О проекте Закона Республики Казахстан "О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Сербия о взаимном поощрении и защите инвестиций"

Постановление Правительства Республики Казахстан от 28 августа 2015 года № 682

Правительство Республики Казахстан ПОСТАНОВЛЯЕТ:
внести на рассмотрение Мажилиса Парламента Республики Казахстан проект Закона Республики Казахстан «О ратификации Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Сербия о взаимном поощрении и защите инвестиций».

Премьер-Министр
Республики Казахстан К. Масимов

Проект

З А К О Н
РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН О ратификации Соглашения между Правительством Республики
Казахстан и Правительством Республики Сербия о взаимном
поощрении и защите инвестиций

Ратифицировать Соглашение между Правительством Республики Казахстан и Правительством Республики Сербия о взаимном поощрении и защите инвестиций, совершенное в Астане 7 октября 2010 года.

Президент
Республики Казахстан

Соглашение
между Правительством Республики Казахстан и Правительством
Республики Сербия о взаимном поощрении и защите инвестиций

Правительство Республики Kaзаxcтан и Правительство Республики Сербия, далее именуемые «Стороны»,
желая поощрять граждан своих государств инвестировать капитал, технологии и знания на своих территориях;
желая создавать и поддерживать благоприятные условия для взаимных инвестиций;
надеясь, что поощрение и защита инвестиций будут способствовать дальнейшему развитию предпринимательской деятельности, и тем самым, будут значительно способствовать дальнейшему развитию экономических отношений между Сторонами;
согласились о нижеследующем:

Статья 1
Определение

В целях настоящего Соглашения:
1. Термин «инвестиции» означает любой вид активов, учрежденных или приобретенных инвестором одной Стороны на территории другой Стороны в соответствии с национальным законодательством государства последней Стороны, и, в частности, но не исключительно, включает:
a) движимое и недвижимое имущество и другие имущественные права, такие как заклад, залог, поручительство, узуфрукт и другие права;
b) долевое участие в предприятиях;
с) облигации и акции, а также другие виды ценных бумаг;
d) денежные требования или любое исполнение работ, имеющее экономическую ценность в соответствии с национальным законодательством;
e) права интеллектуальной собственности (такие как авторские и смежные права, патенты, промышленные образцы или модели, товарные знаки), а также гуд-вилл, технические процессы и ноу-хау;
f) о концессии, предоставленные в соответствии с национальным законодательством государства Стороны, на территории которой осуществлены инвестиции.
Изменение формы, в которой активы инвестируются или реинвестируются, не должно затрагивать их характер как инвестиции.
2. Термин «доход» означает суммы, получаемые от инвестиций и, к частности, но не исключительно, включает прибыль, доход с капитала, дивиденды, процентный доход, лицензионные платежи и сборы.
3. Термин «инвестор» означает:
a) физическое лицо, имеющее гражданство государства одной из Сторон и осуществляющее инвестиции на территории другой Стороны;
b) юридическое лицо, зарегистрированное, учрежденное или иным образом организованное в соответствии с национальным законодательством одной из Сторон и осуществляющее инвестиции на территории другой Стороны.
4. Термин «территория» означает:
относительно Республики Казахстан: территорию государства в пределах сухопутных, морских и воздушных границ, включая сушу, воды, недра н воздушное пространство, в отношении которых Республика Казахстан осуществляет суверенитет и распространяет юрисдикцию в соответствии с нормами национального законодательства и международного права;
относительно Республики Сербия: пространство, над которым Республика Сербия осуществляет суверенные права и юрисдикцию в соответствии с национальным законодательством и правилами и международным правом.

Статья 2
Поощрение и защита инвестиций

1. Каждая Сторона содействует и создает благоприятные условия для инвесторов другой Стороны для осуществления инвестиций на своей территории и допускает такие инвестиции в соответствии с национальным законодательством своего государства.
2. Инвестициям инвесторов каждой из Сторон будет предоставляться справедливый и равноправный режим, а также полная защита и безопасность на территории другой Стороны. Ни одна из Сторон на своей территории не ухудшает необоснованными или дискриминационными мерами управление, обслуживание, использование, осуществление или другое распоряжение инвестициями инвесторами другой Стороны.
3. Каждая из Cторон coздает благоприятные условия для предоставления визы и разрешений на работу, необходимых на их территории для того, чтобы граждане другой Стороны могли осуществлять свою деятельность, связанную с инвестициями.
4. Реинвестирование прибыли, полученной от инвестиций, которые осуществлены в соответствии с национальным законодательством государства Стороны, на территории которой были произведены первоначальные инвестиции, пользуется такой же защитой, как и первоначальные инвестиции.

