О ратификации Международной конвенции по борьбе с подделкой денежных знаков и Протокола к ней

Закон Республики Казахстан от 8 ноября 2010 года № 347-IV

Ратифицировать Международную конвенцию по борьбе с подделкой денежных знаков, совершенную в Женеве 20 апреля 1929 года, и Протокол к ней со следующей оговоркой: «В рамках настоящей Международной конвенции Республика Казахстан осуществляет взаимодействие по вопросам оказания взаимной правовой помощи, уголовного преследования и выдачи с центральными бюро других государств через Генерального Прокурора Республики Казахстан».

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

Международная конвенция
по борьбе с подделкой денежных знаков
(Женева, 20 апреля 1929 год)

(Бюллетень международных договоров РК, 2011 г., N 2, ст. 24)
(Вступила в силу 22 марта 2011 года)

Официальный текст на английском и французском языках. Эта Конвенция и Протокол действуют после регистрации Секретариатом в соответствии со статьей 28 Конвенции, дата вступления в силу 22 февраля 1931 года.

ДЕПОЗИТАРИЙ РАТИФИКАЦИЙ:
Испания (28 апреля 1930 года)
Болгария (22 мая 1930 года)
Португалия (18 сентября 1930 года)
Югославия (24 ноября 1930 года)
Дания (19 февраля 1931 года)

Его величество король Албании; президент Германской республики; президент Соединенных штатов Америки; федеральный президент Австралийской республики;

После сдачи на хранение ратификационной грамоты Международной конвенции по борьбе с подделкой денежных знаков, с ее протоколом, подписанной в Женеве 20 апреля 1929 года, Его Величество Король Дании и острова имею честь по поручению моего правительства ратифицировать Конвенцию с той оговоркой, что вышеупомянутая Конвенция и протокол вступят в силу в отношении Дании, только после вступления в силу датского Уголовного Кодекса 15 апреля 1930 года.
В связи с этим, я имею честь отметить, что в соответствии со специальным законом, не позднее 1 января 1933 года Уголовный Кодекс страны будет введен в действие в соответствии с постановлением министра юстиции.

Норвегия (16 марта 1931 года)
Греция (19 мая 1931 года)
Австрия (25 июня 1931 года)
Союз советских социалистических республик (13 июля 1931 года)
Чехословакия (12 сентября 1931 года)
Монако (21 октября 1931 года)
ПРИНЯТЫЕ СТОРОНЫ:
Эстония (30 августа 1930 года)

его величество король бельгийцев; его величество король Великобритании, Ирландии и британских владений за морями, император Индии; его величество король болгар; президент национального правительства Китайской Республики; президент республики Колумбии; президент республики Кубы; его величество король Дании; президент Польской республики, за вольный город Данциг; его величество король Испании; президент Французской республики; президент Эллинской республики; его светлость регент королевства Венгрии; его величество король Италии; его величество император Японии; ее королевское высочество великая герцогиня Люксембургская; его светлость принц Монакский; его величество король Норвегии; президент Панамской республики; ее величество королева Нидерландская; президент Польской республики; президент Португальской республики; его величество король Румынии; его величество король сербов, хорватов и словен; Центральный исполнительный комитет Союза Советских Социалистических Республик; Швейцарский федеральный совет; президент Чехо-Словацкой республики,
желая сделать все более и более действительными предупреждение подделки денежных знаков и борьбу с нею, назначили своими уполномоченными:
его величество король Албании - доктора Ставро Ставри, поверенного в делах в Париже;
президент Германской республики - доктора Эриха Краске, советника миссии в Министерстве иностранных дел; доктора Вольфганга Меттгенберга, министерского советника в имперском министерстве юстиции; доктора Фоке, тайного финансового советника, члена правления Рейхсбанка;
президент Соединенных штатов Америки - г. Юза Р. Вильсона, чрезвычайного посланника и полномочного министра при Швейцарском федеральном совете;
федеральный президент Австрийской республики - доктора Бруно Шульц, директора полиции, начальника отделения уголовной полиции в полицейском управлении Вены;
его величество король бельгийцев - г. Сервэ, государственного министра, почетного главного прокурора при Брюссельской апелляционной палате;
его величество король Великобритании, Ирландии и британских владений за морями, император Индии - за Великобританию и Северную Ирландию, а равно за все части Британской империи, не являющиеся отдельными членами Лиги наций, - сэра Джона Фишера Уильямса, британского юридического советника при Репарационной комиссии; Ласли С.Брасса, экс., помощника директора в Министерстве внутренних дел; за Индию - Вернонанона Даусона, экс., К.И.И., директора в Министерстве по делам Индии;
его величество король болгар - г. Д.Микова, поверенного в делах в Берне;
президент национального правительства Китайской республики - г. Лона Ляна, советника Китайской миссии при президенте Германской республики;
президент республики Колумбии - доктора Антонио Хозе Рестрепо, чрезвычайного посланника и полномочного министра, постоянного делегата при Лиге наций;
президент республики Кубы - г. Г. де Бланк и Менокаль, постоянного посланника и полномочного министра, постоянного делегата при Лиге наций; г. Мануэля Р.Альвареца, коммерческого атташе при постоянной делегации при Лиге наций;
его величество король Дании - г. Уильяма Борберга, постоянного делегата при Лиге наций;
президент Польской республики, за вольный город Данциг - г. Франциска Сокаля, чрезвычайного посланника, делегата Польской республики при Лиге наций;
г. Джона Муля, главного прокурора и начальника уголовной полиции вольного города;
его величество король Испании - г. Морисо Лопец Робертс, маркиза де Торрегермоза, чрезвычайного посланника и полномочного министра при Швейцарском федеральном совете;
президент Французской республики - графа де Шаланд, финансового атташе при посольстве при его британском величестве;
президент Эллинской республики - г. Меголоса Калоянни, почетного советника при Каирской высшей апелляционной палате;
его светлость регент королевства Венгрии - г. П. де Гевеси де Гевес, министра резидента, постоянного делегата при Лиге наций;
его величество король Италии - командора доктора Уго Аллоизи, советника при кассационной палате, причисленного к министерству Юстиции;
его величество император Японии - г. Райзабуро Хаяши, главного прокурора кассационной палаты; г. Шигеру Нагаи, директора монетного двора;
ее королевское высочество Великая герцогиня Люксембургская - г. Карла Г. Вермера, консула в Женеве;
его светлость принц Монакский - г. Родольфа Эллеса, вице-консула в Женеве;
его величество король Норвегии - г. Хр.Л.Ланге, генерального секретаря Междупарламентского союза;
президент Панамской республики - доктора Аросемена, статс-секретаря по иностранным делам;
ее величество королева Нидерландская - барона А.А. ван дер Фельца, бывшего начальника Нидерландского центрального бюро по борьбе с подделками, бывшего генерального прокурора при Амстердамской апелляционной палате; г. П.И.Герке, главного казначея финансового департамента Нидерландской Индии; г. К.Г.Брекгоффа, комиссара государственной полиции, главного полицейского инспектора;
президент Польской республики - г. Франциска Сокаля, полномочного министра, делегата при Лиге наций; доктора Влодимиржа Сокальского, судью верховного суда;
президент Португальской республики - доктора Хозе Каэйро де Матта, директора Португальского банка, профессора юридического факультета Лиссабонского университета;
его величество король Румынии - г. Константина Антониаде, чрезвычайного посланника и полномочного министра при Лиге наций; г. Веспазиана В.Пелла, профессора уголовного права Ясского университета; г. Паскаля Тонческо, адвоката при апелляционной палате;
его величество король сербов, хорватов и словен - доктора Фому Живановича, профессора уголовного права Белградского университета;
Центральный исполнительный комитет Союза советских социалистических республик - г. Георгия Лашкевича, юрисконсульта посольства Союза при президенте Французской республики; г. Николая Любимова, атташе посольства Союза при президенте Французской республики;
Швейцарский федеральный совет - г. Е.Делакиса, начальника отделения полиции в Швейцарском федеральном департаменте юстиции и полиции, профессора права Бернского университета;
президент Чехо-Словацкой республики - доктора Ярослава Каллаба, профессора уголовного и международного права университета в Брно;
каковые, предъявив свои полномочия, найденные в должной и надлежащей форме, согласились о нижеследующих постановлениях:

Часть первая

Статья 1

Высокие договаривающиеся стороны признают правила, изложенные в первой части настоящей конвенции, наиболее действенным средством, при существующих условиях, для предупреждения подделки денежных знаков и в качестве борьбы с таковой.

Статья 2

В настоящей конвенции под словом "денежные знаки" понимаются бумажные деньги, включая банковские билеты, и металлическая монета, имеющая хождение в силу закона.

Статья 3

Должны быть наказуемы как обычные уголовные преступления:
(1) Все обманные действия по изготовлению или изменению денежных знаков, каков бы ни был способ, употребляемый для достижения этого результата.
(2) Сбыт поддельных денежных знаков.
(3) Действия, направленные к сбыту, к ввозу в страну или к получению или к добыванию для себя поддельных денежных знаков, при условии, что их поддельный характер был известен.
(4) Покушения на эти правонарушения и действия по умышленному соучастию.
(5) Обманные действия по изготовлению, по получению или по приобретению для себя орудий или иных предметов, предназначенных по своей природе для изготовления поддельных денежных знаков или для изменения денежных знаков.

Статья 4

Каждое из действий, предусмотренное в статье 3, поскольку они совершены в различных странах, должно рассматриваться как обособленное правонарушение.

Статья 5

Не должно устанавливаться в отношении карательных мер различия между действиями, предусмотренными в статье 3, с точки зрения того, совершены ли они в отношении национальных денежных знаков или иностранных денежных знаков; это постановление не может быть поставлено в зависимость от каких-либо условий взаимности, вытекающей из закона или из договора.

Статья 6

Страны, которые допускают принцип международного рецидива, признают при соблюдении условий, установленных их законодательствами по принадлежности, в качестве обстоятельства, создающего подобного рода рецидив, иностранные судебные приговоры, вынесенные в силу совершения одного из действий, предусмотренных в статье 3.

