О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам закрепления оснований, порядка и условий содержания лиц в учреждениях, обеспечивающих временную изоляцию от общества

Закон Республики Казахстан от 29 декабря 2010 года № 375-IV

Статья 1. Внести изменения и дополнения в следующие законодательные акты Республики Казахстан:

1. В Кодекс Республики Казахстан от 18 сентября 2009 года "О здоровье народа и системе здравоохранения" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2009 г., № 20-21, ст. 89; 2010 г., № 5, ст. 23; № 7, ст. 32; № 15, ст. 71):
1) в пункте 3 статьи 94 слова ", или по решению суда" исключить;
2) в статье 119:
пункт 2 дополнить предложением вторым следующего содержания:
"Лицу, госпитализированному в принудительном порядке, диагноз ставится комиссией врачей-психиатров.";
пункт 5 изложить в следующей редакции:
"5. Врач в течение сорока восьми часов с момента проведения психиатрического освидетельствования предоставляет лицу, страдающему психическим расстройством (заболеванием), если он может правильно воспринимать суть изложенной информации, или его законному представителю письменную информацию о характере психического расстройства (заболевания), целях и методах лечения, а также данные о продолжительности рекомендуемого лечения, возможных болевых ощущениях, побочных эффектах и об ожидаемых результатах. О предоставленной информации делается запись в медицинской документации. В остальных случаях данная информация может быть представлена в соответствии с пунктом 4 статьи 95 настоящего Кодекса.";
в пункте 7:
слово "недобровольной" заменить словом "принудительной";
дополнить предложением третьим следующего содержания:
"При госпитализации лица без его согласия принятие решения о порядке лечения комиссией врачей-психиатров должно быть обеспечено в течение сорока восьми часов с момента его помещения в психиатрическую организацию.";
3) в статье 123:
в пункте 3 слова "законного представителя освидетельствование несовершеннолетнего" заменить словами "у обследуемого лица или несовершеннолетнего законного представителя освидетельствование";
в пункте 8 слова "врачом-психиатром" заменить словами "комиссией врачей-психиатров";
пункты 10 и 11 исключить;
пункт 12 изложить в следующей редакции:
"12. Заявление о психиатрическом освидетельствовании должно быть письменным, содержать подробные сведения, обосновывающие необходимость такого освидетельствования, и данные об отказе лица (либо его законного представителя) от обращения к врачу-психиатру. Врач-психиатр вправе запросить дополнительные сведения, необходимые для принятия решения. Установив, что в заявлении отсутствуют обстоятельства, предусмотренные в пункте 5 настоящей статьи, врач-психиатр в письменном виде обоснованно отказывает в психиатрическом освидетельствовании.";
4) статью 124 дополнить пунктом 6 следующего содержания:
"6. Рассмотрение вопроса о прекращении динамического наблюдения может быть осуществлено в порядке, предусмотренном пунктом 3 настоящей статьи, по инициативе самого лица, страдающего психическим расстройством, а также по инициативе его законного представителя.";
5) в статье 125:
по тексту слова "недобровольном", "недобровольной" заменить соответственно словами "принудительном", "принудительной";
в пункте 1 слова "либо определение суда" исключить;
дополнить пунктом 1-1 следующего содержания:
"1-1. Принудительная госпитализация в психиатрический стационар допускается на основании решения суда.
Принудительная госпитализация лица в психиатрический стационар до вынесения судом решения допускается исключительно в целях недопущения последствий, предусмотренных подпунктами 2), 3) и 4) пункта 1 статьи 94 настоящего Кодекса.
По каждому случаю принудительной госпитализации без решения суда администрация психиатрической организации в течение сорока восьми часов с момента помещения лица в психиатрический стационар направляет прокурору письменное уведомление.
При наличии сведений о супруге, близких родственниках и (или) законных представителях администрация психиатрической организации в течение сорока восьми часов с момента помещения лица в психиатрический стационар информирует их.";
пункт 5 исключить;
пункт 6 после слова "суд" дополнить словами ", с письменным уведомлением прокурора в течение двадцати четырех часов с момента принятия решения о госпитализации";
6) в статье 126:
в пункте 1 слова "по просьбе или с письменного согласия их законных представителей" исключить;
в пункте 3 слова "извещает об этом" заменить словами "в течение двадцати четырех часов с момента выявления указанных обстоятельств извещает об этом прокурора и";
7) в тексте статьи 127 слова "недобровольной", "недобровольного" заменить соответственно словами "принудительной", "принудительного";
8) в статье 128:
в пункте 3:
слово "недобровольном" заменить словом "принудительном";
после слов "врачей-психиатров" дополнить словами ", решению суда либо постановлению прокурора";
в пункте 5 слово "недобровольном" заменить словом "принудительном";
9) пункт 1 статьи 129 изложить в следующей редакции:
"1. Основанием для помещения в психоневрологическую организацию несовершеннолетнего является заключение психолого-медико-педагогической консультации; для лица, признанного судом недееспособным, - решение органа опеки и попечительства, принятое на основании заключения врачебной комиссии с участием врача-психиатра.
Помещение в психоневрологическую организацию совершеннолетнего лица, страдающего психическим расстройством (заболеванием), но не признанного недееспособным, осуществляется по решению суда.
Заключение должно свидетельствовать о наличии у лица психического расстройства (заболевания), лишающего его возможности находиться в неспециализированной организации для социального обеспечения, а в отношении дееспособности лица - также сведения об отсутствии основания для постановки перед судом вопроса о признании его недееспособным.".

2. В Закон Республики Казахстан от 7 апреля 1995 года "О принудительном лечении больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией" (Ведомости Верховного Совета Республики Казахстан, 1995 г., № 3-4, ст. 32; Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2004 г., № 23, ст. 142):
1) по всему тексту:
слова "специализированных лечебно-профилактических учреждениях", "специализированные лечебно-профилактические учреждения", "специализированном лечебно-профилактическом учреждении", "специализированного лечебно-профилактического учреждения", "специализированных лечебно-профилактических учреждений" заменить соответственно словами "наркологических организациях для принудительного лечения", "наркологические организации для принудительного лечения", "наркологической организации для принудительного лечения", "наркологических организаций для принудительного лечения";
слова "наркологические учреждения", "наркологическое учреждение", "наркологических учреждениях" заменить соответственно словами "наркологические организации", "наркологическую организацию", "наркологических организациях";
2) дополнить статьей 1-1 следующего содержания:
"Статья 1-1. Наркологическая организация для принудительного
лечения
Наркологическая организация для принудительного лечения - медицинская организация здравоохранения, основной задачей которой является лечение лиц, в отношении которых судом применены принудительные меры медицинского характера.
Организация охраны наркологической организации для принудительного лечения возлагается на администрацию организации и осуществляется в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области охранной деятельности.";
3) в статье 5:
в части первой слова "районным (городским) народным" исключить;
в части шестой:
слова "мужчинам старше 60 лет и женщинам старше 55 лет," исключить;
слова "психические и соматические заболевания" заменить словами "медицинские противопоказания";
слова "Министерством здравоохранения" заменить словом "Правительством";
4) статью 6 изложить в следующей редакции:
"Статья 6. Организация лечения в наркологических организациях
для принудительного лечения
Порядок лечения больных, направленных на принудительное лечение в наркологические организации для принудительного лечения, регламентируется Положением о наркологической организации для принудительного лечения, утверждаемым уполномоченным органом в области здравоохранения.";
5) дополнить статьями 6-1, 6-2, 6-3 и 6-4 следующего содержания:
"Статья 6-1. Правила поведения и условия размещения больных
алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией в
наркологической организации для принудительного
лечения
1. В наркологической организации для принудительного лечения устанавливаются условия, обеспечивающие выполнение медицинских предписаний больными алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, постоянный надзор за ними и исключающие возможность их самовольного ухода.
2. Выход больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией с территории наркологической организации для принудительного лечения разрешается только для проведения лечебно-диагностических, реабилитационных мероприятий и осуществления трудовой деятельности в сопровождении медицинского персонала, сотрудников охраны или представителей наркологической организации для принудительного лечения.
3. Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией обеспечиваются необходимыми материально-бытовыми условиями, им предоставляются индивидуальные спальные места и постельные принадлежности. Они обеспечиваются одеждой, бельем и обувью по сезону с учетом пола и климатических условий.
Нормы питания и материально-бытового обеспечения больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией устанавливаются Правительством Республики Казахстан. Лица, страдающие болезнями органов пищеварения, обеспечиваются диетическим питанием.
4. Больным алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящимся на принудительном лечении в наркологической организации, не разрешается иметь при себе деньги и вещи, запрещенные к хранению, перечень которых определяется уполномоченным органом в области здравоохранения. Изъятые деньги и вещи, запрещенные к хранению, возвращаются родственникам, а при их отсутствии сдаются в камеру хранения наркологической организации для принудительного лечения, где хранятся до их выписки.
5. Условия содержания больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией в наркологической организации для принудительного лечения устанавливаются правилами внутреннего распорядка, утверждаемыми уполномоченным органом в области здравоохранения.
6. Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящиеся на принудительном лечении в наркологической организации, нарушающие правила внутреннего распорядка или уклоняющиеся от лечения, помещаются в специальную палату, если их действия угрожают жизни и здоровью окружающих или непосредственно себе. Помещение в специальную палату производится по письменному распоряжению руководителя наркологической организации для принудительного лечения сроком до десяти суток с уведомлением прокурора в течение двадцати четырех часов с момента помещения лица. В случае отсутствия руководителя на рабочем месте решение о помещении в специальную палату принимается старшим по должности сотрудником наркологической организации для принудительного лечения с последующим докладом руководителю, который определяет письменным распоряжением сроки содержания в специальной палате.
7. Самовольный уход больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией из наркологической организации для принудительного лечения, а равно неприбытие в организацию к установленному сроку являются уклонением от лечения и влекут ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан. Доставление их на принудительное лечение осуществляется органами внутренних дел Республики Казахстан на основании постановления суда.
Период самовольного отсутствия больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией в наркологической организации для принудительного лечения в срок лечения не засчитывается.

Статья 6-2. Медико-санитарное обслуживание больных
алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией,
находящихся на принудительном лечении в
наркологической организации
Медико-санитарное обслуживание больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящихся на принудительном лечении в наркологической организации, осуществляется в соответствии с законодательством Республики Казахстан в области здравоохранения.

Статья 6-3. Организация трудовой деятельности больных
алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией,
находящихся на принудительном лечении в
наркологической организации
Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящиеся на принудительном лечении в наркологической организации, по их желанию обеспечиваются работой, на них распространяется действие трудового законодательства Республики Казахстан.

Статья 6-4. Права и обязанности больных алкоголизмом,
наркоманией и токсикоманией, находящихся на
принудительном лечении в наркологической
организации
1. Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящиеся на принудительном лечении в наркологической организации, обладают всеми правами и свободами граждан, предусмотренными Конституцией Республики Казахстан.
Ограничение осуществления прав и свобод больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящихся на принудительном лечении в наркологической организации, допустимо лишь в случаях, предусмотренных законами Республики Казахстан.
2. Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящиеся на принудительном лечении в наркологической организации, имеют право:
1) на ознакомление с правилами внутреннего распорядка наркологической организации для принудительного лечения и иными документами, регламентирующими порядок пребывания в данном учреждении;
2) получать питание, материально-бытовое и медицинское обслуживание;
3) на трудовое устройство в соответствии с трудовым законодательством Республики Казахстан;
4) приобретать за счет средств, находящихся на персональном лицевом счете, продукты питания и предметы первой необходимости, а также иные вещи, не запрещенные к хранению и использованию на территории наркологической организации для принудительного лечения;
5) иметь встречи с близкими родственниками в порядке, определенном правилами внутреннего распорядка;
6) вести переписку без ограничения;
7) получать передачи, отправлять и получать посылки в порядке, определенном правилами внутреннего распорядка;
8) получать денежные переводы, которые зачисляются на их лицевой счет;
9) получать краткосрочный отдых сроком до десяти суток в случае успешного лечения;
10) отправлять религиозные обряды при условии соблюдения правил внутреннего распорядка и прав других лиц, содержащихся в наркологической организации для принудительного лечения;
11) на ежедневную прогулку;
12) подавать жалобы на действия (бездействие) сотрудников организаций в уполномоченный орган в области здравоохранения, органы прокуратуры, суд.
3. Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящиеся на принудительном лечении в наркологической организации, обязаны:
1) соблюдать установленные правила внутреннего распорядка;
2) выполнять законные требования администрации наркологической организации для принудительного лечения и медицинского персонала;
3) принимать назначенное лечение;
4) бережно относиться к имуществу организации;
5) поддерживать чистоту и порядок в наркологической организации для принудительного лечения, а также осуществлять уборку на ее территории не более двух часов в неделю;
6) соблюдать личную гигиену.
4. За совершение правонарушений и (или) причинение материального ущерба больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящиеся на принудительном лечении в наркологической организации, несут ответственность, установленную законами Республики Казахстан.";
6) статью 7 изложить в следующей редакции:
"Статья 7. Основания и порядок прекращения принудительного
лечения больных алкоголизмом, наркоманией и
токсикоманией
1. Больные алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией выписываются из наркологических организаций для принудительного лечения:
1) по истечении срока принудительного лечения, определенного судом;
2) в связи с выявлением сопутствующих тяжких заболеваний, препятствующих проведению принудительного лечения, - по постановлению суда;
3) досрочно в связи с успешным излечением, но не ранее чем через шесть месяцев, - по постановлению суда.
В случае уклонения от лечения больных алкоголизмом, наркоманией и токсикоманией, находящихся в наркологической организации для принудительного лечения, срок пребывания может быть продлен по решению суда на основании обращения администрации наркологической организации, основанного на медицинском заключении, но не более чем на один год. При этом время нахождения в наркологической организации не должно превышать два года.
2. Лицам, выписанным из наркологической организации для принудительного лечения, возвращаются документы, деньги и вещи, изъятые и хранящиеся в камере хранения организации.
В трудовой книжке делается отметка о трудовой деятельности в период нахождения в наркологической организации для принудительного лечения, а при отсутствии трудовой книжки выдается справка.
3. О лицах, освобождающихся из наркологической организации для принудительного лечения, администрация организации сообщает местному исполнительному органу по месту жительства для оказания содействия в бытовом и трудовом устройстве и в организацию здравоохранения по месту жительства для обеспечения наблюдения.".

