Об утверждении Санитарных правил "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний"

Приказ Министра здравоохранения Республики Казахстан от 16 мая 2022 года № ҚР ДСМ-44. Зарегистрирован в Министерстве юстиции Республики Казахстан 17 мая 2022 года № 28086.

В соответствии с подпунктом 113) пункта 15 Положения о Министерстве здравоохранения Республики Казахстан, утвержденного постановлением Правительства Республики Казахстан от 17 февраля 2017 года № 71, ПРИКАЗЫВАЮ:

Сноска. Преамбула - в редакции приказа Министра здравоохранения РК от 05.04.2023 № 60 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

1. Утвердить прилагаемые Санитарные правила "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний".

2. Признать утратившим силу приказ Министра здравоохранения Республики Казахстан от 18 апреля 2018 года № 175 "Об утверждении Санитарных правил "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов под № 16991).

3. Комитету санитарно-эпидемиологического контроля Министерства здравоохранения Республики Казахстан в установленном законодательством Республики Казахстан порядке обеспечить:

1) государственную регистрацию настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан;

2) размещение настоящего приказа на интернет-ресурсе Министерства здравоохранения Республики Казахстан после его официального опубликования;

3) в течение десяти рабочих дней после государственной регистрации настоящего приказа в Министерстве юстиции Республики Казахстан представление в Юридической департамент Министерства здравоохранения Республики Казахстан сведений об исполнении мероприятий, предусмотренных подпунктами 1) и 2) настоящего пункта.

4. Контроль за исполнением настоящего приказа возложить на курирующего вице-министра здравоохранения Республики Казахстан.

5. Настоящий приказ вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования.

Министр здравоохранения Республики Казахстан

А. Ғиният

"СОГЛАСОВАН"
Министерство сельского хозяйства
Республики Казахстан

"СОГЛАСОВАН"
Министерство образования и науки
Республики Казахстан

"СОГЛАСОВАН"
Министерство труда и
социальной защиты населения
Республики Казахстан

Приложение к приказу Министр здравоохранения Республики Казахстан от 16 мая 2022 года № ҚР ДСМ-44

Санитарные правила "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний"

Глава 1. Общие положения

1. Настоящие Санитарные правила "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний" (далее – Санитарные правила) разработаны в соответствии с подпунктом 113) пункта 15 Положения о Министерстве здравоохранения Республики Казахстан, утвержденного постановлением Правительства Республики Казахстан от 17 февраля 2017 года № 71, и устанавливают санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний (трихинеллез, тениаринхоз, тениоз, описторхоз, дифиллоботриоз, эхинококкоз, альвеококкоз, токсокароз, энтеробиоз, гименолепидоз, аскаридоз, трихоцефалез, малярия, лямблиоз, токсоплазмоз, клещевой вирусный энцефалит, болезнь Лайма, лейшманиозы, чесотка, дерматомикозы, педикулез).

Сноска. Пункт 1 - в редакции приказа Министра здравоохранения РК от 05.04.2023 № 60 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

2. В настоящих Санитарных правилах применяются следующие термины и определения:

1) ВИЧ-инфекция – хроническое инфекционное заболевание, вызванное вирусом иммунодефицита человека, характеризующееся специфическим поражением иммунной системы и приводящее к медленному ее разрушению до формирования синдрома приобретенного иммунодефицита;

2) аскаридоз – кишечный геогельминтоз, в ранней фазе которого характерно развитие легочных эозинофильных инфильтратов и аллергических реакций, а в поздней – диспептических явлений с возможными тяжелыми осложнениями. Возбудитель – круглый гельминт класса Нематода (Nematoda);

3) малярия – группа инфекционных болезней, вызываемых простейшими кровепаразитами рода Плазмодиум (Plasmodium), передающихся в естественных условиях через укусы малярийных комаров;

4) местный случай малярии – случай, возникший в результате распространения инфекции от завозного случая;

5) завозной случай малярии – случай, когда заражение или заболевание произошло вне зоны, в которой он был обнаружен, и когда его происхождение связано с пребыванием в известной малярийной зоне;

6) гельминтозы – заболевания, вызываемые паразитированием гельминтов в организме человека или животного (трихинеллез, тениаринхоз, тениоз, описторхоз, дифиллоботриоз, эхинококкоз, альвеококкоз, токсокароз, энтеробиоз, гименолепидоз, аскаридоз, трихоцефалез).

7) дегельминтизация – система профилактических мероприятий по уничтожению гельминтов, яиц или личинок гельминтов у больного человека (животного) и во внешней среде;

8) деларвация – уничтожение в окружающей среде членистоногих в личиночной фазе развития с использованием различных методов борьбы (химические, биологические);

9) дифиллоботриозы – гельминтоз из группы цестодозов с зооантропонозной инвазией, протекающих с диспептическими расстройствами и возможным развитием В12 дефицитной анемии;

10) иммуноферментный анализ – сероиммунологический метод, позволяющий с высокой эффективностью выявлять в сыворотке крови больного специфические антигены или антитела к ним;

11) инвазия – поражение человека возбудителем паразитарного заболевания;

12) инсектициды (акарициды, инсектоакарициды) – средства (препараты), химической природы, используемые для уничтожения насекомых и клещей;

13) инфекционные и паразитарные заболевания - заболевания человека, возникновение и распространение которых обусловлено воздействием на него биологических факторов среды обитания и возможностью передачи болезни от заболевшего человека, животного к здоровому человеку;

14) копроовоскопическое исследование – комплекс лабораторных исследований фекалий, проводимых для выявления яиц гельминтов;

15) лямблиоз – антропонозная паразитарная инвазия, чаще протекающая как бессимптомное паразитоносительство, в тяжелых случаях развиваются дисфункции кишечника. Возбудитель - из класса жгутиконосцев (Mastigophora);

16) описторхоз – зооантропонозный биогельминтоз с преимущественным поражением гепатобилиарной системы и поджелудочной железы. Возбудители – плоские гельминты класса Трематоды (Trematoda);

17) педикулез – специфическое паразитирование на человеке вшей, питающихся его кровью;

18) репелленты – вещества, обладающие отпугивающим действием на насекомых и клещей;

19) ретроспективный эпидемиологический анализ (далее –ретроспективный анализ) – анализ уровня, структуры и многолетней динамики инфекционной и паразитарной заболеваемости с целью обоснования перспективного планирования противоэпидемических мероприятий;

20) санитарно-паразитологическое исследование – выявление и определение возбудителей паразитарных заболеваний на объектах внешней среды;

21) скабиозорий – стационар (кабинеты), где проводится обследование и лечение больных чесоткой;

22) переносчики – кровососущие насекомые и клещи, способные переносить возбудителей различных паразитарных (инфекционных) заболеваний;

23) тениаринхоз – биогельминтоз, проявляющийся токсико-аллергическими реакциями и диспептическими расстройствами. Возбудитель – ленточный гельминт - бычий цепень, класс Цестоды (Cestoda);

24) тениоз – биогельминтоз, проявляющийся диспептическими нарушениями и функциональными расстройствами центральной нервной системы, с возможными тяжелыми органическими поражениями головного мозга, глаз. Возбудитель – свиной цепень, класс Цестоды (Cestoda);

25) токсокароз – зоонозный тканевой (личиночный) геогельминтоз из класса Нематодозов с фекально-оральным механизмом передачи возбудителя, характеризуется поражением печени, легких, глаз, проявляется рецидивирующей лихорадкой и аллергическими реакциями;

26) токсоплазмоз – паразитарная инвазия, протекающая в латентной или хронической форме. Возбудитель из класса споровиков (Sporozoa);

27) трихинеллез – зоонозный биогельминтоз, протекающий с лихорадкой, болями в мышцах, диспептическими явлениями и осложнениями;

28) трихоцефалез – антропонозный геогельминтоз, протекающий с диспептическим синдромом. Возбудитель – круглый гельминт класса Нематода (Nematoda), паразитирующий в толстой кишке, реже в нижнем отделе тонкой кишки человека;

29) эндемичная территория – страна, местность, где регистрируется паразитарная заболеваемость;

30) энтомологическое обследование - проведение видовой диагностики членистоногих, являющихся переносчиками паразитарных и инфекционных заболеваний;

31) эхинококкоз – гельминтоз, проявляющийся у человека в двухклинических формах – гидатидозный (однокамерный) эхинококкоз и альвеолярный (многокамерный) эхинококкоз. Протекают по типу объемных процессов в печени, легких, головном мозге, сердце и костях. Возбудители –ленточные гельминты.

Глава 2. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний

Параграф 1. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению трихинеллеза, тениаринхоза и тениоза

3. В целях профилактики заболеваний трихинеллезом, тениаринхозом и тениозом медицинские организации по эпидемиологическим и клиническим показаниям проводят:

1) выявление больных лиц, в том числе среди декретированных групп населения, пациентов получающих медицинскую помощь в амбулаторных и стационарных условиях;

2) исследование биологического материала для выявления больных тениаринхозом и тениозом. Сбор анамнеза на предмет выделения члеников тениид;

3) серологическое обследование больных и лиц, подозрительных на трихинеллез (исследование парных сывороток с десятого по четырнадцатый календарный день после первого результата анализа и на четвертой-шестой неделе после заражения), употреблявших зараженное трихинеллами мясо (через две недели после употребления);

4) ежегодное серологическое обследование животноводов и членов их семей, работников мясокомбинатов, мясных производств и цехов, свиноводческих ферм, боен, охотников на территориях с высоким риском заражения;

5) персональный учет, лечение и динамическое наблюдение больных лиц (больные трихинеллезом подлежат лечению в стационарных условиях);

6) представление внеочередной информации на каждый случай заболевания трихинеллезом в территориальное подразделение государственного органа в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения (далее – территориальное подразделение);

7) диспансерный учет переболевших лиц трихинеллезом в медицинских организациях, оказывающих медицинскую помощь в амбулаторных условиях в течение шести месяцев. В период учета через две недели, два и шесть месяцев после завершения лечения пациенту проводится исследование состава крови, со снятием электрокардиограммы. При наличии остаточных клинических проявлений болезни и изменений электрокардиограммы – динамическое наблюдение продлевается до двенадцати месяцев, при показателях в пределах нормы пациент снимается с диспансерного учета;

8) диспансерный учет переболевших лиц тениаринхозом и тениозом в медицинских организациях, оказывающих медицинскую помощь в амбулаторных условиях в течение четырех месяцев. В период диспансерного учета через два и четыре месяца переболевших лиц подвергают контрольным лабораторным обследованиям и при наличии двух отрицательных анализов (в конце четвертого месяца наблюдения) пациент снимается с диспансерного учета;

9) лабораторное обследование населения по клинико-эпидемиологическим показаниям на территориях, где обнаружено заболевание тениаринхозом и тениозом у животных.

4. При регистрации заболеваний трихинеллезом, тениаринхозом и тениозом, передающихся через мясо, территориальное подразделение совместно с подразделением местного исполнительного органа осуществляющего деятельность в области ветеринарии организуют и проводят в течение 7 календарных дней эпидемиологическое, эпизоотологическое расследование случаев с обследованием очагов для выявления факторов и путей передачи заболеваний.

5. В целях предупреждения случаев заболеваний трихинеллезом, тениаринхозом и тениозом территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) ежегодный ретроспективный анализ заболеваемости проводится с целью обоснования перечня, объема и сроков проведения профилактических мероприятий и долгосрочного программно-целевого планирования;

2) ежемесячный оперативный эпидемиологический анализ заболеваемости, для своевременного обнаружения начавшегося подъема заболеваемости, выявления его причины и проведения оперативных профилактических мероприятий (далее – оперативный анализ);

3) выявление территории по степени эпидемического неблагополучия по заболеваемости трихинеллезом, тениаринхозом и тенииозом, определение типа очагов;

4) определение комплекса санитарно-профилактических мероприятий, планирование сроков их реализации, оценку эффективности.

Параграф 2. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению описторхоза и дифиллоботриоза

6. В целях профилактики заболеваний описторхозом и дифиллоботриозом медицинские организации по эпидемиологическим и клиническим показаниям проводят:

1) обследование лиц из групп риска, к которым относятся:

жители населенных пунктов, расположенных по берегам и вблизи рек, озер, водохранилищ, пойменных водоемов эндемичных территорий;

работники водного транспорта, рыбоперерабатывающих предприятий, рыбаки и члены их семей;

2) обследование групп риска проводится при пораженности населения эндемичных населенных пунктов 5 % и более;

3) обследование первично обратившихся больных с признаками поражения органов гепатобилиарной системы, желудочно-кишечного тракта, с явлениями аллергии;

4) специфическое лечение больных описторхозом в условиях стационара;

5) динамическое наблюдение за переболевшими описторхозом лицами в течение четырех – пяти месяцев после проведения специфического лечения, после чего проводится двукратное исследование фекалий с двухнедельным перерывом, при получении отрицательных результатов лабораторных исследований пациенты снимаются с диспансерного учета.

7. Для выявления больных описторхозом лиц применяют методы клинического, эпидемиологического и лабораторного обследования (копроовоскопический, серологический, исследование дуоденального содержимого).

8. При регистрации заболеваний описторхоза и дифиллоботриоза, передающихся через рыбу, территориальные подразделения организуют и проводят в течение 7 календарных дней комплекс мер борьбы с описторхозом и дифиллоботриозом:

1) Эпидемиологическую оценку рыбохозяйственных водоемов на основе изучения паразитологического состояния водоемов (благополучен или неблагополучен) с исследованием один раз в год следующих видов рыб, наиболее подверженных заражению личинками описторхиса (язь, елец, линь, красноперка, плотва, лещ, голавль, синец, белоглазка, подуст, чехонь, жерех, пескарь, уклейка, густера, гольян, верховка, щиповка) и определения рисков инфицирования населения;

2) проведение санитарно-паразитологических исследований объектов внешней среды (почва, вода, ил, растительность вокруг водоема);

3) в эндемичных по описторхозу территориях проведение мониторинга рыбохозяйственных (рыбопромысловых) водоемов с отражением данных за три года, видового состава и динамики численности промежуточных и дополнительных хозяев биогельминтов, динамики результатов исследований рыбы на паразитарную чистоту, поступления в водоем хозяйственно-фекальных сточных вод и результаты их исследований на наличие яиц и личинок.

9. В целях профилактики описторхоза и дифиллоботриоза определяется место обеззараживания (утилизации) рыбной продукции, содержащей живых паразитов опасных для здоровья человека и животных, товаропроизводителем (поставщиком) по согласованию и под контролем территориального подразделения и подразделения местного исполнительного органа осуществляющего деятельность в области ветеринарии.

10. В целях предупреждения случаев заболеваний описторхозом и дифиллоботриозом территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) оперативный и ретроспективный анализ заболеваемости населения описторхозом и дифиллоботриозом;

2) выявление территории по степени эпидемического неблагополучия по заболеваемости описторхозом и дифиллоботриозом, определение типа очагов;

3) выявление контингентов риска, подверженных опасности заражения возбудителями описторхоза и дифиллоботриоза;

4) выявление факторов и путей передачи описторхоза и дифиллоботриоза;

5) определение комплекса профилактических мероприятий, планирование сроков их реализации, оценку эффективности.

Параграф 3. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению эхинококкоза и альвеококкоза

11. В целях профилактики заболеваний эхинококкозом и альвеококкозом медицинские организаций по эпидемиологическим и клиническим показаниям, проводят обследование:

1) лиц из групп риска, с кратностью один раз в год, к которым относятся:

работники животноводческих ферм, мясоперерабатывающих предприятий, убойных пунктов, убойных площадок, объектов утилизации и захоронения животных и члены их семей;

чабаны, охотники, егери и члены их семей;

работники мастерских по переработке пушно-мехового сырья и члены их семей;

ветеринарные работники и члены их семей;

работники звероферм, заповедников, зоопарков и члены их семей;

лица, ранее оперированные или состоящие на диспансерном учете по поводу эхинококкозов и члены их семей;

2) пациентов, получающих медицинскую помощь в амбулаторных и стационарных условиях.

12. Для выявления больных эхинококкозом и альвеококкозом в медицинских организациях применяют комплексные методы исследований: сероиммунологические и рентгено-инструментальные (ультразвуковое исследование брюшной полости, флюорография легких).

13. Сероиммунологическое обследование групп риска на эхинококкоз и альвеококкоз проводится клинико-диагностическими лабораториями медицинских организаций, а контактные лица обследуются в организациях санитарно-эпидемиологической службы (далее – организации).

14. Учету и регистрации подлежат случаи эхинококкоза и альвеококкоза, подтвержденные в организациях, осуществляющих деятельность патологической анатомии и судебно-медицинской экспертизы после оперативного вмешательства и гистологического исследования материала. Медицинская организация направляет результаты гистологического материала подтвержденные в организациях, осуществляющих деятельность патологической анатомии и судебно-медицинской экспертизы в территориальное подразделение по месту регистрации и жительства больного не позднее десяти календарных дней после оперативного вмешательства.

15. В целях профилактики эхинококкоза и альвеококкоза послеоперационный материал (после эхинококкэктомии) обеззараживается в растворах дезинфицирующих средств и утилизируется в контейнер для безопасного сбора и утилизации медицинских отходов класса "Б" в соответствии с приказом Министра здравоохранения Республики Казахстан от 11 августа 2020 года № ҚР ДСМ-96/2020 "Об утверждении Санитарных правил "Санитарно-эпидемиологические требования к объектам здравоохранения" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов под № 21080).

16. В целях профилактики рецидивов заболеваний эхинококкоза и альвеококкоза врач-хирург и врач-инфекционист медицинской организации по месту жительства, при его отсутствии – врач общей практики проводят динамическое наблюдение за оперированными пациентами по поводу эхинококкоза, альвеококкоза и лицами с положительными титрами антител.

17. Требования к срокам и кратности динамического наблюдения:

1) лица с положительным результатом сероиммунологических исследований, лица с нарастанием титра антител, а также пациенты, оперированные по поводу эхинококкоза любой локализации, наблюдаются в течение пяти лет с момента заболевания (в первые три года – комплексное обследование два раза в год, по истечении трех лет – один раз в год);

2) при отсутствии положительных в течение пяти лет с момента динамического наблюдения клинико-лабораторных и инструментальных показателей пациент снимается с диспансерного учета.

18. Мониторинг охвата динамическим наблюдением больных эхинококкозом, альвеококкозом и серопозитивных лиц осуществляет специалист местного органа государственного управления здравоохранением области, города республиканского значения и столицы.

19. При регистрации заболеваний эхинококкозом и альвеококкозом территориальные подразделения и подразделения местного исполнительного органа осуществляющие деятельность в области ветеринарии, организуют и проводят в течение 7 календарных дней следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) взаимный обмен информацией по заболеваемости эхинококкозом и альвеококкозом среди людей и животных;

2) разработку и утверждение комплексных мероприятий по противодействию эхинококкозу и альвеококкозу совместно с медицинскими организациями с учетом эпидемической и эпизоотической ситуации на конкретной территории;

3) ежегодное обновление перечня очагов эхинококкоза, альвеококкоза, медико-биологическое районирование обслуживаемой территории по типам очагов;

4) санитарно-эпидемиологический мониторинг объектов внешней среды и территорий с неудовлетворительным санитарным состоянием, домовладений, в которых проживают контингенты риска и больные эхинококкозом и альвеококкозом путем исследования почвы, песка, овощей, ягод, зелени, смывов;

5) сероиммунологическое обследование контактных лиц в очагах, санитарно-паразитологическое исследование объектов внешней среды;

6) проведение эпидемиологического обследования очагов эхинококкоза и альвеококкоза в течение семи календарных дней со дня поступления экстренного извещения;

7) контроль лабораторного обследования групп риска;

8) санитарно-просветительную работу среди населения по вопросам профилактики эхинококкоза и альвеококкоза.

Параграф 4. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению токсокароза

20. В целях профилактики заболевания токсокарозом медицинские организации по эпидемиологическим и клиническим показаниям обеспечивают:

1) обследование лиц из групп риска, с кратностью один раз в год, к которым относятся:

дети трех – пяти лет, интенсивно контактирующие с почвой;

ветеринарные специалисты, работники питомников для собак, рабочие фермерских хозяйств, садоводы, продавцы овощных магазинов;

умственно отсталые, психически больные с привычкой землеедения (геофагии), лица с низким уровнем гигиенических навыков, а также психически здоровые люди с привычкой землеедения (геофагии);

владельцы приусадебных участков, огородов, лица, занимающиеся охотой и использующие для этих целей собак, риск заражения возрастает при наличии двух и более собак;

2) обследование первично обратившихся больных, больных с признаками поражения органов гепатобилиарной системы, желудочно-кишечного тракта, с явлениями аллергии, лимфаденопатии и рецидивирующей лихорадки;

3) проведение повторных курсов лечения при рецидивах клинической симптоматики, стойкой эозинофилии и положительных иммунологических реакциях;

4) динамическое наблюдение за переболевшими лицами в течение шести месяцев с проведением трехкратного сероиммунологического обследования каждые два месяца.

21. В целях предупреждения заболевания токсокарозом территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) оперативный и ретроспективный анализ заболеваемости токсокарозом населения;

2) выявление территории по степени эпидемического неблагополучия по заболеваемости токсокарозом, определение типа очагов;

3) выявление контингентов риска, подверженных опасности заражения возбудителями токсокароза;

4) выявление факторов и путей передачи токсокароза;

5) определение комплекса профилактических мероприятий, планирование сроков их реализации, оценку эффективности;

6) контроль защиты игровых детских площадок, парков, скверов от посещений животных;

7) санитарно-паразитологическое исследование проб почвы, песка, смывов с объектов окружающей среды.

Параграф 5. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению энтеробиоза и гименолепидоза

22. В целях профилактики заболеваний энтеробиозом и гименолепидозом медицинские организации по эпидемиологическим и клиническим показаниям проводят обследование:

1) детей, посещающих дошкольные организации образования – при поступлении и переводе из группы в группу, при длительном отсутствии (десять и более календарных дней), в дальнейшем один раз в год;

2) декретированных групп населения при медицинских осмотрах;

3) пациентов медицинских организаций;

4) лиц, контактировавших с больным энтеробиозом или гименолепидозом;

5) лиц, посещающих спортивные группы по водным видам спорта – при поступлении в спортивные секции и в дальнейшем один раз в год.

