Об утверждении Положения о медико-социальных экспертных комиссиях

Постановление Кабинета Министров Республики Казахстан от 2 июля 1992 г. N 571. Утратило силу - постановлением Правительства РК от 24 августа 2000 г. N 1298 ~P001298

     Кабинет Министров Республики Казахстан постановляет:
     1. Утвердить согласованное с Советом федерации профессиональных союзов Республики Казахстан Положение о медико-социальных экспертных комиссиях (прилагается).
     2. Признать утратившими силу:
     постановление Совета Министров Казахской ССР и Казахского республиканского Совета профессиональных союзов от 18 марта 1985 г. N 97 "Об утверждении Положения о врачебно-трудовых экспертных комиссиях" (СП КазССР, 1985 г., N 9, ст. 20);
     постановление Совета Министров Казахской ССР и Казахского республиканского Совета профессиональных союзов от 13 декабря 1989 г. N 393 "О внесении изменений в Положение о врачебно-трудовых экспертных комиссиях" (СП КазССР, 1990 г., N 3, ст. 10);
     пункт 1 постановления Кабинета Министров Казахской ССР от 25 ноября 1991 г. N 722 "Об изменении и признании утратившими силу некоторых решений Правительства Казахской ССР в связи с Законом Казахской ССР "О социальной защищенности инвалидов в Казахской ССР".
        Премьер-министр
     Республики Казахстан
                                                 Утверждено
                                      постановлением Кабинета Министров
                                             Республики Казахстан
                                            от 2 июля 1992 г. N 571
                                П О Л О Ж Е Н И Е
                    о медико-социальных экспертных комиссиях

                               I. Общие положения
     1. Медико-социальные экспертные комиссии (МСЭК) в соответствии с Законом Казахской ССР "О социальной защищенности инвалидов в Казахской ССР" проводят определение степени ограничения жизнедеятельности граждан.
     Медико-социальные экспертные комиссии находятся в ведении Министерства социальной защиты населения Республики Казахстан, которое руководит их деятельностью через управления социальной защиты населения.
     Руководство комиссиями на региональном уровне осуществляет местная администрация ( по подчиненности комиссий), которая принимает меры к совершенствованию работы комиссий, их правильному размещению, укреплению материальной базы, обеспечению автотранспортом, координирует и контролирует деятельность всех предприятий, учреждений, организаций по предупреждению инвалидности.
     Медико-социальные экспертные комиссии проводят свою работу по территориальному принципу:
     республиканская комиссия
     областные, Алма-Атинская центральная городская комиссии
     районные, межрайонные, городские, районные в городах комиссии
     первичное звено
     2. Основными задачами медико-социальных экспертных комиссий являются:
     определение степени ограничения жизнедеятельности человека, в том числе состояния трудоспособности, установления наличия степени тяжести (группы) и причины инвалидности;
     определение нуждаемости инвалида в различных видах медико-социальной помощи, направленных на облегчение последствий нарушения здоровья и обеспечения полноценной жизнедеятельности инвалида;
     определение мер по медико-социальной реабилитации и реадаптации инвалида (разработка индивидуальной программы реабилитации) и контроль за их выполнением;
     оценка состояния здоровья населения, прогнозирование динамики первичной инвалидности, определение потребности контингента инвалидов в медико-социальной помощи, ее удовлетворении, изучение состояния реабилитации;
     изучение совместно с органами здравоохранения, администрацией предприятий, профсоюзными организациями медико-социальных причин инвалидности и разработка мероприятий по профилактике инвалидности и медико-социальной реабилитации инвалидов;
     участие в разработке всех программ, связанных с инвалидностью, активное содействие законным правам инвалидов.
     3. В зависимости от степени ограничения жизнедеятельности человека инвалидность подразделяется на три группы.
     Причинами инвалидности являются: общее заболевание, трудовое увечье, профессиональное заболевание, инвалидность с детства, для военнослужащих - ранение, контузия, увечье, полученное при защите СССР или при исполнении иных обязанностей военной службы; заболевание связанное с пребыванием на фронте; увечье, полученное в результате несчастного случая, не связанное с исполнением военной службы; заболевание, не связанное с пребыванием на фронте; а в специально предусмотренных законодательством случаях - заболевание, полученное при исполнении обязанностей воинской службы. Законодательством Республики Казахстан могут быть установлены и другие причины инвалидности.
     Медико-социальные экспертные комиссии при установлении инвалидности руководствуются Основными критериями определения инвалидности и медицинских показаний для обеспечения техническими или иными средствами передвижения, утвержденными постановлением Кабинета Министров Республики Казахстан от 16 июня 1992 г. N 531.
     4. Заключения медико-социальных экспертных комиссий об условиях, характере труда инвалидов являются обязательными для администрации предприятий, учреждений и организаций.
     5. Медико-социальные экспертные комиссии в своей работе руководствуются законами Республики Казахстан, иными решениями Верховного Совета Республики Казахстан и его Президиума, постановлениями и распоряжениями Кабинета Министров Республики Казахстан, другими нормативными актами, а также настоящим Положением.
     6. Медико-социальные экспертные комиссии проводят работу на базе лечебно-профилактических учреждений, которые предоставляют комиссиям помещения, медицинское оборудование и инвентарь, необходимые для прведения экспертизы больных и хранения документов.
     В отдельных случаях комиссии могут размещаться в помещениях, предоставляемых местной администрацией.
     Расходы на содержание медико-социальных экспертных комиссий производятся за счет ассигнований, предусматриваемых в бюджетах республиканском, областных, городов Алма-Аты и Ленинска.
     7. Медико-социальные экспертные комиссии имеют штамп и печать.