Статья 7

В той мере, в которой выступление в качестве гражданского истца допускается внутренним законодательством, иностранные гражданские истцы, включая в нужных случаях ту высокую договаривающуюся сторону, денежные знаки которой были подделаны, должны иметь возможность осуществлять все права, признаваемые за местными уроженцами, по законам страны, где ведется судебное дело.

Статья 8

В странах, не признающих принципа выдачи своих граждан, собственные уроженцы, возвратившиеся на территорию своей страны после того, как они совершили за границей действия, предусмотренные в статье 3, должны понести наказание в том же порядке, как если бы действие было совершено на их территории, и притом даже в тех случаях, когда виновный приобрел гражданство после совершения правонарушения.
Это постановление не применяется, если в подобном случае иностранец не может быть выдан.

Статья 9

Иностранцы, совершившие за границей действия, предусмотренные в статье 3, и находящиеся на территории страны, внутреннее законодательство которой допускает в качестве общего правила принцип привлечения к ответственности за правонарушения, совершенные за границей, должны понести наказание в том же порядке, как если бы действие было совершено на территории этой страны.
Обязательство привлечения к ответственности обуславливается тем, что выдача была потребована и что страна, к которой обращено требование, не может выдать обвиняемого по причине, не связанной с данным делом.

Статья 10

Действия, предусмотренные в статье 3, включаются автоматически как основание для выдачи во все договоры о выдаче, заключенные или имеющие быть заключенными между различными высокими договаривающимися сторонами.
Высокие договаривающиеся стороны, которые не ставят выдачу в зависимость от существования договора или от условия взаимности, отныне признают действия, предусмотренные в статье 3, как основание для выдачи между ними.
Выдача последует согласно праву страны, к которой обращено требование.

Статья 11

Поддельные денежные знаки, равно как орудия и иные предметы, указанные в статье 3, пункт 5, должны быть отобраны и конфискованы. Эти денежные знаки, эти орудия и эти предметы должны быть после конфискации переданы по соответствующему требованию либо правительству, либо эмиссионному банку, о денежных знаках которых идет речь, за исключением вещественных доказательств, сохранение которых в уголовных архивах необходимо по законам страны, где имело место преследование, а равно образцов, передача которых центральному бюро, о котором идет речь в статье 12, казалось бы полезной. Во всяком случае все эти предметы должны быть сделаны негодными для употребления.

Статья 12

В каждой стране дознание по делам подделки денежных знаков должно вестись в рамках национального законодательства особым центральным бюро.
Это центральное бюро должно быть в тесном контакте:
(а) с эмиссионными органами;
(б) с милицейскими (полицейскими) властями внутри страны;
(с) с центральными бюро других стран.
Оно должно централизовать к каждой стране все сведения, могущие облегчить розыск случаев подделки денежных знаков, предупреждение и пресечение их.

Статья 13

Центральные бюро различных стран должны сноситься непосредственно между собой.

Статья 14

Каждое центральное бюро в пределах, в которых оно найдет это полезным, должно вручить центральным бюро других стран собрание подлинных перфорированных образцов денежных знаков своей страны.
Оно должно будет регулярно сообщать в тех же пределах иностранным центральным бюро, давая им все необходимые сведения:
(а) о новых выпусках денежных знаков, производимых в его стране;
(б) об изъятии и аннулировании денежных знаков.
За исключением случаев чисто местного значения каждое центральное бюро в тех пределах, в каких оно сочтет это полезным, должно будет сообщить иностранным центральным бюро:
(1) Об обнаружении поддельных денежных знаков. Сообщение о подделке банковских или государственных денежных знаков будет сопровождаться техническим описанием подделок, составленным исключительно тем эмиссионным органом, билеты которого подверглись подделке, будет сообщаться фотографическое воспроизведение или, если возможно, экземпляр поддельного билета. В экстренных случаях заинтересованным центральным бюро могут доверительно сообщаться уведомления и краткое описание, исходящие от милицейских (полицейских) властей, без нанесения ущерба уведомлениям и техническим описаниям, о которых упоминается выше.
(2) О розысках, преследованиях, арестах, осуждениях, изгнаниях подделывателей денежных знаков, а также в нужных случаях о переменах ими места жительства и всякие полезные сведения, как-то: приметы, оттиски пальцев и фотографические снимки подделывателей денежных знаков.
(3) О подробностях обнаружения подделки, с указанием, позволили ли эти обнаружения захватить полностью всю массу подделок, выпущенных в обращение.

Статья 15

Для того, чтобы обеспечить, усовершенствовать и развивать непосредственное международное сотрудничество в области предупреждения и пресечения подделки денежных знаков, представители центральных бюро высоких договаривающихся сторон должны от времени до времени созывать конференции, с участием представителей эмиссионных банков и заинтересованных центральных властей. Организация центрального международного справочного бюро и наблюдение за его деятельностью могут явиться предметом одной из этих конференций.

Статья 16

Передача судебных поручений, относящихся к правонарушениям, указанным в статье 3, должна производиться:
(а) Предпочтительно путем непосредственных сношений судебных
властей или, когда это возможно, через посредство центральных бюро;

_________________________
1 Это понятие имеет одинаковое значение как «судебное поручение».

(б) Путем непосредственной переписки министров юстиции обеих стран или же путем непосредственной отсылки властью страны, дающей поручение министру юстиции страны, которой дается поручение;
(с) Через посредство дипломатического или консульского агента страны, дающей поручение, в стране, которой дается поручение судебным властям, компетентным в деле, или тем, которые будут указаны правительством, которой дается поручение, и непосредственно получит от этих властей документы, составляющие выполнение судебного поручения.
В случаях (а) и (с) копия судебного поручения должна будет во всех случаях одновременно адресоваться высшей власти страны, которой оно дается.
При отсутствии иного соглашения, судебное поручение должно быть изложено на языке власти, дающей поручение, причем от страны, которой дается поручение зависит потребовать его перевода, совершенного на свой язык и заверенного властью, дающей поручение.
Каждая из договаривающихся сторон сообщает путем уведомления, адресованного каждой из остальных высоких договаривающихся сторон, относительно того или тех из перечисленных выше методов, которые она допускает для судебных поручений данного высокой договаривающейся стороны.
До тех пор, пока высокая договаривающаяся сторона не сделает такого сообщения, сохраняется действующая в ней процедура в отношении судебных поручений.
Выполнение судебных поручений не может служить основанием для возмещения сборов или издержек иных, чем издержки по экспертизе.
Ничто в настоящей статье не может быть истолковано как образующее со стороны высоких договаривающихся сторон обязательство допустить в отношении системы доказательств в уголовной области какие-либо отступления от их законов.

Статья 17

Участие одной из высоких договаривающихся сторон в настоящей конвенции не должно быть толкуемо как наносящее ущерб ее позиции в общем вопросе о компетентности уголовной юстиции как вопрос международного права.

Статья 18

Настоящая конвенция оставляет незатронутым тот принцип, что действия, предусмотренные в статье 3, должны быть в каждой стране квалифицируемы, преследуемы и судимы согласно общих правил его внутреннего законодательства, но без того, чтобы как-бы то ни было, была обеспечена безнаказанность за них.

Часть вторая

Статья 19

Высокие договаривающиеся стороны соглашаются, что все споры, могущие возникнуть между ними по поводу толкования или применения настоящей конвенции, если они не могут быть разрешены непосредственными переговорами, будут отсылаться на разрешение Постоянной палаты международного суда. Если высокие договаривающиеся стороны, между которыми возник спор, или одна из них не являются участниками протокола от 16 декабря 1920 г. относительно Постоянной палаты международного суда, то это разногласие будет передаваться на разрешение, в зависимости от их желания и сообразно с конституционными правилами каждой из них, либо Постоянной палате международного суда, либо третейскому суду, образуемому сообразно конвенции от 18 октября 1907 г. о мирном разрешении международных столкновений, либо любому другому третейскому суду.

Статья 20

Настоящая конвенция, французский и английский тексты которой будут одинаково аутентичны, будет датирована числом настоящего дня; 31 декабря 1929 г. она может быть подписана от имени всякого члена Лиги наций и всякого государства, не члена ее, которое будет представлено на конференции, выработавшей настоящую конференцию, или которому Совет Лиги наций препроводит экземпляр означенной конвенции.
Настоящая конвенция будет ратифицирована. Ратификационные грамоты будут переданы генеральному секретарю Лиги наций, которые уведомит о получении их всех членов Лиги, а также государства, не являющиеся членами, подпадающие под предыдущий раздел.

Статья 21

Начиная с 1 января 1930 г. можно будут присоединиться к настоящей конвенции от имени всякого члена Лиги наций или всякого государства, не являющегося ее членом, подпадающего под статью 20, от имени которого настоящее соглашение окажется еще не подписанным.
Документы о присоединении будут переданы генеральному секретарю Лиги наций, который уведомит о получении всех членов Лиги, а также государства, не являющиеся ее членами, подпадающими под названную статью.

Статья 22

Страны, которые расположены ратифицировать конвенцию согласно второму разделу статьи 20 или присоединиться к ней в силу статьи 21, но которые желают получить разрешение на внесение оговорок в отношении применения конвенции, могут известить о своем намерении генерального секретаря Лиги наций. Последний сообщит немедленно эти оговорки всем высоким договаривающимся сторонам, от имени которых была сдана на хранение грамота о ратификации или о присоединении, опрашивая их о том, имеют ли они предъявить возражения. Если в шестимесячный срок со дня этого сообщения ни одна из высоких договаривающихся сторон не сделают возражений, то участие в конвенции страны, сделавшей указанную оговорку, будет рассматриваться как принятое всеми другими высокими договаривающимися сторонами под указанной оговоркой.

Статья 23

Ратификация одной из высоких договаривающихся сторон настоящей конвенции или присоединение ее к ней предполагает, что законодательство и ее административное устройство отвечают правилам, изложенным в конвенции.