3. В Закон Республики Казахстан от 30 марта 1999 года "О порядке и условиях содержания под стражей подозреваемых и обвиняемых в совершении преступлений" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 1999 г., № 6, ст. 190; 2001 г., № 17-18, ст. 245; 2002 г., № 15, ст. 147; 2004 г., № 23, ст. 142; № 24, ст. 154; 2007 г., № 9, ст. 67; 2008 г., № 15-16, ст. 63; 2009 г., № 24, ст. 128, 130):
1) заголовок изложить в следующей редакции:
"О порядке и условиях содержания лиц в специальных учреждениях, обеспечивающих временную изоляцию от общества";
2) дополнить преамбулой следующего содержания:
"Настоящий Закон определяет правовые основы деятельности специальных учреждений, обеспечивающих на законных основаниях временную изоляцию от общества, а также устанавливает права и обязанности содержащихся в них лиц.";
3) статью 1 исключить;
4) статьи 2 и 3 изложить в следующей редакции:
"Статья 2. Основные понятия, используемые в настоящем Законе
В настоящем Законе используются следующие основные понятия:
1) специальный приемник - специальное учреждение органов внутренних дел, предназначенное для приема и содержания лиц, подвергнутых административному аресту;
2) специальные учреждения - следственный изолятор, изолятор временного содержания, приемник-распределитель, специальный приемник;
3) лицо, подвергнутое административному аресту, - лицо, в отношении которого судом вынесено постановление о наложении административного ареста;
4) лицо, не имеющее определенного места жительства, - лицо, не имеющее регистрации по месту жительства или жилища на территории Республики Казахстан;
5) одиночная камера - специальное помещение, предназначенное для содержания одного лица, содержащегося под стражей, в целях наиболее полной и строгой его изоляции;
6) превентивное ограничение свободы передвижения - мера индивидуальной профилактики правонарушений в отношении лица, не имеющего определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, состоящая в его временной изоляции в специальном учреждении органов внутренних дел;
7) карцер - одиночная камера, предназначенная для содержания лица, совершившего злостное нарушение установленного порядка содержания под стражей;
8) приемник-распределитель - специальное учреждение органов внутренних дел, предназначенное для приема и содержания лиц, не имеющих определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, при отсутствии в их действиях признаков административных правонарушений и преступлений и невозможности установления их личности иными способами;
9) камера - помещение для содержания лиц, помещенных в приемник-распределитель, специальный приемник, изолятор временного содержания, следственный изолятор;
10) содержание под стражей - это установленная законами Республики Казахстан временная изоляция лиц с санкции суда в специальных учреждениях;
11) следственный изолятор - специальное учреждение, предназначенное для содержания подозреваемых и обвиняемых в совершении преступления, в отношении которых в качестве меры пресечения применен арест, а также осужденных, оставленных для выполнения работ по хозяйственному обслуживанию;
12) изолятор временного содержания - специальное учреждение, предназначенное для содержания под стражей лиц, задержанных по подозрению в совершении преступлений.

Статья 3. Цели содержания лиц в специальных учреждениях
Содержание лиц в специальных учреждениях осуществляется в целях исполнения мер, предусмотренных законами Республики Казахстан.";
5) в заголовке и тексте статьи 4 слова "под стражей" заменить словами "в специальных учреждениях";
6) статьи 5 и 6 изложить в следующей редакции:
"Статья 5. Основания помещения лиц в специальные учреждения
Основания помещения лиц в специальные учреждения:
1) помещение в следственный изолятор подозреваемых и обвиняемых в совершении преступлений, в отношении которых в качестве меры пресечения применен арест, осуществляется по постановлению судьи;
2) помещение в изолятор временного содержания задержанных по подозрению в совершении преступлений осуществляется по протоколу задержания, составленному следователем либо дознавателем.
Помещение в изолятор временного содержания подозреваемых, обвиняемых, подсудимых, в отношении которых в качестве меры пресечения применен арест, осуществляется по постановлению судьи в случаях, когда доставка в следственный изолятор невозможна из-за отдаленности или отсутствия надлежащих путей сообщения;
3) помещение в специальные приемники лиц, подвергнутых административному аресту, осуществляется на основании постановления судьи об их аресте;
4) помещение в приемник-распределитель лиц, не имеющих определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, осуществляется на основании постановления органов внутренних дел, санкционированного судом.

Статья 6. Правовое положение лиц, содержащихся в специальных
учреждениях
1. Лица, содержащиеся в специальных учреждениях, пользуются правами и свободами, а также несут обязанности, установленные для граждан Республики Казахстан, с ограничениями, предусмотренными Конституцией и законами Республики Казахстан.
2. Иностранцы и лица без гражданства, содержащиеся в специальных учреждениях, пользуются правами и свободами, а также несут обязанности, установленные для граждан Республики Казахстан, если иное не предусмотрено Конституцией, законами и международными договорами, ратифицированными Республикой Казахстан.";
7) заголовок статьи 7 изложить в следующей редакции:
"Статья 7. Места содержания под стражей лиц, подозреваемых,
обвиняемых в совершении преступления";
8) дополнить статьей 9-1 следующего содержания:
"Статья 9-1. Приемники-распределители и специальные приемники
органов внутренних дел
1. Приемники-распределители и специальные приемники создаются, реорганизуются и ликвидируются решениями местных исполнительных органов.
2. Порядок и организация деятельности приемников-распределителей и специальных приемников определяются Министерством внутренних дел Республики Казахстан.
3. Финансирование приемников-распределителей и специальных приемников осуществляется за счет бюджетных средств.";
9) заголовок главы 2 изложить в следующей редакции:
"Глава 2. Содержание под стражей подозреваемых и обвиняемых в совершении преступления";
10) дополнить главами 3-1 и 3-2 следующего содержания:
"Глава 3-1. Содержание лиц в приемниках-распределителях
Статья 46-1. Прием и регистрация лиц, доставленных в приемники-
распределители
1. Прием лиц, не имеющих определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, осуществляется на основании постановления органов внутренних дел.
2. Если в течение срока, отведенного для приема, не установлена личность, органами внутренних дел проводится комплекс мероприятий в порядке, утверждаемом Министерством внутренних дел Республики Казахстан по согласованию с Генеральной прокуратурой Республики Казахстан.
При невозможности установления места жительства и (или) личности лица в течение сорока восьми часов с момента задержания органы внутренних дел направляют в суд постановление о применении в отношении такого лица превентивного ограничения свободы передвижения.
После получения санкции суда постановление немедленно объявляется под расписку лицу, не имеющему определенное место жительство и (или) документов, удостоверяющих личность. В случае отказа судом санкционировать постановление о применении превентивного ограничения свободы передвижения такое лицо немедленно освобождается из приемника-распределителя.
3. При задержании лица, не имеющего определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, при котором находятся дети, суд принимает меры по определению места его нахождения в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
4. При помещении иностранцев в приемники-распределители государственный орган, осуществивший задержание, немедленно извещает об этом Генеральную прокуратуру, Министерство иностранных дел, Комитет национальной безопасности и Министерство внутренних дел Республики Казахстан.
5. Каждое лицо, доставленное и помещенное в приемник-распределитель, подвергается личному досмотру, медицинскому освидетельствованию, санитарной обработке, дактилоскопируется и фотографируется.
6. Порядок проведения личного досмотра, медицинского освидетельствования, санитарной обработки, дактилоскопирования, фотографирования, а также перечень вещей, подлежащих изъятию, определяются правилами внутреннего распорядка в приемнике-распределителе, утверждаемыми Министерством внутренних дел Республики Казахстан.

Статья 46-2. Проверка лиц, помещенных в
приемники-распределители
1. Лицо, не имеющее определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, помещенное в приемник-распределитель, подвергается проверке с целью установления личности.
2. Опрос лица, помещенного в приемник-распределитель, производится в течение суток его пребывания в приемнике-распределителе. Результаты опроса оформляются протоколом, который подписывается опрашиваемым и сотрудником, производящим опрос.

Статья 46-3. Сроки содержания, порядок и основания освобождения
из приемника-распределителя
1. Лицо, не имеющее определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, помещается в приемник-распределитель на основании постановления органа внутренних дел, санкционированного судом, о применении превентивного ограничения свободы передвижения на срок до тридцати суток.
2. Лицо, не имеющее определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, освобождается из приемника-распределителя ранее срока, установленного пунктом 1 настоящей статьи, в случаях:
1) установления личности;
2) установления причастности к совершению преступлений или административных правонарушений;
3) установления лица несовершеннолетнего возраста с направлением в порядке, установленном законодательством Республики Казахстан, в центры адаптации несовершеннолетних.
3. При освобождении лица, не имеющего определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, из приемника-распределителя начальником приемника-распределителя или его заместителем выносится постановление, в котором излагаются результаты проверки по установлению личности. В течение двадцати четырех часов с момента освобождения в письменной форме уведомляются прокурор, суд и центр социальной адаптации для лиц, не имеющих определенного места жительства.
Освобожденному из приемника-распределителя лицу, не имеющему определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, возвращаются под расписку изъятые у него на хранение документы, деньги и вещи, кроме предметов и веществ, хранение которых является незаконным.
4. При освобождении из приемника-распределителя лицам, не имеющим определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, на время проезда к месту дальнейшего устройства выдаются сухой паек по нормам питания, предусмотренным для содержания в приемнике-распределителе, и справка об освобождении.

Статья 46-4. Режим содержания в приемниках-распределителях
1. В приемниках-распределителях устанавливается режим, обеспечивающий безопасность содержащихся лиц и исключающий возможность их самовольного ухода. Условия содержания в приемнике-распределителе, оборудование помещений, распорядок дня определяются правилами внутреннего распорядка приемника-распределителя, утверждаемыми Министерством внутренних дел Республики Казахстан.
2. Лица, не имеющие определенного места жительства и (или) документов, удостоверяющих личность, содержащиеся в приемниках-распределителях, обеспечиваются питанием по нормам, установленным для содержащихся под стражей и находящихся в изоляторе временного содержания.
Если с задержанным имеются дети, они могут помещаться по решению суда совместно в отдельную камеру и обеспечиваться питанием в соответствии с законодательством Республики Казахстан о профилактике правонарушений, безнадзорности и беспризорности среди несовершеннолетних.
3. Мужчины, помещенные в приемник-распределитель, размещаются отдельно от женщин.
4. К лицам, содержащимся в приемнике-распределителе, могут применяться физическая сила и специальные средства в соответствии с Законом Республики Казахстан "Об органах внутренних дел Республики Казахстан".

Статья 46-5. Права и обязанности лиц, содержащихся в
приемниках-распределителях
1. Лица, содержащиеся в приемниках-распределителях, имеют право:
1) получать информацию о своих правах и обязанностях, режиме содержания в приемнике-распределителе, порядке подачи предложений, заявлений и жалоб;
2) на личную безопасность в период нахождения в приемнике-распределителе;
3) получать материально-бытовое и медико-санитарное обслуживание по нормам, утверждаемым правилами внутреннего распорядка;
4) на восьмичасовой сон в ночное время;
5) на ежедневную прогулку не менее двух часов в день;
6) отправлять религиозные обряды - при условии соблюдения правил внутреннего распорядка и прав других содержащихся в приемнике-распределителе лиц;
7) обращаться к администрации приемника-распределителя, в органы прокуратуры, суд по вопросам законности и обоснованности их содержания, а также нарушения своих прав и законных интересов.
2. Лица, помещенные в приемники-распределители, обязаны выполнять правила внутреннего распорядка.
3. К лицам, нарушившим установленные правила внутреннего распорядка, в зависимости от характера или тяжести проступка применяются следующие меры воздействия:
1) предупреждение;
2) внеочередной наряд по уборке помещений приемника-распределителя.
Решение о применении мер воздействия принимается начальником приемника-распределителя и оформляется мотивированным постановлением.

