О подписании Конвенции между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал

Указ Президента Республики Казахстан от 2 декабря 2003 года N 1239

      С целью углубления двусторонних связей и создания правовой основы для дальнейшего развития экономических отношений между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой постановляю:

      1. Одобрить прилагаемый проект Конвенции между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал.

      2. Уполномочить Коржову Наталью Артемовну - Министра финансов Республики Казахстан подписать от имени Республики Казахстан Конвенцию между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал, разрешив вносить в нее изменения и дополнения, не имеющие принципиального характера.  <*>
     Сноска. В пункт 2 внесены изменения Указом Президента РК от 26 июля 2006 года N  156 .

      3. Настоящий Указ вступает в силу со дня подписания.

       Президент
      Республики Казахстан

Приложение      
к Указу Президента  
Республики Казахстан 
от 2 декабря 2003 года
N 1239 


  Конвенция
между Республикой Казахстан и Словацкой Республикой
об избежании двойного налогообложения и
предотвращении уклонения от налогообложения
в отношении налогов на доход и капитал

      Республика Казахстан и Словацкая Республика,
      желая заключить Конвенцию об избежании двойного налогообложения и предотвращении уклонения от налогообложения в отношении налогов на доход и капитал,
      договорились о нижеследующем:


  Статья 1
Лица, к которым применяется Конвенция

      Настоящая Конвенция применяется к лицам, которые являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.


  Статья 2
Налоги, на которые распространяется Конвенция

      1. Настоящая Конвенция применяется к налогам на доход и капитал, взимаемым от имени Договаривающегося Государства или его административных подразделений, или местных органов власти, независимо от метода их взимания.
      2. Налогами на доходы и капитал считаются все виды налогов, взимаемые с общей суммы дохода, общей суммы капитала или отдельных элементов дохода или капитала, включая налоги на доходы от отчуждения движимого или недвижимого имущества, налоги, взимаемые с общей суммы жалованья или заработной платы, выплачиваемых предприятиями, а также налоги на прирост стоимости имущества.
      3. Существующими налогами, на которые распространяется настоящая Конвенция, являются в частности:
      a) в Республике Казахстан:
      (i) корпоративный подоходный налог;
      (ii) индивидуальный подоходный налог;
      (iii) налог на имущество;
      (далее именуемые как "Казахстанский налог");
      b) в Словацкой Республике:
      (i) налог на доход физических лиц;
      (ii) налог на доход юридических лиц;
      (iii) налог на недвижимое имущество;
      (далее именуемые как "Словацкий налог").
      4. Настоящая Конвенция также применяется к любым идентичным или по существу аналогичным налогам, которые будут взиматься после даты подписания настоящей Конвенции в дополнение к существующим налогам или вместо них. Компетентные органы Договаривающихся Государств уведомят друг друга о любых существенных изменениях в их соответствующем налоговом законодательстве.


  Статья 3
Общие определения

      1. Для целей настоящей Конвенции, если из контекста не вытекает иное:
      a) термины:
      (i) "Казахстан" означает Республику Казахстан, и при использовании в географическом смысле термин "Казахстан" включает территориальные воды, а также исключительную экономическую зону и континентальный шельф, в которых Казахстан может для определенных целей осуществлять суверенные права и юрисдикцию в соответствии с международным правом и в которых применяется налоговое законодательство Республики Казахстан;
      (ii) "Словакия" означает Словацкую Республику и при использовании в географическом смысле означает ее территорию, в пределах которой Словацкая Республика осуществляет свои суверенные права и юрисдикцию в соответствии с положениями международного права;
      b) термины "Договаривающееся Государство" и "другое Договаривающееся Государство" означают Казахстан или Словакию в зависимости от контекста;
      c) термин "лицо" включает физическое лицо, компанию и любое другое объединение лиц;
      d) термин "компания" означает любое корпоративное объединение или любую экономическую единицу, которая для целей налогообложения рассматривается как корпоративное объединение;
      e) термины "предприятие Договаривающегося Государства" и "предприятие другого Договаривающегося Государства" означают соответственно предприятие, управляемое резидентом Договаривающегося Государства, и предприятие, управляемое резидентом другого Договаривающегося Государства;
      f) термин "международная перевозка" означает любую перевозку морским, воздушным или автомобильным транспортом, эксплуатируемым предприятием Договаривающегося Государства, кроме случаев, когда морской, воздушный или автомобильный транспорт эксплуатируется исключительно между пунктами в другом Договаривающемся Государстве;
      g) термин "компетентный орган" означает:
      (i) в Казахстане: Министерство финансов или его уполномоченного представителя;
      (ii) в Словакии: Министра финансов или его уполномоченного представителя;
      h) термин "национальное лицо" означает:
      (i) любое физическое лицо, имеющее гражданство Договаривающегося Государства;
      (ii) любое юридическое лицо, товарищество или ассоциацию, получивших такой статус на основании действующего законодательства Договаривающегося Государства.
      2. При применении в любое время настоящей Конвенции Договаривающимся Государством любой термин, не определенный в ней, имеет то значение, если из контекста не вытекает иное, которое он имеет в это время по законодательству этого Государства в отношении налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция.


  Статья 4
Резидент

      1. Для целей настоящей Конвенции термин "резидент Договаривающегося Государства" означает любое лицо, которое по законодательству этого Государства подлежит в нем налогообложению на основании его местожительства, резидентства, места управления или любого другого критерия аналогичного характера, а также включает Договаривающееся Государство и любое его административное подразделение или местный орган власти. Этот термин, однако, не включает любое лицо, которое подлежит налогообложению в этом Государстве только в отношении дохода из источников в этом Государстве или капитала, находящегося в нем.
      2. Если в соответствии с положениями пункта 1 физическое лицо является резидентом обоих Договаривающихся Государств, то его статус определяется следующим образом:
      a) оно считается резидентом Государства, в котором оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем; если оно располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем в обоих Договаривающихся Государствах, оно считается резидентом Государства, в котором оно имеет наиболее тесные личные и экономические связи (центр жизненных интересов);
      b) если Государство, в котором оно имеет центр жизненных интересов, не может быть определено или если оно не располагает имеющимся в его распоряжении постоянным жилищем ни в одном из Договаривающихся Государств, оно считается резидентом того Государства, в котором оно обычно проживает;
      c) если оно обычно проживает в обоих Государствах или ни в одном из них, оно считается резидентом Государства, гражданином которого оно является;
      d) если статус резидента не может быть определен в соответствии с подпунктами а)-с), компетентные органы Договаривающихся Государств решают данный вопрос по взаимному согласию.
      3. Если в соответствии с положениями пункта 1 лицо, иное чем физическое лицо, является резидентом обоих Договаривающихся Государств, тогда оно считается резидентом Государства, в котором находится место его фактического управления.


  Статья 5
Постоянное учреждение

      1. Для целей настоящей Конвенции термин "постоянное учреждение" означает постоянное место деятельности, через которое полностью или частично осуществляется предпринимательская деятельность предприятия.
      2. Термин "постоянное учреждение", в частности, включает:
      а) место управления;
      b) отделение;
      с) контору;
      d) фабрику;
      е) мастерскую;
      f) и рудник, нефтяную или газовую скважину, карьер или любое другое место добычи природных ресурсов.
      3. Термин "постоянное учреждение" также включает:
      а) строительную площадку или строительный, монтажный или сборочный объект, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, но только если такая площадка или объект существуют в течение более чем 9 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 9 месяцев;
      b) и установку или сооружение, используемые для разведки природных ресурсов, или услуги, связанные с наблюдением за выполнением этих работ, или буровую установку, или судно, используемые для разведки природных ресурсов, но только если такое использование длится в течение более чем 6 месяцев или такие услуги оказываются в течение более чем 6 месяцев;
      с) и оказание услуг, включая консультационные услуги, резидентами через служащих или другой персонал, нанятый резидентами для таких целей, но только если деятельность такого характера продолжается (для такого или связанного с ним проекта) в пределах страны в течение периода или периодов, составляющих в общей сложности более чем 6 месяцев в любом периоде продолжительностью 12 месяцев.
      4. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, термин "постоянное учреждение" не рассматривается как включающий:
      а) использование сооружений исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки товаров или изделий, принадлежащих предприятию;
      b) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей хранения, демонстрации или доставки;
      c) содержание запасов товаров или изделий, принадлежащих предприятию, исключительно для целей переработки другим предприятием;
      d) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей закупки товаров или изделий или для сбора информации для предприятия;
      e) содержание постоянного места деятельности исключительно для целей осуществления для предприятия любой другой деятельности подготовительного или вспомогательного характера;
      f) содержание постоянного места деятельности исключительно для осуществления любой комбинации видов деятельности, перечисленных в подпунктах от а) до е) включительно, при условии, что совокупная деятельность постоянного места деятельности, возникающая в результате такой комбинации, имеет подготовительный или вспомогательный характер.
      5. Несмотря на положения пунктов 1 и 2, если лицо, иное чем агент с независимым статусом, к которому применяется пункт 6, действует от имени предприятия и имеет, и обычно использует в Договаривающемся Государстве полномочия заключать контракты от имени предприятия, то это предприятие рассматривается как имеющее постоянное учреждение в этом Государстве в отношении любой деятельности, которую это лицо предпринимает для предприятия, если только его деятельность не ограничивается видами деятельности, упомянутыми в пункте 4, которые, если и осуществляются через постоянное место деятельности, не превращают это постоянное место деятельности в постоянное учреждение согласно положениям этого пункта.
      6. Предприятие не рассматривается как имеющее постоянное учреждение в Договаривающемся Государстве только потому, что оно осуществляет предпринимательскую деятельность в этом Государстве через брокера, комиссионера или любого другого агента с независимым статусом при условии, что такие лица действуют в рамках своей обычной деятельности.
      7. Тот факт, что компания, являющаяся резидентом Договаривающегося Государства, контролирует или контролируется компанией, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства или которая осуществляет предпринимательскую деятельность в этом другом Государстве (либо через постоянное учреждение, либо иным образом), сам по себе не превращает одну из этих компаний в постоянное учреждение другой.


  Статья 6
Доходы от недвижимого имущества

      1. Доходы, получаемые резидентом Договаривающегося Государства от недвижимого имущества (включая доходы от сельского или лесного хозяйства), находящегося в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Термин "недвижимое имущество" имеет то значение, которое он имеет по законодательству Договаривающегося Государства, в котором находится рассматриваемое имущество. Термин в любом случае включает имущество, вспомогательное по отношению к недвижимому имуществу, скот и оборудование, используемые в сельском и лесном хозяйстве, права, к которым применяются положения законодательства в отношении земельной собственности, узуфрукт недвижимого имущества и права на переменные или фиксированные платежи в качестве компенсации за разработку или право на разработку минеральных запасов, источников и других природных ресурсов. Морской, воздушный и автомобильный транспорт не рассматриваются в качестве недвижимого имущества.
      3. Положения пункта 1 применяются к доходу, полученному от прямого использования, сдачи в аренду или использования недвижимого имущества в любой другой форме.
      4. Положения пунктов 1 и 3 также применяются к доходу от недвижимого имущества предприятия и к доходу от недвижимого имущества, используемого для оказания независимых личных услуг.


