О подписании Конвенции Шанхайской организации сотрудничества против терроризма

Указ Президента Республики Казахстан от 11 июня 2009 года № 822

ПОСТАНОВЛЯЮ:
1. Одобрить прилагаемый проект Конвенции Шанхайской организации сотрудничества против терроризма.
2. Настоящий Указ вводится в действие со дня подписания.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

ОДОБРЕН
Указом Президента
Республики Казахстан
от 11 июня 2009 года № 822

ПРОЕКТ КОНВЕНЦИИ
Шанхайской организации сотрудничества
против терроризма

Государства-члены Шанхайской организации сотрудничества,
будучи глубоко обеспокоенными эскалацией терроризма, который представляет угрозу международному миру и безопасности, территориальной целостности государств, развитию дружественных отношений между государствами, а также осуществлению основных прав и свобод человека;
руководствуясь целями и принципами Устава Организации Объединенных Наций и Хартии Шанхайской организации сотрудничества от 7 июня 2002 года;
развивая положения Шанхайской Конвенции о борьбе с терроризмом, сепаратизмом и экстремизмом от 15 июня 2001 года, Концепции сотрудничества государств-членов Шанхайской организации сотрудничества в борьбе с терроризмом, сепаратизмом и экстремизмом от 5 июля 2005 года;
признавая, что преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, ни при каких обстоятельствах не могут быть оправданы, а физические и юридические лица, виновные в совершении таких деяний и/или причастные к их совершению, должны быть привлечены к ответственности;
учитывая изменения, произошедшие в содержании терроризма, масштабах и характере террористических актов и важность активизации сотрудничества;
понимая необходимость наращивания усилий против терроризма, и вновь подтверждая, что все меры по предупреждению терроризма и борьбы с ним должны приниматься при соблюдении верховенства права и демократических ценностей, основных прав и свобод человека, а также норм международного права;
осознавая, что только совместными усилиями можно добиться эффективного предупреждения терроризма и борьбы с ним,
договорились о нижеследующем:

Статья 1

Настоящая Конвенция заключается с целью повышения эффективности сотрудничества против терроризма.

Статья 2

1. Для целей настоящей Конвенции используемые в ней термины и
понятия означают:
1. Сторона - государство-участник настоящей Конвенции;
2. терроризм - идеология насилия и практика воздействия на принятие решения органами власти или международными организациями путем совершения либо угрозы совершения насильственных и/или иных преступных действий, связанных с устрашением населения и направленных на причинение ущерба личности, обществу и государству;
3. террористический акт - деяние, связанное с устрашением населения и создающее опасность жизни и здоровью человека, направленное на причинение значительного имущественного ущерба, либо наступление экологической катастрофы или иных тяжких последствий, а также угроза совершения указанных действий для достижения политических, религиозных, идеологических и иных целей путем воздействия на принятие решения органами власти или международными организациями;
4. террористическая организация:
а) преступная группа, незаконное вооруженное формирование, банда, преступное сообщество, создаваемые для совершения преступлений и/или совершающие преступления, охватываемые настоящей Конвенцией;
б) юридическое лицо, от имени, по указанию или в интересах которого осуществляется планирование, подготовка и совершение хотя бы одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
5. юридическое лицо - организация, которая создана и функционирует в порядке, установленном национальным законодательством Сторон.
2. Настоящая статья не наносит ущерба какому-либо международному договору или национальному законодательству любой из Сторон, которые содержат или могут содержать положение о более широком применении терминов и понятий, используемых в настоящей статье.

Статья 3

Настоящая Конвенция применяется в случае, когда выявление, предупреждение и расследование преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, затрагивают юрисдикцию более чем одной Стороны.

Статья 4

Стороны осуществляют свои права и обязательства согласно настоящей Конвенции в соответствии с принципами суверенного равенства, территориальной целостности государств и невмешательства во внутренние дела других государств.

Статья 5

1. Стороны принимают необходимые меры для того, чтобы установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, если:
1) преступление совершено на территории этой Стороны;
2) преступление совершено на борту судна под флагом этой Стороны или на борту воздушного судна, зарегистрированного в соответствии с законами этой Стороны;
3) преступление совершено гражданином этой Стороны.
2. Каждая Сторона может также установить свою юрисдикцию в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, если:
1) преступление было направлено или привело к совершению террористического акта на территории или в отношении гражданина этой Стороны;
2) преступление было направлено или привело к совершению террористического акта в отношении объекта этой Стороны за рубежом, включая помещения дипломатических представительств и консульских учреждений;
3) преступление было направлено или привело к совершению террористического акта с целью принудить эту Сторону к совершению или не совершению каких-либо действий;
4) преступление совершено лицом без гражданства, постоянно проживающим на территории этой Стороны;
5) преступление совершено на борту судна, эксплуатируемого этой Стороной.
3. Каждая Сторона принимает такие меры, которые могут потребоваться для установления своей юрисдикции в отношении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, в случае, если предполагаемый преступник находится на ее территории и она не выдает его той или иной Стороне.
4. Настоящая Конвенция не исключает осуществления любой уголовной юрисдикции в соответствии с национальным законодательством Стороны.
5. Если более чем одна Сторона претендует на юрисдикцию в отношении преступления, охватываемого настоящей Конвенцией, соответствующие Стороны при необходимости проводят консультации.

Статья 6

1. Сотрудничество, предусмотренное настоящей Конвенцией, осуществляется определяемыми каждой из Сторон компетентными органами.
2. При сдаче документа о ратификации или уведомления о присоединении Сторона предоставляет депозитарию перечень своих компетентных органов, ответственных за выполнение настоящей Конвенции, который препровождается депозитарием другим Сторонам. Стороны незамедлительно сообщают депозитарию обо всех изменениях в перечне своих компетентных органов, о чем депозитарий уведомляет другие Стороны.
3. Компетентные органы Сторон по вопросам, предусмотренным настоящей Конвенцией, взаимодействуют друг с другом непосредственно в пределах своих полномочий. Территориальные и иные подразделения компетентных органов Сторон в целях выполнения настоящей Конвенции могут устанавливать непосредственные контакты в порядке, определяемом компетентными органами Сторон.
4. Взаимодействие между компетентными органами Сторон осуществляется в двустороннем и многостороннем форматах на основании запроса об оказании содействия, а также путем информирования по инициативе компетентного органа одной из Сторон.
5. В процессе взаимодействия могут быть использованы дипломатические каналы, каналы Международной организации уголовной полиции (Интерпол) или Исполнительного комитета Региональной антитеррористической структуры Шанхайской организации сотрудничества.

Статья 7

1. Стороны поощряют межрелигиозный и межкультурный диалог, охватывающий, где это необходимо, неправительственные организации и другие элементы гражданского общества, при условии соблюдения соответствующего законодательства в целях предупреждения ситуаций напряженности, могущих привести к совершению преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Каждая Сторона в соответствии с основополагающими принципами ее правовой системы разрабатывает и осуществляет меры на национальном уровне по противодействию терроризму, которые могут включать:
1) периодическую оценку правовых документов, регулирующих противодействие терроризму, и практических мер с точки зрения их эффективности;
2) взаимодействие с соответствующими международными и региональными организациями в разработке и осуществлении мер по противодействию терроризму, включая проведение учений по пресечению террористических актов;
3) создание органа или органов, осуществляющих координацию деятельности соответствующих органов Стороны по противодействию терроризму;
4) повышение профессионального уровня сотрудников правоохранительных и иных органов, осуществляющих противодействие терроризму, а также надлежащее финансовое, материальное и иное обеспечение деятельности этих органов и их сотрудников;
5) выплату надлежащего вознаграждения лицам, оказывающим содействие государственным органам в предупреждении и пресечении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и установлении лиц, готовящих или совершивших такие преступления;
6) законодательное определение ограничений, введение которых допустимо в целях предупреждения террористических актов;
7) улучшение защиты физических лиц и объектов, включающее повышение эффективности сотрудничества правоохранительных органов с соответствующими юридическими лицами, внедрение стандартов, предназначенных для повышения защищенности физических лиц и объектов;
8) защиту потерпевших, свидетелей и иных участников уголовного судопроизводства, а также, при необходимости, иных лиц по вопросам противодействия терроризму;
9) создание и внедрение критериев идентификации физических и юридических лиц, причастных к совершению преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
10) обеспечение юридических лиц достаточными возможностями по оказанию помощи государству в предупреждении и выявлении готовящихся или совершаемых преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, на их объектах;
11) оказание содействия участию неправительственных организаций, отдельных групп и лиц в противодействии терроризму, в формировании в обществе неприятия терроризма;
12) просвещение общественности об опасности терроризма и его негативных последствиях, а также об ответственности за совершение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
13) обеспечение возможности населению информировать государственные органы, в том числе анонимно, о любых деяниях, которые могут рассматриваться в качестве преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
3. Стороны могут принимать более строгие меры, чем те, которые предусмотрены настоящей Конвенцией.

Статья 8

Стороны с учетом основополагающих принципов своих правовых систем принимают необходимые законодательные и иные меры по противодействию финансированию терроризма, которые, в частности, включают:
1) регистрацию данных о клиентах, финансовых операциях и хранение этих сведений;
2) представление в уполномоченные Стороной органы сведений о подозрительных и экономически нецелесообразных операциях и сделках;
3) приостановление по предписанию правоохранительных или иных определенных Стороной органов финансовых операций, имеющих незаконный, подозрительный или экономически нецелесообразный характер;
4) представление сведений и документов по запросам суда, органов прокуратуры, предварительного расследования и иных уполномоченных Стороной органов.