                    II. Организация и состав медико-социальных
                              экспертных комиссий
     8. Медико-социальные экспертные комиссии образуются, реорганизуются и ликвидируются главами областных, Алма-Атинской и Ленинской городских администраций по согласованию с Министерством социальной защиты населения Республики Казахстан.
     9. Формирование сети медико-социальных экспертных комиссий проводится с учетом численности взрослого населения.
     Районные, межрайонные, городские, районные в городах медико-социальные экспертные комиссии создаются из расчета одна комиссия на 100 тыс. взрослого населения (в возрасте 16 лет и старше).
     Комиссии специализированного профиля создаются в пределах общего числа комиссий.
     Областные и Алма-Атинская центральная городская комиссии образуются из одного или нескольких составов в зависимости от числа районных, межрайонных, городских, районных в городах комиссий.
     Эти комиссии образуются из расчета один состав на 5 районных, межрайонных, городских, районных в городах комиссий.
     В областях, городах республиканского подчинения, где менее 5 районных, межрайонных, городских, районных в городах комиссий, создается один состав комиссии.
     10. В зависимости от уровня, структуры заболеваемости и инвалидности образуются следующие экспертные комиссии:
     комиссии общего профиля;
     комиссии специализированного профиля для освидетельствования больных туберкулезом, лиц с психическими расстройствами.
     11. Районные, межрайонные, городские, районные в городах медико-социальные экспертные комиссии общего профиля включают 4 врачей-экспертов ( терапевт, невропатолог, хирург, реабилитолог).
     В комиссию специализированного профиля входят 2 врача, специальности которых соответствуют профилю комиссий, и терапевт или невропатолог, реабилитолог.
     12. Каждый состав областной, Алма-Атинской центральной городской медико-социальной экспертной комиссии образуется из 4 врачей-экспертов (терапевт, невропатолог, хирург, реабилитолог).
     Для решения медицинских, правовых и других вопросов в отдельных случаях привлекаются консультанты (психолог, юрист и другие специалисты) c почасовой оплатой труда.
     13. В комиссиях предусматриваются должности старшей медицинской сестры, медицинского регистратора, а в комиссиях, размещенных не на базе лечебно-профилактических учреждений, - дополнительно должности уборщика служебных помещений и гардеробщика по нормам, установленным типовыми штатами хозяйственно-обслуживающего персонала учреждений здравоохранения, предусмотренными для поликлиник; при создании автоматизированной системы управления (АСУ) в состав комиссий вводится программист или оператор; при наличии специального автомобиля - должность шофера.
     В комиссиях с неполной нагрузкой предусматривается только должность медицинского регистратора.
     14. Председателем медико-социальной экспертной комиссии назначается один из входящих в нее врачей. Председатель комиссии организует ее работу, обеспечивает качественное проведение медико-социальной экспертизы и несет персональную ответственность за деятельность комиссии.
     Председатель и врачи - члены комиссии с полной нагрузкой состоят на основной работе в этих комиссиях.
     Председатель, члены (врачи) комиссий, средний и младший медицинский, а также обслуживающий персонал комиссий назначаются и освобождаются от должности управлениями, отделами социальной защиты населения.
     15. Для общего руководства медико-социальной экспертизой в области и городе Алма-Ате при наличии 5 и более составов соответствующих комиссий назначается главный эксперт по медико-социальной экспертизе. При наличии менее 5 составов комиссий обязанности главного эксперта возлагаются на председателя одного из составов комиссии.
     Председатель Республиканской МСЭК является главным экспертом по медико-социальной экспертизе Республики Казахстан. Главные эксперты утверждаются коллегией Министерства социальной защиты населения Республики Казахстан.
     16. Каждый больной, направленный на комиссию, представляется лечащим врачом или представителем лечебного учреждения, отвечающим за экспертизу. Для решения социальных вопросов привлекаются представители администрации, профсоюзных комитетов предприятий, организаций, учреждений, где работает больной, общества инвалидов, военных комиссариатов, центров социального обслуживания и др.

                    III. Обязанности и права медико-социальных
                              экспертных комиссий
     17. На межрайонные, районные, городские, районные в городах медико-социальные экспертные комиссии возлагается:
     установление степени ограничения жизнедеятельности человека, в том числе состояния трудоспособности, группы, причины и времени наступления инвалидности, а также степени утраты профессиональной трудоспособности (в процентах) рабочим, служащим и членам колхозов, получившим увечье или иное повреждение здоровья, связанное с исполнением ими трудовых обязанностей;
     определение нуждаемости инвалидов в необходимых видах социальной помощи, направленной на облегчение последствий нарушения здоровья ( замещение утраченных функций: протезирование, спецтранспорт, рабочие приспособления, бытовые вспомогательные средства и др.);
     определение мер по медико-социальной реабилитации больных и инвалидов и разработка совместно с врачами лечебно-профилактических учреждений индивидуальных программ реабилитации инвалидов, этапность в проведении реабилитационных мероприятий;
     изучение уровня и динамики инвалидности по возрасту, полу, группам, причинам инвалидности, отдельным классам болезней, промышленным предприятиям, территориальному признаку;
     комплексное изучение медико-социальных причин инвалидности совместно с органами здравоохранения, представителями промышленных предприятий, профсоюзными органами;
     изучение результатов переосвидетельствования инвалидов с целью выявления эффективности результатов реабилитационных мероприятий, определение состояния реабилитации, стабильности, утяжеления инвалидности по половозрастному составу, группам и причинам инвалидности, классам болезней;
     продление сроков временной нетрудоспособности на период восстановительного лечения как являющееся одной из действенных мер по предупреждению инвалидности;
     изучение совместно с лечебно-профилактическими учреждениями состояния диспансеризации больных, преимущественно из групп часто и длительно болеющих (ЧДБ) и групп риска "стать инвалидом", а также инвалидов; оказание консультативной помощи врачам ЛПУ в вопросах медико-социальной реабилитации указанного контингента;
     изучение совместно с органами здравоохранения, СЭС, администрацией предприятий, профсоюзными организациями условий труда на предприятиях с целью выявления факторов неблагоприятно влияющих на здоровье и трудоспособность работающих, а также определение условий и видов труда, работ и профессий, доступных лицам с ослабленным здоровьем и инвалидам;
     участие в формировании и реализации целевых комплексных программ по охране общественного здоровья, профилактике инвалидности, реабилитации лиц с ограниченным уровнем жизнедеятельности, по социальной защищенности инвалидов;
     проведение конференций, совещаний, семинаров по различным вопросам профилактики инвалидности, медико-социальной реабилитации инвалидов совместно с органами здравоохранения, профсоюзными и другими общественными организациями;
     подготовка материалов о состоянии инвалидности, ее причинах, мерах по медико-социальной реабилитации для информации местной администрации, органов здравоохранения, администрации предприятий, профсоюзных органов и широкой общественности;
     общественно-просветительская деятельность с привлечением как инвалидов, так и разных категорий здорового населения, государственных и общественных организаций для содействия профилактике инвалидности, реабилитации и интеграции инвалидов, создания им равных возможностей для полноценной жизнедеятельности.
     18. Областные, Алма-Атинская центральная городская медико-социальные экспертные комиссии:
     осуществляют организационно-методическое руководство и контроль за деятельностью районных, межрайонных, городских комиссий, проверяют их решения и в случае необоснованности изменяют их;
     переосвидетельствуют лиц, обжаловавших решения комиссий первичного звена;
     проводят в сложных случаях освидетельствование больных и инвалидов по направлениям районных, межрайонных, городских комиссий;
     оказывают консультативную помощь врачам медико-социальных комиссий по различным вопросам медико-социальной экспертизы;
     внедряют в практику работы медико-социальной службы научные принципы и методы экспертизы, разработанные научно-исследовательскими институтами, подготавливают предложения по совершенствованию медико-социальной экспертизы, обобщают и распространяют передовой опыт работы комиссий;
     разрабатывают комплексные планы мероприятий по профилактике и снижению инвалидности, медико-социальной реабилитации совместно с территориальными исполнительными органами;
     вносят предложения в соответствующие органы по правовым, организационным и специальным вопросам, касающимся проблем инвалидности;
     анализируют уровень и динамику инвалидности, состояние медико-социальной реабилитации в республике (области, городе);
     принимают меры к повышению квалификации работников медико-социальной службы.
     19. Республиканская медико-социальная экспертная комиссия:
     осуществляет организационно-методическое руководство и контроль за деятельностью медико-социальной экспертизы в республике;
     проводит переосвидетельствование лиц, обжаловавших решения областных, Алма-Атинской центральной городской комиссии;
     оказывает консультативную помощь медико-социальным комиссиям в сложных случаях;
     изучает причины обращений граждан в вышестоящие инстанции по вопросам медико-социальной экспертизы и разрабатывает предложения по их устранению;
     изучает уровень, динамику и причины инвалидности, состояние медико-социальной реабилитации, анализирует, обобщает их, вносит предложения в законодательные и исполнительные органы по вопросам инвалидности.
     20. Медико-социальные экспертные комиссии имеют право:
     получать от органов и учреждений здравоохранения, администрации предприятий и других органов сведения, необходимые для работы комиссий и принятия медико-социального экспертного решения;
     направлять лиц, проходящих освидетельствование, в лечебно-профилактические учреждения для уточнения диагноза и восстановительного лечения, а также в центры медико-социальной реабилитации;
     посещать в установленном порядке предприятия, учреждения и организации, независимо от форм собственности, осматривать места производства работ, производственные и служебные помещения;
     знакомиться с отчетами, статистическими и другими материалами по вопросам, относящимся к деятельности комиссий;
     принимать активное участие в контроле за улучшением социального положения инвалида и получением им социальных льгот;
     предоставлять материалы в советские и правоохранительные органы для административного и экономического воздействия на должностных лиц предприятий, организаций, ущемляющих права инвалидов, не выполняющих индивидуальные программы реабилитации, в том числе рекомендованный характер трудоустройства.