Статья 24

При отсутствии иного заявления со стороны высокой договаривающейся стороны при подписании, при ратификации или при присоединении постановления конвенции не применяются к колониям, заморским владениям, протекторатам или территориями под сюзеренитетов или мандатом. Однако высокие договаривающиеся стороны сохраняют право присоединиться к конвенции на основе условий статей 21 и 23 за свои колонии, заморские владения, протектораты или территории под сюзеренитетом или мандатом. Они сохраняют за собой равным образом право денонсировать ее отдельно на условиях статьи 27.

Статья 25

Настоящая конвенция вступит в силу лишь тогда, когда она будет ратифицирована или когда к ней присоединятся от имени пяти членов Лиги наций или государств, не являющихся ее членами. Датой вступления в силу явится девяностый день, который последует за принятием генеральным секретарем Лиги наций пятой ратификации или присоединения.

Статья 26

Каждая ратификация или каждое присоединение, которые произойдут после вступления конвенции в силу, согласно статье 25 возымеют действие, начиная с девяностого дня после даты приема их генеральным секретарем Лиги наций.

Статья 27

Настоящая конвенция может быть денонсирована от имени всякого члена Лиги наций или всякого государства, не являющегося ее членом, путем письменного заявления, адресованного генеральному секретарю Лиги наций, который уведомит об этом всех членов Лиги и государства, не являющиеся ее членами, подпадающие под статью 20. Денонсация вступит в силу через один год после даты получения ее генеральным секретарем Лиги наций; она будет действительна лишь в отношении высокой стороны, от имени которой она будет произведена.

Статья 28

Настоящая конвенция будет зарегистрирована генеральным секретарем Лиги наций датой вступления ее в силу.
В удостоверение чего вышепоименованные уполномоченные подписали настоящую конвенцию.
Совершено в Женеве, двадцатого апреля тысяча девятьсот двадцать девятого года, в одном экземпляре, который останется на хранении в архивах секретариата Лиги наций, а надлежащим образом заверенные копии ее будут выданы всем членам Лиги наций и государствам, не членам ее, подпадающим под статью 20.

Албания - д-р Ставро Ставри
Германия - д-р Ерик Краске, д-р Вольфганг Мэтгенберг Вокке
США - Хью Р. Уилсон
Австрия - д-р Бруно Шульц
Бельгия - Сервэйс
Великобритания и Северная Ирландия и все другие части Британской
империи, которые не являются участниками Лиги Наций - Джон Фишер
Вильямс, Лесли С. Брасс
Индия - согласно ст. 24 Конвенции, моя подпись не включает территории
какого-либо Принца или Руководителя при сюзеренитете Его Величества -
Вернон Доусон
Болгария - Д. Микофф
Китай - Лоун Лайанг
Колумбия - А. Дж. Рестрепо
Куба - Дж. де Бланк, М.Р. Альварез
Дания - Вильям Борберг
Свободный город от г. Данциг (немецкое название Гданьск) - Ф. Сокал,
Джон Мюл
Испания - Маурицио Лопез Робертс, Маркиз де ла Торрехермоса
Франция - Календарь
Греция - Мегалос Калоянни
Венгрия - Пол де Хевеси
Италия - Уго Алоизи
Япония - Райзабуро Хайаши, Шигеру Нагаи
Люксембург - Ч. Дж. Вермэйр
Монако - Р. Эллес
Норвегия: В момент подписания настоящей конвенции нижеподписавшиеся
заявляют от имени своего правительства, что:
в соответствии с нормами статьи 176, раздел 2, общего норвежского Уголовного Кодекса и статьи 2 норвежского закона о выдаче правонарушителей, выдача, предусмотренная в статье 10 настоящей конвенции, не может быть разрешена за правонарушение, указанное в статье 3, раздела 2, в случае если лицо, которое пускает в обращение поддельные денежные знаки, само получило их добросовестно - Ч.Л. Ландж
Панама - Дж. Д. Аросемена
Нидерланды - А.А. ван дер Фельц, П.Дж. Герке, К.Х. Броекхофф
Польша - Ф. Сокал, Влодзимиерз Сокальский
Португалия - Хосе Каеро да Мата
Румыния - Антониаде Веспасиен В. Пела, Паскаль Тонцеско
Королевство Сербии, Хорватии и Словении - д-р Томас Гиванович
Союз Советских Социалистических Республик - Г. Лачкевич, Николас
Любимов
Швейцария - Делакуис
Чехословакия - Ярослав Каллаб

____________________________________________________________________
Ч. VI, страница 379; Ч. XI, страница 404; Ч. XV, страница 304;
Ч. XXIV, страница 152; Ч. XXVII, страница 416; Ч. XXXIX, страница
165; Ч. XLV, страница 96; Ч. L, страница 159; Ч. LIV, страница 387;
Ч. LXIX, страница 70; Ч. LXXII, страница 452; Ч. LXXVIII, страница
435; Ч. LXXXVIII, страница 272; Ч. ХСII, страница 362; Ч. XCVI,
страница 180; Ч. С, страница 153; Ч. CIV, страница 492; Ч. CVII,
страница 461; Ч. CXI, страница 402, этого издания.
Британские и иностранные государственные бумаги, Ч. 100, страница 298.

Протокол

I. Толкования

В момент подписания конвенции от сего числа нижеподписавшиеся уполномоченные заявляют, что они принимают в отношении различных постановлений конвенции изложенные ниже толкования.
Установлено:
(1) что подделка штампов, наложенных на банковский билет, результатом которой должна явиться придача ему законной силы в определенной стране, составляет подделку билета;
(2) что конвенция не наносит никакого ущерба праву высоких договаривающихся сторон регулировать по своему внутреннему законодательству, как они считают это нужным, режим смягчения наказания, а также право помилования и амнистирования;
(3) что правило, составляющее предмет статьи 4 конвенции, не влечет за собой никакого изменения во внутренних правилах, которые устанавливают наказания в случае совокупности преступлений. Оно не может составить препятствия тому, чтобы одно и то же лицо, являющееся одновременно подделывателем и распространителем, не могло быть преследуемо только как подделыватель;
(4) что высокие договаривающиеся стороны обязаны выполнять судебные поручения лишь в мере, предусмотренной их внутренним законодательством.

__________________________________________________________________
Ратифицировавшие стороны:

Испания (28 апреля 1930 года);
Болгария (22 мая 1930 года);
Португалия (18 сентября 1930 года);
Югославия (4 ноября 1930 года);
Дания (19 февраля 1931 года);
Норвегия (16 марта 1931 года);
Греция (19 мая 1931 года);
Австрия (25 июня 1931 года);
ССР (13 июля 1931 года);
Чехословакия (12 сентября 1931 года);
Монако (21 октября 1931 года);

Принятые стороны:

Эстония (30 августа 1930 года)

II. Оговорки

Высокие договаривающиеся стороны, которые делают изложенные ниже оговорки, ставят в зависимость от таковых принятие ими конвенции; их участие с этими оговорками принимается всеми другими высокими договаривающимися сторонами.
(1) Правительство Индии делает ту оговорку, что статья 9 не применяется к Индии, где утверждение правила, изложенного в этой статье, не входит в функции законодательной власти.
(2) В ожидании исхода переговоров относительно отмены консульской юрисдикции, которой пользуются граждане некоторых держав, для китайского правительства невозможно принять статью 10, которая содержит общие обязательства правительства согласиться на выдачу иностранца, обвиненного в подделке денежных знаков третьим государством.
(3) По поводу постановления статьи 20 делегация Союза Советских Социалистических Республик сохраняет за своим правительством право сообщить, если оно того пожелает, грамоту своей ратификации другому подписавшему государству, дабы последнее передало ее копию генеральному секретарю Лиги наций для оповещения всех других подписавшихся или присоединившихся государств.

III. Декларации

Швейцария

В момент подписания конвенции представитель Швейцарии сделал следующую декларацию:
"Швейцарский федеральный совет, который не может принять на себя обязательства касательно уголовных постановлений конвенции до того, пока не будет положительно разрешен вопрос о введении в Швейцарии единого уголовного кодекса, отмечает, что ратификация конвенции не может последовать в определенный промежуток времени.
Однако, Швейцарский федеральный совет расположен выполнять в мере присвоенной ему власти административные постановления конвенции, как только последняя вступит в силу согласно статье 25".

Союз Советских Социалистических Республик

В момент подписания конвенции представитель Союза советских социалистических республик сделал следующую декларацию:
"Делегация Союза советских социалистических республик, принимая постановление статьи 19, заявляет, что правительство Союза не имеет в виду прибегать, поскольку то его касается, к юрисдикции Постоянной палаты международного суда.
В отношении постановления той же статьи, по которому споры, не могущие быть разрешенными непосредственными переговорами, передавались бы на разрешение в любом третейском порядке, кроме обращения к Постоянной палате международного суда, делегация Союза советских социалистических республик определенно заявляет, что принятие этого постановления не должно быть толкуемо как изменяющее точку зрения правительства Союза на общий вопрос о третейском суде, как средство разрешения споров между государствами".
Настоящий протокол, поскольку он создает обязательства между высокими договаривающимися сторонами, будет иметь те же силу, значение и длительность, как и конвенция, заключенная сего числа, причем он должен рассматриваться как составляющий нераздельную часть ее.
В удостоверение чего нижеподписавшиеся уполномоченные приложили свои подписи под настоящим протоколом.
Совершено в Женеве, двадцатого апреля тысяча девятьсот двадцать девятого года, в одном единственном экземпляре, который останется на хранении в архивах секретариата Лиги наций; надлежащим образом заверенные копии его будут выданы всем членам Лиги наций и всем государствам, не членам, представленным на конференции.
Албания - д-р Ставро Ставри
Германия - д-р Ерик Краске, д-р Вольфганг Мэтгенберг Вокке
США - Хью Р. Уилсон
Австрия - д-р Бруно Шульц
Бельгия - Сервэйс
Великобритания и Северная Ирландия и все другие части Британской
империи, которые не являются участниками Лиги Наций - Джон Фишер
Вильямс, Лесли С. Брасс
Индия - Вернон Доусон
Болгария - Д. Микофф
Китай - Лоун Лайанг
Колумбия - А. Дж. Рестрепо
Куба - Дж. де Бланк, М.Р. Альварез
Дания - Вильям Борберг
Свободный город от г. Данциг - Ф. Сокал, Джон Мюл
Испания - Маурицио Лопез Робертс, Маркиз де ла Торрехермоса
Франция - Календар
Греция - Мегалос Калоянни
Венгрия - Пол де Хевеси
Италия - Уго Алоизи
Япония - Райзабуро Хайаши, Шигеру Нагаи
Люксембург - Ч. Дж. Вермэйр
Монако - Р. Эллес
Норвегия - Ч. Л. Ландж
Панама - Дж. Д. Аросемена
Нидерланды - А.А. ван дер Фельц, П.Дж. Герке, К.Х. Броекхофф
Польша - Ф. Сокал, Влодзимиерз Сокальский
Португалия - Хосе Каеро да Мата
Румыния - Антониаде Веспасиен В. Пела, Паскаль Тонцеско
Королевство Сербии, Хорватии и Словении - д-р Томас Гиванович
Союз Советских Социалистических Республик - Г. Лачкевич, Николас Любимов
Швейцария - Делакуис
Чехословакия - Ярослав Каллаб