Глава 3-2. Содержание лиц, подвергнутых административному
аресту в специальных приемниках

Статья 46-6. Прием и регистрация лиц, подвергнутых
административному аресту и доставленных в
специальные приемники
1. При поступлении в специальный приемник лиц, подвергнутых административному аресту, проверяется наличие:
1) постановления судьи об аресте, подписанного им лично и скрепленного печатью суда;
2) протокола личного досмотра с изъятыми вещами, запрещенными к хранению в специальном приемнике;
3) документов, удостоверяющих личность лица, подвергнутого административному аресту.
2. Порядок регистрации лиц, доставленных в специальный приемник, проведения личного досмотра, медицинского освидетельствования, дактилоскопирования, фотографирования, а также перечень вещей, подлежащих изъятию, определяются правилами внутреннего распорядка в специальном приемнике, утверждаемыми Министерством внутренних дел Республики Казахстан.
3. О помещении лиц, подвергнутых административному аресту, в специальный приемник или направлении их в соответствующие медицинские организации администрация специального приемника в течение суток извещает их близких родственников по месту жительства.
4. Обращения лиц, подвергнутых административному аресту, адресованные в суд, органы прокуратуры или другие государственные органы, не рассматриваются и направляются по адресу в течение двадцати четырех часов со времени их подачи.

Статья 46-7. Режим содержания лиц, подвергнутых
административному аресту
1. Лица, подвергнутые административному аресту, содержатся в камерах, двери которых должны иметь прочные запоры и смотровые отверстия, на окнах оборудуются металлические решетки. В каждой камере вывешиваются правила внутреннего распорядка в специальном приемнике.
2. В специальных приемниках устанавливается режим, обеспечивающий круглосуточное дежурство и исключающий возможность самовольного ухода содержащихся лиц за пределы учреждения.
К лицам, подвергнутым административному аресту, могут быть применены физическая сила и специальные средства в соответствии с Законом Республики Казахстан "Об органах внутренних дел Республики Казахстан".
3. Лица, подвергнутые административному аресту, содержащиеся в специальных приемниках, обеспечиваются питанием по нормам, установленным для содержащихся под стражей и находящихся в изоляторе временного содержания. Продукты питания выдаются дежурным ежедневно по ведомости.
4. Мужчины, помещенные в специальные приемники, размещаются отдельно от женщин.
5. Больные заразной формой туберкулеза, венерическими и другими инфекционными заболеваниями изолируются от других лиц, подвергнутых административному аресту.

Статья 46-8. Права и обязанности лиц, подвергнутых
административному аресту, содержащихся в
специальных приемниках
1. Лица, подвергнутые административному аресту, содержащиеся в специальных приемниках, имеют право:
1) получать информацию о своих правах и обязанностях, режиме содержания в специальном приемнике, порядке подачи предложений, заявлений и жалоб;
2) на личную безопасность в период нахождения в специальном приемнике;
3) получать материально-бытовое и медико-санитарное обслуживание по нормам, утверждаемым правилами внутреннего распорядка в специальном приемнике;
4) получать письма, посылки, бандероли и передачи;
5) на восьмичасовой сон в ночное время;
6) на ежедневную прогулку не менее двух часов в день;
7) отправлять религиозные обряды - при условии соблюдения правил внутреннего распорядка в специальном приемнике и прав других лиц;
8) обращаться к администрации специального приемника, в органы прокуратуры, суд по вопросам нарушения своих прав и законных интересов.
2. Лица, подвергнутые административному аресту, помещенные в специальные приемники, обязаны выполнять правила внутреннего распорядка в специальном приемнике.

Статья 46-9. Освобождение лиц, подвергнутых административному
аресту, из специального приемника
1. Лица, подвергнутые административному аресту, освобождаются из специального приемника по отбытии срока административного ареста, установленного постановлением судьи.
2. Освобожденным возвращаются под расписку изъятые у них на хранение документы, деньги и вещи, кроме вещей, хранение которых является незаконным.
3. При незаконном хранении лицами, подвергнутыми административному аресту, огнестрельного или холодного оружия, взрывчатых, сильнодействующих или ядовитых веществ и наркотических средств решения принимаются в соответствии с законодательством Республики Казахстан.
4. Освобожденному выдается справка о пребывании его в специальном приемнике.";
11) статью 49 изложить в следующей редакции:
"Статья 49. Надзор за порядком и условиями содержания лиц в
специальных учреждениях
Надзор за порядком и условиями содержания лиц в специальных учреждениях осуществляют органы прокуратуры.";
12) дополнить статьями 50 и 51 следующего содержания:
"Статья 50. Общественный контроль
1. Общественный контроль осуществляется общественными объединениями в целях оказания содействия лицам, содержащимся в специальных учреждениях, в осуществлении их прав и законных интересов в части условий содержания, медико-санитарного обеспечения, организации труда, досуга и обучения, предусмотренных законодательством Республики Казахстан.
2. Для осуществления общественного контроля образуются общественные наблюдательные комиссии областей, городов республиканского значения и столицы в порядке, определяемом Правительством Республики Казахстан.
3. Общественные наблюдательные комиссии вправе оказывать содействие администрации специальных учреждений в целях создания условий для обеспечения прав, свобод и законных интересов содержащихся в них лиц.
4. Общественный контроль и содействие общественных наблюдательных комиссий деятельности администрации специальных учреждений осуществляются на основе принципов добровольности, равноправия и законности.
5. При осуществлении общественного контроля не допускается вмешательство в деятельность специальных учреждений, а также в оперативно-розыскную, уголовно-процессуальную деятельность и производство по делам об административных правонарушениях.

Статья 51. Полномочия общественной наблюдательной комиссии
1. Общественная наблюдательная комиссия, а также члены общественной наблюдательной комиссии вправе:
1) в составе не менее двух членов общественной наблюдательной комиссии беспрепятственно посещать специальные учреждения в порядке, определяемом центральными исполнительными органами;
2) беседовать с лицами, содержащимися в специальных учреждениях, при наличии согласия указанных лиц, а также принимать обращения и жалобы по вопросам нарушения их прав и законных интересов;
3) обращаться с заявлениями к администрации специального учреждения и (или) в органы прокуратуры по вопросам, связанным с обеспечением прав и законных интересов лиц, содержащихся в специальных учреждениях.
2. На период введения режима особых условий в специальных учреждениях полномочия общественной наблюдательной комиссии по посещению указанных учреждений приостанавливаются.
3. При исполнении своих полномочий члены общественной наблюдательной комиссии обязаны соблюдать положения нормативных правовых актов, обеспечивающих деятельность специальных учреждений, а также подчиняться законным требованиям администрации указанных учреждений. Проведение мероприятий общественного контроля не должно создавать препятствия осуществлению процессуальных действий.".

4. В Закон Республики Казахстан от 9 июля 2004 года "О профилактике правонарушений среди несовершеннолетних и предупреждении детской безнадзорности и беспризорности" (Ведомости Парламента Республики Казахстан, 2004 г., № 18, ст. 105; 2007 г., № 9, ст. 67; № 20, ст. 152; 2009 г., № 15-16, ст. 72; 2010 г., № 8, ст. 41; Закон Республики Казахстан от 23 ноября 2010 года "О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам обеспечения защиты прав ребенка", опубликованный в газетах "Егемен Қазақстан" и "Казахстанская правда" 27 ноября 2010 г.):
1) дополнить статьей 14-1 следующего содержания:
"Статья 14-1. Основания выпуска (освобождения)
несовершеннолетних из специальных учреждений и
организаций
1. Несовершеннолетние выпускаются из специальных организаций образования в случае:
1) истечения срока, определенного судом;
2) досрочно в связи с достижением совершеннолетия;
3) досрочно, если суд на основании представления администрации учреждения либо территориальной комиссии по делам несовершеннолетних и защите их прав придет к выводу, что несовершеннолетний не нуждается в дальнейшем применении данной меры;
4) направления несовершеннолетнего в организацию образования с особым режимом содержания;
5) наступления обстоятельств, при которых несовершеннолетний не может находиться в данном учреждении в соответствии с настоящим Законом.
2. Несовершеннолетние выпускаются из организаций образования с особым режимом содержания в случае:
1) истечения срока, определенного судом;
2) досрочно в связи с достижением совершеннолетия;
3) досрочно, если суд на основании представления администрации учреждения либо территориальной комиссии по делам несовершеннолетних и защите их прав придет к выводу, что несовершеннолетний для своего исправления не нуждается в дальнейшем применении данной меры;
4) наступления обстоятельств, при которых несовершеннолетний не может находиться в данном учреждении в соответствии с настоящим Законом.
3. Несовершеннолетние освобождаются из Центров адаптации несовершеннолетних в случае:
1) установления родителей или других законных представителей;
2) помещения в специальные организации образования, организации образования с особым режимом содержания;
3) помещения в детский дом (интернат);
4) вступления в законную силу приговора суда;
5) наступления обстоятельств, при которых несовершеннолетний не может находиться в данном учреждении в соответствии с настоящим Законом.";
2) статью 22 изложить в следующей редакции:
"Статья 22. Права лиц, в отношении которых применяются меры
индивидуальной профилактики
1. Несовершеннолетним, их родителям или законным представителям, а также иным лицам, в отношении которых применяются меры индивидуальной профилактики, обеспечиваются права и свободы, гарантированные Конституцией Республики Казахстан, настоящим Законом и иными нормативными правовыми актами Республики Казахстан.
2. Несовершеннолетние, содержащиеся в специальных организациях образования, организациях образования с особым режимом содержания и Центрах адаптации несовершеннолетних, наряду с правами, указанными в пункте 1 настоящей статьи, в установленном порядке имеют право на:
1) уведомление родителей или законных представителей об их помещении в специальные учреждения и организации;
2) обжалование решений, принятых работниками органов и учреждений системы профилактики правонарушений, безнадзорности и беспризорности среди несовершеннолетних, в вышестоящие органы указанной системы, а также в органы прокуратуры, суд;
3) получение информации о своих правах и обязанностях, режиме содержания и дисциплинарных требованиях;
4) личную безопасность в специальных учреждениях и организациях, а также по пути следования к месту их расположения, месту жительства либо бытового устройства;
5) гуманное, не унижающее человеческого достоинства обращение;
6) поддержание связи с семьей путем телефонных переговоров и свиданий без ограничения их количества, получение посылок, бандеролей, передач, получение и отправление писем и телеграмм без ограничения их количества;
7) обеспечение бесплатным питанием, одеждой, обувью и другими предметами вещевого довольствия по нормам, утвержденным Правительством Республики Казахстан;
8) свидание с родителями либо лицами, их заменяющими, родственниками и иными лицами;
9) восьмичасовой сон в ночное время, а дети в возрасте от трех до семи лет на дополнительный двухчасовой сон в дневное время;
10) ежедневную прогулку продолжительностью не менее двух часов;
11) получение начального, основного среднего, общего среднего, технического и профессионального образования в период нахождения в специальных организациях образования и организациях образования с особым режимом содержания;
12) отправление религиозных обрядов при условии соблюдения правил внутреннего распорядка и режима содержания, установленного в специальных учреждениях;
13) пользование имеющимися в специальных учреждениях и организациях литературой и изданиями периодической печати;
14) участие в гражданско-правовых отношениях в соответствии с требованиями законодательства Республики Казахстан;
15) получение денежного вознаграждения за работу, выполненную в период производственной практики.";
3) дополнить статьями 22-1, 22-2, 22-3, 22-4, 22-5, 22-6, 22-7 и 22-8 следующего содержания:
"Статья 22-1. Обеспечение личной безопасности
несовершеннолетних
При возникновении угрозы для жизни и здоровья несовершеннолетнего сотрудники специальных учреждений и организаций обязаны немедленно принять меры по обеспечению его личной безопасности.

Статья 22-2. Свидания с защитниками, родственниками и иными
лицами
1. С момента помещения несовершеннолетних в специальные учреждения и организации им предоставляются свидания с защитником наедине и конфиденциально.
2. Свидания осуществляются под контролем сотрудников специальных учреждений и организаций. В случае попытки передачи несовершеннолетнему запрещенных предметов, веществ и продуктов питания либо сведений, которые могут способствовать совершению преступления, свидания прерываются досрочно.
3. Официальные представители дипломатических представительств иностранных государств по решению Генеральной прокуратуры Республики Казахстан имеют право посетить несовершеннолетнего иностранца, являющегося гражданином представляемого ими государства.

Статья 22-3. Переписка
1. Несовершеннолетним разрешается в неограниченном количестве получать, отправлять родственникам и иным лицам письма или телеграммы.
2. Переписка несовершеннолетних осуществляется только через администрацию специальных учреждений и организаций.
3. Вручение писем, поступающих на имя несовершеннолетних, содержащихся в специальных учреждениях и организациях, а также отправление их писем адресатам производятся администрацией специальных учреждений и организаций не позднее чем в трехдневный срок со дня поступления письма или сдачи его несовершеннолетними, за исключением праздничных и выходных дней.
4. Сведения о смерти или тяжелом заболевании близкого родственника сообщаются несовершеннолетнему незамедлительно после их получения.
5. Письма, поступившие на имя несовершеннолетнего после его убытия из специальных учреждений и организаций, не позднее чем в трехдневный срок после их получения отправляются по месту его убытия.

