О проекте Закона Республики Казахстан "О государственном регулировании развития агропромышленного комплекса и сельских территорий в Республике Казахстан"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 29 апреля 2005 года N 404

     Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
     внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан "О государственном регулировании развития агропромышленного комплекса и сельских территорий в Республике Казахстан".

     Премьер-Министр
  Республики Казахстан

Проект    

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН "О государственном регулировании развития
агропромышленного комплекса и сельских территорий
в Республике Казахстан"

     Настоящий Закон устанавливает правовые, организационные и экономические основы осуществления государственного регулирования развития агропромышленного комплекса и сельских территорий в Республике Казахстан.

Статья 1. Основные понятия

     В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
     1) агропромышленный комплекс - совокупность отраслей экономики, включающая производство, заготовку, хранение, транспортировку, переработку и реализацию продукции сельского, рыбного хозяйства, а также пищевую промышленность (кроме алкогольной и табачной продукции), сопутствующие производства и сферы деятельности, обеспечивающие их современной техникой, технологическим оборудованием, деньгами, информационными и другими ресурсами, ветеринарную и фитосанитарную безопасность, научное обеспечение и подготовку кадров;
     2) государственная техническая инспекция - государственная регистрация, государственный технический осмотр тракторов и изготовленных на их базе самоходных шасси и механизмов, прицепов к ним, включая прицепы со смонтированным специальным оборудованием, самоходных сельскохозяйственных, мелиоративных и дорожно-строительных машин и механизмов, а также специальных машин повышенной проходимости с выдачей соответствующих документов и государственных регистрационных номерных знаков, регистрацию и учет лиц, пользующихся указанными транспортными средствами и прицепами, в том числе по доверенности, принятие экзаменов и выдачу удостоверений на право управления машинами;
     3) закупочные операции - мероприятия, по организации и проведению закупок сельскохозяйственной продукции по фиксированным ценам в целях стабилизации внутреннего рынка в период резкого изменения конъюнктуры цен, регулирования внутреннего рынка и обеспечения экспортных поставок сельскохозяйственной продукции;
     4) информационно-маркетинговая система агропромышленного комплекса - единая система информационных, технических, технологических ресурсов центральных и местных исполнительных органов, а также специализированных организаций, направленная на информационно-маркетинговое и консультационное обеспечение субъектов агропромышленного комплекса;
     5) сельские территории - совокупность сельских населенных пунктов и прилегающих к ним земель;
     6) сельскохозяйственная перепись - организация мероприятий по сбору количественной информации о состоянии сельскохозяйственного развития на определенную дату на основе методов похозяйственного учета в сельских населенных пунктах;
     7) сельскохозяйственная продукция - сырье и продукция растениеводства и животноводства, включая пчеловодство, в том числе продукты, полученные посредством их первичной переработки;
     8) социальная и инженерная инфраструктура сельских территорий - система объектов жизнеобеспечения, включающая объекты здравоохранения, образования, культуры, спорта, телекоммуникации, связи, дороги, почту, газо-, электро-, тепло-, водоснабжение и водоотведение, сбор и утилизации отходов производства и потребления;
     9) субъекты агропромышленного комплекса - физические и юридические лица, осуществляющие деятельность в агропромышленном комплексе;
     10) уполномоченный орган в области развития агропромышленного комплекса - государственный орган, осуществляющий государственное регулирование в области развития агропромышленного комплекса;
     11) уполномоченный орган в области развития сельских территорий - государственный орган, осуществляющий государственное регулирование в области развития сельских территорий;
     12) ценовая интервенция - мероприятия по реализации на внутреннем рынке из государственных ресурсов или иных источников сельскохозяйственной продукции по фиксированным ценам в период резкого изменения конъюнктуры цен.

Статья 2. Законодательство Республики Казахстан
о государственном регулировании развития
агропромышленного комплекса и сельских территорий

     1. Законодательство Республики Казахстан о государственном регулировании развития агропромышленного комплекса и сельских территорий основывается на Конституции Республики Казахстан и состоит из настоящего Закона и иных нормативных правовых актов Республики Казахстан.
     2. Если международным договором, ратифицированным Республикой Казахстан, установлены иные правила, чем те, которые содержатся в настоящем Законе, то применяются правила международного договора.

Статья 3. Основные принципы государственного
регулирования развития агропромышленного комплекса и
сельских территорий в Республике Казахстан

     Государственное регулирование развития агропромышленного комплекса и сельских территорий осуществляется в соответствии со следующими основными принципами:
     1) соответствие приоритетам социально-экономического развития государства;
     2) соответствие требованиям соглашений Всемирной торговой организации по сельскому хозяйству и санитарным и фитосанитарным нормам;
     3) прозрачность мероприятий, осуществляемых государством;
     4) адресность в предоставлении мер государственной поддержки;
     5) поддержка конкурентных преимуществ отечественного агропромышленного производства;
     6) защищенность внутреннего продовольственного рынка от недобросовестной конкуренции при импорте;
     7) разграничение полномочий между уровнями государственного управления;
     8) экологическая безопасность деятельности агропромышленного комплекса и сельского расселения;
     9) приоритетность развития сельских территорий, имеющих потенциал экономического роста;
     10) обеспечение благоприятных условий для проживания в сельской местности;
     11) взаимодействие с отраслевыми общественными объединениями, ассоциациями (союзами) предпринимателей агропромышленного комплекса;
     12) эффективность мер государственного регулирования.

Статья 4. Компетенция государственных органов
в области государственного регулирования развития
агропромышленного комплекса и сельских территорий

