Об утверждении Соглашения между Правительством Республики Казахстан и Правительством Турецкой Республики о сотрудничестве в области защиты окружающей среды

Постановление Правительства Республики Казахстан от 11 июня 1997 г. N 947

      Правительство Республики Казахстан постановляет:
      1. Утвердить Соглашение между Правительством Республики

 

Казахстан и Правительством Турецкой Республики о сотрудничестве в

области окружающей среды, подписанное в Анкаре 4 марта 1997 года.

     2. Министерству иностранных дел Республики Казахстан уведомить

в установленном порядке Турецкую Сторону о принятом решении

Правительства Республики Казахстан.


     Премьер-Министр

   Республики Казахстан


                             Соглашение

             между Правительством Республики Казахстан

               и Правительством Турецкой Республики о

                  сотрудничестве в области защиты

                         окружающей среды


     Правительство Республики Казахстан и Правительство Турецкой

Республики, в дальнейшем именуемые "Стороны",

     учитывая сходство климатических и природных условий и тесные

многосторонние связи между двумя государствами;


 
       сознавая свою ответственность перед настоящим и будущим поколением за предотвращение глобального кризиса, экологических бедствий и катастроф, деградации природной среды и создание экологически безвредной среды обитания;
      учитывая глобальный характер экологических проблем и то, что только общими усилиями можно сохранить окружающую среду и природные богатства;
      признавая важность принципов, утвержденных на Конференции ООН по окружающей среде и развитию;
      выражая уверенность в том, что дух дружбы и солидарности, основанный на общем языке, культуре, традициях и истории создает основу для развития и взаимовыгодного сотрудничества, в области защиты и оздоровления окружающей среды
      согласились о следующем:
 
                               Статья 1
 
      Стороны будут содействовать углублению сотрудничества в области охраны окружающей среды и улучшению условий обитания человека, которое будет осуществляться на основе полного равенства и взаимной выгоды.
 
                               Статья 2
 
      Сотрудничество осуществляется по следующим основным направлениям:
      1. Защита атмосферы, в том числе предупреждение трансграничного загрязнения воздуха.
      2. Обмен опытом в области защиты земель и восстановления деградированных почв, борьба с опустыниванием.
      3. Защита качества воды, включая ее источники на суше и трансграничные водные пути, а также очистка и удаление сточных вод, образуемых в результате промышленного и сельскохозяйственного производства, жизнедеятельности населенных пунктов.
      4. Определение и осуществление адекватных подходов к размещению отходов, включая управление твердыми отходами.
      5. Запрещение и уведомление о незаконной транспортировке опасных отходов.
      6. Сохранение биологического разнообразия, защита находящихся под угрозой исчезновения видов флоры и фауны, а также уязвимых экологических систем, таких как водноболотные, пустынные и высокогорные, в процессе подготовки планов по управлению природными ресурсами в данном контексте.
      7. Координация экологической политики и деятельности в области межотраслевых отношений, главным образом, в таких отраслях, как промышленность, сельское хозяйство, транспорт, энергетика и туризм в соответствии с принципами устойчивого развития и использованием для этой цели экономических инструментов и финансовых механизмов.
      8. Административные, финансовые и законодательные мероприятия с целью усовершенствования природоохранной политики и развития экологических организаций.
      9. Мониторинг и использование методов измерения, включая использование экологических информационных систем.
      10. Использование и обмен природоохранных технологий.
      11. Рациональное использование невосполнимых природных ресурсов.
      12. Оценка воздействия на окружающую среду.
      13. Информирование друг друга, а также третьих сторон, если это необходимо, о возникновении или возможности возникновения экологических опасных явлений и катастроф, совместное участие в их предупреждении и ликвидации.
      14. Гармонизация национальных подходов к проблемам охраны окружающей среды с учетом международной экологической политики и практики, исследования возможности совместных действий в этом направлении на региональном и глобальном уровнях.
 
                               Статья 3
 
      Стороны в качестве приоритетных для осуществления совместной разработки определяют следующие программы:
      1. Обмен информацией и данными в области научных исследований, разработки экологической политики, законодательства, практической деятельности в области охраны окружающей среды и использовании экологически безопасных технологий.
      2. Организация совместных встреч, с участием экспертов и представителей Сторон по проблемам, отраженным в настоящем Соглашении.
      3. Организация технических симпозиумов, конференций и семинаров на основе взаимной выгоды для Сторон.
      4. Подготовка и выполнение совместных программ обучения с целью подготовки квалифицированных экспертов в упомянутых областях сотрудничества и обмен специалистами в рамках этой работы.
      5. Оказание, при необходимости, помощи одной из Сторон с целью выполнения работ, указанных в статье 2 данного Соглашения.
 
