Об утверждении Методики расчета коэффициента зонирования

Приказ Министра юстиции Республики Казахстан от 28 июня 2012 года № 239. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 30 июля 2012 года № 7814. Утратил силу приказом Министра юстиции Республики Казахстан от 20 января 2016 года № 22

Сноска. Утратил силу приказом Министра юстиции РК от 20.01.2016 № 22.

В соответствии с пунктом 6 статьи 406 Кодекса Республики Казахстан «О налогах и других обязательных платежах в бюджет» (Налоговый кодекс), ПРИКАЗЫВАЮ:
1. Утвердить прилагаемую Методику расчета коэффициента зонирования.
2. Комитету регистрационной службы и оказания правовой помощи Министерства юстиции Республики Казахстан обеспечить:
1) государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан;
2) принять меры по размещению настоящего приказа на интернет-ресурсе Министерства юстиции Республики Казахстан.
3. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на Вице-министра юстиции Республики Казахстан Куставлетова Д.Р. и председателя Комитета регистрационной службы и оказания правовой помощи Министерства юстиции Республики Казахстан Ногайбекова К.Т.
4. Настоящий приказ вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

Министр Б. Имашев

Утверждена
приказом Министра юстиции
Республики Казахстан
от 28 июня 2012 года № 239

Методика расчета коэффициента зонирования

1. Общие положения

1. Настоящая Методика расчета коэффициента зонирования (далее - Методика) разработана в соответствии с Кодексом Республики Казахстан «О налогах и других обязательных платежах в бюджет» (Налоговый кодекс), Законом Республики Казахстан от 30 ноября 2000 года «Об оценочной деятельности в Республике Казахстан», приказом и.о. Министра юстиции Республики Казахстан от 29 июня 2011 года № 243 «Об утверждении стандарта оценки «Базы и типы стоимости» (зарегистрированный в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов № 7114).
2. Настоящая Методика регламентирует расчет коэффициента зонирования, применяемого при расчете стоимости объектов недвижимости физических лиц, не используемых в предпринимательской деятельности для целей налогообложения, согласно статье 406 Налогового Кодекса Республики Казахстан.
3. В настоящей Методике используются следующие термины и определения:
зонирование - определение территории земель с установлением их целевого назначения и режима использования;
коэффициент зонирования (Кзон) – коэффициент, учитывающий месторасположение объекта налогообложения в населенном пункте, устанавливается уполномоченным государственным органом в сфере регистрации прав на недвижимое имущество по согласованию с местным исполнительным органом;
налоговая стоимость – стоимость, рассчитываемая на основе действующего налогового законодательства Республика Казахстан.
4. Расчет коэффициента зонирования предусматривает выполнение ряда последовательных взаимосвязанных действий:
разбиение территории города, района, поселка, села (аула) на оценочные участки или получение схемы зонирования земель, утвержденных местными представительными органами;
установление состава факторов, формирующих стоимость недвижимости и количественных значений данных факторов;
установление для каждого оценочного участка факторов влияния, наложение факторов на оценочный участок и уточнение границ последних;
расчет коэффициента относительной ценности территории для каждого оценочного участка.
5. При выполнении расчета коэффициента зонирования для определения налоговой стоимости следует использовать материалы технической документации архива уполномоченного органа в сфере регистрации прав на недвижимое имущество, а также допускается использование:
кадастровых карт учетных кварталов города, населенного пункта;
государственных электронных баз данных и прочих материалов (документов);
постановлений и распоряжений местных исполнительных органов городов, районов, поселков, сел (аулов) по вопросам землепользования, оценки и налогообложения.