Сноска. Пункт 22 - в редакции приказа Министра здравоохранения РК от 05.04.2023 № 60 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

23. Лабораторное обследование населения по эпидемиологическим показаниям (в организованных очагах) на энтеробиоз и гименолепидоз проводят медицинские организации.

24. Для профилактики рецидивов заболеваний энтеробиозом и гименолепидозом медицинские организации проводят следующие мероприятия:

1) после курса дегельминтизации больного энтеробиозом, проводятся лабораторные исследования его биологического материала. Лабораторным критерием являются отрицательные результаты трех анализов соскоба с перианальных складок с интервалом три календарных дня, первый анализ проводится через четырнадцать календарных дней после курса дегельминтизации. При отсутствии эффекта курс лечения повторяют через четырнадцать календарных дней;

2) повторную дегельминтизацию не излеченных от гименолепидоза больных с продлением динамического наблюдения до года;

3) динамическое наблюдение за переболевшими энтеробиозом проводится в течение десяти – четырнадцати календарных дней с обязательным взятием двух анализов с интервалом три календарных дня.

25. В целях обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения по заболеваемости энтеробиозом и гименолепидозом территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-противоэпидемические мероприятия:

1) эпидемиологическое обследование очага на объектах образования и домашних очагов детей, посещающих объекты образования, при регистрации каждого случая гименолепидоза и трех и более случаев энтеробиоза; при регистрации случаев энтеробиоза в детских дошкольных организациях и школах-интернатах проводить эпидемиологическое обследование при каждом случае энтеробиоза;

2) контроль отстранения выявленных на объектах образования больных энтеробиозом или гименолепидозом от посещения коллектива на период лечения и до отрицательного результата лабораторного обследования; После клинического выздоровления ребенка допускают в образовательную организацию.

3) контроль перевода выявленных больных энтеробиозом или гименолепидозом в стационарах в отдельную палату или в карантинное отделение на период лечения до отрицательного результата контрольного обследования;

4) контроль проведения на объектах образования и социального обеспечения следующих санитарно-противоэпидемических мероприятий:

ежедневную смену постельного и нательного белья детей;

чистку одеял, матрацев, подушек пылесосом или вытряхивание их вне помещений в течение трех календарных дней, начиная с первого дня лечения;

замену или обработку дезинфицирующими средствами песка в песочницах;

ежедневную двукратную влажную уборку помещений с применением моющих и дезинфицирующих средств;

мойку твердых и резиновых игрушек с применением моющих и дезинфицирующих средств;

дезинфекционную обработку специальной одежды, уборочного инвентаря;

дезинфекционную обработку санитарно-технического оборудования;

дезинфекционное обеззараживание биологического материала в горшках перед сбросом в канализацию.

26. В целях предупреждения случаев заболеваний энтеробиозом и гименолепидозом территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) лабораторный контроль состояния внешней среды (воды бассейнов, песка песочниц, смывов, пыли) для выявления факторов и путей передачи паразитарных заболеваний проводится при плановых и внеплановых проверках в соответствии с Предпринимательским кодексом согласно приложению 1 к настоящим Санитарным правилам.

В каждом обследуемом объекте образования, производят забор не менее 10 – 15 смывов в одной группе (классе);

2) контроль проведения на объектах образования следующих санитарно-профилактических мероприятий:

обеспечения детей индивидуальными (разовыми) полотенцами, постельным бельем, жидким мылом и предметами личной гигиены;

хранения зубных щеток и посуды для полоскания рта (индивидуальные) в открытых ячейках;

использования игрушек, поддающихся мытью;

мытья пластмассовых и резиновых игрушек горячей водой с мылом, не реже одного раза в день;

стирки и глажки утюгом кукольной одежды;

ежедневного очищения мягких игрушек от пыли с проветриванием на открытом воздухе или облучение бактерицидными лампами с расстояния не менее 25 сантиметров (далее – см) в течение 30 минут;

маркирования уборочного инвентаря;

пользования детьми индивидуальных горшков под наблюдением обслуживающего персонала. Горшки после использования промываются горячей водой с применением дезинфицирующих средств;

ежедневного мытья унитазов, ванн, ручек дверей, пола, кранов и панелей горячей водой с применением моющих средств;

смены песка в песочницах один раз в месяц с закрытием песочниц щитами в теплое время года;

сквозного проветривания, ежедневной влажной уборки и мытья спортивного инвентаря в спортивных залах;

недопущения больных детей в общественный бассейн в период лечения.

Параграф 6. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению аскаридоза и трихоцефалеза

27. В целях профилактики заболеваний аскаридозом и трихоцефалезом медицинские организации проводят следующие мероприятия:

1) обследование лиц из групп риска, с кратностью один раз в год, к которым относятся:

дети дошкольного и младшего школьного возраста;

сельскохозяйственные рабочие;

работники теплиц и оранжерей;

2) выявление больных в плановом порядке и по эпидемиологическим показаниям;

3) оздоровление очагов с контролем эффективности дегельминтизации путем трехкратного исследования фекалий с интервалом в десять – пятнадцать календарных дней.

28. Территориальные подразделения при регистрации заболеваний аскаридозом и трихоцефалезом организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) оперативный и ретроспективный анализ заболеваемости населения аскаридозом и трихоцефалезом;

2) районирование территории по степени эпидемического неблагополучия по заболеваемости аскаридозом и трихоцефалезом, определение типа очагов;

3) выявление контингентов риска, подверженных опасности заражения возбудителями аскаридоза и трихоцефалеза;

4) выявление факторов и путей передачи аскаридоза и трихоцефалеза;

5) определение комплекса профилактических мероприятий, планирование сроков их реализации, оценку эффективности;

6) эпидемиологическое обследование очага;

7) санитарно-эпидемиологический мониторинг в очагах;

8) контроль полноты охвата, сроков и эффективности обследования лиц декретированной группы населения на аскаридоз и трихоцефалез не реже 1 раза в год;

9) контроль эффективности выявления больных детей в лабораториях медицинских организаций с выборочным обследованием детей дошкольного и школьного возраста с трех до семи лет, с семи до четырнадцати лет, посещающих объекты образования;

10) проведение контрольных копроовоскопических обследований членов семьи больного.

29. Санитарно-профилактические мероприятия в очаге организуются и проводятся в зависимости от его классификации: истинный (имеются условия для циркуляции возбудителя во внешней среде) и ложный очаг (отсутствуют условия).

30. При эпидемиологическом обследовании очага аскаридоза и трихоцефалеза учитывают:

1) санитарное состояние двора;

2) наличие и состояние туалета;

3) наличие домашних животных;

4) соблюдение лицами, контактировавшими с больным в очаге, правил личной гигиены;

5) использование фекалии на огороде в качестве удобрения;

6) перечень выращиваемых огородных культур.

31. При отсутствии в очаге (микроочаге) в течение двух лет вновь выявленных больных и возбудителей в окружающей среде (почва) специалист территориального подразделения совместно со специалистом медицинской организации проводят снятие очага аскаридоза (трихоцефалеза) с учета наблюдения.

Параграф 7. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению малярии

32. В целях профилактики заболевания малярией медицинские организации по эпидемиологическим и клиническим показаниям проводят обследование:

1) лиц, прибывших из стран эндемичных по малярии в течение последних трех лет при постановке на учет и при появлении следующих симптомов: повышение температуры, озноб, недомогание, головная боль, увеличение печени и селезенки, желтушность склер и кожных покровов, герпес, анемия;

2) больных, лихорадящих в течение трех календарных дней в эпидемический сезон по малярии и в течение пяти календарных дней в остальное время года;

3) больных с продолжающимися периодическими подъемами температуры тела, несмотря на проводимое лечение в соответствии с установленным диагнозом;

4) доноров при повышении температуры тела в последние три месяца после переливания крови, ее компонентов и препаратов;

5) лиц, проживающих в очаге малярии, при любом повышении температуры тела;

6) лиц, переболевших малярией, при любом заболевании, сопровождающемся повышением температуры.

33. Образцы крови от лиц с подозрением на малярию исследуют в клинико-диагностической лаборатории медицинской организации с подтверждением результата исследования в организации.

34. Все положительные и 10 процентов (далее – %) от общего числа просмотренных образцов крови клинико-диагностическая лаборатория медицинской организации направляет для контрольного исследования в референс-лабораторию по контролю за паразитарными инфекциями (далее - референс-лабораторию).

35. В очаге малярии работники медицинских организаций проводят подворные (поквартирные) обходы один раз в две недели с санитарным просвещением населения. Работники медицинских организаций обеспечивают взятие препаратов крови у выявленных больных с симптомами, не исключающими малярию, и их доставку в лабораторию в тот же день. В сопроводительном документе на каждого больного указываются личные данные, дата обследования, температура тела и симптомы.

36. Лечение больных малярией проводится в стационарных условиях, исследование препаратов крови больного проводят в первый и четвертый календарные дни лечения и перед выпиской.

37. При наличии потенциальных источников инфекции, в сезон передачи малярии, работники медицинских организаций проводят предварительное лечение лиц в очаге с симптомами малярии однократной дозой противомалярийного препарата с гаметоцидным действием, если срочное лабораторное исследование препарата крови невозможно.

38. При регистрации местного случая малярии, в сезон эффективной заражаемости комаров, подтвержденной эпидемиологическим обследованием очагов, медицинские работники проводят сезонную химиопрофилактику населения противомалярийными препаратами с гаметоцидным действием. Если в населенном пункте случаи малярии локализованы на отдельном участке, химиопрофилактику проводят по микроочаговому принципу.

39. Для предупреждения проявлений трехдневной малярии с длительной инкубацией, после завершения сезона передачи или перед началом следующего эпидемического сезона, медицинские работники проводят межсезонную химиопрофилактику, согласно посемейным спискам.

40. Динамическое наблюдение лиц, переболевших малярией, устанавливается в течение трех лет с момента их выздоровления с ежегодным исследованием крови.

41. Руководители местных органов государственного управления здравоохранения областей, городов республиканского значения и столицы обеспечивают наличие неснижаемого запаса противомалярийных препаратов.

42. В целях предупреждения заболевания малярией территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) оперативный и ретроспективный анализ заболеваемости населения малярией;

2) маляриогенное деление населенных пунктов и территорий по степени опасности возобновления местной передачи малярии;

3) контроль раннего выявления больных, диагностики случаев малярии;

4) эпидемиологическое расследование каждого случая малярии;

5) классификацию очагов и случаев малярии;

6) контроль и оценку эффективности мер борьбы с переносчиками;

7) текущий надзор за эксплуатацией гидротехнических сооружений, рисовых полей и водоемов с целью предупреждения заболачивания водоемов и выплода кровососущих насекомых, в том числе малярийных комаров;

8) своевременное информирование туристических фирм и организаций, связанных в своей деятельности с эндемичными странами, о территориях, неблагополучных по малярии и тропическим паразитарным болезням, о необходимости их профилактики;

9) изучение историй поездки лиц, подозрительных на малярию, в зараженные районы;

10) проверку медицинской документаций, подтверждающих прохождение медицинского обследования и лабораторные анализы;

11) проведение энтомологического мониторинга (изучение распространения и видового состава переносчиков, сезонного хода численности и фенологии, паспортизация водоемов);

12) контроль медицинских организаций на предмет засетчивания окон в больничных палатах и кабинетах в целях профилактики залета кровососущих насекомых;

13) контроль знаний клинических лаборантов по диагностике малярии;

14) информирование населения.

43. Маляриогенное деление населенных пунктов (территорий) осуществляется на основе ежегодного сбора, обобщения и анализа различных факторов (видовой состав и численность переносчика, температурный режим, миграция населения, состояние медицинской сети), которые используются для определения степени маляриогенности населенных пунктов (территорий) и дальнейших профилактических мероприятий.

44. Результаты эпидемиологического расследования случаев малярии направляются в референс-лабораторию в течение одного месяца после проведения обследования.

45. При выявлении больного малярией или паразитоносителя в сезон эффективной заражаемости комаров энтомологами (биологами) территориальных подразделений и филиалов подведомственных организаций ведомства государственного органа в сфере санитарно-эпидемиологического благополучия населения (далее – филиал) организуются и проводятся следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) дезинсекционная обработка помещений (домовладение больного и не менее трех соседних домов) по эпидемиологическим и энтомологическим показаниям;

2) энтомологическое обследование всех водоемов в населенном пункте и не менее 3 километров (далее – км) зоны вокруг него и мест временного пребывания больного;

3) массовый отлов и определение видового состава малярийных комаров на территориях, прилежащих к анофелогенным водоемам;

4) деларвация анофелогенных водоемов, расположенных в населенном пункте и в зоне 3-5 км вокруг него;

5) изучение фауны комаров, экологии и фенологии каждого вида, мониторинг мест выплода и численности переносчиков, расчеты сроков начала и окончания сезона эффективной заражаемости комаров и сезона передачи малярии;

6) экстенсивное обследование населенных пунктов (массовые отловы) для установления уровня численности комаров в текущем году;

7) паспортизация водоемов в населенном пункте и не менее трех километров зоны вокруг него;

8) организация противомалярийных обработок по эпидемиологическим и энтомологическим показаниям.

46. Лица, перенесшие малярию и паразитоносители, независимо от срока давности заболевания отстраняются от донорства.

47. Для защиты населения от укусов комаров используются средства механической защиты (пологи, сетки) и репелленты.

48. Медицинские работники медико-санитарной части или пункта пропуска через государственную границу:

1) инструктируют членов экипажей самолетов о мерах личной профилактики;

2) обеспечивают членов экипажа памятками;

3) информируют об эпидемиологической ситуации в странах, куда выполняются рейсы.

49. Организации, имеющие сведения о военнослужащих, демобилизованных, беженцах, вынужденных переселенцах, мигрантах, прибывших из неблагополучных по малярии территорий, по запросу территориальных подразделений информируют о сроках прибытия и местах проживания указанных групп лиц.

Параграф 8. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению лямблиоза и токсоплазмоза

50. В целях профилактики заболевания лямблиозом медицинские организации организуют и проводят следующие мероприятия:

1) обследование больных на лямблиоз при наличии клинико-эпидемиологических показаний (вспышки острых кишечных заболеваний);

2) лабораторное исследование биологического материала в период динамического наблюдения- ежемесячно в течение трех месяцев;

3) лечение случаев лямблиоза.

51. В целях предупреждения заболевания лямблиозом территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) оперативный и ретроспективный анализ заболеваемости населения лямблиозом;

2) выявление факторов и путей передачи лямблиоза;

3) определение комплекса профилактических мероприятий, планирование сроков их реализации, оценку эффективности;

4) контроль за обеспечением населения доброкачественной питьевой водой;

5) соблюдение санитарно-профилактического режима на объектах образования;

6) эпидемиологическое обследование очага лямблиоза при регистрации трех и более случаев заболевания в детских организованных коллективах;

7) обследование контактных лиц.

52. В целях профилактики заболевания токсоплазмозом медицинские организации проводят следующие мероприятия:

1) обследование лиц из групп риска, к которым относятся:

беременные женщины с отягощенным акушерским диагнозом (первичное и вторичное бесплодие, не вынашивание беременности) по клинико-эпидемиологическим показаниям;

больные токсоплазмозом, получающие специфическое лечение – кратность определяется лечащим врачом в зависимости от состояния пациента;

пациенты с выявленными кальцификатами различной величины;

лица, зараженные ВИЧ-инфекцией при постановке на учет или получающих лечение в стационарных условиях по клинико-эпидемиологическим показаниям;

дети, рожденные от матерей с отягощенным анамнезом по токсоплазмозу – при постановке на учет, в последующем - по клинико-эпидемиологическим показаниям;

дети с врожденными пороками развития (хореоретинит, микроофтальмия, менингоэнцефалит с последующим развитием кальцификатов в головном мозге, эпилептиформные припадки, гидроцефалия, олигофрения, гипертонус мышц конечностей) – по клинико-эпидемиологическим показаниям;

2) обследование пациентов с клиническими проявлениями, характерными для токсоплазмоза:

лимфоаденопатия (лимфоденит) неясной этиологии, длительная субфебрильная температура (более одного месяца) неясной этиологии; воспалительные заболевания глаз неясной этиологии;

воспалительные заболевания центральной нервной системы неясной этиологии;

гепатоспленомегалия и выраженная общая интоксикация, лихорадка – при постановке на учет или получении лечения в стационарных условиях по клинико-эпидемиологическим показаниям;

3) учет и регистрацию лиц с серопозитивными результатами исследований крови на токсоплазмоз;

4) динамическое наблюдение за серопозитивными лицами;

5) информирование территориальных подразделений – ежеквартально (список выявленных серопозитивных лиц).

53. Динамическому наблюдению по токсоплазмозу подлежат:

1) беременные женщины из групп риска в течение беременности;

2) дети до десяти лет, родившиеся от матерей с точно установленным инфицированием во время беременности с серологическим обследованием два раза в год;

3) дети с документированной острой стадией приобретенного токсоплазмоза с дальнейшим медицинским наблюдением у офтальмолога, невропатолога в течение одного года с сероиммунологическим обследованием один раз в три месяца.

54. Больные с манифестной формой хронической стадии токсоплазмоза наблюдаются до формирования стойкой ремиссии.

55. Лица с латентной формой хронической стадии токсоплазмоза динамическому наблюдению не подлежат.

56. Эпидемиологическое обследование очага токсоплазмоза не проводится, так как больной токсоплазмозом не представляет эпидемиологической опасности.

Параграф 9. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению клещевого вирусного энцефалит и болезни Лайма

57. В целях профилактики заболевания клещевым вирусным энцефалитом (далее – клещевой энцефалит) и болезни Лайма медицинские организации организовывают и проводят следующие мероприятия:

1) своевременную регистрацию и учет случаев заболеваний и лиц, пострадавших от укусов клещей;

2) диагностику заболевания;

3) госпитализацию больных;

4) лечение больных и динамическое наблюдение за переболевшими лицами;

5) профилактическую иммунизацию подлежащего контингента.

58. Учету и регистрации подлежат лабораторно подтвержденные случаи клещевого энцефалита. Учет и регистрация случаев болезни Лайма проводится по клинико-эпидемиологическим показаниям при отрицательных результатах лабораторных исследований.

59. Динамическое наблюдение за переболевшими клещевым энцефалитом лицами проводится врачом-невропатологом в течение двух лет и более в зависимости от состояния здоровья пациента.

60. Динамическое наблюдение за лицами, пострадавшими от укуса клеща, проводится медицинской организацией по месту жительства в течение двадцати одного календарного дня с регулярной термометрией.

61. Иммунизацию против клещевого энцефалита осуществляют медицинские организации.

62. Профилактической иммунизации подлежат лица, деятельность которых связана с пребыванием в природном очаге клещевого энцефалита.

63. Руководители медицинских организаций ежегодно представляют в территориальные подразделения список лиц, подлежащих профилактической иммунизации.

64. Лицам, проживающим на территориях, располагающихся в природных очагах клещевого энцефалита, согласно приложению 2 к настоящим Санитарным правилам, и обратившимся за медицинской помощью проводится серопрофилактика иммуноглобулином, в сроки согласно инструкции прилагаемой к препарату изготовителем.

65. На эндемичных территориях по клещевому энцефалиту не привитые против клещевого энцефалита лица, деятельность которых связана с пребыванием в природном очаге клещевого энцефалита, не допускаются к работе.

66. Территориальное подразделение и местный орган государственного управления здравоохранения области, города республиканского значения и столицы на эндемичной территории организовывают и проводят:

1) своевременное выявление и регистрацию случаев профессиональных заболеваний клещевым энцефалитом и болезнью Лайма;

2) определение потребности противоклещевой вакцины, иммуноглобулина для лечения больных и серопрофилактику покусанных клещами лиц, диагностикумов для сероиммунологических исследований на клещевой энцефалит.

67. В целях предупреждения заболеваний клещевым энцефалитом и болезни Лайма территориальные подразделения организовывают и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) оперативный и ретроспективный анализ заболеваемости населения клещевым энцефалитом и болезни Лайма;

2) выявление контингентов риска;

3) определение комплекса профилактических мероприятий, планирование сроков их реализации, оценку эффективности;

4) мониторинг переносчиков клещевого энцефалита и болезни Лайма, изучение их численности, видового состава и фенологии;

5) эпидемиологическое расследование случаев клещевого энцефалита и болезни Лайма;

6) эпидемиологическую оценку территории для установления контингентов повышенного риска заражения;

7) ежегодный эпидемиологический опрос населения эндемичных территорий для установления участков повышенного риска заражения клещевым энцефалитом;

8) организацию и методическое руководство мероприятиями по борьбе с клещами-переносчиками;

9) информирование населения.

68. Филиал проводит серологическое исследование (иммуноферментный анализ, полимеразная цепная реакция) снятого с тела человека клеща на зараженность вирусом клещевого энцефалита, при его отрицательном результате - иммуноглобулин не вводится.

69. Руководители организаций, расположенных на территории природного очага клещевого энцефалита и болезни Лайма, обеспечивают специалистов защитной специальной одеждой, репеллентами средствами индивидуальной защиты.

70. Организации отдыха для детей и взрослых и объекты в зоне природного очага, размещаются на эпидемиологически благополучных территориях или участках, освобожденных от клещей.

71. Руководители детских оздоровительных объектов проводят:

1) расчистку и благоустройство территории, и прилегающую территорию в радиусе не менее 100 метров (далее – м), перед началом заезда отдыхающих;

2) санитарную рубку леса, обрезание деревьев и кустарников, удаление сухостоя и валежника, скашивание травы, уничтожение свалок бытового, строительного и растительного мусора, расчистку и расширение лесных дорожек к жилым и подсобным помещениям, к водным источникам, местам отдыха, спортивным площадкам;

3) поддержание благоустроенного состояния объекта в течение всего сезона;

4) дезинсекционные мероприятия и расчистку походных дорожек от сухостоя и валежника по обе стороны на расстоянии не менее 50 м при наличии туристических маршрутов;

5) недопущение на территорию объекта домашних животных;

6) дератизацию.

72. В природных очагах клещевого энцефалита филиалы и территориальные подразделения организуют и проводят противоклещевую обработку.

73. Проведение всех видов противоклещевых мероприятий осуществляется под обязательным энтомологическим контролем.