Статья 3
Национальный режим и режим наибольшего благоприятствования

1. Каждая Сторона на своей территории предоставляет инвесторам и инвестициям другой Стороны режим не менее благоприятный, чем режим, который она предоставляет собственным инвесторам и инвестициям или инвестициям и инвесторам любого третьего государства, в зависимости от того, который является более благоприятным.
2. Положения пункта 1 настоящей статьи не должны рассматриваться как обязывающее одну Сторону предоставлять инвестором другой Стороны преимущество режима, преференцию или привилегию, которую последняя Сторона может предоставить любому третьему Государству в соответствии с:
a) любым международным договором о членстве в экономическом объединении, таможенном объединении, зоне свободной торговли, валютном союзе или иным подобным международным договором, устанавливающим такие объединения или международный договор, устанавливающий другую форму регионального сотрудничества, в котором любая из Сторон является или может стать участницей, или
b) любым международным договором, полностью или частично имеющим отношение к налогообложению.
3. Положения пунктов 1 и 2 настоящей статьи не должны рассматриваться как позволяющие одной Стороне применять любые другие способы урегулирования спора с инвестором другой Стороны, кроме предусмотренных в статье 9 настоящего Соглашения.

Статья 4
Компенсация убытков

1. Инвесторам Стороны, инвестиции которых понесли убытки вследствие войны или другою вооруженного конфликта, чрезвычайного положения, восстания, мятежа или бунта на территории другой Стороны, предоставляется режим в отношении реституции, возмещения, компенсации или любого другого урегулирования не менее благоприятный, чем режим, который последняя Сторона предоставляет собственным инвесторам или инвесторам любого третьего государства.
2. Без ущерба положениям пункта 1 настоящей статьи, инвесторам Стороны, которые, во время любой из ситуаций, упомянутых в настоящем пункте, понесли убытки на территории другой Стороны вследствие:
а) реквизиции их имущества, проведенной органами власти другой Стороны, или
b) разрушения их собственности органами власти другой Стороны, не вызванной военными действиями или необходимостью ситуации, представляется справедливая и соответствующая компенсация за убытки, понесенные во время реквизиции или вследствие разрушения их имущества.

Статья 5
Экспроприация

1. Ни одна из Сторон не будет экспроприировать или национализировать прямо или косвенно инвестиции инвестора другой Стороны или принимать любые аналогичные меры (далее экспроприация), зa исключенном принимаемых:
a) в общественных целях;
b) недискрминационным способом;
с) в соответствии с надлежащей законной процедурой;
d) выплатой быстрой, адекватной и эффективной компенсации.
Такая компенсация должна соответствовать рыночной стоимости экспроприированных инвестиций непосредственно до экспроприации либо до того, как о предстоящей экспроприации стало общеизвестно, в зависимости от того, что произошло ранее, и должна включать процент по коммерческой ставке, установленной на рыночной основе для депозитов в валюте платежа с даты экспроприации до даты фактической выплаты компенсации, а также должна быть полностью реализуемой и свободно переводимой.
2. Инвестор, инвестиции которого были экспроприированы, имеет право на незамедлительный пересмотр его дела и на оценку его инвестиций, судебными или другими компетентными органами в соответствии с принципами, установленными настоящим Соглашением, и национальным законодательством государства, на территории которого были осуществлены инвестиции.

Статья 6
Переводы

1. Каждая Сторона в соответствии с национальным законодательством своего государства обеспечит инвесторам другой Стороны, после выполнения всех налоговых обязательств инвесторами, перевод на свою территорию и с нее сумм, связанных с их инвестициями, и переводимых платежей, относящихся к инвестициям. Такие платежи включают в частности, но не исключительно:
a) инвестированный капитал и дополнительные средства для поддержания или увеличения инвестиций;
b) прибыль;
c) погашение долга по кредитам, выданным компаниям;
d) доход от общей либо частичной ликвидации, или продажи инвестиций;
e) компенсацию, выплачиваемую в соответствии со статьями 4 и 5 настоящего Соглашения;
f) платежи, вытекающие в результате урегулирования спора согласно статье 9 настоящего Соглашения;
g) неиспользованные начисления сотрудников инвестора, являющихся гражданами государства одной из Сторон, осуществляющих свою деятельность, связанную с инвестициями на территории другой Стороны.
2. Каждая Сторона обеспечивает осуществление перевода, упомянутого в пункте 1 настоящей статьи, в свободно конвертируемой валюте по действующему на день перевода рыночному курсу обмена валюты той Стороны, на территории которой инвестиции осуществлены.
3. Сторона может задержать или предотвратить переводы, указанные в пунктах 1 и 2 настоящей статьи, путем равноправного, недискриминационного и справедливого применения национального законодательства своего государства, касающегося принятия защитных мер на необходимый период времени, которые могут быть приняты при исключительных обстоятельствах, таких как: серьезные трудности с платежным балансом и внешними финансовыми трудностями или угрозами для принимающей Стороны.
4. Меры, упомянутые в пункте 3 настоящей статьи:
a) должны соответствовать Статьям соглашения Международного Валютного Фонда от 22 июля 1944 года до тех пор, пока Сторона, которая принимает меры, является участником вышеназванных Статей;
b) будут временными и должны быть устранены, как только позволят условия, о чем незамедлительно информируется другая Сторона.
5. Ничто в настоящей статье, не будет рассматриваться, как изменяющее права и обязательства, принятые Сторонами в качестве участника Международного Валютного Фонда.