2. Наименование факторов и подфакторов относительной
ценности недвижимости

6. К оценочным участкам применяются факторы относительной ценности территории. При этом учитывается влияние следующих факторов:
1) доступность населения к центру города, района, поселка, села (аула), к объектам обслуживания городского, районного значения;
2) обеспеченность централизованным инженерным оборудованием и благоустройством территории, транспортная доступность;
3) уровень развития сферы культурно-бытового обслуживания населения в пределах зоны или иной планировочной единицы местного значения;
4) наличие зон, имеющих особый правовой статус;
5) состояние окружающей среды, санитарные и микроклиматические условия;
6) инженерно-геологические условия строительства и степень подверженности разрушительным природным и другим воздействиям.
7. Каждая из названных групп факторов несет в себе достаточно большое количество информации. В целях более обоснованного определения коэффициента зонирования его влияния на ценность объектов недвижимости (территории населения) в них выделяются единичные подфакторы. Группы, факторы и подфакторы относительной ценности недвижимости и их значения приведены в приложении к настоящей Методике.
8. Влияние факторов первой группы определяется пешеходной доступностью к местам остановки городского и пригородного пассажирского транспорта и к центрам города и района, в том числе мест размещения услуг, создаваемых городским и районным общественным центром.
Значение коэффициентов факторов и подфакторов второй группы принимаются в соответствии с удельным весом затрат на инженерное оборудование (по видам) территории города, района, поселка, села (аула), а также с учетом обеспеченности общественным транспортом.
Значение коэффициентов факторов и подфакторов третьей группы рассчитываются также, как и для второй группы, т.е. исходя из удельного веса затрат на отдельные виды учреждений культурно-бытового обслуживания повседневного пользования в составе общих затрат на жилую застройку.
Коэффициенты четвертой группы применяются к оценочным зонам, находящимся:
на заповедных территориях или территориях природоохранного, оздоровительного, рекреационного назначения;
в пределах зон с ограниченными правами застройки и на территориях, представляющих архитектурную, историческую, эстетическую ценность;
вблизи водных объектов, лесных массивов и на озелененных территориях общего пользования, представляющих ландшафтную ценность.
Коэффициенты применяются локально лишь к тем участкам населенного пункта, где имеется такая ценность.
Значение коэффициентов факторов и подфакторов пятой и шестой групп определяются как факторы негативного воздействия антропогенных процессов, состояние окружающей среды, санитарные, микроклиматические, инженерно-геологические условия, степень подверженности разрушительным природным и другим воздействиям.

3. Расчет коэффициентов зонирования

9. В результате наложения факторов и подфакторов корректируются границы оценочных участков. На основании полученной информации выполняется описание каждого из перечисленных факторов для присвоения оценочной зоне значения каждого из действующих на ее территории факторов.
По каждой оценочной зоне рассчитывается коэффициент зонирования относительной ценности недвижимости и определяется по формуле:
К зон = К1 + К2 + К3 + К4 – К5 – К6,
где:
К1, К2, К3, К4 – группа значений повышающего воздействия;
К5, К6 - группа значений понижающего воздействия.

Приложение
Методике расчета
коэффициента зонирования

Группы, факторы и подфакторы относительной ценности
недвижимости и их значения

№ Группы (К)	Наименование факторов и подфакторов относительной ценности недвижимости	Значения
1.	Доступность населения к общественному центру, к объектам обслуживания общегородского, районного значения.	0,80-1,20
2.	Обеспеченность центральным инженерным оборудованием и благоустройством территории, транспортная доступность:	0,05-0,10
2.1	Водопровод	0,05
2.2	Канализация	0,05
2.3	Отопление	0,10
2.4	Электроснабжение	0,05
2.5	Газоснабжение	0,10
2.6	Твердое покрытие улиц и проездов	0,10
2.7	Доступность к остановкам общественного городского и пригородного пассажирского транспорта	0,10
3.	Уровень развития сферы культурно-бытового обслуживания населения при наличии:	0,10-0,15
3.1	Детских дошкольных учреждений	0,10
3.2	Общеобразовательных школ	0,15
3.3	Предприятий торговли, общественного питания и бытового обслуживания местного значения:	0,10
3.4	Учреждений здравоохранения, культуры, искусства, спорта	0,10
4.	Наличие зон, имеющих особый правовой статус	0,50
5.	Состояние окружающей среды, санитарные и микроклиматические условия учитываются с понижающим коэффициентом (минус):	0,10
5.1	Загрязнение воздушного бассейна, высокая загазованность, задымленность	0,10
5.2	Загрязнение территории: наличие мусорных свалок, завалы промышленными отходами	0,10
5.3	Загрязнение водного объекта	0,10
5.4	Нарушение шумового режима: наличие железнодорожных, трамвайных путей, пассажирских вокзалов, портов, рынков, трассы большегрузного транспорта и скоростные трассы с большим скоплением автотранспорта (отдаленность от объекта оценки не более 50 м.), авиалинии (отдаленность от объекта оценки не более 1000 м.)	0,10
6.	Инженерно-геологические условия строительства и степень подверженности разрушительным природным и другим воздействиям	0,10
6.1	Отрицательные воздействия электромагнитных полей, радиации (радиостанции, радиотелевизионные передающие и радиолокационные станции, воздушные высоковольтные линии электропередач)	0,10
6.2	Подтопление, заболоченность, высокое состояние грунтовых вод, сейсмичность, сели и прочие природные факторы.	0,10