74. Контроль эффективности дезинсекционных мероприятий при применений стойких акарицидов в условиях равнинных участков (осенью под снегом или весной по снегу) проводят через четырнадцать-двадцать календарных дней после стаивания снега; в горных условиях через десять – пятнадцать календарных дней после обработок. При применении акарицидов группы фосфорорганических соединений через пять и тридцать пять календарных дней после обработок и далее не реже двух раз в месяц.

Параграф 10. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению лейшманиозов

75. В целях профилактики заболеваний лейшманиозами медицинские организации обеспечивают следующие мероприятия:

1) выявление больных при обращении их за медицинской помощью, при эпидемиологических показаниях – путем подворных обходов, посещении полевых станов;

2) проведение подворных обходов на основе посемейных списков при осложнении эпидемической ситуации не менее двух раз в неделю с июля по октябрь и ежемесячно в ноябре и декабре;

3) лечение больных лейшманиозами в условиях стационара инфекционного профиля;

4) подтверждение лабораторными методами (микроскопический, серологический, полимеразная цепная реакция) клинического диагноза лейшманиоза. Все положительные результаты направляются для контрольного исследования в филиал и 20% результатов от общего количества – в референс-лабораторию;

5) проведение динамического наблюдения за переболевшими кожной формой лейшманиоза в течение одного года, висцеральной – двух лет.

Кратность медицинских осмотров и назначение лабораторных исследований переболевшим лейшманиозами принимается врачом-инфекционистом в зависимости от состояния переболевшего.

76. Руководители местных органов государственного управления здравоохранения областей, городов республиканского значения и столицы обеспечивают наличие неснижаемого запаса лекарственных средств против лейшманиозов.

77. При регистрации случаев лейшманиоза территориальное подразделение совместно с подразделением местного исполнительного органа осуществляющего деятельность в области ветеринарии организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) эпизоотолого-эпидемиологическое обследование очага;

2) оценку и прогноз эпизоотической и эпидемиологической ситуации по лейшманиозу в процессе освоения пустынных земель;

3) организацию профилактических мероприятий среди групп риска, связанных в своей деятельности с пребыванием на территории эпидемически активного очага лейшманиоза (геологи, археологи, строители, сезонные и вахтовые рабочие, чабаны и члены их семей);

4) картирование территорий, где расположены колонии больших песчанок;

5) оценку эффективности проводимых противолейшманиозных мероприятий;

6) информирование населения.

78. Территориальные подразделения и филиалы при регистрации случаев лейшманиоза организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) изучение видового состава москитов, наблюдение за сезонным ходом их численности в природе и населенных пунктах, фенологией доминирующих видов, наличия антропофильных видов, особенностями их биологии;

2) дезинсекцию и дератизацию в природных очагах кожного лейшманиоза.

79. Дезинсекционные мероприятия включают поселковую и норовую дезинсекцию во всех населенных пунктах, где происходит выплод москитов.

80. Дератизационные мероприятия при кожном лейшманиозе заключаются в проведении родентицидных обработок эндемичных территорий.

81. Перед проведением родентицидных обработок определяют площадь зданий. В помещениях измеряют площади поверхностей, которые подвергаются обработкам.

82. Обработке подвергаются жилые помещения, а также помещения для скота. Стены построек снаружи обрабатываются от основания на высоту 50-60 см от земли.

83. В зависимости от количества генераций москитов и продолжительности действия инсектицида проводятся от одного до двух обработок за сезон.

84. Первый тур поселковой обработки начинается до вылета первой генерации (ориентировочно в конце апреля, в начале мая). Второй тур проводится в июле (направлен на подавление второй генерации москитов, играющих решающую роль в переносе возбудителей зоонозного кожного лейшманиоза).

85. Для уничтожения москитов в природных очагах обрабатываются все норы грызунов, расположенные в 1-3 километровом радиусе вокруг каждого населенного пункта и полевого стана.

86. Дератизационная обработка нор проводится путем раскладки препаратов во все без исключения отверстия нор. Дозировка препарата рассчитывается согласно инструкции прилагаемой к препарату изготовителем.

87. Для дератизации используются родентициды острого токсического действия и родентициды антикоагулянтного токсического действия.

88. В качестве приманочной основы применяется смесь зерна (пшеницы или кукурузы) с аттрактантами (растительное масло, сахар). На сто весовых частей зерна добавляют три весовые части аттрактантов.

89. Оптимальный период проведения дератизационных обработок при кожном лейшманиозе-май-июнь и октябрь-ноябрь месяцы.

90. Критерии оценки эффективности противолейшманиозных дератизационных мероприятий:

1) хорошая эффективность – свободная площадь от грызунов составляет более 90 %;

2) удовлетворительная эффективность – от 80 до 90 %;

3) неудовлетворительная эффективность – ниже 80 %.

91. Оценку эффективности противолейшманиозных дезинсекционных мероприятий открытых территорий проводят через 24-48 часов после обработок, в помещениях – через пять-семь календарных дней. Требуемая эффективность дезинсекционных обработок – гибель не менее 90-95 % москитов.

92. С целью уменьшения численности грызунов проводят механические разрушения нор. Пахотные работы по разрушению колоний больших песчанок в течение всего бесснежного периода года. Ранней весной, при мягком грунте, требуемая глубина распашки составляет не менее 50 см (до 80 см). В самые жаркие и сухие месяцы, когда почва становится сухой и твердой, средняя глубина распашки – в пределах 40-45 см.

93. Распашку колоний начинают по ее центру и далее делают круговые движения по часовой стрелке к периферии колонии. При этом захватывается площадь в 1,5-2 м от периферийных норовых отверстий. Радиус охвата – до 3 км.

94. Распашка колоний неприемлема для разрушения колоний песчанок, которые расположены по берегам каналов и арыков, на железнодорожных насыпях, кладбищах, а также в лесозащитных полосах.

Параграф 11. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно- профилактических мероприятий по предупреждению чесотки

95. В целях профилактики заболевания чесоткой (дерматомикозами) медицинские организации по эпидемиологическим показаниям организуют и проводят медицинский осмотр на чесотку (дерматомикозы):

1) детей, проживающих в организациях образования для детей-сирот и детей, оставшихся без попечения родителей, учащихся школ-интернатов – еженедельно;

2) детей, вновь поступающих в организации образования и возвращающиеся в них после длительного (более недели) отсутствия по различным причинам;

3) детей, выезжающих в детские оздоровительные объекты, а также детей, устраивающихся в детские оздоровительные лагеря (пришкольных, загородных);

4) учащихся объектов образования – ежеквартально после каникул;

5) лиц из числа декретированной группы населения при профилактических осмотрах;

6) пациентов, получающих медицинскую помощь в стационарных условиях;

7) лиц, посещающих спортивные группы по водным видам спорта, восточных единоборств и борьбы – при поступлении в спортивные секции и в дальнейшем один раз в год;

8) персонал организаций образования - один раз в год при прохождении обязательных медицинских осмотров.

96. Результаты медицинского осмотра пациентов на чесотку, поступающих на стационарное лечение, регистрируют в медицинской карте стационарного пациента (форма № 001/у) в соответствии с приказом исполняющего обязанности Министра здравоохранения Республики Казахстан от 30 октября 2020 года № ҚР ДСМ-175/2020 "Об утверждении форм учетной документации в области здравоохранения" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов под № 21579).

97. Диагноз чесотки выставляется на основании комплекса клинических и эпидемиологических данных, подтвержденных лабораторными исследованиями на наличие чесоточного клеща. Лица из числа декретированных групп населения больных чесоткой, временно отстраняются от работы до получения отрицательных результатов лабораторного исследования и заключения специалистов, подтверждающих полную санацию.

98. Медицинское наблюдение за очагом проводят медицинские работники под контролем специалистов кожно-венерологического диспансера (кабинета).

99. В целях обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения по заболеванию чесоткой территориальные подразделения контролируют проведение медицинскими организациями следующих санитарно-противоэпидемических мероприятий:

1) медицинского осмотра и однодневного профилактического лечения членов семьи больного чесоткой;

2) медицинского наблюдения за контактными лицами с больной чесоткой в организованном коллективе в течение сорока пяти календарных дней;

3) изоляции больного чесоткой в отдельную палату или бокс при лечении в стационарных условиях;

4) выделения больному в домашних условиях отдельной постели и предметов индивидуального пользования (белье, полотенце, игрушки), которые держат отдельно от тех, которыми пользуются члены семьи;

5) текущей дезинфекции в медицинских организациях и на объектах образования, которую проводит медицинские работники, в домашних очагах–лица, ухаживающие за больным или сам больной;

6) текущей дезинфекции в скабиозориях, стационарах, изоляторах школ-интернатов, домов ребенка, детских домов, а также в домашних очагах, где больные чесоткой лечатся на дому;

7) обеззараживания нательного и постельного белья кипячением в 1–2 % растворе соды или любого стирального порошка в течение десяти минут с момента закипания;

8) ежедневной влажной уборки помещения, а в детских коллективах два-три раза в день горячим 1–2 % мыльно-содовым раствором;

9) кипячения или помещения в дезинфицирующий раствор уборочного материала после использования;

10) обработку обуви дезинфицирующим средством, мебели, предметов обстановки протиранием 1–2 % мыльно-содовым раствором, мягкой мебели и вещей инсектицидами.

100. После госпитализации больного или окончания амбулаторного лечения в очагах чесотки филиалы организуют и проводят заключительную дезинфекцию, которая включает:

1) санитарную обработку лиц, контактировавших с больным в очаге;

2) дезинсекцию одежды, постельных принадлежностей, предметов обстановки и помещения.

101. Все мероприятия заключительной дезинфекции выполняются одновременно, контактные проходят санитарную обработку в санитарном пропускнике. Постельные принадлежности больного, одежда, мягкие игрушки и вещи, которые соприкасались с вещами больного, упаковывают в клеенчатые мешки и направляют для обеззараживания в дезинфекционную камеру.

Параграф 12. Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно-противоэпидемических и санитарно- профилактических мероприятий по предупреждению дерматомикозов

102. В целях профилактики заболевания дерматомикозами кожно-венерологические центры (кабинет, отделение) организуют и проводят следующие мероприятия:

1) учет, регистрацию, диагностику и лечение больных дерматомикозами;

2) медицинское наблюдение за контактными лицами в очаге (в течение месяца с кратностью один раз в неделю);

3) своевременную госпитализацию больных дерматомикозами, имеющих поражения волосистой части головы или множественные очаги на коже из детских коллективов, общежитий, социально-неблагополучных семей, при отсутствии в семье лиц для ухода за больным ребенком, при невыполнении указаний дерматолога или эпидемиолога о необходимом дезинфекционном режиме;

4) динамическое наблюдение за больными дерматомикозами в течение одного месяца после лечения с двумя контрольными лабораторными исследованиями с интервалом десять – пятнадцать календарных дней;

5) лабораторную диагностику грибкового патологического материала;

6) организацию текущей дезинфекции в очагах дерматомикозов;

7) участие в проведении медицинских осмотров детей на объектах образования;

8) гигиеническое обучение больных дерматомикозами и лиц декретированной группы населения.

103. В целях обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения по заболеванию дерматомикозами территориальные подразделения контролируют организацию и проведение медицинскими организациями следующих санитарно-противоэпидемических мероприятий:

1) дезинфекционную обработку после осмотра каждого больного в смотровом кабинете (приемной) всех предметов, в том числе и предметов, с которыми соприкасался больной по режимам, соответствующим обработке при грибковых заболеваниях;

2) камерной дезинфекции одежды и личных вещей пациентов получающих медицинскую помощь в стационарных условиях с последующим хранением вещей до выписки больного в чехлах на вешалках или стеллажах;

3) сбора использованного белья больного (постельное, нательное, полотенца, чулки, носки), а также халатов и полотенец персонала, в специальную емкость (бак, целлофановый или клеенчатый мешок) в отдельном изолированном помещении для грязного белья и сдачи в больничную прачечную для обеззараживания и стирки. При этой работе персонал надевает второй халат, резиновые перчатки, марлевую повязку или респиратор, которые после каждого использования подвергаются дезинфекции. Порядок обеззараживания и стирки мешков для транспортировки белья такой же, как и белья;

4) обеззараживания кипячением или дезинфицирующим раствором мочалок для мытья больных в приемном отделении после каждого использования и хранение в маркированной таре для чистых мочалок и обеззараживания растворами дезинфицирующих средств ванны после купания каждого больного;

5) пользования больными детьми только легко моющихся и поддающихся обеззараживанию игрушек (пластмассовые, резиновые);

6) сбора использованного перевязочного материала (бинты, вата, марлевые тампоны, салфетки), а также грибкового патологического материала (обломки волос, ногтей, чешуйки кожи), без предварительного обеззараживания утилизируется в контейнер для безопасного сбора и утилизации медицинских отходов;

7) обеззараживания предметных стекол с патологическим материалом после использования кипячением в течение пятнадцати минут в 1 % мыльно-содовом растворе или погружения в дезинфицирующий раствор;

8) протирания инструментальных и рабочих столиков в конце смены ветошью, смоченной в дезинфицирующем растворе;

9) влажной уборки помещения и мебели (в том числе кушетки, полки медицинских шкафов) после каждой смены с мылом, содой и моющими средствами;

10) в рентгеновских (ультразвуковой диагностики) кабинетах покрытия подголовных подушек чехлами, подлежащими обеззараживанию раствором дезинфицирующих средств;

11) обеззараживания кипячением или дезинфицирующим раствором уборочного инвентаря;

12) обеззараживания в дезинфекционных камерах после выписки каждого больного постельных принадлежностей (подушки, матрацы, одеяла);

13) недопущения выдачи родственникам больных вещей больного, не прошедших обеззараживания;

14) безопасной утилизации одноразового медицинского и лабораторного инструментария без предварительного обеззараживания с упаковкой в контейнеры, при условии обеспечения эпидемиологической безопасности.

104. В целях предупреждения заболевания дерматомикозами территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) эпидемиологическое обследование в очагах дерматомикозов, в том числе при регистрации случаев заболевания в организованных коллективах;

2) контроль своевременности подачи экстренных извещений медицинскими организациями на больных дерматомикозами, госпитализации больного, выявления контактных лиц, проведения и полноты охвата медицинскими осмотрами установленных лиц;

3) контроль качества дезинфекции в очаге;

4) информирование подразделения местного исполнительного органа, осуществляющего деятельность в области ветеринарии обо всех случаях заражения людей от животных для принятия ими необходимых мер по санации очагов дерматомикозов у животных.

105. В медицинских организациях, на объектах образования текущую дезинфекцию проводит медицинский работник, в домашних очагах – лица, ухаживающие за больным или сам больной.

106. Порядок проведения текущей дезинфекции при дерматомикозах в домашних очагах:

1) помещение и предметы обихода протираются или орошаются дезинфицирующим средством;

2) предметы ухода за больными погружаются в дезинфицирующий раствор или тщательно протираются дезинфицирующим раствором, после окончания дезинфекции тщательно промываются водой;

3) белье (постельное, нательное), полотенца, косынки, халаты, носки, колготки, перевязочный материал погружаются в дезинфицирующие растворы. По окончании дезинфекции белье стирается и прополаскивается;

4) внутренние поверхности обуви обрабатываются дезинфекционным средством, до полного увлажнения внутренней поверхности и помещаются в полиэтиленовый пакет на два календарных дня, после чего вынимаются и проветриваются в течение десяти часов до исчезновения запаха дезинфицирующего средства.

107. После госпитализации больного или окончания амбулаторного лечения в очагах дерматомикозов филиалы организуют и проводят заключительную дезинфекцию.

108. Больные дети, получающие лечение на дому, не допускаются в бани, бассейны и парикмахерские до полного выздоровления. Посещение объектов образования проводится после проведенного курса лечения и получения отрицательных результатов лабораторного исследования.

109. Дети, являющиеся контактными в очаге грибковых заболеваний, не принимаются без отрицательных результатов лабораторного исследования в организованные коллективы и не подлежат переводу из группы в группу.

Параграф 13. Санитарно-эпидемиологические требования к организации санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мероприятий по предупреждению педикулеза

110. В целях профилактики педикулеза медицинские организации организуют и проводят осмотр на педикулез следующих лиц:

1) детей, проживающих в детских домах, домах ребенка, учащихся школ-интернатов – еженедельно;

2) детей, вновь поступающих в детские дошкольные организаций или возвращающихся после длительного (более недели) отсутствия, а также выборочно один раз в месяц;

3) детей, выезжающих в детские оздоровительные объекты – в поликлинике по месту прикрепления перед выездом, а в местах отдыха – еженедельно перед помывкой и за один – два – календарных дня до возвращения домой;

4) учащихся организаций среднего, технического и профессионального образования – ежеквартально после каникул и ежемесячно выборочно (4–5 групп), а также перед окончанием учебного года;

5) лиц, находящихся в организациях системы социального обеспечения – 2 раза в месяц;

6) лиц, проходящих динамическое наблюдение или профилактический осмотр;

7) лиц, поступающих в следственные изоляторы;

8) пациентов, получающих медицинскую помощь в условиях стационара.

111. Медицинские работники организаций образования для детей–сирот и детей, оставшихся без попечения родителей, дошкольных организации, организаций среднего, технического и профессионального образования, медицинских организаций осуществляют выявление лиц с педикулезом при оказании медицинской помощи и проведении профилактических осмотров. Педикулез не является основанием для отказа в госпитализации по основному заболеванию.

112. Во всех организованных детских коллективах обеспечивается комплекс противопедикулезных мероприятий, направленных на предупреждение появления и распространения педикулеза:

1) медицинские осмотры на педикулез;

2) обеспечение условий для соблюдения детьми правил личной гигиены;

3) влажная уборка и дезинфекция помещений, маркировка уборочного инвентаря;

4) разъяснительная работа по профилактике педикулеза среди родителей и детей.

113. В целях обеспечения санитарно-эпидемиологического благополучия населения по педикулезу территориальные подразделения организуют и проводят следующие санитарно-противоэпидемические мероприятия:

1) на объектах образования и социального обеспечения при выявлении трех и более случаев педикулеза проводится эпидемиологическое обследование очага;

2) дети, пораженные педикулезом, не принимаются в детские дошкольные организации, организаций среднего образования. Они допускаются медицинским работником организации образования в коллектив после завершения комплекса санитарно-противоэпидемических и санитарно-профилактических мер;

3) в медицинских организациях (стационарах), санаториях, детских домах, домах ребенка, школах - интернатах, загородных детских организациях проводится обработка лиц с головным педикулезом медицинским персоналом данной организации;

4) обеззараживание постельных принадлежностей, одежды и белья больных педикулезом проводится в дезинфекционных камерах. В очагах педикулеза филиалы организуют и проводят заключительную дезинфекцию.

Сноска. Пункт 113 с изменением, внесенным приказом Министра здравоохранения РК от 05.04.2023 № 60 (вводится в действие по истечении десяти календарных дней после дня его первого официального опубликования).

114. Медицинские организации (стационары), санатории, детские дома, дома ребенка, школы-интернаты, загородные детские организации обеспечиваются специальными укладками, предназначенными для проведения противопедикулезных обработок.

115. Противопедикулезная укладка включает:

1) клеенчатый или хлопчатобумажный мешок для сбора вещей больного;

2) оцинкованное ведро или лоток для сжигания или обеззараживания волос;

3) клеенчатую пелерину;

4) резиновые перчатки;

5) ножницы;

6) частый гребень;

7) машинку для стрижки волос;

8) спиртовку;

9) косынки (2 – 3 штуки);

10) вату;

11) столовый уксус 3-15%;

12) педикулоцидное средство.

116. Срок наблюдения очага педикулеза – один месяц с проведением осмотров на педикулез в очаге один раз в десять календарных дней. Очаг следует считать санированным при отрицательных результатах трехкратного обследования. Контроль за санацией очагов ведут территориальные подразделения. Санация домашних очагов педикулеза проводится населением своими силами.

117. При отстранении из организованных коллективов детей, пораженных педикулезом, медицинские работники информируют родителей и дают им рекомендации по обработке.

118. В целях предупреждения педикулеза организованные детские коллективы организуют и проводят следующие санитарно-профилактические мероприятия:

1) медицинские осмотры на педикулез;

2) обеспечение условий для соблюдения детьми правил личной гигиены;

3) влажную уборку и дезинфекцию помещений, маркировку уборочного инвентаря;

4) разъяснительную работу по профилактике педикулеза среди родителей и детей.

119. Для проведения осмотра на педикулез необходимо иметь хорошо освещенное рабочее место, лупу. При осмотре головы следует обращать особое внимание на височно-затылочные области, при осмотре одежды и белья - на швы, складки, воротники, пояса.

120. Результаты осмотра на педикулез регистрируются в медицинской документации в соответствии с приказом исполняющего обязанности Министра здравоохранения Республики Казахстан от 30 октября 2020 года № ҚР ДСМ-175/2020 "Об утверждении форм учетной документации в области здравоохранения" (зарегистрирован в Реестре государственной регистрации нормативных правовых актов под № 21579).

121. Учету подлежат лица, у которых при осмотре выявлены как жизнеспособные, так и нежизнеспособные вши в любой стадии развития (яйцо-гнида, личинка, взрослое насекомое).