Статья 22-4. Направление обращений
1. Обращения несовершеннолетних, адресованные в государственные органы, органы местного самоуправления, общественные объединения и средства массовой информации, направляются через администрацию специальных учреждений и организаций.
2. Обращения, адресованные в суд, органы прокуратуры и государственные органы, направляются администрацией специальных учреждений и организаций адресату не позднее двадцати четырех часов.
3. Ответы на обращения объявляются несовершеннолетним под расписку и приобщаются к личным делам.
4. Не допускается преследование в любой форме несовершеннолетних за обращения в связи с нарушением их прав и законных интересов. Должностные лица специальных учреждений и организаций, виновные в таком преследовании, несут ответственность в соответствии с законами Республики Казахстан.

Статья 22-5. Питание, приобретение продуктов питания и
предметов первой необходимости
1. Несовершеннолетние, содержащиеся в специальных учреждениях и организациях, обеспечиваются питанием, одеждой, обувью и мягким инвентарем по нормам, определяемым Правительством Республики Казахстан.
2. Прием пищи осуществляется в отдельных помещениях (столовых) от игровых и спальных помещений.
3. Администрация специальных учреждений и организаций обязана создать несовершеннолетним условия, отвечающие требованиям гигиены, санитарии и пожарной безопасности.
4. Специальные учреждения и организации должны быть оснащены игровыми залами, спальными помещениями, помещениями для приема пищи, учебным классом и прогулочными дворами для несовершеннолетних, отвечающими требованиям гигиены, санитарии и пожарной безопасности, а также исключающими условия самовольного ухода несовершеннолетних из специальных учреждений и организаций.
5. Несовершеннолетние обеспечиваются учебными пособиями, литературой, канцелярскими принадлежностями и другими средствами, необходимыми для получения обязательного среднего образования.

Статья 22-6. Медико-санитарное обеспечение
1. Администрация специальных учреждений и организаций обязана обеспечивать соблюдение установленных санитарно-гигиенических и противоэпидемических требований, охрану здоровья несовершеннолетних.
2. Оказание медицинской помощи несовершеннолетним, в том числе психиатрической, осуществляется медицинскими работниками специальных учреждений и организаций.
3. При установлении необходимости госпитализации несовершеннолетний направляется в соответствующую медицинскую организацию.
4. При получении несовершеннолетними телесных повреждений освидетельствование проводится медицинскими работниками специальных учреждений и организаций безотлагательно. Результаты медицинского освидетельствования фиксируются в установленном порядке и сообщаются пострадавшему, территориальному органу опеки и попечительства или родителям либо лицам, их заменяющим. По решению руководителя администрации специальных учреждений и организаций или органа освидетельствование производится работниками медицинских организаций.
5. В случае тяжелого заболевания либо смерти несовершеннолетнего администрация специальных учреждений и организаций сообщает об этом близким родственникам, в органы прокуратуры, территориальному органу опеки и попечительства. Тело умершего после патологоанатомического исследования, а также производства действий, предусмотренных законодательством Республики Казахстан, передается лицам, его востребовавшим.
Захоронение умершего несовершеннолетнего, тело которого не востребовано, осуществляется за счет бюджетных средств.
6. В случаях обнаружения тяжелого заболевания у несовершеннолетнего, от которого может наступить смерть, администрация специальных учреждений и организаций имеет право, при наличии медицинского заключения, ставить вопрос об изменении режима содержания несовершеннолетнего, а также о направлении его в организацию здравоохранения для прохождения лечения.

Статья 22-7. Обязанности несовершеннолетних, содержащихся в
специальных учреждениях и организациях
1. Несовершеннолетние, содержащиеся в специальных учреждениях и организациях, обязаны:
1) соблюдать режим содержания в специальных учреждениях и организациях, установленный настоящим Законом и правилами внутреннего распорядка;
2) выполнять законные требования администрации специальных учреждений и организаций;
3) соблюдать требования гигиены и санитарии;
4) не совершать умышленных действий, угрожающих собственной жизни и здоровью других лиц;
5) не совершать действий, унижающих достоинство сотрудников специальных учреждений и организаций;
6) не препятствовать сотрудникам специальных учреждений и организаций в выполнении ими служебных обязанностей;
7) соблюдать правила пожарной безопасности;
8) бережно относиться к имуществу специальных учреждений и организаций;
9) посещать учебные занятия.
2. Несовершеннолетним, содержащимся в специальных учреждениях и организациях, запрещается иметь при себе предметы, вещества и продукты питания, которые представляют опасность для жизни и здоровья людей или могут быть использованы в качестве орудия преступления либо для воспрепятствования целям содержания несовершеннолетних в этих учреждениях.
3. Привлечение несовершеннолетних к мероприятиям, не связанным с учебно-воспитательным процессом и социальной реабилитацией, запрещается.

Статья 22-8. Применение мер поощрения и взыскания к
несовершеннолетним, содержащимся в специальных
учреждениях и организациях
1. В специальных учреждениях и организациях устанавливаются следующие меры поощрения:
1) объявление благодарности устно или в приказе, который приобщается к личному делу несовершеннолетнего;
2) досрочное снятие ранее наложенного взыскания;
3) награждение грамотой;
4) занесение на Доску почета;
5) сообщение родителям, лицам, их заменяющим, либо по месту прежней учебы о хорошем поведении воспитанника и его успехах в учебе и труде;
6) присуждение лучшему классу или группе вымпела, грамоты;
7) присвоение звания "Лучший по профессии".
2. За нарушение режима и правил внутреннего распорядка к несовершеннолетним могут применяться следующие меры взыскания:
1) предупреждение;
2) объявление выговора устно или в приказе, который приобщается к личному делу несовершеннолетнего;
3) обсуждение на общем собрании несовершеннолетних, группы или класса, на педагогическом совете организаций образования с особым режимом содержания либо специальной организации образования.".

Статья 2. Настоящий Закон вводится в действие по истечении десяти календарных дней после его первого официального опубликования.

Президент
Республики Казахстан Н. Назарбаев

Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне адамдарды қоғамнан уақытша оқшаулауды қамтамасыз ететін мекемелерде ұстау негіздерін, тәртібі мен шарттарын бекіту мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы

Қазақстан Республикасының 2010 жылғы 29 желтоқсандағы N 375-IV Заңы

1-бап. Қазақстан Республикасының мына заңнамалық актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізілсін:

1. 2009 жылғы 18 қыркүйектегі «Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы» Қазақстан Республикасының Кодексіне (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2009 ж., № 20-21, 89-құжат; 2010 ж., № 5, 23-құжат; № 7, 32-құжат; № 15, 71-құжат):

1) 94-баптың 3-тармағындағы «немесе соттың шешімі бойынша» деген сөздер алып тасталсын;

2) 119-бапта:
2-тармақ мынадай мазмұндағы екінші сөйлеммен толықтырылсын:
«Мәжбүрлі тәртіппен ауруханаға жатқызылған адамға диагнозды психиатр дәрігерлер комиссиясы қояды.»;
5-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
«5. Дәрігер психикасының бұзылуынан (ауруынан) зардап шегуші адамға, егер ол жазылған ақпараттың мәнісін дұрыс қабылдай алатын болса, немесе оның заңды өкіліне психиканың бұзылуының (ауруының) сипаты, емдеу мақсаттары мен әдістері туралы жазбаша ақпаратты, сондай-ақ ұсынылатын емдеудің ұзақтығы, ықтимал ауруды сезіну, жанама әсерлер туралы және күтілетін нәтижелер туралы деректерді психиатриялық куәландыру жүргізілген кезден бастап қырық сегіз сағат ішінде береді. Медициналық құжаттамада берілген ақпарат туралы жазба жасалады. Қалған жағдайларда бұл ақпарат осы Кодекстің 95-бабының 4-тармағына сәйкес ұсынылуы мүмкін.»;
7-тармақта:
«еріксіз» деген сөз «мәжбүрлеп» деген сөзбен ауыстырылсын;
мынадай мазмұндағы үшінші сөйлеммен толықтырылсын:
«Адамды оның келісімінсіз ауруханаға жатқызу кезінде оны психиатриялық ұйымға орналастырған кезден бастап қырық сегіз сағат ішінде психиатр дәрігерлер комиссиясының емдеу тәртібі туралы шешімді қабылдау қамтамасыз етілуге тиіс.»;

3) 123-бапта:
3-тармақтағы «Заңды өкілі» деген сөздер «Тексерілетін адамның немесе кәмелетке толмаған адамның заңды өкілі» деген сөздермен ауыстырылып, «кәмелетке толмаған адамды» деген сөздер алып тасталсын;
8-тармақтағы «психиатр дәрігер» деген сөздер «психиатр дәрігерлер комиссиясы» деген сөздермен ауыстырылсын;
10 және 11-тармақтар алып тасталсын;
12-тармақ мынадай редакцияда жазылсын:
«12. Психиатриялық куәландыру туралы өтініш жазбаша түрде болуға, онда мұндай куәландырудың қажеттігін негіздейтін толық мәліметтер және ол адамның (не оның заңды өкілінің) психиатр дәрігерге көрінуден бас тартатыны туралы деректер қамтылуға тиіс. Психиатр дәрігер шешім қабылдау үшін қажетті қосымша мәліметтер сұратуға құқылы. Психиатр дәрігер өтініште осы баптың 5-тармағында көзделген мән-жайлардың жоқ екенін анықтап, психиатриялық куәландырудан жазбаша түрде дәлелді себеппен бас тартады.»;

4) 124-бап мынадай мазмұндағы 6-тармақпен толықтырылсын:
«6. Динамикалық байқауды тоқтату туралы мәселені қарау психикасының бұзылуынан зардап шегуші адамның өзінің бастамасы бойынша, сондай-ақ оның заңды өкілінің бастамасы бойынша осы баптың 3-тармағында көзделген тәртіппен жүзеге асырылуы мүмкін.»;

5) 125-бапта:
мәтін бойынша «еріксіз түрде» деген сөздер «мәжбүрлеп» деген сөзбен ауыстырылсын;
1-тармақтағы «не сот ұйғарымы» деген сөздер алып тасталсын;
мынадай мазмұндағы 1-1-тармақпен толықтырылсын:
«1-1. Психиатриялық стационарға мәжбүрлеп жатқызуға сот шешімінің негізінде жол беріледі.
Сот шешім шығарғанға дейін адамды психиатриялық стационарға мәжбүрлеп жатқызуға тек қана осы Кодекстің 94-бабы 1-тармағының 2), 3) және 4) тармақшаларында көзделген салдарға жол бермеу мақсатында жол беріледі.
Сот шешімінсіз ауруханаға мәжбүрлеп жатқызудың әрбір жағдайында психиатриялық ұйымның әкімшілігі адамды психиатриялық стационарға орналастырған кезден бастап қырық сегіз сағат ішінде прокурорға жазбаша хабарлама жібереді.
Жұбайы-зайыбы, жақын туыстары және (немесе) заңды өкілдері туралы мәліметтер болған кезде психиатриялық ұйымның әкімшілігі адамды психиатриялық стационарға орналастырған кезден бастап қырық сегіз сағат ішінде оларды хабардар етеді.»;
5-тармақ алып тасталсын;
6-тармақ «жүзеге асырылады,» деген сөздерден кейін «ауруханаға жатқызу туралы шешім қабылданған кезден бастап жиырма төрт сағат ішінде прокурорға жазбаша хабарланып,» деген сөздермен толықтырылсын;

6) 126-бапта:
1-тармақтағы «Заңды өкілдерінің өтініші бойынша немесе олардың жазбаша келісімімен психиатриялық» деген сөздер «Психиатриялық» деген сөзбен ауыстырылсын;
3-тармақтағы «бұл туралы» деген сөздер «көрсетілген мән-жайлар анықталған кезден бастап жиырма төрт сағат ішінде бұл туралы прокурорға және» деген сөздермен ауыстырылсын;

7) 127-баптың мәтініндегі «еріксіз» деген сөз «мәжбүрлеп» деген сөзбен ауыстырылсын;

8) 128-бапта:
3-тармақта:
«еріксіз түрде» деген сөздер «мәжбүрлеп» деген сөзбен ауыстырылсын;
«қорытындысы» деген сөзден кейін «, сот шешімі не прокурордың қаулысы бойынша» деген сөздермен толықтырылсын;
5-тармақтағы «еріксіз түрде» деген сөздер «мәжбүрлеп» деген сөзбен ауыстырылсын;

9) 129-баптың 1-тармағы мынадай редакцияда жазылсын:
«1. Кәмелетке толмаған адамды психоневрологиялық ұйымға орналастыру үшін - психологиялық-медициналық-педагогикалық консультацияның қорытындысы; сот әрекетке қабілетсіз деп таныған адам үшін психиатр дәрігердің қатысуымен дәрігерлік комиссияның қорытындысы негізінде қабылданған қорғаншы және қамқоршы органның шешімі негіз болып табылады.
Психикасының бұзылуынан (ауруынан) зардап шегуші, бірақ әрекетке қабілетсіз деп танылмаған, кәмелетке толған адамды психоневрологиялық ұйымға орналастыру сот шешімі бойынша жүзеге асырылады.
Қорытындыда адамның оны әлеуметтік қамсыздандыруға арналған мамандандырылмаған ұйымда болу мүмкіндігінен айыратындай болып психикасының бұзылғаны (ауруы) туралы, ал адамның әрекетке қабілеттілігіне қатысты - сот алдында оны әрекетке қабілетсіз деп тану туралы мәселе қоюға негіздің жоқтығы туралы мәліметтер де куәландырылуға тиіс.».