                      IV. Порядок освидетельствования граждан
                      в медико-социальных экспертных комиссиях
     21. Освидетельствованию медико-социальной экспертизой подлежат лица, у которых имеются ограничения в жизнедеятельности вследствие заболеваний, последствий травм или врожденных дефектов, когда законодательство связывает с установлением инвалидности предоставление прав на социальную помощь, компенсацию утраченного заработка, либо освобождает от выполнения соответствующих обязанностей, и в других случаях, предусмотренных действующим законодательством.
     22. Освидетельствование граждан проводится по месту жительства или по месту лечения по направлению соответствующего лечебно-профилактического учреждения при предъявлении паспорта или документа, заменяющего его.
     Медико-социальная экспертиза должна осуществляться после проведения полного всестороннего медицинского обследования, проведения необходимых функциональных исследований, соответствующего восстановительного лечения, мероприятий по медицинской, психологической, социально-трудовой реабилитации, при наличии исчерпывающих данных, подтверждающих стойкий или необратимый характер заболевания.
     Форма направления на освидетельствование в комиссию утверждается Министерством здравоохранения Республики Казахстан по согласованию с Министерством социальной защиты Республики Казахстан.
     23. Ответственность за качество медицинского обследования, своевременность и обоснованность направления граждан на медико-социальную экспертизу возлагается на руководителя лечебно-профилактического учреждения.
    24. Медико-социальные экспертные комиссии проводят заседания по освидетельствованию больных и инвалидов в полном составе и принимают решение после коллегиального обсуждения результатов освидетельствования. Данные экспертного освидетельствования и решение заносятся в акт освидетельствования и протокол заседания, которые подписываются председателем, остальными членами комиссии и заверяются печатью.
     25. Если председатель или отдельные члены комиссии не согласны с принимаемым решением, то в акт освидетельствования заносится их особое мнение, и акт в 3-дневный срок направляется в республиканскую, областную, Алма-Атинскую центральную городскую комиссию, которая принимает решение по данному вопросу.
     26. Решения областных, Алма-Атинской центральной городской комиссий, в том числе при переосвидетельствовании в сложных случаях, в порядке контроля или обжалования и в других случаях принимаются большинством голосов членов комиссии.
     При равенстве голосов голос председателя является решающим.
     Член комиссии, не согласный с принятым решением, излагает свое особое мнение в письменном виде, которое приобщается к делу. По настоянию несогласного с принятым решением члена комиссии акт освидетельствования направляется на республиканскую медико-социальную экспертизу, которая принимает окончательное решение.
     27. Если больной по состоянию здоровья согласно заключению лечебно-профилактичекого учреждения не может явиться в медико-социальную экспертную комиссию, освидетельствование проводится на дому или в стационаре, где он находится на лечении.
     28. Датой установления инвалидности считается день поступления в медико-социальную экспертную комиссию документов, необходимых для освидетельствования больного.
     Группа инвалидности и дата ее установления отмечаются в больничном листе (листе нетрудоспособности) или в справке, удостоверяющей временную нетрудоспособность, в тех случаях, когда больничный лист не выдается.
     29. Медико-социальные экспертные комиссии выдают лицам, проходящим освидетельствование, соответствующие документы (справки о группе инвалидности, средствах передвижения, процентах утраты трудоспособности, дополнительных видах помощи, индивидуальную реабилитационную программу) и в 3-дневный срок направляют в органы, назначившие пенсию и осуществляющие социальную помощь и медико-социальную реабилитацию, а также соответствующим организациям, предприятиям выписку из акта освидетельствования о принятом решении.
     Формы документов, используемых в работе комиссий, утверждаются Министерством социальной защиты населения Республики Казахстан с соблюдением установленных стандартов. Обеспечение комиссий бланками документов производится Министерством социальной защиты населения Республики Казахстан или в порядке, определяемом им.
     30. Лица, виновные в вынесении умышленно неправильного решения, незаконной выдаче документов об инвалидности несут ответственность, предусмотренную действующим законодательством.