Статья 9

1. Стороны принимают необходимые законодательные меры для того, чтобы признать в качестве уголовно наказуемых следующие умышленные деяния:
1) террористический акт;
2) какое-либо деяние, признаваемое как преступление в одном из международных договоров в области противодействия терроризму, участниками которых являются все Стороны;
3) создание юридического лица в целях его использования для организации, планирования, подготовки, финансирования и совершения хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1, 2, 4-10 настоящего пункта, или создание для таких же целей преступной группы, незаконного вооруженного формирования, банды, преступного сообщества;
4) публичные призывы к терроризму или публичное оправдание терроризма, то есть распространение какого-либо обращения к общественности в целях побуждения к совершению хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-3, 5-10 настоящего пункта, либо публичные заявления о признании терроризма нуждающимся в поддержке и подражании;
5) вербовка или иные способы привлечения лиц для участия в подготовке либо совершении хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-4, 6-10 настоящего пункта;
6) подготовка лиц для совершения или содействия в совершении хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-5, 7-10 настоящего пункта;
7) участие в террористической организации;
8) финансирование терроризма, то есть сбор либо предоставление средств или финансовых услуг, заведомо предназначенных для финансирования деятельности по организации, подготовке и совершению хотя бы одного из преступлений, указанных в подпунктах 1-7, 9, 10 настоящего пункта, либо обеспечения деятельности террористической организации;
9) обеспечение лиц оружием, взрывчатыми веществами и другими средствами для совершения преступлений, указанных в подпунктах 1-8, 10 настоящего пункта;
10) предоставление лицам, подозреваемым или обвиняемым в совершении какого-либо из преступлений, указанных в подпунктах 1-9 настоящего пункта, укрытия, финансовой помощи, содействия в побеге, а также дача ложных показаний в отношении их.
2. Стороны могут в соответствии со своим национальным законодательством признавать также уголовно наказуемым деянием умышленные укрывательство, транспортировку, покупку или посредничество при продаже имущества, принадлежащего лицам, подозреваемым или обвиняемым в совершении какого-либо из преступлений, указанных в пункте 1 настоящей статьи.
3. Деяния, указанные в подпунктах 3-10 пункта 1 настоящей статьи, являются преступлениями независимо от фактического совершения террористического акта или осознания вербуемым и/или обучаемым лицом террористического характера своих действий.
4. Стороны также обязаны принять необходимые законодательные меры для того, чтобы определить в качестве уголовно наказуемого деяния соучастие, приготовление и покушение на совершение какого-либо преступления, признанного таковым в соответствии с пунктом 1 настоящей статьи.

Статья 10

1. Стороны принимают необходимые законодательные и иные меры с учетом своих правовых принципов для того, чтобы не допускать на своей территории причастности юридических лиц к деяниям, являющимся хотя бы одним из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Каждая Сторона принимает такие меры, какие могут потребоваться для установления ответственности юридических лиц за случаи их причастности хотя бы к одному из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
3. При условии соблюдения правовых принципов Сторон ответственность юридических лиц может быть уголовной, гражданско-правовой или административной.
4. Установление ответственности юридических лиц не исключает уголовной ответственности физических лиц, участвующих в его деятельности, совершивших преступления, охватываемые настоящей Конвенцией.
5. Стороны обеспечивают применение в отношении юридических лиц, привлекаемых к ответственности за причастность к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, в частности, таких мер как:
1) предупреждение;
2) штраф;
3) конфискация имущества юридического лица;
4) приостановление деятельности юридического лица;
5) запрет на отдельные виды деятельности юридического лица;
6) ликвидация юридического лица.
6. Стороны принимают законодательные меры, позволяющие признавать юридическое лицо террористической организацией и ликвидировать его по решению суда или иного уполномоченного национальным законодательством Стороны органа, когда юридическим лицом осуществляется организация, подготовка и совершение деяний, образующих хотя бы одно из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией. Такие же меры могут быть приняты в случаях, если организация, подготовка и совершение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, осуществляются лицом, контролирующим реализацию юридическим лицом его прав и обязанностей.
7. Положения настоящей статьи распространяются на случаи причастности к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, структурных подразделений (представительств, филиалов) иностранных юридических лиц, действующих на территории Стороны.

Статья 11

1. Стороны рассматривают деяния, охватываемые настоящей Конвенцией, в качестве преступлений, влекущих выдачу, а также передачу осужденных и оказание правовой помощи.
2. В любом договоре о выдаче, действующем между любыми Сторонами, преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, рассматриваются как преступления, влекущие выдачу. Стороны обязуются признать такие преступления в качестве преступлений, влекущих выдачу, во всех договорах о выдаче, которые будут впоследствии заключаться между ними.
3. В случае если Сторона, которая обусловливает выдачу наличием договора, получает запрос о выдаче от другой Стороны, с которой она не имеет договора о выдаче, запрашиваемая Сторона рассматривает настоящую Конвенцию в качестве правового основания для выдачи в связи с преступлениями, охватываемыми настоящей Конвенцией. Выдача осуществляется с соблюдением других условий, предусмотренных законодательством запрашиваемой Стороны.
4. Стороны, не обусловливающие выдачу наличием договора, рассматривают в отношениях между собой преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, в качестве преступлений, влекущих выдачу, с соблюдением условий, предусмотренных законодательством запрашиваемой Стороны.
5. Когда применительно к вопросам выдачи и правовой помощи требуется соблюдение принципа обоюдного признания соответствующего деяния преступлением, этот принцип считается соблюденным независимо от того, включает ли законодательство запрашиваемой Стороны соответствующее деяние в ту же категорию преступлений или описывает ли оно его с помощью таких же терминов, как запрашивающая Сторона, если данное деяние, в связи с которым запрашивается правовая помощь или выдача, признано уголовно наказуемым в соответствии с национальным законодательством Сторон.
6. Преступления, охватываемые настоящей Конвенцией, для целей выдачи рассматриваются как совершенные на территории соответствующей Стороны независимо от места фактического совершения этих преступлений в пределах юрисдикции данной Стороны, установленной в соответствии со статьей 5 настоящей Конвенции.
7. Определение преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и оснований ответственности юридических лиц, причастных к их совершению, входит в сферу внутреннего законодательства Сторон.
8. По запросу Стороны, вынесшей приговор, или Стороны, гражданином которой является лицо, осужденное хотя бы за одно из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, с его согласия может передаваться на основании действующих договоров или взаимной договоренности для отбывания наказания Стороне, гражданином которой оно является.
9. Если запрашиваемая Сторона, на территории которой находится лицо, совершившее хотя бы одно из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, не выдает такое лицо лишь на том основании, что оно является ее гражданином, то она обязана на основании имеющихся у нее материалов, в том числе материалов уголовного дела, переданных запрашивающей Стороной, осуществить уголовное преследование данного лица в соответствии со своим национальным законодательством.

Статья 12

1. В целях предупреждения терроризма и борьбы с ним компетентные органы Сторон по запросу или по своей инициативе предоставляют друг другу информацию (документы, материалы, иные данные) о вопросах, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Информация, указанная в пункте 1 настоящей статьи, предоставляется по запросу компетентного органа запрашивающей Стороны при условии, что она не будет передана кому бы то ни было без предварительного письменного согласия компетентного органа запрашиваемой Стороны.
3. Компетентные органы Сторон не разглашают факт запроса и его содержание и используют его только в целях выполнения запроса, если это оговорено компетентными органами запрашивающей Стороны; обеспечивают конфиденциальность переданных запрашиваемой Стороной сведений и используют их лишь в той мере, которая необходима для осуществления расследования, судебного разбирательства или для выполнения процедур, предусмотренных запросом.

Статья 13

1. Исполнение запроса осуществляется на основании настоящей Конвенции и законодательства запрашиваемой Стороны.
2. По запросу компетентного органа запрашивающей Стороны при его исполнении может быть применено законодательство этой Стороны, если иное не установлено законодательством запрашиваемой Стороны. Применение законодательства запрашивающей Стороны не должно наносить ущерб суверенитету и национальной безопасности запрашиваемой Стороны.

Статья 14

1. Запрос составляется в письменной форме и должен содержать:
1) наименование компетентных органов запрашивающей и запрашиваемой Сторон;
2) предмет и основание запроса;
3) существо дела, включая относящиеся к делу факты (дата, место и обстоятельства преступления), по которым проводятся оперативно-розыскные мероприятия, расследование или судебное разбирательство;
4) тексты соответствующих нормативных правовых актов или, если это невозможно, изложение их положений, а также заявление о том, что запрашиваемая мера или любая другая мера, ведущая к аналогичным результатам, может быть принята на территории запрашивающей Стороны в соответствии с ее национальным законодательством;
5) указание о степени его ограничения доступа, если это необходимо.
2. Запрос о применении мер ответственности в отношении юридических лиц кроме названного должен содержать:
1) наименование юридического лица, информацию о его месте нахождения, юридический адрес, данные о руководителях;
2) меры ответственности;
3) данные о конкретной процедуре, которой по запросу запрашивающей Стороны было бы желательно следовать;
4) информацию об имуществе, могущем быть подвергнутом аресту или конфискации (его местонахождении, связи с соответствующим преступлением, а также любые имеющиеся сведения о правах других лиц на это имущество);
5) заверенную копию решения суда или иного компетентного органа запрашивающей Стороны, и изложение оснований для этого решения;
6) изложение фактов, на которых основывается запрашивающая Сторона, и которые должны быть достаточными для того, чтобы запрашиваемая Сторона могла ставить вопрос о принятии решения для исполнения на основе своего законодательства.
3. В случае запроса о проведении допроса лиц в качестве подозреваемых или обвиняемых к нему должны прилагаться заверенные копии необходимых материалов уголовного дела.
4. Запрашиваемая Сторона информирует запрашивающую Сторону не позднее 30 дней со дня поступления запроса, если в каждом конкретном случае не будет согласовано иное:
1) о действиях, предпринятых по запросу и их результате;
2) о любых обстоятельствах, препятствующих исполнению запроса или существенно задерживающих его исполнение.
5. Запрашивающая Сторона безотлагательно информирует запрашиваемую Сторону:
1) о пересмотре решения или других обстоятельствах, в связи с которыми решение о применении мер ответственности в отношении юридических лиц полностью или частично утрачивает силу;
2) об изменениях, в силу которых действия в соответствии с настоящей Конвенцией становятся неоправданными.
6. Сторона, ходатайствующая о применении мер ответственности на основании одного и того же решения в отношении юридического лица перед несколькими Сторонами, уведомляет об этом все Стороны, заинтересованные в исполнении данного решения.