Аймаққа бөлу коэффициентін есептеу әдістемесін бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Әділет министрінің 2012 жылғы 28 маусымдағы № 239 Бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2012 жылы 30 шілдеде № 7814 тіркелді. Күші жойылды - Қазақстан Республикасы Әділет министрінің 2016 жылғы 20 қаңтардағы № 22 бұйрығымен

Ескерту. Бұйрықтың күші жойылды - ҚР Әділет министрінің 20.01.2016 № 22 бұйрығымен.

Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы» Қазақстан Республикасы Кодексінің (Салық кодексі) 406-бабының 6-тармағына сәйкес, БҰЙЫРАМЫН:
1. Қоса беріліп отырған Аймаққа бөлу коэффициентін есептеу әдістемесі бекітілсін.
2. Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінің Тіркеу қызметі және құқықтық көмек көрсету комитеті:
1) осы бұйрықтың Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелуін;
2) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінің интернет-ресурсында орналастыру жөнінде шаралар қабылдануын қамтамасыз етсін.
3. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау Қазақстан Республикасы Әділет Вице-министрі Д.Р.Құсдәулетовке және Қазақстан Республикасы Тіркеу қызметі және құқықтық көмек көрсету комитетінің төрағасы К.Т.Ноғайбековке жүктелсін.
4. Осы бұйрық алғаш ресми жарияланған күннен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Министр Б. Имашев

Қазақстан Республикасы
Әділет министрінің
2012 жылғы 28 маусымдағы
№ 239 бұйрығымен
бекітілген

Аймаққа бөлу коэффициентін есептеу әдістемесі

1. Жалпы ережелер

1. Осы Аймаққа бөлу коэффициентін есептеу әдістемесі (әрі қарай - Әдістеме) Қазақстан Республикасының «Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы» Кодексіне (Салық кодексі), Қазақстан Республикасының 2000 жылғы 30 қарашадағы «Қазақстан Республикасындағы бағалау қызметі туралы» Заңына, Қазақстан Республикасы Әділет министрінің м.о. 2011 жылғы 29 маусымдағы № 243 «Құнның қоры мен түрлері» бағалау стандартын бекіту туралы» бұйрығына (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 7114 болып тіркелген) сәйкес әзірленген.
2. Осы Әдістеме Қазақстан Республикасы Салық кодексінің 406-бабына сәйкес салық салу мақсатында кәсіпкерлік қызметте қолданылмайтын жеке тұлғалардың жылжымайтын мүлік объектілерінің құнын есептеу кезінде қолданылатын аймаққа бөлу коэффициентін есептеуді регламенттейді.
3. Осы Әдістемеде келесі терминдер мен анықтамалар пайдаланылады:
аймақтарға бөлу – жер аумағын оның нысаналы мақсаты мен пайдаланылу режимiн белгiлеумен анықтау;
аймаққа бөлу коэффициенті (К айм) – салық салу объектісінің елдiмекенде орналасуын есепке алатын коэффициент, жергіліктi атқарушы органмен келісу бойынша жылжымайтын мүлікке құқықтарды тіркеу саласындағы уәкілетті мемлекеттік органмен белгіленеді;
салық құны – Қазақстан Республикасының қолданыстағы салық заңнамасының негізінде есептелетін құн.
4. Аймаққа бөлу коэффициентін есептеу бірқатар өзара байланысты сабақтасқан әрекеттердің орындалуын көздейді:
қала, аудан, кент, село (ауыл) аумағын бағалау учаскелеріне бөлу немесе жерді жергілікті өкілетті органдармен бекітілген аймаққа бөлу сызбасын алу;
жылжымайтын мүлік құнын және аталған факторлардың сандық мағынасын қалыптастыратын факторлар құрамын белгілеу;
бағаланатын әрбір учаске үшін факторлар әсерін белгілеу, бағалау учаскесіне факторларды қолдану және соңғылардың шекарасын нақтылау;
әрбір бағаланатын учаске үшін аумақтың қатыстылық құндылық коэффициентін есептеу.
5. Аймаққа бөлу коэффициентін есептеу кезінде салық құнын анықтау үшін жылжымайтын мүлікке құқықтарды тіркеу саласында уәкілетті органның мұрағатындағы техникалық құжаттама материалдарын пайдалану керек, сондай-ақ пайдалануға рұқсат етіледі:
қаланың, елдімекеннің есептік тоқсандарының кадастрлық картасын;
мемлекеттік электрондық дерекқор мәліметтерін және өзге де материалдарды (құжаттарды);
қалалардың, аудандардың, кенттердің, селолардың (ауылдардың) жергілікті атқарушы органдарының жерді пайдалану, бағалау және салық салу мәселелері бойынша қаулыларын және шешімдерін.