                     V. Сроки переосвидетельствования и порядок
                       обжалования решений медико-социальных
                              экспертных комиссий
     31. Переосвидетельствование инвалидов при нестойких, обратимых морфологических изменениях и нарушениях функций органов и систем организма в целях наблюдения за эффективностью восстановительного лечения и реабилитационных мероприятий, состоянием здоровья и степенью социальной адаптации проводится через 1 - 2 года.
     Инвалидность устанавливается до первого числа месяца, следующего за тем месяцем, на который назначено очередное переосвидетельствование.
     При стойких, необратимых морфологических изменениях и нарушениях функций органов и систем организма, невозможности улучшения течения заболевания и восстановления социальной адаптации вследствие неэффективности проведенных реабилитационных мероприятий инвалидность устанавливается без указания срока переосвидетельствования после наблюдения медико-социальной экспертной комиссией за инвалидом I - II группы в течение 4 лет, а также мужчинам старше 60 лет и женщинам старше 55 лет, ивалидам, у которых срок переосвидетельствования наступает после достижения мужчинами 60 лет, женщинами 55 лет и в случаях, предусмотренных Основными критериями определения инвалидности и медицинских показаний для обеспечения техническими и иными средствами передвижения при необратимых хронических заболеваниях и анатомических дефектах.
     Переосвидетельствование ранее указанных сроков, а также если инвалидность установлена без указания срока переосвидетельствования, проводится при изменении состояния здоровья и трудоспособности или при выявлении фактов необоснованного решения медико-социальной экспертной комиссии.
     Переосвидетельствование инвалидов - мужчин старше 60 лет и женщин старше 55 лет - проводится только по их заявлению, либо если решение медико-социальной экспертной комиссии вынесено на основании подложных документов.
     32. При несогласии освидетельствуемого с решением районной, межрайонной, городской медико-социальной экспертной комиссии он в течение месяца имеет право подать об этом письменное заявление в областную, Алма-Атинскую центральную городскую медико-социальную экспертную комиссию, либо комиссиию, в которой он проходил освидетельствование, или в соответствующий отдел социальной защиты населения. Комиссия, проводившая освидетельствование, или отдел социальной защиты населения в 3-дневный срок со дня получения заявления направляют все имеющиеся документы вместе с заявлением на рассмотрение областной, Алма-Атинской центральной городской медико-социальной экспертной комиссии, которая не позднее месяца со дня подачи заявления проводит переосвидетельствование больного и выносит решение по данному случаю.
     33. Решение областной, Алма-Атинской центральной городской медико-социальной экспертной комиссии может быть обжаловано в Республиканскую медико-социальную экспертную комиссию или суд.

Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары туралы Ереженi бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетiнiң Қаулысы 2 шiлде 1992 ж. N 571. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2000.08.24. N 1298 қаулысымен. ~P001298

      Қазақстан Республикасының Министрлер Кабинетi қаулы етедi:
      1. Қазақстан Республикасының Кәсiподақтар федерациясының кеңесiмен келiсiлген Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары туралы Ереже (қоса берiлiп отыр) бекiтiлсiн.
      2. Мыналардың күшi жойылған деп танылсын:
      Қазақ ССР Министрлер Советi мен Кәсiптiк одақтардың Қазақ республикалық советiнiң "Дәрiгерлiк-еңбек эксперт комиссиялары туралы ереженi бекiту туралы" 1985 жылғы 18-наурыздағы N 97 қаулысы (Қазақ ССР ҚЖ, 1985 ж., N 9, 20-ст.);
      Қазақ ССР Министрлер Советi мен Қазақ республикалық кәсiподақтар

советiнiң "Дәрiгерлiк-еңбек эксперт комиссиялары туралы ережеге
өзгерiстер енгiзу туралы" 1989 жылғы 13-желтоқсандағы N 393 қаулысы
(Қазақ ССР ҚЖ, 1990 ж., N 3, 10-ст.);
    Қазақ КСР Министрлер Кабинетiнiң "Қазақ КСР-iнде мүгедектердi
әлеуметтiк қорғау туралы" Қазақ КСР Заңына байланысты Қазақ КСР
Үкiметiнiң кейбiр шешiмдерiн өзгерту және күшi жойылған деп  тану
туралы" 1991 жылғы 25-қарашадағы N 722 қаулысының 1-тармағы.

        Қазақстан Республикасының
           Премьер-министрi
                                         Қазақстан Республикасының
                                           Министрлер Кабинетiнiң
                                           1992 жылғы 2 шiлдедегi
                                             N 571 қаулысымен
                                                Бекiтiлген

           Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары туралы