2. «Алкоголизмге, нашақорлық пен уытқұмарлық дертіне шалдыққан ауруларды еріксіз емдеу туралы» 1995 жылғы 7 сәуірдегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1995 ж., № 3-4, 32-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2004 ж., № 23, 142-құжат):

1) бүкіл мәтін бойынша:
«мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемелерінде», «Мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемелерінде», «Мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемелеріне», «мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемесіне», «мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемесінде», «Мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемелерінен», «Мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемесінде», «мамандандырылған емдеу-профилактикалық мекемелеріне», «мамандандырылған емдеу-алдын алу мекемелерінен», «Мамандандырылған емдеу-алдын алу мекемелерінен» деген сөздер тиісінше «мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдарда», «Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдарда», «Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдарға», «мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымға», «мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда», «Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдардан», «Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда», «мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдарға», «мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдардан», «Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдардан» деген сөздермен ауыстырылсын;
«наркологиялық мекемелеріне», «наркологиялық мекемеге», «Наркологиялық мекемеге», «наркологиялық мекемелерге» деген сөздер тиісінше «наркологиялық ұйымдарына», «наркологиялық ұйымға», «Наркологиялық ұйымға», «наркологиялық ұйымдарға» деген сөздермен ауыстырылсын;

2) мынадай мазмұндағы 1-1-баппен толықтырылсын:

«1-1-бап. Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйым

Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйым - негізгі міндеті сот оларға қатысты медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын қолданған адамдарды емдеу болып табылатын медициналық денсаулық сақтау ұйымы.
Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымның күзетін ұйымдастыру ұйымның әкімшілігіне жүктеледі және Қазақстан Республикасының күзет қызметі саласындағы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.»;

3) 5-бапта:
бірінші бөліктегі «аудандық (қалалық) халық соты» деген сөздер «сот» деген сөзбен ауыстырылсын;
алтыншы бөлікте:
«60-тан асқан ерлер мен 55-тен асқан әйелдерге,» деген сөздер алып тасталсын;
«Денсаулық сақтау министрлігі» деген сөздер «Үкіметі» деген сөзбен ауыстырылсын;
«жүйке және ағза ауруларымен ауыратындарға» деген сөздер «медициналық қарсы айғақтары барларға» деген сөздермен ауыстырылсын;

4) 6-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«6-бап. Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдарда
емдеуді ұйымдастыру

Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдарға мәжбүрлеп емдеуге жіберілген ауруларды емдеу тәртібі денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган бекітетін Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйым туралы ережемен регламенттеледі.»;

5) мынадай мазмұндағы 6-1, 6-2, 6-3 және 6-4-баптармен толықтырылсын:

«6-1-бап. Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдағы
алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен
ауыратындардың тәртіп қағидасы және оларды
орналастыру шарттары

1. Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындардың медициналық ұйғарымдарды орындауын, оларды үнемі қадағалауды қамтамасыз ететін және олардың өз бетімен кетіп қалу мүмкіндігін болғызбайтын шарттар белгіленеді.
2. Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратын аурулардың мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымның аумағынан шығуына тек емдеу-диагностикалық, оңалту іс-шараларын жүргізу және еңбек қызметін жүзеге асыру үшін медициналық персоналдың, күзет қызметкерлерінің немесе мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйым өкілдерінің бірге ілесіп жүруімен ғана рұқсат етіледі.
3. Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар қажетті материалдық-тұрмыстық жағдайлармен қамтамасыз етіледі, оларға жеке жатын орын мен төсек жабдығы беріледі. Олар жынысы мен климаттық жағдайлар ескеріле отырып, маусымдық киіммен, іш киіммен және аяқ киіммен қамтамасыз етіледі.
Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындарды тамақтандыру және материалдық-тұрмыстық қамтамасыз ету нормаларын Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілейді. Ас қорыту органдары ауруларына шалдыққан адамдар диеталық тамақпен қамтамасыз етіледі.
4. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындарға ақшаны және тізбесін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган айқындайтын, сақтауға тыйым салынған заттарды өзімен бірге ұстауға рұқсат етілмейді. Алып қойылған ақша мен сақтауға тыйым салынған заттар туысқандарына қайтарылады, ал олар болмаған жағдайда мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымның сақтау камерасына тапсырылып, науқас шыққанға дейін сақталады.
5. Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдағы алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындарды ұстау шарттары денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган бекітетін ішкі тәртіп қағидасында белгіленеді.
6. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан, ішкі тәртіп қағидасын бұзатын немесе емдеуден жалтарған алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар, егер олардың іс-әрекеті айналасындағылардың өмірі мен денсаулығына немесе тікелей өзіне қауіп төндірсе, арнайы палатаға орналастырылады. Арнайы палатаға орналастыру адамды орналастырған кезден бастап жиырма төрт сағат ішінде прокурорға хабарланып, мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйым басшысының жазбаша өкімі бойынша он тәулікке дейінгі мерзімге жүргізіледі. Басшы жұмыс орнында болмаған жағдайда, арнайы палатаға орналастыру туралы шешімді, кейіннен басшыға баяндаухат жаза отырып, мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымның лауазымы жоғары қызметкері қабылдайды, басшы арнайы палатада ұстау мерзімін жазбаша өкіммен айқындайды.
7. Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындардың мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымнан өз бетімен кетіп қалуы, сол сияқты ұйымға белгіленген мерзімде келмеуі емделуден жалтару болып табылады және Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауаптылыққа әкеп соғады. Оларды мәжбүрлеп емдеуге әкелуді сот қаулысының негізінде Қазақстан Республикасының ішкі істер органдары жүзеге асырады.
Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындардың мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымды өз бетімен тастап кеткен кезеңі емделу мерзіміне есептелмейді.

6-2-бап. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан
алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен
ауыратындарға медициналық-санитариялық қызмет көрсету

Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындарға медициналық-санитариялық қызмет көрсету Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласындағы заңнамасына сәйкес жүзеге асырылады.

6-3-бап. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан
алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен
ауыратындардың еңбек қызметін ұйымдастыру

Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар өздерінің қалауы бойынша жұмыспен қамтамасыз етіледі, оларға Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасы қолданылады.

6-4-бап. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан
алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен
ауыратындардың құқықтары мен міндеттері

1. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар азаматтардың Қазақстан Республикасының Конституциясында көзделген барлық құқықтары мен бостандықтарын пайдаланады.
Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындардың құқықтары мен бостандықтарын жүзеге асыруын шектеуге Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жағдайларда ғана жол беріледі.
2. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындардың:
1) мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымның ішкі тәртіп қағидаларымен және осы мекемеде болу тәртібін регламенттейтін өзге де құжаттармен танысуға;
2) тамақтануға, оларға материалдық-тұрмыстық және медициналық қызмет көрсетілуіне;
3) Қазақстан Республикасының еңбек заңнамасына сәйкес жұмысқа орналасуға;
4) дербес жеке шотындағы қаражаты есебінен тамақ өнімдерін және бірінші кезектегі қажеттілік заттарын, сондай-ақ мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымның аумағында сақтауға және пайдалануға тыйым салынбаған өзге де заттарды сатып алуға;
5) ішкі тәртіп қағидаларында айқындалған тәртіппен жақын туысқандарымен кездесуге;
6) шектеусіз хат-хабар алмасуға;
7) ішкі тәртіп қағидаларында айқындалған тәртіппен сәлемдемелер алуға, жөнелтімдер жіберуге және алуға;
8) өздерінің жеке шотына аударылатын ақша аударымдарын алуға;
9) емдеу нәтижелі болған жағдайда, он тәулікке дейінгі қысқа мерзімді демалыс алуға;
10) ішкі тәртіп қағидаларының және мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда ұсталушы басқа да адамдардың құқықтарының
сақталуы шартымен діни жоралар жасауға;
11) күн сайын серуендеуге;
12) ұйым қызметкерлерінің іс-әрекеттеріне (әрекетсіздігіне) денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті органға, прокуратура органдарына, сотқа шағымдануға құқығы бар.
3. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар:
1) белгіленген ішкі тәртіп қағидаларын сақтауға;
2) мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйым әкімшілігінің және медициналық персоналдың заңды талаптарын орындауға;
3) белгіленген емді қабылдауға;
4) ұйымның мүлкіне ұқыпты қарауға;
5) мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда тазалық пен тәртіп сақтауға, сондай-ақ оның аумағында аптасына екі сағаттан аспайтын жинау жұмыстарын жүзеге асыруға;
6) жеке гигиенаны сақтауға міндетті.
4. Наркологиялық ұйымда мәжбүрлеп емдеуде жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар құқық бұзушылықтар жасағаны және (немесе) материалдық нұқсан келтіргені үшін Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген жауаптылықта болады.»;

6) 7-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«7-бап. Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен
ауыратындарды мәжбүрлеп емдеуді тоқтату негіздері мен
тәртібі

1. Алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымдардан:
1) сот айқындаған мәжбүрлеп емдеу мерзімі аяқталғаннан кейін;
2) соттың қаулысы бойынша - мәжбүрлеп емдеуді жүргізуге кедергі келтіретін ілеспелі ауыр аурулардың анықталуына байланысты;
3) соттың қаулысы бойынша - нәтижелі емделуіне байланысты мерзімінен бұрын, бірақ кемінде алты айдан кейін шығарылады.
Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда жатқан алкоголизммен, нашақорлықпен және уытқұмарлықпен ауыратындар емделуден жалтарған жағдайда, наркологиялық ұйым әкімшілігінің медициналық қорытындыға негізделген өтініші негізінде олардың болу мерзімі соттың шешімі бойынша бір жылдан аспайтын мерзімге ұзартылуы мүмкін. Бұл ретте наркологиялық ұйымда болу уақыты екі жылдан аспауға тиіс.
2. Мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымнан шығарылған адамдарға олардан алып қойылған және ұйымның сақтау камерасында сақталған құжаттары, ақшасы мен заттары қайтарылады.
Еңбек кітапшасында мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымда болған кезеңіндегі еңбек қызметі туралы белгі қойылады, ал еңбек кітапшасы болмаған жағдайда анықтама беріледі.
3. Ұйым әкімшілігі тұрмыстық жағдайына және еңбекке орналастыруда көмек көрсету үшін тұрғылықты жері бойынша жергілікті атқарушы органға және байқауды қамтамасыз ету үшін тұрғылықты жері бойынша денсаулық сақтау ұйымына мәжбүрлеп емдеуге арналған наркологиялық ұйымнан босатылатын адамдар туралы хабарлайды.».

3. «Қылмыстың жасалуына сезіктілер мен айыпталушыларды күзетте ұстаудың тәртібі мен шарттары туралы» 1999 жылғы 30 наурыздағы Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., № 6, 190-құжат; 2001 ж., № 17-18, 245-құжат; 2002 ж., № 15, 147-құжат; 2004 ж., № 23, 142-құжат; № 24, 154-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; 2008 ж., № 15-16, 63-құжат; 2009 ж., № 24, 128, 130-құжаттар):

1) тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:
«Адамдарды қоғамнан уақытша оқшаулауды қамтамасыз ететін арнаулы мекемелерде ұстау тәртібі мен шарттары туралы»;

2) мынадай мазмұндағы кіріспемен толықтырылсын:
«Осы Заң қоғамнан уақытша оқшаулауды заңды негіздерде қамтамасыз ететін арнаулы мекемелер қызметінің құқықтық негіздерін айқындайды, сондай-ақ оларда ұсталатын адамдардың құқықтары мен міндеттерін белгілейді.»;

3) 1-бап алып тасталсын;

4) 2 және 3-баптар мынадай редакцияда жазылсын:

«2-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негізгі ұғымдар

Осы Заңда мынадай негізгі ұғымдар пайдаланылады:
1) арнаулы қабылдау орны - ішкі істер органдарының әкімшілік қамауға алынған адамдарды қабылдауға және ұстауға арналған арнаулы мекемесі;
2) арнаулы мекемелер - тергеу изоляторы, уақытша ұстау изоляторы, қабылдау-бөлу орны, арнаулы қабылдау орны;
3) әкімшілік қамауға алынған адам - өзіне қатысты сот әкімшілік қамауға алуды қолдану туралы қаулы шығарған адам;
4) белгілі бір тұрғылықты жері жоқ адам - Қазақстан Республикасының аумағында тұрғылықты жері бойынша тіркелмеген немесе тұрғын үйі жоқ адам;
5) бір адамдық камера - күзетке алынған бір адамды барынша толық және қатаң оқшаулау мақсатында ұстауға арналған арнаулы үй-жай;
6) жүріп-тұру еркіндігін алдын ала шектеу - белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамға қатысты, ішкі істер органдарының арнаулы мекемесінде оны уақытша оқшаулаудан тұратын құқық бұзушылықтың жеке профилактика шарасы;
7) карцер - күзетте ұстаудың белгіленген тәртібін қасақана бұзған адамды ұстауға арналған бір адамдық камера;
8) қабылдау-бөлу орны - ішкі істер органдарының белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамдарды, оның іс-әрекеттерінде әкімшілік құқық бұзушылық және қылмыс белгілері болмаған кезде және олардың жеке басын өзге де тәсілдермен анықтау мүмкін болмаған кезде оларды қабылдауға және ұстауға арналған арнаулы мекемесі;
9) камера - қабылдау-бөлу орнына, арнаулы қабылдау орнына, уақытша ұстау изоляторына, тергеу изоляторына орналастырылған адамдарды ұстауға арналған үй-жай;
10) күзетте ұстау - адамдарды сот санкциясымен арнаулы мекемелерде Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген уақытша оқшаулау;
11) тергеу изоляторы - бұлтартпау шарасы ретінде қамауға алу қолданылған, қылмыстың жасалуына күдіктілер мен айыпталушыларды, сондай-ақ шаруашылық қызметтер көрсету бойынша жұмыстарды орындау үшін қалдырылған сотталғандарды ұстауға арналған арнаулы мекеме;
12) уақытша ұстау изоляторы - қылмыс жасады деген күдік бойынша ұсталған адамдарды күзетте ұстауға арналған арнаулы мекеме.