  Статья 7
Прибыль от предпринимательской деятельности

      1. Прибыль предприятия Договаривающегося Государства облагается налогом только в этом Государстве, если только предприятие не осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение. Если предприятие осуществляет предпринимательскую деятельность как сказано выше, то прибыль предприятия может облагаться налогом в другом Государстве, но только та ее часть, которая относится к:
      а) такому постоянному учреждению;
      b) продажам в этом другом Государстве товаров или изделий, которые совпадают или схожи с товарами или изделиями, которые продаются через такое постоянное учреждение;
      c) или другой предпринимательской деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве, которая по своему характеру совпадает или схожа с предпринимательской деятельностью, осуществляемой через такое постоянное учреждение.
      2. С учетом положений пункта 3, если предприятие Договаривающегося Государства осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное там постоянное учреждение, то в каждом Договаривающемся Государстве к этому постоянному учреждению относится прибыль, которую оно могло бы получить, если бы оно было обособленным и отдельным предприятием, занятым такой же или аналогичной деятельностью, при таких же или аналогичных условиях и действовало в полной независимости от предприятия, постоянным учреждением которого оно является.
      3. При определении прибыли постоянного учреждения допускается вычет расходов, которые понесены для целей постоянного учреждения, включая управленческие и общеадминистративные расходы независимо от того, понесены они в Государстве, в котором расположено постоянное учреждение, или в другом месте. В любом случае такие расходы не могут включать какие-либо суммы, выплаченные постоянным учреждением головному предприятию или любому из его филиалов, такие, как роялти, гонорары или другие схожие платежи в возврат за использование патентов или других прав, таких, как выплата комиссионных за предоставленные специальные услуги или за менеджмент (кроме компенсации расходов, которые действительно понесены постоянным учреждением) или проценты на сумму, ссуженную предприятием постоянному учреждению.
      4. По мере того, что определение в Договаривающемся Государстве прибыли, относящейся к постоянному учреждению на основе пропорционального распределения общей суммы прибыли предприятия его различным подразделениям, является обычной практикой, ничто в пункте 2 не мешает Договаривающемуся Государству определять налогооблагаемую прибыль посредством такого распределения, как это диктуется практикой. Однако выбранный метод пропорционального распределения должен давать результаты, соответствующие принципам, содержащимся в настоящей статье.
      5. Не зачисляется какая-либо прибыль постоянному учреждению на основании лишь закупки этим постоянным учреждением товаров или изделий для предприятия.
      6. Если прибыль включает виды доходов, о которых отдельно говорится в других статьях настоящей Конвенции, то положения этих статей не затрагиваются положениями настоящей статьи.
      7. Для целей предыдущих пунктов прибыль, относящаяся к постоянному учреждению, определяется одинаковым способом из года в год, если не имеется достаточных и веских причин для изменения такого порядка.


  Статья 8
Международные перевозки

      1. Прибыль, полученная резидентом Договаривающегося Государства от эксплуатации морского, воздушного и автомобильного транспорта в международной перевозке, облагается налогом только в этом Государстве.
      2. Положения пункта 1 применяются также к прибыли от участия в пуле, совместном предприятии или международной организации по эксплуатации транспортных средств.


  Статья 9
Ассоциированные предприятия

      1. Если:
      а) предприятие Договаривающегося Государства прямо или косвенно участвует в управлении, контроле или капитале предприятия другого Договаривающегося Государства,
      b) или одни и те же лица прямо или косвенно участвуют в управлении, контроле или капитале предприятия Договаривающегося Государства и предприятия другого Договаривающегося Государства

      
      и в любом случае между двумя предприятиями в их коммерческих или финансовых взаимоотношениях создаются или устанавливаются условия, отличные от тех, которые имели бы место между двумя независимыми предприятиями, то любая прибыль, которая могла бы быть начислена одному из них, но из-за наличия этих условий не была ему начислена, может быть включена в прибыль этого предприятия и, соответственно, обложена налогом.
      2. Если Договаривающееся Государство включает в прибыль предприятия этого Государства и, соответственно, облагает налогом прибыль, по которой предприятие другого Договаривающегося Государства облагается налогом в этом другом Государстве, и прибыль, таким образом включенная, является прибылью, которая была бы начислена предприятию первого упомянутого Государства, если бы взаимоотношения между двумя предприятиями были бы такими, которые существуют между независимыми предприятиями, тогда это другое Государство сделает соответствующую корректировку суммы взимаемого с такой прибыли налога. При определении такой корректировки должны быть учтены другие положения настоящей Конвенции и компетентные органы Договаривающихся Государств должны при необходимости консультироваться друг с другом.


  Статья 10
Дивиденды

      1. Дивиденды, выплачиваемые компанией, которая является резидентом Договаривающегося Государства, резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Однако такие дивиденды могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, в соответствии с законодательством этого Государства, но если фактический владелец дивидендов является резидентом другого Договаривающегося Государства, то взимаемый таким образом налог не должен превышать:
      a) 10 процентов общей суммы дивидендов, если фактическим владельцем является компания (иная чем партнерство), которая прямо владеет не менее чем 30 процентами капитала компании, выплачивающей дивиденды;
      b) 5 процентов общей суммы дивидендов во всех остальных случаях.
      Положения настоящего пункта не затрагивают налогообложения компании в отношении прибыли, из которой выплачиваются дивиденды.
      3. Термин "дивиденды" при использовании в настоящей статье означает доход от акций или других прав, не являющихся долговыми требованиями, от участия в прибыли, а также доход от других корпоративных прав, который подлежит такому же налоговому регулированию, как доход от акций, в соответствии с законодательством Государства, резидентом которого является компания, распределяющая прибыль.
      4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец дивидендов, будучи резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, резидентом которого является компания, выплачивающая дивиденды, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с находящейся там постоянной базы и холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
      5. Если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, получает прибыль или доход из другого Договаривающегося Государства, это другое Государство не может облагать любым налогом дивиденды, выплачиваемые этой компанией, кроме случаев, когда такие дивиденды выплачиваются резиденту этого другого Государства или когда холдинг, в отношении которого выплачиваются дивиденды, действительно связан с постоянным учреждением или постоянной базой, находящимися в этом другом Государстве, и с нераспределенной прибыли компании не взимается налог на нераспределенную прибыль, даже если выплачиваемые дивиденды или нераспределенная прибыль состоят полностью или частично из дохода, образующегося в этом другом Государстве.
      6. Несмотря на другие положения настоящей Конвенции, если компания, которая является резидентом Договаривающегося Государства, имеет постоянное учреждение в другом Договаривающемся Государстве, прибыль постоянного учреждения может облагаться дополнительным налогом в этом другом Государстве в соответствии с его законодательством, но дополнительный налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 5 процентов суммы такой прибыли после вычета из нее налога на доход, взимаемого в этом другом Государстве.


  Статья 11
Проценты

      1. Проценты, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Однако такие проценты могут также облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем процентов, то взимаемый таким образом налог не должен превышать 10 процентов от общей суммы процентов.
      3. Несмотря на положения пункта 2, проценты, возникшие в Договаривающемся Государстве, полученные и фактически принадлежащие Правительству другого Договаривающегося Государства или Центральному банку (Национальному Банку), или какому-нибудь финансовому учреждению, полностью принадлежащему этому Правительству, освобождаются от налога в первом упомянутом Государстве.
      4. Термин "проценты" при использовании в настоящей статье означает доход от долговых требований любого вида, обеспеченных или не обеспеченных залогом и дающих или не дающих право на участие в прибыли должников, и, в частности, доход от правительственных ценных бумаг, и доход от облигаций или долговых обязательств, включая премии и выигрыши по этим ценным бумагам, облигациям или долговым обязательствам. Штрафы за несвоевременные выплаты не рассматриваются в качестве процентов для целей настоящей статьи.
      5. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец процентов, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают проценты, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает в этом другом Государстве независимые личные услуги с расположенной там постоянной базы, и долговое требование, в отношении которого выплачиваются проценты, действительно относится к такому постоянному учреждению или постоянной базе. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
      6. Считается, что проценты возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство, административные подразделения, местные органы власти или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее проценты, независимо от того, является ли оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникла задолженность, по которой выплачиваются проценты, и такие проценты выплачиваются таким постоянным учреждением или постоянной базой, то считается, что такие проценты возникают в Государстве, в котором расположено такое постоянное учреждение или постоянная база.
      7. Если по причине специальных отношений между плательщиком и фактическим владельцем процентов или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма процентов, относящаяся к долговому требованию, на основании которого она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем процентов при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с учетом других положений настоящей Конвенции.


  Статья 12
Роялти

      1. Роялти, возникающие в Договаривающемся Государстве и выплачиваемые резиденту другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Однако такие роялти также могут облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором они возникают, в соответствии с законодательством этого Государства, но если получатель является фактическим владельцем роялти, то налог, взимаемый таким образом, не должен превышать 10 процентов от общей суммы роялти.
      3. Термин "роялти" при использовании в настоящей статье означает платежи любого вида, получаемые в качестве вознаграждения за использование или за предоставление права использования любого авторского права на произведения литературы, искусства или науки, кинематографические фильмы и фильмы или записи, используемые в радио и телевизионных передачах, и другие средства воспроизводства изображения и звука, любой патент, торговую марку, дизайн или модель, план, секретную формулу или процесс, программное обеспечение или за информацию, касающуюся промышленного, коммерческого или научного опыта, и платежи за использование или предоставление права пользования промышленным, коммерческим или научным оборудованием.
      4. Положения пунктов 1 и 2 не применяются, если фактический владелец роялти, являющийся резидентом Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве, в котором возникают роялти, через расположенное там постоянное учреждение или оказывает независимые личные услуги в этом другом Государстве с расположенной там постоянной базы, и право или имущество, в отношении которого выплачиваются роялти, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.
      5. Считается, что роялти возникают в Договаривающемся Государстве, если плательщиком является само это Государство или административное подразделение, или местный орган власти, или резидент этого Государства. Если, однако, лицо, выплачивающее роялти, независимо от того, является оно резидентом Договаривающегося Государства или нет, имеет в Договаривающемся Государстве постоянное учреждение или постоянную базу, в связи с которыми возникло обязательство выплатить роялти, и такие роялти связаны с этим постоянным учреждением или постоянной базой, тогда такие роялти считаются возникшими в Государстве, в котором расположены постоянное учреждение или постоянная база.
      6. Если вследствие особых отношений между плательщиком и фактическим владельцем роялти или между ними обоими и каким-либо другим лицом сумма роялти, относящаяся к использованию, праву или информации, на основании которых она выплачивается, превышает сумму, которая была бы согласована между плательщиком и фактическим владельцем роялти при отсутствии таких отношений, то положения настоящей статьи применяются только к последней упомянутой сумме. В таком случае избыточная часть платежа подлежит налогообложению в соответствии с законодательством каждого Договаривающегося Государства с должным учетом других положений настоящей Конвенции.


  Статья 13
Доходы от прироста стоимости имущества

      1. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения недвижимого имущества, о котором говорится в статье 6, расположенного в другом Договаривающемся Государстве, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения:
      a) акций основного капитала компании, стоимость которых в основном и прямо или косвенно состоит из недвижимого имущества, расположенного в другом Государстве,
      b) или доли в партнерстве, трасте или имуществе, стоимость процентов которого в основном и прямо или косвенно состоит из недвижимого имущества, расположенного в другом Государстве, или из акций, упомянутых в подпункте а) выше,
      могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      3. Доходы от отчуждения движимого имущества, составляющего часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или от движимого имущества, относящегося к постоянной базе, находящейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, включая такие доходы от отчуждения такого постоянного учреждения (отдельно или вместе со всем предприятием) или такой постоянной базы, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.
      4. Доходы, полученные резидентом Договаривающегося Государства от отчуждения морского, воздушного или автомобильного транспорта, эксплуатируемого в международной перевозке, или движимого имущества, связанного с эксплуатацией такого морского, воздушного или автомобильного транспорта, облагаются налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      5. Доходы от отчуждения любого имущества, иного чем то, о котором говорится в предыдущих пунктах настоящей статьи, облагаются налогом только в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является лицо, отчуждающее имущество.