Статья 7
Суброгации

1. Если одна Сторона или ее уполномоченный орган производит платеж в связи с возмещением убытков, понесенных ее инвесторами, согласно гарантии, предоставленной в отношении инвестиций на территории другой Стороны, другая Сторона должна прижать:
a) передачу первой Стороне или ее уполномоченному органу любых прав и требований инвестора, которому возмещают убыток согласно закону или юридической сделке, и:
b) что первая Сторона или ее уполномоченный орган имеют право осуществлять такие права и приводить в исполнение такие требования в силу суброгации, и должна принять обязательства, связанные с инвестициями.
2. При подобной передаче прав или требований, первая Сторона не должна превышать первоначальные права или требования инвестора.
3. Суброгация прав и обязательств инвестора, которому возмещают убыток, должна также производиться в соответствии с переводом платежей, осуществляемым в соответствии со статьей 6 настоящего Соглашения.

Статья S
Урегулирование споров между Сторонами

1. Споры между Сторонами относительно толкования и применения настоящего Соглашения должны, по возможности, разрешаться путем переговоров и консультаций.
2. Если спор не может быть разрешен таким образом в течение шести (6) месяцев с даты, когда такие переговоры были запрошены любой Стороной в письменной форме по дипломатическим каналам, он должен быть по просьбе любой Стороны представлен на рассмотрение арбитражного суда.
3. Такой арбитражный суд, упомянутый в пункте 2 настоящей статьи, должен быть создан для каждого индивидуального дела следующим образом. В течение трех (3) месяцев после получения просьбы об арбитраже, каждая Сторона назначает одного члена Суда. Затем эти два члена должны выбрать Председателем гражданина третьего государства, который после одобрения Сторонами должен быть назначен в течение двух (2) месяцев.
4. Если необходимые назначения не были сделаны в течение периода, определенного в пункте 3 настоящей статьи, любая Сторона, в отсутствии любой другой договоренности, приглашает Председателя Международного суда ООН сделать необходимые назначения. Если Председатель является гражданином государства любой из Сторон или иное обстоятельство препятствует исполнению указанной функции, то приглашается Вице-председатель Международного суда ООН сделать необходимые назначения. Если Вице-председатель Международного суда ООН является гражданином государства любой из Сторон или иное обстоятельство препятствует исполнению указанной функции, то должен быть приглашен следующий по старшинству член Международного суда ООН.
5. Арбитражный суд принимает решение на основе положений настоящего Соглашения, а также на основе общепринятых принципов и норм международного права. Арбитражный суд выносит решение на основании большинства голосов. Решение арбитражного суда должно быть обязательным для обеих Сторон.
6. Каждая Сторона несет расходы, связанные с представительством в арбитраже. Расходы по деятельности Председателя и остальные расходы должны быть разделены в равной степени между Сторонами. Суд может в своем решении определить, что большая часть затрат должна быть покрыта одной из Сторон, и такое решение должно иметь обязательную силу для обеих Сторон. Суд сам определяет свою процедуру.

Статья 9
Урегулирование споров между инвестором и Стороной

1. Споры между инвестором одной из Сторон и другой Стороной, касающиеся обязательств последней согласно настоящему Соглашению и связанные с инвестициями инвестора первой Стороны, должны быть урегулированы, по возможности, путем переговоров.
2. Если спор, упомянутый в пункте 1 настоящей статьи, не может быть урегулирован в течение шести (6) месяцев с даты письменного уведомления о требовании, то спор по усмотрению сторон спора может быть передан для урегулирования в:
a) компетентный суд Стороны, на территории которой были произведены инвестиции, или:
b) арбитраж ad hoc, установленный в соответствии с Арбитражными правилами комиссии ООН по праву международной торговли (ЮНСИТРАЛ). Уполномоченным органом, назначаемым в соответствии с пунктом 2 статьи 6 Арбитражных правил, должен являться арбитражный суд Международной торговой палаты, или
c) Международный центр по урегулированию инвестиционных споров, в случае, когда обе Стороны являются участниками Конвенции об урегулировании инвестиционных споров между государствами и физическими или юридическими лицами других Государств, открытой для подписания в городе Вашингтон 18 марта 1965 года, с местом проведения арбитражного суда в городе Париж/городе Женева, в соответствии со статьей 63 Конвенции, или
d) Арбитражный суд Международной торговой палаты (МТП), с местом проведения арбитражного суда в городе Париж/городе Женева.
3. Если инвестор одной Стороны и другая Сторона или ее ведомство, или государственное предприятие заключили инвестиционный договор, который обеспечивает процедуру урегулирования споров, вытекающих из данного договора, то применяться будет только данная процедура.
4. Инвестор одной из Сторон теряет право обращения в суд или арбитраж в соответствии с пунктом 2 настоящей статьи, в случае суброгации в соответствии со статьей 7 настоящего Соглашения.
5. Решение арбитражного суда, вынесенное в соответствии с пунктом 2 настоящей статьи, должно иметь обязательную силу для обеих сторон спора. Каждая Сторона должна обеспечить исполнение решения на своей территории.