Статья 15

1. Компетентные органы Сторон исполняют запрос:
1) о выдаче лица для привлечения к уголовной ответственности или исполнения приговора суда;
2) о проведении оперативно-розыскных мероприятий;
3) о производстве отдельных процессуальных действий, в частности:
а) экспертиз;
б) допросов подозреваемых, обвиняемых, свидетелей, потерпевших и других лиц;
в) обысков, выемок;
г) передаче вещественных доказательств;
д) наложении ареста на имущество;
е) вручении и пересылке документов;
ж) других действий, относящихся к их компетенции;
4) об обеспечении доказательств;
5) о применении мер ответственности в отношении юридических лиц;
6) об установлении места нахождения физических лиц, подозреваемых в совершении хотя бы одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией;
7) об установлении места нахождения имущества, подлежащего конфискации;
8) по другим обстоятельствам и вопросам, входящим в сферу применения настоящей Конвенции.

Статья 16

1. Запрос подписывается руководителем компетентного органа запрашивающей Стороны или лицами, их замещающими, и/или скрепляется гербовой печатью.
2. В безотлагательных случаях запрос может передаваться устно, но не позднее чем через 72 часа запрос и прилагаемые документы должны быть подтверждены письменно, при необходимости с использованием технических средств передачи текста.
3. В случае возникновения сомнений в подлинности запроса или его содержания может быть запрошено их дополнительное подтверждение или разъяснение.
4. В случае множественности запросов, поступивших в соответствии с настоящей Конвенцией и затрагивающих одни и те же обстоятельства, запрашиваемая Сторона самостоятельно определяет, какой из запросов подлежит первоочередному исполнению.
5. Если исполнение запроса не входит в компетенцию запрашиваемого компетентного органа, то он безотлагательно передает запрос другому органу своего государства, компетентному его исполнить, и незамедлительно уведомляет об этом запрашивающий компетентный орган.
6. Запрашиваемый компетентный орган может запросить дополнительные сведения, необходимые, по его мнению, для исполнения запроса.

Статья 17

1. Компетентный орган запрашиваемой Стороны может отсрочить принятие мер по запросу, если эти меры могут нанести ущерб проведению оперативно-розыскных мероприятий, расследованию или судебному разбирательству, осуществляемому компетентными органами запрашиваемой Стороны.
2. Компетентный орган запрашиваемой Стороны может отказать в исполнении запроса, если это может нанести ущерб суверенитету, национальной безопасности или противоречит национальному законодательству запрашиваемой Стороны.
3. Прежде чем отказать или отсрочить исполнение запроса компетентный орган запрашиваемой Стороны в случае необходимости консультируется с компетентным органом запрашивающей Стороны, направившим запрос.
4. В случае отсрочки или отказа в исполнении запроса, компетентный орган запрашиваемой стороны безотлагательно информирует об этом инициатора запроса с обязательным указанием причин такого решения.

Статья 18

1. Сторона, осуществляющая уголовное преследование лиц, подозреваемых или обвиняемых в совершении преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и установившая, что они находятся на территории другой Стороны, может после получения разрешения компетентных органов этой Стороны направить своих сотрудников на территорию запрашиваемой Стороны для участия в соответствующих оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях.
2. Направленные сотрудники компетентных органов запрашивающей Стороны могут участвовать в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях на территории запрашиваемой Стороны в соответствии с законодательством запрашиваемой Стороны и международными договорами, участниками которых являются Стороны.
3. Запрашиваемая Сторона определяет порядок выдачи разрешений для участия сотрудников другой Стороны в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях на основании запроса, оформленного в соответствии со статьями 14 - 18 настоящей Конвенции.
4. В случае направления сотрудников компетентных органов для участия в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях дополнительно в запросе о направлении должно быть отражено:
1) данные о направленных сотрудниках;
2) цель командирования, перечень оперативно-розыскных мероприятий и следственных действий, порядок и сроки их исполнения;
3) в случае использования транспорта, сведения о нем, включая вид транспортных средств, их количество, регистрационные номера;
4) другая необходимая информация.
5. Решение по запросу принимается компетентным органом запрашиваемой Стороны не позднее 5 дней с момента поступления запроса, о чем сообщается незамедлительно компетентному органу запрашивающей Стороны. Такое решение может быть оговорено условиями, определенными компетентным органом запрашиваемой Стороны.
6. Если запрос на получение разрешения составлен без учета вышеперечисленных требований или информация предоставлена в неполном объеме, то компетентный орган запрашиваемой Стороны вправе запросить дополнительные данные.
7. Сотрудники компетентных органов запрашивающей Стороны, прибывшие в установленном порядке на территорию запрашиваемой Стороны, выполняют свои функции согласно законодательству Стороны пребывания и условиям, регламентирующим их пребывание и выполнение задания.
8. Сотрудники компетентных органов запрашивающей Стороны, участвующие на территории запрашиваемой Стороны в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях, проводимых сотрудниками компетентных органов запрашиваемой Стороны, обязаны:
1) соблюдать законодательство Стороны, на территории которой они находятся, а также подчиняться законным требованиям органов Стороны пребывания;
2) предоставлять запрашиваемой Стороне полученную ими информацию.
9. Участие в оперативно-розыскных мероприятиях и следственных действиях прекращается, как только компетентный орган Стороны, на территории которой они осуществляются, выдвинет об этом требование.
10. По вопросам, изложенным в настоящей статье, Стороны могут заключать между собой отдельные соглашения.

Статья 19

Доказательства, полученные компетентными органами запрашиваемой Стороны в результате исполнения запроса в соответствии с ее законодательством, имеют такое же доказательственное значение и в запрашивающей Стороне.

Статья 20

1. При исполнении решения о конфискации имущества физических или юридических лиц, причастных к совершению преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, запрашиваемая Сторона признает судебное решение, вынесенное запрашивающей Стороной в отношении прав третьих лиц.
2. В таком признании может быть отказано в одном из следующих случаев:
1) если третьи лица не имели достаточных возможностей, чтобы заявить о своих правах;
2) если третьи лица однозначно и обоснованно заявляют о своих правах;
3) если решение противоречит решению, уже вынесенному запрашиваемой Стороной по этому же вопросу;
4) если решение противоречит законодательству запрашиваемой Стороны;
5) если решение было вынесено вопреки положениям, касающимся исключительной юрисдикции, предусмотренной законодательством запрашиваемой Стороны.

Статья 21

1. Документы, направляемые в соответствии с настоящей Конвенцией, освобождаются от всех формальностей по их легализации.
2. Документы, которые на территории одной из Сторон выданы или засвидетельствованы компетентным органом либо специально на то уполномоченным лицом в пределах его компетенции и по установленной форме, а также скреплены гербовой печатью, принимаются на территориях всех других Сторон без какого-либо специального удостоверения.
3. Документы, которые на территории одной из Сторон рассматриваются как официальные документы, имеют на территориях других Сторон доказательную силу официальных документов.

Статья 22

1. Компетентные органы Сторон по вопросам, входящим в сферу охвата настоящей Конвенции, могут направлять официальные документы по физическим и юридическим лицам, находящимся на территории другой Стороны, по дипломатическим каналам либо иным способом, а также через компетентные органы другой Стороны.
2. Компетентные органы Сторон по вопросам, входящим в сферу охвата настоящей Конвенции, оказывают друг другу помощь во вручении официальных документов физическим и юридическим лицам.

Статья 23

Стороны принимают необходимые меры по недопущению предоставления статуса беженца и подтверждающих его документов лицам, причастным к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией.

Статья 24

1. Сторона принимает по запросу другой Стороны необходимые меры обеспечения ответственности юридического лица, причастного к преступлениям, охватываемым настоящей Конвенцией, в частности:
1) наложение ареста на имущество, которое впоследствии может стать объектом конфискации;
2) приостановление (замораживание) финансовых операций;
3) приостановление отдельных видов деятельности юридического лица (радио и телевещания, издания средств массовой информации, в том числе электронных).
2. Такие меры осуществляются в соответствии с национальным законодательством запрашиваемой Стороны и настоящей Конвенцией.
3. Прежде чем отменить такие меры, осуществляемые в соответствии с настоящей Конвенцией, запрашиваемая Сторона предоставляет запрашивающей Стороне право изложить свои доводы в пользу выполнения этой меры.

Статья 25

1. Сторона, получившая запрос, связанный с применением мер ответственности в отношении юридического лица (его структурного подразделения), причастного к совершению хотя бы одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией, и находящегося или имеющего имущество, или осуществляющего деятельность на ее территории:
1) либо исполняет решение суда или иного компетентного органа запрашивающей Стороны о применении запрашиваемых мер ответственности;
2) либо на основании фактов и выводов, представленных в решении запрашивающей Стороны, осуществляет судебное разбирательство в соответствии со своим национальным законодательством о применении запрашиваемых мер ответственности.
2. Меры ответственности в отношении юридического лица применяются в соответствии с законодательством запрашиваемой Стороны.

Статья 26

Стороны в соответствии с национальным законодательством в целях обеспечения конфискации принимают меры для того, чтобы:
1. Арестовывать денежные средства, ценные бумаги, ценности, оружие, его составляющие (запасные) части, боеприпасы, взрывчатые вещества и иное имущество, предназначенное для использования (или использовавшееся) в качестве орудия совершения преступлений, или для финансирования одного из преступлений, охватываемых настоящей Конвенцией.
2. Обеспечивать изъятие денежной суммы, соответствующей стоимости такого имущества, если арест имущества, указанного в части 1 настоящей статьи, невозможен.

