О подписании Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Словения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокола к ней

Постановление Правительства Республики Казахстан от 3 февраля 2014 года № 42

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
1. Одобрить прилагаемый проект Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Словения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокола к ней.
2. Уполномочить Министра финансов Республики Казахстан Султанова Бахыта Турлыхановича подписать от имени Правительства Республики Казахстан Конвенцию между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Словения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал и Протокол к ней, разрешив вносить изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.
Сноска. Пункт 2 в редакции постановления Правительства РК от 24.12.2015 № 1048.

3. Настоящее постановление вводится в действие со дня подписания.

Премьер-Министр
Республики Казахстан С. Ахметов

Одобрен
постановлением Правительства
Республики Казахстан
от 3 февраля 2014 года № 42

Проект

Конвенция
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Словения об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доход и на капитал

Правительство Республики Казахстан и Правительство Республики Словения, желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал, согласились о нижеследующем:

Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.

Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и на капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
2. Налогами на доход и на капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, с общей суммы капитала, или с отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости капитала.
3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются, в частности:
a) в Казахстане:
(i) корпоративный подоходный налог; |
(ii) индивидуальный подоходный налог;
(iii) налог на имущество юридических и физических лиц
(далее именуемые как «Казахстанский налог»);
b) в Словении:
(i) налог на доходы юридических лиц;
(ii) налог на доходы физических лиц;
(iii)налог на имущество;
(далее именуемые как «Словенский налог»);
4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение или вместо существующих налогов. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их налоговых законодательствах.

Статья 3
Общие определения

1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
a) термин «Казахстан» означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле включает государственную территорию Республики Казахстан и зоны, на которых Казахстан осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с его законодательством и международными договорами, участником которых он является;
b) термин «Словения» означает Республику Словения, и при использовании в географическом смысле территорию Словении, включая морское пространство, над которыми Словения осуществляет суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и международным правом;
c) термины «одно Договаривающееся Государство» и «другое Договаривающееся Государство» означают Казахстан или Словению, в зависимости от контекста;
d) термин «лицо» включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
e) термин «компания» означает любое корпоративное образование или любую организацию, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное образование;
f) термин «предприятие» применяется к осуществлению любой предпринимательской деятельности;
g) термины «предприятие одного Договаривающегося Государства» и «предприятие другого Договаривающегося Государства» означают, соответственно, предприятие, управляемое резидентом одного Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
h) термин «международная перевозка» означает любую перевозку морским или воздушным судном, эксплуатируемым предприятием, место эффективного управления которого находится в Договаривающемся Государстве, кроме случаев, когда морское или воздушное судно эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
i) термин «компетентный орган» означает:
(i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;
(ii) в Словении: Министерство финансов или его уполномоченный представитель;
j) термин «национальное лицо» означает:
(i) любое физическое лицо, имеющее национальность или гражданство Договаривающегося Государства;
(ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства;
к) термин «предпринимательская деятельность» включает выполнение профессиональных услуг и другой деятельности независимого характера.
2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, которое он имеет в это время по законодательству этого Договаривающегося Государства, если из контекста не вытекает иное, в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция, любое значение в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства преобладает над значением, придаваемым термину по другим законам этого Договаривающегося Государства.

Статья 4
Резидент

1. Для целей настоящей Конвенции термин «резидент Договаривающегося Государства» означает любое лицо, которое по законодательству этого Договаривающегося Государства подлежит в нем налогообложению на основании его места жительства, резидентства, места управления, места регистрации или любого другого критерия аналогичного характера, и также включает Договаривающееся Государство и любое административно-территориальное подразделение, центральный или местный орган власти. Однако этот термин не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Договаривающемся Государстве только в отношении дохода из источников в этом Договаривающемся Государстве или капитала, расположенного в нем.
2. Если, в соответствии с положениями пункта 1, физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
а) оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем, если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором имеет более тесные личные и экономические отношения (центр жизненных интересов);
b) если Договаривающееся Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором обычно проживает;
c) если оно обычно проживает в обоих Договаривающихся Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является;
d) если его статус не может быть определен в соответствии с вышеизложенными подпунктами, компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное, чем физическое, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, оно считается резидентом только того Договаривающегося Государства, в котором находится место его эффективного управления.

Статья 5
Постоянное учреждение

1. Для целей настоящей Конвенции, термин «постоянное учреждение» означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
2. Термин «постоянное учреждение», в частности, включает:
а) место управления;
b) филиал;
c) офис;
d) фабрику;
e) мастерскую; и
f) шахту, рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер, установку, сооружение (включая буровую установку или морское судно) или любое другое место разведки или добычи природных ресурсов, а также связанные с этим наблюдательные услуги.
3. Строительная площадка или строительный, монтажный или сборочный объект образуют постоянное учреждение только, если они существуют более 12 месяцев.
4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин «постоянное учреждение» не включает:
а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
b) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;
c) содержание запаса товаров или изделий, принадлежащих предприятию исключительно для целей переработки другим предприятием;
d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий, или для сбора информации для предприятия;
e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах а) - e), при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо, иное, чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то такое предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Договаривающемся Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо осуществляет в пользу предприятия, если только деятельность такого лица не ограничивается деятельностью, упомянутой в пункте 4, которая, если и осуществляется через постоянное место деятельности, не превращает это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям такого пункта.
6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Договаривающемся Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности. Однако, когда деятельность такого агента выполняется полностью или почти полностью от имени такого предприятия, и между таким предприятием и агентом в их коммерческих и финансовых взаимоотношениях создаются условия, отличные от тех, которые могли быть установлены между независимыми предприятиями, то он не считается агентом с независимым статусом в понимании настоящего пункта.
7. Если компания, являющаяся резидентом одного Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Договаривающемся Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), то не означает, что одна из этих компаний является постоянным учреждением другой.

Статья 6
Доход от недвижимого имущества

1. Доход, получаемый резидентом одного Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доход от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Термин «недвижимое имущество» определяется по законодательству того Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Такой термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйствах, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку месторождения минерального сырья, источников и других природных ресурсов; морские и воздушные суда не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия.

Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

1. Прибыль предприятия одного Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, но только в той части, которая относится к:
а) такому постоянному учреждению;
b) реализации в этом другом Договаривающемся Государстве товаров или изделий, которые аналогичны или идентичны товарам или изделиям, которые реализуются через такое постоянное учреждение; или
c) другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Договаривающемся Государстве, которая по своему характеру аналогична или идентична предпринимательской деятельности, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
2. С учетом положений пункта 3, если предприятие одного Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к такому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях, и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы, независимо от того, понесены они в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение или в другом месте.
4. Если в Договаривающемся Государстве определение прибыли, относящейся к постоянному учреждению, на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия между его различными подразделениями, является обычной практикой, то ничто в пункте 2 не запрещает этому Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, исходя из обычной практики, однако, выбранный метод распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в этой статье.
5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки таким постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
6. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом ежегодно, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.
7. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения таких статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.

Статья 8
Морской и воздушный транспорт

1. Прибыль от эксплуатации морских или воздушных судов в международной перевозке, облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
2. Если место эффективного управления судоходного предприятия расположено на борту морского судна, то считается, что оно расположено в том Договаривающемся Государстве, в котором находится порт приписки морского судна, или, в отсутствии такого порта приписки, в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, эксплуатирующее морское судно.
3. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, в совместном предприятии или в международной организации по эксплуатации транспортных средств.

Статья 9
Ассоциированные предприятия

1. Если:
а) предприятие одного Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства, или
b) одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия одного Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства,
и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из предприятий, но из-за наличия таких условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль такого предприятия и соответственно обложена налогом.
2. Если одно Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Договаривающегося Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, в отношении которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Договаривающемся Государстве и прибыль, таким образом, включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Договаривающегося Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, то это другое Договаривающееся Государство произведет соответствующую корректировку суммы исчисленного с такой прибыли налога, если это другое Договаривающееся Государство рассматривает корректировки принятыми. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны, при необходимости, консультироваться друг с другом.

Статья 10
Дивиденды

1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
a) 5 процентов от общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная, чем партнерство), которая владеет прямо не менее 25 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
b) 15 процентов от общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения прибыли компании, из которой выплачиваются дивиденды.
3. Термин «дивиденды» при использовании в настоящей статье означает доход от акций, акций учредителей или других прав, не являющихся долговыми требованиями, дающих на участие в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций в соответствии с законодательством того Договаривающегося Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Если компания, которая является резидентом одного Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Договаривающееся Государство не может взимать любой налог с дивидендов, выплачиваемых такой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Договаривающегося Государства, или холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением, находящимся в этом другом Договаривающемся Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из прибыли или дохода, возникающих в этом другом Договаривающемся Государстве.
6. Ничто в настоящей Конвенции не может быть истолковано как препятствующее Договаривающемуся Государству облагать прибыль компании, относящуюся к постоянному учреждению в этом Договаривающемся Государстве, налогом в дополнение к налогу, который начисляется на прибыль компании, являющейся национальным лицом этого Договаривающегося Государства, при условии, что любой дополнительный налог, начисленный таким образом, не превысит 5 процентов суммы такой прибыли, которая не подвергалась такому дополнительному налогообложению в предыдущие налогооблагаемые годы. Для целей настоящего пункта прибыль определяется после вычета из нее всех налогов, иных, чем дополнительный налог, упомянутый в настоящем пункте, взимаемых в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.