3-бап. Адамдарды арнаулы мекемелерде ұстау мақсаты

Адамдарды арнаулы мекемелерде ұстау Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген шараларды орындау мақсатында жүзеге асырылады.»;

4-баптың тақырыбындағы және мәтініндегі «Күзетте», «күзетте» деген сөздер тиісінше «Арнаулы мекемелерде», «арнаулы мекемелерде» деген сөздермен ауыстырылсын;

5 және 6-баптар мынадай редакцияда жазылсын:

«5-бап. Адамдарды арнаулы мекемелерге орналастыру негіздері

Адамдарды арнаулы мекемелерге орналастыру негіздері:
1) бұлтартпау шарасы ретінде қамауға алу қолданылған, қылмыстың жасалуына күдіктілер мен айыпталушыларды тергеу изоляторына орналастыру судьяның қаулысы бойынша жүзеге асырылады;
2) қылмыс жасады деген күдік бойынша ұсталғандарды уақытша ұстау изоляторына орналастыру тергеуші не анықтаушы толтырған ұстау хаттамасы бойынша жүзеге асырылады.
Бұлтартпау шарасы ретінде қамауға алу қолданылған күдіктілерді, айыпталушыларды, сотталушыларды уақытша ұстау изоляторына орналастыру алыс болуына немесе тиісті жол қатынасының болмауына байланысты тергеу изоляторына жеткізу мүмкін болмаған жағдайларда, судьяның қаулысы бойынша жүзеге асырылады;
3) әкімшілік қамауға алынған адамдарды арнаулы қабылдау орындарына орналастыру судьяның оларды қамауға алу туралы қаулысының негізінде жүзеге асырылады;
4) белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамдарды қабылдау-бөлу орнына орналастыру ішкі істер органдарының сот санкциялаған қаулысы негізінде жүзеге асырылады.

6-бап. Арнаулы мекемелерде ұсталушы адамдардың құқықтық жағдайы

1. Арнаулы мекемелерде ұсталушы адамдар Қазақстан Республикасының Конституциясы мен заңдарында көзделген шектеулермен, Қазақстан Республикасының азаматтары үшін белгіленген құқықтар мен бостандықтарды пайдаланады, сондай-ақ міндеттерді атқарады.
2. Арнаулы мекемелерде ұсталушы шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдар, егер Конституцияда, заңдарда және Қазақстан Республикасы ратификациялаған халықаралық шарттарда өзгеше көзделмесе, Қазақстан Республикасының азаматтары үшін белгіленген құқықтар мен бостандықтарды пайдаланады, сондай-ақ міндеттерді атқарады.»;

7) 7-баптың тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:

«7-бап. Қылмыстың жасалуына күдікті, айыпталушы адамдарды
күзетте ұстау орындары»;

8) мынадай мазмұндағы 9-1-баппен толықтырылсын:

«9-1-бап. Ішкі істер органдарының қабылдау-бөлу орындары және
арнаулы қабылдау орындары

1. Қабылдау-бөлу орындары және арнаулы қабылдау орындары жергілікті атқарушы органдардың шешімдерімен құрылады, қайта ұйымдастырылады және таратылады.
2. Қабылдау-бөлу орындары және арнаулы қабылдау орындары қызметінің тәртібі мен ұйымдастырылуын Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі айқындайды.
3. Қабылдау-бөлу орындарын және арнаулы қабылдау орындарын қаржыландыру бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылады.»;

9) 2-тараудың тақырыбы мынадай редакцияда жазылсын:
«2-тарау. Қылмыстың жасалуына күдіктілер мен айыпталушыларды күзетте ұстау»;

10) мынадай мазмұндағы 3-1 және 3-2-тараулармен толықтырылсын:

«3-1-тарау. Адамдарды қабылдау-бөлу орындарында ұстау

46-1-бап. Қабылдау-бөлу орындарына жеткізілген адамдарды
қабылдау және тіркеу

1. Белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамдарды қабылдау ішкі істер органдары қаулысының негізінде жүзеге асырылады.
2. Егер қабылдауға бөлінген мерзім ішінде жеке басы анықталмаса, ішкі істер органдары Қазақстан Республикасының Бас прокуратурасымен келісім бойынша Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі бекітетін тәртіппен іс-шаралар кешенін жүргізеді.
Адамның тұрғылықты жерін және (немесе) жеке басын анықтау мүмкін болмаған кезде ішкі істер органдары сотқа мұндай адамға қатысты жүріп-тұру еркіндігін алдын ала шектеуді қолдану туралы қаулыны ол ұсталған кезден бастап қырық сегіз сағат ішінде жібереді.
Сот санкциясы алынғаннан кейін қаулы белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамға қолхат ала отырып дереу хабарланады. Сот жүріп-тұру еркіндігін алдын ала шектеуді қолдану туралы қаулыны санкциялаудан бас тартқан жағдайда, мұндай адам қабылдау-бөлу орнынан дереу босатылады.
3. Жанында балалары бар, белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамды ұстаған кезде сот Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес оның тұрып жатқан жерін анықтау жөніндегі шараларды қолданады.
4. Шетелдіктерді қабылдау-бөлу орындарына орналастырған кезде ұстауды жүзеге асырған мемлекеттік орган бұл туралы Қазақстан Республикасының Бас прокуратурасына, Сыртқы істер министрлігіне, Ұлттық қауіпсіздік комитетіне және Ішкі істер министрлігіне дереу хабарлайды.
5. Қабылдау-бөлу орнына жеткізілген және орналастырылған әр адам жеке тексеріледі, медициналық куәландырудан, санитариялық өңдеуден өткізіледі, дактилоскопияланады және суретке түсіріледі.
6. Жеке тексеру, медициналық куәландыру, санитариялық өңдеу, дактилоскопиялау, суретке түсіру тәртібі, сондай-ақ алып қоюға жататын заттар тізбесі Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі бекітетін қабылдау-бөлу орнындағы ішкі тәртіп қағидаларында айқындалады.

46-2-бап. Қабылдау-бөлу орындарына орналастырылған адамдарды
тексеру

1. Қабылдау-бөлу орнына орналастырылған, белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адам жеке басын анықтау мақсатында тексеріледі.
2. Қабылдау-бөлу орнына орналастырылған адамнан жауап алу ол қабылдау-бөлу орнында болған тәулік ішінде жүргізіледі. Жауап алудың нәтижелері жауап алынушының және жауап алуды жүргізген қызметкердің қолы қойылатын хаттамамен ресімделеді.

46-3-бап. Қабылдау-бөлу орнында ұстау мерзімдері, одан босату
тәртібі мен негіздері

1. Белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адам қабылдау-бөлу орнына ішкі істер органының жүріп-тұру еркіндігін алдын ала шектеуді қолдану туралы сот санкциялаған қаулысы негізінде отыз тәулікке дейінгі мерзімге орналастырылады.
2. Белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адам қабылдау-бөлу орнынан осы баптың 1-тармағында белгіленген мерзімнен бұрын, мынадай:
1) жеке басы анықталған;
2) қылмыс немесе әкімшілік құқық бұзушылық жасауға қатыстылығы анықталған;
3) адамның кәмелетке толмағандығы анықталып, Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген тәртіппен кәмелетке толмағандарды бейімдеу орталықтарына жіберілген жағдайларда босатылады.
3. Белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адам қабылдау-бөлу орнынан босатылған кезде қабылдау-бөлу орнының бастығы немесе оның орынбасары қаулы шығарады, онда жеке басын анықтау бойынша тексеру нәтижелері баяндалады. Босатылған сәттен бастап жиырма төрт сағат ішінде прокурор, сот және белгілі бір тұрғылықты жері жоқ адамдарға арналған әлеуметтік бейімдеу орталығы жазбаша түрде хабардар етіледі.
Қабылдау-бөлу орнынан босатылған, белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамға одан сақтауға алып қойылған, сақталуы заңсыз болып табылатын нәрселер мен заттарды қоспағанда, құжаттары, ақшасы және заттары қолхат ала отырып қайтарылады.
4. Қабылдау-бөлу орнынан босатылған кезде белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамдарға одан әрі орналасатын жеріне жету уақытына қабылдау-бөлу орнында ұстау үшін көзделген тамақтану нормалары бойынша құрғақ азық-түлік және босатылғаны туралы анықтама беріледі.

46-4-бап. Қабылдау-бөлу орындарында ұстау режимі

1. Қабылдау-бөлу орындарында ұсталушы адамдардың қауіпсіздігін қамтамасыз ететін және олардың өз бетінше кету мүмкіндігін болғызбайтын режим белгіленеді. Қабылдау-бөлу орнында ұстау, үй-жайды жабдықтау шарттары, күн тәртібі Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі бекітетін қабылдау-бөлу орнындағы ішкі тәртіп қағидаларында айқындалады.
2. Қабылдау-бөлу орындарында ұсталушы, белгілі бір тұрғылықты жері және (немесе) жеке басын куәландыратын құжаттары жоқ адамдар күзетте ұсталатындар және уақытша ұстау изоляторындағылар үшін белгіленген нормалар бойынша тамақпен қамтамасыз етіледі.
Егер ұсталғандармен бірге балалар болса, олар сот шешімі бойынша бөлек камераға бірге орналастырылып, Қазақстан Республикасының кәмелетке толмағандар арасындағы құқық бұзушылықтың, қадағалаусыз және панасыз қалудың профилактикасы туралы заңнамасына сәйкес тамақпен қамтамасыз етілуі мүмкін.
3. Қабылдау-бөлу орнына орналастырылған ер адамдар әйел адамдардан бөлек ұсталады.
4. Қабылдау-бөлу орнында ұсталушы адамдарға «Қазақстан Республикасының ішкі істер органдары туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес дене күші және арнайы құралдар қолданылуы мүмкін.

46-5-бап. Қабылдау-бөлу орындарында ұсталушы адамдардың
құқықтары мен міндеттері

1. Қабылдау-бөлу орындарында ұсталушы адамдардың:
1) өздерінің құқықтары мен міндеттері, қабылдау-бөлу орнында ұсталу режимі, ұсыныстар, арыздар мен шағымдар беру тәртібі туралы ақпарат алуға;
2) қабылдау-бөлу орнында болу кезеңінде жеке басының қауіпсіздігіне;
3) ішкі тәртіп қағидаларында бекітілетін нормалар бойынша оларға материалдық-тұрмыстық және медициналық-санитариялық қызмет көрсетілуіне;
4) түнгі уақытта сегіз сағат ұйықтауға;
5) күніне кемінде екі сағат күнделікті серуенге;
6) ішкі тәртіп қағидаларының және қабылдау-бөлу орнында ұсталушы басқа да адамдардың құқықтарының сақталуы шартымен діни жоралар жасауға;
7) қабылдау-бөлу орнының әкімшілігіне, прокуратура органдарына, сотқа өздерін ұстаудың заңдылығы мен негізділігі, сондай-ақ өздерінің құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуы мәселелері бойынша жүгінуге құқығы бар.
2. Қабылдау-бөлу орындарына орналастырылған адамдар ішкі тәртіп қағидаларын орындауға міндетті.
3. Белгіленген ішкі тәртіп қағидаларын бұзған адамдарға теріс қылығының сипатына немесе ауырлығына байланысты мынадай ықпал ету
шаралары:
1) ескерту;
2) қабылдау-бөлу орнының үй-жайларын жинау бойынша кезектен тыс наряд қолданылады.
Ықпал ету шараларын қолдану туралы шешімді қабылдау-бөлу орнының бастығы қабылдайды және дәлелді қаулымен ресімделеді.