                          Е Р Е Ж Е
                    1. Жалпы ережелер



      1. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары (МӘСК) "Қазақ КСР-iнде мүгедектердi әлеуметтiк қорғау туралы" Қазақ КСР Заңына сәйкес азаматтардың тiршiлiк ету қабiлетiнiң шектелу дәрежесiн анықтайды.
      Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгiнiң қарамағында болады, ол халықты әлеуметтiк қорғау басқармалары арқылы олардың қызметiне басшылық жасайды.
      Комиссияларға аймақтық деңгейде жергiлiктi әкiмшiлiк (комиссиялардың бағынысына қарай) басшылық етедi, комиссиялар жұмысын жетiлдiруге, оларды дұрыс орналастыруға, материалдық базасын нығайтуға, автотранспортпен қамтамасыз етуге шаралар қолданып, барлық кәсiпорындардың, мекемелердiң, ұйымдардың мүгедектiктен сақтандыру жөнiндегi қызметiн үйлестiредi және оған бақылау жасайды.
      Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары өз жұмысын территориялық принцип бойынша жүргiзедi:
      республикалық комиссия;
      облыстық, Алматы қалалық орталық комиссия;
      аудандық, ауданаралық, қалалық, қалалардағы аудандық комиссиялар - бастауыш буын.
      2. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларының негiзгi мiндеттерi мыналар:
      адамның тiршiлiк ету қабiлетiнiң шектелу дәрежесiн, соның iшiнде еңбек етуге қабiлеттiлiк жайын анықтау, мүгедектiлiктiң ауырлық (топ) дәрежесi мен бөлу себептерiн белгiлеу;
      мүгедектiң денсаулығының бұзылу салдарын жеңiлдетуге және толық қанды тiршiлiк ету қабiлетiн қамтамасыз етуге бағытталған медициналық-әлеуметтiк көмектiң әр түрiне мүгедектiң мұқтаждығын анықтау;
      мүгедектi медициналық-әлеуметтiк оңалту және қайта бейiмдеу жөнiндегi шараларды анықтау (жеке оңалту бағдарламасын жасау) және олардың орындалуына бақылау жасау;
      халықтың денсаулық күйiне баға беру, алғаш мүгедектiлiктiң құбылысын болжамдау, мүгедектер атаулының медициналық-әлеуметтiк көмекке дiлгерлiгiн анықтау; оны қанағаттандыру, оңалту күйiн зерттеу;
      денсаулық сақтау органдарымен, кәсiпорындардың әкiмшiлiгiмен кәсiподақ ұйымдарымен бiрге мүгедектiлiктiң медициналық-әлеуметтiк себептерiн зерттеу және мүгедектiлiктiң алдын алу мен мүгедектердi медициналық-әлеуметтiк оңалту жөнiндегi шараларды әзiрлеу;
      мүгедектiлiктен байланысты болатын барлық бағдарламаларды жасауға қатысу, мүгедектердiң заңды хұқын жүзеге асыруға белсендi түрде ықпал ету.
      3. Адамның тiршiлiк ету қабiлетiнiң шектелу дәрежесiне қарай мүгедектiлiк үш топқа бөлiнедi.
      Мүгедектiлiктiң себептерi болып мыналар: жалпы ауруға шалдығу, еңбек зақымы, кәсiптiк ауруға шалдығу, бала кезiнен мүгедектiлiк, әскери қызметшiлер үшiн - ССРО-ны қорғау кезiнде немесе әскери қызметтiң өзге мiндеттерiн атқару кезiнде алған жарақат, контузия, зақым; майданда болуына байланысты ауруға шалдығу әскери қызмет мiндеттерiн атқаруға байланысты емес, жазатайым оқиға салдарынан алған зақым; майданда болуына байланысты емес ауруға шалдығу; ал заңдарда арнайы қарастырылған жағдайларда - әскери қызмет мiндеттерiн атқару кезiнде болған ауруға шалдығу Қазақстан Республикасының заңдарымен мүгедектiлiктiң басқа себептерi белгiленуi мүмкiн.
      Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары мүгедектiлiктi белгiлеген кезде мүгедектiлiктi анықтаудың және қозғалыстың техникалық немесе өзге де құралдарымен қамтамасыз ету үшiн медициналық көрсеткiштердiң Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетiнiң 1992 жылдың 16 маусымындағы N 531 қаулысымен бекiтiлген негiзгi өлшемдердi басшылыққа алады.
      4. Мүгедектiң еңбегiнiң жағдайы, сипаты туралы медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларының қорытындысы кәсiпорындардың, мекемелер мен ұйымдардың әкiмшiлiгi үшiн мiндеттi болып табылады.
      5. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары өз жұмысында Қазақстан Республикасының заңдарын, Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесiнiң және оның Президиумының өзге де шешiмдерiн, Қазақстан Республикасы Министрлер Кабинетiнiң қаулылары мен өкiмдерiн, басқа да нормативтiк актiлердi және осы Ереженi басшылыққа алады.
      6. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары жұмысты емдеу-алдын алу мекемелерiнiң базасында жүргiзедi, олар комиссияларға бөлмелер, ауруларға сараптау жүргiзу мен құжаттарды сақтау үшiн қажеттi медициналық жабдықтар мен құралдар бередi.
      Кейбiр жағдайларда комиссиялар жергiлiктi әкiмшiлiк берген үйлерде орналаса алады.
      Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларын ұстау шығындары республикалық бюджетте облыстардың, Алматы және Ленинск қалаларының бюджеттерiнде қарастырылған қаржылар есебiнен жүргiзiледi.
      7. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларының штампы мен мөрi болады.