Статья 11
Проценты

1. Проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако, такие проценты могут также облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец процентов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен пpевышать 10 пpоцентов от общей суммы процентов.
3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникающие в одном Договаривающемся Государстве, освобождаются от налогобложения в этом Договаривающемся Государстве, если:
а) плательщиком процентов являются Правительство этого Договаривающегося Государства, административно-территориальное подразделение, центральный или местный орган власти, или центральный банк;
b) проценты выплачиваются Правительству другого Договаривающегося Государства, административно-территориальному подразделению, центральному или местному органу власти, или центральному банку;
c) фактическим владельцем процентов является резидент этого другого Договаривающегося Государства в отношении займов гарантированных, застрахованных, или косвенно профинансированных Правительством этого другого Договаривающегося Государства, административно-териториальным подразделением, центральным или местным органом власти, или центральным банком этого другого Договаривающегося Государства или любым другим институтом, полностью принадлежащим Правительству.
4. Термин «проценты» при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должника, и, в частности, доход от правительственных или государственных ценных бумаг и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по таким ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам.
5. Положения пунктов 1, 2 и 3 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которым возникла задолженность, по которой начислены выплачиваемые проценты, и такие расходы по выплате процентов несет постоянное учреждение, то считается, что такие проценты возникают в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение.
7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем, или между ними обоими и каким-либо другим лицом, сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 12
Роялти

1. Роялти, возникающие в одном Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, и в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства, но если фактический владелец роялти является резидентом другого Договаривающегося Государства, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
3. Термин «роялти» при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или научной работы, включая программное обеспечение, кинематографические фильмы, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права использования промышленного, коммерческого или научного оборудования.
4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникли роялти, через расположенное там постоянное учреждение, и право или имущество, в отношении которых выплачиваются роялти, действительно связаны с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.
5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщик является резидентом этого Договаривающегося Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с таким постоянным учреждением, то такие роялти считаются возникшими в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено постоянное учреждение.
6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежей подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства, с учетом других положений настоящей Конвенции.

Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

1. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, определенного в статье 6, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, включая доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или в совокупности со всем предприятием), могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Доходы от отчуждения морских или воздушных судов, эксплуатируемых в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией таких морских или воздушных судов, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
4. Доходы, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства от отчуждения доли участия или приравненных к ней ценных бумаг в капитале компании, получающих более 50 процентов своей стоимости прямо или косвенно от недвижимого имущества, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного, чем предусмотрено в пунктах 1, 2, 3 и 4, облагаются налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.

Статья 14
Доходы от работы по найму

1. С учетом положений статей 15, 17 и 18, жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом одного Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Договаривающемся Государстве, если:
а) получатель находится в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в совокупности 183 дней в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; и
b) вознаграждение выплачивается работодателем или от имени работодателя, не являющегося резидентом другого Договаривающегося Государства; и
c) расходы по выплате вознаграждения не несет постоянное учреждение, которое работодатель имеет в другом Договаривающемся Государстве.
3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в связи с работой по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором находится место эффективного управления предприятия.

Статья 15
Гонорары директоров

Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.

Статья 16
Артисты и спортсмены

1. Несмотря на положения статей 7 и 14, доход, полученный резидентом одного Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, такой доход может, несмотря на положения статей 7 и 14, облагаться налогом в том Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
3. Положения пунктов 1 и 2 не применяются к доходу, полученному от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве работником искусства или спортсменом, если его визит в это Договаривающееся Государство полностью или в значительной степени финансируется из общественных фондов одного или обоих Договаривающихся Государств, или административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти. В таком случае, доход облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является работник искусства или спортсмен.

Статья 17
Пенсии

В соответствии с положениями пункта 2 статьи 18, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые резиденту одного Договаривающегося Государства за работу по найму, осуществлявшуюся в прошлом, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 18
Государственная служба

1. а) Жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Договаривающегося Государства или его административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако, такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Договаривающемся Государстве и физическое лицо, которое является резидентом этого Договаривающегося Государства:
(i) является национальным лицом этого Договаривающегося Государства; или
(ii) не стало резидентом этого Договаривающегося Государства только с целью осуществления такой службы.
2. а) Несмотря на положения пункта 1, пенсии и другое схожее вознаграждение, выплачиваемые из созданных фондов Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти, физическому лицу за службу, осуществлявшую для этого Договаривающегося Государства или административно-территориального подразделения, центрального или местного органа власти, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
b) Однако, такие пенсии и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и национальным лицом этого Договаривающегося Государства.
3. Положения статей 14, 15, 16 и 17 применяются к жалованьям, заработной плате, пенсиям и другому схожему вознаграждению в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административно-территориальным подразделением, центральным или местным органом власти.

Статья 19
Студенты

1. Платежи, которые студент, практикант или стажер, являющийся или являвшийся непосредственно до прибытия в одно Договаривающееся Государство резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Договаривающемся Государстве исключительно с целью получения образования, прохождения практики или стажировки, получает для целей своего содержания, получения образования, прохождения практики или стажировки, не облагаются налогом в этом Договаривающемся Государстве при условии, что такие суммы производятся из источников за пределами этого Договаривающегося Государства.
2. В отношении грантов, стипендий и другого схожего вознаграждения и вознаграждения от работы по найму, не указанных в пункте 1, студент, практикант или стажер, упомянутый в пункте 1, во время такого обучения, прохождения практики или стажировки имеет права на такие же льготы, скидки или вычеты в отношении налогов, предоставляемые резидентам Договаривающегося Государства, в котором он пребывает.

Статья 20
Другие доходы

1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
2. Положения пункта 1 не применяются к доходу, иному, чем доход от недвижимого имущества, определенный в пункте 2 статьи 6, если получатель такого дохода, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение, и право или имущество, в связи с которым производилась выплата дохода, действительно связано с таким постоянным учреждением. В таком случае применяются положения статьи 7.

Статья 21
Капитал

1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащий резиденту одного Договаривающегося Государства и находящийся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
3. Капитал, представленный морскими и воздушными судами, эксплуатируемыми в международных перевозках, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких морских и воздушных судов, облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, в котором расположено место эффективного управления предприятия.
4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.

Статья 22
Устранение двойного налогообложения

1. Если резидент одного Договаривающегося Государства получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции может облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве, первое упомянутое Договаривающееся Государство разрешит:
a) вычет из налога на доход такого резидента суммы, равной подоходному налогу, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве,
b) вычет из налога на капитал такого резидента суммы, равной налогу на капитал, уплаченному в этом другом Договаривающемся Государстве.
Такой вычет, однако, в любом случае, не должен превышать той суммы налога на доход или на капитал, исчисленного до предоставления вычета, в зависимости от обстоятельств, с дохода или капитала, который может быть обложен налогом в этом другом Договаривающемся Государстве.
2. Если согласно любым положениям Конвенции полученный доход или капитал резидента Договаривающегося Государства освобожден от налогообложения в этом Договаривающемся Государстве, такое Договаривающееся Государство может, тем не менее, при исчислении суммы налога на остальную часть дохода или капитала такого резидента учитывать сумму освобожденного от налогообложения дохода или капитала.

Статья 23
Недискриминация

1. Национальные лица одного Договаривающегося Государства не подвергаются в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности в отношении резидентства. Настоящее положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
2. Лица без гражданства, являющиеся резидентами Договаривающегося Государства, не подвергаются ни в каком из Договаривающихся Государств любому налогообложению или любому, связанному с ним обязательству, который является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица соответствующего Договаривающегося Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства.
3. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие одного Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Договаривающемся Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Договаривающегося Государства, осуществляющих аналогичную деятельность. Настоящее положение не может толковаться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства любые личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
4. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежат вычету на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства. Аналогично любая задолженность предприятия одного Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежит вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Договаривающегося Государства.
5. Предприятия одного Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не подвергаются в первом упомянутом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, которое является иным или более обременительным, чем налогообложение или связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Договаривающегося Государства.
6. Положения настоящей статьи применяются, несмотря на положения статьи 2, к налогам любого вида и описания.

Статья 24
Процедура взаимного согласования

1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может, независимо от средств защиты, предусмотренных национальным законодательством этих Договаривающихся Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 23, того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
2. Компетентный орган стремится, если он сочтет такое заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие исполняется независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
3. Компетентные органы Договаривающихся Государств стремятся разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных Конвенцией.
4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, в том числе посредством совместных комиссий, состоящих из них самих и их представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.