Статья 27

1. Запрос, связанный с конфискацией имущества физических или юридических лиц, направленный в соответствии с настоящей Конвенцией, не затрагивает право запрашиваемой Стороны исполнить свое решение о конфискации в отношении имущества этих же физических или юридических лиц.
2. Общая стоимость конфискуемого по запросу имущества не может превышать сумму, указанную в решении о конфискации. Если та или иная Сторона приходит к выводу, что это может произойти, то Стороны проводят консультации с целью недопущения таких последствий.
3. Оставшееся после удовлетворения требований кредиторов имущество юридического лица, ликвидируемого по основаниям, предусмотренным настоящей Конвенцией, также подлежит конфискации.
4. Сторона, конфисковавшая по запросу имущество, обеспечивает его сохранность и распоряжается конфискованным имуществом в соответствии со своим национальным законодательством.
5. Конфискованное имущество или денежная сумма, соответствующая стоимости такого имущества, может быть по согласованию соответствующих сторон передано полностью или частично Стороне, которой вынесено решение о конфискации.

Статья 28

Стороны самостоятельно несут расходы, связанные с выполнением ими настоящей Конвенции, если не будет согласован иной порядок.

Статья 29

1. Если подается иск о возмещении ущерба, нанесенного неправомерным действием или бездействием в связи с сотрудничеством в соответствии с настоящей Конвенцией, Стороны рассматривают возможность проведения консультаций друг с другом с целью договориться о распределении сумм, подлежащих уплате в счет возмещения этого ущерба.
2. Сторона, которой предъявлен иск о возмещении ущерба, информирует об этом другие заинтересованные Стороны.

Статья 30

Настоящая Конвенция не ограничивает права Сторон заключать другие международные договоры по вопросам, являющимся предметом настоящей Конвенции и не противоречащим ее целям и объекту, а также не затрагивает права и обязанности Сторон, вытекающие из иных международных договоров, участниками которых они являются.

Статья 31

1. Настоящая Конвенция заключается на неопределенный срок.
2. Настоящая Конвенция подлежит ратификации подписавшими ее государствами. Ратификационные грамоты сдаются на хранение депозитарию. Конвенция вступает в силу на тридцатый день с даты сдачи на хранение депозитарию четвертой ратификационной грамоты.
3. Для Стороны, ратифицировавшей настоящую Конвенцию после даты сдачи на хранение депозитарию четвертой ратификационной грамоты, она вступает в силу на тридцатый день с даты сдачи на хранение депозитарию своей ратификационной грамоты.
4. Депозитарием настоящей Конвенции является Секретариат Шанхайской организации сотрудничества.

Статья 32

1. Настоящая Конвенция открыта для присоединения других государств, разделяющих ее положения, с согласия всех государств-членов ШОС путем передачи депозитарию уведомления о таком присоединении.
2. Для присоединяющегося государства настоящая Конвенция вступает в силу на тридцатый день с даты сдачи на хранение депозитарию уведомления о присоединении.

Статья 33

Настоящая Конвенция в соответствии со статьей 102 Устава Организации Объединенных Наций подлежит регистрации в Секретариате Организации Объединенных Наций.

Статья 34

В настоящую Конвенцию могут быть внесены изменения и дополнения, являющиеся ее неотъемлемой частью, которые оформляются отдельными протоколами. Изменения и дополнения могут быть предложены любой из Сторон путем передачи соответствующего уведомления депозитарию, который незамедлительно направляет их на рассмотрение другим Сторонам.

Статья 35

Каждая Сторона может выйти из настоящей Конвенции, направив письменное уведомление об этом депозитарию не менее чем за шесть месяцев до предполагаемой даты выхода. В течение тридцати дней с момента получения уведомления о выходе, депозитарий извещает об этом другие Стороны.

Статья 36

В случае возникновения между Сторонами споров и разногласий, связанных с применением или толкованием положений настоящей Конвенции, заинтересованные Стороны разрешают их путем консультаций и переговоров.

Статья 37

1. Рабочими языками при осуществлении сотрудничества Сторон в рамках настоящей Конвенции являются китайский и русский языки.
2. Подлинный экземпляр настоящей Конвенции сдается на хранение депозитарию, который рассылает заверенные копии настоящей Конвенции всем подписавшим ее государствам.

Совершено в _________ __________ 200__ года в одном экземпляре на русском и китайском языках, причем оба текста имеют одинаковую юридическую силу.

За Республику Казахстан

За Китайскую Народную Республику

За Кыргызскую Республику

За Российскую Федерацию

За Республику Таджикистан

За Республику Узбекистан

Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы конвенциясына қол қою туралы

Қазақстан Республикасы Президентінің 2009 жылғы 11 маусымдағы N 822 Жарлығы

ҚАУЛЫ ЕТЕМІН:
1. Қоса беріліп отырған Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы конвенция жобасы мақұлдансын.
2. Осы Жарлық қол қойылған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

Қазақстан Республикасы
Президентінің
2009 жылғы 11 маусымдағы
N 822 Жарлығымен
МАҚҰЛДАНҒАН

Шанхай ынтымақтастық ұйымының терроризмге қарсы конвенциясының жобасы

Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше мемлекеттер,
халықаралық бейбітшілік пен қауіпсіздікке, мемлекеттердің аумақтық тұтастығына, мемлекеттер арасындағы достастық қатынастардың дамуына, сондай-ақ адамның негізгі құқықтары мен бостандықтарын жүзеге асыруға қауіп туғызатын терроризмнің ушығуына терең алаңдаушылық білдіре отырып;
Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының және 2002 жылғы 7 маусымдағы Шанхай ынтымақтастық ұйымы Хартиясының мақсаттары мен принциптерін басшылыққа ала отырып;
Терроризмге, сепаратизмге және экстремизмге қарсы күрес туралы 2001 жылғы 15 маусымдағы Шанхай Конвенциясының , Шанхай ынтымақтастық ұйымына мүше мемлекеттердің терроризмге, сепаратизмге және экстремизмге қарсы күрестегі 2005 жылғы 5 шілдедегі ынтымақтастық конвенциясының ережелерін дамыта отырып;
осы Конвенция қамтитын қылмыстар ешбір жағдайда ақталмайтынын, ал осындай іс-әрекетті жасаған кінәлі және/немесе оларды жасауға қатысы бар жеке және заңды тұлғалардың жауапкершілікке тартылуы тиіс екендігін мойындай отырып;
терроризмнің мазмұнындағы, террористік актілердің көлемдері мен сипатында болған өзгерістерді және ынтымақтастықты жандандырудың маңыздылығын ескере отырып;
терроризмге қарсы күш-жігерді молайтудың қажеттілігін түсіне және терроризмнің алдын алу жөніндегі және оған қарсы күрестегі барлық шаралар құқықтың үстемділігін және демократиялық құндылықтарды, адамның негізгі құқықтары мен бостандықтарын, сондай-ақ халықаралық құқық нормаларын сақтаған кезде қолданылуы тиіс екендігін тағы да растай отырып;
тек бірлескен күш-жігер арқылы ғана терроризмнің тиімді алдын алуға және оған қарсы күреске қол жеткізуге болатындығын мойындай отырып,
төмендегілер туралы уағдаласты:

1-бап

Осы Конвенция терроризмге қарсы ынтымақтастықтың тиімділігін арттыру мақсатында жасалады.

2-бап

1. Осы Конвенцияның мақсаттары үшін қолданылатын ұғымдар мыналарды білдіреді:
1) Тарап - осы Конвенцияға қатысушы мемлекет;
2) терроризм - халыққа үрей туғызумен байланысты және жеке тұлғаға, қоғам мен мемлекетке зиян келтіруге бағытталған күш қолдану және/немесе өзге де қылмыстық әрекеттер жасау не жасау жөнінде қорқыту жолымен билік органдарының немесе халықаралық ұйымдардың шешім қабылдауын туғызатын зорлық-зомбылық идеологиясы және ықпал ету практикасы;
3) террористік акт - халыққа үрей туғызумен байланысты және адамның өмірі мен денсаулығына қауіп төндіретін, мүлікке айтарлықтай зиян келтіруге не экологиялық апат немесе өзге де ауыр салдар туғызуға бағытталған әрекет, сондай-ақ билік органдарының немесе халықаралық ұйымдардың шешім қабылдауына ықпал ету жолымен саяси, діни, идеологиялық және өзге де мақсаттарға қол жеткізу үшін аталған әрекеттерді жасау жөнінде қорқыту;
4) террористік ұйым:
а) осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасау үшін құрылған және/немесе қылмыс жасайтын қылмыстық топ, заңсыз қаруланған құралым, банда, қылмыстық қоғамдастық;
б) оның атынан, нұсқауы бойынша немесе оның мүддесі үшін осы Конвенция қамтитын қылмыстардың қандай да бірін жоспарлау, дайындық және жасау жүзеге асырылатын заңды тұлға;
5) заңды тұлға - Тараптардың ұлттық заңнамасында белгіленген тәртіппен құрылған және жұмыс істейтін ұйым.
2. Осы бапта қолданылатын терминдер мен ұғымдарды анағұрлым кең қолдану туралы ережелерді құрайтын немесе құрауы мүмкін қандай да бір халықаралық шартқа немесе Тараптардың кез келгенінің ұлттық заңнамасына осы бап зиян келтірмейді.

3-бап

Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды ашу, алдын алу және тергеу Тараптардың бірінің юрисдикциясына әсер еткен жағдайда осы Конвенция қолданылады.

4-бап

Тараптар өздерінің құқықтарын және міндеттерін егемендік теңдік, мемлекеттің аумақтық тұтастығы мен басқа мемлекеттердің ішкі істеріне араласпау принциптеріне сәйкес осы Конвенцияға сай жүзеге асырады.