         II. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларын
                   ұйымдастыру және олардың құрамы

      8. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларын Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгiнiң келiсiмi бойынша облыстардың, Алматы, Ленинск қалаларының әкiмдерi құрады, қайта ұйымдастырады және таратады.
      9. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларының жүйесiн қалыптастыру ересек халықтың санына қарай жүргiзiледi.
      Аудандық, ауданаралық, қалалық, қалалардағы аудандық
медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары 100 мың ересек халыққа (16 жастағы және одан жоғары) бiр комиссия есебiнен құрылады.
      Мамандандырылған нысанадағы комиссиялар комиссиялардың жалпы саны шегiнде құрылады.
      Облыстық және Алматы қалалық орталық комиссиялар аудандық, ауданаралық, қалалық, қалалардағы аудандық комиссиялардың санына қарай бiр немесе бiрнеше құрамда құрылады.
      Бұл комиссиялар бес аудандық, ауданаралық, қалалық, қалалардағы аудандық комиссияларға бiр құрам есебiнен құрылады.
      Бестен аз аудандық, ауданаралық, қалалық, қалалардағы аудандық комиссиялары бар облыстарда, республикалық бағыныстағы қалаларда комиссия бiр құрамда ұйымдастырылады.
      10. Ауруға шалдығу мен мүгедектiлiктiң деңгейiне, құрылымына қарай мынадай сараптау комиссиялары құрылады:
      жалпы нысандағы комиссиялар;
      туберкулезбен ауырған науқастарды, психикасы бұзылған адамдарды куәландыруға арналған мамандандырылған нысандағы комиссиялар.
      11. Аудандық, ауданаралық, қалалық, қалалардағы аудандық жалпы нысандағы медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары төрт дәрiгер-сарапшыдан (терапевт, невропатолог, хирург, реабилитолог) тұрады.
      Мамандандырылған нысандағы комиссияға мамандығы комиссиялардың нысанына сәйкес келетiн екi дәрiгер мен терапевт немесе невропатолог, реабилитолог кiредi.
      12. Облыстық, Алматы қалалық орталық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясының әрбiр құрамы төрт дәрiгер-сарапшыдан (терапевт, невропатолог, хирург, реабилитолог) құрылады.
      Медициналық, хұқылық және басқа мәселелердi шешу үшiн кейбiр жағдайларда еңбекақы сағатына қарай төленетiн консультанттар (психолог, заңгер және басқа мамандар) тартылады.
      13. Комиссияларда - аға мейiрбике, медициналық тiркеушi лауазымы, ал емдеу-алдын алу мекемелерiнiң базасында орналаспаған комиссияларда - денсаулық сақтау мекемелерiнiң шаруашылық-қызмет көрсетушi қызметкерлерiнiң емханалар үшiн қарастырылған үлгi штатымен белгiленген норма бойынша қызмет бөлмелерiн жинап сыпырушы мен киiм iлушiнiң қосымша лауазымы көзделген басқарудың автоматтандырылған жүйесiн (БАЖ) құрған жағдайда комиссияның құрамына - бағдарламашы немесе оператор енгiзiледi; арнайы автомобиль болған жағдайда шофер лауазымы енгiзiледi.
      Жұмыс көлемi толық емес комиссияда тек медициналық тiркеушiнiң лауазымы көзделедi.
      14. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясына кiретiн дәрiгерлердiң бiреуi оның төрағасы болып тағайындалады. Комиссияның төрағасы оның жұмысын ұйымдастырады, медициналық-әлеуметтiк сараптаудың сапалы жүргiзiлуiн қамтамасыз етедi және комиссияның жұмысы үшiн дербес жауап бередi.
      Толық жұмыс iстейтiн комиссияның төрағасы мен оған мүше дәрiгерлер осы комиссияларда негiзгi жұмыста тұрады.
      Комиссиялардың төрағасын, мүшелерiн (дәрiгерлерiн), комиссиялардың орта және кiшi медицина, сондай-ақ қызмет етушi қызметкерлерiн халықты әлеуметтiк қорғау басқармалары, бөлiмдерi тағайындайды және босатады.
      15. Облыста және Алматы қаласында тиiстi комиссиялардың құрамы бес және одан да көп болғанда медициналық-әлеуметтiк сараптауға жалпы басшылық ету үшiн дәрiгерлiк-әлеуметтiк сараптау жөнiндегi бас сарапшы тағайындалады. Комиссиялардың құрамы бестен аз болған жағдайда бас сарапшының мiндетi комиссияның бiр құрамының төрағасына жүктеледi.
      Республикалық МӘСК-нiң төрағасы Қазақстан Республикасының медициналық-әлеуметтiк сараптау жөнiндегi бас сарапшысы болып табылады. Бас сарапшыларды Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгiнiң алқасы бекiтедi.
      16. Комиссияға жiберiлген әрбiр науқас емдеушi дәрiгерiмен немесе сараптау үшiн жауап беретiн емдеу мекемесiнiң өкiлiмен келедi. Әлеуметтiк мәселелердi шешу үшiн науқас жұмыс iстейтiн әкiмшiлiктiң, кәсiпорындардың, кәсiподақ комитеттерiнiң, ұйымдардың, мекемелердiң, мүгедектер қоғамының, әскери комиссариаттардың, әлеуметтiк қызмет орталықтарының т. б. өкiлдерi тартылады.