Статья 25
Обмен информацией

1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, которая необходима для выполнения положений настоящей Конвенции или администрирования или применения национального законодательства, касающегося налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьями 1 и 2.
2. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 1, считается конфиденциальной, как и информация, полученная в соответствии с национальным законодательством этого Договаривающегося Государства, и раскроется только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым как оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций в отношении налогов, упомянутых в пункте 1, так и надзором за всем вышеуказанным. Такие лица или органы могут использовать информацию только для таких целей. Они могут раскрыть информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
3. Положения пунктов 1 и 2 не могут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:
а) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) представлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычного администрирования этого или другого Договаривающегося Государства;
с) представлять информацию, которая раскрыла бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (ordre public).
4. Если информация запрошена одним Договаривающимся Государством в соответствии с настоящей статьей, другое Договаривающееся Государство принимает меры по сбору запрошенной информации, даже если такая информация не требуется этому другому Договаривающемуся Государству для собственных налоговых целей. Обязательство, содержащееся в предыдущем предложении, подпадает под ограничения пункта 3, но такие ограничения не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине отсутствия внутренней заинтересованности в такой информации.
5. Положения пункта 3 не могут толковаться как разрешающие Договаривающемуся Государству отказать в представлении информации исключительно по причине того, что обладателем информации являются банк, другое финансовое учреждение, номинальный держатель или лицо, выступающее агентом или поверенным, или по причине того, что информация касается лица, наделенного правом собственности.

Статья 26
Помощь в сборе налогов

1. Договаривающиеся Государства оказывают друг другу помощь в исполнении доходных требований. Такая помощь не ограничивается действием статей 1 и 2. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут по взаимному согласию установить процедуры применения настоящей статьи.
2. Термин «доходное требование», используемый в настоящей статье, означает сумму задолженности, причитающуюся в отношении налогов любого вида и описания, взимаемых от имени Договаривающихся Государств или их административно-территориальных подразделений, центральных или местных органов власти, в той мере, в которой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции или любому другому акту, сторонами которого являются Договаривающиеся Государства, включая проценты, административные штрафы и расходы по взиманию либо наложению обеспечительных мер, относящиеся к такой сумме.
3. Если доходное требование Договаривающегося Государства подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое не может согласно законодательству этого Договаривающегося Государства предотвратить его исполнение, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей исполнения компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Такое доходное требование исполняется этим другим Договаривающимся Государством в соответствии с положениями его законодательства, применимыми к принудительному взиманию его собственных налогов, как если бы это доходное требование являлось доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства.
4. Если доходное требование Договаривающегося Государства является требованием, в отношении которого это Договаривающееся Государство может согласно своему законодательству наложить обеспечительные меры с целью его исполнения, такое доходное требование по запросу компетентного органа этого Договаривающегося Государства принимается для целей наложения обеспечительных мер компетентным органом другого Договаривающегося Государства. Это другое Договаривающееся Государство наложит обеспечительные меры в отношении такого доходного требования в соответствии с положениями своего законодательства, как если бы это доходное требование было доходным требованием этого другого Договаривающегося Государства, даже если на момент наложения таких мер это доходное требование не подлежит принудительному исполнению в первом упомянутом Договаривающемся Государстве или должником по нему является лицо, которое имеет право предотвратить его исполнение.
5. Несмотря на положения пунктов 3 и 4, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4, не подлежит в этом Договаривающемся Государстве временным ограничениям или определению любой приоритетности, применимых к доходному требованию в соответствии с законодательством этого Договаривающегося Государства в отношении характера требования. В дополнение, доходное требование, принятое Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4, не имеет приоритета в этом Договаривающемся Государстве, применимого к такому доходному требованию в соответствии с законодательством другого Договаривающегося Государства.
6. Судебные иски, касающиеся существования, законности или суммы доходного требования Договаривающегося Государства, не возбуждаются в суде или в других административных органах другого Договаривающегося Государства.
7. Если в любое время после того, как запрос направлен Договаривающимся Государством в соответствии с пунктом 3 или 4 и до того, как другое Договаривающееся Государство исполнило соответствующее доходное требование и перевело соответствующую сумму первому упомянутому Договаривающемуся Государству, соответствующее доходное требование перестает быть:
а) в случае запроса согласно пункту 3, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, которое подлежит принудительному исполнению согласно законодательству этого Договаривающегося Государства и должником по нему является лицо, которое не может, согласно законодательству этого Договаривающегося Государства, предотвратить его исполнение, или
b) в случае запроса согласно пункту 4, доходным требованием первого упомянутого Договаривающегося Государства, в отношении которого это Договаривающееся Государство может, согласно своему законодательству, наложить обеспечительные меры с целью его исполнения,
компетентный орган первого упомянутого Договаривающегося Государства немедленно уведомит компетентный орган другого Договаривающегося Государства об этом факте и, по выбору другого Договаривающегося Государства первое упомянутое Договаривающееся Государство либо приостановит, либо отзовет свой запрос.
8. Положения настоящей статьи не могут толковаться как налагающие на Договаривающегося Государства обязательство:
a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
b) предпринимать меры, противоречащие государственной политике (ordre public);
c) оказывать помощь, если другое Договаривающееся Государство не предприняло всех соответствующих мер по исполнению или, в зависимости от обстоятельств, наложению обеспечительных мер, доступных согласно его законодательству или административной практике;
d) предоставлять помощь в тех случаях, когда административные издержки для этого Договаривающегося Государства несоразмерны выгоде, получаемой другим Договаривающимся Государством.

Статья 27
Сотрудники дипломатических представительств
и консульских учреждений

Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий сотрудников дипломатических представительств или консульских учреждений, предоставленных общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных договоров.

Статья 28
Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации. Договаривающиеся Государства уведомят друг друга письменно по дипломатическим каналам о завершении внутригосударственных процедур, необходимых для вступления в силу настоящей Конвенции. Настоящая Конвенция вступит в силу с даты получения последнего уведомления.
2. Настоящая Конвенция применяется:
a) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с доходов, выплаченных с или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящей Конвенции; и
b) в отношении других налогов на доход или налогов на капитал за налогооблагаемый период или любых налогооблагаемых периодов, начинающийся с или после 1 января календарного года, следующего за годом вступления в силу настоящей Конвенции.

Статья 29
Изменения и дополнения

Настоящая Конвенция может быть изменена и дополнена по взаимному согласию Договаривающихся государств путем оформления отдельных Протоколов, которые являются неотъемлемой частью настоящей Конвенции.

Статья 30
Прекращение действия

Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие настоящей Конвенции, направив по дипломатическим каналам письменное уведомление о прекращении ее действия не позднее шести месяцев до окончания любого календарного года, следующего по истечении пятилетнего периода с даты вступления в силу Конвенции. В таком случае настоящая Конвенция прекращает свое действие:
а) в отношении налогов, удерживаемых у источника выплаты, с дохода, выплаченного с или после 1 января календарного года, следующего за годом подачи такого уведомления; и
b) в отношении других налогов на доход или налогов на капитал за налогооблагаемый период или любых налогооблагаемых периодов, начинающийся с или после 1 января календарного года, следующего за годом подачи такого уведомления.

В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные Правительствами, подписали настоящую Конвенцию.

Совершено в городе _________ ________ числа __________________ месяца 20 ____ года в двух экземплярах на английском языке.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Республики Словения

Протокол к Конвенции
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Словения об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения в отношении
налогов на доход и на капитал

На момент подписания Конвенции между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Словения об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и на капитал, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, согласились о следующем положении, которое является неотъемлемой частью Конвенции.

В отношении статьи 7:
Если информация, доступная или имеющаяся у компетентного органа Договаривающегося Государства, является недостаточной для определения прибыли постоянного учреждения, прибыль может быть рассчитана в соответствии с налоговым законодательством этого Договаривающегося Государства при условии что определение прибыли соответствует принципам данной статьи.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные Правительствами, подписали настоящий Протокол.

Совершено в городе _________ ________ числа, __________________ месяца 20 ____ года в двух экземплярах на английском языке.