  Статья 14
Независимые личные услуги

      1. Доход, полученный физическим лицом, являющимся резидентом Договаривающегося Государства, в отношении профессиональных услуг или другой деятельности независимого характера, облагается налогом только в этом Государстве, за исключением следующих условий, когда такой доход может также облагаться налогом в другом Договаривающемся Государстве:
      a) если оно имеет постоянную базу на регулярной основе в другом Договаривающемся Государстве для целей осуществления своей деятельности; в таком случае облагается налогом только та часть дохода, которая относится к этой постоянной базе;
      b) или если оно присутствует в другом Договаривающемся Государстве в течение периода или периодов, превышающих в общей сложности 183 дня или более в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году; в таком случае облагается налогом только та часть дохода, которая получена от его деятельности, осуществляемой в этом другом Государстве.
      2. Термин "профессиональные услуги", в частности, включает независимую научную, литературную, артистическую, образовательную или преподавательскую деятельность, а также независимую деятельность врачей, стоматологов, юристов, инженеров, архитекторов и бухгалтеров.


  Статья 15
Зависимые личные услуги

      1. С учетом положений статей 16, 18 и 19 жалованье, заработная плата и другие подобные вознаграждения, полученные резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, облагаются налогом только в этом Государстве, если только работа по найму не выполняется в другом Договаривающемся Государстве. Если работа по найму выполняется таким образом, такое вознаграждение, полученное в связи с этим, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Несмотря на положения пункта 1, вознаграждение, полученное резидентом Договаривающегося Государства в связи с работой по найму, выполняемой в другом Договаривающемся Государстве, облагается налогом только в первом упомянутом Государстве, если:
      a) получатель находится в другом Государстве в течение периода или периодов, не превышающих в общей сложности 183 дня в любом двенадцатимесячном периоде, начинающемся или оканчивающемся в соответствующем налоговом году,
      b) и вознаграждение выплачивается нанимателем или от имени нанимателя, не являющегося резидентом другого Государства,
      c) и вознаграждение не выплачивается постоянным учреждением или постоянной базой, которую наниматель имеет в другом Государстве.
      3. Несмотря на предыдущие положения настоящей статьи, вознаграждение, полученное в отношении работы по найму, выполняемой на борту морского или воздушного судна, эксплуатируемого в международной перевозке, может облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, резидентом которого является предприятие, эксплуатирующее морское или воздушное судно.


  Статья 16
Гонорары директоров

      Гонорары директоров и другие подобные выплаты, полученные резидентом Договаривающегося Государства в качестве члена совета директоров или сходного с ним органа компании, которая является резидентом другого Договаривающегося Государства, могут облагаться налогом в этом другом Государстве.


  Статья 17
Артисты и спортсмены

      1. Несмотря на положения статей 14 и 15, доход, полученный резидентом Договаривающегося Государства в качестве работника искусства, такого, как артист театра, кино, радио или телевидения или музыкант, или в качестве спортсмена от его личной деятельности, осуществляемой в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Если доход от личной деятельности, осуществляемой работником искусства или спортсменом в этом своем качестве, начисляется не самому работнику искусства или спортсмену, а другому лицу, этот доход может, несмотря на положения статей 7, 14 и 15, облагаться налогом в Договаривающемся Государстве, в котором осуществляется деятельность работника искусства или спортсмена.
      3. Положения пунктов 1 и 2 не применяются к доходу, полученному от деятельности, осуществляемой в Договаривающемся Государстве работником искусства или спортсменом, в той мере, в какой такая деятельность соответствует цели визита в это Государство, полностью или в значительной степени финансируется из государственных фондов другого Договаривающегося Государства или его местным органом власти, или государственным учреждением. В таком случае доход облагается налогом только в том Договаривающемся Государстве, резидентом которого является артист или спортсмен.


  Статья 18
Пенсии и другие подобные выплаты

      1. В соответствии с положениями пункта 2 статьи 19 пенсии и другие подобные вознаграждения, выплачиваемые за осуществлявшуюся в прошлом работу резиденту Договаривающегося Государства, и любые аннуитеты, выплачиваемые такому резиденту, облагаются налогом только в этом Государстве.
      2. Термин "аннуитеты" означает фиксированные суммы, периодически в установленные сроки выплачиваемые физическому лицу в течение жизни или в течение определенного или устанавливаемого периода времени в соответствии с обязательством производить платежи взамен на адекватное и полное возмещение в денежном или стоимостном выражении.


  Статья 19
Государственная служба

      1. а) жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение, иное чем пенсия, выплачиваемые Договаривающимся Государством или его административными подразделениями или местными органами власти физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его подразделений или органов власти, облагается налогом только в этом Государстве;
      b) однако такое жалованье, заработная плата и другое схожее вознаграждение облагаются налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если служба осуществляется в этом Государстве и физическое лицо - резидент этого Государства:
      (i) является гражданином этого Государства;
      (ii) или не стало резидентом этого Государства только с целью осуществления службы.
      2. а) любая пенсия, выплачиваемая Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти, или из созданных ими фондов физическому лицу за службу, осуществляемую для этого Государства или его подразделений или органов власти, облагается налогом только в этом Государстве;
      b) однако такая пенсия облагается налогом только в другом Договаривающемся Государстве, если физическое лицо является резидентом и гражданином этого Государства.
      3. Положения статей 15, 16, 17 и 18 применяются к жалованьям, заработной плате и другим схожим вознаграждениям и к пенсиям в отношении службы, связанной с предпринимательской деятельностью, осуществляемой Договаривающимся Государством или его административным подразделением или местным органом власти.


  Статья 20
Студенты

      Суммы, которые студент или практикант, являющийся или непосредственно перед приездом в Договаривающееся Государство являвшийся резидентом другого Договаривающегося Государства и находящийся в первом упомянутом Государстве исключительно с целью получения образования или прохождения практики, получает для целей своего содержания, получения образования или прохождения практики, не облагаются налогом в этом Государстве при условии, что источники этих сумм находятся за пределами этого Государства.


  Статья 21
Другие доходы

      1. Виды доходов резидента Договаривающегося Государства независимо от источника их возникновения, о которых не говорится в предыдущих статьях настоящей Конвенции, облагаются налогом только в этом Государстве.
      2. Положения пункта 1 не применяются к доходам, иным чем доходы от недвижимого имущества, определенного в пункте 2 статьи 6, если получатель таких доходов, будучи резидентом одного Договаривающегося Государства, осуществляет предпринимательскую деятельность в другом Договаривающемся Государстве через расположенное в нем постоянное учреждение или предоставляет в этом другом Государстве независимые личные услуги посредством находящейся там постоянной базы, и право или имущество, в связи с которым выплачен доход, действительно связано с таким постоянным учреждением или постоянной базой. В таком случае применяются положения статьи 7 или статьи 14 в зависимости от обстоятельств.


  Статья 22
Капитал

      1. Капитал, представленный недвижимым имуществом, упомянутым в статье 6, принадлежащим резиденту Договаривающегося Государства и находящимся в другом Договаривающемся Государстве, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
      2. Капитал, представленный движимым имуществом, составляющим часть предпринимательского имущества постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, или движимым имуществом, относящимся к постоянной базе, имеющейся в распоряжении резидента Договаривающегося Государства в другом Договаривающемся Государстве для целей оказания независимых личных услуг, может облагаться налогом в этом другом Государстве.
      3. Капитал, представленный транспортными средствами, которые эксплуатируются резидентом Договаривающегося Государства в международной перевозке, и движимым имуществом, связанным с эксплуатацией таких транспортных средств, облагается налогом только в этом Договаривающемся Государстве.
      4. Все другие элементы капитала резидента Договаривающегося Государства облагаются налогом только в этом Государстве.


  Статья 23
Устранение двойного налогооблажения

      1. В Словакии двойное налогообложение устраняется следующим образом:
      Словакия при взимании налогов со своих резидентов может включить налогооблагаемую базу, с которой взимаются такие налоги, виды доходов или капитала, которые в соответствии с положениями настоящей Конвенции могут также облагаться налогом в Казахстане, но допускает в качестве вычета из суммы налога, начисленного согласно такой базе, сумму, равную налогу, выплаченному в Казахстане. Такой вычет, однако, не должен превышать ту часть Словацкого налога, начисленного до предоставления вычета, которая соответствует доходу или капиталу, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции, может облагаться налогом в Казахстане.
      2. В Казахстане двойное налогообложение устраняется следующим образом:
      а) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции, могут облагаться налогом в Словакии, Казахстан позволит:
      (i) вычесть из налога на доход этого резидента сумму, равную налогу на доход, уплаченному в Словакии;
      (ii) вычесть из налога на капитал этого резидента сумму, равную налогу на капитал, уплаченному в Словакии.
      Размер налога, вычитаемого в соответствии с вышеприведенными положениями, не должен превышать налог, который был бы начислен на такой же доход в Казахстане по ставкам, действующим в нем;
      b) если резидент Казахстана получает доход или владеет капиталом, который в соответствии с положениями настоящей Конвенции облагается налогом только в Словакии, Казахстан может включить этот доход или капитал в налогооблагаемую базу, но только для целей установления ставки налога на такой другой доход или капитал, как подвергаемый налогообложению в Казахстане.
      3. Если в соответствии с любым положением Конвенции доход полученный, или капитал, принадлежащий резиденту Договаривающегося Государства, освобождается от налога в этом Государстве, то это Государство может тем не менее при подсчете суммы налога на оставшийся доход или капитал такого резидента принять в расчет освобожденный доход или капитал.


  Статья 24
Недискриминация

      1. Национальные лица Договаривающегося Государства не должны подвергаться в другом Договаривающемся Государстве любому налогообложению или любому связанному с ним обязательству, иному или более обременительному, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться национальные лица этого другого Государства при тех же обстоятельствах, в частности, в отношении резидентства. Данное положение, несмотря на положения статьи 1, также применяется к лицам, которые не являются резидентами одного или обоих Договаривающихся Государств.
      2. Налогообложение постоянного учреждения, которое предприятие Договаривающегося Государства имеет в другом Договаривающемся Государстве, не должно быть менее благоприятным в этом другом Государстве, чем налогообложение предприятий этого другого Государства, осуществляющих подобную деятельность. Это положение не должно истолковываться как обязывающее Договаривающееся Государство предоставлять резидентам другого Договаривающегося Государства такие личные налоговые льготы, скидки и вычеты для целей налогообложения на основе их гражданского статуса или семейного положения, которые оно предоставляет своим резидентам.
      3. За исключением случаев, когда применяются положения пункта 1 статьи 9, пункта 7 статьи 11 или пункта 6 статьи 12, проценты, роялти и другие выплаты, производимые предприятием Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства, должны для целей определения налогооблагаемой прибыли такого предприятия подлежать вычетам на тех же условиях, как если бы они выплачивались резиденту первого упомянутого Государства. Аналогично любая задолженность предприятия Договаривающегося Государства резиденту другого Договаривающегося Государства должна для целей определения налогооблагаемого капитала такого предприятия подлежать вычету на тех же самых условиях, что и задолженность резиденту первого упомянутого Государства.
      4. Предприятия Договаривающегося Государства, капитал которых полностью или частично принадлежит или контролируется прямо или косвенно одним или несколькими резидентами другого Договаривающегося Государства, не должны подвергаться в первом упомянутом Государстве любому налогообложению или любым обязательствам, связанным с ним, которые являются иными или более обременительными, чем налогообложение и связанные с ним обязательства, которым подвергаются или могут подвергаться другие подобные предприятия первого упомянутого Государства.