                               Статья 4
 
      В целях реализации настоящего Соглашения каждая Сторона определит правительственное ведомство в качестве координатора деятельности по настоящему Соглашению. Каждый координатор будет рассматривать специальные меры и программы сотрудничества, формировать состав и участие организаций, привлекаемых к выполнению этих программ, и, соответственно, давать рекомендации Сторонам по предмету настоящего Соглашения. Координаторы могут связываться и встречаться друг с другом в случае необходимости для осуществления целей настоящего Соглашения.
 
                               Статья 5
 
      Стороны могут пригласить научные организации, частные фирмы и неправительственные организации принять участие в работах по сотрудничеству в рамках этого Соглашения.
 
                               Статья 6
 
      Любая Сторона на основе взаимной договоренности может передать результаты своего сотрудничества третьей стороне. Во время обмена информацией Стороны должны учитывать положения существующего законодательства, права третьей стороны и международные обязательства. Использование конфиденциальной (с государственной или коммерческой точки зрения) информации подлежит особой договоренности.
 
                               Статья 7
 
      Настоящее Соглашение не затрагивает прав и обязательств, вытекающих для Сторон из других заключенных ими международных соглашений.
 
                               Статья 8
 
      Любой спор, который может возникнуть при интерпретации или выполнении этого Соглашения, разрешается путем переговоров между Сторонами.
 
                               Статья 9
 
      Настоящее Соглашение вступает в силу с даты уведомления обеими Сторонами о выполнении внутренних государственных процедур, предусмотренных их законодательством.
 
      Настоящее Соглашение заключено сроком на 5 лет. Его действие будет продлеваться автоматически на следующий пятилетний период, если ни одна из Сторон не заявит о своем желании денонсировать его путем письменного уведомления другой стороны не менее, чем за шесть месяцев до истечения пятилетнего периода.

 

     В случае денонсации настоящего Соглашения, любая программа

сотрудничества, подписанная на его основе, сохраняет свою силу до

истечения срока ее действия.

     Совершено в г. Анкара 4 марта 1997 года в 2-х экземплярах каждый

на казахском и турецком языках, причем все тексты имеют одинаковую

силу.


     За Правительство                За Правительство

     Республики Казахстан            Турецкой Республики







Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Түрiк Республикасының Үкiметi арасындағы Қоршаған ортаны қорғау саласындағы ынтымақтастық туралы келiсiмдi бекiту туралы

Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң қаулысы 1997 жылғы 11 маусымдағы N 947

 


     Қазақстан Республикасының Үкiметi қаулы етедi:

     1. 1997 жылғы 4 наурызда Анкара қаласында қол қойылған

Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Түрiк Республикасының Үкiметi

арасындағы Қоршаған ортаны қорғау саласындағы ынтымақтастық туралы

келiсiм бекiтiлсiн.

     2. Қазақстан Республикасының Сыртқы iстер министрлiгi

Қазақстан Республикасы Үкiметiнiң қабылдаған шешiмi туралы Түрiк

Тарабын белгiленген тәртiппен хабарландырсын.


     Қазақстан Республикасының

          Премьер-Министрi


           Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Түрiк

        Республикасының Үкiметi арасындағы Қоршаған ортаны

            қорғау саласындағы ынтымақтастық туралы

                            КЕЛIСIМ



 
       Бұдан әрi қарай "Тараптар" деп аталатын Қазақстан Республикасының Үкiметi мен Түрiк Республикасының Үкiметi,
      климаттық және табиғи жағдайлардың ұқсастығын және екi мемлекеттiң арасындағы жан-жақты тығыз байланыстарды есепке ала отырып;
      қазiргi және болашақ ұрпақ алдында ғаламдық дағдарысты, экологиялық күйзелiстi, апаттарды және экологиялық зиянсыз тiршiлiк ортасын құрудағы табиғи ортаның азуын болдырмау өз жауапкершiлiктерiн сезiне отырып;
      экологиялық проблемалардың ғаламдық сипатын есепке ала отырып, қоршаған ортаны және табиғи байлықтарды оған тек қана жалпы күш салып сақтап қалуға болатынын ескере отырып;
      қоршаған орта және даму жөнiндегi БҰҰ конференциясында бекiтiлген қағидаттарының маңыздылығын мойындай отырып;
      ортақ тiлiмiзге, мәдениетiмiзге, дәстүрiмiз бен тарихымызға