За Правительство Республики Казахстан

За Правительство Республики Словения

Примечание РЦПИ!
Далее следует текст Конвенции на английском языке

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Словения Республикасының Үкiметi арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға және оған Хаттамаға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2014 жылғы 3 ақпандағы № 42 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
1. Қоса беріліп отырған Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Словения Республикасының Үкiметi арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияның және оған Хаттаманың жобасы мақұлдансын.
2. Қазақстан Республикасының Қаржы министрі Бақыт Тұрлыханұлы Сұлтановқа Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Словения Республикасының Үкіметі арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға және оған Хаттамаға қағидаттық сипаты жоқ өзгерістер мен толықтырулар енгізуге рұқсат бере отырып, Қазақстан Республикасы Үкіметінің атынан қол қоюға өкілеттік берілсін.
Ескерту. 2-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Үкіметінің 24.12.2015 № 1048 қаулысымен.
3. Осы қаулы қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі С. Ахметов

Қазақстан Республикасы
Үкіметінің
2014 жылғы 3 ақпандағы
№ 42 қаулысымен
мақұлданған

Жоба

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Словения Республикасының
Үкiметi арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы конвенция

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Словения Республикасының Үкiметi табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет бiлдiре отырып, төмендегілер туралы келiстi:

1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де резиденттерi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

1. Осы Конвенция, Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергілікті билік органдарының атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға оларды алу әдiсiне қарамастан қолданылады.
2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлiктi иелiктен айырудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсiпорындар төлейтiн қызметақының немесе жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ капитал құнының өсiмiне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жеке элементтерiнен алынатын салықтардың барлық түрлерi табыс пен капиталға салынатын салықтар болып есептеледi.
3. Осы Конвенция қолданылып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
а) Қазақстанда:
(i) корпоративтік табыс салығы;
(ii) жеке табыс салығы;
(iii) заңды және жеке тұлғалардың мүлкiне салынатын салық
(бұдан әрi «Қазақстан салығы» деп аталады);
b) Словенияда:
(i) заңды тұлғалардың табысына салынатын салық;
(ii) жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;
(iii) мүлікке салынатын салық;
(бұдан әрi «Словения салығы» деп аталады).
4. Конвенцияға қол қойылған күннен кейiн қолданыстағы салықтарға қосымша немесе олардың орнына алынатын бiрдей немесе мәнi бойынша ұқсас кез келген салықтарға да осы Конвенция қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары өздерінің салық заңнамаларындағы кез келген елеулi өзгерiстер туралы бiр-бiрiн хабардар етiп отырады.

3-бап
Жалпы анықтамалар

1. Егер түпмәтiннен өзгеше туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:
а) «Қазақстан» терминi Қазақстан Республикасын бiлдiредi және географиялық мағынада пайдаланған кезде ұлттық заңнамасына және ол қатысушысы болып табылатын халықаралық шарттарға сәйкес Қазақстан Республикасының мемлекеттiк аумағын және Қазақстан өзiнiң егемендiк құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыра алатын аймақтарын қамтиды;
b) «Словения» терминi Словения Республикасын бiлдiредi және географиялық тұрғыдан пайдаланған кезде ұлттық заңнамаға және халықаралық құқыққа сәйкес Словения олардың үстінен егемендiк құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыра алатын теңiз кеңістігін қоса алғанда, Словения аумағын бiлдiредi;
с) «Уағдаласушы Мемлекет» немесе «екiншi Уағдаласушы Мемлекет» терминдерi түпмәтiнге байланысты Қазақстанды немесе Словенияны бiлдiредi;
d) «тұлға» терминi жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бiрлестiгiн бiлдiредi;
е) «компания» терминi салық салу мақсаттары үшiн корпоративтік құрылым ретiнде қарастырылатын кез келген корпоративтік құрылымды немесе кез келген ұйымды бiлдiредi;
f) «кәсiпорын» терминi кез келген кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыруға қолданылады;
g) «Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны» және «екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны» терминдерi тиiсiнше Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды бiлдiредi;
h) «халықаралық тасымал» терминi теңiз немесе әуе кемесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттегі пункттер арасында ғана пайдаланылатын жағдайлардан басқа, тиімді басқару орны Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан кәсiпорын пайдаланатын теңiз немесе әуе кемесiмен кез келген тасымалды бiлдiредi;
i) «құзыреттi орган» терминi мыналарды:
(i) Қазақстанда: Қаржы министрлiгiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн;
(ii) Словенияда: Қаржы министрлігiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн бiлдiредi;
j) «ұлттық тұлға» терминi мыналарды:
(i) Уағдаласушы Мемлекеттің ұлты немесе азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
(ii) Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданыстағы заңдарының негiзiнде осындай мәртебені алған кез келген заңды тұлғаны, серіктестікті немесе қауымдастықты бiлдiредi;
k) «кәсiпкерлiк қызмет» терминi кәсiби қызметтердi және тәуелсiз сипаттағы басқа да қызметтi орындауды қамтиды.
2. Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенцияны кез келген уақытта қолданған кезде, онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпмәтiннен өзге мағына туындамаса, Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша сол кезде қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаны иеленетiн болады, осы Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданылатын салық заңнамасына сәйкес кез келген мағына осы Уағдаласушы Мемлекеттiң басқа заңдары бойынша терминге берiлетiн мәннен жоғары басымдыққа ие болады.

4-бап
Резидент

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн «Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi» терминi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша оның тұрғылықты жерi, резиденттiгi, басқару орны, тіркелген жері немесе ұқсас сипаттағы кез келген басқа өлшем негiзiнде онда салық салынуы тиiс кез келген тұлғаны бiлдiредi, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттi және кез келген әкімшілік-аумақтық бөлімшені, орталық немесе жергілікті билік органын қамтиды. Алайда, бұл термин осы Уағдаласушы Мемлекеттегi көздерден алынатын табысқа қатысты ғана және онда орналасқан капиталға қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
2. Егер 1-тармақтың ережелерiне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылса, онда оның мәртебесi мынадай түрде айқындалады:
а) ол өзiнiң иелiгiндегi тұрақты баспанасы орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледi, егер оның иелiгiнде Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрақты баспанасы болса, ол неғұрлым тығыз жеке және экономикалық қатынастары (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып саналады;
b) егер оның өмiрлiк мүдделер орталығы бар Уағдаласушы Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе Уағдаласушы Мемлекеттердiң ешқайсысында өзiнiң иелiгiндегi тұрақты баспанасы болмаса, ол өзi әдетте тұрып жатқан Мемлекеттiң ғана резидентi болып саналады;
с) егер ол әдетте Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнде де тұратын болса немесе олардың бiреуiнде де тұрмаса, ол ұлттық тұлғасы болып табылатын Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледi;
d) егер оның мәртебесін жоғарыда айтылған тармақшаларға сәйкес айқындау мүмкін болмаса, онда Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы мәселені өзара келісім бойынша шешеді.
3. Егер 1-тармақтың ережелерiне сәйкес жеке тұлғадан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, онда оның тиiмдi басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң ғана резидентi болып есептеледi.

5-бап
Тұрақты мекеме

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн «тұрақты мекеме» терминi кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметi толық немесе iшiнара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.
2. «Тұрақты мекеме» терминi, атап айтқанда мыналарды:
а) басқару орнын;
b) филиалды;
с) кеңсенi;
d) фабриканы;
е) шеберхананы; және
f) шахтаны, кенiштi, мұнай немесе газ ұңғымасын, карьердi, қондырғыны, құрылысты (бұрғылау қондырғысын немесе теңіз кемесін қоса алғанда) немесе табиғи ресурстарды барлайтын немесе өндiретiн басқа да кез келген орынды, сондай-ақ оған байланысты қадағалау қызметтерiн қамтиды.
3. Егер құрылыс алаңы немесе құрылыс, монтаждау немесе құрастыру объектiсi 12 айдан астам уақыт бойы жұмыс iстеп тұрған болса ғана олар тұрақты мекемені құрайды.
4. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан, «тұрақты мекеме» терминi мыналарды:
а) құрылыстарды кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткiзiп тұру мақсаттары үшiн ғана пайдалануды;
b) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын сақтау, көрсету немесе жеткiзiп тұру мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын басқа кәсiпорынның өңдеу мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
d) тұрақты қызмет орнын тауарларды немесе бұйымдарды сатып алу мақсаттары үшiн немесе кәсiпорынға арналған ақпарат жинау үшiн ғана ұстауды;
е) тұрақты қызмет орнын кәсiпорын үшiн дайындық немесе көмекшi сипаттағы кез келген басқа қызметтi жүзеге асыру мақсаттары үшiн ғана ұстауды;
f) осындай амал нәтижесiнде пайда болатын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметi дайындық немесе көмекшi сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) - е) тармақшаларында тізбеленген қызмет түрлерiнiң кез келген амалын жүзеге асыру үшiн ұстауды қамтымайды.
5. 1 және 2-тармақтардың ережелерiне қарамастан, егер оған 6-тармақ қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға кәсiпорынның атынан әрекет етсе және кәсiпорын атынан келiсiмшарттар жасасуға өкiлеттiктерi болса және оны әдетте Уағдаласушы Мемлекетте пайдаланса, егер оның қызметi 4-тармақта айтылған қызмет түрлерiмен ғана шектелмесе, егер оларды қызметтiң тұрақты орны арқылы жүзеге асырса да, бұл қызметтiң тұрақты орнын осы тармақтың ережелерiне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмаса, онда бұл кәсiпорын осы тұлғаның кәсiпорын үшiн қолға алатын кез келген қызметiне қатысты осы Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылады.
6. Кәсіпорын кәсiпкерлiк қызметін осы Уағдаласушы Мемлекетте брокер, комиссионер немесе тәуелсiз мәртебесi бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшiн ғана, осындай тұлғалар өздерiнiң әдеттегi қызметi шеңберiнде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылмайды. Алайда, мұндай агенттің қызметі осындай кәсіпорынның атынан толық немесе толық дерлік орындалған кезде және мұндай агент пен осындай кәсіпорынның арасында олардың коммерциялық және қаржылық өзара қарым-қатынастарында тәуелсіз кәсіпорындар арасында орнатылуы мүмкін болатыннан өзгеше жағдайлар жасалса, онда ол осы тармақ шеңберінде тәуелсіздік мәртебесі бар агент болып саналмайды.
7. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы немесе осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыруы (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) фактiсi осы компаниялардың бiрі екiншiсiнiң тұрақты мекемесі болып табылатындығын білдірмейді.