  Статья 25
Процедура взаимного согласования

      1. Если лицо считает, что действия одного или обоих Договаривающихся Государств приводят или приведут к его налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции, оно может независимо от средств защиты, предусмотренных внутренним законодательством этих Государств, представить свое дело на рассмотрение компетентному органу того Договаривающегося Государства, резидентом которого оно является, или, если его дело подпадает под действие пункта 1 статьи 24, компетентному органу того Договаривающегося Государства, национальным лицом которого оно является. Заявление должно быть представлено в течение трех лет с момента первого уведомления о действиях, приводящих к налогообложению не в соответствии с положениями настоящей Конвенции.
      2. Компетентный орган будет стремиться, если он сочтет заявление обоснованным и если он сам не сможет прийти к удовлетворительному решению, решить дело по взаимному согласию с компетентным органом другого Договаривающегося Государства с целью избежания налогообложения, не соответствующего настоящей Конвенции. Любое достигнутое согласие будет исполнено независимо от любых ограничений во времени, предусмотренных национальным законодательством Договаривающихся Государств.
      3. Компетентные органы Договаривающихся Государств будут стремиться разрешить по взаимному согласию любые трудности или сомнения, возникающие при толковании или применении настоящей Конвенции. Они могут также консультироваться друг с другом с целью устранения двойного налогообложения в случаях, не предусмотренных настоящей Конвенцией.
      4. Компетентные органы Договаривающихся Государств могут вступать в прямые контакты друг с другом, включая заседания совместной комиссии, состоящей из них самих или их представителей, в целях достижения согласия в понимании предыдущих пунктов.


  Статья 26
Обмен информацией

      1. Компетентные органы Договаривающихся Государств обмениваются информацией, необходимой для выполнения положений настоящей Конвенции или внутреннего законодательства Договаривающихся Государств, касающегося налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция в той степени, в какой налогообложение не противоречит настоящей Конвенции. Обмен информацией не ограничивается статьей 1. Любая информация, полученная Договаривающимся Государством, считается конфиденциальной таким же образом, как и информация, полученная в рамках внутреннего законодательства этого Государства, и сообщается только лицам или органам (включая суды и административные органы), занятым оценкой или сбором, принудительным взысканием или судебным преследованием, или рассмотрением апелляций, касающихся налогов, на которые распространяется настоящая Конвенция. Такие лица или органы используют информацию только для этих целей. Они могут раскрывать эту информацию в ходе открытого судебного заседания или при принятии судебных решений.
      2. Ни в каком случае положения пункта 1 не будут толковаться как налагающие на Договаривающееся Государство обязательства:
      a) предпринимать административные меры, противоречащие законодательству и административной практике этого или другого Договаривающегося Государства;
      b) предоставлять информацию, которую нельзя получить по законодательству или в ходе обычной административной практики этого или другого Договаривающегося Государства;
      с) предоставлять информацию, которая раскрывала бы какую-либо торговую, предпринимательскую, промышленную, коммерческую или профессиональную тайну или торговый процесс, или информацию, раскрытие которой противоречило бы государственной политике (общественному порядку).


  Статья 27
Члены дипломатических миссий и
консульских учреждений

      Ничто в настоящей Конвенции не затрагивает налоговых привилегий членов дипломатических миссий и консульских учреждений в соответствии с общими нормами международного права или в соответствии с положениями специальных соглашений.


  Статья 28
Вступление в силу

      1. Настоящая Конвенция подлежит ратификации, и обмен ратификационными грамотами состоится в возможно короткие сроки.
      2. Настоящая Конвенция вступает в силу на 60-й день со дня обмена ратификационными грамотами и ее положения применяются:
      a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам дохода, полученным первого января или после первого января календарного года, следующего за годом вступления настоящей Конвенции в силу;
      b) и в отношении других налогов на доход и капитал за налогооблагаемые периоды, начинающиеся первого января или после первого января календарного года, следующего за годом вступления настоящей Конвенции в силу.


  Статья 29
Прекращение действия

      Настоящая Конвенция остается в силе, пока одно из Договаривающихся Государств не прекратит ее действие. Любое Договаривающееся Государство может прекратить действие Конвенции, направив через дипломатические каналы уведомление о прекращении действия, по крайней мере, за шесть месяцев до конца любого календарного года, следующего после истечения пятилетнего периода с даты вступления настоящей Конвенции в силу. В таком случае настоящая Конвенция прекращает свое действие:
      a) в отношении налогов, удерживаемых у источника, по суммам дохода, полученным первого января или после первого января календарного года, следующего за годом подачи уведомления;
      b) и в отношении других налогов на доход и капитал за налогооблагаемые периоды, начинающиеся первого января или после первого января года, следующего за годом подачи уведомления.

      В удостоверение чего нижеподписавшиеся, должным образом на то уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию.

      Совершено в двух экземплярах в ________ ____ числа, ____________ месяца 200__ года на казахском, словацком, английском языках, причем все тексты имеют одинаковую силу. В случае расхождения в толковании английский текст является определяющим.

                 За                         За
        Республику Казахстан       Словацкую Республику

Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Президентінің 2003 жылғы 2 желтоқсандағы N 1239 Жарлығы

      Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы екi жақты байланыстарды тереңдету және экономикалық қатынастарды одан әрi дамыту үшiн құқықтық негiз жасау мақсатында қаулы етемін:

      1. Қоса берiлiп отырған Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияның жобасы мақұлдансын.

      2. Қазақстан Республикасының Қаржы министрi Қаржы министрі Наталья Артемовна Коржоваға принциптi сипаты жоқ өзгерiстер мен толықтырулар енгiзуге рұқсат ете отырып, Қазақстан Республикасының атынан Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенцияға қол қоюға өкiлеттiк берiлсiн.
       Ескерту. 2-тармаққа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасы Президентінің 2006.07.26.  N 156 Жарлығымен.

      3. Осы Жарлық қол қойылған күнiнен бастап күшiне енедi.

       Қазақстан Республикасының
      Президентi

Қазақстан Республикасы 
Президентінің     
2003 жылғы 2 желтоқсандағы
N 1239 Жарлығына   
Қосымша     

  Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы арасындағы табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы Конвенция

      Қазақстан Республикасы мен Словакия Республикасы
      Табыс пен капиталға салынатын салықтарға қатысты қосарланған салық салуды болдырмау және салық салудан жалтаруға жол бермеу туралы конвенция жасасуға ниет бiлдiре отырып,
      төмендегiлер туралы келiстi:

  1-бап
Конвенция қолданылатын тұлғалар

      Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiреуiнiң немесе екеуiнiң де резиденттерi болып табылатын тұлғаларға қолданылады.

  2-бап
Конвенция қолданылатын салықтар

      1. Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттiң немесе оның әкiмшiлiк бөлiмшелерiнiң немесе жергiлiктi билiк органдарының атынан алынатын табыс пен капиталға салынатын салықтарға оларды алу әдiсiне қарамастан қолданылады.
      2. Жылжымалы немесе жылжымайтын мүлiктi иелiктен шығарудан алынған табыстарға салынатын салықтарды, кәсiпорындар төлейтiн еңбекақы мен жалақының жалпы сомасынан алынатын салықтарды, сондай-ақ мүлiк құнының өсуiне салынатын салықтарды қоса алғанда, табыстың жалпы сомасынан, капиталдың жалпы сомасынан немесе табыстың немесе капиталдың жеке бөлiктерiнен алынатын салықтардың барлық түрi табыстар мен капиталға салынатын салықтар деп есептеледi.
      3. Осы Конвенция қолданылатын, алынып жүрген салықтар, атап айтқанда, мыналар болып табылады:
      а) Қазақстан Республикасында:
      (i) корпорациялық табыс салығы;
      (іі) жеке табыс салығы;
      (ііi) мүлiкке салынатын салық;
      (бұдан әрi "Қазақстан салығы" деп аталады);

      b) Словакия Республикасында:
      (і) жеке тұлғалардың табысына салынатын салық;
      (іі) заңды тұлғалардың табысына салынатын салық;
      (ііi) жылжымайтын мүлiкке салынатын салық;
      (бұдан әрi "Словакия салығы" деп аталады).
      4. Осы Конвенция осы Конвенцияға қол қойылған күннен кейiн қолданылып жүрген салықтарға қосымша немесе солардың орнына алынатын бiрдей немесе мәнi бойынша ұқсас кез келген салықтарға да қолданылады. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары өздерiнiң тиiстi салық заңдарына енгiзiлетiн кез келген елеулi өзгерiстер туралы бiрiн-бiрi хабардар етiп отырады.

  3-бап
Жалпы анықтамалар

      1. Егер түпнұсқа мәтiннен өзгедей мағына туындамаса, осы Конвенцияның мақсаттары үшiн:
      а) терминдер:
      (i) "Қазақстан" Қазақстан Республикасын бiлдiредi және географиялық мағынасында қолданған кезде "Қазақстан" терминi аумақтық суларды, сондай-ақ халықаралық құқыққа сәйкес Қазақстан белгiлi бiр мақсаттары үшiн егемендiк құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын және Қазақстан Республикасының салық заңдары қолданылатын айрықша экономикалық аймақ пен құрлықтық қайраңды қамтиды;
      (іі) "Словакия" Словакия Республикасын бiлдiредi және географиялық мағынасында қолданған кезде Словакия Республикасы оның шегiнде халықаралық құқық ережелерiне сәйкес өзiнiң егемендiк құқықтары мен юрисдикциясын жүзеге асыра алатын аумақты бiлдiредi;
      b) "Уағдаласушы Мемлекет" және "басқа Уағдаласушы Мемлекет" терминдерi түпнұсқа мәтiнiне қарай Қазақстанды немесе Словакияны бiлдiредi;
      с) "тұлға" терминi жеке тұлғаны, компанияны және тұлғалардың кез келген басқа да бiрлестiгiн қамтиды;
      d) "компания" терминi салық салу мақсаттары үшiн корпорациялық бiрлестiк ретiнде қарастырылатын кез келген корпорациялық бiрлестiктi немесе кез келген экономикалық бiрлiктi бiлдiредi;
      e) "Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны" және "екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны" терминдерi тиiсiнше Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi басқаратын кәсiпорынды бiлдiредi;
      f) "халықаралық тасымал" терминi, теңiз немесе автомобиль көлiгiн тек басқа Уағдаласушы Мемлекеттiң пункттерi арасында ғана пайдаланылатыннан басқа жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны пайдаланатын кез келген теңiз, әуе немесе автомобиль көлiгiмен жасалатын тасымалды бiлдiредi;
      g) "құзыреттi орган" терминi:
      (i) Қазақстанда: Қаржы министрлiгiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн;
      (іі) Словакияда: Қаржы министрiн немесе оның уәкiлеттi өкiлiн бiлдiредi;
      h) "ұлттық тұлға" терминi:
      (i) Уағдаласушы Мемлекеттiң азаматтығы бар кез келген жеке тұлғаны;
      (іі) Уағдаласушы Мемлекеттiң қолданылып жүрген заңдары негiзiнде заңды тұлға серiктестiк, немесе қауымдастық мәртебесiн алған кез келген заңды тұлғаны серiктестiктi немесе қауымдастықты бiлдiредi.
      2. Уағдаласушы Мемлекет кез келген уақытта осы Конвенцияны қолданған кезде онда айқындалмаған кез келген термин, егер түпнұсқа мәтiннен өзгедей мағына туындамаса, осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты сол уақытта сол Мемлекеттiң заңдары бойынша ол қандай мағынада пайдаланылса, сондай мағынаға ие болады.