          III. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларының
                        мiндеттерi мен хұқылары

      17. Ауданаралық, аудандық, қалалық, қалалардағы аудандық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларына мыналар жүктеледi:
      адамның тiршiлiк ету қабiлетiнiң шектелу дәрежесiн, оның iшiнде еңбек мiндеттерiн орындауға байланысты зақымданған немесе өзге түрде бұзған жұмысшылардың, қызметшiлер мен колхоз мүшелерiнiң еңбек етуге қабiлеттiлiк жайын, мүгедектiлiк тобын, себептерi мен басталған уақытын, сондай-ақ кәсiптiк еңбек етуге қабiлеттiлiгiнен айрылу дәрежесiн (процент есебiмен) белгiлеу;
      мүгедектердiң денсаулығының бұзылу салдарын жеңiлдетуге бағытталған әлеуметтiк көмектiң қажеттi түрлерiне мұқтаждығын анықтау; айрылған функцияларын (протездеу, арнайы транспорт, жұмысшы тетiктерi, қосалқы тұрмыстық құралдар т. б.) алмастыру;
      науқастар мен мүгедектердi медициналық-әлеуметтiк оңалту жөнiндегi шараларды анықтау және емдеу-алдын алу мекемелерiнiң дәрiгерлерiмен бiрге мүгедектердi оңалтудың жеке бағдарламаларын, оңалту шарларын жүргiзудегi кезеңдiлiктi тұжырымдау;
      мүгедектiлiктiң деңгейi мен динамикасын жасы, жынысы, топтары, мүгедектiлiктiң себептерi, аурулардың жеке кластары, өнеркәсiптiк кәсiпорындары, территориялық белгiлерi бойынша зерттеу;
      мүгедектiлiктiң медициналық-әлеуметтiк себептерiн денсаулық сақтау органдарымен, өнеркәсiп кәсiпорындарының өкiлдерiмен, кәсiподақ органдарымен жиынтықты түрде зерттеу;
      оңалту шараларының тиiмдiлiгiн айқындау мақсатымен мүгедектердi қайта куәландырудың нәтижелерiн зерттеу, жыныстық, жас құрамы, топтары мен мүгедектiлiктiң оңалу жайын, тұрақтылығын, ауырлауын анықтау;
      мүгедектiлiктi сақтандыру жөнiндегi пәрмендi шаралардың бiрi ретiнде қалпына келтiретiн емдеу кезiнде уақытша еңбекке жарамсыздық мерзiмiн ұзарту;
       емдеу-алдын алу мекемелерiмен бiрге ауруларды диспансерлеу күйiн зерттеу, көбiнесе жиi және ұзақ ауыратындар (ЖҰА) топтары мен "мүгедек болудан" хауiптенушi топтардағы ауруларды, сондай-ақ мүгедектердi диспансерлеу жайын зерттеу; аталған контингентке медициналық-әлеуметтiк оңалту мәселелерiнде емдеу-алдын алу мекемелерiнiң дәрiгерлерiне консультациялық көмек көрсету;
      денсаулық сақтау органдарымен, санитарлық-эпидемиологиялық станциялармен, кәсiпорындардың әкiмшiлiгiмен, кәсiподақ ұйымдарымен бiрге жұмыс iстеушiлердiң денсаулығы мен еңбек қабiлетiне қолайсыз әсер ететiн факторларды анықтау мақсатымен кәсiпорындардағы еңбек жағдайларын зерттеу, сондай-ақ денсаулығы нашар адамдар мен мүгедектердiң қолынан келетiн еңбектiң, жұмыстың және кәсiптiң жағдайлары мен түрлерiн анықтау;
      қоғамдық денсаулықты сақтау, мүгедектiлiктiң алдын алу, тiршiлiк ету қабiлетi шектелген деңгейдегi адамдарды оңалту жөнiнде, мүгедектердi әлеуметтiк қорғау жөнiнде мақсатты кешендi бағдарламаларды қалыптастыру мен iске асыруға қатысу;
      мүгедектiлiктiң алдын алу, мүгедектердi медициналық-әлеуметтiк оңалтудың әр түрлi мәселелерi жөнiнде денсаулық сақтау органдарымен, кәсiподақ және басқа да қоғамдық ұйымдармен бiрге конференциялар, кеңестер, семинарлар өткiзу;
      мүгедектiлiктiң жайы, оның себептерi, медициналық-әлеуметтiк оңалту жөнiндегi шаралар туралы жергiлiктi әкiмшiлiкке, денсаулық сақтау органдарына, кәсiпорындардың әкiмшiлiгiне, кәсiподақ органдарына және қалың жұртшылыққа хабарлау үшiн материалдар әзiрлеу;
      мүгедектiлiктiң алдын-алуға, мүгедектердi оңалтуға және топтастыруға ықпал ету үшiн, толық қанды тiршiлiк етуi үшiн оларға тең мүмкiндiк жасауға мүгедектердi де, сондай-ақ денi сау халықтың әр түрлi санаттарын, мемлекеттiк және қоғамдық ұйымдарды да тарта отырып қоғамдық-ағартушылық қызмет атқару.
      18. Облыстық, Алматы қалалық орталық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары:
      аудандық, ауданаралық, қалалық комиссиялардың қызметiне ұйымдастыру-әдiстемелiк басшылық етiп оған бақылау жасауды жүзеге асырады, олардың шешiмдерiн тексередi және негiзсiз болған жағдайда оларды өзгертедi;
      бастауыш буын комиссияларының шешiмiне шағым берген адамдарды қайтадан куәландырады;
      күрделi жағдайларда аудандық , ауданаралық, қалалық комиссиялардың жолдамалары бойынша аурулар мен мүгедектердi куәландыруды жүргiзедi;
      медициналық-әлеуметтiк комиссиялардың дәрiгерлерiне медициналық-әлеуметтiк сараптаудың әр түрлi мәселелерi жөнiнде консультациялық көмек көрсетедi;
      медициналық-әлеуметтiк қызметтiң жұмыс практикасына ғылыми-зерттеу институттары талдап жасаған сараптаудың ғылыми принциптерi мен әдiстерiн енгiзедi, медициналық-әлеуметтiк сараптауды жетiлдiру жөнiнде ұсыныстар әзiрлейдi, комиссиялардың озық жұмыс тәжiрибесiн қорытады және таратады;
      территориялық атқару органдарымен бiрге мүгедектiлiктiң алдын алу және оны азайту, медициналық-әлеуметтiк оңалту жөнiндегi шаралардың кешендi жоспарларын жасайды;
      мүгедектiлiктiң проблемаларына қатысты хұқық, ұйымдастыру және арнайы мәселелер жөнiнде тиiстi органдарға ұсыныстар енгiзедi;
      республикадағы (облыстағы, қаладағы) мүгедектiлiктiң деңгейi мен құбылысын, медициналық-әлеуметтiк оңалту жайын талдайды;
      медициналық-әлеуметтiк қызмет қызметкерлерiнiң бiлiктiлiгiн арттыруға шаралар қолданады.
      19. Республикалық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясы:
      республикалық медициналық-әлеуметтiк сараптаудың қызметiне ұйымдастыру-әдiстемелiк басшылық етiп, оған бақылау жасауды жүзеге асырады;
      облыстық, Алматы қалалық орталық комиссияларының шешiмдерiне шағым берген адамдарға қайтадан куәландыру жүргiзедi;
      күрделi жағдайларда медициналық-әлеуметтiк комиссияларға консультациялық көмек көрсетедi;
      азаматтардың жоғары орындарға медициналық-әлеуметтiк сараптау мәселелерi жөнiнде шағым жасау себептерiн зерттейдi және оларды жою жөнiнде ұсыныстар әзiрлейдi;
      мүгедектiлiктiң деңгейiн, құбылысын және себептерiн, медициналық-әлеуметтiк оңалтудың жайын зерттейдi, талдайды, оларды қорытады, заң шығарушы және атқарушы органдар мүгедектiлiк мәселелерi жөнiнде ұсыныстар енгiзедi.
      20. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссияларының мынадай хұқығы бар:
      комиссиялардың жұмысы үшiн және медициналық-әлеуметтiк сараптау шешiмiн қабылдау үшiн денсаулық сақтау органдары мен мекемелерiнен, кәсiпорындардың әкiмшiлiгiнен және басқа органдардан қажеттi мәлiметтердi алуға;
      куәландырудан өтетiн адамдарды диагнозын анықтау және қалпына келтiре емдеу үшiн емдеу-алдын алу мекемелерiне, сондай-ақ медициналық-әлеуметтiк оңалту орталықтарына жiберуге;
      меншiктiң қай түрiне жататындығына қарамастан, белгiленген тәртiп бойынша кәсiпорындарға, мекемелерге, ұйымдарға барып тұруға, жұмыс орындарын, өндiрiстiк және қызметтiк үй-жайларды қарап шығуға;
      комиссиялардың қызметiне қатысты мәселелер жөнiндегi есептермен, статистикалық және басқа материалдармен танысуға;
      мүгедектiң әлеуметтiк жағдайының жақсартылуын және оның әлеуметтiк жеңiлдiктер алуын бақылауға белсене қатысуға;
      мүгедектердiң хұқына қысым жасайтын, оңалтудың жеке бағдарламаларын, оның iшiнде жұмысқа орналастырудың ұсынылған түрiн орындамайтын кәсiпорындардың, ұйымдардың лауазымды адамдарына әкiмшiлiк және экономикалық ықпал ету үшiн кеңес және хұқық қорғау органдарына материалдар беруге.