АВСТРИЯ, БОЛГАРИЯ, КОЛУМБИЯ, КУБА, ИСПАНИЯ и т.д.
Оригинал протокола по борьбе с подделкой денежных знаков.
Подписано в Женеве 20 апреля 1929 года.

ПРОТОКОЛ ПО БОРЬБЕ С ПОДДЕЛКОЙ ДЕНЕЖНЫХ ЗНАКОВ.
ПОДПИСАНО В ЖЕНЕВЕ 20 АПРЕЛЯ 1929 ГОДА.

Признавая значительный прогресс, касающийся борьбы с подделкой денежных знаков, которая была проведена в соответствии с Конвенцией по борьбе с подделкой денежных знаков, до сегодняшнего дня, Высокие Договаривающиеся Стороны, подписавшие настоящий Протокол, ратифицируя, обязуются в своих взаимоотношениях, рассмотреть вопрос о том, что касается экстрадиции, актов, указанных в статье 3 упомянутой Конвенции в качестве обычных преступлений. Выдача должна быть осуществлена в соответствии с законодательством страны, в которую подано такое заявление. Положения части II к указанной Конвенции в равной степени относятся к настоящему Протоколу, за исключением следующих положений:

(1) Настоящий Протокол может быть подписан в соответствии со статьей 20 Конвенции от имени какого-либо государства-члена Лиги Наций и любыми не входящими государствами, которые были представлены на конференции и которые подписали или собираются подписать или которым Советом Лиги Наций была направлена копия указанной Конвенции.
_________________________________________________________________
Вступление в силу 30 августа 1929 года.
ДЕПОЗИТАРИЙ РАТИФИКАЦИЙ:
Испания (28 апреля 1930 года)
Болгария (22 мая 1930 года)
Португалия (18 сентября 1930 года)
Югославия (24 ноября 1930 года)
Греция (19 мая 1931 года)
Австрия (25 июня 1931 года)
Чехословакия (12 сентября 1931 года)
ПРИНЯТЫЕ СТОРОНЫ:
Эстония (30 августа 1930 года)

(2) Данный Протокол вступает в силу после ратификации или присоединения к нему от имени трех Участников Лиги Наций или Государств, которые не являются участниками.
(3) Ратификация или принятие данного Протокола не относится к ратификации или принятию Конвенции.

В подтверждение нижеуказанных уполномоченных был подписан данный Протокол.

Совершено в г. Женеве в одном экземпляре двадцатого апреля тысяча девятьсот двадцать девятого года.

Австрия - Бруно Шульц
Колумбия - А.Дж. Рестперо
Куба - Дж. де Бланк, М.Р. Альварез
Греция - Мегалос Калояни
Португалия - Хосе Каеро да Мата
Румыния - Антониаде, Веспасиен В. Пела, Паскаль Тонцеско
Королевство Сербии, Хорватии и Словении - д-р Томас Гиованович
Чехословакия - Ярослав Каллаб
Панама - Дж. Д. Аросемена
Болгария - Д. Микофф
Испания - Маурицио лопез Роберте, Маркес де ла Торрехермоса
Польша - Ф. Сокал

Настоящим удостоверяю, что текст Международной конвенции по борьбе с подделкой денежных знаков на русском языке соответствует тексту на английском языке.

Заместитель Председателя
Агентства Республики Казахстан
по борьбе с экономической и
коррупционной преступностью
(финансовая полиция) А. Лукин

Примечание РЦПИ. Далее следует текст Международной конвенции на английском языке.

Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі халықаралық конвенцияны және оған Хаттаманы ратификациялау туралы

Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 8 қарашадағы № 347-IV Заңы

1929 жылғы 20 сәуірде Женевада жасалған Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі халықаралық конвенция және оған Хаттама мынадай ескертпемен ратификациялансын: «Осы Халықаралық конвенция шеңберінде Қазақстан Республикасы өзара құқықтық көмек көрсету, қылмыстық қудалау және ұстап беру мәселелері бойынша басқа мемлекеттердің орталық бюроларымен өзара іс-қимыл жасауды Қазақстан Республикасы Бас Прокуроры арқылы жүзеге асырады».

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев

ҰЛТТАР ЛИГАСЫ

Басылым

Трактаттардың басылымы мен халықаралық міндеттемелер
Ұлттар Лигасының Хатшылығымен тіркеледі

Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес
жөніндегі халықаралық конвенция
(2011 жылғы 22 наурызда күшіне енді -
Қазақстан Республикасының халықаралық шарттары Бюллетені,
2011 ж., № 2, 24-құжат)
(Женева, 1929 жылғы 20 сәуір)

Ресми мәтін ағылшынша және французша. Осы Конвенция және Хаттамасы Конвенцияның 28 бабына сәйкес Хатшылықпен бекітілгеннен кейін күшіне ену күні 1931 жылғы 22 ақпан.

Ратификациялардың депозиті:
Испания (1930 жылғы 28 сәуір)
Болгария (1930 жылғы 22 мамыр)
Португалия (1930 жылғы 18 қыркүйек)
Югославия (1930 жылғы 24 қараша)
Дания (1931 жылғы 19 ақпан)

Ұлы мәртебелі Албания королі; Германия Республикасының президенті; Америка Құрама Штаттарының президенті; Австрия Республикасының федералдық президенті;

1929 жылғы 20 сәуірде Женевада қол қойылған Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі халықаралық конвенцияның ратификациялық грамотасын оның хаттамасымен бірге сақтауға тапсырғаннан кейін Ұлы мәртебелі Дания және арал Королі менің үкіметімнің тапсырмасы бойынша тек 1930 жылғы 15 сәуірде дат Қылмыстық кодексі күшіне енгеннен кейін, Данияға қатысты жоғарыда аталған Конвенция мен хаттама өз күшіне енеді деген ескертпе жасай отырып, Конвенцияны ратификациялауды өзіме абырой санаймын.
Осыған байланысты, арнайы заңға сәйкес 1933 жылғы 1 қаңтардан кешіктірмей еліміздің Қылмыстық кодексі әділет министрінің қаулысына сәйкес қолданысқа енгізілетінін атап өтуді өзіме абырой санаймын.

Норвегия (1931 жылғы 16 наурыз)
Греция (1931 жылғы 19 мамыр)
Австрия (1931 жылғы 25 маусым)
Кеңестік социалистік республикалар одағы (1931 жылғы 13 шілде)
Чехословакия (1931 жылғы 12 қыркүйек)
Монако (1931 жылғы 21 қазан)
Қабылданған тараптар: Эстония (1930 жылғы 30 тамыз)