  4-бап
Резидент

      1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi" терминi сол Мемлекеттiң заңдары бойынша оның тұрғылықты жерi, резиденттiгi, басқару орны немесе осындай сипаттағы кез келген басқа өлшем негiзiнде онда салық салынуға тиiс кез келген тұлғаны бiлдiредi, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттi және оның кез келген әкiмшiлiк бөлiмшесiн немесе жергiлiктi билiк органын қамтиды. Алайда, бұл термин тек осы Мемлекеттегi көздерден алынатын табысқа немесе ондағы капиталға қатысты осы Мемлекетте салық салынуға жататын кез келген тұлғаны қамтымайды.
      2. Егер 1-тармақтың ережелерiне сәйкес жеке тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болып табылса, оның мәртебесi мынадай тұрғыда айқындалады:
      а) ол өзiнiң билiк етуiндегi тұрақты баспанасы орналасқан Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi; егер оның билiк етуiнде Уағдаласушы  Мемлекеттердiң екеуiнде де тұрақты баспанасы болса, ол мейлiнше тығыз жеке және экономикалық қатынасы (өмiрлiк мүдделер орталығы) бар Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
      b) егер оның өмiрлiк мүдделер орталығы бар Мемлекеттi айқындау мүмкiн болмаса немесе оның Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрде бiреуiнде өзiнiң билiк етуiндегi тұрақты баспанасы болмаса, ол өзi әдетте тұрып жатқан Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
      с) егер ол әдетте Мемлекеттердiң екеуiнде де тұратын болса немесе олардың бiрде бiреуiнде тұрмаса, ол өзi азаматы болып отырған Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi;
      d) егер резиденттiң мәртебесi а) - с) тармақшаларына сәйкес айқындалмайтын болса, Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары аталған мәселенi өзара келiсiм бойынша шешедi.
      3. Егер 1-тармақтың ережелерiне сәйкес жеке адамнан өзге тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң екеуiнiң де резидентi болса, онда ол iс жүзiндегi басқару орны орналасқан Мемлекеттiң резидентi болып есептеледi.

  5-бап
Тұрақты мекеме

      1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшiн "тұрақты мекеме" терминi кәсiпорынның кәсiпкерлiк қызметi ол арқылы толық немесе iшiнара жүзеге асырылатын тұрақты қызмет орнын бiлдiредi.
      2. "Тұрақты мекеме" терминi, атап айтқанда мыналарды:
      а) басқару орнын;
      b) бөлiмшенi;
      с) кеңсенi;
      d) фабриканы;
      e) шеберхананы;
      f) және кенiштi, мұнай немесе газ ұңғымаларын, карьердi немесе табиғи ресурстар өндiретiн басқа да кез келген орынды қамтиды.
      3. "Тұрақты мекеме" терминi сонымен қатар:
      а) егер осындай алаң немесе объект 9 айдан астам уақыт бойы тұрса немесе мұндай қызмет 9 айдан астам уақыт бойы көрсетiлсе, құрылыс алаңын немесе құрылыс, монтаждау немесе жинау объектiсiн немесе, осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтердi;
      b) және егер тек мұндай пайдалану 6 айдан астам уақыт бойы созылса немесе мұндай қызметтер 6 айдан астам уақыт бойы көрсетiлсе, табиғи ресурстарды барлау үшiн пайдаланылатын қондырғыны немесе құрылысты немесе, осы жұмыстардың орындалуын бақылауға байланысты қызметтердi немесе бұрғылау қондырғысын, немесе табиғи ресурстарды барлау үшiн пайдаланылатын кеменi;
      с) егер мұндай сипаттағы қызмет ел шегiнде ұзақтығы 12 ай кез келген кезеңнiң жалпы алғанда 6 айдан астамын құрайтын кезең немесе кезеңдер iшiнде жалғасса (осындай немесе оған байланысты жоба үшiн), консультациялық қызметтердi қоса алғанда, осындай мақсаттар үшiн резиденттер жалдаған қызметшiлер немесе басқа персонал арқылы резиденттердiң қызметтер көрсетуiн қамтиды.
      4. Осы баптың алдыңғы ережелерiне қарамастан "тұрақты мекеме" терминi мыналарды:
      а) құрылыстарды тек кәсiпорынға тиесiлi тауарларды немесе бұйымдарды сақтау, көрсету немесе жеткiзiп тұру мақсаттары үшiн пайдалануды;
      b) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек сақтау, көрсету немесе жеткiзiп тұру мақсаттары үшін ұстауды;
      с) кәсiпорынға тиесiлi тауарлар немесе бұйымдар қорын тек басқа кәсіпорынның өңдеу мақсаттар үшін ұстауды;
      d) тұрақты қызмет орнын тек тауарлар немесе бұйымдар сатып алу мақсаттары үшiн немесе кәсiпорынға арнап ақпарат жинау үшiн ұстауды;
      e) тұрақты қызмет орнын тек кәсiпорын үшiн дайындық немесе көмекшi сипаттағы кез келген басқа қызметтi жүзеге асыру мақсаттары үшiн ұстауды;
      f) осындай амал нәтижесiнде туындайтын тұрақты қызмет орнының жиынтық қызметi дайындық немесе көмекшi сипатта болған жағдайда тұрақты қызмет орнын а) тармақшасынан бастап e) тармақшасын қоса алғанда көрсетiлген қызмет түрлерiнiң кез келген амалын жүзеге асыру үшiн ұстауды қамтушы ретiнде қарастырмайды.
      5. Осы баптың 1 және 2-тармақтарының ережелерiне қарамастан, егер 1-тармақ қолданылатын тәуелсiз мәртебесi бар агенттен өзге тұлға кәсiпорын атынан әрекет етсе және Уағдаласушы Мемлекетте кәсiпорын атынан келiсiм шарттар жасасуға өкiлеттiгi болса және әдетте пайдаланып жүрсе, егер тек оның қызметi тұрақты қызмет орны арқылы жүзеге асырылғанның өзiнде осы тұрақты қызмет орнын осы тармақтың ережелерiне сәйкес тұрақты мекемеге айналдырмайтын, 4-тармақта айтылған қызмет түрлерiмен шектелмесе, онда бұл кәсiпорын осы тұлға кәсiпорын үшiн жүзеге асыратын кез келген қызметке қатысты осы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылады.
      6. Кәсiпорын кәсiпкерлiк қызметiн осы Мемлекетте делдал, комиссионер немесе тәуелсiз мәртебесi бар кез келген басқа агент арқылы жүзеге асырғаны үшiн ғана, егер осындай тұлғалар өздерiнiң әдеттегi қызметi шеңберiнде әрекет жасаған жағдайда, Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi бар кәсiпорын ретiнде қарастырылмайды.
      7. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе осы басқа Мемлекетте кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асыратын (не тұрақты мекеме арқылы не басқадай жолмен) компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияны бақылауы немесе оның бақылауында болуы фактiсiнiң өзi-ақ осы компаниялардың бiрiн екiншiсiнiң тұрақты мекемесiне айналдырмайды.

  6-бап
Жылжымайтын мүліктен алынатын табыстар

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен алатын табыстарға (ауыл немесе орман шаруашылығынан алынатын табыстарды қоса алғанда) осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. "Жылжымайтын мүлiк" терминi қаралып отырған мүлiк орналасқан Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары бойынша қандай мағынаға ие болса, сондай мағынаға ие болады. Термин кез келген жағдайда жылжымайтын мүлiкке қатысты қосалқы мүлiктi, ауыл және орман шаруашылығында пайдаланылатын мал мен жабдықты, жер меншiгiне қатысты заңдар ережелерi қолданылатын құқықтарды, жылжымайтын мүлiк узуфруктын және минералдық қорларды, көздердi және басқа да табиғи ресурстарды игеру үшiн өтемақы ретiндегi өзгермелi немесе тiркелген төлемдерге құқықтарды қамтиды. Теңiз, әуе және автомобиль көлiгi жылжымайтын мүлiк ретiнде қарастырылмайды.
      3. 1-тармақтың ережелерi жылжымайтын мүлiктi тiкелей пайдаланудан, жалға беруден немесе кез келген басқа нысанда пайдаланудан алынған табысқа қолданылады.
      4. 1 және 3-тармақтардың ережелерi сол сияқты кәсiпорынның жылжымайтын мүлкiнен алынатын табысқа және тәуелсiз жеке қызметтер көрсету үшiн пайдаланылатын жылжымайтын мүлiктен алынатын табысқа қолданылады.

  7-бап
Кәсіпкерлік қызметтен алынатын пайда

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны, егер екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырмаса, кәсiпорынның пайдасына тек осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер кәсiпорын кәсiпкерлiк қызметтi жоғарыда айтылғанындай жүзеге асырса, онда кәсiпорынның пайдасына, бiрақ:
      а) осындай тұрақты мекемеге;
      b) осы екiншi Мемлекетте осындай тұрақты мекеме арқылы сатылатын тауарларға немесе бұйымдарға сәйкес келетiн немесе ұқсас тауарларды немесе бұйымдарды сатуға;
      с) немесе сипатына қарай осындай тұрақты мекеме арқылы жүзеге асырылатын кәсiпкерлiк қызметке сәйкес келетiн немесе ұқсас осы екiншi Мемлекетте жүзеге асырылатын басқа кәсiпкерлiк қызметке қатысты бөлiгiне ғана екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. 3-тармақтың ережелерiн ескере отырып, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса, онда әрбiр Уағдаласушы Мемлекетте осы тұрақты мекемеге, егер ол осындай немесе ұқсас жағдайларда дәл осындай немесе ұқсас қызметпен айналысатын оқшауланған және жеке кәсiпорын болып, өзi тұрақты мекемесi болып табылатын кәсiпорыннан толық тәуелсiз әрекет жасағанда, оның алуы мүмкiн пайда жатқызылады.
      3. Тұрақты мекеменiң пайдасын анықтау кезiнде шығыстар тұрақты мекеме орналасқан Мемлекетте немесе басқа жерде жұмсалғанына қарамастан, басқару және жалпы әкiмшiлiк шығыстарды қоса алғанда, тұрақты мекеменiң мақсаттары үшiн жұмсалған шығыстарды шегеруге жол берiледi. Қалай болғанда да, осындай шығыстар тұрақты мекеме бас кәсiпорынға немесе оның филиалдарының кез келгенiне төлеген роялтилер, қаламақылар немесе патенттердi немесе көрсетiлген арнайы қызметтер үшiн немесе менеджмент (шын мәнiнде тұрақты мекеме шеккен шығыстарды өтеуден басқа) үшiн, комиссиялық ақы төлеу сияқты басқа да құқықтарды пайдаланғаны үшiн, қайтарымға басқа да ұқсас төлемдер сияқты қандай да болмасын соманы немесе кәсiпорын тұрақты мекемеге несиеге берген сомаға проценттердi қамти алмайды.
      4. Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемеге қатысты пайданы кәсiпорын пайдасының жалпы сомасын оның әр түрлi бөлiмшелерiне үлестi бөлу негiзiнде айқындау кәдуiлгi дағдыға айналуына қарай, 2-тармақта ешнәрсе Уағдаласушы Мемлекетке салық салынатын пайданы әдетте қабылданғанындай, осылай бөлу арқылы айқындауға бөгет бола алмайды. Алайда таңдап алынған үлестi бөлу әдiсi осы Бапта айтылған принциптерге сәйкес келетiн нәтижелер беруге тиiс.
      5. Тұрақты мекеменiң кәсiпорын үшiн тауарлар немесе бұйымдар сатып алуының негiзiнде ғана осы тұрақты мекемеге қандай да болмасын пайда есептелмейдi.
      6. Егер пайда осы Конвенцияның басқа баптарында жеке айтылған табыстардың түрлерiн қамтыса, онда бұл баптардың ережелерiне осы баптың ережелерi қолданылмайды.
      7. Алдыңғы тармақтардың мақсаттары үшiн тұрақты мекемеге жататын пайда, егер мұндай тәртiптi өзгерту үшiн жеткiлiктi және дәлелдi себептерi болмаса, жылма-жыл бiркелкi тәсiлмен анықталады.