     1. Правительство Республики Казахстан:
     1) разрабатывает основные направления государственной политики в области развития агропромышленного комплекса и сельских территорий;
     2) утверждает отраслевые (секторальные) программы развития агропромышленного комплекса и сельских территорий;
     3) организует международное сотрудничество в области агропромышленного комплекса и сельских территорий;
     4) определяет объемы, цены и порядок проведения закупочных операций и ценовых интервенций;
     5) утверждает объем, структуру, правила формирования, хранения и использования государственных ресурсов сельскохозяйственной продукции;
     6) создает специализированные организации по оказанию услуг в сфере агропромышленного комплекса и определяет порядок поддержки агропромышленного комплекса с их участием;
     7) обеспечивает управление государственными ресурсами сельскохозяйственной продукции;
     8) утверждает схему оптимального расселения сельского населения в составе системы расселения населения генеральной схемы организации территории Республики Казахстан;
     9) утверждает правила субсидирования по программам развития агропромышленного комплекса и сельских территорий;
     10) утверждает порядок и сроки проведения сельскохозяйственной переписи;
     11) разрабатывает основные направления современной технической политики в области агропромышленного комплекса;
     12) выполняет иные функции, возложенные на него в соответствии с законами и актами Президента Республики Казахстан.
     2. Уполномоченный орган в области развития агропромышленного комплекса:
     1) реализует политику государства по вопросам агропромышленного комплекса;
     2) разрабатывает и реализует государственные, отраслевые (секторальные) программы развития агропромышленного комплекса;
     3) вырабатывает приоритетные направления межгосударственных экономических связей в области агропромышленного комплекса, реализует международные программы в области развития агропромышленного комплекса в пределах своей компетенции;
     4) организует государственные мероприятия по ветеринарии, защите и карантину растений в соответствии с законами Республики Казахстан;
     5) организует проведение ветеринарного и фитосанитарного контроля в соответствии с международными требованиями;
     6) разрабатывает мероприятия по переходу отраслей агропромышленного комплекса на международные стандарты качества;
     7) проводит мониторинг:
     развития агропромышленного комплекса и реализации государственных и отраслевых программ в данной сфере;
     полевых работ;
     цен и рынков сельскохозяйственной продукции и продуктов ее переработки;
     8) проводит анализ:
     состояния и результатов производственно-хозяйственной деятельности по отраслям и видам деятельности, балансов продукции по потреблению и производству сельскохозяйственной продукции и продуктов ее переработки;
     статистических данных по развитию отраслей агропромышленного комплекса;
     9) определяет перечень информации и услуг, подлежащих предоставлению субъектам агропромышленного комплекса на общедоступной основе;
     10) вносит предложения по вопросам ценовой, технической, таможенной, налоговой, кредитной, страховой деятельности, а также в сфере технического регулирования политики государства в области агропромышленного комплекса;
     11) вносит предложения о создании, развитии, реорганизации, ликвидации специализированных организаций в области агропромышленного комплекса в соответствии с приоритетами социально-экономического развития страны;
     12) разрабатывает мероприятия по технической оснащенности, развитию сельскохозяйственного машиностроения;
     13) обеспечивает функционирование государственной технической инспекции в области агропромышленного комплекса;
     14) утверждает правила государственной регистрации, правила ежегодного государственного технического осмотра тракторов и изготовленных на их базе самоходных шасси и механизмов, прицепов к ним, включая прицепов со смонтированным специальным оборудованием, а также определяет порядок получения права на управление тракторами и изготовленными на их базе самоходными шасси и механизмами, приема экзаменов, выдачи гражданам удостоверений тракториста-машиниста;
     15) создает условия для развития системы кредитных товариществ, осуществляющих кредитование в агропромышленном комплексе для улучшения доступа субъектов агропромышленного комплекса к кредитным ресурсам;
     16) организует информационно-маркетинговое обеспечение агропромышленного комплекса;
     17) реализует государственную политику в области научного обеспечения агропромышленного комплекса и подготовки кадров;
     18) утверждает нормативные правовые акты в пределах своей компетенции;
     19) осуществляет методическое обеспечение деятельности местных исполнительных органов в сфере агропромышленного комплекса.
     3. Уполномоченный орган в области развития сельских территорий:
     1) реализует государственную политику в области развития сельских территорий;
     2) разрабатывает государственные, отраслевые (секторальные) программы развития сельских территорий и ведет мониторинг их реализации;
     3) координирует деятельность центральных и местных исполнительных органов по вопросам развития сельских территорий;
     4) разрабатывает схему оптимального расселения сельского населения в составе системы расселения населения генеральной схемы организации территории Республики Казахстан;
     5) осуществляет мониторинг развития системы микрокредитования в сельской местности;
     6) разрабатывает совместно с заинтересованными государственными органами нормативы социального и инженерного обустройства сельского населенного пункта;
     7) осуществляет методическое руководство деятельностью местных исполнительных органов в сфере развития сельских территорий.
     4. Местные исполнительные органы области:
     1) разрабатывают и представляют на утверждение местных представительных органов региональные программы развития агропромышленного комплекса и сельских территорий, ведут мониторинг их реализации;
     2) разрабатывают предложения по государственной поддержке субъектов агропромышленного комплекса в соответствии с настоящим Законом, государственными, отраслевыми (секторальными), региональными программами и другими нормативными правовыми актами в этой сфере;
     3) координируют работы по разъяснению субъектам агропромышленного комплекса основных направлений и механизмов государственной агропродовольственной политики и политики по развитию сельских территорий;
     4) вносят предложения по разработке среднесрочных планов развития производства сельскохозяйственной продукции;
     5) осуществляют меры по обеспечению отраслей агропромышленного комплекса специалистами;
     6) организуют региональные выставки, ярмарки по ассортименту выпускаемой продукции;
     7) организуют оптовые рынки по торговле продукцией агропромышленного комплекса;
     8) проводят мониторинг цен и рынков продукции агропромышленного комплекса;
     9) организуют работу комиссий по определению участников программ закупа сельскохозяйственной продукции;
     10) организуют работу по распространению инновационного опыта в области агропромышленного комплекса;
     11) обеспечивают строительство, содержание и реконструкцию государственных пунктов искусственного осеменения животных и заготовки животноводческой продукции и сырья;
     12) организуют приобретение, содержание высококлассных племенных животных и выращивание ремонтного молодняка для расширенного воспроизводства;
     13) разрабатывают мероприятия по:
     привлечению инвестиций и кредитов банков второго уровня в отрасли агропромышленного комплекса;
     созданию условий для становления и развития конкурентоспособных производств, их модернизации и переходу на международные системы менеджмента качества;
     развитию прудовых, озерно-товарных, рыбоводных хозяйств и рыбоперерабатывающих предприятий;
     созданию условий для роста специализированных животноводческих хозяйств;
     14) формируют перечень приоритетных бюджетных инвестиционных проектов (программ) социальной и инженерной инфраструктуры сельских территорий, финансируемых из местного бюджета;
     15) создают условия для функционирования и развития информационно-маркетинговой системы агропромышленного комплекса;
     16) изучают ситуацию на внутреннем и внешнем продовольственных рынках и обеспечивает доступ к соответствующей информации субъектов агропромышленного комплекса;
     17) представляют информацию о состоянии и развитии агропромышленного комплекса и сельских территорий в уполномоченные государственные органы по вопросам развития агропромышленного комплекса и сельских территорий.
     5. Местные исполнительные органы районов:
     1) разрабатывают и обеспечивают реализацию на территории района программ развития агропромышленного комплекса и сельских территорий;
     2) осуществляют государственную поддержку субъектов агропромышленного производства в соответствии с настоящим Законом, государственными, отраслевыми (секторальными), региональными программами и другими нормативными правовыми актами в этой сфере;
     3) проводят работу по разъяснению субъектам агропромышленного комплекса основных направлений и механизмов государственной агропродовольственной политики;
     4) проводят мониторинг развития сельских территорий и реализации программ в данной сфере;
     5) разрабатывают правила содержания и выпаса сельскохозяйственных животных в населенных пунктах;
     6) организуют проведение идентификации сельскохозяйственных животных в порядке, установленном уполномоченным государственным органом в области ветеринарии;
     7) проводят сбор оперативной информации в области агропромышленного комплекса и сельских территорий и представляют ее местному исполнительному органу области.

Статья 5. Государственное регулирование развития
агропромышленного комплекса и сельских территорий

     1. Государственное регулирование развития агропромышленного комплекса и сельских территорий направлено на обеспечение продовольственной безопасности, устойчивости рынков продукции агропромышленного комплекса, формирование эффективной системы предпринимательства, поддержку конкурентных преимуществ отечественной продукции, а также повышение уровня жизни сельского населения через создание условий для развития растениеводства, животноводства, рыбного хозяйства, переработки сельскохозяйственного сырья и пищевой промышленности (кроме алкогольной и табачной продукции), обеспечение ветеринарной и фитосанитарной безопасности, технической оснащенности и других сопутствующих сфер деятельности, а также развития социальной и инженерной инфраструктуры.
     2. В целях государственного регулирования развития агропромышленного комплекса и сельских территорий могут использоваться следующие меры:
     1) развитие кредитования в сфере агропромышленного комплекса и сельских территорий;
     2) субсидирование агропромышленного комплекса;
     3) проведение закупочных операций и ценовых интервенций;
     4) создание специализированных организаций;
     5) регулирование экспорта и импорта товаров агропромышленного комплекса;
     6) техническое оснащение агропромышленного комплекса;
     7) информационно-маркетинговое обеспечение агропромышленного комплекса;
     8) научное и нормативно-методическое обеспечение агропромышленного комплекса;
     9) инвестиции в развитие социальной и инженерной инфраструктуры;
     10) организация оптимального расселения сельского населения;
     11) меры налогового, бюджетного, таможенно-тарифного, технического регулирования и иные меры в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан;
     12) обеспечение ветеринарной и фитосанитарной безопасности.
     3. Направления финансирования мероприятий по государственному регулированию агропромышленного комплекса и сельских территорий определяются в соответствии с законодательными актами, государственными, отраслевыми (секторальными) и региональными программами, а ежегодные объемы финансирования данных мероприятий устанавливаются в законе о республиканском бюджете и решениях маслихатов о местном бюджете на соответствующий финансовый год.