6-бап
Жылжымайтын мүлiктен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алатын табысына (ауыл шаруашылығынан немесе орман шаруашылығынан алған табысты қоса алғанда) осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. «Жылжымайтын мүлiк» терминi қарастырылып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша айқындалады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншiгiне қатысты жалпы құқық ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктын және минералдық шикiзат кен орындарын, көздерiн және басқа да табиғи ресурстарды игеру немесе игеру құқығы үшiн берiлетiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе тiркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды; теңiз және әуе кемелерi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.
3. 1-тармақтың ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
4. 1 және 3-тармақтардың ережелерi кәсiпорынның жылжымайтын мүлкінен алынатын табысқа да қолданылады.

7-бап
Кәсiпкерлiк қызметтен алынатын пайда

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырмаса, кәсiпорынның пайдасына тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсiпорын жоғарыда айтылғандай кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда кәсiпорынның пайдасына екiншi Уағдаласушы Мемлекетте, бiрақ тек:
а) осындай тұрақты мекемеге;
b) осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарлар мен бұйымдарға ұқсас және онымен бірдей тауарлардың немесе бұйымдардың сатылымына; немесе
с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылатын, өз сипаттамасы бойынша осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсіпкерлік қызметке ұқсас немесе онымен бірдей басқа кәсіпкерлік қызметке қатысты бөлiгiне ғана салық салынуы мүмкiн.
2. 3-тармақтың ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда әрбiр Уағдаласушы Мемлекетте, егер ол оқшау және дербес кәсiпорын болып, осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысып, өзi тұрақты мекемесi болып табылатын кәсiпорыннан толық тәуелсiз әрекет жасағанда алуы мүмкiн пайда осы тұрақты мекемеге жатқызылады.
3. Тұрақты мекеменiң пайдасын анықтау кезiнде әкiмшiлiк шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкiмшiлiк шығыстарын қоса алғанда, тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығыстарды шегеруге жол берiледi.
4. Кәсіпорынның жалпы пайдасының жиынтығын оның әртүрлі бөлімшелері арасында тепе-тең бөлу негізінде тұрақты мекемеге жататын пайданы анықтау Уағдаласушы Мемлекетте әдеттегі практика болып табылса, онда 2-тармақта ештеңе де осы Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы осындай, әдеттегі практика негізінде осындай бөлу арқылы анықтауға тыйым салмайды; алайда, тепе-тең бөлудің таңдалған әдісі осы бапта қамтылған қағидаттарға сәйкес нәтижелер беруге тиіс.
5. Тұрақты мекеменiң кәсiпорын үшiн тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негiзiнде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да бір пайда есептелмейдi.
6. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшiн тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртiптi өзгерту үшiн жеткiлiктi және дәлелдi себептер болмаса, жыл сайын біркелкі тәсілмен анықталады.
7. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылатын табыстардың түрлерiн қамтыса, онда бұл баптардың ережелерi осы баптардың ережелерiн қозғамайды.

8-бап
Теңіз және әуе көлігі

1. Теңiз немесе әуе кемелерiн халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. Егер тиімді басқару орны теңіз кемесінің бортында орналасқан болса, онда ол теңіз кемесі тіркелген порт тұрған Уағдаласушы Мемлекетте немесе мұндай порт болмаса - теңіз кемесін пайдаланушы тұлға резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан болып есептеледі.
3. 1-тармақтың ережелерi пулға, көлік құралдарын пайдалану жөніндегі бiрлескен кәсiпорынға немесе халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

1. Егер:
а) Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса, немесе
b) бiрдей тұлғалар Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе олардың капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса,
және кез келген жағдайда екi кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкiн жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда кәсiпорындардың бiрiне есептелуi мүмкiн, бiрақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсiпорынның пайдасына қосылуы және оған тиiсiнше, салық салынуы мүмкiн.
2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екiншi Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынған пайдасын осы Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына қосса әрi тиiсiнше, салық салса және осылайша қосылған пайда алғашқы аталған Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелетiн пайда болса, егер екi кәсiпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсiз кәсiпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, егер осы екінші Уағдаласушы Мемлекет түзетулерді қабылданды деп қарастырса, онда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзету жасайды. Мұндай түзетудi айқындау кезiнде осы Конвенцияның басқа да ережелерi ескерiлуге тиiс және Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары қажет болған кезде бiр-бiрiмен консультация жүргiзiп отыруға тиiс.

10-бап
Дивидендтер

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерiне осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, резидентi дивиденд төлейтiн компания болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес мұндай дивидендтерге салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер дивидендтердiң iс жүзiндегi иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болса, онда алынатын салық:
а) егер iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компания капиталының кемiнде 25 пайызына тiкелей иелiк ететiн (әріптестіктен өзге) компания болса, дивидендтердiң жалпы сомасының 5 пайызынан;
b) қалған барлық жағдайларда дивидендтердiң жалпы сомасының 15 пайызынан аспауға тиiс.
Осы тармақтың ережелерi компанияның дивидендтер төленетiн пайдасына салық салуды қозғамайды.
3. «Дивидендтер» терминi осы бапта пайдаланған кезде акциялардан, құрылтайшылардың акцияларынан немесе пайдаға қатысуға берілетін борыштық талаптар болып табылмайтын басқа құқықтардан пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлушi компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес акциялардан алынатын табыс сияқты дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпоративтiк құқықтардан алынатын табысты бiлдiредi.
4. Егер дивидендтердiң Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компания резидентi болып отырған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы онда кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса және төленiп жүрген дивидендтерге қатысты холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, 1 және 2-тармақтың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алатын болса, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекет мұндай дивидендтер осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен шын мәнiнде байланысты болатын жағдайларды қоспағанда, компания төлейтiн дивидендтерден кез келген салық алынбайды, егер төленетiн дивидендтер немесе бөлiнбеген пайда толығымен немесе iшiнара осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған табыстан құралса да, компанияның бөлiнбеген пайдасына бөлiнбеген пайда салығы салынбайды.
6. Осы Конвенцияда Уағдаласушы Мемлекетке осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғасы болып табылатын компанияның пайдасына есептелетiн салыққа қосымша, осылайша есептелген кез келген қосымша салық мұның алдындағы салық салынатын жылдары осындай қосымша салық салуға ұшырамаған табыс сомасының 5 пайызынан аспайтын жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекеттегi тұрақты мекемеге жататын компанияның пайдасына арнайы салық салуға ешнәрсе кедергі бола алмайды деп пайымдалмайды. Осы тармақтың мақсаттары үшiн пайда одан тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте алынатын, осы тармақта аталған қосымша салықтан өзге барлық салықты шегерiп тастағаннан кейiн анықталады.

11-бап
Пайыздар

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн пайыздарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, мұндай пайыздарға олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер пайыздардың нақты иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылайша алынатын салық пайыздардың жалпы сомасының 10 пайызынан аспауға тиiс.
3. 2-тармақтың ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын пайыздар, егер:
а) пайыздарды төлеуші осы Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы немесе орталық банкі болып табылса;
b) пайыздар екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметіне, әкімшілік-аумақтық бөлімшесіне, орталық немесе жергілікті билік органына немесе орталық банкіне төленетін болса;
с) осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің Үкіметі, осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің әкімшілік-аумақтық бөлімшелері, орталық және жергілікті билік органдары немесе осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің орталық банкі немесе толығымен Үкіметке тиесілі кез келген басқа институт кепілдендірген, сақтандырған немесе жанама қаржыландырған қарыздарға қатысты пайыздардың нақты иесі осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті болып табылса, осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылады.
4. «Пайыздар» терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлмен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген және борышкерлердiң пайдасына қатысу құқығын беретiн немесе бермейтiн қандай да бір борыштық талаптардан алынатын табысты және атап айтқанда, үкiметтiк немесе мемлекеттiк бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық мiндеттемелер бойынша төленетiн сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты бiлдiредi.
5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын пайыздардың iс жүзiндегi иесi пайыздар пайда болатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса және өзiне қатысты пайыздар төленетiн борыштық талабы шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге қатысты болса, 1, 2 және 3-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелерi қолданылады.
6. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, пайыздар Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп есептеледi. Алайда, егер төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге байланысты қарыз пайда болған жағдайда, сол қарыз бойынша есептелінген төленетін пайыздар және пайыздарды төлеу жөнiндегi мұндай шығыстарды осындай тұрақты мекеме көтеретiн болса, онда мұндай пайыздар тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
7. Егер пайыздар төлеушi мен оның нақты иесi арасындағы немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебiнен оның негiзiнде төленетiн борыштық талапқа қатысты пайыздардың сомасы пайыздар төлеушi мен олардың нақты иесi арасында осындай қатынастар болмаған кезде келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуға тиiс.