  8-бап
Халықаралық тасымалдар

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi теңiз, әуе немесе автомобиль көлiгiн халықаралық тасымалдауда пайдаланудан алған пайдаға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. 1-тармақтың ережелерi пулға, бiрлескен кәсiпорынға немесе көлiк құралдарын пайдалану жөнiндегi халықаралық ұйымға қатысудан алынатын пайдаға да қолданылады.

  9-бап
Қауымдасқан кәсіпорындар

      1. Егер:
      а) Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса;
      b) немесе екi бiрдей тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорнын басқаруға, бақылауға немесе оның капиталына тiкелей немесе жанама түрде қатысса;
      және кез келген жағдайда екi кәсiпорынның арасында олардың коммерциялық немесе қаржылық қатынастарында тәуелсiз екi кәсiпорынның арасында орын алуы мүмкiн жағдайлардан өзгеше жағдайлар жасалса немесе орнықса, онда олардың бiрiне есептелуi мүмкiн, бiрақ осы жағдайлардың орын алуына байланысты оған есептелмеген кез келген пайда осы кәсiпорынның пайдасына қосылуы және, тиiсiнше, салық салынуы мүмкiн.
      2. Егер Уағдаласушы Мемлекет екiншi Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының осы екiншi Мемлекетте салық салынатын пайдасын осы Мемлекет кәсiпорнының пайдасына қосса әрi, тиiсiнше, салық салса және осылай қосылған пайда алғашқы аталған Мемлекеттiң кәсiпорнына есептелетiндей пайда болып табылса, егер екi кәсiпорынның арасындағы өзара қатынастар тәуелсiз кәсiпорындардың арасында болатын қатынастардай болса, онда осы екiншi Мемлекет осы пайдадан алынатын салық сомасына тиiстi түзету жасайды. Осындай түзетудi айқындау кезiнде осы Конвенцияның басқа да ережелерi ескерiлуi тиiс және Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары қажет болған ретте бiр-бiрiне кеңес берiп отыруға тиiс.

  10-бап
Дивидендтер

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн дивидендтерiне осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. Алайда, осындай дивидендтерге сонымен қатар дивидендтер төлейтiн компания резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте де осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ егер дивидендтердiң iс жүзiндегi иесi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылса, онда осылайша алынатын салық:
      а) егер iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компания капиталының кемiнде 30 процентiне тiкелей иелiк ететiн компания (әрiптестiктен өзге) болса, дивидендтердiң жалпы сомасының 10 процентiнен;
      b) қалған барлық жағдайда дивидендтердiң жалпы сомасының 15 процентiнен аспауға тиiс.
      Бұл тармақтың ережелерi дивидендтер төленетiн пайдаға қатысты компанияға салық салуды қозғамайды.
      3. "Дивидендтер" терминi осы бапта пайдаланғанда акциялардан немесе борыш талаптары болып табылмайтын басқа да құқықтардан, пайдаға қатысудан алынатын табысты, сондай-ақ пайданы бөлушi компания резидентi болып табылатын Мемлекеттiң заңдарына сәйкес акциялардан алынатын табыс секiлдi дәл сондай салықтық реттеуге жататын басқа да корпорациялық құқықтардан алынатын табысты бiлдiредi.
      4. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын дивидендтердiң iс жүзiндегi иесi дивидендтердi төлейтiн компания резидентi болып отырған екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екiншi Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
      5. Егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компания екiншi Уағдаласушы Мемлекеттен пайда немесе табыс алып тұрған болса, осы екiншi Мемлекет мұндай дивидендтер осы екiншi Мемлекеттiң резидентiне төленетiн немесе өзiне қатысты дивидендтер төленетiн холдинг шын мәнiнде осы екiншi Мемлекетте орналасқан тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болатын жағдайды қоспағанда, осы компания төлейтiн дивидендтерге кез келген салықты сала алмайды және компанияның бөлiнбеген пайдасынан егер тiптi төленетiн дивидендтер немесе бөлiнбеген пайда осы екiншi Мемлекетте пайда болатын табыстан толығымен немесе iшiнара құралса да бөлiнбеген пайдаға салық салынбайды.
      6. Осы Конвенцияның басқа ережелерiне қарамастан, егер Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның екiншi Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты мекемесi болса, осы екiншi Мемлекетте тұрақты мекеменiң пайдасына оның заңдарына сәйкес қосымша салық салынуы мүмкiн, бiрақ осылайша алынатын қосымша салық осы екiншi Мемлекетте алынатын табысқа салынған салықты шегерiп тастағаннан кейiнгi осындай пайда сомасының 5 процентiнен аспауға тиiс.

  11-бап
Проценттер

      1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн проценттерге осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. Алайда, мұндай проценттерге, сондай-ақ олар пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ, егер алушы проценттердiң нақты иесi болып табылса, онда осылайша алынған салық проценттердiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауға тиiс.
      3. 2-тармақтың ережелерiне қарамастан, алынған және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң Үкiметiне немесе Орталық банкке (Ұлттық Банкке) немесе осы Үкiметке толық тиесiлi қандай да бiр қаржы мекемесiне нақты тиесiлi, Уағдаласушы Мемлекетте пайда болған проценттер бiрiншi аталған Мемлекетте салықтан босатылады.
      4. "Проценттер" терминi осы бапта пайдаланылған кезде кепiлмен қамтамасыз етiлген немесе қамтамасыз етiлмеген және борышқорлардың пайдасына қатысуға құқық беретiн немесе бермейтiн борыштық талаптардың кез келген түрiнен алынған табысты және атап айтқанда, үкiметтiк бағалы қағаздардан алынатын табысты және осы бағалы қағаздар, облигациялар немесе борыштық мiндеттемелер бойынша сыйлықтар мен ұтыстарды қоса алғанда, облигациялардан немесе борыштық мiндеттемелерден алынатын табысты бiлдiредi. Уақытылы төленбеген төлемдерге салынатын айыппұлдар осы баптың мақсаттары үшiн проценттер ретiнде қарастырылмайды.
      5. Егер проценттердiң нақты иесi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола отырып, проценттер пайда болатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екiншi Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты базамен тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты проценттер төленетiн борыштық талап шын мәнiнде осындай тұрақты мекемеге немесе тұрақты базаға қатысты болса 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән- жайларға қарай 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
      6. Егер осы Мемлекеттiң өзi, әкiмшiлiк бөлiмшелер, жергiлiктi билiк органдары немесе осы Мемлекеттiң резидентi төлеушi болып табылса, проценттер Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, проценттер төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте оларға байланысты олар бойынша проценттер төленетiн берешек пайда болған тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және осындай проценттердi осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база төлейтiн болса, онда мұндай проценттер осындай тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болады деп саналады.
      7. Егер проценттер төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасындағы арнайы қатынастардың себебiнен оның негiзiнде төленетiн борыштық талапқа қатысты проценттердiң сомасы пайыздар төлеушi мен олардың нақты иесi арасында осындай қатынастар болмаған кезде келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгi осы Конвенцияның басқа ережелерiн ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға жатады.

  12-бап
Роялти

      1. Уағдаласушы Мемлекетте пайда болатын және екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төленетiн роялтиге осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. Алайда, мұндай роялтиге, сондай-ақ ол пайда болатын Уағдаласушы Мемлекетте және осы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуы мүмкiн, бiрақ алушы роялтидiң нақты иесi болып табылса, онда осылайша алынатын салық роялтидiң жалпы сомасының 10 процентiнен аспауға тиiс.
      3. "Роялти" терминi осы бапта пайдаланылған кезде әдебиет, өнер немесе ғылым шығармаларына, кинематографиялық фильмдерге және радио немесе теледидар хабарларында пайдаланылатын фильмдерге немесе таспаларға, бейне мен дыбысты қайта жандандыру құралдарына, кез келген патентке, сауда маркасына, дизайнға немесе модельге, жоспарға, құпия формулаға немесе процеске, бағдарламалық қамтамасыз етуге кез келген авторлық құқықты пайдаланғаны үшiн немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн немесе өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми тәжiрибеге қатысты ақпараттар үшiн сыйақы ретiнде алынатын төлемдердiң кез келген түрiн және өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе ғылыми жабдықтарды пайдаланғаны немесе пайдалану құқығын бергенi үшiн төлемдердi бiлдiредi.
      4. Егер, роялтидiң нақты иесi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола отырып, роялти пайда болатын екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екiншi Мемлекетте онда орналасқан тұрақты базадан тәуелсiз жеке қызметтер көрсетсе және оған қатысты роялти төленетiн құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда мән-жайларға 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.
      5. Егер осы Мемлекеттiң өзi немесе әкiмшiлiк бөлiмше немесе жергiлiктi билiк органы немесе осы Мемлекеттiң резидентi төлеушi болып табылса, роялти Уағдаласушы Мемлекетте пайда болады деп саналады. Егер, алайда, роялти төлеушi тұлға Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi ме, жоқ па осыған қарамастан, Уағдаласушы Мемлекетте роялти төлеу мiндеттемесiнiң пайда болуына байланысты тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы болса және осындай роялти осы тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, онда мұндай роялти тұрақты мекеме немесе тұрақты база орналасқан Мемлекетте пайда болды деп саналады.
      6. Егер роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында немесе сол екеуi мен қандай да болсын басқа бiр тұлғаның арасындағы ерекше қатынастардың салдарынан олар үшiн төленетiн пайдалануға, құқыққа немесе ақпаратқа қатысты роялтидiң сомасы осындай қатынастар болмай тұрғанда роялти төлеушi мен оның нақты иесi арасында келiсiле алатындай сомадан асып кетсе, онда осы баптың ережелерi тек соңғы аталған сомаға ғана қолданылады. Мұндай жағдайда төлемнiң басы артық бөлiгi осы Конвенцияның басқа да ережелерiн тиiстi түрде ескере отырып, әрбiр Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдарына сәйкес салық салынуға жатады.