Статья 6. Государственное регулирование развития
кредитования в сфере агропромышленного комплекса
и сельских территорий

     1. Государственное регулирование развития кредитования в сфере агропромышленного комплекса и сельских территорий может осуществляться посредством бюджетного кредитования при реализации бюджетных инвестиционных проектов (программ) в рамках среднесрочного плана социально-экономического развития, а также посредством участия в формировании или увеличении уставного капитала специализированных организаций в установленном законодательством порядке для организации и институционального укрепления кредитования.
     2. Государственное регулирование развития кредитования в сфере агропромышленного комплекса и сельских территорий посредством формирования и увеличения уставных капиталов специализированных организаций может производиться по следующим направлениям:
     1) формирование и развитие инфраструктуры сельскохозяйственного производства;
     2) лизинг сельскохозяйственной техники и технологического оборудования;
     3) организация и кредитование кредитных товариществ, осуществляющих кредитование в агропромышленном комплексе;
     4) кредитование несельскохозяйственных видов предпринимательской деятельности в сельской местности;
     5) закуп, производство, переработка и реализация сельскохозяйственной продукции;
     6) организация микрокредитования сельского населения.

Статья 7. Субсидирование агропромышленного комплекса

     1. Субсидирование агропромышленного комплекса осуществляется в качестве экономического стимулирования развития отраслей агропромышленного комплекса при следующих условиях:
     1) экономическая эффективность субсидирования, направленная на развитие отраслей агропромышленного комплекса;
     2) повышение качества и конкурентоспособности производимой продукции.
     2. Субсидирование может осуществляться по следующим направлениям:
     1) субсидирование процентных ставок при кредитовании субъектов агропромышленного комплекса и обеспечении сельскохозяйственной техникой и оборудованием;
     2) субсидирование сохранения и развития генофонда высокоценных сортов растений и пород сельскохозяйственных животных, птиц и рыб;
     3) субсидирование развития семеноводства, повышения урожайности и качества продукции растениеводства;
     4) субсидирование повышения продуктивности и качества продукции животноводства;
     5) субсидирование стоимости товарно-материальных ценностей, необходимых для проведения весенне-полевых и уборочных работ;
     6) субсидирование развития систем управления производством и рынка сельскохозяйственной продукции;
     7) субсидирование развития племенного животноводства;
     8) субсидирование закладки многолетних насаждений плодово-ягодных культур и винограда;
     9) иные направления субсидирования агропромышленного комплекса, предусмотренные законодательными актами Республики Казахстан.
     3. Приоритетные направления субсидирования определяются среднесрочной фискальной политикой в соответствии с законодательными актами, государственными, отраслевыми (секторальными), региональными программами.
     Направления и объемы субсидирования на каждый год определяются в соответствии с пунктом 2 настоящей статьи, законом о республиканском бюджете и решениями маслихатов о местном бюджете на соответствующий финансовый год.

Статья 8. Регулирование агропродовольственных рынков

     1. Государственное регулирование агропродовольственных рынков, в целях обеспечения продовольственной безопасности и поддержки отечественных сельскохозяйственных товаропроизводителей может осуществляться посредством:
     1) закупочных операций и ценовых интервенций сельскохозяйственной продукции по фиксированным ценам в условиях резкого изменения конъюнктуры цен с целью их стабилизации;
     2) защиты внутреннего рынка методами таможенно-тарифного, нетарифного регулирования в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан;
     3) закупочных операций, осуществляемых специализированными организациями для регулирования внутреннего рынка и обеспечения экспортных поставок сельскохозяйственной продукции.

Статья 9. Государственное регулирование обеспечения
ветеринарной и фитосанитарной безопасности

     1. Государственное регулирование мероприятий в области ветеринарной и фитосанитарной безопасности осуществляется в соответствии с законами Республики Казахстан.
     2. В целях соответствия качества и безопасности сельскохозяйственной продукции международным требованиям, государством осуществляется следующие мероприятия:
     1) проведение ветеринарного и фитосанитарного контроля в соответствии с требованиями международных стандартов и законодательных актов Республики Казахстан;
     2) профилактика, диагностика и ликвидация заразных болезней животных, по перечню, утверждаемому Правительством Республики Казахстан по предоставлению уполномоченного органа в области агропромышленного комплекса;
     3) организация площадок по убою сельскохозяйственных животных;
     4) фитосанитарные мероприятия, направленные на недопущение распространения вредных организмов, включая карантинных вредителей, сорняков и болезней растений;
     5) возмещение ущерба, понесенного субъектами агропромышленного комплекса в результате изъятия и уничтожения животных, продуктов и сырья животного происхождения, представляющих особую опасность для здоровья человека и животных.

Статья 10. Техническая обеспеченность
агропромышленного комплекса

     1. Государственное регулирование технического обеспечения агропромышленного комплекса осуществляется путем:
     1) организации обновления машинно-тракторного парка и технологического оборудования;
     2) мониторинга развития сети машинно-технологических станций (сервис-центров);
     3) проведения испытаний и обязательной сертификации продукции сельскохозяйственного машиностроения отечественного и зарубежного производства;
     4) организации функционирования государственной технической инспекции.

Статья 11. Информационно-маркетинговое
обеспечение агропромышленного комплекса

     1. Информационно-маркетинговое обеспечение агропромышленного комплекса осуществляется посредством:
     1) организации информационно-маркетинговой системы агропромышленного комплекса;
     2) проведения сельскохозяйственных переписей не реже одного раза в десять лет;
     3) публикации информационных материалов в средствах массовой информации и издания специализированных сборников, журналов, тематических изданий;
     4) содействия созданию и развитию современных информационных технологий и электронных торгов;
     5) организации выставок-ярмарок и оказания рекламной поддержки продукции отечественных сельскохозяйственных товаропроизводителей;
     6) организации обучающих семинаров.
     2. Перечень информации и услуг, подлежащих предоставлению субъектам агропромышленного комплекса на бесплатной основе, определяется уполномоченным органом в области развития агропромышленного комплекса.

Статья 12. Специализированные организации
в сфере агропромышленного комплекса

     В целях устойчивого развития отраслей агропромышленного комплекса, обеспечения субъектов агропромышленного комплекса отдельными видами услуг, отсутствующими или слабо представленными на конкурентном рынке, Правительством могут создаваться специализированные организации.
     Порядок создания, организационно-правовые формы и задачи специализированных организаций определяются законодательством Республики Казахстан.

Статья 13. Научное обеспечение и подготовка
кадров для агропромышленного комплекса

     Государственная поддержка научного и кадрового обеспечения развития агропромышленного комплекса может осуществляться посредством организации:
     1) научно-исследовательских и опытно-конструкторских работ;
     2) подготовки и переподготовки, аттестации кадров по приоритетным направлениям развития аграрной науки;
     3) распространения и внедрения научных разработок в производство;
     4) сохранения и развития генофонда высокоценных сортов растений и пород сельскохозяйственных животных, птиц и рыб.

Статья 14. Развитие сельских территорий

     1. Государство регулирует развитие сельских территорий посредством:
     1) создания и развития социальной и инженерной инфраструктуры;
     2) оптимального расселения сельского населения;
     3) стимулирования привлечения в сельские населенные пункты работников здравоохранения, социального обеспечения, образования, культуры и спорта.
     2. В целях оптимального расселения сельского населения, граждане Республики Казахстан, проживающие в сельских населенных пунктах с неблагоприятными экологическими условиями и низким потенциалом развития, при согласии данных граждан на переселение, подлежат переселению в населенные пункты с высоким и средним потенциалами развития в соответствии с законодательными актами Республики Казахстан.
     3. Специалистам здравоохранения, социального обеспечения, образования, культуры и спорта, работающим в сельских населенных пунктах, по решению местных представительных органов могут устанавливаться повышенные не менее чем на 25 процентов оклады и тарифные ставки по сравнению со ставками специалистов, занимающихся этими видами деятельности в городских условиях.
     4. Социальная помощь на приобретение топлива специалистам государственных организаций, здравоохранения, образования, социального обеспечения, культуры и спорта, проживающим и работающим в сельских населенных пунктах, предоставляется по решению местных представительных органов за счет средств местных бюджетов.