Приложение 1 к Санитарным правилам "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно- противоэпидемических и санитарно- профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний"

Лабораторный контроль состояния внешней среды

Очаги и объекты	Исследуемый материал	Число отбираемых проб
1.Очаг аскаридоза (трихоцефалеза	Смывы: с рук; дверных ручек туалетов; посуды, в которую складываются овощи, фрукты, ягоды, зелень; со столов; с разделочных досок для овощей; с клеенок; с мебели; с игрушек.	не менее 10 проб
	Вода: из поливных емкостей	не менее 3 проб
	Овощи, фрукты, ягоды	не менее 3 проб
	Зелень
	Почва: с огорода (грядок), около туалета, мусорного ящика, у входа в дом, за домом, вдоль забора; в помещениях для скота, в местах для игр детей.	не менее 5 проб
	Овощи, фрукты, ягоды	не менее 3 проб
	Зелень	не менее 3 проб
2. Очаг токсокароза	Почва: как в очаге аскаридоза, места содержания собак	не менее 5 проб
3. Очаг описторхоза (дифиллоботриоза)	Рыба в месте отлова	не менее 5 проб
4. Очаг тениидозов	Смывы: с рук, дверных ручек туалетов, посуды, в которую сливается молоко; со столов, с предметов ухода за животными	не менее 10 проб
	Почва: в местах содержания скота (коров, свиней)	не менее 5 проб
5. Очаг эхинококкоза	Смывы: с рук и мест содержания собак	не менее 10 проб
	Овощи, фрукты, ягоды, зелень: как в очаге аскаридоза	не менее 3 проб
	Почва: с мест содержания собак, во дворе	не менее 5 проб
6. Очаг гименолепидоза в организованном коллективе (детские дошкольные и общеобразовательные организации, школы–интернаты, детские дома, дома ребенка, медико- социальные учреждения стационарного типа для детей с психоневрологическими патологиями и нарушениями опорно-двигательного аппарата)	Смывы, пыль: с игрушек, мебели, ковровых дорожек, кукольной одежды; постельного и нательного белья, полотенец; с рук, в туалетных комнатах с ручек дверей, барашков кранов, горшков.	не менее 10 проб в одной группе
7. Очаг энтеробиоза в организованном коллективе (детские дошкольные и общеобразовательные организации, школы–интернаты, детские дома, дома ребенка, медико- социальные учреждения стационарного типа для детей с психоневрологическими патологиями и нарушениями опорно-двигательного аппарата)	Смывы, пыль: с рук персонала, в столовых с посуды, скатертей и клеенок столов, стульчиков; в игровых уголках с мягких игрушек, мебели, ковровых дорожек, кукольной одежды; в спальнях с постельного белья; в туалетных комнатах с ручек дверей, барашков кранов, наружных поверхностей горшков; с рук детей и нательного белья.	не менее 10 проб в одной группе
	Вода из бассейнов	не менее 3 проб
	Песок: в песочницах	не менее 5 проб
	Почва: на игровых площадках, около входа и вокруг помещения, у веранд, в домиках, с клумб, вокруг наружных санузлов	не менее 5 проб
8. Очаг гименолепидоза и энтеробиоза при заболевании работников общественного питания, пищевых промышленных объектов и лиц к ним приравненных	Смывы: с рук персонала, с разделочных досок, со столов, прилавков раздачи, санитарных комнат, туалетов, производственного оборудования.	не менее 10 проб
9. Открытый водоем	Водоемы 1 и 2 категории	не менее 3 проб
10. Водозаборное сооружение	Вода перед подачей в распределительную сеть, тупиковая колонка (поверхностный источник)	не менее 1 пробы
	Почва на территории	не менее 5 проб
11. Очистные сооружения населенных мест	Сточная вода с очистных сооружений	не менее 3 проб
12. Зона рекреации	Песок на территории	не менее 5 проб
	Вода	не менее 3 проб
13. Животноводческие хозяйства	Смывы с рук персонала, дверных ручек туалетов и подсобных комнат, посуды, в которую сливается продукция животноводства, в моечной комнате, с предметов ухода за животными	не менее 10 проб
	Почва на территории, в местах содержания скота (коров, свиней)	не менее 5 проб
	Смывы с рук персонала	не менее 3 проб
	Почва с территории, почва теплиц (для выращивания в них овощей)	не менее 5 проб
	Овощи, фрукты, ягоды, зелень	не менее 3 проб
14. Организаций дошкольного воспитания и обучения, школы–интернаты	Вода бассейнов
	Пыль на наличие клещей домашней пыли с постельных принадлежностей, с мягкой мебели, ковров и других мягких бытовых предметов	не менее 3 – 5 проб
	Смывы с рук персонала	не менее 10 проб
	Песок: в песочницах
	Смывы (пыль)	не менее 5 проб
15. Спортивные школы	Пыль на наличие клещей домашней пыли с постельных принадлежностей, с мягкой мебели, ковров и других мягких бытовых предметов	не менее10 проб
16. Общеобразовательные организации	Смывы (пыль)	не менее 20 проб
	Почва	не менее 5 проб
	Вода бассейнов	не менее 3 проб
17. Летние оздоровительные организации	Смывы (пыль)	не менее 10 проб
	Почва, песок, а также около душевых установок, пищеблока, стадиона	не менее 5 проб
	Вода бассейнов, у пляжа	не менее 3 проб
	Овощи, фрукты, ягоды, зелень	не менее 3 проб
18. Медицинские организаций (детские отделения)	Смывы в палатах, игровых и туалетных комнатах, пищеблоках	не менее 10 проб
	Овощи, фрукты, ягоды, зелень	не менее 3 проб
	Пыль на наличие клещей домашней пыли с постельных принадлежностей, с мягкой мебели, ковров и других мягких бытовых предметов	не менее 10 проб
19. Тепличные хозяйства	Почва	не менее 5 проб
	Вода поливная	не менее 3 проб
	Овощи, фрукты, ягоды, зелень	не менее 3 проб
	Смывы с рук и спецодежды персонала	не менее 10 проб
20. Объекты общественного питания	Смывы с рук персонала, разделочных столов для готовки пищи, с разделочных досок для овощей, тарелок, со скатерти, клеенок, с фартуков, столов, полок для овощей, фруктов, зелени прилавков раздачи, санитарных комнат, туалетов	не менее 10 проб
21. Рынки	Смывы с рук персонала, столов, прилавков, весов	не менее 10 проб
	Овощи, фрукты, ягоды, зелень	не менее 3 проб
	Мясо	0,5 кг
	Рыба	0,5 кг
22. Мясокомбинаты, колбасные цеха, бойни, пельменные цеха	Смывы во всех цехах по производству мясной продукции, в местах приема пищи, в туалетных комнатах	не менее 10 проб
	Мясо, фарш	не менее 3 проб
23. Рыбные хозяйства, цехи	Рыба при промышленном выращивании в водоеме, где ведется интенсивный отлов	не менее 15 особей каждого вида в месте отлова
24. Охотничьи хозяйства	Мясо	не менее 3 проб
25. Природные биотопы: открытые водоемы	Вода в месте сброса сточных вод (полное перемешивание) выше спуска сточных вод	не менее 3 проб
26. Бассейны	Вода	не менее 3 проб
	Смывы со стенок бассейнов, со скамеек, в душевых, в раздевалках	не менее 10 проб
27. Бани, сауны	Смывы с рук и спецодежды персонала, столов, кресел	не менее 10 проб
	Вода из бассейнов	1 проба
28. Салоны красоты, парикмахерские	Смывы (пыль) с рук и спецодежды персонала, кресел	не менее 10 проб
29. Меховые мастерские, цеха по выделке шкур и готовой продукции	Смывы с рук персонала, разделочного инвентаря мебели, спецодежды, пола, шкур диких и домашних животных	не менее 10 проб
30. Поля орошения	Почва с полей до и после орошения сточными водами их осадками, животноводческими стоками, с поверхности и глубины 20–25 см	не менее 5 проб
	Сточные воды и их осадки (до и после подготовки)	не менее 3проб
	Животноводческие стоки (до и после подготовки)	не менее 10 проб
	Выращиваемые культуры (травы, технические, кормовые)	не менее 10 проб
	Грунтовые воды по ходу грунтового потока: выше – 500 м и ниже 500 м полей орошения	не менее 10 проб
31. Биологические пруды	Стоки на входе и выходе	не менее 3 проб
32. Железнодорожный, водный, автобусный транспорт (вагоны, вагоны–рестораны, самолеты, по обслуживанию железнодорожных путей)	Смывы с рук проводников, бортпроводниц, кресел, полок, постельных принадлежностей и рабочих поверхностей	не менее 10 проб
33. Медико-социальные учреждения стационарного типа для престарелых и нвалидов	Смывы (пыль) в палатах, туалетных комнатах, пищеблоках, с рук персонала	не менее 10 проб
	Овощи, фрукты, ягоды Зелень	не менее 3 проб
34. Детские приемные пункты, приемники –распределители для несовершеннолетних	Смывы (пыль) в палатах, в учебных и игровых комнатах, туалетах, пищеблоках, с рук персонала	не менее 10 проб
35. Медико-социальное учреждение стационарного типа для лиц с психоневрологическими заболеваниями	Смывы: в палатах, туалетной комнатах, пищеблоке с рук персонала	не менее 10 проб
	Пыль на наличие клещей домашней пыли с постельных принадлежностей, с мягкой мебели, ковров и других мягких бытовых предметов	не менее 10 проб
36. Место временного пребывания охотников, контора охотоучастков	Смывы: с рабочих столов	не менее 10 проб
	Почва: на территории	не менее 5 проб
37. Общежитие	Смывы	не менее 10 проб
	Пыль на наличие клещей домашней пыли с постельных принадлежностей, с мягкой мебели, ковров и других мягких бытовых предметов	не менее 10 проб
38. Жилищный фонд	Почва: на детских площадках во дворах жилых домов	не менее 5 проб
	Песок: в песочницах дворов жилых домов	не менее 5 проб

	Приложение 2 к Санитарным правилам "Санитарно-эпидемиологические требования к организации и проведению санитарно- противоэпидемических и санитарно- профилактических мероприятий по предупреждению паразитарных заболеваний"

Перечень территорий, располагающихся в природных очагах клещевого энцефалита

1. Алматинская область:

1) Талгарский район;

2) Енбекшиказахский район;

3) Карасайский район;

4) Раимбекский район;

5) Алакольский район;

6) Аксуский район;

7) Саркандский район;

8) Кербулакский район;

9) Ескельдинский район;

10) Уйгурский район;

11) Окрестности городов Талдыкорган, Текели.

2. Восточно-Казахстанская область:

1) Глубоковский район;

2) Зыряновский район;

3) Катон-Карагайский район;

4) Кокпектинский район;

5) Уланский район;

6) Шемонаихинский район;

7) окрестности городов Усть-Каменогорск, Риддер.

3. город Алматы (окрестности).

4. Акмолинская область:

1) Сандыктауский район.

5. Северо-Казахстанская область:

1) Айыртауский район.

"Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидаларын бекіту туралы

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрінің 2022 жылғы 16 мамырдағы № ҚР ДСМ-44 бұйрығы. Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2022 жылғы 17 мамырда № 28086 болып тіркелді.

Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2017 жылғы 17 ақпандағы № 71 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлігі туралы ереженің 15-тармағының 113) тармақшасына сәйкес БҰЙЫРАМЫН:

Ескерту. Кіріспе жаңа редакцияда - ҚР Денсаулық сақтау министрінің 05.04.2023 № 60 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

1. Қоса беріліп отырған "Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидалары бекітілсін.

2. "Паразиттік аурулардың алдын алу бойынша санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидаларын бекіту туралы" (Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2018 жылғы 5 маусымда № 16991 болып тіркелген) Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрінің 2018 жылғы 18 сәуірдегі № 175 бұйрығының күші жойылды деп танылсын.

3. Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің Санитариялық-эпидемиологиялық бақылау комитеті Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен:

1) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркеуді;

2) осы бұйрықты Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің интернет-ресурсында орналастыруды;

3) осы бұйрық Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінде мемлекеттік тіркелгеннен кейін он жұмыс күні ішінде Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің Заң департаментіне осы тармақтың 1) және 2) тармақшаларында көзделген іс-шаралардың орындалуы туралы мәліметтерді ұсынуды қамтамасыз етсін.

4. Осы бұйрықтың орындалуын бақылау жетекшілік ететін Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау вице-министріне жүктелсін.

5. Осы бұйрық алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрі

А. Ғиният

"КЕЛІСІЛДІ" Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылығы министрлігі

"КЕЛІСІЛДІ" Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрлігі

"КЕЛІСІЛДІ" Қазақстан Республикасы Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі

Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрі 2022 жылғы 16 мамырдағы № ҚР ДСМ-44 бұйрығына қосымша

"Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидалары

1-тарау. Жалпы ережелер

1. Осы "Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидалары (бұдан әрі – Санитариялық қағидалар) Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2017 жылғы 17 ақпандағы № 71 қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрлігі туралы ереженің 15-тармағының 113) тармақшасына сәйкес әзірленді және паразиттік аурулардың (трихинеллез, тениаринхоз, тениоз, описторхоз, дифиллоботриоз, эхинококкоз, альвеококкоз, токсокароз, энтеробиоз, гименолепидоз, аскаридоз, трихоцефалез, безгек, лямблиоз, токсоплазмоз, вирустық кене энцефалиті, Лайм ауруы, лейшманиоздар, қышыма, дерматомикоздар, педикулез) алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын талаптарды белгілейді.

Ескерту. 1-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Денсаулық сақтау министрінің 05.04.2023 № 60 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

2. Осы Санитариялық қағидаларда мынадай терминдер мен анықтамалар қолданылады:

1) АИТВ инфекциясы - адамның иммун тапшылығы вирусы туындатқан, иммундық жүйенің ерекше зақымдануымен сипатталатын және жүре пайда болған иммун тапшылығы синдромы қалыптасқанға дейін оның баяу бұзылуына алып келетін созылмалы инфекциялық ауру;

2) аскаридоз – ерте фазада өкпе эозинофильдік инфильтраттары мен аллергиялық реакциялардың дамуы, ал кейінгі фазада мүмкін болатын ауыр асқынулары бар диспепсиялық белгілердің дамуымен сипатталатын ішек геогельминтозы. Қоздырғышы – Нематод (Nematoda) сыныбының дөңгелек гельминті;

3) безгек – табиғи жағдайларда безгек масаларының шағуы арқылы берілетін плазмодиум (Plasmodium) тектес қарапайым қан паразиттері тудыратын инфекциялық аурулар тобы;

4) безгектің жергілікті жағдайы – сырттан әкелінетін жағдайдан инфекцияның таралуы нәтижесінде пайда болатын жағдай;

5) безгектің сырттан әкеліну жағдайы – жұқтыру немесе ауру анықталған аймақтан тыс орын алған және оның пайда болуы безгек бойынша белгілі аймақта болумен байланысты жағдай;

6) гельминтоздар – адамның немесе жануардың организмінде гельминттердің паразиттенуінен пайда болатын аурулар (трихинеллез, тениаринхоз, тениоз, описторхоз, дифиллоботриоз, эхинококкоз, альвеококкоз, токсокароз, энтеробиоз, гименолепидоз, аскаридоз, трихоцефалез);

7) дегельминтизация – науқас адамда (жануарда) және сыртқы ортада гельминттерді, гельминт жұмыртқаларын немесе дернәсілдерін жою бойынша профилактикалық іс-шаралар жүйесі;

8) деларвация – күресудің әртүрлі әдістерін (химиялық, биологиялық) пайдалана отырып, қоршаған ортада буынаяқтылардың дамуын дернәсіл фазасында жою;

9) дифиллоботриоздар – диспепсиялық бұзылулары болатын және В12 тапшылығы анемиясының дамуы мүмкін зооантропоноздық инвазиясы бар цестоздар тобының гельминтозы;

10) иммундық-ферменттік талдау – науқастың қанының сарысуында ерекше антигендерді немесе оларға антиденелерді анықтаудың жоғары тиімділігіне мүмкіндік беретін серологиялық-иммунологиялық әдіс;

11) инвазия – адамның паразиттік ауру қоздырғышымен зақымдалуы;

12) инсектицидтер – қансорғыш жәндіктерді және кенелерді жою үшін пайдаланылатын химиялық және биологиялық негіздегі құралдар (препараттар);

13) инфекциялық және паразиттік аурулар – пайда болуы мен таралуы адамның өмір сүру ортасының биологиялық факторларының адамға әсер етуінен және аурудың науқас адамнан, жануардан дені сау адамға берілу мүмкіндігінен болатын адам аурулары;

14) копроовоскопиялық зерттеу – гельминт жұмыртқаларын анықтау үшін жүргізілетін нәжісті зертханалық зерттеу кешені;

15) лямблиоз – көбінесе симптомсыз паразит таратушылық ретінде өтетін антропоноздық паразиттік инвазия, ауыр жағдайларда ішектің дисфункциясы дамиды. Қоздырғышы – (Mastigophora) шыбыртқы тәрізділер сыныбынан;

16) описторхоз – көбіне гепатобиллиарлық жүйені және ұйқыбезін зақымдайтын зооантропоноздық биогельминтоз. Қоздырғыштары – (Trematoda) Трематодтар сыныбының жалпақ гельминттері;

17) педикулез – адамда оның қанымен қоректенетін биттердің ерекше паразиттік тіршілігі;

18) репелленттер – жәндіктер мен кенелерді үркітуші әсерге ие заттар;

19) ретроспективті эпидемиологиялық талдау (бұдан әрі – ретроспективті талдау) – эпидемияға қарсы іс-шараларды перспективалы жоспарлауды негіздеу мақсатында инфекциялық және паразиттік аурулармен сырқаттанушылық деңгейін, құрылымын және көпжылдық динамикасын талдау;

20) санитариялық-паразитологиялық зерттеу – сыртқы орта объектілерінде паразиттік аурулар қоздырғыштарын анықтау және айқындау;

21) скабиозорий – қышымамен ауыратын науқастарды зерттеп-қарау және емдеу жүргізілетін стационар (кабинеттер);

22) тасымалдаушылар – әртүрлі паразиттік (инфекциялық) аурулар қоздырғыштарын тасымалдауға қабілетті қансорғыш жәндіктер мен кенелер;

23) тениаринхоз – токсикологиялық-аллергиялық реакциялармен және диспепсиялық бұзылулармен байқалатын биогельминтоз. Қоздырғышы –таспалы гельминт – (Cestoda) Цестод сыныбының бұқа таспа құрты;

24) тениоз – диспепсиялық бұзылулармен және бас миының, көздің ауыр органикалық зақымдалуы мүмкін орталық жүйке жүйесінің функционалдық бұзылуларымен байқалатын биогельминтоз. Қоздырғышы – (Cestoda) Цестод сыныбының шошқа таспа құрты;

25) токсокароз – қоздырғышты нәжіс-ауыз арқылы беру тетігі бар Нематодоздар сыныбының зооноздық тіндік (дернәсілдік) геогельминтозы, бауырды, өкпені, көзді зақымдауымен сипатталады, қайталанатын қызбамен және аллергиялық реакциямен байқалады;

26) токсоплазмоз – латентті немесе созылмалы түрде өтетін паразиттік инвазия. Споралылар (Sporozoa) сыныбының қоздырғышы;

27) трихинеллез – қызба, бұлшықеттің ауыруымен, диспепсиялық белгілер және асқынулармен өтетін зооноздық биогельминтоз;

28) трихоцефаллез – диспепсиялық синдроммен өтетін антропоноздық геогельминтоз. Қоздырғышы – адамның тоқ ішегінде, сирек аш ішегінің төменгі бөлігінде паразиттік тіршілік ететін Нематод (Nematoda) сыныбының дөңгелек гельминті;

29) эндемиялық аумақ – паразиттік сырқаттанушылық тіркелетін ел, жер;

30) энтомологиялық зерттеп-қарау – паразиттік және инфекциялық ауруларды таратушы болып табылатын буынаяқтылардың түрлік диагностикасын жүргізу;

31) эхинококкоз – адамда екі клиникалық түрде – гидатидозды (бір камералы) эхинококкоз және альвеолалы (көп камералы) эхинококкоз түрінде байқалатын гельминтоз. Бауырдағы, өкпедегі, бас миындағы, жүректегі және сүйектегі көлемді процестер типі бойынша өтеді. Қоздырғыштары – таспалы гельминттер.

2-тарау. Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

1-параграф. Трихинеллездің, тениаринхоздың және тениоздың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

3. Трихинеллез, тениаринхоз және тениоз ауруларының алдын алу мақсатында эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша медициналық ұйымдар:

1) науқас адамдарды, оның ішінде халықтың декреттелген топтары, амбулаториялық және стационарлық жағдайларда медициналық көмек алатын пациенттер арасында науқас адамдарды анықтауды;

2) тениаринхоз және тениозбен ауыратын науқастарды анықтау үшін биологиялық материалды зерттеуді жүргізеді. Тениид мүшелерін бөлу тұрғысынан анамнез жинауды жүргізеді;

3) трихинеллалар жұққан етті тұтынған (тұтынғаннан кейін екі аптадан соң) трихинеллезбен ауыратын науқастарды және оған күдікті адамдарды серологиялық зерттеп-қарауды (талдаудың бірінші нәтижесінен кейін күнтізбелік 10-14 күн аралығында және жұқтырғаннан кейін 4-6-шы аптада қос сарысуды зерттеу);

4) жұқтыру тәуекелі жоғары аумақтардағы мал өсірушілер мен олардың отбасы мүшелерін, ет комбинаттары, ет өндірістері мен цехтары, шошқа өсіретін фермалар, қасапхана жұмыскерлерін, аңшыларды жыл сайын серологиялық зерттеп-қарауды;

5) науқас адамдарды жеке есепке алуды, емдеуді және серпінді бақылауды (трихинеллезбен ауыратын науқастар стационарлық жағдайларда емдеуге жатады);

6) трихинеллез ауруының әрбір жағдайына халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығы саласындағы мемлекеттік органның аумақтық бөлімшесіне (бұдан әрі – аумақтық бөлімше) кезектен тыс ақпарат ұсынуды;

7) трихинеллезбен ауырып сауыққан адамдардың алты ай бойы амбулаториялық-емханалық көмек көрсететін ұйымдарда диспансерлік есепке алуды жүргізеді. Есепке алу кезеңінде емдеу аяқталғаннан кейін пациентке екі аптадан, екі және алты айдан соң электрокардиограммаға түсіре отырып, қанның құрамына зерттеу жүргізіледі. Аурудың қалдық клиникалық белгілері және электрокардиограммада өзгерістер бар болғанда серпінді бақылау он екі айға дейін созылады, көрсетімдері шекті нормалар кезінде пациент диспансерлік есептен алынады;

8) тениаринхозбен және тениозбен ауырып сауыққан адамдардың төрт ай бойы амбулаториялық-емханалық көмек көрсететін ұйымдарда диспансерлік есебін жүргізеді. Диспансерлік есепте тұрған кезеңде екі және төрт айдан кейін науқастар зертханалық зерттеп-қарауға жатады және екі теріс нәтижелі талдау болса (бақылаудың төртінші айының соңында) пациент диспансерлік есептен алынады;

9) жануарларда тениаринхозбен және тениозбен сырқаттану анықталған аумақтардағы халықты зертханалық зерттеп-қарауды жүргізеді.