                IV. Азаматтарды медициналық-әлеуметтiк
             сараптау комиссияларында куәландыру тәртiбi

      21. Ауруға шалдығу салдарынан, жарақаттанудың немесе туа бiткен кемiстiктердiң зардабынан тiршiлiк ету қабiлетi шектелген адамдар заңдарға байланысты мүгедектiк белгiленiп, әлеуметтiк көмекке, айрылған жалақысының өтелуiне хұқық берiлген жағдайда немесе тиiстi мiндеттердi орындаудан босатылған жағдайда және қолданылып жүрген заңдарда көзделген басқа да жағдайларда медициналық-әлеуметтiк сараптың куәландыруына жатады.
      22. Азаматтарды куәландыру тұрған жерiне немесе емделетiн орнына қарай тиiстi емдеу-алдын алу мекемесiнiң жолдамасы бойынша паспортын немесе алмастыратын құжатын көрсеткен соң жүргiзiледi.
      Медициналық-әлеуметтiк сараптау толық та жан-жақты дәрiгерлiк тексеруден кейiн, қажеттi функциональдық зерттеулер жүргiзiлгеннен кейiн тиiстi қалпына келтiру емдеуiнен медициналық, психологиялық, әлеуметтiк еңбек оңалту шараларынан кейiн ауру сипатының тұрақтылығын немесе жазылмайтындығын растайтын егжей-тегжейлi деректер болған жағдайда жүзеге асырылуға тиiс.
      Комиссияда куәландыруға берiлетiн жолдаманың нысанын Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлiгi Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгiнiң келiсуi бойынша бекiтедi.
      23. Азаматтарды медициналық тексерудiң сапасы және медициналық-әлеуметтiк сараптауға жiберудiң уақтылығы мен негiздiлiгi үшiн жауапкершiлiк емдеу-алдын алу мекемесiнiң басшысына жүктеледi.
      24. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары науқастарды, мүгедектердi куәландыру жөнiндегi мәжiлiстерiн толық құрамда өткiзедi және куәландырудың нәтижелерiн алқалық түрде талқылағаннан кейiн шешiм қабылдайды. Сараптық куәландырудың деректерi мен шешiмi куәландыру актiсiне және мәжiлiс протоколына жазылады, оларға комиссияның төрағасы, басқа мүшелерi қол қояды және мөрмен расталады.
      25. Егер комиссияның төрағасы немесе жеке мүшелерi қабылданатын шешiммен келiспесе, онда олардың айрықша пiкiрi куәландыру актiсiне жазылады және 3 күн мерзiм iшiнде актi республикалық, облыстық, Алматы қалалық орталық комиссиясына жiберiледi, ол осы мәселе жөнiнде шешiм қабылдайды.
      26. Республикалық, облыстық, Алматы қалалық орталық комиссияларының шешiмдерi, оның iшiнде күрделi жағдайда қайта куәландырған кездегi, бақылау тәртiбi немесе шағым бойынша және басқа жағдайдағы шешiмдер комиссия мүшелерiнiң көпшiлiк даусымен қабылданады.
      Дауыстар тең түскен жағдайда төрағаның дауысы шешушi болып табылады.
      Қабылданған шешiмге келiспейтiн комиссия мүшесi өзiнiң айрықша пiкiрiн жазбаша түрде баяндайды, ол iске қоса тiркеледi. Қабылданған шешiммен келiспеген комиссия мүшесiнiң талабы бойынша куәландыру актiсi республикалық медициналық-әлеуметтiк сарапқа жiберiледi, ол ақтық шешiм қабылдайды.
      27. Егер науқас денсаулығына қарай емдеу-алдын алу мекемесiнiң қорытындысына сәйкес медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясына келе алмайтын болса, куәландыру үйде немесе ол емделiп жатқан стационарда жүргiзiледi.
      28. Науқасты куәландыру үшiн қажеттi құжаттардың медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясына түскен күнi мүгедектiлiктi белгiлеу күнi болып есептеледi.
      Мүгедектiлiк тобы мен оның белгiленген күнi науқастық парақта (еңбекке жарамсыздық парағында) немесе, науқастық парағы берiлмейтiн жағдайларда, уақытша еңбекке жарамсыз екендiгiн растайтын анықтамада көрсетiледi.
      29. Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиялары куәландырудан өткен адамдарға тиiстi құжаттарды (мүгедектiлiк тобы), жүрiп-тұру құралдары, еңбек қабiлетiнен айрылу процентi, көмектiң қосымша түрлерi туралы анықтамаларды, жеке оңалту бағдарламасын бередi және 3 күн мерзiм iшiнде зейнетақы тағайындаған, әлеуметтiк көмек пен медициналық-әлеуметтiк оңалтуды жүзеге асыратын органдарға, сондай-ақ тиiстi ұйымдарға, кәсiпорындарға қабылданған шешiм туралы куәландыру актiсiнен алынған үзiндiнi жiбередi.
      Комиссиялардың жұмысында пайдаланылатын құжаттардың нысанын белгiленген үлгiлердi сақтай отырып, Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгi бекiтедi, Комиссияларды құжаттардың бланкiлерiмен Қазақстан Республикасының Халықты әлеуметтiк қорғау министрлiгi қамтамасыз етедi немесе ол белгiлеген тәртiппен жүргiзiледi.
      30. Қасақана терiс шешiм шығаруға, мүгедектiлiк туралы заңсыз құжаттар берiлуiне кiнәлi адамдар қолданылып жүрген заңдармен көзделгендей жауап бередi.

          V. Қайта куәландыру мерзiмдерi және медициналық
          әлеуметтiк сараптау комиссияларының шешiмдерiне
                      шағым жасау тәртiбi

      31. Тұрақсыз, емдеуге келетiн морфологиялық өзгерiстерге ұшыраған және органдардың функциялары мен организм жүйелерi бұзылған жағдайда мүгедектердi қалпына келтiре емдеу мен оңалту шараларының тиiмдiлiгiн, денсаулық жағдайы мен әлеуметтiк бейiмделу дәрежесiн бақылау мақсатында мүгедектердi қайта куәландыру 1-2 жыл сайын жүргiзiледi.
      Мүгедектiлiк кезектi қайта куәландыру тағайындалған айдан кейiнгi айдың бiрiншi күнiне дейiн белгiленедi.
      Тұрақты, емдеуге келмейтiн морфологиялық өзгерiстерге ұшыраған және органдардың функциялары мен организм жүйелерi бұзылған, ауру ағымын жақсартуға келмейтiн және жүргiзiлген оңалту шараларының тиiмсiздiгi салдарынан әлеуметтiк бейiмделуiн қалпына келтiру мүмкiндiгi болмаған жағдайларда мүгедектiлiктi қайта куәландыру мерзiмi көрсетiлмей белгiленедi.
      Медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясы қарағаннан кейiн I-II топтағы мүгедек үшiн қайта куәландыру мерзiмi - 4 жыл, сондай-ақ 60 жастан асқан еркектерге, 55 жастан асқан әйелдерге қайта куәландыру мерзiмi еркектер 60 жасқа, әйелдiң 55 жасқа толғаннан кейiн келетiн мүгедектерге және мүгедектiлiктi анықтау мен техникалық және өзге де қозғалыс құралдарымен қамтамасыз ету үшiн медициналық көрсеткiштердiң негiзгi өлшемдерiнде көзделген емделуге келмейтiн созылмалы аурулар мен анатомиялық кемiстiктер жағдайларында мүгедектiлiктi қайта куәландырудың мерзiмi көрсетiлмей белгiленедi.
      Белгiленген мерзiмдерден бұрын, сондай-ақ егер мүгедектiлiк қайта куәландыру мерзiмi көрсетiлмей белгiленгенде қайта куәландыру мүгедектiң денсаулығы мен еңбек қабiлеттiлiк жайы өзгерген кезде немесе медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясы шешiмiнiң негiзсiздiгiн дәлелдейтiн фактiлер болғанда жүргiзiледi.
      Мүгедектердi - 60 жастан асқан еркектер мен 55 жастан асқан әйелдердi қайта куәландыру тек солардың өтiнiшi бойынша немесе егер медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясының шешiмi жалған құжаттар негiзiнде шығарылған жағдайда жүргiзiледi.
      32. Куәландырушы аудандық, ауданаралық, қалалық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясының шешiмiмен келiспеген жағдайда оның бiр ай мерзiм iшiнде бұл туралы облыстық, Алматы қалалық орталық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясына, өзi куәландырудан өткен комиссияға немесе тиiстi халықты әлеуметтiк қорғау бөлiмiне жазбаша түрде арыз беруге хұқығы бар. Куәландыру жүргiзген комиссия немесе халықты әлеуметтiк қорғау бөлiмi арызды алған күннен бастап 3 күн мерзiм iшiнде қолдағы барлық құжатты арызбен қоса облыстық, Алматы қалалық орталық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясының қарауына жiбередi, ол арыз берiлген күннен бастап бiр айдан асырмай науқасты қайта куәландырады да, осы жағдай бойынша шешiм шығарады.
      33. Облыстық, Алматы қалалық орталық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясының шешiмi жөнiнде Республикалық медициналық-әлеуметтiк сараптау комиссиясына немесе сотқа шағым жасауға болады.