  13-бап
Мүлік құнының өсімінен алынатын табыстар

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi 6-бапта айтылған және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктi иелiктен шығарудан алынатын табыстарға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi:
      а) компанияның құны негiзiнен және тура немесе жанама түрде екiншi Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен тұратын негiзгi капиталының акцияларын;
      б) немесе пайыздарының құны негiзiнен және тура немесе жанама түрде екiншi Мемлекетте орналасқан жылжымайтын мүлiктен немесе жоғарыда (а) тармақшасында атап өтiлген акциялардан тұратын әрiптестiктегi трастағы немесе мүлiктегi үлестi иелiктен шығарудан алынған табыстарға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте иелiк етiп отырған тұрақты мекеменiң кәсiпкерлiк мүлкiнiң бiр бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан немесе осындай тұрақты мекеменi (жеке немесе бүкiл кәсiпорынмен бiрге) немесе осындай тұрақты базаны иелiктен шығарудан алынған осындай табыстарды қоса алғанда, тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаттары үшiн Уағдаласушы Мемлекеттiң екiншi Уағдаласушы Мемлекеттегi резидентiнiң иелiгiндегi тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлiктен алынған табыстарға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      4. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi халықаралық тасымалда пайдаланатын теңiз, әуе немесе автомобиль көлiгiн немесе мұндай теңiз, әуе немесе автомобиль көлiгiн пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiктi иелiктен шығарудан алған табыстарға тек осы Уағдаласушы Мемлекетте салық салынады.
      5. Осы баптың алдыңғы өткен тармақтарында айтылғаннан басқа, кез келген мүлiктi иелiктен шығарудан алынған табыстарға мүлiктi иелiктен шығарушы тұлға резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.

  14-бап
Тәуелсіз жеке қызметтер

      1. Кәсiби қызметтер көрсетуге немесе тәуелсiз сипаттағы басқа да қызметке қатысты Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын жеке тұлғаның алған табысына, мұндай табысқа екiншi Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн мынадай жағдайларды қоспағанда, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады:
      а) егер ол өзiнiң қызметiн жүзеге асыру мақсаттары үшiн екiншi Уағдаласушы Мемлекетте тұрақты негiзде тұрақты базасы болса; мұндай жағдайда табыстың осы тұрақты базаға жататын бөлiгiне ғана салық салынады;
      б) немесе егер ол екiншi Уағдаласушы Мемлекетте тиiстi салық жылынан басталатын немесе аяқталатын кез келген он екi айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен асып түсетiн кезеңнiң немесе кезеңдердiң iшiнде болған болса; мұндай жағдайда табыстың тек осы екiншi Мемлекетте оның жүзеге асырылатын қызметiнен алынған бөлiгiне ғана салық салынады.
      2. "Кәсiби қызметтер көрсету" терминi, атап айтқанда, тәуелсiз ғылыми, әдеби, артистiк, бiлiм беру немесе оқытушылық қызметтердi, сондай-ақ дәрiгерлердiң, тiс дәрiгерлерiнiң, заңгерлердiң, инженерлердiң, сәулетшiлердiң және бухгалтерлердiң тәуелсiз қызметтерiн қамтиды.

  15-бап
Тәуелді жеке қызметтер

      1. 16, 18, 19-баптардың ережелерiн ескере отырып, Уағдаласушы Мемлекет резидентi жалдамалы жұмысына байланысты алған еңбекақыға, жалақыға және басқа да осындай сыйақыға, егер тек жалдамалы жұмыс екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалмаса, осы Мемлекетте ғана салық салынады. Егер жалдамалы жұмыс осылайша орындалса, осыған байланысты алынған осындай сыйақыға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. 1-тармақтың ережелерiне қарамастан, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi алған сыйақыға тек алғашқы аталған Мемлекетте ғана салық салынады, егер:
      а) алушы тиiстi салық жылында басталатын немесе аяқталатын кез келген он екi айлық кезеңде жалпы жиыны 183 күннен аспайтын кезең немесе кезеңдер iшiнде екiншi Мемлекетте тұрса;
      b) сыйақыны екiншi Мемлекеттiң резидентi болып табылмайтын жалдаушы төлесе немесе жалдаушының атынан төлесе;
      с) сыйақыны жалдаушының екiншi Мемлекеттегi тұрақты мекемесi немесе тұрақты базасы төлемесе.
      3. Осы баптың мұның алдыңғы ережелерiне қарамастан, халықаралық тасымалдарда пайдаланатын теңiз немесе әуе кемелерiнiң бортында орындалатын жалдамалы жұмысқа қатысты алынған сыйақыға теңiз немесе әуе кемелерiн пайдаланатын кәсiпорын резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

  16-бап
Директорлардың қаламақылары

      Екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын компанияның директорлар кеңесiнiң немесе осыған ұқсас органының мүшесi ретiнде Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi алған директорлардың қаламақыларына және басқа да сондай төлемдерге осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.

  17-бап
Артистер мен спортшылар

      1. 14 және 15-баптардың ережелерiне қарамастан, Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi театр, кино, радио немесе теледидар артисi секiлдi өнер қызметкерi немесе сазгер ретiнде немесе спортшы ретiнде екiншi Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын өзiнiң жеке қызметiнен алған табысына осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. Егер өнер қызметкерiнiң немесе спортшының осы өзiнiң сипатында жүзеге асыратын жеке қызметiнен алынатын табысы өнер қызметкерiнiң немесе спортшының өзiне емес, басқа тұлғаға есептелсе, бұл табысқа, 7, 14 және 15-баптардың ережелерiне қарамастан, өнер қызметкерiнiң немесе спортшының қызметi жүзеге асырылатын Уағдаласушы Мемлекетте салық салынуы мүмкін.
      3. Екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң мемлекеттiк қорлары немесе оның жергiлiктi билiк органы немесе мемлекеттiк мекеме толығымен немесе едәуiр дәрежеде қаржыландыратын мұндай қызметтiң осы Мемлекетке сапар мақсатына сәйкес келетiн шамада өнер қызметкерi немесе спортшы Уағдаласушы Мемлекетте жүзеге асыратын қызметтен алынған табысқа 1 және 2-тармақтардың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда артист немесе спортшы резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекетте ғана табысқа салық салынады.

  18-бап
Зейнетақылар мен басқа да осындай төлемдер

      1. 19-баптың 2-тармағының ережелерiне сәйкес Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне бұрын жүзеге асырылған жұмысы үшiн төленетiн зейнетақыларға және басқа да осындай сыйақыларға және осындай резидентке төленетiн кез келген аннуитеттерге тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. "Аннуитет" терминi ақшалай немесе құндық түрде баламалы және толық өтеу орнына төлем жасау мiндеттемесi не сәйкес жеке тұлғаға бүкiл өмiр бойы немесе белгiлi бiр не белгiленетiн уақыт кезеңiнде белгiленген уақытта жүйелi түрде төленiп тұратын белгiленген соманы бiлдiредi.

  19-бап
Мемлекеттік қызмет

      1. а) жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет бөлiмшелерi немесе әкімшілік бөлiмшелерiне немесе билiк органы немесе жергiлiктi билiк органы осы Мемлекетте немесе оның бөлімшелеріне немесе билік органдарына жүзеге асыратын қызметі үшін төленетін еңбекақыға, жалақыға және зейнетақыдан өзге басқа ұқсас сыйақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
      b) алайда, мұндай еңбекақыға, жалақыға және басқа ұқсас сыйақыға, егер қызмет осы Мемлекетте жүзеге асырылса және жеке тұлға осы Мемлекеттiң резидентi болып табылса:
      (i) осы Мемлекеттiң азаматы болып табылса;
      (іі) немесе қызметтi жүзеге асыру мақсатында ғана осы Мемлекеттiң резидентi болмайтын болса, мұндай еңбекақыға, жалақыға немесе басқа ұқсас сыйақыға тек осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. а) жеке тұлғаға Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк бөлiмшесi немесе жергiлiктi билiк органы төлейтiн немесе олар құрған қорлардан осы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк бөлiмшелерi немесе билiк органдары үшiн жүзеге асыратын қызметi үшiн төленетiн кез келген зейнетақыға тек осы Мемлекетте ғана салық салынады;
      b) алайда, егер жеке тұлға осы Мемлекеттiң резидентi және азаматы болып табылса, мұндай зейнетақыға тек екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      3. 15, 16, 17 және 18-баптардың ережелерi Уағдаласушы Мемлекет немесе оның әкiмшiлiк бөлiмшесi немесе жергiлiктi билiк органы жүзеге асыратын кәсiпкерлiк қызметке байланысты қызметке қатысты төленетiн еңбекақыға, жалақыға және басқа да ұқсас сыйақылар мен зейнетақыларға қолданылады.

  20-бап
Студенттер

      Уағдаласушы Мемлекетке барардың нақ алдында екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi болып табылатын немесе болып табылған және бiрiншi аталған Мемлекетте тек бiлiм алу немесе практикадан өту мақсатында ғана тұрып жатқан студент немесе практикант өзiнiң өмiр сүру, бiлiм алу немесе практикадан өту мақсаты үшiн алатын сомаларға бұл сомалардың көздерi осы Мемлекеттен тыс жерде орналасқан кезде осы Мемлекетте салық салынбайды.

  21-бап
Басқа да табыстар

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi табыстарының түрлерiне осы Конвенцияның алдыңғы баптарында сөз болмаған олардың пайда болу көздерiне қарамастан, тек осы Мемлекетте ғана салық салынады.
      2. 6-баптың 2-тармағында айқындалған жылжымайтын мүлiктен алынатын табыстан өзге табыстарға, егер мұндай табыстарды алушы бiр Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi бола тұрып, екiншi Уағдаласушы Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты мекеме арқылы кәсiпкерлiк қызметтi жүзеге асырса немесе осы екiншi Мемлекетте сонда орналасқан тұрақты база арқылы тәуелсiз жеке қызметтер ұсынса және оларға байланысты табыс төленген құқық немесе мүлiк шын мәнiнде осындай тұрақты мекемемен немесе тұрақты базамен байланысты болса, 1-тармақтың ережелерi қолданылмайды. Мұндай жағдайда, мән-жайларға байланысты 7-баптың немесе 14-баптың ережелерi қолданылады.

  22-бап
Капитал

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне тиесiлi және екiншi Уағдаласушы Мемлекетте орналасқан, 6-бапта айтылған жылжымайтын мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекеменiң кәсiпкерлiк мүлкiнiң бөлiгiн құрайтын жылжымалы мүлiк немесе тәуелсiз жеке қызметтер көрсету мақсаты үшiн екiншi Уағдаласушы Мемлекетте Уағдаласушы Мемлекет резидентiнiң иелiгiнде бар тұрақты базаға қатысты жылжымалы мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға осы екiншi Мемлекетте салық салынуы мүмкiн.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентi халықаралық тасымалдарда пайдаланатын көлiк құралдары және осындай көлiк құралдарын пайдалануға байланысты жылжымалы мүлiк түрiнде ұсынылған капиталға осы Уағдаласушы Мемлекетте ғана салық салынады.
      4. Уағдаласушы Мемлекет резидентi капиталының барлық басқа элементтерiне осы Мемлекетте ғана салық салынады.

