О внесении изменения и дополнений в постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан от 22 декабря 2000 года N 17 "О некоторых вопросах применения судами законодательства о браке и семье при рассмотрении дел об усыновлении (удочерении) детей"

Нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан от 25 декабря 2006 года N 10. Утратило силу нормативным постановлением Верховного суда Республики Казахстан от 31 марта 2016 года № 2

Сноска. Утратило силу нормативным постановлением Верховного суда РК от 31.03.2016 № 2 (вводится в действие со дня первого официального опубликования).

В целях единообразного применения законодательства при рассмотрении судами дел об усыновлении (удочерении) детей пленарное заседание Верховного Суда Республики Казахстан, постановляет:

1. В постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан от 22 декабря 2000 года N 17 "О некоторых вопросах применения судами законодательства о браке и семье при рассмотрении дел об усыновлении (удочерении) детей" внести следующее изменение и дополнения:
1) в заголовке слова "постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан" заменить словами "нормативное постановление Верховного Суда Республики Казахстан";
2) в пункте 5 после слова "государства, гражданином которого он является" дополнить словами "либо государства, в котором это лицо имеет постоянное место жительства";
3) пункт 6 дополнить абзацами четвертым и пятым следующего содержания:
"Вместе с тем, следует иметь ввиду, что легализация документов не требуется в отношениях между государствами-участниками Конвенции , отменяющей требование легализации иностранных официальных документов (г. Гаага, 05 октября 1961 года), вступившей в силу для Республики Казахстан 30 января 2001 года.
В соответствии с требованиями статей 3, 5 настоящей Конвенции вместо дипломатической или консульской легализации официальных документов в государствах-участниках Конвенции в подтверждение подлинности подписей должностных лиц, печатей или штампов на документе, компетентным органом государства, в котором этот документ был совершен, проставляется апостиль.".
4) дополнить пунктами 6-1, 6-2 следующего содержания:
"6-1. Предусмотренный пунктом 3 статьи 76 Закона двухнедельный срок непосредственного контакта иностранца с ребенком, должен быть соблюден им до подачи заявления об усыновлении в суд.
Заявление об усыновлении, поданное иностранцем до истечения этого срока, согласно части первой статьи 155 ГПК подлежит оставлению без движения, а в случае невыполнения требований, перечисленных в определении об оставлении заявления без движения, возвращается заявителю.
6-2. Если апостилированный документ, выданный иностранным агентством, имеет ограниченный срок действия, который истек к моменту его предъявления суду, то необходимо решить вопрос о непризнании такого документа допустимым доказательством.".
5) пункт 13 дополнить абзацами третьим и четвертым следующего содержания:
"При проверке документов, подтверждающих право лица быть усыновителем, судам следует иметь в виду, что факт наличия либо отсутствия судимости должен быть подтвержден только компетентным органом страны проживания лица, желающего усыновить ребенка.
Для подтверждения правильности перевода документов, представляемых лицами, желающими усыновить детей, судам при необходимости следует привлекать к участию в деле соответствующих специалистов.".
6) пункт 19 после слов "при наличии исключительных обстоятельств" дополнить словами "непосредственно затрагивающих интересы ребенка,".

2. Согласно статье 4 Конституции Республики Казахстан настоящее нормативное постановление включается в состав действующего права, а также является общеобязательным и вводится в действие со дня официального опубликования.

Председатель Верховного Суда
Республики Казахстан

Судья Верховного Суда
Республики Казахстан,
исполняющий обязанности
секретаря пленарного заседания

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының "Соттардың бала асырап алу туралы iстердi қарау кезiнде неке және отбасы туралы заңнаманы қолдануының кейбiр мәселелерi туралы" 2000 жылғы 22 желтоқсандағы N 17 қаулысына өзгеріс және толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2006 жылғы 25 желтоқсандағы N 10 Нормативтік қаулысы. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының 2016 жылғы 31 наурыздағы № 2 Нормативтік қаулысымен.

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Жоғарғы Сотының 31.03.2016 № 2 Нормативтік қаулысымен (алғаш ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі).