2. Жылжымайтын мүліктің қатыстылық құндылық факторларының
және төменгі факторларының атауы

6. Бағалау учаскелеріне аумақтың қатыстылық құндылық факторы қолданылады. Бұл ретте келесі факторлардың ықпал етуі ескеріледі:
1) халықтың қала, аудан, кент, село (ауыл) орталығына, қалалық, аудандық маңызы бар қызмет көрсету объектілеріне қол жетімділігі;
2) орталықтандырылған инженерлік жабдықпен және аумақтың көркейтілуімен қамтамасыз етілуі, көліктік қол жетімділігі;
3) аймақтың және өзге де жергілікті маңыздағы жоспарлы бірлік шегінде халыққа мәдени-тұрмыстық қызмет көрсету саласының даму деңгейі;
4) ерекше құқықтық мәртебесі бар аймақтардың болуы;
5) қоршаған ортаның жай-күйі, санитарлық және микроклиматтық жағдайы;
6) құрылыстың инженерлік-геологиялық жағдайлары және табиғи немесе өзге де талқандаушылық әсерлерге душар болу дәрежесі.
7. Аталған факторлардың әрбір тобы жеткілікті көптеген ақпаратқа ие болады. Аймаққа бөлу коэффициентінен оның жылжымайтын мүлік (халық тұратын аумақты) объектілерінің құндылығына әсерін аса негізді анықтау мақсатында бірлі-жарым төменгі факторлар бөлініп шығады. Жылжымайтын мүліктің қатыстылық құндылығының топтары, факторлары мен төменгі факторлары және олардың мәні осы Әдістеменің қосымшасында келтірілген.
8. Бірінші топ факторларының әсері қала және қала маңындағы жолаушылар көлігі аялдамасының орындарына және қала мен аудан орталықтарына, оның ішінде қалалық және аудандық қоғамдық орталықтармен құрылған қызметтерді орналастыру орындарына жаяу қол жетімділікпен анықталады.
Екінші топ коэффициентінің факторлары мен төменгі факторларының маңызы қала, аудан, кент, село (ауыл) аумағының инженерлік жабдыққа (түрлері бойынша) шыққан шығындардың үлес салмағына сәйкес, сондай-ақ қоғамдық көлікпен қамтамасыз етілуді ескерумен қабылданады.
Үшінші топ коэффициентінің факторлары мен төменгі факторлары, екінші топ сияқты, яғни тұрғын үй құрылысының жалпы шығындарының құрамындағы күнделікті қолданылатын мәдени-тұрмыстық қызмет көрсету мекемелерінің жеке түрлеріне шыққан шығындардың үлес салмағынан есептеледі.
Төртінші топ коэффициенті келесі бағалау аймақтарына қолданылады:
қорық аумағына немесе табиғатты қорғау, сауықтандыру, рекреациялық маңызы бар аумақтарға;
салыну құқықтары шектелген аймақтар шегінде және сәулет, тарихи, эстетикалық құндылықтарды құрайтын аумақтарға;
ландшафтты құндылықты құрайтын су объектілері, орман алабы және жасыл желектендірілген қоғамдық пайдалану аумақтарына.
Коэффициенттер осындай құндылықтар бар елдімекен учаскелеріне ғана қолданылады.
Бесінші және алтыншы топтардың факторлары мен төменгі факторлары коэффициенттерінің маңызы антропогендік үдерістердің, қоршаған орта жағдайының, санитарлық, микроклиматтық, инженерлік-геологиялық жағдайлардың, табиғи және өзге де талқандаушы әсерге душар болу дәрежесінің жағымсыз әсерінің факторлары ретінде анықталады.