Статья 15. Нормативно-методическое обеспечение
агропромышленного комплекса и сельских территорий

     1. Нормативно-методическое обеспечение агропромышленного комплекса и сельских территорий осуществляется в целях применения научно-обоснованных сельскохозяйственной технологий и технологий переработки сельскохозяйственной продукции, роста эффективности отрасли и обслуживающей ее инфраструктуры, выпуска конкурентоспособной продукции, оптимизации бюджетного финансирования, развития социальной и инженерной инфраструктуры, роста экономического потенциала, повышению доходности сельских населенных пунктов, обеспечения экологической безопасности сельских населенных пунктов и разработки схем оптимального сельского расселения.
     2. Нормативно-методическое обеспечение агропромышленного комлекса и сельских территорий осуществляется посредством разработки стандартов, нормативов, инструкций, методик, рекомендаций.

Статья 16. Заключительные и переходные положения

     1. Настоящий Закон вводится в действие с 1 января 2006 года.
     2. Признать утратившим силу Закон Республики Казахстан от 13 февраля 1991 г. "О приоритетности развития аула, села и агропромышленного комплекса в Республике Казахстан" (Ведомости Верховного Совета Казахской ССР, 1991 г., N№ 8, ст. 93; Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1992 г., N 13-14, ст. 327; 1995 г., N 20, ст. 120; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1997 г., N 7, ст. 79; N 12, ст. 184; 1999 г., N 8, ст. 247; N 23, ст. 927; 2001 г., N 13-14, ст. 173; 2004 г., N 23, ст. 142).

     Президент
Республики Казахстан

"Қазақстан Республикасында агроөнеркәсiптiк кешендi және ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттiк реттеу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2005 жылғы 29 сәуірдегі N 404 Қаулысы

      Қазақстан Республикасының Үкiметi  ҚАУЛЫ ЕТЕДI:
      "Қазақстан Республикасында агроөнеркәсiптiк кешендi және ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеу туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгізiлсiн.

       Қазақстан Республикасының
      Премьер-Министрі

ЖОБА   

"Қазақстан Республикасында агроөнеркәсiптiк
кешендi және ауылдық аумақтарды дамытуды
мемлекеттiк реттеу туралы" ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ

      Осы Заң Қазақстан Республикасында агроөнеркәсiптiк кешендi және ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеудi iске асырудың құқықтық, ұйымдастыру және экономикалық негіздерiн белгiлейдi.

       1-бап. Негiзгі ұғымдар

      Осы Заңда мынадай негiзгі ұғымдар пайдаланылады:
      1) аграрлық өнеркәсiп кешенi - ауыл, балық шаруашылығы және тамақ өнеркәсiбi (алкоголь және темекi өнiмiнен басқа) өнiмiн өндiрудi, дайындауды, сақтауды, тасымалдауды, қайта өңдеудi, сондай-ақ оларды техникамен, технологиялық жабдықпен, ақша, ақпарат және басқа ресурстармен қамтамасыз ететiн бағыттас өндiрiстер мен қызмет салаларын, ветеринариялық және фитосанитариялық қауiпсiздiктi, ғылыми қызмет көрсетудi және кадрлар дайындауды қамтитын экономика салаларының жиынтығы;
      2) мемлекеттiк техникалық инспекция тракторларды және олардың базасында жасалған өзi жүретiн шассилер мен механизмдердi олардың тiркемелерiн, соған қоса арнайы жабдық орнатылған тiркемелердi, өзi жүретiн ауыл шаруашылығы, мелиоративтiк және жол-құрылысы машиналары мен механизмдерiн, сондай-ақ өткiштiгi жоғары арнайы машиналарды тиiстi құжаттарды және мемлекеттiк нөмiрлік белгілердi бере отырып мемлекеттiк тiркеуден, мемлекеттік техникалық тексеруден өткiзедi, көрсетілген көлiк құралдарымен және тiркемелердi пайдаланушы тұлғаларды тiркейдi және есепке алады, сонымен қатар сенiмхат бойынша емтихан қабылдайды және машинаны жүргізуге құқығы бар куәлiк бередi, сондай-ақ оларды өткiзудің тәртiбiн анықтайды;
      3) сатып алу операциялары - бағаның күрт төмендеуi кезеңiнде iшкi рынокты тұрақтандыру, iшкi рынокты реттеу және ауыл шаруашылығы өнiмiн экспорттық жеткiзіп берудi қамтамасыз ету мақсатында бекiтiлген баға бойынша ауыл шаруашылығы өнiмiн сатуды ұйымдастыру және жүргiзу жөнiнде мемлекет жүзеге асыратын iс-шаралар;
      4) аграрлық өнеркәсiп кешенiнiң ақпараттық-консультациялық жүйесi - аграрлық өнеркәсiп кешенi субъектілерiн ақпараттық-консультациялық және маркетингтiк қамтамасыз етуге бағытталған орталық және жергiлiктi атқарушы органдардың, сондай-ақ мамандандырылған ұйымдардың бiрыңғай ақпараттық және техникалық ресурстар жүйесi;
      5) ауылдық аумақтар - аудандар мен қалалардың әкімшілік-аумақтық шекараларындағы ауылдық елдi мекендер жиынтығы және олардың маңайындағы жерлер;
      6) ауыл шаруашылығы санағы - ауылдық елдi мекендердегі шаруашылық есеп әдісiнiң негізiнде белгiлi бiр күндегі ауыл шаруашылығын дамытудың жай-күйі туралы сандық ақпарат жинауды қамтамасыз ету бойынша іс-шаралар ұйымдастыру;
      7) ауыл шаруашылығы өнiмi - ара шаруашылығын қоса, өсiмдiк шаруашылығы мен мал шаруашылығының шикiзаттары мен өнiмдерi, сонымен бiрге оларды бастапқы қайта өңдеу жолымен алынған өнімдер;
      8) ауылдық аумақтардың әлеуметтiк және инженерлiк инфрақұрылымы - денсаулық сақтау, білiм, мәдениет, спорт, телекоммуникациялар, байланыс объектілерiн, жолдарды, почтаны, газбен, электрмен, жылумен, сумен қамтамасыз етудi және су тартуды, өндiрiстiк қалдықтарды жинап кәдеге жаратуды және тұтынуды қамтитын тiршiлiктi қамтамасыз ету объектiлерiнiң жүйесi;
      9) аграрлық өнеркәсiп кешенiнiң субъектілерi - аграрлық өнеркәсiп кешенiнде қызметті жүзеге асырушы заңды және жеке тұлғалар;
      10) аграрлық өнеркәсiп кешенiн дамыту саласындағы уәкiлеттi орган - өз құзыретiнің шегінде аграрлық өнеркәсiп кешенiн дамытуды мемлекеттік реттеу жөнiндегi функцияларды жүзеге асыратын мемлекеттiк орган;
      11) ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы уәкiлеттi орган - өз құзыретінің шегінде ауылдық аумақтарды дамытуды салааралық үйлестiрудi және мемлекеттiк реттеудi жүзеге асыратын мемлекеттік орган;
      12) баға интервенциясы - бағаның бақылаусыз өсуi кезеңiнде мемлекеттiк ресурстардан немесе өзге де көздерден ауыл шаруашылығы өнімінің негiзгi түрлерiн бекiтiлген бағалар бойынша iшкi рынокта сату жөніндегі іс-шаралар.

       2-бап. Аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық
               аумақтарды дамытуды реттейтiн Қазақстан
               Республикасының заңнамалары

      1. Аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамытуды реттейтiн Қазақстан Республикасының заңнамалары Қазақстан Республикасының  Конституциясына негізделген және Қазақстан Республикасының осы Заңынан және өзге де нормативтiк құқықтық актілерiнен тұрады.
      2. Егер Қазақстан Республикасы бекiткен халықаралық шартта осы Заңдағылардан өзге ережелер белгіленсе, халықаралық шарттың ережелерi қолданылады.