Соттардың бала асырап алу туралы істерді қарау кезінде заңнаманы біркелкі қолдануы мақсатында Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының жалпы отырысы

қаулы етеді:

1. Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының "Соттардың бала асырап алу туралы iстердi қарау кезiнде неке және отбасы туралы заңнаманы қолдануының кейбiр мәселелерi туралы" 2000 жылғы 22 желтоқсандағы N 17 қаулысына мынадай өзгеріс және толықтырулар енгізілсін:

1) тақырыптағы "Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының қаулысы" деген сөздер "Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының нормативтік қаулысы" деген сөздермен ауыстырылсын;

2) 5-тармақта "ол азаматы болып табылатын мемлекеттің" деген сөздерден кейін "не осы тұлға тұрақты тұратын мемлекеттің" деген сөздермен толықтырылсын;

3) 6-тармақ мына мазмұндағы төртінші және бесінші абзацтармен толықтырылсын:

"Сонымен қатар, Қазақстан Республикасы үшін 2001 жылғы 30 қаңтарда күшіне енген, шетелдік ресми құжаттарды заңдастыруды талап етудiң күшiн жоятын Конвенцияға (Гаага, 1961 жылғы 5 қазан) қатысушы-мемлекеттер арасындағы қатынастарда құжаттарды заңдастыру талап етілмейтіндігін назарда ұстаған жөн.

Осы Конвенцияның 3, 5-баптарының талаптарына сәйкес, ресми құжаттарды дипломатиялық немесе консулдық заңдастырудың орнына Конвенцияға қатысушы-мемлекеттерде лауазымды тұлғалардың құжаттардағы қолдарының, мөрлердің немесе мөртаңбалардың түпнұсқа екендігін растау үшін осы құжат жасалған мемлекеттің құзыретті органы апостиль қояды.";

4) мына мазмұндағы 6-1, 6-2-тармақтармен толықтырылсын:

"6-1. Шетелдіктің баламен тікелей жақын араласуының Заңның 76-бабының 3-тармағында көзделген екі апталық мерзім, ол баланы асырап алу туралы сотқа арыз бермей тұрып сақталуы қажет.

Шетелдіктің баланы асырап алу туралы осы мерзім өткенге дейін берген арызы АІЖК 155-бабының бірінші бөлігіне сәйкес қозғалыссыз қалдырылуға жатады, ал арызды қозғалыссыз қалдыру туралы ұйғарымда көрсетілген талаптар орындалмаған жағдайда талапкерге қайтарылады.

6-2. Егер шетелдік агенттік берген апостиль қойылған құжаттың қолданылу мерзімі шектеулі болса, осы мерзім құжатты сотқа ұсынған сәтте өтсе, онда мұндай құжатты жол берілетін дәлелдеме ретінде танымау туралы мәселені шешу қажет.";

5) 13-тармақ мына мазмұндағы үшінші және төртінші абзацтармен толықтырылсын:

"Асырап алушы болу құқығын растайтын құжаттарды тексеру кезінде тұлғаның соттылығының болуы не болмауы фактісін баланы асырап алуға тілек білдірген тұлға тұратын елдің тек құзыретті органы растауы қажет екендігін соттардың назарда ұстағандары жөн.

Балаларды асырап алуға тілек білдірген тұлғалар ұсынған құжаттардың аударылуының дұрыстығын растау үшін соттар қажетті жағдайда тиісті мамандарды іске қатысуға тартулары тиіс.";

6) 19-тармақ "Ерекше" сөзінің алдынан "Баланың мүддесін тікелей қозғайтын" деген сөздермен толықтырылып, "Ерекше" сөзі кіші әріппен жазылсын.

2. Қазақстан Республикасы Конституциясының 4-бабына сәйкес, осы нормативтік қаулы қолданылатын құқық құрамына қосылады, сондай-ақ жалпыға бірдей міндетті және ресми түрде жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Төрағасы
Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының судьясы, жалпы отырыс хатшысының міндетін атқарушы