4. Ет арқылы берілетін трихинеллезбен, тениаринхозбен және тениозбен сырқаттану тіркелген жағдайларда аумақтық бөлімше ветеринария саласындағы қызметті жүзеге асыратын жергілікті атқарушы органның бөлімшесімен бірлесіп аурудың берілу және факторларын анықтау үшін ошақтарды зерттеп-қарау арқылы жағдайларды эпидемиологиялық, эпизоотологиялық тергеп-зерттеуді ұйымдастырады және күнтізбелік 7 күн ішінде жүргізеді.

5. Трихинеллезбен, тениаринхозбен және тениозбен сырқаттану жағдайларының алдын алу мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) сырқаттанушылықты жыл сайын ретроспективті талдау профилактикалық іс-шаралардың және ұзақ мерзімді бағдарламалық-нысаналы жоспарлау тізбесін, көлемі мен жүргізу мерзімдерін негіздеу мақсатында жүргізіледі;

2) сырқаттанушылықтың басталған асқынуын уақтылы анықтау, оның себептерін анықтау және жедел профилактикалық іс-шараларды жүргізу үшін сырқаттанушылықты ай сайын жедел эпидемиологиялық талдау (бұдан әрі – жедел талдау);

3) трихинеллезбен, тениаринхозбен және тениозбен сырқаттанушылық бойынша эпидемиялық қолайсыздық дәрежесі бойынша аумақты аудандастыру, ошақтар типін анықтау;

4) санитариялық-профилактикалық іс-шаралар кешенін анықтау, оларды іске асыру мерзімдерін жоспарлау, тиімділігін бағалау.

2-параграф. Описторхоздың және дифиллоботриоздың алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

6. Описторхоздың және дифиллоботриоздың алдын алу мақсатында эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша медициналық ұйымдар:

1) мыналар жатқызылатын тәуекел тобындағы адамдарды:

эндемиялық аумақтардағы өзендер, көлдер, бөгендер, жайылма су қоймаларының жағалауларындағы және оларға жақын орналасқан елді мекендердің тұрғындарын;

су көлігінің, балық өңдеу кәсіпорындарының жұмыскерлерін, балықшылар және олардың отбасы мүшелерін зерттеп-қарауды жүргізеді;

2) эндемиялық елді мекендердегі халықтың 5 % және одан астам зақымдалған жағдайда тәуекел топтарын зерттеп-қарауды жүргізеді;

3) гепатобилиарлы жүйесінің ағзалары, асқазан-ішек жолдарының бұзылу, аллергия белгілері бар бірінші рет жүгінген науқастарды зерттеп-қарауды;

4) описторхозбен ауыратын науқастарды стационар жағдайында ерекше емдеуді;

5) ерекше емдеу жүргізілгеннен кейін төрт-бес ай бойы описторхозбен ауырып сауыққан адамдарды серпінді бақылауды жүргізеді, содан соң екі апталық үзіліс арқылы нәжісті екі рет зерттеу жүргізіледі, зертханалық зерттеулердің теріс нәтижелері алынған жағдайда пациенттер диспансерлік есептен алынады.

7. Описторхозбен ауыратын адамдарды анықтау үшін клиникалық, эпидемиологиялық, зертханалық зерттеп-қарау (копроовоскопиялық, серологиялық, дуоденал ішіндегісін зерттеу) әдістері қолданылады.

8. Балық арқылы берілетін описторхоз және дифиллоботриоз аурулары тіркелген кезде аумақтық бөлімшелер описторхозбен және дифиллоботриозбен күресу шараларының кешенін ұйымдастырады және күнтізбелік 7 күннің ішінде жүргізеді:

1) описторхистың дернәсілдерін жұқтыруға анағұрлым бейім балықтардың мынадай түрлерін (аққайраң, тарақ балық, оңғақ, қызылқанатты шұбар балық, торта, табан, тұрпа балық, көктыран, айнакөз, қызылкөз, қылыш балық, ақмарқа, теңге балық, үкішабақ, балпан, сұлұталма, сида балық, тілмай) жылына 1 рет зерттей отырып, су қоймаларының паразитологиялық жағдайын (қолайлы немесе қолайсыз) зерделеу және халықтың жұқтыру тәуекелдерін анықтау негізінде балық шаруашылығы су қоймаларын эпидемиологиялық-эпизоотологиялық бағалау;

2) сыртқы орта объектілеріне (топырақ, су, тұнба, тоғанның айналасындағы өсімдіктер) санитариялық-паразитологиялық зерттеу жүргізу;

3) республиканың описторхоз бойынша эндемиялық аумақтарында үш жыл ішіндегі деректер, биогельминттердің түрлік құрамы мен аралық және қосымша иелері санының серпіні, балықты паразиттік тазалыққа зерттеу нәтижелерінің серпіні, су қоймасына шаруашылық-нәжіс сарқынды суының түсуі және оны жұмыртқалар мен дернәсілдердің болуына зерттеу нәтижелері көрсетіле отырып, балық шаруашылығы (балық кәсіпшілігі) су қоймаларына мониторинг жүргізу.

9. Описторхоздың және дифиллоботриоздың профилактикасы мақсатында адамның және жануарлардың денсаулығы үшін қауіпті тірі паразиттер бар балық өнімін зарарсыздандыру (кәдеге жарату) орнын тауар өндіруші (өнім беруші) аумақтық бөлімшенің және ветеринария саласындағы қызметті жүзеге асыратын жергілікті атқарушы органның бөлімшесінің келісімі бойынша және бақылауымен айқындайды.

10. Описторхоз және дифиллоботриоз аурулары жағдайларының алдын алу мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) халықтың описторхозбен және дифиллоботриозбен сырқаттанушылығын шұғыл және ретроспективті эпидемиологиялық талдау;

2) описторхозбен және дифиллоботриозбен сырқаттанушылық бойынша эпидемиялық қолайсыздық дәрежесі бойынша аумақты аудандастыру, ошақтар типін анықтау;

3) описторхоз бен дифиллоботриоздың қоздырғыштарын жұқтыру қаупіне бейім тәуекел контингенттерін анықтау;

4) описторхоз бен дифиллоботриоздың берілу факторлары мен жолдарын анықтау;

5) санитариялық-профилактикалық іс-шаралар кешенін анықтау, оларды іске асыру мерзімдерін жоспарлау, тиімділігін бағалау.

3-параграф. Эхинококкоздың және альвеококкоздың алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

11. Эхинококкоздың және альвеококкоздың профилактикасы бойынша эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша медициналық ұйымдар:

1) жылына бір рет жиілікпен мыналар жатқызылатын тәуекел тобындағы адамдарға:

- мал шаруашылығы фермаларының, ет өңдейтін кәсіпорындардың, мал соятын пункттердің, мал сою алаңдарының, малды кәдеге жарату және көму объектілерінің жұмыскерлері мен олардың отбасы мүшелеріне;

- малшылар, аңшылар, орманшылар және олардың отбасы мүшелеріне;

- мамық-тері шикізатын өңдейтін шеберханалардың жұмыскерлері мен олардың отбасы мүшелеріне;

- ветеринария жұмыскерлері мен олардың отбасы мүшелеріне;

- аң фермаларының, қорықтардың, хайуанаттар паркінің жұмыскерлері мен олардың отбасы мүшелеріне;

- бұрын эхинококкоз себебі бойынша операция жасалған немесе диспансерлік есепте тұрған адамдар мен олардың отбасы мүшелеріне;

2) амбулаториялық және стационарлық жағдайларда медициналық көмек алатын пациенттерге зерттеп-қарауды жүргізеді.

12. Эхинококкозбен және альвеококкозбен ауыратын науқастарды анықтау үшін медициналық ұйымдарда зерттеудің кешенді: серологиялық-иммунологиялық және рентгенді-құрал-саймандық (құрсақ қуысын ультрадыбыстық зерттеу, өкпе флюорографиясы) әдістері қолданылады.

13. Эхинококкозға және альвеококкозға тәуекел топтарын серологиялық-иммунологиялық зерттеп-қарауды медициналық ұйымдардың клиникалық-диагностикалық зертханалары жүргізеді, ал байланыста болған халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығы саласындағы аумақтық мемлекеттік ұйымдарда (бұдан әрі – филиал) зерттеп-қаралады.

14. Операциялық араласудан және материалды гистологиялық зерттеуден кейін патологиялық анатомия және сот-медициналық сараптама қызметін жүзеге асыратын ұйымдарда расталған эхинококкоз және альвеококкоз жағдайлары есепке алынуға және тіркелуге жатады. Медициналық ұйым патологиялық анатомия және сот-медициналық сараптама қызметін жүзеге асыратын ұйымдарда расталған гистологиялық материалдың нәтижелерін операциялық араласудан кейін күнтізбелік он күннен кешіктірмей науқастың тіркелген және тұратын орны бойынша аумақтық бөлімшеге жібереді.

15. Эхинококкоздың және альвеококкоздың профилактикасы мақсатында операциядан кейінгі (эхинококкэктомиядан кейінгі) материал дезинфекциялау құралдары ерітінділерінде зарарсыздандырылады және нормалау құжаттарына сәйкес "Б" сыныбының қауіпсіз кәдеге жарату қораптарында кәдеге жаратылады.

16. Эхинококкоз және альвеококкоз ауруларының қайталануының профилактикасы мақсатында тұрғылықты жері бойынша медициналық ұйымның хирург-дәрігері және инфекционист-дәрігері, ол болмаған кезде жалпы практика дәрігері эхинококкозға, альвеококкозға байланысты операция жасалған пациенттерді және антиденелердің оң титрлері бар адамдарды серпінді бақылауды жүргізеді.

17. Серпінді бақылаудың мерзімдеріне және жиілігіне қойылатын талаптар:

1) серологиялық-иммунологиялық зерттеу нәтижелері оң адамдар, антиденелер титры өскен адамдар, сондай-ақ кез келген жерде орналасқан эхинококкоз себебі бойынша операция жасалған пациенттер ауырған сәттен бастап бес жыл бойы бақыланады (алғашқы үш жылда жылына екі рет, үш жыл өткен соң жылына бір рет кешенді зерттеп-қарау);

2) серпінді бақылау сәтінен бастап бес жыл ішінде оң клиникалық-зертханалық және құрал-саймандық көрсетімдері болмаған кезде пациент диспансерлік есептен алынады.

18. Эхинококкозбен, альвеококкозбен ауыратын науқастарды және серопозитивті адамдарды серпінді бақылаумен қамту мониторингін облыстық, республикалық маңызы бар қаланың және астананың денсаулық сақтау басқармасының маманы жүзеге асырады.

19. Эхинококкоз және альвеококкоз ауруы тіркелген жағдайда аумақтық бөлімшелер және ветеринария саласындағы қызметті жүзеге асыратын жергілікті атқарушы органның бөлімшелері мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және күнтізбелік 7 күннің ішінде жүргізеді:

1) адамдар мен жануарлар арасындағы эхинококкоз және альвеококкозбен сырқаттанушылық бойынша өзара ақпарат алмасу;

2) нақты аумақтағы эпидемиялық және эпизоотиялық жағдайды есепке ала отырып, медициналық ұйымдармен бірлесіп эхинококкозға және альвеококкозға қарсы іс-қимыл жөніндегі кешенді іс-шаралар әзірлеу және бекіту;

3) эхинококкоз, альвеококкоз ошақтарының тізбесін жыл сайын жаңарту, ошақтардың типтері бойынша қызмет көрсетілетін аумақты медициналық-биологиялық аудандастыру;

4) сыртқы орта объектілерін және санитариялық жағдайы қанағаттанарлықсыз аумақтарды, тәуекел контингенті және эхинококкозбен және альвеококкозбен ауыратын науқастар тұратын үй иеліктеріне топырақты, құмды, көкөністі, жидекті, аскөкті, шайындыларды зерттеу жолымен санитариялық-эпидемиологиялық мониторингілеу;

5) ошақтардағы байланыста болған адамдарды серологиялық-иммунологиялық зерттеп-қарау, сыртқы орта объектілерін санитариялық-паразитологиялық зерттеу;

6) шұғыл хабарлама түскен күннен бастап күнтізбелік жеті күн ішінде эхинококкоз және альвеококкоз ошақтарына эпидемиологиялық зерттеп-қарау жүргізу;

7) тәуекел топтарын зертханалық зерттеп-қарауды бақылау;

8) эхинококкоз, альвеококкоздың алдын алу мәселелері бойынша халық арасында санитариялық-ағарту жұмысын жүргізу.

4-параграф. Токсокароздың алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

20. Токсокароз ауруының профилактикасы мақсатында эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша медициналық ұйымдар:

1) жылына бір рет жиілікпен мыналар жатқызылатын тәуекел тобындағы адамдарды:

- топырақпен қарқынды жанасатын үш-бес жастағы балалар;

- ветеринария мамандары, иттерге арналған питомниктердің жұмыскерлері, фермерлік шаруашылықтардың жұмысшылары, бағбандар, көкөніс дүкендерінің сатушылары;

- ақыл-есі дамымаған, топырақ жеу (геофагия) дағдысы бар психикалық науқастар, гигиеналық дағдылары төмен деңгейдегі адамдар, сондай-ақ топырақ жеу (геофагия) дағдысы бар психикалық дені сау адамдар;

- үй жанындағы учаскелердің, бақшалардың иелері, аңшылықпен айналысатын және осы мақсатта иттерді пайдаланатын адамдарды зерттеп-қарауды қамтамасыз етеді, жұқтыру тәуекелі екі және одан көп ит ұстағанда артады;

2) алғаш рет жүгінген науқастарды, гепатобилиарлы жүйе ағзаларының, асқазан-ішек жолдарының зақымдалуы, аллергия, лимфаденопатия, үдемелі қызба белгілері бар науқастарды зерттеп-қарауды;

3) клиникалық симптоматика рецидивтері, тұрақты эозинофилия және оң иммунологиялық реакциялар кезінде қайталанған емдеу курстарын жүргізуді;

4) ауырып сауыққан адамдарды алты ай бойы әрбір екі ай сайын үш рет серологиялық-иммунологиялық зерттеп-қарау жүргізу арқылы диспансерлік бақылауды қамтамасыз етеді.

21. Токсокароз ауруының профилактикасы мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) халықтың токсокарозбен сырқаттануын жедел және ретроспективті талдау;

2) токсокарозбен сырқаттанушылық бойынша эпидемиялық қолайсыздық дәрежесі бойынша аумақтарды аудандастыру, ошақтардың типін анықтау;

3) токсокароздың қоздырғыштарын жұқтыру қаупіне бейім тәуекел контингенттерін анықтау;

4) токсокароздың берілу факторлары мен жолдарын анықтау;

5) санитариялық-профилактикалық іс-шаралар кешенін анықтау, оларды іске асыру мерзімдерін жоспарлау, тиімділігін бағалау;

6) балалардың ойын алаңдарын, саябақтарды, гүл бақтарын жануарлардың жүруінен қорғауды бақылау;

7) топырақ, құм сынамаларын, қоршаған орта объектілерінің шайындыларын санитариялық-паразитологиялық зерттеу.

5-параграф. Энтеробиоз бен гименолепидоздың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

22. Энтеробиоз және гименолепидоз ауруларының профилактикасы мақсатында эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша медициналық ұйымдар:

1) мектепке дейінгі білім беру ұйымдарына баратын балаларға – бару және топтан топқа ауысу кезінде, ұзақ уақыт (күнтізбелік он және одан да астам) қатыспаған кезде, одан әрі жылына бір рет;

2) медициналық қарап-тексеру кезінде халықтың декреттелген топтарына;

3) медициналық ұйымдардың пациенттеріне;

4) энтеробиозбен және гименолепидозбен ауыратын науқаспен байланыста болған адамдарға;

5) судағы спорт түрі бойынша спорт топтарына баратын адамдарға – спорттық секцияларға баруы кезінде және одан әрі жылына бір рет зерттеп-қарау жүргізеді.

Ескерту. 22-тармақ жаңа редакцияда - ҚР Денсаулық сақтау министрінің 05.04.2023 № 60 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

23. Халықты (ошақтарда) энтеробиозға және гименолепидозға эпидемиологиялық көрсетілімдері бойынша зертханалық зерттеп-қарауды филиалдар жүргізеді.

24. Энтеробиоз және гименолепидоз ауруларының рецидивтерінің профилактикасы үшін медициналық ұйымдар мынадай іс-шаралар жүргізеді:

1) энтеробиозбен ауыратын науқасты дегельминтизациялау курсы аяқталған соң оның биологиялық материалын зертханалық зерттеуді жүргізеді. Зертханалық өлшемшарт күнтізбелік үш күн аралықпен перианальды қатпардан қырындының үш талдаудың теріс нәтижесі болып табылады,

нәжісті зертханалық зерттеу арқылы алты ай бойы серпінді бақылау: бақылаудың алғашқы екі айында – әрбір екі апта сайын, одан әрі ай сайын;

2) гименолепидоздан емделмеген науқастар серпінді бақылауды бір жылға дейін ұзарту арқылы қайтадан дегельминтизациялау;

3) энтеробиозбен ауырып сауыққан адамдарды үш күн аралықпен міндетті түрде екі талдау алу арқылы күнтізбелік 10-14 күн бойы серпінді бақылау;

4) энтеробиоздан емделмеген науқастарды 1 айға дейін серпінді бақылау ұзартыла отырып, бірінші емдеу курсы аяқталғаннан кейін екі аптадан соң қайта дегельминтизациялау.

25. Энтеробиоз және гименолепидоз аурулары бойынша халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығын қамтамасыз ету мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-эпидемияға қарсы іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) білім беру объектілеріндегі ошақты және білім беру объектілеріне баратын балалардың үй ошақтарын гименолепидоздың әрбір жағдайы және энтеробиоздың үш және одан көп жағдайы тіркелген кезде эпидемиологиялық зерттеп-қарау; мектепке дейінгі ұйымдарда және мектеп-интернаттарында энтеробиоз жағдайлары тіркелген кезде энтеробиоздың әрбір жағдайы кезінде эпидемиологиялық зерттеп-қарау жүргізу;

2) білім беру объектілерінде анықталған энтеробиозбен және гименолепидозбен ауыратын науқастардың емдеу кезеңінде және зертханалық зерттеп-қараудың теріс нәтижесіне дейін ұжымға барудан шеттетілуін бақылау; бала клиникалық сауыққаннан кейін білім беру ұйымына жіберіледі;

3) стационарларда анықталған энтеробиозбен және гименолепидозбен ауыратын науқастардың емдеу кезеңінде бақылау зерттеп-қараудың теріс нәтижесіне дейін жеке палатаға немесе карантинді бөлімшеге ауыстырылуын бақылау;

4) білім беру және әлеуметтік қамтамасыз ету объектілерінде мынадай санитариялық-эпидемияға қарсы іс-шараларды жүргізуді бақылау:

төсек жабдықтарын және іш киімді күн сайын ауыстыру;

емдеудің бірінші күнінен бастап үш күн бойы көрпелерді, матрастарды, жастықтарды шаңсорғышпен тазалау немесе үй-жайдан тыс жерге сілкіп-қағу;

құмсалғыштардағы құмды ауыстыру немесе дезинфекциялау құралдарымен өңдеу;

жуу және дезинфекциялау құралдарын қолдана отырып, үй-жайларды күн сайын екі рет ылғалды жинау;

жуу және дезинфекциялау құралдарын қолдана отырып, қатты және резеңке ойыншықтарды жуу;

арнайы киімді, жинау мүкаммалын дезинфекциялық өңдеу;

санитариялық-техникалық жабдықты дезинфекциялық өңдеу;

кәрізге жинау алдында түбектердегі биологиялық материалды дезинфекциялық зарарсыздандыру.

26. Энтеробиоз және гименолепидоз аурулары жағдайларының алдын алу мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) паразиттік аурулардың берілу факторлары мен жолдарын анықтау үшін сыртқы ортаның жағдайын 1- қосымша бойынша зертханалық бақылау (бассейндердің суын, құмсалғыштың құмын, шайындыларды, шаңды санитариялық-паразитологиялық зерттеу) Кәсіпкерлік кодекске сәйкес жоспарлы және жоспардан тыс тексерулер кезінде жүргізіледі.

Әрбір зерттеп-қаралатын білім беру объектісінде бір топтан (сыныптан) кемінде 10-15 шайынды алынады;

2) білім беру объектілерінде мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шаралардың жүргізілуін бақылау:

балаларды жеке (бір рет қолданылатын) сүлгілермен, төсек жабдықтарымен, сұйық сабынмен және басқа да жеке гигиена заттарымен қамтамасыз ету;

тіс щеткалары және ауызды шаюға арналған (жеке) ыдыс ашық ұяшықтарда сақталады;

жууға жеңіл қауіпсіз ойыншықтарды пайдалану;

пластмасса және резеңке ойыншықтарды сабынды ыстық сумен күніне бір реттен сиретпей жуу;

қуыршақтың киімдерін жуу және үтікпен үтіктеу;

жұмсақ ойыншықтарды шаңнан күн сайын тазарту және ашық ауада желдету немесе бактерицидті шамдармен кемінде 25 сантиметр (бұдан әрі – см) қашықтықта 30 минут бойы сәулелеу;

жинау мүкәммалын таңбалау;

қызмет көрсететін персоналдың бақылауымен жеке түбектерді пайдалану. Түбектер пайдаланылғаннан кейін дезинфекциялау құралдарын қолдана отырып ыстық сумен жуылады;

унитаздар, ванналар, есіктің тұтқалары, еден, шүмектер, панельдер күн сайын жуу құралдарын қолдана отырып, ыстық сумен жуылады;

жылдың жылы мезгілінде құмсалғыштардағы құм қалқандарымен жауып, айына бір рет ауыстырады;

спорт залдарын өтпелі желдету, күн сайын ылғалды тазалау және спорт мүкәммалды жуу;

емдеу кезеңінде науқас балаларды қоғамдық бассейнге жібермеу.

6-параграф. Аскаридоздың және трихоцефалездің алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

27. Аскаридоз және трихоцефалез ауруларының профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар мынадай іс-шараларды жүргізеді:

1) жылына бір рет жиілікпен мыналар жатқызылатын тәуекел тобындағы адамдарды:

мектепке дейінгі және кіші мектеп жасындағы балаларды;

ауыл шаруашылығы жұмысшыларын;

жылыжайлар мен оранжереялар жұмыскерлерін;

саяжай тұрғындарын зерттеп-қарау;

2) науқастарды жоспарлы тәртіппен және эпидемиологиялық көрсетімдер бойынша анықтау;

3) күнтізбелік он-он бес күн аралықпен нәжісті үш рет зерттеу арқылы дегельминтизациялау тиімділігін бақылай отырып, ошақты сауықтыру.