Статья 10
Применение других положений

Если национальное законодательство государства любой Стороны или международные договоры, участниками которых одновременно являются или будут являться Стороны, содержат правила, дающие право инвестициям, осуществленным инвесторами другой Стороны, режим более благоприятный, чем предоставляемый настоящим Соглашением, то такое национальное законодательство государства и международные договоры будут иметь преимущественную силу над настоящим Соглашением.
Положения настоящей статьи не должны быть рассмотрены как позволяющие Стороне применить любой другой способ урегулирования споров с инвестором другой Стороны, кроме предусмотренных в статье 9 настоящего Соглашения.

Статья 11
Консультации

Представители Сторон могут, при необходимости, проводить консультации относительно применения настоящего Соглашения. Такие консультации должны проводиться по предложению одной из Сторон. Время и место должно быть согласованно по дипломатическим каналам.

Статья 12
Применение Соглашения

Положения настоящего Соглашения должны применяться к инвестициям, произведенным инвесторами одной из Сторон до и после даты вступления в силу настоящего Соглашения, и должны быть применимыми со дня вступления в силу настоящего Соглашения, но оно не должно применяться к любому спору относительно инвестиций, которые возникли, или любого иска, который был урегулирован до вступления его в силу.

Статья 13
Внесение изменений

В настоящее Соглашение могут быть внесены поправки по взаимному письменному согласию Сторон, которые вступают в силу в порядке, предусмотренном в пункте 1 статьи 14 настоящего Соглашения. Такие поправки будут являться неотъемлемыми частями настоящего Соглашения.

Статья 14
Вступление в силу и прекращение действия Соглашения

1. Настоящее Соглашение вступает в силу с даты получения по дипломатическим каналам последнего письменного уведомления о выполнении Сторонами внутригосударственных процедур, необходимых для его вступления в силу.
2. Настоящее Соглашение заключается на десять (10) лет, по истечении которых автоматически продлевается на неопределенный срок и действует до истечения двенадцати (12) месяцев со дня получения одной из Сторон по дипломатическим каналам письменного уведомления другой Стороны о намерении прекратить действие настоящего Соглашения.
3. В отношении инвестиций, произведенных до даты прекращения действия настоящего Соглашения, статьи 1-12 настоящего Соглашения остаются в силе в течение последующего десятилетнего срока с даты прекращения действия настоящего Соглашения.

В удостоверение чего, нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные на то их Правительствами, подписали настоящее Соглашение.
Совершено в городе Астане 7 октября 2010 года в двух экземплярах, на казахском, сербском, русском и английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае возникновения разногласий в толковании положений настоящего Соглашения текст на английском языке будет преобладать.

За Правительство За Правительство
Республики Казахстан Республики Сербия

"Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы" Қазақстан Республикасы Заңының жобасы туралы

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2015 жылғы 28 тамыздағы № 682 қаулысы

Қазақстан Республикасының Үкіметі ҚАУЛЫ ЕТЕДІ:
«Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісімді ратификациялау туралы» Қазақстан Республикасы Заңының жобасы Қазақстан Республикасының Парламентi Мәжiлiсiнiң қарауына енгiзiлсiн.

Қазақстан Республикасының
Премьер-Министрі К. Мәсімов

Жоба

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ЗАҢЫ Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының
Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау
туралы келісімді ратификациялау туралы

Астанада 2010 жылғы 7 қазанда жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісім ратификациялансын.

Қазақстан Республикасының
Президенті

Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының
Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау
туралы келісім

Бұдан әрі «Тараптар» деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі,
өз аумақтарында өз мемлекеттері азаматтарының капиталды, технологиялар мен білімдерді инвестициялауын көтермелеуге ниет білдіре отырып;
өзара инвестициялар үшін қолайлы жағдайлар жасауға және қолдауға ниет білдіре отырып;
инвестицияларды көтермелеу және қорғау кәсіпкерлік қызметтің одан әрі дамуына ықпал етіп, сол арқылы Тараптар арасындағы экономикалық қатынастардың дамуына айтарлықтай ықпал етеді деп үміттене отырып;
төмендегілер туралы келісті:

1-бап
Анықтамалар

Осы Келісімнің мақсаттары үшін:
1. «Инвестициялар» термині бір Тараптың инвесторы екінші Тараптың аумағында соңғы Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес құрған немесе сатып алған активтердің кез келген түрін білдіреді және, атап айтқанда, бірақ тек бұларды емес, мыналарды:
а) жылжымалы және жылжымайтын мүлік пен кепілге салу, кепілге қою, кепілгерлік, узуфрукт сияқты басқа да мүліктік құқықтар мен басқа да құқықтарды;
b) кәсіпорындарға қатысу үлестерін;
с) облигациялар мен акцияларды, сондай-ақ құнды қағаздардың басқа да түрлерін;
d) ақшалай талаптарды немесе ұлттық заңнамаға сәйкес экономикалық құндылығы бар жұмыстарды кез келген орындауды;
е) зияткерлік меншік құқықтарын (авторлық және сабақтас құқықтар, патенттер, өнеркәсіптік үлгілер немесе модельдер, тауар белгілері сияқты), сондай-ақ гуд-виллді, техникалық үдерістер мен ноу-хауды;
f) аумағында инвестициялар жүзеге асырылған Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес ұсынылған концессияларды қамтиды.
Активтер инвестицияланатын немесе қайта инвестицияланатын нысанның өзгеруі олардың инвестиция ретіндегі сипатын қозғамауға тиіс.
2. «Кіріс» термині инвестициялардан алынатын сомаларды білдіреді және, атап айтқанда, бірақ тек бұларды емес, пайданы, капиталдан түсетін кірісті, дивиденттерді, пайыздық кірісті, лицензиялық төлемдер мен алымдарды қамтиды.
3. «Инвестор» термині:
а) Тараптардың бірінің мемлекетінің азаматтығы бар және екінші Тарап аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын жеке тұлғаны;
b) Тараптардың бірінің ұлттық заңнамасына сәйкес тіркелген, құрылған немесе өзгеше түрде ұйымдастырылған және басқа Тараптың аумағында инвестицияларды жүзеге асыратын заңды тұлғаны білдіреді.
4. «Аумақ» термині:
Қазақстан Республикасына қатысты: ұлттық заңнама және халықаралық құқық нормаларына сәйкес оларға қатысты Қазақстан Республикасы егемендігін жүзеге асыратын және заңды құзырын қолданатын құрлықты, суды, жер қойнауын және әуе кеңістігін қоса алғанда, құрлық, теңіз және әуе шекаралары шегіндегі мемлекет аумағын;
Сербия Республикасына қатысты: өзінің ұлттық заңнамасына және қағидалар мен халықаралық құқыққа сәйкес Сербия Республикасы егемен құқықтары мен заңды құзырын жүзеге асыратын кеңістікті білдіреді.

2-бап
Инвестицияларды көтермелеу және қорғау

1. Әрбір Тарап өз аумағында инвестицияларды жүзеге асыру үшін екінші Тараптың инвесторлары үшін қолайлы жағдайлар жасауға жәрдемдеседі және жасайды әрі өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес осындай инвестицияларға рұқсат береді.
2. Тараптардың әрқайсысы инвесторларының инвестицияларына екінші Тарап аумағында әділ және тең құқықты режим, сондай-ақ толық қорғау мен қауіпсіздік беріледі. Тараптардың ешқайсысы өз мемлекетінің аумағында екінші Тарап инвесторларының инвестицияларын басқаруды, қызмет көрсетуді, пайдалануды, жүзеге асыруды немесе басқаша иелік етуді негізсіз немесе кемсіту шараларымен нашарлатпайды.
3. Тараптардың әрқайсысы екінші Тараптың азаматтары инвестицияларға байланысты өз қызметін жүзеге асыруы үшін өз аумақтарында қажетті визалар мен жұмыс істеуге рұқсаттарды ұсыну үшін қолайлы жағдайлар жасайды.
4. Аумағында бастапқы инвестициялар жүргізілген Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес жүзеге асырылған инвестициялардан алынған пайданы қайта инвестициялау бастапқы инвестициялар сияқты қорғауды пайдаланады.

3-бап
Ұлттық режим және барынша қолайлылық режимі

1. Әрбір Тарап өз аумағында екінші Тарап инвесторлары мен инвестицияларына қайсысы қолайлырақ болатындығына байланысты ол өз инвесторлары мен инвестицияларына немесе кез келген үшінші мемлекет инвесторлары мен инвестицияларына беретін режимнен қолайлылығы кем емес режим ұсынады.
2. Осы баптың 1-тармағының ережелері бір Тарапқа екінші Тарап инвесторларына басымдықпен режим, преференцияны немесе басымдықты міндеттейтін ретінде қаралмауы тиіс, оны соңғы Тарап мыналарға:
а) экономикалық бірлестікке, кедендік бірлестікке, еркін сауда аймағына, валюталық одаққа мүшелігі туралы кез келген халықаралық шартқа немесе осындай бірлестіктерді құратын өзге де осындай халықаралық шартқа немесе онда кез келген Тарап қатысушы болып табылатын немесе табылуы мүмкін өңірлік ынтымақтастықтың басқа да нысанын қалыптастыратын халықаралық шартқа, немесе
b) салық салуға толықтай немесе ішінара қатысы бар кез келген халықаралық шартқа сәйкес кез келген үшінші елге ұсына алады.
3. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелері бір Тарапқа екінші Тарап инвесторларымен дауларды реттеудің осы Келісімнің 9-бабында көзделгеннен басқа кез келген тәсілдерін қолдануға мүмкіндік беретіндей қарастырылмауға тиіс.

4-бап
Залалдарды өтеу

1. Инвестициялары екінші Тарап аумағындағы соғыстың немесе басқа да қарулы қақтығыстардың, төтенше жағдайдың, көтерілістің, бүліктің немесе бүліншіліктің салдарынан шығын шеккен Тарап инвесторларына бастапқы Тарап реституцияға, өтеуге, өтемақыға немесе басқа да реттеуге қатысты бастапқы Тарап өз инвесторларына немесе кез келген үшінші мемлекеттің инвесторларына ұсынатыннан қолайлылығы кем емес режим ұсынады.
2. 1-тармақтың ережелеріне залал келтірмей осы тармақта айтылған жағдайдың кез келгені уақытында екінші Тараптың аумағында мыналардың:
а) екінші Тараптың билік органдары жүргізген олардың мүлкін реквизициялау, немесе
b) екінші Тараптың билік органдарының олардың мүлкін әскери әрекеттердің немесе жағдайдың қажеттілігімен талап етілмеген бұзуы салдарынан залал шеккен Тарап инвесторларына,
реквизиция уақытында немесе олардың мүлкін бұзу салдарынан шеккен залал үшін әділ және тиісті өтемақы ұсынылады.