5-бап

1. Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысты өз юрисдикциясын белгілеу үшін, егер:
1) қылмыс осы Тараптың аумағында жасалса;
2) қылмыс осы Тараптың туы бар кеме бортында немесе осы Тараптың заңдарына сәйкес тіркелген әуе кемесі бортында жасалса;
3) қылмысты осы Тараптың азаматы жасаса, қажетті шаралар қабылдайды.
2. Сонымен қатар әрбір Тарап, егер:
1) қылмыс осы Тараптың аумағында немесе азаматына қатысты террористік акті жасауға бағытталса немесе жасауға әкеп соқтырса;
2) қылмыс осы Тараптың шетелдегі объектісіне, дипломатиялық өкілдіктердің орын-жайлары мен консулдық мекемелерге қатысты террористік акт жасауға бағытталса немесе жасауға әкеп соқтырса;
3) қылмыс осы Тарапты қандай да бір әрекетті жасауға немесе жасамауға мәжбүрлеу мақсатында террористік акт жасауға бағытталса немесе әкеп соқтырса;
4) қылмысты осы Тараптың аумағында тұрақты тұратын азаматтығы жоқ адам жасаса;
5) қылмыс осы Тарап пайдаланатын кеме бортында жасалса, осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысты өз юрисдикциясын белгілей алады.
3. Егер болжамды қылмыскер оның аумағында болса және ол оны осы және өзге Тарапқа бермесе, әрбір Тарап осы Конвенция қамтитын қылмысқа қатысты өзінің юрисдикциясын белгілеу үшін талап етілетін шараларды қабылдайды.
4. Осы Конвенция Тараптардың ұлттық заңнамасына сәйкес кез келген қылмыстық юрисдикцияны жүзеге асыруды жоққа шығармайды.
5. Егер Тараптардың бірі осы Конвенция қамтитын қылмысқа қатысты юрисдикцияны талап етпесе, тиісті Тараптар қажет болған кезде консультациялар өткізеді.

6-бап

1. Осы Конвенцияда көзделген ынтымақтастықты Тараптардың әрқайсысы анықтайтын құзыретті органдар жүзеге асырады.
2. Ратификациялау туралы құжатты немесе қосылу туралы хабарламаны тапсырған кезде Тарап осы Конвенцияны орындау үшін жауапты өзінің құзыретті органдарының тізімін депозитарийге ұсынады, депозитарий оны басқа Тараптарға жібереді. Тараптар депозитарийге өздерінің құзыретті органдарының тізбесіндегі барлық өзгерістер туралы дереу хабарлайды, ол жөнінде депозитарий басқа Тараптарға хабарлайды.
3. Тараптардың құзыретті органдары осы Конвенцияда көзделген мәселелер бойынша өздерінің өкілеттіктері шегінде бір-бірімен тікелей өзара іс-қимыл жасайды. Тараптардың аумақтық және өзге де құзыретті органдары осы Конвенцияны орындау мақсатында Тараптардың құзыретті органдары анықтайтын тәртіппен тікелей байланыс орната алады.
4. Тараптардың құзыретті органдары арасындағы өзара іс-қимыл екіжақты және көпжақты көлемдерде көмек көрсету жөніндегі сұрау салу негізінде, сондай-ақ Тараптардың бірінің құзыретті органының бастамасы бойынша хабардар ету жолымен жүзеге асырылады.
5. Өзара іс-қимыл процесінде дипломатиялық арналар, Қылмыстық полиция халықаралық ұйымдарының (Интерпол) немесе Шанхай ынтымақтастық ұйымының Өңірлік терроризмге қарсы құрылымы Атқарушы комитетінің арналары пайдаланылуы мүмкін.

7-бап

1. Тараптар қажет болған жерде, осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға әкеп соқтыруы мүмкін шиеліністі жағдайлардың алдын алу мақсатында тиісті заңнамаларды сақтай отырып, дінаралық және мәдениетаралық диалогты, үкіметтік емес ұйымдар мен азаматтық қоғамның басқа да элементтерін көтермелейді.
2. Әрбір Тарап өзінің құқықтық жүйесінің негізгі принциптеріне сәйкес терроризмге қарсы тұратын шараларды ұлттық деңгейде әзірлейді және жүзеге асырады, олар мыналарды қамтуы мүмкін:
1) терроризмге қарсы іс-қимылды реттейтін құқықтық құжаттарды және олардың тиімділігі тұрғысынан практикалық шараларды мерзімдік бағалау;
2) террористік актілердің жолын кесу бойынша оқу-жаттығуларды өткізуді қоса алғанда, терроризмге қарсы іс-қимыл жөніндегі шараларды әзірлеу мен жүзеге асыруда тиісті халықаралық және өңірлік ұйымдармен өзара іс-қимыл жасау;
3) терроризмге қарсы іс-қимыл бойынша Тараптардың тиісті органдарының қызметін үйлестіруді жүзеге асыратын органды немесе органдарды құру;
4) терроризмге қарсы іс-қимылды жүзеге асыратын құқық қорғау органдары мен өзге де органдар қызметкерлерінің біліктілік деңгейін арттыру, сондай-ақ осы органдардың қызметі мен олардың қызметкерлерін тиісті қаржылық, материалдық және өзге де қамтамасыз ету;
5) осы Конвенция қамтитын қылмыстардың алдын алу мен жолын кесуде және осындай қылмыстарды дайындап жатқан немесе жасаған адамдарды анықтауға мемлекеттік органдарға көмек көрсететін адамдарға тиісті сыйақы төлеу;
6) террористік актілердің алдын алу мақсатында енгізуге рұқсат етілген шектеулерді заңнамалық анықтау;
7) құқық қорғау органдарының тиісті заңды тұлғалармен ынтымақтастық тиімділігін арттырудан тұратын жеке адамдар мен объектілерді қорғауды жақсарту, жеке адамдар мен объектілердің қорғалуын арттыруға арналған стандарттарды енгізу;
8) қылмыстық сот өндірісінің жәбірленушілерін, куәлерін және өзге де қатысушыларын, сондай-ақ қажет болған кезде терроризмге қарсы іс-қимыл мәселелері бойынша өзге де адамдарды қорғау;
9) осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға қатысы бар жеке және заңды тұлғаларды бірдейлендіру өлшемдерін құру және енгізу;
10) осы Конвенция қамтитын, олардың объектілерінде дайындалып жатқан немесе жасаған қылмыстардың алдын алу мен ашуға мемлекетке көмек көрсету бойынша заңды тұлғаларды жеткілікті мүмкіндіктермен қамтамасыз ету;
11) үкіметтік емес ұйымдарға, жекелеген топтарға және адамдарға терроризмге қарсы іс-қимыл жасауға, қоғамда терроризмге төзбеушілікті қалыптастыруға қатысуы үшін көмек көрсету;
12) терроризмнің қауіптілігі мен оның жағымсыз салдарлары, сондай-ақ осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасағаны үшін жауапкершілік туралы жұртшылықты мағлұм ету;
13) осы Конвенция қамтитын қылмыс ретінде қарастырылуы мүмкін кез келген іс-әрекеттер туралы мемлекеттік органдарға, соның ішінде анонимді түрде халықтың хабардар ету мүмкіндігін қамтамасыз ету.
3. Тараптар осы Конвенцияда қарастырылғандардан біршама қатаң шараларды қолдана алады.

8-бап

Тараптар өздерінің құқықтық жүйелерінің түбегейлі принциптерін ескере отырып, терроризмді қаржыландыруға қарсы іс-қимыл бойынша қажетті заңнамалық және өзге де шараларды қабылдайды, олар:
1) клиенттер, қаржылық операциялар туралы деректерді тіркеуден және осы мәліметтерді сақтаудан;
2) Тараптардың уәкілетті органдарына сезікті және экономикалық мақсатқа сай емес операциялар мен мәмілелер туралы мәліметтер ұсынудан;
3) құқық қорғау немесе Тараптар анықтаған өзге де органдардың нұсқауы бойынша заңсыз, сезікті немесе экономикалық мақсатқа сай емес сипаттағы қаржы операцияларын тоқтатудан;
4) сот, прокуратура органдарының, алдын ала тергеу және Тараптардың өзге де уәкілетті органдарының сұраулары бойынша мәліметтер мен құжаттарды ұсынудан тұрады.

9-бап

1. Тараптар мынадай қасақана іс-әрекеттерді қылмыстық жазалау ретінде тану үшін қажетті заңнамалық шараларды қабылдайды:
1) террористік акт;
2) қатысушылары барлық Тараптар болып табылатын, терроризмге қарсы іс-қимыл саласындағы халықаралық шарттардың бірінде қылмыс ретінде танылатын қандай да бір іс-әрекет;
3) осы тармақтың 1, 2, 4-10-тармақшаларында аталған қылмыстардың бірін ұйымдастыру, жоспарлау, дайындау, қаржыландыру және жасау үшін пайдалану мақсатында заңды тұлғаны құру немесе осындай мақсаттар үшін қылмыстық топ, заңсыз қаруланған құрылым, банда, қылмыстық қоғамдастық құру;
4) терроризмге ашық түрде шақыру немесе терроризмді ашық түрде ақтау, яғни осы тармақтың 1-3, 5-10-тармақшаларында аталған қылмыстардың бірін жасауға итермелеу мақсатында қандай да бір өтінішті жұртшылыққа тарату не болмаса терроризмді қолдауды және қолдау көрсетуді қажет етеді деп тану туралы ашық түрде мәлімдеу;
5) осы тармақтың 1-4, 6-10-тармақшаларында аталған қылмыстардың бірін дайындауға не болмаса жасауға қатысу үшін адамдарды азғыру немесе тартудың өзге де тәсілдері;
6) осы тармақтың 1-5, 7-10-тармақшаларында аталған қылмыстардың бірін жасауға немесе жасауға көмектесу үшін адамдарды даярлау;
7) террористік ұйымдарға қатысу;
8) терроризмді қаржыландыру, яғни осы тармақтың 1-7, 9, 10-тармақшаларында аталған қылмыстардың бірін ұйымдастыру, дайындау мен жасау жөніндегі іс-әрекетті қаржыландыру үшін әдейі тағайындалған қаражатты немесе қаржылық қызмет көрсетуді жинау не болмаса ұсыну, не болмаса террористік ұйымның іс-әрекетін қамтамасыз ету;
9) осы тармақтың 1-8, 10-тармақшаларында аталған қылмыстарды жасау үшін адамдарды қарумен, жарылғыш заттармен және басқа да құралдармен қамтамасыз ету;
10) осы тармақтың 1-9-тармақшаларында аталған қылмыстардың бірін жасауға сезікті немесе айыпты адамдарға паналайтын жер, қаржылай көмек беру, қашуға көмек көрсету, сондай-ақ оларға қатысты жалған айғақ беру.
2. Тараптар өздерінің ұлттық заңнамаларына сәйкес осы баптың 1-тармағында аталған қылмыстардың бірін жасауда сезікті болып көрінетін адамға немесе айыпталушыға тиесілі мүлікті қасақана жасыруды, тасымалдауды, сатып алуды немесе сатқан кезде делдал болуды қылмыстық жазалау іс-әрекеті ретінде тануы мүмкін.
3. Осы баптың 1-тармағының 3-10-тармақшаларында аталған іс-әрекеттер террористік актіні іс жүзінде жасағанына немесе террористік сипаттағы өзінің әрекеттерін азғырушы және/немесе оқып-үйретуші адамның түсінгеніне қарамастан, қылмыс болып табылады.
4. Тараптар сонымен қатар осы баптың 1-тармағына сәйкес танылған қылмыстық жазалау іс-әрекеті ретінде қандай да бір қылмысты жасауға бірлесіп қатысуды, дайындалуды және қастандық жасауды анықтау үшін қажетті заңнамалық шараларды қабылдауға міндетті.