28. Аскаридоз және трихоцефалез аурулары тіркелген жағдайда аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) халықтың аскаридозбен және трихоцефалезбен сырқаттанушылығын жедел және ретроспективті эпидемиологиялық талдау;

2) аскаридозбен және трихоцефалезбен сырқаттанушылық бойынша эпидемиялық қолайсыздық дәрежесі бойынша аумақты аудандастыру, ошақтар типін анықтау;

3) аскаридоз және трихоцефалездің қоздырғыштарын жұқтыру қаупіне бейім тәуекел контингенттерін анықтау;

4) аскаридоз және трихоцефалездің берілу факторлары мен жолдарын анықтау;

5) профилактикалық іс-шаралар кешенін анықтау, оларды іске асыру мерзімдерін жоспарлау, тиімділігін бағалау;

6) ошақты эпидемиологиялық зерттеп-қарау;

7) ошақтарда санитариялық-паразитологиялық мониторингілеу;

8) халықтың декреттелген тобының адамдарын жылына бір реттен сиретпей аскаридоз және трихоцефалезге зерттеп-қараумен қамту толықтығын, мерзімдерін және тиімділігін бақылау;

9) үш жастан жеті жасқа дейін мектепке дейінгі және мектеп жасындағы балаларды, жеті жастан он төрт жасқа дейін білім беру объектілеріне баратын балаларды іріктеп зерттеп-қарау арқылы медициналық ұйымдардың зертханаларында науқас балаларды анықтау тиімділігін бақылау;

10) науқастың отбасы мүшелерін бақылау копроовоскопиялық зерттеп-қарау жүргізу.

29. Ошақтағы санитариялық-профилактикалық іс-шаралар оның сыныптамасына байланысты жүргізіледі: шынайы (сыртқы ортада қоздырғыштың айналымы үшін жағдайлар бар) және жалған ошақ (жағдайлар жоқ).

30. Аскаридоз және трихоцефалез ошағын эпидемиологиялық зерттеп-қарау кезінде мыналар ескеріледі:

1) ауланың санитариялық жағдайы;

2) дәретхананың болуы және оның жағадайы;

3) үй жануарларының болуы;

4) ошақта науқаспен байланыста болған адамдардың жеке гигиена қағидаларын сақтауы;

5) залалсыздандырылмаған нәжісті бақшада тыңайтқыш ретінде пайдалану;

6) өсірілетін бақша дақылдарының тізбесі.

31. Қоршаған ортада жаңадан анықталған науқастар мен қоздырғыштар болмаған кезде аумақтық бөлімшенің маманы медициналық ұйымның маманымен бірлесіп ошақты бақылау есебінен алуды жүргізеді.

7-параграф. Безгектің алдын алу бойынша санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

32. Безгек ауруның профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша:

1) соңғы үш жыл ішінде безгек бойынша эндемиялық елдерден келген адамдарды есепке қойған кезде және клиникалық көрсетімдер бойынша мынадай синдромдар пайда болған кезде: температураның көтерілуі, қалшылдау, әлсіздік, бастың ауыруы, бауыр мен көкбауырдың үлкеюі, аққабық пен тері жабынының сарғаюы, ұшық, анемия;

2) безгек бойынша эпидемиялық маусымда күнтізбелік үш күн бойы және жылдың қалған уақытында күнтізбелік бес күн бойы қызба болған науқастар;

3) белгіленген диагнозға сәйкес жүргізілген емге қарамастан, дене температурасының мезгіл-мезгіл көтерілуі жалғасқан науқастар;

4) қанды, оның компоненттері мен препараттарын құйғаннан кейін соңғы үш айда дене температурасы көтерілген реципиенттер;

5) безгек ошағында тұратын дене температурасының кез келген көтерілуі байқалған адамдар;

6) безгекпен ауырып сауыққан адамдар дене температурасының жоғарылауымен бірге жүретін кез келген ауру кезінде зерттеп-қарауды жүргізеді.

33. Безгекке күдікті адамдардан алынған қан үлгілері зерттеу нәтижесін филиалда растау арқылы медициналық ұйымның клиникалық-диагностикалық зертханасында зерттеледі.

34. Қанның қаралған үлгілерінің жалпы санының барлық оң нәтижесін және 10 пайызын (бұдан әрі – %) медициналық ұйымның клиникалық-диагностикалық зертханасы бақылау зерттеу үшін Қазақстан Республикасы Денсаулық сақтау министрлігінің "Қоғамдық денсаулық сақтау ұлттық орталығы" шаруашылық жүргізу құқығындағы республикалық мемлекеттік кәсіпорнының "Санитариялық-эпидемиологиялық сараптама және мониторинг ғылыми-практикалық орталығы" филиалы жанындағы паразиттік инфекцияларды бақылау жөніндегі референс-зертханаға (бұдан әрі – референс-зертхана) жібереді.

35. Безгек ошағында медициналық ұйымдардың қызметкерлері халықты санитариялық ағарта арқылы 2 аптада 1 рет аулаларды (пәтерлерді) аралайды. Ұйымдардың медицина қызметкерлері безгектің болуын жоққа шығармайтын белгілері анықталған науқастардан қан препараттарын алуды және оларды сол күні зертханаға жеткізуді қамтамасыз етеді. Ілеспе құжатта әрбір науқастың жеке деректері, зерттеп-қарау күні, дене температурасы және басқа да белгілері көрсетіледі.

36. Безгекпен ауыратын науқастарды емдеу стационар жағдайларында жүргізіледі, науқастың қан препараттарын зерттеу емдеудің бірінші, төртінші күндері және ауруханадан шығару алдында жүргізіледі.

37. Инфекцияның әлеуетті көздері бар болғанда безгек берілетін маусымда медициналық ұйымның қызметкерлері ошақтағы безгек белгілері бар адамдарға, егер қан препаратын шұғыл зертханалық зерттеу мүмкін болмаса, гаметоцидті әсері бар безгекке қарсы препараттың бір реттік дозасымен алдын ала емдеу жүргізеді.

38. Безгектің жергілікті жағдайы өршіген жағдайда, ошақтарды эпидемиологиялық зерттеп-қараумен расталған масалардың белсенді ауру жұқтыратын маусымында медицина қызметкерлері халыққа белгіленген тәртіппен қолдануға рұқсат етілген гаметоцидті әсері бар безгекке қарсы маусымдық химиялық-профилактика жүргізеді. Егер елді мекенде безгек жағдайлары жекелеген учаскеде шоғырландырылған болса, химиялық- профилактиканы шағын ошақ қағидаты бойынша жүргізеді.

39. Инкубациясы ұзақ үш күндік безгек белгілерінің алдын алу үшін берілу маусымы аяқталғаннан кейін немесе келесі эпидемиялық маусым басталар алдында медицина қызметкерлері отбасылық тізімге сәйкес маусым аралық химиялық-профилактика жүргізеді.

40. Безгекпен ауырып сауыққан адамдарды серпінді бақылау сауыққан сәттен бастап жыл сайын қанды зерттеу арқылы үш жыл бойы белгіленеді.

41. Денсаулық сақтауды мемлекеттік басқарудың жергілікті органдарының басшылары безгекке қарсы препараттардың азаймайтын қорын қамтамасыз етеді.

42. Безгек ауруының алдын алу мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) халықтың безгекпен сырқаттанушылығын жедел және ретроспективті эпидемиологиялық талдау;

2) елді мекендерді және аумақтарды безгектің жергілікті берілуінің жаңару қаупінің дәрежесі бойынша безгек-генді бөлу;

3) науқастарды ерте анықтауды, безгек жағдайларын диагностикалауды бақылау;

4) безгектің әр жағдайын эпидемиологиялық тергеп-тексеру;

5) безгек ошақтарын және жағдайларын сыныптау;

6) тасымалдаушыларға қарсы күрес шараларының тиімділігін бақылау және бағалау;

7) су қоймаларының тоғандануының және қансорғыш жәндіктердің, оның ішінде безгек масаларының көбеюінің алдын алу мақсатында гидротехникалық құрылыстардың, күріш алқаптарының және басқа да су қоймаларының пайдаланылуын ағымдық қадағалау;

8) өз қызметінде эндемиялық елдермен байланысты туристік фирмалар мен ұйымдарды безгек және тропикалық паразиттік аурулар бойынша қолайсыз аумақтар туралы, олардың профилактикасының қажеттілігі туралы уақтылы хабардар етуді;

9) безгекке күдікті адамдардың ауру жұқтырған аудандарға жол жүру тарихын зерделеу;

10) медициналық зерттеп-қараудан өткенін және зертханалық талдауларды растайтын құжаттарды тексеру;

11) энтомологиялық мониторингті жүргізу (тасымалдаушылардың түрлік құрамын және таралуын, санның маусымдық барысын және фенологияны, су қоймаларын паспорттауды зерделеу);

12) қан сорғыш жәндіктердің ұшып кіруінің профилактикасы мақсатында аурухана палаталарында және кабинеттеріндегі терезелеріне тор қойылуына медициналық ұйымдарды бақылау;

13) безгекті диагностикалау бойынша клиникалық зертханашылардың білімін бақылау;

14) халықты ақпараттандыру.

43. Елді мекендерді (аумақтарды) безгек-генді аудандарға бөлу – елді мекендердің (аумақтың) безгек-генді дәрежесін айқындау және профилактикалық іс-шараларды одан әрі жоспарлау үшін пайдаланылатын әртүрлі факторларды (тасымалдаушының түрлік құрамы мен саны, температуралық режим, халықтың көші-қоны, медициналық желінің жағдайы) жыл сайын жинау, қорытындылау және талдау негізінде жүзеге асырылады.

44. Безгек жағдайларын эпидемиологиялық тергеп-тексеру нәтижелері зерттеп-қарау жүргізілгеннен кейін бір ай ішінде референс-зертханаға жіберіледі.

45. Масалардың белсенді ауру жұқтыратын маусымында безгекпен ауыратын науқас немесе паразит таратушы анықталған кезде аумақтық бөлімшелер мен халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығы салсындағы мемлекеттік орган ведомствосының ведомстволық бағыныстағы ұйымдарының филиалдары (бұдан әрі – филиалдар) мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) эпидемиологиялық және энтомологиялық көрсетімдер бойынша үй-жайларды (науқастың иелігіндегі үйде және кемінде үш көрші үйде) дезинсекциялық өңдеу;

2) елді мекендегі барлық су қоймаларын және оның айналасындағы кемінде үш километр (бұдан әрі – км) аймақты және науқас уақытша болған орындарды энтомологиялық зерттеп-қарау;

3) анофелогенді су қоймаларына жақын орналасқан аумақтарда безгек масаларын жаппай аулау және олардың түрлік құрамын анықтау;

4) елді мекенде және оның айналасындағы үш-бес км аймақта орналасқан анофелогенді су қоймаларын деларвациялау;

5) масалар фаунасын, әрбір түрдің экологиясын және фенологиясын зерделеу, көбею орындары мен тасымалдаушылар санының мониторингілеу, масалардың ауруды тиімді жұқтыру маусымы мен безгектің берілу мауысымының басталу және аяқталу мерзімдерін есептеу;

6) ағымдағы жылғы масалар санының деңгейін анықтау үшін елді мекендерді экстенсивті зерттеп-қарау (жаппай аулау);

7) елді мекендегі және оның айналасындағы кемінде үш километр аймақтағы су қоймаларын паспорттау;

8) эпидемиологиялық және энтомологиялық көрсетімдер бойынша безгекке қарсы өңдеуді ұйымдастыру.

46. Безгекпен ауырып сауыққан адамдар және паразит таратушылар ауру мерзімінің өтуіне қарамастан донорлықтан шеттетіледі.

47. Халықты масалардың шағуынан қорғау үшін механикалық қорғаныш құралдары (жапқыштар, торлар) және репелленттер пайдаланылады.

48. Медицианалық-санитариялық бөлімнің немесе мемлекеттік шекара арқылы өткізу пунктінің медицина қызметкерлері:

1) ұшақтар экипаждарының мүшелеріне жеке бас профилактикасы шаралары туралы нұсқама береді;

2) экипаж мүшелерін жаднамамен қамтамасыз етеді;

3) сапарлар орындалатын елдердегі эпидемиологиялық жағдай туралы ақпарат береді.

49. Безгек бойынша қолайсыз аумақтан келген әскери қызметшілер, әскерден оралғандар, босқындар, мәжбүрлі қоныс аударушылар, мигранттар туралы мәліметтері бар ұйымдар аумақтық бөлімшелердің сұрауы бойынша көрсетілген топтар адамдарының келу мерзімдері мен тұратын орны туралы ақпарат береді.

8-параграф. Лямблиоздың және токсоплазмоздың алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

50. Лямблиоз ауруының профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар мынадай іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдер (жіті ішек ауруының өршуі) болғанда науқастарды лямблиозға зерттеп-қарау;

2) серпінді бақылау кезеңінде биологиялық материалды зертханалық зерттеу – үш ай бойы ай сайын;

3) лямблиоз жағдайларын емдеу.

51. Лямблиоз ауруының алдын алу мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) халықтың лямблиозбен сырқаттанушылығын жедел және ретроспективті эпидемиологиялық талдау;

2) лямблиоздың берілу факторлары мен жолдарын анықтау;

3) профилактикалық іс-шаралар кешенін анықтау, оларды іске асыру мерзімдерін жоспарлау, тиімділігін бағалау;

4) халықты сапалы ауыз сумен қамтамасыз етуді бақылау;

5) білім беру объектілерінде санитариялық-профилактикалық режимді сақтау;

6) балалардың ұйымдастырылған ұжымдарында үш және одан көп сырқаттану жағдайлары тіркелген кезде люмблиоз ошағын эпидемиологиялқ зерттеп-қарау;

7) байланыста болған адамдарды зерттеп-қарау.

52. Токсоплазмоз ауруының профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар мынадай іс-шараларды жүргізеді:

1) мыналар жатқызылатын тәуекел тобындағы адамдарды:

- клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдер бойынша күрделі акушерлік диагнозы бар жүкті әйелдерді (бірінші және екінші бедеулік, жүктілікті соңына дейін көтере алмау);

- ерекше ем алатын токсоплазмозбен ауыратын науқастарды – жиілігін пациенттің жағдайына байланысты емдеуші дәрігер айқындайды;

- әртүрлі көлемдегі анықталған кальцификаттары бар пациенттерді;

- АИТВ-инфекциясын жұқтырған адамдарды – есепке қою кезінде немесе клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдері бойынша стационарлық жағдайларда емдеу кезінде;

- токсоплазмоз бойынша қолайсыз анамнезі бар аналардан туған балаларды – есепке қою кезінде, кейіннен – клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдері бойынша;

- туа біткен даму кемістіктері бар балаларды зерттеп-қарау (хореоретинит, микроофтальмия, кейіннен миында кальцификаттар дамыған менингоэнцефалит, эпилепсия түріндегі талмалар, гидроцефалия, олигофрения, аяқ-қол бұлшық еттерінің гипертонусы) – клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдері бойынша;

2) токсоплазмозға тән клиникалық белгілері бар пациенттерді зерттеп-қарау:

этиологиясы белгісіз лимфоаденопатия (лимфоденит), этиологиясы белгісіз ұзаққа созылған субфебрильді температура (бір айдан артық);

этиологиясы белгісіз көздің қабыну аурулары;

этиологиясы белгісіз орталық жүйке жүйесінің қабыну аурулары;

гепатоспленомегалия және айқын жалпы улану, қызба – есепке қою кезінде немесе клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдері бойынша стационарлық жағдайларда емдеу кезінде;

3) токсоплазмозға қанды зерттеудің серопозитивті нәтижелері бар адамдарды есепке алу және тіркеу;

4) серопозитивті адамдарды серпінді бақылау;

5) аумақтық бөлімшелерді ақпараттандыру – тоқсан сайын (жеке деректерін көрсете отырып, анықталған серопозитивті адамдар тізімі).

53. Токсоплазмоз бойынша серпінді бақылауға мыналар жатады:

1) тәуекел тобының жүкті әйелдері жүктілік бойы;

2) серологиялық зерттеу арқылы жүктілік уақытында инфекцияны жұқтырғаны нақты белгіленген анадан туылған он жасқа дейінгі балалар –жылына екі рет;

3) серологиялық-иммунологиялық зерттеп-қарау арқылы бір жыл бойы офтальмологта, невропатологта одан әрі медициналық бақыланатын жүре пайда болған токсоплазмоздың жіті сатысымен ауыратыны туралы құжаты бар балалар –үш айда бір рет.

54. Токсоплазмоздың созылмалы сатысының манифестті түрімен ауыратын науқастар тұрақты ремиссия қалыптасқанға дейін бақыланады.

55. Токсоплазмоздың созылмалы сатысының латентті түрімен ауыратын науқастар серпінді бақылауға жатпайды.

56. Токсоплазмозбен ауыратын науқас эпидемиологиялық кауіп тудырмайтындықтан, токсоплазмоз ошағында эпидемиологиялық зерттеп-қарау жүргізілмейді.

9-параграф. Вирустық кене энцефалитінің және Лайм ауруының алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

57. Вирустық кене энцефалитінің (бұдан әрі – кене энцефалиті) және Лайм ауруының сырқаттанудың профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар мынадай іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) ауру жағдайларын және кене шаққаннан зардап шеккен барлық адамдарды тіркеу және есепке алу;

2) ауруды диагностикалау;

3) науқастарды емдеуге жатқызу;

4) науқастарды емдеу және ауырып сауыққан адамдарды серпінді бақылау;

5) егуге жататын контингенті иммундау.

58. Есепке алынуға және тіркелуге кене энцефалитінің зертханалық расталған жағдайлары жатады. Лайм ауруы жағдайларын есепке алуға және тіркеуге зертханалық зерттеу нәтижелері теріс болғанда клиникалық-эпидемиологиялық көрсетімдері бойынша жүргізіледі.

59. Кене энцефалитімен ауырып сауыққан адамдарды серпінді бақылауды пациенттің денсаулық жағдайына байланысты екі және одан да көп жыл бойы невропотолог-дәрігер жүргізеді.

60. Кене шаққаннан зардап шеккен адамдарды серпінді бақылауды тұрғылықты жері бойынша медициналық ұйымда күнтізбелік жиырма бір күн бойы тұрақты термометрия арқылы жүргізеді.

61. Кене энцефалитіне қарсы жоспарлы иммундауды медициналық ұйымдар жүзеге асырады.

62. Профилактикалық иммундауға қызметі кене энцефалитінің табиғи ошақтарында болумен байланысты адамдар жатады.

63. Медициналық ұйымдардың басшылары жыл сайын профилактикалық иммундауға жататын адамдардың тізімін аумақтық бөлімшелерге береді.

64. Осы Санитариялық қағидаларға 2-қосымшаға сәйкес кене энцефалитінің табиғи ошақтарында орналасқан аумақтарда тұратын және медициналық көмекке жүгінген адамдарға препаратқа қоса берілетін нұсқаулыққа сәйкес мерзімдерде иммундық-глобулинмен серопрофилактика жүргізіледі.

65. Кене энцефалиті бойынша эндемиялық аумақтарда кене энцефалитіне қарсы егілмеген кәсіптік қауіп төндіретін контингенттер жұмыс істеуге жіберілмейді.

66. Облыстың, республикалық маңызы бар қаланың және астананың аумақтық бөлімшесі және денсаулық сақтау басқармасының жергілікті органы эндемиялық аумақта:

1) кене энцефалитімен және Лайм ауруымен кәсіптік аурулар жағдайларын уақтылы анықтауды және тіркеуді;

2) кенеге қарсы вакцинаға, науқастарды емдеу және кене шаққан адамдардың серопрофилактикасы үшін иммундық-глобулинге, кене энцефалитіне серологиялық-иммунологиялық зерттеу үшін диагностикумға қажеттілікті анықтауды ұйымдастырады және жүргізеді.

67. Кене энцефалиті және Лайм ауруларының алдын алу мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) халықтың кене энцефалитімен және Лайм ауруымен сырқаттанушылығын жедел және ретроспективті эпидемиологиялық талдау;

2) тәуекел контингенттерін анықтау;

3) санитариялық-профилактикалық іс-шаралар кешенін анықтау, оларды іске асыру мерзімдерін жоспарлау, тиімділігін бағалау;

4) кене энцефалиті және Лайм ауруын тасымалдаушылар санын мониторингілеу, олардың санын, түрлік құрамын және фенологиясын зерделеу;

5) кене энцефалиті және Лайм ауруы жағдайларын эпидемиологиялық тергеп-тексеру;

6) жұқтыру қаупі жоғары контингенттерді анықтау үшін аумақты эпидемиологиялық бағалау;

7) кене энцефалитін жұқтырудың қаупі жоғары учаскелерді анықтау үшін эндемиялық аумақтағы халыққа жыл сайын эпидемиологиялық сауалнама жүргізу;

8) тасымалдаушы-кенелерге қарсы күрес жөніндегі іс-шараларды ұйымдастыру және әдістемелік басшылық;

9) халықты ақпараттандыру.

68. Филиал адамның денесінен алынған кенені кене энцефалиті вирусын жұқтыруына серологиялық зерттеу (иммундық-ферменттік талдау, полимеразды тізбекті реакция) жүргізеді, нәтижесі теріс болғанда иммундық-глобулин енгізілмейді.

69. Кене энцефалитінің және Лайм ауруының табиғи ошақтарының аумағында орналасқан ұйымдардың басшылары мамандарды арнайы қорғаныш киімімен, репеленттермен, жеке қорғаныш құралдарымен қамтамасыз етеді.

70. Табиғи ошақ аймағындағы балалар мен ересектерге арналған демалыс ұйымдары және объектілер кенеден тазартылған эпидемиологиялық қолайлы аумақтарға немесе учаскелерге орналастырылады.