12-бап
Роялти

1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер роялтидiң нақты иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осындай тәсiлмен алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 пайызынан аспауы тиiс.
3. «Роялти» терминi осы бапта пайдаланылған кезде бағдарламалық қамтамасыз етудi, кинематографиялық фильмдердi қоса алғанда, әдебиет, өнер немесе ғылым шығармаларына, кез келген патентке, сауда таңбасына дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшiн немесе осындай құқықты пайдалануға бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми тәжiрибеге қатысты ақпарат үшiн сыйақы ретiнде алынған төлемдердiң кез келген түрiн, өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн төлемдерді бiлдiредi.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын роялтидiң iс жүзiндегi иесi роялти туындаған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметпен айналысса және роялти өздерiне қатысты төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен байланысты болса, осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелерi қолданылады.
5. Егер төлеушi осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi. Алайда, егер роялти төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатынына немесе табылмайтынына қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оған байланысты роялти төлеу мiндеттемесi пайда болған тұрақты мекемесi болса және мұндай роялти осы тұрақты мекемеге байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте пайда болды деп есептеледi.
6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасында ерекше қатынастар болу салдары негізінде төленетiн пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидiң сомасы мұндай қатынастар болмаған кезде роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсуге болатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы айтылған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгiне осы Конвенцияның басқа ережелерiн тиiстi түрде ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес салық салынады.

13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыс

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi 6-бапта анықталған және екiншi Уағдаласушы мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi иелiктен шығарудан алатын табыстарға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иеленiп отырған тұрақты мекеменiң кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын табысқа мұндай тұрақты мекеменi (жеке немесе бүкiл кәсiпорынмен қоса) иелiктен шығарудан алынған табысты қоса алғанда, осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемелерiн немесе мұндай теңiз немесе әуе кемелерiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан алынған табыстарға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екінші Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен өз құнының 50 пайызынан астамын тiкелей немесе жанама түрде алатын компания капиталындағы қатысу үлесін немесе оған теңестірілген бағалы қағаздарды иелiктен шығарудан алған табыстарға осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
5. 1, 2, 3 және 4-тармақтарда көзделгендегіден өзге кез келген мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын табыстарға мүлiктi иелiктен шығарушы тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

14-бап
Жалданып iстейтін жұмыстан алынатын табыс

1. 15, 17 және 18-баптарының ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi жалданып iстеген жұмысына байланысты алған қызметақыға, жалақыға және басқа да осыған ұқсас сыйақыға, егер жалданып жұмыс iстеу екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалданып iстейтiн жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған сыйақыға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. 1-тармақтың ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалданып жұмыс істеуіне байланысты алған сыйақыға салық, егер:
а) алушы тиiстi салық жылы басталатын немесе аяқталатын кез келген он екi айлық кезеңде жалпы жиынтығы 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер бойы осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте болса; және
b) сыйақыны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жұмыс беруші төлесе немесе жұмыс берушінің атынан төленсе; және
с) сыйақы төлеу жөнiндегi шығындарды жұмыс берушінің екіншi Уағдаласушы Мемлекеттегi тұрақты мекемесi көтермесе, тек алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте салынады.
3. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз немесе әуе кемесiнiң бортында орындалатын жалданып iстейтiн жұмысқа қатысты алынған сыйақыға, кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

15-бап
Директорлардың қаламақылары

Екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның директорлар кеңесiнiң немесе соған ұқсас компания органының мүшесi ретiнде Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi алған директорлардың қаламақыларына және басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

16-бап
Әртістер мен спортшылар

1. 7 және 14-баптардың ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi театр, кино, радио немесе телевизия әртісі немесе сазгер сияқты өнер қызметкері ретінде немесе спортшы ретiнде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзiнiң жеке қызметiнен алған табысына осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы өзiнiң сипатында жүзеге асыратын жеке қызметiнен алатын табысы өнер қызметкерінің немесе спортшының өзiне емес, басқа тұлғаға есептелсе, онда бұл табысқа 7 және 14-баптардың ережелерiне қарамастан, өнер қызметкерінің немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. Егер өнер қызметкерінің немесе спортшының осы Уағдаласушы Мемлекетке сапары толығымен немесе айтарлықтай дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердің біреуінің немесе екеуінің де қоғамдық қорлары, әкімшілік-аумақтық бөлімшелері, орталық немесе жергілікті билік органдары қаржыландырса, 1 және 2-тармақтардың ережелері оның Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметінен алатын табысына қолданылмайды. Мұндай жағдайда табысқа өнер қызметкері немесе спортшы резиденті болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

17-бап
Зейнетақылар

18-баптың 2-тармағының ережелерiне сәйкес Уағдаласушы Мемлекет резидентінің бұрын жалдану арқылы жүзеге асырған жұмысы үшiн төленетiн зейнетақылар мен басқа да осыған ұқсас төлемдерге осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

18-бап
Мемлекеттік қызмет

1. а) Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметi үшiн төлейтiн қызметақыға, жалақыға және басқа осыған ұқсас сыйақыға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай қызметақыға, жалақыға және басқа осыған ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асырылса және осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлға:
(i) осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғасы болып табылса; немесе
ii) осындай қызметтi жүзеге асыру мақсатында ғана осы Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болмаса, тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. а) 1-тармақтың ережелеріне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы немесе өздері құрған қорлардан жеке тұлғаға осы Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімшесі, орталық немесе жергілікті билік органы үшін жүзеге асырған қызметі үшін төлейтін зейнетақыға және басқа осыған ұқсас сыйақыға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
b) Алайда, мұндай зейнетақыға және басқа осыған ұқсас сыйақыға, егер жеке тұлға осы Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті және ұлттық тұлғасы болып табылса, тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
3. 14, 15, 16 және 17-баптардың ережелерi Уағдаласушы Мемлекет немесе әкімшілік-аумақтық бөлімше, орталық немесе жергiлiктi билiк органы жүзеге асырған кәсіпкерлік қызметпен байланысты қызметке қатысты қызметақыға, жалақыға, зейнетақыларға және басқа осыған ұқсас сыйақыға қолданылады.

19-бап
Студенттер

1. Уағдаласушы Мемлекетке тiкелей келер алдында екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе болып табылған және алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетке тек бiлiм алу, практикадан немесе тағылымдамадан өту мақсатында келген студент, практикант немесе тағылымдамадан өтуші өзiн ұстау, бiлiм алу, практикадан немесе тағылымдамадан өту мақсатында алатын төлемдер осы Уағдаласушы Мемлекеттен тысқары жердегі көздерден шыққан сомаларға осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынбайды.
2. Гранттарға, стипендиялар мен басқа осыған ұқсас сыйақыға және 1-тармақта көрсетілмеген жалдамалы жұмыстан алатын сыйақыларға 1-тармақта айтылған студенттің, практиканттың немесе тағылымдамадан өтушінің осындай оқуы, практикадан немесе тағылымдамадан өтуі кезінде өзі болатын Уағдаласушы Мемлекеттің резиденттеріне берілетін салықтарға қатысты дәл сондай жеңілдіктерге, босатулар мен шегерімдерге құқығы бар.

20-бап
Басқа да табыстар

1. Осы Конвенцияның алдыңғы баптарында айтылмаған Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң табыс түрлерiнiң пайда болу көзiне қарамастан, оларға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүлiктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола тұра, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса және соларға байланысты табыс төлеу жүргiзiлген құқық немесе мүлiк iс жүзiнде осындай тұрақты мекемеге байланысты болса, 1-тармақтың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда 7-баптың ережелерi қолданылады.