5-бап
Экспроприация

1. Тараптардың бір де біреуі басқа Тарап инвесторының тікелей немесе жанама инвестицияларын экспроприацияламайды немесе мемлекет меншігіне алмайды немесе мынадай:
(а) қоғамдық мақсатта;
(b) кемсітпейтін тәсілмен;
(c) тиісті заңды рәсімге сәйкес;
(d) жедел, барабар және тиімді өтемдерді төлеумен қабылданатындарды қоспағанда, кез келген соған ұқсас шараларды (бұдан әрі - экспроприация) қабылдамайды.
Мұндай өтем қайсысы бұрын болғанына байланысты тікелей экспроприацияға дейін немесе болатын экспроприация туралы жалпыға белгілі болғанға дейін экспроприацияланған инвестициялардың нарықтық құнына сәйкес келуге тиіс және экспроприация күнінен бастап іс жүзіндегі төлем күніне дейін төлем валютасындағы депозиттер үшін нарықтық негізде белгіленген коммерциялық ставка бойынша пайызды қамтуға тиіс, сондай-ақ толығымен сатылатын және еркін аударылатын болуға тиіс.
2. Инвестициялары экспроприацияланған инвестордың осы Келісімде белгіленген қағидаттарға және аумағында инвестициялар жүзеге асырылған мемлекеттің ұлттық заңнамасына сәйкес сот органының немесе басқа да құзыретті органның оның ісін тез қайта қарауына және оның инвестицияларын бағалауына құқығы бар.

6-бап
Аударымдар

1. Әрбір Тарап өз мемлекетінің ұлттық заңнамасына сәйкес екінші Тарап инвесторларына инвесторлар барлық салық міндеттемелерін орындағаннан кейін өз аумағына және одан олардың инвестицияларына байланысты сомаларды және инвестицияларға қатысты аударылатын төлемдер аударымын қамтамасыз етеді. Мұндай төлемдер атап айтқанда, бірақ тек бұларды емес, мыналарды қамтиды:
а) инвестицияларды қолдау немесе ұлғайту үшін инвестицияланған капитал және қосымша қаражат;
b) пайда;
c) компанияларға берілген кредиттер бойынша борышты өтеу;
d) инвестицияларды жалпы не жекелей жоюдан немесе сатудан алынған кіріс;
е) осы Келісімнің 4 және 5-баптарына сәйкес төленетін өтемақы;
f) осы Келісімнің 9-бабына сәйкес дауларды реттеу нәтижесінде туындайтын төлемдер;
g) басқа Тараптың аумағындағы инвестицияларға байланысты өз қызметін жүзеге асыратын, Тараптардың бірінің мемлекетінің азаматтары болып табылатын инвестор қызметкерлерінің пайдаланбаған есептеулері.
2. Әрбір Тарап осы баптың 1-тармағында айтылған аударымды аумағында инвестиция жүзеге асырылған Тарап мемлекетінің аударым күні қолданыстағы нарықтық валюта бағамы бойынша еркін айырбасталатын валютамен жүзеге асыруды қамтамасыз етеді.
3. Тарап осы баптың 1 және 2-тармақтарында көрсетілген аударымдарды қабылдаушы Тарап үшін айрықша жағдайлар атап айтқанда, төлем теңгерімінің қатаң қиындықтары және сыртқы қаржылық қиындықтары немесе қатерлері кезінде қабылдануы мүмкін қажет уақыт кезеңінде қабылданған қорғау шараларына қатысты өз мемлекетінің ұлттық заңнамасын тең, кемсітпей және әділ қолдану жолымен ұстап қалуы және болдырмауы мүмкін.
4. Осы баптың 3-тармағында аталған шаралар:
a) шараны қабылдаушы Тарап 1944 жылғы 22 шілдедегі Халықаралық валюта қорының келісімі Баптарының қатысушысы болып табылатындықтан жоғарыда аталған Баптарға сәйкес келуге тиіс;
b) уақытша болады және жағдайлар мүмкіндік бергеннен кейін жедел жойылуға тиіс, ол туралы басқа Тарапқа жедел хабарланады.
5. Осы бапта ештеңе Тараптар Халықаралық валюта қорының қатысушысы ретінде қабылдаған құқықтар мен міндеткешіліктерді өзгертетіндей етіп қарастырылмайды.