бельгиялықтардың ұлы мәртебелі королі; ұлы мәртебелі Ұлыбритания, Ирландия және теңіздің ар жағындағы британдық иеліктер королі, Үндістан императоры; болгарлардың ұлы мәртебелі королі; Қытай Республикасы ұлттық үкіметінің президенті; Колумбия Республикасының президенті; Куба Республикасының президенті; ұлы мәртебелі Дания королі; еркін Данциг қаласы үшін Польша Республикасының президенті; ұлы мәртебелі Испания королі; Француз Республикасының президенті; Эллин Республикасының президенті; Венгрия корольдігінің жарқын мәртебелі регенті; ұлы мәртебелі Италия королі; ұлы мәртебелі Жапония императоры; жоғары мәртебелі королева ұлы Люксембург герцогинясы; жарқын мәртебелі Монако ханзадасы; ұлы мәртебелі Норвегия королі; Панама Республикасының президенті; ұлы мәртебелі Нидерланды королевасы; Португалия Республикасының президенті; ұлы мәртебелі Румыния королі; сербтердің, хорваттардың және словендердің ұлы мәртебелі королі; Кеңестік Социалистік Республикалар Одағының Орталық атқарушы комитеті; Швейцария Федералдық Кеңесі; Чех-Словак Республикасының президенті,
ақша белгілерін қолдан жасаудың алдын алуды және оған қарсы күресті неғұрлым пәрменді етуге ниет білдіре отырып, мыналарды өздерінің уәкілетті өкілдері етіп тағайындады:
ұлы мәртебелі Албания королі - Париждегі істерге сенім білдірілген доктор Ставро Ставриді;
Германия Республикасының президенті - Сыртқы істер министрлігіндегі миссия кеңесшісі доктор Эрих Краскені; империялық әділет министрлігіндегі министр кеңесшісі доктор Вольфганг Меттгенбергті; құпия қаржы кеңесшісі, Рейхсбанктің басқарма мүшесі доктор Фокені;
Америка Құрама Штаттарының президенті - Швейцария федералдық кеңесі жанындағы төтенше уәкіл және өкілетті министр Юза Р. Вильсон мырзаны;
Австрия Республикасының федералдық: президенті - Венаның полиция басқармасындағы қылмыстық полиция бөлімшесінің бастығы, полиция директоры доктор Бруно Шульцті;
бельгиялықтардың ұлы мәртебелі королі - мемлекеттік министр, Брюссель апелляция палатасы жанындағы құрметті бас прокурор Сервэ мырзаны;
ұлы мәртебелі Ұлыбритания, Ирландия және теңіздің ар жағындағы британдық иеліктер королі, Үндістан императоры — Ұлыбритания және Солтүстік Ирландия үшін, сол сияқты Британия империясының Ұлттар лигасының жеке мүшелері болып табылмайтын барлық бөлігі үшін - Репарациялық комиссия жанындағы британдық заң кеңесшісі сэр Джон Фишер Уильямсты; Ішкі істер министрлігіндегі директордың экс., көмекшісі Ласли С. Брассты; Үндістан үшін - экс., К.И.И., Үндістан істері жөніндегі министрліктегі директор Вернонанон Даусонды;
болгарлардың ұлы мәртебелі королі - Берндегі істерге сенім білдірілген Д.Миков мырзаны;
Қытай Республикасы ұлттық үкіметінің президенті - Германия республикасы президенті жанындағы Қытай миссиясының кеңесшісі Лон Лян мырзаны;
Колумбия Республикасының президенті - төтенше уәкіл және өкілетті министр, Ұлттар лигасы жанындағы тұрақты делегат доктор Антонио Хозе Рестрепоны;
Куба Республикасының президенті - тұрақты уәкіл және өкілетті министр, Ұлттар лигасы жанындағы тұрақты делегат Г.де Бланк и Менокаль мырзаны; Ұлттар лигасы жанындағы тұрақты делегация жанындағы коммерциялық атташе Мануэль Р.Альварец мырзаны;
ұлы мәртебелі Дания королі - Ұлттар лигасы жанындағы тұрақты делегат Уильям Борберг мырзаны;
еркін Данциг қаласы үшін Польша Республикасының президенті - төтенше уәкіл, Ұлттар лигасы жанындағы Польша Республикасының делегаты Франциск Сокаль мырзаны; еркін қаланың бас прокуроры және қылмыстық полиция бастығы Джон Муль мырзаны;
ұлы мәртебелі Испания королі - маркиз де Торрегермоз, Швейцария федералдық кеңесі жанындағы төтенше уәкіл және өкілетті министр Морисо Лопец Робертс мырзаны;
Француз Республикасының президенті - британдық ұлы мәртебелі жанындағы елшілік жанындағы қаржы атташесі граф де Шаландты;
Эллин Республикасының президенті - Каир жоғары апелляция палатасы жанындағы құрметті кеңесші Меголос Калоянни мырзаны;
Венгрия корольдігінің жарқын мәртебелі регенті - резидент министрі, Ұлттар лигасы жанындағы тұрақты делегат П. де Гевеси де Гевес мырзаны;
ұлы мәртебелі Италия королі - Әділет министрлігінің есебіндегі кассациялық палата жанындағы кеңесші командор доктор Уго Аллоизиді;
ұлы мәртебелі Жапония императоры - кассациялық палатаның бас прокуроры Райзабуро Хаяши мырзаны; монета сарайының директоры Шигеру Нагаи мырзаны;
жоғары мәртебелі королева ұлы Люксембург герцогинясы - Женевадағы консул Карл Г. Вермер мырзаны;
жарқын мәртебелі Монако ханзадасы - Женевадағы вице-консул Родольф Эллес мырзаны;
ұлы мәртебелі Норвегия королі - Парламентаралық одақтың бас хатшысы Хр.Л. Ланге мырзаны;
Панама Республикасының президенті - сыртқы істер жөніндегі статс-хатшы доктор Аросеменді;
ұлы мәртебелі Нидерланды королевасы - Нидерланды қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі орталық бюросының бұрынғы бастығы, Амстердам апелляция палатасы жанындағы бұрынғы бас прокурор барон А.А. ван дер Фельцті; Нидерландылық Үндістанның қаржы департаментінің бас қазынашысы П.И.Герке мырзаны; мемлекеттік полиция комиссары, бас полиция инспекторы К.Г. Брекгофф мырзаны;
Польша Республикасының президенті - өкілетті министр, Ұлттар лигасы жанындағы делегат Франциск Сокаль мырзаны; жоғарғы сот судьясы доктор Влодимирж Сокальскийді;
Португалия Республикасының президенті - Португалия банкінің директоры, Лиссабон университеті заң факультетінің профессоры доктор Хозе Каэйро да Маттаны;
ұлы мәртебелі Румыния королі - Ұлттар лигасы жанындағы төтенше уәкіл және өкілетті министр Константин Антониаде мырзаны; Ясск университетінің қылмыстық құқық профессоры Веспазиан В. Пелл мырзаны; апелляция палатасы жанындағы адвокат Паскаль Тонческо мырзаны;
сербтердің, хорваттардың және словендердің ұлы мәртебелі королі - Белград университетінің қылмыстық құқық профессоры доктор Фома Живановичті;
Кеңестік Социалистік Республикалар Одағының Орталық атқарушы комитеті - Француз Республикасының президенті жанындағы Одақ елшілігінің заң консульты Георгий Лашкевич мырзаны; Француз Республикасының президенті жанындағы Одақ елшілігінің атташесі Николай Любимов мырзаны;
Швейцария Федералдық Кеңесі - Швейцария федералдық әділет және полиция департаментіндегі полиция бөлімшесінің бастығы, Берн университетінің құқық профессоры Е. Делакис мырзаны;
Чех-Словак Республикасының президенті - Брнодағы университеттің қылмыстық және халықаралық құқық профессоры доктор Ярослав Каллабаны;
олар дұрыс және тиісті нысанда деп танылған өз өкілеттерін ұсына отырып, төмендегі қаулылар туралы келісті:

Бірінші бөлік

1-бап

Жоғары уағдаласушы Тараптар осы Конвенцияның бірінші бөлігінде жазылған ережелерді қазіргі жағдайлар кезінде ақша белгілерін қолдан жасаудың алдын алу үшін және оларға қарсы күрес ретінде неғұрлым пәрменді құрал деп таниды.

2-бап

Осы Конвенцияда «ақша белгілері» деген сөздер заңға орай банк билеттерін қоса алғанда қағаз ақшалар және айналымдағы металл монеталар деп түсініледі.

3-бап

Мыналар әдеттегі қылмысты істер ретінде жазалануы тиіс:
(1) Осы нәтижеге қол жеткізу үшін қолданылатын тәсіл қандай болса да, ақша белгілерін жасау немесе өзгерту бойынша алдау әрекеттерінің барлығы.
(2) Қолдан жасалған ақша белгілерін өткізу.
(3) Олардың қолдан жасалу сипаты белгілі болған жағдайда жалған ақша белгілерін өткізуге, елге әкелуге немесе алуға немесе өзіне иеленуге бағытталған әрекеттер.
(4) Осы құқық бұзушылықтарды жасауға оқталу және қасақана бірге қатысу жөніндегі әрекеттер.
(5) Өзінің мақсаты жағынан жалған ақша белгілерін дайындауға немесе ақша белгілерін өзгертуге арналған құралдарды немесе өзге де заттарды әзірлеу жөніндегі, алу жөніндегі немесе өзіне сатып алу жөніндегі алдау әрекеттері.

4-бап

3-бапта көзделген әрекеттердің әрқайсысы әр түрлі елдерде жасалғандықтан, олар оқшауланған құқық бұзушылық ретінде қаралуы тиіс.

5-бап

Жазалау шараларына қатысты 3-бапта көзделген әрекеттер арасында олардың ұлттық ақша белгілеріне немесе шетелдік ақша белгілеріне қатысты жасалғандығы тұрғысынан айырмашылық белгіленбеуі тиіс; бұл қаулы заңнан немесе шарттан туындайтын қандай да бір өзара қатынас жағдайларға тәуелді бола алмайды.

6-бап

Халықаралық рецидив принципіне жол беретін елдер тиістілігі бойынша өздерінің заңнамаларында белгіленген шарттар сақталған жағдайда 3-бапта көзделген әрекеттердің бірінің жасалуына орай шығарылған шетелдік сот үкімдерін осыған ұқсас рецидивті туындататын жағдай ретінде таниды.

7-бап

Азаматтық талапкер ретінде ішкі заңнамамен рұқсат етілетін шамада қажет жағдайларда ақша белгілері қолдан жасалған уағдаласушы жоғары тарапты қоса алғанда шетелдік азаматтық талапкерлер сот ісі жүргізіліп жатқан елдің заңдары бойынша жергілікті тұрғындар үшін берілетін барлық құқықтарды жүзеге асыру мүмкіндігін иеленуі тиіс.

8-бап

Өз азаматтарын ұстап беру принципін мойындамайтын елдерде 3-бапта көзделген әрекеттерді шетелде жасағаннан кейін өз елінің аумағына қайтып келген өз тұрғындары әрекет өздерінің аумағында жасалған жағдайдағыдай тәртіппен және тіпті айыпты құқық бұзушылықты жасағаннан кейін азаматтық алған жағдайда да жазаға тартылуы тиіс. Егер осындай жағдайда шетел азаматын ұстап беру мүмкін болмаса, бұл қаулы қолданылмайды.

9-бап

3-бапта көзделген әрекеттерді шетелде жасаған және ішкі заңнамасы шетелде жасалған құқық бұзушылықтар үшін жауапқа тарту принципін жалпы ережелер ретінде қолданатын елдің аумағында жүрген шетелдіктер әрекет сол елдің аумағында жасалған жағдайдағыдай тәртіппен жазаға тартылуы тиіс.
Жауапқа тарту міндеттемесі ұстап берудің талап етілуімен және талап жіберілген ел осы іспен байланысты емес деген себеппен айыптыны ұстап бере алмайтынымен негізделеді.