 

негiзделген достық пен ынтымақтастықтың рухы даму саласында, қоршаған

ортаны қорғау мен қалпына келтiрудi өзара тиiмдi ынтымақтастық үшiн

негiз жасайды деп сенiмдiлiк бiлдiре отырып;

     төмендегiлер жайында келiстi:


                                   1-бап


     Тараптар теңдiк пен өзара тиiмдiлiктiң негiзiнде жүзеге асырылып,

қоршаған ортаны қорғау және адамдардың тiршiлiк ортасының жағдайын

жақсарту саласындағы ынтымақтастықты тереңдете түсуге жәрдемдеседi.


                                  2-бап


     Ынтымақтастық келесi негiзгi бағыттарда жүзеге асырылады:

     1. Атмосфераны қорғау, оның iшiнде шекаралық ауаның ластануының

алдын алу.

     2. Жердi қорғау және тозған жердi қайтадан өңдеу, шөлейттенумен

күресу саласындағы тәжiрибелермен алмасу.


 
       3. Құрлықтағы су көздерi мен шекаралық су жолдарын қоса алғанда, сулардың тазалығын қорғау, сондай-ақ өнеркәсiптiк және ауылшаруашылық өндiрiсiнiң, елдi мекендердiң тiршiлiгi нәтижесiнде пайда болатын ағын суларды тазарту және сақтау.
      4. Қатты қалдықтарды меңгерудi қоса алғанда, қалдықтарды орналастырудың бара-бар тәсiлiн табуды анықтау және жүзеге асыру.
      5. Қауiптi қалдықтардың заңсыз тасымалдануына тыйым салу және ол жөнiнде хабарлау.
      6. Флора мен фаунаның биологиялық әртүрлiлiгiн сақтау, жоғалып кету қаупi бар түрлердi сақтау, сондай-ақ осы контекстегi табиғи ресурстарды басқару жөнiндегi жоспарларды дайындау процесiнде батпақты су, шөл және биiк таулы жерлер сияқты экологиялық жүйелерiнiң осал жерiн қорғау.
      7. Осы мақсаттар үшiн экономикалық құралдарды және қаржы механизмдерiн тұрақты дамытуға және пайдалану қағидаттарына, ең алдымен, өнеркәсiп, ауылшаруашылығы, көлiк, энергетика және туризм салаларындағы салааралық қатынастар саласындағы экологиялық саясаттар мен iс-қимылдарды үйлестiру.
      8. Табиғатты қорғау саясатын дамыту және экологиялық ұйымдарды жетiлдiру мақсатында әкiмшiлiк, қаржы және заңды шаралар.
      9. Экологиялық ақпарат жүйесiн пайдалануды қоса алғанда мониторинг және өлшеу әдiстерiн пайдалану.
      10. Табиғатты қорғау технологияларын пайдалану және алмасу.
      11. Орнын толтыруға келмейтiн табиғи ресурстарды ұтымды пайдалану.
      12. Қоршаған ортаға ықпал жасауға баға беру.
      13. Егер ол қажет болса, сондай-ақ үшiншi жаққа экологиялық қауiптi көрiнiстердiң және апаттардың басталуы мүмкiндiгiн немесе пайда болуын, олардың алдын алу мен сақтандыруға бiрлесiп қатысу туралы бiр-бiрiне мәлiмет беру.
      14. Халықаралық экологиялық саясаттар пен практикаларды, есепке ала отырып, қоршаған ортаны қорғау проблемаларына Ұлттық тәсiлдердi сай келтiру, осы бағыттардағы бiрлескен iс-қимылдардың қолайсыз жағдайларын аймақтық және ғаламдық деңгейде зерттеу.
 