       3-бап. Қазақстан Республикасында аграрлық өнеркәсiп
               кешенi мен ауылдық аумақтарды дамытуды
               мемлекеттік реттеудiң негiзгi принциптерi

      Аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттiк реттеу мынадай негізгi принциптерге сәйкес жүзеге асырылады:
      1) әлеуметтік-экономикалық дамудың басымдықтарына сәйкестік;
      2) Дүниежүзілiк сауда ұйымы келiсiмiнiң ауыл шаруашылығы жөнiндегi талаптарына және фитосанитариялық мен ветеринариялық-санитариялық қолайлы жағдайға сәйкестік;
      3) мемлекет жүзеге асыратын iс-шаралардың ашықтығы;
      4) мемлекеттік қолдау көрсету шараларындағы нақтылық;
      5) отандық аграрлық өнеркәсiп кешенi өндiрiсiндегi бәсекелестік артықшылықтарды қолдау;
      6) iшкi азық-түлiк рыногын импорттау кезiнде терiс пиғылды бәсекеден қорғалуы;
      7) мемлекеттiк басқару деңгейлерi арасында өкілеттiктердi анық ажырату;
      8) аграрлық өнеркәсiп кешенi қызметiнiң және ауылға қоныстандырудың экологиялық қауiпсiздігі;
      9) экономикалық өсу әлеуетi бар ауылдық аумақтарды дамытудың басымдығы;
      10) ауылдық жерлердi мекендеуге арналған қолайлы жағдайлардың қамтамасыз етілуi;
      11) аграрлық өнеркәсiп кешенiнiң салалық кәсіпкерлер бiрлестiктерiмен өзара іс-әрекет етуi;
      12) мемлекеттік реттеу шараларының тиiмділігі.

       4-бап. Аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық
               аумақтарды дамытуды мемлекеттiк реттеу
               саласындағы мемлекеттік органдардың құзыретi