21-бап
Капитал

1. 6-бапта айтылған, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне тиесiлi және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
2. Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының екiншi Уағдаласушы Мемлекеттегі тұрақты мекемесінің кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
3. Халықаралық тасымалда пайдаланылатын теңiз және әуе кемесi мен осындай теңiз және әуе кемесiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға кәсіпорынды тиімді басқару орны орналасқан Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi капиталының барлық басқа элементтерiне тек осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

22-бап
Қосарланған салық салуды жою

1. Егер Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті осы Конвенцияның ережелеріне сәйкес екінші Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін табыс алса немесе капиталға ие болса, алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекет мыналарға:
а) осы резиденттiң табысына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген табыс салығына тең соманы шегеруге;
б) осы резиденттiң капиталына салынатын салықтан осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте төленген капитал салығына тең соманы шегеруге рұқсат береді.
Алайда, мұндай шегерім кез келген жағдайда осы екінші Уағдаласушы Мемлекетте табысқа немесе капиталға салық салынуы мүмкін болатын мән-жайға қарай табысқа немесе капиталға шегерім берілгенге дейін есептелген салықтың сомасынан аспауға тиіс.
2. Егер Конвенцияның кез келген ережесiне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттің резиденті алған табыс немесе капитал осы Уағдаласушы Мемлекетте салықтан босатылған болса, мұндай Уағдаласушы Мемлекет осындай резиденттің табысының немесе капиталының қалған бөлігіне салынатын салық сомасын есептеу кезінде салық салудан босатылған табыстың немесе капиталдың сомасын есепке алуы мүмкін.

23-бап
Кемсітпеу

1. Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары екiншi Уағдаласушы Мемлекетте кез келген салық салуға немесе дәл сондай жағдайларда, атап айтқанда, резиденттiкке қатысты осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан және оған байланысты мiндеттемелерден өзгеше немесе ауыртпалықты салық салу болып табылатын оған байланысты кез келген мiндеттемеге ұшырамайды. Осы ереже 1-баптың ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнiң немесе екеуiнiң де резидентi болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
2. Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттері болып табылатын азаматтығы жоқ адамдар Уағдаласушы Мемлекеттердiң ешқайсысында да дәл осындай жағдайда, атап айтқанда, резиденттiкке қатысты тиісті Уағдаласушы Мемлекеттің ұлттық тұлғалары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкін салық салудан немесе оған байланысты міндеттемелерден өзгеше немесе ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе оған байланысты кез келген міндеттемеге ұшырамайды.
3. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иеленетiн тұрақты мекемеге салық салу осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң осыған ұқсас қызметтi жүзеге асыратын кәсiпорындарына салық салуға қарағанда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте қолайсыздау болмауға тиiс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекеттi басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерiне салық салу мақсаттары үшiн азаматтық мәртебе немесе отбасылық жағдайы негiзiнде ол өзiнiң резиденттерiне беретiн кез келген жеке салықтық жеңiлдiктер, босатулар мен шегерiмдер беруге мiндеттейтiндей болып талқыланбайды.
4. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының, 12-баптың 6-тармағының ережелерi қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне жүргiзетiн пайыздар, роялтилер және басқа да төлемдер осындай кәсiпорынның салық салынатын пайдасын анықтау мақсаттары үшiн алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiндей жағдайларда шегерiмге жатқызылуға тиiс. Осыған ұқсас Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне кез келген берешегi осындай кәсiпорынның салық салынатын капиталын анықтау мақсаты үшiн алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiндей жағдайларда шегерiмге жатқызылуға тиiс.
5. Капиталы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң бiр немесе бiрнеше резидентiне толық немесе iшiнара тиесiлi немесе олардың тiкелей немесе жанама түрде бақылауында болатын Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорындары алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте салық салуға немесе алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттiң басқа ұқсас кәсiпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салу мен онымен байланысты мiндеттемелерге қарағанда, онымен өзгеше немесе анағұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салу немесе онымен байланысты кез келген мiндеттемелерге алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауға тиiс.
6. Осы баптың ережелерi 2-баптың ережелерiне қарамастан, кез келген түрдегi және сипаттағы салықтарға қолданылады.

24-бап
Өзара келісу рәсімі

1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де iс-әрекеттерi өзiн осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғады деп есептесе, ол осы Уағдаласушы Мемлекеттердiң ұлттық заңнамасында көзделген қорғау құралдарына қарамастан, өзiнiң iсiн өзi резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының қарауына немесе егер оның iсi 23-баптың 1-тармағының қолданысына түссе, онда өзi ұлттық тұлғасы болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының қарауына бере алады. Өтiнiш осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға әкеп соқтыратын iс-әрекеттер туралы алғашқы хабарлама берiлген сәттен бастап үш жыл iшiнде берiлуге тиiс.
2. Құзыреттi орган, егер ол өтiнiштi негiздi деп есептесе және егер өзi қанағаттанарлық шешiмге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтiн салық салуды болдырмау мақсатында iстi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органымен өзара келiсiм бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткiзiлген келiсiм Уағдаласушы Мемлекеттердiң ұлттық заңнамаларында көзделген уақыттағы кез келген шектеуге байланыссыз орындалатын болады.
3. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары Конвенцияны түсiндiру немесе қолдану кезiнде пайда болатын кез келген қиындықтарды немесе күмәндi өзара келiсiм бойынша шешуге ұмтылады. Олар сол сияқты Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатында бiр-бiрiмен консультация өткiзе алады.
4. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары алдыңғы тармақтарды түсiнуде келiсiмге қол жеткiзу мақсатында олардың өздерін қоса алғанда және олардың өкілдерінен тұратын бірлескен комиссиялар арқылы да бiр-бiрiмен тiкелей байланысқа түсе алады.

25-бап
Ақпарат алмасу

1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы Конвенцияның ережелерін орындау немесе әкімшілендіру немесе Уағдаласушы Мемлекеттердiң немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлiмшелерiнiң, орталық немесе жергiлiктi билiк органдарының атынан салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтін шамада алынатын кез келген түрдегі және сипаттамадағы салықтарға қатысты ұлттық заңнаманы қолдану үшін қажетті ақпаратпен алмасады. Ақпарат алмасу 1 және 2-баптармен шектелмейді.
2. 1-тармаққа сәйкес Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық заңнамасына сәйкес алынған ақпарат сияқты құпия болып саналады және 1-тармақта айтылған салықтарға қатысты бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлеп өндiрiп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен және жоғарыда көрсетілгендердің барлығын қадағалаумен айналысатын тұлғаларға немесе органдарға (соттарды және әкiмшiлiк органдарды қоса алғанда) ғана хабарланады. Осындай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшiн ғана пайдаланады. Олар ақпаратты ашық сот отырысы барысында немесе сот шешiмдерiн қабылдаған кезде ашуы мүмкiн.
3. 1 және 2-тармақтардың ережелерi Уағдаласушы Мемлекетке:
а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы мен әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларды қолдану;
b) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасы бойынша немесе әдеттегi әкiмшiлендіру барысында алуға болмайтын ақпаратты беру;
с) қандай да бiр сауда, кәсiпкерлiк, өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе кәсіби құпияны немесе сауда процесiн ашуы мүмкiн ақпарат немесе ашылуы мемлекеттiк саясатқа (ordre public) қайшы келуi мүмкiн ақпаратты беру мiндеттемесiн жүктейтiндей мағынада түсiндiрiлмейдi.
4. Егер ақпаратты Уағдаласушы Мемлекет осы бапқа сәйкес сұраса, мұндай ақпарат тіпті осы екінші Уағдаласушы Мемлекетке өзінің жеке салықтық мақсаттары үшін талап етілмесе де, екінші Уағдаласушы Мемлекет сұралған ақпаратты жинақтау жөніндегі шараларды қабылдайды. Алдыңғы сөйлемде қамтылған міндеттеме 3-тармақтың шектеулеріне жатады, мұндай шектеулер Уағдаласушы Мемлекетке осындай ақпаратқа ішкі мүдделіліктің болмауы себебінен ғана ақпарат беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде түсіндірілмейді.
5. 3-тармақтың ережелері ақпарат иегері банк, басқа қаржы мекемесі, номиналды ұстаушы немесе агент немесе сенім білдірілген өкіл болып әрекет ететін тұлға болып табылатындығы себебінен немесе ақпарат меншік құқығы берілген тұлғаға қатысты болу себебінен Уағдаласушы Мемлекетке ақпаратты беруден бас тартуға рұқсат беру ретінде қарастырылмайтын болады.

