О применении судами п.1 статьи 386 и п.3 статьи 387 ГПК Республики Казахстан

Постановление Пленума Верховного Суда Республики Казахстан от 20 декабря 1999 года № 21 Утратило силу - постановлением Пленума Верховного Суда РК от 30 июня 2000 г. N 9 ~P00009S

В связи с вопросами, возникшими при применении судами п.1 статьи 386 и п.3 статьи 387 K990411_ ГПК РК, Пленум Верховного Суда Республики Казахстан постановляет:
1. Обратить внимание судов надзорной инстанции на то, что в соответствии с пунктом 3 статьи 387 K990411_ ГПК основанием к пересмотру в порядке надзора вступивших в законную силу решения, определения, постановления суда является только существенное нарушение судом норм материального либо процессуального права.
К таким нарушениям относится неправильное применение норм материального права, указанное в статье 365 K990411_ ГПК, повлекшее вынесение незаконного судебного акта, а также нарушение норм процессуального права: рассмотрение дела судьей, не имеющим право на рассмотрение этого дела, несоблюдение норм ГПК о языке судопроизводства, разрешение судом вопроса о правах и обязанностях лиц, не привлеченных к участию в деле, отсутствие в судебном акте подписи судьи или подписание его не тем судьей, который указан в судебном акте, отсутствие в деле протокола судебного заседания.
При наличии других процессуальных нарушений правильное по существу решение, определение или постановление суда не может быть пересмотрено по одним лишь формальным соображениям.
2. Неполнота в исследовании доказательств, связанная с последствиями процессуальной деятельности сторон, не может считаться нарушением, влекущим пересмотр судебных актов в порядке надзора, если суд принял предусмотренные законом меры для правильного разрешения дела.
3. Рассмотрение дела в отсутствие кого-либо из лиц, участвующих в деле, не извещенных о времени и месте судебного заседания, влечет пересмотр судебного акта в порядке надзора, если это предопределило вынесение незаконного решения.
4. Если имеется заключение членов президиума областного или

приравненного к нему суда об отсутствии оснований для пересмотра 
вступившего в законную силу решения, определения, постановления районного 
и приравненного к нему суда, а по итогам рассмотрения повторной надзорной 
жалобы в Верховном Суде судьей судебной коллегии либо членами президиума 
составлено заключение о пересмотре этих судебных актов, то в соответствии 
с п.1 статьи 386  

K990411_

  ГПК оно для рассмотрения жалобы направляется с 
делом в президиум областного и приравненного к нему суда.

 Председатель Верховного Суда
 Республики Казахстан 
  
 Секретарь Пленума,
 Судья Верховного Суда 
 Республики Казахстан
      
      

Соттардың Қазақстан Республикасы АІЖК-нің 386-бап 1-бөлігін және 387-бап 3-бөлігін қолдануы туралы

Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумы 1999 жылғы 20 желтоқсандағы N 21 Қаулысы. Күші жойылды - ҚР Жоғарғы Соты Пленумының 30.06.2000 N 9 қаулысымен.

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Жоғарғы Соты Пленумының 30.06.2000 N 9 қаулысымен.

Соттардың ҚР АІЖК-нің 386-бап 1-бөлігін және 387-бап 3-бөлігін қолдануы кезінде туындайтын мәселелерге байланысты Қазақстан Республикасы Жоғарғы Сотының Пленумы қаулы етеді:

1. ҚР АІЖК-нің 387-бап 3-бөлігіне сәйкес материалдық не іс жүргізу құқық нормаларының тек едәуір бұзылуы соттың заңды күшіне енген сот шешімдерін, ұйғаруларын, қаулыларын қадағалау тәртібінде қайта қарауға негіз болып табылатынына қадағалау сатысындағы соттардың назары аударылсын.

Бұндай бұзушылықтарға заңсыз сот актісін шығаруға әкеліп соқтыратын АІЖК-нің 365-бабында көрсетілген материалдық құқық нормаларын дұрыс қолданбау, сондай-ақ процессуалдық құқық нормаларын бұзушылықтар: істі оны қарауға құқы жоқ судьяның қарауы, АІЖК-нің сот ісін жүргізу тілі туралы нормаларының сақталмауы, соттың іске қатысуға шақырылмаған адамдардың құқықтары мен міндеттері туралы мәселесін шешуі, сот актісінде судья қолының болмауы немесе сот актісінде көрсетілген емес, басқа судьяның қол қоюы, істе сот мәжілісі хаттамасының болмауы жатады.

Басқа процессуалдық бұзушылықтар орын алған жағдайда соттың маңызы бойынша дұрыс шешімін, ұйғаруын немесе қаулысын тек қана формалдық пікірлер бойынша қайта қарауға болмайды.

2. Тараптардың процессуалдық қызметі салдарымен байланысты зерттеу кезіндегі дәлелдердің толық болмауы, егер сот істі дұрыс шешу үшін заңмен көзделген шараларды қолданса, онда ол сот актілерін қадағалау тәртібімен қайта қарауға әкеп соқтыратын бұзушылық болып танылмайды.

3. Іске қатысушы адамдардың бірінің, сот мәжілісінің уақыты мен орны туралы хабардар етілмей, істі қарауға қатыспай қалуы, егер бұл заңсыз шешім шығаруға себеп болса, сот актісін қадағалау тәртібінде қайта қарауға әкеп соқтырады.

4. Егер облыстық немесе оған теңестірілген сот төралқасы мүшелерінің аудандық және оған теңестірілген соттың заңды күшіне енген шешімін, ұйғаруын, қаулысын қайта қарауға негіз жоқ деген қорытындысы болса, ал Жоғарғы Соттың сот алқасының судьясы немесе төралқасы мүшелері қайта

жазылған қадағалау шағымын қарау нәтижесінде сот актісін қайта қарау

туралы қорытынды жасаса, онда ол АІЖК-нің 368-бабының 1-тармағына сәйкес

шағымды қарау үшін іспен бірге облыстық немесе оған теңестірілген сот

төралқасына жіберіледі.

Қазақстан Республикасы

Жоғарғы Сотының төрағасы

Қазақстан Республикасы

Жоғарғы Сотының судьясы,

Пленум хатшысы

Оқығандар:

Қобдалиева Н.М.

Орынбекова Д.К.