      1. Қазақстан Республикасының Үкiметi:
      1) аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы мемлекеттiк саясатты анықтайды;
      2) аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы салалық (секторлық) бағдарламаларды бекiтедi;
      3) аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамыту саласында халықаралық ынтымақтастықты ұйымдастырады және үкiметаралық келiсiмдер жасайды;
      4) сатып алу операциялары мен баға интервенцияларын жүргізудің көлемiн, бағаларын және тәртiбiн анықтайды;
      5) ауыл шаруашылығы өнiмi мемлекеттiк ресурстарының көлемiн, құрылымын, оны қалыптастыру, сақтау және пайдалану ережелерiн бекiтедi;
      6) аграрлық өнеркәсіп кешені саласында қызмет көрсету жөнінде мамандандырылған ұйымдар құрады және олардың қатысуымен аграрлық өнеркәсiп кешенi саласын қолдаудың тәртібін анықтайды;
      7) ауыл шаруашылығы өнімі мемлекеттiк ресурстарын басқару жөнiндегi ұйымдарды анықтайды;
      8) Қазақстан Республикасы аумағын ұйымдастырудың бас схемасының құрамында ауыл халқын оңтайлы қоныстандырудың схемасын бекітеді;
      9) aграрлық өнеркәсіп кешені мен ауылдық аумақтарды дамыту бағдарламалары бойынша субсидиялау бекітеді;
      10) ауыл шаруашылығы санағын өткізудің тәртібі мен мерзімдерін бекітеді;
      11) аграрлық өнеркәсiп саласындағы қазіргі заманға сай техникалық саясатты қалыптастырады;
      12) Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес аграрлық өнеркәсiп кешенi және ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы мемлекеттік реттеудiң өзге де функцияларын жүзеге асырады.
      2. Аграрлық өнеркәсiп кешенiн дамыту саласындағы уәкiлеттi мемлекеттiк орган:
      1) аграрлық өнеркәсiп кешенi мәселелерi бойынша мемлекеттiк саясатты әзiрлейдi және iске асырады;
      2) аграрлық өнеркәсiп кешенiн дамытудың мемлекеттік, салалық (секторлық) бағдарламаларын әзiрлейдi және Қазақстан Республикасы Үкiметінің қарауына ұсынады;
      3) аграрлық өнеркәсiп кешенi саласындағы мемлекетаралық экономикалық байланыстардың басым бағыттарын анықтайды, халықаралық қатынастарда Қазақстан Республикасының мүддесiн қорғайды, аграрлық өнеркәсiп кешенiн дамыту саласында халықаралық бағдарламаларды өзiнiң құзiретiне сәйкес iске асырады;
      4) Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес ветеринария, өсімдiктердi қорғау және карантин бойынша мемлекеттік iс-шараларды ұйымдастырады;
      5) халықаралық талаптарға сәйкес ветеринариялық және фитосанитариялық бақылау жүргiзудi қамтамасыз етедi;
      6) аграрлық өнеркәсiп кешенi салаларын халықаралық сапа стандарттарына көшiру бойынша iс-шаралар әзiрлейдi;
      7) мынадай мониторинг өткiзедi:
      аграрлық өнеркәсіп кешенiн дамытудың мемлекеттік және салалық бағдарламаларын iске асыру;
      дала жұмыстары;
      ауыл шаруашылығы өнiмi мен оны қайта өңдеу өнiмдерiнiң бағалары мен рыноктарының мониторингiн;
      8) мынадай талдау жүргiзедi:
      қызмет салалары мен түрлерi бойынша өндiрiстiк-шаруашылық қызметтің жай-күйi мен нәтижелерiне, ауыл шаруашылығы өнiмi мен оны қайта өңдеу өнiмдерiн тұтыну мен өндiрудің баланстарына;
      аграрлық өнеркәсiп кешенi салаларын дамыту жөнiндегi статистикалық деректерге;
      9) ақысыз негiзде аграрлық өнеркәсіп кешенi субъектілерiне уәкілетті органның беруiне жататын ақпараттар мен көрсетілетiн қызметтер тiзбесiн анықтайды;
      10) мемлекеттің аграрлық өнеркәсiп кешенi саласындағы баға, техника, кеден, салық, несие, сақтандыру және техникалық реттеу саясатының мәселелерi бойынша ұсыныс енгiзедi;
      11) елiмiздiң әлеуметтiк-экономикалық даму басымдықтарына сәйкес аграрлық өнеркәсiп кешенi саласында мамандандырылған ұйымдар құру, дамыту, қайта ұйымдастыру, тарату туралы ұсыныстар енгізу;
      12) ауыл шаруашылығы машиналарын жасауды техникалық жабдықтау, дамыту жөнiндегі iс-шараларды әзiрлейдi және ұйымдастырады;
      13) аграрлық өнеркәсiп кешенi саласында техникалық инспекциялау функциясын қамтамасыз етедi;
      14) тракторларды, олардың негізiнде жасалған шасси мен тетіктердi, олардың арнайы қондырғылармен жабдықталған тiркемелерiн қоса алғанда, мемлекеттiк тiркеу ережелерiн, азаматтарға тракторист-машинист куәлiгiн беру үшiн емтихан қабылдау және беру ережелерiн бекiтедi;
      15) аграрлық өнеркәсiп кешенi субъектілерiнiң кредит ресурстарына қол жеткiзуiн жақсарту үшiн жағдай жасайтын, аграрлық өнеркәсiп кешенiн несиелеуді жүзеге асыратын кредиттік серiктестіктер жүйесiн дамыту;
      16) аграрлық өнеркәсiп кешенiн ақпараттық-консультациялық қамтамасыз етудi ұйымдастырады;
      17) аграрлық өнеркәсiп кешенiн ғылыми қамтамасыз ету және кадрлар даярлау саласында мемлекеттiк саясатты әзiрлейдi және iске асырады;
      18) өз құзыреті шегiнде нормативтiк құқықтық актілердi әзiрлейдi және бекiтедi;
      19) аграрлық өнеркәсiп кешенi саласындағы жергiлiктi атқарушы органдардың қызметiн әдістемелік қамтамасыз етудi жүзеге асырады.
      3. Ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы уәкілетті орган:
      1) ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы мемлекеттiк саясатты iске асырады;
      2) ауылдық аумақтарды дамытудың мемлекеттiк, салалық бағдарламаларын әзiрлейдi, Қазақстан Республикасы Yкiметiнiң қарауына ұсынады және iске асырылуына мониторинг жүргiзедi;
      3) ауылдық аумақтарды дамытуда орталық және жергiлiктi атқарушы органдардың қызметiн үйлестiредi;
      4) Қазақстан Республикасы аумағын ұйымдастырудың бас схемасы құрамында ауыл халқын оңтайлы қоныстандырудың схемасын әзiрлейдi;
      5) ауылдық жерлерде шағын кредит беру жүйесiн дамытады;
      6) мүдделi орталық атқарушы органдармен бiрлесiп ауылдық елдi мекендi әлеуметтік және инженерлiк көркейтудiң ұсынылған деңгейiн әзiрлейдi;
      7) жергіліктi атқарушы органдардың ауылдық аумақтарды дамыту саласындағы қызметiне әдiстемелiк басшылықты жүзеге асырады.
      4. Облыстың жергілiктi атқарушы органдары:
      1) аграрлық өнеркәсiп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамытудың өңірлік бағдарламаларын әзiрлейдi және жергілiкті өкiлетті органдарға бекiтуге бередi және олардың iске асырылуына мониторинг жүргiзедi;
      2) осы Заңға, мемлекеттiк, салалық, өңiрлiк бағдарламаларға және осы саладағы басқа да нормативтiк құқықтық актiлерге сәйкес аграрлық өнеркәсiп кешенінің субъектілерiн мемлекеттiк қолдау жөнiнде ұсыныстар әзiрлейдi;
      3) аграрлық өнеркәсiп кешенiнiң субъектілерiне мемлекеттiк аграрлық азық-түлiк саясатының және ауылдық аумақтарды дамыту жөнiндегi саясаттың негiзгi бағыттары мен тетiктерiн түсiндiру жөнiндегi жұмыстарды үйлестiредi;
      4) ауыл шаруашылығы өнiмiн өндiру бөлігінде дамудың орта мерзiмдi жоспарларын әзірлеу жөнінде ұсыныстар енгізедi;
      5) аграрлық өнеркәсiп кешенi салаларын мамандармен қамтамасыз ету жөнiндегi шараларды жүзеге асырады;
      6) шығарылатын өнiмнiң түрлерi жөнiнде өңiрлiк көрмелер, жәрмеңкелер ұйымдастырады;
      7) аграрлық өнеркәсiп кешенi өнiмiнiң саудасы жөнiндегi көтерме базарлар ұйымдастырады;
      8) аграрлық өнеркәсiп кешенi өнiмiнiң бағаларына және рыноктарына мониторинг жүргiзедi;
      9) ауыл шаруашылығы өнiмiн сатып алу бағдарламаларына қатысушыларды анықтау жөнiндегi комиссиялардың жұмысын ұйымдастырады;
      10) аграрлық өнеркәсiп кешенi саласындағы озық тәжiрибенi насихаттау жөнiндегi жұмысты ұйымдастырады;
      11) малдарды қолдан ұрықтандыру пункттерiнiң құрылысын салуды, ұстауды және қайта құруды және мал шаруашылығы өнiмдерi мен шикiзаттарын дайындауды қамтамасыз етедi;
      12) Жоғары класты асыл тұқымды малдарды сатып алуды, ұстауды және өз төлінен өсiрудi кеңейту үшiн мал басын толықтыратын төлдi өсiрудi ұйымдастырады;
      13) мынадай ic-шаралар әзiрлейдi:
      аграрлық өнеркәсiп кешенi салаларына инвестициялар және екiншi деңгейдегi банктердің кредиттерiн тарту;
      бәсекеге жарамды өндiрiстердi қалыптастыру және дамыту, оларды жетілдiру және сапа менеджментiнің халықаралық жүйесiне көшiру үшiн жағдай жасау;
      тоған, өзен-тауар, мәдени балық өсiру шаруашылықтарын және балықты қайта өңдеу кәсiпорындарын дамыту бойынша;
      орта және ірі тауар өндiрiсi бар мамандандырылған мал шаруашылықтарының дамуы үшiн жағдай жасау бойынша;
      14) жергiлiктi бюджеттен қаржыландырылатын ауылдық аумақтардың әлеуметтiк және инженерлiк инфрақұрылымдарының инвестициялық жобаларының тiзбесiн анықтайды;
      15) агроөнеркәсіп кешенiнің ақпараттық-консультациялық жүйесiнiң жұмыс iстеуi және дамуы үшін жағдай жасайды;
      16) азық-түлiктiң ішкі және сыртқы рыноктарының ахуалын зерттейді және оны аграрлық өнеркәсіп кешенi субъектілерiне жеткiзедi;
      17) агроөнеркәсіп кешенi және ауылдық аумақтарды дамыту мәселелерi бойынша уәкілеттi мемлекеттiк органға ақпарат бередi.
      5. Аудандық жергiлiктi атқарушы органдары:
      1) өнеркәсіп кешенi мен ауылдық аумақтарды дамыту бағдарламаларын әзiрлейдi және аудан аумағында iске асыруды қамтамасыз етедi;
      2) осы Заңға, мемлекеттік, салалық, өңірлік бағдарламаларға және осы саладағы басқа да нормативтік құқықтық актiлерге сәйкес аграрлық өнеркәсiп кешенiнiң субъектiлерiн мемлекеттік қолдауды жүзеге асырады;
      3) аграрлық өнеркәсiп кешенiнiң субъектілерiне мемлекеттік аграрлық азық-түлiк саясатының негізгі бағыттары мен тетiктерiн түсiндiру жөнiнде жұмыс жүргiзедi;
      4) ауылдық аумақтарды дамытуға және осы саладағы бағдарламаларды iске асыруға мониторинг жүргiзедi;
      5) елдi мекендерде үй жануарларын ұстау және жайылым ережелерiн әзiрлейдi;
      6) уәкілеттi мемлекеттiк орган ветеринария саласында белгілеген тәртiппен, ен сырғалар, таңбалау атрибуттарын (татуировка) және ветеринариялық паспорттар сатып алуды қоса, ауыл шаруашылығы жануарларын сәйкестендiрудi өткiзудi ұйымдастырады;
      7) аграрлық өнеркәсiп кешенi саласында оперативтік ақпарат жинауды жүргізедi және оны облыстың жергілiкті атқарушы органына бередi.

       5-бап. Агроөнеркәсiп кешенiн және ауылдық
               аумақтарды дамытуды мемлекеттiк реттеу