3-2-тарау. Әкімшілік қамауға алынған адамдарды арнаулы қабылдау орындарында ұстау

46-6-бап. Әкімшілік қамауға алынған және арнаулы қабылдау
орындарына жеткізілген адамдарды қабылдау мен тіркеу

1. Әкімшілік қамауға алынған адамдар арнаулы қабылдау орнына түскен кезде:
1) судьяның өзі қол қойған және соттың мөрімен бекітілген қамауға алу туралы қаулысының;
2) арнаулы қабылдау орындарында сақтауға тыйым салынған алып қойылған заттарын жеке тексеру хаттамасының;
3) әкімшілік қамауға алынған адамның жеке басын куәландыратын құжаттарының болуы тексеріледі.
2. Арнаулы қабылдау орнына жеткізілген адамдарды тіркеу, жеке тексеру жүргізу, медициналық куәландыру, дактилоскопиялау, суретке түсіру тәртібі, сондай-ақ алып қоюға жататын заттар тізбесі Қазақстан Республикасының Ішкі істер министрлігі бекітетін арнаулы қабылдау орнындағы ішкі тәртіп қағидаларында айқындалады.
3. Әкімшілік қамауға алынған адамдардың арнаулы қабылдау орнына орналастырылғаны немесе олардың тиісті медициналық ұйымдарға жіберілгені туралы арнаулы қабылдау орнының әкімшілігі бір тәулік ішінде олардың жақын туысқандарына тұрғылықты жері бойынша хабарлайды.
4. Әкімшілік қамауға алынған адамдардың сотқа, прокуратура органдарына немесе басқа да мемлекеттік органдарға жазған өтініштері қаралмайды және олар берілген уақытынан бастап жиырма төрт сағат ішінде мекенжайы бойынша жіберіледі.

46-7-бап. Әкімшілік қамауға алынған адамдарды ұстау режимі

1. Әкімшілік қамауға алынған адамдар есіктерінде берік ілмектері және қарау тесіктері болуға тиіс камераларда ұсталады, терезелер металл тормен жабдықталады. Әр камерада арнаулы қабылдау орнындағы ішкі тәртіп қағидалары ілінеді.
2. Арнаулы қабылдау орындарында тәулік бойы кезекшілікті қамтамасыз ететін және онда ұсталушы адамдардың мекеменің шегінен тысқары жерлерге өз бетінше кету мүмкіндігін болғызбайтын режим белгіленеді.
Әкімшілік қамауға алынған адамдарға «Қазақстан Республикасының ішкі істер органдары туралы» Қазақстан Республикасының Заңына сәйкес дене күші және арнайы құралдар қолданылуы мүмкін.
3. Арнаулы қабылдау орындарында ұсталушы, әкімшілік қамауға алынған адамдар күзетте ұсталатындар және уақытша ұстау изоляторындағылар үшін белгіленген нормалар бойынша тамақпен қамтамасыз етіледі. Тамақ өнімдерін күн сайын ведомость бойынша кезекші береді.
4. Арнаулы қабылдау орындарына орналастырылған ер адамдар әйел адамдардан бөлек орналастырылады.
5. Туберкулездің жұқпалы түрімен, сөз және басқа да инфекциялық аурулармен ауыратындар әкімшілік қамауға алынған басқа адамдардан оқшауландырылады.

46-8-бап. Арнаулы қабылдау орындарында ұсталушы, әкімшілік
қамауға алынған адамдардың құқықтары мен міндеттері

1. Арнаулы қабылдау орындарында ұсталушы, әкімшілік қамауға алынған адамдардың:
1) өздерінің құқықтары мен міндеттері, арнаулы қабылдау орнында ұсталу режимі, ұсыныстар, арыздар мен шағымдар беру тәртібі туралы ақпарат алуға;
2) арнаулы қабылдау орнында болу кезеңінде жеке басының қауіпсіздігіне;
3) арнаулы қабылдау орнындағы ішкі тәртіп қағидаларында бекітілетін нормалар бойынша материалдық-тұрмыстық және медициналық-санитариялық қызмет көрсетілуіне;
4) хаттар, жөнелтімдер, бандеролдар мен сәлемдемелер алуға;
5) түнгі уақытта сегіз сағат ұйықтауға;
6) күніне кемінде екі сағат күнделікті серуендеуге;
7) арнаулы қабылдау орнындағы ішкі тәртіп қағидаларының және басқа да адамдардың құқықтарының сақталуы шартымен діни жоралар жасауға;
8) арнаулы қабылдау орнының әкімшілігіне, прокуратура органдарына, сотқа өздерінің құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуы мәселелері бойынша жүгінуге құқығы бар.
2. Арнаулы қабылдау орындарына орналастырылған, әкімшілік қамауға алынған адамдар арнаулы қабылдау орнындағы ішкі тәртіп қағидаларын орындауға міндетті.

46-9-бап. Әкімшілік қамауға алынған адамдарды арнаулы қабылдау
орнынан босату

1. Әкімшілік қамауға алынған адамдар арнаулы қабылдау орнынан судьяның қаулысымен белгіленген әкімшілік қамау мерзімін өтегеннен кейін босатылады.
2. Босатылған адамдарға олардан сақталуы заңсыз болып табылатын заттардан басқа, сақтауға алып қойылған құжаттары, ақшасы мен заттары қолхат ала отырып қайтарылады.
3. Әкімшілік қамауға алынған адамдар атыс қаруын немесе суық қаруды, жарылғыш, қатты әсер ететін немесе улы заттарды және есірткі заттарын заңсыз сақтаған кезде Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес шешімдер қабылданады.
4. Босатылған адамға оның арнаулы қабылдау орнында болғаны туралы анықтама беріледі.»;

11) 49-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«49-бап. Адамдарды арнаулы мекемелерде ұстау тәртібі мен
шарттарын қадағалау

Адамдарды арнаулы мекемелерде ұстау тәртібі мен шарттарын қадағалауды прокуратура органдары жүзеге асырады.»;

12) мынадай мазмұндағы 50 және 51-баптармен толықтырылсын:

«50-бап. Қоғамдық бақылау

1. Қоғамдық бірлестіктер арнаулы мекемелерде ұсталушы адамдардың Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген ұсталу шарттары, медициналық-санитариялық қамтамасыз етілуі, еңбегін, бос уақыты мен оқуын ұйымдастыру бөлігінде құқықтары мен заңды мүдделерін жүзеге асыруда оларға жәрдемдесу мақсатында қоғамдық бақылауды жүзеге асырады.
2. Қоғамдық бақылауды жүзеге асыру үшін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртіппен облыстардың, республикалық маңызы бар қалалардың және астананың қоғамдық бақылау комиссиялары құрылады.
3. Қоғамдық бақылау комиссиялары арнаулы мекемелердің әкімшілігіне оларда ұсталушы адамдардың құқықтарын, бостандықтары мен заңды мүдделерін қамтамасыз ету үшін жағдай жасау мақсатында жәрдемдесуге құқылы.
4. Қоғамдық бақылау және қоғамдық бақылау комиссияларының арнаулы мекемелер әкімшілігінің қызметіне жәрдемдесуі еріктілік, тең құқылық және заңдылық қағидаттары негізінде жүзеге асырылады.
5. Қоғамдық бақылауды жүзеге асыру кезінде арнаулы мекемелердің қызметіне, сондай-ақ жедел-іздестіру, қылмыстық-іс жүргізу қызметіне және әкімшілік құқық бұзушылықтар туралы істер бойынша іс жүргізуге араласуға жол берілмейді.

51-бап. Қоғамдық бақылау комиссиясының өкілеттіктері

1. Қоғамдық бақылау комиссиясы, сондай-ақ қоғамдық бақылау комиссиясының мүшелері:
1) қоғамдық бақылау комиссиясының кемінде екі мүшесінің құрамында орталық атқарушы органдар айқындайтын тәртіппен арнаулы мекемелерге кедергісіз баруға;
2) арнаулы мекемелерде ұсталушы адамдардың келісімі болған кезде олармен әңгімелесуге, сондай-ақ олардың құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуы мәселелері бойынша өтініштер мен шағымдар қабылдауға;
3) арнаулы мекеме әкімшілігіне және (немесе) прокуратура органдарына арнаулы мекемелерде ұсталушы адамдардың құқықтары мен заңды мүдделерін қамтамасыз етуге байланысты мәселелер бойынша өтініштермен жүгінуге құқылы.
2. Арнаулы мекемелерде ерекше шарт режимі енгізілген кезеңде қоғамдық бақылау комиссиясының аталған мекемелерге бару жөніндегі өкілеттіктері тоқтатыла тұрады.
3. Өз өкілеттіктерін орындау кезінде қоғамдық бақылау комиссиясының мүшелері арнаулы мекемелердің қызметін қамтамасыз ететін нормативтік құқықтық актілердің ережелерін сақтауға, сондай-ақ аталған мекемелер әкімшілігінің заңды талаптарына бағынуға міндетті. Қоғамдық бақылау іс-шараларын өткізу іс жүргізушілік іс-әрекеттерді жүзеге асыруға кедергі келтірмеуге тиіс.».

4. «Кәмелетке толмағандар арасындағы құқық бұзушылықтардың профилактикасы мен балалардың қадағалаусыз және панасыз қалуының алдын алу туралы» 2004 жылғы 9 шілдедегі Қазақстан Республикасының Заңына (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2004 ж. № 18, 105-құжат; 2007 ж., № 9, 67-құжат; № 20, 152-құжат; 2009 ж., № 15-16, 72-құжат; 2010 ж., № 8, 41-құжат; 2010 жылғы 27 қарашада «Егемен Қазақстан» және «Казахстанская правда» газеттерінде жарияланған «Қазақстан Республикасының кейбір заңнамалық актілеріне баланың құқықтарын қорғауды қамтамасыз ету мәселелері бойынша өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы» 2010 жылғы 23 қарашадағы Қазақстан Республикасының Заңы):

1) мынадай мазмұндағы 14-1-баппен толықтырылсын:

«14-1-бап. Кәмелетке толмағандарды арнаулы мекемелер мен
ұйымдардан шығару (босату) негіздері

1. Кәмелетке толмағандар арнаулы білім беру ұйымдарынан мынадай жағдайда:
1) сот айқындаған мерзім аяқталғанда;
2) кәмелеттік жасқа толуына байланысты мерзімінен бұрын;
3) мерзімінен бұрын, егер сот мекеме әкімшілігінің не кәмелетке толмағандар істері және олардың құқықтарын қорғау жөніндегі аумақтық комиссия ұсынысының негізінде кәмелетке толмағанға осы шараны одан әрі қолданудың қажеті жоқ деген қорытындыға келсе;
4) кәмелетке толмаған ерекше ұстау режиміндегі білім беру ұйымына жіберілгенде;
5) осы Заңға сәйкес аталған мекемеде кәмелетке толмағанның болуы мүмкін болмайтын мән-жайлар туындағанда шығарылады.
2. Кәмелетке толмағандар ерекше ұстау режиміндегі білім беру ұйымдарынан мынадай жағдайда:
1) сот айқындаған мерзім аяқталғанда;
2) кәмелетке толуына байланысты мерзімінен бұрын;
3) мерзімінен бұрын, егер сот мекеме әкімшілігінің немесе кәмелетке толмағандар істері және олардың құқықтарын қорғау жөніндегі аумақтық комиссия ұсынысының негізінде кәмелетке толмаған осы шараны өзін түзеуге одан әрі қолдануды қажет етпейді деген қорытындыға келсе;
4) осы Заңға сәйкес аталған мекемеде кәмелетке толмағанның болуы мүмкін болмайтын мән-жайлар туындағанда шығарылады.
3. Кәмелетке толмағандар Кәмелетке толмағандарды бейімдеу орталықтарынан мынадай жағдайда:
1) ата-аналары немесе басқа заңды өкілдері анықталғанда;
2) арнаулы білім беру ұйымдарына, ерекше ұстау режиміндегі білім беру ұйымдарына орналастырылғанда;
3) балалар үйіне (интернатқа) орналастырылғанда;
4) сот үкімі заңды күшіне енгенде;
5) осы Заңға сәйкес аталған мекемеде кәмелетке толмағанның болуы мүмкін болмайтын мән-жайлар туындағанда босатылады.»;

2) 22-бап мынадай редакцияда жазылсын:

«22-бап. Өздеріне қатысты жеке профилактика шаралары
қолданылатын адамдардың құқықтары