  23-бап
Қосарланған салық салуды жою

      1. Словакияда қосарланған салық салу былайша жойылады:
      Словакия өз резиденттерiнен салықтарды өндiрiп алу кезiнде осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес Қазақстанда салық салынуы да мүмкiн табыс немесе капитал түрлерiн осындай салықтар өндiрiп алынатын салық салынатын базаға енгiзе алады, бiрақ Қазақстанда төленген салыққа тең сомаға осындай базаға сәйкес есептелген салық сомасынан шегерiм ретiнде ғана жол берiледi. Мұндай шегерiм, алайда, осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес Қазақстанда салық салынуы мүмкiн табысқа немесе капиталға сәйкес келетiн шегерiм бергенге дейiн есептелген Словакия салығының сол бөлiгiнен аспауға тиiс.
      2. Қазақстанда қосарланған салық салу былайша жойылады:
      а) егер Қазақстанның резидентi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес Словакияда салық салынуы мүмкiн табыс алса немесе капиталға ие болса, Қазақстан:
      (i) бұл резиденттiң табысына салынатын салықтан оның Словакияда төленген табысына салынатын салыққа тең соманы шегеруге;        (іі) бұл резиденттiң капиталына салынатын салықтан оның Словакияда төленген капиталына салынатын салыққа тең соманы шегеруге мүмкiндiк бередi.
      Жоғарыда келтiрiлген ережелерге сәйкес шегерiлетiн салық мөлшерi оған қолданылатын cтaвкa бойынша Қазақстанда сондай табысқа есептелген салықтан аспауға тиiс;
      b) егер Қазақстанның резидентi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес Словакияда ғана салық салынуы мүмкiн табыс алса немесе капиталға ие болса, Қазақстан осы табысты немесе капиталды салық салынатын базаға, бiрақ Қазақстанда салық салуға ұшырайтын осындай басқа табысқа немесе капиталға салық ставкасын белгiлеу мақсатында ғана, енгiзуi мүмкiн.
      3. Егер Конвенцияның кез келген ережесiне сәйкес алынған табыс немесе Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне тиесiлi капитал осы Мемлекетте салықтан босатылса, онда бұл Мемлекет осындай резиденттiң қалған табысына немесе капиталына салынатын салық сомасын есептеу кезiнде салықтан босатылған табысты немесе капиталды есепке қабылдауы мүмкiн.

  24-бап
Кемсітпеу

      1. Уағдаласушы Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары, атап айтқанда, резиденттiкке қатысты ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салудан немесе осыларға байланысты мiндеттемелерден өзгеше немесе бiршама ауыртпалықты кез келген салық салуға немесе осыларға байланысты кез келген мiндеттемеге, екiншi Мемлекеттiң ұлттық тұлғалары тап сондай жағдайда екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ұшырамауға тиiс. Осы ереже
1-баптың ережелерiне қарамастан, сондай-ақ Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де резиденттерi болып табылмайтын тұлғаларға да қолданылады.
      2. Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорны екiншi Уағдаласушы Мемлекетте ие болып отырған тұрақты мекемеге салық салу осындай қызметтi жүзеге асыратын осы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорындарына салық салуға қарағанда осы екiншi Уағдаласушы Мемлекетте бiршама қолайсыздау болмауға тиiс. Осы ереже Уағдаласушы Мемлекеттi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резиденттерiне олардың азаматтық мәртебесi немесе ол өздерiнiң резиденттерiне ұсынатын отбасылық жағдай негiзiнде салық салу мақсаттары үшiн мұндай жеке салықтық жеңiлдiктер, шегерiстер мен шегерiмдер берiлетiндей болып пайымдалмауға тиiс.
      3. 9-баптың 1-тармағының, 11-баптың 7-тармағының немесе 12-баптың 6-тармағының ережелерi қолданылатын жағдайларды қоспағанда, Уағдаласушы Мемлекеттiң екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне төлейтiн проценттер, роялти және басқа да төлемдер осындай кәсiпорынның салық салынатын пайдасын айқындау мақсаты үшiн олар бiрiншi аталған Мемлекеттiң резидентiне қалай төленсе, нақ осындай шарттарда шегерiлiп тастауға жатады. Уағдаласушы Мемлекет кәсiпорнының екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң резидентiне осыған ұқсас кез келген берешегi осындай кәсiпорынның салық салынатын капиталын айқындау мақсаты үшiн бiрiншi аталған Мемлекет резидентiнiң берешегi сияқты нақ сондай шарттарда шегеруге жатады.
      4. Капиталы екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң бiр немесе бiрнеше резиденттерiне толық немесе iшiнара тиесiлi немесе олар тiкелей немесе жанама түрде бақылауға алып отырған Уағдаласушы Мемлекеттiң кәсiпорындары бiрiншi аталған Мемлекеттiң басқа осындай кәсiпорындары ұшырайтын немесе ұшырауы мүмкiн салық салуға және соған байланысты мiндеттемелерге қарағанда өзгеше немесе неғұрлым ауыртпалықты болып табылатын кез келген салық салуға немесе соған байланысты кез келген мiндеттемелерге бiрiншi аталған Мемлекетте ұшырамауға тиiс.

  25-бап
Өзара келісу рәсімі

      1. Егер тұлға Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрiнiң немесе екеуiнiң де iс-әрекеттерi осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға әкеп соғып отыр немесе әкеп соғатын болады деп санаса, ол осы Мемлекеттердiң iшкi заңдарында көзделген қорғану құралдарына қарамастан, өзiнiң iсiн өзi резидентi болып табылатын Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органының немесе егер оның iсi 24-баптың 1-тармағына қатысты болса, өзi ұлттық тұлғасы болып табылатын сол Уағдаласушы Мемлекеттiң қарауына бере алады. Өтiнiш осы Конвенцияның ережелерiне сәйкес келмейтiн салық салуға әкеп соқтыратын iс-әрекеттер туралы алғашқы хабар берiлген сәттен бастап үш жыл iшiнде берiлуi тиiс.
      2. Құзыреттi орган, егер ол өтiнiштi негiздi деп санаса және егер өзi қанағаттанарлық шешiмге келе алмаса, осы Конвенцияға сәйкес келмейтiн салық салуды болдырмау мақсатында iстi екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң құзыреттi органымен өзара келiсiм бойынша шешуге ұмтылады. Кез келген қол жеткiзiлген келiсiм Уағдаласушы Мемлекеттердiң ұлттық заңдарында көзделген кез келген уақыт шектеулерiне қарамастан орындалатын болады.
      3. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы Конвенцияны пайымдау немесе қолдану кезiнде туындайтын кез келген қиындықтарды немесе күмән-күдiктердi өзара келiсе отырып шешуге ұмтылатын болады. Олар, сондай-ақ осы Конвенцияда көзделмеген жағдайларда қосарланған салық салуды жою мақсатымен бiр-бiрiне кеңес бере алады.
      4. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары алдыңғы тармақтарды түсiнуде келiсуге қол жеткiзу мақсатында олардың өздерiнен немесе олардың өкiлдерiнен тұратын бiрлескен комиссияны қоса алғанда, бiр-бiрiмен тiкелей байланыс жасай алады.

  26-бап
Ақпарат алмасу

      1. Уағдаласушы Мемлекеттердiң құзыреттi органдары осы Конвенцияның ережелерiн немесе салық салу осы Конвенцияға қайшы келмейтiндей шамада осы Конвенция қолданылатын салықтарға қатысты Уағдаласушы Мемлекеттердiң iшкi заңдарын орындау үшiн қажеттi ақпаратпен алмасып тұрады. Ақпарат алмасу 1-баппен шектелмейдi. Уағдаласушы Мемлекет алған кез келген ақпарат осы Мемлекеттiң iшкi заңдарының шеңберiнде алынған ақпарат секiлдi құпия болып есептеледi және Конвенция қолданылатын бағалаумен немесе жинаумен, мәжбүрлi өндiрiп алумен немесе сот қудалауымен немесе салықтарға қатысты шағымдарды қараумен айналысып жатқан тұлғаларға немесе органдарға ғана (соттар мен әкiмшiлiк органдарды қоса алғанда) хабарланады. Мұндай тұлғалар немесе органдар ақпаратты осы мақсаттар үшiн ғана пайдаланады. Олар бұл ақпаратты ашық сот мәжiлiсi барысында немесе сот шешiмдерiн қабылдау кезiнде аша алады.
      2. Ешқандай жағдайда 1-тармақтың ережелерi Уағдаласушы Мемлекетке:
      а) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары мен әкiмшiлiк практикасына қайшы келетiн әкiмшiлiк шараларын қолдану;
      b) осы немесе екiншi Уағдаласушы Мемлекеттiң заңдары бойынша немесе әдеттегi әкiмшiлiк практикасы барысында алуға болмайтын ақпарат беру;
      c) қандай да бiр сауда, кәсiпкерлiк, өнеркәсiптiк, коммерциялық немесе кәсiптiк құпияны немесе сауда процесiн ашуы мүмкiн ақпарат немесе ашылуы мемлекеттiк саясатқа (қоғамдық тәртiпке) қайшы келуi мүмкiн ақпарат беру мiндеттемесiн жүктейтiндей болып түсiндiрiлмейдi.

  27-бап
Дипломатиялық миссиялардың және
консулдық мекемелердің мүшелері

      Осы Конвенцияда еш нәрсе де дипломатиялық миссиялар мен консулдық мекемелер мүшелерiнiң оларға халықаралық құқықтың жалпы нормаларына сәйкес немесе арнайы келiсiмдердiң ережелерiне сәйкес берiлген салықтық артықшылықтарын қозғамайды.

  28-бап
Күшіне енуі

      1. Осы Конвенция бекiтуге жатады және бекiту грамоталарымен алмасу мүмкiндiгiнше қысқа мерзiмде жүргiзiледi.
      2. Осы Конвенция бекiту грамоталарын алмасқан күннен кейiн 60-ыншы күнi күшiне енедi және оның ережелерi:
      а) осы Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бiрiншi қаңтарынан бастап немесе бiрiншi қаңтарынан кейiн алынған табыс сомасы бойынша төлем көзiнен ұсталатын салықтарға қатысты;
      b) және осы Конвенция күшiне енген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бiрiншi қаңтарында немесе бiрiншi қаңтарынан кейiн басталатын салық салынатын кезеңдер үшiн табыс пен капиталға салынатын басқа салықтарға қатысты қолданылады.

  29-бап
Қолданылуын тоқтату

      Осы Конвенция Уағдаласушы Мемлекеттердiң бiрi оның қолданылуын тоқтатпайынша күшiнде қала бередi. Кез келген Уағдаласушы Мемлекет осы Конвенция күшiне енген күннен бастап бес жылдық кезең өткеннен кейiнгi кез келген күнтiзбелiк жылдың аяқталуына кемiнде алты ай қалғанда дипломатиялық арналар арқылы қолданылуын тоқтату туралы хабарлама жiбере отырып, Конвенцияның күшiн тоқтата алады. Мұндай жағдайда осы Конвенция:
      а) хабарлама берiлген жылдан кейiнгi күнтiзбелiк жылдың бiрiншi қаңтарында немесе бiрiншi қаңтардан кейiн алынған табыс сомасы бойынша көздерден ұсталатын салықтарға қатысты;
      b) хабарлама берiлген жылдан кейiнгi жылдың бiрiншi қаңтарында немесе бiрiншi қаңтарынан кейiн басталатын салық салынатын кезеңдер үшiн табыс пен капиталға салынатын басқа салықтарға қатысты өз күшiн тоқтатады.

      Осыны куәландыру ретiнде, тиiстi дәрежеде өкiлеттiк берiлген төмендегi қол қоюшылар осы Конвенцияға қол қойды.

      200__ жылғы___ айында______күнi__________ қазақ, словак, ағылшын тiлдерiнде екi данада жасалды әрi барлық мәтiндердiң күшi бiрдей. Талдауда алшақтық болған жағдайда, ағылшынша мәтiн айқындаушы болып табылады.

       Қазақстан Республикасы             Словакия Республикасы
          үшін                                 үшін