      1. Агроөнеркәсіп кешенiн және ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеу азық-түлiктiк қауiпсiздiкті, агроөнеркәсіптiк кешенiнiң өнімдерінің рыногының тұрақтылығын қамтамасыз етуге, кәсiпкерлiктiң тиiмдi жүйесiн құруға, отандық өнiмнiң бәсекелестік артықшылығын қолдауға, сондай-ақ өсiмдiк шаруашылығын, мал шаруашылығын, балық шаруашылығын, ауыл шаруашылығы шикiзатын қайта өңдеудi және тамақ өнеркәсiбiн (iшiмдiк пен темекi өнiмдерiнен басқа) дамыту үшiн жағдай жасау арқылы ауыл халқының тұрмыс деңгейiн көтеруге, ветеринариялық пен фитосанитариялық қауiпсiздiктi, техникалық жабдықтауды және басқа да жалғаспалы қызмет салаларын қамтамасыз етуге, сондай-ақ әлеуметтiк және инженерлiк инфрақұрылымды дамытуға бағытталған.
      2. Агроөнеркәсiп кешенiн және ауылдық аумақтарды дамытуды мемлекеттік реттеудiң мақсаттары ретінде мынадай шаралар қолданылуы мүмкін:
      1) агроөнеркәсiп кешенiне бюджеттiк кредит беру;
      2) агроөнеркәсiп кешенi субъектілерiн субсидиялау;
      3) сатып алу операцияларын және азық-түлiк интервенциясын жүргiзу;
      4) мамандандырылған ұйымдар құру;
      5) агроөнеркәсiп кешенi тауарларының экспорты мен импортын реттеу;
      6) агроөнеркәсiп кешенiн техникалық жарақтандыру;
      7) агроөнеркәсіп кешенiн ақпаратты-кеңеспен қамтамасыз ету;
      8) агроөнеркәсiп кешенiн ғылыми және нормативтiк-әдiстемелiкпен қамтамасыз ету;
      9) әлеуметтiк және инженерлiк инфрақұрылымның дамуына инвестициялар;
      10) ауыл халқын оңтайлы қоныстандыруды ұйымдастыру;
      11) салықтық бюджеттiк, кеден-тарифтiк, техникалық peттeу шаралары және Қазақстан Республикасының заңнама актiлерiне сәйкес өзге де шаралар;
      12) елдiң ветеринариялық және фитосанитариялық қауiпсiздiгін қамтамасыз ету.
      3. Агроөнеркәсiп кешенiн және ауылдық аумақтарды мемлекеттік peттeу жөнiндегi іс-шаралардың қаржыландыру бағыттары заңнамалық актiлерге, мемлекеттік, салалық және өңiрлік бағдарламаларға сәйкес анықталады, ал осы iс-шараларды қаржыландырудың жыл сайынғы көлемi республикалық бюджет туралы заңда және тиiсті қаржылық жылға арналған жергілiктi бюджет туралы мәслихаттардың шешiмдерiмен айқындалады.

       6-бап. Агроөнеркәсiп кешенiне бюджеттік
               кредит беру

      1. Агроөнеркәсiп кешенiне бюджеттік кредит беру бюджеттiк инвестициялау жобаларын (бағдарламаларын) iске асыруға, сондай-ақ кейiннен түпкі кредит алушыларға қайтадан кредит беретiн мамандандырылған даму кредиттік институттардың жарғылық капиталын арттыруға бюджеттiк қаражатты бағыттау арқылы жүзеге асырылады.
      2. Мемлекеттiк реттеудің осы шаралары мынадай мақсаттарда қолданылуы мүмкін:
      1) ауыл шаруашылығы өндiрiсiнiң инфрақұрылымын құру және дамыту;
      2) ауыл шаруашылығы техникасы мен технологиялық жабдықтар лизингiсiне кредит беру;
      3) агроөнеркәсiптiк кешенiндегi кредит серiктестiктерiне кредит беретiн кредиттік ұйымдарды ұйымдастыру және несиелеу;
      4) ауылдық жерлердегi кәсiпкерлiк қызметтiң ауыл шаруашылығы емес түрлерiне кредит беру;
      5) ауыл шаруашылығы өнiмiн сатып алуға, өндiруге, қайта өңдеуге және сатуға кредит беру;
      6) ауыл халқына шағын кредит беру.

       7-бап. Агроөнеркәсiп кешенiн субсидиялау

      1. Агроөнеркәсiп кешенi субъектiлерiн субсидиялау агроөнеркәсiп кешенi салаларының дамуын экономикалық ынталандыру ретiнде мынадай жағдайларда жүзеге асырылады:
      1) агроөнеркәсiп кешенi салаларын дамытуға бағытталған субсидиялаудың экономикалық тиiмділігі;
      2) өндiрiлген өнiмнiң сапасын және бәсекеге қабілеттігін арттыру.
      2. Субсидиялау мынадай бағыттар бойынша жүзеге асырылуы мүмкiн:
      1) агроөнеркәсiп кешенi субъектiлерiне кредит беру және ауыл шаруашылығы техникасымен және құрал-жабдықтарымен қамтамасыз ету кезiндегі пайыздық ставканы субсидиялау;
      2) өсiмдiктердiң жоғары бағалы сорттарын және ауыл шаруашылығы жануарларының, құстардың және балықтардың жоғары бағалы тұқымдарының гендiк қорларын сақтауды және дамытуды субсидиялау;
      3) тұқым шаруашылығын дамытуды, өсiмдiк шаруашылығы өнiмнiң өнiмдiлiгi мен сапасын арттыруды субсидиялау;
      4) мал шаруашылығы өнiмiнiң өнiмділiгі мен сапасын арттыруды субсидиялау;
      5) көктемгi егiс және егiн жинау жұмыстарын жүргiзу үшiн қажеттi тауарлы-материалды құндылықтардың құнын субсидиялау;
      6) өндiрiстi басқару жүйесiн дамытуды және ауыл шаруашылығы өнiмi рыногын субсидиялау;
      7) асыл тұқымды мал шаруашылығын дамытуды субсидиялау;
      8) жемiс-жидек дақылдарының және жүзiмнiң көп жылдық көшеттерiн отырғызуды субсидиялау;
      9) Қазақстан Республикасының арнайы заңнама актілерiнде көзделген аграрлық өнеркәсiп кешенiн субсидиялаудың өзге де бағыттары.
      3. Субсидиялаудың басым бағыттары заңнамалық актiлерге, мемлекеттiк, салалық, өңiрлiк бағдарламаларға сәйкес орта мерзiмдi фискальды саясатпен анықталады.
      Әр жылға арналған субсидиялаудың нақты бағыттары мен көлемi республикалық бюджет туралы заңда және тиiстi қаржылық жылға арналған жергiлiктi бюджет туралы мәслихаттардың шешiмдерiмен айқындалады.

       8-бап. Аграрлық азық-түлiк рыногын реттеу

      Аграрлық азық-түлiк рыногын мемлекеттiк реттеу азық-түлiктік қауiпсiздiктi қамтамасыз ету және отандық ауыл шаруашылығы тауарын өндiрушілердi қолдау мақсатында:
      1) бағаның бақылаусыз өсу (құлдырау) шарттарында оларды тұрақтандыру мақсатында белгіленген баға бойынша ауыл шаруашылығы өнiмдерiн сатып алу операциялары және баға интервенциялары;
      2) iшкi рынокты Қазақстан Республикасының арнайы заңдарына сәйкес кеден-тарифтік, тарифтік емес және техникалық реттеу әдiстерiмен қорғау;
      3) iшкi рынокты реттеу және ауыл шаруашылығы өнiмдерiн экспорттық жеткізілімдi қамтамасыз ету үшiн мамандандырылған ұйымдар жүзеге асыратын сатып алу операциялары арқылы жүзеге асырылуы мүмкiн.

       9-бап. Елдiң ветеринариялық және фитосанитариялық
               қауiпсiздiгiн қамтамасыз етудi
               мемлекеттiк реттеу

      1. Ветеринариялық және фитосанитариялық қауiпсiздiк саласындағы мемлекеттiк реттеудiң iс-шаралары қолданыстағы арнайы заңдарға сәйкес жүзеге асырылады.
      2. Ауыл шаруашылығы өнiмдерiнiң сапасы мен қауiпсiздігін халықаралық талаптарға сәйкес қылу мақсатында мемлекет мынадай шараларды жүзеге асыра алады:
      1) халықаралық стандарттың талаптарына және Қазақстан Республикасының заңнамалық актілерiне сәйкес ветеринариялық және фитосанитариялық бақылауды жүргiзу;
      2) агроөнеркәсiп кешенi саласындағы уәкілетті органның ұсынысы бойынша Қазақстан Республикасының Үкiметi бекiтетiн тiзбе бойынша жануарлардың жұқпалы ауруларының профилактикасы, диагностикасы және жою;
      3) ауыл шаруашылығы жануарларын соятын алаңдарды ұйымдастыру;
      4) карантиндiк зиянкестердi, арамшөптердi және өсiмдiк ауруларын қоса алғанда, зиянды организмдердiң таралуына жол бермеуге бағытталған фитосанитариялық iс-шаралар;
      5) агроөнеркәсiп кешенi субъектiлерiнiң адам мен жануарлардың денсаулығына аса қауiп төндiретiн малдарды, мал өнiмдерi мен шикiзаттарын алып қою және жою нәтижесiнде шеккен залалдарын өтеу.