7-бап
Суброгация

1. Егер Тараптардың бірі немесе оның уәкілетті органы басқа Тараптың аумағындағы инвестицияларға қатысты ұсынылған кепілдемелерге сәйкес оның инвесторлары келтірілген шығындарды өтеуге байланысты төлемдерді жүргізсе, басқа Тарап мыналарды:
а) бірінші Тарапқа немесе оның уәкілетті органына заңға немесе заңды мәмілеге сәйкес шығындары өтелетін инвестордың кез келген құқықтары мен талаптарын беруді, және:
b) бірінші Тараптың немесе оның уәкілетті органының осындай құқықтарды жүзеге асыруға және суброгацияға байланысты осындай талаптарды орындауға құқығы болатынын мойындауға және инвестицияларға байланысты міндеттемелерді қабылдауға тиіс.
2. Осындай құқықтарды немесе талаптарды беру кезінде бірінші Тарап инвестордың бастапқы құқығынан немесе талаптарынан аспауға тиіс.
3. Шығындары өтелетін инвестордың құқықтары мен міндеттемелерін суброгациялау осы Келісімнің 6-бабына сәйкес жүзеге асырылатын төлемдерді аударуға сәйкес жүргізілуге тиіс.

8-бап
Тараптар арасындағы дауларды реттеу

1. Осы Келісімді түсіндіруге және қолдануға қатысты Тараптар арасындағы даулар мүмкіндігінше келіссөздер мен консультациялар жолымен шешілуге тиіс.
2. Егер дауды бұлайша шешуге болмаса, мұндай келіссөздерді кез келген Тарап жазбаша түрде сұрау салған күннен бастап алты (6) ай ішінде Тараптардың кез келгенінің талабы бойынша ол төрелік соттың қарауына берілуге тиіс.
3. Мұндай төрелік сот әрбір жеке іс үшін мынадай үлгіде құрылуы тиіс. Төрелік туралы өтінішті алғаннан кейін үш (3) ай ішінде әрбір Тарап соттың бір мүшесін тағайындайды. Содан соң бұл екі мүше Тараптар мақұлдағаннан кейін екі (2) ай ішінде тағайындалуы тиіс үшінші мемлекеттің азаматын Төраға етіп сайлауы тиіс.
4. Егер осы баптың 3-тармағында белгіленген кезең ішінде қажетті тағайындаулар жасалмаса, кез келген Тарап, басқа кез келген келісім болмағанда, қажетті тағайындау жасауға БҰҰ Халықаралық сотының Төрағасын шақырады. Егер Төраға кез келген Тараптың азаматы болып табылса немесе өзге де мән-жай көрсетілген функцияны орындауға кедергі келтірсе, онда БҰҰ Халықаралық сотының Вице-төрағасы қажетті тағайындауларды жасауға шақырылуы тиіс. Егер БҰҰ Халықаралық сотының Вице-төрағасы кез келген Тараптардың бірінің азаматы болып табылса немесе өзге де мән-жай көрсетілген функцияны орындауға кедергі келтірсе, онда БҰҰ Халықаралық сотының шені бойынша одан дейінгі мүшесі қажетті тағайындауларды жасауға шақырылуға тиіс.
5. Төрелік сот осы Келісім ережелерінің негізінде, сондай-ақ жалпы қабылданған қағидаттар мен халықаралық құқық нормалары негізінде шешім қабылдайды. Төрелік сот шешімді көпшілік дауыс негізінде шығарады. Төрелік соттың шешімі екі Тарап үшін де міндетті болуы тиіс.
6. Әрбір Тарап төреліктегі өкілдікке байланысты шығыстарды көтереді. Төрағаның қызметі бойынша шығыстар және қалған шығыстар Тараптар арасындағы тең дәрежеде бөлінуі тиіс. Сот өз шешімінде шығындардың көп бөлігін Тараптардың бірі өтеуі тиістілігін айқындауы мүмкін және мұндай шешім екі Тарап үшін міндетті күшке ие болуы тиіс. Сот өз рәсімдерін өзі белгілейді.

9-бап
Инвестор мен Тарап арасындағы дауларды реттеу

1. Тараптардың бірінің инвесторы мен басқа Тарап арасындағы соңғысының осы Келісімге сәйкес міндеттемелеріне қатысты және бірінші Тарап инвесторының инвестицияларына байланысты даулар мүмкіндігінше келіссөздер жолымен реттелуі тиіс.
2. Егер осы баптың 1-тармағында айтылған дау талап туралы жазбаша хабарламаның күнінен бастап алты (6) ай ішінде реттелмеген болса, онда дау тараптарының қалауы бойынша дау реттеу үшін мыналарға берілуі мүмкін:
a) аумағында инвестициялар жүргізілген Тараптың құзыретті сотына, немесе:
b) БҰҰ Халықаралық сауда құқығы жөніндегі комиссиясының (ЮНСИТРАЛ) Төрелік ережелеріне сай белгіленген және қолданыстағы "ad hoc" төрелік сотына берілуі мүмкін. Төрелік ережелердің 6-бабының 2-тармағына сәйкес тағайындалған уәкілетті орган Халықаралық сауда палатасының төрелік соты, немесе
c) екі Тарап та Вашингтонда 1965 жылғы 18 наурызда қол қоюға ашылған Мемлекеттер мен басқа мемлекеттердің жеке немесе заңды тұлғалары арасындағы инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі конвенцияның қатысушылары болып табылатын болса, онда Конвенцияның 63-бабына сәйкес төрелік сотты өткізу орны Париж қаласы/Женева қаласы болып, Инвестициялық дауларды реттеу жөніндегі халықаралық орталық немесе
d) төрелік сотты өткізу орны Париж қаласы/Женева қаласы болатын, Халықаралық сауда палатасының (ХСП) төрелік соты болуға тиіс.
3. Егер бір Тараптың инвесторы мен екінші Тарап немесе оның ведомствосы немесе мемлекеттік кәсіпорын осы шарттан туындайтын дауларды реттеу рәсімін қамтамасыз ететін инвестициялық шарт жасасса, онда тек осы рәсім қолданылатын болады.
4. Тараптардың бірінің инвесторы осы баптың 2-тармағына сәйкес суброгация жағдайында осы Келісімнің 7-бабына сәйкес сотқа немесе төрелік сотқа жүгіну құқығынан айырылады.
5. Осы баптың 2-тармағына сәйкес шығарылған төрелік сот шешімінің даудың екі тарапы үшін де міндетті күші болуға тиіс. Әрбір Тарап өзінің аумағында шешімнің орындалуын қамтамасыз етуге тиіс.