10-бап

1. Тараптар өз аумақтарында заңды тұлғалардың осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірі болып табылатын әрекетке қатыстылығын болдырмау үшін өздерінің құқықтық қағидаларын ескере отырып, қажетті заңнамалық және өзге де шараларды қабылдайды.
2. Әрбір Тарап осы Конвенция қамтитын қылмыстардың біріне қатысы бар оқиға үшін заңды тұлғалардың жауапкершілігін анықтау үшін талап ететін шараларды қабылдайды.
3. Тараптардың құқықтық қағидалары сақталған жағдайда заңды тұлғалардың жауапкершілігі қылмыстық, азаматтық құқықтық немесе әкімшілік болуы мүмкін.
4. Заңды тұлғалардың жауапкершілігін анықтау оның қызметіне қатысқан, осы Конвенция қамтитын қылмысты жасаған жеке тұлғаның қылмыстық жауапкершілігін жоққа шығармайды.
5. Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысқаны үшін жауапкершілікке тартылатын заңды тұлғаларға қатысты мынадай шараларды қолдануды қамтамасыз етеді, атап айтқанда:
1) ескерту;
2) айыппұл;
3) заңды тұлғаның мүлкін тәркілеу;
4) заңды тұлғаның қызметін тоқтату;
5) заңды тұлға қызметінің жекелеген түрлеріне тыйым салу;
6) заңды тұлғаны тарату.
6. Заңды тұлға осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін
құрайтын әрекеттерді ұйымдастыруды, дайындау мен жасауды жүзеге
асырған кезде Тараптар заңды тұлғаны террористік деп тануға және оны сот шешімі бойынша немесе Тараптардың өзге де уәкілетті органының ұлттық заңнамасымен таратуға мүмкіндік беретін заңнамалық шараларды қабылдайды. Егер осы Конвенция қамтитын қылмысты ұйымдастыруды, дайындау мен жасауды оның құқықтары мен міндеттерін заңды тұлғаның іске асыруын бақылаушы адам жүзеге асырған жағдайда осындай шаралар қолданылуы мүмкін.
7. Осы баптың ережелері осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысы болған кезде Тараптардың аумақтарында әрекет ететін шетелдік заңды тұлғалардың құрылымдық бөлімшелеріне (өкілдеріне, филиалдарына) таратылады.

11-бап

1. Тараптар ұстап беруге, сондай-ақ сотталғандарды беруге әкеп соқтыратын және құқықтық көмек көрсету әрекеттерін осы Конвенция қамтитын қылмыстар ретінде қарастырады.
2. Кез келген Тараптар арасында ұстап беру туралы қолданыстағы кез келген шартта, осы Конвенция қамтитын қылмыс ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыс ретінде қарастырылады. Тараптар осындай қылмыстарды нәтижесінде олардың арасында ұстап беру туралы жасалатын барлық шарттарда ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыс ретінде тануға міндеттенеді.
3. Егер ұстап беруді шарттың болуымен келісетін Тарап ұстап беру туралы шарты жоқ басқа Тараптан ұстап беру туралы сұрау алса, сұрау салынушы Тарап осы Конвенция қамтитын қылмыстарға байланысты ұстап беру үшін құқықтық негіз ретінде осы Конвенцияны қарастырады. Ұстап беру сұрау салынған Тараптың заңнамасында көзделген басқа да шарттарды сақтай отырып жүзеге асырылады.
4. Ұстап беруді шарттың болуымен келістірмейтін Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарды өздерінің арасында, сұрау салынған Тараптың заңнамасында қарастырылған шарттарды сақтай отырып, ұстап беруге әкеп соқтыратын қылмыс ретінде қарастырады.
5. Ұстап беру және құқықтық көмек мәселесіне келген кезде тиісті іс-әрекетті екі жақты қылмыс деп тану қағидасын сақтау талап етілсе, сұрау салынған Тараптың заңнамасына сол санаттағы қылмыстардың тиісті іс-әрекетіне қосатынына немесе ол оның көмегімен осындай терминдерді сұрау салушы Тарап ретінде сипаттайтынына қарамастан, осы қағида сақталған болып табылады, егер осы іс-әрекет құқықтық көмек көрсету мен ұстап беруге байланысты болса, Тараптардың ұлттық заңнамаларына сәйкес қылмыстық жазалау ретінде танылады.
6. Осы Конвенция қамтитын қылмыс ұстап беру мақсаты үшін осы Конвенцияның 5-бабына сәйкес белгіленген, осы Тараптың юрисдикциясы шегінде осы қылмыстарды іс жүзінде жасау орнына қарамастан, тиісті Тараптың аумағында жасалған болып қарастырылады.
7. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды анықтау және оларды жасауға қатысы бар заңды тұлғалардың жауапкершілік негіздері Тараптардың ішкі заңнамасының саласына кіреді.
8. Үкім шығарған Тараптың сұрау салуы бойынша немесе осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірі үшін сотталған адам азаматы болып табылатын Тарап, оның келісімімен қолданыстағы шарттар негізінде немесе өзара уағдаластықпен ол азаматы болып табылатын Тарапқа жазасын өтеу үшін берілуі мүмкін.
9. Егер осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін жасаған адам аумағында жүрген сұрау салынған Тарап ол оның азаматы болуы негізінде ұстап бермесе, онда ол қолда бар материалдар, соның ішінде сұрау салушы Тарап берген қылмыстық іс материалдарының негізінде өзінің ұлттық заңнамаларына сәйкес осы адамның қылмыстық қудалануын жүзеге асырады.

12-бап

1. Терроризмнің алдын алу және онымен күресу мақсатында Тараптардың құзыретті органдары сұрау салуы бойынша немесе өзінің бастамасы бойынша бір-біріне осы Конвенция қамтитын мәселелер туралы ақпарат (құжаттар, материалдар, өзге де деректер) береді.
2. Осы баптың 1-тармағында аталған ақпарат сұрау салушы Тараптың құзыретті органының сұрау салуы бойынша, ол тек сұрау салынатын Тараптың құзыретті органының алдын ала жазбаша келісімінсіз ешкімге берілмейтін жағдайда ғана ұсынылады.
3. Тараптардың құзыретті органдары сұрау салу фактісін және оның мазмұнын жарияламайды және оны тек сұрауды орындау мақсатында пайдаланады, егер бұл сұрау салушы Тараптың құзыретті органымен ескертілсе; сұрау салынған Тарап берген мәліметтердің құпиялылығын қамтамасыз етеді және оларды тергеуді, сот талқылауын жүзеге асыру үшін немесе сұраумен көзделген рәсімдерді орындау үшін пайдаланады.

13-бап

1. Сұрауды орындау осы Конвенция және сұрау салынған Тараптың заңнамасы негізінде жүзеге асырылады.
2. Егер сұрау салынған Тараптың заңнамасында өзгелері белгіленбесе, сұрау салушы Тараптың құзыретті органының сұрауы бойынша оны орындау кезінде осы Тарап заңнамасының қолданылуы мүмкін. Сұрау салушы Тарап заңнамасының қолданылуы сұрау салынған Тараптың егемендігіне және ұлттық қауіпсіздігіне зиян келтірмеуі тиіс.