71. Балаларды сауықтыру объектілерінің басшылары:

1) аумақты және кемінде жүз метр радиуста іргелес аумақты демалушылар келер алдында тазалауды және абаттандыруды;

2) орманды санитариялық кесуді, ағаштарды және бұталарды кесуді, қураған ағаштар мен шырпыны алып тастауды, шөп шабуды, бұталарды тегістеу және кесуді, тұрмыстық, құрылыс және өсімдік үйінділерін жоюды, тұратын және қосалқы үй-жайларға, су көздеріне, демалу орындарына, спорт алаңдарына апаратын орман жолдарын тазалауды және кеңейтуді;

3) барлық маусым ішінде объектіні абаттандырылған жағдайда ұстауды;

4) туристік маршруттар болғанда жүру жолдарын кемінде 50 м. қашықтықта екі жағын қураған ағаштар мен шырпыдан тазалауды;

5) объект аумағына үй жануарларын жібермеуді;

6) дератизациялауды жүргізеді.

72. Кене энцефалитінің табиғи ошақтарында кенеге қарсы өңдеуді филиалдар ұйымдастырады және жүргізеді.

73. Кенеге қарсы барлық іс-шаралар түрлерін жүргізу міндетті энтомологиялық бақылау арқылы жүзеге асырылады.

74. Жазық учаскелер жағдайларында тұрақты акарицидтерді (күзде қар астында немесе көктемде қардың үстінде) қолданған кездегі жою іс-шараларының тиімділігін бақылауды қар ерігеннен кейін 2-3 аптадан соң; тау жағдайларында өңдеуден кейін 10-15 тәулік өткеннен соң жүргізеді. Фосфорорганикалық қосылыстар тобының акарицидтерін қолдану кезінде өңдеуден кейін 5 және 35 тәулік өткеннен кейін және одан әрі айына 2 реттен сиретпей жүргізеді.

10-параграф. Лейшманиоздардың алдын алу жөніндегі санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

75. Лейшманиоз ауруларының профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар мынадай іс-шараларды қамтамасыз етеді:

1) науқастар медициналық көмекке жүгінген кезінде, эпидемиологиялық көрсетімдер кезінде – аулаларды аралау, дала қостарына бару жолымен науқастарды анықтауды;

2) эпидемиялық жағдай шиеленіскен кезде аптасына кемінде екі рет шілдеден қазанға дейін және ай сайын қараша мен желтоқсанда отбасылық тізімдер негізінде аулаларды аралауды жүргізуді;

3) лейшманиоздармен ауыратын науқастарды инфекциялық бейіндегі стационар жағдайында емдеуді;

4) лейшманиоздың клиникалық диагнозын зертханалық әдістермен (микроскопиялық, серологиялық, полимеразды тізбекті реакция) растауды қамтамасыз етеді. Барлық оң нәтижелер бақылау зерттеуі үшін филиалға және жалпы санының 20% нәтижесі референс-зертханаға жіберіледі;

5) лейшманиоздың тері түрімен ауырып сауыққан адамдарды бір жыл бойы, висцеральды түрімен ауырып сауыққан адамдарға екі жыл бойы серпінді бақылау жүргізуді қамтамасыз етеді.

Лейшманиозбен ауырып сауыққан адамдарды медициналық қарап-тексеру жиілігін және зертханалық зерттеуді тағайындауды ауырып сауыққан адамның жағдайына байланысты инфекционист-дәрігер қабылдайды.

76. Облыстардың, республикалық маңызы бар қалалардың және астананың денсаулық сақтауды мемлекеттік басқарудың жергілікті органдарының басшылары лейшманиоздарға қарсы дәрілік заттардың азаймайтын қорының болуын қамтамасыз етеді.

77. Лейшманиоз жағдайлары тіркелген кезде аумақтық бөлімше ветеринария саласындағы қызметті жүзеге асыратын жергілікті атқарушы органның бөлімшесімен бірлесіп мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) ошақты эпизоотологиялық-эпидемиологиялық зерттеп-қарау;

2) бос жерлерді игеру процесінде лейшманиоз бойынша эпизоотиялық және эпидемиологиялық жағдайларды бағалау мен болжау;

3) өзінің қызметінде лейшманиоздың эпидемиялық белсенді ошағы аумағында болумен байланысты тәуекел топтарының (геологтар, археологтар, құрылысшылар, маусымдық және вахталық жұмысшылар, шопандар және олардың отбасы мүшелері) арасында профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыру;

4) үлкен құмтышқан колониясы орналасқан аумақты картаға түсіру;

5) жүргізілетін лейшманиозға қарсы іс-шаралардың тиімділігін бағалау;

6) халықты ақпараттандыру.

78. Аумақтық бөлімшелер мен филиалдар лейшманиоз жағдайлары тіркелген кезде мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) москиттердің түрлік құрамын зерделеу, табиғаттағы және елді мекендердегі олардың маусымдық кездегі санын, басым түрлерінің фенологиясын, антропофильді түрлерінің болуын, олардың биологиясының ерекшеліктерін бақылау;

2) тері лейшманиозының табиғи ошақтарында дезинсекциялау және дератизациялау.

79. Дезинсекциялық іс-шаралар москиттер көбейетін барлық елді мекендерде кенттік және ін дезинсекциясын қамтиды.

80. Тері лейшманиозы кезінде дератизациялық іс-шаралар эпидемиялық қауіпті аумақтарда родентицидті өңдеу жүргізу болып табылады.

81. Родентицидті өңдеу жүргізу алдында ғимараттардың ауданын анықтайды. Үй-жайларда өңдеуге жататын беткейлердің ауданы өлшенеді.

82. Өңдеуге тұрғын үй-жайлар, сондай-ақ малға арналған қора-жайлар жатады. Құрылыс қабырғалары сыртындағы негізінен жерден 50-60 см биіктікте өңделеді.

83. Москиттер генерациясының санына және инсектицид әсерінің ұзақтығына байланысты бір маусымда 1 өңдеуден 2 өңдеуге дейін ұсынылады.

84. Кенттік өңдеудің бірінші туры алғашқы генерацияның ұшуына дейін басталады (шамамен сәуірдің аяғында, мамырдың басында). Екінші тур шілдеде жүргізіледі (зоонозды тері лейшманиозының қоздырғыштары берілетін кезде шешуші рөл атқаратын москиттердің екінші генерациясын басуға бағытталған).

85. Табиғи ошақтарда москиттерді жою үшін әрбір елді мекен мен дала қосының айналасында 1-3 километр радиуста орналасқан кеміргіштердің барлық індері өңделеді.

86. Індерді дератизациялық өңдеу барлық індердің саңылауын қалдырмай препараттарды таратып салу жолымен жүргізіледі. Препаратты дозалау препаратқа қоса берілетін дайындаушының нұсқаулығына сәйкес есептеледі.

87. Дератизациялау үшін жіті уытты әсер ететін родентицидтер мен антикоагулянтты уытты әсер ететін родентицидтер пайдаланылады.

88. Қармақжем негізі ретінде аттрактанттары (өсімдік майы, қант) бар дән қоспалары (бидай немесе жүгері) қолданылады. Дәннің 100 салмақ бөлігіне аттрактанттарының 3 салмақ бөлігі қосылады.

89. Тері лейшманиозы кезінде дератизациялық өңдеулер жүргізудің оңтайлы кезеңі – мамыр-маусым және қазан-қараша айлары.

90. Лейшманиозға қарсы дератизациялық іс-шаралардың тиімділігін бағалау өлшемшарттары:

1) жақсы тиімділік – кеміргіштерден бос алаң 90%-дан астамды құрайды;

2) қанағаттанарлық тиімділігі – 80-нен 90%-ға дейін;

3) қанағаттанғысыз тиімділігі – 80%-дан төмен.

91. Ашық аумақтардың лейшманиозға қарсы дезинсекциялық іс-шаралардың тиімділігін бағалау өңдеуден кейін 24-48 сағаттан соң, үй-жайларда – 5-7 күннен соң жүргізіледі. Дезинсекциялық өңдеудің қажет етілетін тиімділігі – москиттердің кемінде 90-95% жойылуы.

92. Кеміргіштердің санын азайту мақсатында індерді механикалық жолмен бұзу жүргізіледі. Үлкен құмтышқан колонияларын бұзу бойынша егістік жұмыстарын жылдың барлық қарсыз мезгілінде жүргізуге болады. Ерте көктемде, топырақ жұмсақ кезде қажетті жер қопсыту тереңдігі кемінде 50 см (80 см дейін) құрайды. Ең ыстық және құрғақ айларда, топырақ құрғақ және қатты болғанда орташа жер қопсыту тереңдігі – 40-45 см шегінде.

93. Колонияларды жырту оның ортасынан басталады және одан әрі колонияның жиектеріне сағат тілі бойынша айналма қозғалыс жасайды. Бұл ретте міндетті тәртіппен жиектегі ін саңылауынан 1,5-2 метр аудан қамтылады. Қамту радиусы – 3 км дейін.

94. Колонияларды қопсыту құмтышқан колонияларын бұзу үшін қолайсыз, олар арналар мен арықтардың жағалауларында, темір жол үйінділерінде, зираттарда, сондай-ақ орман қорғау жолақтарында орналасқан.

11-параграф. Қышыманың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

95. Қышыма (дерматомикоз) ауруының профилактикасы мақсатында медициналық ұйымдар эпидемиологиялық көрсетілімдер бойынша:

1) жетім балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға арналған білім беру ұйымдарында тұратын балаларды, мектеп-интернаттардың оқушыларын – апта сайын;

2) білім беру ұйымдарына жаңадан келетін және әртүрлі себептермен ұзақ уақыттан кейін (бір аптадан астам) оларға қайта келетін балаларды;

3) балаларды сауықтыру объектілеріне баратын балаларды, сондай-ақ (мектепалды, қала маңындағы) балаларды сауықтыру лагеріне орналасатын балаларды;

4) білім беру объектілерінің оқушыларын – демалыстан кейін тоқсан сайын;

5) профилактикалық қарап-тексеру кезінде халықтың декреттелген топтары адамдарын;

6) стационарлық жағдайларда медициналық көмек алатын пациенттерді;

7) судағы спорт түрі, шығыс жекпе-жегі және күрестің басқа да түрлері бойынша спорт секцияларына баратын адамдарды – спорттық секцияларға бару кезінде және одан әрі жылына бір рет қышымаға (дерматомикозға) медициналық қарап-тексеруді ұйымдастырады және жүргізеді.

8) персонал Білім беру ұйымдарының персоналы - жылына бір рет міндетті медициналық тексерістен өткен кезде;

96. Стационарлық емдеулуге келіп түскен пациенттерді қышымаға медициналық тексеріп-қарау нәтижелері "Денсаулық сақтау саласындағы есепке алу құжаттамасының нысандарын бекіту туралы" Қазақстан Республикасы денсаулық сақтау министрінің міндетін атқарушының 2020 жылғы 30 қазандағы № ҚР ДСМ-175/2020 бұйрығына (Нормативтік құқықтық актілерді мемлекеттік тіркеу тізілімінде № 21579 болып тіркелген) сәйкес стационарлық пациенттің медициналық картасына (№ 001/е нысаны) тіркеледі.

97. Қышыма диагнозы қышыма кенесінің болуына зертханалық зерттеулермен расталған клиникалық және эпидемиологиялық деректердің кешені негізінде қойылады. Халықтың декреттелген тобы ішінен қышымамен ауыратын науқастардың зертханалық зерттеудің теріс нәтижелері мен толық санацияны растайтын маман қорытындысын алынғанға дейін жұмыстан уақытша шеттетіледі.

98. Ошақты медициналық бақылауды тері-венерологиялық диспансер (кабинет) мамандарының бақылауымен медицина қызметкері жүргізеді.

99. Халықтың қышыма ауруы бойынша санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығын қамтамасыз ету мақсатында аумақтық бөлімшелер медициналық ұйымдардың мынадай санитариялық-эпидемияға қарсы іс-шараларды ұйымдастыруын және жүргізуін бақылайды:

1) қышымамен ауыратын науқастың отбасы мүшелерін медициналық қарап-тексеру және бір күндік профилактикалық емдеу;

2) ұйымдастырылған ұжымда қышыма ауруымен ауыратын науқаспен байланыста болған адамдарды күнтізбелік қырық бес күн бойы медициналық бақылау;

3) стационарлық жағдайларда емдеу кезінде қышымамен ауыратын науқасты жеке палатаға немесе боксқа оқшаулау;

4) үй жағдайларында науқасқа отбасының мүшелері пайдаланатыннан басқа бөлек төсек және жеке пайдаланатын заттар (іш киім, орамал, ойыншықтар) бөлу;

5) медициналық ұйымдарда және білім беру объектілерінде медицина қызметкерлері, үй ошақтарында – науқасты күтетін адам немесе науқастың өзі жүргізетін ағымдық дезинфекциялау;

6) скабиозорларда, стационарларда, мектеп-интернаттардың, сәбилер үйлерінің, балалар үйлерінің изоляторларында, сондай-ақ қышымамен ауыратын науқастар үйде емделетін үй ошақтарында ағымдық дезинфекциялау;

7) іш киімдерді және төсек жабдықтарын соданың 1 – 2 % ерітіндісінде немесе кез келген жуғыш ұнтақпен қайнаған сәтінен бастап он минут бойы қайнату арқылы зарарсыздандыру;

8) үй-жайды күн сайын, ал балалар ұжымдарында 1 – 2 %-дық сабын-содалы ыстық ерітіндімен күніне екі-үш рет ылғалды жинау;

9) жинау материалын қолданылғаннан кейін қайнату немесе дезинфекциялау ерітіндісіне салу;

10) аяқкиімді дезинфекциялау құралымен, жиһазды, жабдықтар заттарын 1-2 %-дық сабын-содалы ерітіндімен сүрту арқылы, жұмсақ жиһазды және заттарды инсектицидтермен өңдеу.

100. Науқас емдеуге жатқызылғаннан кейін немесе амбулаториялық емдеу аяқталғаннан кейін қышыма ошақтарында филиалдар қорытынды дезинфекциялауды жүргізеді, ол мыналарды:

1) ошақта науқаспен байланыста болған адамдарды санитариялық өңдеуді;

2) киімдерді, төсек жабдықтарын, жабдықтар және үй-жай заттарын дезинсекциялауды қамтиды.

101. Қорытынды дезинфекциялаудың барлық іс-шаралары бір уақытта орындалады, байланыста болған адамдар санитариялық өткізгіште санитариялық өңдеуден өтеді. Науқастың төсек жабдықтарын, киімін, жұмсақ ойыншықтар мен науқастың заттарымен жанасқан басқа да заттарды клеенка қаптарға қаптамалайды және зарарсыздандыру үшін дезинфекциялау камерасына жібереді.

12-параграф. Дерматомикоздардың алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

102. Дерматомикоз ауруының профилактикасы мақсатында тері-венерологиялық орталықтар (кабинет, бөлімше) мынадай іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) дерматомикоздармен ауыратын науқастарды есепке алу, тіркеу, диагностикалау, емдеу;

2) ошақта байланыста болған адамдарды медициналық бақылау (бір ай бойы аптасына бір рет жиілікпен);

3) балалар ұжымдарынан, жатақханалардан, әлеуметтік жағдайы төмен отбасылардан теріде көптеген ошақтары бар немесе бастың шаш бөлігін зақымдаған дерматомикоздармен ауыратын науқастарды, отбасында науқас баланы қарайтын адам болмаған кезде, дерматологтың немесе эпидемиологтың қажетті дезинфекциялау режимі туралы нұсқауларын орындамаған кезде науқастарды уақтылы емдеуге жатқызу;

4) дерматомикоздармен ауыратын науқастарды он-он бес күн аралықпен екі рет зертханалық бақылау зерттеулерін жүргізе отырып, емдегеннен кейін бір ай бойы серпінді бақылау;

5) грибокты патологиялық материалды зертханалық диагностикалау;

6) дерматомикоздар ошақтарында ағымдық дезинфекциялауды ұйымдастыру;

7) білім беру объектілерінде балаларды медициналық қарап-тексеруді жүргізуге қатысу;

8) дерматомикоздармен ауыратын науқастарды және халықтың декреттелген тобын гигиеналық оқыту.

103. Халықтың дерматомикоз ауруы бойынша санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығын қамтамасыз ету мақсатында аумақтық бөлімшелер медициналық ұйымдардың мынадай санитариялық-эпидемияға қарсы іс-шараларды ұйымдастыруын және жүргізуін бақылайды:

1) қарап-тексеру кабинетінде (қабылдау бөлімінде) әр науқасты тексергеннен кейін барлық заттарды, оның ішінде науқас жанасқан заттарды грибок аурулары кезіндегі өңдеу режимдері бойынша дезинфекциялық өңдеу;

2) одан әрі заттарды науқас ауруханадан шыққанға дейін киім ілгіштерде немесе стеллаждарда тыстарымен сақтай отырып, стационарлық жағдайларда медициналық көмек алатын пациенттердің науқас киімі және жеке заттарын камералық дезинфекциялау;

3) науқастың пайдаланған киім-кешегін (төсек жабдықтары, іш киім, сүлгі, шұлық, носки), сондай-ақ персоналдың халаттары мен сүлгілерін лас киімдерге арналған жеке оқшауланған үй-жайдағы арнайы сыйымдылыққа (бакқа (целлофан, клеенка қапқа) жинау, зарарсыздандыру және жуу үшін аурухананың кір жуатын орнына тапсыру. Осы жұмыс кезінде персонал әр қолданылғаннан кейін дезинфекциялауға жататын екінші халат, резеңке қолғап және дәкеден жасалған таңғыш немесе респиратор киеді. Төсек жабдықтарын тасымалдауға арналған қаптарды зарарсыздандыру және жуу тәртібі төсек жабдықтарын зарарсыздандыруға ұқсас;

4) қабылдау бөлімінде науқастарды жуындыруға арналған жөкені әрбір пайдаланғаннан кейін қайнату арқылы немесе дезинфекциялау ерітіндісімен зарарсыздандыру және таза жөкелерге арналған таңбаланған ыдыста сақтау, әрбір науқас шомылғаннан кейін ваннаны дезинфекциялау құралдарының ерітінділерімен зарарсыздандыру;

5) науқас балалардың тек жеңіл жуылатын және зарарсыздандырылатын (пластмасса, резеңке) ойыншықтарды ғана пайдалануы;

6) пайдаланылған таңып-байлау материалдарын (дәке, мақта, дәке тампондары, сулықтар), сондай-ақ грибокты патологиялық материалды (шаш, тырнақ сынықтары, тері қабыршағы) жинау медициналық қалдықтарды қауіпсіз жинау мен кәдеге жаратуға арналған контейнерде алдын ала зарарсыздандырмай кәдеге жаратылады;

7) патологиялық материал бар зат шыныларды пайдаланылғаннан кейін он бес минут бойы 1 %-дық сабын-содалы ерітіндіде қайнату немесе дезинфекциялау ерітіндісіне салу арқылы зарарсыздандыру;

8) құрал-саймандық және жұмыс үстелдерін ауысым соңында дезинфекциялау ерітіндісіне малынған шүберекпен сүрту;

9) әрбір ауысымнан кейін үй-жай мен жиһазды (оның ішінде кушеткалар, медициналық шкафтардың сөрелерін) сабынмен, содамен және жуу құралдарымен ылғалды жинау;

10) рентген (ультрадыбыстық диагностикалау) кабинеттеріндегі басына жастанатын жастықтарды дезинфекциялау құралдары ерітіндісімен зарарсыздандырылатын тыстармен қаптау;

11) жинау мүкәммалын қайнату арқылы немесе дезинфекциялау ерітіндісімен зарарсыздандыру;

12) төсек жабдықтарын (жастықтар, матрастар, көрпелер) әр науқас ауруханадан шығарылғаннан кейін дезинфекциялау камерасында зарарсыздандыру;

13) науқастың зарарсыздандырудан өтпеген заттарын оның туыстарына беруге жол берілмеу;

14) эпидемиологиялық қауіпсіздік қамтамасыз етілген жағдайда бір рет қолданылатын медициналық және зертханалық құрал-сайманды алдын ала зарарсыздандырмай, контейнерге салып қауіпсіз кәдеге жарату.

104. Аумақтық бөлімшелер дерматомикоз ауруының алдын алу үшін мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды:

1) дерматомикоздар ошақтарында, оның ішінде ұйымдастырылған ұжымдарда ауру жағдайлары тіркелген кезде эпидемиологиялық зерттеп-қарауды;

2) медициналық ұйымдардың дерматомикозбен ауыратын науқастарға шұғыл хабарламаны уақтылы беруін, науқастың емдеуге жатқызылуын, анықталған адамдардың медициналық қарап-тексеруден өткізілуін және толық қамтылуын бақылауды;

3) ошақтағы дезинфекциялау сапасын бақылауды;

4) жануарлардағы дерматомикоз ошақтарын санациялау бойынша қажетті шаралар қолдану үшін жануарлардан адамдарға жұққан барлық жағдайлар туралы ветеринария саласындағы қызметті жүзеге асыратын жергілікті атқарушы органның бөлімшесіне хабарлауды ұйымдастырады және жүргізеді.

105. Медициналық ұйымдарда, білім беру объектілерінде дезинфекциялауды медицина қызметкері, үй ошақтарында – науқасты күтетін адам немесе науқастың өзі жүргізеді.

106. Дерматомикоздар кезінде үй ошақтарында ағымдық дезинфекциялауды жүргізу тәртібі:

1) үй-жай және тұрмыстық заттар дезинфекциялау құралымен сүртіледі немесе ылғалдандырылады;

2) науқастарды күту заттары дезинфекциялау ерітіндісіне салынады немесе дезинфекциялау ерітіндісімен мұқият сүртіледі, дезинфекциялау аяқталғаннан кейін сумен мұқият жуылады;

3) киім-кешек (төсек, іш киім), сүлгі, орамал, халаттар, шұлық, колготкалар, таңып-байлау материалдары дезинфекциялау ерітінділеріне салынады, дезинфекциялаудан кейін киім-кешек жуылады және шайылады;

4) аяқ-киімнің ішкі беті дезинфекциялау құралдарымен толық ылғалданғанға дейін өңделеді және полиэтилен пакетке екі тәулікке салынады, содан кейін алынады және дезинфекциялау құралының иісі кеткенге дейін он сағат бойы желдетіледі.

107. Науқас емдеуге жатқызылғаннан кейін немесе амбулаториялық емдеу аяқталғаннан кейін дерматомикоз ошақтарында филиалдар қорытынды дезинфекциялауды ұйымдастырады және жүргізеді.

108. Үйде ем алатын науқас балалар толық сауыққанға дейін моншаларға, бассейндерге және шаштараздарға жіберілмейді. Білім беру объектілеріне баруға емдеу курсы жүргізілгеннен кейін және зертханалық зерттеп-қараудың теріс нәтижелерін алғаннан кейін жүргізіледі.