26-бап
Салықтарды жинауға көмектесу

1. Уағдаласушы Мемлекеттер табыс талаптарын орындауда бiр-бiрiне көмек көрсетедi. Мұндай көмек 1 және 2-баптардың қолданылуымен шектелмейдi. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары өзара келiсiм бойынша осы бапты қолдану рәсiмдерiн белгiлей алады.
2. Осы бапта қолданылатын «табыс талабы» терминi салық салу пайыздарды, әкiмшiлiк айыппұлдарды және осындай сомаға қатысты қамтамасыз ету шараларын өндіріп алу не қолдану жөніндегі шығыстарды қоса алғанда, осы Конвенцияға немесе тараптары Уағдаласушы Мемлекеттер болып табылатын кез келген басқа актіге қайшы келмейтiндей дәрежеде Уағдаласушы Мемлекеттердiң немесе олардың әкімшілік-аумақтық бөлімшелерінің, орталық немесе жергiлiктi билiк органдарының атынан алынатын кез келген түрдегi және сипаттағы салықтарға қатысты тиесiлi берешек сомасын бiлдiредi.
3. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес мәжбүрлі орындауға жататын болса және ол бойынша борышкер сол кездің өзінде осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес оның орындалуының алдын ала алмайтын тұлға болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органының орындау мақсаттары үшін қабылданатын болады. Мұндай табыс талабын осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің өзінің заңнамасының, егер осы табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болғанда оның өз салықтарын мәжбүрлі өндіріп алуға қолданылатын ережелеріне сәйкес орындайтын болады.
4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң табыс талабы оған қатысты, оны орындау мақсатында осы Уағдаласушы Мемлекет өзiнiң заңнамасына сәйкес қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын талап болып табылса, мұндай табыс талабы осы Уағдаласушы Мемлекеттің құзыретті органының сұрау салуы бойынша екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органының орындау мақсаттары үшін қабылданатын болады. Бұл екінші Уағдаласушы Мемлекет, тіпті егер мұндай шараларды қолдану сәтінде осы табыс талабы бірінші аталған Уағдаласушы Мемлекетте мәжбүрлі орындауға жатпайтын болса да немесе ол бойынша борышкер оның орындалуының алдын алуға құқығы бар тұлға болып табылса да, егер табыс талабы осы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болғандағыдай, мұндай табыс талабына қатысты өзiнiң заңнамасына сәйкес қамтамасыз ету шараларын қолданады.
5. 3 және 4-тармақтардың ережелерiне қарамастан, 3 және 4-тармақтарға сәйкес Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабына осы Уағдаласушы Мемлекетте уақытша шектеулер қойылуға немесе талаптың сипаты себебi бойынша осы Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес табыс талаптарына қолданылатын оның кез келген басымдылығын айқындауға жатпайды. Осыған қосымша ретiнде, 3 немесе 4-тармақтардың мақсаттары үшiн Уағдаласушы Мемлекет қабылдаған табыс талабының осы Уағдаласушы Мемлекетте екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына сәйкес осы табыс талабына қолданылатын басымдығы болмайды.
6. Уағдаласушы Мемлекеттiң табыс талабының болуына, заңдылығына немесе оның сомасына қатысты сот талап-арыздары екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң сотында немесе басқа әкiмшiлiк органдарында қозғалмайды.
7. Егер Уағдаласушы Мемлекет 3 немесе 4-тармақтарға сәйкес сұрау салу жібергеннен кейiн және екінші Уағдаласушы Мемлекет тиiстi табыс талабын орындағанға және алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекетке тиісті соманы аударғанға дейінгі кез келген уақытта тиісті табыс талабының:
а) 3-тармаққа сәйкес сұрау салынған жағдайда, осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес мәжбүрлі орындауға жататын және ол бойынша борышкер осы Уағдаласушы Мемлекеттің заңнамасына сәйкес сол кездің өзінде оның орындалуын болдырмау мүмкіндігі жоқ тұлға болып табылатын алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы, немесе
b) 4-тармаққа сәйкес сұрау салынған жағдайда, оған қатысты осы Уағдаласушы Мемлекет өзінің заңнамасына сәйкес оны орындау мақсатында қамтамасыз ету шараларын қолдана алатын алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттің табыс талабы болмайды,
алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекеттiң құзырлы органы екінші Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органдарын осы факті туралы дереу хабардар етеді және екінші Уағдаласушы Мемлекеттің қалауы бойынша алғашқы айтылған Уағдаласушы Мемлекет өзінің сұрау салуын не тоқтата тұрады немесе кері қайтарып алады.
8. Осы баптың ережелерi Уағдаласушы Мемлекеттерге мынадай міндеттемелерді жүктеу:
а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңнамасына және әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларды қолдану;
b) мемлекеттiк саясатқа (ordre public) қайшы келетiн шараларды қолдану;
с) егер екiншi Уағдаласушы Мемлекет өз заңнамасына немесе әкiмшiлiк практикасына сәйкес қолжетімді қамтамасыз ету шараларын орындау немесе мән-жайға қарай қолдану бойынша барлық тиiстi шараларды қабылдамаған болса, көмек көрсету;
d) осы Уағдаласушы Мемлекетке жүктелетiн әкiмшiлiк ауыртпалық екiншi Уағдаласушы Мемлекет табатын пайдаға мөлшерi жағынан сәйкес келмеген жағдайларда жәрдемдесу ретінде түсіндірілмейтін болады.

27-бап
Дипломатиялық өкілдіктер мен консулдық мекемелердің
қызметкерлері

Осы Конвенциядағы ештеңе де дипломатиялық өкiлдiктер немесе консулдық мекемелер қызметкерлерiнiң халықаралық құқықтың жалпы нормалары беретiн немесе арнайы шартардың ережелерiне сәйкес берiлетiн артықшылықтар сияқты салық артықшылықтарын қозғамайды.

28-бап
Күшіне енуі

1. Осы Конвенция ратификациялануға жатады. Уағдаласушы Мемлекеттер осы Конвенцияның күшіне енуі үшін қажетті ұлттық заңды рәсiмдердiң аяқталғаны туралы жазбаша түрде дипломатиялық арналар арқылы бір-бірін хабардар етеді. Осы Конвенция соңғы хабарлама алынған күннен бастап күшіне енеді.
2. Осы Конвенция:
а) төлем көзінен, Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген табыстарынан ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) Конвенция күшіне енген жылдан кейінгі күнтізбелік жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін басталатын салық салынатын кезеңге немесе кез келген салық салынатын кезеңдеріне жататын табысқа салынатын салықтарға немесе капиталға салынатын салықтарға қатысты қолданылады.

29-бап
Өзгерістер және толықтырулар

Осы Конвенция Уағдаласушы мемлекеттердің өзара келісімі бойынша осы Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын жеке Хаттамаларды ресімдеу жолымен өзгертілуі және толықтырылуы мүмкін.

30-бап
Қолданылуын тоқтату

1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрi оның қолданылуын тоқтатпайынша күшiнде қала бередi. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет Конвенция күшiне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейiнгi кез келген күнтiзбелiк жылдың аяқталуына кемiнде алты ай қалғанда, дипломатиялық арналар арқылы қолданылуын тоқтату туралы жазбаша хабарлама жiбере отырып, Конвенцияның қолданылуын тоқтата алады. Мұндай жағдайда Конвенция өзінің қолданылуын:
а) төлем көзiнен, хабарлама берiлген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейін төленген табыстарынан ұсталатын салықтарға қатысты; және
b) хабарлама берiлген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың 1 қаңтарынан бастап немесе одан кейiн басталатын салық салынатын кезеңге немесе кез келген салық салынатын кезеңдеріне жататын табысқа салынатын салықтарға немесе капиталға салынатын салықтарға қатысты тоқтатылады.

Осыны куәландыру үшiн Үкіметтері тиiстi дәрежеде уәкiлеттiк берген төмендегi қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

20__ жылғы ________ ________ қаласында ағылшын тiлiнде екі данада жасалды.

Қазақстан Республикасының Словения Республикасының
Үкiметi үшiн Үкiметi үшiн

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Словения Республикасының
Үкiметi арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға
қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан
жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға
хаттама

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Словения Республикасының Үкiметi арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою сәтiнде соған тиісінше уәкілеттік берілген төменде қол қоюшылар Конвенцияның ажырамас бөлігі болып табылатын мынадай ереже туралы келісті.

7-бапқа қатысты:
Егер қолжетімді немесе Уағдаласушы Мемлекеттің құзырлы органындағы бар ақпарат тұрақты мекеменің пайдаларын анықтау үшін жеткіліксіз болып табылса, пайда, оның анықтамасы осы баптың қағидаттарына сәйкес болуы шартымен, осы Уағдаласушы Мемлекеттің салық заңнамаларына сәйкес есептелуі мүмкін.

Осыны куәландыру үшiн Үкіметтері тиiстi дәрежеде уәкілеттік берiлген төменде қол қоюшылар осы Хаттамаға қол қойды.

20__ жылғы ________ ________ қаласында ағылшын тiлiнде екі данада жасалды.

Қазақстан Республикасының Словения Республикасының
Үкiметi үшiн Үкiметi үшiн

РҚАО-ның ескертпесі!
Бұдан әрі Конвенцияның және оған Хаттаманың ағылшын тіліндегі мәтіндері берілген.