10-бап

3-бапта көзделген әрекеттер автоматты түрде түрлі жоғары уағдаласушы тараптар арасында жасалған немесе жасалуы мүмкін барлық ұстап беру туралы шарттарға ұстап беру үшін негіздеме ретінде енгізіледі.
Ұстап беруді шарттың бар болуымен немесе өзара қатынас жағдайымен байланыстырмайтын жоғары уағдаласушы тараптар бұдан былай 3-бапта көзделген әрекеттерді олардың арасындағы ұстап беру үшін негіздеме ретінде таниды.
Ұстап беру талап жіберілген елдің құқығына сәйкес жүргізіледі.

11-бап

Қолдан жасалған ақша белгілері, сол сияқты 3-баптың 5-тармағында көрсетілген құралдар және өзге де заттар алып қойылуы және тәркіленуі тиіс. Қудалау орын алған елдің заңдары бойынша қылмыстық мұрағаттарда сақталуы қажет заттай айғақтарды, сол сияқты 12-бапта сөз болып отырған орталық бюроға беру пайдалы болатындай үлгілерді қоспағанда, осы ақша белгілері, осы құралдар және осы заттар тәркіленгеннен кейін тиісті талап бойынша не үкіметке, не ақша белгілері туралы сөз болып отырған эмиссиялық банкке берілуі тиіс. Кез келген жағдайда осы заттардың барлығы пайдалануға жарамсыз етілуі тиіс.

12-бап

Әрбір елде ақша белгілерін қолдан жасау істері жөніндегі анықтауды ұлттық заңнама шеңберінде айрықша орталық бюро жүргізуі тиіс.
Бұл орталық бюро:
а) эмиссиялық органдармен;
б) ел ішіндегі милиция (полиция) биліктерімен;
с) басқа елдердің орталық бюроларымен тығыз байланыста болуы тиіс.
Ол әрбір елде ақша белгілерін қолдан жасау жағдайларын іздестіруді, олардың алдын алуды және жолын кесуді жеңілдете алатын барлық мәліметтерді орталықтандыруы тиіс.

13-бап

Әр түрлі елдердің орталық бюролары тікелей өзара қатынаста болуы тиіс.

14-бап

Әрбір орталық бюро өзі пайдалы деп табатын шектерде өз елінің ақша белгілерінің перфорацияланған түпнұсқа үлгілерінің жинағын басқа елдердің орталық бюроларына тапсыруы тиіс.
Ол тұрақты түрде сол шектерде шетелдік орталық бюроларға қажетті барлық мәліметтерді бере отырып, а) өз елінде шығарылатын ақша белгілерінің жаңа шығарылымдары туралы; б) ақша белгілерінің алып қойылуы және күші жойылғандығы туралы хабарлауы тиіс болады.
Тек жергілікті маңызы бар жағдайларды қоспағанда, әрбір орталық бюро өзі пайдалы деп санайтын шектерде шетелдік орталық бюроларға мыналарды хабарлауы тиіс:
1. Қолдан жасалған ақша белгілерінің анықталуы туралы. Банктік немесе мемлекеттік ақша белгілерінің қолдан жасалуы туралы хабарлама билеттері қолдан жасауға ұшыраған эмиссиялық орган ғана жасаған қолдан жасаудың техникалық сипаттамасы бірге жүреді, фотографиялық түсірілімі немесе егер мүмкін болса, қолдан жасалған билеттің данасы хабарланады. Шұғыл аударылмаған жағдайларда мүдделі орталық бюроларға жоғарыда аталған хабарламаларға және техникалық сипаттамаларға нұқсан келтірместен, милиция (полиция) биліктерінен шығатын хабарлар және қысқаша сипаттама сеніммен хабарлануы мүмкін.
2. Ақша белгілерін қолдан жасаушыларды іздестіру, қудалау, қамауға алу, соттау, қуғындау туралы, сондай-ақ қажетті жағдайларда олардың тұрғылықты жерлерін ауыстыруы туралы және басқа да әр түрлі пайдалы мәліметтер, мысалы: белгілері, саусақтарының іздері және ақша белгілерін қолдан жасаушылардың фотографиялық суреттері.
3. Бұл анықтау айналымға шығарылған жалған ақшаның бүкіл массасын толық қамтуға мүмкіндік берген-бермегенін көрсете отырып, қолдан жасалғанды анықтаудың анық-қанығы туралы.

15-бап

Ақша белгілерін қолдан жасаудың алдын алу және жолын кесу саласындағы тікелей халықаралық ынтымақтастықты қамтамасыз ету, жетілдіру және дамыту үшін жоғары уағдаласушы тараптардың орталық бюроларының өкілдері эмиссиялық банктер мен мүдделі орталық билік өкілдерінің қатысуымен ара-тұра конференциялар шақыруы тиіс. Орталық халықаралық анықтама бюросын ұйымдастыру және оның қызметін қадағалау осы конференциялардың бірінің мәні болып табылуы мүмкін.

16-бап

3-бапта көрсетілген құқық бұзушылықтарға жататын сот тапсырмаларын беру:
(а) Мүмкіндігінше сот биліктерінің тікелей қатынастары арқылы немесе мүмкін болған жағдайда орталық бюролар арқылы;
_________________________________
1 Бұл ұғым «сот тапсырмасы» сияқты мағынамен бірдей.

(б) Екі елдің әділет министрлерінің тікелей хат алмасуы арқылы немесе тапсырма берілетін елдің әділет министріне тапсырма беретін ел билігінің тікелей жіберуі арқылы;
(с) Іске құзыретті сот биліктеріне немесе тапсырма берілетін үкімет көрсететіндерге тапсырма берілетін және осы биліктерден сот тапсырмасының орындалуын білдіретін құжаттарды тікелей алатын елде тапсырма беретін елдің дипломатиялық немесе консулдық агенті арқылы жүргізілуі тиіс.
(а) және (с) жағдайларында сот тапсырмасының көшірмесі барлық жағдайларда ол берілетін елдің жоғары билігінің атына бір мезгілде жолдауы тиіс.
Өзгеше келісім болмаған жағдайда сот тапсырмасы тапсырма беретін биліктің тілінде жазылуы тиіс, бұл ретте оның өз тіліне жасалған және тапсырма беретін билік куәландырған аудармасын талап ету тапсырма берілетін елге байланысты болады.
Уағдаласушы тараптардың әрқайсысы қалған жоғары уағдаласушы тараптардың әрқайсысына жолданған хабарлама арқылы ол осы жоғары уағдаласушы тараптың берген сот тапсырмалары үшін жол беретін жоғарыда санамаланған әдіске немесе әдістерге қатысты хабарлайды.
Жоғары уағдаласушы тарап осындай хабарлама жасамайынша, сот тапсырмаларына қатысты онда қолданыстағы рәсім сақталады.
Сот тапсырмаларын орындау алымдарды немесе сараптама бойынша шығасылардан өзге шығасыларды өтеу үшін негіз бола алмайды.
Осы бапта ештеңе де жоғары уағдаласушы тараптардың тарапынан қылмыс саласындағы айғақтар жүйесіне қатысты қандай да болмасын заңдарынан жаңылысуға жол беру міндеттемесін құрайтындай түсіндіріле алмайды.

17-бап

Жоғары уағдаласушы тараптардың осы Конвенцияға қатысуы халықаралық құқық мәселесі сияқты қылмыстық әділетінің құзыреттілігі туралы жалпы мәселеде оның ұстанымына нұсқан келтіретіндей түсіндірілмеуі тиіс.

18-бап

Осы Конвенция 3-бапта көзделген әрекеттер әрбір елде оның ішкі заңнамасының жалпы ережесіне сәйкес саралануы, қудалануы және сотталуы тиіс екендігі принципін, бірақ қандай жағдайда да олар үшін жазаламауды қамтамасыз етпей қозғаусыз қалдырады.

Екінші бөлік

19-бап

Жоғары уағдаласушы тараптар осы Конвенцияны түсіндіруге немесе қолдануға қатысты өз арасында туындауы мүмкін барлық дауларды, егер оларды тікелей келіссөздер арқылы шешу мүмкін болмаса, халықаралық соттың тұрақты палатасына шешу үшін жіберілетінімен келіседі. Егер араларында дау туындаған жоғары уағдаласушы тараптар немесе олардың біреуі Халықаралық соттың тұрақты палатасына қатысты 1920 жылғы 16 желтоқсандағы хаттаманың қатысушысы болып табылмаса, онда бұл келіспеушілік олардың тілектеріне байланысты және олардың әрқайсысының конституциялық ережелеріне сәйкес не Халықаралық соттың тұрақты палатасына, не 1907 жылғы 18 қазандағы Халықаралық қақтығыстарды бейбіт жолмен шешу туралы конвенцияға сәйкес құрылатын аралық сотқа, не кез келген басқа аралық сотқа шешу үшін беріледі.

20-бап

Французша және ағылшынша мәтіндері бірдей дәлме-дәл болатын осы Конвенцияға осы күннің датасы қойылады; 1929 жылғы 31 желтоқсанда оған Ұлттар лигасының кез келген мүшесінің және оған мүше емес, осы Конференцияны әзірлеген конференцияда таныстырылатын немесе Ұлттар лигасының кеңесі аталған Конвенцияның данасын жолдайтын кез келген мемлекеттің атынан қол қоюға болады.

____________________________________________________________________
Бұл баспаның Б. VI, 379 беті; Б. XI, 404 беті; Б. XV, 304 беті; Б. XXIV, 152 беті; Б. XXVII, 416 беті; Б. XXXIX, 165 беті; Б. ХLV, 96 беті; Б. L, 159 беті; Б. LIV, 387 беті; Б. LХІХ, 70 беті Б. LХХІІ, 452 беті; Б. LХХVІІІ, 435 беті; Б. LХХХVIIІ, 272 беті; Б. ХСІІ, 362 беті; Б. ХСVІ, 180 беті; Б. С, 153 беті; Б. СІV, 492 беті; Б. СVІІ, 461 беті; Б. СХІ, 402 беті.
Британдық және шетелдік мемлекеттік қағаздары, Б. 100, 298 беті.