14-бап

1. Сұрау жазбаша түрде жасалады және ол:
1) сұрау салушы және сұрау салынған Тараптардың құзыретті органдарының атауынан;
2) сұраудың мәні мен негізінен;
3) жедел іздестіру іс-шаралары, тергеу немесе сот талқылауы жүргізіліп жатқан іске қатысты фактілерді қоса есептегендегі (күні, қылмыстың орны және жағдайы) істің мәнінен;
4) тиісті нормативтік құқықтық актілердің мәтіні немесе бұл мүмкін болмаса олардың жағдайын атап көрсету, сондай-ақ ұлттық заңнамаларына сәйкес сұрау салушы Тараптың аумағында осыған ұқсас нәтижелерге жеткізетін сұралатын шара немесе кез келген басқа шара туралы өтініштен;
5) егер қажет болса оның рұқсатын шектеу дәрежесі туралы нұсқаудан тұруы тиіс.
2. Заңды тұлғаға қатысты жауапкершілік шарасын қолдану туралы сұрауда аталғандардан басқа:
1) заңды тұлғаның атауы, оның орналасқан жері туралы ақпарат, заңды мекен жайы, басшылары туралы деректерді;
2) жауапкершілік шараларын;
3) сұрау салушы Тараптың сұрауы бойынша мүмкіндігінше жасалуы тиіс нақты рәсімдер туралы деректерді;
4) тұтқындалуға немесе тәркіленуге ұшырауы мүмкін мүлік (тиісті қылмысқа байланысты оның орналасқан жері, сондай-ақ осы мүлікке басқа адамдардың құқығы туралы кез келген қолда бар мәліметтер) жөніндегі ақпаратты;
5) сот немесе сұрау салушы Тараптың өзге де құзыретті органы шешімінің куәландырылған көшірмесі және осы шешім үшін негіздемені;
6) сұрау салушы Тарап негіздейтін және өзінің заңнамасын орындау үшін сұрау салушы Тарап шешім қабылдау туралы мәселені қою үшін жеткілікті фактілерді атап көрсету тиіс.
3. Егер тұлғаны сезікті немесе айыпты ретінде жауап өткізу туралы сұрау салынса, оған қылмыстық істің куәландырылған қажетті құжаттары қосымша беріледі.
4. Егер әрбір нақты жағдайда өзгеше келісілмесе, сұрау салынған Тарап сұрау салушы Тарапты сұрау түскен күнінен бастап 30 күннен кешіктірмей:
1) сұрау бойынша қабылданған іс-қимылдар және олардың нәтижелері туралы;
2) сұрауды орындауға кедергі келтіретін немесе оны орындалуын айтарлықтай кідіртетін кез келген жағдайлар туралы хабардар етеді.
5. Сұрау салушы Тарап сұрау салынатын Тарапқа кідіріссіз:
1) заңды тұлғаға қатысты шара қолдану туралы шешім толық немесе ішінара күшін жоғалтуға байланысты шешімді немесе басқа да жағдайларды қайта қарау туралы;
2) осы Конвенцияға сәйкес қолданыс күшінің ақталмауына байланысты өзгерістер туралы хабарлайды.
6. Бірнеше Тараптар алдында заңды тұлғаға қатысты сол бір шешім негізінде жауапкершілік шарасын қолдану туралы өтініш беруші Тарап бұл жөнінде осы шешімді орындауға мүдделі барлық Тараптарға хабарлайды.

15-бап

1. Тараптардың құзыретті органдары:
1) қылмыстық жауапкершілікке тарту немесе сот үкімін орындау үшін адамдарды ұстап беру туралы;
2) жедел іздестіру іс-шараларын өткізу туралы;
3) жекелеген іс жүргізу іс-әрекеттерін жүргізу туралы, соның ішінде:
а) сараптамалар;
б) сезіктілерден, айыпталушылардан, куәлерден, жәбірленушілерден және басқа да адамдардан жауап алулар;
в) тінтулер, алулар;
г) заттай дәлелдемелерді беру;
д) мүлікке тыйым салу;
е) құжаттарды тапсыру және жөнелту;
ж) олардың құзыреттілігіне қатысты басқа да іс-қимылдар;
4) дәлелдемелерді қамтамасыз ету жөнінде;
5) заңды тұлғаларға қатысты жауапкершілік шараларын қолдану туралы;
6) осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін жасауға сезікті жеке тұлғалардың орналасқан жерін анықтау;
7) тәркіленуге жататын мүліктің орналасқан жерін анықтау;
8) осы Конвенцияның қолдану аясына кіретін басқа да жағдайлар мен мәселелер бойынша сұрау салуларды орындайды.

16-бап

1. Сұрауға, сұрау салушы Тараптың құзыретті органының басшысы немесе олардың орнын ауыстыратын адамдар қол қояды және/немесе елтаңбалы мөрмен бекітіледі.
2. Кідіртілмейтін жағдайларда сұрау салу ауызша берілуі мүмкін, бірақ 72 сағаттан кешіктірілмей сұрау және қосымша құжаттар, қажет болған кезде мәтінді берудің техникалық құралдарын пайдалану арқылы жазбаша расталуы тиіс.
3. Сұраудың тұпнұсқасына немесе оның мазмұнына күдік туындаған жағдайда олардың қосымша растауының немесе түсіндірмесінің сұратылуы мүмкін.
4. Осы Конвенцияға сәйкес келіп түскен және бірдей мәселелерді қозғайтын сұраулар көп болған жағдайда сұрау салынатын Тарап қандай сұрау бірінші кезекте орындалатынын дербес анықтайды.
5. Егер сұрауды орындау сұрау салынатын құзыретті органның құзыретіне кірмесе, ол сұрауды кідіртпей өз мемлекетінің оны орындауға құзыретті басқа органына береді және бұл жөнінде сұрау салушы тарапқа дереу хабарлайды.
6. Сұрау салынған құзыретті орган оның пікірі бойынша сұрауды орындау үшін қажетті қосымша мәліметтерді сұрата алады.

17-бап

1. Егер осы шаралар сұрау салынған Тараптың құзыретті органдары жүзеге асыратын жедел іздестіру шараларын өткізуге, тергеуге немесе сот талқылауына зиян келтіруі мүмкін болса, сұрау салынған Тараптың құзыретті органы сұрау бойынша шара қабылдауды кейінге қалдыруы мүмкін.
2. Егер бұл сұрау салынған Тараптың егемендігіне, ұлттық қауіпсіздігіне зиян келтіретін болса немесе ұлттық заңнамасына қайшы келсе, сұрау салынған Тараптың құзыретті органы сұрауды орындаудан бас тартуы мүмкін.
3. Сұрауды орындаудан бас тартпастан немесе кейінге қалдырудан
бұрын сұрау салынған Тараптың құзыретті органы қажет болған кезде
сұрауды жолдаған сұрау салушы Тараптың құзыретті органымен кеңеседі.
4. Сұрауды орындауды кейінге қалдырған немесе бас тартқан жағдайда сұрау салынған Тараптың құзыретті органы бұл жөнінде осындай шешімнің себебін көрсетіп, сұрау иесіне кідіртпестен хабарлайды.

18-бап

1. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасаған сезіктілер немесе айыпталушыларды қылмыстық қудалауды жүзеге асыратын және олардың басқа Тараптың аумағында орналасқанын анықтаған Тарап осы Тараптың құзыретті органдарының рұқсатын алғаннан кейін өзінің қызметкерлерін тиісті жедел іздестіру шараларына және тергеу амалдарына қатысу үшін сұрау салушы Тарапқа жібереді.
2. Сұрау салушы Тараптың жіберілген құзыретті органдарының
қызметкерлері сұрау салынған Тараптың аумағында сұрау салынған
Тараптың заңнамасына және қатысушысы Тараптар болып табылатын
халықаралық шарттарға сәйкес жедел іздестіру шараларына және тергеу
амалдарына қатыса алады.
3. Сұрау салынған Тарап осы Конвецияның 14-18-баптарына сәйкес ресімделген сұрау негізінде басқа Тарап қызметкерлерінің жедел іздестіру шараларына және тергеу амалдарына қатысуы үшін рұқсат беру тәртібін анықтайды.
4. Жедел іздестіру шараларына және тергеу амалдарына қатысуы үшін құзыретті органдардың қызметкерлерін жіберген кезде жіберу туралы сұрауға қосымша мыналар көрсетілуі тиіс:
1) жіберілген қызметкерлер туралы деректер;
2) іссапарға жіберу мақсаты, жедел іздестіру шараларының және тергеу іс-қимылдарының тізімі, оларды орындау тәртібі мен мерзімдері;
3) көлік құралын пайдаланған жағдайда ол жөніндегі мәліметтер, көлік құралының түрі, олардың саны, тіркеу нөмірлері;
4) басқа да қажетті ақпарат.
5. Сұрау бойынша шешімді сұрау салынған Тараптың құзыретті органы сұрау түскен сәттен бастап 5 күннен кешіктірмей қабылдайды, ол туралы сұрау салушы Тараптың құзыретті органына дереу хабарланады. Осындай шешім сұрау салынған Тараптың құзыретті органы белгілеген шарттарымен ескертілуі мүмкін.
6. Егер рұқсат алуға сұрау жоғарыда аталған талаптарды ескермей жасалса немесе ақпарат толық емес көлемде берілсе, онда сұрау салынған Тараптың құзыретті органы қосымша деректер сұрауға құқылы.
7. Белгіленген тәртіппен сұрау салынған Тараптың аумағына келген Сұрау салушы Тараптың құзыретті органдарының қызметкерлері өздерінің қызметтік міндеттерін келген Тараптың заңнамаларына және олардың келу және тапсырманы орындау шарттарына сәйкес орындайды.
8. Сұрау салынған Тараптың құзыретті органдарының қызметкерлері өткізетін сұрау салынған Тараптың аумағында жедел іздестіру шараларына және тергеу әрекеттеріне қатысушы Сұрау салушы Тараптың құзыретті органдарының қызметкерлері:
1) өздері болған аумақтағы Тараптың заңнамаларын сақтауға, сондай-ақ келген Тарап органдарының заңды талаптарына бағынуға;
2) сұрау салынған Тарапқа өздері алған ақпаратты ұсынуға міндетті.
9. Жедел іздестіру шараларына және тергеу амалдарына қатысу олар жүргізіліп жатқан аумақтағы Тараптың құзыретті органы бұл жөнінде талап қойса қысқартылады.
10. Осы бапта баяндалған мәселелер бойынша Тараптар өз арасында жеке келісімдерді жасай алады.

19-бап

Сұрауды орындау нәтижесінде сұрау салынған Тараптардың заңнамасына сәйкес оның құзыретті органдары алған дәлелдемелер сұрау салушы Тарапта да дәлелдеу мәнін жоғалтпайды.

20-бап

1. Осы Конвенция қамтитын қылмыстарды жасауға қатысы бар жеке тұлғалардың немесе заңды тұлғалардың мүлкін тәркілеу туралы шешімді орындау кезінде сұрау салынған Тарап үшінші тұлғаға қатысты сұрау салған Тараптың сот шешімін мойындайды.
2. Осындай мойындауда:
1) егер үшінші тұлғаның өз құқықтары туралы өтініш беруге жеткілікті мүмкіндіктері болмаған;
2) егер үшінші тұлға өзінің құқықтары туралы бір мағыналы және негізді өтініш берген;
3) егер шешім осы мәселе бойынша сұрау салынған Тарап шығарған шешімге қайшы келген;
4) егер шешім сұрау салынған Тараптың заңнамасына қайшы келген;
5) егер шешім сұрау салынған Тараптың заңнамасымен көзделген ерекше юрисдикциясына қатысты ережелерге қарамастан шығарылған жағдайлардың бірінде бас тартылуы мүмкін.