10-бап
Басқа ережелерді қолдану

Егер кез келген Тарап мемлекетінің ұлттық заңнамасы немесе Тараптар бір уақытта қатысушылары болған немесе болып табылатын халықаралық шарттар екінші Тарап инвесторлары жүзеге асырған инвестицияларға құқық беретін қағидаларды қамтыса, осы Келісімде ұсынылғаннан гөрі неғұрлым қолайлы болса, онда мұндай мемлекеттің ұлттық заңнамасы немесе халықаралық шарттар осы Келісімнен басым күшке ие болады.
Осы баптың ережелері Тарапқа екінші Тарап инвесторымен дауларды реттеудің осы Келісімнің 9-бабында көзделгендегіден басқа кез келген әдісін қолдануға мүмкіндік беретін ретінде қарастырылмауға тиіс.

11-бап
Консультациялар

Тараптардың өкілдері қажет болған жағдайда, осы Келісімді қолдануға қатысты консультациялар өткізе алады. Мұндай консультациялар Тараптардың бірінің ұсынысы бойынша өткізілуге тиіс. Уақыты мен орны дипломатиялық арналар арқылы келісілуге тиіс.

12-бап
Келісімнің қолданылуы

Осы Келісімнің ережелері осы Келісім күшіне енген күнге дейін және одан кейін Тараптардың бірінің инвесторлары жүргізген инвестицияларға қолданылуға тиіс және осы Келісім күшіне енген күннен бастап қолданыста болуға тиіс, бірақ ол күшіне енгенге дейін шешілмеген кез келген өтінішке қатысты немесе инвестицияларға қатысты туындаған кез келген дауға қатысты қолданылмауға тиіс.

13-бап
Өзгерістер енгізу

Осы Келісімге Тараптардың өзара жазбаша келісімі бойынша осы Келісімнің 14-бабының 1-тармағында көзделген тәртіппен күшіне енетін түзетулер енгізілуі мүмкін. Мұндай түзетулер осы Келісімнің ажырамас бөліктері болып табылады.

14-бап
Келісімнің күшіне енуі және қолданысын тоқтатуы

1. Осы Келісім оның күшіне енуі үшін қажетті мемлекетшілік рәсімдерді Тараптардың орындағаны туралы соңғы жазбаша хабарлама дипломатиялық арналар арқылы алынған күнінен бастап күшіне енеді.
2. Осы Келісім он (10) жыл мерзімге жасалады және ол өткен соң автоматты түрде белгіленбеген мерзімге ұзартылады әрі дипломатиялық арналар арқылы бірінші Тарап екінші Тараптың осы Келісімінің қолданысын тоқтату ниеті туралы жазбаша хабарламасын алған күнінен бастап он екі ай (12) өткенге дейін күшінде болады.
3. Осы Келісімнің қолданысы тоқтатылған күнге дейін жүзеге асырылған инвестицияларға қатысты осы Келісімнің 1 - 12-баптарының ережелері осы Келісімнің қолданысы тоқтатылған күннен бастап кейінгі он жылдық мерзім ішінде күшінде қалады.

Осыны куәландыру үшін өз Үкіметтері тиісті түрде өкілеттік берген төменде қол қоюшылар осы Келісімге қол қойды.

Астана қаласында 2010 жылғы 7 қазанда қазақ, серб, орыс және ағылшын тілдерінде екі түпнұсқа данада жасалды, әрі барлық мәтіндердің күші бірдей. Осы Келісімнің ережелерін талқылауда келіспеушіліктер туындаған жағдайда ағылшын тіліндегі мәтін басымдыққа ие болады.

Қазақстан Республикасының Сербия Республикасының
Үкіметі үшін Үкіметі үшін

2010 жылғы 7 қазанда Астана қаласында жасалған Қазақстан Республикасының Үкіметі мен Сербия Республикасының Үкіметі арасындағы Инвестицияларды өзара көтермелеу және қорғау туралы келісімнің бұл көшірмесінің дәлдігін куәландырамын.

Қазақстан Республикасының
Сыртқы істер министрлігі
Халықаралық-құқық департаментінің
Басқарма бастығы Б. Пискорский