Об утверждении Правил признания лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией

Приказ Министра здравоохранения Республики Казахстан от 1 декабря 2009 года № 808. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 2 декабря 2009 года № 5952. Утратил силу приказом Министра здравоохранения Республики Казахстан от 8 ноября 2023 года № 162.

Сноска. Утратил силу приказом Министра здравоохранения РК от 08.11.2023 № 162 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).
Примечание РЦПИ!
Порядок введения в действие приказа см. п. 5.

В соответствии со статьей 132 Кодекса Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года "О здоровье народа и системе здравоохранения", ПРИКАЗЫВАЮ:

1. Утвердить прилагаемые Правила признания лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией.

2. Департаменту организации медицинской помощи Министерства здравоохранения Республики Казахстан (Айдарханов А.Т.) обеспечить государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан.

3. Департаменту административно-правовой работы Министерства здравоохранения Республики Казахстан (Бисмильдин Ф.Б.) обеспечить в установленном законодательством порядке официальное опубликование в средствах массовой информации настоящего приказа после его государственной регистрации в Министерстве юстиции Республики Казахстан.

4. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на вице-министра здравоохранения Республики Казахстан Вощенкову Т.А.

5. Настоящий приказ вводится в действие со дня его официального опубликования.

Министр

Ж. Доскалиев

Утверждены приказом Министра здравоохранения Республики Казахстан от 1 декабря 2009 года № 808

Правила
признания лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией
1. Общее положение

1. Основанием для признания лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией является факт установления в отношении данного лица клинического диагноза: психические и поведенческие расстройства (синдрома зависимости) вследствие употребления психоактивных веществ (далее - наркологического диагноза) по критериям действующей Международной классификации болезней 10-го пересмотра (далее-МКБ-10).

Медицинское освидетельствование включает в себя осмотр пациента, беседу с ним, медицинское обследование, необходимое для установления наркологического диагноза.

2. Медицинское освидетельствование осуществляется врачами государственных медицинских организаций.

Установление наркологического диагноза и признание лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией относится к компетенции врача, имеющего соответствующий сертификат.

При затруднении врачом установить наркологический диагноз единолично, установление наркологического диагноза и признание лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией принимает врачебная комиссия.

Судебно-наркологические эксперты при производстве судебно-наркологической экспертизы устанавливают наркологический диагноз и признают лицо больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией.

Сноска. Пункт 2 с изменениями, внесенными приказом Министра здравоохранения РК от 12.03.2010 № 165 (порядок введения в действие см. п. 7).

3. При установлении наркологического диагноза врач независим в своих решениях и руководствуется исключительно нормами МКБ-10.

4. Заключение врачей иных специальностей, не являющихся наркологами, не является достаточным основанием для признания лица больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией.

5. Наркологический диагноз устанавливается в отношении следующей категории лиц:

1) направленных или обращающихся самостоятельно для прохождения наркологического освидетельствования;

2) обращающихся в наркологические медицинские организации в связи с необходимостью соответствующего лечения;

3) направленных на прохождение судебно-наркологической, военно-врачебной экспертизы;

4) несовершеннолетних, в связи с обращением родителей или иных законных представителей;

5) иных лиц, в отношении которых существуют медицинские, либо юридические основания для проведения наркологического освидетельствования.

2. Порядок установления наркологического диагноза

6. Наркологический диагноз устанавливается врачом в соответствии с клиническими проявлениями, лабораторными данными, объективными сведениями.

7. Формулировка клинического диагноза, в случае установления такового, вносится в медицинскую документацию, в случае необходимости указываются соответствующие медицинские рекомендации.

8. Лицам, в отношении которых проводится установление наркологического диагноза, предоставляется информация:

1) относительно содержания и особенностей проведения порядка установления наркологического диагноза;

2) об уровне профессиональной квалификации специалистов, участвующих в установлении наркологического диагноза;

3) о возможности анонимного лечения и учета.

9. Заключение врача, не согласного с решением комиссии, приобщается к заполняемой медицинской документации.

10. Для лица, обратившегося добровольно, установление наркологического диагноза не является основанием для постановки его на диспансерный учет без его согласия (для несовершеннолетних - без согласия их законных представителей).

Адамды маскүнемдікпен, нашақорлықпен жәнә уытқұмарлықпен ауырады деп тану ережесін бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2009 жылғы 1 желтоқсандағы N 808 Бұйрығы. Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде 2009 жылғы 2 желтоқсанда Нормативтік құқықтық кесімдерді мемлекеттік тіркеудің тізіліміне N 5952 болып енгізілді. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2023 жылғы 8 қарашадағы № 162 бұйрығымен.

Ескерту. Күші жойылды - ҚР Денсаулық сақтау министрінің 08.11.2023 № 162 (алғашқы ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

"Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы" Қазақстан Республикасының 2009 жылғы 18 қыркүйектегі кодексінің 132-бабына сәйкес БҰЙЫРАМЫН:

1. Қоса беріліп отырған Адамды маскүнемдікпен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауырады деп тану ережесі бекітілсін.

2. Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігі Медициналық көмекті ұйымдастыру департаменті (Айдарханов А.Т.) осы бұйрықтың Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелуін қамтамасыз етсін.

3. Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің Әкімшілік-құқықтық жұмыс департаменті (Бисмильдин Ф.Б.) осы бұйрық Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркеуден өткеннен кейін заңнамада белгіленген тәртіппен оның бұқаралық ақпарат құралдарында ресми жариялануын қамтамасыз етсін.

4. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау вице-министрі Т.А. Вощенковаға жүктелсін.

5. Осы бұйрық ресми жарияланған күнінен бастап қолданысқа енгізіледі.

Министр

Ж. Досқалиев

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2009 жылғы 1 желтоқсандағы N 808 бұйрығымен бекітілген

Адамды маскүнемдікпен, нашақорлыкпен және уытқұмарлықпен
ауырады деп тану ережесі
1. Жалпы ережелер

1. Адамды маскүнемдікпен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауырады деп тану үшін осы адамға қатысты мынадай клиникалық диагнозды белгілеу фактісі негіз болып табылады: 10-шы қайта қаралған аурулардың қолданыстағы халықаралық жіктемесінің (ХАЖ-10) өлшемдері бойынша психоактивтік заттарды қолдану салдарынан (бұдан әрі - наркологиялық диагноз) болған психикалық және мінез-құлықтың бұзылулары (бұдан әрі- тәуелділік синдромы).

Медициналық куәландыру наркологиялық диагнозды белгілеу үшін қажетті пациентті қарауды, онымен әңгімелесуді, медициналық тексеріп-қарауды қамтиды.

2. Медициналық куәландыруды мемлекеттік медициналық ұйымдардың дәрігерлері жүзеге асырады.

Наркологиялық диагнозды белгілеу және адамды маскүнемдікпен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауырады деп тану тиісті сертификаты бар дәрігердің құзырына жатады.

Дәрігер наркологиялық диагнозды жеке өзі белгілеуге қиналған жағдайда наркологиялық диагнозды белгілеуді және адамды маскүнемдікпен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауырады деп тануды дәрігерлік комиссия қабылдайды.

Сот-наркологиялық сарапшылары сот-наркологиялық сараптаманы өндіру кезінде наркологиялық диагнозды белгілейді және тұлғаны алкоголизммен, наркоманиямен және токсикоманиямен ауырады деп таниды.

Ескерту. 2-тармаққа өзгерту енгізілді - Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2010.03.12 № 165 Бұйрығымен.

3. Наркологиялық диагнозды белгілеу кезінде дәрігер өзінің шешімдеріне тәуелді емес және ХАЖ-10 нормаларын айрықша басшылыққа алады.

4. Наркологтар болып табылмайтын өзге мамандық дәрігерлерінің қорытындысы адамды маскүнемдікпен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауырады деп тану үшін жеткілікті негіз болып табылмайды.

5. Наркологиялық диагноз келесі санаттағы адамдарға:

1) наркологиялық куәландырудан өтуге жіберілгендерге немесе өздігінен келгендерге;

2) тиісті емделу қажеттілігіне байланысты наркологиялық емдеу-профилактикалық ұйымдарына келгендерге;

3) сот-наркологиялық, әскери-дәрігерлік сараптамадан өтуге жіберілгендерге:

4) кәмелетке толмаған адамдар, ата-аналарының немесе заңды өкілдерінің өтінішіне байланысты;

5) наркологиялық куәландыруды өткізу үшін заңды немесе медициналық негіздері бар басқа да адамдарға қойылады.

2. Наркологиялық диагнозды белгілеу тәртібі

6. Наркологиялық диагнозды дәрігер клиникалық көрінулерге, зертханалық деректерге, объективтік мәліметтерге сәйкес белгілейді.

7. Клиникалық диагноз қойылған жағдайда тұжырымдамасы медициналық құжаттарда белгіленеді, қажет болған жағдайда тиісті медициналық ұсынымдар көрсетіледі.

8. Наркологиялық диагнозды белгілеу жүргізілетін адамдарға қатысты мынадай ақпарат ұсынылады:

1) наркологиялық диагнозды белгілеу шараларын өткізудің маңызына және ерекшеліктеріне қатысты;

2) наркологиялық диагноз белгілеуге қатысатын мамандардың кәсіби біліктілігінің деңгейі туралы;

3) жасырын емдеу және есепке алу мүмкіндігі туралы ақпарат алуға құқылы.

9. Дәрігердің комиссияның шешімімен келіспейтіндігі туралы қорытындысы толтырылатын медициналық құжатқа жинақталады.

10. Өз еркімен қаралған адамдар үшін наркологиялық диагнозды белгілеу ол адамды өзінің келісімінсіз диспансерлік есепке қоюға негіз бола алмайды (кәмелетке толмағандар үшін-олардың заңды өкілдерінің келісімінсіз).