1. Өздеріне қатысты жеке профилактика шаралары қолданылатын кәмелетке толмағандар, олардың ата-аналары немесе заңды өкілдері, сондай-ақ өзге де адамдар Қазақстан Республикасының Конституциясында, осы Заңда және Қазақстан Республикасының өзге де нормативтік құқықтық актілерінде кепілдік берілген құқықтармен және бостандықтармен қамтамасыз етіледі.
2. Арнаулы білім беру ұйымдарында, ерекше ұстау режиміндегі білім беру ұйымдарында және Кәмелетке толмағандарды бейімдеу орталықтарында ұсталушы кәмелетке толмағандардың осы баптың 1-тармағында аталған құқықтармен қатар, белгіленген тәртіппен:
1) өздерінің арнаулы мекемелер мен ұйымдарға орналастырылғандары туралы ата-аналарына немесе заңды өкілдеріне хабарлауға;
2) кәмелетке толмағандардың арасындағы құқық бұзушылықтардың, қадағалаусыз және панасыз қалудың профилактикасы жүйесі органдары мен мекемелерінің қызметкерлері қабылдаған шешімдерге аталған жүйенің жоғары тұрған органдарына, сондай-ақ прокуратура органдарына, сотқа шағымдануға;
3) өзінің құқықтары мен міндеттері, ұстау режимі мен тәртіптік талаптар туралы ақпарат алуға;
4) арнаулы мекемелер мен ұйымдарда, сондай-ақ олардың орналасқан жеріне, тұрғылықты жеріне не тұрмыстық орналасатын жеріне бара жатқандағы жеке қауіпсіздігіне;
5) ізгілікті, адамның ар-намысын кемсітпейтін қарым-қатынас жасалуына;
6) саны шектелмеген телефонмен сөйлесулер және кездесулер арқылы отбасымен байланыс жасап тұруға, саны шектелмеген жөнелтімдер, бандеролдар, сәлемдемелер алуға және хаттар мен жеделхаттар алуға және жіберуге;
7) Қазақстан Республикасының Үкіметі бекіткен нормалар бойынша тегін тамақпен, киіммен, аяқ киіммен және басқа да заттай ризықпен қамтамасыз етілуге;
8) ата-анасымен не олардың орнындағы адамдармен, туысқандарымен және өзге де адамдармен кездесуге;
9) түнгі уақытта сегіз сағат ұйықтауға, ал үштен жеті жасқа дейінгі балалардың күндізгі уақытта қосымша екі сағат ұйықтауға;
10) ұзақтығы кемінде екі сағат күнделікті серуендеуге;
11) арнаулы білім беру ұйымдарында және ерекше ұстау режиміндегі білім беру ұйымдарында болу кезеңінде бастауыш, негізгі орта, жалпы орта, техникалық және кәсіптік білім алуға;
12) арнаулы мекемелерде белгіленген ішкі тәртіп қағидаларының және ұстау режимінің сақталуы шартымен діни жоралар жасауға;
13) арнаулы мекемелер мен ұйымдарда бар әдебиеттер мен мерзімді баспасөз басылымдарын пайдалануға;
14) Қазақстан Республикасы заңнамасының талаптарына сәйкес азаматтық-құқықтық қатынастарға қатысуға;
15) өндірістік практика кезеңінде атқарған жұмысы үшін ақшалай сыйақы алуға құқығы бар.»;

3) мынадай мазмұндағы 22-1, 22-2, 22-3, 22-4, 22-5, 22-6, 22-7 және 22-8-баптармен толықтырылсын:

«22-1-бап. Кәмелетке толмағандардың жеке қауіпсіздігін
қамтамасыз ету

Кәмелетке толмағанның өмірі мен денсаулығы үшін қатер төнген кезде арнаулы мекемелер мен ұйымдардың қызметкерлері оның жеке қауіпсіздігін қамтамасыз ету жөніндегі шараларды шұғыл қабылдауға міндетті.

22-2-бап. Қорғаушыларымен, туысқандарымен және өзге адамдармен
кездесулер

1. Кәмелетке толмағандар арнаулы мекемелер мен ұйымдарға орналастырылған кезден бастап оларға қорғаушысымен оңаша және жасырын кездесуге мүмкіндік беріледі.
2. Кездесулер арнаулы мекемелер мен ұйымдар қызметкерлерінің бақылауымен жүзеге асырылады. Кәмелетке толмағанға тыйым салынған нәрселерді, заттарды және тамақ өнімдерін не қылмыс жасауға ықпал етуі мүмкін мәліметтер беруге әрекет жасалған жағдайда, кездесулер мерзімінен бұрын тоқтатылады.
3. Қазақстан Республикасы Бас прокуратурасының шешімі бойынша шет мемлекеттердің дипломатиялық өкілдіктерінің ресми өкілдерінің өзі өкілі саналатын мемлекеттің азаматы болып табылатын шетелдік кәмелетке толмағанға баруға құқығы бар.

22-3-бап. Хат-хабар алмасу

1. Кәмелетке толмағандарға туысқандарына және өзге де адамдарға саны шектелмеген хат немесе жеделхат алуға, жіберуге рұқсат етіледі.
2. Кәмелетке толмағандардың хат-хабар алмасуы арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі арқылы ғана жүзеге асырылады.
3. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұсталушы кәмелетке толмағандардың атына келіп түскен хаттарды тапсыруды, сондай-ақ оның хаттарын адресаттарға жіберуді арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі мереке және демалыс күндерін қоспағанда, хат келіп түскен немесе оны кәмелетке толмаған тапсырған күннен бастап үш күн мерзімнен кешіктірмей жүргізеді.
4. Жақын туысқанының қайтыс болуы немесе ауыр сырқаттануы туралы мәліметтер кәмелетке толмағанға олар алынысымен дереу хабарланады.
5. Арнаулы мекемелер мен ұйымдардан кеткеннен кейін кәмелетке толмағанның атына келген хаттар алынғаннан кейін үш күн мерзімнен кешіктірілмей, оның кеткен жеріне жіберіледі.

22-4-бап. Өтініштерді жіберу

1. Кәмелетке толмағандардың мемлекеттік органдарға, жергілікті өзін-өзі басқару органдарына, қоғамдық бірлестіктер мен бұқаралық ақпарат құралдарына жазған өтініштері арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі арқылы жіберіледі.
2. Сотқа, прокуратура органдарына және мемлекеттік органдарға жазылған өтініштерді арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі жиырма төрт сағаттан кешіктірмей адресатқа жібереді.
3. Өтініштерге келген жауаптар кәмелетке толмағандарға қолхат ала отырып хабарланады және жеке ісіне тігіледі.
4. Құқықтары мен заңды мүдделерінің бұзылуына байланысты жазған өтініштері үшін кәмелетке толмағандарды кез келген нысанда қудалауға жол берілмейді. Мұндай қудалауға кінәлі арнаулы мекемелер мен ұйымдардың лауазымды тұлғалары Қазақстан Республикасының заңдарына сәйкес жауаптылықта болады.

22-5-бап. Тамақтану, тамақ өнімдерін және бірінші кезектегі
қажеттілік заттарын сатып алу

1. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұсталушы кәмелетке толмағандар Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын нормалар бойынша тамақпен, киіммен, аяқ киіммен және жұмсақ мүкәммалмен қамтамасыз етіледі.
2. Тамақтану ойын және жатын бөлмелерден бөлек үй-жайларда (асханаларда) жүзеге асырылады.
3. Арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі кәмелетке толмағандарға гигиена, санитария және өрт қауіпсіздігі талаптарына сай келетін жағдайлар жасауға міндетті.
4. Арнаулы мекемелер мен ұйымдар кәмелетке толмағандарға арналған, гигиена, санитария және өрт қауіпсіздігі талаптарына сай келетін, сондай-ақ арнаулы мекемелер мен ұйымдардан кәмелетке толмағандардың өз бетімен кетіп қалу жағдайларын болғызбайтын ойын залдарымен, жатын үй-жайлармен, тамақтануға арналған үй-жайлармен, оқу сыныбымен және серуендеу аулаларымен жарақтандырылуға тиіс.
5. Кәмелетке толмағандар оқу құралдарымен, әдебиетпен, кеңсе заттарымен және міндетті орта білім алу үшін қажетті басқа құралдармен қамтамасыз етіледі.

22-6-бап. Медициналық-санитариялық қамтамасыз ету

1. Арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі белгіленген санитариялық-гигиеналық және эпидемияға қарсы талаптардың сақталуын, кәмелетке толмағандардың денсаулығын қорғауды қамтамасыз етуге міндетті.
2. Кәмелетке толмағандарға медициналық, оның ішінде психиатриялық көмек көрсетуді арнаулы мекемелер мен ұйымдардың медицина қызметкерлері жүзеге асырады.
3. Ауруханаға жатқызу қажеттілігі анықталған кезде кәмелетке толмаған тиісті медициналық ұйымға жіберіледі.
4. Кәмелетке толмағандар дене жарақатын алған жағдайда куәландыруды арнаулы мекемелер мен ұйымдардың медицина қызметкерлері шұғыл жүргізеді. Медициналық куәландыру нәтижелері белгіленген тәртіппен тіркеледі және жәбірленушіге, аумақтық қорғаншы және қамқоршы органға немесе ата-анасына не оларды алмастыратын адамдарға хабарланады. Арнаулы мекемелер мен ұйымдар әкімшілігінің немесе орган басшысының шешімі бойынша куәландыруды медициналық ұйымдардың қызметкерлері жүргізеді.
5. Кәмелетке толмаған ауыр сырқаттанған не қайтыс болған жағдайда арнаулы мекемелер мен ұйымдардың әкімшілігі бұл туралы жақын туысқандарына, прокуратура органдарына, аумақтық қорғаншы және қамқоршы органға хабарлайды. Қайтыс болған адамның мәйіті патологиялық-анатомиялық зерттеуден, сондай-ақ Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген іс-әрекеттер жүргізілгеннен кейін оны сұраған адамдарға беріледі.
Қайтыс болып, мәйіті сұралмаған кәмелетке толмағанды жерлеу бюджет қаражаты есебінен жүзеге асырылады.
6. Кәмелетке толмағанның қайтыс болуы мүмкін ауыр науқасы байқалған жағдайда медициналық қорытынды болса арнаулы мекемелер мен ұйымдар әкімшілігінің кәмелетке толмағанды ұстау режимін өзгерту туралы, сондай-ақ емдеуден өту үшін оны денсаулық сақтау ұйымына жіберу туралы мәселе қоюға құқығы бар.

22-7-бап. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұсталушы кәмелетке
толмағандардың міндеттері

1. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұсталушы кәмелетке толмағандар:
1) осы Заңда және ішкі тәртіп қағидаларында белгіленген арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұстау режимін сақтауға;
2) арнаулы мекемелер мен ұйымдар әкімшілігінің заңды талаптарын орындауға;
3) гигиена және санитария талаптарын сақтауға;
4) өз өміріне және басқа адамдардың денсаулығына қауіп төндіретін қасақана іс-әрекеттер жасамауға;
5) арнаулы мекемелер мен ұйымдар қызметкерлерінің ар-намысын қорлайтын іс-әрекеттер жасамауға;
6) арнаулы мекемелер мен ұйымдар қызметкерлеріне өз қызметтік міндеттерін атқаруына кедергі келтірмеуге;
7) өрт қауіпсіздігі қағидаларын сақтауға;
8) арнаулы мекемелер мен ұйымдардың мүлкіне ұқыпты қарауға;
9) оқу сабақтарына баруға міндетті.
2. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұсталушы кәмелетке толмағандарға адамдардың өмірі мен денсаулығына қауіп төндіретін немесе қылмыс құралы ретінде пайдаланылуы мүмкін не осы мекемелерде кәмелетке толмағандарды ұстау мақсаттарына кедергі келтіретін нәрселерді, заттарды және тамақ өнімдерін өзімен бірге ұстауына тыйым салынады.
3. Кәмелетке толмағандарды оқу-тәрбие процесіне және әлеуметтік оңалтуға байланысты емес іс-шараларға тартуға тыйым салынады.

22-8-бап. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда ұсталушы кәмелетке
толмағандарға көтермелеу және жазалау шараларын
қолдану

1. Арнаулы мекемелер мен ұйымдарда мынадай көтермелеу шаралары белгіленеді:
1) ауызша немесе бұйрықпен алғыс жариялау, ол кәмелетке толмағанның жеке ісіне тігіледі;
2) бұрын тағайындалған жазаны мерзімінен бұрын алу;
3) грамотамен марапаттау;
4) Құрмет тақтасына енгізу;
5) тәрбиеленушінің жақсы мінез-құлқы мен оның оқудағы және еңбектегі жетістіктері туралы ата-анасына, олардың орнындағы адамдарға не бұрын оқыған жеріне хабарлау;
6) үздік сыныпқа немесе топқа жалауша, грамота беру;
7) «Үздік маман» атағын беру.
2. Режимді және ішкі тәртіп қағидаларын бұзғаны үшін кәмелетке толмағандарға мынадай жазалау шаралары қолданылуы мүмкін:
1) ескерту;
2) ауызша немесе бұйрықпен сөгіс жариялау, ол кәмелетке толмағанның жеке ісіне тігіледі;
3) кәмелетке толмағандардың, топтың немесе сыныптың жалпы жиналысында, ерекше ұстау режиміндегі білім беру ұйымының не арнаулы білім беру ұйымының педагогикалық кеңесінде талқылау.».

2-бап. Осы Заң алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі.

Қазақстан Республикасының
Президенті Н. Назарбаев