                                3-бап
 
      Тараптар бiрлескен әзiрлемелердi жүзеге асыру үшiн басымдықтар ретiнде мынадай бағдарламаларды белгiлейдi:
      1. Ғылыми зерттеулер, экологиялық саясат әзiрлемелерi, заң шығару салаларында қоршаған ортаны қорғау және экологиялық қауiпсiз технологияларды пайдалану саласындағы практикалық қызметке ақпараттар мен мәлiметтер алмасу.
      2. Осы Келiсiмде көрсетiлген проблемалар бойынша Тараптардың өкiлдерiнiң және сарапшыларының қатысуымен бiрлескен кездесулер ұйымдастыру.
      3. Тараптар үшiн өзара тиiмдi негiзде техникалық симпозиумдар, конференциялар мен семинарлар ұйымдастыру.
      4. Аталған ынтымақтастық салаларын бiлiктi сарапшылар даярлау мақсатында бiрлескен бағдарламаларды әзiрлеу, орындау және осы жұмыс шеңберiнде мамандар алмасу.
      5. Осы Келiсiмнiң 2-бабында көрсетiлген жұмыстарды орындау мақсатында, қажет болған жағдайда, Тараптардың бiреуiне көмек көрсету.
 

                                 4-бап



 
 
       Осы Келiсiмдi жүзеге асыру мақсатында әрбiр Тарап осы Келiсiм бойынша қызметтi үйлестiрушi ретiнде үкiметтiк ведомствоны белгiлейдi. Әрбiр үйлестiрушi арнаулы шаралар мен ынтымақтастықтың бағдарламаларын қарастыратын, осы бағдарламаларды орындауға тартылатын ұйымдардың құрамы мен қатысушыларын қалыптастыратын және тиiсiнше Тараптарға осы Келiсiм тақырыбы бойынша ұсыныстар беретiн болады. Үйлестiрушiлер осы Келiсiм мақсаттарын жүзеге асыру үшiн, қажет болған жағдайларда, бiр-бiрiмен байланыс жасап, кездесе алады.
 

                                 5-бап



 
 
       Тараптар осы Келiсiм шеңберiнде ынтымақтастық бойынша жұмыстарға

 

қатысуға ғылыми ұйымдарды, жеке фирмаларды және үкiметтiк емес

ұйымдарды шақыра алады.


                                  6-бап


     Кез келген Тарап өзара келiсiм негiзiнде өз ынтымақтастығының

нәтижелерiн үшiншi тарапқа бере алады. Тараптар ақпараттар алмасу

кезiнде, үшiншi тараптың қолданыстағы заңдарының құқығының ережелерiн

және халықаралық мiндеттемелерiн ескерулерi тиiс. Құпия (мемлекеттiк

немесе коммерциялық тұрғыдағы) ақпараттарды пайдалану ерекше

келiсiлуi керек.


                                   7-бап


     Осы Келiсiмнiң Тараптар үшiн, олар жасасқан басқа да халықаралық

келiсiмдерден туындайтын құқықтары мен мiндеттемелерiне қатысы жоқ.


                                   8-бап



 
       Осы Келiсiмдi орындау немесе талдап-түсiндiру кезiнде туындауы мүмкiн кез келген дау Тараптар арасындағы келiссөздер арқылы шешiледi.
 

                                   9-бап



 
 
       Осы Келiсiм олардың заңдарында көзделген, iшкi мемлекеттiк процедураларды орындағандары туралы екi Тараптың да хабарлаған күнiнен бастап күшiне енедi.
      Осы Келiсiм 5 жыл уақытқа жасалынады. Оның қолданысы, егер тараптардың ешқайсысы да оны өзiнiң бұзғысы келетiнi туралы екiншi Тарапқа, оны бес жылдық мерзiм бiткенге дейiн, алты айдан кем емес уақыт iшiнде жазбаша түрде хабарламаса, келесi бес жылдық мерзiмге өздiгiнен ұзартылатын болады.
      Осы Келiсiм бұзылған жағдайда оның негiзiнде қол қойылған ынтымақтастықтың кез келген бағдарламасы өзiнiң қолданыс мерзiмi аяқталғанға дейiн өз күшiн сақтайды.
      Анкара қаласында 1997 жылғы 4 наурызда 2 данада әрқайсысы, қазақ және түрiк тiлдерiнде жасалды, сондай-ақ мәтiндерiнiң күшi бiрдей.
 

     Қазақстан Республикасының         Түрiк Республикасының

          Үкiметi үшiн                       Үкiметi үшiн