого батальона под эгидой ООН
от 15 декабря 1995 года и Положения о миротворческом батальоне Республики Казахстан, Кыргызской Республикой и Республики Узбекистан под эгидой ООН, утвержденного Решением Межгосударственного Совета Республики Казахстан, Кыргызской Республикой и Республики Узбекистан от 10 января 1997 года;
желая определить статус военнослужащих Центразбата в период их пребывания на территории одной из Сторон,
согласились о нижеследующем:

Статья 1

При проведении миротворческих операций личный состав Центразбата пользуется статусом, привилегиями и иммунитетами, которые предоставляются персоналу ООН при проведении миротворческих операций в соответствии с Конвенцией о привилегиях и иммунитетах Объединенных Наций, принятой Генеральной Ассамблеей ООН 13 февраля 1946 года, Конвенцией о безопасности ООН 9 декабря 1994 года, а также положениями соответствующих Решений и Соглашений Межгосударственного Совета Сторон.

Статья 2

В настоящем Соглашении нижеуказанные термины означают:
а) военнослужащие - личный состав Центразбата, находящийся на территории одной из сторон;
б) гражданский персонал - гражданские лица, сопровождающие подразделения Центразбата и являющиеся гражданами Сторон;
в) члены семьи - супруги и дети военнослужащих или гражданского персонала;
г) Направляющее Государство - Сторона, которой принадлежат направляемые военнослужащие и гражданский персонал;
д) Принимающее Государство - Сторона, на территории которой размещаются подразделения Центразбата, проводятся мероприятия по подготовке к миротворческим операциям.

Статья 3

Военнослужащие Сторон, их гражданский персонал и члены семей обязаны соблюдать Конституцию и законодательство Принимающего Государства, уважать обычаи и традиции данной страны, воздерживаться от любой деятельности, несовместимой с положениями настоящего Соглашения.

Статья 4

1. При вводе на территорию и выводе с территории Принимающего Государства военнослужащих, а также гражданского персонала, на них не распространяются требования по визовому и паспортному контролю, а также правила регистрации и контроля иностранцев.
2. Военнослужашие должны иметь при себе:
а) документ, удостоверяющий личность;
б) приказ на индивидуальные и групповые перемещения на русском языке, выданный Министерством обороны Направляющего Государства в соответствии с решением Совета Министров обороны, удостоверяющий статус отдельного лица или группы военнослужащих.
3. Статус членов семей должен быть указан соответствующим образом в их паспортах.
4. Если военнослужащие или гражданский персонал увольняется со службы, Направляющее Государство должно информировать об этом соответствующие органы Принимающего Государства.
5. Если Принимающее Государство потребовало выдворить со своей территории военнослужащего или гражданский персонал, или члена их семей, не являющихся его гражданами, Направляющее Государство несет ответственность за исполнение данного требования.

Статья 5

Принимающее Государство обязуется признавать действительным удостоверение на право управления автомобилем, выданное Направляющим Государством.

Статья 6

1. Военнослужащие должны при пересечении государственной границы и при исполнении служебных обязанностей на территории Принимающего Государства носить форменную одежду с отличительными знаками Центразбата и миротворческих сил ООН.
2. Штатные транспортные средства Центразбата или гражданского персонала должны иметь, в дополнение к их регистрационному номеру, отличительные знаки, показывающие их государственную принадлежность.
3. Военнослужащие могут иметь при себе оружие, если они имеют на это соответствующий приказ своего военного командования и разрешение Принимающего Государства.

Статья 7

1. Военнослужащие, гражданский персонал и члены их семей подпадают под уголовную юрисдикцию Принимающего Государства в случаях совершенствования ими преступлений на его территории.
2. Направляющее Государство обладает уголовной юрисдикцией на территории Принимающего Государства в отношении военнослужащих, гражданского персонала и членов их семей, являющихся гражданами Направляющего Государства в случае совершения ими преступлений наказуемых по его законодательству.
3. В тех случаях, когда преступления, совершенные военнослужащими, гражданским персоналом и членами их семей подпадают под юрисдикцию обоих государств, Направляющее Государство имеет преимущественное право юрисдикции в отношении своих граждан за преступления, совершенные ими против собственности или безопасности Направляющего Государства, либо против собственности, жизни и здоровья военнослужащих, гражданского персонала и членов их семей, являющихся гражданами Направляющего Государства.
4. Во всех других случаях приоритет имеет юрисдикция Принимающего Государства.