109. Грибок аурулары ошағында байланыста болған балалар зертханалық зерттеудің теріс нәтижелерінсіз ұйымдастырылған ұжымдарға қабылданбайды немесе бір топтан екінші топқа ауыстырылмайды.

13-параграф. Педикулездің алдын алу жөніндегі санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға қойылатын санитариялық-эпидемиологиялық талаптар

110. Педикулездің профилактикасы мақсатында эпидемиологиялық және клиникалық көрсетімдер бойынша медициналық ұйымдар мына адамдарды:

1) балалар үйлерінде, сәбилер үйлерінде тұратын балаларды, мектеп-интернаттардың оқушыларын – апта сайын;

2) мектепке дейінгі балалар ұйымдарына жаңадан қабылданатын немесе ұзақ (бір аптадан астам) болмағаннан кейін қайта келген балаларды, сондай-ақ айына бір рет іріктеп;

3) балаларды сауықтыру объектілеріне баратын балаларды – барар алдында тұрғылықты мекенжайы бойынша емханада, ал демалыс орындарында – жуынар алдында апта сайын және оралуға күнтізбелік бір – екі күн қалғанда;

4) орта, техникалық және кәсіптік білім беретін ұйымдардың оқушыларын – тоқсан сайын демалыстардан кейін және ай сайын іріктеп (4 – 5 топ), сондай-ақ оқу жылы аяқталар алдында;

5) әлеуметтік қамсыздандыру жүйесі ұйымдарындағы адамдарды – айына 2 рет;

6) серпінді бақылаудан немесе профилактикалық қарап-тексеруден өтетін адамдарды;

7) түнде болу пункттеріне және тергеу изоляторларына түсетін адамдарды;

8) стационарлық емдеуге түсетін пациенттерді педикулезге қарап-тексеруді ұйымдастырады және жүргізеді.

111. Жетім балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға арналған білім беру ұйымдарының, мектепке дейінгі ұйымдардың, орта, техникалық және кәсіптік білім беретін ұйымдардың, медициналық ұйымдардың медицина қызметкерлері медициналық көмек көрсету және профилактикалық қарап-тексеру жүргізу кезінде педикулезі бар адамдарды белсенді түрде анықтауды жүзеге асырады. Педикулез негізгі ауруға байланысты емдеуге жатқызудан бас тартуға негіз болып табылмайды.

112. Барлық ұйымдастырылған балалар ұжымдарында педикулездің пайда болуының және таралуының алдын алуға бағытталған педикулезге қарсы іс-шаралар кешені қамтамасыз етіледі.

1) педикулезге медициналық тексерулер;

2) балалардың жеке гигиена ережелерін сақтауы үшін жағдайларды қамтамасыз ету;

3) үй-жайларды ылғалды жинау және дезинфекциялау, жинау құралдарын таңбалау;

4) ата-аналар және балалар арасында педикулездің профилактикасы бойынша түсіндіру жұмыстарын жүргізу.

113. Педикулез бойынша халықтың санитариялық-эпидемиологиялық саламаттылығын қамтамасыз ету мақсатында аумақтық бөлімшелер мынадай санитариялық-эпидемияға қарсы іс-шараларды ұйымдастырады және жүргізеді:

1) білім беру және әлеуметтік қамтамасыз ету объектілерінде педикулездің үш және одан көп жағдайлары анықталған кезде ошақты эпидемиологиялық зерттеп-қарау жүргізіледі;

2) педикулезбен зақымданған балалар мектепке дейінгі балалар ұйымдарына және орта білім беру ұйымдарына қабылданбайды. Оларды білім беру ұйымдарының медицина қызметкері ұжымға санитариялық-эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шаралар кешені аяқталғаннан кейін жібереді;

3) медициналық ұйымдарда (стационарларда), санаторийлерде, балалар үйлерінде, сәбилер үйлерінде, мектеп-интернаттарда, қала сыртындағы балалар ұйымдарында бас педикулезы бар адамдарға өңдеуді сол ұйымның медицина персоналы жүргізеді;

4) төсек жабдықтарын, киімді және іш киімді зарарсыздандыру дезинфекциялық камераларда жүргізіледі. Педикулез ошақтарында филиалдар қорытынды дезинфекция ұйымдастырады және жүргізеді.

Ескерту. 113-тармаққа өзгеріс енгізілді - ҚР Денсаулық сақтау министрінің 05.04.2023 № 60 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) бұйрығымен.

114. Медициналық ұйымдарда (стационарларда), санаторийлерде, балалар үйлерінде, сәбилер үйлерінде, мектеп-интернаттарда, қала сыртындағы балалар ұйымдарында педикулезге қарсы өңдеу жүргізуге арналған арнайы жиын қамтамасыз етіледі.

115. Педикулезге қарсы жиын мынаны қамтиды:

1) науқастың киім-кешегін жинау үшін үлбірлі немесе мақта-қағаздан жасалған қапшық;

2) шашты өртеу немесе зарарсыздандыру үшін мырыштан жасалған шелек немесе лоток;

3) үлбірлі пелерина;

4) резеңке қолғап;

5) қайшы;

6) майда тісті тарақ;

7) шаш алуға арналған машинка;

8) спиртовка;

9) орамал (2-3 дана);

10) мақта;

11) 3-15%-дық асхана сірке суы;

12) педикулоцидтік құрал.

116. Педикулез ошағын бақылау мерзімі – ошақта педикулезді күнтізбелік 10 күнде 1 рет қарап-тексеру арқылы 1 ай. Зерттеп-қараудың 3 реттік теріс нәтижесі болғанда ошақты санацияланған деп санау керек. Ошақтарды санациялауды бақылауды аумақтық бөлімшелер жүргізеді. Педикулездің үй ошақтарын санациялауды халық өз күшімен жүргізеді.

117. Педикулезбен зақымданған балаларды ұйымдастырылған ұжымдардан шеттету кезінде медицина қызметкерлері ата-аналарды хабардар етеді және өңдеу бойынша оларға ұсынымдар береді.

118. Педикулездің алдын алу мақсатында ұйымдастырылған балалар ұжымдары мынадай санитариялық-профилактикалық іс-шараларды:

1) педикулезге медициналық қарап-тексеруді;

2) балалардың жеке гигиена қағидаларын сақтауы үшін жағдайды қамтамасыз етуді;

3) үй-жайларды ылғалды жинау және дезинфекциялау, жинау мүккәмалын таңбалауды;

4) ата-аналар мен балалар арасында педикулездің алдын алу бойынша түсіндіру жұмысын жүргізуді ұйымдастырады және жүргізеді.

119. Педикулезге қарап-тексеру жүргізу үшін жақсы жарықтандырылған жұмыс орны, лупа болуы қажет. Басты қарап-тексеру кезінде самай-желке тұстарына, киімді және іш киімді қарап-тексеру кезінде киімнің тігістеріне, бүкпелеріне, жағаларына және белдіктерге ерекше назар аудару керек.

120. Педикулезге қарап-тексеру нәтижелері "Денсаулық сақтау саласындағы есепке алу құжаттамасының нысандарын бекіту туралы" (Қазақстан Республикасының Әділет министрлігінде 2020 жылғы 4 қарашада № 21579 болып тіркелген) Қазақстан Республикасының Денсаулық сақтау министрі міндетін атқарушының 2020 жылғы 30 қазандағы № ҚР ДСМ-175/2020 бұйрығына сәйкес медициналық құжаттарда тіркеледі.

121. Қарап-тексеру кезінде дамудың кез келген сатысындағы тіршілікке қабілетті және тіршілікке қабілетсіз биттер (жұмыртқа-сірке, дернәсіл, ересек жәндік) анықталған адамдар есепке алынуға жатады.

"Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық- эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық- эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидаларына 1-қосымша

Сыртқы ортаның жай-күйін зертханалық бақылау

Ошақтар және объектілер	Зерттелетін материал	Іріктелетін сынамалардың саны
1. Аскаридоз (трихоцефалез) ошағы	Шайындылар: қолдан; дәретхана есіктерінің тұтқаларынан; көкөніс, жеміс–жидек, аскөк салынатын ыдыстардан; үстелдерден; көкөніс турайтын тақтайшалардан; үлбірлерден; жиһаздан; ойыншықтардан.	кемінде 10 сынама
	Су: суаратын ыдыстардан алынған	кемінде 3 сынама
	Көкөніс, жеміс–жидек	кемінде 3 сынама
	Аскөк
	Топырақ: бақшадан (қарықтан), дәретхана маңынан, қоқыс жәшігінің жанынан, үйге кіреберістен, үйдің артынан, қоршаудың бойынан, мал ұстайтын үй–жайлардан, балалар ойнайтын жерлерден алынған.	кемінде 5 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек	кемінде 3 сынама
	Аскөк	кемінде 3 сынама
2. Токсокароз ошағы	Топырақ: аскаридоз ошағындағыдай, ит ұстайтын жерлерден алынған	кемінде 5 сынама
3. Описторхоз (дифиллоботриоз) ошағы	Аулаған жердегі балық	кемінде 5 сынама
4. Тениидоздар ошағы	Шайындылар: қолдан, дәретхана есіктерінің тұтқаларынан, сүт құйылатын ыдыстан; үстелдерден, мал бағуға арналған заттардан алынған	кемінде 10 сынама
	Топырақ: мал (сиыр, шошқа) ұстайтын жерлердегі	кемінде 5 сынама
5. Эхинококкоз ошағы	Шайындылар: қолдан және ит ұстайтын жерлерден алынған	кемінде 10 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек, аскөк: аскаридоз ошағындағыдай	кемінде 3 сынама
	Топырақ: ит ұстайтын жерлерден, ауладан алынған	кемінде 5 сынама
6. Ұйымдасқан ұжымдардағы гименолепидоз ошағы (балаларға арналған мектепке дейінгі және жалпы білім беру ұйымдары, мектеп–интернаттар, балалар үйлері, сәбилер үйлері, психикалық-неврологиялық патологиялары бар және тірек -қимыл аппараты бұзылған балаларға арналған стационарлық үлгідегі медициналық-әлеуметтік мекемелер).	Шайындылар, шаң: ойыншықтардан, жиһаздан, кілем төсемшелерден, қуыршақтардың киімінен; төсек–орыннан және іш киімнен, қол орамалдардан; қолдан, дәретханалардағы есіктердің тұтқаларынан, кранның бұрандасынан, түбектерден алынатын.	бір топта кемінде 10 сынама
7. Ұйымдасқан ұжымдардағы энтеробиозошағы (балаларға арналған мектепке дейінгі және жалпы білім беру ұйымдары, мектеп-интернаттар, балалар үйлері, сәбилер үйлері, психикалық-неврологиялық патологиялары бар және тірек -қимыл аппараты бұзылған балаларға арналған стационарлық үлгідегі медициналық-әлеуметтік мекемелер).	Шайындылар, шаң: персоналдың қолынан, асханадағы ыдыстан, үстелдердегі скатерттер мен үлбірлерден, кішкентай орындықтардан; ойнау бұрыштарындағы жұмсақ ойыншықтардан, жиһаздан, кілем төсемшелерден, қуыршақтардың киімінен; ұйықтайтын бөлмелердегі төсек–орын жабдығынан; дәретханалардағы есіктердің тұтқаларынан, кранның бұрандасынан, түбектердің сыртқы бетінен; балалардың қолынан және іш киімнен алынған.	бір топта кемінде 10 сынама
	Бассейндердегі су	кемінде 3 сынама
	Құм: құмсалғыштардағы	кемінде 5 сынама
	Топырақ: ойын алаңдарындағы, кіре берістің жанындағы және үй–жайдың айналасындағы топырақ, верандалардан, үйшіктерден, гүлзарлардан, сыртқы санитариялық тораптардың айналасынан алынған	кемінде 5 сынама
8. Қоғамдық тамақтану, тамақ өнеркәсібі объектілерінің қызметкерлері мен оларға теңестірілген адамдар ауырған кездегі гименолепидоз және энтеробиоз ошақтары	Шайындылар: персоналдың қолынан, турайтын тақтайшалардан, үстелдерден, тамақ үлестіретін сөрелерден, санитариялық бөлмелерден, дәретханалардан, өндірістік жабдықтан алынған.	кемінде 10 сынама
9. Ашық су қоймасы	1 және 2 санаттағы су қоймалары	кемінде 3 сынама
10. Су жинау құрылғысы	Тарату желісіне су жіберу алдында, тұйық колонка (жер бетіндегі су көзі)	кемінде 1 сынама
	Аумақтағы топырақ	кемінде 5 сынама
11. Елді мекендердегі тазарту құрылғылары	Тазарту құрылғыларынан алынған ағынды су	кемінде 3 сынама
12. Рекреация аймағы	Аумақтағы құм	кемінде 5 сынама
	Су	кемінде 3 сынама
13. Мал шаруашылығы	Персоналдың қолынан, дәретханалардағы және қосалқы бөлмелердегі есіктердің тұтқаларынан, мал шаруашылығы өнімдері құйылатын ыдыстан, жуу бөлмесінен, мал бағуға арналған бұйымдардан алынатын шайындылар	кемінде 10 сынама
	Аумақтағы, мал (сиыр, шошқа) бағатын жерлердегі топырақ	кемінде 5 сынама
	Персоналдың қолынан алынатын шайындылар	кемінде 3сынама
	Аумақтағы, жылыжайлардағы (көкөніс өсіруге арналған) топырақ	кемінде 5 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек, аскөк	кемінде 3 сынама
14. Мектепке дейінгі тәрбиелеу мен оқыту ұйымдары, мектеп–интернаттар
	Бассейндердің суы	кемінде 3-5 сынама
	Төсек–орын жабдығынан, жұмсақ жиһаздан, кілемдерден және басқа да жұмсақ тұрмыстық бұйымдардан үй шаңы кенелердің болуына алынған шаң	кемінде 10 сынама
	Персоналдың қолынан алынған шайындылар
	Құм: құмсалғыштардағы құм	кемінде 5 сынама
15. Спорт мектептері	Шайындылар (шаң)	кемінде 10 сынама
	Төсек-орын жабдығынан, жұмсақ жиһаздан, кілемдерден және басқа да жұмсақ тұрмыстық бұйымдардан үй шаңы кенелерінің болуына алынған шаң	кемінде 10 сынама
16. Жалпы білім беретін ұйымдар	Шайындылар (шаң)	кемінде 20 сынама
	Топырақ	кемінде 5 сынама
	Бассейндердің суы	кемінде 3 сынама
17. Жазғы сауықтыру ұйымдары	Шайындылар (шаң)	кемінде 10 сынама
	Топырақ, құм, сондай–ақ себезгі қондырғыларының, ас блогының, стадионның айналасы	кемінде 5 сынама
	Бассейндердегі, жағажайдағы су	кемінде 3 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек, аскөк	кемінде 3 сынама
18. Медициналық ұйымдар (балалар бөлімдері)	Палаталардағы, ойын және дәретхана бөлмелеріндегі, тағам блоктарындағы шайындылар	кемінде 10 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек, аскөк	кемінде 3 сынама
	Төсек–орын жабдығынан, жұмсақ жиһаздан, кілемдерден және басқа да жұмсақ тұрмыстық бұйымдардан үй шаңы кенелерінің болуына алынған шаң	кемінде 10 сынама
19. Жылыжай шаруашылығы	Топырақ	кемінде 5сынама
	Суаратын су	кемінде 3 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек, аскөк	кемінде 3 сынама
	Персоналдың қолынан және арнайы киімінен алынған шайындылар	кемінде 10 сынама
20. Қоғамдық тамақтану объектілері	Персоналдың қолынан, тамақ дайындауға арналған турайтын үстелдерден, көкөніс турайтын тақтайшалардан, тарелкелерден, дастарханнан, үлбірлерден, алжапқыштардан, үстелдерден, көкөніске, жеміс–жидекке, аскөкке арналған турайтын сөрелерден, тамақ үлестіретін сөрелерден, санитариялық бөлмелерден, дәретханалардан алынған	кемінде 10 сынама
21. Базарлар	Персоналдың қолынан, үстелдерден, сөрелерден, таразыдан алынған шайындылар	кемінде 10 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек Аскөк	кемінде 3 сынама
	Ет	0,5 кг
	Балық	0,5 кг
22. Ет комбинаттары, шұжық цехтары, сою орны, тұшпара цехтары	Ет өнімдерін шығаратын барлық цехтардан, тамақтанатын жерлерден, дәретхана бөлмелерінен алынған шайындылар	кемінде 10 сынама
	Ет, туралған ет	кемінде 3 сынама
23. Балық шаруашылықтары, цехтары	Қарқынды аулау жүргізілетін су қоймасында өнеркәсіптік мақсатта өсірілетін балық	Аулау орнында әртүрдің кемінде 15 дарағынан кем емес
24. Аңшылық шаруашылықтары	Ет	кемінде 3 сынама
25. Табиғи биотоптар: ашық су қоймалары	Ағынды су жіберетін жерден жоғары ағынды су шығатын жердегі (толық араластыру) су	кемінде 3 сынама
26. Бассейндер	Су	кемінде 3 сынама
	Бассейндердің қабырғаларынан, орындықтардан, себезгі бөлмелерінен, киім шешетін бөлмелерден алынған шайындылар	кемінде 10 сынама
27. Моншалар, сауналар	Персоналдың қолынан және арнайы киімінен, үстелдерден, креслолардан алынған шайындылар	кемінде 10 сынама
	Бассейндерден алынған су	1 сынама
28. Сұлулық салондары, шаштараздар	Персоналдың қолынан және арнайы киімінен, креслолардан алынған шайындылар (шаң)	кемінде 10 сынама
29. Тон тігетін шеберханалар, теріні илеу және дайын өнім өңдеу цехтары	Персоналдың қолынан және арнайы киімінен, креслолардан алынған шайындылар (шаң)	кемінде 10 сынама
30. Суармалы егістіктер	Ағынды сумен және оның тұнбаларымен, мал шаруашылығының ағындыларымен суаруға дейінгі және суарғаннан кейінгі, жер бетіндегі және 20–25 см тереңдіктегі топырақ	кемінде 5 сынама
	Ағынды сулар және олардың (дайындау алдындағы және одан кейінгі) тұнбалары	кемінде 3 сынама
	Мал шаруашылығының (дайындау алдындағы және одан кейінгі) ағындылары	кемінде 10 сынама
	Өсірілетін дақылдар (шөп, техникалық, жемдік дақылдар)	кемінде 10 сынама
	Ағынының бағыты бойынша жер астындағы су: суармалы егістіктерден 500 м жоғары және 500 м төмен	кемінде 10 сынама
31. Биологиялық тоғандар	Кірердегі және шығардағы ағындылар	кемінде 3 сынама
32. Теміржол, су көлігі, автобус көлігі (вагондар, мейрамхана вагондар, ұшақтар, теміржолға қызмет көрсететін көлік)	Жолсеріктердің, бортсеріктердің қолынан, креслолардан, сөрелерден, төсек–орын жабдығынан және басқаларынан алынған шайындылар	кемінде 10 сынама
33. Қарттар мен мүгедектерге арналған стационарлық үлгідегі медициналық-әлеуметтік мекеме.	Палаталардан, дәретхана бөлмелерінен, ас блоктарынан, персоналдың қолынан алынған шайындылар (шаң)	кемінде 10 сынама
	Көкөніс, жеміс, жидек Аскөк	кемінде 3 сынама
34. Балаларды қабылдау пункттері, кәмелеттік жасқа толмағандарды қабылдау және бөлу орындары	Палаталардан, оқу және ойын бөлмелерінен, ас блоктарынан, персоналдың қолынан алынған шайындылар (шаң)	кемінде 10 сынама
35. Психикалық-неврологиялық аурулары бар адамдарға арналған стационарлық үлгідегі медициналық-әлеуметтік мекеме	Шайындылар: палаталардан, дәретхана бөлмелерінен, ас блоктарынан, персоналдың қолынан алынған	кемінде 10 сынама
	Төсек–орын жабдығынан, жұмсақ жиһаздан, кілемдерден және басқа да жұмсақ тұрмыстық бұйымдардан үй шаңы кенелерінің болуына алынған шаң	кемінде 10 сынама
36. Аңшылардың уақытша тұратын орны, аң аулау учаскелерінің кеңсесі	Шайындылар: жұмыс үстелдерінен алынған	кемінде 10 сынама
	Топырақ: аумақтағы	кемінде 5 сынама
37. Жатақхана	Шайындылар	кемінде 10 сынама
	Төсек–орын жабдығынан, жұмсақ жиһаздан, кілемдерден және басқа да жұмсақ тұрмыстық бұйымдардан үй шаңы кенелерінің болуына алынған шаң	кемінде 10 сынама
38. Тұрғын үй қоры	Топырақ: тұрғын үйлер аулаларындағы балалар алаңқайларындағы	кемінде 5 сынама
	Құм: тұрғын үйлер ауласындағы құмсалғыштардағы	кемінде 5 сынама

"Паразиттік аурулардың алдын алу жөніндегі санитариялық- эпидемияға қарсы және санитариялық-профилактикалық іс-шараларды ұйымдастыруға және жүргізуге қойылатын санитариялық- эпидемиологиялық талаптар" санитариялық қағидаларына 2-қосымша

Кене энцефалитінің табиғи ошақтарында орналасқан аумақтардың тізбесі

1. Алматы облысы:

1) Талғар ауданы;

2) Еңбекшіқазақ ауданы;

3) Қарасай ауданы;

4) Райымбек ауданы;

5) Алакөл ауданы;

6) Ақсу ауданы;

7) Сарқант ауданы;

8) Кербұлақ ауданы;

9) Ескелді ауданы;

10) Ұйғыр ауданы;

11) Талдықорған, Текелі қалаларының айналасы.

2. Шығыс Қазақстан облысы:

1) Глубокое ауданы;

2) Зырян ауданы;

3) Катон-Қарағай ауданы;

4) Көкпекті ауданы;

5) Ұлан ауданы;

6) Шемонаиха ауданы;

7) Өскемен, Риддер қалаларының айналасы.

3. Алматы қаласы (айналасы).

4. Ақмола облысы:

1) Сандықтау ауданы.

5. Солтүстік Қазақстан облысы:

1) Айыртау ауданы.