       10-бап. Агроөнеркәсiп кешенiн техникалық
                қамтамасыз ету

      Ауыл шаруашылығын техникалық қамтамасыз ету мынадай жолмен iске асырылады:
      1) машина-трактор паркiн және технологиялық құрал-жабдықтарды жаңартуды ұйымдастыру;
      2) машина-технологиялық станциялар (сервис орталықтар) желiсiн дамыту;
      3) ауыл шаруашылығы машиналарын жасаудың отандық және шетелдiк өндiрiсi өнiмдерiн сынақтан және мiндеттi сертификаттаудан өткiзу;
      4) мемлекеттiк техникалық инспекцияның қызметін ұйымдастыру.

       11-бап. Агроөнеркәсiп кешенiн ақпараттық-кеңеспен
                қамтамасыз ету

      1. Мемлекет агроөнеркәсiп кешенiн ақпараттық-кеңеспен қамтамасыз eтудi:
      1) агроөнеркәсiп кешенiнiң ақпараттық-кеңес жүйесiн құру;
      2) он жылда бiр реттен кем емес ауыл шаруашылығы санағын жүргiзу;
      3) ақпараттық материалдарды бұқаралық ақпарат құралдарында жариялау және мамандандырылған жинақтарды, журналдарды, тақырыптық баспаларды басып шығару;
      4) қазiргі ақпараттық технологияны және электрондық сауда-саттықты құру және дамыту;
      5) көрмелер-жәрмеңкесiн ұйымдастыру және отандық ауыл шаруашылығы тауарын өндiрушілердiң өнiмдерiне жарнамалық қолдау көрсету;
      6) үйрету семинарларын өткiзу арқылы жүзеге асырады.
      2. Агроөнеркәсiп кешенi субъектілерiне ақысыз негiзде беруге жататын ақпараттар мен қызмет көрсету тiзiмi уәкілетті органдармен анықталады.

       12-бап. Агроөнеркәсiп кешенi саласындағы
                мамандандырылған ұйымдар

      Агроөнеркәсiп кешенi салаларын тұрақты дамыту, агроөнеркәсiп кешенi субъектілерiн нарықтық бәсекелестікте жоқ немесе әлсiз дамыған жекелеген қызмет түрлерiмен қамтамасыз ету мақсатында мемлекет мамандандырылған ұйымдар құра алады.
      Мамандандырылған ұйымдарды құру тәртiбi және ұйымдық-құқықтық нысандары және мiндеттерi Қазақстан Республикасының қолданыстағы заңнамасымен анықталады.

       13-бап. Агроөнеркәсiп кешенi үшiн ғылыми
                қамтамасыз ету және кадрларды дайындау

      Агроөнеркәсiп кешенiн дамытуды ғылыми және кадрмен қамтамасыз етудi мемлекеттік қолдау ұйымдар арқылы жүзеге асырыла алады:
      1) ғылыми-зерттеу және тәжiрибелiк-конструкторлық жұмыстар;
      2) аграрлық ғылымның дамуының басым бағыттары бойынша кадрлар дайындау, қайта дайындау және аттестациялау;
      3) өндiрiске ғылыми әзiрлемелердi тарату және енгiзу;
      4) өсiмдiктердiң жоғары бағалы сорттарын және ауыл шаруашылығы жануарларының, құстардың және балықтардың жоғары бағалы тұқымдарының гендiк қорларын сақтау және дамыту.

       14-бап. Ауылдық аумақтарды дамыту

      1. Мемлекет ауылдық аумақтардың дамуын:
      1) әлеуметтiк және инженерлiк инфрақұрылымды ауылдық елдi мекендердi әлеуметтiк және инженерлiк жайластырудың негiзiнде құру және дамыту;
      2) ауыл халқын оңтайлы орналастыру;
      3) ауыл аумақтарына денсаулық сақтау, әлеуметтiк қамтамасыз ету, білiм, мәдениет және спорт саласындағы қызметкерлердi тартуды ынталандыру арқылы реттейдi.
      2. Ауыл халқын оңтайлы орналастыру мақсатында қолайсыз экологиялық жағдайлы ауылдық елдi мекендерде тұрып жатқан Қазақстан Республикасының азаматтары, осы азаматтардың қоныс аударуға келiсiм берген жағдайда Қазақстан Республикасы Үкiметінiң шешiмi негiзiнде әлеуметтік-экономикалық және экологиялық жағдайы бiр қалыпты елдi мекендерге заңнамаларға сәйкес қоныс аударуға жатады.
      3. Ауылды елдi мекендерде қызмет iстейтiн денсаулық сақтау, әлеуметтiк қамтамасыз ету, білiм, мәдениет және спорт мамандарына жергілiктi өкiлдiк органдардың шешiмi бойынша айлықақылары мен тарифтiк ставкалары қалалық жағдайларда қызметтiң осы түрлерiмен айналысатын мамандардың ставкаларымен салыстырғанда 25 пайыздан кем емес көтерме белгіленуi мүмкін.
      4. Ауылды елдi мекендерде тұратын және жұмыс iстейтiн мемлекеттiк ұйымдардың, денсаулық сақтау, әлеуметтiк қамтамасыз ету, білiм, мәдениет және спорт мамандарына отын-көмiр алуына әлеуметтiк көмек жергілiкті өкiлдiк органдар шешiмi бойынша жергілiктi бюджет есебiнен берiледi.

       15-бап. Агроөнеркәсiп кешенiн және ауылдық
                аумақтарды нормативтік-әдiстемелiкпен
                қамтамасыз ету

      1. Агроөнеркәсiп кешенiн және ауылдық аумақтарды нормативтiк-әдiстемелiкпен қамтамасыз ету ғылыми негізделген агротехнологияны және ауыл шаруашылығы өнiмдерiн өңдеу технологиясын қолдану, саланың және оған қызмет ететiн инфрақұрылымның тиiмдi өсуi, бәсекеге қабілеттi өнiм шығару, бюджеттiк қаржыландыруды оңтайландыру, әлеуметтік және инженерлiк инфрақұрылымды дамыту, экономикалық әлеуеттiң өсуi, ауылдық елдi мекендер тұрғындарының табысын көтеру, ауылдық елдi мекендердiң экологиялық қауiпсiздігін қамтамасыз ету және ауыл халқын оңтайлы орналастырудың схемасын әзiрлеу мақсатында жүзеге асырылады.
      2. Агроөнеркәсiп кешенiн және ауылдық аумақтарды нормативтiк-әдiстемелiкпен қамтамасыз ету техникалық регламенттердi, стандарттарды, нормативтерді, нұсқаулықтарды, әдiстемелердi, ұсыныстарды әзiрлеу арқылы жүзеге асырылады.

       16-бап. Қорытынды және өтпелi ережелер

      1. Осы Заң 2006 жылғы 1 қаңтардан бастап күшіне енедi.
      2. "Қазақстан Республикасында ауыл, село және агроөнеркәсiп кешенiн дамытудың басымдығы туралы" 1991 ж. 13 ақпандағы Қазақстан Республикасы Заңының (Қазақ ССР Жоғары Кеңесiнiң Жаршысы, 1991 ж., N 8, 93-құжат; Қазақстан Республикасы Жоғары Кеңесiнiң Жаршысы, 1992 ж., N 13-14, 327-құжат; 1995 ж., N 20, 120-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентiнiң Жаршысы, 1997 ж., N 7, 79-құжат; N 12, 184-құжат; 1999 ж., N 8, 247-құжат; N 23, 927-құжат; 2001 ж., N 13-14, 173-құжат; 2004 ж., N 23, 142-құжат) күшi жойылды деп танылсын.

       Қазақстан Республикасының
      Президенті