Статья 8

Принимающее Государство и Направляющее Государство помогают друг другу при задержании военнослужащих, гражданского персонала и членов их семей, совершивших преступление и передаче той Стороне, под юрисдикцию которой они подпадают; при этом Принимающее государство уведомляет соответствующий орган Направляющего Государства об аресте военнослужащего или гражданского персонала, или членов их семей, являющихся гражданами Направляющего Государства.

Статья 9

Каждая из Сторон отказывается от права предъявления иска против другой Стороны, связанного с ущербом, причиненным любой принадлежащей ей и используемой ее вооруженными силами собственности, если такой ущерб был причинен военнослужащими, являющимися гражданами другой Стороны при исполнении ими своих служебных обязанностей в связи с выполнением настоящего Соглашения.
В случае ущерба, причиненного собственности, за исключением указанных в части первой настоящей Статьи, вопрос об ответственности решается в гражданско-правовом порядке.
Каждая из Сторон отказывается от своего права на иски против других Сторон, связанные с ранением или смертью военнослужащего ее вооруженных сил при исполнении им своих служебных обязанностей.

Статья 10

Военнослужащие, гражданский персонал и члены их семей имеют право на медицинское обслуживание на равных условиях, что и личный состав Вооруженных Сил Принимающего Государства.

Статья 11

Военнослужащие, гражданский персонал и члены их семей освобождаются от всех видов налогов на территории Принимающего Государства.

Статья 12

Военнослужащие могут беспошлинно ввозить на территорию и вывозить с территории Принимающего Государства ввезенные служебные транспортные средства, оборудование, предназначенные для пользования ими в служебных целях.
Военнослужащие, гражданский персонал и члены их семей в момент их первоначального прибытия к месту постоянной дислокации подразделений Центразбата на территорию Принимающего Государства для исполнения служебных обязанностей, имеют право беспошлинно ввозить и вывозить ввезенные личные вещи, мебель и транспортные средства, за исключением случаев их возможного отчуждения.

Статья 13

Положения настоящего Соглашения, касающееся членов семей, вступают в силу со дня расположения подразделений Центразбата в месте постоянной дислокации.

Статья 14

По взаимной договоренности Стороны могут вносить в настоящее Соглашение дополнения и изменения, которые оформляются соответствующими Протоколами.
Дополнения и изменения вступают в силу после выполнения Сторонами необходимых внутригосударственных процедур и являются неотъемлемой частью настоящего Соглашения.
В случаях, неоговоренных настоящим Соглашением, действует Положение о миротворческом батальоне Республики Казахстан, Кыргызской Республики и Республики Узбекистан под эгидой ООН от 10 января 1997 года.

Статья 15

Настоящее Соглашение временно применяется с даты его подписания и вступает с момента уведомления Сторонами друг друга о выполнении необходимых внутригосударственных процедур.
Настоящее Соглашение прекращает свое действие по истечении шести месяцев со дня, когда одна из Сторон направит двум другим Сторонам письменное уведомление о своем намерении прекратить его действие.
Соглашение также теряет свою силу со дня денонсации Соглашения между Республикой Казахстан, Кыргызской Республикой и Республикой Узбекистан об организации и формировании коллективного миротворческого батальона под эгидой ООН от 15 декабря 1995 года.

     Совершено в городе Чолпон-Ата 24 июля 1997 года в одном подлинном 
экземпляре на русском языке.
     Подлинный экземпляр хранится в исполнительном комитете 
Межгосударственного Совета Республики Казахстан, Кыргызской Республики и 
Республики Узбекистан, который направляет в каждое государство-участник его 
заверенную копию.
     
                                * * *
     
(Специалисты:
 Цай Л.Г.
 Склярова И.В.)