3. Аймаққа бөлу коэффициенттерін есептеу

9. Факторларды және төменгі факторларды қолдану нәтижесінде бағалау учаскелерінің шекаралары түзетіледі. Алынған ақпараттың негізінде оның аумағында әрекет ететін әрбір фактордың маңызын бағалау аймағына беру үшін санамаланған әрбір факторды сипаттау орындалады.
Әрбір бағалау аймағы бойынша жылжымайтын мүліктің қатыстылық құндылығының аймақтау коэффициенті есептеледі және келесі формула бойынша анықталады:
Кайм=К1+К2+К3+К4-К5-К6,
ондағы:
К1, К2, К3, К4 – жоғары әсердегі маңыздар тобы;
К5; К6 - төменгі әсердегі маңыздар тобы.

Аймаққа бөлу коэффицентін
есептеу әдістемесіне Қосымша

Топ (К) №	Жылжымайтын мүліктің қатыстылық құндылығының факторлары мен төменгі факторларының атауы	Маңызы
1.	Тұрғындардың қоғамдық орталыққа, жалпықалалық, аудандық қызмет көрсету объектілеріне қол жетімділігі.	0,80-1,20
2.	Орталық инженерлік жабдықпен және аумақтың көркейтілуімен қамтамасыз етілгендігі, көліктік қол жетімділігі:	0,05-0,10
2.1	Су құбыры	0,05
2.2	Кәріз	0,05
2.3	Жылу	0,10
2.4	Электрмен қамтамасыз ету	0,05
2.5	Газбен қамтамасыз ету	0,10
2.6	Көшелер мен жолдардың қатты жабыны	0,10
2.7	Қоғамдық қалалық және қала маңындағы жолаушы көліктерінің аялдамаларына қол жетімділік	0,10
3.	Халықтың мәдени-тұрмыстық қызмет көрсету саласының даму деңгейі мыналар болғанда:	0,10-0,15
3.1	Мектепке дейінгі балаларға арналған мекемелер	0,10
3.2	Жалпы білім беру мектептері	0,15
3.3	Жергілікті маңызы бар сауда, қоғамдық тамақтану және тұрмыстық қызмет көрсету кәсіпорындары:	0,10
3.4	Денсаулық сақтау, мәдениет, өнер, спорт мекемелері	0,10
4.	Ерекше құқықтық мәртебесі бар аймақтардың болуы	0,50
5.	Қоршаған ортаның жай-күйі, санитарлық және микроклиматтық жағдайлары (минус) төмен коэффициентпен ескеріледі:	0,10
5.1	Ауа хауызының ластануы, жоғары газдандырылу, түтіндендірілу	0,10
5.2	Аумақтың ластануы: қоқыс тастайтын жерлердің болуы, өндірістік қалдықтар үйінділері	0,10
5.3	Су объектісінің ластануы	0,10
5.4	Шуыл режимінің бұзылуы: теміржол, трамвай жолдарының болуы, жолаушы вокзалдарының, айлақтардың, базарлардың болуы, үлкен жүк көлігінің және автокөлікке толы жылдам жүру трассасының болуы (бағалау объектісінен 50 м аспайтын қашықтықта болуы), әуежелілері (бағалау объектісінен 1000 м аспайтын қашықтықта болуы)	0,10
6.	Құрылыстың инженерлік-геологиялық жағдайлары мен табиғи және өзге де талқандаушы әсерлерге душар болу дәрежесі	0,10
6.1	Электромагниттік өрістердің, радиацияның кері әсері (радиостанциялар, радиотелевизиялық берілетін және радиолокациялық бекеттер, электр беру желілерінің жоғарывольтты әуе желілері)	0,10
6.2	Су басу, батпақты жер, жер асты суларының жоғары жағдайы, сейсмикалылығы, сел және өзге де табиғи факторлар.	0,10