Осы Конвенция ратификацияланатын болады. Ратификациялау грамоталары Ұлттар лигасының бас хатшысына беріледі, ол Лиганың барлық мүшелеріне алғаны туралы, сондай-ақ мүше болып табылмайтын, алдыңғы бөлімнің аясында қаралатын мемлекеттерге хабарлайды.

21-бап

1930 жылғы 1 қаңтардан бастап осы Конвенцияға Ұлттар лигасының кез келген мүшесінің немесе оған мүше болып табылмайтын, 20-баптың аясында қаралатын, осы келісімге әлі қол қоймаған кез келген мемлекеттің атынан қосылуға болады.
Қосылу туралы құжаттар ұлттар лигасының бас хатшысына беріледі, ол алғаны туралы Лиганың барлық мүшелеріне, сондай-ақ мүше болып табылмайтын, аталған баптың аясында қаралатын мемлекеттерге хабарлайды.

22-бап

20-баптың екінші бөліміне сәйкес Конвенцияны ратификациялауға немесе 21-баптың күшіне орай оған қосылуға ықыласты, бірақ Конвенцияны қолдануға қатысты ескертпелер енгізуге рұқсат алуға ниет білдірген елдер Ұлттар лигасының бас хатшысына өз ниеті туралы хабарлай алады. Соңғысы ратификациялау туралы немесе қосылу туралы грамота сақтауға берген жоғары уағдаласушы тараптардан қарсылығының бар-жоғы туралы сұрай отырып, бұл ескертпелерді оларға дереу хабарлайды. Егер осы хабарлама жасалған күннен бастап алты ай мерзімде жоғары уағдаласушы тараптардың ешқайсысы қарсылық білдірмесе, онда көрсетілген ескертпені жасаған елдің Конвенцияға қатысуы басқа да барлық жоғары уағдаласушы тараптардың көрсетілген ескертпемен қабылдады деп қаралады.

23-бап

Жоғары уағдаласушы тараптардың бірінің осы Конвенцияны ратификациялауы немесе оған қосылуы заңнама және оның әкімшілік құрылымы Конвенцияда баяндалған ережелерге жауап беретінін білдіреді.

24-бап

Қол қою кезінде, ратификациялау кезінде немесе қосылу кезінде жоғары уағдаласушы тараптар тарапынан өзге мәлімдеме болмаған жағдайда, Конвенция қаулылары колонияларға, теңіздің арғы жағындағы иеліктерге, протектораттарға немесе сюзеренитеттегі немесе мандаттағы аумақтарға қолданылмайды.
Алайда, жоғары уағдаласушы тараптар 21 және 23-баптардың шарттары негізінде өз колониялары, теңіздің арғы жағындағы иеліктері, протектораттары немесе сюзеренитеттегі немесе мандаттағы аумақтары үшін Конвенцияға қосылу құқығын сақтайды. Олар сонымен қатар 27-баптың шарттарында оны денонсациялау құқығын өздеріне бөлек қалдырады.

25-бап

Осы Конвенция ратификацияланған кезде немесе оған Ұлттар лигасы мүшелерінің немесе оның мүшесі болып табылмайтын мемлекеттердің бесеуінің атынан оған қосылған кезде ғана күшіне енеді. Ұлттар лигасының бас хатшысы бесінші ратификациялауды немесе қосылуды қабылдағаннан кейінгі тоқсаныншы күн күшіне енген күн болып табылады.

26-бап

Конвенция күшіне енгеннен кейін болған әрбір ратификациялау немесе әрбір қосылу 25-бапқа сәйкес оны Ұлттар лигасының бас хатшысы қабылдаған күннен кейін тоқсаныншы күннен бастап қолданысқа енеді.

27-бап

Осы Конвенция Ұлттар лигасының кез келген мүшесінің немесе оның мүшесі болып табылмайтын кез келген мемлекеттің атынан Ұлттар лигасының бас хатшысына жолданған жазбаша мәлімдеме арқылы денонсациялануы мүмкін, ол бұл туралы Лиганың барлық мүшелеріне және оған мүше болып табылмайтын, 20-баптың аясында қаралатын мемлекеттерге хабарлайды. Денонсация Ұлттар лигасының бас хатшысы оны алған күннен кейін бір жылдан соң күшіне енеді; оның атынан ол жүргізілетін жоғары тарапқа қатысты ғана жарамды болады.

28-бап

Осы Конвенцияны Ұлттар лигасының бас хатшысы күшіне енген күні тіркейді.
Осыны куәландыру үшін жоғарыда аталған уәкілетті адамдар осы Конвенцияға қол қойды.
Бір мың тоғыз жүз жиырма тоғызыншы жылғы жиырмасыншы сәуірде Женевада Ұлттар лигасы хатшылығының мұрағатында сақтауға қалдырылатын бір данада жасалды, ал оның тиісті түрде куәландырылған көшірмелері Ұлттар лигасының барлық мүшелеріне және оған мүше емес, 20-баптың аясында қаралатын мемлекеттерге беріледі.

Албания — д-р Ставро Ставри
Германия - д-р Ерик Краске, д-р Вольфганг Мэтгенберг Вокке
АҚШ - Хью Р. Уилсон
Австрия - д-р Бруно Шульц
Бельгия - Сервэйс
Ұлыбритания және Солтүстік Ирландия, сондай-ақ Ұлттар Лигасына қатысушы болып табылмайтын Британиялық империяның барлық басқа бөліктері- Джон Фишер Вильямс, Лесли С. Брасс
Үндістан - Конвенцияның 24-бабына сәйкес менің қойған қолыма қандай да бір Ханзаданың немесе сюзеренитет кезінде Ұлы Мәртебелі Басшының аумақтары кірмейді - Вернон Доусон
Болгария - Д. Микофф
Китай - Лоун Лайанг
Колумбия - А. Дж. Рестрепо
Куба - Дж. де Бланк, М.Р. Альварез
Дания - Вильям Борберг
Данциг қаласынан еркін қала (немісше атауы Гданъск) - Ф. Сокал, Джон Мюл
Испания - Маурицио Лопез Робертс, Маркиз де ла Торрехермоса
Франция - Календарь
Греция - Мегалос Калоянни
Венгрия - Пол де Хевеси
Италия - Уго Алоизи
Жапония - Райзабуро Хайаши, Шигеру Нагаи
Люксембург - Ч. Дж. Вермэйр
Монако - Р. Эллес
Норвегия: Осы Конвенцияға қол қойған сәтте төмендегі қол қоюшылар өз үкіметтерінің атынан:
жалпы норвегия қылмыстық кодексінің 2-бөлімі 176-бабының және норвегияның қаскүнемдерді ұстап беру туралы заңы 2-бабының қаулыларына орай, егер қолдан жасалған ақша белгілерін айналымға жіберген адамның оларды адал жолмен алса, осы конвенцияның 10-бабында көзделген ұстап беруге 2-бөлімнің 3-бабында көзделген құқық бұзушылықтар үшін рұқсат беру мүмкін емес - Ч. Л. Ланж
Панама - Дж. Д. Аросемена
Нидерланды - А.А. ван дер Фельц, П.Дж. Герке, К.Х. Броекхофф
Польша - Ф. Сокал, Влодзимиерз Сокальский
Португалия - Хосе Каеро да Мата
Румыния - Антониаде Веспасиен В. Пела, Паскаль Тонцеско
Сербия, Хорватия и Словения Корольдігі - д-р Томас Гиванович
Кеңестік Социалистік Республикалар Одағы - Г. Лачкевич, Николас Любимов
Швейцария - Делакуис
Чехословакия - Ярослав Каллаб

Хаттама

1. Түсіндірулер

Конвенцияға қол қойған сәтте осы күннен бастап төменде қол қойған уәкілетті адамдар Конвенцияның әр түрлі қаулыларына қатысты төмендегі түсіндірулерді қабылдайтынын мәлімдейді.
Мыналар:
(1) нәтижесі белгілі бір елде заңды күш беру болып табылуы тиіс банктік билетке соғылған мөртабандарды қолдан жасау билетті қолдан жасауды білдіретіні;
(2) Конвенция жоғары уағдаласушы тараптардың жазаны жеңілдету режимін, сондай-ақ кешірім жасау және рақымшылық жасау құқығын өздерінің ішкі заңнамасы бойынша өздері қажет деп санайтындай реттеу құқығына ешқандай нұсқан келтірмейтіні;
(3) Конвенцияның 4-бабының мәнін құрайтын ереже қылмыстардың жиынтығы жағдайында жаза белгілейтін ішкі ережелерге ешқандай өзгерістер енгізбейтіні. Ол бір уақытта қолдан жасаушы және таратушы болып табылатын бір адамды тек қана қолдан жасаушы ретінде ғана қудалауға болмайтынына кедергі жасай алмайды;
(4) жоғары уағдаласушы тараптар сот тапсырмаларын өздерінің ішкі заңнамасында көздеген шамада ғана орындауға міндетті екендігі белгіленеді.