21-бап

1. Осы Конвенцияға сәйкес жолданатын құжаттар оларды заңдастыру жөніндегі барлық формальдылықтан босатылады.
2. Бір Тараптың аумағында құзыретті орган не болмаса оған арнайы уәкілетті тұлғаның оның құзыреті шегінде және белгіленген нысан бойынша берілген немесе куәландырылған, сондай-ақ елтаңбалы мөрмен бекітілген құжаттар қандай да бір арнайы куәліксіз барлық басқа Тараптар аумағында қабылданады.
3. Тараптардың бірінің аумағында ресми құжат ретінде қаралатын құжаттар басқа Тараптар аумағында ресми құжаттардың дәлелдеушілік күшіне ие болады.

22-бап

1. Осы Конвенцияның аясына кіретін мәселелер бойынша Тараптардың құзыретті органдары басқа Тараптың аумағында орналасқан жеке және заңды тұлғалар бойынша ресми құжаттарды дипломатиялық арналар бойынша не болмаса өзге де тәсілдермен, сондай-ақ басқа Тараптың құзыретті органдары арқылы жолдай алады.
2. Осы Конвенцияның аясына кіретін мәселелер бойынша Тараптардың құзыретті органдары жеке және заңды тұлғаларға ресми құжаттарды беру жөнінде бір-біріне көмек көрсетеді.

23-бап

Тараптар осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысты адамдарға босқын мәртебесін ұсынуды және оның растайтын құжаттарын беруді болдырмау жөніндегі қажетті шараларды қабылдайды.

24-бап

1. Тараптар басқа Тараптың сұрауы бойынша осы Конвенция қамтитын қылмыстарға қатысы бар заңды тұлғаның жауапкершілігін қамтамасыз етудің қажетті шараларын қабылдайды, соның ішінде:
1) нәтижесінде тәркілеу объектісі болуы мүмкін мүлікке тыйым салу;
2) қаржы операцияларын тоқтата тұру (тоқтатып қою);
3) заңды тұлға қызметінің жекелеген түрлерін тоқтата тұру (радио және телекөрсетілімдерді, бұқаралық ақпарат құралдарын шығаруды, соның ішінде электрондыларын да).
2. Осындай шаралар сұрау салынған Тараптың ұлттық заңнамаларына және осы Конвенцияға сәйкес жүзеге асырылады.
3. Осы Конвенцияға сәйкес жүзеге асырылатын осындай шараларды болдырмаудан бұрын сұрау салынған Тарап сұрау салған Тарапқа осы шаралардың орындалу пайдасына өз дәлелдемелерін баяндау құқығын ұсынады.

25-бап

1. Осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін жасауға қатысы бар және мүлкі орналасқан немесе бар немесе оның аумағында қызметті жүзеге асыратын заңды тұлғаға (оның құрылымдық бөлімшесіне) қатысты жауапкершілік шарасын қолдануға байланысты сұрауды алған Тарап:
1) не сұралатын жауапкершілік шарасын қолдану туралы сұрау салушы Тараптың сот немесе өзге де құзыретті органының шешімін орындайды;
2) не сұрау салушы Тараптың шешіміне ұсынылған фактілер мен қорытындылар негізінде сұрау салынған жауапкершілік шарасын қолдану туралы өздерінің ұлттық заңнамаларына сәйкес сот талқылауын жүзеге асырады.
2. Заңды тұлғаға қатысты жауапкершілік шарасы сұрау салынған Тараптың заңнамасына сәйкес қолданылады.

26-бап

Тараптар ұлттық заңнамаларға сәйкес тәркілеуді қамтамасыз ету мақсатында:
1. Қылмыс жасау (немесе қолданылған) қаруы ретінде пайдалануға арналған немесе осы Конвенция қамтитын қылмыстардың бірін қаржыландыру үшін ақша қаражатына, бағалы қағаздарға, бағалы заттарға, қару жараққа, оның (қосалқы) бөліктеріне, оқ-дәрілерге, жарылғыш заттарға және өзге де мүлікке тыйым салу үшін;
2. Егер осы баптың 1-бөлігінде аталған мүлікке тыйым салу мүмкін болмаса осындай мүліктің құнына сәйкес ақша сомасын алуды қамтамасыз ету үшін шаралар қолданады.

27-бап

1. Осы Конвенцияға сәйкес жеке немесе заңды тұлғаның мүлкін тәркілеуге байланысты жіберілген сұрау салынған Тараптың осы жеке немесе заңды тұлғалардың мүлкіне қатысты өзінің шешімін орындау құқығын бұзбайды.
2. Сұрау бойынша тәркіленетін мүліктің жалпы сомасы тәркілеу туралы шешімде көзделген сомадан аспауы тиіс. Егер сол немесе өзге Тарап осылай болады деген қорытындыға келсе, онда Тараптар осындай салдарларды болдырмау мақсатында консультациялар өткізеді.
3. Несие берушілердің талаптарын қанағаттандырған соң осы Конвенцияда көзделген негіздер бойынша таратылатын заңды тұлғаның қалған мүлкі де тәркіленеді.
4. Сұрау бойынша мүлікті тәркілеген Тарап өзінің ұлттық заңнамаларына сәйкес оның сақталуын қамтамасыз етеді және тәркіленген мүлікке билік етеді.
5. Осындай мүліктің құнына сәйкес тәркіленген мүлік немесе ақша сомасы тиісті Тараптардың келісімі бойынша тәркілеу туралы шешім шығарған Тарапқа толық немесе ішінара берілуі мүмкін.

28-бап

Егер өзге тәртіп келісілмесе, Тараптар осы Конвенцияны орындауға байланысты шығыстарды дербес өтейді.

29-бап

1. Егер осы Конвенцияға сәйкес ынтымақтастыққа байланысты заңсыз әрекетпен немесе әрекетсіздікпен келтірілген зиянды өндіріп алу туралы талап арыз берілсе, Тараптар осы зиянды өтеу есебіне төлеуге жатқызылатын соманы бөлу туралы уағдаласу мақсатында бір-бірімен консультациялар өткізу мүмкіндігін қарастырады.
2. Зиянды өндіріп алу туралы талап-арыз берілген Тарап бұл жөнінде басқа мүдделі Тараптарға хабарлайды.

30-бап

Осы Конвенция Тараптардың осы Конвенцияның мәні болып табылатын және оның мақсаты мен объектісіне қайшы келмейтін мәселелер бойынша басқа халықаралық шарттарды жасау құқықтарын шектемейді, сондай-ақ олар қатысушылары болып табылатын өзге де халықаралық шарттардан туындайтын Тараптардың құқықтары мен міндеттерін қозғамайды.

31-бап

1. Осы Конвенция белгіленбеген мерзімге жасалады.
2. Осы Конвенцияға қол қойған мемлекеттер оны ратификациялайды. Ратификациялық грамоталар депозитарийдің сақтауына тапсырылады. Конвенция төртінші ратификациялық грамотаны депозитарийдің сақтауына тапсырған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
3. Осы Конвенцияны ратификациялаған Тарап үшін төртінші ратификациялық грамотаны депозитарийге сақтауға тапсырған соң ол өзінің ратификациялық грамотасын депозитарийге сақтауға тапсырған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.
4. Шанхай ынтымақтастық ұйымының Хатшылығы осы Конвенцияның депозитарийі болып табылады.

32-бап

1. ШЫҰ-ға мүше барлық мемлекеттердің келісімімен оның ережелерін бөліп қарайтын басқа мемлекеттер қосылу үшін осы Конвенция осындай қосылу туралы депозитарийді хабардар ету арқылы ашық.
2. Осы Конвенция қосылатын мемлекет үшін қосылу туралы хабарламаны депозитарийдің сақтауына тапсырған күнінен бастап отызыншы күні күшіне енеді.

33-бап

Осы Конвенция Біріккен Ұлттар Ұйымы Жарғысының 102-бабына сәйкес Біріккен Ұлттар Ұйымының Хатшылығында тіркеледі.

34-бап

Осы Конвенцияға оның ажырамас бөлігі болып табылатын, жеке хаттамалармен ресімделетін өзгерістер мен толықтырулар енгізілуі мүмкін. Өзгерістер мен толықтырулар оларды қарау үшін басқа Тараптарға дереу жолдайтын депозитарийге тиісті хабарламаны беру жолымен Тараптардың кез келгені ұсынуы мүмкін.

35-бап

Әрбір Тарап шығудың болжанған күнінен кемінде алты ай бұрын бұл жөнінде депозитарийге жазбаша хабарлама жіберіп, осы Конвенциядан шыға алады. Шығу туралы хабарламаны алған уақыттан бастап отыз күн ішінде депозитарий бұл жөнінде басқа Тараптарға хабарлайды.

36-бап

Осы Конвенцияның ережелерін қолдануға немесе түсіндіруге байланысты Тараптар арасында даулар мен келіспеушіліктер туындаған жағдайда мүдделі Тараптар оларды консультациялар өткізу және келіссөздер жүргізу жолымен шешеді.

37-бап

1. Тараптардың ынтымақтастығын жүзеге асыру кезінде осы Конвенция шеңберінде жұмыс тілі қытай және орыс тілдері болып табылады.
2. Осы Конвенцияның түпнұсқасы осы Конвенцияның куәландырылған көшірмелерін оған қол қойған мемлекеттердің барлығына тарататын депозитарийдің сақтауына тапсырылады.

________________ қаласында 200__ жылғы ____________ бір данада орыс және қытай тілдерінде жасалды, екі мәтіннің де заңдық күші бірдей.

Қазақстан Республикасы үшін

Қытай Халық Республикасы үшін

Қырғыз Республикасы үшін

Ресей Федерациясы үшін

Тәжікстан Республикасы үшін

Өзбекстан Республикасы үшін