2. Ескертпелер

Төменде жазылған ескертпелерді жасайтын жоғары уағдаласушы тараптар өздерінің Конвенцияны қабылдауын осыларға байланысты етеді; олардың қатысуын басқа да барлық жоғары уағдаласушы тараптар осы ескертпелермен қабылдайды.
(1) Үндістан Үкіметі 9-бап Үндістанда қолданылмайды деген ескертпені жасайды, онда осы бапта жазылған ережені бекіту заңнамалық билік функциясына жатпайды.
(2) Кейбір державалардың азаматтары қолданатын консулдық юрисдикцияның күшін жоюға қатысты келіссөздердің аяқталуын күтуде Қытай үкіметі үшін үшінші мемлекет ақша белгілерін қолдан жасады деп айыптаған шетел азаматын ұстап беруге келісетін үкіметтің жалпы міндеттемелерін қамтитын 10-бапты қабылдау мүмкін емес.
(3) 20-баптың қаулысы бойынша Кеңестік Социалистік Республикалар Одағының делегациясы, егер ол қаласа, өзінің ратификациялау грамотасын соңғы басқа да барлық қол қойған немесе қосылған мемлекеттерге хабарлауы үшін оның көшірмесін Ұлттар лигасының бас хатшысына беру үшін басқа қол қойған мемлекетке хабарлау құқығын өз үкіметіне қалдырады.
____________________________________________________________________
РАТИФИКАЦИЯЛАҒАН ТАРАПТАР:
Испания (1930 жылғы 28 сәуір);
Болгария (1930 жылғы 22 мамыр);
Португалия (1930 жылғы 18 қыркүйек);
Югославия (1930 жылғы 4 қараша);
Дания (1931 жылғы 19 ақпан);
Норвегия (1931 жылғы 16 наурыз);
Греция (1931 жылғы 19 мамыр);
Австрия (1931 жылғы 25 маусым);
ССР (1931 жылғы 13 шілде);
Чехословакия (1931 жылғы 12 қыркүйек);
Монако (1931 жылғы 21 қазан);
ҚАБЫЛДАНҒАН ТАРАПТАР:
Эстония (1930 жылғы 30 тамыз)

3. Декларациялар Швейцария

Конвенцияға қол қойған сәтте Швейцария өкілі мынадай декларация жасады:
«Швейцарияда бірыңғай қылмыстық кодекс енгізу туралы мәселе оң шешімін таппайынша, Конвенцияның қылмыстық қаулыларына қатысты міндеттемелерді өзіне қабылдай алмайтын Швейцария Федералдық Кеңесі Конвенцияны ратификациялау белгілі бір уақыт аралығында жүргізілуі мүмкін емес екенін атап өтеді.
Алайда, Швейцария Федералдық Кеңесі 25-бапқа сәйкес Конвенция күшіне енген сәттен бастап өзіне берілген билікке қарай Конвенцияның әкімшілік қаулыларын орындауға ықыласты».

Кеңестік Социалистік Републикалар Одағы

Конвенцияға қол қойған сәтте Кеңестік Социалистік Республикалар Одағының өкілі мынадай декларация жасады:
«Кеңестік Социалистік Республикалар Одағының делегациясы 19-баптың қаулысын қабылдай отырып, өзіне қатысты болғандықтан, Одақтың үкіметі Халықаралық соттың тұрақты палатасының юрисдикциясына жүгінуді білдірмейтінін мәлімдейді.
Тікелей келіссөздермен шешуге болмайтын даулар Халықаралық соттың тұрақты палатасына өтініш білдіруден басқа кез келген аралық тәртіппен шешуге болатыны жөнінде осы баптың қаулысына қатысты Кеңестік Социалистік Республикалар Одағы осы қаулыны қабылдау мемлекеттер арасындағы дауларды шешуші құрал ретінде аралық сот туралы жалпы мәселеге Одақ үкіметінің көзқарасын өзгертетіндей түсіндірілмеуі тиіс екенін анық мәлімдейді».
Осы хаттама жоғары уағдаласушы тараптар арасында міндеттемелер тудыратындықтан, осы күні жасалған Конвенция сияқты күші, мәні және ұзақтығы болады, оның үстіне ол оның ажырамас бөлігін құрайтындай қаралуы тиіс.
Осыны куәландыру үшін төменде қол қойған уәкілетті адамдар осы хаттаманың астына өз қолдарын қойды.
Бір мың тоғыз жүз жиырма тоғызыншы жылы жиырмасыншы сәуірде Женевада Ұлттар лигасының хатшылық мұрағатында сақтауда қалатын бір данада жасалды; оның тиісті түрде расталған көшірмелері Ұлттар лигасының барлық мүшелеріне және конференцияда ұсынылған оның мүшелері емес мемлекеттерге беріледі.

Албания - д-р Ставро Ставри
Германия - д-р Ерик Краске, д-р Вольфганг Мэтгенберг Вокке
АҚШ - Хью Р. Уилсон
Австрия - д-р Бруно Шульц
Бельгия - Сервэйс
Ұлыбритания және Солтүстік Ирландия, сондай-ақ Ұлттар Лигасына қатысушы болып табылмайтын Британиялық империяның барлық басқа бөліктері - Джон Фишер Вильямс, Лесли С. Брасс
Үндістан - Вернон Доусон
Болгария - Д. Микофф
Қытай - Лоун Лайанг
Колумбия - А. Дж. Рестрепо
Куба - Дж. де Бланк, М.Р. Альварез
Дания - Вильям Борберг
Данциг қаласынан еркін қала - Ф. Сокал, Джон Мюл
Испания - Маурицио Лопез Робертс, Маркиз де ла Торрехермоса
Франция - Календар
Греция - Мегалос Калоянни
Венгрия - Пол де Хевеси
Италия - Уго Алоизи
Жапония - Райзабуро Хайаши, Шигеру Нагаи
Люксембург - Ч. Дж. Вермэйр
Монако - Р. Эллес
Норвегия - Ч. Л. Ланж
Панама - Дж. Д. Аросемена
Нидерланды - А.А. ван дер Фельц, П.Дж. Герке, К.Х. Броекхофф
Польша - Ф. Сокал, Влодзимиерз Сокальский
Португалия - Хосе Каеро да Мата
Румыния - Антониаде Веспасиен В. Пела, Паскаль Тонцеско
Сербия, Хорватия и Словения Корольдігі - д-р Томас Гиванович
Кеңестік Социалистік Републикалар Одағы - Г. Лачкевич, Николас Любимов
Швейцария - Делакуис
Чехословакия - Ярослав Каллаб

АВСТРИЯ, БОЛГАРИЯ, КОЛУМБИЯ, КУБА, ИСПАНИЯ және т.б.
Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі хаттаманың түпнұсқасы
1929 жылғы 20 сәуірде Женева қаласында қол қойылған.

АҚША БЕЛГІЛЕРІН ҚОЛДАН ЖАСАУҒА ҚАРСЫ КҮРЕС ЖӨНІНДЕГІ ХАТТАМАСЫ.
1929 ЖЫЛҒЫ 20 СӘУІРДЕ ЖЕНЕВА ҚАЛАСЫНДА ҚОЛ ҚОЙЫЛҒАН.

Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі Конвенцияға сәйкес жүргізілген ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күреске қатысты едәуір ілгерілеуді мойындай отырып, бүгінгі күнге дейін осы Хаттамаға қол қойған Жоғары Уағдаласушы Тараптар оны бекіте отырып, өздерінің өзара іс-қимылдарында аталған Конвенцияның 3-бабында көзделген экстрадицияларға, актілерге қатысты мәселелерді қарапайым қылмыстар ретінде қарауға міндеттенеді. Ұстап беру мұндай арыз берілген елдің заңнамасына сәйкес жүзеге асырылуға тиіс. Аталған Конвенцияның II бөлігіндегі ережелер мынадай ережелерді қоспағанда, осы Хаттамаға қатысты болып табылады:
(1) Конвенцияның 20-бабына сәйкес осы Хаттамаға Ұлттар Лигасына кез келген мүше-мемлекеттің немесе конференцияда ұсынылған, онда қол қойған немесе қол қоюға әзірленіп жатқан мүшелікке кірмейтін немесе Ұлттар лигасының Кеңесі аталған Конвенцияның көшірмесін жолдаған кез келген мемлекеттердің атынан қол қойылуы мүмкін.
____________________________________
1929 жылғы 30 тамызда күшіне енеді.
РАТИФИКАЦИЯЛАР ДЕПОЗИТАРИІ:
Испания (1930 жылғы 28 сәуір)
Болгария (1930 жылғы 22 мамыр)
Португалия (1930 жылғы 18 қыркүйек)
Югославия (1930 жылғы 24 қараша)
Греция (1931 жылғы 19 мамыр)
Австрия (1931 жылғы 25 шілде)
Чехословакия (1931 жылғы 12 қыркүйек)
ҚАБЫЛДАНҒАН ТАРАПТАР:
Эстония (1930 жылғы 30 тамыз)

(2) Осы Хаттама ратификацияланғаннан немесе Ұлттар Лигасына үш қатысушысы немесе қатысушысы болып табылмайтын Мемлекеттер атынан қосылғаннан кейін күшіне енеді.
(3) Ратификациялау немесе аталған Хаттаманы қабылдау Конвенцияны ратификациялауға немесе қабылдауға қатысты болмайды.
Аталған Хаттамаға төменде көрсетілген құзыретті тұлғалардың растауымен қол қойылды.
Женева қаласында бір мың тоғыз жүз жиырма тоғызыншы жылғы 23 сәуірде бір данада жасалды.

Австрия - Бруно Шульц
Колумбия - А.Дж. Рестперо
Куба - Дж. де Бланк, М.Р. Альварез
Греция - Мегалос Калояни
Португалия - Хосе Каеро да Мата
Румыния - Антониаде, Веспасиен В. Пела, Паскаль Тонцеско
Сербия, Хорватия және Словения корольдігі - д-р Томас Гиованович
Чехословакия - Ярослав Каллаб
Панама - Дж. Д. Аросемена
Болгария - Д. Микофф
Испания - Маурицио лопез Робертс, Маркес де ла Торрехермоса
Польша - Ф. Сокал

Осымен Ақша белгілерін қолдан жасауға қарсы күрес жөніндегі халықаралық конвенцияның орыс тіліндегі мәтіні ағылшын тіліндегі мәтініне сәйкес келетінін куәландырамын.

Қазақстан Республикасы
Экономикалық қылмысқа және
сыбайлас жемқорлыққа қарсы
күрес агенттігі (қаржы полиция)
Төрағасының орынбасары А. Лукин

1929 жылғы 20 сәуірде Женева қаласында жасалған Ақша белгілерін заңсыз жасаумен күрес туралы халықаралық конвенцияның бұл көшірмесінің дәлдігін куәландырамын.

Қазақстан Республикасы
Сыртқа істер министрлігі
Халықаралық-құқық департаментінің
Басқарма бастығы Ж. Бухбантаев

РҚАО-ның ескертпесі. Бұдан әрі Халықаралық келісімнің мәтіні ағылшын тілінде берілген.